φεύγων , Χλόην δὲ τηρῶν , Οὐδὲ ὁ Γνάθων ἔτι περιειργάζετο , καταμαθὼν ὡς οὐ μόνον καλός , ἀλλὰ καὶ | ||
καὶ τοῦ ναυμαχεῖν ἐπίστασθαι . Πῶς οὖν ὁ ταῦτα συμβουλεύων περιειργάζετο , ἢ πῶς οὐχ ἡρμόττετο πρὸς τὴν φύσιν τῆς |
ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὐτή . ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ προσκολληθήσεται | ||
γὰρ αὐτὸς τὰς ἑαυτοῦ ἁμαρτίας φέρων , οὐδενὶ οὐδὲν προστρόπαιον καταλείψει : ὁ δὲ καθαρὸς τῆς αἰτίας ὅδε ἐὰν διαφθαρῇ |
προορᾶν ὥσπερ οἰκίας μιᾶς τῆς τοσαύτης ἀρχῆς , τί μὲν πρόσεισιν ἑκάστου ἔτους , τί δὲ ἀναλοῦται , καὶ τί | ||
τοῦτο γὰρ ὁσημέραι ποιεῖν ἔθος αὐτῇ : μᾶλλον δὲ ἤδη πρόσεισιν . ὁρᾷς τὴν κόσμιον , τὴν ἀπὸ τοῦ σχήματος |
βαλλέτω ὡς ἐθέλει : πάλιν Ἄρτεμις ἄμμιν ἀρήγει . οὐ φεύγεις τὸν Ἔρωτα , τὸν οὐ φύγε παρθένος ἄλλη . | ||
δὴ σοί , ὦ Εὐθύφρων , τίς ἡ δίκη ; φεύγεις αὐτὴν ἢ διώκεις ; Διώκω . Τίνα ; Ὃν |
σου . οὐ φροντίζω , φησὶ , κἂν λέγῃς ὅτι ἥμαρτεν . 〚 οὐ δῆτ ' ἐκεῖνον : Τὸν δόλιον | ||
αἰτίαν ἐπήνεγκεν ἐρωτικὴν ἢ τούτῳ : ὁ δὲ ἀνὴρ γενόμενος ἥμαρτεν ἃ ἐν παισὶν ἔφευγεν . ὁ μὲν οὖν κατήγορός |
ἐκεῖνος παύσαιτο πίνων μήτε σὺ γράφων , ὃς τοῦτο μέγιστον εἴργασαι τὸ μεθ ' ἡσυχίας στῆσαι τὸ τρόπαιον . Οὗτος | ||
ὧν ἐμοὶ προστρίβεις , ἀλλ ' ἑκουσίων , ὧν αὐτὸς εἴργασαι , προσδέχου . Οὐ μέμφομαι τὴν ἀχαριστίαν ὑμῶν πολλάκις |
βουλεύεται . Οὐδὲν γυναικὸς χεῖρον οὐδὲ τῆς καλῆς . Οὐδεὶς πυρέσσων χρῆμα δοὺς ἐπαύσατο . Οὐκ ἔστιν , ὅστις τὴν | ||
φέρειν . Παρὰ τὴν σύνθεσιν καὶ τόδε : πᾶς ὁ πυρέσσων πὼς πυρέσσει : παντὶ τῷ πὼς πυρέσσοντι οἶνον δοτέον |
εἷς ἐγεγένητο , τὴν αὐτὴν δὲ τοῖς ἄλλοις πολίταις οὐ μετελάμβανεν ἄδειαν , ἀλλὰ τοσοῦτον αὐτῷ τῆς ἐνδείας προσῆν , | ||
αὑτοῦ γῆς ἐπιβὰς πενίαν ἐσχηματίζετο , τῶν τῆς πενίας κακῶν μετελάμβανεν , οἴκοι βαλλόμενος κἀκ τῶν θεραπαινίδων παροινούμενος . οὕτω |
πόθεν , καὶ τὴν ἀκμήν ἐκ παιδὸς αὐτοῦ πρὸς τί καταθέμενος . αὑτοῦ προδότης κακός τε τῆς ὥρας φύλαξ μάλισθ | ||
ἀντιτεταγμένης δυνάμεως Ἀντιγένην μὲν τὸν τῶν ἀργυρασπίδων ἡγούμενον συλλαβὼν καὶ καταθέμενος εἰς σειρὸν ζῶντα κατέκαυσεν , Εὔδημον δὲ τὸν ἐξ |
τις οὖν ἄν σοι δοκεῖ θηρευτὴς εἶναι , εἰ ἀνασοβοῖ θηρεύων καὶ δυσαλωτοτέραν τὴν ἄγραν ποιοῖ ; Δῆλον ὅτι φαῦλος | ||
αἰνὸν ἄμυνεν . Ἰξευτὰς ἔτι κῶρος ἐν ἄλσεϊ δενδράεντι ὄρνεα θηρεύων τὸν ἀπότροπον εἶδεν Ἔρωτα ἑσδόμενον πύξοιο ποτὶ κλάδον : |
γὰρ μὴ καθαρὰ σώματα ὁκόσῳ ἂν μᾶλλον τρέφῃς , μᾶλλον βλάψεις , ὥστε ἐκ τῶν εἰρημένων εὔδηλον ὡς οὗτος ἄριστός | ||
ἔλαιον δ ' εἰ κατ ' ἀχρὰς ἐμβάλλοις , οὐ βλάψεις τὴν ἕψησιν . οὐ μὴν ἄλλο τι χρὴ μιγνύειν |
γὰρ τὸ ἀγνοοῦντα πράττειν ἐστίν , ἐπάν τις ὀργίζηται ἢ μεθύῃ ἢ ἄλλην τινὰ ποιῇ πονηρίαν : οὗτος γὰρ οὐ | ||
παιφάσσοντα λάβῃ κόρος , ἐκ δ ' ὀδυνάων θὴρ ὀλοὸς μεθύῃ , καμάτῳ δέ οἱ ἄγριον ἦτορ κλίνηται , ῥέψῃ |
