, πολλῶν βασιλεῦ , μέγα νήπιε Κροῖσε , μὴ βούλευ πολύευκτον ἰὴν ἀνὰ δώματ ' ἀκούειν παιδὸς φθεγγομένου . Τὸ | ||
τούτων ἀπόδειξις . ὦ γλυκύτατον παιδίον , ὦ πρότερον μὲν πολύευκτον , νυνὶ δὲ πάντων πολυθρηνότατον : ὦ πάλαι μὲν |
οὓς σοὶ προδοῦσα καὶ πάτραν ἀφικόμην ; ἢ πρὸς ταλαίνας Πελιάδας ; καλῶς γ ' ἂν οὖν δέξαιντό μ ' | ||
ὑπομνήματος τοῦ εἰς Πίνδαρον [ . , ] ἔγραψα : Πελιάδας κόρας : τὰς Πελίου θυγατέρας ἔπεισεν ἡ Μήδεια τὸν |
' ἄρχειν ἐξὸν ἀρξόμενος πλέε : ταυτηνὶ δὲ ἐγώ σοι παραδώσω τὴν βασιλείαν αὔριον , τετταράκοντα νέους , τὰ πρῶτα | ||
, ἔφη , ἐγὼ ποιήσω : οὐδετέροις ὑμῶν τὰ ἄκρα παραδώσω , ἀλλ ' ἡμεῖς φυλάξομεν αὐτά : κἂν ἀδικῶσιν |
. ὅτε καί τινος εἰπόντος μακάριοί ἐστε ὑμεῖς , ὦ βασιλεῦ , τοιούτοις χρώμενοι καὶ ὀδωδότες ἡδύ , μηδὲν τὸν | ||
βασιλέως τούτους εὑρεῖν , ἐνταῦθα ὁ μουσικὸς εἶπεν : ὦ βασιλεῦ , τρεῖς μόνους ἀλύπους μὴ δυνάμενος ἐξευρεῖν αὐτὸς ἄχθῃ |
. Πρὸς ταῦτ ' , ὦ φίλ ' Ἑρμῆ , ξύλλαβε ἡμῖν προθύμως , τήνδε καὶ ξυνανέλκυσον . Καὶ σοὶ | ||
μυηθῆναι : μυστηρίων κοινωνὸς εἶναι τετορήσω : σαφηνίσω , φράσω ξύλλαβε : βοήθει ἀνῶμεν : ἐνδῶμεν , ἐάσωμεν μυριάμφορον : |
τὸν καρπόν . τί γὰρ πλέον θέλεις εὖ ποιήσας , ἄνθρωπε ; οὐκ ἀρκεῖ τοῦτο , ὅτι κατὰ φύσιν τὴν | ||
ρωτᾶν ἅπαντας ἐν μέρει , Τί γὰρ σύ , ὦ ἄνθρωπε , δέδοικας τὴν πενίαν οὕτως πάνυ , τὸν δὲ |
ζῶν , πολλὰ δ ' εἰς Ἅιδου μολών , Φιλάμμονος παῖ , τῆς ἐμῆς ἥψω φρενός : ὕβρις γάρ , | ||
ἢ ἁπλῶς ὄνομα κύριόν τινος λέγει . . ἢ Στίλβωνος παῖ . διασύρει δὲ τοῦτον , ὡς παῖδα ἔχοντα . |
, , . = , , . ὁπόσας θέλω τῶν ἁμαρτάδων τῶν ἰητρῶν τὰς μὲν ἀποδιδάξαι τὰς δὲ διδάξαι Ἄξιον | ||
δὲ διδάξαι Ἄξιον ζητῆσαι , πῶς λέγει ὅτι “ τῶν ἁμαρτάδων τὰς μὲνδιδάξαι ” . τί γὰρ ὅλως δεῖ ἁμαρτάδα |
μῆτερ , ἱκετεύω σε , μὴ ' πίσειέ μοι τὰς αἱματωποὺς καὶ δρακοντώδεις κόρας : αὗται γὰρ αὗται πλησίον θρώισκους | ||
μῆτερ , ἱκετεύω σε , μὴ ' πίσειέ μοι τὰς αἱματωποὺς καὶ δρακοντώδεις κόρας : αὗται γάρ , αὗται πλησίον |
. . . ] . ! ασταε ! ! ἵνα εὕρηι ? ? ? ωμαυνλεγε ! ! ! διὰ ? | ||
λάθω δέδοικα καὶ τύραννον , ἡνίκ ' ἂν κενὰς κρηπῖδας εὕρηι λαΐνας ἀγάλματος . πῶς οὐ θανοῦμαι ; τίς δ |
υἱός : τόνδε δ ' ἔπειτα πόσις σπέρμα θνατὸν ματρὶ τεᾷ πελάσαις στάξεν ἥρως , ἀλλ ' ἄγε τῶνδέ τοι | ||
βασιλεύς ἐσσί : μεγαλᾶν πολίων ἔχει συγγενής ὀφθαλμὸς αἰδοιότατον γέρας τεᾷ τοῦτο μειγνύμενον φρενί : μάκαρ δὲ καὶ νῦν , |
ἄτιμος εἴργασται πόνων . τοιοῦτον ] κοινή . + ὦ Ζεῦ βασιλεῦ : ὁ παρὼν χορὸς συνέστηκεν ἐκ κώλων ρλϚʹ | ||
τῶν γλυκειῶν ἀγγελιῶν μαθόντες . ἵππον : ἀλλ ' ὦ Ζεῦ ὃς τὴν Αἴτναν ἔχεις τὴν παγίδα τὴν ἀνεμόεσσαν , |
, βουγάϊε , ποῖον ἔειπες , Πολυδάμας ὦ Πολυδάμα Σ Πολυδάμα , σὺ μὲν οὐκ ἔτ ' ἐμοὶ φίλα ταῦτ | ||
ὅ τι δυναίμεθα ἀλλήλους . γιγνώσκω μὲν οὖν , ὦ Πολυδάμα , ὅτι ἡ σὴ πατρὶς εἰς σὲ ἀποβλέπει : |
