| οὐδὲν τῇ ἀληθείᾳ κέρδος προσήγαγον , δεξάμενοι τὰς Ἀλεξάνδρου τοῦ προῤῥηθέντος περὶ τῆς τῶν Χαλδαίων βασιλέων δόξας , ὅτι πρὸ | ||
| οἰκειοῦται τὸν κατὰ τὸ μὴ κεκωλύσθαι , ὡς ἐπὶ τοῦ προῤῥηθέντος τοῦ γεωργοῦ παραδείγματος : ἄλλως τε δὲ καὶ οὐδὲ |
| λέξομεν , εἰ δὲ ἀόριστον πάντῃ , ἀπὸ τοῦ νῦν πεπραγμένου στοχαστικῶς ἐξετάσομεν , τίς ἦν τὸν παρελθόντα χρόνον καὶ | ||
| , τὸ δὲ λείπει , τοῖς μὲν ἐκ λείποντος καὶ πεπραγμένου συνεστῶσιν ὅροις ἁρμόζει , ὡς ἐπὶ τοῦ πλουσίου τοῦ |
| εἴρητο ὑπὸ Ῥωμαίων , τῆς τε ἐκ τοῦ χρόνου τοῦ προτέρου σφίσιν ἀπειθείας οὐδεμίαν παρὰ Ῥωμαίων ὑπισχνεῖτο ὀργὴν γενήσεσθαι . | ||
| ἀπέδρασεν . εἶτα τοῦτον τὸν τρόπον χλευάσας ἡμᾶς ἀγῶνος τοῦ προτέρου , καὶ διασύρας τὰ κοινὰ τῆς Ὀλυμπίας μυστήρια , |
| συνάγειν , ἀλλ ' ἵσταταί που ἐφ ' ἑκάτερα . ὁριστέον οὖν ἑκάτερον αὐτῶν πρὸς δύο ποιουμένους τὴν ἀναφοράν , | ||
| κλέπτην , ἀλλ ' ἱερόσυλον εἶναι : ὃν δὲ τρόπον ὁριστέον ἑκατέρῳ , ἐν τοῖς προάγουσι δεδήλωται : ὅτι τῷ |
| Ἀλεξίου καθῄρητο ἔτι κομιδῇ νέου ὄντος καὶ στρατοπεδάρχου τῆς ἕω ἀποδειχθέντος , ὁ πρὸ τοῦδε λόγος δηλοῖ . Νυνὶ δὲ | ||
| δὲ Οὐαλερίου τοῦ προσαγορευθέντος Ποπλικόλα τὸ τρίτον ἐπὶ τὴν αὐτὴν ἀποδειχθέντος ἀρχὴν καὶ σὺν αὐτῷ Μάρκου Ὁρατίου Πολβίλλου τὸ δεύτερον |
| , ὅπως ἀπὸ τῶν διεζευγμένων ποιήσωσιν ἐφεξῆς τρία τετράχορδα , συστήματος ὀνόματι περιέλαβον τὸ συνημμένον , ἵν ' ἔχωσι πρόχειρον | ||
| ἐπὶ τῷ τέλει τῆς μὲν στροφῆς κορωνίς . τοῦ δὲ συστήματος παράγραφος . 〛 τῶν μέχρι νῦν ὄντων ποιητῶν . |
| τὰ δ ' ἄλλα ἀκατάληκτα , πλὴν τοῦ θʹ καὶ τελευταίου βραχυκαταλήκτων ἰθυφαλλικῶν . ἐπὶ τῷ τέλει κορωνίς . 〛 | ||
| ὥραν , προαποθνῄσκω πολλοὺς θανάτους ὑπομένων ἀνθ ' ἑνὸς τοῦ τελευταίου . ” πολλάκις δὲ ἐδειματοῦτο καὶ διεπτόητο καὶ φρίκῃ |
| καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ | ||
| καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ |
| ἁρμόττοντος . ἅπερ πάντα ἔχεσθαι τοῦ ἀκολούθου τῇ φύσει καὶ ὁμολογουμένου . Διελέξατο δὲ καὶ περὶ ὀνομάτων ὀρθότητος : ὥστε | ||
| ἀμφίβολον ἐξ ἀμφιβόλου , ὁμολογούμενον ἐξ ἀμφιβόλου , ἀμφίβολον ἐξ ὁμολογουμένου . καὶ τὰ μὲν τρία ἀσύστατα , ἓν δὲ |
| κατὰ τὴν ἀρχαίαν φύσιν , ὁμοιώσαντα δὲ τέλος ἔχειν τοῦ προτεθέντος ἀνθρώποις ὑπὸ θεῶν ἀρίστου βίου πρός τε τὸν παρόντα | ||
| Ἡ δ ' οὖν μέθοδός ἐστιν ἥδε . Παντὸς οὑτινοσοῦν προτεθέντος ζητήματος , εἰ συνεστήκοι , ἐπισκοπεῖν δεῖ τὸ κρινόμενον |
| δὲ χαλεπόν , ὅταν γε φαίνηται παρῃνημένα μὲν ὑπὸ τοῦ ἀρίστου , δυσχέρειαν δὲ παρέχῃ χρωμένοις : καὶ γὰρ εἴ | ||
| κατ ' ἔτος ἐθύετο βοῦς , διακελευσαμένου τοῦτο τοῦ πάντα ἀρίστου Ἀδριανοῦ βασιλέως , ὃς καὶ ἀνέστησεν ἐπὶ τοῦ μνήματος |
| τῶν δικαιολογικῶν γίγνεται στάσεων , οἷον ἐπ ' ἐκείνου τοῦ ζητήματος φυγάδες πόλιν ἔκτισαν καὶ γράφει τις στρατεύειν ἐπ ' | ||
| . Προκατασκευαζόμενος δὲ γίνεται , ὅτ ' ἂν πρὸ τοῦ ζητήματος ἕτερον ἀναγκαῖον ᾖ ζητῆσαι στοχαστικῶς , ὡς ὂν ἢ |
| δύο μέσους ὑπερβαίνοντα κατὰ τὴν τοῦ πρωτίστου ἐν τῷ στίχῳ κειμένου ποσότητα μετρήσει , τουτέστι κατὰ τὴν ἑαυτοῦ : τρὶς | ||
| ξυναναβῆναί τε Ἀλεξάνδρῳ κατὰ τὴν κλίμακα ὁμοῦ Πευκέστᾳ καὶ ὑπερασπίσαι κειμένου , καὶ ἐπὶ τῷδε Σωτῆρα ἐπικληθῆναι τὸν Πτολεμαῖον : |
