| Αἰγαίῳ αἱ Κυκλάδες πρῶται . Πρώτην δὲ αἶσαν εἶπεν : προτίμησιν γὰρ εἶχον ὑπὲρ τὰς ἄλλας εἰς τὰς ἐν Δήλῳ | ||
| μακροτέρα τῆς ψυχῆς γενομένη , διὰ δὲ τὴν αὐτοῦ Καλλιμάχου προτίμησιν , εἰ ταῖς τῶν πατέρων τιμαῖς ἡ τῶν παίδων |
| παρέχειν πράγματα . Πυθομένου δέ τινος , πῶς ἔστιν ἐσθίειν ἀρεστῶς θεοῖς , Εἰ δικαίως ἔστιν , ἔφη , καὶ | ||
| διὰ τὸ καὶ τοὔνομα φέρειν ἡμῶν καὶ συνδιατετριφέναι πλείω χρόνον ἀρεστῶς πάνυ , καθάπερ δίκαιον ἦν τὸν υἱοῦ τάξιν ἐσχηκότα |
| ἰδοὺ ἡ ἐπιστολή , ὡς εὐεργέτης τε αὐτοῦ ἐν αὐτῇ γέγραψαι καὶ πᾶν ὅ τι ἐσμέν , ἐγὼ δὲ ἔτη | ||
| καὶ τὴν σωτηρίαν ὑμῖν ἐν τῇ τούτων εἶναι ψήφῳ ; γέγραψαι ψήφισμα Δημόσθενες , πολλῶν ὄντων καὶ δεινῶν καὶ παρανόμων |
| ἡ πόλις ἐν τῇ Ἑλλάδι ἐνδοξοτάτη : ὥστε οὐ δευτέρων πρωτεύουσιν , ἀλλ ' ἡγεμόνων ἡγεμονεύουσιν . τῇδέ γε μὴν | ||
| περιελεύσεται ζητῶν οὗ τιμηθήσεται , οὐδὲ ἐθελήσει ποτὲ παραγενέσθαι ὅπου πρωτεύουσιν ἄλλοι , ἵνα μὴ τύχῃ τῶν δευτερείων , τῶν |
| τοίνυν καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ τὴν ἵππον τὴν χαλκῆν , ἧς ἐρῶσιν ἵπποι καὶ ἐπιμαίνονται καὶ ἐγχρίμπτεσθαι ἐθέλουσι καὶ χρεμετίζουσι θεασάμενοι | ||
| ἐστί μοι πρὸς τὸν βίον : ἕτερ ' ἐστὶ τοῖς ἐρῶσιν καὶ τοῖς φιλοσόφοις καὶ τοῖς τελώναις . μειράκιον ἐρωμένην |
| τῷ βασιλεῖ σερίφου . καὶ τῆς μητρὸς τῆς εὐπαρᾴου καὶ εὐειδοῦς τὴν δουλοσύνην ἔθηκεν ἔμπεδον καὶ ἀσφαλῆ , ἤγουν ἐλευθέραν | ||
| σώματος καὶ ἡ ἰδέα τοιάδε : τὸ μὲν πρόσωπον γυναικεῖον εὐειδοῦς γυναικός , μαστοὶ δὲ καὶ στήθη πολύ τι κάλλιστα |
| ἁφὴν μόνην προσοῦσαν ὁρῶμεν : ὥσπερ οὖν τῆς ἐσχάτης αὐτοῖς μέτεστι τῶν αἰσθήσεων , οὕτως καὶ τῆς ἐσχάτης τῶν ὀρέξεων | ||
| φιλοσόφου δ ' οὐδὲ θύραν παρῆλθον . ποῦ γάρ μοι μέτεστι τούτου τοῦ πράγματος , οὗ Σωκράτει μετῆν τῷ οὕτως |
| τοιούτων λογισμῶν ἀνάγεσθαι καὶ τὴν ψυχὴν ἡμῶν εἰς αὐτὸ εἰκόνα θεμένην ἑαυτὴν εἶναι ἐκείνου , ὡς τὴν αὐτῆς ζωὴν ἴνδαλμα | ||
| ' εὐλόγως ἄν τινα θαυμάσαι καὶ τὴν τύχην οἰκείως σοι θεμένην πρὸς τὴν φύσιν τοῦ τρόπου καὶ τοῦ ὀνόματος τὸ |
| ἐστὶ τὸ μεθύειν κακὸν μέγιστον ἀνθρώποισι καὶ βλαβερώτατον ; ἐκκόψαι ὁμοιότατος ἄνθρωπος οἴνῳ τὴν φύσιν τρόπον τιν ' ἐστί . | ||
| τῶν τὰς λιθίνας εἰκόνας κατασκευαζομένων τοῦ μὲν λίθου προνοεῖν ὅπως ὁμοιότατος ἔσται , αὑτῶν δ ' ἀμελεῖν , ὡς μὴ |
| τοῦ ἀκατίου προσελθόντες αὐτοῖς τάδε εἶπον : ἄγετε ὦ ξένοι ἐπακούσατε ἡμέων , ἂν ἄρα δύνησθε διαγνῶναι ἅσς ' ἂν | ||
| οὖν ὥσπερ ὀφειλομένην τὴν μαντείαν αὐτοῖς ἀποδίδωσι , λέγων : ἐπακούσατε οὖν , ὥσπερ τὸ χρέος ἀπολαμβάνοντες . οὐ μὲν |
| διάκονος καὶ ὑπηρέτης . καὶ τῶν γε καιρῶν τοσοῦτον αὐτῷ μέτεστιν , ὅσον τοῖς ἐγνωκόσι πλεῖν σημῆναι , καὶ νὴ | ||
| ἀγχιστείαν ; Οὐδαμῶς δήπουθεν . Ἀλλὰ μὴν εἰ τούτοις μὴ μέτεστιν , ὧν οἱ πατέρες ταὐτὸν ἐμοὶ προσῆκον , οὐδὲ |
| πατρὸς οἶκον ὠνόμασεν , ἵνα μὴ ῥημάτων καὶ ὀνομάτων ἀπατηθεὶς κάλλεσι τοῦ πρὸς ἀλήθειαν κάλλους , ὅπερ ἐστὶν ἐν τοῖς | ||
| , ἄλλα ἃ σὺν ἀληθείᾳ τερπνά ἐστιν ἐν τοῖς ἄλλοις κάλλεσι τοῦ λόγου , ὧν ἀμελήσαντες οἱ πολλοὶ τὰ μηδὲν |
| τὸ δεύτερον , εἰ ἀκριβῶς κατείργασται ἡ δοθεῖσα τροφή , ἐρυγαῖς τε καὶ τῷ τῆς γαστρὸς ὄγκῳ τεκμαιρουμένους . Σύμμετρος | ||