τῶν σῶν δορυφόρων . Τί οὖν οὐκ ἀπαλλαττόμεθα , ὦ Ἑρμῆ , τὴν ταχίστην ; οὐ γὰρ ἄν τι ἡμεῖς | ||
. τὸ πλῆρες δὲ Ἑρμᾶ . Ἑρμ ' ἐμπολαῖε ] Ἑρμῆ ἐμπορικέ . ὡς εὐτυχῶς πωλήσας τὰς ἑαυτοῦ θυγατέρας εὔχεται |
ἰδέαν δικανικῶς : τὴν πανηγυρικὴν πανηγυρικῶς : εἰ δέ τις ἀντιθῇ ἡμῖν : διὰ τί ἐν τῷ κατὰ Μειδίου λαμπροῦ | ||
ἐὰν τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους ὄντα κατὰ μέρος ἀντιθῇ ἑαυτῷ , καὶ ὁ κατήγορος ὁμοίως πολλὰς ἑαυτῷ κινήσει |
καὶ γράφων πρὸς τὸν πατέρα ἔλεγε : Σύγχαιρε ἡμῖν , πάτερ , ἤδη γὰρ ἡμᾶς τὰ βιβλία τρέφει . Σχολαστικὸς | ||
δὲ καὶ παρ ' Ὁμήρῳ εὐχομένου Ἕλληνος ἀνδρός , Ζεῦ πάτερ , ἢ Αἴαντα λαχεῖν , ἢ Τυδέος υἱόν , |
ἄρχετε βουκολικᾶς , Μοῖσαι , πάλιν ἄρχετ ' ἀοιδᾶς . ἦνθέ γε μὰν ἁδεῖα καὶ ἁ Κύπρις γελάοισα , λάθρη | ||
ἐχθές , οὔτ ' ἐγὼ αὖ τήνῳ . ἀλλ ' ἦνθέ μοι ἅ τε Φιλίστας μάτηρ τᾶς ἁμᾶς αὐλητρίδος ἅ |
δ ' ὑπὲρ ὕδατος εἶχε τράχηλον . τοῦτον ἰδὼν κατέδυ Φυσίγναθος , οὔ τι νοήσας οἷον ἑταῖρον ἔμελλεν ἀπολλύμενον καταλείπειν | ||
τρίτος ἦν ἀγαπητὸς ἐμοὶ καὶ μητέρι κεδνῇ , τοῦτον ἀπέπνιξεν Φυσίγναθος ἐς βυθὸν ἄξας . ἀλλ ' ἄγεθ ' ὁπλίζεσθε |
ἐν Θήβαις καὶ ἐγένοντο ἑπτὰ πυρκαϊαί : ποθέω στρατιᾶς ὀφθαλμὸν ἐμᾶς , καὶ τὰ ἑξῆς . νῦν ἁρμόδιος . ἀφ | ||
, χορῶν ἱερῶν ἐπίβηθι καὶ ἔλθ ' ἐπὶ τέρψιν ἀοιδᾶς ἐμᾶς , τὸν πολὺν ὀψομένη λαῶν ὄχλον , οὗ σοφίαι |
' αὐτοῦ τῆς οἰκείας κλήσεως μεταδοῦναι . ἐγχυτιστρίας . τὰς χοὰς τοῖς τετελευτηκόσιν ἐπιφερούσας , ὡς ἐπὶ τοῦδε . ἔλεγον | ||
ἕκαστα , τῇ Ἀθηναίῃ τῇ Ἰλιάδι ἔθυσε βοῦς χιλίας : χοὰς δὲ οἱ μάγοι τοῖσι ἥρωσι ἐχέαντο . Ταῦτα δὲ |
τὰς κατὰ κλῆρον καὶ λάχος εὑρούσας τὸν Ἰόνιον κόλπον , ἐκράτυνε καὶ ὑπὸ τὸ ἴδιον κράτος εἶχε . τινὲς δὲ | ||
στεναγμῶν . καὶ τὰς εὐκτεάνους κατὰ κλῆρον Ἰαόνιον πολυάνδρους Ἑλλάνων ἐκράτυνε † σφετέραις φρεσίν . ἀκάματον δὲ παρῆν σθένος ἀνδρῶν |
! ἀλλήλων , καὶ καθέξετε [ ] τὰς τοῦ σωτῆρος ἐντολὰς [ ὅπως ] ἀπολυτρώσηται [ ὑμῶν ] ? τὴν | ||
ἐὰν γὰρ ταύτης τῆς ἐντολῆς κυριεύσῃς , καὶ τὰς λοιπὰς ἐντολὰς δυνήσῃ φυλάξαι , ἅς σοι μέλλω ἐντέλλεσθαι . ἰσχυροῦ |
ὅτι ἐμὸς εἶ πατήρ : ἔπαισεν αὐτὸν ῥόπτρον : ἡ ῥομφαία , ὅ ἐστιν εἶδος ξίφους , καὶ ἡ πάγη | ||
καὶ τί τὸ πρόσωπον τοῦ κρημνοῦ , καὶ τίς ἡ ῥομφαία ἡ ἀπότομος , καὶ τίς ὁ ποταμὸς ὁ μεγάλα |
σχηματίζονται βούλεσθαι τελευτᾶν καί φασιν ἱκανῶς ἀπολαῦσαι τοῦ βίου , ἐπειδ δέ τις αὐτῶν νόσῳ περιπεσὼν αἴσθηται πλησίον οὖσαν τὴν | ||
ἢ χαλκὸς ἀλειφόμενος , χρυσὸς ἢ ἄργυρος οὐ κρατεῖ , ἐπειδ ' ἂν δὲ στυφθῇ , τότε ἀλειφθῇ , τότε |
, ἀφύην , ἑψητόν . Ναστὸς τὸ μέγεθος τηλικοῦτος , δέσποτα , λευκός : τὸ πάχος γὰρ ὑπερέκυπτε τοῦ κανοῦ | ||
. Ἡράκλεις καὶ κέντρ ' ἔχουσιν . οὐχ ὁρᾶις ὦ δέσποτα ; οἷς γ ' ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκηι τὸν |
τε πολλὴ ? ? ? [ ] πολὺν ? ἐγδεξαμένη τὸμ παρὰ κῦμα νήστην ? ? [ ] μητ ? | ||
