| τίς ἡ θυσία καὶ τίνι τῶν θεῶν ; καὶ ταῦτα περιεργαζόμενος : τίνι οὖν , φησί , τῶν θεῶν ; | ||
| νικήσεις . ποικίλος ] ἐπὶ πολλὰ τὴν γνώμην ἄγων καὶ περιεργαζόμενος καὶ πονηρευόμενος . κἀκ τῶν ἀμηχάνων : ἐκ τῶν |
| ἐγγυᾶται χρησμός ; τί οὖν , ἂν ἐκδράμῃ τι ῥῆμα χαλκοτύπον ἢ σκυτοτόμον , [ ἢ ] ὃ τοὺς τοιούτους | ||
| γὰρ ὁ Βλεπαῖος . Κρατῖνος ὁ νέος : Κόρυδον τὸν χαλκοτύπον πεφύλαξο , ἔχει γὰρ χεῖρα καρταίαν , χαλκῆν , |
| ἀπεκινδύνευσεν ἡμέραν μίαν , ὥστ ' ἢ γεγονέναι λαμπρὸς ἢ τεθνηκέναι . ἡμεῖς δ ' ἔχοντες ἀρραβῶνα τὴν τέχνην τοῦ | ||
| χάριν θαυμάζει , ἕτερον δέ , πόσους οἴεται τῶν ἰδίων τεθνηκέναι . ὥσπερ δὲ ὁ κήρυξ οὐδὲν ᾔδει περὶ τῆς |
| , αὐτὸς δὲ σπεύδων μὲν μετὰ τῆς τῶν θεῶν γνώμης ἐπανελέσθαι τὸν πόλεμον ἐπηρώτησε τὴν Πυθίαν εἰ κρατήσει τοῦ βασιλέως | ||
| τότε φθονῆσαι , ὁ μὴ θελήσας τοὺς αὐτοὺς ἐμοὶ κινδύνους ἐπανελέσθαι . τὸ δὲ ” οὐ περὶ τῶν ὀνομάτων , |
| ἐποίησεν , ἀλλ ' ἕνα μὲν ἁπλῶς τῶν παροξυτόνων τὸν Θέωνα , ἕνα δὲ τῶν ὀξυτόνων τὸν κοιτῶνα , ἕνα | ||
| ποδοῖν ” . ζητουμένου δή , πότερος ἔφθαρται , τὸν Θέωνα φάσκειν οἰκειότερον εἶναι . τοῦτο δὲ παραδοξολογοῦντος μᾶλλόν ἐστιν |
| ὡσπερεὶ κωδάριον ἐφαινόμην . Παραστάδας καὶ πρόθυρα βούλει ποικίλα . Λάμπωνα , τὸν οὐ βροτῶν ψῆφος δύναται φλεγυρὰ δείπνου φίλων | ||
| ἐν ἀθληταῖς : εἴποι δ ' ἄν τις αὐτὸν τὸν Λάμπωνα εἶναι τοιοῦτον ἄνδρα ἐν τοῖς ἀθληταῖς , οἵαν ἐν |
| οἱ Καμικοὶ τὸ Κωκάλου βασίλειον , παρ ' ᾧ Μίνως δολοφονηθῆναι λέγεται . τὴν οὖν ἐρημίαν κατανοήσαντες Ῥωμαῖοι κατακτησάμενοι τά | ||
| φασὶν αὐτοὺς φονεῦσαι : Σωκράτης δὲ ὑπὸ Αὐγέου φησὶν αὐτοὺς δολοφονηθῆναι . καὶ περὶ τοῦ ἀριθμοῦ δὲ διαλλάττουσι : Διονύσιος |
| ἅπαντι : τῷ ὄντι γὰρ ἐῴκει βασιλεῖ καὶ δεσπότῃ , πτωχοῦ στολὴν ἔχοντι , κἄπειτα ἐν ἀνδραπόδοις τε καὶ δούλοις | ||
| δὲ πτωχὸς παρὰ τὸ πτώσσειν ἅπαντας . τοῦ μὲν γὰρ πτωχοῦ ὁ βίος ἐστὶν ἵνα μὴ ἔχῃ τι , τοῦ |
| τῆς Λοκρίδος ἄχρι τοῦ Καικίνου κατὰ τὰ αὐτὰ τοῖς ἄλλοις τέττιξιν ᾄδουσι : διαβάντων δὲ τὸν Καικίνην οὐδεμίαν ἔτι οἱ | ||
| τέττιγα ἡ θεός . διὸ δὴ αὐτοῦ τοὺς συγγενεῖς δημογέροντας τέττιξιν εἰκάζει ὁ ποιητής . ἱστορεῖ Ἑλλάνικος . . . |
| δούλους καὶ πεδότριβας φιλάνθρωπον ἐκ τοῦ μύθου ἐκείνου ποιεῖν σε τιμῶντα τοὺς τὰ ὅμοια πάσχοντας , ἅτε καὶ αὐτὸν δουλεύοντα | ||
| πυλωμάτων , μάλ ' εὐγενῆ τε καὶ τὸν Αἰσχύνης θρόνον τιμῶντα καὶ στυγοῦνθ ' ὑπέρφρονας λόγους . αἰσχρῶν γὰρ ἀργός |
| καὶ σύντομον πλοῦν . ἄνδρα δὲ λαβεῖν καθαρῶς καὶ ἀδόλως παρρησιαζόμενον , καὶ μήτε δόξης χάριν μήτ ' ἐπ ' | ||
| ταῦτα ὑπὸ τῶν κολακευόντων διαφθαρεὶς τὴν ψυχὴν τόν τε Ἀριστομένη παρρησιαζόμενον ἐμίσησε καὶ τέλος συνηνάγκασεν αὐτὸν πιόντα κώνειον τελευτῆσαι . |
| τινα τῶν γνωρίμων ἐν ἀρχῇ καταστάντα καὶ τὴν ἄλλην εὐπραγίαν εὐτυχήσαντα ἐν ὕπνοις θεασάμενος ἐν τῇ πόλει προπεμπόμενον ὑπὸ τῆς | ||
| . καὶ τοῦτον οὖν ἅμα τῷ υἱῷ ἁλιεύοντα καὶ οὐκ εὐτυχήσαντα ἄλλων ἰχθύων ἐν τῇ ἄγρᾳ ἢ πομπίλων οὐκ ἀποσχέσθαι |
| τὰς ἁπάντων , ὥς φησι Δ . νέα ἐφ ' ἡμέρηι φρονέοντες ἄνθρωποι τῆι πρὸς ἀλλήλους ὁρμῆι καθάπερ ἀρτήματι συντόνωι | ||