| θεὸν ταύτην ἐπήρεισε τὸν λόγον . ἐπιστοῦτο δὲ τοῦτο ἐξ ἐπιγράμματος Σιμωνίδου . ἑνικῶς δὲ εἶπεν Εἰλείθυια , ὡς καὶ | ||
| ὕδωρ δὲ πίνων χρηστὸν οὐδὲν ἂν τέκοις : τοῦτο ἐξ ἐπιγράμματος εἶναι μέρος , οἱ μὲν Ἀσκληπιάδου , οἱ δὲ |
| δὲ ὁ Φαρνάκεος αὐτίκα τε οὐκ ἠρέσκετο κατ ' ἀρχὰς λειπομένου Μαρδονίου ἀπὸ βασιλέος , καὶ τότε πολλὰ ἀπαγορεύων οὐδὲν | ||
| στίχου μέρος ἐστὶ τὸ μῆνιν . καὶ μὴν οὐδὲ τοῦ λειπομένου , φημὶ δὲ τοῦ ἄειδε θεὰ Πηληιάδεω Ἀχιλῆος . |
| . Λάχεσιν : πιθανῶς τὴν Λάχεσιν παρέλαβεν , ἐπεὶ περὶ κλήρου ὁ λόγος . χρυσάμπυκα Λάχεσιν : ἄμπυξ μὲν κυρίως | ||
| , νυκτὸς δὲ τὸ ἐναλλάξ . καὶ ἐὰν ὁ τοῦ κλήρου τῆς τύχης ἢ τῆς περιποιήσεως ἢ τοῦ δαίμονος ὁ |
| , φησὶν ὁ Χρύσιππος , εἰ μετελήφθη τὰ ἐπὶ τοῦ Σαρδαναπάλου οὕτως : εὖ εἰδὼς ὅτι θνητὸς ἔφυς σὸν θυμὸν | ||
| μὲν ἡ Ἀσσυρίων , κατασχοῦσα ἀπὸ Νίνου τοῦ πρώτου μέχρι Σαρδαναπάλου τοῦ ὑστάτου βασιλεύσαντος αυν : δευτέρα δὲ ἡ τῶν |
| λυτρώσασθαι τοιοῦτον ὑποβάλλει νοῦν , ἐλευθερῶσαι τὴν ψυχὴν ἀνηνύτου καὶ ἀτελοῦς φροντίδος . λέγω δὲ ταῦτα οὐ περὶ τῶν ἀρετῶν | ||
| μερικωτέρων ἐπὶ τὰ ὁλικώτερα μεταβαίνειν πεφυκότας διὰ τὴν ἀπὸ τοῦ ἀτελοῦς τῆς γνώσεως ἡμῶν ἐπὶ τὸ τελειότερον προκοπήν . ἐν |
| τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐστὶ τὰ σημεῖα τοῦ ἐγκλήματος : εἶτα βουλήσει καὶ δυνάμει : σκοπός ἐστιν τῇ | ||
| τῷ στοχασμῷ τὸ πεπραγμένον οὐκ ἔστιν ἔγκλημα , ἀλλὰ σημεῖον ἐγκλήματος : οὐκ ἠδύνατο οὖν προβολὴ εἶναι μὴ ὑπάρχον ἔγκλημα |
| ἐμαστιγοῦτο ἐφ ' ἡλικίας , ἢ ἐκπρόθεσμος ὢν ἤδη τοῦ ἀγῶνος ἀσφαλῶς τὰ τοιαῦτα ἐνεανιεύσατο ; Πρεσβύτης ἤδη ὢν ἔγραψε | ||
| , Δου . τεκνοτροφίη σφαλερόν : τὴν μὲν γὰρ ἐπιτυχίην ἀγῶνος μεστὴν καὶ φροντίδος κέκτηται , τὴν δὲ ἀποτυχίην ἀνυπέρθετον |
| καὶ ἐναντιότητος καὶ ὁμοίου καὶ ἀνομοίου καὶ περὶ προτέρου καὶ ὑστέρου καὶ τῶν ἄλλων τῶν τοιούτων τῆς πρώτης φιλοσοφίας ἢ | ||
| ἑτέρα μαρτυρία , ἡ πρώτη διακρατήσει : ἢ κἂν ἐξ ὑστέρου οἱ αὐτοὶ ἀστέρες παραλάβωσι τὸν χρόνον , τὴν αὐτὴν |
| ἐβιάζετο στρατιώτης οὔθ ' ἡττᾶτο στρατιωτῶν βασιλεὺς οὐδ ' οὕτως ἐπεπαίδευτο τὸ ἀρχόμενον κακῶς , ὥστε τὸν ἄρχοντα γνώμῃ προσπεσὸν | ||
| θείοις οὖσιν . Ῥαδάμανθυς δὲ ἀγαθὸς μὲν ἦν ἀνήρ : ἐπεπαίδευτο γὰρ ὑπὸ τοῦ Μίνω . ἐπεπαίδευτο μέντοι οὐχ ὅλην |
| ἐποίησεν ἐπίγραμμα τοιοῦτον : [ . . . ] Ἑρμίου εὐνούχου τε καὶ Εὐβούλου τόδε δούλου μνῆμα κενὸν κενόφρων τεῦξεν | ||
| ὡς ἤδη πέμπτην ἡμέραν αὐτῷ συγκαθεύδουσα οὕτως ἀνέστην ὡς ἀπὸ εὐνούχου . ἔοικα δὲ εἰκόνος ἐρᾶν : μέχρι γὰρ τῶν |
| τὸν ἐπ ' Ἀριστείδου αὐτονόμους εἶναι . ὅπλα δὲ μὴ ἐξέστω ἐπιφέρειν Ἀθηναίους μηδὲ τοὺς ξυμμάχους ἐπὶ κακῷ , ἀποδιδόντων | ||
| μὲν οὖν οὐδαμῶς ἀναθετέον , ᾧ [ δ ' ] ἐξέστω καὶ μὴ δέ , τοῦτο νομοθετησώμεθα . ποιητῇ δὴ |
| οὐκ ἐνδέχεται ἀεὶ ὄντος οὕτως ἢ οὕτως ἀεὶ γινομένου τινὸς συμπεράσματος , τὸν τούτου μέσον ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ οὕτως | ||
| εἰ καὶ τοῦ πράγματός ἐστιν αἴτιος , οὐ μόνον τοῦ συμπεράσματος , καὶ ἀναγκαίως ἔχων καὶ τὰ κατηγορούμενα κατηγορούμενα καὶ |
| δὲ διπλῶν τῇ τάξει τῶν κεφαλαίων : καὶ τοῦ μὲν ἀντονομάζοντος καὶ τοῦ κατὰ σύλληψιν τῷ ἐν ἐκείνοις μὲν τῶν | ||
