| ' ἔστεπταί γε ἀεί , καί φασι πυρεταίνοντάς τινας ἤδη πεπαῦσθαι ἀπ ' αὐτοῦ , καὶ μὰ τὸν Δί ' | ||
| , εἶτ ' οἰόμενος ἐξεῖναί σοι , ὁπόταν βούλῃ , πεπαῦσθαι . τοῦτο δ ' οὐδὲ τοῖς πολὺ σοῦ δυνατωτέροις |
| ἐστι : καὶ πάλιν : πυνθάνομαι αὐτὸν τὸ καὶ τὸ μέλλειν λέγειν . ἐν μὲν οὖν τοῖς προτέροις λόγοις οὕτω | ||
| περὶ τὰϲ ἀρχὰϲ καὶ ταῖϲ ἀνατάϲεϲι χρῆϲθαι , ὡϲ μὴ μέλλειν περιττὰϲ τὰϲ ἀκμὰϲ εἶναι ἐπιεικέϲτατον , καὶ μᾶλλον ἔτι |
| τοῖς μέχρι τοῦδε τοῦ Ἀριστοτέλους ῥητοῖς περὶ τοῦ καθόλου εὖ βεβουλεῦσθαι εἰρημένοις , τὰ δὲ ἑξῆς ἔοικε τῷ ὅρῳ ἐφαρμόζειν | ||
| ἡμῖν ὁ λόγος ἐκεῖνος , ἐν ᾧ σε καλῶς ἔλεγον βεβουλεῦσθαι τῷ παιδεύειν νέους δεδωκότα σεαυτόν . εἴτ ' οὖν |
| δεσμώτας . ὁ δὲ ταῦτα ἀκούσας ὑπισχνεῖτό πως τῷ μηδὲν ἀντιλέγειν . εἰ γὰρ ἐναργῶς ἀντειπεῖν ἀνεδύετο , τρόπον ἕτερον | ||
| καὶ δύσνους ὢν ἐξελέγχῃ τοῖς κοινοῖς , ἢ οὐδὲν εἶχες ἀντιλέγειν καὶ τῆς αὐτῆς ἀγνοίας ὑπεύθυνος εἶ ὁμοίως ἐμοὶ τῶν |
| Ἕλληνας , ἐν προσποιήσει τῆς πρὸς αὐτὸν ὀργῆς καὶ παρρησίας ἀναμένειν παραινεῖ , καὶ ὡς ἀγανακτῶν , εἰ οἴεται ὁ | ||
| ὥρη δὲ γαμεῖν , ὥρη δὲ πεπαῦσθαι , καὶ μὴ ἀναμένειν ἔστ ' ἂν ἐκεῖνό τις φθέγξηται κατὰ τὸν αὐτὸν |
| μὲν ψευσαμένῳ τὸν ἔλεγχον ἦν διαφυγεῖν , ἔλεγον ἂν γράμματα ἥκειν : νῦν δ ' ἀμφισβητήσιμα καὶ δεικνύειν ἀνάγκη . | ||
| , ὁπόσαι περὶ τὰς ἀγέλας γίγνονται , πάσας ἐξ Αἴαντος ἥκειν φασίν , οἶμαι , διὰ τὸν ἐν τῇ μανίᾳ |
| εἰ μὲν ἠξίους αὐτὸν ἀμείνω γενέσθαι Διονυσίου περὶ σὲ καὶ βουλεύσασθαί τι βέλτιον , ὁ δὲ οὐ προσεῖχέ σοι τὸν | ||
| δὲ ἕτερος τῶν λόγων τοὺς Μενελάου χάριτι στρατεύσαντας ἐπὶ Ἴλιον βουλεύσασθαί φησιν ἐνταῦθα ὅπως ἀναπλεῦσαί τε ἐς Τροίαν καὶ δίκας |
| , καὶ ἀπὸ τούτου ἐπὶ τοῦ ὀνομάζειν καὶ ἐπὶ τοῦ φράζειν . . πρὸ τοῦ τυφθῆναί σε . Θ . | ||
| οἴομαι οὖν βέλτιστον εἶναι ἡμῖν εἰπεῖν τὸν μέλλοντα ἐξιέναι , φράζειν δὲ καὶ ὅποι , ἵνα καὶ τὸ πλῆθος εἰδῶμεν |
| γινώσκειν . μέθης καιρὸς οὐδὲ εἷς οὐδενὶ ἐπεὶ μηδὲ τοῦ ληρεῖν . νέος εὐφυέστατος μὴ παιδαγωγίᾳ συζῶν διαφερόντως γίνεται κακός | ||
| , Ἑλληνικὸς πότος , μετρίοισι χρωμένους ποτηρίοις λαλεῖν τι καὶ ληρεῖν πρὸς αὐτοὺς ἡδέως . τὸ μὲν γὰρ ἕτερον λουτρόν |
| τὴν ἀντίληψιν : ἀλλ ' ἔξεστίν μοι , φησὶ , κατηγορεῖν , ὅτε καὶ βούλομαι . Ἡ Λύσις μεταληπτική : | ||
| : καὶ γὰρ τὸ κατάφασιν αὐτὴν εἶναι καὶ τοῦ ἀνθρώπου κατηγορεῖν τὸ οὐ δίκαιον . Καὶ ταῦτα μὲν περὶ τούτων |
| ἦρχον . εἰ δὲ τοῖς μὲν ἐκείνων κρατήσασι μηδ ' ἐγκαλεῖν ἀξιοῦτε μηδέν , ἐμὲ δ ' ἐνοχλεῖτε , πῶς | ||
| Χαιρεστράτου τοῦ ⌈ ἑαυτοῦ ⌉ θείου προήχθης οὐ δίκαια ποιῶν ἐγκαλεῖν ἐμοί , τηνικαῦτα δὲ τῷ μὲν δίκην ἔρημον ἀπεγράψατο |
| εἰς θάτερον μεταβάλλεσθαι : καθ ' ὃ καὶ μηδένα δεῖν μακαρίζειν πρὸ τελευτῆς εἴρηται : μαντευόμεθα δὲ εἶπε καὶ οὐ | ||
| καὶ τοὺς καλοὺς καὶ τοὺς πλουσίους οὐκ ἐπαινεῖν , ἀλλὰ μακαρίζειν προσήκει . Ταῦτα δὴ διαλογισάμενοι μετὰ τὰ προοίμια πρῶτον |
| , δεκάτηι γενεᾶι μετὰ τὰ Τρωικά : τοὺς γὰρ πρότερον δεδιέναι τὰ ληιστήρια τῶν Τυρρηνῶν καὶ τὴν ὠμότητα τῶν ταύτηι | ||
| , ὥσπερ ἄγκυραν , καὶ μήτε τὴν ὄψιν τοῦ θηρίου δεδιέναι μήτε τὸ ὕψος μήτε τὴν ῥώμην τοσαύτην οὖσαν , |
| τις εἴποι μάχεσθαι τοῦτο τῷ πεπιστευκέναι : τὸ μὲν γὰρ ἀπορεῖν ἐνδοιάζοντος , τὸ δὲ μηκέτι ζητεῖν ἔργον εἶναι πεπιστευκότος | ||
| ἡ χρυσῆ διαφεύγουσα τὰς χεῖρας δηλοῖ τὴν Ἀμυμώνην ἐκπεπλῆχθαι καὶ ἀπορεῖν , τί βουλόμενος ὁ Ποσειδῶν ἐκλείπει πανσυδὶ τὴν θάλασσαν |
| ὡς ἀποδρασόμενοι . ἐξ ὧν δὲ παρέστηκεν ἡμῖν ταῦθ ' ὑποπτεύειν , οὐ μαντεῖαί εἰσιν οὐδὲ στοχασμοί , ἀλλ ' | ||
| : ἀλλὰ σημαίνει παρὰ τοῖς ἀρχαίοις τὴν ὑφόρασιν καὶ τὸ ὑποπτεύειν . Ἐπεξελευσόμενος ὁ Φαβωρῖνός φησιν , σὺ δὲ ἐπεξιὼν |
| ἐπιλόγου Πλάτων μὲν ἐν Φαίδρῳ φησίν : ἐν κεφαλαίῳ καταλέγοντα ὑπομνῆσαι ἐπιτελευτικοὺς τοὺς ἀκούοντας τῶν εἰρημένων . ἔχεται δὲ τῆς | ||
| : κοινῶς δὲ τὴν ἐπάνοδον καὶ τὸ ἐπὶ κεφαλαίων ἕκαστα ὑπομνῆσαι τοὺς ἀκούοντας . Ταῦτα δέ φησι ῥητορικῆς μὲν εἶναι |
| τῆς περὶ τοὺς χρησμοὺς ἀληθείας . ἄξιον δὲ κἀκεῖνο μὴ παριδεῖν , ὅτι τὰς κατὰ τῶν ἀσεβῶν κολάσεις διεκληρώσαντο γῆ | ||
| λέγουσιν , ὅτι ἤδη τῶν Θηβαίων κατέγνωτε καὶ οὐ δεῖ παριδεῖν οὓς τότ ' ἐποιήσασθε συμμάχους ; εἰ τοίνυν οὐκ |
| τῷ πένητι πεφονευμένῳ , τὴν ἔχθραν ἐρεῖς , καὶ τὸ μνησικακεῖν , ἐφ ' οἷς ἐπολιτεύσατο : καὶ τὸ δεδιέναι | ||
| τῇ πόλει βεβουλευμένον παρεκάλει μήτ ' αὐτῷ μήτε τῇ πατρίδι μνησικακεῖν : ἑτέραν δὲ μεταλαβόντα οἴκησιν τὴν καταλειπομένην πατρίδα ἡγεῖσθαι |
| ἐν ποσὶν οὐ δυνάμενος ἰδεῖν τὰ ἐπὶ τοῦ οὐρανοῦ οἴει γνώσεσθαι ; ” οἶδε δ ' αὐτὸν ἀστρονομούμενον καὶ Τίμων | ||
| οὖν , ὦ φίλε Ἀλκιβιάδη , καὶ ψυχὴ εἰ μέλλει γνώσεσθαι αὑτήν , εἰς ψυχὴν αὐτῇ βλεπτέον , καὶ μάλιστ |
| μοι . Ὁμηρικῶϲ γὰρ διανοεῖ μ ' ἀπολλύναι ; οὕτω λαλεῖν εἴωθα . μὴ τοίνυν λάλει οὕτω παρ ' ἔμοιγ | ||
| εἶτα ἑξῆς τὸ διήγημα . ἐμὲ γοῦν ἀναστήσασα δευρὶ προάγεται λαλεῖν ἀπ ' ἀρχῆς πάντα τὸν ἐμαυτοῦ βίον . Διήγησιν |
| αὑτῆς , οὐδενὸς πρὸς ἐκτόπου . Οἴμοι : πρὶν ὡς χρῆν σφ ' ἐξ ἐμῆς θανεῖν χερός ; Κἂν σοῦ | ||
| αὐτῷ τρόπῳ ὥς φησιν : πάντως δ ' οὖν ἀφέτην χρῆν μάρτυρα τῶνδε τετύχθαι . ἐπὶ δὲ νυκτερινῆς γενέσεως τὴν |
| σχῆμα Ἀττικόν . ὡς τὸ ἐνοχλῶ . . κακῶς ὑμᾶς βουλευσαμένους : Τὸ ἑξῆς , ἐγινώσκομεν ὑμᾶς κακῶς βουλευσαμένους . | ||
| κελεύων λέγειν τὰ μὲν ἀπὸ τοῦ παραχρῆμα , τὰ δὲ βουλευσαμένους . ἐκ τούτων Ἑρμοκράτης τὰ πολλὰ ἐν τῷ συνεδρίῳ |
| , μηδ ' ὅτι πολέμῳ λαβόντες ἔχουσι τὰ Οὐολούσκων , περιμένειν , ἕως πολέμῳ πάλιν αὐτὰ ὑπὸ τούτων ἀφαιρεθῶσιν . | ||
| Γενομένου δὲ αὐτοῦ ἐν τῇ Ἱμέρᾳ , πέμψας ἐκέλευσεν αὐτὸν περιμένειν , μέχρις ἂν αὐτὸς μεταπέμψηται . Πόλεως δ ' |
| παρὰ τὴν ἡμετέραν ἀμέλειαν καὶ ἀνεπίστατον τῆς διαφορᾶς , βουληθέντες κωλῦσαι τὴν βλάπτουσαν αὐτοὺς τοὺς πλησίον ῥᾳθυμίαν , οὐκ ἀθῷον | ||
| παρ ' ὑμῶν ἄνευ Φωκέων : τὴν δὲ βοήθειαν ἔδει κωλῦσαι τὴν εἰς τὰς Πύλας , ἐφ ' ἣν αἱ |
| σοι . ὅθεν καὶ ἐγγύη ἡ ὑπόσχεσις . . . ἥξειν : Ἐλθεῖν . οἴσω : Κομίσω . . . | ||
| πατρὸς ἔλεγε πρὸς αὐτόν : ὁ δὲ ὑποκρινόμενος ἔφη οὐδαμὰ ἥξειν ἐς Κόρινθον , ἔστ ' ἂν πυνθάνηται περιεόντα τὸν |
| , ἡ δὲ ἠρεμία διανοίας , εἰ δὴ πέφυκέ ποτε ἡσυχάζειν , ἡ δὲ πασῶν ἀρίστη ἔνθεος κατοκωχή τε καὶ | ||
| τὴν φιλοπονίαν δείξῃ τοῦ Μακεδόνος καὶ τὸ μηδένα καιρὸν ἐθέλειν ἡσυχάζειν . Ἰλλυριοὺς ] Δυρραχηνούς . Ἰλλυριοὺς καὶ Παίονας ] |
| οὐδέπω ; τοῦτον δέ γ ' οἶμ ' ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερον . οὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολος | ||
| θεὸν : Τὸν δυνατόν . . τὸν Πλοῦτον . . τήμερον : Ἀττικόν . Θ . σήμερον . δοῦναι δίκην |
| ἐστίν . οὐ γὰρ ἐπιτιμᾶν τοῖς συμβεβουλευμένοις χαλεπόν , ἀλλὰ συμβουλεῦσαι καὶ πεῖσαί τι τῶν δεόντων ὑμᾶς ψηφίσασθαι . πρὸς | ||
| , ἢ τὸ βουλευομένων Σμυρναίων δαιμονίᾳ τινι ἐνεργείᾳ φθέγξασθαι καὶ συμβουλεῦσαι ἐκκλησιάζουσι περὶ τοῦ πολέμου . γέγονε δὲ πρὸ τοῦ |
| σωτη - ρίας , ἀλλ ' οὐχὶ τοῦ κοινῇ συμφέροντος σπουδάζειν : τοῦτο οὖν παντάπασιν ἀναιρήσει τὸ δοκεῖν ὑπὲρ ἑαυτοῦ | ||
| φλεγμονήν . λουτροῖς μὲν πρὶν κενῶσαι τὸ πλῆθος οὐ δεῖ σπουδάζειν κεχρῆσθαι . μετὰ δὲ τὴν τοῦ ὅλου πρόνοιαν καὶ |
| καλῶν τούτων ἐγίγνωσκον , οὔτ ' ἂν τοὺς νομοθέτας τἀναντία παραινεῖν εἰ μὴ λυσιτελεῖν ὑπελάμβα - νον . ἐπεὶ δὲ | ||
| , τὸ μηδετέροις οἰκείως ἔχουσι τὰ ὑμέτερ ' αὐτῶν πράττειν παραινεῖν ὑμῖν : οὗ λυσιτελέστερον οὐδέν ἐστι τῇ πόλει , |
| ] ἐν ταῖς Ἀστρολογικαῖς ἱστορίαις τὴν γενομένην ἔκλειψιν τοῦ ἡλίου προειπεῖν φησι , καθ ' οὓς χρόνους συνῆψαν μάχην πρὸς | ||
| μάντιν ἢ κιθαρῳδὸν ἢ ἰατρὸν εἶναι . τοῖς δὲ φιλοσόφοις προειπεῖν μὴ ἀναπλάττειν κενὰ ὀνόματα μηδὲ ληρεῖν περὶ ὧν οὐκ |
| ἐνεκάλει ἀνθρώπων τινὶ ὅτι αὐτῷ ἀργύριον χρῆσαι οὐκ ἠθέλησεν οὐδὲ πιστεῦσαι . κἀκεῖνος μὲν ᾧ ἐνεκάλει , ἀπελογεῖτο : ἄλλος | ||
| . περὶ δὲ τῶν οὕτω δοκιμασθέντων οὐ ῥᾴδιον τὰ χείρω πιστεῦσαι τὸν δοκιμάσαντα . ἐν ταύτῃ δέ ἐστι τῇ φιλίᾳ |
| τῆς Χλόης πατέρας ἀναζητεῖν καὶ περὶ τὸν γάμον αὐτῶν μηκέτι βραδύνειν . Ἕωθεν οὖν ἐνσκευασάμενοι τῷ Δρύαντι μὲν ἔδωκαν ἄλλας | ||
| πόδα καὶ διασκοπεῖν σιωπῇ πανταχῇ . Μόνον δὲ χρὴ μὴ βραδύνειν , ὡς ὁ καιρός ἐστι μὴ μέλλειν ἔτι . |
| : καὶ αὐτίκα με περιειστήκεσαν ἀνάγκαι κελευόντων ἢ ἀναγινώσκειν ἢ ὁμολογεῖν ἀδικεῖν . ἔδωκα τὸ βιβλίον , οἱ δὲ παραλαβόντες | ||
| αὐτῆς παραλλάττειν τὴν διάνοιαν , ὥστε καὶ τὰ κρυφίως πεπραγμένα ὁμολογεῖν . Ἐν Ἀραβίᾳ ἔστιν Ἴσιδος κρήνη , ἥτις κοτύλης |
| ὅπως καὶ αὐτὸν καὶ τὴν στρατιὰν αὐτοῦ τῇ πόλει δέξησθε συμβουλεύειν . ἐγὼ δὲ ὡς μὲν οὐδὲν ὀνήσει Δολοβέλλαν , | ||
| εἰς τὸ πλῆθος τὸ ὑμέτερον ἔλεγχον ἔδοσαν , ἀναβάντας ἐνταυθοῖ συμβουλεύειν ὑμῖν ἃ γιγνώσκουσι περὶ ἐμοῦ . Δεῦρο Ἄνυτε , |
| καὶ δεῖ τοὺς μὲν παρεῖναι ἀλλήλοις , τοὺς δ ' ἀπαλλάττεσθαι , τοῖς μὲν συνοῦσι χαίροντας , τοῖς δ ' | ||
| ἔτι προπέμψας καὶ ἐρωτήσας , πότε αὐτὸν ὄψεται , ἐπαινῶν ἀπαλλάττεσθαι . καὶ παρακληθεὶς δὲ πρὸς δίαιταν μὴ μόνον ᾧ |
| . Οἶμαι πάντας ἂν ὑμᾶς , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , φῆσαι , ἃ βέλτισθ ' ἕκαστος ἡγεῖται τῇ πόλει , | ||
| ἑκατέρου τῶν ἀντιδίκων ὁδῷ προάγοντα , κατὰ μνῆμά τι στάντα φῆσαι τὸν ἐν τούτῳ κείμενον ἐπιεικῆ καθ ' ὑπερβολὴν γενέσθαι |
| κρατεῖν χαλεπὸν ἦν μὴ πρῶτον μαθοῦσιν , ὅτι καὶ τὸ σιωπᾶν λόγος . καὶ μὴν καὶ τὸν Ἀκραγαντῖνον Ἐμπεδοκλέα βαδίσαι | ||
| . Ἡ γλῶσσα πολλῶν ἐστιν αἰτία κακῶν . Ἢ δεῖ σιωπᾶν ἢ λέγειν ἀμείνονα . Ἡ γὰρ σιωπὴ τοῖς σοφοῖσιν |
| δὲ καὶ τοὺς συντελεστὰς ἀνεπηρεάστους . Τὸ συμμέτρως διαιτᾶσθαι καὶ ἀγρυπνεῖν καὶ ἐν ταῖς νυξὶ βουλεύεσθαι τὰ περὶ τῶν ἀναγκαίων | ||
| ἱεροὺς αὐτῆς νομισθῆναι πρός τε τὰς θήρας ἔχοντας ἐπιτηδείως καὶ ἀγρυπνεῖν ἐν ταῖς νυξὶ καὶ ὑλακτεῖν πεφυκότας . κυνηγίᾳ δ |
| φιλημάτων . . . . . . ἀγεννῶς οὐκ ἐῶ παίζειν . τίθημι κοττάβεια σφῷν ἐγὼ τασδί τε τὰς κρηπῖδας | ||
| Ἄρτι . πρὸ ὀλίγου χρόνου πεποιημένος . Ἀρτιάζειν , τὸ παίζειν ἄρτια ἢ περιττὰ καρύοις ἢ ἀστραγάλοις τοιούτοις . Πλάτων |
| δοκεῖ . Τὰ μὲν ἄλλα δοκεῖς μοι οὐ παρὰ δόξαν διειλέχθαι : ὅπως δὲ χρὴ δαιμόνιόν τι πονηρὸν ἡγεῖσθαι καὶ | ||
| Λέγε σαφέστερον ὃ λέγεις . Εὐκόλως μοι δοκεῖ Παρμενίδης ἡμῖν διειλέχθαι καὶ πᾶς ὅστις πώποτε ἐπὶ κρίσιν ὥρμησε τοῦ τὰ |
| ἐμμανής , ὅμως διὰ τὴν ἀλήθειαν ἔξω μανίας καὶ βακχευμάτων δόξω εἶναι , ἐπειδὴ τὸ τὴν ἀλήθειαν λέγειν οὐκ ἔστι | ||
| δή . θαυμάσητε δὲ μηδὲν ἐὰν ὑμῖν ἄνωθέν ποθεν ἐπιχειρεῖν δόξω : σχολῆς γὰρ ἀπολαύομεν καὶ οὐδὲν ἡμᾶς ἐστὶ τὸ |
| : ὅταν δὲ πανταχόθεν ἐμαυτὸν ὑγιαίνοντα περινοῶ καὶ γράφοντα καὶ ἀναγινώσκοντα , πάλιν μένω . “ τοῦτόν φασιν εἰς ὄστρακα | ||
| ἐν πολλοῖς κείμενα : διὰ δὲ τὸ εὑρίσκειν ἑτοίμως τὸν ἀναγινώσκοντα καὶ μὴ εἰς ὑπέρθεσιν ἔρχεσθαι καὶ ὧδε τὰς γραφὰς |
| . Μετὰ ταῦτα θήσεις στοχαστικὴν ἀντίθεσιν : ἀλλ ' εἰκὸς ὀργισθῆναι τοὺς θεοὺς ἡμῖν τετμηκόσι τὴν Ἀττικήν . ΛΥσεις πάλιν | ||
| εἰσίν . οὔτε γὰρ φαῦλοι ἢ ἀγαθοὶ λεγόμεθα τῷ δύνασθαι ὀργισθῆναι ἁπλῶς οὔτε ἐπαινούμεθα ἢ ψεγόμεθα . οὔτε τῷ προαιρεῖσθαι |
| , τὸ μὲν ὑπομεμειγμένον τῆς λύπης γαργαλίζει τε καὶ ἠρέμα ἀγανακτεῖν ποιεῖ , τὸ δ ' αὖ τῆς ἡδονῆς πολὺ | ||
| τερήσας τοῦτο ἔφη μεμαθηκέναι , φέρειν ὀργὴν πατέρων καὶ μὴ ἀγανακτεῖν . ̈ . . Ῥοδίου δέ τινος καλοῦ καὶ |
| ὁ τῷ θεῷ λοιδορούμενος ἑάλωκα καὶ νενίκημαι καὶ παρθένῳ δουλεύειν ἀναγκάζομαι , καὶ φαίνεταί τις ἤδη καλλίων ἐμοῦ καὶ θεὸν | ||
| ' ἐπειδὴ τοιοῦτον οὐ δύναμαι κτήσασθαι , τοῖς ἀλλοτρίοις ἵπποις ἀναγκάζομαι χρῆσθαι πολλάκις . καίτοι πῶς οὐκ ἄτοπόν ἐστιν , |
| ἦ δ ' ὅς , οὐκ εἴρηται ὃ μάλιστα ἔδει ῥηθῆναι . Οὐκοῦν , ἦν δ ' ἐγώ , τὸ | ||
| σιω - πῶντες τὰ δὲ διδάσκοντες μήτε τι τῶν ὀφειλόντων ῥηθῆναι παραλείψωμεν μήτε ἀδολεσχίᾳ περιπέσωμεν δὶς τὰ αὐτὰ λέγοντες . |
| τοῦ Ἱεροκλέους καὶ μετέχοντος τῶν εὐωχιῶν . Γ μὴ νῦν δρᾶν δοκῶμεν Γ : μὴ προσποιησώμεθα αὐτὸν ἑωρακέναι , μηδ | ||
| ὃ ζῆν βούλεται : ἡ γὰρ σπάνις πρόχειρος εἰς τὸ δρᾶν κακά . τοιοῦτος ὁ βίος ἐστὶν ἀνθρώπου , γύναι |
| μοι διήγησαι : δικαιότατος γὰρ εἶ τοὺς τοῦ ἑταίρου λόγους ἀπαγγέλλειν . πρότερον δέ μοι , “ ἦ δ ' | ||
| : πολιτικὰς δὲ κινήσεις καὶ στάσεις ἀναγράφοντες οὐκ οἴονται δεῖν ἀπαγγέλλειν τοὺς λόγους , δι ' ὧν αἱ παράδοξοι καὶ |
| , ἐν μέρει πάλιν υἱὸς ὢν ἐγὼ δέομαι μή με παρακαλεῖν εἰς ἀνοσίους πράξεις καὶ ἀδίκους , μηδὲ μετὰ τῶν | ||
| τῷ τοὺς μὲν νικῶντας τιμᾶν , τοὺς δ ' ἡττηθέντας παρακαλεῖν . χρῆσαι οὖν τῇ γλώττῃ πρὸς ὦτα ἐπιστάμενα κρίνειν |
| μειζόνων καθυπερηφανίαν [ ] δικαιότατα [ ] γενησομένην , καὶ μήποθ ? [ ] ' οὓς ὑπερορᾷ τις ἐπὶ [ | ||
| μὲν ἔγωγ ' οὐδέποτ ' ἂν θείην Αἰσχίνην Πλάτωνι , μήποθ ' οὕτω φιλονεικήσαιμι , ἀλλ ' ἀφείσθω τοῖς ἀτόποις |
| τῇ πατρίδι κινδυνευούσῃ καθὰ καὶ περικτωμένῃ τὴν ἡγεμονίαν αἴσιος . θαρρεῖν δὲ χρὴ τοῖς τε θεοῖς καὶ αὐτῷ τῷ λογισμῷ | ||
| , οἶμαι , κἂν αὐτὸς ἐπαινέσαις : ἀλλὰ καὶ σοὶ θαρρεῖν ἔχω , τούτου δὲ αἴτιος ὁ σὸς τρόπος . |
| τοῦτο μηδὲ αὐτοὺς ἀγνοεῖν Σκύθας θαμινὰ παρὰ βασιλέα πρεσβευομένους : χρῆναι δὲ τῶν ἴσων κυρεῖν : μὴ γὰρ ἄλλως τὰ | ||
| ἐν προβόλου καὶ ἐρύματος μοίρᾳ τετάχθαι τὰ ξὺν ἐκείνοις στρατεύματα χρῆναι ἡγεῖτο , ὅπως οἱ μὲν κώλυμα εἶεν τοῖς ἐναντίοις |
| τε Ἑρμόλαον γίγνου τοιοῦτος ὁποῖον οἶδα καὶ τὸ πρὸς ἡμᾶς ἐπιστέλλειν ἀνανεοῦ . καὶ γὰρ εἰ πολλὰ τὰ νῦν γράμματά | ||
| τῷ ἀπὸ Λαρίσσης δι ' ἐπιστολῆς ἐπετίμησε . καὶ γὰρ ἐπιστέλλειν δεινὸς ἦν ὁ Σεβηριανὸς καὶ ἔμφρων , ὡς ἔστι |
| τὸν ὑποκείμενον ἀέρα . τὸν δ ' οὐκ ἔχοντα τοῦ μεταστῆναι τόπον ἱκανὸν ἀθρόον τῶι κάτωθεν ἠρεμεῖν , ὥσπερ τὸ | ||
| καὶ μὴ ἐλάττω ἑξακισχιλίων , τοῦτον ἔδει ἐν δέκα ἡμέραις μεταστῆναι τῆς πόλεως . εἰ δὲ μὴ γένοιτο ἑξακισχίλια , |
| , ὡς καὶ ὅσα δήσειεν ὁ Ζεὺς , ταῦτ ' ἐξὸν Ἡρακλεῖ λῦσαι , καὶ τὸν Ἄτλαντα ὡς ἀπέπαυσε διαδεξάμενος | ||
| ] ἀντὶ τοῦ βαδίζοντα κατὰ τὸ ἀρχαῖον σύνηθες ὡς “ ἐξὸν καθεύδειν τὴν ἐρωμένην ἔχων ” ἀντὶ τοῦ ἔχοντα . |
| ὅντινα αἰτίαν ἔχουσιν Ἀθηναῖοι βελτίους γεγονέναι , ἐπειδὴ ἐκεῖνος ἤρξατο δημηγορεῖν , ἐν τῷ πρόσθεν χρόνῳ χείρους ὄντες ; ἐγὼ | ||
| Θεόμνηστον εἰσήγγελλε τὰ ὅπλα ἀποβεβληκότα , οὐκ ἐξὸν αὐτῷ , δημηγορεῖν : ἐν ἐκείνῳ γὰρ τῷ ἀγῶνι τὸν πατέρα μ |
| θαλάττῃ . ταῦτα μὲν δὴ καὶ τῶν Λεβάδειαν οἰκούντων ξυγχωρῶ ἀκροᾶσθαι , περὶ δὲ τοῦ βιβλίου τούτου γνώμη ἀποπεφάνθω μοι | ||
| προσήκοντα , τὰ καθήκοντα : συνήθη δὲ τὸ ἐξ ἴσου ἀκροᾶσθαι καὶ μηδὲν παρὰ τὸ δίκαιόν τινι χαρίζεσθαι . . |
| , ὦ Ἑρμῆ ; τὰς μὲν ἄλλας δίκας εἰς τὴν αὔριον ὑπερβαλώμεθα , τήμερον δὲ κληρῶμεν τὰς τοιαύτας ὁπόσαι τέχναις | ||
| ὦ ἄνδρες , νῦν μὲν [ καιρὸς ] διαλυθῆναι : αὔριον δὲ πρῲ ἔλθετε : καὶ γὰρ ἐγὼ βούλομαι ὑμῖν |
| τὴν περὶ τῶν διαλύσεων τῇ ὀγδόῃ φθίνοντος τοῦ βοηδρομιῶνος μηνὸς ὁμολογῆσαι ποιήσασθαι , τὴν δὲ ἀπόφασιν τῆς οὐσίας τῇ ἕκτῃ | ||
| ἐλέγχοις , ὥστ ' αὐτὸν τοῦτον τὸ μὴ ἔχειν ἀντειπεῖν ὁμολογῆσαι τῇ σιωπῇ . εἰ μὲν οὖν ἅπας ὅστις εἰς |
| τῷ κοπρολόγῳ , καὶ ταῦτα λοιδορούμενος : μῦς καὶ γαλᾶς μέλλεις λέγειν ἐν ἀνδράσιν ; ποίους τινὰς δὲ χρὴ λέγειν | ||
| μύθων , ψυχή : τί περισσὰ φρονεῖς ; εἰ μὴ μέλλεις σεμνύνεσθαι παρ ' ὁμοίοις . γλώσσῃ διαψαίρουσα μυκτήρων πόρους |
| ὃ δ ' ἐς μὲν τὸ φανερὸν ἐκέλευεν αὑτοὺς Ῥωμαίοις ἐπιτρέπειν , λάθρᾳ δ ' ὑπισχνεῖτο , ἃ ἔμελλεν ποιήσειν | ||
| στομίου , ἢ στρέβλωσιν τοῦ τραχήλου τῆς μήτρας καὶ δεῖ ἐπιτρέπειν τῇ ἰατρίνῃ σημειοῦσθαι καὶ λοιπὸν ζεμάτια ἐπιτάττειν ἀπὸ κασίας |
| ὅσοι δοκοῦσι μὲν ἡδονῆς ἕνεκεν καὶ τέρψεως εἰς τὰς σκηνὰς παριέναι , τοὺς δὲ αἰσθανομένους τῶν γιγνομένων ὠφελοῦσιν : ἆρ | ||
| τοιούτοις μηδὲν παθών , τί κωλύει καὶ ἄνευ διαστάσεως συγχωρεῖν παριέναι τοῖς εἰς ὄψιν εἴδεσιν ; Εἰ δὲ μηδὲ πάρεισιν |
| Καὶ γάρ , ὠγαθέ , τό γε πᾶν ἀπὸ παντὸς ἐπιχειρεῖν ἀποχωρίζειν ἄλλως τε οὐκ ἐμμελὲς καὶ δὴ καὶ παντάπασιν | ||
| πλεῖστος καὶ ἰσχυρότατος εἰς τὸ ποιεῖν παράδοξα λέγειν , τὸ ἐπιχειρεῖν ἀπὸ τοῦ κατὰ φύσιν καὶ κατὰ νόμον , ὅπερ |
| τε λέγειν πρὸς ταῦτα τοὺς βουλομένους ἅπασαν αἰδῶ καὶ εὐλάβειαν ἀποθεμένους : οὐ γὰρ ἐπιτρέπειν τὰ πράγματα σφίσιν εἰς τὰς | ||
| βιοῦν μεθ ' ὁμονοίας . οἱ δ ' ἐκέλευον αὐτοὺς ἀποθεμένους τὰ ὅπλα ἥκειν εἰς τὸ βουλευτήριον καὶ λέγειν , |
| παῖδας : οὐ μὴν ψυχροῦ πόματος εἰς τὸ παντελὲς εἴργειν κελεύω τοὺς τοιούτους παῖδας , ἀλλ ' ἐπὶ τοῖς σιτίοις | ||
| τὸ μεῖζον ἦλθε : τὰς θνητῶν δ ' ἐγώ χαίρειν κελεύω θεῶν ἄτερ προθυμίας ὦ δύστηνοι καὶ πολύμοχθοι ματέρες Ἅιδῃ |
| ὁ ἀγὼν καὶ ἤδη πάρεστι τὰ Ὀλύμπια καὶ οὐκ ἔστιν ἀναβάλλεσθαι οὐκέτι καὶ ὅτι παρὰ μίαν ἡμέραν καὶ ἓν πρᾶγμα | ||
| ἐχῖνος τὸν τόκον ἀναβάλλει : λέγεται ἐφ ' ὧν τὸ ἀναβάλλεσθαι πρὸς χεῖρον γίνεται . καὶ γὰρ οἱ χερσαῖοι ἐχῖνοι |
| παρρησίαν ἑκάστῳ τῶν συμβουλευόντων . ἐγὼ δ ' οὐδεπώποθ ' ἡγησάμην χαλεπὸν τὸ διδάξαι τὰ βέλτισθ ' ὑμᾶς , ἀλλὰ | ||
| καὶ πεμφθέντος οὐδενὸς ὧν προσεδόκησα , γράφειν εὐθὺς ἐγκλήματα πικρὸν ἡγησάμην : παρακαλῶ δὲ ἔτι , σπεῦσον ἢ πάντως ἔλπισον |
| οὐδ ' ὁ καιρὸς παιδευόντων , ἀλλὰ παιζόντων εἰ μὲν βούλεσθε ὁ τῶν Διονυσίων , εἰ δὲ βούλεσθε , ὁ | ||
| οὗτοι ἡμᾶς οὓς ἀκούομεν ὑμῖν πολεμίους εἶναι . εἰ οὖν βούλεσθε , ἔξεστιν ὑμῖν ἡμᾶς λαβεῖν ξυμμάχους καὶ τιμωρήσασθαι εἴ |
| ἂν ἐμέσῃς πλέον ἢ ἔλαττον . εἶτ ' ἐὰν μὲν ἐμέσῃς ἱκανῶς , ἀναπαύου μικρὸν περιχεάμενος : ἐὰν δὲ μὴ | ||
| πρὶν ἂν ἐμέσῃς πλέον ἢ ἔλαττον . εἶτα ἐὰν μὲν ἐμέσῃς ἱκανῶς , ἀναπαύου μικρὸν περιχεάμενος : ἐὰν δὲ μὴ |
| εἰ τὸ σφόδρα τοῦτο λυπεῖσθαι ἐπὶ τοῖς τελευτῶσιν ἀνίην , συνοίσειν μοι ἐπὶ τὸ βέλτιον . πολὺ δέ τι τούτων | ||
| οὖσι τοῖς ἀπὸ τούτων ἐμαυτῷ γενησομένοις , ὅμως ἐπὶ τῷ συνοίσειν ὑμῖν , ἂν πράξητε , ταῦτα πεπεῖσθαι λέγειν αἱροῦμαι |
| ἐν ἀνθρώποις ἀπάνθρωπον φῦναι ὥστε παρ ' οὗ τὰ ἔσχατα πείσεσθαι προσεδόκησε , τούτῳ χρηστῷ καὶ προσνείμαντί τι τιμῆς οὐκ | ||
| αὐτόν , ὥστε τὰ πιστὰ λαβόντα τοῦ μηδέν τι ἀνιαρὸν πείσεσθαι , ἐγχειρίζειν αὐτῷ καὶ ἑαυτὸν καὶ τὴν πόλιν . |
| καὶ οἱ προστάντες αὐτῶν ἐγιγνώσκοντο , καλῶς εἶχε ταῦτ ' ὀνειδίζειν : εἰ δ ' ἔσθ ' ἕτερα ἀμείνω καὶ | ||
| , ὦ Σώκρατες , Σιμωνίδην ἄλλο ἢ τοῦτο , καὶ ὀνειδίζειν τῷ Πιττακῷ ὅτι τὰ ὀνόματα οὐκ ἠπίστατο ὀρθῶς διαιρεῖν |
| : Ἀπεσείσατό μου τὴν αἰδῶ : οἷον τολμηρότερον ἐφρόνησα ἐνθάδε παρεῖναι . : θεμερῶπιν ] Θερμήν : ἐκ δὲ τούτου | ||
| . . ἀθετεῖται : οὐ γὰρ πιθανὸν ὥσπερ ἐξ ἐπιτάγματος παρεῖναι τὸν Τεῦκρον : [ διὰ παντὸς γὰρ ὑπασπιστὴς Αἴαντος |
| δίκην , χάριτός τ ' ὢν μᾶλλον ἄξιος ἢ τοῦ συκοφαντεῖσθαι . λέγε . Οὗτος σαφῶς ὁ νόμος διείρηκεν ὧν | ||
| Εἴρηται δὲ ἡ παροιμία καὶ ἀπὸ τοῦ ὑπ ' αὐτῶν συκοφαντεῖσθαι τοὺς ξένους : ἔνθεν Ἀριστοφάνης τὸν συκοφάντην Ἀβυδοκόμην εἶπεν |
| αὐτὸ διάστημα . ἄτοπον δέ γε τὸ αὐτὸ λέγειν ἅμα κεκινῆσθαι καὶ μὴ κεκινῆσθαι . ἄτοπον ἄρα καὶ τὸ ἀξιοῦν | ||
| χρόνος ἐκ τῶν νῦν , ἦν ἂν λέγειν τὸ ἀμερὲς κεκινῆσθαι καθ ' ἕκαστον νῦν , οὕτω δὲ καὶ καθ |
| . εἰ οὖν τοῦτο ἀληθές , ἄτοπον δήπου ἂν εἴη προθυμεῖσθαι μὲν ἐν παντὶ τῷ βίῳ μηδὲν ἄλλο ἢ τοῦτο | ||
| κέαρ καὶ μὴ σφριγῶντα θυμὸν ἰσχναίνῃ βίᾳ . ἐν τῷ προθυμεῖσθαι δὲ καὶ τολμᾶν τίνα ὁρᾷς ἐνοῦσαν ζημίαν ; δίδασκέ |
| ' ἰσχάδων ὁρμαθόν . Ἆρα προὐφείλω τι χρηστὸν τῇ πόλει παραινέσαι ; Εἰ δ ' ἐγὼ γυνὴ πέφυκα , τοῦτο | ||
| , περιαγωγάς , νοήματα ἐννοήματα , ἐνθυμήματα . συμβουλεῦσαι , παραινέσαι , ὑφηγήσασθαι εἰσηγήσασθαι , διδάξαι , πεῖσαι , γνώμην |
| ἐκείνας κρινόμεναι . Ἑξῆς δὲ τὴν περιήγησιν τῆς χώρας ποιητέον ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς πρὸς Εὔβοιαν παραλίας τῆς συνεχοῦς τῇ Ἀττικῇ | ||
| Ἀθηναίοις παρήγγειλεν , ὅταν ὑποσημήνῃ , θεῖν ἐπὶ τοὺς πολεμίους ἀρξαμένους ἀπὸ τοῦ εὐωνύμου . ὁ μὲν ἐσήμηνεν : οἱ |
| μεγέθει τῆς πόλεως νομίζησθε καὶ τῷ πολλὰ τῶν ὄντων ἀπολαβεῖν δυνήσεσθαι : πῶς οὐχὶ διὰ ταῦτα ἐπιμελοῦς καὶ περιεσκεμμένης γνώμης | ||
| κατὰ τὴν Ἑλλάδα . ἤλπιζεν οὖν τούτου προσγενομένου τοῖς Ἀθηναίοις δυνήσεσθαι τὴν πόλιν ἀντιποιήσασθαι τῆς κατὰ θάλατταν ἡγεμονίας : τριήρεις |
| , κἂν πολεμεῖν πρὸς αὐτὸν ἀναγκασθῶμεν , βέλτιον μετὰ τούτων ἀγωνιεῖσθαι . παραπλησίως δὲ καὶ τοῦ Κλεάρχου περὶ τούτων ἀποκριναμένου | ||
| : ἐπιθαρρύνουσι δὲ οἱ παρεστῶτες αὐτόν , ὡς τοὺς δρόμον ἀγωνιεῖσθαι μέλλοντας προτρέπειν εἰώθαμεν . Ὁ δὲ εἴπερ ἀναθαρρήσειε κυβιστήσας |
| δημοσίῳ ἀγῶνι σκηπτομένου τινὸς κάμνειν ὁ ἀντίδικος ἀντομνύηται , φάσκων προσποιεῖσθαι αὐτόν , καὶ περὶ τούτου διαλαμβάνωσιν οἱ δικασταί . | ||
| ἂν μᾶλλον εὐτυχῶσι , τοσούτῳ μᾶλλον αὑτοῖς λυμαίνονται . Οὐ προσποιεῖσθαι δεῖ φιλοσοφεῖν , ἀλλ ' ὄντως φιλοσοφεῖν : οὐ |
| χρησαμένους ἀρετῇ , ἥδεσθαί τε συνόντας , ἐς ἀλλήλους τε φλυαρεῖν [ ] , καὶ σκώπτειν τοιαῦθ ' οἷα γέλωτα | ||
| Πύγελα λέγοντας τοὺς Ἀμαζῶνας μεταξὺ Ἐφέσου καὶ Μαγνησίας καὶ Πριήνης φλυαρεῖν φησὶν ὁ Δημήτριος : τὸ γὰρ ” τηλόθεν „ |
| ἂν οἷός τ ' εἶναι . ἀλλὰ σὲ ἐχρῆν ἡμῖν συγχωρεῖν τὸν ἀμφότερα δυνάμενον , ἵνα ἡ συνουσία ἐγίγνετο : | ||
| τοῖς τοιούτοις μηδὲν παθών , τί κωλύει καὶ ἄνευ διαστάσεως συγχωρεῖν παριέναι τοῖς εἰς ὄψιν εἴδεσιν ; Εἰ δὲ μηδὲ |
| δ ' ