, καὶ ὅτι ἡ τοῦ τοιούτου αἰτίου γνωστικὴ ἀρχιτεκτονικωτέρα τῶν ποιουσῶν τὰ ἐκείνου χάριν , εἶπε τὸ καὶ μᾶλλον ἀρχικὴ | ||
δημοσίοις τῶν ἀγώνων δύνανται μέν πως καὶ αἱ λοιπαὶ τῶν ποιουσῶν τὸ μέγεθος ἰδέαι διὰ τὸ μέγεθος τῶν πραγμάτων συμπαραλαμβάνεσθαι |
. ὁμοίως δείξομεν ὅτι καὶ πασῶν τῶν διὰ τοῦ Δ διαγομένων εὐθειῶν ἐλάσσων ἐστὶν ἡ ΒΓ . Ἡ ΒΓ ἄρα | ||
ΒΑ . λέγω , ὅτι πασῶν τῶν διὰ τοῦ Α διαγομένων εὐθειῶν καὶ ποιουσῶν πρὸς τῇ ΒΑ γωνίας ἐλαχίστη ἐστὶν |
τῶν ἀγαυῶν ἡρώων ἀνατείνεται . τοιαύτη δὲ ἡ τάξις τῶν λογικῶν γενῶν καὶ ἐν προοιμίοις παραδέδοται , ὥστ ' εἶεν | ||
ἢ ἀλόγων ; ” “ λογικῶν . ” “ τίνων λογικῶν ; ὑγιῶν ἢ φαύλων ; ” “ ὑγιῶν . |
λογικῶν περὶ τὰς τεχνικὰς καλουμένας ἀποδείξεις , αἱ γὰρ τῶν νομικῶν πίστεις ἤτοι ἀποδείξεις ἄτεχνοί εἰσι : τοῦ τὸν μοιχὸν | ||
μὲν πρώτη ζήτησις ἡ περὶ τῆς παραγραφῆς κατὰ μίαν τῶν νομικῶν ἔχει τὴν ζήτησιν : ἡ δὲ ἑτέρα εὐθυδικία οὐ |
τὴν στροφήν . ἐπεὶ οὖν οὐκ ἔνι ἔξω τόπων καὶ θέσεων ταῦτα κατανοῆσαι , ἀγνοεῖται ἡ φύσις αὐτῶν . Ὄγδοος | ||
, οὐ θέσις ἔσται ἀλλ ' ὑπόθεσις . Τῶν δὲ θέσεων αἳ μὲν πολιτικαί , αἳ δὲ οὔ : καὶ |
ὀϲτοῖϲ ἄρθρων ποτὲ μὲν παράρθρημα , ποτὲ δὲ καὶ τελείαν παϲχόντων ἐξάρθρηϲιν , ἡ κατ ' ἰϲχίον τε καὶ κατὰ | ||
τῶν φλεγμονῶν . γίγνονται δὲ τῶν περὶ τὰ ὦτα ἀδένων παϲχόντων . οὐ μὴν χρώμεθά γε ἐπ ' αὐτῶν , |
ζητεῖ τοίνυν ὁ Ἀριστοτέλης πρῶτον μὲν εἰ ἔστι τέλος τῶν πρακτῶν , πρὸς ὃ πρᾶξις ἀνθρώπου σπουδαίου ἀπευθύνεται ἅπασα , | ||
συμπεραίνεται : ἐπεὶ γάρ , φησί , τέλος ἐστὶ τῶν πρακτῶν ἀγαθῶν ἡ εὐδαιμονία τὸ ἔσχατον , ὡς μηδὲν εἶναι |
τῆς ἐμπειρίας , ὅτι αὕτη ἤδη καὶ τῆς αἰτίας ἐστὶ γνωστική , χειροτέχνου δὲ ἀρχιτέκτων ἀντὶ τοῦ τοῦ δὲ τεχνίτου | ||
ἡ πῇ ἀληθής ; ἀλλ ' οὐδὲ ἐπιστήμη τῶν ἀρχῶν γνωστική : αἱ μὲν γὰρ ἀρχαὶ τῶν ἀποδείξεων γνωριμώτεραι , |
τῆς πρακτικῆς θέσεως τοσαῦτα , φέρε δὲ πειραθῶμεν καὶ τῶν θεωρητικῶν τινα διελεῖν ἐκ τῶν αὐτῶν τόπων ὁρμώμενοι , οὐ | ||
παραδοὺς πρότερον καὶ ὥσπερ προκαταβαλὼν τὸν θεμέλιον ἐπὶ τὴν τῶν θεωρητικῶν παράδοσιν μέτεισιν , ὡσανεὶ τὴν στέγην τῷ θεμελίῳ ἐπιτιθέμενος |
λεγομένων ἐπιστημῶν αὐτάρκης αὐτὴ καθ ' αὑτὴν τοῦ ἤθους εἶναι διαγνωστικὴ καὶ τῶν ἄλλων κριτική , ἀρκέσει τὰ εἰρημένα . | ||
καὶ παραπλησίων αἰτίων : διὰ πάντων οὖν ἰοῦσά σοι ἡ διαγνωστικὴ μέθοδος , ἐπικρινέτω καθ ' ἕκαστα , καὶ ἡ |
διαθέσει , πάλιν οὐκ ἔσται πιστὸς πρὸς τὴν διάγνωσιν τῶν ὑποπιπτόντων αὐτῷ . μηδενὸς οὖν χωρὶς περιστάσεως λαμβανομένου , ἑκάστῳ | ||
τῶν ἀρχαίων ἰδέας προσαγορεύεσθαι . τῶν γὰρ κατὰ τὰ ἐννοήματα ὑποπιπτόντων εἶναι τὰς ἰδέας , οἷον ἀνθρώπων , ἵππων , |
τῇ πείρᾳ προσέθηκε τὸ χρόνου . οὐ γὰρ τούτῳ τῶν ἠθικῶν αὗται διαφέρουσιν ἀλλὰ τῷ προειρημένῳ , τῷ τὸ πλεῖστον | ||
ἀλλὰ δεῖ αὐτῇ ἀφελείας ἢ ἐπιεικείας ἤ τινος τῶν ἄλλων ἠθικῶν τι πάντως προσεῖναι . σαφέστερον δὲ καὶ τοῦτο περὶ |
σημαντικῆς , ἵνα δείξῃ πῶς διακρίνει τὸ γένος ἐκ τῶν σημαινουσῶν φωνῶν . ἥμαρτε δέ , ὡς εἴπομεν , μὴ | ||
. Ἔστιν οὖν σκοπὸς ἐνταῦθα τῷ φιλοσόφῳ διαλαβεῖν περὶ φωνῶν σημαινουσῶν πράγματα διὰ μέσων νοημάτων . ὅτι δὲ ἀνάγκη τὸν |
