οἵ γε ὑπὸ τῷ Ἕκτορι ἐν τῷ καταλόγῳ ταττόμενοι λέγονται Τρῶες „ Τρωσὶ μὲν ἡγεμόνευε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ . „ | ||
τὸν νεκρόν ; . οἱ δὲ ἐρύσσασθαι ποτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν Τρῶες ἐπιθύουσι . μάλιστα δὲ φαίδιμος Ἕκτωρ ἑλκέμεναι μέμονεν : |
ὅτ ' ἔλιπον ἵππον οὐράνια βρέμοντα χρυσεοφάλαρον ἔνοπλον ἐν πύλαις Ἀχαιοί : ἀνὰ δ ' ἐβόασεν λεὼς Τρωϊάδος ἀπὸ πέτρας | ||
καὶ χαλκοῦ νηησάσθω εἰσελθών , ὅτε κεν δατεώμεθα ληΐδ ' Ἀχαιοί , Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐείκοσιν αὐτὸς ἑλέσθω , αἴ |
κλισίην ἀφίκανεν ἑοῦ πατρός , ἔνθά οἱ ὕπνος ἀμφεχύθη . Δαναοὶ δὲ νεῶν προπάροιθεν ἴαυον αἰὲν ἀμειβόμενοι φυλακάς : φοβέοντο | ||
οἵ τε νέφεα σκιόεντα πνοιῇσιν λιγυρῇσι διασκιδνᾶσιν ἀέντες : ὣς Δαναοὶ Τρῶας μένον ἔμπεδον οὐδὲ φέβοντο . Ἀτρεΐδης δ ' |
ἡμῶν δηλονότι πόλεως , μή πως ἁλῷ : οἱ γὰρ Ἀργεῖοι τὴν πόλιν ἤτοι τὰς Θήβας περικυκλοῦσιν . φόβος δὲ | ||
Τριποδίσκον ? ? ? ? . ὅθεν [ ] [ Ἀργεῖοι κατὰ ] ? [ τὸν ] ? καλούμενον [ |
παλάμαις : ἐν παλάμηισιν , : ἐν παλάμηις φορέουσι δικασπόλοι υἷες Ἀχαιῶν , καὶ πάλιν ἐν βήσσαις : ἐν βήσσηισιν | ||
, εἴκει δέ οἱ ἕρκεα πάντα : ὣς ἄρα κύδιμοι υἷες ἐυπτολέμων Ἀργείων πολλοὶ ὑπ ' Εὐρυπύλοιο κατήριπον ἐν κονίῃσι |
καὶ τὸ Ὁμηρικόν τῷ ῥ ' οἱ ὀψείοντες ἀΰτης καὶ πολέμοιο . οὕτως καὶ γαμήσειεν Ἀττικοί φασιν καὶ ἄλλας φωνὰς | ||
. βολαί : κατατοξεύσεις . Ἐπιπρέπει : φέρει . Εἴδωλον πολέμοιο : τὸ ὁμοίωμα , ὁ σίδηρος . Ἀφαυρῶν : |
γλυφίδεσσιν ἀρήρει . εὔκηλοι δ ' ὑπὲρ οὐδὸν ἔπειτ ' ἔβαν : ἄγχι δὲ τοῖο ἡμερίδες χλοεροῖσι καταστεφέες πετάλοισιν ὑψοῦ | ||
Μόψος Ἀντίλοχός τε καὶ ἄρκια δῆριν θέντες μουνὰξ ἀλήστοιο πύλας ἔβαν Ἀιδωνῆος . καὶ οὕτω μὲν οἱ πολλοί φασιν ὅτι |
αὐτῶν χρυσέῳ ἐν κρητῆρι θέσαν . Περὶ δέ σφισι σῆμα ἐσσυμένως τεύξαντο , θέσαν δ ' ἄρα δοιὼ ὕπερθε στήλας | ||
τ ' ἀπὸ μεσσαύλοιο κύνες μογεροί τε νομῆες σεύοντ ' ἐσσυμένως , ἣ δ ' ἄγριον ἦτορ ἔχουσα ἐντροπαλιζομένη ἀναχάζεται |
φέρε . . . Ο Χ . . ἄξετε δὲ Πριάμοιο βίην : ἡ διπλῆ ὅτι τὸ ἄξετε οὐ τὸν | ||
ποτὶ ἄστυ φέρειν ἐρικυδέος Ἴλου σὺν σφοῖσιν τεύχεσσιν , ἐπεὶ Πριάμοιο νόησαν ἀγγελίην προϊέντος : ὃ γὰρ φρεσὶν ᾗσι μενοίνα |
? [ εἰπὼν ἀπέπαυσε ] ? μάχην , ἐπίθοντο δὲ λαοὶ νυκτὶ [ ˘ – ] : νίκηι γὰρ ἀγαλλόμενοι | ||
. Κύρνε , πόλις μὲν ἔθ ' ἥδε πόλις , λαοὶ δὲ δὴ ἄλλοι , οἳ πρόσθ ' οὔτε δίκας |
Ἀχαιῶν τε Τρώων τε . ἣ δ ' ἀνδρὶ ἰκέλη Τρώων κατεδύσεθ ' ὅμιλον Λαοδόκῳ Ἀντηνορίδῃ κρατερῷ αἰχμητῇ , Πάνδαρον | ||
. αἱ μὲν Ἀχαιῶν κῆρες ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ ἑζέσθην , Τρώων δὲ πρὸς οὐρανὸν εὐρὺν ἄερθεν . ἀθετοῦνται , ὅτι |
, ὁππόσον Ἕκτορα δῖον , ὅτ ' Ἀργείους ἐδάιζε ῥυόμενος πτολίεθρον ἑὸν καὶ κτῆσιν ἅπασαν . Ἀλλ ' ὅτε δὴ | ||
πετέσθην . αἶψα δ ' ἔπειθ ' ἵκοντο Πύλου αἰπὺ πτολίεθρον : καὶ τότε Τηλέμαχος προσεφώνεε Νέστορος υἱόν : “ |
πατέρες : εἰκοστῶι δ ' οἱ μὲν κατὰ πίονα ἔργα λιπόντες φεῦγον Ἰθωμαίων ἐκ μεγάλων ὀρέων . ὥσπερ ὄνοι μεγάλοις | ||