| . Δεύτερος ὁ κατὰ σύλληψιν ὀνομαζόμενος , ὅταν τοῦ φεύγοντος ἀντονομάζοντος ὁ διώκων καὶ τούτῳ κἀκείνῳ ὑπεύθυνον αὐτὸν εἶναι λέγῃ |
| ἡμῶν ὁ χαρίεις Εὐθύδικος , ἀνὴρ ἐν τοῖς πρώτοις τοῦ συνεδρίου τῶν Ἀρεοπαγιτῶν , ἀνέῳξεν ἡμῖν τὸ δεσμωτήριον , τάχ | ||
| , αἴτιον δὲ γεγονότα τῷ δήμῳ τοῦ μὴ μετὰ κοινοῦ συνεδρίου τῶν Ἑλλήνων ποιήσασθαι τὴν εἰρήνην , ἔκδοτον δὲ πεποιηκότα |
| δή καὶ τὸν ἤ , ὡς εἰ καὶ τὸ μία ἀφαιρεθέντος τοῦ μ ἐν τῷ ἴα , ἢ τὸ γαῖα | ||
| δὲ τῷ διπλασίονι ἐγχείσθωσαν . Τινὲς κρόμυον , τοῦ λέπους ἀφαιρεθέντος , περὶ τὴν κύστιν τιθέασιν . ἄλλοι σελίνου σπέρμα |
| μὲν τὸ δίκαιον οὐκ ἐνίσταται , μέρος δὲ ἔχει τοῦ δυνατοῦ ὅτι εἰ καὶ Φίλιππος ἄδικος καὶ ἐπίορκος , ἀλλ | ||
| τῆς ἐπισπασθῶσι . Φίλιππον τοίνυν ] ἀντέπιπτεν ἀντίθεσις ἀπὸ τοῦ δυνατοῦ καὶ μὴν οὐ βοηθήσουσι Θηβαῖοι Φιλίππῳ ὑπόπτως ἔχοντες : |
| Πλάτων τὴν ἐναντιωτάτην περὶ τῆς σώφρονος ῥητορικῆς καὶ τοῦ ταύτην ἐπιτηδεύοντος ἀφίησι φωνὴν ἐν μὲν Σωκράτους ἀπολογίᾳ λέγων ῥήτορος μὲν | ||
| δυνάμεις τῶν ἀθλημάτων ἐν ἑκάστῃ ἥττων ἐστὶ τοῦ ἕν τι ἐπιτηδεύοντος , οὕτω καὶ ὁ ἄνθρωπος πάσας ἔχων τὰς δυνάμεις |
| ἐμοὶ δὲ λίαν ἄτοπον ἔδοξεν ἀνδρὸς ἀρετὰς ὅλην πληρούσας ὑπόθεσιν ἐγκωμίου πάρεργον εἶναι . ὅθεν τὰ τοῦδε σιγῇ παραδοὺς πάλιν | ||
| παντὶ ὁμίλῳ . χρώμεθα γάρ : τὸ δεύτερον κεφάλαιον τοῦ ἐγκωμίου , ἡ ἀγωγή οὐ ζηλούσῃ : οὐ μιμουμένῃ . |
| αὐτοῦ Ἥραν πειρᾶν ἤρξατο . ἡ δὲ ἱστορία πᾶσα πολλάκις ἐγράφη . διὸ νῦν παρεῖται . ὥσπερ δέ φαμεν οὐ | ||
| οὐδεὶς γὰρ ἀνθρώπῳ πνεῦμα δωρήσεται ἢ θεός . πάντα δὲ ἐγράφη ἀπὸ τῆς τοῦ κυρίου συντάξεως , ἔστι δὲ ἡ |
| Πελοποννήσιοι , πρεσβείαν πέμψαντες πρὸς ἀλλήλους , οὐ μὴν Ἀρχεπτολέμου πρεσβεύοντός τινος , ἀλλὰ τῶν Λακεδαιμονίων ἦν πρεσβευτὴς Ταῦρος , | ||
| ἐστρατήγει . . . . . . . : Δημάδου πρεσβεύοντός ποτε ὑπὲρ Ἀθηναίων πρὸς Φίλιππον καὶ παρρησίᾳ διαλεγομένου , |
| μετάστασιν δίδου . Γνώμη γὰρ εἴ τις κἀπ ' ἐμοῦ νεωτέρου πρόσεστι , φήμ ' ἔγωγε πρεσβεύειν πολὺ φῦναι τὸν | ||
| τοῦ χαμᾶθεν , τὸν ἀγένητον ἀπὸ τοῦ γενητοῦ , τοῦ νεωτέρου μὲν οὐρανοῦ καὶ γῆς , νεωτέρου δὲ Κρητῶν , |
| βασιλεῖς ἢ στρατοπεδάρχας ἢ στόλων καὶ πεζοῦ στρατοῦ ἡγεμόνας ἢ ἱππικοῦ τάγματος , ἀνορθοῦντας πόλεις καὶ καταστρέφοντας . ὁ Ζεὺς | ||
| καὶ τοιαῦτα διανοούμενος , ἐξέτασιν πεποιηκὼς καὶ δοκιμασίαν τοῦ Φεραίων ἱππικοῦ , καὶ ἤδη καθήμενος καὶ ἀποκρινόμενος , εἴ τις |
| Θυνοὶ ἀκοντίζειν καὶ φονεύειν αὐτούς . σκόπει τὴν ἐξήγησιν τοῦ σχολίου τούτου . ὑποπτεύεται γὰρ ὡς οὐκ ἀφανής . . | ||
| νομιστέον περὶ Ῥωμαίων ἐντεῦθεν διαλαμβάνει . τὰ δὲ λοιπὰ τοῦ σχολίου γελοῖα : φασὶ γὰρ Λυκόφρονος ἑτέρου εἶναι τὸ ποίημα |
| λόγος ὀνοματώδης . οὗτος γὰρ ἕτερος μὲν τῇ λέξει τοῦ προλαβόντος , τῷ δὲ πράγματι ὁ αὐτός : οὐδὲν γὰρ | ||
| μὲν τὸν στρατὸν ἄξειν ἐπὶ τὴν πόλιν , δείσειε δὲ προλαβόντος αὐτὴν ἑτέρῳ στρατῷ Καίσαρος , πῶς οὖν , εἰ |
| . πάλιν δὲ λέγεται ἐξ οὗ καὶ τὸ ἐκ τοῦ συνθέτου , οἷον ἐκ τῆς ὕλης καὶ τῆς μορφῆς , | ||
| τε τῆς λύπης καὶ τῆς ἡδονῆς κακίζεται . σώματος γὰρ συνθέτου ὥσπερ χυμοὶ ζέουσιν ἥ τε λύπη καὶ ἡ ἡδονή |
