| ἀνδριάς ὀξυνόμενον . οὐκ ἀγνοῶ δὲ ὅτι Ἡλιόδωρος ἐβούλετο αὐτὸ περισπᾶν : ὁμοίως δὲ καὶ τὸ ἱμάς . τὸ δ | ||
| ἕξουσι τὴν ἐξ ἀρχῆς τάξιν . ἐὰν δὲ ἐπὶ δόρυ περισπᾶν βουλώμεθα τὰ συντάγματα , δύο ποιήσομεν τοῦ συντάγματος ἐπὶ |
| γὰρ τοῦ ἐπιστημονικοῦ κινήσεως τέλος ἡ ἀλήθεια καὶ οὐ χρεία προσθεῖναι ἐν τῷ ζητουμένῳ μετὰ τὴν αὐτῆς εὕρεσιν , εἰ | ||
| , ψιλοῦσθαι θέλει , οἷον ἔνδον ἔνθα ἐνταῦθα : δεῖ προσθεῖναι χωρὶς εἰ μὴ ἐν ῥήματι ἢ ἀπὸ ῥήματος εὑρεθῇ |
| ἐν δὲ Βατουσιάδης : ἐνταῦθα γὰρ ἡ δης συλλαβὴ ἀντὶ τρισυλλάβου κεῖται [ δακτυλικοῦ ] . Ἐπὶ δὲ τῶν τοιούτων | ||
| Ἀγαθοκλῆς : ἐπίθετα δὲ ὄντα ὀξύνεται , εἰ μὴ ἀπὸ τρισυλλάβου οὐδετέρου γίνεται ἢ ἀπὸ δισυλλάβου τῷ η παραληγομένου , |
| ἐντερόνεια δὲ τούτῳ τῷ λόγῳ ὤφειλε συστέλλειν τὸ α καὶ προπαροξύνειν . οὕτω γὰρ τὴν ἐντεριώνην Ἀριστοφάνης ἐν τοῖς Ἱππεῦσιν | ||
| τῆς προεδρίας . ἅθροοι καταρρέοντες : ἀντὶ τοῦ ὁμοῦ . προπαροξύνειν δὲ δεῖ τὸ ὄνομα καὶ δασύνειν τὴν πρώτην συλλαβὴν |
| αἰτίαν οὐδὲ ψεκάδος γενομένης χρὴ κινεῖν τοὺς κλάδους , οὐδὲ ἀφαιρεῖν τὸν καρπόν , πρὶν ἢ τὴν ὑγρό - τητα | ||
| μαλακτικοῖς , καὶ οἴνου ἀπέχεσθαι , εἶτα φλεβοτομεῖν καὶ πλεῖον ἀφαιρεῖν . τὸ γὰρ ὑπὸ Ἱπποκράτους εἰρημένον ἐν τοῖς Ἀφορισμοῖς |
| φλεγμαίνοντα ” , φηϲὶν Ἱπποκράτηϲ , “ ἐν ἀρχῇϲι φαρμακίῃϲι λύειν ἐπιχειροῦϲι τοῦ μὲν ξυντεταμένου καὶ φλεγμαίνοντοϲ οὐδὲν ἀφαιρέουϲιν : | ||
| ὑποκειμένῳ . δεῖ οὖν ἀπόφασιν βουλομένους ποιῆσαι τὸν σύνδεσμον τοῦτον λύειν διὰ τοῦ ἀρνητικοῦ μορίου . Καὶ ταῦτα μὲν περὶ |
| τὰς δύο καταφάσεις , ἐπεὶ ἄτοπον ἕψε - ται τῷ κανόνι τῷ φάσκοντι μίαν μιᾶς ἀπόφασιν εἶναι εἴπερ δύο ἀποφάσεις | ||
| καιρὸς νῦν ἐπεξιέναι εἰρηκότι πρότερον ἐν τῷ περὶ τῶν οὔρων κανόνι οὐ μόνον περὶ συμμέτρου καὶ κατὰ φύσιν χρώματος , |
| . . , : Ἁλαὶ Ἀραφηνίδες καὶ Ἁλαὶ Αἰξωνίδες . Τρύφων ἐν παρωνύμοις ‚ Ἁλαῖος τρισυλλάβως καὶ Ἁλαιαῖος τετρασυλλάβως . | ||
| περιπατεῖν Τρύφωνα : καὶ ἔτι ἐπὶ προστακτικῆς ἐγκλίσεως , περιπατείτω Τρύφων , εἴποι ἂν προσέταξε περιπατεῖν Τρύφωνα . Ἔνθεν μοι |
| . ἐν δὲ τῷ ὀπίζειν οὐ δεῖ κατ ' ἄνεμον ἵστασθαι οὐδὲ τὰς χεῖρας προσάγειν τοῖς ὀφθαλμοῖς , ἀλλὰ καὶ | ||
| ἡμῶν οὕτως ἡ φωνὴ κινεῖται κατὰ τόπον ὥστε μηδαμοῦ δοκεῖν ἵστασθαι . κατὰ δὲ τὴν ἑτέραν ἣν ὀνομάζομεν διαστηματικὴν ἐναντίως |
| δίκαιον ἢ φόρους ἐκλέγειν ἀπὸ τῆς ἀλλοτρίας , ἢ νόμους τιθέναι τοῖς οὐδὲν δεομένοις , ἢ κρίνειν τἀκείνων , ἢ | ||
| λόγον ἐθήκαμεν , ὅτι χρὴ καὶ ἐπὶ τῶν ἐπιχειρημάτων οὕτω τιθέναι τελευταῖον τὸ τοῦ μέλλοντος κεφαλαίου προκλητικόν : ἐπεὶ καὶ |
| εἰς α καθαρὸν λήγοντα ὡς ἐπὶ πᾶν τῷ ι θέλει παραλήγεσθαι , ὀξεῖα Ῥοδία ἀλλοία : ἐκπεσόντος οὖν τοῦ ο | ||
| συγκοπῇ παίζω . οὐδὲν γὰρ εἰς ζω λῆγον φιλεῖ διφθόγγῳ παραλήγεσθαι , ἢ μόνον τὸ δανείζω : καὶ ὡς δώσω |
| τὴν παρρησίαν ; ἀνάγκη γάρ , εἰ τολμῴη λέγειν , γράφεσθαι καὶ εὑρίσκεσθαι φύσει ἀντινομίαν ὅπερ οὐχ οἷόν τε . | ||
| ἐπὶ τῆς ἀξίας κατὰ τὴν ἀναλογίαν τὴν Ἑλληνικὴν οὐ δύναται γράφεσθαι διὰ τοῦ ι , ἀλλὰ διὰ τοῦ η : |
| σύνδεσμον λέγεσθαι : ἐπεὶ ἀνάγκη καὶ τὰ ἄλλα πρόσωπα οὕτως ἐκφέρεσθαι , οἷον : Κἀμοὶ , Κἀσύ , ταῦτα δὲ | ||