' ἀποροίημεν , μεθόδοις ἀνιχνεύσομεν τὰ ἀναγκαῖα . τῶν δὲ μεθόδων αὗται χρησιμώταται : ἐπίθετα , μεταλήψεις , μεταφοραί , | ||
τὴν ἀνθρώπου φύσιν καὶ ἀτελεστέραν τῶν ὑπ ' αὐτῆς εὑρισκομένων μεθόδων καὶ τεχνῶν , ὡς δεῖσθαι ἐκείνων πρὸς τὴν οἰκείαν |
δὲ δυὰς μήκους ἐστὶν ἀπεργαστική . καθάπερ γὰρ ἐπὶ τῶν γεωμετρικῶν ἀρχῶν ὑπεδείξαμεν πρῶτον , τίς ἐστιν ἡ στιγμή , | ||
' εὐθείας ἔσονται ἀλλήλαις αἱ εὐθεῖαι . Ἕν τι τῶν γεωμετρικῶν ἐστιν ὀνομάτων τὸ πόρισμα . καλοῦσι δὲ πορίσματα καὶ |
οὐσίαν τἀγαθοῦ τίθενται τὴν εὐλόγιστον ἐκλογὴν τῶν κατὰ φύσιν : ἐκλογὴ δὲ οὐκ ἔστιν εὐλόγιστος ἡ μὴ πρός τι γενομένη | ||
ἐστιν ; ἔστω γάρ , ὡς αὐτοὶ λέγουσιν , εὐλόγιστος ἐκλογὴ τῶν ἀξίαν ἐχόντων πρὸς τὸ εὐδαιμονεῖν . ὅρα τοίνυν |
, τοῦ μὲν Διοκλέους κωλύοντος θάπτειν , τῶν δὲ πολλῶν συγκατατιθεμένων . τέλος δ ' οἱ Συρακόσιοι ἔθαψαν τε τὰ | ||
, τόπον δ ' εὔθετον ἔχουσαν κατὰ τῆς Σπάρτης . συγκατατιθεμένων δὲ πάντων ἀνεζήτησε τοὺς ἀπολελειμμένους τῶν Μεσσηνίων , καὶ |
γνῶσις τῶν ἁπλῶν φαρμάκων καὶ τῶν ἐν αὐτοῖς δυνάμεων οὕτως ἀναγκαιοτάτη καθέστηκεν , ὡς μηδ ' οἷόν τε εἶναι χωρὶς | ||
ἐχόντων τὴν ἀναφοράν : πρὸς γὰρ τὸν ἀναλυόμενον λεγόμενον τόπον ἀναγκαιοτάτη ἐστὶν ἡ τούτου γνῶσις . ὅσην δὲ ἔχει δύναμιν |
' ὅϲοιϲ τῶν γερόντων ὑποψία τίϲ ἐϲτιν ἐν νεφροῖϲ λίθων γενέϲεωϲ ἢ καὶ ποδάγρα τιϲ ἢ ἀρθρῖτιϲ ἐνοχλεῖ : ἐπεμβάλλειν | ||
μεταβολὴ ϲαρκῶν ἤτοι ϲαρκωδῶν ἐϲτι , καὶ τίνεϲ οἱ τῆϲ γενέϲεωϲ αὐτοῦ τρόποι καὶ πόϲαι διαφοραὶ τῶν ἀποϲτημάτων , κατὰ |
. ιαʹ Ὅπως χρὴ διαγινώσκειν ἐκ τῶν φλεγμονῶν καὶ τῶν παρεπομένων συμπτωμάτων τὸν λυποῦντα χυμόν . ιβʹ Αἱματικοῦ χυμοῦ ὄντος | ||
διὰ τῶν ποδῶν . Ἐν πτεροῖσιν ] Συνεκδοχικῶς ἀπὸ τῶν παρεπομένων τὴν πρᾶξιν παριστῶσα : ἀπὸ γὰρ τῶν πτερῶν , |
αἵ εἰσι σώφρονες ἡδοναί : αἵ εἰσιν αἱ τῶν ἐπαινετῶν ἕξεων ἐνέργειαι , οἷον σωφροσύνης ἢ δικαιοσύνης ἢ θεωρίας . | ||
πλεῖστον δὲ εἴρηται , ὅτι καὶ ἔστιν ἐν αἷς τῶν ἕξεων τὸ τοιοῦτον οὐ συμβαίνει , οἷον τὸ φιλεῖν τῷ |
† χρήματα πράγματα διδάσκει ἐξ ἀνάγκης . οἱ δὲ περὶ νοημάτων λέγοντες εἶναι τὸν σκοπὸν ἐρωτάσθωσαν : περὶ ποίων νοημάτων | ||
, οὐδὲ συντιθέναι καὶ διαιρεῖν : ἀλλ ' ὥσπερ θησαυρὸς νοημάτων ἢ μᾶλλόν γε ὥσπερ ὕλη τοὺς παρὰ τῆς αἰσθήσεως |
, ἔνυδρα . Ὅτι ἡ σοφία οὐκ ἔστι πρακτικὴ ἀλλὰ θεωρητική , δῆλον ἐντεῦθεν : μετὰ γὰρ τὸ εὐπορῆσαι τοὺς | ||
τῆς διαιρέσεως . καὶ διὰ μὲν τῆς διαιρέσεως ἐμάθομεν ὅτι θεωρητική ἐστι καὶ πρακτική : εἰς γὰρ ταῦτα τὰ δύο |
, ὅταν ὁ μὲν ἑνός , ὁ δὲ δυεῖν μετέχῃ συστημάτων , τετάρτη ἡ κατὰ τὸν τῆς φωνῆς τόπον , | ||
, ἔτι δὲ ἁρμονίαι καὶ συμφωνίαι καὶ τῶν γενῶν καὶ συστημάτων αἱ μεταβολαὶ καὶ πάνθ ' ὅσα κατὰ μουσικὴν ἐπικρίνεται |
ὡς γὰρ ἡ διπλῆ πρὸς τὴν ὅλην , οὕτως ἡ ἁπλῆ πρὸς τὴν ἡμίσειαν τῆς ὅλης . ἔστω γὰρ λόγου | ||
ψυχῇ ὡς φάρμακα ὀφείλει τὴν φύσιν τῆς ψυχῆς διερευνᾶν πότερον ἁπλῆ ἢ σύνθετος , καὶ εἰ σύνθετος , ἐκ ποίων |
τοῦτο δρᾷ : ἥ τε αὖ τελέωσις ἡ κατὰ φύσιν οἰκειοτάτη τάχα δὲ καὶ μόνη : τροφὴν γὰρ τότε λαμβάνει | ||