| προστάγματός πω γεγονότος , ἐκ μόνης τῆς ἐς τὸν Ἀντύλλον Γράκχου δριμύτητος εἰκάσας ἤδη τὸν καιρὸν ἥκειν καὶ χαριεῖσθαί τι | ||
| Σκιπίωνος ἦσαν ἐχθροί , κατιδόντες ἐβόων , ὡς λῦσαι τὸν Γράκχου νόμον ὅλως διεγνωκὼς μέλλοι πολὺν ἐπὶ τῷδε ἔνοπλον φόνον |
| καὶ εἶπον αὐτῷ : “ ὁ υἱός σου ἐξετράπη τοῦ νόμου ἡμῶν καὶ εἰς τὸν κόσμον βούλεται πορευθῆναι [ ] | ||
| καὶ γέρως ὑπάρχοντος τοῖς εὖ ποιήσασιν , ἐδέετο διὰ τοῦ νόμου διαλῦσαι τὴν τοῦ πατρὸς ἀποκήρυξιν , τὴν ἀρχαίαν ἀναλαβεῖν |
| τοῦ τραύματος , ἀλλ ' ἐπὶ τὴν ἴασιν ὁρμήσας ἐχρησάμην Ἑρμογένους τῇ χειρί . μετὰ τὴν ἀρχὴν καὶ ταῦτα . | ||
| προσδοκᾶν ἀποβήσεσθαι , τῶν δὲ σῶν πραγμάτων , ἃ τῶν Ἑρμογένους ἐδεῖτο γραμμάτων , οὐκ ἠμελήσαμεν , ἀλλ ' ἡμεῖς |
| ψηφίσμασιν ἑτέροις ἐπὶ τὴν τῆς Δήμητρος ἠγόμην τοῦ τῶν Βιθυνῶν ἄρχοντος δεηθεῖσι χαριζομένου . ἐδέοντο δὲ οὐκ ἀπορίᾳ σοφιστοῦ : | ||
| εἰκοσαετῆ διέτριψε σὺν αὐτῷ . ἀποθανόντος δὲ Πλάτωνος ἐπὶ Θεοφίλου ἄρχοντος ἀπῆρε πρὸς Ἑρμίαν τὸν Ἀταρνέως τύραννον καὶ τριετῆ χρόνον |
| παρ ' Ἀθηναίοις οἱ ἀποδέκται , ἧς πολλάκις μνημονεύουσιν οἱ ῥήτορος καὶ οἱ κωμικοί . Ἀριστοτέλης δ ' ἐν τῇ | ||
| . . . : Περὶ Ἀλεξάνδρου η . | Περὶ ῥήτορος ἢ πολιτικοῦ . | Τέχνην ἐγκωμιαστικήν . . . |
| θήσομεν ἡμεῖς . κάλλιον δὲ δήπου τὸν ὑφ ' ὑμῶν κριθέντα καλῶς ἔχειν νόμον εἰσφέρειν ἢ ὃν νῦν ἀφ ' | ||
| τις ἢ τὴν πόλιν προδιδῷ ἢ τὰ ἱερὰ κλέπτῃ , κριθέντα ἐν δικαστηρίῳ , ἂν καταγνωσθῇ , μὴ ταφῆναι ἐν |
| , ἐνταῦθα δὲ ἄρνησιν τοῦ ἐπιφερομένου , ἀντεισαγωγὴν δὲ ἐλάττονος ἀδικήματος : διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τῆς τοῦ ἀντονομάζοντος τετύχηκε | ||
| μοιχεύσας τύχοι , ἅμα τῷ ἀδικήματι καὶ τοὔνομα μεταλαμβάνει τοῦ ἀδικήματος . ὥσπερ γὰρ ὁ ἀγαθὸς φαῦλα ποιῶν διὰ τοῦτο |
| μεγάλοις ἐγκλήμασιν , ἤτοι ὅταν πάλιν περὶ μείζονος ἢ ἐλάττονος τιμήματος ὁ λόγος ᾖ , ἐργασόμεθα τὸν τόπον κατασκευάζοντες τῆς | ||
| αἰσχυνομένων δ ' ἀμφοτέρων ἑαυτοὺς ἀνειπεῖν διὰ τὸ πενιχρὸν τοῦ τιμήματος , Αἴσωπος στὰς εἰς τὸ μέσον ἀνέκραξεν : „ |
| ὅταν δὲ γνωσθῇ , τότε λαμβάνει τὴν προσηγορίαν : ὡς λείποντος , πρὸς τὴν τοῦ ἀντιδίκου φωνὴν , ἀτελὲς γὰρ | ||
| καὶ κατὰ τὸ δικανικὸν εἶδος . οὐ μόνον δὲ ἐκ λείποντος καὶ πεπραγμένου συνέστηκεν ὁ κατὰ ἀμφισβήτησιν ὅρος ἀλλὰ καὶ |
| θεοῦ τῶν λόγων προϊσταμένου , ἐργάσασθαι καὶ ἀρκτέον ἤδη τοῦ ἔργου , τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου πρὸ πάντων τάξαντας . | ||
| πρόσω βεβιωκὼς ἑβδομήκοντα ἐτῶν , ὅμως ἠπείγετο μετασχεῖν Λυκόρτᾳ τοῦ ἔργου : ἱππέας δὲ καὶ πελταστὰς ἦγεν ὅσον ἑξήκοντα . |
| ἐχρῆν καθαροὺς καὶ ἐκ καθαρῶν , μηδενὸς ἄγους προσαψαμένους , ἑκουσίου μὲν ἄπαγε , ἀλλὰ μηδ ' ἀκουσίου χειροτονεῖσθαι : | ||
| προσφέροντος τὸ φάρμακον , ἀλλ ' αὐτόθεν ἐξ αὐτοφυοῦς καὶ ἑκουσίου μοχθηρίας : αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο . Τοῦτον |
| Ἀπολλόδωρος δὲ τούτων πλείους , ὁ Γοργίας δὲ πλέονας , παραλειφθῆναι φάσκοντες ὑπὸ τοῦ Ἀριστοφάνους μετὰ ἑταιρῶν πλειόνων καὶ τάσδε | ||
| Ἀπολλόδωρος δὲ τούτων πλείους , ὁ Γοργίας δὲ πλέονας , παραλειφθῆναι φάσκοντες ὑπὸ τοῦ Ἀριστοφάνους μετὰ ἑταιρῶν πλειόνων καὶ τάσδε |
| γὰρ τῶνδε νίκη καλλίων , ἥ τ ' ἐκ τοῦ δημοσίου τροφὴ τελεωτέρα . νίκην τε γὰρ νικῶσι συμπάσης τῆς | ||