| ὀξύτονα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς μὴ εἰωθότα καὶ διὰ τοῦ α ἐκφέρεσθαι , ὡς ἔχει τὸ ὀπαὼν , διὰ τοῦ ε |
| τῆς ἐνθάδε στοᾶς ; ὥσπερ οὐκ ἔχοντά με ὅποι βούλομαι περιπατεῖν , τὴν Ποικίλην Ἀθήνησι , τὴν Περσικὴν ἐν Λακεδαίμονι | ||
| ἢ ὥστε πλήρη εἶναι , καὶ ταῦτα ἐκπονέειν , καὶ περιπατεῖν , καὶ κοιμᾶσθαι ὡς ἐλάχιστα . Ὁκόσοισι δ ' |
| πνέω , οὐ τρέπει τὸ α εἰς η ἐν τῷ παρατατικῷ . καὶ ἐπὶ μὲν τοῦ ἀΐω διὰ τοῦτο οὐ | ||
| ὀμνύω ὤμνυον . οὐκοῦν καὶ τὸ η τὸ ἐν τῷ παρατατικῷ μεῖζόν ἐστι τοῦ η τοῦ ἐν τῷ ἐνεστῶτι . |
| καὶ διαϲτῶϲιν αἱ ῥαφαὶ καὶ φανερὸν γένηται τὸ ὑγρόν , διαιρεῖν τὸν κορυφούμενον τόπον καὶ τὰ ἀκόλουθα ποιεῖν . Περὶ | ||
| τοῦ θείου Ἰαμβλίχου ὑφήγησιν , τὰ διάφορα μέτρα τῶν γνώσεων διαιρεῖν ἀξιώσομεν λέγοντες ὡς ἡ γνῶσις μέση οὖσα τοῦ τε |
| ὀμφαλωτοί . Εὔπολις : σὺν φθοῖσι προσπεπωκώς . ἔδει δὲ ὀξύνεσθαι ὡς Καρσί , παισί , φθειρσί . ΦΙΛΟΤΗΣΙΑ κύλιξ | ||
| παῖς γραῦς πᾶς : μὴ δυνάμενον οὖν τὸ εἷς μήτε ὀξύνεσθαι ὡς ἔχον οὐδετέρου παρασχηματισμόν , μήτε βαρύνεσθαι ὡς μονοσύλλαβον |
| ὑπολαβόντα τὸ ἑαυτῆς νοεῖσθαι ἐκ τοῦ ἑῇ , δέον πάλιν ψιλῶς μεταλαμβάνειν . . α : αἰτιᾶται ἐκ τῶν ἐπῶν | ||
| ὧν οὐ προσδιώρισται τὰ ὁμολογούμενα : καὶ οὐ διὰ τοῦτο ψιλῶς τῷ ῥητῷ ἀξιοῦμεν προσέχειν . ζʹ . Αὐτό ἐστι |
| μὴ ὑπάρχοντα καὶ μὴ ὑφεστῶτα : ἀπὸ γοῦν τοῦ ἐτὸς ὀξυτόνου , ἐν πλεονασμῷ τοῦ ε γέγονεν ἐτεὸς , ὡς | ||
| φυλῆς . Ἡρωδιανὸς Ἀχάρνης βαρύτονον . τὰ τοπικὰ ὡς ἀπὸ ὀξυτόνου , Ἀχαρνῆθεν . μήποτε δ ' ἀπὸ τοῦ Ἀχαρνεύς |
| παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς , φησὶ Τρύφων ἐν δευτέρᾳ Περὶ Ἀττικῆς προσῳδίας . τοὺς μὲν γὰρ περιφερεῖς τροχοὺς ὁμοίως ἡμῖν προφέρονται | ||
| υ . ἀλλ ' ἐπεὶ οὐ δύο μόνον ὑπειλήφασιν εἶναι προσῳδίας γραμματικῶν παῖδες , τήν τε μακρὰν καὶ βραχεῖαν , |
| σὺν ὄγκοις ψυχροῖς τῶν φλεγματικῶν . χρὴ δὲ προλεπτύνειν καὶ τέμνειν τοὺς παχεῖς καὶ γλίσχρους χυμοὺς καὶ τοὺς πόρους , | ||
| οὖσα θεωρεῖται ἡ διαφορά : τὰ μὲν γὰρ ἔχει τὸ τέμνειν μετὰ τοῦ δύνασθαι πάνυ θερμαίνειν , τινὰ δὲ τέμνειν |
| στάσεσιν , ἐνταῦθα ἐμνημονεύθη : ὡς ἀπὸ μέρους τοῦ ὅλου εἰσαγομένου : αὐτῆς γάρ ἐστι ταῦτα κεφάλαια : καλῶς δὲ | ||
| ἔδωκε κυρίας εἶναι , ὁ δὲ προὔλαβε τὴν ποιότητα τοῦ εἰσαγομένου τοῦτο μὲν ἐν τοῖς οὖσι νόμοις κυρίοις ὑπάρχον , |
| τὴν χεῖρα τὸ ἔμβρυον πλάγιον παραπεσὸν , τῆς χειρὸς ἐπιλαβόμενος προάγειν ἔξω ἐπιχείρει ὡς μάλιστα , παραδεῖραι δὲ τὸν βραχίονα | ||
| γὰρ συνοπαδὸς ἔρις βλάπτουσα λέληθε σύμφυτος , ἣν οὐ δεῖ προάγειν , εἴκοντα δὲ φεύγειν . ἐνταῦθα καὶ τὸ διττὸν |
| ἐν τῇ Ἀπολογίᾳ . ὠνόμασται δὲ ἀπὸ τοῦ τὰς χεῖρας προβάλλειν τοῖς ἐναντίοις τοὺς ἱκετεύοντας . Ἀντιγραφή , ἰδίως μὲν | ||
| δικανικόν , συμβουλευτικόν : ἀλλ ' ἐπεὶ καὶ τοῖς νεωτέροις προβάλλειν πολλάκις εἰώθαμεν ἐγκώμια γράφειν , διὰ τοῦτο ἐν τοῖς |
| μέρος τῆς χορδῆς ἐγκόψεις τῇ κρού - σει , περαιτέρω προχωρεῖν οὐκ ἐῶν τὸν κραδασμὸν , ἐπίτριτον ἂν πρὸς τὸ | ||
| πάντως γε κατὰ δύναμιν . τοῦτο οὖν δείκνυσι μὴ δυνάμενον προχωρεῖν ἐπὶ τῶν μετὰ τρόπου προτάσεων , κατασκευάζειν πρότερον διὰ |