' : ἴτω : δεῖ δή σε δεῖξαι τῶι τρόπωι διεφθάρην . πότερα τὸ τῆσδε σῶμ ' ἐκαλλιστεύετο πασῶν γυναικῶν | ||
: Κόρινθον ἦλθον . ἡδέως ἐνταῦθά πως λάχανον τρώγων Ὤκιμον διεφθάρην : κἀνταῦθα κατελήρησα τὴν ἐξωμίδα . ὀνόματα δ ' |
, ἐγὼ δὲ πρὸς ἑκάτερον οὐκ ὀκνῶ καὶ ἀθυμεῖν ὅτε σιγᾷς καὶ γεγραφέναι μὲν πολλάκις , εἶναι δὲ ἐν ταῖς | ||
οὐδαμῶς . τί δέ : ὅταν σιγᾷς , οὐ πάντα σιγᾷς ; ναί . οὐκοῦν καὶ τὰ λέγοντα σιγᾷς : |
δι ' ἧς τύραννος ἐκολάκευσε δῆμον , καὶ τὸ πόλεμον διακενῆς ἀνατείνασθαι καὶ τῆς παρασκευῆς ἡ δαπάνη καὶ τὸ κατενεχθῆναι | ||
τὰς εἰρημένας αὐτοῖς ἀποφηνάμενος , κἂν τὰ κράτιστα ὑποθῶμαι , διακενῆς ἐρραψῳδηκὼς ἔσομαι . εὐαρίθμητοι γάρ τινές εἰσιν οἱ μετ |
. Ὁ σὸς δέ , παμμέγιστε Ῥωμανέ , στόλος τείχη στραφεὶς ἔπληττεν ἐν προθυμίᾳ , χαίρων κατασπῶν ταῦτα , ῥίπτων | ||
μετ ' αὐτοῦ , ἕνα δὲ μόνον ἀφῆκεν , ὃς στραφεὶς οἴκοι ἀπήγγειλε πάντα . ἐλθὼν δὲ εἰς Θήβας ὁ |
παρὰ τοῦ ἀνδρὸς καὶ κληρονομῆσαι καὶ γαμῆσαι : εἰ γὰρ συνῄδει μεμοιχευμένος , οὐκ ἐγάμει : καὶ πάλιν ἁρμόζει τὸ | ||
τῷ πόθῳ , πόλλ ' ὑπομνήματα λαμβάνουσα , ἐν οἷς συνῄδει τούτοις ἀρίστοις οὖσιν . ἐπειδὴ δ ' εἰς ἄνδρας |
ὡς διωθεῖτο , εἰπόντος τέ τινος αὐτῷ διὰ τί οὐ πίνεις ; οὐδὲν δέομαι , ἔφη , Ἀλεξάνδρου πιὼν τοῦ | ||
ὕδωρ πίνῃς , ἐκ πάσης ἀφορμῆς λέγε , ὅτι ὕδωρ πίνεις . κἂν ἀσκῆσαί ποτε πρὸς πόνον θέλῃς . σεαυτῷ |
. δῶκε δὲ μήτηρ χρύσεον ἀμφιφορῆα : Διωνύσοιο δὲ δῶρον φάσκ ' ἔμεναι , ἔργον δὲ περικλυτοῦ Ἡφαίστοιο . ἐν | ||
καὶ Ἀχιλέως καὶ Ἀντιλόχου κεῖνται ὀστᾶ . Διονύσοιο δὲ δῶρον φάσκ ' ἔμεν , ἔργον δὲ περικλυτοῦ Ἡφαίστοιο . ἡ |
ἐπιθέμενος κατὰ τοῦ ὤμου τὸ ὠμόλινον ἠκολούθησεν . ὁ Ξάνθος παραγενάμενος σὺν τῷ Αἰσώπῳ εἰς τὸν κῆπον καὶ περιτυχὼν τῷ | ||
“ ὁ Αἴσωπος : ” ὅ τι πολλάκις εἰς οἰνοπώλιον παραγενάμενος ὠνήσασθαι οἶνον : θεωροῦμεν κεράμια ἀειδῆ , τῷ δὲ |
καὶ ἀσθενὲς σῶμα ἔχω , παραχωρήσατέ μοι τὸ ἐλαφρὸν ἆραι σκευάριον . “ οἱ δὲ εἶπον ” ὅλως μηθὲν ἄρῃς | ||
ἡδέως φαγεῖν . Εἶτα μαλακὸν ὦ δύστην ' ἔχεις , σκευάριον , ἐκπωμάτιον , ἀργυρίδιον ; οὐκ ἐκδραμεῖ λαβὼν τοδὶ |
καὶ τῷ μᾶλλον . Οὐδέ γ ' ἄν , ὦ Φίληβε , λύπη πᾶν κακόν : ὥστ ' ἄλλο τι | ||
καὶ ἐσομένοις . μῶν οὐχ οὕτω πως λέγομεν , ὦ Φίληβε , ἑκάτεροι ; Πάντων μὲν οὖν μάλιστα , ὦ |
μετὰ πολλῆς χαρᾶς κατῆλθεν εἰς τὸν ὑποδειχθέντα αὐτῷ τόπον δρομαίως ψηλαφῶν τὸ χρυσίον . περιτυχὼν δὲ ἐκεῖσε λῃσταῖς συνελήφθη ὑπ | ||
Ξέρξης ἢ αὖθις καὶ πάλιν ἄγχι παμφαλώμενος καὶ περιβλέπων καὶ ψηλαφῶν μόσυνα φηγότευκτον ἤτοι ναῦν , οὕτω δὲ ψηλαφῶν ναῦν |
εἴχετο χείλευς : Σιμιχίδα , πᾷ δὴ τὺ μεσαμέριον πόδας ἕλκεις , ἁνίκα δὴ καὶ σαῦρος ἐν αἱμασιαῖσι καθεύδει , | ||
αὐτός φησι : Σιμιχίδα , πᾷ δὴ τὸ μεσαμέριον πόδας ἕλκεις ; ἔνιοι δὲ τὸ Σιμιχίδα ἐπώνυμον εἶναι λέγουσιδοκεῖ γὰρ |
ἀπὸ τῶν ἐπιδημίων μαθεῖν . ἐνταῦθα μὲν γὰρ ἀὴρ λυπεῖ χρωσθεὶς μιαροῖς μιάσμασιν εἴτ ' ἀπορροίας ἄστρων εἴτ ' ἐξ | ||
τῷ ποταμῷ , καὶ ὁ Περσῶν Τίγρης τῷ Περσῶν αἵματι χρωσθεὶς ἔρρει . Λογιζέσθω δή τις τὰς ἐκείνων εἰς τὴν |
γυμνικοῖς ἀγῶσιν οὐχ ὅστις πρῶτος τὴν ἀπογραφὴν ἐποιήσατο , οὗτος ἀπέρχεται νικῶν , ἀλλ ' ὅστις οὗ τὴν ἀπογραφὴν πεποίηται | ||
τε ψέγων , εἰσὶ γὰρ δὴ καὶ οὗτοι , λυπήσας ἀπέρχεται . πάλιν τοίνυν τῷ χαίρειν τοῖς παρ ' ἡμῶν |
. Καὶ ἐξεδύσατο Ἀσενὲθ τὴν στολὴν αὐτῆς τὴν βασιλικὴν καὶ ἐνεδύσατο τὴν μέλαιναν καὶ ἔλυσε τὴν ζώνην αὐτῆς τὴν χρυσῆν | ||
ἐμιμεῖτο δὲ τὸν Παυσανίου μηδισμὸν καὶ καθομιλῶν Φαρνάβαζον τὴν Περσικὴν ἐνεδύσατο στολὴν καὶ τὴν Περσικὴν ἔμαθε φωνὴν καθὰ καὶ Θεμιστοκλῆς |
ζηλοτυπούσης δίδομαι : σὺ δὲ ἐν τῷ δεσμωτηρίῳ μείνας οἰκτρῶς ἀποθνῄσκεις , οὐκ ἔχων οὐδὲ ὅστις σου τὸ σῶμα κοσμήσει | ||
εἴθικας : ἢ ἔξω ὑπάγεις καὶ τοῦτο ἤθελες : ἢ ἀποθνῄσκεις καὶ ἀπελειτούργησας . παρὰ δὲ ταῦτα οὐδέν . οὐκοῦν |
ταῦτ ' ἀπέδειξεν οὔτ ' αὐτὸς ἀποδόμενος εἰς τὸ δημόσιον ἀνήνεγκε τὸ ἀργύριον , ἀλλὰ διένειμε καὶ κατεχαρίσατο τοῖς ἑαυτοῦ | ||
μὴ δῃώσωσι τὴν χώ - ραν , δεκαπέντε τάλαντα , ἀνήνεγκε τὸ ἀνάλωμα τοῖς Ἀθηναίοις οὕτω πως ἀπογράψας , Εἰς |
γε ἢ ἐκείνοις ἐστὶν οὓς ἂν αὐτὴ προτιμήσασα ἡ Ἶσις καλέσῃ σφᾶς δι ' ἐνυπνίων . τὸ δὲ αὐτὸ καὶ | ||
ἕπεταί τις , ὥστε μαρτυρεῖ , ἵνα αὐτοὺς εἰς δίκην καλέσῃ . υ υ υ : ἐπίρρημα θαυμαστικόν : ὡς |
δίκην ἀνοίσομεν . εἰ τῶν κρατούντων ἀδικίαις ὀλούμεθα ; τί χρῆμ ' ἀνερμήνευτα δυσθυμῆι , γύναι ; οὐδέν : μεθῆκα | ||
χὠ μὲν σκυθράζει , δεσπότης δ ' ἀνιστορεῖ : Τί χρῆμ ' ἀθυμεῖς ; Ὦ ξέν ' , ὀρρωδῶ τινα |
δὲ τὴν μὲν τόλμαν εἴργασται , τὸ δὲ ἔργον οὐχ ἑώρακεν , πλὴν ἐπὶ τῆς ἀσπίδος τῆς Γοργόνος τὴν εἰκόνα | ||
: ἀναίσχυντά ἐστιν , ἀλλὰ καὶ κρύπτειν οὐδὲν δυνάμενα ὧν ἑώρακεν ἅπαξ . οὐκ ἀφέστηκεν οὖν μου τῆς ψυχῆς λέγοντα |
πολλὰ καὶ Δίωνα καὶ Διονύσιον ἐᾶν , καὶ ἀπηχθόμην ἀμφοῖν ἀποκρινάμενος ὅτι γέρων τε εἴην καὶ κατὰ τὰς ὁμολογίας οὐδὲν | ||
οἱ μὲν ἔπεμπον ἀπαιτοῦντες τὸν δασμόν : ὁ δὲ ὑπεροπτικῶς ἀποκρινάμενος ἀπεδίωξε τοὺς ἀγγέλους . πρῶτοι οὖν οἱ Ψηττόποδες καὶ |
καλεῖ τὴν ἱέρειαν : ἡ δὲ πρεσβῦτις ὑπακούσασα “ τί κλάεις ” εἶπεν , “ ὦ παιδίον , ἐν ἀγαθοῖς | ||
μηδὲν ἀδικεῖν καὶ καλοὺς ἡμᾶς ποιεῖ . Γλυκέρα , τί κλάεις ; ὀμνύω σοι τὸν Δία τὸν Ὀλύμπιον καὶ τὴν |
, τῆς μὲν τὰ στοιχεῖα καὶ τὰς τούτων συμπλοκὰς διδάξειν ἐπαγγελλομένης καὶ καθόλου τέχνης τινὸς οὔσης τοῦ γράφειν τε καὶ | ||
ἀλλοδαπός , πάλιν τὴν ἀναίρεσιν τῶν προσώπων τῆν ἐθνικῆς παραγωγῆς ἐπαγγελλομένης . ὥστε ἀνθυπάγεσθαι μὲν τῷ ποῖος , προλελημματισμένον ἀπὸ |
δραχμάς , δεύτερον δ ' εἰ παρὰ τοῦ πατρὸς Φίλιππος ἀπέλαβεν ἐνθάδε τοῦτο τὸ ἀργύριον . σχεδὸν μὲν οὖν καὶ | ||
τρίτη διὰ τεσσάρων ἀπεῖχε τῆς νήτης , ὅπερ διάστημα νῦν ἀπέλαβεν ἡ παραμέση ἀντ ' ἐκείνης . οἱ δὲ τοῦτο |
ἐμὲ καὶ πάνδεινα ποιεῖ πράγμαθ ' ἡ Χρυσίς . τί φήις ; τὴν γυναῖκά μου πέπεικε μηθὲν ὁμολογεῖν ὅλως μηδὲ | ||
[ ἔμ ' ἐπρ [ ἔδεις [ ] [ τί φήις , Ὀνήσιμ [ ' ] , ἐξεπειράθη [ αὕτη |