| , ἀφανῆ τινα καὶ ἄσημον . Οἱ μὲν γὰρ αὐτὸν δημοσίου γραμματέως παῖδά φασιν , οἱ δὲ ἀπελεύθερον Ἀνουλίνου τινὸς |
| τῆς ἐπιστήμης , καὶ ὅτι ὄντος τοῦ ἐν ἡμῖν νοῦ διττοῦ , τοῦ μὲν θεωρητικοῦ τοῦ δὲ πρακτικοῦ , καὶ | ||
| διάλληλον λόγον , τοὐναντίον δὲ ἀσπάζεται . Τοῦτ ' ἔστι διττοῦ . Ἀντὶ τοῦ ὁρίζουσιν . Φησὶν ὅτι οἱ ἄλλοι |
| εἶδος ἀντὶ τῆς ἰδέας λαμβάνεται : δικανικὸς δὲ ὁ περὶ στεφάνου : καὶ γὰρ ζητεῖται καὶ ἀμφισβητεῖται , εἰ ἄξιος | ||
| ? ? ? [ ἐτέλουν ] ἐν τῶι Περὶ τοῦ στεφάνου δεδηλώκαμεν . Ἀλλὰ τὸν μὲν ἐκ Μακεδονίας [ ] |
| . Ἔτι πέντε μερῶν ὄντων τοῦ πολιτικοῦ λόγου , τουτέστι προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως καὶ ἐπιλόγου , | ||
| ὄντων τῶν τοῦ λόγου μερῶν , ὡς πολλάκις εἴρηται , προοιμίου , διηγήσεως , ἀντιθέσεως , λύσεως , ἐπιλόγου , |
| καὶ τὸν τρίτον ἀριθμὸν συνάμφω ἐπιτρίτους χρὴ εἶναι δευτέρου καὶ τετάρτου , ἔστι δὲ πρόλογος ἐν ἐπιτρίτῳ πυθμέσιν ὁ δʹ | ||
| τέσσαρα : καὶ ταῦτα ἑψείσθω μέχρι τοῦ τρίτου μέρους ἢ τετάρτου , τὸν ἀφρὸν ἀφαιρούντων ἡμῶν . εἰ δ ' |
| προσκατηγορουμένου προτάσεων , ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν ἐξ ὑποκειμένου καὶ κατηγορουμένου συμβαίνειν ἐροῦμεν , οἷον τῆς τὶς ἄνθρωπος οὐ γεωμετρεῖ | ||
| σχέσεως οὐ δύναται . Τριῶν οὖν τούτων ὄντων , ὑποκειμένου κατηγορουμένου καὶ σχέσεως , διέλωμεν χωρὶς ἕκαστον αὐτῶν : οὔτω |
| αἰσθητῶν , τοῦ Κορίσκου ἢ τοῦ Ἱππονίκου καὶ τοῦ ἐγκεκαλυμμένου Κορίσκου , εἰ καὶ μὴ ὁμώνυμός ἐστιν ὁ τρόπος , | ||
| γάρ , φησίν , ὁ Κορίσκος ἕτερός ἐστι τοῦ μουσικοῦ Κορίσκου , ὅμως εἰ καὶ ἕτερός ἐστιν , ἀλλ ' |
| μὲν γὰρ λείπει τὸ ἢ ἐν λόγῳ , ἀφαιρεθέντος τοῦ ὑπερέχοντος ἀπὸ τοῦ μείζονος τὸ λοιπὸν πρὸς τὸ ἕτερον ἴσον | ||
| εἰ δὲ πρόσκειται τὸ ἢ ἐν λόγῳ , ἀφαιρεθέντος τοῦ ὑπερέχοντος οὐκέτι τὸ λοιπὸν πρὸς τὸ ἕτερον ἴσον , ἀλλ |
| κατὰ τὸ ἀνακόλουθον : ἐγέλασεν Ἀλκιβιάδης ἐπαγγειλαμένου τὰ περὶ Πύλον Κλέωνος , καὶ ἐπανελ - θὼν ὁ Κλέων κρίνει αὐτὸν | ||
| τῷ Ἀριστοφάνει διὰ τὰς ὕβρεις . τὸ βαρβαρῶδες δὲ τοῦ Κλέωνος δηλοῖ διὰ τοῦ “ βαρβαροθύμους ” . Παφλαγὼν γὰρ |
| πολὺ δὲ ἔτι τούτων λαμπρότερον καί πως ἤδη τοῦ Περικλείου τύπου περὶ τὴν τοῦ λόγου τελευτὴν ” Εἰ δ ' | ||
| αὐτοῖς ἐνδόξοις οὖσι , τοῦτο ἀπάγει τὸν λόγον ἀπὸ τοῦ τύπου τοῦ ἀρχαίου . ἐνταῦθα λέγεται , μή τι εἶπεν |
| τοῦ ἐννάτου , καὶ κύριον τῆς δευτέρας τὸν κύριον τοῦ πέμπτου ἀπ ' αὐτοῦ τοῦ ζῳδίου , καὶ κύριον τῆς | ||
| δὲ τὴν γένεσιν τοῦ κόσμου 〛 ἀπὸ πυρὸς καὶ τοῦ πέμπτου στοιχείου . Πλάτων τὸν ὁρατὸν κόσμον γεγονέναι παράδειγμα τοῦ |
| Ἰάμβων ποιητὴν [ . ] ἐπιβαλέσθαι τὸν ἐκείνου λόγον διὰ μέτρου ἐκβάλλειν . πολλά τ ' εἰς αὐτὸν ἐπιγράμματα φέρεται | ||
| λέξις , λέγω ἡ κτητικὴ ἀντωνυμία , δυναμένη καὶ ἕνεκα μέτρου καὶ ἕνεκα λόγου παραλαμβάνεσθαι , πρὸς οὐδὲν χρειῶδες μετετίθετο |
| πρὸ τοῦ πολέμου τὸ μὲν ἓν τὸν ἄρχοντα ἔχειν τοῦ τάγματος , τὸ δὲ ἄλλο τὸν πρῶτον ἑκατοντάρχην , τὸν | ||
| , τοτὲ μὲν σπείρας ἡγούμενος , τοτὲ δ ' ὅλου τάγματος , ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ὑπάτων Γαίου Ἀκυλλίου καὶ Τίτου |