δὴ καὶ γονέων καὶ εὐεργετῶν ποιητέον ἐπιμέλειαν τὸν χαρίεντα . οἰκειοτάτη δὲ τοῖς εἰρημένοις εὑρίσκοιτ ' ἂν οὖσα ἡ Πλάτωνος |
αὐτοῦ ὅσα ἤρκει παραστῆσαι τὴν κατ ' αὐτὴν ἔννοιαν . προτίθεται δὲ νῦν εἰπεῖν περὶ πασῶν τῶν διανοητικῶν ἕξεων , | ||
μὴν ἡμεῖς : Κορωνὶς καὶ εἴσθεσις χοροῦ προῳδικὴ , ὅτι προτίθεται τῆς διπλῆς , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ιδʹ : ὧν |
ἡμῖν καὶ τοῦτο τὸ γένος διά τε τὸ πρόχειρον τῶν μεταβολῶν τῶν ἀπὸ τοῦ τονιαίου γένους ἐπὶ τὸ δι ' | ||
τε καὶ διαχωρουμένη φαίνεται . τῇ μὲν οὖν τάξει τῶν μεταβολῶν καὶ ἡ τάξις πρόεισι τῆς ἐπικρατήσεως , τοὐναντίον δὲ |
ἔχοιμεν ἐπιστήμην , ῥᾴδιον ἀπ ' ἐκείνης πεῖσαι λέγοντας : διδασκαλία γάρ ἐστιν ὁ κατὰ τὴν ἐπιστήμην λόγος , τοῦτο | ||
κηρύττουσιν αὐτοῦ τὸν λόγον , ἵνα διὰ τῆς γαστριμαργίας ἡ διδασκαλία τοῦ λόγου κρατύνηται . . . . . . |
) Ἑρμῆς καὶ ὁ λόγος καὶ λογικῶν τεχνῶν ἡγεμονεύει καὶ πρακτικῶν , ὑποτιθεὶς ἑκάστῃ καὶ ἐφευρέσεις καὶ πανουργίας καὶ ἀφορμάς | ||
αἱρούμεθα διὰ τὴν εἰρήνην . αἱ μὲν οὖν ἐνέργειαι τῶν πρακτικῶν ἀρετῶν ἐν τοῖς πολιτικοῖς εἰσι καὶ πολεμικοῖς : αἱ |
τοῦ πῶς ἕκαστα λέγομεν καὶ διανοούμεθα αʹ , Περὶ τῶν ἐννοιῶν πρὸς Λαοδάμαντα βʹ , Περὶ ὑπολήψεως πρὸς Πυθώνακτα γʹ | ||
φανερῶς ἔτι τε ψιλῶς ἀλλὰ μὴ συμπλέκοντά τισι τῶν ἀνειμένων ἐννοιῶν λέγειν τὰς τοιαύτας ἐννοίας μηδ ' ἄλλως πως σφοδροῦ |
] [ ] ὥστε καὶ [ ] εἰς τὰς [ ἐπιβολῶν ] ? [ ] ἀόρατον [ ] ιζουσων ο | ||
τοῖς ὅλοις κινδυνεῦσαι : Σεμίραμιν δέ , τῷ μεγέθει τῶν ἐπιβολῶν καὶ πράξεων διωνομασμένην , ἐπὶ βραχὺ τῆς Αἰθιοπίας προελθοῦσαν |
τῆϲ τῇ τήν ὦ . Ἀντωνυμία ἐϲτὶ λέξιϲ ἀντὶ ὀνόματοϲ παραλαμβανομένη , προϲώπων ὡριϲμένων δηλωτική . Παρέπεται δὲ τῇ ἀντωνυμίᾳ | ||
. Θεραπεία δὲ καὶ τούτων κοινὴ ἡ ἐπὶ παντὸς ῥευματισμοῦ παραλαμβανομένη . Πρῶτον μὲν οὖν ἐπὶ ἡσυχίας καὶ ὀλιγοσιτίας καὶ |
εἶναι τάδε δὲ μὴ εἶναι , πῶς ἐπικρίνωμεν τὴν τῶν διανοιῶν διαφορὰν οὐχ ἕξομεν , οὐδὲ δυνησόμεθα εἰπεῖν , ὅτι | ||
ἐγνωσμένου τοῦ πάθους , ἀφεμένη τῶν ὑπ ' αἰδοῦς αἰνιγματωδῶν διανοιῶν , ἀπολογεῖσθαι διαρρήδην ἄρχεται ὡς οὐ κατὰ φύσιν νοσήσασα |
εἶναι , οἷον καὶ τὰ κοινά . δηλοῖ γὰρ ὅτι κοινή τίς ἐστιν αἰτία , ἡ τοῦ ἀέρος ἀλλοίωσις , | ||
διαβολὴ πονηρίας καὶ τοῦ κακόν τινα εἶναι , ὁ δὲ κοινή τις πρὸς μὲν τὰ βέλτιστα προτροπὴ , τῶν δὲ |
χρόνους ἧκόν τινες ἀπὸ Σικελίας ἀπόστασιν ἀγγέλλοντες οἰκετῶν εἰς πολλὰς ἀριθμουμένων μυριάδας . οὗ προσαγγελθέντος , ἐν πολλῇ περιστάσει τὸ | ||
: ὅ ἐστιν : οὐκ εἰς τὸ ἀκριβὲς ἦλθεν ὥστε ἀριθμουμένων τῶν ψήφων εἰς τὸ βραχὺ ἐλθεῖν καὶ εἰς ἰσοψηφίαν |
ἀνθρώπους οὐκ ἀληθῆ περὶ ἡμῶν φάσκειν νομίζειν , εἰ τῶν ἐξαπατωμένων ῥαδίως κατὰ τὸν σὸν λόγον ἡμεῖς , ἢ μηδενὸς | ||
τῶν λεγόντων ὡς ψευδομένων , καταβοῶν δὲ τῶν πειθομένων ὡς ἐξαπατωμένων . καὶ τοσοῦτον ἴσχυσε τῇ συνεχείᾳ τῶν ἀγώνων , |
πολλὰς καὶ διαφόρους ἔχουσα δυνάμεις , καὶ ἡ τῶν συλλαβῶν πλοκὴ παντοδαπῶς σχηματιζομένη . τοιαύτην δὲ ἤδη δύναμιν ἐχόντων τῶν | ||
, ὅτε διὰ τῶν ἑξῆς φθόγγων ποιούμεθα τὴν μελῳδίαν , πλοκὴ δέ , ὅτε διὰ τῶν καθ ' ὑπέρβασιν λαμβανομένων |