| συνημμένων , καὶ τόνος ἀπὸ προσλαμβανομένου ἐπὶ ὑπάτην ὑπάτων : συμφώνῳ δὲ ὁρίζεται τῷ διὰ πασῶν καὶ διὰ τεσσάρων . | ||
| καὶ ἐξ αὐτοῦ πίτνον οὐδετέρως : ἡνίκα γὰρ πλεονάσῃ σύμφωνον συμφώνῳ ἔχοντι παραληγόμενον τὸ ε , τρέπεται τὸ ε εἰς |
| ἄρθρον , εἰκότως οὐ δύναται ἡ κλητικὴ μετ ' αὐτῶν παραλαμβάνεσθαι , ἐπειδή , ὡς εἰρήκαμεν , ἡ κλητικὴ οὐκ | ||
| ἕνα σχηματισμὸν ἐκφέρεσθαι καὶ ἐπὶ ἑνικῆς σχέσεως καὶ ἐπὶ πληθυντικῆς παραλαμβάνεσθαι , ὅπερ οὐ παρείπετο ὀνόμασι [ καὶ γένους μὴ |
| Φρύνις , Φρύνιδος . Φρύνιν ἰῶτα : τὴν δὴ Φρύνην ἦτά μοι , πόρνην τελοῦσαν , ἧς πολὺ πάλαι κλέος | ||
| Φρύνις , Φρύνιδος . Φρύνιν ἰῶτα : τὴν δὴ Φρύνην ἦτά μοι , πόρνην τελοῦσαν , ἧς πολὺ πάλαι κλέος |
| ψεῦδος , ὥστε τριχῶς μὲν γίνεσθαι κατ ' αὐτὸν ἀληθὲς συνημμένον , καθ ' ἕνα δὲ τρόπον ψεῦδος . καὶ | ||
| λήγειν ἐπὶ ψεῦδος : καθ ' ὃν τὸ μὲν εἰρημένον συνημμένον ψεῦδος εἶναι δοκεῖ , ἐπεὶ ἡμέρας μὲν οὔσης ἐμοῦ |
| μὴ ἐλθεῖν εἰς ἐνέργειαν . Διὸ δεῖ τὰ πρῶτα ἐνεργείᾳ τίθεσθαι καὶ ἀπροσδεᾶ καὶ τέλεια : τὰ δὲ ἀτελῆ ὕστερα | ||
| τὸν ἐκ διαστήματος χρόνου νοούμενον . Τὸ δ ' ἀναφορικῶς τίθεσθαι κοινὸν καὶ τῆς ἐκεῖνος καὶ οὗτος καὶ ὅδε , |
| μετοχὴ τοῦ μέσου παρακειμένου καὶ ὑπερσυντελίκου γίνεται ἀπὸ τοῦ μέσου παρακειμένου τοῦ τέτυπα τροπῇ τοῦ α εἰς ως , τὸ | ||
| καὶ τῆς Χαλκίτιδος νήσου . ἐκλήθη δὲ ἀπὸ Χάλκιδος τοῦ παρακειμένου ποταμοῦ , ὡς οἱ ἱστορικοὶ ἅπαντές φασι . Χαλκητόριον |
| ἐπήγαγεν . κἀν ταῖς Νεφέλαις δὲ εἶπον ὅτι δεῖ πάντως ἀνταποδίδοσθαι τῇ στροφῇ τὴν ἀντίστροφον , εἶτα ἀμφοτέραις ἐπαγαγεῖν τὴν | ||
| ταῦτα ἐπιφερομένων . Χρὴ δὲ καὶ τοὺς συνδέσμους μὴ μάλα ἀνταποδίδοσθαι ἀκριβῶς , οἷον τῷ μὲν συνδέσμῳ τὸν δέ , |
| τῇ περὶ τοῦ Λάχης διδασκαλίᾳ , ἡνίκα περὶ τοῦ Ἀριφράδης διελαμβάνομεν : ὥσπερ γὰρ ἀπὸ τοῦ φαίνω γίνεται Ἀριστοφάνης Ἀριστοφάνους | ||
| ἀντωνυμίας ἐπέκτασις σπανίως μὲν εὑρέθη ἐπ ' ἀναφορᾶς , ὁπότε διελαμβάνομεν περὶ τοῦ „ τοῦσδε δ ' ἔα φθινύθειν „ |
| πάροδος γίνεται , τοὺς αἰχμαλώτους δεῖ δεδεμένους ἐξωτέρω τῆς τάξεως παράγειν καὶ ὑπ ' αὐτῶν ὡσανεὶ σκουτεύεσθαι , ἵνα αὐτῶν | ||
| : ἐμοὶ δὲ κάλλιον φαίνεται τὸ τύφθητι ἀπὸ τοῦ ἐτύφθη παράγειν ἐκβολῇ τοῦ ε καὶ προσθέσει τοῦ τι : τὸ |
| ) ὅτι τῇ αὐτῇ λέξει παραλλήλως οὐκ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ σημαινομένου κέχρηται . . . . . . παραλλήλως . | ||
| οὐκ ἐρῶ , εἴπερ ἐπ ' ἄλλου καὶ ἄλλου λαμβάνοιτο σημαινομένου . τοῦτό τε οὖν παραφυλακτέον τὸ μηδέτερον τῶν ὅρων |
| ποιητικὰς πλεῖστοι ἐξηγήσαντο : Δίδυμος , Τρύφων , Ἀπολλώνιος , Ἡρωδιανός , Πτολεμαῖος Ἀσκαλωνίτης , καὶ οἱ φιλόσοφοι Πορφύριος , | ||
| ὄνομα εἴληπται ἀπὸ τῶν στεναγμάτων τῶν ἐν αὐτῇ . οὕτως Ἡρωδιανός . . . . αἰδοῖα : παρὰ τὴν αἰδῶ |
| ἑνικὰ κλίνονται μόνον , δυϊκὰ γὰρ ἢ πληθυντικὰ οὐ δύνανται ἐπιδέξασθαι διὰ τὴν ἀνακολουθίαν τῆς ἀναλογίας : οὐδὲ γὰρ εὑρίσκομεν | ||
| τῶν ἐν τῷ ζητήματι ἀντιλήψεων μὴ δύνηται καθ ' ἑαυτὴν ἐπιδέξασθαι κατηγορίαν , συντεθεῖσα δὲ τὸ ἔγκλημα βέβαιον ἀπεργάζηται , |
| ε καὶ ω ἀττικῶς : εἰ δὲ οὐκ εὐποροῦσι χρήσεως τριγενείας , οὐκ ἔχουσι γὰρ χρῆσιν δοῦναι ἡμῖν οὔτε τοῦ | ||
