ὑπερόπτης τις γεγονέναι . τοσαῦτα γοῦν συγγράψας οὐδενὶ τῶν βασιλέων προσπεφώνηκεν . ἠρκεῖτό τε γραϊδίῳ μόνῳ , καθὰ καὶ Δημήτριος | ||
, ἐρώμενος αὐτοῦ , ὧι δὴ καὶ τὰ Περὶ φύσεως προσπεφώνηκεν οὕτως : Παυσανίη . . . υἱέ [ ] |
Ἀλευαδῶν τε τοὺς πρώτους , ὧν ὁ σὸς ἐραστής ἐστιν Ἀρίστιππος , καὶ τῶν ἄλλων Θετταλῶν : καὶ δὴ καὶ | ||
. Ἀλλὰ ἑώρακας , οἶμαι , οἷος ἧκε παρὰ σοὶ Ἀρίστιππος ἢ Πλάτων αὐτός , ὁ μὲν ἀποπνέων μύρον , |
τελευταῖον ἄρξαντα Περγάμου , ὃς κατελύθη ὑπὸ Ῥωμαίων , ᾧ προσφωνεῖ λέγων οὕτως : Τευθρανίδης , ὦ κλῆρον ἀεὶ πατρώιον | ||
τὰ πράγματα ἐν Σικελίᾳ . τοῦ δὲ Ἀράτου , ᾧ προσφωνεῖ , καὶ ἐν τοῖς Θαλυσίοις [ καὶ ἀλλαχόθι ] |
, καὶ ὅτι ἁρπάζει τοὺς παριόντας αὐτῷ . Οὕτως ἱστορεῖ Ἀπολλώνιος ἐν τῷ πέμπτῳ καὶ δεκάτῳ τῶν Καρικῶν . . | ||
, ἐν αἷς ἔζη . καθεστῶτα δὲ αὐτὸν ἰδὼν ὁ Ἀπολλώνιος καὶ τὴν γῆν ἀσπαζόμενον κατήγαγε παρὰ τοὺς ἐφόρους καὶ |
Ἀγαμέμνων , καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : ὦ υἱὲ Πετεῶο διοτρεφέος βασιλῆος , καὶ σὺ κακοῖσι δόλοισι κεκασμένε | ||
μέλεσσιν . ” ἀκόρητον ἀπλήρωτον : “ ἀμφὶ σὲ Πηλέως υἱὲ μάχης ἀκόρητον Ἀχαιοί . ” ἀκέονται οἷον ἡσυχίαν ἔχουσιν |
, οὐδ ' εἰ πρὸ τοὐμοῦ προὔλαβες τὰ τῶνδ ' ἔπη : βάρος γὰρ ἡμᾶς οὐδὲν ἐκ τούτων ἔχει : | ||
εἰς ἔπη τείνουσι πεντακισχίλια , ὁ δὲ Ἰατρικὸς λόγος εἰς ἔπη ἑξακόσια [ . ̈ . ] . περὶ δὲ |
γε διέφυγον , ἀλλ ' οἱ μὲν . . . Ὀρφεὺς δ ' ὁ μάλιστα τούτων τῶν λόγων ἁψάμενος διασπασθεὶς | ||
ὡς Μοῦσαι τὸν ἀοιδὸν ὃ μὴ Πίμπλειαν ἀείσῃ ἔχθουσι καὶ Ὀρφεὺς νῦν δ ' ἄγε μοι κούρη Πιμπλείας ἔννεπε Μοῦσα |
δὲ τὰς τῶν πολλῶν διέλαθεν ἀκοάς . λέγεται Πλάτωνα τὸν Ἀρίστωνος τουτωνὶ τῶν συγγραμμάτων ἐπαινέτην γενόμενον ὑπερφυῶς ὡς ἐκ Σικελίας | ||
τὰς ἐπιστολάς φασι , τὰ δ ' ἄλλα τοῦ περιπατητικοῦ Ἀρίστωνος . Τοῦτον λόγος φαλακρὸν ὄντα ἐγκαυθῆναι ὑπὸ ἡλίου καὶ |
Διόφαντος καὶ Ἡρακλείδης Δημητρίου . ἀπὸ δὲ τῶν ἐν ἄστει Λύκων ἀποδότω πᾶσι παρ ' ὧν τι προείληφα μετὰ τὴν | ||
εἰσί . περὶ δὲ τῆς ταφῆς ἐάν τε αὐτοῦ βούληται Λύκων θάπτειν , ἐάν τε ἐν οἴκῳ , οὕτω ποιείτω |
Ἀριστόξενος Ἑστιαίου , Πυθαγορικὸς καὶ αὐτός . . . . Ἀρχύτας : Ταραντῖνος , Ἑστιαίου υἱὸς ἢ Μνησάρχου ἢ κτλ | ||
περιέχει [ καὶ τὸ ] Μαντινέων ἐνκώμιον . . : Ἀρχύτας Μνησαγόρου Ταραντῖνος , ὡς δὲ Ἀριστόξενος Ἑστιαίου , Πυθαγορικὸς |
συμφωνοῦσι πολλοὶ τῶν ἐπισήμων ἱστορικῶν , Πολύβιος καὶ Διόδωρος , Κεφαλίων τε καὶ Κάστωρ καὶ Θάλλος καὶ ἕτεροι . . | ||
θανὼν Διόνυσος ἐκ Σεμέλης . ὁμοίως δὲ καὶ ὁ σοφώτατος Κεφαλίων τὰ αὐτὰ ἐν τῶι ἰδίωι συγγράμματι ἐξέθετο . . |
τιθέντος πάντες ὁμῶς : σὺ δ ' ἄκουε , φαεσφόρου ἔκγονε Μήνης , Μουσαῖ ' . ἐξερέω γὰρ ἀληθέα : | ||
εὐάντητοι ἀεὶ κεχαρηότι θυμῶι . Παλλὰς μουνογενής , μεγάλου Διὸς ἔκγονε σεμνή , δῖα , μάκαιρα θεά , πολεμόκλονε , |
: ὁ δὲ ἕβδομος δίμετρος καταληκτικός : ὡς ἐκεῖνα τοῦ Ἀνακρέοντος ὁ μὲν θέλων μάχεσθαι , πάρεστι γὰρ , μαχέσθω | ||
ἀκαταλήκτων δὲ τὸ τετράμετρόν ἐστιν ἔνδοξον , οἷον τουτὶ τὸ Ἀνακρέοντος κλῦθί μευ γέροντος εὐέθειρα χρυσόπεπλε κούρα . Τὰ μὲν |