. ] αγων ? ὅτι οὐκ Εὐαρχίδαϲ ] ! ον τὸμ φίλιον Εὐέμπολοϲ ] λογηϲ τιϲ ἐκτετμημένοϲ ] ατωι πατρὶ |
ἵνα πανταχόθεν τὴν ἡδονὴν θηρεύσωμεν . δεῖ δὲ ζητεῖν καὶ μεταμορφώσεις φυτῶν καὶ ὀρνέων [ καὶ δένδρων ] . γέγραπται | ||
θέλεις ἵνα ἀκολουθήσω σοι , δίδαξόν με πάσας σου τὰς μεταμορφώσεις , τὰς ἑπτὰ κεφαλὰς τῶν δρακόντων τὰς πυρίνας , |
τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ , καὶ ὡς χρὴ ἐξελέγχειν τὰς πάθας τὰς ἐν τῷ ὀστέῳ γινομένας τὰς μὴ φανερὰς , | ||
ἀποβλύζων ἐν νηπιέῃ ἀλεγεινῇ , καὶ τὰς ἐν τῇ νεότητι πάθας προέτεινεν αὐτῷ , ὡς ὀφείλοντος χάριτας , καὶ αὐτὸς |
νῦν μὲν γὰρ ἐν τῇ σῇ χώρᾳ ὄντες πολλὰ τῶν σῶν σινόμεθα ἄκοντες : ἢν δ ' εἰς τὴν πολεμίαν | ||
ἀρχαίων ποιητῶν εἰδώς τε καὶ μιμούμενος ἔφη πρός με παρὰ σῶν μεμαθηκέναι γραμμάτων ὡς πάνυ ἂν ἡσθείης ἡμετέροις γράμμασιν . |
κατείργασται πόσει , ὕδραν ἕλειον εἰ διώλεσε κτανὼν ἢ τὸν Νέμειον θῆρ ' , ὃν ἐν βρόχοις ἑλὼν βραχίονός φης | ||
ἑλίσσων κυμοκτύπος ἀχεῖ , δεῦρ ' ὅτ ' ἂν λειμῶνα Νέμειον [ ] ἐπάγει χαλκέοισιν ὅπλοις Ἀργεῖον πεδίον παρεὶς [ |
. . . ἀνῃροῦντο : ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἄπειροι ὄντες ὁλκάδι : φορτιοφόρῳ . εἰκοσιστάδιον : μέτρον . ʃ γράφεται | ||
ἐξεργάσηται σαφῶς τὴν γραφήν , εἰκάζων τὴν Ἐπικούρου φιλοσοφίαν βασιλικῇ ὁλκάδι Ἀσιήτου βασιλέως . Λέγω δὲ οὐ μῦθον πλάττων , |
νυνὶ δ ' ὅταν λάβῃ τις εἰς τὴν οἰκίαν τὰς Ἱππονίκας τάσδε καὶ Ναυσιστράτας καὶ Ναυσινίκας , τὰς Ἀθηναίας λέγω | ||
νυνὶ δ ' ὅταν λάβῃ τις εἰς τὴν οἰκίαν τὰς Ἱππονίκας τάσδε καὶ Ναυσιστράτας καὶ Ναυσινίκας , τὰς Ἀθηναίας λέγω |
ὠφέλημα , τὸν ὑπὸ τὰς στέγας τὸ κοῖλον Ἄργος δωρεὰν θέλοντ ' ἔχειν ; Πανηγύρεως οὔσης ποθ ' ἡ Γναθαίνιον | ||
οὐ γάρ με λύει τοῖσδ ' ἐφημένον δόμοις κακορροθεῖσθαι μὴ θέλοντ ' εἶναι κακόν , οὐδ ' αὖ κατειπεῖν καὶ |
Ὣς φάτ ' Ἀθηναίη , ὃ δ ' ἐπείθετο , χαῖρε δὲ θυμῷ , στῆ δ ' ἄρ ' ἐπὶ | ||
συμπλέξαντα τὸν Ἰλιάδος καὶ Ὀδυσσείας στέφανον . Δήλι ' Ἄπολλον χαῖρε καὶ Ἄρτεμι , παῖδε κλεεινώ . Αἴσωπός ποτ ' |
σφι πρὸς ταῦτα χρᾷ τάδε : Αἰ τὺ ἐμεῦ Λιβύην μηλοτρόφον οἶδας ἄμεινον , μὴ ἐλθὼν ἐλθόντος , ἄγαν ἄγαμαι | ||
ἦλθες : ἄναξ δέ σε Φοῖβος Ἀπόλλων ἐς Λιβύην πέμπει μηλοτρόφον οἰκιστῆρα . τὸ δὲ σημεῖον , ὅτι ἑπτακαιδεκάτῃ γενεᾷ |
τὸν πίονα μὴ παράλειπε , ὃν κεῖνοι καλέουσιν ἰωνίσκον : λαβὲ δ ' αὐτὸν θρέμμα Σελινοῦντος σεμνοῦ . πλῦνον δέ | ||
οὐκ ἔχειν τὸν ἰχθύν . Ἀρχέστρατος δέ φησιν : ἀλλὰ λαβὲ ξιφίου τέμαχος Βυζάντιον ἐλθὼν , οὐραίου τε αὐτὸν τὸν |
πέψεως οἵ τε χυμοὶ ἀπεπτηθέντες καὶ τὰ πνεύματα σύστασιν ἰδίαν ἀπειληφότα φανείη . Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ ὠμότητος καὶ | ||
ὧδέ πη καταπαύσωμεν ἱκανῶς ἐν πᾶσι τοῖς ῥηθεῖσι τὰς ἐξευρημένας ἀπειληφότα διαγνώσεις . Ἐπὶ δὲ τὸν ἑξῆς μετίωμεν λόγον , |