| ταῖς διαχωρήσεσι καὶ τοῖς ἐμέτοις καὶ ταῖς εὐπεψίαις καὶ ταῖς ἐρυγαῖς ὁ ἄνθρωπος , ὑποχονδριακὸν μὲν ὀνομάζομεν καὶ φυσῶδες τὸ |
| δοκοίην εἶναι ἀξιοφίλητος μᾶλλον κοινωνός , εἴ σοι τὸ σῶμα πειρῴμην παρέχειν τὸ ἐμαυτοῦ ἐπιμελόμενος ὅπως ὑγιαῖνόν τε καὶ ἐρρωμένον | ||
| , μήτε ἀποκρυπτοίμην τι τῶν ὄντων μηδέν , ἢ εἰ πειρῴμην σε ἐξαπατᾶν λέγων τε ὡς πλείω ἔστι μοι τῶν |
| ἐπιπολῆς ἡ συναίσθησις τῆς δακνούσης ποιότητος . μέγιστον δὲ καὶ βεβαιότατον σημεῖον καὶ τὸ τάχος τῶν σφυγμῶν τῆς συστολῆς καὶ | ||
| ἐντεῦθεν οἱ ἐπίλογοι πανταχόθεν : ἀπὸ πολλῶν ἀφορμῶν . εἴπερ βεβαιότατον : λείπει τὸ δοκεῖ , ἵν ' ᾖ , |
| ἔκοπτον ὡς ἐπὶ πένθει : ἐδόκουν γὰρ ὄνομα μὲν ἐς εὐπρέπειαν εἶναι τὴν ὁμηρείαν , ἔργῳ δὲ τῆς πόλεως ἔκδοσιν | ||
| καὶ τοῖς διὰ λόγων ἀγωνισταῖς . Πειθὼ γὰρ ποιεῖ καὶ εὐπρέπειαν , καὶ λόγων εὑρετικός ἐστι . Νίκην δὲ καὶ |
| ἀπόλυτος ὕμνος γένηται [ ὕμνους γὰρ καλοῦσι τὰ τῶν θεῶν ἐγκώμια ] , μήτε κοινὸς ἁπλῶς πρὸς πᾶσαν θεῶν ὑπόθεσιν | ||
| ' ἂν καὶ ἄλλος τρόπος πλείονα διατριβὴν ἔχων περὶ τὰ ἐγκώμια μᾶλλον , σχεδὸν δὲ εἰπεῖν μικροῦ σύμπασαν , ὅταν |
| . δύναται δὲ καὶ οὕτω νοεῖσθαι : ὁ Βακχυλίδης παρὰ παισὶ δοκεῖ εἶναι σοφὸς , παρὰ τελείοις δὲ οὐκέτι . | ||
| ὑπ ' αὐτὸν προδόντα παῖδας αὐτῷ , ἀντιπαραδοὺς αὐτὸν τοῖς παισὶ προσέταξεν ὀπίσω τὼ χεῖρε δεδεμένον ἀποκομίσαι πρὸς τοὺς πατέρας |
| ιʹ . Τραϊανὸς ἔτη ιθʹ μῆνας ἓξ ἡμέρας ιδʹ . Ἁδριανὸς ἔτη κʹ μῆνας ιʹ ἡμέρας κηʹ . Ἀντωνῖνος ἔτη | ||
| καὶ τῆς Ἰταλίας ἄρχοντες ἀνθύπατοι κατὰ μέρη : ὃ καὶ Ἁδριανὸς ἄρα μιμούμενος ὕστερον χρόνῳ πολλῷ , τὴν αὐτοκράτορα ἀρχὴν |
| ' ἀξιῶ , ἢ πατρὸς ἄλλου σεαυτὸν παραγράφειν , ἢ τοὔνομ ' ἔχειν ὃ ' κεῖνος ἔδωκέ σοι . νὴ | ||
| βάρβαρος Θόας , ὃς ὠκὺν πόδα τιθεὶς ἴσον πτεροῖς ἐς τοὔνομ ' ἦλθε τόδε ποδωκείας χάριν . ναοῖσι δ ' |
| ἀδηφαγίας καὶ τρυφῆς λαθεῖν ἑαυτὸν ὑπερσαρκήσαντα καὶ καταπιανθέντα . τὰ ἐπίχειρα γοῦν τοῦ κατὰ τὸ σῶμα μεγέθους καὶ τοῦ περὶ | ||
| ἀφαίρεσιν : εὐήθης ὤν τις ἐλάνθανον μικρὰ τῆς ἔχθρας τὰ ἐπίχειρα προσδοκῶν : ἐκβέβηκε δὲ οἷον οὐκ ἔδει τῆς ἐπηρείας |
| [ , ] τοῖον ἐπεὶ σίγησε λιγὺ στόμα , τοῦ κλέος ? ? εὐρύ τηλόθεν αἰὲν ? [ ] ἄκουσε | ||
| τε καὶ ἀργυροῦς σκύφους . ὧν πρῶτοι μὲν ἐγένοντο καὶ κλέος ἔλαβον οἱ Βοιώτιοι λεγόμενοι , χρησαμένου κατὰ τὰς στρατείας |
| ἀγῶνος ὄντος τῷ ῥήτορι διπλοῦ , τοῦ πράγματος καὶ τοῦ ἤθους , καὶ τούτου κρατοῦντος , ἡ περὶ τῶν ἠθῶν | ||
| , ναυάγιον , θηρίον ἄμικτον , καὶ ὅσα ἐν ταῖς ἤθους λοιδορίαις ἔχεις : φιλοτιμουμένῳ δὲ ἔξεστιν εἰπεῖν Σαλμυδησσός , |
| Λοίγια : χαλεπά , ὀλέθρια . Λυγρά : χαλεπά . Λύσσαν : μανίαν . εἴρηται παρὰ τὸ λύειν τὸν νοῦν | ||
| πάντ ' ἐτέλεσσεν , εἰ μή οἱ Τριτωνὶς ἀάσχετον ἔμβαλε Λύσσαν : κήδετο γὰρ φρεσὶν ᾗσι πολυτλήτου Ὀδυσῆος ἱρῶν μνωομένη |
| ὑποθέσθαι τοῖς κριταῖσι βούλομαι , τοῖς σοφοῖς μὲν τῶν σοφῶν μεμνημένοις κρίνειν ἐμέ , τοῖς γελῶσι δ ' ἡδέως διὰ | ||
| αὐτὴν ἐκείνην ἀναγκαῖόν ἐστι τοῖς Λακεδαιμονίοις ἐπαμῦναι καὶ τοῖς μάλιστα μεμνημένοις τῆς τότε σπουδῆς περὶ τοὺς Θηβαίους , τούτοις μάλιστα |