ἀφ ' ἡμετέρης . Οἵδε ποτ ' Αἰγαίοιο βαρύβρομον οἶδμα λιπόντες Ἐκβατάνων πεδίωι κείμεθ ' ἐνὶ μεσάτωι . χαῖρε , |
τε τινάσσων , παῖς Διός : οἳ τότ ' ἀολλεῖς ἴσαν ἐς μέσον ἱέμενοι λεχέων : μόνα δ ' εὔλεκτρος | ||
: Τρῶες μὲν κλαγγῇ , οἱ δ ' ἄρ ' ἴσαν σιγῇ μεμονωμένων : διεζευγμένων τῆς τῶν Ἑλλήνων συμμαχίας . |
' οὕτως ἠθεῖε κορύσσεαι ; ἦ τιν ' ἑταίρων ὀτρυνέεις Τρώεσσιν ἐπίσκοπον ; ἀλλὰ μάλ ' αἰνῶς δείδω μὴ οὔ | ||
ῥηγμῖνος ἁλὸς πολιοῖο θέεσκον . Τρῶα δ ' Ἐριχθόνιος τέκετο Τρώεσσιν ἄνακτα : Τρωὸς δ ' αὖ τρεῖς παῖδες ἀμύμονες |
οὐ γάρ πώ τι Τρῶες ἀρηϊφίλων ὑπ ' Ἀχαιῶν προτροπάδην φοβέοντο μελαινάων ἀπὸ νηῶν , ἀλλ ' ἔτ ' ἄρ | ||
μολεῖν : πάντων γὰρ ὑπέκλασε δεῖμ ' ἀλεγεινὸν ἠνορέην , φοβέοντο δ ' ἀνὰ φρένα μή τινα χερσὶ τύψας ἀκαμάτοισιν |
Ἕλληνες ἐξ ἐναντίας “ μένεα πνείοντες ” καὶ “ σιγῇ δειδιότες σημάντορας ” . τοιοῦτοι οἱ ἀνδρεῖοι , ὡς καὶ | ||
δεινὸς ἀήτη ἱστίῳ ἐμβρέμεται , τρομέουσι δέ τε φρένα ναῦται δειδιότες : τυτθὸν γὰρ ὑπ ' ἐκ θανάτοιο φέρονται : |
πέτρας νηῦς ἐμή : αὐτὰρ αἱ ἄλλαι ἀολλέες αὐτόθ ' ὄλοντο . ἔνθεν δὲ προτέρω πλέομεν ἀκαχήμενοι ἦτορ , ἄσμενοι | ||
. . . . . ἔνθα δὲ καὶ τότ ' ὄλοντο δυώδεκα φῶτες ἄριστοι ἀμφὶ σφοῖς ὀχέεσσι καὶ ἔγχεσιν . |
ἐλθών , ἀρίστου πατρὸς ἔχθιστος γεγώς . Ὄλοισθ ' , Ἀτρεῖδαι μὲν μάλιστ ' , ἔπειτα δὲ ὁ Λαρτίου παῖς | ||
' ἂν φθάνοιτε κλῆιθρα συμπεραίνοντες μοχλοῖς , ὦ κατὰ στέγας Ἀτρεῖδαι . δεινὸν εὐτυχῶν ἀνὴρ πρὸς κακῶς πράσσοντας , ὡς |
, ἐπεί ῥά οἱ ἐσθλὸς Ἐπειὸς ποσσὶν ὑπὸ βριαροῖσιν ἐύτροχα δούρατ ' ἔθηκεν , ὄφρά κεν αἰζηοῖσιν ἐπὶ πτολίεθρον ἕπηται | ||
' ἐν τοίχῳ μελίη πέσε χαλκοβάρεια . αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ δούρατ ' ἀλεύαντο μνηστήρων , τοῖς ' ἄρα μύθων ἦρχε |
παλαιμοσύνης , οὐδ ' εἰ Κυκλώπων μὲν ἔχοι μέγεθός τε βίην τε , νικώιη δὲ θέων Θρηΐκιον Βορέην , οὐδ | ||
δὴ ὕπνον ἐπὶ βλεφάροισιν ἀποβρίξαντες ἕλοντο , δειδιότες θηρῶν τε βίην μερόπων τε θοὸν κῆρ : νυκτὶ δέ τ ' |
δὲ φέβοντο . αὐτὰρ ἐπεὶ διά τε σκόλοπας καὶ τάφρον ἔβησαν φεύγοντες , πολλοὶ δὲ δάμεν Τρώων ὑπὸ χερσίν , | ||
στέφανος πολέμοιο δέδηε : Τρῶες δὲ μεγάθυμοι ἐπεὶ κατὰ τεῖχος ἔβησαν οἳ μὲν ἀφεστᾶσιν σὺν τεύχεσιν , οἳ δὲ μάχονται |
ἐπ ' ἰχθυόεντ ' ἀφίκοντο , ἧχι καὶ ἄλλαι νῆες ἔσαν . Κεχάροντο δ ' Ἀχαιοί , ὡς ἴδον οὓς | ||
ὑψίπυλον „ . ” ” οἳ δέ μοι ἑπτὰ κασίγνητοι ἔσαν ἐν μεγάροισιν „ , οἱ μὲν πάντες ἰῷ κίον |
ἐκόσμει φαίδιμος Ἕκτωρ . δή ῥα τότ ' αἰνοτάτην ἔριδα πτολέμοιο τάνυσσαν κυανοχαῖτα Ποσειδάων καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ , ἤτοι ὃ | ||
' ἤυσε μέγας θεός , ὄφρ ' Ἀχιλῆα τρέψῃ ἀπὸ πτολέμοιο θεοῦ ὄπα ταρβήσαντα θεσπεσίην καὶ Τρῶας ὑπ ' ἐκ |
δῆριν ἔθεντο ὅπλα , καὶ ἀντιπάλων ὕβριν ἀπεσκέδασαν : † μαρνάμενοι δ ' ἀρετῆς καὶ δείματος † οὐκ ἐσάωσαν ψυχάς | ||
. Οἵδε παρ ' Εὐρυμέδοντά ποτ ' ἀγλαὸν ὤλεσαν ἥβην μαρνάμενοι Μήδων τοξοφόρων προμάχοις αἰχμηταί , πεζοί τε καὶ ὠκυπόρων |