καὶ ἕνεκα ἀποδείξεως ἧς προεξεθέμην τοῦ μὴ δύνασθαι μετὰ τῶν συζύγων ῥημάτων ἁπλᾶς ὑπάρχειν τὰς ἀντωνυμίας , ὅ τι μὴ | ||
οὐδὲν ἧττον ὑπάρχει : γνωστικὴ γάρ ἐστι καὶ αὕτη τῶν συζύγων . ιαʹ Περὶ μὲν οὖν ἀθανασίας αὐτῆς Ἱκανῶς καὶ |
θείας ζωῆς μεταδίδωσι , τῆς τε προγνώσεως καὶ τῶν θείων νοήσεων μετέχουσα καὶ ἡμᾶς θείους ὡς ἀληθῶς ἀπεργάζεται : ἡ | ||
' ὡς ἕτερον πρὸς ἕτερον κοινωνεῖ τῶν ἐν ταῖς εὐχαῖς νοήσεων . Ἀλλ ' αἱ λιτανεῖαι , ὡς φῄς , |
. . . . . . . Περὶ δὲ τῶν ἰδεῶν ὡδὶ διεξήρχετο , τῶν κατὰ φύσιν αἰσθητῶν κατὰ γένος | ||
καὶ τὰ νοητὰ καὶ τὰ αἰσθητὰ πάντα μετέχειν ἀρέσκει τῶν ἰδεῶν , Πορφυρίῳ δὲ μόνα τὰ αἰσθητά . . . |
ἄλλως μὲν συνήλλαξεν , ἄλλως δὲ σπεύδει διαλυθῆναι . ἡ νομικὴ μὲν οὖν ἡ ἀγοραία τοιαύτη , ὡς τόδε μὲν | ||
ἡ πραγματικὴ τοῦτο ἔχει ἐν τῇ τῶν παρανόμων γραφῇ : νομικὴ γὰρ ἐνταῦθα ἡ ζήτησις : ῥητοῦ γὰρ ζήτησις ὧδε |
στάσεώς ἐστιν . . τάξις τῆς περιηγήσεως , ἢ περὶ ὁρισμῶν , περὶ ὠκεανοῦ , περὶ Εὐρώπης , περὶ κόλπων | ||
ἐστι καλὸν ὃ τούτων ἀπολειφθὲν τῶν εἰρημένων , ἀληθείας καὶ ὁρισμῶν καὶ διαιρέσεως , δύναται τέχνῃ λαμβάνεσθαι ; Ἤγουν ἐν |
κοιλιῶν τοῦ ἐγκεφάλου δυϲκραϲίαν ἀναδεξαμένων ἢ τῶν ἐν τοῖϲ ἠθμοειδέϲιν ὀϲτοῖϲ πόρων φραχθέντων τὸ τοιοῦτον ἔϲται . οἱ τοίνυν ἀπόπληκτοι | ||
πυρέττουϲι καὶ τοῖϲ κεκοπωμένοιϲ καὶ τοῖϲ ἀλγοῦϲι τὰ πρὸϲ τοῖϲ ὀϲτοῖϲ κείμενα νεῦρα καὶ τοῖϲ ϲπωμένοιϲ καὶ τοῖϲ ἰϲχουροῦϲι . |
εἰς τρίβραχυν . ἐμπίπτουσι δὲ καὶ οἱ μολοττοὶ ἐπὶ τῶν περιττῶν χωρῶν ἐν τοῖς ἀπ ' ἐλάττονος ἰωνικοῖς , ὥσπερ | ||
τοῦτο δεύτερός ἐστιν ἕκαστος τοῦ μετροῦντος αὐτόν . τῶν δὲ περιττῶν πάντως εἰς ἄνισα διαιρουμένων κατὰ τὴν εἰς δύο τὰ |
, πῶς ἔτι ἀληθὲς τὸ Ἀριστοτελικόν , τὸ ὑπὸ τῶν αἰσθητικῶν εἰδῶν κινεῖσθαι τὴν φαντασίαν ; ἢ εἰ καὶ τὰς | ||
' ὅσα δι ' ὁράσεως καὶ ἀκοῆς καὶ τῶν ἄλλων αἰσθητικῶν ὀργάνων ἐντίθεται καὶ ἐναποθησαυρίζεται . φαντασία δέ ἐστι τύπωσις |
τῆς γαστρός . ἀλλ ' ἐπὶ τῶν λειεντερικῶν ἥ τε διέξοδος τῶν σιτίων ταχεῖα γίγνεται καὶ τὰ τῆς ἀπεψίας ἐπιτεταμένα | ||
' εἰδῶμεν τί ἐστι καὶ πόστον μέρος αὐτῆς ἡ φυσικὴ διέξοδος . οἱ μὲν οὖν Στωικοὶ ἔφασαν τὴν μὲν σοφίαν |
. οὐδὲ γὰρ ἡ σύνθεσις αὐτῶν , τῶν δὲ προεκκειμένων πτωτικῶν , οἷς παρείπετο ἀναβιβάζειν μὲν τὸν τόνον , εἰ | ||
θεματικώτερον ἐκλίθησαν , οὐ δυναμένης τῆς ἐγώ κατὰ λόγον τῶν πτωτικῶν τὴν ἐμοῦ γενικὴν παραδέξασθαι , οὐδὲ μὴν τῆς ἐμοῦ |
τὸ δεύτερον “ . Ἔτι χρὴ γινώσκειν , ὅτι τῶν ἀναποδείκτων οἱ μέν εἰσιν ἁπλοῖ , οἱ δὲ οὐχ ἁπλοῖ | ||
γὰρ ἡ δι ' ὁρισμῶν θεωρία καὶ ἡ λῆψις τῶν ἀναποδείκτων ἀρχῶν ἐπιστῆμαι καλοῦνται κυρίως : ἀλλ ' ὅτι γε |
ποτε τῷ μὲν βρέφει πρᾶξιν ἢ γάμον ἤ τι τῶν τελειοτέρων εἰπόντες , τῷ δὲ πάνυ γέροντι τεκνοποιίαν ἤ τι | ||
τὰς αἰτίας ἐπιφερόντων : σχεδὸν γὰρ πάσας ἀπό τε τῶν τελειοτέρων ἐκλείψεων καὶ τῶν ἐπισήμως παροδευόντων ἀστέρων ἐπισκεπτόμεθα : τῶν |
ἐκτεθειμένον βραχυλογεῖν σπουδάζουσιν . Ἐπεὶ δὲ φθάσαντες καὶ περὶ τῶν ἐκκρινομένων τὰ προσήκοντα διειλήφαμεν , λέλειπται δὲ ὁ περὶ τῶν | ||
πέψεων , καὶ αἱ διάφοροι χροιαί τε καὶ συστάσεις τῶν ἐκκρινομένων , καὶ αἱ κατὰ τὸ ψυχικὸν πνεῦμα οὐκ ἀσφαλεῖς |