| Ἀριστοκλῆς Ἀρίστυλλος . . . . ἀριπρεπέα : τὸν ἄγαν πρέποντα ἐν πᾶσιν . . . . Ἀρίσβη : πόλις | ||
| μόνη μόνῳ τῆς γενέσεως μεμνημένη , καὶ τῶν ὠδίνων ἀποδιδοῦσα πρέποντα τὸν μισθόν . δοκεῖ δέ μοι καὶ πρεσβυτάτη θεῶν |
| . Δαίμονες , οὐκ ἄρα μοῦνον ἐν ἀνδράσι τέκνα πέλονται φίλτατα , καὶ φάεος γλυκερώτερα καὶ βιότοιο , ἀλλὰ καὶ | ||
| καλεῖ τὸν ἄνδρα καὶ ἐραστήν , καὶ πάντα δὴ τὰ φίλτατα ὀνόματα : ὁ δὲ οὔτε μητρὸς τοσουτονὶ αὐτῷ μέλειν |
| τούτου γὰρ ἱκανῶς κατασκευασθέντος ἔοικε συγχωρήσειν ὁ Ἀριστοτέλης πᾶσι τοῖς γνησίοις τοῦ Πυθαγόρου καὶ τοῦ Πλάτωνος δόγμασιν . ἂν δ | ||
| καὶ μάλα ἀτρέπτως , ἀμείνων ἐστὶν ὑπονοίας , καὶ τοῖς γνησίοις ἐγγράφεται , ἐπεὶ αὐτῷ πῦρ τὸ οὐράνιον ἡ τοῦ |
| συνοικούσας ἡμῖν ἀρετὰς ἀπηριθμησάμην . καὶ τὰ πλεῖστα τῶν εἰρημένων ἔπαινος ἦν τῶν ἐνθάδε τὰ πολεμικὰ μετιόντων , καὶ μετεῖχε | ||
| ὑπομεμενηκὼς καὶ συμφοράς . ἔτι δὲ πρὸς τούτοις ἐρρύη πολὺς ἔπαινος ἰσότητος αὐτοῦ καὶ δεξιότητος : τὰς γὰρ τῶν ἄλλων |
| , στρατῷ μὲν ἀθρόῳ καὶ προφανεῖ μὴ θαρρούντων διὰ τὸ πρόσχημα τῆς εἰρήνης , κλωπείας δὲ καὶ κακουργίας ἐν τοῖς | ||
| ὑπεισελθεῖν νίκας , ἀνδρωθέντι δὲ νῦν καὶ πρυτανεύοντι τὸν Πίνδαρον πρόσχημα μὲν ἐπίνικον γράψαι , τὸ δὲ ἀληθὲς προσφώνησιν εἰς |
| τῷ ἀδικεῖν μετ ' εὐμαρείας αὐτοκράτορι ἡγεμόνων ἀρχῇ τῶν δεσποτῶν κολάζηται . Περὶ μὲν δὴ τούτων ἀρκέσει τὰ εἰρημένα . | ||
| ἔχουσι πρὸς ἑκάτερα , πρός τε τὸ εὖ , ἂν κολάζηται , καὶ πρὸς τὸ ἐναντίον , ἂν μένῃ ἀκόλαστα |
| . αἷς τὰς θύρας κλείουσι ; θύννου μὲν οὖν . σεμνὸν τὸ βρῶμα . καὶ τρίτη Λακωνική . ἐν ἡμέραις | ||
| τροχηλατήσους ' ἐμμανῆ πλανώμενον . ἐλθὼν δ ' Ἀθήνας Παλλάδος σεμνὸν βρέτας πρόσπτυξον : εἴρξει γάρ νιν ἐπτοημένας δεινοῖς δράκουσιν |
| ὕδωρ ἐνδεεστέρην τὴν δύναμιν λάβοι , τοῦ πυρὸς εἰλικρινῆ τὴν σύγκρησιν ἔχοντος , ἐν ὑγιαίνουσι σώμασι φρόνιμος ἡ τοιαύτη ψυχὴ | ||
| ἔχοντα αὐταρκέστατα . Εἰ δὲ πυρὸς τοῦ εἰλικρινεστάτου καὶ ὕδατος σύγκρησιν λάβοι , ἐνδεέστερον δὲ τὸ πῦρ εἴη τοῦ ὕδατος |
| αὐτοῦ , ἀλλὰ τὸν Ὅμηρον Διομήδει μόνῳ ἐξῃρηκέναι ταῦτα ὥσπερ ἐπιλαθόμενον ὧν πρὸς τὸν Ἀγαμέμνονα ὑπὲρ τοῦ Σθενέλου εἶπε : | ||
| ἐνδεχόμενον : δυνατὸν γάρ τι προσάπαξ νοήσαντα μηκέτι νοῆσαι ἢ ἐπιλαθόμενον ἢ μηκέτι τῇ διανοίᾳ προχειρισάμενον . εἰ τοίνυν ἐνδέχεται |
| εἶπεν Μιχαήλ : Ἐὰν δώσῃ ἀπόφασιν περὶ αὐτῶν , οὐ συγχωρεῖται : ἀλλ ' οὐ τὰ τοῦ Ἐνὼχ αὐτοῦ ἀποφαίνεται | ||
| τῶν κυρίων . καὶ πρὸς τὸν Εὔνουν ἐλθόντες ἠρώτων εἰ συγχωρεῖται παρὰ τῶν θεῶν αὐτοῖς τὸ βεβουλευμένον . ὁ δὲ |
| μὲν δὴ κατανοῶν τοῦ ἀνδρὸς τήν τε σοφίαν καὶ τὴν γενναιότητα οὔτε μὴ μεμνῆσθαι δύναμαι αὐτοῦ οὔτε μεμνημένος μὴ οὐκ | ||
| , πείθομαι , ὅτι κατ ' ἀρετὴν τρόπου καὶ φύσεως γενναιότητα ἠξιώθη ὁ Σωκράτης δαιμονίου συνουσίας : τί δὲ καὶ |
| ἀπέχωνται τῶν ἀδικημάτων . καὶ ταῦτα μὲν ἦν αὐτῷ τὰ ἀρέσκοντα . Διῄρει δέ , φησὶν Ἀριστοτέλης , καὶ τὰ | ||
| διὰ τὸ καὶ νῦν ἔτι δοκεῖν . θ δοκοῦντα ] ἀρέσκοντα . δοκοῦντα ] ἀρεσθέντα , ἀποκυρωθέντα . δόξαντα ] |
| χωρίς γ ' ἔχω τῶν γεγραμμένων ἐκείνοις , Στρατοφάνη , γνωρίσματα καὶ τεκμήρι ' , ὡς ἐκείνην ἔφασαν οἱ δόντες | ||
| ἐστι . . . , : Σημεῖα δὲ αὐτοῦ καὶ γνωρίσματα λέγει μὲν καὶ Ἡρόδοτος καὶ Ἀρισταγόρας : οὐχ ὁμολογοῦσι |
| καὶ οὐ συγκειμένοις . διὸ καὶ περιεξεσμένον ἔχει τι ἡ ἑρμηνεία ἡ πρὶν καὶ εὐσταλές , ὥσπερ καὶ τὰ ἀρχαῖα | ||
| ἡ συστολὴ καὶ ἰσχνότης , ἡ δὲ τῶν μετὰ ταῦτα ἑρμηνεία τοῖς Φειδίου ἔργοις ἤδη ἔοικεν ἔχουσά τι καὶ μεγαλεῖον |
| ὡς ἐνδέχεται , ἐπὶ δεύτερον ἥξει μέρος τοῦ λόγου τὸ παραμυθητικόν , ἄρξεται δὲ οὕτω πως : θαυμάζω δὲ εἰ | ||
| διὰ τί καὶ ἐν τῷ τέλει ἐξέστη τοῦ εἰπεῖν τὸ παραμυθητικόν ; λέγομεν ὅτι , εἰ τοῦτο ἐπήγαγε , μὴ |
| λόγον ἔχει στροφῆςἔχει γὰρ καὶ ἀντιστροφήν , τὸ “ ὦ καλλίπυργον σοφίαν ” , τὰ κῶλά εἰσι ιʹ , ὧν | ||
| / [ καταπλήσει ] ] πληρώσει . . . ὦ καλλίπυργον : κομμάτιον πρὸ τῆς διπλῆς καὶ εἰσθέσεως κώλων ιʹ |
| ποιήσει τὰ παιδία ; εἰ μὲν εἰς Θετταλίαν ἀπῄειν , ἐπεμελήθητε αὐτῶν : εἰς Ἅιδου δέ μου ἀποδημήσαντος οὐδεὶς ἔσται | ||
| φάσκοντες ὑμῖν τὸν ἀδελφιδοῦν ἐπιμελεῖσθαι τούτου τοῦ παιδίου , οὕτως ἐπεμελήθητε ὥστ ' ἐᾶσαι ὡς ἐξ ἑταίρας οὖσαν αὐτὴν ἐγγυᾶσθαι |
| θεοῦ . τί λέγω ; τί ποιῶ ; πῶς ἂν τύχοιμι τῆς ἐρωμένης ; οὐκ οἶδα γὰρ ἐγὼ τὰς ὁδούς | ||
| ἀξιοῦν τυγχάνειν . ὡς οὖν ἐμοῦ ἀποροῦντος ὅ τι ἂν τύχοιμι ποιῶν ὥστε καλῶς ἔχειν τά τε ἡμέτερα καὶ τὰ |
| πρίσματα διπλάσιά ἐστι τοῦ πρίσματος , οὗ ἀπεναντίον ἐστὶ τὰ ΣΦΞ , ΡΤΥ ἐπίπεδα . ὡς ἄρα ἡ ΑΒΓ βάσις | ||
| πρὸς τὸ ΜΝΞ , οὕτως τὸ ΗΛΓ τρίγωνον πρὸς τὸ ΣΦΞ τρίγωνον , οὕτως τὸ πρίσμα , οὗ ἀπεναντίον ἐστὶ |
| : καὶ δεῖ τὸν ῥήτορα κατὰ τὸ ὑποκείμενον πρόσωπον τὸ ἦθος μιμεῖσθαι : λέγομεν οὖν , ὅτι κατ ' ἐξοχὴν | ||
| ἀπακμὴ τοῦ πάθους ἐν τοῖς μεγάλοις συγγραφεῦσι καὶ ποιηταῖς εἰς ἦθος ἐκλύεται . τοιαῦτα γάρ που τὰ περὶ τὴν τοῦ |
| οἱ παῖδες κληρονόμοι , τοῖς δὲ μὴ κληρονόμοις οὐκ ἦν μετουσία τῶν ὄντων . ἀλλὰ μὴν ὅτι ταῦτ ' ἀληθῆ | ||
| φαύλοις μετασχεῖν συνέβη , τῆς δ ' οὐκ ἔστιν ἄλλοις μετουσία πλὴν τοῖς ἐν ἀνδραγαθίᾳ διαφέρουσιν . ἀλλὰ μὴν περί |
| οὐ γὰρ ἀφώριστο τοῦτ ' εἶναι τὸ φιλοσοφεῖν , ἀλλὰ παιδεία τις ἦν , ἧς τούτοις οὐδ ' ὁτιοῦν μέτεστιν | ||
| ' αὐτῶν καὶ ἦθος ἐκδεχόμεθα , ἐφ ' ὧν κυρίως παιδεία καὶ τιθασσεία καὶ ἀγριότης λέγεται , κατὰ μεταφορὰν δὲ |
| καὶ τοιούτων ἔτυχεν ἀμοιβῶν , οἵας οἱ ποιηταί φασι τοῖς ὁσίοις ὑπάρχειν , παίδων καταλείψασα παῖδας , ὥραν ἦγε θανάτου | ||
| τοῦτον τὸν νόμον , ἡμᾶς δὲ τοὺς ζῶντας τοῖσδε τοῖς ὁσίοις καὶ δικαίοις ἐᾷ τὸ λοιπὸν χρῆσθαι . ἀνάγνωθι δὲ |
| τινες συντειχιοῦντας , οἱ δὲ Ἠλεῖοι καὶ ἀργυρίου τρία τάλαντα συνεβάλοντο αὐτοῖς εἰς τὴν περὶ τὸ τεῖχος δαπάνην . καὶ | ||
| ἀλλὰ καὶ τοῖς ἐπιπολαιοτέρως ἀποφηναμένοις : καὶ γὰρ οὗτοι πάνυ συνεβάλοντο , καθὸ εὑρεταὶ γεγόνασι τῆς ἀρχῆς . τὴν γὰρ |
| τὸ ἐναντίον : ἀλλ ' ἀποτρέποις ἀφ ' ἡμῶν τὰ κακόφημα , Χριστὲ βασιλεῦ . Εἴ τις αἴσθησις , καὶ | ||
| λόγον πρὸς σὲ ἆραι , ἐπειδὴ μέλλω λέξειν δύσλεκτα καὶ κακόφημα καὶ δυστυχῆ τοῖς φίλοις , ἤτοι ὑπὲρ τοῦ σοῦ |
| ἔντιμον , εὐχάριστον , ὁμολογούμενον , εὐκλεές , ἄτυφον , ἐπιμελές , πρᾷον , σφοδρόν , χρονιζόμενον , ἄμεμπτον , | ||
| ' ἀριθμηθῆναι δύνασθαι , καίτοι μυρία τινῶν πονηθέντων , οἷς ἐπιμελές , περιεργίᾳ διαριθμήσασθαι . διεξελθόντων δὲ τῶν ἑπτὰ ἐτῶν |
| τοῦ σωτῆρος καὶ ἵλεω θεοῦ τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων ἐξαίρετον παρασχομένου καὶ μεγίστην δωρεάν , τὴν πρὸς τὸν αὐτοῦ λόγον | ||
| : δῆμος Ἀττικός , ἔργον Καλλιστράτου , τὴν φωνὴν ἀξίαν παρασχομένου τῆς πόλεως : μᾶλλον δὲ δυοῖν ἀγαθοῖν εὐδοκιμούντων παρὰ |
| γενομένης πρὸς τὸν ἄρχοντα τῆς χώρας , ἧς νῦν Φραώτης ἄρχει , κἀκείνου παρανομώτατά τε καὶ ἀσελγέστατα γυναῖκα ἀφελομένου αὐτὸν | ||
| ὁ ἥλιος πορεύεται , ἣ καλεῖται Ἀσία , εἷς ἀνὴρ ἄρχει ; Πάνυ μὲν οὖν , ἔφη , ὁ μέγας |
| ἂν εἴη τοῦ ποιητοῦ ἀμαθία , εἰ φαῦλον νομίζει τὸ ἀρετὴν κεκτῆσθαι : τοῦ γοῦν χαλεποῦ ἐπὶ τοῦ μὴ ῥᾳδίως | ||
| ἀμφοῖν . Φράσω δὲ παραδείγματος χάριν : ὁ μὲν τοίνυν ἀρετὴν λέγων , τοῦτ ' ἔστιν ἐν ἀρετῇ κείμενον , |
| μοιχοὶ κόλακες διαβεβλημένα καλεῖ τὰ διὰ τὴν φαυλότητα τοῦ τρόπου μισούμενα , ὧν αἱ πράξεις αὐταὶ κατηγοροῦσιν . ἀπορήσειε δ | ||
| δύσκολος : ἀλλὰ λέγομεν , ὅτι διαβεβλημένα ἐνταῦθα λέγει τὰ μισούμενα : οὐ γὰρ ἐν ψιλῇ μόνον διαβολῇ ὑπάρχει τὰ |
| ἅμα φαίνηται πάντα τὸν κόσμον συναδικῶν . προσήκειν δὲ τοῖς συνεδρίοις μηδενὶ καταχρήσασθαι τῶν θεῶν εἰς ὅρκον , ἀλλὰ τοιούτους | ||
| καὶ ὁμιλήσει ὑπερέχουσιν ἀνδράσι καὶ λαλήσει μετ ' αὐτῶν ἐν συνεδρίοις παιδείας . Εἰ δὲ ἐπιμερίζει ἡ Ἀφροδίτη καὶ συνεπιμερίζει |
| ' ὁμονοίας τῶν πολιτῶν , ὅταν ἡ ψῆφος περὶ αὐτοῦ διαφέρηται , καὶ τῆς εὐκοσμίας . ἐπαινεσάντων δὲ τὴν γνώμην | ||
| πρὸς Ἄδραστον , διαλυσάμενος ὤμοσε , περὶ ὧν ἂν Ἀδράστῳ διαφέρηται , διακρίνειν Ἐριφύλῃ συγχωρῆσαι . ὅτε οὖν ἐπὶ Θήβας |
| . ὃ δὲ λέγει , τοιοῦτόν ἐστιν : εἰς δέος κατέστησας ἡμᾶς , μὴ παρευδοκιμηθῇς πρὸς τοῦ Κλέωνος . ΓΘ | ||
| ἐνθένδε πρεσβεύοντα ἡδέως εἶδες ἐν Βιθυνίᾳ καὶ μαθὼν ὧν ἀπεστέρητο κατέστησας εἰς ἐλπίδας , ὡς ἄρα κομιεῖται τὰ αὑτοῦ . |
| ἤτοι πολλὰ νοήματα ὀξέα ἔνδον τῆς διανοίας φωνοῦντα πλουσίοις τοῖς σοφοῖς καὶ συνετοῖς ἀνθρώποις : εἰς δὲ τοὺς καὶ χυδαίους | ||
| δώρων καὶ χάριτος ἱκανῶς πειρᾶται διδάσκειν ὅτι ἀναγκαῖόν ἐστι τοῖς σοφοῖς μανθάνειν γράμματα . . π . εὐσεβ . . |
| . Καὶ μεταξὺ μὲν τῆς Λιβύης λίμνης , καὶ τοῦ Θάλα ὄρους Ἀλιταμβοὶ καὶ Μάνραλοι ἢ Μαύραλοι , μεταξὺ δὲ | ||
| τὸ τῶν Μιμάκων , οἵ εἰσιν ὑπ ' αὐτὸ τὸ Θάλα ὄρος , καὶ τὸ τῶν Νουβῶν , τὰ δυσμικὰ |
| ὁμοίως γὰρ καὶ οὗτος ἐπονείδιστος ἐκ γένους καὶ ἐν ἀσελγείᾳ τέθραπται , καὶ ἑξῆς κατὰ αὔξησιν ὅτι μεῖζόν ἐστι . | ||
| , ἄλλως τε ἐπειδὴ ἐν τῇ σῇ οἰκίᾳ γέγονεν καὶ τέθραπται . Ἀλλ ' οἶδα ἔγωγε ὅτι οὐδεὶς πώποτε ἐδίδαξεν |
| ἥδεσθαι ; ἴδε εἰ ἀνέχεται ἡ ἔννοια . Ἡ φύσις ἐστόχασται ἑκάστου οὐδέν τι ἔλασσον τῆς ἀπολήξεως ἢ τῆς ἀρχῆς | ||
| , ὅσα περὶ τοῦ πράττειν ἢ μὴ πράττειν διορίζουσιν , ἐστόχασται πρὸς τὸ θεῖον , καὶ ἀρχὴ αὕτη ἐστί , |
| ' ἔδωκε . ταῦτά τοι , ἀχνύμενός περ , ἀληθείην κατέλεξα . ” τὸν δ ' αὖτ ' Ἀλκίνοος ἀπαμείβετο | ||
| ὦν τῶν ἑπτὰ ἐθνέων αἱ λοιπαὶ πόλιες , πάρεξ τῶν κατέλεξα , ἐκ τοῦ μέσου κατέατο : εἰ δὲ ἐλευθέρως |
| σήμερον δύο παίδων βασιλικῶν καὶ ὡραίων καὶ νεανίδων δύο , γένους μὲν τοῦ πρώτου , εἴδους δὲ τοῦ ἀπαραμίλλου καὶ | ||