σε συμβάλλειν , καὶ συμβέβληκας . ποῖον οὖν ἔτι διδάσκαλον προσδοκᾷς , ἵνα εἰς ἐκεῖνον ὑπερθῇ τὴν ἐπανόρθωσιν ποιῆσαι τὴν | ||
σκοπεῖν , εἰ βάσκανος , εἰ φθόνου κρείττων : ἢ προσδοκᾷς τινα ἱκανῶς ἂν στέρξαι φίλον , ὃς τοῦτο τὸ |
ἔχων τὸ ἐν αὐτοῖς φῶς , καὶ ἄλλος τὴν χεῖρα ἀδρανὴς ὢν ἐγκρατὴς ᾤχετο . γυνὴ δέ τις ἑπτὰ ἤδη | ||
τῆς τοῦ ὡροσκόπου ἐπαναφορᾶς , παντάπασιν ἀχρημάτιστος καὶ ἄπρακτος καὶ ἀδρανὴς καὶ ἀργὸς πρὸς πᾶσαν ἀποτελεσματικὴν ἐνέργειαν γίνεται , καὶ |
ὅτι εἰ τότε ἐψεύσω , πόθεν δῆλον , εἰ νῦν ἀληθεύεις ; εἰκὸς γὰρ καὶ νῦν ψεύδεσθαί σε . οὐ | ||
ἠδυνάμην ἣν λέγεις σεαυτοῦ ἐσχάτην ἡμέραν αἰῶνα ποιῆσαι , ἐὰν ἀληθεύεις ὅτι Αἴσωπος ζῇ . ἐκεῖνον γὰρ τηρήσας ἐφύλαξας εἰς |
, “ ὦ πρεσβύτατε ; ” καὶ ὁ Χρυσάνθιος οὐδὲν διαταραχθείς , πάντων ἔφησε καταγινώσκειν : “ ἀλλ ' εἴ | ||
Γλωχῖσιν : ὀξύτησιν . ἕλκεϊ : πληγῇ . ὀρινθείς : διαταραχθείς . Ἀσχαλόων : ταρασσόμενος . ἀντία : τῇ καὶ |
ἱκανῶς ; ἐρῶ μὲν οὖν ἐγώ , καὶ προθυμίας οὐδὲν ἀπολείψω : πειρῶ δ ' ἕπεσθαι τοῖς συντόμως ὑποδεικνυμένοις καὶ | ||
δεξιοῖς πνεύμασι , Διὶ οὐρίῳ . ἐγὼ γάρ σε οὐκ ἀπολείψω . μὴ τοῦτο δόξῃς με λέγειν , οὐδ ' |
τὸν οἶκον εἰσιοῦσι : πῇ παρέβην ; τί δ ' ἔρεξα ; τί μοι δέον οὐκ ἐτελέσθη ; σφάγιά τε | ||
διαθέσεων ἀνάκρισιν ποιούμενοι : πῆ παρέβην ; τί δ ' ἔρεξα ; τί μοι δέον οὐκ ἐτελέσθη ; οὕτω γὰρ |
, καὶ ἀναζητήσαντες τὰ περὶ τῶν δοκούντων προδιδόναι , ὡς ηὗρον ἅπαν ἐπὶ σωτηρίᾳ τῶν ἀνθρώπων ἐκ τῆς Σάμου προφασισθέν | ||
θνητοῖσι κακόν : καὶ δὴ γὰρ ἅλις βίοτόν θ ' ηὗρον σῶμά τ ' ἐς ἥβην ἤλυθε τέκνων χρηστοί τ |
αὑτῶν . ὁ δ ' οὐδὲν προκαλυψάμενος , οὐδ ' ἀναμείνας , εἰ μή τι ἄλλο , τήν γ ' | ||
μετατιθεὶς κλέπτῃ τὴν ἀνάγκην τοῖς ῥήμασιν ; εἶτα ἐρεῖς εἰ ἀναμείνας ἦν τὸν ἀγῶνα , οὐδ ' ἂν ἠρίστευσα : |
οὗ δηλοῖ τὸν πόλεμον μαινομένη . μέμηνας ] ἐμάνης . μέμηνας ] ὀργίζῃ . μέμηνας ] μαίνῃ . γράφεται καὶ | ||
, ὡς οὐκ οἶσθα ποῦ ποτ ' εἶ λόγων : μέμηνας ἤδη , καὶ πρὶν ἐξεστὼς φρενῶν . στείχωμεν ἡμεῖς |
πρός τινα τόπον ὁρῶν , τὰς τοιαύτας ὅρα μεταβολάς . Κωλύει δὲ οὐδὲν ποιητικῶς , ὡδὶ μὲν εἶναι σιδηροῦν γένος | ||
ὄργανα ἀφεῖσαι στρατιώτας ζῶντας ἐν αἵματι καὶ φόνοις ἀφώπλισαν . Κωλύει δὲ οὐδὲν ἴσως , ὅπως ἔσχε τὸ τῆς ἐπαναστάσεως |
ἀδικήσας οὔτε τὸν ὀφθαλμὸν οὔτε τὸ ἰσχίον οὔτε τὸν ἀγρὸν ἀπολλύει . ἡμεῖς δ ' ἄλλο οὐδὲν ἐθέλομεν ἢ ταῦτα | ||
, καὶ τοσοῦτον μέλι ὑπὸ τοῦ ἐλαχίστου ἀψινθίου ἀπόλλυται καὶ ἀπολλύει τὴν γλυκύτητα τοῦ μέλιτος , καὶ οὐκέτι τὴν αὐτὴν |
Ξάνθος εἶπεν “ κυρά , σὺ ὑποκρίνου . ἄγε , Αἴσωπε , κληματίδας εἰσένεγκε εἰς τὸ μέσον καὶ ποίησον πυράν | ||
τοῦ Ξάνθου λέγει “ πάντα σῶά ἐστιν καὶ ὑγιῆ , Αἴσωπε . ταῦτα ἐμοὶ ὁ δεσπότης ἔπεμψεν ; ” Αἴσωπος |
γούνασιν ὧδε πίτνω τέκνοις τάφον ἐξανύσασθαι . μῆτερ , τί κλαίεις λέπτ ' ἐπ ' ὀμμάτων φάρη βαλοῦσα τῶν σῶν | ||
εἰπόντος δέ τινος : ” τί παθὼν αὑτὸς καταδικάζεις καὶ κλαίεις ” ; εἶπεν : „ ὅτι ἀναγκαῖόν ἐστι τῇ |