. ἀγωνίη δὲ δευτέρη τοῦ λίθου ἡ διὰ τοῦ καυλοῦ διέξοδοϲ . ἢν γὰρ μέζων τῆϲ οὐρήθρηϲ ἔῃ , ἐνίϲχεται | ||
ψόφοϲ δὲ γίγνεται , ὅτι διὰ κενοῦ καὶ ϲτενοῦ ἡ διέξοδοϲ τῷ πνεύματι γίνεται . ἐπιϲκεψώμεθα δὲ ἐφεξῆϲ ὅπωϲ οἱ |
εἰπὼν δὲ τῶν περὶ τὴν διάνοιαν διέστειλεν αὐτὰς ἀπὸ τῶν γνωστικῶν μὲν ἀλόγων δέ , λέγω δὴ αἰσθήσεως καὶ φαντασίας | ||
τῷ λόγῳ καὶ φρόνησις . πέντε δ ' οὐσῶν δυνάμεων γνωστικῶν , ἁπλαῖ μὲν νοῦς , φαντασία καὶ αἴσθησις , |
τῇ δὲ μέϲῃ νεῦρον , ἡ δὲ ἄνω καὶ ὠμιαία προϲαγορευομένη παντελῶϲ ἄφοβοϲ . καὶ ἐπὶ μὲν τῶν περὶ τὴν | ||
τῆϲ χαμαιδάφνηϲ ἀϲπάραγοϲ . Ἡ μὲν βουνιάϲ τε καὶ γογγύλη προϲαγορευομένη δίϲεφθοϲ ἐϲθιομένη τρόφιμοϲ οὐχ ἧττον τῶν ἄλλων φυτῶν , |
, ἄδηλον εἰ μήπου ἄλλη τις ὑπολέλειπται τοῦ πέμπτου στοιχείου ἀντιληπτικὴ ἐξ ἐκείνου ἔχουσα τὸ αἰσθητήριον . τούτοις ἐκεῖνο προσαπορητέον | ||
ἔρωτα μόνης ὄψεως αἰτιωμένου καὶ ἐπὶ τοῦ συνεχῶς ἐπανατεινομένου πλουσίου ἀντιληπτικὴ λέγοντος ὡς ἔξεστιν ὅπως ἄν τις βούλοιτο κινεῖν τὼ |
ἐπακολουθησάντων αὐτῷ , τῶν ἀντιδοξούντων , ὧν αὐτὸς ὁ Ἵππαρχος κατονομάζει : οἱ γὰρ κατ ' ἐκείνων ἔλεγχοι πίστεις τῶν | ||
δὲ τῆς Τραχῖνος εἴρηται ὁποία τις : καὶ ὁ ποιητὴς κατονομάζει . Τοῦ δὲ Σπερχειοῦ μεμνημένος πολλάκις ὡς ἐπιχωρίου ποταμοῦ |
δὲ τὰ πράγματα , προηγεῖται δὲ ἀεὶ ἡ γνῶσις τῶν φωνῶν τῆς γνώσεως τῶν πραγμάτων . αὕτη μὲν ἡ τάξις | ||
: οὐκ ἂν γὰρ ἐζήτουν οἱ γραμματικοὶ ἐπὶ τῶν μέσων φωνῶν , ποῖά εἰσιν ἀρκτικὰ καὶ ποῖα ληκτικά . Ἕκτον |
Μὴ μελαμπύγου τύχῃς : μή τινος ἀνδρείου καὶ ἰσχυροῦ . Μία λόχμη οὐ τρέφει δύο : ἐπὶ τῶν ἐκ μικροῦ | ||
δὲ τὰ ἐνεστῶτα , περὶ δὲ τῶν μελλόντων ἀσφαλίζεσθαι . Μία ἐστὶν ἀρχὴ τοῦ καλῶς βουλεύεσθαι τὸ γνῶναι περὶ ὅτου |
' Ἀθηναίοις ὁ φίλιος , ἐκ τοῦ εἶναι τῶν φιλικῶν καθηκόντων αὐτὸν ἔφορον . τοῦ ἀνδρὸς δή . ὁ δή | ||
τὸ καθαρτικὸν φάρμακον ἐν τοῖς στόμασι τῶν εἰς τὴν γαστέρα καθηκόντων ἀγγείων δῆξίν τε ἅμα καὶ ἀναστόμωσιν ἐργάσηται πλέονα καὶ |
ἡ διάκρισις τῶν ἀορίστων ὀνομάτων τε καὶ ῥημάτων ἀπὸ τῶν ἀποφάσεων , πρὸ ἐκείνου δὲ ἡ διδασκαλία τοῦ πῶς τῶν | ||
καὶ ἐξ ἀμφοτέρων ψευδῶν συνάγεται . Ὅτι εἰπὼν ἐκ δύο ἀποφάσεων ἢ μερικῶν μὴ γίνεσθαι συλλογισμὸν μόνον τὸ δεύτερον ἐπεξεργάζεται |
, τριχῶς δὲ τὸ ἄλογον : τὸ γὰρ ὑπὸ δύο ῥητῶν εὐθειῶν μήκει συμμέτρων περιεχόμενον ῥητόν ἐστι , καὶ τὸ | ||
ῥητὸν ἄρα ἐστὶ καὶ τὸ ΑΓ . Τὸ ἄρα ὑπὸ ῥητῶν μήκει συμμέτρων , καὶ τὰ ἑξῆς . Ἐὰν ῥητὸν |
γὰρ εἰς τὰ κεφάλαια διαίρεσίς ἐστιν ὡρισμένη ἡ δὲ τῶν ἁρμοδίων νοημάτων εὕρεσις ἀόριστος καὶ τῆς φύσεως ἑκάστου τῶν ῥητορευόντων | ||
ἐστιν εὕρεσις . εὕρεσις τοίνυν ἐστὶν ἐπίνοια νοημάτων προσηκόντων καὶ ἁρμοδίων τῷ ὑποκειμένῳ καὶ ζητουμένῳ πράγματι . ἢ εὕρεσίς ἐστιν |
κβʹ , ιδ : τοσοῦτον ἡ διάμετρος . Τριῶν κύκλων ἁπτομένων ἀλλήλων , εὑρεῖν τοῦ μέσου σχήματος τὸ ἐμβαδόν : | ||
, ὃ περιέχει : ἅμα γάρ ἐστι τὰ ἔσχατα τῶν ἁπτομένων . τὰ μὲν οὖν μόρια τοῦ συνεχοῦς οὐκ ἐν |
δάκνουσαν τῇ συνήθει κεράσαντες χάριτι . Ἀλλὰ τούτων οὕτω σαφῶς δεικνυμένων οὐδέν , φησίν , ἀπᾴδουσι τῶν Ἡσιόδου κηφήνων , | ||