| ἄριστα τῶν κατ ' ἐωυτόν . τῆι δὲ δὴ ὀγδόηι ἡμέρηι ἔχοντί οἱ φλαύρως οἷα δὴ παρακούσας τις πρότερον ἔτι |
| Κορίνθιον , Ἰβύκειον , Χαλκιδικόν , Ἀλκμανικόν , Κλαζομένιον , Κολοφώνιον , Σικελικόν , Νησιωτικόν , Τῶν ἐπὶ τῆς Ἀσίας | ||
| . . . . Ὅμηρος δὲ καὶ Ἡσίοδος κατὰ τὸν Κολοφώνιον Ξενοφάνη ὡς πλεῖστα ἐφθέγξαντο θεῶν ἀθεμίστια ἔργα , κλέπτειν |
| τὸν ἐν Ἰβηρίᾳ στρατόν , πολύν τε ὄντα καὶ χρόνῳ γεγυμνασμένον , μή οἱ διώκοντι τὸν Πομπήιον κατόπιν ἐπιγένοιτο , | ||
| ἄνδρα ἡμῖν τε ἑταῖρον καὶ περὶ τοὺς Πλάτωνος λόγους εὖ γεγυμνασμένον , οἷα δ ' ἐν ὁδῷ καὶ ἡσυχίας οὔσης |
| μὲν τὸν ξατράπην τῆς χώρας ἐπιτήδειον τοῖς ἀμφὶ Κρατερὸν γιγνώσκων παρέλυσεν τῆς ἀρχῆς , Φιλόξενον δὲ ἀντ ' αὐτοῦ ἄρχειν | ||
| ἅμα τῷ λόγῳ τῆς ἀναστροφῆς , διὰ τῆς αὐτῆς ὁδοῦ παρέλυσεν . Οὐ τοὺς γηράσκοντας δὲ μόνον οὕτω τοῦ ζῆν |
| τὸ τοῦ πάθους ἁψίκορον . Ἐπειδὴ δὲ καὶ ὁ Μάκρων πανοίκιος ἱέρευτο , τρίτῳ ἐπαπεδύετο δόλῳ βαρυτέρῳ . πενθερὸς ἐγεγένητο | ||
| ἀφ ' αἵματος οὐδείς , οὐ γένους ἐστράτευται , ἀλλὰ πανοίκιος αὐτοῖς ἐμπεφώλευκεν | ἡ δειλία ; ἀλλὰ πάντως εἰσὶ |
| τε καὶ ἐσκίρτα . τοῦ δὲ ὀνηλάτου πόρρωθεν ἑστῶτος καὶ γελῶντος λύκος παριὼν ἐθεάσατο καὶ πρὸς ἑαυτὸν ἔφη : „ | ||
| , καὶ ἐκ λείποντος μόνον , ὡς ἐπὶ τοῦ μὴ γελῶντος καὶ κωλυομένου ἱερᾶσθαι . δοκεῖ δὲ καὶ τὸ κατὰ |
| ὑμεῖς τε , παῖδες , τῷδε : καὶ καταίνεσον μήποτε προδώσειν τάσδ ' ἑκών , τελεῖν δ ' ὅς ' | ||
| ἠθέλομεν βασιλέα καθιστάναι , καὶ ἐδώκαμεν καὶ ἐλάβομεν πιστὰ μὴ προδώσειν ἀλλήλους , καὶ οὗτος οὔτε τοὺς θεοὺς δείσας οὔτε |
| οὗτος ἀγαθὸς ζωμοποιός . πρὸς δὲ τὸν ἐπαινοῦντα κιθαρῳδὸν καὶ θαυμάζοντα τὴν δύναμιν αὐτοῦ , ὦ λῷστε , ἔφη , | ||
| Περικλῆς , εἰδὼς τὸν δῆμον ἐν μὲν τοῖς πολεμικοῖς ἔργοις θαυμάζοντα τοὺς ἀγαθοὺς ἄνδρας διὰ τὰς κατεπειγούσας χρείας , κατὰ |
| γὰρ ἂν τὴν ἴσην ἀπολάβοιεν . εἰσηγήσατο τὸν νόμον Τίμων Ἐχεκρατίδου Κολλυτεύς , ἐπεψήφισεν τῇ ἐκκλησίᾳ Τίμων ὁ αὐτός . | ||
| Ἀλεύαν τὸν Σίμου πάντα ἀνείλεκται Εὐφορίων . ὁ δὲ Ἀντίοχος Ἐχεκρατίδου καὶ Δυσήριδος υἱὸς ἦν , ὥς φησι Σιμωνίδης . |
| Φερεκράτης δὲ τὴν γεραιτέραν ὡς ἀφηλικεστέραν , ὡς καὶ Κρατῖνος ἀφήλικα γέροντα . ἐρεῖς δὲ παρθένος ὡραία γάμου . Ἀριστοφάνης | ||
| γὰρ ἣ δεῖ χρῶνται : τὸν μὲν γὰρ πρεσβύτερον ῥητέον ἀφήλικα : οἱ δ ' ἐπὶ τοῦ μηδέπω τῆς ἐννόμου |
| * Ἀφαρέως * στήλην ἤτοι λίθον ἐπὶ τὴν κεφαλὴν Πολυδεύκους ῥίψαντος καὶ σκοτίσαντος αὐτόν . Ἄμυκλος βασιλεὺς ἦν τῶν Φηρῶν | ||
| τοῦ Ἄρεος καὶ τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ ἀνασπάσαντος καὶ εἰς γῆν ῥίψαντος μυθεύονται ἀναδοθῆναι ἄνδρας ἐνόπλους , ἐξ ὧν εἰσιν οἱ |
| : ὤρη γάρ τ ' ὀλίγη πέλεται νεικέων τ ' ἀγορέων τε . Θεωρίς : Δημοσθένης ἐν τῷ κατ ' | ||
| . ὤρη γάρ τ ' ὀλίγη πέλεται νεικέων τ ' ἀγορέων τε ᾧτινι μὴ βίος ἔνδον ἐπηετανὸς κατάκειται ὡραῖος , |
| : Μίμνερμος δέ φησι τὴν μὲν Ἰσμήνην προσομιλοῦσαν Θεοκλυμένῳ ὑπὸ Τυδέως κατὰ Ἀθηνᾶς ἐγκέλευσιν τελευτῆσαι . [ τὸ δὲ δρᾶμα | ||
| τοῦ δευτέρου ἔπαινον . πανηγυρικὸν δὲ καὶ δριμὺ περὶ τοῦ Τυδέως λέγων οὐκ εἶπεν ὅτι γίγας ἐστὶν ἢ γίγασιν ὅμοιος |