| βρέξας τὸν δάκτυλον ἐκ τοῦ στόματος διήλειψε τὴν δίκην τοῦ Ἡγήμονος . ἀγανακτοῦντες δ ' ὅ τε γραμματεὺς καὶ ὁ | ||
| . διέμενον δ ' ἀκροώμενοι , καίτοι καὶ αὐτοῦ τοῦ Ἡγήμονος , ὡς ἤκουσε , σιωπᾶν διεγνωκότος . καθ ' |
| ἐν στοχασμῷ σημεῖον ἡμῶν , ἢ τὸ λεχθὲν , τοῦ ἐγκαλουμένου ποιουμένων , ἀλλὰ τὸ μὲν πραχθὲν , ἢ τὸ | ||
| ὁ δὲ Πορφύριος ἀπολογούμενος ὑπὲρ τοῦ Μινουκιανοῦ τὸ αὐτὸ ἔγκλημα ἐγκαλουμένου , καὶ γὰρ ἐκεῖνος εἰπὼν , ὅτι ὁ ῥήτωρ |
| ἀπολαύων οὔτε ἀνελεύθερον οὔτε παράνομον βίον ζῇ , δημοτικὸς ἐξ ὀλιγαρχικοῦ γεγονώς . Ἦν γάρ , ἔφη , καὶ ἔστιν | ||
| τοίνυν , ἦν δ ' ἐγώ , λέγωμεν ὡς ἐξ ὀλιγαρχικοῦ δημοκρατικὸς γίγνεται . φαίνεται δέ μοι τά γε πολλὰ |
| τὸ τιθέναι αὐτὰ ἀκούσια . . Τῷ περὶ ἑκουσίου καὶ ἀκουσίου λόγῳ ἕπεται ὁ περὶ προαιρέσεως : εἶδος γάρ τι | ||
| ὃν στεφανοῦν ἐχρῆν , εἰ καὶ προνοήσας ἀπέκτεινε , τοῦτον ἀκουσίου φόνου μέν , ὑπὲρ αὐτῶν δ ' εἰργασμένου μὴ |
| ἐπιδίδωσι δὲ καὶ ἀρετὴν τοῖς χρωμένοις , πόρρω ἂν οὗτος σοφιστοῦ ἀποκρίνοιτο . Ἀλλ ' ἐγὼ ὄναρ ὑμῖν ἀλλότριον ἀπαγγέλλω | ||
| ποίει : λάγνης γυναικός ἐστιν οὐκ ἀνδρὸς τόδε . Ἔρως σοφιστοῦ γίγνεται διδάσκαλος σκαιοῦ πολὺ κρείττων πρὸς τὸν ἀνθρώπων βίον |
| δέ : τοὐναντίον γὰρ ἐν ἐκείναις μὲν ὑπευθύνου πράγματος εἶναι δοκοῦντος ὡς ἀνευθύνου ἀπολογία : τούτῳ διαφέρουσι τῆς ἀντιλήψεως , | ||
| ὡς τὸ πῦρ φέρε καὶ ἡ γῆ καὶ τοῦ ἐλαχίστου δοκοῦντος εἶναι , νεύρου . Ἑτέρα δὲ ὅτι τὰ μὲν |
| εἰς γναφεῖον εἰσελθὼν καὶ μὴ θέλων οὐρῆσαι ἀπέθανεν . Φθονερὸς οἰκοδεσπότης τοὺς ἐνοίκους ἰδὼν εὐτυχοῦντας ἐκ τοῦ οἴκου αὐτοῦ ἐξεδίωξεν | ||
| κυνὸς ἀνατολῆς κύριον : οὕτως γὰρ καθολικὸς ὁ τοῦ ἔτους οἰκοδεσπότης κριθήσεται , κυκλικοὶ δὲ οἱ τῶν τόπων κύριοι . |
| τὸν νόμον , ὃς ἀπαλείφειν κελεύει τοῖς ἐγγεγραμμένοις ἀπὸ τοῦ ὀφλήματος καθ ' ὅ τι ἂν ἐκτίνῃ , καὶ ἐρήσεσθαι | ||
| τοῖς θεοῖς ἢ τῷ δημοσίῳ τῷ Ἀθηναίων περὶ ἀφέσεως τοῦ ὀφλήματος ἢ τάξεως , ἐὰν μὴ ψηφισαμένων Ἀθηναίων τὴν ἄδειαν |
| ἡ τῆς σελήνης διάμετρος ἀπολαμβάνει . τῷ τοίνυν ζʹ ἔτει Φιλομήτορος , ὅ ἐστιν φοδʹ ἀπὸ Ναβονασσάρου , κατ ' | ||
| δόξῃ πολὺ προέχων τῶν ὁμοεθνῶν , ἐγένετο φίλος Πτολεμαίου τοῦ Φιλομήτορος : ἐν δὲ τῇ πρὸς Δημήτριον μάχῃ τῶν δυνάμεων |
| Ἀπορήσειε δ ' ἄν τις , πῶς τοῦ τεχνικοῦ μὴ ὁρίσαντος τὴν λήγουσαν τῆς γενικῆς ἀλλὰ διὰ τοῦ ντ φαμένου | ||
| ἐν τοῖς τῶν ἀξόνων ἐξηγητικοῖς ἀπὸ κύρβεως τοῦ τὰς οὐσίας ὁρίσαντος , ὡς φησὶ Φανίης ὁ Ἐρέσιος , ἢ ἀπὸ |
| ἐν ἁπάσαις ταῖς ἡλικίαις , εἰ φυλακικοί εἰσι τούτου τοῦ δόγματος καὶ μήτε γοητευόμενοι μήτε βιαζόμενοι ἐκβάλλουσιν ἐπιλανθανόμενοι δόξαν τὴν | ||
| πρὸς ] ἐμὲ ἔμπροσθεν [ ] ἀνδρῶν τοῦ αὐτοῦ [ δόγματος ] . ἐν πᾶσι [ δὲ ἡττήθη ] ? |
| τοῦ φαρμάκου μεταλήψει : δεῖ δὲ τὰ σημεῖα ἐπὶ τοῦ στοχασμοῦ ἀνεύθυνα εἶναι καὶ ὁμολογεῖσθαι περί τε τοῦ φεύγοντος καὶ | ||
| : ἀποδείκνυται δὲ τὸ κρινόμενον : καὶ ὅτι τὸ μὲν στοχασμοῦ μόνου : τὸ κρινόμενον δὲ καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις |
| ὑπάρχουσαν μετειλῆφθαι γίνεται ἀλλὰ παρὰ τὸ τὸ ἀντικείμενον ληφθῆναι τοῦ συναγομένου ὂν ἀδύνατον . ἅμα δὲ διὰ τοῦ νῦν δεικνυμένου | ||
| τε θιγγάνειν τῶν μερῶν , καὶ τὰς ἐντάσεις , κάτωθεν συναγομένου τοῦ ἐπιγαστρίου , ποιεῖσθαι , ἀλλὰ μή ποτε τῶν |