ἔβησαν , λίμνης ἐκπρομολεῖν λελιημένοι εἰρεσίῃσιν , καὶ δὴ ἐπιπρονέοντο μεμαότες : αὐτὰρ ὁ τείως Τρίτων , ἀνθέμενος τρίποδα μέγαν | ||
αἱματόεις θαλερὰς ἐρύθαινε παρειάς . Οἳ δ ' ἄμοτον πονέοντο μεμαότες : οὐδ ' ἄρ ' Ἐπειὸς λῆγεν , ἐπέσσυτο |
Φαληρεὺς εἰς σωφροσύνην ἔλεγεν ταῦτα ποιεῖν ἀσπάσιοι λέκτροιο παλαιοῦ θεσμὸν ἵκοντο . : Ἕρμιππος δὲ ὁ Σμυρναῖος ἐν τοῖς περὶ | ||
δ ' ὅτε δή ῥ ' ἐς χῶρον ἕνα ξυνιόντες ἵκοντο , σύν ῥ ' ἔβαλον ῥινούς , σὺν δ |
χρύσεος θέε πόρκης . τῷ ὅ γ ' ἐρεισάμενος ἔπεα Τρώεσσι μετηύδα . ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος περιγράφει | ||
τῇ δ ' ἀντίος ὄρνυτ ' Ἀπόλλων Περγάμου ἐκκατιδών , Τρώεσσι δὲ βούλετο νίκην : ἀλλήλοισι δὲ τώ γε συναντέσθην |
καὶ ἔγχεσιν . ἡ διπλῆ περιεστιγμένη ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ἐνθάδε κοῦροι ὄλοντο δυώδεκα πάντες ἄριστοι οἷσιν ἐν βελέεσσιν . εἰσὶ | ||
κακόν , εὗρον ἄμεινον . ἄγετ ' ὦ Σπάρτας εὐάνδρου κοῦροι πατέρων πολιητᾶν , λαιᾶι μὲν ἴτυν προβάλεσθε , δόρυ |
νίφα , ὡς [ παρὰ τῷ ποιητῇ ] . . ἀλευάμενοι νίφα λευκήν : ἰδοὺ γὰρ εἰς α λήγει ἡ | ||
φοβέοντο θρασὺ σθένος Εὐρυπύλοιο , καί κε φύγον κατὰ νῆας ἀλευάμενοι βαρὺ πῆμα , εἰ μὴ ἄρ ' Ἀτρείδῃσι περιδδείσαντες |
τοι ἔτι δὴν παρθένος ἔσσεαι : ἤδη γάρ σε μνῶνται ἀριστῆες κατὰ δῆμον πάντων Φαιήκων , ὅθι τοι γένος ἐστὶ | ||
ἔχοντες φάσγανα κωπήεντα καὶ αἰγανέας δολιχαύλους . δὴ τότ ' ἀριστῆες κοῦροι χείρεσσι θαλάσσης ἄσμενοι ἐσσυμένως τε ἀπείρυσαν ὠκύαλον ναῦν |
κραταιοῦ Τυδέος υἱὸς ἑσπομένου Ὀδυσῆος ὑπὲρ μέγα τεῖχος ὀρούσας Ἀλκαθόῳ στονόεντα φέρειν ἤμελλεν ὄλεθρον ἁρπάξας ἐθέλουσαν ἐύφρονα Τριτογένειαν ἥ τ | ||
εἴδεται εἶναι . σοὶ δ ' ἐμὰ κήδεα θυμὸς ἐπετράπετο στονόεντα εἴρεσθ ' , ὄφρ ' ἔτι μᾶλλον ὀδυρόμενος στεναχίζω |
βριαρὴ δὲ περιθραυσθεῖσα καρήνῳ ἐθλάσθη τρυφάλεια καὶ ἐγκέφαλον συνέχευεν . Ἀμφὶ δ ' ἄρά σφισι φῦλα περικτείνοντο καὶ ἄλλων μυρία | ||
Διαιτεομένη δὲ ἡ γυνὴ περιγίνεται , ἢν ἁρμοῖ μελεδαίνηται . Ἀμφὶ δὲ τῆς νούσου ταύτης ὧδε ἔχει . Ἢν δὲ |
. ΝΟΥΣΩΝ Τ ' ΑΡΓΑΛΕΩΝ . Ἀπὸ κοινοῦ τὸ , νόσφι τε ἀργαλέων νούσων ζώεσκον . . ΑΙΤ ' ΑΝΔΡΑΣΙ | ||
ἀνέρες ὥς τε πόληα θεηγενέος Πριάμοιο πέρσαντες δαίνυντο κακῶν ἀπὸ νόσφι κυδοιμῶν . Ἄλλῃ δ ' ἄλλος ἄειδεν ὅ τι |
πληθυντικὸν ἐπισυνέζευξε τὸ φάσαν : [ ᾧ εἴη ἂν ὅμοιον δερκόμενοι πᾶς δῆμος ἀγρόμενοι Υ . ] : καὶ πρὸς | ||
δ ' ἄρα θυμῷ Ἀτρεῖδαι κεχάροντο περὶ σφίσι κυδιόωντες , δερκόμενοι πολέμοιο δυσηχέος ἄτρομον ἕρκος . Ὥρμηναν δὲ πύλῃσι θεηγενέος |
ἀσεβείας , ἀθεότητος , φιλαυτίας , μεγαλαυχίας , ψευδοῦς δόξης ἑταῖροι δοκησίσοφοι , τὸ πρὸς ἀλήθειαν σοφὸν οὐκ εἰδότες , | ||
θρόνου ἀργυρόποδας , ἐφ ' ὧν οἱ ἀμφ ' αὐτὸν ἑταῖροι ἐκάθηντο . τῶν τινα οὖν ἠμελημένων ἀνθρώπων , οἱ |
δῶμα καὶ εὐνήν , ἀλλά μ ' Ἀλεξάνδροιο βίη καὶ Τρώιοι υἷες σεῦ ἀπὸ νόσφιν ἐόντος ἀνηρείψαντο κιόντες . Καί | ||
. Χάσσατο δ ' Εὐρύπυλος , σὺν δ ' ἄλλοι Τρώιοι υἷες νηῶν βαιὸν ἄπωθε ποτὶ προχοὰς Σιμόεντος , ἧχί |
ἀμυνόμενον περὶ πάτρης Ἕκτορα : τοῦ νῦν εἵνεχ ' ἱκάνω νῆας Ἀχαιῶν λυσόμενος παρὰ σεῖο , φέρω δ ' ἀπερείσι | ||