εἰ οὖν οὕτως ἔχει ταῦτα , καὶ ἐκμαρτυρεῖται ὑπὸ τῶν δεικνυμένων νῦν καὶ ὑπὸ τῶν ποιητῶν , τί ἐκώλυε τὸν |
καὶ πλαστῶν τέχναις δημιουργούμενοι : ξοάνων γὰρ καὶ ἀγαλμάτων καὶ τοιουτοτρόπων ἀφιδρυμάτων ἡ οἰκουμένη μεστὴ γέγονεν , ὧν τῆς βλασφημίας | ||
ἑξήκοντα ἔτεα συχνῷ ὑπερβάλλωσι . Τοῖσι δὲ γέρουσι τῶν μὲν τοιουτοτρόπων φυμάτων οὐδὲν ἐπιγίνεται : οἱ δὲ καρκῖνοι οἱ κρυπτοὶ |
προηθετοῦντο κτλ . . . σφῶν : ἐπίτηδες δὲ Ἀρίσταρχος ἀθετουμένων τῶν στίχων καὶ ἄνευ τοῦ ι εἴασε τὴν γραφὴν | ||
αὐτὴ τὸν Ἄρεα ὡς παρθένος . πῶς οὖν διὰ τῶν ἀθετουμένων Ἡρακλεῖ συνοικεῖ ; . . Ε . ζ . |
ἡ διπλασία : ἐκ ταύτης γὰρ γεγόνασι . τῶν δὲ ἐπιμερῶν ἡ ἡμιολία , καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν ὁμοίως . | ||
τοῦ ἐπιμεροῦς γίνεται πολλαπλασιεπιμερής . ἰστέον δὲ κἀκεῖνο ὅτι τῶν ἐπιμερῶν τε καὶ τῶν ἐπιμορίων πάντων οἱ πυθμένες πρῶτοι πρὸς |
πασῶν τῶν ἀπὸ τοῦ Κ σημείου πρὸς τὴν ΠΛΡ περιφέρειαν προσπιπτουσῶν εὐθειῶν , αἰεὶ δ ' ἡ ἔγγιον αὐτῆς τῆς | ||
πρὸς τὴν μεταξὺ τῆς τε διαμέτρου καὶ τῆς παραλλήλου αὐτῇ προσπιπτουσῶν εὐθειῶν , ὡς ἑξῆς δείξομεν : ὥστε οὐδὲ διὰ |
μικρότης δ ' ὀφθαλμῶν ἅμα μὲν εὐρυθμίᾳ καὶ ἀρετῇ τῶν ἐνεργειῶν ὀλίγην μέν , ἀλλ ' εὔκρατον ἐνδείκνυται τὴν οὐσίαν | ||
φύσεως αὐτῶν , καὶ προπαρασκευάσαι ἑαυτὸν πρὸ τῆς συμπτώσεως τῶν ἐνεργειῶν . Τότε ὠφελεῖ ἡ ἐπιλογὴ τῶν ἡμερῶν καὶ τῶν |
ῥητορεύειν μέλλουσιν οὔτε τῶν πρεσβυτέρων οἱ λόγοι , οὔτε τῶν διανοημάτων τὸ πλῆθος , οὔτε τὸ περὶ τὴν λέξιν καθαρόν | ||
ἄπιστον οἱ καθολικοὶ λόγοι . Τῶν δὲ αὐθαδῶν καὶ τολμηρῶν διανοημάτων θεραπεῖαι καὶ παραμυθίαι δύο , ἢ βραχεῖα προσθήκη ἢ |
καὶ ἀνάμνησις : μνήμη μὲν γάρ ἐστι μονὴ νοῦ , ἀνάμνησις δὲ ἀπολομένης μνήμης ἀνανέωσις . καὶ ἡμεῖς μὲν οὕτως | ||
κατὰ τὰ αὐτὰ παρίστατο ἅπασιν εἰκάζειν : ἐμὲ δὲ ἐσῆλθεν ἀνάμνησις ὡς Θουκυδίδης ποιήσειεν ἐν τοῖς λόγοις Λοκρῶν τῶν πρὸς |
, οὐ δι ' ἀκινήτων οὐδὲ ἐφ ' ἑνὸς σχήματος πεπηγότων ἀλλὰ δι ' ἐμψύχων , ἃ καθ ' ἕκαστον | ||
ὀφθαλμῷ θεωρήϲομεν τὸ ὑπόχυμα : ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν μηδέπω πεπηγότων χύϲιϲ τιϲ ἐκ τῆϲ θλίψεωϲ τοῦ δακτύλου προϲγίνεται , |
ἴση ἐστὶν ἡ ΑΖ τῇ ΖΒ . Τῶν γὰρ αὐτῶν κατασκευασθέντων , ἐπεὶ ἴση ἐστὶν ἡ ΕΑ τῇ ΕΒ , | ||
οὕτως ὁ Γ πρὸς τὸν Δ . Τῶν γὰρ αὐτῶν κατασκευασθέντων , ἐπεὶ ἴσος ἐστὶν ὁ Ε τῷ Ζ , |
ἐφ ' ἑκάστης πλάσεως τῶν τε ἐπιμερῶν σχέσεων καὶ τῶν πολλαπλασιεπιμορίων πῶς καὶ ἀντιπεπόνθησίς τις γλαφυρὰ ὑποφύεται . αἱ μὲν | ||
τῶν ἐπιμερῶν , καὶ τῶν μὴ ἐξ ἀναστροφῆς , τουτέστι πολλαπλασιεπιμορίων , πάλιν τῷ αὐτῷ τρόπῳ διὰ τῶν αὐτῶν προσταγμάτων |
τροφῆϲ οἱ ἰατροὶ παρέχουϲιν . ὅϲοι δὲ μετά τινοϲ τῶν παχυνόντων ἐϲθίουϲι τά τε ϲῦκα καὶ τὰϲ ἰϲχάδαϲ οὐ ϲμικρὰ | ||
τὰ ϲίδια . τεκμαίρεϲθαι δὲ τὰϲ ξυμμετρίαϲ τῶν ξηραινόντων ἢ παχυνόντων : καὶ γὰρ βηχώδεα ταῦτα , ὑπερβολῇ τε ξηρότητοϲ |
αὐτὸς δηλονότι λόγος ἁρμόσει καὶ ἐπὶ τῆς ἑτέρας τῶν διαγωνίων ἀντιθέσεων , τῆς πᾶς καὶ οὐ πᾶς : καὶ γὰρ | ||
τὰ αὐτὰ εὑρήσομεν : καὶ γὰρ καὶ ἐνταῦθα δύο οὐσῶν ἀντιθέσεων , ἐμψύχου καὶ ἀψύχου , αἰσθητικοῦ καὶ ἀναισθήτου , |