ἐλεεινόν τι καὶ ἀλγεινὸν ἔστενε πρὸς τὴν ἀπουσίαν ἀνιώμενος . ἠπόρει δὲ οὐδὲ δακρύων ὁ λίθος , ἀλλ ' εἶχεν | ||
τούτων θεωρῆσαι , ὃ καὶ αὐτὸς ἐζήτει † τοῦτο καὶ ἠπόρει ἐν τῷ πρὸ τούτου . Ἀρχὴν λέγει τὴν ἐναντίωσιν |
καὶ τοῖς ὁμοειδέσιν ὁμοίως . Ὤμοκε ἄηθες : χρὴ γὰρ ὀμώμοκε λέγειν . Ἀλκαϊκὸν ᾆσμα οὐκ εἴποις , ἀλλ ' | ||
. τοὺς φίλους : Ἐμέ . . ἡ γλῶττ ' ὀμώμοκε : Παρὰ τὰ ἐξ Ἱππολύτου [ ] ἡ γλῶττ |
προστάξειεν ἃ χρὴ ποιεῖν ; εἰ γὰρ αὐτὸς ἀκούσας ἄλλου προστάξειεν ἃ χρὴ ποιεῖν , πείσεται πρότερον ἢ προστάξει . | ||
παῖδας ἀποκτείνας , Ἀριστομάχῳ μὲν τῷ Σιθῶνος τὴν Τορωναίαν τηρεῖν προστάξειεν , ἣν Χαλκιδεῖς ὑμετέραν οὖσαν κατῴκισαν , Λαδίκῃ δὲ |
. τοιγαροῦν ἀπιὼν ἀνιᾷ τοὺς βελτίους , διότι παρὼν οὐκ ἐλύπησεν . ἐμοὶ δὲ δεομένῳ τοσοῦτον ἀπεῖχεν ἀπειθεῖν ὥστ ' | ||
, νῦν δέ γε τῶν συμμάχων . οὐ μέντοι πλείω ἐλύπησεν , ἡνίκα ἦν δυσμενής , ἢ φίλος γενόμενος εὔφρανεν |
δ ' ἔπλησας φωνᾶς ἅλα : νῦν πάλιν ἄλλον υἱέα δακρύεις καινῷ δ ' ἐπὶ πένθεϊ τάκῃ . ἀμφότεροι παγαῖς | ||
; Ἒ ἔ , αἰαῖ . Ὦ παῖ , τί δακρύεις ; Φεῦ . Μηδὲν μέγ ' ἀΰσῃς . Ἀπολεῖς |
ὅταν εἴπω περιπατῶ , καὶ τῶν τοῦ δευτέρου ὡς τοῦ περιπατεῖς , καὶ τῶν τοῦ τρίτου , ὅσα ἐπί τινος | ||
! ! ! [ ! ! ! ! ! ] περιπατεῖς [ ] ? ? [ ] ὅλην [ τὴν |
πι συλλαβῆς : ὄπτω γάρ ἐστιν , ἀφ ' οὗ ὄψομαι , καὶ παράγωγον ὀπτεύω : ἀποβολῇ τοῦ τ ὀπεύω | ||
βοᾶι : τὸ παιδίον φησὶν ἐμπρήσειν ἀπειλῶν . ὑιδοῦν ὀπτώμενον ὄψομαι . πάλιν πέπληχε τὴν θύραν . στρόβιλος ἢ σκηπτὸς |
[ ! ! ! ! ! ] ; ὠή , ἄνοιγ ' ἄνωθεν . γραμματτάλαν [ ! ! ! ! | ||
ὅτι ἀρσενικῶς εἴρηκε τὸν τίγριν Ἄλεξις ἐν Πυραύνῳ οὕτως : ἄνοιγ ' , ἄνοιγε τὴν θύραν : ἐλάνθανον πάλαι περιπατῶν |
τῷ υἱῷ παράσχῃ . Ἡ δὲ τοῦ Ἰάσονος μήτηρ Ἀλκιμέδη δείσασα δίδωσιν αὐτὸν τρέφεσθαι Χείρωνι τῷ Κενταύρῳ . Τραφεὶς δὲ | ||
ἤλγουν , καὶ ἐπὶ τὴν ἄρκτον ἵεντο : ἣ δὲ δείσασα εἴς τι δένδρον ᾗ ποδῶν εἶχεν ἀνέθει , καὶ |
τινα τῶν ἐν πόλει δανειστῶν ἐλθεῖν μηδ ' ἂν εἰ φθάνοιμι λιμῷ κατασκλῆναι . ἄμεινον γὰρ εὐπρεπῶς ἀποθανεῖν ἢ ζῆν | ||
τά γε ἀληθῆ παρίημι καὶ κελεύω λέγειν . Οὐκ ἂν φθάνοιμι , εἰπεῖν τὸν Ἀλκιβιάδην . καὶ μέντοι οὑτωσὶ ποίησον |
; Ἔπειτ ' οὐδ ' ἐκ τῆς ἐπιδοθείσης αὐτῇ προικὸς ᾔσθου ; Ὥστε καὶ δι ' αὐτὸ τοῦτο ἀγανακτήσαντι δήπου | ||
ἵνα φυλάττῃ : εἰ δὲ τὴν πατρίδα πονηρὰν καὶ ἀχάριστον ᾔσθου , ἀκληρεῖν ἡγῇ σύ , ἀλλ ' οὐ χάριν |
μετὰ τοὺς ἀστραγάλους πᾶν : ἀφ ' οὗ ὀνόματα εὔπους ὠκύπους ταχύπους καὶ ὡς Πλάτων ἀντίπους , εὐποδία ἀποδία , | ||
ἡδονὰς δαιτὸς χάριν . τίς γὰρ παλαίσας εὖ , τίς ὠκύπους ἀνὴρ ἢ δίσκον ἄρας ἢ γνάθον παίσας καλῶς πόλει |
. Εἰ δὲ ἦν ξένος , ἢ νοσῶν , ἢ γηράσας , ἑψήσας τοὺς ἰχθύας , καὶ ποιήσας αὐτὰ ἀγαθῶς | ||
φιλοπόνηρος ἀνὴρ Τὸν ὅμοιον τοῖς τρόποις οὐκ ἀμύνεται . Λύκος γηράσας νόμους ὁρίζει . Ἑρμηνεία . Νουθετήσει κακοῦργος εἰς γῆρας |