| τῆς τε γὰρ ἀποδείξεως γένος ὁ συλλογισμός , τοῦ δὲ γένους μὴ ὄντος οὐδὲ τὸ εἶδός ἐστιν , ὥστε μὴ |
| οἷς εἰς δέον ἐχρῆτο τὰ πολλὰ πόλεών τε ἐνίων τὰ πταίσματα ἐπανορθούμενος καὶ τοῖς δεομένοις τῶν ἀνθρώπων ἐπικουρῶν , . | ||
| τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως : ἔχεις μὲν δικαίως τὰ ἐμὰ πταίσματα μέμψασθαι . παραιρεῖται γάρ σου τὸ λογιστικὸν ἡ λύπη |
| τὰ ἐχόμενα μεγαλεῖόν τι εἰργάσατο . αἱ γὰρ πολλαὶ ἀρχαὶ σεμνότητα ἐργάζονται . εἰ δ ' ὧδε εἶπεν : „ | ||
| συνέκειτο . Τῶν ποιουσῶν μέγεθος λόγου καὶ ὄγκον ἔφην μετὰ σεμνότητα ὑπάρχειν τὴν τραχύτητα : μετ ' οὖν τὸν περὶ |
| δ ' εὐσεβῶς διακείμενοι πρὸς τὸ θεῖον πιθανάς τινας αἰτίας ἀποδιδοῦσι τοῦ συμβάντος , ὡς διὰ θεῶν μῆνιν γεγενημένης τῆς | ||
| εἰ καί σφεων ἀποστέωσι , ὅμως τοῖσί γε παισὶ αὐτῶν ἀποδιδοῦσι τὴν ἀρχήν . Πολλοῖσι μέν νυν καὶ ἄλλοισι ἔστι |
| . πρὸς δὲ τούτοις ἀντὶ μὲν τοῦ νήφειν τὸ μεθύειν ἠγάπων , ἀντὶ δὲ τοῦ κοσμίως ζῆν ἁρπάζειν καὶ φονεύειν | ||
| , ὡς ἔστι νόμος ποιεῖν τοῖς ἱκέταις : πλέον δὲ ἠγάπων αὐτὸν ἐκ ψυχῆς , ὡς ἄξιον ἀγάπης , ἢ |
| πραττομένοις , οὗτος καὶ λεγομένοις ἡσθήσεται ἐμφρόνως καὶ τοῦτο καὶ φιλοσόφως φησίν : καὶ γὰρ ὁ θεῖος Σωκράτης εἰώθει λέγειν | ||
| Ἐπίχαρμον [ ] , Πυθαγόραν . . τούτων [ τῶν φιλοσόφως λακωνιζόντων ] ἦν καὶ Θαλῆς ὁ Μιλήσιος καὶ Πιττακὸς |
| τότε ὄντας χρόνῳ . κοινῇ δὲ διαλαμβάνοντες ἅπαντες πειρασόμεθα τὸ πρέπον εἰς δύναμιν οἷς ἐπέταξας ἀποδοῦναι . σκοπεῖν οὖν δὴ | ||
| τοῖς Ἀθηναίοις , ὁ στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων . δέον ] πρέπον . . ἀπώλεσα ] ἔφαγον . , ἠνάλωσα , |
| ὑμεῖς . ἀποκτεῖναι μὲν γάρ με δυνήσεσθε βουλόμενοι ῥαιδίως : κρατεῖτε γὰρ καὶ τούτων , ὧν οὐδὲν ἐγὼ τυγχάνω κρατῶν | ||
| ἀποθανεῖν . δισσῶν δὲ τούτων ὄντων τοῦ μὲν ὅλου ὑμεῖς κρατεῖτε , τοῦ δ ' ἐγώ , τῆς μὲν δίκης |
| Ἀλκιβιάδου ʃ ἀγερωχίας ἡ δημηγορία μεστὴ τοῦ Ἀλκιβιάδου . τοῖς προγόνοις . . . δόξαν φέρει ταῦτα : παρ ' | ||
| . φασὶ δέ τινες τὸ πεπραγμένων ἀντὶ τοῦ συμβάντων τοῖς προγόνοις καμάτων . ἄνω γὰρ εἶπε : Καμόντες οἳ πολλὰ |
| καὶ τὰ μή , καὶ τἀγαθὰ πορίζεσθαι , ἐπισταμένῳ ὀρθῶς προσομιλεῖν ; Λέγειν τὶ ὦ Σώκρατές μοι δοκεῖς . Οὐκ | ||
| περὶ τὰ ἐκτὸς πτοίας καὶ συμπαθείας ἀπείργουσί τε καὶ ἑαυτῷ προσομιλεῖν καὶ τῇ τῶν ὄντων θεωρίᾳ προσμένειν ἀναπείθουσι : συναλγεῖ |
| σπουδαίους δαίμονας , ὡς τὸ μὲν δεύτερον σημαινόμενον τοῦ ἀγαθοῦ ἐμπεριληπτικὸν εἶναι τοῦ πρώτου σημαινομένου , τὸ δὲ τρίτον τοῦ | ||
| οὖν τῇ ἐφόδῳ διακρινοῦμεν καὶ τὰ παρὰ τοῖς ποιηταῖς . ἐμπεριληπτικὸν καθεστὼς θεῶν καὶ ἀνθρώπων τὸ ἄλλοι καὶ ἐπιμεριζόμενον εἰς |
| γὰρ εὐγενέστερον ἐτελεύτησαν , τοσούτῳ ποθεινοτέραν τὴν ὑπὲρ αὐτῶν μνήμην καταλελοίπασιν . εἰκότως οὖν μισῶ τοὺς Ἀθηναίους , δι ' | ||
| Ἑλλήνων ἔπαινοι παῖδες αὐτῶν ἀθάνατοι ἔσονται . ὅσοι δὲ παῖδας καταλελοίπασιν , ἡ τῆς πατρίδος εὔνοια ἐπίτροπος αὐτοῖς τῶν παίδων |
| . οὐδ ' ἂν λόγους . ἐπιμελοῦνται . γρ . ἐπιμέλονται . αὖ θεοὺς εἶναι . γρ . αὐτοὺς εἶναι | ||