| ὄντων τῶν φώτων : τότε γὰρ βασιλεῖς γίνονται ἢ ἡγεμόνες πεζικοῦ καὶ ναυτικοῦ τάγματος , ζωῆς καὶ θανάτου κύριοι . | ||
| καὶ ναῦς εἴκοσι τέσσαρας παραλαβόντες Καρχηδονίας , τοὺς ἀπὸ τοῦ πεζικοῦ πολέμου διασωθέντας Ῥωμαίους ἀναλαβόντες καὶ πρὸς Σικελίαν διαπερῶντες ἐγγὺς |
| πλασματικὰ πολλὰ συλλέξας καὶ διάφορα ἕτερα εἰς τὸ τέλος τοῦ ἕκτου λόγου καταντήσεις . . Δημοσθένου ] | κατὰ [ | ||
| οὐ πολλοῦ χρόνου ἐπὶ μέγα ἐχώρησαν δυνάμεως . Τέλος τοῦ ἕκτου λόγου Νικολάου Δαμασκηνοῦ . . . : Ὅτι Κύψελος |
| ἐξελόμενος βλάβης ἀδίκου , τὸν ἐλάττω , τὸν δ ' ἀποστήσας ὀργῆς οὐ δικαίας , τὸν κρείττω . εἰ δὲ | ||
| ὁ Τ , ἀπέχων τοῦ κάτω κοχλία πόδα αʹ . ἀποστήσας δὲ ἀπὸ τοῦ κάτω κοχλία πάλιν πόδα αʹ ἕτερος |
| προσποιεῖσθαι πράττειν ὅπως οἰκοδομηθήσεται τὰ τείχη , ὁπότε καὶ μετὰ Θηραμένους ὅπως καθαιρεθήσεται . οὐ γάρ μοι δοκοῦσιν ἴσου ἄξιοι | ||
| Πείσανδρος : Ὁ γὰρ Πείσανδρος ποτὲ προειστήκει τῆς πολιτείας μετὰ Θηραμένους καὶ Φρυνίχου . κωμῳδοῦσι δὲ αὐτὸν καὶ ὡς δωροδόκον |
| τὰ μὲν εἴδη τοῦ στοχασμοῦ ταῦτα , καὶ ἐπὶ τοῦ ῥητοῦ δὲ σαφῆ ἔχει τὴν ἐξέτασιν , καὶ τοῖς γε | ||
| ἢ ἀποτομή ἐστιν ἢ ἐλάττων ἢ μέσης ἀποτομὴ ἢ μετὰ ῥητοῦ μέσον τὸ ὅλον ποιοῦσα ἢ μέσης ἀποτομὴ βʹ μετὰ |
| , ὅπερ ἐξ ἀρχῆς εἰς ἄκρον τῇ πόλει πεφυκὸς νῦν ἠμελήθη : διὸ καὶ δεῖται ἐπανορθώσεως . ἀδοξίαν ἀποτριψώμεθα ] | ||
| ὃν ὁ ψόφος ἐγένετο , μὴ προσποιουμένου τὴν ἀπόρριψιν . ἠμελήθη οὖν καὶ παρώφθη τοῦτο οὐ πάνυ πολλῶν ἰδόντων πλὴν |
| τοὺς τυχόντας τῶν ξένων , ἀλλὰ μάλιστα τοὺς ἀπὸ ἴσου ἀξιώματος . . . . καὶ ἡ Καππαδοκία δ ' | ||
| ἡμέρα ἔστιν “ . τοῦ γὰρ ” ἡμέρα ἔστιν “ ἀξιώματος τὸ ” οὐχ ἡμέρα ἔστιν “ ἀποφάσει πλεονάζει τῇ |
| ἐκβαλλομένων τῶν ὄψεων καὶ τῶν ὁρωμένων , οὐδὲ ἡ τοῦ βιβλίου , ἀλλὰ αὕτη κατὰ τὸ ἐν τοῖς ὅροις ἐκβαλλομένων | ||
| εὔλογον ἄρα καὶ ἀναγκαιότατον . ἤδη εἰρήκαμεν τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου τούτου . ἔφημεν δὲ καὶ ὅτι φιλοσοφία ἐστὶ φιλία |
| τινὶ δοκῶμεν , ἀλλὰ πρὸς τὸ ἀναγκαῖον τῆς ἀκολουθίας ἀποβλέποντες ἀρξόμεθα πρῶτον ἀπὸ τοῦ γεννᾶσθαι , ἔπειτα * * ἀνατρέφεσθαι | ||
| , μικρὰ καὶ τῶν προτέρων ἐφαπτομένοις ὅπου τοῦτο χρήσιμον . ἀρξόμεθα δὲ ἀπὸ Ἡρακλείας , ἥπερ δυσμικωτάτη ἐστὶ τούτων τῶν |
| εἶναι τὸ λογικὸν καὶ μὴ ἀμείβεσθαι τῇ τοῦ μείζονος καὶ ἥττονος προσελεύσει , κἀγὼ τὸ τοιοῦτον λέξω ἐπὶ τοῦ μέλανος | ||
| πνεῦμα . Ὥσπερ οὖν ὕδωρ μᾶλλον νηφαλίους ἡμᾶς ποιεῖ , ἥττονος τῆς ἀναδόσεως γινομένης , ὀλιγοσιτία δὲ οὐχ ὕλην δίδωσιν |
| γὰρ Ἀριστοτέλης περὶ τῆς μείζονος λέγει ἀναγκαίας , ὡς αὐτῇ ἑπομένου τοῦ συμπεράσματος , κἂν ᾖ ἡ ἐλάττων ὑπάρχουσα , | ||
| , μεμνῆσθαι δεῖ , ὅτι τῶν δύο τῶν ὑπὸ τοῦ ἑπομένου τμήματος τοῦ διὰ μέσων τῶν ζῳδίων κύκλου περιεχομένων γωνιῶν |
| τῶν ἀδιανοήτων . Βουλίας δικάζει : ἐπὶ τῶν τὰς κρίσεις ὑπερτιθεμένων δικαστῶν , ἀπὸ Βουλίου τινὸς Ἀθηναίου : ὃς ἐπὶ | ||
| πρώτοις σελιδίοις , τῶν δὲ κατὰ τόνον καὶ γένος ἐπιγραφῶν ὑπερτιθεμένων ἐν τοῖς οἰκείοις τόποις . προσεθήκαμεν δὲ κἀνταῦθα κανόνιον |
| ἡ μετάληψις : οἷον ἐγράψατο Τίμαρχος Αἰσχίνην παραπρεσβείας : καὶ παραγράφεται αὐτὸν κατὰ τὸν νόμον τὸν κελεύοντα τὸν ἑταιροῦντα μὴ | ||