ἀπὸ τοῦ δένδρου ἐπυνθάνετο , τί ἂν πρὸς τὸ οὖς ἐλάλει αὐτῷ ἡ ἄρκτος . ὁ δὲ εἶπεν : ” | ||
βούλοιτο [ διαλέγεσθαι - ] · ὡς δὲ οὐδὲν [ ἐλάλει , ] ἀλλὰ ὁμοίοις ἡ παρθένος [ κατείχετο - |
εὖ γ ' , ὦ Σιβύνη , τὰς νύκτας οὐ καθεύδομεν οὐδ ' ἀναγεγράμμεθ ' , ἀλλὰ καίεται λύχνος , | ||
ὅτι τὰ τοιαῦτα ἀπορήματα ὅμοια ὑπάρχουσι τῷ ἀπορεῖν , πότερον καθεύδομεν νῦν ἢ ἐγρηγόραμεν . τὰ γὰρ ὁμολογούμενα οὐ δεῖ |
τἀληθές , οὐχί ς ' εὐφρανῶ : εἰ δ ' εὐφρανῶ τί σε , οὐχὶ τἀληθὲς φράσω , φησὶν Ἀγάθων | ||
τἀληθές , οὐχί ς ' εὐφρανῶ : εἰ δ ' εὐφρανῶ τί ς ' , οὐχὶ τἀληθὲς φράσω . ἀλλὰ |
, ἐπιδεικνύσθω . ἐπεὶ δ ' αὖ καὶ πρὸς τοῦτο ἐσίγα ὁ Κυαξάρης , Ἀλλ ' εἰ μηδὲ τοῦτο , | ||
Σινωπεῖς ὑπισχνοῦντο ὥστε ἐκπλεῖν . ὁ δὲ Ξενοφῶν ἐν τούτῳ ἐσίγα . ἀναστὰς δὲ Φιλήσιος καὶ Λύκων οἱ Ἀχαιοὶ ἔλεγον |
. Ἰστέον δὲ , ὡς ἔπταισε καὶ ἐνταῦθα ὁ τεχνικὸς ἐπειπὼν , ἐπὶ τῆς μεταλήψεως λέγω , ἀπαγωγὴν αὐτὴν εἰπὼν | ||
Μούσαις καὶ τῇ τούτων Μνημοσύνῃ μητρὶ προὔπιε πᾶσι φιλοτησίαν . ἐπειπὼν δέ : φιάλαν ὡς εἴ τις ἀφνεᾶς ἀπὸ χειρὸς |
ἀπεδύσαντο κατὰ τῶν γυναικῶν . τόδε τὸ θηρίον : Τὴν ἐμπίδα . ἐξεῖλον : Ἀντὶ τοῦ ἐξέλοιμι . τοῦτ ' | ||
δακτύλιος οὑτοσί : Δίδωσιν αὐτῇ δακτύλιον , ἵνα ἐξενέγκῃ τὴν ἐμπίδα τοῦ ὀφθαλμοῦ . ἐκσκάλευσον : Ἐξένεγκε . οὐκ ἐμπὶς |
, ὡς ἰατροῖς πρᾶγμα μηνυθῆι τόδε . εἶἑν , τί σιγᾶις ; οὐκ ἐχρῆν σιγᾶν , τέκνον , ἀλλ ' | ||
χρῆν θεσπιωιδεῖν , ὃς δέδοικεν οὐδένα . Κρέον , τί σιγᾶις γῆρυν ἄφθογγον σχάσας ; κἀμοὶ γὰρ οὐδὲν ἧσσον ἔκπληξις |
καὶ ἐλευθέρου τοῦ Ἴστρου ῥέοντος μισεῖ τὴν ἀργίαν καὶ ἀναπλεύσας ἐμφορεῖται τοῦ κατὰ τὸ ὕδωρ ἀφροῦ : πολὺς δὲ οὗτός | ||
, ἔφη , τὸν γέροντα Ζηνόθεμιν λέγων , ἐπήκουον γάρὅπως ἐμφορεῖται τῶν ὄψων καὶ ἀναπέπλησται ζωμοῦ τὸ ἱμάτιον καὶ ὅσα |
ἕψους ' ἢ φακῆν ἀναμένει καὶ σμικρὸν ὀπτῶς ' ὀρφανὸν ταρίχιον . καὶ Ἐπίχαρμος δ ' ἀρσενικῶς εἴρηκεν ὁ τάριχος | ||
καὶ λέων καὶ μυγαλῆ καὶ σκορπίος κρεάδιόν τι φαῦλον ἢ ταρίχιον οὐδ ' ὀψοφάγος οὐδ ' ἀδολέσχης λυχναψίαν ἄγε δὴ |
κέκλεισται ; οὐκ ἔξεστιν ἀποθανεῖν ; ἔξεστιν . τί οὖν πενθεῖς ; οὐᾶ , βασιλεὺς καὶ τὸ τοῦ Διὸς σκῆπτρον | ||
θαυμάσω σε ἐπὶ τῷ πενθεῖν τὰς τύχας : δικαίως γὰρ πενθεῖς : τῶν τελευταίων τόπων . ἡ δὲ εὐθεῖα τούτου |
πυρσώδη φλόγα πεύκας ἐκ νάρθηκος ἀίσσει δρόμωι καὶ χοροῖσιν πλανάτας ἐρεθίζων ἰαχαῖς τ ' ἀναπάλλων τρυφερόν τε πλόκαμον εἰς αἰθέρα | ||
γοῦν ἁμαρτίας ἐνδέχεται αὐτὸν δοῦναι δίκην . . : Ταῦτα ἐρεθίζων Ἥφαιστόν φησιν , ὡς εἰ ἔλεγεν τὸν σὸν κόσμον |
πάθοιτ ' ἂν ἀηδὲς οὐδὲν τοσοῦτον , εἰ πολλά τινος ληροῦντος ἀκούσαιτε , ὅσον εἰ τῶν δεόντων τι λέγειν ἔχοντός | ||
ὅτι διὰ τύχην τις ἀδικεῖν τὴν πόλιν ἐφείσατο : τί ληροῦντος ἀνεχόμεθα Μίκωνος ; οὐ γὰρ οἶδε προαίρεσις τὴν αὐτῆς |
ἐπιτηδείου γεγονότος πρὸς ὑποδοχὴν τοῦ σώματος πάρεστιν ἡ χρησομένη οὐδὲν δεηθεῖσα τοῦ κατ ' ὀλίγον ἐμφύεσθαι ἢ ἀπό τινος μέρους | ||