| ὕβρεως δὲ καὶ στάσεως φιλονεικίᾳ , καὶ τὸν μᾶλλον πλήκτην στεφανούμενον . καὶ ταῦτα μέν ἐστι τῶν κακῶν τὰ ἐλάττονα | ||
| δὲ ἐκεῖνο τί ἐρεῖτε ; τὸν γὰρ χθὲς ἄρχοντα καὶ στεφανούμενον μὲν ὑπὸ τῶν πόλεων ἐν τοῖς δεῦρο ἱεροῖς , |
| πλευρὰς ἔχουσιν , [ ὡς ἀριθμοὺς τρεῖς ἴσους ἐπὶ ἴσους πολλαπλασιάζεσθαι , ] οἱ δὲ ἀνίσους . τούτων δ ' | ||
| πλεῖον , ἀλλὰ ἐκ τοῦ αὐτὸν καθ ' αὑτὸν μὴ πολλαπλασιάζεσθαι , ἀλλ ' ὑπὸ ἑνὸς καὶ ἑτέρου , οἷον |
| ἐκ πτωχῶν ] αἰνίττεται τοὺς περὶ τὸν Δημάδην , Εὔβουλον Φρύνωνα Φιλοκράτην καὶ εἴ τινες ἕτεροι . οἱ δ ' | ||
| , εἷς τῶν ἑπτὰ σοφῶν λεγομένων , πλεύσας ἐπὶ τὸν Φρύνωνα στρατηγὸν διεπολέμει τέως διατιθεὶς καὶ πάσχων κακῶς , ὕστερον |
| βίον ὤφειλε με - τρῆσαι , οὔτε ὑποτακτικὸν οὔτε ταπεινὸν γεννήσαντα τὸν οἰκοδεσπότην ἐχρῆν λαμπρὸν καὶ ἐπίσημον ἐξ ὑστέρου κατασκευάσαι | ||
| ὑπὸ πόντων δύνοντα καὶ τῇ Μελανίππῃ περιπλεκόμενον καὶ υἱὸν ἀνθρωποβόρον γεννήσαντα , ἢ περὶ τῶν τοῦ Διὸς παίδων ὁπόσα οἱ |
| τῶν δὲ βασιλέων τῶν εἰρημένων ἕστηκεν οὐ πόρρω Θεαγένης ὁ Τιμοσθένους Θάσιος : Θάσιοι δὲ οὐ Τιμοσθένους παῖδα εἶναι Θεαγένην | ||
| ἐν αὐτοῖς ὑπὸ τοῦ Ἐρατοσθένους τὸ πλῆθος , καὶ ὑπὸ Τιμοσθένους τοῦ τοὺς λιμένας συγγράψαντος , ὥστ ' οὐκ ἄξιον |
| : ἐν δὲ τοῖς Δημιοπράτοις κλιμάκιον , ἐν δὲ Ἀμειψίου Κόννῳ κλιμακίδα . ἦ που δὲ καὶ τύμπανα καὶ κύμβαλα | ||
| Πλάτων Γρυψίν : ἰχθῦς , κωλᾶς , φύσκας . Ἀμειψίας Κόννῳ : δίδοται μάλισθ ' ἱερώσυνα , κωλῆ , τὸ |
| , Φρίξος , ἐὰν δὲ κωδάριον Ἰάσων . Χαιρεφῶντος δὲ παρασίτου μέμνηται Μένανδρος λέγων : διαφέρει Χαιρεφῶντος οὐδὲ γρῦ ἄνθρωπος | ||
| γαστέρα δέ , φέρε καὶ ἡμεῖς καί τι παίσωμεν , παρασίτου μνημονεύσαντες ἡμεδαποῦ . Ἰόρτιόν τε καὶ τοῦτον θῶπα ἰσχυρὸν |
| καὶ ἀπὸ τῆς τῶν ὀνομάτων ἀναπτύξεως Ἐπικράτους καὶ Μορύχου καὶ Φαίδρου λέγειν τι , ὡς κρατουμένου τοῦ σκοτεινοῦ καὶ τοῦ | ||
| κάλλος ὀξυτάτας παθῶν ὁρμὰς ἐγείρει ; πάνυ γοῦν ἐρᾶν ἔδει Φαίδρου διὰ Λυσίαν , ὦ Πλάτων , ὃν προὔδωκεν . |
| τοῖς εἰσαφικνουμένοις τὸ ἀνάθημα φαίνεσθαι . νυνὶ δὲ ἐπεὶ μηδὲ Λύσιππος μηδὲ ἄλλος τις τῶν ὄντων οἷός τέ ἐστιν ἀξίαν | ||
| δευτερουργοὺς τοὺς τοῦτο ποιοῦντας . τάχα δὲ τοῦτο ὑποδηλοῖ καὶ Λύσιππος ἐν Βάκχαις σὺ δ ' ἀναγνάψας καὶ θειώσας τὰς |
| Ἐπιδαύρου Δίωνα τῆς ἐν τῇ Ἀργολίδι . ἐχόμενοι δὲ τούτων Ἀξιόνικός ἐστιν Ἀχαιὸς ἐκ Πελλήνης , ἐκ δὲ Ἑρμιόνος Θεάρης | ||
| Ἐπιδαύρου Δίωνα τῆς ἐν τῇ Ἀργολίδι . ἐχόμενοι δὲ τούτων Ἀξιόνικός ἐστιν Ἀχαιὸς ἐκ Πελλήνης , ἐκ δὲ Ἑρμιόνος Θεάρης |
| δέκα πόλεις πορθησάντων τῆς Κρήτης ἐκβάλλεται . Αἴθωνος αὐτάδελφον τὸν Ἰδομενέα , Αἴθωνος δὲ τοῦ Ὀδυσσέως λέγουσιν : οὐκ ἔστι | ||
| ταύτηι [ ] | κέχρηνται , Λεοντέα ? καὶ | Ἰδομενέα καὶ Πυθοκλέα | καὶ Ἕρμαρχον καί [ πως ] |
| τὸ πείθειν . αὖθις δὲ παῖδας ἐγέννησε Δηίφοβον Ἕλενον Πάμμονα Πολίτην Ἄντιφον Ἱππόνοον Πολύδωρον Τρωίλον : τοῦτον ἐξ Ἀπόλλωνος λέγεται | ||
| τε δῖον Πάμμονά τ ' Ἀντίφονόν τε βοὴν ἀγαθόν τε Πολίτην Δηΐφοβόν τε καὶ Ἱππόθοον καὶ δῖον Ἀγαυόν : ἐννέα |
| τε καὶ τοσοῦτος ἐγενόμην , ὥστε τοὺς ἄνδρας τοὺς ταῦτα βουλεύσαντας ἐφ ' ὑμῖν καὶ πράξαντας ψευσθῆναι τῆς αὑτῶν γνώμης | ||
| γὰρ τῆς ἴσης τιμωρίας ἀξίους ᾠήθης τούς τε ἐξ ἀρχῆς βουλεύσαντας τὴν ἐπανάστασιν καὶ τοὺς ὑπὸ τῶν ὅπλων παρασυρέντας καὶ |
| αὐτὸν λυπούμενον τὴν λύπην ἑαυτῷ ἐπισπᾶται 〛 . ὅττι μιν ἐξαπάτησε Προμηθεύς : 〚 ἐνταῦθα δὲ λέγει τὸν ἐπὶ τοῦ | ||
| Ἀσώπης † ἢ Κλυμένης ἢ Θέμιδος . ⌊ ὅττι μιν ἐξαπάτησε ⌋ Προμηθεύς : ἀπάτην οὖν ἐνταῦθα λέγει ὁ Ἡσίοδος |
| , σπόγγισον . τοῦτο φοβῇ , μὴ οὐ δύνῃ ζῆν ἀρρώστου βίον , ἐπεί τοι τὸν τῶν ὑγιαινόντων μάθε , | ||
| ] αταπ [ ! ] ? [ ] χικαταντ [ ἀρρώστου ] ον [ ] οις κατ [ μγων [ |
| καὶ ἐν τῇ πόλει ὁ τῆς γυναικὸς ἀνὴρ τὸν τύραννον μοιχεύοντα ἀνεῖλε καὶ ἀμφισβητοῦσι τῆς δωρεᾶς : διαφέρει δὲ ὁ | ||
| καταλαβεῖν ἐπὶ τῇ συνοίκῳ μοιχὸν , καὶ σὲ διαφθεῖραι τὸν μοιχεύοντα . εἶτα τῷ συλλογισμῷ : δῆλον γὰρ ὡς ἕτερον |
| ὥς . ὄστρεά τ ' ἤνεικεν , Θέτιδος Νηρηίδος ὕδνα σόγκους δ ' οὐκ ἂν ἐγὼ μυθήσομαι οὐδ ' ὀνομήνω | ||
| δέ φησιν Ἡγήσανδρος τὸν Σεῦτλον ἐπικαλούμενον παραθέντος τινὸς αὐτῷ πλείους σόγκους ἐν δείπνῳ , ὁ Καπανεύς , ἔφη , ὁ |
| γὰρ μετρίων πρῶτα μὲν εἰπεῖν τοὔνομα νικᾶι , χρῆσθαί τε μακρῶι λῶιστα βροτοῖσιν : τὰ δ ' ὑπερβάλλοντ ' οὐδένα | ||
| φαύλους μάχεσθαι βουκόλους ἡγούμεθα . πολλοὶ δ ' ἐπληρώθημεν οὐ μακρῶι χρόνωι . πίπτει δὲ μανίας πίτυλον ὁ ξένος μεθείς |
| καὶ Κλεῖτον τὸν σοφὸν καὶ Φιλώταν τὸν καλὸν καὶ τὸν γέροντα Παρμενίωνα καὶ τὸν διδάσκαλον Καλλισθένην καὶ Ἀριστοτέλην ἐμέλλησε καὶ | ||
| Ἵνα σβέσωμεν τὸ πῦρ . ὦ τύμβε : Ὡς πρὸς γέροντα εἶπεν . ἀντὶ τοῦ ὦ ταφῆναι ἄξιε . [ |
| ἔνθα καὶ ἑτέρους παῖδας ἐξ Ἀνδρομέδας γεννᾷ , Ἀλκαῖον , Σθένελον , Ἕλειον , Μήστωρα , Ἠλεκτρύονα καὶ Γοργοφόντην † | ||
| . τρίτον δέ φασιν εἶναι τῶν ἀπελθόντων ἐν Κολοφῶνι τὸν Σθένελον τὸν υἱὸν Καπανέως τοῦ κατασκάψαντος τὰ τείχη τῶν Βοιωτικῶν |
| οὐκ ἂν ἦν σπουδαῖος συνεργοῦντα ἑαυτῷ τὸν δαίμονα ἔχων . Νοῦς γὰρ ἐνεργεῖ ἐν τούτῳ . Ἢ οὖν δαίμων αὐτὸς | ||
| τι τῆς ἡδονῆς πίνειν . οἷς μὲν οὖν ἐστιν ὁ Νοῦς οἰνοχόος , οὕτως οἰνοχοεῖν , φοβούμενον καὶ προσέχοντα μή |
| βούλομαι ἀποθανεῖν , ποιήσας τι κακὸν τοῖς ἐχθροῖς μου καὶ ἀμυνάμενος αὐτοῖς : † τὸ ἑξῆς : δράσας τι τοὺς | ||
| χάριν ὁ μὲν προκατάρξας ἀπαρνεῖται μὴ προκατάρξαι . ὁ δὲ ἀμυνάμενος τὴν βλάβην μὲν ὁμολογεῖ ἣν ἔβλαψε τὸν ἄρξαντα , |
| τοῦ ἰατροῦ ἀλλ ' ὁ σκυτοτόμος ἰατροῦ καὶ ὁ ἰατρὸς σκυτοτόμου , ὥστε φανερόν , ὅτι αἱ χάριτες τῶν ἀνομοίων | ||
| λεπτὰ εἴρηται ἐν Ποσειδίππου Πορνοβοσκῷ καὶ ξυστήρια . τὰ δὲ σκυτοτόμου σκεύη τομεὺς ἐν Πλάτωνος Ἀλκιβιάδῃ εἰρημένος , καὶ σμίλη |
| μάρτυρας Θρασυάλκην τε καὶ τὸν ποιητὴν αὐτὸν τῶι τὸν μὲν Ἀργεστὴν τῶι Νότωι προσνέμειν ἀργεστᾶο Νότοιο , τὸν δὲ Ζέφυρον | ||
| μάρτυρας Θρασυάλκην τε καὶ τὸν ποιητὴν αὐτὸν τῶι τὸν μὲν Ἀργεστὴν τῶι Νότωι προσνέμειν ἀργεστᾶο Νότοιο , τὸν δὲ Ζέφυρον |
| Πτολεμαῖος ὁ τῆς Αἰγύπτου βασιλεὺς μέχρι μέν τινος ἐπῃνεῖτο : Ἀριστομένη δὲ τὸν ἐπίτροπον αὐτοῦ γεγενημένον καὶ πάντα καλῶς διῳκηκότα | ||
| ὑπὸ Ἀθηναίων ἡγεμὼν ἐδόθη τοῖς Σπαρτιάταις . ἔνιοι δὲ τὸν Ἀριστομένη γεγονέναι φασὶ κατὰ τὸν εἰκοσαετῆ πόλεμον . ὁ δ |
| δέξηι μ [ λαλοῦντα γάρ ϲε θηρίον [ πρὸϲ τὸν τελώνην λιθιν [ ϲπαϲάμενον ] ? ? εὐθὺϲ ημ ? | ||
| κρατῆρά τ ' αἴρου καὶ τὸν ἥδιστον κέρα . ἵππον τελώνην , συκοφάντην ἀετόν , βάτραχον σοφιστήν , ὀψοποιὸν ἐμπίδα |
| , περιέθετο διάδημα τῆς βασιλείας , καὶ κρατήσας ἔρημον αὑτὸν ἀνηγόρευσε βασιλέα , καὶ κατὰ τῶν σατραπῶν καὶ τῶν στρατηγῶν | ||
| ὄχλῳ καὶ συνόδῳ ἡ Πυθὼ αὐτὸν ἄριστον τῶν διαυλοδρόμων παίδων ἀνηγόρευσε , ἀντὶ τοῦ εἰς Πύθια δίαυλον ἐνίκησε . διαυλοδρομᾶν |
| ἰσχυρὸν καὶ τρόμος , αἱ γὰρ φλέβες συσπώμεναι , καὶ συνιόντος καὶ πηγνυμένου τοῦ αἵματος , συσπῶσί τε τὸ σῶμα | ||
| ὥρας ἄνθος καπηλεύουσαν ἀλλ ' ἢ δι ' ἔρωτα τοῦ συνιόντος ἢ διὰ τέκνων γένεσιν , ὅσιον θεσμῶν τῶν ἐπὶ |
| οὐκ ἀτρέμα ἔχει ἑαυτὴν οὐδὲ ἐπὶ τὸν κυναγωγὸν ἐπάνεισιν οὐδὲ ἀνακαλοῦντος ὑπακούει , ἀλλ ' ὑπὸ μελέτης τοῦ θεῖν ἐπὶ | ||
| τι λαμπρὸν ἔργον ἐν μάχαις ἀποδειξαμένῳ , κατ ' ὄνομα ἀνακαλοῦντος , καὶ πολλὰ καὶ μεγάλα τοῖς ἀριστεύσασι κατὰ τὴν |
| ] ὑποκοριστικῶς ὁ ὄνος . κάνθων τί κλάεις : ὡς βαρυνομένου τοῦ ὄνου ⌈ φησὶ τὸ ” τί κλαίεις “ | ||
| . . Τοῦ δὲ θεράποντος ἐν ὁδῷ βαστάζοντος ἀργύριον καὶ βαρυνομένου , ὥς φασιν οἱ περὶ τὸν Βίωνα ἐν ταῖς |
| , ὅτι ταῦρος λέγεται παρὰ τὸ τείνειν τὴν οὐράν , μετέθηκε τὴν εὕρεσιν τῆς ἐτυμολογίας . κλίσιον ω . . | ||
| πρὶν ἐλθεῖν : τῶ κ ' οὔ τι τόσον κέλαδον μετέθηκε . νῦν δὲ περὶ πτωχῶν ἐριδαίνομεν , οὐδέ τι |
| μὲν ποταμὸν ἀποστρέψαι εἰς τὴν θάλασσαν καὶ διὰ τοῦτο μεμυθεῦσθαι ἀνῃρηκέναι τὸν ἀετὸν Ἡρακλέα , τὸν δὲ Προμηθέα λῦσαι τῶν | ||
| μηδίζειν τὸ φορεῖν Μηδικὴν ἐσθῆτα , καὶ τοῦ τὸν μάγον ἀνῃρηκέναι τὸν τύραννον τὸ εἴσω τῶν παρ ' αὐτοῦ ὑποσχεθεισῶν |
| σημεῖον ἐντός , ἀπὸ δὲ τοῦ σημείου πρὸς τὸν κύκλον προσπίπτωσι πλείους ἢ δύο ἴσαι εὐθεῖαι , τὸ ληφθὲν σημεῖον | ||
| σημεῖον ἐκτός , ἀπὸ δὲ τοῦ σημείου πρὸς τὸν κύκλον προσπίπτωσι δύο εὐθεῖαι , καὶ ἡ μὲν αὐτῶν τέμνῃ τὸν |
| ἀπόλλυται . καὶ πολλὰ βαλλόμενος καὶ τοξευόμενος ὥς τισιν ἄνθεσι στεφανούμενος λέγω : βάλλετε καὶ μὴ φείδεσθε . τί δ | ||
| ὃ δὲ εὖ διαβὰς ἐν τῇ στάσει καὶ ἐγκρατῶς , στεφανούμενος ἀπῄει . Ἐὰν προσέχῃ τις Καλλίᾳ , φιλοπότην αὐτὸν |
| ὅταν οὖν ἡ ὑγρότης ῥυῇ πρὸς τὸν πνευματικὸν τόπον ποιεῖ λειποψυχεῖν . Ὅτι ὑπὸ καταψύξεώς φησιν , ὡς κοινῷ λόγῳ | ||
| δὲ παρεστῶτας διὰ τὴν περὶ τοῦ γινομένου δόξαν ὡς φαύλου λειποψυχεῖν . ὁ μέντοι γε ὑποθέμενος τὸ φύσει τι ἀγαθὸν |
| κέκλοφα φλυαρῶν ] ἔξω τῆς ἀληθείας λέγει οἶδα ] ὅτι ἔκλεψεν τοιοῦτο ] οὐδενός ] ἐν οὐδενί ὑγιαίνειν ] τὰς | ||
| τὴν δίκελλαν ἀπολέσας ἐπεζήτει , μή τις παρόντων τήνδ ' ἔκλεψεν ἀγροίκων . ἠρνεῖθ ' ἕκαστος . οὐκ ἔχων δ |
| δεξιᾷ ἐσπλεόντων εἰς τὸν Πόντον . ἐπεὶ δὲ ἐπυθόμην Κότυν τετελευτηκέναι , τὸν βασιλέα τοῦ Βοσπόρου τοῦ Κιμμερίου καλουμένου , | ||
| τοῦ ἀποδημοῦντος παιδὸς , ὅτι φήμη γέγονεν ἐπ ' αὐτὸν τετελευτηκέναι : ἐπιπλέκονται δὲ στοχασμοὶ καὶ ἑτέραις στάσεσιν , ὡς |
| , φησὶν ὁ Χρύσιππος , εἰ μετελήφθη τὰ ἐπὶ τοῦ Σαρδαναπάλου οὕτως : εὖ εἰδὼς ὅτι θνητὸς ἔφυς σὸν θυμὸν | ||
| μὲν ἡ Ἀσσυρίων , κατασχοῦσα ἀπὸ Νίνου τοῦ πρώτου μέχρι Σαρδαναπάλου τοῦ ὑστάτου βασιλεύσαντος αυν : δευτέρα δὲ ἡ τῶν |
| Κακοδαίμων ἐγώ . Ἔμ ' ἥτις εἴμ ' ἤρου ; Κλεωνύμου γυνή . Γιγνώσκεθ ' ὑμεῖς ἥτις ἔσθ ' ἡδὶ | ||