Μεγαρικὸν τὸν τῶν αὐτῶν δογμάτων εὑρετὴν ὑποληφθέντα . τοῦτον δὲ Μενέδημος ὁ Ἐρετριεὺς διεδέδεκτο , ἀφ ' οὗ Ἐρετρικὴ ἡ | ||
πατρίδος τοῦ περὶ οὗ ὁ λόγος . Φαίνεται δὴ ὁ Μενέδημος σεμνὸς ἱκανῶς γενέσθαι : ὅθεν αὐτὸν Κράτης παρῳδῶν φησι |
: οὕτως δῆλόν ἐστιν ὅτι περὶ τῶν καθόλου λόγων καὶ συγγραφῶν ὁ παρών ἐστι λόγος . Πολιτικὸν δὲ λέγει τὸν | ||
καὶ οὐδὲν εἰς τὴν ναῦν εἰσέφερον . οὐσῶν δὲ τῶν συγγραφῶν , ὥσπερ εἰώθασιν ἅπασαι , σωθείσης τῆς νεὼς ἀποδοῦναι |
ἠδικηκόσι φαίνεται , τῆς ἀδικίας ἐπαινέτης γίγνεται . ἄνθρωπε , Φοίνιξ εἶ καὶ πόλις ἔστι σοι ; μάλιστα μὲν κἀκεῖ | ||
λέγε . εἰ δὲ μή , σύναπτε οὕτως : ὁ Φοίνιξ ἀλαλητὸς καὶ ὁ Τυρσηνῶν ἀλαλητός . τὴν ἀπὸ τῆς |
, τῶν Ἰσοκράτους γνωρίμων τοῦ ῥήτορος , ὁ τὴν ἱστορίαν συγγράψας καὶ τὰ περὶ τῶν εὑρημάτων : καὶ ἔτι πρότερος | ||
τε εἰδέναι τὸν φέροντα , ταῦτ ' ἄν τις μάλιστα συγγράψας πέμψειεν . Ἔπειτα δὲ ὅ τι μὲν μακρὸν εἴη |
κίναιδος Ἡμιθέων ὁ Συβαρίτης , ὃς τοὺς θαυμαστοὺς ὑμῖν νόμους συνέγραψεν , ὡς χρὴ λεαίνεσθαι καὶ παρατίλλεσθαι καὶ πάσχειν καὶ | ||
αὐτοῦ πόλει οἰκεῖν χρώμενος τῇ πολιτείᾳ καὶ τοῖς νόμοις οἷς συνέγραψεν . οἱ μέντοι ἀμφ ' Ἀρίστιππόν τε ὄντες Ἐπίκουρον |
τὴν σπάθην ἐπὶ τοῦ ξίφους εἰρήκασιν , εὕροις ἂν ἐν Εὐριπίδου Εὐρυσθεῖ σατυρικῷ : πᾶς δὲ φασγάνῳ ἐξεθέρισεν ὥστε πύρινον | ||
Εὐριπίδου . καὶ Εὔβουλος ἐν Διονυσίῳ [ . ] : Εὐριπίδου δ ' “ ἔσωσά ς ' , ὡς ἴσασιν |
: ] / Πυθοκλῆς [ Ἠλεῖος πένταθλον : ] / Λεοντίσκος [ Μεσσήνιος ἀπὸ Σικελίας πάλην : ] / Ἀρίστων | ||
περὶ τὸν ἀγῶνα τύχη τὸν Ὀλυμπικόν . ὅτι γὰρ μὴ Λεοντίσκος καὶ Σύμμαχος τῶν ἐπὶ πορθμῷ Μεσσηνίων , ἄλλος γε |
δήμαρχος ὁ τὴν ἐπώνυμον ἀρχὴν ἄρχων : καὶ Ἀσκληπιάδης ὁ Ἀλεξανδρεὺς τοὺς κατὰ δῆμον ἄρχοντάς φησι . Δημήτριος δὲ ὁ | ||
ἐκαλοῦντο οἱ τῇ κορώνῃ ἀγείροντες , ὥς φησι Πάμφιλος ὁ Ἀλεξανδρεὺς ἐν τοῖς περὶ ὀνομάτων : καὶ τὰ ᾀδόμενα δὲ |
τοῦ καλοῦ , βʹ ἢ περὶ τοῦ ψεύδους ἀνατρεπτικοί : Ἴων ἢ περὶ Ἰλιάδος , πειραστικός : Μενέξενος ἢ ἐπιτάφιος | ||
ἔτει δ . πρῶτος Εὐριπίδης , δεύτερος Ἰοφῶν , τρίτος Ἴων . ἔστι δὲ οὗτος Ἱππόλυτος δεύτερος ὁ καὶ στεφανίας |
πρεσβύτερος μὲν ἀμφοῖν τούτοιν , Δήλιος δὲ τὸ γένος , πεπραγματευμένος τοῦτο μὲν ἔπος , τοῦτο δὲ πράγματα , τέταρτος | ||
φωνασκικὸν φέρεται βιβλίον πάγκαλον : πέμπτος ὁ περὶ τῶν νομοποιῶν πεπραγματευμένος , ἀρξάμενος ἀπὸ Τερπάνδρου : ἕκτος στωικός : ἕβδομος |
δὴ τὸν πολὺν δηλοῖ : καὶ τὸ αὐτός , ὦ Φαίδων , παρε - γένου ; αὐτός , ὦ Ἐχέκρατες | ||
καὶ τὰ δύο ἕν ἐστιν , ὥσπερ καὶ οὗτος : Φαίδων ἢ περὶ ψυχῆς . καὶ λέγεται οὗτος ὁ σύνδεσμος |
. ] δὲ δι ' Ὠρίωνα , Πολύαρχος δὲ ὁ Κυρηναῖος [ . ] διὰ τὸ τὰς Προίτου θυγατέρας αὐτὸν | ||
ὁ τὸν τοῦ μηνίσκου τετραγωνισμὸν εὑρών , καὶ Θεόδωρος ὁ Κυρηναῖος ἐγένοντο περὶ γεωμετρίαν ἐπιφανεῖς . . . πρῶτος γὰρ |
τις πρὸς τῶν ἐπιχωρίων Νάσιβις καλεῖται , ὅθεν Ἀπολλοφάνης ὁ στωικὸς φιλόσοφος Νασιβηνὸς καὶ Φαρνοῦχος ὁ Περσικὰς ἱστορίας συγγεγραφώς . | ||