Ἀριστοφάνης Ἀριστοφάνους ὦ Ἀριστόφανες , ὁ Πολυδεύκης τοῦ Πολυδεύκους ὦ Πολύδευκες , ὁ εὐσεβής τοῦ εὐσεβέος καὶ εὐσεβοῦς ὦ εὐσεβές | ||
ἐόντα , καὶ Κάστορος βίαν , σέ τε , ἄναξ Πολύδευκες , υἱοὶ θεῶν , τὸ μὲν παρ ' ἆμαρ |
καὶ ἵνα μηδὲ τὸ λοιπὸν τῷ δήμῳ ἐξουσία γένηται καταπαῦσαι τόνδε τὸν νόμον , ἀλλ ' εἰς ἅπαντα τὸν χρόνον | ||
παρθένους : τὴν καλλίστην τοῦ πατρὸς Διὸς αὐλήν : σοὶ τόνδε πλεκτὸν στέφανον ἐξ ἀκηράτου : διαβεβόηται τοῦτο τὸ ζήτημα |
ω ? ! [ βλέπω ϲεγ ? [ πρὸϲ τῆϲ Ἀθηνᾶϲ . οπ ? ? [ ολν ? ? ! | ||
! ! ! ] αφαιϲ ? ἔχων πρὸϲ τῆϲ ] Ἀθηνᾶϲ , τοϲοιϲ ? ? [ ! ! ] ! |
ἄλλων ὧν λέγεις πέρι μυθολογοῦντα . Ἔστι γάρ , ὦ φίλε Φαῖδρε , οὕτω : πολὺ δ ' οἶμαι καλλίων | ||
γὰρ ἀποκαλύψας ἐγὼ λέγω . Ἐκ τῆς Πολιτείας „ Ὦ φίλε Ὅμηρε , εἴπερ μὴ τρίτος ἀπὸ τῆς ἀληθείας εἶ |
νάρκαισιν ἀνιαραῖσι διδοίη : εἷς δ ' ἀπὸ τᾶσδε , φέριστε , Μόλων ἄγχοιτο παλαίστρας . ἄμμιν δ ' ἁσυχία | ||
τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν , πόσα τοι ἔτη ἐστί , φέριστε ; πηλίκος ἦσθ ' ὅθ ' ὁ Μῆδος ἀφίκετο |
, παράσχισον χρηστῶς , διαπτύξας θ ' ὅλον τῷ σιλφίῳ μάστιξον εὖ τε καὶ καλῶς , τυρῷ τε σάξον ἁλσί | ||
, παράσχισον χρηστῶς , διαπτύξας θ ' ὅλον τῷ σιλφίῳ μάστιξον εὖ τε καὶ καλῶς , τυρῷ τε σάξον ἁλσί |
δ ' αὖτ ' ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος . ἀλλ ' ἄγ ' ἀριστῆας Δαναῶν κάλει , ἤν τις ἀκούσῃ . | ||
κατηγορήσειν , ἤν τις εἰσάγῃ γραφήν . ἴθι νυν , ἄγ ' αὐτὼ δεῦρο . ταῦτα χρὴ ποιεῖν . τουτὶ |
ὁ πίνων , συμπότης ὁ συμπίνων . δεῦρ ' ] ἐλθέ , ἔπελθε , ἄγε . , ἐνταῦθα . . | ||
σοὶ δ ' εἰσὶ δίκαι θνητῶν , πανυπέρτατε δαῖμον . ἐλθέ , μάκαιρ ' , ἁγνή , μύσταις ἐπιτάρροθος αἰεί |
θύεα [ ] ! : ἀλλ ' εἷα [ ] υϲ ? καὶ χα [ ] ! ! [ ! | ||
τατταρτ ? ! ? ! [ νικαϲ ] ἐνίκα ] υϲ [ ] ! ! ! ! [ ] εν |
περὶ τῆς ὁδοῦ ἐπεθύμει δὲ ὥσπερ καὶ ὁ πατήρ . Σὺ δ ' αὐτῷ λέγεις , Νίκην σοι φαίνουσι θεοὶ | ||
πάσχουσιν , οἱ μὲν ἐπιπηδήσαντες , αἱ δὲ κατανωτισάμεναι ; Σὺ δέ με ἀξιοῖς συγκατακλινῆναι καὶ ταῦτα γυμνήν ; Καίτοιγε |
τὸν πατέρα Πελίαν , ἵνα γένηται νέος : τὰς δὲ Φορκίδας τρεῖς μὲν οὔσας γραίας , ἑνὶ δὲ χρωμένας ὀφθαλμῷ | ||
σοι φρούριον λέγω , τουτέστιν ἃς ἄνωθεν εἶπον Γοργόνας καὶ Φορκίδας δεῖ σε φυλάττεσθαι ἵνα μὴ τὸ ζῆν ἀπολέσῃς . |
τις εἰς τὴν οἰκίαν τὰς Ἱππονίκας τάσδε καὶ Ναυσιστράτας καὶ Ναυσινίκας , τὰς Ἀθηναίας λέγω . „ Δίδυμος δέ φησιν | ||
τις εἰς τὴν οἰκίαν τὰς Ἱππονίκας τάσδε καὶ Ναυσιστράτας καὶ Ναυσινίκας , τὰς Ἀθηναίας λέγω . Δίδυμος δέ φησιν ὅτι |
τέσσαρα ταῦτα : τὸ ἓν τὴν πρώτην ἀρχήν : τὸν Φάνητα ὅπερ ἐστὶ πέρας τῶν νοητῶν θεῶν ἀρχὴ δὲ τῶν | ||
λοιπὰ μέρη φοβεροῖο δράκοντος αὐχένος ἐξ ἄκρου ἢ αὐτὸν τὸν Φάνητα δέξαιτο , θεὸν ὄντα πρωτόγονον , ἢ σῶμα ἢ |
ῥῆμα μὲν ὂν μετὰ μέλλοντος μετοχικοῦ συντάσσεται , οἷον , ἴθι ποιήσων τόδε : ἐπίρρημα δὲ παρακελευσματικὸν , ὥσπερ τὸ | ||