οἰχομένου Θαλασσίου θυγάτριον , ὡς δὴ τούτῳ κουφιοῦσα τὴν λύπην δεηθεῖσα λαμβάνει καὶ ἠγάπησεν ὥσπερ αὐτὴ τεκοῦσα : ἐπεὶ δὲ |
Ἑκτόρειον τὴν ἐφίμερον κόμην . Ἡμεῖς δέ γε κτενίζομεν Τελέσιππον οἰκόσιτον . Σόφων Ἀκαρνὰν καὶ Ῥόδιος Δαμόξενος ἐγένονθ ' ἑαυτῶν | ||
, τὴν ἐφίμερον κόμην ἡμεῖς δέ γ ' ἐκτενίζομεν Τελέσιππον οἰκόσιτον . καὶ πίνειν ἐξ ἀργυρίδων χρυσῶν ἀντίκρισις ἐβοστρύχιζον φιλοδεσποτεύομαι |
, εἰ δὲ τοῦτο , καὶ ἔθυσα , εἰ δὲ ἔθυσα , καὶ ἔφαγον . λεγόντων δὲ αὐτὰ οἱ πίστεως | ||
ἐμαυτὸν ἐρῶ κακῶς : τοῦτον κατέκτειν ' : ἀπρεπῶς τὸ ἔθυσα . ἢ τάχα ἵνα δείξῃ ὅτι εὐσεβῶς διεπράξατο φονεύσας |
ἰδίαν φύσιν ἔπληξε τὸν εὐεργέτην καὶ ἀνεῖλε . ὁ δὲ θνῄσκων ἔλεγε „ δίκαια πάσχω τὸν πονηρὸν οἰκτείρας . „ | ||
οὐδεὶς ἑαυτῷ ὃ θέλει βουλεύεται : θνῄσκει δ ' ὁ θνῄσκων κατ ' ἰδίαν εἱμαρμένην . εἰ ταῖς ἀληθείαισιν οἱ |
φράσις καὶ τὸ σχῆμα ἀττικόν , ὡς τὸ “ μανίαν μαίνῃ ” . ἀττικὸν δέ ἐστι τὸ εἰπόντα τὸ πρᾶγμα | ||
τὸν μείζονα αὐτοῦ , ἐπικατεγέλων ἄν σοι καὶ ἔλεγον ὅτι μαίνῃ : ὅτι εἶπας , Ἠιχμαλωτεύθη ὁ λαὸς εἰς Βαβυλῶνα |
τἄρ ' ὀλοίμην ἀκλεὴς ἀνώνυμος [ ἄπολις ἄοικος , φυγὰς ἀλητεύων χθόνα , ] καὶ μήτε πόντος μήτε γῆ δέξαιτό | ||
Ἅιδης ῥᾶιστος ἀνδρὶ δυστυχεῖ : ἀλλ ' ἐκ πατρώιας φυγὰς ἀλητεύων χθονὸς ξένην ἐπ ' αἶαν λυπρὸν ἀντλήσεις βίον . |
ἀνθρώποις κακόν . Ὑπὸ τῆς ἀνάγκης πολλὰ γίγνεται κακά . Υἱῷ μέγιστον ἀγαθόν ἐστ ' ἔμφρων πατήρ . Φίλους ἔχων | ||
γίγνεται κακά . Ὑπερήφανον πρᾶγμ ' ἐστὶν ὡραία γυνή . Υἱῷ μέγιστον ἀγαθόν ἐστ ' ἔμφρων πατήρ . Ὕπνος πέφυκε |
. ὑφ ' οὗ γ ' ἥκιστ ' ἐχρῆν . οἶσθας σὺ τοῦτον ; οἶδα : καὶ συν ! [ | ||
χρυσοῦν κάνθαρον . } ποῖον ; τὸ πλοῖον ; οὐδὲν οἶσθας , ἄθλιε . } τὴν ναῦν σεσῶσθαί μοι λέγεις |
, μηνύσατε ἐπαοιδήν : εἰ μὴ ἔχω , τί με θέλετε ποιεῖν ; οὐ δύναμαι τὸν θάνατον ἀποφυγεῖν : τὸ | ||
τῆς θαλάσσης ἀπέχομεν . χωρίον δὲ ὑμῖν δίδομεν , ὃ θέλετε , ἐπιλέξασθαι καὶ μετελθοῦσιν αὐτονόμοις εἶναι . τοῦτο δ |
ὧν εἶχεν ἀποστερῆσαι ; καὶ μὴν εἰ καὶ σφόδρα σε λελύπηκεν , ἥν τε δέδωκεν ἱκανὴ δίκη καὶ τὸ δίκην | ||
δοκῶ σοι διηγεῖσθαι ; Τοῦτό σε , ὦ Λυσία , λελύπηκεν ; ἡ Πυθιὰς αὕτη μοι συνεκάθευδε . Μὴ λέγε |
τρίτα δὲ ὁ τύραννος αὐτός , τὸ ξίφος δὲ πᾶσιν ὑπηρέτησεν . Οὐ καινὰ μὲν ταῦτα , ὦ ἄνδρες δικασταί | ||
διαβαλοῦμεν ; καὶ διάκονον προσεροῦμεν ὃς οὔτε Ἀθηναίοις οὐδὲν πώποτε ὑπηρέτησεν οὔτε τῷ βασιλεῖ πώποτε ἠξίωσεν , ἀλλ ' ἀντὶ |
' οὓς ἐθήρων πρόσθε θηράσουσι νῦν : φόνον φόνου δὲ ῥύσιον τείσω τάλας πρὸς τοῦ δοκοῦντος οὐδὲν εἰδέναι κακόν . | ||
ἀφήσω , τῶνδέ γ ' ἐστερημένος . Καὶ μεῖζον ἆρα ῥύσιον πόλει τάχα θήσεις : ἐφάψομαι γὰρ οὐ ταύταιν μόναιν |
καὶ ἀληθῶς ἐρωτιῶν : πάντων γάρ σου κατήκουσα . οὐκ ἀγαπᾷς ὅτι σοι καὶ λαλῶ καὶ μεγάλην εὐτυχίαν δοκεῖς τὸν | ||
πάτερ , ἵνα τι πλέον παρρησιάζωμαι τοῦ συνήθους , ὅσον ἀγαπᾷς τε καὶ περιέπεις , τοσοῦτον οὐ δεῖ τὸν σεσωκότα |