Ζεύς , οὐκ ἂν ἔγωγέ ς ' ἔπειτα ἐποτρύνουσα κελοίμην νῆας ἐπ ' Ἀργείων ἰέναι μάλα περ μεμαῶτα . Τὴν |
παμμήνου ὁπότ ' ἔρχεται Ἠέλιόνδε τηνίκα οἱ νόστον τεκμαιρέμεν εἶναι ὀπίσσω , ἐπ ' αὐτῆς δὲ τῆς συνόδου δυσχερῶς . | ||
λιπέσθαι : ἀλλὰ τὸν αἰδέομαι καὶ δείδια , μή μοι ὀπίσσω νεικείῃ : χαλεπαὶ δέ τ ' ἀνάκτων εἰσὶν ὁμοκλαί |
χερσὶ πίεζε νωλεμέως κρατερῆισι , σάωσε δὲ πάντας Ἀχαιούς , τόφρα δ ' ἔχ ' ὄφρα σε νόσφιν ἀπήγαγε Παλλὰς | ||
ἄγον , οἷσι μάλιστα πεποίθεα πᾶσαν ἐπ ' ἰθύν . τόφρα δ ' ἄρ ' ἥ γ ' ὑποδῦσα θαλάσσης |
τις ἐτήτυμος ἄγγελος ἐλθὼν ἤγγειλ ' ὅττί ῥά οἱ πόσις ἔκτοθι μίμνε πυλάων , ἀλλ ' ἥ γ ' ἱστὸν | ||
, Ἀχιλλέος οὐκέτ ' ἐόντος , καὶ Τελαμωνιάδαο μέγα σθένος ἔκτοθι μίμνειν . Ἀλλ ' ἄγε , σὺν τεύχεσσι καὶ |
: τοῦ δὴ ἑταῖρον ἔπεφνες ἐνηέα τε κρατερόν τε , τεύχεα δ ' οὐ κατὰ κόσμον ἀπὸ κρατός τε καὶ | ||
, ἀλλ ' υἷα Κλυτίοιο σαώσατε , μή μιν Ἀχαιοὶ τεύχεα συλήσωσι νεῶν ἐν ἀγῶνι πεσόντα . Ὣς εἰπὼν Αἴαντος |
ὀρθρεύουσαν ψυχὰν ἐκπληχθεῖς ' ἦλθον φρίκαι . ἤδη τις ἔβα Δαναῶν κῆρυξ ; τῶι πρόσκειμαι δούλα τλάμων ; ἐγγύς που | ||
ἀποπτύει δ ' ἁλὸς ἄχνην : ὣς τότ ' ἐπασσύτεραι Δαναῶν κίνυντο φάλαγγες νωλεμέως πόλεμον δέ : κέλευε δὲ οἷσιν |
ὀφρύσι μειδιόωσαι πορδάλιες : τῶν δ ' ἄγχι λύκοι ἔσαν ὀβριμόθυμοι καὶ σύες ἀργιόδοντες ἐυσθενέες τε λέοντες , ἐκπάγλως ζωοῖσιν | ||
ἅψεα πάντα : ἐν δ ' Ἔρις οὐλομένη καὶ Ἐριννύες ὀβριμόθυμοι , ἣ μὲν ἐποτρύνουσα ποτὶ κλόνον ἄσχετον ἄνδρας ἐλθέμεν |
. ἀλλ ' οἱ πολλοὶ ἐπὶ τὸ αὐτὸ τοῖς κυσὶν ἱέμενοι ἐπειδὰν ἐπιβλέψωσι τὸ χαλεπὸν αὐτῆς , φεύγουσι τοὺς ἐπιφωνοῦντας | ||
ἀείδειν : κεῖθεν δ ' εἰρεσίῃ Μέλανος διὰ βένθεα Πόντου ἱέμενοι , τῇ μὲν Θρῃκῶν χθόνα τῇ δὲ περαίην Ἴμβρον |
ὀψὲ μὲν ἀλλὰ καὶ ὣς πολέμων ἑτεραλκέα νίκην ἦλθε φέρων Δαναοῖσι καὶ ἀλλοπρόσαλλον ἀρωγήν . ἴαχε δὲ γλαυκῶπις ἐπ ' | ||
ἀνδρόμεον ῥῆξαί τε μετάλμενος : ἐν δὲ κυδοιμὸν ἧκε κακὸν Δαναοῖσι , μίνυνθα δὲ χάζετο δουρός . αὐτὰρ ὃ τῶν |
δὲ θοῷ περὶ κάππεσε δουρί . καὶ τὸν μὲν χαμάδις λίπον αὐτόθι πεπτηῶτα : τὸν δ ' ἕταροι ἐπὶ νῆα | ||
οὔτις ἔνδειξεν λάχος Ἀελίου : καί ῥά νιν χώρας ἀκλάρωτον λίπον , ἁγˈνὸν θεόν . μνασθέντι δὲ Ζεὺς ἄμπαλον μέλλεν |
ἤματι τῷδε υἱέος ἀμφὶ τάφῳ περικαλλέα θεῖναι ἄεθλα , πὰρ νήεσσι μένωμεν ἐρυκανόωντε καὶ ἄλλους . Καὶ γὰρ δὴ μακάρεσσι | ||
Ἑλένην ἐχέτω καὶ κτήματα πάντα , ἡμεῖς δ ' ἐν νήεσσι νεώμεθα ποντοπόροισιν : εἰ δέ κ ' Ἀλέξανδρον κτείνῃ |
πλῆθος τῶν τότε πεσόντων ἀνδρῶν . μετὰ δὲ τὴν Σάγραν Ἀχαιῶν κτίσμα Καυλωνία , πρότερον δ ' Αὐλωνία λεγομένη διὰ | ||
δὴ νῦν ἐκτελέουσιν ἀθάνατοι , νίκη δὲ πέλει παρὰ ποσσὶν Ἀχαιῶν . Ἀλλ ' ἄγε , Τυδέος υἷα μενεπτόλεμόν τ |
Ὅμηρος εἶπεν : ἀνδρὸς μὲν παῖδες στέφανος , πύργοι δὲ πόληος , ἵπποι δ ' ἐν πεδίῳ κόσμος , νῆες | ||
' ἀμφέκλασε θυμὸν Νυμφάων , φοβέοντο δ ' ὑπὲρ Πριάμοιο πόληος . Τεύχεσι δ ' ἀμβροσίοισι πέρι στεροπαὶ ποτέοντο , |