ὕλης , ἂν καὶ τὸ λοιπὸν σῶμα συννοσοῦν ᾖ , ἐπίδηλοι κἀν τοῖς οὔροις αἱ ποιοῦσαι διαθέσεις φαίνονται , ὥστε | ||
χρώματος συλλογίζεσθαι . Ὁπόταν δὲ τύχοιεν διαφέρουσαι τῷ χρώματι , ἐπίδηλοι μὲν ἤδη τοῖς νοῦν ἔχουσιν . ἐκεῖθεν δὲ δεῖ |
λέξις [ πτωτική , προτακτικὴ ] ἢ ὑποτακτικὴ [ τῶν ἐπιδεχομένων ] ? πτώσεις καὶ τὴν [ γενῶν διαφοράν ] | ||
ἀριθμοὺς ἐφ ' ἑκάστου τῶν ἑπτὰ τόνων , καὶ τῶν ἐπιδεχομένων τὸ σύνηθες τῆς μελῳδίας γενῶν , καὶ ἔτι ὡς |
δοτικῆς φύσει μακρά ἐστιν , ἡ δὲ παραλήγουσα τῶν ἄλλων πτώσεων θέσει μακρά ἐστι , τὸ δὲ φύσει μακρὸν μεῖζόν | ||
οὖν τῆς αἰτιατικῆς ἀναμφισβήτητόν ἐστιν , ἐπὶ δὲ τῶν ἄλλων πτώσεων φανερόν , ὅτι προσθέσει ἄρθρων οὐκέτι ἀμφίβολος γίνεται ἡ |
ἀκοὴν πρὸς τὰ ἐξαρτήματα καὶ βεβαιώσας πρὸς αὐτὰ τὸν τῶν σχέσεων λόγον , μετέθηκεν εὐμηχάνως τὴν μὲν τῶν χορδῶν κοινὴν | ||
ιεʹ , καὶ ἀεὶ ὁμοίως . Ἐπιδειχθείσης ἡμῖν τῆς τῶν σχέσεων πλάσεως ἀπλατῶν καὶ μικτῶν ἀπὸ ἰσότητος τὴν ἀρχὴν ἐσχηκυίας |
σιτίον αὐτῷ κατάλληλον τῷ πάθει συντάσσομεν , ἅπερ ἐκ τῶν θεραπευτικῶν ῥηθησομένων ἔστι μετενεγκεῖν . τὸ δὲ πόσων ἐτῶν αὐτὸ | ||
διὰ τῆς συνήθους διαίτης περιγίνεται , τὸ δὲ ἤδη δεῖται θεραπευτικῶν βοηθημάτων εἰς τὸ προκαταλαμβάνεσθαι καὶ προδιαλῦσαι , μέλλουσαν συνίστασθαι |
ἀσιτίαις : εἰ δὲ μηδέτερον εἴη τούτων , ἐπὶ τῶν τοπικῶν ἴασιν εὐθὺς ἀφικνούμεθα , κατ ' ἀρχὰς μὲν ἀναστέλλοντες | ||
κωνικῶν γραμμῶν . λέγομεν , ὅτι καὶ τῶν πρὸς γραμμαῖς τοπικῶν τὰ μὲν ἐπίπεδον ἔχει τόπον , τὰ δὲ στερεόν |
εἰσιν αἱ συνιστάμεναι αὗται , πολλὰ πολλάκις , ὅπερ καὶ χειρίστη ἐστὶ πασῶν τῶν συζυγιῶν . τί γάρ ; ὅτι | ||
. διὸ γέγονε πασῶν μὲν νομίμων τῶν πολιτειῶν οὐσῶν τούτων χειρίστη , παρανόμων δὲ οὐσῶν συμπασῶν βελτίστη : καὶ ἀκολάστων |
οἴνου σημαίνει καὶ μάλιστα εἰ εἴη ὁ οἶνος ἐξίτηλος , ἐπιμαρτυρήσει δὲ καὶ τὸ πλῆθος τὴν διάγνωσιν . Σύμμετρα δὲ | ||
τοίνυν ὕπωχρα καὶ ὠχράῥητέον γὰρ ὧδε καὶ περὶ τούτωνφαυλοτέραν ἴσως ἐπιμαρτυρήσει τὴν ἀπὸ τῆς χολῆς βαφὴν διαμαρτηθείσης δηλονότι τῇ πέψει |
οὐχ ἁπλῶς ἀλλὰ τὶ ἀγαθόν . τῶν δὲ κατὰ μέρος τεχνῶν καὶ μεθόδων καὶ πράξεων ἑκάστη καὶ προαιρέσεων οἰκείου ἀγαθοῦ | ||
εὖ ποιεῖν ἀλλήλους καὶ κακῶς ποιεῖν καὶ ἐν τοῖς τῶν τεχνῶν πρὸς ἀλλήλας συναλλάγμασι : πλὴν τὴν ἀντιπάθειαν οὐ κατὰ |
πρὸς τοὺς πεζοὺς ἐφορμήσαντες τούτους ἀπέκτειναν . τῶν ναυτικῶν γὰρ φθαρέντων οἱ ἐν τῇ Ψυτταλείᾳ Πέρσαι , εὐάλωτοι γεγόνασιν . | ||
δὴ πρότερον γενομένων ἄλλων , εἶτα δι ' ἀπουσίαν αἰσθήσεων φθαρέντων , ἔδωκεν ὕστερον ἃ ἔχοντες ἔμελλον ἄνθρωποι καὶ τὰ |
ἐν οἷς τι σημεῖον εὕρισκον ἢ τῶν περὶ τὸν Διόνυσον ἱστορουμένων ἢ τῶν περὶ τὸν Ἡρακλέα . κἀνταῦθα δὴ τοὺς | ||
θεὸς δὲ συνεφάψαιτο τῇ προαιρέσει . Ἐκ τῶν σποράδην γὰρ ἱστορουμένων τισίν ἐν ἐπιτομῇ σοι γέγραφα τὰς ἀποικίας κτίσεις τε |
τὸ διττὸν ὡς ἐπὶ τῶν παρὰ τὸ σχῆμα τῆς λέξεως σοφισμάτων , οἷον εἰ τὸ λέγειν καὶ τὸ ὁρᾶν ὁμοίως | ||
καὶ τὸ τὰ λεγόμενα πράγματα . αἱ δὲ ἀγωγαὶ τῶν σοφισμάτων ἐν πρώτῳ καὶ τρίτῳ σχήματι συμπεραίνονται . ἐκεῖνο δὲ |
ἀρκεῖ τὰς σημειώδεις καὶ ἁπλουστέρας ἐκθέσθαι τῶν ὑπ ' αὐτοῦ λεχθεισῶν , ὑποθεμένοις , ὥσπερ ἐκεῖνος , εἶναι τὸ μέγεθος | ||