| γάρ τις αὐτοὺς ἔροιτο διὰ τί ἀξιοῦσι κληρονόμοι γενέσθαι τῶν Κλεωνύμου , τοῦτ ' ἂν εἰπεῖν ἔχοιεν , ὅτι καὶ |
| ἂν βούλοιτο μεγάλα πρὸς αὐτὸν διαφωνῆσαι τοὺς Κροτωνιάτας καί , δοκιμάζοντος αὐτοῦ μηδ ' ἱερεῖα τοῖς βωμοῖς προσάγειν , ἐκείνους | ||
| μήτε τοῖς ἐκ πονηρῶν ἀγαθοῖς ἕψεται τιμή , τοῦ νόμου δοκιμάζοντος ἕκαστον αὐτὸν ἐφ ' ἑαυτοῦ καὶ μὴ συγγενῶν ἀρεταῖς |
| σελήνην αὐτῇ ἐποχεῖσθαι . Κρατῖνος Χείρωσιν : αἲξ οὐρανία . ὄφλειν καὶ ῥόφειν : τὰς πρώτας συλλαβὰς τῶν τοιούτων οἱ | ||
| τὸ νεώριον : οὐρούς τ ' ἐξεκάθηρον † † . ὄφλειν καὶ ὀφείλειν διαφέρει . Ἀπολλωνίδης ὁ Νικαεὺς ἐν ὑπομνήματι |
| γε οἶδα καὶ Ἀνάχαρσιν τὸν Σκύθην ἐν συμποσίῳ γελωτοποιῶν εἰσαχθέντων ἀγέλαστον διαμείναντα , πιθήκου δ ' ἐπεισαχθέντος γελάσαντα φάναι , | ||
| βίον , ἄγαμον , ἄδουλον , ὀξύθυμον , ἀπρόσοδον , ἀγέλαστον , ἀδιάλεκτον , ἰδιογνώμονα . τηλικουτοσὶ γέρων ἄπαις ἀγύναικος |
| ' αὐτὸν ᾤχετο φεύγων ἅμα τοῖς ἑταίροις : τὸν δὲ Τύλλιον ἡ πληθὺς ἅπασα μετὰ χαρᾶς καὶ κρότου καὶ πολλῆς | ||
| φύσιν εἶχε πρὸς οὐδὲν τῶν καλῶν ἀντιπράττουσαν . ἐπεὶ δὲ Τύλλιον ἀποκτείνας Ταρκύνιος σὺν ἄλλοις ἀνδράσι πολλοῖς καὶ ἀγαθοῖς καὶ |
| ὡς τεθηπώς . διόπερ ἐκείνου ἀρνουμένου μὴ βεβρωκέναι τὸν πρότερον πέλεθον τὸν κάνθαρον προστίθησι καὶ τὴν αἰτίαν , ὡς περικυλίσας | ||
| τοῦ Ἀγαμέμνονος τοῦ μανέντος , καὶ τοῦτον μαινόμενον λέγει . πέλεθον ] βόλιτον . ἐπαΐξειεν ] συνίζησις . βάλοι Κρατῖνον |
| ὀρθῶς καὶ δικαίως ἀπολήψεσθαι παρὰ φίλου γε ὄντος αὐτῷ καὶ προξένου , εἰ δέ τι πάθοι , ἄντικρυς ἔσεσθαι δεδωκώς | ||
| ἄλλοθέν τε χρήματα εὐπορήσας καὶ ἐκ Μυτιλήνης παρὰ τοῦ ὑμετέρου προξένου Ἀπολλωνίδου καὶ παρὰ τῶν φίλων τῆς πόλεως λαβὼν τριακοσίους |
| παλαιὸν στέλλεσθαι . ἄλλοι δὲ καὶ αὐτὸν τὸν θεόν φασιν αὐλῆσαι , καθάπερ ἱστορεῖ ὁ ἄριστος μελῶν ποιητὴς Ἀλκμάν : | ||
| ἐν τῷ πρώτῳ περὶ μουσικῆς ἐπὶ τῷ Πύθωνί φησιν ἐπικήδειον αὐλῆσαι Λυδιστί . . : καὶ ἡ μιξολύδιος δὲ παθητική |
| ἀνακυκῆσαι τὰς ἀπίους ἁρπάζετε . Οὐδ ' ἀποπροσωπίζεσθε κυάμοις ; πώμαλα . Ἦ μὴν σὺ σαυτὸν μακαριεῖς , ὦ τᾶν | ||
| ψίλαξ ψό ὠξυθυμήθη ἦ λοιδορία τις ἐγένεθ ' ὑμῖν ; πώμαλα : οὐδ ' εἶπον οὐδέν . αἱ γυναῖκες τὸν |
| ἐκμέμακται ἐκ τοῦ παραδείγματος . εἰ κέρδους κρείττων ἐγενόμην , ἐζήλωσα τὸν ὁσημέραι πλουτοδοτοῦντα . εἰ τὸν θυμὸν ἐχαλίνουν , | ||
| ἐστι διαπεπραγμένος , ἐπαβελτερώσας τὸν πρότερον ἀβέλτερον . οὐπώποτ ' ἐζήλωσα πολυτελῆ νεκρόν : εἰς τὸν ἴσον ὄγκον τῷ σφόδρ |
| παρ ' ἐμοῦ λαβών , φίλτατε . Πύθωνος δὲ αὐτὴν ἀπολιπόντος , Εὔαρδιν δὲ τὴν παχεῖαν ἀναλαβόντος , εἶθ ' | ||
| διὰ τὴν ἔκθλιψιν , ἡ δ ' οὐκ ἂν συμμείνειεν ἀπολιπόντος πάντῃ καὶ πάντως τοῦ ὑγροῦ . διὸ ταῦτα μὲν |
| πόλεμον ἅμα τοῖς ἄλλοις Ἀχαιοῖς . ὑπογραφεὺς γὰρ αὐτοῦ τοῦ Ἰδομενέως ἐτύγχανεν ὁ αὐτὸς Δίκτυς καὶ ἑωρακὼς ἀκριβῶς τὰ τοῦ | ||
| Ἰδομενέως οὐ φείσεται ὁ Λεῦκος . τὸν κατατεθέντα ὑπὸ τοῦ Ἰδομενέως φυλάττειν τὴν † Τροίαν . ἧς πατὴρ : συνέθετο |
| κάταγμα κροκυδίζουσαν αὐτὴν κατέλαβον . ἦ τις κάμηλος ἔτεκε τὸν Φιλωνίδην . ᾠά , κάρυ ' , ἀμυγδάλαι καὶ λύχνον | ||