Ῥαφανέας ἐν μεθορίοις Ἀράδου , ἀφ ' ἧς Εὐφράτης ὁ στωικὸς φιλόσοφος . δευτέρα Κιλικίας . τρίτη Βιθυνίας . τετάρτη |
πόλεμον καὶ τὴν κατὰ Περσῶν νίκην τοῦ θειοτάτου Τραϊανοῦ ὁ σοφώτατος Ἀρειανὸς ὁ χρονογράφος ἐξέθετο , ἱστορήσας καὶ συγγραψάμενος πάντα | ||
ἀκράχολος Ἑκάτης ἄγαλμα φωσφόρου γενήσομαι . λάβραξ ὁ πάντων ἰχθύων σοφώτατος ἡδύς γε πίνειν οἶνος , Ἀφροδίτης γάλα . πικρότατον |
παρὰ τοῖς Φοίνιξιν . καὶ Ὀγκαῖαι πύλαι . μέμνηται καὶ Ἀντίμαχος καὶ Ῥιανός . Φοῖνιξ δὲ ἄνωθεν ὁ Κάδμος . | ||
καὶ Ἀπολλώνιος . Ἡσίοδος δὲ καὶ Πίνδαρος ἐν Πυθιονίκαις καὶ Ἀντίμαχος ἐν Λύδηι διὰ τοῦ Ὠκεανοῦ φασιν ἐλθεῖν αὐτοὺς εἰς |
κάλλιστα ἀνθρώπων λέγειν περὶ Ὁμήρου , ὡς οὔτε Μητρόδωρος ὁ Λαμψακηνὸς οὔτε Στησίμβροτος ὁ Θάσιος οὔτε Γλαύκων οὔτε ἄλλος οὐδεὶς | ||
ὁ Ἀριστοτέλης τῶν λεγόντων εἶναι τὸ κενόν . ὁ δὲ Λαμψακηνὸς Στράτων ταῦτα μὲν εἰς δύο συνήγαγε τὰ τέτταρα εἴς |
Πρόδικος ὁ Κεῖος καὶ Ἀναξιμένης ὁ Λαμψακηνὸς καὶ Θεόπομπος ὁ Χῖος καὶ Πῶλος ὁ Ἀκραγαντῖνος καὶ ἄλλοι συχνοὶ λόγους ἔλεγον | ||
ὡς Σιμάριστος ἐν τετάρτῳ Συνωνύμων . Ἴων δ ' ὁ Χῖος ἐν Ἐλεγείοις : ἡμῖν δὲ κρητῆρ ' οἰνοχόοι θέραπες |
νομίζοντες . Ἡ ἱστορία παρὰ Κλειτοφῶντι . : Κλύτος ὁ Μιλήσιος , Ἀριστοτέλους δὲ μαθητὴς , ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ | ||
δὲ Ἀριστομάχειοι τῶν νεῶν ἐκβάντες πολλοὺς Καρδιανῶν ἀπέκτειναν . Χαριμένης Μιλήσιος καταφυγὼν ἐς Φασηλίδα , ἐφορμουσῶν αὐτῷ νεῶν μακρῶν Περικλέους |
ἐπιγραμματογράφοι ποιηταὶ Σιμωνίδης ὁ παλαιός , οὗ Ἡρόδοτος μέμνηται , Ἀλκαῖος ὁ νέος , ὃς ἦν ἐπὶ * τοῦ * | ||
τὸ ι , οἷον Θηβαῖος Θηβάος , ἀρχαῖος ἀρχάος , Ἀλκαῖος Ἀλκάος . . . ἀλκυών : παρὰ τὸ ἐν |
οὗτοι δ ' ἄρα καὶ σελίνοις . ὁ δ ' Ἀνακρέων καὶ ῥόδινον στέφανον ὠνόμασεν . τῶν μέντοι συμποτικῶν καὶ | ||
ἐπιμελῶς τῷ κοτταβίζειν ὄντος τοῦ παιγνίου Σικελικοῦ , καθάπερ καὶ Ἀνακρέων ὁ Τήιος πεποίηκε : Σικελὸν κότταβον ἀγκύλῃ λατάζων . |
ἐν τῷ περὶ βίων : καὶ Ἀπολλώνιος δέ φησιν ὁ Τύριος ὅτι ἰσχνὸς ἦν , ὑπομήκης , μελάγχρωςὅθεν τις αὐτὸν | ||
σοι θείαι προνοίαι νεικέων ἐπώνυμον . Κάδμος ἔμολε τάνδε γᾶν Τύριος , ὧι τετρασκελὲς μόσχος ἀδάματος πέσημα δίκε τελεσφόρον διδοῦσα |
ἔφη , πείθου καὶ μὴ ἄλλως ποίει . Καὶ ὁ Κρίτων ἀκούσας ἔνευσε τῷ παιδὶ πλησίον ἑστῶτι . καὶ ὁ | ||
ἀληθῶς ; ἐπιθυμῶ δ ' ἔγωγ ' ἐπισκέψασθαι , ὦ Κρίτων , κοινῇ μετὰ σοῦ εἴ τί μοι ἀλλοιότερος φανεῖται |
νομίζων πρῶτον Ἀνάχαρσιν τὴν διπλῆν ἄγκυραν εὑρηκέναι : πρεσβύτεροι γὰρ Ἀναχάρσιδος οἱ Ἀργοναῦται . ἀνεκρούσαντο κάλωας : διὰ τοῦ προηγουμένου | ||
τἀληθέστατα λέγει περὶ πάντων , καὶ δὴ καὶ τὸ τοῦ Ἀναχάρσιδος : πῶς γὰρ ὁ τροχὸς εὕρημα αὐτοῦ , ὃν |
. Ὅτι μὲν οὖν Εὐδόξῳ ἐπακολουθήσας ὁ Ἄρατος συντέταχε τὰ Φαινόμενα , ἱκανῶς οἶμαι δεικνύναι διὰ τῶν προειρημένων . ἐν | ||
μὲν Ἰατρικῶν δυνάμεων , δεύτερον Κανόνος κατατομή , τρίτον τὰ Φαινόμενα , τέταρτον Περὶ ἀνατολῆς , ὅ φασί τινες μὴ |
μολὼν Ἄρης : τρίμετρον δὲ καταληκτικόν , οἷόν ἐστι τὸ Ἀρχιλόχου , ὅ τινες ἀκέφαλον ἰαμβικὸν καλοῦσι , Ζεῦ πάτερ | ||