| εἰ δέ τι ὀξύνεται , διαστολὴν πέπονθεν , ἢ ἕνεκα τριγενείας : πάλος σάλος λάλος φάλος θόλος . τὸ δὲ |
| ἄλητον ἐσθίειν νήστει , καὶ οἶνον ἐπιπίνειν ἄκρητον , καὶ προστιθέναι νίτρον ἐρυθρὸν , κύμινον καὶ ῥητίνην μέλιτι δεύσας ἐν | ||
| γὰρ τὸ ἐλάω διὰ τοῦ α , Αἰολέων δὲ τὸ προστιθέναι τῷ α τὸ υ , ἐλαύω γὰρ λέγουσιν , |
| σύμφημι , εἰμί σύνειμι , πάρειμι : οὕτως οὖν καὶ χρῆμι χρῆς χρῆσι καὶ κατὰ ἀποκοπὴν χρή : οὐ χρὴ | ||
| δέον εἶναι , χρεὼν ὑπάρχειν , πρέπον εἶναι . . χρῆμι καὶ ὁ παρατατικὸς ἐχρῆν , ἡ μετοχὴ ὁ χράς |
| οἱ πολλοὶ τὰ τῶν βοτρύων ἐκπιέσματα , οἱ δ ' Ἀττικοὶ στέμφυλα ἐλαῶν . Πενταετηρικὸς ἀγὼν καὶ πενταετηρὶς μὴ λέγε | ||
| πέμπτῳ περὶ Ἑλληνισμοῦ : ταὧς : παραλόγως δ ' οἱ Ἀττικοὶ καὶ δασύνουσι καὶ περισπῶσι . τοῖς δὲ πρώτοις τῶν |
| Ἡ ἀνὰ πρόθεσις περιττεύει , οὕτω γὰρ κέκληται παρὰ τὸ στρέφειν τὸ σημεῖον εἰς τὸ ἐναντίον : ἃ γὰρ ὁ | ||
| ' , ὅτε γράφοι τοὺς λόγους , ἄνω καὶ κάτω στρέφειν τὰ μόρια τῆς λέξεως καὶ τὰ ἐκ τούτων συντιθέμενα |
| , ὡς εἰκὸς τοῦτο πράττοντες . δεῖ γὰρ τὸν ὀρθῶς ἐπιδέοντα πειρᾶσθαι μὴ μόνον , ὥς φησιν Ἱπποκράτης , ἁρμόζον | ||
| ὅσα ἀτρέμα λαβεῖν , καὶ λαβόντα μὴ πιέζειν : καὶ ἐπιδέοντα στρεβλὰ μὴ ποιέειν ἐξ εὐθέων , μηδὲ πιέζειν ἃ |
| τινα κίνησιν τῆς πρώτης λαμβανομένης , οὕτως ἐνταῦθα ὑστέραν τῆς τελευταίας : φθαρείσης γὰρ τῆς κινήσεως ἢ φθείρεται καὶ τὰ | ||
| ἔθει : ἐπιλαμβάνονται δὲ αὐτοῦ διὰ τὸ ἀντὶ μιᾶς τῆς τελευταίας συλλαβῆς τοῦ ἰαμβικοῦ ἔχειν βʹ . Τὸ ηʹ χοριαμβικὸν |
| : Ὕλλος ποταμὸς Λυδίας . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς λυ συλλαβῆς ἀρχομένη : διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφεται λύαιος : | ||
| εἰς ος δισύλλαβοι γενικαί : οἷον Αἴας ἐπὶ τῆς πρώτης συλλαβῆς ἔχει τὸν τόνον καὶ ἡ Αἴαντος , χάριτος ἔρωτος |
| : μόνον γὰρ τὸ σῶς ἐστι περισπώμενον μονοσύλλαβον εἰς ως λῆγον ἀρσενικόν , γεγονὸς ἢ ἐκ τοῦ σόος , ὡς | ||
| ἀφ ' οὗ καὶ τὸ ῥύβδην καὶ ὁλόκληρον εἰς ον λῆγον ῥυδόν : καὶ παρὰ τὸ χύω τὸ χύδην . |
| : ἐν μέντοι τοῖς στοχαστικοῖς ζητήμασι παρεπόμενα μόνον τὰ τοιαῦτα λαμβάνομεν , οὐχ ὡς μέρος . Ἐν τοῖς τοιούτοις τὰ | ||
| ἡμιωρίῳ διαφέρουσιν ἀλλήλων . ὧν πρῶτον μὲν ὡς ἀπὸ μεσημβρίας λαμβάνομεν τὸν γραφόμενον διὰ Συήνης καὶ Βερενίκης καὶ καθόλου διὰ |
| δ ' ἐς νῆσον : ἀπὸ τοῦ αἲ αἴ θρηνητικοῦ ἐπιρρήματος : † λέγεται δὲ τῆς Κίρκης τὴν νῆσον πλησίον | ||
| χθών παράκειται τῇ εὐθείᾳ κατὰ λόγον τὸν τῆς προθέσεως , ἐπιρρήματος δὲ τοῦ πέριξ : ἢ καθ ' ὑπερβατόν ἐστι |
| πλὴν τοῦ Κριοῦ μετώπου ; ὃ γὰρ ἂν εἴπῃς περὶ θατέρας πλευρᾶς , καὶ περὶ θατέρας ἁρμόζει , ὥστε οὐ | ||
| δ ' ἐπιφέρει περὶ σοφίας καὶ φρονήσεως , ὁποτέρα τούτων θατέρας ἐστὶν ὑπερέχουσα , πότερον τῆς σοφίας ἡ φρόνησις , |
| εἰς ες λήγοντα φάναι ῥήματα , σχές , σπές , ἕς , οἷς συνενεχθήσεται καὶ τὸ χθές , εἰ ἦν | ||
| ἔχοντες εἰς ς ὀξυτόνους τὰς μετοχάς , ἀλλὰ θές δός ἕς . Ἑνικά . Θήσω , θήσεις , θήσει : |
| τῶν ἀφανῶν καὶ ἀλλήλους διὰ σκουλκῶν καὶ σημείων καὶ εἰκασμοῦ κανονίζειν καὶ τὸν ὡς εἰκὸς διὰ συντομίαν τοῦ τόπου προλαμβάνοντα | ||