αὐτῶν . κέρατα δὲ τὰ ἑαυτοῦ ὁ κάραβος ἀνεγείρας καὶ θυμωθεὶς ἐς αὐτά , προκαλεῖται μύραιναν . οὐκοῦν ἣ μὲν | ||
ἐκ τῶν ἴσων ἐκλέξασθαι τούτους προὐτρέπετο . καὶ ὁ λέων θυμωθεὶς τὸν ὄνον κατέφαγεν . εἶτα τῇ ἀλώπεκι μερίζειν ἐκέλευσεν |
Καὶ δῆτ ' ἐθαύμαζον πάλαι . Τί δῆτ ' ἄνω κέχηνας αἴκειαν βλέπων ; Ἀλλ ' ἢν μεθ ' ἡμῶν | ||
μετὰ τὴν ἐν τῇ Σικελίᾳ συμφοράν . . . τί κέχηνας ὦ δύστηνε : Πρός τινα τῶν δημοσίων ὑπηρετῶν . |
θείου φωτὸς τὸν ἑαυτοῦ κατασκευάζων νοῦν . τί γὰρ τοιοῦτον προσάξεις ἀπὸ τῶν ἐν μέσῳ κειμένων ὑλῶν , ὃ τῷ | ||
δ ' εἴσω πήγνυται . πρὸς μὲν οὖν τὴν αἱμορραγίαν προσάξεις ταὐτὰ ὅσα καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων αἱμορραγιῶν , πίνειν |
σχεδὸν ἀχρόνως αἰσθανόμεθα , διὰ δὲ τὸ ἐναργῆ αὐτὰ εἶναι παρέλιπεν . ἑξῆς δὲ ὅταν λέγῃ “ τὰ δὲ γεννώμενα | ||
πεζόν τε καὶ ἔνυδρον τέμοι : οὗτος γὰρ τὸ πτηνὸν παρέλιπεν . ὑπερβεβηκέναι δέ , εἰ τὸ ζῷον εἰς δίπουν |
: τοῦτο συνιδὼν πελαργὸς οἰκέτης οὐχ ὑπέμεινεν , ἀλλ ' ἐτιμώρησε τῷ δεσπότῃ : προσπηδῶν γοῦν ἐπήρωσε τῆς ἀνθρώπου τὴν | ||
ὅτι οἱ ποιηταὶ ἀλλήλους καταβάλλονται . Ἐζήτηται δὲ πῶς οὐκ ἐτιμώρησε τὴν γενεὰν ἣ τὸ πῦρ ἐδέξατο , ἀλλὰ τὴν |
ὥρμητο , φόβος τῆς αὐλητρίδος : ὁκότε φωνῆς αὐλοῦ ἀρχομένης ἀκούσειεν αὐλεῖν ἐν ξυμποσίῳ , ὑπὸ δειμάτων ὄχλοι : μόλις | ||
τε ἐπειδὴ χωρὶς ἦν τοῦ σώματος καὶ οἷα ἴδοι καὶ ἀκούσειεν . τὴν μὲν οὖν αὑτοῦ ψυχὴν φάναι παρὰ τὸν |
ῥᾶον : ἢ διὰ τὸ μάχεσθαι πάσῃ φύσει καὶ τόπον ἐμπιῶν βίᾳ . Μυστήριον : κατὰ τὸ μύειν κατ ' | ||
ῥᾶον : ἢ διὰ τὸ μάχεσθαι πάσῃ φύσει καὶ τόπον ἐμπιῶν βίᾳ . Μυστήριον : κατὰ τὸ μύειν κατ ' |
. σὺ τοίνυν δεῖξον χαλκοῦν ἕνα μόνον εἰς τὴν πόλιν ἀνηλωκώς , ὁ τὰς δύο λῃτουργούσας οὐσίας παρειληφώς . ἀλλ | ||
, μάτην , ὥς γ ' ᾤετο , τοσοῦτον ἀργύριον ἀνηλωκώς , καὶ ἐζηλοτύπει τὰ γιγνόμενα , καὶ ἐφοίτα ἐπὶ |
φράσις : ἀναγινώσκεις , οὐκ ἀναγινώσκεις : ἀπέρχῃ , οὐκ ἀπέρχῃ . ἀλλ ' ὡμολογημένως λείπεται ἡ φράσις τοῦ ἤ | ||
ὥσθ ' ἁμαρτάνουσιν οἱ λέγοντες ποῦ ἀπέρχῃ ; δέον πῆ ἀπέρχῃ ; . πλεῖν τοῦ ἀποπλεῖν καὶ παραπλεῖν καὶ περιπλεῖν |
καὶ ἐκφυγεῖν ταχέως ; ἡ δὲ Ἄτη σθεναρά τε καὶ ἀρτίπους , φθάνει δὲ πᾶσαν ἐπ ' αἶαν , ὥς | ||
, οὐκ εἰδὼς τὴν ὁδόν ; Ὀξυδερκὴς τότε πως καὶ ἀρτίπους γίνομαι πρὸς μόνον τὸν καιρὸν τῆς φυγῆς . Ἔτι |
ἀφ ' οὗ δηλοῖ τὸν πόλεμον μαινομένη . μέμηνας ] ἐμάνης . μέμηνας ] ὀργίζῃ . μέμηνας ] μαίνῃ . | ||
καλὸν ἐκεῖνο μειράκιον ; Αὐτοῦ ἐμοῦ τὸ ἔργον . Οὐκοῦν ἐμάνης , ὦ Ἄπολλον ; Οὔκ , ἀλλὰ δυστύχημά τι |
καὶ λίην σέ γ ' ἔμελλε κιχήσεσθαι κακὰ ἔργα , σχέτλι ' , ἐπεὶ ξείνους οὐχ ἅζεο σῷ ἐνὶ οἴκῳ | ||
” ἀντὶ τοῦ ἐσέβετο : καὶ Ὀδυσσεὺς πρὸς Κύκλωπα “ σχέτλι ' , ἐπεὶ ξείνους οὐχ ἅζεο σῷ ἐνὶ οἴκῳ |
τρυφῆς πέπλησμαι : καιρός ἐστί μοι θνῄσκειν . ” [ Τότ ' ἂν λίχνος γένοιο μῦς ἐν ἀνθρώποις , ἐὰν | ||
κόρᾳ τ ' ὀβριμοδερκεῖ ἄζυγα παρθένῳ Ἀθάνᾳ ὑψικέραν βοῦν . Τότ ' ἄμαχος δαίμων Δαϊανείρᾳ πολύδακρυν ὕφανεν [ ] μῆτιν |