τοῦδε τοῦ ὀνόματος εἰς τοὺς Ἕλληνας διαδοθέντος , κατὰ τοὺς Ἀρχιλόχου χρόνους , καθάπερ Ἱ . ὁ σοφιστής φησιν . |
δὲ ἀπόφθεγμα ἑνὸς τῶν ἑπτὰ σοφῶν , ἤτοι Σόλωνος ἢ Θάλου . Γνῶθι σαυτόν καὶ Τὸ νόμισμα παραχάραξον : παραγγέλματα | ||
δὲ ἀπόφθεγμα ἑνὸς τῶν ἑπτὰ σοφῶν , ἤτοι Σόλωνος ἢ Θάλου . Γνῶθι σαυτόν καὶ Τὸ νόμισμα παραχάραξον : παραγγέλματα |
. Γέγονε δὲ καὶ ἄλλος Πλάτων φιλόσοφος Ῥόδιος , μαθητὴς Παναιτίου , καθά φησι Σέλευκος ὁ γραμματικὸς ἐν πρώτῳ Περὶ | ||
πολλοὶ στρατηλάται τε καὶ ἀθληταί , ὧν εἰσι καὶ οἱ Παναιτίου τοῦ φιλοσόφου πρόγονοι : τῶν δὲ πολιτικῶν καὶ τῶν |
; ἀνὴρ κακοδαίμων . κατὰ σεαυτόν νυν τρέπου . ὦ σκληρὲ δαῖμον : ὦ τύχαι θραυσάντυγες ἵππων ἐμῶν : ὦ | ||
τρέπου ] μετάβαλε . ἀπὸ τοῦ δράματος τοῦ Ξενοκλέους . σκληρὲ ] κακέ , κακή . . τύχαι ] δυστυχίαι |
γραφεῖον ἐξηρτημένον ἔχοντ ' , Ἀπόκριναί , φησιν , ὦ ποιητά μοι , τί βουλόμενος ἔγραψας ἐν τραγῳδίᾳ ἔρρ ' | ||
καὶ ἀπὸ τούτων ἐπὶ τὰ νοατά : ταῦτα δὲ σύμφωνα ποιητά , θεωρούμενα δι ' αὐτῶν ἀλάθεα . διωρισμένων δὲ |
οἴονται τὸν Μύγδονος εἶναι παῖδα τοῦ Φρυγὸς , κατὰ τὰ Τρωϊκὰ γενόμενον . Τινὲς δὲ τοῦτον ἀναίσθητον φασὶ γεγονέναι , | ||
, κρῆναί τε ποταμοί θ ' οἵδε , καὶ τὰ Τρωϊκὰ πεδία προσαυδῶ , χαίρετ ' , ὦ τροφῆς ἐμοί |
ὅτι ἤδη πρότερον γένοιτο ἐν γῇ ἐν ἄλλῳ σώματι , Εὔφορβος δὲ εἶναι ὁ Τρὼς τότε . Ἐπίστευον δὲ ὧδε | ||
, καί τις κατὰ τὸν Δημόκριτον λοιδορεῖταί σοι . Πυθαγόρας Εὔφορβος γεγονέναι φησὶ καὶ τοῦ Φερεκύδους δόγματος κληρονόμος ἐστίν : |
αὐτὸν ὡρμηκότων Παγκράτης ὁ κύων ὁ μετὰ ταῦτα ἐν Ἰσθμῷ φιλοσοφήσας παρελθὼν ἐς τοὺς Ἀθηναίους καὶ εἰπὼν „ Λολλιανὸς οὐκ | ||
ὧν φαμεν χρόνων συνᾴδει καὶ Βήρωσος , ὁ παρὰ Χαλδαίοις φιλοσοφήσας καὶ μηνύσας Ἕλλησιν τὰ Χαλδαϊκὰ γράμματα , ὃς ἀκολούθως |
τῶν ἐνταῦθα πρώτη γυναικῶν . αὕτη νεανίσκου τινὸς ἠράσθη : Τύριον , οἶμαι , φασὶν αὐτόν : κἀκεῖνος ἔτυχεν ἐρωμένην | ||
ὧν οὐκ ἤλπισαν . φησὶ γὰρ Εὔδοξος , Ἡρακλέα τὸν Τύριον ὑπὸ Τυφῶνος διαφθαρῆναι , τὸν δὲ Ἰόλαον ἅπαντα πράττοντα |
τότε ἀκολασίᾳ τε τῶν γεγονότων διαφέρων . τούτῳ τάλαντον δοὺς μαθητὴς γίνεται ὁ δεσπότης , καὶ τὴν τέχνην μὲν οὐ | ||
ἠφίει φωνάς . Πολυίδου δὲ σεμνυνομένου ὡς ἐνίκησε Τιμόθεον ὁ μαθητὴς αὐτοῦ Φιλωτᾶς , θαυμάζειν ἔφη , εἰ ἀγνοεῖς ὅτι |
ἴσως ἐρεῖς ὄνομα : καὶ οὐδὲ ταῦτ ' ἐκ τῶν Στησιχόρου , σχολῇ γάρ , ἀλλ ' ἐκ τῆς Ἀγία | ||
πρίνης ἀρίας ποιούμεθα γόμφους . δεξάμενος δὲ Σωκράτης τὴν ἐπίδειξιν Στησιχόρου πρὸς τὴν λύραν , οἰνοχόην ἔκλεψεν . εἰωθὸς τὸ |
Ἅρπασος καὶ θυγάτηρ Ἀρτεμίχη , παῖδες ἐκ μητρὸς Ἅρπης . Λύκιος μὲν οὖν καὶ Ἅρπασος ἀκούσαντες ἐκέλευον ἱερεύειν τοὺς ὄνους | ||
, τουτέστιν ὁ λαμπρὸς ταῖς ἀκτῖσιν . Ὠλὴν γάρ τις Λύκιος εὗρε τὸν ὕμνον τοῦτον . ἄγαλμα | Κύπριδος ἀρχαίης |
, ὥς τινες . Ἀριστοτέλης [ . ] δὲ καὶ Ἱππίας [ ] φασὶν αὐτὸν καὶ τοῖς ἀψύχοις μεταδιδόναι ψυχῆς | ||
. . . : τρίτην δὲ περὶ Ἦλιν , ἧς Ἱππίας μνημονεύει : τετάρτην τὴν ἐν Θεσπρωτοῖς . . . |