| . . . ὁ δὲ καὶ κατειρωνεύεται τὰς συμφορὰς καὶ παραγράφεται τὸν τρόπον ἤδη τῆς κρίσεως : οἷς γὰρ οὐδ |
| αὐταῖς λέξεσιν ὑποτάξω . πάντα δὲ ἀστέρα ἢ ἐπὶ τοῦ ἰδίου τόπου ἐπιπαρόντα ἢ καὶ ἐπὶ τῶν τετραγώνων ὄντα , | ||
| Τρίτον δὲ ἴδιον τῆς ποιότητος τὸ ἀπογεννώμενον ἐκ τοῦ πρώτου ἰδίου , τοῦ ἐπιδέχεσθαι τὰ ἐναντία , τὸ ἐπιδέχεσθαι τὸ |
| . διαμαρτυρία καὶ διαμαρτυρεῖν : τρόπος τις ἦν παραγραφῆς ἡ διαμαρτυρία : . . . Δείναρχος μέντοι τὸ διαμαρτυρῆσαι τέθεικεν | ||
| ἁμωσγέπως . . . ἀνάκρισις , Ἀνθήνη , ἀποστασίου , διαμαρτυρία . . . ἐρανίζοντες . Λυσίας ἐν τῷ κατὰ |
| ἁπλοῦν ἐστι παρόσον οὔτε ἐκ τοῦ αὐτοῦ ἔστιν ἀξιώματος δὶς λαμβανομένου οὔτε ἐκ διαφερόντων συνέστηκεν , ἐξ ἄλλων δὲ τινῶν | ||
| : καὶ πλύνεται δὲ χωριζομένου τοῦ ψαμμώδους ὡς ἀχρήστου , λαμβανομένου δὲ τοῦ λιπαρωτέρου καὶ λείου . Ἀλσίνη ἔχει παρόμοια |
| πόλεων , ἃς οἰκοῦσιν ἄνθρωποι δίγλωττοι . περὶ δὲ τοῦ Πελασγικοῦ ἔθνους ὅδε ὁ λόγος : ἔνι δέ τι καὶ | ||
| αἱρουμένοις ἐπήγαγεν παρὰ Θουκυδίδου χρησάμενος ὅλον ἄρδην πλὴν μόνου τοῦ Πελασγικοῦ καὶ τῶν τειχῶν τῶν μακρῶν , ἐν οἷς οἱ |
| ταῦτα ἕτεροί τινες τὰ ψηφίσματα ἐπιψηφίζουσιν , οὐκ ἐκ τοῦ δικαιοτάτου τρόπου λαχόντες προεδρεύειν , ἀλλ ' ἐκ παρασκευῆς καθεζόμενοι | ||
| καὶ πόρων καὶ δυνάμεων , ὧν συνήγαγεν αὐτοῖς ἐκ τοῦ δικαιοτάτου , ἰδίᾳ που τοῦ λόγου λέγων ταῦτα καὶ πρὶν |
| εἶναι δὲ τὸν Ὄλυμπον τοῦτόν φασιν ἕνα τῶν ἀπὸ τοῦ πρώτου Ὀλύμπου τοῦ Μαρσύου μαθητοῦ , πεποιηκότος εἰς τοὺς θεοὺς | ||
| συγκαταθέσεις . χαρίζομαί σοι ταῦτα πάντα . στῶμεν ἐπὶ τοῦ πρώτου καὶ σχεδὸν αἰσθητὴν παρέχοντος τὴν ἀπόδειξιν τοῦ μὴ ἐφαρμόζειν |
| νόμων ὡς οὐ κηδόμενος οὐδὲ ποιῶν τὰ προσταχθέντα ὑπὸ τοῦ νομοθέτου . ἐὰν δέ τις ἐν ἄλλοις τόποις λοιδορίας ἄρχων | ||
| νόμος παρέχει τὴν ἐξουσίαν : ἔνθα καὶ τὴν γνώμην τοῦ νομοθέτου ἐξετάσει : λέξει γὰρ , ὅτι ὁ νομοθέτης τὴν |
| γὰρ οὐ μέτεστι τῆς δημαρχίας , τούτους οὐδὲ τῆς ὑπὸ δημάρχου κυρουμένης ψήφου κοινωνεῖν . [ Μηνύσει δ ' ἀκριβέστερον | ||
| , τοῖς προσήκουσι τοῦ ἀποθανόντος ἐπαγγέλλειν . ἐὰν δὲ τοῦ δημάρχου ἐπαγγείλαντος μὴ ἀναιρῶνται οἱ προσήκοντες , ὁ μὲν δήμαρχος |
| . ἐντεῦθεν ἑπτὰ τῶν Περσῶν ἐπίσημοι συνέθεντο ἀλλήλοις κατὰ τοῦ μάγου : Ὀνόφας , Ἰδέρνης , Νορονδαβάτης , Μαρδόνιος , | ||
| μὲν δὴ ὑπεδέξατο ταῦτα τῷ πατρὶ κατεργάσεσθαι , τοῦ δὲ μάγου τούτου τοῦ Σμέρδιος Κῦρος ὁ Καμβύσεω ἄρχων τὰ ὦτα |
| . κατὰ δέ τι σημαινόμενον καὶ ὕλην αὐτὴν καλοῦσι καὶ πανδοχέα γε , ὡς παρεκτικὴν οὖσαν καὶ δυάδος τῆς κυρίως | ||
| ἐποιήσατο , καὶ χάριν ἐκτίσειν ὑπὲρ ἑαυτοῦ . τὸν δὲ πανδοχέα μετὰ τὴν τελευτὴν θάψαι τε καὶ ἐπιμεληθῆναι τοῦ σώματος |
| καὶ αὐτὸς τὰ ὅμοια πέπονθεν , ἐνταῦθα οὐ τὴν τοῦ συμφέροντος φύσιν ὑπογράφομεν , ὥστε συμβουλευτικοῦ εἴδους τὸν μῦθον εἶναι | ||
| δὲ ἰσχυρῶν γενέσθαι τῶν Λακεδαιμονίων . οὕτω τὰς κατασκευὰς τοῦ συμφέροντος ἀπὸ τοῦ δυνατοῦ κεκόμικεν . ἀλλὰ τὸ μὲν περὶ |
| , καὶ τοῦτο μάθοις ἂν ἐν οἷς περὶ τοῦ κόσμου διαλεξόμεθα : προσχρῆται μέντοι τῷ κατὰ φύσιν γιγνομένῳ τούτῳ ἡ | ||
| δύναιτ ' ἂν ὑπάρχειν ; Περὶ δὲ ὅλου καὶ μέρους διαλεξόμεθα μὲν καὶ ἐν τοῖς φυσικοῖς δὴ λεγομένοις , ἐπὶ |