καλὸν ἡμῖν ἔργον ἀπεργάζεται καὶ ἄξιον τοῦ ὀνόματος ; “ ἴθι οὖν , εἰπέ . Ἀλλ ' , ὦ Σώκρατες |
: εἰπὲ πρὸς αὐτῶν τῶν Ἐλευσινίων Κόρης καὶ Δήμητρος : δίδαξον ἄν τι σφαλώμεθα : πρόσθες τοῖς παρ ' ἡμῶν | ||
ἀμερίμνους ἐκτενοῦσιν ἐπὶ καὶ τὰ στοιχεῖα τὰς ψυχὰς αὑτῶν ; δίδαξον ἐντεῦθεν ἐρᾶν τοῦ τι βουλεύεσθαι , ἵνα ἔχωσι καὶ |
τούτου συγγράμμασιν : ἃ μόνοις τοῖς ἀνεγνωκέναι βοῶσι μαθήματα δοκοῦσι θεσπέσιά τε εἶναι καὶ ἀτρεκέστατα , ἀπὸ δ ' αὐτῶν | ||
τούτου συγγράμμασιν : ἃ μόνοις τοῖς ἀνεγνωκέναι βοῶσι μαθήματα δοκοῦσι θεσπέσιά τε εἶναι καὶ ἀτρεκέστατα , ἀπὸ δ ' αὐτῶν |
εἰς τὴν πήραν ἐνθέμενος οὐ πρόσθεν ἀπῆλθε , πρὶν τὰς Νύμφας εὐφημῆσαι καὶ αὐτὴν τὴν θάλασσαν : καίπερ γὰρ αἰπόλος | ||
ὅτε τὰς βοῦς ἀπελαύνων Γηρυόνου παρεγένετο . τινὲς δὲ τὰς Νύμφας ἀναδοῦναι αὐτὰ , ὡς ὁ Πίνδαρος . θερμὰ Νυμφᾶν |
τὰς θηλὰς “ τέκνον ” φησί , “ τάδ ' αἴδεο καί μ ' ἐλέησον αὐτήν , εἴ ποτέ τοι | ||
μοι περὶ Κῆρες ἔμαρψαν Ἀργείων παλάμῃσι κατὰ στόμα δηιοτῆτος : αἴδεο δ ' , ἕως ἔτι παῦροι ἀφ ' αἵματός |
, τίς μῆτις ἐπίκλοπος ἔσσετ ' ἀρωγῆς ; ἦ μιν ἄνευθ ' ἑτάρων προσπτύξομαι οἶον ἰοῦσα ; δύσμορος : οὐ | ||
ἄλκιμος ἐν πολέμῳ οὔτε φρεσὶν ᾗσιν ἀρηρώς , ὅς μοι ἄνευθ ' ἑτάρων ἱεροῖς ' ἐν δώμασι Κίρκης , ψύχεος |
διάλληλα τὰ τῆς ἐπιχειρήσεως . τί γὰρ οὐ μᾶλλον ἡ τύ ὠλιγώρηται , ὅτι εἰς ν οὐ λήγει , ἢ | ||
ἐριθακὶς ἁ μελανόχρως αἰτεῖ : καὶ δωσῶ οἱ , ἐπεὶ τύ μοι ἐνδιαθρύπτῃ . ἅλλεται ὀφθαλμός μευ ὁ δεξιός : |
ὑπουργῆσαί με χρή ; χαῖρ ' : ἄξιος γὰρ καὶ σὺ καὶ πόλις σέθεν . ἔσται τάδ ' : ἀλλὰ | ||
ἐχθροῦ ἰδίου ἕνεκα ἀποθανεῖν ὡς παρὰ βασιλέως πλέοντα ἠξίουν . σὺ δέ , ὅπερ ἦν , ἀπιστήσας αὐτοῖς ἔτι καὶ |
δή σε βροτῶν αἰνίζομ ' ἁπάντων : ἢ σέ γε Μοῦς ' ἐδίδαξε Διὸς παῖς , ἢ σέ γ ' | ||
γυνή . . . , , : ἀνῆκε : „ Μοῦς ' ἄρ ' ἀοιδὸν ἀνῆκεν „ . τὸ θέμα |
μηδὲν ἀπαιτῆσαι . τί οὖν ἐπὶ τούτοις ἡ θεός ; ἀμεῖψαί φασι τὸν ἄνθρωπον , καὶ ἀμείβεται νεότητι καὶ κάλλει | ||
μηδὲν ἀπατῆσαι : τί οὖν ἐπὶ τούτοις ἡ θεός ; ἀμεῖψαί φασι τὸν ἄνθρωπον , καὶ ἀμείβεται νεότητι καὶ κάλλει |
' ἐπέων ἄρχετο , ξείνοις ἅ τ ' ἐλθόντεσσιν εὐεργέται δεῖπν ' ἐπαγγέλλοντι πρῶτον . ἀλλὰ γὰρ νόστου πρόφασις γλυκεροῦ | ||
ὁ Χαιρεφῶν τιν ' εὑρίσκει τέχνην καινὴν πορίζεται τε τὰ δεῖπν ' ἀσύμβολα . ὅπου γάρ ἐστιν ὁ κέραμος μισθώσιμος |
! ! ] . ἀπίωμεν [ ] ? [ ] θύραϲ ? ? ? ? ? ἐγὼ ] ? [ | ||
φεύγων οὐ μένει λύραϲ κτύπον . ἀνταναίρειν . ἀνεῳγμένηϲ τῆϲ θύραϲ . οὐκ ἐπιδημεῖ Ἰϲθμοῖ . ὁ μέν τιϲ ἀμπέλουϲ |
' ὄνομα μὴ πάσχειν κακῶς . Εὐίππου , ξένε , τᾶσδε χώ - ρας ἵκου τὰ κράτιστα γᾶς ἔπαυλα , | ||
αἰθέρι κρύπτεις , σῶν γάμων γένναν : ἃ τὸν μέγαν τᾶσδε πόλεως βασιλῆ νυμφεύεαι ἀστερωποῖσιν δόμοισι χρυσέοις ἀρχὸν φίλον Ἀφροδίτα |
σκάρον ἢ ' κ τῆς Ἀττικῆς γλαυκίσκον , ὦ Ζεῦ σῶτερ , ἢ ' ξ Ἄργους κάπρον ἢ ' κ | ||
τοὺς παρεληλυθότας ; τοιούτων ὦ δέσποιν ' Ἀθηνᾶ καὶ Ζεῦ σῶτερ συμβούλων καὶ ἡγεμόνων ὤφελον τυχεῖν οἱ πολεμήσαντες τῇ ⌈ |