τὸν Ἔρωτα γενεαλογεῖ , Σαπφὼ δὲ Γῆς καὶ Οὐρανοῦ , Σιμωνίδης δὲ Ἀφροδίτης καὶ Ἄρεως : σχέτλιε παῖ δολόμηδες Ἀφροδίτας | ||
μὲν γὰρ τῶν μακρῶν οὐκ ἤρξατο , ὅτι ὁ Κεῖος Σιμωνίδης ὕστερον τοῦ Παλαμήδους ἐφεῦρεν αὐτά . Συζεύξας γὰρ δύο |
δ ' ὁ Κηποτύραννος γέγονεν ἐλλόγιμος , ὃς ὑπὲρ τετρακόσια συνέγραψε βιβλία : δύο τε Πτολεμαῖοι Ἀλεξανδρεῖς , ὅ τε | ||
τρεῖς . Λυγγεὺς δ ' ὁ Σάμιος καὶ τέχνην ὀψωνητικὴν συνέγραψε πρός τινα δυσώνην διδάσκων αὐτὸν τίνα δεῖ λέγοντα πρὸς |
ἀφ ' ἧς ὁ δημότης λέγεται Κεφαλῆθεν , καθά φησι Διόδωρος . Κηδωνίδης : Αἰσχίνης ἐν τῷ κατὰ Τιμάρχου “ | ||
Τετραπόλει , μνημονεύων τῶν καταλεγομένων τῶι Ἡρακλεῖ παρασίτων , καὶ Διόδωρος ὁ Σινωπεὺς κωμωιδιοποιὸς ἐν Ἐπικλήρωι , οὗ τὸ μαρτύριον |
ἐπὶ τὰ ἑξῆς ἀφ ' ὧν παρέβημεν . τοῦ γὰρ Ἡροδότου μηδένας ὑπερβορείους εἶναι φήσαντος , μηδὲ γὰρ ὑπερνοτίους , | ||
φήσει , εἴρηται γάρ : οὐ μὴν τῷ ὑφ ' Ἡροδότου εἰρῆσθαι τὸ δόκιμον τῆς χρήσεως παρέχεται : οὐ γὰρ |
δ ' ὅτε καὶ τὴν Ἀθηνᾶν οὕτω καλοῦσιν , ὡς Ξενομήδης ἱστορεῖ . . . . Π : [ Ἀμισωδάρου | ||
Ἔστι δὲ ὅτε καὶ τὴν Ἀθηνᾶν οὕτω καλοῦσιν , ὡς Ξενομήδης ἱστορεῖ . . . , : , . : |
. ὁ δ ' Ἀρίσταρχος οὐ μόνον εἰς τὸ τοῦ Μενελάου συμπόσιον ἐμβαλὼν οὓς οὐ προσῆκε στίχους καὶ τῆς Λακώνων | ||
τε οὐ πιθανὸν μὴ ἐν Σπάρτῃ τὴν οἴκησιν εἶναι τοῦ Μενελάου , [ οὐδὲ ] μὴ οὔσης ἐκεῖ τὸν Τηλέμαχον |
Ἀπελλᾶς δὲ Λακεδαιμονίους φησὶ σέμελον τὸν κοχλίαν λέγειν . : Κυψελιδῶν ἀνάθημα ἐν Ὀλυμπίᾳ . . . , : , | ||
ἐν ὀλυμπίᾳ . Πλάτων ἐν Φαίδρῳ : ” παρὰ τὸ Κυψελιδῶν ἀνάθημα σφυρήλατος ἐν Ὀλυμπίᾳ ἐστάθη κολοσσός . „ ἀλλ |
τάφους αὐτῶν . Δηλοῖ δὲ καὶ Ἀπολλόδωρος ἐν τῷ περὶ Θεῶν . . . . . : Πολλὰ κἀγαθὰ Κᾶρες | ||
ἐκ τοῦ Ἀράξεω ποταμοῦ παραγίνονται : γαλακτοπόται δέ εἰσι . Θεῶν δὲ μοῦνον ἥλιον σέβονται , τῷ θύουσι ἵππους . |
ποντισθῆναι . . ἀφανισθῆναι . μάλιστα ] λίαν . . Γλαῦκος ἐν τοῖς περὶ Αἰσχύλου μύθων ἐκ τῶν Φοινισσῶν φησι | ||
. . ὁ πολίτης . . Χαρακμωβηνός . . . Γλαῦκος ἐν Ἀραβικῆς ἀρχαιολογίας τετάρτῳ : Ἡσύχαζον δ ' ἐν |
δρᾷ καὶ ἐν Ἀχαρνεῦσι καὶ Λυσιστράτῃ κἀν τῆς Εἰρήνης τῷ δράματι . οὗ καὶ τὴν δοκοῦσαν αἰσχρορρημοσύνην τῶν λέξεων ὡς | ||
Ἀλθαία , τοῦτον τὸν λόγον Φρύνιχος ὁ Πολυφράδμονος πρῶτος ἐν δράματι ἔδειξε Πλευρωνίαις : κρυερὸν γὰρ οὐκ ἤλυξεν μόρον , |
τῷ περὶ μετάλλων , εἴτε Ἀριστοτέλους ἐστὶ τὸ βιβλίον εἴτε Θεοφράστου . πολλὰ δ ' ἂν καὶ ἄλλα εἴη μέταλλα | ||
τῆς Φιλίππου τελευτῆς . Ἐπ ' ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Θεοφράστου Ῥωμαῖοι μὲν ὑπάτους κατέστησαν Μάρκον Οὐαλέριον καὶ Αὖλον Κορνήλιον |
Ἀφροδίτης καὶ Ἔρωτος , ἅπερ πρῶτος ἐποίησεν , ὥς φησι Ζώπυρος , Θησεύς , ἐπεὶ Φαίδρα , ὥς φασιν , | ||
κατέργαστο , πάντα δὴ ἦν [ ἐν ] τοῖσι Βαβυλωνίοισι Ζώπυρος , καὶ στρατάρχης τε οὗτός σφι καὶ τειχοφύλαξ ἀπεδέδεκτο |
καὶ τῆς πόλεως ἐκυρίευσαν . ὁ δὲ τὴν πόλιν προδοὺς Πύθων μετρίας τυχὼν εὐεργεσίας , πρὸ ὀφθαλμῶν λαμβάνων τὴν τῆς | ||
τὴν εἰρήνην ὥστε ἔχειν ἑκατέρους τὰ ἑαυτῶν . εὐδοκίμησεν ὁ Πύθων ] ὥσπερ νῦν μεμφόμενος τοὺς ῥήτορας ἔγραψε Φίλιππος , |