Μήδων δειδιότες πόλεμον . ὧδ ' εἶναι . καὶ ἄμεινον ἐύφρονα θυμὸν ἔχοντας νόσφι μεριμνάων εὐφροσύνως διάγειν τερπομένους , τηλοῦ | ||
ἄστυ φέρον θεῶν ὅρκια πιστά , ἄρνε δύω καὶ οἶνον ἐύφρονα , καρπὸν ἀρούρης , ἀσκῷ ἐν αἰγείῳ : φέρε |
ἀνάειραν ὀπίσσω † πυθόμενοι Μινύαι , γαίῃ δ ' ἐνὶ ταρχύσαντο μυρόμενοι : τὰ δὲ μῆλα μετὰ σφέας οἵγ ' | ||
οἰκητήριον θρυλιγμάτων δέρτροισι προσσεσηρότας : Μόψον Τιταιρώνειον ἔνθα ναυβάται θανόντα ταρχύσαντο τυμβείαν θ ' ὕπερ κρηπῖδ ' ἀνεστήλωσαν Ἀργῴου δορὸς |
ἀργαλέῃ ὑσμίνῃ , ἀλλά μοι ὅσσοι ἔναντα λιλαιόμενοι μαχέσασθαι δεῦρο κίον , πάντεσσι φόνον στονόεντ ' ἐφέηκα ἀργαλέως , πάντων | ||
δράσῃς ἢ τί κερδάνῃς πλέον ; Πρὶν ἂν δεθεὶς πρὸς κίον ' ἑρκείου στέγης Τί δῆτα τὸν δύστηνον ἐργάσῃ κακόν |
ὣς θάνον οἰκτίστῳ θανάτῳ : περὶ δ ' ἄλλοι ἑταῖροι νωλεμέως κτείνοντο σύες ὣς ἀργιόδοντες , οἵ ῥά τ ' | ||
οὕνεκ ' ὀρώρει δῆρις ὀιζυρὴ περὶ τείχεα μακρὰ καὶ ἄστυ νωλεμέως : οὐ γάρ τι κακοῦ παύοντο μόθοιο οὐδέ σφιν |
σαώσῃ γυμνόν : ἀτὰρ τά γε τεύχε ' ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ . Ὣς ἔφατ ' , Ἀντίλοχος δὲ κατέστυγε μῦθον | ||
οὐχ ὡς ἡμεῖς . . . . ἦ ς ' Ἕκτωρ προἕηκε διασκοπιᾶσθαι ἕκαστα νῆας ἔπι γλαφυράς ; ἦ ς |
Ὀδυσσεὺς ἐκ Κεφαληνίας Ἰθάκης σὺν νηυσὶν ιβ : Τληπόλεμος σὺν νηυσὶν θ : Αἴας ὁ Λοκρὸς σὺν νηυσὶν θ : | ||
ὄρνυσθ ' ἱππόδαμοι Τρῶες , ῥήγνυσθε δὲ τεῖχος Ἀργείων καὶ νηυσὶν ἐνίετε θεσπιδαὲς πῦρ . Ὣς φάτ ' ἐποτρύνων , |
Ἡσίοδος ἐν τῇ ἡρωϊκῇ γενεαλογίᾳ Ἕλληνος δ ' ἐγένοντο φιλοπτολέμου βασιλῆος Δῶρός τε Ξοῦθός τε καὶ Αἰόλος ἱππιοχάρμης ΑἰολίδαιΠεριήρης . | ||
προτέρω Καρμανίδος ἔκτοθεν ἄκρης Ὤγυρις , ἔνθα τε τύμβος Ἐρυθραίου βασιλῆος : ἐκ τῆς δ ' ἂν περάσειας ἐπὶ στόμα |
τε καὶ ἰσόθεος Πολυποίτης . Ἵπποις δ ' ἀμφὶ λέπαδνα βάλον καὶ ὑφ ' ἅρματ ' ἔρυσσαν πάντες ἐπειγόμενοι πολυγηθέος | ||
ἄνδρες κείνου τεχνήεντι νόῳ ποτὶ μῶλον Ἄρηος ἀσπίδας ἐντύναντο , βάλον δ ' ἐφύπερθε καρήνων θέντες ἐπ ' ἀλλήλῃσι : |
δηριόωντο Κήτειοι Τρῶές τε καὶ Ἀργεῖοι μενεχάρμαι , ἄλλοτε μὲν προπάροιθε νεῶν , ὁτὲ δ ' ἀμφὶ μακεδνὸν τεῖχος , | ||
περὶ πάντων ἔστ ' ἀνθρώπων . εἰ δέ κέ οἱ προπάροιθε πόλεος κατεναντίον ἔλθω : καὶ γάρ θην τούτῳ τρωτὸς |
δέ τοι κἂν τήνδε καταγράψαιμι θάλασσαν , οὐ μὲν ἰδὼν ἀπάνευθε πόρους , οὐ νηῒ περήσας : οὐ γάρ μοι | ||
ἔτι ζώοντος ἀταρβέος Αἰακίδαο . Τρῶες δ ' αὖτ ' ἀπάνευθε γεγηθότες ὄβριμον ἄνδρα Εὐρύπυλον κύδαινον ἐνὶ κλισίῃσι καὶ αὐτοί |
αἰθήρ , ὣς Δαναοὶ νηῶν μὲν ἀπωσάμενοι δήϊον πῦρ τυτθὸν ἀνέπνευσαν , πολέμου δ ' οὐ γίγνετ ' ἐρωή : | ||
σθεναρῶν ἀπὸ χειρῶν λῦσαν : τοὶ δ ' ἄρα τυτθὸν ἀνέπνευσαν καμάτοιο μορξάμενοι σπόγγοισι πολυτρήτοισι μέτωπα . Τοὺς δ ' |
Σιμόεντος . . . διὰ τοῦτό σοι Ἕκτωρ σῆμα καὶ ἀγχέμαχοι θέντο Λυκαονίδαι „ . Ζεῦγμα , πόλις Συρίας ἐπὶ | ||
τιμήσομεν , ὃς μέγ ' ἄριστος Ἀργείων παρὰ νηυσὶ καὶ ἀγχέμαχοι θεράποντες , γνῷ δὲ καὶ Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων |
κορυφῆς , φόνον ἔμμεναι ἡρώεσσιν . ἵππους δ ' Αὐτομέδοντα θοῶς ζευγνῦμεν ἄνωγε , τὸν μετ ' Ἀχιλλῆα ῥηξήνορα τῖε | ||