| Τοῦ Ὀδυσσέως ὤφει - λεν εἰπεῖν . σκώπτων δὲ τὸν Φιλωνίδην , οὗ ἤρα Λαΐς τις ἐν Κορίνθῳ πόρνη , |
| δωρεὰν λαβεῖν : καὶ ἐν τῷ κατὰ ἀμφισβήτησιν , „ ἀνῄρηκα τοίνυν τὸν τύραννον καὶ τὴν τοῦ τυραννοκτόνου δωρεὰν δεῖ | ||
| . τί διαφέρει πότερον ὁ πατὴρ ἢ ἐγὼ τὸν πονηρὸν ἀνῄρηκα ; εἶτα τῷ συλλογισμῷ , ὅτι ταὐτόν ἐστιν , |
| αὐτὰ καὶ ὡς ἤκουσας . Νὴ Δί ' , ἢ ἀδικοίην φιλόσοφόν τε καὶ φιλαλήθη ἥρωα μὴ τιμῶν ἀλήθειαν , | ||
| μοι παρ ' αὐτοῖς ἡ μονή . Νὴ Δία , ἀδικοίην γὰρ ἂν πρὸς ἀδελφήν σε οὖσαν μὴ λέγων . |
| τοὺς λόγους , ἀλλὰ τὸν Ἐπίκουρον ἀναβιβάσεται συναγορεύσοντα : οὕτως ἐντρυφᾷ τῷ δικαστηρίῳ . πλὴν ἀλλὰ ἐκεῖνά γε : αὐτὴν | ||
| καὶ ἑρμηνείαν ἔχει „ τρυφήν „ , ὅτι ἐνευφραίνεται καὶ ἐντρυφᾷ πρὸ τῶν ἄλλων ἀμιγέσι καὶ ἀκράτοις , ἔτι δὲ |
| συνέλεγεν . Εὔφημος μὲν οὖν ἐτελεύτα : Κάρρωτος δὲ τῆς Ἀρκεσιλάου γυναικὸς ἀδελφὸς διεδέξατο τὴν τῶν ἐποίκων ἡγεμονίαν . ὁ | ||
| ἄλλοις καὶ Μεγαλοφάνει τε καὶ Ἐκδήλῳ λέγουσι : τοὺς δὲ Ἀρκεσιλάου φασὶν εἶναι Πιταναίου μαθητάς . μέγεθος μὲν δὴ καὶ |
| δὲ στοχασμοῦ μὲν τοῦ ἐκ κατασοφισμοῦ τοῦτο : νόμος τὸν ἄπαιδα μὴ στρατηγεῖν : θέμενός τις υἱὸν ἐστρατήγησε : μετὰ | ||
| ἀντὶ τοῦ ὡς οὐδείς : μήπω με μηδὲ σπαρέντα : ἄπαιδα . ἀγέννητον : ἐμαντεύσατο : γράφεται καὶ πατρὸς ὅς |
| : καὶ Ἄρτεμις καὶ νύμφη : Καλλίμαχος : ἑλλόφονον Βριτόμαρτιν ἐΰσκοπον . τῆς δὲ θεοῦ Βριτομάρτιδος * * * : | ||
| ' ἐλεαίρεσκον μάκαρες θεοὶ εἰσορόωντες , κλέψαι δ ' ὀτρύνεσκον ἐΰσκοπον Ἀργειφόντην . ἔνθ ' ἄλλοις μὲν πᾶσιν ἑήνδανεν , |
| γενέσθαι , ὥστ ' εἴ γ ' ἐκείνῃ πεισθεὶς τὸν ὑὸν ἐποιεῖτο , τῶν ἐκείνης παίδων τὸν ἕτερον ἐποιήσατ ' | ||
| οὐδετέρῳ αὐτοῖν τὴν ἀξίαν χάριν ἀποδίδως : ἐμὲ μὲν γὰρ ὑὸν ὄντα Θεοφράστου , σαυτοῦ δὲ ἀδελφιδοῦν , ἀποστερεῖς ἅ |
| τῷ Θεοκρίτῳ . ἐκεῖνος γάρ φησι : καὶ νυκτὶ νεώτερον Ἰφικλῆα . κροκωτόν : ἤτοι ἀπὸ τῆς χρόας κροκοειδὲς , | ||
| βίην Ἡρακληείην : τὸν μὲν ὑποδμηθεῖσα κελαινεφέϊ Κρονίωνι , αὐτὰρ Ἰφικλῆα δορυσσόωι Ἀμφιτρύωνι , κεκριμένην γενεήν : τὸν μὲν βροτῶι |
| : φῦλα Πελασγῶν τῶν , οἳ Λάρισαν . τὸν δὲ Πολύφημον Ἐλάτου παῖδα εἶπεν Ἀπολλώνιος , Σωκράτης δὲ καὶ Εὐφορίων | ||
| . , . . Ἀντισθένης δέ φησιν ὅτι μόνον τὸν Πολύφημον εἶναι ἄδικον : καὶ γὰρ ὄντως τοῦ Διὸς ὑπερόπτης |
| τὸν ποιητὴν , παρὰ Πρυτάνιδι δειπνοῦντα , καὶ ἐπιδεικνυμένου τοῦ Πρυτάνιδος κιβώριά τινα δοκοῦντα πεποιῆσθαι πολυτελῶς , τοῦ κώθωνος εὖ | ||
| ὁ ποιητὴς οὐκ Εὐνόμου λέγει τὸν Λυκοῦργον πατρὸς , ἀλλὰ Πρυτάνιδος καὶ τὸν Λυκοῦργον καὶ τὸν Εὔνομον , οἱ δὲ |
| , λέγων ὡς ἄρα καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ καὶ πτωχὸς πτωχῷ , καὶ τἆλλα δὴ πάντα οὕτως | ||
| φασὶν εἶναι λέγοντος , Οἶνός τοι χαριέντι πέλει ταχὺς ἵππος ἀοιδῷ : ὕδωρ δὲ πίνων χρηστὸν οὐδὲν ἂν τέκοις . |
| : αἱ λαπίναι . Τοῦτο δ ' εἶπε σκώπτων τὸν γυναικώδη . Φυκίδας εἶπεν ἐνταῦθα ὁ ποιητὴς , θέλων λοιδορῆσαί | ||
| τὸν Σαρδανάπαλλον , καὶ τήν τε τρυφὴν αὐτοῦ καὶ τὸν γυναικώδη τῶν ἐπιτηδευμάτων ζῆλον ἀκριβῶς κατανοήσας , κατεφρόνησε μὲν τοῦ |
| ὑπὸ τὴν σὴν μασχάλην : πέμπομαι θῦμα δάιον ὑμῶν μέλλων φονεύεσθαι : κατακεκομμένον σφάγιον : ὦ βασιλεῖς , ὦ ἄρχοντες | ||