ἔστι δὲ πρὸ τῶν ποδῶν τοῦ Ὁρκίου πινάκιον χαλκοῦν , ἐπιγέγραπται δὲ ἐλεγεῖα ἐπ ' αὐτοῦ , δεῖμα ἐθέλοντα τοῖς | ||
διαλαμβάνει , ἀλλὰ περὶ ἀποδεικτικοῦ συλλογισμοῦ διαλαμβάνει , Ἀναλυτικὰ ὕστερα ἐπιγέγραπται . Τοσαῦτα μὲν περὶ τῆς ἐπιγραφῆς . ἆρα δὲ |
Πυθαγόραν μηδὲ ἓν καταλιπεῖν σύγγραμμά φασι τὸ δὲ φερόμενον ὡς Πυθαγόρου Λύσιδός ἐστι τοῦ Ταραντίνου Πυθαγορικοῦ φυγόντος εἰς Θήβας καὶ | ||
τὰ δὲ ἀναθήματα αὐτῷ τὰ ἐς Ὀλυμπίαν ἐστὶ τοῦ Ῥηγίνου Πυθαγόρου τέχνη . ἐνταῦθα καὶ Ἀναξιμένους οἶδα εἰκόνα ἀνευρών , |
καὶ πόλις Φοινίκη Ἐλαία μεταξὺ Τύρου καὶ Σιδῶνος , ὡς Φίλων : καὶ Βιθυνίας ἐπίνειον , πλησίον Μυσίας : ἔστι | ||
πάντ ' ἔχει . Μόνιμός τις ἦν ἄνθρωπος , ὦ Φίλων , σοφός , ἀδοξότερος μικρῷ δ ' . ὁ |
τοῦ ποταμοῦ λαβὼν τὸ ῥεῦμα Ἀράξεως , ἐπιμίσγεται , ὡς Ἑκαταῖος εἶφ ' ὁ Τήιος : ὡς δὲ Ἔφορος ἱστόρηκεν | ||
πόλις . . Μάρες : ἔθνος προσεχὲς τοῖς Μοσσυνοίκοις . Ἑκαταῖος Ἀσίαι . . Μάκρωνες : οἱ νῦν Σάννοι . |
. Ἀγήνορος δὲ παῖδες Κάδμος Θάσος Κηφεὺς Κίλιξ Φοῖνιξ Εὐρώπη Φινεύς : πρὸς τοὺς συγγενεῖς : ἐπὶ Λαΐου : ἐπὶ | ||
, ὅτι Θυνίδα γῆν εἶπεν , ἐν ᾗ κατῴκει ὁ Φινεύς , ὡς εἶναι μέρος τι Θρᾴκης , ὃ καλεῖται |
γέρων ὤν . ὦ Ζεῦ πολυτίμητ ' , ἆρ ' ἀκούεις ἅ με λέγει ὁ πανοῦργος υἱός ; ἀτράφαξυν ἕψους | ||
, χρυσὸν , ὁ δὲ ἄργυρος τὸν ἄργυρον . Οὐκ ἀκούεις τὸν ἀρχαιότατον λέγοντα : Ὁ σπείρων σῖτον , σῖτον |
ταχέως ἀποτίκτειν . Ἴστρος δέ φησιν ἐν τῷ γ τῶν Ἀτάκτων καταλέγεσθαι παῖδας ἀμφιθαλεῖς ἀνθοφόρους , ἐπὶ πᾶσι δὲ τοὺς | ||
καὶ ὑπερβαίνειν ἢ ἄλλως συνείρειν . Σιμωνίδου δὲ μνημονεύει τῶν Ἀτάκτων οὕτως ἐπιγραφομένων : εἰρόμενα γὰρ ταῦτα καὶ ἥκιστα διανοίας |
κατὰ πολλοὺς ἑτέρους . ὁ δ ' Ἀπολλόδωρος αὐτὸς ὁ χρονογράφος λέγει τελεῖν μετ ' ὀγδοήκοντα ἔτη τῆς Τρώων μάχης | ||
τὰ κατὰ τὴν Φαίδραν , καθὼς ὁ σοφώτατος Δομνῖνος ὁ χρονογράφος ὑπεμνημάτισε . . . Ὁ δὲ Θησεὺς ὁ βασιλεὺς |
πῦρ πρῶτον καὶ πῦρ ἕτερον σπεύδοντα μιγῆναι . Πάντα γὰρ ἐξετέλεσσε πατὴρ καὶ νῷ παρέδωκε δευτέρῳ , ὃν πρῶτον κληΐζετε | ||
, ἐσθλὸς Ὀδυσσεύς , ἢ ἔπος ἠέ τι ἔργον ὑποστὰς ἐξετέλεσσε δήμῳ ἔνι Τρώων , ὅθι πάσχετε πήματ ' Ἀχαιοί |
: Τοῦ δὲ Ἀπολλοδώρου ἐν τῷ εἰκοστῷ περὶ τῶν Θεῶν συγγράμματι , ὅ ἐστι περὶ τοῦ Ἅδου | , τάδε | ||
ὁπωσοῦν νενο - μοθετημένα σημεῖα ἐν τῷ Κατ ' ἰητρεῖον συγγράμματι ἐν τῷ προσώπῳ συνίστασθαι . Ῥὶς ὀξεῖα , ὀφθαλμοὶ |
, ὅπερ βούλεται ἡ ἀντίφασις : Αἴας μὲν γὰρ ὁ Λοκρὸς οὐκ ἐμονομάχησεν , ὁ δὲ Σαλαμίνιος ἐμονομάχησεν . μὴ | ||
γαῖαν ἑκὰς πάτρης ἐδάσαντο . . . . ἤτοι γὰρ Λοκρὸς Λελέγων ἡγήσατο λαῶν , τοὺς ῥά ποτε Κρονίδης Ζεὺς |
Τί δ ' ἔστιν , ὦ παῖ , καινόν ; Ἆσσον ἔρχεται Κρέων ὅδ ' ἡμῖν οὐκ ἄνευ πομπῶν , | ||
τοῦ πύκτου τοῦ Φωκέως ὅσον τὸ χρῆμα τῆς ὑπερηφανίας , Ἆσσον ἴτω ὅστις δέπας οἴσεται ἀμφικύπελλον : ἡμίονον δ ' |
παίγνιον , ὁ ξύλινος νοῦς : αἴτιος ὁ γράψας Αἴτια Καλλίμαχος . Καλλίμαχος τὸ κάθαρμα , τὸ παίγνιον , ὁ | ||
κατὰ συγκοπήν . . . . ἀμπρεύω : ὁ μὲν Καλλίμαχος κυρίως ἐπὶ τοῦ ἕλκειν ἔλαβε τὴν λέξιν : ἀμπρὸν |