ὢν τῆς Ῥωμαίων ἀγορᾶς . Ῥωμύλος δὲ τοὺς ἄλλους διώκων ἐγ - γὺς γενόμενος τοῦ Καπιτωλίου καὶ πολλὰς ἐλπίδας ἔχων | ||
τόδε σῆς ἀρετῆς , Ἀσκληπιέ , [ τοὖργον ] ἔδειξας ἐγ κείνοισι χρόνοις ὅκα δὴ στρατὸν ἦγε Φίλιππος εἰς Σπάρτην |
τέκνον . Ἀλλ ' ἦ παραφρονεῖς ; Κριβανίτας , ὦ τέκνον . Ὁ δὲ μεθύων ἤμει παρὰ τοὺς ἀρχηγέτας . | ||
τὴν θυγατέρα Ὀμύρητος , καὶ αὐτῷ γίνεται ἐκ κοίτης θῆλυ τέκνον , ᾧ οὔνομα τίθεται Κρηθηΐδα . καὶ αὐτὸς μὲν |
δὲ Πρίαμον φάτο μῦθον : υἱὸς μὲν δή τοι λέλυται γέρον ὡς ἐκέλευες , κεῖται δ ' ἐν λεχέεσς ' | ||
' ἐστέρησε Φοῖβος . ὦ κακὰ παθὼν ἰδών τε δυστυχὲς γέρον , τίν ' αἰῶν ' ἐς τὸ λοιπὸν ἕξεις |
παρέστησεν ὁ χρυσοκόμης Ἀπόλλων τὴν Εἰλείθυιαν κεχαρισμένα φρονοῦσαν καὶ τὰς Μοίρας . ἡ δὲ ἔνδειξις οὐ μόνον περὶ εὐτοκίας , | ||
ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλωστό μοι ὑπὸ τῆς Μοίρας ; Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή . Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶ ἅπαντες καὶ οἱ |
δι ' ἧς οἱ κατάδικοι τὴν ἐπὶ θανάτου ἐξάγονται . Χαῖρε φίλον φῶς : γραῦς θέλουσα ἀκολασταίνειν γυμνὴ , ἵνα | ||
ῥοδοδάκτυλος οὖσα ; Ποιμὴν καθέστηκ ' αἰπόλος καὶ βουκόλος . Χαῖρε χρυσόκερω βαβάκτα κήλων , Πάν , Πελασγικὸν Ἄργος ἐμβατεύων |
γένοιντο : γράφεται καὶ ἀμείβουσαι χεροῖν : εἶτα ἐκ κολακικῶν προσφθεγμάτων δοκεῖς λαβοῦσαι [ κτείνουσι ] παῖδας κεντοῦσι : † | ||
χεῖρα σημαίνεις φόβον ; ὡς μὴ μύσος με σῶν βάληι προσφθεγμάτων ; οὐδὲν μέλει μοι σύν γε σοὶ πράσσειν κακῶς |
τάκῃ . ἀμφότεροι παγαῖς πεφιλημένοι : ὃς μὲν ἔπινε Παγασίδος κράνας , ὃ δ ' ἔχεν πόμα τᾶς Ἀρεθοίσας . | ||
: τό μευ νάκος ἐχθὲς ἔκλεψεν . οὐκ ἀπὸ τᾶς κράνας ; σίττ ' , ἀμνίδες : οὐκ ἐσορῆτε τόν |
ὅλην ὑφαντικὴν ἐδήλωσε . καὶ ὅμηρος : ἱστὸν ἐποιχομένην καὶ ἐμὸν λέχος ἀντιόωσαν : Τοῦτο βούλεται εἰπεῖν , ὡς , | ||
Ἰνάχῳ Πλούτωνος δ ' ἐπείσοδος : καὶ πάλιν τοιόνδ ' ἐμὸν Πλούτων ' ἀμεμφίας χάριν . Ἄλλως . 〛 τὸν |
προσήκασθαι τὴν τοιαύτην πλάσιν οὐκ εὔλογον : υἱὲ , Καρπωνιανὲ τιμιώτατε : καὶ γὰρ εἰ τύχη σέ τις εὐδαίμων ὑπηρετεῖν | ||
δικαίαν σου ψυχὴν ἀπό σου . καὶ νῦν γίνωσκε , τιμιώτατε Ἁβραὰμ , ὅτι μέλλεις ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καταλιπεῖν |
Ἑλλήνων . Βαβαί , ὦ Ὅμηρε , οἷά σοι τῶν ῥαψῳδιῶν τὰ κεφάλαια χαμαὶ ἔρριπται ἄγνωστα καὶ ἄμορφα , κόνις | ||
ἀξιόπιστόν σοι μάρτυρα τὸν Ὅμηρον παρέξομαι ἄνω καὶ κάτω τῶν ῥαψῳδιῶν χρυσῆν με τὴν Ἀφροδίτην εἶναι λέγοντα . Καὶ γὰρ |
μεγάλως ἐφορῶσα , ἐπεὶ καὶ τὸν Δία εὐρύοπα λέγει . βουγάϊε . δὶς κέχρηται τῇ λέξει ὁ ποιητής , ἐν | ||
Α . . . . . . . , . βουγάϊε . , βουγήϊε . Ν . , . . |
τρεῖς : ὁ δὲ δὴ τέταρτος ἡμῶν , ὦ φίλε Τίμαιε , ποῦ τῶν χθὲς μὲν δαιτυμόνων , τὰ νῦν | ||
τρεῖς : ὁ δὲ δὴ τέταρτος ἡμῖν , ὦ φίλε Τίμαιε , ποῦ τῶν χθὲς μὲν δαιτυμόνων , τὰ νῦν |
ὡς ἔθος τῶν θεῶν ποιησαμένη : ἀπροόπτως δὲ ἰδοῦσα τὰς Ἐριννύας κύκλωι τοῦ Ὀρέστου καθευδούσας πάντα μηνύει τοῖς θεαταῖς , | ||
καὶ τὸν πίθηκον οὖν καλλίαν προσηγόρευσαν : οὕτω καὶ τὰς Ἐριννύας Εὐμενίδας λέγουσιν . Κανθάρου μελάντερος : ἐπὶ τῶν καθ |
– ˘ μῶρος δ ' ὅστις ἀνθρώπων πόλιν , κείναν σεβίζειν μοῦνον ἐλπίζει καλοῖς * * * εἰσὶν γάρ , | ||
ἐκλανθάνῃ , ὁθούνεκ ' εἴ τις γῆ θεοὺς ἐπίσταται τιμαῖς σεβίζειν , ἥδε τοῦθ ' ὑπερφέρει : ἀφ ' ἧς |
πολέμια λάβῃ καὶ ἐν νεῦσι στρατείην ἀποστείλῃ , ἀλλ ' ἀνένευσε καλόν τι καὶ ἄξιον τῶν πατέρων μεγαλοφρονευμένη , οἳ | ||
ἀλλ ' ἕτερον μὲν ἔδωκε πατήρ , ἕτερον δ ' ἀνένευσε : τὰς μὲν γὰρ δικαίας τῶν εὐχῶν προσίετο ἄνω |
τραύματα . Τί τοῦτο , ὦ Ξάνθε ; τίς σε κατέκαυσεν ; Ὁ Ἥφαιστος . ἀλλ ' ἀπηνθράκωμαι ὅλος ὁ | ||
ἀπάγει πρὸς τὸ στόμιον τοῦ Νείλου τὸ λεγόμενον Σεβεννυτικὸν καὶ κατέκαυσεν αὐτοὺς ἐκεῖσε . ταῦτα οὖν , φησί , ξυνὸν |
ἀλλὰ ταῦτα μόνον ἔλεγον : Ἄνερ Κλειτοφῶν , Λευκίππης μόνης ἄνερ , πιστὲ καὶ βέβαιε , ὃν οὐδὲ συγκαθεύδουσα πέπεικεν | ||
δὲ ἱέρεια εἶπε πρὸς αὐτόν , δυσχεράνασα τῇ ὄψει , ἄνερ ἀπὸ τῶν ἱερῶν . ὁ δὲ Ὅμηρος ἐς θυμόν |
παντελῶϲ ] ? ? ? ἦν ? βδελυρόϲ : οὐ ϲφόδρ ' ἤρεϲεν πᾶϲιν ] ? δέ , μοιχώδηϲ ? | ||
γαμετὴν ] ἐνομιϲ [ οὗ μεῖζόν ἐϲτ ' οὐδέν [ ϲφόδρ ' ἂν δοκῆι [ τίϲ ἐϲτιν ὁ λαλῶν [ |
κλυδωνίωι . τοὺς γὰρ κάτω σθένοντας ἐξηιτησάμην τύμβου κυρῆσαι κἀς χέρας μητρὸς πεσεῖν . τοὐμὸν μὲν οὖν ὅσονπερ ἤθελον τυχεῖν | ||
τί δὴ καλεῖς με ; ” Οὐ μόνος ἐμψύχων ἄπεχες χέρας , ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς . τίς γάρ , ὃς |
Μάθε . ἄκουσον ] Αἴσθησιν ἀντ ' αἰσθήσεως . : ὀξυστόμους κτλ . . . ] Πρῶτος Ἡσίοδος ἐτερατεύσατο τοὺς | ||
τριοτο τοτοβριξ : οἵ θ ' ἑλείας παρ ' αὐλῶνας ὀξυστόμους ἐμπίδας κάπτεθ ' , ὅσα τ ' εὐδρόσους γῆς |
: καὶ ἤκουον φωνὴν ἐκ τῶν κλάδων αὐτοῦ ᾀδομένην : Ἅγιος ὅτι τὴν πρόφασιν ἤνεγκας περὶ ὧν ἀπεστάλης : καὶ | ||
τούτων . Τότε Ὕψιστος εἶπεν περὶ τούτων , ὁ μέγας Ἅγιος , καὶ ἐλάλησεν καὶ εἶπεν καὶ ἔπεμψεν Ἰστραὴλ πρὸς |
ποδ [ ! ! ! ! ! ! ] α Καλλιόπας ανε [ ! ! ! ! ! ] δια | ||
εὐαίνετε Κηΐα μέριμνα . Πρέπει σε φερτάταν ἴμεν ὁδὸν παρὰ Καλλιόπας λαχοῖσαν ἔξοχον γέρας . † Τιην † Ἄργος ὅθ |
καὶ στάντες ἀείδομεν τεὸν ἀμφὶ βωμὸν οὐερκῆ . Ἰώ , μέγιστε Κοῦρε , χαῖρέ μοι Κρόνειε , παγκρατὲς γάνος , | ||
ἰχθύσιν οἱ θηραταί . Ἐκ πάντων δή σοι , βασιλεῦ μέγιστε , λογιστέον ὡς οὐδὲν τοῖς ἀνθρώποις ἀπείρατον , ἤν |
' ἄν τις ἔφασκεν , ἐν αὐτῇ τὰς πατρώας τεθησαυρίσθαι βίβλους , καὶ προκομίσας εἰς μέσον ἤγαγεν . Ἐγκύψαντες δὲ | ||
Τῆς πρώτης τῶν Διοδώρου βίβλων διὰ τὸ μέγεθος εἰς δύο βίβλους διῃρημένης ἡ πρώτη μὲν περιέχει προοίμιον περὶ ὅλης τῆς |
ἀντέχῃ πρὸς τὰς νεωλκίας , ταῖς δὲ ὁλκάσι πευκίνην : ὑποτιθέασι δ ' ἔτι καὶ δρυΐνην ἐπὰν νεωλκῶσι , ταῖς | ||