| διαδοχὴν , καὶ οὐδείς ἐστι μύσους αἴτιος , ἐν ὅσῳ φονεύεσθαι μέλλει , εἰ μὴ εἷς . ἐκεῖνος μέντοι ὁ |
| χρώμενος , ἐγρηγορώς , σπουδαῖος , οὐδὲν ὑπερτιθέμενος , οὐδὲν ὑπερβαλλόμενος . περὶ δὲ τοῦ ἐναντίου βραδύς , μελλητής , | ||
| ἀμελής , ἀμβλύς , ἀργός , διάγων , διαμέλλων , ὑπερβαλλόμενος , ὑπερτιθέμενος , στρεφόμενος , τὸν καιρὸν παριείς . |
| τούτοις τιμῶσι μάλιστα , οἷς καθ ' ἡμέραν καὶ τὸν παράσιτον , ” Καλῶς νὴ Δία ἔγραψεν ὁ παῖς , | ||
| σε ἐν γαστρὶ λαμβάνειν ἀεί . ὁ δ ' αὐτὸς παράσιτον ἀκούσας ὑπὸ γραίας τρεφόμενον συγγιγνόμενόν τε αὐτῇ ἑκάστης ἡμέρας |
| κοῦφα πανηγύρεως . καὶ θάμβος μέν , ἀτὰρ τοῦδε πλέον ἤνυσε θαῦμα πρόσθεν Πισαίου , ξεῖνε , θυηπολίου : ὃν | ||
| μετρητόν : ἀτὰρ περιφαίνεται εὖρος ὅσσον τ ' αἰγανέης δορατοξόος ἤνυσε τέκτων εἰς ἐνοπὴν ταύρων τε βαρυφθόγγων τε λεόντων . |
| τουτέστι τὴν τοῦ διδάσκοντος ἅπασαν ἐπιστήμην εἰς τὴν ψυχὴν τοῦ μανθάνοντος . σοφισταὶ μὲν γὰρ ὑπὸ μισθαρνίας ἅμα καὶ φθόνου | ||
| ἀναμιμνῄσκεσθαι : μαθήσεως δὲ ἀνάμνησις οἰκεῖον . πολλάκις γὰρ τοῦ μανθάνοντος ἀπορρεῖ τὰ θεωρήματα μὴ δυναμένου δι ' ἀσθένειαν κρατεῖν |
| δ ' ἔρρ ' ἀπόπτυστός τε κἀπάτωρ ἐμοῦ , κακῶν κάκιστε , τάσδε συλλαβὼν Ἀράς , ἅς σοι καλοῦμαι , | ||
| τοῖσι Πέρσῃσι , λέγων τοιάδε : Ἐμὲ μέν , ὦ κάκιστε ἀνδρῶν , ἐόντα σεωυτοῦ ἀδελφεὸν καὶ ἀδικήσαντα οὐδὲν ἄξιον |
| δημόσια σφετερισαμένου καὶ πλουτήσαντος . ὁ αὐτὸς δὲ καὶ ὡς φαλακρὸς κωμῳδεῖται . σίμβλον δέ φασι : σίμβλοι κυρίως εἰσὶν | ||
| γένειον βαθὺ καθειμένος ὀλίγον τράγου διαφέρων ἐστίν , ὁ δὲ φαλακρὸς γέρων , σιμὸς τὴν ῥῖνα , ἐπὶ ὄνου τὰ |
| Τρίποδος , οὗ καὶ ἀκοῦσαί φησιν αὐτόν , ἀλλὰ καὶ Παμφίλου τοῦ Πλατωνικοῦ ἐν Σάμῳ . ἄρξασθαί τε φιλοσοφεῖν ἐτῶν | ||
| ἡμιθέων καὶ νεκύων καὶ θνητῶν , ὧν καὶ Εὐσέβιος ὁ Παμφίλου μνησθεὶς ἐν τοῖς Χρονικοῖς αὐτοῦ φησὶν οὕτως : . |
| δακὼν τῷ κωνείῳ κατέσπασα τοῦ ποδός , ὥσπερ τὰ βρέφη ἐκώκυεν καὶ τὰ ἑαυτοῦ παιδία ὠδύρετο καὶ παντοῖος ἐγίνετο . | ||
| δ ' ὡς κλύε σύγγαμος αἰνή στήθεα δρυπτομένη λίγ ' ἐκώκυεν : ἀμφὶ δὲ δειρῆς ἀψαμένη μήρινθα , βρόχῳ ἀπὸ |
| περὶ προστάξεις καὶ ἀπαγορεύσεις νομοθετική : πάντα γὰρ ταῦτα ὁ πολύφημος ὡς ἀληθῶς καὶ πολυώνυμος σοφὸς κεχώρηκεν , εὐσέβειαν , | ||
| , πολυθεάμων , πολύφωνος , πολυμελής , πολύχειρ , πολύγλωττος πολύφημος , πολύτροπος , πολύπονος , πολυπλάνητος , πολυπόρευτος , |
| καὶ τῆς διφθέρας ; ἆρ ' ἀράχνιόν τι φαίνετ ' ἐμπεφυκέναι . δελέαστρα ὁ δ ' ἐξυφαίνεθ ' ἱστός , | ||
| καὶ † χιος , καὶ ἀνὰ ἕνα κρεμαστῆρά φασιν αὐτοῖς ἐμπεφυκέναι . καὶ ἡμεῖς δὲ τοῦτο | ἐπὶ τῆς αὐτοψίας |
| τάττουσιν δύναμιν , Ῥέας μὲν σφραγίδα τοὺς πόλους ὀνομάζοντες , Ζανὸς δὲ πύργον τὸ τοῦ παντὸς κέντρον , ἰυγγικὰς δὲ | ||
| : νεύοι δ ' εὐμενέως ὁ θεός . Τὸν τῶ Ζανὸς ὅδ ' ὗμιν υἱὸν ὡνήρ , τὸν λειοντομάχαν , |
| τοὺς ἐπιλόγους παθητικοὺς ὄντας , καὶ καταδρομὴν πολλὴν ἔχοντας τοῦ φονεύσαντος ἐπιτρόπου . καὶ ἠθοποιΐας πρὸς τὸν ἐπίτροπον : ὅτι | ||
| ' ἐμοῦ : ἄλλως : τοῦ Ὀρέστου , φησὶ , φονεύσαντος ἢ κρύψαντος , ἵνα μὴ ταράξῃ , ὑπέθετο αὐτὴν |