ποῦ εἴρηκεν ὁ Φύλαρχος ; κατανέγνων γὰρ αὐτοῦ πᾶσαν τὴν Ἱστορίαν . εἰπόντος δ ' ἐν τῇ τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ | ||
ὤν . ἔγραψεν Ἀπολογισμὸν πρὸς Ὀλυμπιάδα τῆς ἑαυτοῦ δωδεκαετίας : Ἱστορίαν περὶ Δήλου καὶ τῆς γενέσεως τῶν Λητοῦς παίδων . |
μέγα κῦδος Ἀχαιῶν ἄγρει σῶν ὀχέων ἐπιβήσεο , πὰρ δὲ Μαχάων βαινέτω , ἐς νῆας δὲ τάχιστ ' ἔχε μώνυχας | ||
” . πολλοὶ δὲ παῖδες τοῦ Ἀσκληπιοῦ : Ποδαλείριος , Μαχάων , Ἰασώ , Πανάκεια , Ὑγεία . ἀναπέπλασται δὲ |
μὲν ἐγένετο ἐνταῦθα ἡ τελευτή , τῶν δέ οἱ παίδων Ἀχαιὸς μὲν ἐκ τοῦ Αἰγιαλοῦ παραλαβὼν καὶ ἐξ Ἀθηνῶν ἐπικούρους | ||
κόλακα δὲ μέγιστον , φησὶ Θεόπομπος . Ἀρκαδιὼν δὲ ὁ Ἀχαιὸς μισῶν τὸν Φίλιππον ἑκούσιον ἐκ τῆς πατρίδος φύγην ἔφυγε |
ἐπιγράμματι γραφέντι εἰς Νεοπτόλεμον Πισίδην οὕτως εἰμὶ Νεοπτόλεμος Κρεσσοῦ , τρισσῶν δ ' ἕν ' ἀδελφῶν ἔστασαν Τλωεῖς , κῦδος | ||
μίαν δέ ἑ καίπερ ἐοῦσαν : τρισσῶς καὶ τοπικῶς διενείματο τρισσῶν ἠπείρων ὀνομασίας αὐτῇ διατιθέμενος . . ἠπείροισι ] γαίαις |
γ ' ὁ Χάρων οὑτοσί . Χαῖρ ' , ὦ Χάρων , χαῖρ ' , ὦ Χάρων , χαῖρ ' | ||
Λυδίαν ἐν τοῖς πλησίον Ἐφέσου τε καὶ Μαγνησίας τόποις . Χάρων δέ φησι καὶ τὴν Λαμψακηνῶν χώραν πρότερον Βεβρυκίαν καλεῖσθαι |
τὸν αὐτὸν τρόπον . Τῇ δ ' ὑστεραίᾳ παραγενόμενος ὁ Κλεινίας ἔφη Θέρσανδρον διὰ τῆς νυκτὸς ἀποδεδρακέναι : τὴν γὰρ | ||
ἐκώκυεν ὁ πατήρ , ἑτέρωθεν δὲ καθ ' αὑτὸν ὁ Κλεινίας : “ Ἐγώ μου τὸν δεσπότην ἀπολώλεκα . τί |
ἐστὶν πεπεμμένα . ΤΑΓΗΝΙΤΗΣ πλακοῦς ἐν ἐλαίῳ τετηγανισμένος . μνημονεύει Μάγνης ἢ ὁ ποιήσας τὰς εἰς αὐτὸν ἀναφερομένας κωμῳδίας ἐν | ||
, σφονδυλομάντεις , ἀλευρομάντεις : κοσκινομάντεις δὲ εἴρηκε Φιλιππίδης , Μάγνης δὲ ἐν Λυδοῖς ὀνειροκρίταισιν ἀναλύταις . καθάρτριαι ὀνειροπόλοι , |
μὲν ἐν Ὀρτυγίηι , τὸν δὲ κραναῆι ἐνὶ Δήλωι , κλῦθι , θεὰ δέσποινα , καὶ ἵλαον ἦτορ ἔχουσα βαῖν | ||
ὅτ ' ἐς Τροίην ἔπλεε νηυσὶ θοῆις , εὐχομένωι μοι κλῦθι , κακὰς δ ' ἀπὸ κῆρας ἄλαλκε : σοὶ |
, οἱ δὲ χαλεπῶς καὶ μόλις . Ἀντίφημος γὰρ ὁ Ῥόδιος καὶ Ἔντιμος ὁ Κρὴς , οἱ τὴν εἰς Γέλαν | ||
τούτῳ διάφορον καὶ οὐδαμῶς ἐοικυῖαν ἔσχεν ἐν Ὀλυμπίᾳ τύχην Νικασύλος Ῥόδιος . ὄγδοον γὰρ ἐπὶ τοῖς δέκα ἔτεσι γεγονὼς μὴ |
θύρας , ὥστε ἔργον ἦν αὐτὸν λαθεῖν . ὁ οὖν Σάτυρος , βουλόμενος αὐτὸν εἰς φιλίαν ἀγαγεῖν , προσέπαιζε πολλάκις | ||
ὧν αἰτίαν ἔσχεν . ἐμὲ δὲ παρηγόρει Κλεινίας καὶ ὁ Σάτυρος , εἴ πως δύναιντο πεῖσαι μηδὲν ὧν διενοήθην εἰς |
ἡ γῆ καταβραβεύειν τῶν λοιπῶν ἐπέχουσα αὐτὴ τὰ πάντα ὡς πρόγονος . Πᾶσαι μὲν οὖν αἱ προκείμεναι ἀγωγαὶ χρηματιστικαὶ καὶ | ||
, ἄνδρες γενειοσυλλεκτάδαι , ἰχθὺν ἐσθίει ; ἢ καθάπερ ὁ πρόγονος ὑμῶν Μελέαγρος ὁ Γαδαρεὺς ἐν ταῖς Χάρισιν ἐπιγραφομέναις ἔφη |
καθάπερ καὶ τὰ θεῖα τῷ ὄντι καὶ πυθόχρη - στα λόγια δυσπαρακολούθητά πως καὶ δυσερμήνευτα φαίνεται τοῖς ἐκ παρέργου χρηστηριαζομένοις | ||
ὁ δ ' Ἴφικλος πυθόμενος παρά τινος τὰ τῶν Φοινίκων λόγια καὶ ἐνεδρεύσας τοῦ Φαλάνθου πιστόν τινα πορευόμενον ἐφ ' |