πεδίοιο μέγ ' ἀσχαλόων ἐπ ' ἀρούρῃ δινήσας περὶ κρατὶ θοῶς καλὰ νεῦρα βόεια λᾶα βάλῃ κατέναντα , διασκεδάσῃ δ |
πρὸ κούρων θηρητήρων : ἕως μὲν γάρ τε θέουσι διαρραῖσαι μεμαῶτες , ἀλλ ' ὅτε δή ῥ ' ἐν τοῖσιν | ||
μητρὸς ἐμῆς ἔσσεσθαι ἐναίσιμον ὔμμιν ἀρωγήν . τῶ καί περ μεμαῶτες ἐρητύοισθ ' ἐνὶ νηί τυτθὸν ἔθ ' ὡς τὸ |
Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων , οὓς ἕθεν εἵνεκ ' ἔπασχον ὑπ ' Ἄρηος παλαμάων . διδάσκει δ ' ἡμᾶς Ὅμηρος ὅτι δεῖ | ||
' ἐννεάχιλοι ἐπίαχον ἢ δεκάχιλοι ἀνέρες ἐν πολέμῳ ἔριδα ξυνάγοντες Ἄρηος . τοὺς δ ' ἄρ ' ὑπὸ τρόμος εἷλεν |
: Μυρμιδόνες μή τίς μοι ἀπειλάων λελαθέσθω , ἃς ἐπὶ νηυσὶ θοῇσιν ἀπειλεῖτε Τρώεσσι πάνθ ' ὑπὸ μηνιθμόν , καί | ||
σὺν νηυσὶ ιβ : Ἀντίμαχος καὶ Θάλπιος καὶ Δόρης σὺν νηυσὶ μ : Νέστωρ σὺν νηυσὶν Ϙ : Θόας σὺν |
εὐρείης γαστρὶ καλυψάμενος : δεξιτερῆι δ ' ἐν χειρὶ τινασσέτω ὄβριμον ἔγχος , κινείτω δὲ λόφον δεινὸν ὑπὲρ κεφαλῆς : | ||
; ἀπέδικες ἀπέταμες , ἀπόπολις δ ' ἔσῃ , μῖσος ὄβριμον ἀστοῖς . νῦν μὲν δικάζεις ἐκ πόλεως φυγὴν ἐμοί |
κασιγνήτην Πολέμοιο . Καί νύ κε δὴ ῥήξαντο πύλας καὶ τείχεα Τροίης Ἀργεῖοι , μάλα γάρ σφιν ἀάσπετον ἔπλετο κάρτος | ||
, οὐ μὴ νοήσῃ . . πρὶν κατὰ Ἰλιόφι κλυτὰ τείχεα λαὸν ἐέλσαι Τρωικόν , ὅς κε φύγῃσι . σὺ |
καί ῥα τόθ ' Ἡρακλῆος ἔχον πόθον , οὐ γὰρ ἔμιμνον ἔθνος ἀμαιμάκετον Κόλχων καὶ θούριον Ἄρην . Νῦν δέ | ||
: οἳ δ ' ἄρα δαῖτ ' ἐπάσαντο καὶ ἠριγένειαν ἔμιμνον , βαιὸν ἀποβρίξαντες ἀραιοῖσιν βλεφάροισιν : αἰνῶς γὰρ φοβέοντο |
δηριάασθαι : ἀλλά οἱ αὐτὸς ἔγωγε θεουδέα τεύχε ' ἀείρας προφρονέως ἂν ὄπασσα καὶ εἴ τί περ ἄλλο μενοίνα . | ||
, Τρῶας ἐποτρύνοντες ἀνὰ μόθον : οἳ δὲ καὶ αὐτοὶ προφρονέως μάρναντο φίλης περὶ τείχεσι πάτρης . Ἐς πεδίον δὲ |
ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος τυτθόν : ὃ δὲ Σχεδίον μεγαθύμου Ἰφίτου υἱὸν Φωκήων ὄχ ' ἄριστον , ὃς ἐν | ||
Μυρμιδόνας φάς ' ἐλθέμεν ἐγχεσιμώρους , οὓς ἄγ ' Ἀχιλλῆος μεγαθύμου φαίδιμος υἱός , εὖ δὲ φιλοκτήτην , Ποιάντιον ἀγλαὸν |
ἐγώ μιν ἀμειβόμενος προσέειπον : αὐτὴ νῦν φράζευ σὺ λόχον θείοιο γέροντος , μή πώς με προϊδὼν ἠὲ προδαεὶς ἀλέηται | ||
' ὡς οὖν ἀπάνευθεν ἴδεν νεφεληγερέτα Ζεὺς τεύχεσι Πηλεΐδαο κορυσσόμενον θείοιο , κινήσας ῥα κάρη προτὶ ὃν μυθήσατο θυμόν : |
τῇ κατ ' αὐτὸν ἐκδόσει γράφει : αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν οἰωνοῖσί τε δαῖτα , τὴν τῶν γυπῶν καὶ | ||
' ἰφθίμους ψυχὰς ἄϊδι προΐαψεν ἡρώων : αὐτοὺς δὲ ἑλώρια τεῦχε κύνεσσιν οἰωνοῖσί τε πᾶσι : Διὸς δ ' ἐτελείετο |
, τὰ κταμένων ἀποαίνυμαι : οὐ γὰρ ὀΐω ἀνδρῶν δυσμενέων ἑκὰς ἱστάμενος πολεμίζειν . τώ μοι δούρατά τ ' ἔστι | ||
τόν γε κύνες τε καὶ οἰωνοὶ κατέδαψαν κείμενον ἐν πεδίῳ ἑκὰς ἄστεος , οὐδὲ κέ τίς μιν κλαῦσεν Ἀχαιϊάδων : |
, τῶνδε δολοφροσύνῃ καὶ μήδεσιν , οἳ σὲ καὶ αὐτὸν δῆριν ἐπὶ στονόεσσαν ἐποτρύνουσι νέεσθαι . Τοὔνεκ ' ἐγὼ δείδοικα | ||
ἀλη - θείης παραβεβήκασι , φιλονεικέοντες ἔχθρῃ πρὸς ἀλλήλους , δῆριν ἔχουσι μετὰ ἀδελφεῶν καὶ τοκήων καὶ πολιτέων , καὶ |