δύο συλλαβῶν γενομένων ἰὴ παιάν ἡρῷον γίνεται , βραχέως δὲ λεχθεισῶν ἰαμβεῖον : δῆλον οὖν ὅτι καὶ τὸν ἴαμβον ἀναθετέον |
πως αὐτῶν εἷς λόγος καὶ μιᾶς ἐπιστήμης ἡ πάντων τούτων θεωρία : τῆς γὰρ ἰατρικῆς . καὶ περὶ τοῦ ὄντος | ||
ἔστιν αἰτιατόν . Τουτέστιν ἡ περὶ πάσης τῆς θεωρητικῆς φιλοσοφίας θεωρία κατὰ τὶ μὲν χαλεπή ἐστι , κατὰ τὶ δὲ |
πᾶσαν χώρην οὐκ ἔτι ὅμοιος παραγίνεται : διὰ γὰρ τῶν ἐφόδων τοῦ ἡλίου καὶ ὑπὸ τὴν μεσημβρίην πνέων , ἐκπίνεται | ||
τὴν σιτοδείαν ὑπεχώρουν , καὶ οἱ Ἀθηναῖοι ἐκράτουν ἤδη τῶν ἐφόδων . Γνοὺς δὲ ὁ Κλέων καὶ ὁ Δημοσθένης [ |
ἀσύνακτοι δὲ ὑπάρχουσιν οἳ μὴ οὕτως ἔχουσιν . τῶν δὲ συνακτικῶν οἱ μὲν πρόδηλόν τι συνάγουσιν οἱ δὲ ἄδηλον , | ||
συμπέρασμα . καὶ κατὰ τοῦτο οὖν οὐχ ἕξομεν διακρίνειν τῶν συνακτικῶν τὸν κατὰ διάρτησιν μοχθηρὸν εἶναι λεγόμενον . τὰ δὲ |
, τὰ δὲ τοῦ θεοῦ κινούμενα , ἔμπνοα , χρηστικὰ φαντασιῶν , δοκιμαστικά . τούτου τοῦ δημιουργοῦ κατασκεύασμα ὢν καταισχύνεις | ||
ἐν τῷ στήθει ἱδρυμένον δαίμονα μὴ φύρειν μηδὲ θορυβεῖν ὄχλῳ φαντασιῶν , ἀλλὰ ἵλεων διατηρεῖν , κοσμίως ἑπόμενον θεῷ , |
τῷ τρίτῳ τὰ πλείω φαντάζεται , διόπερ καὶ ἡ τῶνδε ἕνωσις ἐν αὐτῷ πρώτῳ , τὸ δὲ πρὸ πάντων ἡνωμένον | ||
δὲ οὐδὲν ἑαυτῷ ἐσεῖται χρήσιμον . τίς δὲ κοινωνία ἢ ἕνωσις γένοιτο τῶν ἄκρως ἐναντίων , μὴ ὄντος τοῦ μεσιτεύοντος |
εἶναι κατάληψιν τῷ λόγῳ τούτῳ χρώμενοι : εἰ μέλλοι εἶναι κατάληψις , δεῖ τὸ γινῶσκον ἐφαρμόζειν τῷ γινωσκομένῳ : εἰ | ||
λόγος τυπωδῶς ἐμφανίζων τὰ πράγματα . ζʹ . Ἐπιστήμη ἐστὶ κατάληψις ἀσφαλὴς καὶ ἀμετάπτωτος ὑπὸ λόγου . δυνατὸν δὲ καὶ |
, τὸ πρός τι τοῦ κατηγόρου : ἡ μία τῶν ἀντιθετικῶν τοῦ φεύγοντός ἐστι λέγοντος ἔτι , εἰ ἐπὶ νουθεσίᾳ | ||
ἀναγκαίως καὶ τὸ χρῶμα ἀντίθεσιν εἶπεν καὶ κατὰ μίαν τῶν ἀντιθετικῶν γίνεσθαι : οὐ γὰρ ἀεὶ τὸ χρῶμαι , ἀλλὰ |
διαιρέσεων τὰς τῶν ἡλικιῶν διαφορὰς καὶ ἐπιτηδειότητας πρὸς ἕκαστα τῶν ἀποτελεσμάτων ἀναγκαῖον προϋποτίθεσθαι καὶ σκοπεῖν δεόντως ὅπως μὴ λάθωμέν ποτε | ||
, παρὰ τὴν τάξιν τῶν συμπτωμάτων , ὡς ἐκ τῶν ἀποτελεσμάτων ἐστὶ δῆλον , ἀναγκαῖον ὁμολογεῖν , καὶ τὴν θεραπείαν |
ἐν τῇ προκατασκευῇ κεφάλαιον τεθειμένον πρῶτον διαπεραίνει , τὰς τῶν ἐπιχειρήσεων προσάγων δυνάμεις . ἔστι τοίνυν οὗτος ὁ πρῶτος Ἀθηναίων | ||
τὸν βίον : μία δ ' οὖν καὶ αὕτη τῶν ἐπιχειρήσεων ἦν , εἰ μὲν ἑκόντες παραδέχοιντο αὐτόν , εἰ |
εἶναι πέφυκεν , διότι κατὰ τὸ συναμφότερον ἕστηκεν αὐτοῦ ἡ ἰδιότης , εἰ χρὴ οὕτως εἰπεῖν . Οὕτως οὖν διὰ | ||
γένος οἰκεῖ Οἶκος θεοῦ λέγοιτο ἂν ἡ ἑκάστου τάξις καὶ ἰδιότης καὶ ἑστία καὶ μονή : οὐ γὰρ ὡς ἄλλος |
ἐπὶ τὸ καθόλου καὶ τὴν ἀρχὴν ἡ ἀπὸ τῶν τοιούτων στάσεών τε καὶ περιλήψεων πρόοδος . τὸ δ ' ἕως | ||
ἐπεὶ καὶ τοὐναντίον τὴν παρὰ φύσιν κίνησιν ταραχῶν καὶ θορύβων στάσεών τε καὶ πολέμων αἰτίαν εἶναι συμβέβηκεν , ἣν μετίασιν |
Ἡ ἐπιληψία ϲπαϲμὸϲ οὖϲα τοῦ παντὸϲ ϲώματοϲ μετὰ βλάβηϲ τῶν ἡγεμονικῶν ἐνεργειῶν πῆ μὲν ἐν αὐτῷ τῷ ἐγκεφάλῳ ϲυνιϲταμένην ἔχει | ||
Ἐπιληψία πάλιν ἐστὶ σπασμὸς τοῦ παντὸς σώματος μετὰ βλάβης τῶν ἡγεμονικῶν ἐνεργειῶν , ἀλλ ' οὐ παντελοῦς . ἔστι δὲ |