οὐκ ἠδυνάμην , συνειδὼς οἷα αὐτὸν διατεθείκειν : καὶ ὁ Σώστρατος δὲ τὰς τῶν ὀφθαλμῶν ὁρῶν ἀμύξεις τῶν ἐμῶν , | ||
, ὃς ἀπ ' αὐτοῦ Ἰσμηνὸς ὠνομάσθη , καθὼς ἱστορεῖ Σώστρατος ἐν βʹ περὶ Ποταμῶν . Παράκειται δὲ αὐτῷ Κιθαιρὼν |
Ὣς φάτ ' Ἀθηναίη , ὃ δ ' ἐπείθετο , χαῖρε δὲ θυμῷ , στῆ δ ' ἄρ ' ἐπὶ | ||
συμπλέξαντα τὸν Ἰλιάδος καὶ Ὀδυσσείας στέφανον . Δήλι ' Ἄπολλον χαῖρε καὶ Ἄρτεμι , παῖδε κλεεινώ . Αἴσωπός ποτ ' |
τοῖς νέοις , μὴ χείρους αὑτῶν γένοιντο ὑπὸ τῆς τοῦ Φιλολάου πτοίας , ἀπολαβὼν τὸν Ἀπολλώνιον „ ἀπολεῖ „ ἔφη | ||
. . , [ . , . ] Ἐκ τοῦ Φιλολάου περὶ κόσμου . ἀνάγκα τὰ ἐόντα εἶμεν πάντα ἢ |
. τὸν Ἀθάμανθ ' : τοῦτο πρὸς τὸν ἕτερον Ἀθάμαντα Σοφοκλέους ἀποτεινόμενος λέγει . πεποίηκε γὰρ ὁ Σοφοκλῆς τὸν Ἀθάμαντα | ||
ἔτει Ἀθηναῖοι Σάμον πολιορκήσαντες εἷλον , στρατηγοῦντος αὐτῶν Περικλέους καὶ Σοφοκλέους . ἐν δὲ τῶι αὐτῶι ἔτει οὕτω λύονται αἱ |
τὸν Προμηθέα , οὐ δεῖ πιστεύειν αὐτῷ εἰς τὸ ἐναντίον Ἡσιόδου : εὕρηται γὰρ ὅτι οἱ ποιηταὶ ἀλλήλους καταβάλλονται . | ||
οὐσίαν κατηνάλωσε θεραπεύων τοὺς ἐν τῇ πολιτείᾳ , καὶ καταδυναστεύων Ἡσιόδου , καὶ πολλὰ παρενοχλῶν ἐζημίου πρὸς ἄρχοντας καὶ κριτήρια |
τὰ ἐμά . παμβασίλει ' ] πάντων βασιλεύουσα ἰσχύουσα , βασίλισσα τοῦ παντός . ἡ βασίλεια , ἡ βασιλίς καὶ | ||
Τυνδάρεω ] τοῦ . θύγατερ ] ὦ . βασίλεια ] βασίλισσα . ἐπαισθομένη ] νοήσασα . τίνος ἀγγελίας ] ἤγουν |
ἑαυτὸν ἀγνοῶν οὐκ ἔστι πολιτικὸς οὐδ ' οἰκονομικὸς οὐδ ' ἠθικός . εἰ δὴ μέλλεις κτλ . συλλογισμοῦ πρώτη πρότασις | ||
, ἀλλὰ ἐν ἀρχῇ τοῦτο κρύπτειν σπουδάζουσιν : Ὁ λόγος ἠθικός : ἐμὲ ἐρωτᾷς , ὦ δέσποτα ἄπολλον , πόθεν |
λεγόμενος λόγος εἴρηται . Ἔφη δὲ Ἀριστέης ὁ Καϋστροβίου ἀνὴρ Προκοννήσιος , ποιέων ἔπεα , ἀπικέσθαι ἐς Ἰσσηδόνας φοιβόλαμπτος γενόμενος | ||
ἐν οἷς ἐστιν Εὐγέων τε ὁ Σάμιος καὶ Δηίοχος ὁ Προκοννήσιος καὶ Εὔδημος ὁ Πάριος καὶ Δημοκλῆς ὁ Φυγελεὺς καὶ |
οὗτος ὁ Λεωνίδης ὁ ἐν Θερμοπύλαις ἀριστεύσας ἐπὶ τῶν Μηδικῶν ἀνεψιὸς ὤν : τοῦ Πλειστάρχου . τῇ τε παρανομίᾳ : | ||
' , ὅπως σφίσι μὴ κοίρανος ὀπίσω πάλιν οἴκαδ ' ἀνεψιὸς ζαμενὴς Ἑλένοιο Μέμνων μόλοι . τηλαυγὲς ἄραρε φέγγος Αἰακιδᾶν |
οἱ μὲν πλεῖστοι παρθένους παραδεδώκασι , ἀναγράφει δὲ Οὐρανίας μὲν Λίνον , Καλλιόπης δὲ , Ὀρφέα , Μελπομένης δὲ Θάμυριν | ||
Ἱππόβοτος δὲ ἐν τῇ Τῶν φιλοσόφων ἀναγραφῇ : Ὀρφέα , Λίνον , Σόλωνα , Περίανδρον , Ἀνάχαρσιν , Κλεόβουλον , |
λέγει ἢ οὔ . Δοκεῖ μοι . Ἦ οὖν ζωγραφικὸς Θεόδωρος ; Οὔχ , ὅσον γέ με εἰδέναι . Ἆρ | ||
Μαρία : ἄρτια ιδʹ . ἡ γυνὴ προτελευτᾷ . πάλιν Θεόδωρος καὶ Εἰρήνη : ιγʹ , ὁ ἀνὴρ προτελευτᾷ . |
ἐρωμένους συνέβη παιδικά . : καί μοι δοκεῖ Ἀρίστων ὁ Κεῖος ὁ Περιπατητικὸς οὐ κακῶς εἰρηκέναι ἐν τῷ δευτέρῳ περὶ | ||
τε ὁ Λέσβιος καὶ Δαμάστης ὁ Σιγειεὺς καὶ Ξενομήδης ὁ Κεῖος καὶ Ξάνθος ὁ Λυδὸς καὶ ἄλλοι συχνοί . οὗτοι |
ἄγε νῦν , Ἐρατώ : ] Τοῦ τρίτου λόγου τῶν Ἀργοναυτικῶν τὰ κεφάλαιά ἐστι ταῦτα . Ἥρα καὶ Ἀθηνᾶ βουλευσάμεναι | ||
κηπουρῶν . σημαντῆρα : τὸν δεσπότην . Τοῦ δʹ τῶν Ἀργοναυτικῶν τὰ κεφάλαιά ἐστι ταῦτα . οἱ Ἀργοναῦται διαπεράσαντες τὸν |