θεοῖσιν . ” Φῆ ῥα χαλεψάμενος : μέγα δὲ φρένες Αἰακίδαο νειόθεν οἰδαίνεσκον , ἐέλδετο δ ' ἔνδοθι θυμός ἀντιβίην | ||
ἀερσιπέτῃσιν ἐδωδήν . Ὣς φάτο : τοὶ δὲ νέκυν κρατερόφρονος Αἰακίδαο ἀμφέβαν ἐσσυμένως , οἵ μιν φοβέοντο πάροιθε , Γλαῦκός |
πολυφάρμακον ἀμφιβεβῶσα καπνὸν ὑπὸ σπλάγχνοισιν ἀναΐσσοντα δέχηται , ἀθρόος ἔνδοθεν ὦκα μέλας καταλείβεται ἰχώρ , ὅς τε γυναικοφόνος νεάτῃ μίμνων | ||
' ἀποφθιμένοιο πάις Φυλῆος ἀγαυοῦ ὠρίνθη : μάλα δ ' ὦκα , λέων ὣς πώεσι μήλων , ἔνθορε : τοὶ |
σφι αὐτοὶ ὑπὸ τὸν Ὑμησσὸν ἐοῦσαν ἔδοσαν οἰκῆσαι μισθὸν τοῦ τείχεος τοῦ περὶ τὴν ἀκρόπολίν κοτε ἐληλαμένου , ταύτην ὡς | ||
! ! ! ! ! ] οσθε ? πύλης καὶ τείχεος αιπε ? ! ! [ ! ! ! ! |
μὲν θυγατρός , γυναικὸς δὲ Δασκύλου τοῦ Ταντάλου υἱοῦ . ἠῶθεν δ ' ἀνέμοιο διὰ κνέφας : νυκτὸς δέ , | ||
. ἀλλ ' ἤτοι νῦν μὲν στυγερῇ πειθώμεθα δαιτί : ἠῶθεν δ ' ὄτρυνον ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον ὕλην τ ' |
λίσσοντ ' ἐπέεσσι τυρῶν αἰνυμένους ἰέναι πάλιν , αὐτὰρ ἔπειτα καρπαλίμως ἐπὶ νῆα θοὴν ἐρίφους τε καὶ ἄρνας σηκῶν ἐξελάσαντας | ||
ἠμαθόεντ ' : ἐπὶ νύσσῃ δ ' ἔσταν ἕκαστοι : καρπαλίμως δ ' εὔληρα λάβον κρατερῇς παλάμῃσιν . Ἵπποι δ |
φησίν : ἀχλὺν δ ' αὖ τοι ἀπ ' ὀφθαλμῶν ἕλον , ἣ πρὶν ἐπῆεν . ἀσήμως ῥᾳστωνήσαντα : ἀντὶ | ||
τὸ λέγον : “ ἀχλὺν αὖ τοι ἀπ ' ὀφθαλμῶν ἕλον ἣ πρὶν ἐπῆεν , ὄφρ ' εὖ γινώσκεις ἠμὲν |
, ἦ καὶ πατρώϊός ἐσσι ξεῖνος , ἐπεὶ πολλοὶ ἴσαν ἀνέρες ἡμέτερον δῶ ἄλλοι , ἐπεὶ καὶ κεῖνος ἐπίστροφος ἦν | ||
ὑπ ' ἄκοντι τετυμμένος , ὅν τ ' ἐν ὄρεσσι ἀνέρες ἀμφιπένονται : ὁ δ ' ἰλλόμενός περ ὁμίλῳ τῶν |
. Ζηνός που τόδε σᾶμα : Διὶ Κρονίωνι μέλοντι αἰδοῖοι βασιλῆες , ὃ δ ' ἔξοχος ὅν κε φιλήσῃ γεινόμενον | ||
ἄμφω ὥρης καὶ δύσιος γίνοιντό κεν εἰν ἑνὶ ζῴῳ ἐρχόμενοι βασιλῆες ἐν οἰκείοισι προσώποις φράζεο νείκεα ταῦτα . καὶ Ἑρμείαο |
ἔκρυφε πῆμα . Λαοκόων δ ' ἔτ ' ἔμιμνεν ἐποτρύνων ἑτάροισιν ἵππον ἀμαλδῦναι μαλερῷ πυρί : τοὶ δέ οἱ οὔ | ||
πάλιν : ἦρχε δ ' Ὀδυσσεύς . Πάτροκλος δ ' ἑτάροισιν ἰδὲ δμωῇσι κέλευσε Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος ὅττι τάχιστα |
ἀνθρώποισι φόνον φέρει ἠλιθίοισιν : ὣς οἱ κεκλήγοντες ἐπ ' ἀλλήλοισιν ἔπιπτον . ὡς δ ' ἄνεμος ἄχνας φορέει ἱερὰς | ||
διῆκε , θερμαίνων φλογί : πῖπτον δ ' ἐπ ' ἀλλήλοισιν : εὐτυχὴς δέ τοι ὅστις τάχιστα πνεῦμ ' ἀπέρρηξεν |
γενεὴν καί τ ' οὔνομ ' ἑκάστου σφωιτέρων μυθεῖθ ' ἑτάρων , Πελίαό τ ' ἐφετμάς : ἠδ ' ὡς | ||
σύστημα κώλων εʹ , ἴυγγα ] ἡδονήν , χάριν . ἑτάρων ] φίλων . ἄλαστα ] ἀλάθητα . στυγνὰ ] |
, ὡς τό : Ὃ μὲν οὔτι τόσον κακὸν ἔνδοθι μίμνον : καὶ ἀντὶ τοῦ ὅτι , ὡς τὸ : | ||
ἀνάσσων μίμνεν ὑπὸ σκοπιὴν ὄρεος Χαλκωδονίοιο : οὐδ ' Ἀλόπῃ μίμνον πολυλήιοι Ἑρμείαο υἱέες εὖ δεδαῶτε δόλους , Ἔρυτος καὶ |
ἔκταμεν , ὄφρα φοροίη αὐανθέν . τὸ μὲν ἄμμες ἐΐσκομεν εἰσορόωντες ὅσσον θ ' ἱστὸν νηὸς ἐεικοσόροιο μελαίνης , φορτίδος | ||
ἥδε καταρχή . ἐσθλοὶ δ ' αὖ Μαίης ὠκὺν γόνον εἰσορόωντες παίδων τέκμαρ ἔχουσιν ἐτήτυμον . ἐν τροπικῷ δέ ζῴῳ |
δὲ πύλῃσι δύ ' ἀνέρας εὗρον ἀρίστους υἷας ὑπερθύμους Λαπιθάων αἰχμητάων , τὸν μὲν Πειριθόου υἷα κρατερὸν Πολυποίτην , τὸν | ||
' ἔπειτα μέγαν καὶ ἀμύμονα τύμβον χεύαμεν Ἀργείων ἱερὸς στρατὸς αἰχμητάων ἀκτῇ ἔπι προὐχούσῃ , ἐπὶ πλατεῖ Ἑλλησπόντῳ , ὥς |
' ἴσην ἐτάνυσσεν Ἐνυὼ ὑσμίνην . Ἀλλ ' οὔ τι καταντίον Αἰνείαο υἱὸς Ἀχιλλῆος πῆλεν δόρυ πατρὸς ἑοῖο : ἀλλ | ||
ἐελδομένη : μακάρων δέ τις ἡγεμόνευεν ὅς μιν ἄγεν κείνοισι καταντίον . Ἣ δ ' ἀλάλυκτο φεύγους ' ἐκ πολέμοιο |
ἐπήξαντο , χαρακώματα ἐποιήσαντο , περιεσταύρωσαν , ἀπεσταύρωσαν , χάρακα ἐβάλοντο , περιεχαράκωσαν , ἐφράξαντο . παραφυλακτέον δὲ ὅτι οἱ | ||
ἐν δέ οἱ ἱστόν λαίφεά τ ' εὐποίητα καὶ ἁρμαλιὴν ἐβάλοντο . Αὐτὰρ ἐπεὶ τὰ ἕκαστα περιφραδέως ἀλέγυναν , κληῖδας |
. . . . οὐ γάρ πώ σφιν ἀκούετο λαὸς ἀυτῆς : ἡ διπλῆ , ὅτι τὸ ἀκούετο ἀντὶ τοῦ | ||
πόλιν καὶ νῆας Ἀχαιῶν Ἰλιάδας τε μάχας Ἀχιλῆά τε πύργον ἀυτῆς : ὑμῖν αὖ καὶ ἐγὼ λιγεῶν μειλίγματα Μουσέων , |
Παλλὰς Ἀθήνη φθέγξατ ' : ἀτὰρ Τρώεσσιν ἐν ἄσπετον ὦρσε κυδοιμόν . ὡς δ ' ὅτ ' ἀριζήλη φωνή , | ||
ἀπερείσιον ἔρρεεν αἷμα ὑετὸς ὥς : ὀλοὴ γὰρ ἐπήιεν Αἶσα κυδοιμόν . Καί ῥ ' οἳ μὲν ξιφέεσσι πεπαρμένοι ἢ |
ὅταν φῇ „ Παφλαγόνων δ ' ἡγεῖτο Πυλαιμένεος ” λάσιον κῆρ ἐξ Ἐνετῶν , ὅθεν ἡμιόνων γένος ἀγροτεράων „ . | ||
ὕδωρ ἐπικίδναται αἶαν . Παφλαγόνων δ ' ἡγεῖτο Πυλαιμένεος λάσιον κῆρ ἐξ Ἐνετῶν , ὅθεν ἡμιόνων γένος ἀγροτεράων , οἵ |
τὸν ἐπὶ τῆς ῥάχιος τοῦ ὄρεος ἐπεόντα ἐπεξῆλθον οἵ τε ἐπίκουροι καὶ αὐτῶν Σαμίων συχνοί , δεξάμενοι δὲ τοὺς Λακεδαιμονίους | ||
ὄρη τὸν γεωργικὸν ἁρπάσαντες σίδηρον . ἧκον δ ' αὐτοῖς ἐπίκουροι κατὰ τάχος ἐνδιατρίβοντες ἐν Καπύῃ Κυμαίων φυγάδες , ὧν |
τι τύμβος ἐφ ' ὑμέας ἵξεται αἴης . Πῇ νῦν Τυδείδαο βίη , πῇ δ ' Αἰακίδαο , ποῦ δὲ | ||
Ἰθάκηθεν , ὃ δ ' Ἄργεος ἱπποβότοιο , εἴ ποτε Τυδείδαο δαΐφρονος οὔνομ ' ἄκουσας ἢ καὶ Ὀδυσσῆος πυκιμήδεος , |
! [ ! ! ! ! ! ! ] αἵ σφιν θοδν [ ! ! ! ! ] ? [ | ||
πλήθουσαι δὲ κάρτα οὐ χαλῶσιν ἐξ αὐτέων , πρὶν εὐρυχωρίη σφιν γένηται . Ὥσπερ ἐπήν τις πληγῇ καρτερῶς , ὑποτρέχει |
πότνα θεάων , δῖα Θέτις : τὰς δ ' αὐτοὶ ἐθηήσαντο ἰδόντες ἥρωες κρατεροὶ καὶ ἀταρβέες , οὕνεκα πασέων ληιάδων | ||
: καί μιν ἐνὶ τριόδοισι πολυκρίθοιο Μιδείης ταρβαλέαι σὺν παισὶν ἐθηήσαντο γυναῖκες . Χαλκείῃ ἀκάτῳ βουπληθέος ἐξ Ἐρυθείης Αἳ καὶ |
δὲ τοῦ ἔνθα : ἐν μὲν τόπῳ Αἴας κεῖται ἀρήϊος ἔνθ ' Ἀχιλλεύς , εἰς δὲ τόπον ἔνθα κατεπλέομεν , | ||
δ ' ἄμειβον Θρινακίης λειμῶνα , βοῶν τροφὸν Ἠελίοιο . ἔνθ ' αἱ μὲν κατὰ βένθος ἀλίγκιαι αἰθυίῃσιν δῦνον , |
περὶ νεκρὸν ὁμίλεον , οὐδέ ποτε Ζεὺς τρέψεν ἀπὸ κρατερῆς ὑσμίνης ὄσσε φαεινώ , ἀλλὰ κατ ' αὐτοὺς αἰὲν ὅρα | ||
καὶ ὅμαιμος ἐμός , κρατερὸς Πολυδεύκης , χεῖρας ἐρωήσουσιν ἀποσχομένω ὑσμίνης : νῶι δ ' , ἐγὼ Λυγκεύς τε , |
ἠέρος ὄρνιν ἴδοντο : ὅς ῥα , τιναξάμενος πτέρυγας κατὰ νῆα θέουσαν , ἧκ ' ἐπὶ οἷ πτερὸν ὀξύ . | ||
Καλυψὼ παρῄνει τὸ τοῦ μὲν καπνοῦ καὶ κύματος ἐκτὸς ἔεργε νῆα : καὶ γὰρ ἁμαρτάνομεν μέν , πρὸς ὅπερ ἂν |