| ἐκ χειρὸς χρῆσθαι . διὰ τοῦτο δὲ δημοσίᾳ τοῦ θηρᾶν ἐπιμέλονται , καὶ βασιλεὺς ὥσπερ καὶ ἐν πολέμῳ ἡγεμών ἐστιν |
| μαλακὸν λιπαρόν , ἐπιβεβλημένον τοῖς ὀστοῖς κάλλους τε καὶ σκέπης εἵνεκα : ἀφ ' ὧν ὀνομάζεται εὔσαρκος εὐσαρκία , πολύσαρκος | ||
| , ὡς καὶ τὸ ὀψὲ καὶ ἑσπέρα . οὕνεκα καὶ εἵνεκα διαφέρει . τὸ μὲν γὰρ οὕνεκα σημαίνει τὸ ὅτι |
| ποιήσασθαι , καὶ γένος τὸ ἐξ ωὐτέου ἀδελφοῖς ἴσον ἐπικρινέειν ἄῤῥεσι , καὶ διδάξειν τὴν τέχνην ταύτην , ἢν χρηΐζωσι | ||
| τὰ ἄνω , στενοχωρούμενον ὑπὸ τοῦ ἐμβρύου . Τοῖσι δὲ ἄῤῥεσι καὶ ἡ στενοχωρίη καὶ ἡ πυκνότης τοῦ σώματος μέγα |
| ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ἃ μέλλω ἐν πρώτοις λέγειν , ὅτι φανεῖσθε καὶ ἑτέρων πρότερον ἀκηκοότες : ἀλλά μοι δοκεῖ καιρὸς | ||
| ὑμῖν ἐπέστειλα πρὸς τὸν πόλεμον , ὡς εἰ νῦν κακοὶ φανεῖσθε , μηδ ' ἣν πρόσθεν ἐπορίσασθε μαρτυρίαν ἔτι οἰσόμενοι |
| . Καὶ ἅμα πρῶτον καὶ μέγιστον [ τῆς ] πόλεως ἐγκώμιον γῆς ἀρετή , καθάπερ , οἶμαι , νεώς , | ||
| εἰδόσιν ἡδόμενοι . καί μοι δοκεῖ σοφιστὴς εἰς Τύρου καταστὰς ἐγκώμιον τοῦτ ' ἂν εἰπεῖν μέγιστον , τὰς σὰς ἐν |
| εἰς τὸν Ἀριστοτέλην εἰρημένον ἐπίγραμμα τοῦτον ἔχον τὸν τρόπον : Φαιστίδος ἦν μητρὸς καὶ Νικομάχου γενετῆρος τῶν Ἀσκληπιαδῶν δῖος Ἀριστοτέλης | ||
| ἀποδεχθεὶς πρὸς Ἀθηναίων ὡς οὐδείς . : Ἀριστοτέλης Νικομάχου καὶ Φαιστίδος Σταγειρίτης . ὁ δὲ Νικόμαχος ἦν ἀπὸ Νικομάχου τοῦ |
| κατὰ τοῦ Διός πημάτων ] τῶν παθημάτων ἀπαλλαγάς ] ἐλευθερίαν Ἀρχαῖά φασι τὰ μωρά , παρόσον οἱ ἀρχαῖοι ἁπλῶς καὶ | ||
| κατὰ τοῦ Διός πημάτων ] τῶν παθημάτων ἀπαλλαγάς ] ἐλευθερίαν Ἀρχαῖά φασι τὰ μωρά , παρόσον οἱ ἀρχαῖοι ἁπλῶς καὶ |
| αὐτοὺς διατιθεμένους , ἐὰν δὲ ἀμφότεροι ἑῷοι , πρὸς τὰ παιδικὰ μόνα νοσηματώδεις , ἀρρενικῶν δὲ ὄντων τῶν ζῳδίων καὶ | ||
| ὡς ἔφην , καὶ οἱ ἐν Εὐβοίᾳ Χαλκιδεῖς περὶ τὰ παιδικὰ δαιμονίως ἐπτόηνται . Ἐχεμένης γοῦν ἐν τοῖς Κρητικοῖς οὐ |
| ῥικνωθῆναι μὲν τὰ μέλη , βαρυνθῆναι δὲ τοὺς πόδας καὶ ἀμαυρωθῆναι τὰ ὄμματα καὶ σύμπαν τὸ σῶμα τῷ κλόνῳ κραδαίνεσθαι | ||
| μοι , εἰ τὰς πράξεις ἐκείνου σιγῇ παρέλθοιμι ὥστε λήθης ἀμαυρωθῆναι βυθῷ ; Εἰ δὲ μὴ πασῶν ἐφικέσθαι δυνηθείη ὁ |
| φυλὴ ὠνομάσθη ἀπὸ Αἰγέως τοῦ Πανδίονος , ἔνθεν οἱ φυλέται Αἰγεῖδαι . Αἰγίδας ἐκάλουν τὰ ἐκ τῶν στεμμάτων δίκτυα : | ||
| δεῖξαι τὸν Ἀρκεσίλαον τὸ γένος κατάγοντα ἀπὸ τῶν Ἡρακλειδῶν . Αἰγεῖδαι ἐμοὶ πατέρες : διτταὶ γίνονται αἱ τῶν Θήβηθεν Αἰγειδῶν |
| καθ ' ὃ γέγονεν ἡ μεταβολή , τῷ μέλλοντι μᾶλλον προσνεμητέον : λέγω δὲ οἷον , ἐπειδὴ τοῦ χρόνου , | ||
| τὸ αὐτὸ ἢ ὁμώνυμον τῷ φαινομένῳ ; Καὶ τοῖς ἐκεῖ προσνεμητέον ἢ τοῖς τῇδε ; Καὶ τὸ αἰσχρὸν τὸ περὶ |
| σωφρονέστερον ἢ ὥστε αὐτῶν ἀνηκουστεῖν , καὶ μὴ τὰ ἀχρεῖα ξυνετοὶ ἄγαν ὄντες τὰς τῶν πολεμίων παρασκευὰς λόγῳ καλῶς μεμφόμενοι | ||
| δημηγορία , ἐν οἷς φησὶ ” καὶ μὴ τὰ ἀχρεῖα ξυνετοὶ ἄγαν ὄντες ” καὶ τὰ ἑξῆς οἱ μὲν γάρ |
| εἰς ἐλπίδας ἁδρὰς ἦγε τοὺς πολλούς : πρὸς δὲ τούτοις πρᾳότης τις ἦν περὶ αὐτόν , ἁρμόζουσα νέῳ βασιλεῖ , | ||
| ῥήματα καὶ ὀνόματα , ἀλλ ' εὐσέβεια , δικαιοσύνη , πρᾳότης , αἷς προτρεπόμενος ἀεὶ δῆλος εἶ τὸν θεόν . |