| μορφῇ , ἐπειδὴ νενομίκαμεν αὐτοὺς τὰ εἴδη ἡμῖν ἐοικέναι . κανονίζειν οὖν χρὴ τοὺς ἀγνοουμένους θεούς τε καὶ θεὰς ἀπὸ |
| τὴν Ἀκαρνανίαν φησὶν ἀπὸ τῶν ἑσπερίων μερῶν : ταύτην γὰρ συνάπτειν πρώτην τοῖς Ἠπειρωτικοῖς ἔθνεσιν . ἀλλ ' ὥσπερ οὗτος | ||
| Θεόπομπος βραχεῖαν μέν , εὐερκῆ δέ : καὶ σκέλει διπλέθρωι συνάπτειν πρὸς τὸν λιμένα , καὶ διὰ ταῦτ ' οὖν |
| , ἐξ οὗ καὶ τὸ διαιρῶ συντάσσεται μετὰ γενικῆς καὶ αἰτιατικῆς . αἱρῶ , τὸ καταλαμβάνω . ἔστι καὶ αἴρω | ||
| ὅτι παραλέλειπται πρόθεσις ἡ ἐπί καὶ ἡ γενικὴ ἀντὶ τῆς αἰτιατικῆς κεῖται : τὸ γὰρ ὅλον ἀντὶ τοῦ ἐπ ' |
| οὔτε τῶν ἔπειτα ἐν τοῖς ἀρσενικοῖς καὶ θηλυκοῖς ὀνόμασι τῷ ἑνικῷ ἀντὶ πληθυντικοῦ ἐχρήσατο ὥσπερ οὗτος . ἡμεῖς δὲ εἰ | ||
| ἢ συνήθειαν , ἀλλὰ τοῦτο πεποίηκεν ὁ Ἀριστοτέλης καὶ πληθυντικὸν ἑνικῷ συνέταξεν , ἐπειδὴ καὶ τὰ ὁμώνυμα πολλὰ πράγματα ὄντα |
| : ᾗ μὲν γὰρ τὰ σίνη , μάλιστα πιέζει : ὑποτιθέναι οὖν μαλθακόν τι ἁρμόζον τῷ πάθει : ἐπιδεῖν δὲ | ||
| , τουτέστιν ἀπὸ κδʹ τοῦ Μαρτίου μηνός . δεῖ δὲ ὑποτιθέναι ταῖς προβεβηκυίαις , οὐ ταῖς ἀκμαζούσαις , καὶ τίκτειν |
| ἂν αὐτῷ ἕποιτο : καὶ τούτῳ ἀκόλουθόν ἐστι τὸ ἑξῆς ἐπιφερόμενον τὸ ὥστε ἐπεὶ τῷ ἐν μέρει τὸ καθόλου ἕπεται | ||
| , καὶ τοῦτο ἐξ ἀνάγκης : οὐδὲ γὰρ ἔχουσι φωνῆεν ἐπιφερόμενον τὸ ὀφεῖλον τοῦ ἑνὸς συμφώνου τὴν σύνταξιν ἀναδέξασθαι . |
| ἄλλοις καὶ ὁ Στράτων ἐν τῇ περὶ προτέρου καὶ ὑστέρου μονοβίβλῳ , ἀρκοῦντας δὲ πρὸς εἰσαγωγὴν καὶ τοὺς ἐκτεθέντας οἰόμενος | ||
| : καὶ Βασιλικὸς δὲ ὁ σοφιστὴς ἐν τῷ περὶ τόπων μονοβίβλῳ τούτους τε ἀπαριθμεῖ τοὺς τόπους καὶ ἄλλους ἀμφὶ τοὺς |
| ἐκεῖνα φυλάσσει τὸ Υ καὶ ἐπὶ τῆς γενικῆς : γόνυ γόνυος , δόρυ δόρυος , μέθυ μέθυος : μέθυ δὲ | ||
| εἶδος . τὸ σφυρόν ] τὸ ὀστοῦν τὸ κάτωθεν τοῦ γόνυος . χάραξ ἐστὶ ξύλον ἐν ᾧ τὰς ἀμπέλους δεσμοῦσιν |
| μητέρα τηλίᾳ εἰκάζει , τῇ πλατείᾳ σανίδι . πρὸς δὲ τηλίαν ξύλον φαμὲν πλατύ , εἰς ὃ τιθέασιν οἱ ἀρτοκόποι | ||
| ἀγορᾶς ] ἐπίπρασκον . τῇ κάπνῃ βούλεται ἐπιθεῖναι πῶμα τὴν τηλίαν . βούλεται δὲ ταύτην ἐπιθεῖναι τῇ κάπνῃ καὶ ἀσφαλίσαι |
| ὁ Τυρταῖος φράζει . τὴν δὲ Λακωνικὴν καὶ τὴν Μεσσηνίαν ὁρίζειν αὐτοῦ φήσαντος ” Παμισὸν εἰς θάλασσαν „ ἐξορμώμενον , | ||
| καὶ καστελλῶσαι αὐτούς . Ἐν δὲ τῷ καιρῷ τοῦ πλέειν ὁρίζειν τὰ ἄπληκτα ἔνθα δεῖ ἀπληκεύειν πάντα , καὶ κατὰ |
| διὰ τὸ μηδὲ τὴν ὀπώραν τὴν σταφυλήν δεῖν ὀξύνεσθαι ἀλλὰ περισπᾶσθαι , οἷα τῶν τοιούτων εἰς λη θηλυκῶν ἃ παραλήγεται | ||
| συνδέσμῳ τὸ ” πέλοιτο „ καταλλήλως λέγεται . οὐδὲ γὰρ περισπᾶσθαι δεῖ διὰ τὸ πληθυντικῶς ἐκφέρεσθαι τὸ „ ἀμφήριστα ” |
| ἀπὸ τοῦ δευτέρου προσώπου τοῦ παθητικοῦ παρατατικοῦ γίνεται συστολῇ τῆς ἀρχούσης ἐδίδοσο δίδοσο : πᾶν δὲ τρίτον ἑνικὸν παθητικὸν ἢ | ||
| ἐγὼ προσέξω , ” φησί , “ μή ποτ ' ἀρχούσης ἐμοῦ τι δόξῃς ὕστερον κακῶν κύρειν . ” Πέρδικά |
| . ἅπαντα δὲ ταῦτα ϲυνεχῶϲ δεῖ ποιεῖν , ὡϲ μηδέποτε λείπειν τὸ φάρμακον τῷ πεπονθότι μορίῳ : ῥᾳδίωϲ γὰρ ὑπὸ | ||
| τοὺς Καρχηδονίους . καιρὸν εἰ φθέγξαιο : οἱ μέν φασι λείπειν τὴν κατά πρόθεσιν , ἵν ' ᾖ : κατὰ |
| τί μὴ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἡ συλλαβὴ ἡ ἐκ φωνήεντος καὶ συμφώνου συνεστηκυῖα δίφθογγος καλεῖται . Καὶ λέγομεν , | ||
| Κρᾶσις δέ , οἷον τὰ ἐμά τἀμά , καὶ ὅταν φωνήεντος φθειρομένου βραχέος ὁ χρόνος αὐτοῦ τῷ γειτονοῦντι βραχεῖ φωνήεντι |
| τὸ ποτέ τῷ ἐν χρόνῳ εἶναι , τὸ δὲ εἶναι ἀπαρέμφατον ῥῆμα . Μηκύνας οὖν ὁ Ἀριστοτέλης τὸν περὶ τῶν | ||
| , εἰ μὴ ὁ ἐνεστὼς καὶ ὁ παρατατικός : τὸ ἀπαρέμφατον ζευγνύναι ἐνεργητικὸν καὶ ζεύγνυσθαι παθητικόν : καὶ ἐπὶ τῶν |
| λέξει σημαίνειν , οἷον τὸ ὑγιαίνειν ὁμοίως τῷ σχήματι τῆς λέξεως λέγεται τῷ τέμνειν καὶ οἰκοδομεῖν : καίτοι τὸ μὲν | ||
| καὶ ἄρτι ἀναμιμνήσκομαι . ταῦτα ἐκ τῶν Διδύμου περὶ διεφθορυίας λέξεως . . ἀπηρτισμένως , τελείως . Θ . . |
| ἔσται τῷ σοῦ , οὐκ ἄλλης : τὸ δὲ ἐν ὀξείᾳ τάσει , ἐν μέντοι τῇ ἀναγνώσει ἐγκλιθέν , ἴσον | ||
| ἐννοούμενοι Κακῶν : καὶ πάλιν παρὰ τὸ περῶ γίνεται ἐν ὀξείᾳ τάσει πορός ὁ διαπερῶν καὶ ἐν βαρείᾳ τάσει πόρος |
| δὲ περισπωμέ - νων ὁ παρατατικὸς προσόδῳ τοῦ ν καὶ συστολῇ τῆς ἀρχούσης , ἐποίει ποιεῖν , ἐβόα βοᾶν , | ||
| ἀνίᾳ ταύτῃ καὶ τὰ λοιπὰ μόρια συστελλόμενα , οὕτω τῇ συστολῇ ταύτῃ ὠθεῖται , καὶ οἷον ἐκθλίβει τε καὶ ἀπελαύνει |
| δ ' ὁ πράττων συγχρῆταί τισι πρὸς τὴν τελειότητα τῆς προθέσεως , μέρη ταῦτα οὐ χρὴ νομίζειν τῆς ἐνεργείας , | ||
| κατὰ τὴν Αἰολίδα διάλεκτον , ἵνα μὴ τὸ ἴδιον τῆς προθέσεως ἀποστήσωσιν , λέγω τὴν ἀναστροφήν : εἰ γὰρ καὶ |
| τῷ ποιητῇ ἡ χρῆσις καὶ σχεδὸν συνεχής . διὸ οὐδὲ Αἰολικώτερον χρὴ ἀναγινώσκειν , διηκούσης καὶ ἐπὶ πολλὰς διαλέκτους τῆς | ||
| ἦν νέοτε , κατ ' Ἀττικὴν δὲ ἐπέκτασιν νέωτα , Αἰολικώτερον τοῦ ε εἰς α τραπέντος . καὶ τὸ ἐνίοτε |
| , καὶ ἐν ὑπερθέσει τοῦ υ γίνεται γουνός , δόρυ δόρυος καὶ ὁμοίως δουρός : τὸ γόνυ καὶ τὸ δόρυ | ||
| , καὶ οὕτως οὐδὲν ἀντίκειται : εἰ γὰρ ἀπὸ τοῦ δόρυος δουρός καὶ ἀπὸ τοῦ γόνυος γουνός καθ ' ὑπέρθεσιν |
| ἡ τεχνολογία ὁμοία οὖσα τοῖς ἀπὸ τῶν εἰς ω . Ἑνικά . Θές , θέτω : ἔδει μὲν τῆς μετοχῆς | ||
| στησάσα . Πληθ . Στήσαντες , στήσασαι , στήσαντα . Ἑνικά . Θείς , θεῖσα , θέν : καὶ αὕτη |
| τοῦ τινὰ λέγουσιν ὅτι ψιλοῦται . ἐμοὶ δὲ καὶ τοῦτο δασύνειν δοκεῖ , τὸ δὲ ἄττα ἀντὶ τοῦ τροφεῦ λέγω | ||
| οἱ δὲ ἄλλοι μετὰ κακοπαθείας . οὐ δεῖ δὲ οὔτε δασύνειν τὴν προφοράν , οὔτε ἐπαίρειν τὴν προσῳδίαν , ἀλλὰ |
| τὰ δὲ καθ ' ἕκαστα κατὰ πλειόνων οὐ δυνατόν ἐστι λαμβάνεσθαι : καθόλου δέ ἐστι τὸ κατηγορούμενον τῶν καθ ' | ||
| οὐ μόνος ὁ ὁρισμὸς καὶ ἡ εἰδικὴ ἀρχὴ ἐκ τοῦ λαμβάνεσθαι μέσον ἐν τῇ ἀποδείξει τὸ αἴτιον ἀναφαίνεται , ἀλλ |
| ἔχει καὶ τὸ μέγα ω καὶ τὴν περισπωμένην ἀπὸ τῆς συναιρέσεως : κλίνεται δὲ φωτός : ἁπλῶς γὰρ εἰπεῖν δύο | ||
| λέγων : ὅτι πᾶσα ὀρθὴ καὶ αἰτιατικὴ μὴ οὖσα ἀπὸ συναιρέσεως ὀξύνεται , καὶ πάλιν πᾶν ἄρθρον ὀρθῆς καὶ αἰτιατικῆς |
| Ἴσως τις ὑμῶν οἴεταί μοι τὴν δουλείαν ὑφ ' ᾗ τέθεικα πάντα ἄνθρωπον , ἐξελεγχθήσεσθαι τῇ τῶν ἀρχόντων μερίδι καὶ | ||
| Ἑνικά . Τεθείκοιμι , τεθείκοις , τεθείκοι : τὸ ῥῆμα τέθεικα , ἡ μετοχὴ τεθεικώς τεθεικότος , καὶ τὸ εὐκτικὸν |
| φωνή , ἀλλ ' οὖν ἁπλοῦν τι δεῖ καὶ μονοειδὲς ἐκδέχεσθαι τὸ παρὰ τῆς συνθέτου λέξεως σημαινόμενον . διήκει δὲ | ||
| ἀπαράθραυστον οὐδ ' ὡς ἐξ ἀναγκαίων τινῶν συνισταμένην τὴν διδασκαλίαν ἐκδέχεσθαι , ἀλλ ' ἱκανῶς ἔχειν αὐτήν , εἰ κατὰ |
| ' ἀβλαβοῦς τῆς τοῦ βραχίονος πρὸς τὸν πῆχυν διαρθρώσεως , ἐκτείνειν καὶ κάμπτειν δύνανται , κἂν τελέως ἐνήργουν ἑκάτεροι , | ||
| τὸν λόγον , ἀλλὰ περὶ τῶν χρόνων , τοὺς μὲν ἐκτείνειν κελεύων , τοὺς δὲ συνάγειν , τοὺς δὲ ἴσους |
| τὰ γένη καὶ αἱ κτήσεις σημαίνονται : προτέτακται δὲ τῆς δοτικῆς , ὅτι πρὸς ὄνομα καὶ ῥῆμα κυρίως συντάσσεται , | ||
| ταύτης ἔχεσθαι τῆς συντάξεως . ὡς μὲν οὖν οὐ δύναται δοτικῆς εἶναι πτώσεως , προφανὲς ἐκ τοῦ σημαινομένου , καθὼς |
| εἰς κενὸν σκάφος , τὰ ἀπὸ τῆς φρονήσεως ἕρματα δεῖ προσεμβάλλειν . Οἱ ἐλαφροὶ τῶν ἀνθρώπων ὥσπερ τὰ κενὰ τῶν | ||
| . χρὴ οὖν καὶ χαμαιμήλου ἢ ἀνήθου ἢ κυπρίνου ἐλαίου προσεμβάλλειν ἐν τῇ ἑψήσει . καὶ τούτοις αὐτοῖς δεῖ ὑπαλείφειν |
| οὐκ ἔστι δίχρονον ἀλλὰ ω : δῆλον οὖν ὅτι τῆς παραληγούσης μὴ δυναμένης μεταβληθῆναι εἰς τὸ ε οὔτε ἡ λήγουσα | ||
| τε καὶ προσηγορικὰ διὰ τοῦ ι γράφονται : δηλονότι τῆς παραληγούσης δι ' ἑνὸς σ ἐκφερομένης : οἷον , Ἄρνισος |
| ἔλαττον ἡμισφαιρίου . Κυλίνδρου ὁπωσδηποτοῦν ὑπὸ ἑνὸς ὄμματος ὁρωμένου ἔλαττον ἡμικυλινδρίου ὀφθήσεται . ἔστω κύλινδρος , οὗ ἔστω κέντρον τῆς | ||
| , ἐπὶ δὲ τῆς ΑΔ ἡμικύκλιον ὀρθὸν ἐν τῷ τοῦ ἡμικυλινδρίου παραλληλογράμμῳ κείμενον : τοῦτο δὴ τὸ ἡμικύκλιον περιαγόμενον ὡς |
| , τοῦ γʹ πάλιν χοριάμβου . Τὸ δʹ ἐγκωμιολογικὸν ἤτοι διπενθημιμερὲς ἐκ δακτυλικοῦ καὶ ἰαμβικοῦ πενθημιμεροῦς . Τὸ εʹ τροχαϊκὸν | ||
| παράγραφος . Ἡ ἐπῳδὸς κώλων ιʹ . Τὸ αʹ ἐγκωμιολογικὸν διπενθημιμερὲς ἐκ δακτυλικοῦ καὶ ἰαμβικοῦ πενθημιμερῶν . Τὸ βʹ δακτυλικὸν |
| κατὰ τὴν φύσιν βουληθῶμεν ἕκαστον τέμνειν τοῦ τέμνειν τε καὶ τέμνεσθαι καὶ ᾧ πέφυκε , τεμοῦμέν τε καὶ πλέον τι | ||
| ἴσου τοὺς ὄζους ἔχειν . ὥρα δὲ καὶ πρὸς τὸ τέμνεσθαι τὰ ξύλα τότε διὰ τὸ λοπᾶν : ἐν γὰρ |
| ἁπαλῶν ἐλαίας καὶ κισσοῦ κορύμβων ἡδυόσμου τε χλωροῦ σκευαζόμενον . προσάγειν δὲ ταῦτα χλιαρὰ μέν , ψυχροτέρου καὶ ὠμοτέρου τοῦ | ||
| κατασείειν , τὰς δὲ ἄλλας ἄλλῃ καὶ ἄλλῃ τοῦ τείχους προσάγειν ἐκέλευσεν ἐπιλεξαμένους τὰ ἐπιμαχώτατα καὶ ἀσθενέστατα τῶν τειχῶν : |
| πτῶσις , ὥστε κατὰ σύνταξιν καὶ κατὰ φωνὴν ἀμφιβάλλεσθαι , καθότι καὶ παντὶ πτωτικῷ γενομένῳ κατὰ γενικὴν τὸ τοιοῦτο παράκειται | ||
| τοῖς δὲ οὐ προσάγει τὸ οἰκεῖον . Καὶ ἅμα ἕκαστος καθότι ἐστίν , οὐ μέντοι καθὸ μή ἐστι , ποιεῖται |
| οἰκείοις μέρεσι κατὰ καιροὺς γινομένων ἐπισημασιῶν , κατὰ μὲν τὰς συζυγίας ἡλίου καὶ σελήνης τῶν ἐκλειπτικῶν , κατὰ δὲ τὰς | ||
| συζυγίας προηγοῦνται τοῦ β καὶ τοῦ π τῆς πρώτης ὄντα συζυγίας , ὅπερ ἄτοπον . ὡς γὰρ προείρηται τὰ τῆς |
| τοῦτο γὰρ πέφυκε καὶ δασύνεσθαι , οἷον ῥάπτω , καὶ ψιλοῦσθαι , οἷον μέρος : οὐκ ἔχουσιν οὖν τὸ μάκαρς | ||
| ὑπεσταλμένου τοῦ ρ : τοῦτο γὰρ πέφυκε καὶ δασύνεσθαι καὶ ψιλοῦσθαι , δασύνεσθαι μέν , οἷον ῥαπίζω ῥήτωρ , ψιλοῦσθαι |
| γινόμενον . Ἔπος : ὁ λόγος . Εὐτόνως : εὐτονίας προφέρεσθαι : ὥσπερ οἱ τραγῳδοὶ εὐτόνως τὸν φθόγγον ποιοῦσιν . | ||
| . μετενόει μέντοι ὁπότε πρὸς αὐτὸν ἀποτείνοιτο , ὥστε συνεχὲς προφέρεσθαι ταῦτα : ἐγὼ δὲ τἄλλα μακάριος πέφυκ ' ἀνὴρ |
| εἰς αὐτὰ ὥσπερ γράμματα βλέποντας τοὺς τὴν τοιαύτην γραμματικὴν εἰδότας ἀναγινώσκειν τὰ μέλλοντα ἐκ τῶν σχημάτων κατὰ τὸ ἀνάλογον μεθοδεύοντας | ||
| μὲν οὖν περινοστοῦντα νῦν μὲν Ἀθηναίοις , νῦν δὲ Κορινθίοις ἀναγινώσκειν ἢ Ἀργείοις ἢ Λακεδαιμονίοις ἐν τῷ μέρει , ἐργῶδες |
| τοῦ ἐλάττονος κατὰ τὸ ἐξ αὐτοῦ ἀποβαῖνον , οἷον ἔξεστι στίζειν τοὺς μοιχούς , στίζων τις ἀπέκτεινε καὶ φόνου φεύγει | ||
| Νεφελῶν παρίσταντες : ἄμεινον δὲ εἰς τὸ “ ὀμβροφόροι ” στίζειν . . . , : “ εὔανδρον ” δὲ |
| . Ἑνικά . Τιθείς , τιθεῖσα , τιθέν : πᾶν ῥῆμα εἰς ν λῆγον μετὰ φυσικῆς μακρᾶς μὴ ἔχον τὸ | ||
| παρὰ τὸ βάλλειν εἰς στόμα . Βλάπτω , βρῶ ἐστὶ ῥῆμα ὁμοίως δηλοῦν τὸ ἐσθίω : καὶ μεταθέσει τοῦ ρ |
| / φόρος , οὕτω καὶ τρέχω / τρόχος . τρίετες βαρυτόνως καὶ τριετὲς ὀξυτόνως διαφέρει Πτολεμαῖος ὁ Ἀσκαλωνίτης . βαρυτονούμενον | ||
| καὶ μετὰ [ βίας ] ἀφαίρεσιν δηλώσει : ἐὰν δὲ βαρυτόνως ἁρπάγην ὡς ἀνάγκην , ἐν ᾗ ἐκ τῶν φρεάτων |
| τοῦ βάθους εἰς τὴν ἐκτὸς ἐπιφάνειαν καὶ θερμαίνει σύμπαν τὸ ἄρθρον ἐπικαίει τε σαφῶς τὸ δέρμα καὶ τὰ καταμήνια πινομένη | ||
| ἧς συντάξεως παρυφίσταταί τι πάλιν πρᾶγμα , οὗ γίνεται τὸ ἄρθρον , τὸ μὴ παρὰ τοῦτο ποιησώμεθα . Οὐ δὴ |
| ξύλων συντιθέμεναι , ὡς ἐφικνεῖσθαι καὶ μὴ ἔλαττον ποδῶν τριῶν ὑπερβαίνειν τὸ τεῖχος . Παρεσκευάσθη δὲ ἑκάστη ποδῶν ιβ τὸ | ||
| τινὰ εὑρεῖν , ὃν οὐκ ἂν ἔτι τολμήσαι διὰ φόβον ὑπερβαίνειν : ἀλλ ' ἀπὸ τῆς ἐν τοῖς ἐλάττοσι δοκοῦσι |
| ἢ σχοίνου ἄνθους . ταῦτα γὰρ πρὸς εὐοσμίαν συμβάλλεται . Καθόλου δὲ ἐπὶ μὲν τοῦ πάνυ καλοῦ γεωργουμένου οἴνου συμφέρει | ||
| . Ἀμαραντῶν δὲ περισπωμένως , ὥς φησιν Ἡρωδιανὸς ἐν τῇ Καθόλου . ἔστι δὲ Ἀμαραντὸς πόλις ἐν Πόντῳ : ὡς |
| συμβίοτοι συνεχῶς Τραγεαί τρασιά τροπαῖον χοιροτροφεῖον κρήμνη σεαυτὴν ἐκ μέσης ἀντηρίδος . Κλέων Προμηθεύς ἐστι μετὰ τὰ πράγματα . ἡρῷον | ||
| ἀσπίς ἀσπίδος καὶ σανίς σανίδος , οὕτως οὖν καὶ ἀντήρεις ἀντηρίδος , ὡς παρ ' Εὐριπίδῃ : κρήμνη σεαυτὴν ἐκ |
| ἐστι κατὰ τὴν κοινὴν διάλεκτον βαρυνόμενον τοῦ παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις ὀξυνομένου : ἐκεῖνοι γὰρ ψαλτής λέγουσιν ἐν ὀξείᾳ τάσει : | ||
| παντός γενικῆς ὀξυνομένης τὸ πάντοθεν . ἢ ἐπιρρήματος τοῦ ἐκτός ὀξυνομένου τὸ ἔκτοθεν , ὅπου γε καὶ αἱ βαρυνόμεναι γενικαὶ |
| . Λίτρον αἰγύπτιον καὶ κορίανον καὶ κύμινον τρίβοντα σὺν ἀλείφατι συναλείφειν . Ὅσα θνήσκει , ἀνάγκη γονίμῳ ἡμέρῃ , καὶ | ||
| καὶ τὸ χρέως . ἔστι δὲ αὐτοῖς σύνηθες καὶ τὸ συναλείφειν ἐνίοτε καὶ ἀντὶ δύο ποιεῖν μίαν συλλαβήν , τὸ |
| δὲ τῶν σημείων ἔλεγον οἱ μάντεις , τοῖς μὲν τὸν φρῦνον καταλαβοῦσιν ἐπὶ τῆς πόλεως μένειν ἄμεινον , τοὺς δὲ | ||
| βωμοῖς οἷς ἔθυσαν εὗρον σημεῖα κείμενα οἱ μὲν λαχόντες Ἄργος φρῦνον , οἱ δὲ Λακεδαίμονα δράκοντα , οἱ δὲ Μεσσήνην |
| καὶ τὸν φύσει δεσπότην αὐτῶν προσκυνήσαντες , ὑπὲρ οὗ μᾶλλον αἴρειν ὅπλα τούτοις ἐχρῆν , ποίαν οὐκ ἂν τιμωρίαν ὑποσχεῖν | ||
| πάντα γὰρ ἰήσαιτο πάθη πολυφάρμακος οὖσα . Βούφθαλμον δ ' αἴρειν ἐπιβάλλεο Εἰλειθυίης Μήνης αὐξομένης φαεσιμβρότου , ἀγλαὲ κοῦρε , |