ἡλίου , ὅθεν καὶ ὑπὸ τὸν θρόνον τοῦ Ὥρου λέοντας ὑποτιθέασι , δεικνύντες τὸ πρὸς τὸν θεὸν τοῦ ζῴου σύμβολον |
. αἴθ ' αὐτὰν δυνάμαν καὶ τὰν ψυχὰν ἐπιβάλλειν . Ἄρτεμι , μὴ νεμέσα σέο ῥήμασιν οὐκέτι πιστῇ . ῥέξω | ||
δυρομένα σὸν εὐνέταν . ὦ μεγάλα Θέμι καὶ πότνι ' Ἄρτεμι , λεύσσεθ ' ἃ πάσχω , μεγάλοις ὅρκοις ἐνδησαμένα |
ποταμοῦ γείτονα πόλιν . ἐκεῖ πρὸς ἄνδρα πάλαι μεθοδεύ - οντα λόγους ἔτι μειράκιον ὢν ἀπεδύσατο ἄρτι πρῶτον ἐν Ἑρμοῦ | ||
? μγω ? [ ! ! ] ? [ ] οντα τ ? [ τον αὐτᾶς ? γονοι ? [ |
, θυσίαν . πλακοῦντα . θυσίαν . ὧν ] τῶν ἀποτροπαίων δαιμόνων . θύματα . τὸν Ξέρξην λέγει . αἰνίττεται | ||
δογμάτων , ἴθι ἐπὶ τὰς ἀποδιοπομπήσεις , ἴθι ἐπὶ θεῶν ἀποτροπαίων ἱερὰ ἱκέτης , ἴθι ἐπὶ τὰς τῶν λεγομένων ἀνδρῶν |
διαφορᾶς οὐσιώδους λαμβάνομεν διὰ τὸ μὴ δύνασθαι οὐσιώδη διαφορὰν ἵππου φέρε καὶ ὄνου εὑρεῖν . Ἀπαριθμησάμενος τὰ σημαινόμενα τῆς διαφορᾶς | ||
' ἡμῶν οὐδὲ ἄλλο τι δῶρον καὶ πάνυ ἐπίσταμαι . φέρε οὖν ἔγωγε εἴπω τὴν ἐμαυτοῦ ὑπόνοιαν . δοκεῖτέ μοι |
ἀρίστου πατρὸς Ἑλλήνων γεγώς ; λῃστὰς ἐλαύνων καὶ κατασπέρχων δορί φέρ ' εἰ ἐκπλεύσας σκάφει ! ! ! ! ! | ||
ἐν τοῖσι δ ' ἔργοις ὄντας ἀνοήτους ὁρῶ . Ζωμήρυσιν φέρ ' : οἶς ' ὀβελίσκους δώδεκα : κρεάγραν : |
δαιμονός τινος πονηροῦ τοῦτο πρυτανεύσαντος : εἶθ ' ὁπωσοῦν οὐδὲν πολυπραγμονῶ οὐδ ' ἐπιζητῶ : τὴν αἰτίαν ἀφίημι : ἀλλ | ||
? [ ] ν ? , ἀλλ ' ἴσως ἐγὼ πολυπραγμονῶ [ πλείω ] τε πράττω τῶν ἐμῶν , κατὰ |
, ὥσπερ πεποίηκεν Αἰσχύλος ἐν τοῖσδε : τοῦτον δ ' ἐπόπτην ἔποπα τῶν αὑτοῦ κακῶν πεποικίλωκε , κἀποδηλώσας ἔχει θρασὺν | ||
οὔτε πείθεσθαι ῥᾳδίως περὶ αὐτῆς , τηνικαῦτα ἤδη θεὸν πάντων ἐπόπτην καὶ κόσμου κατασκευὴν ἐμάνθανον καὶ φύσεως ἀρχὰς ἑώρων καὶ |
ἀντικαταλλασσόμεθα , οἷον : τιμὴν ἀρνύμενοι Μενελάῳ σοί τε , κυνῶπα : ἐπειδὴ διὰ τῶν ἀρνῶν καὶ τῶν ἄλλων ζῴων | ||
, ὄφρα σὺ χαίρῃς , τιμὴν ἀρνύμενοι Μενελάῳ σοί τε κυνῶπα , πρὸς Τρώων : τῶν οὔ τι μετατρέπῃ οὔτ |
ἵπποις : Μενελάῳ δὲ πῶς ἂν τὸν Ἀλέξανδρον τιμωρήσαιτο : πάγχρυσον φέρε κόσμον ἑλὼν ἀπὸ σῆς ἀλόχοιο δειρῆς , ὅν | ||
πεύκη , μηδ ' ἐρετμῶσαι χέρας ἀνδρῶν ἀριστέων οἳ τὸ πάγχρυσον δέρος Πελίαι μετῆλθον . οὐ γὰρ ἂν δέσποιν ' |
τῶν ἐν ἀρχαῖς καὶ δυνάμει , πλὴν Δολοβέλλα καὶ τῶν ἐμῶν ἀδελφῶν νειμαμένων μὲν εὐθὺς ὡς τυράννου , δι ' | ||
, εἴ τι βούληι παισὶν ἢ σαυτῆι φυγῆς προσωφέλημα χρημάτων ἐμῶν λαβεῖν , λέγ ' : ὡς ἕτοιμος ἀφθόνωι δοῦναι |
ἢ πόθεν γεγονὼς συνήθης ; οὐκ ἂν ἐπιτρέψαιμί σοι ἄλλως ποῆσαι . πάντ ' ἔχομεν . ὦ Ἡράκλεις , τουτὶ | ||
, ἐκκλησίαν τήνδε καὶ σύνοδον τὴν νῦν κάλλιστα καὶ ἄριστα ποῆσαι , πολυωφελῶς μὲν τῇ πόλει τῇ Ἀθηναίων , τυχηρῶς |
εἰς ἔρευναν ἐξευρεῖν γονάς ; ἔχω γὰρ οὐδέν , ὦ γύναι , τεκμήριον . τάλαινά ς ' ἡ τεκοῦς ' | ||
αὐτῷ . ἀλλ ' ἔρχευ , λέκτρονδ ' ἴομεν , γύναι , ὄφρα καὶ ἤδη ὕπνῳ ὕπο γλυκερῷ ταρπώμεθα κοιμηθέντες |