| οἴκημα , εἰσελθὼν ἐμαντεύετο καὶ λιμαγχονηθεὶς ἀπέθανεν . ἐγκατοικῆσαν δὲ δαιμόνιόν τι τὰς μαντείας ἐτέλει . εἰσήρχοντο οὖν ἐντὸς οἱ | ||
| ἀφ ' ἑαυτῶν . Καὶ ἄλλο δή τί μοι δοκεῖ δαιμόνιόν τι θαῦμα ὁ θεὸς ἐν τούτοις διασημαίνει . Ὥσπερ |
| ἑρμηνεύειν τεχνικῶς διασκευάζουσα , τὸ δὲ πρὸς λοιδορίαν ἕλκειν τὰ διηγήματα οὐχ ὅσιόν ἐστιν , ὡς διορίζεται . διὸ ἐχθρὰν | ||
| τὰς τιμωρίας αὐτοῦ διεξῆλθεν , ὥσπερ φόβῳ διατεθεὶς πρὸς τὰ διηγήματα κατεύχεται τὸν Δία ἔχειν εὐμενῆ . ὁ δὲ νοῦς |
| πῖνε καὶ ἔσθιε , καὶ μετὰ τοῖσιν ἵζε , καὶ ἅνδανε τοῖς , ὧν μεγάλη δύναμις . ἐσθλῶν μὲν γὰρ | ||
| καὶ ὁ παμμήστωρ Ἄρης . πότνια σοφία , σύ μοι ἅνδανε : ὄλβου δ ' ἐμοὶ μὴ χρυσέου φαεννὰν ἀκτῖνα |
| , ἀλλ ' ἄνοδον ζητῶν ἐς Διὸς ἥτις ἄγοι , παιδείης παρ ' ἑῆς Ἑλληνικὰ πράγματα δείξας , ὡς καλὸν | ||
| τε γραπτῶν πρῆξιν ἔδωκ ' , ἢ παισὶν ὑφηγητῆρας ἔφηνεν παιδείης , τοὺς δ ' αὖτε τραπέζης ἀργυραμοιβοῦ εἷσεν ὕπερ |
| ὅ τι λέγοντες ἢ πράττοντες τὸ μὲν τοῦ δήμου κράτος αὐξήσουσι , τὰς δὲ τῆς βουλῆς τιμὰς καταλύσουσι . καὶ | ||
| χήρωσεν αὐγάς . τοιγὰρ ἀοίδιμος ἔργοις , ἀθάνατόν τε μιν αὐξήσουσι Μοῦσαι , Μναμοσύνας θύγατρες , Διὸς ξενίου σέβας αὔξουσαι |
| εἰ δὲ καὶ τῶι σώματι βούλει δυνατὸς εἶναι , τῆι γνώμηι ὑπηρετεῖν ἐθιστέον τὸ σῶμα καὶ γυμναστέον σὺν πόνοις καὶ | ||
| ' , ὄζω Ἀθηνῶν , δισσῶν μύθων ῥήτορες ἦσαν , γνώμηι δὲ μιᾶι συνεχωρείτην τὸν Ἀχίλλειον τύμβον στεφανοῦν αἵματι χλωρῶι |
| καὶ τὸ Νέστωρ φάσχ ' ὁ γέρων , ὅτ ' ἐπιμνησαίμεθα σεῖο , οἷσιν ἐνὶ μεγάροισιν . εἰ δὲ μή | ||
| γε βοὴν ἀγαθοῖο πυθοίμην , ἄμφω κ ' αὖτις ἰόντες ἐπιμνησαίμεθα χάρμης καὶ πρὸς δαίμονά περ , εἴ πως ἐρυσαίμεθα |
| δ ' εἰπεῖν οὐδὲν οὕτω Ῥωμαῖοι φυλάττουσιν οὔθ ' ὅσιον κτῆμα οὔθ ' ἱερὸν ὡς τὰ Σιβύλλεια θέσφατα . χρῶνται | ||
| μὲν τοῦ λόγου συνίσταται : οἷόν τε γὰρ τό τινος κτῆμα προσφωνεῖν , ὡς ἔστιν ἐπινοῆσαι καὶ ἐπὶ τῶν κτητικῶν |
| , πάντα νοερά : εἰ δὲ οὐσία , πάντα οὐσίας μετεῖχε , τοῦτο δὲ ἐν πᾶσιν ἰδόντες τινὲς ἐκεῖνο οὐσίαν | ||
| τινὶ ἀστειοτάτῳ τὴν ὄψιν , οὔτε τρυβλίῳ οὔτε φιάλῃ : μετεῖχε δ ' ἀμφοῖν τοῖν ῥυθμοῖν . ἑξῆς ἐπεισηνέχθη πλακοῦς |
| δήμῳ τῷ Ἀθηναίων ἐπαινέσαι Δημοσθένην Δημοσθένους Παιανιέα ἀρετῆς ἕνεκα καὶ καλοκαγαθίας ἧς ἔχων διατελεῖ ἐν παντὶ καιρῷ εἰς τὸν δῆμον | ||
| : γινέσθω δέ σοι ὁ πλοῦτος μὴ κακίας , ἀλλὰ καλοκαγαθίας ὑπηρέτης . Ἠγάγου με , ὦ Εὐθύβολε , οὐκ |
| ὅσον φιλοτιμίᾳ , ἥπερ μάλιστα παροξύνει πρὸς τὰ καλὰ καὶ ἔντιμα . Ἀληθές , ἔφη , καὶ τοῦτο . Οὐκοῦν | ||
| ἀστοῖς ] ? φαύλοις ? μὴ διδόναι πάροδον πρὸς τὰ ἔντιμα : μέγιστον γὰρ ? ἕλκος πόλεως κακὸς ῥήτωρ δημαγωγὸς |
| αἱρετώτερος τυγχάνει τοῦ δοκίμου χρυσίου , ὅτι οὐ πᾶσι τοῖς ὀρεγομένοις ἀλλὰ τοῖς βελτίοσι τῶν φίλων ὑπηρετεῖ , οὐδὲ τὰς | ||
| εἰς τὸν πόλεμον περιμάχητος ἦν ἡ πόλις τοῖς ἡγεμονίας μείζονος ὀρεγομένοις . διόπερ οἵ τε Ἀθηναῖοι καὶ ὁ Φίλιππος διεφιλοτιμοῦντο |
| μαρτύρων ἀκούετε , οὐ μόνον ὅτι ἔχρησαν τὸ ἀργύριον ἐκείνου δεηθέντος , ἀλλὰ καὶ ὅτι ἀπειλήφασιν : ἐκομίσθη γὰρ αὐτοῖς | ||
| μετρίου τινὸς τιμήματος τῷ πατρὶ τῷ ἐμῷ , πολλὰ ἐμοῦ δεηθέντος καὶ τοῦτον ἱκετεύσαντος πρὸς τῶν γονάτων , ἀλλ ' |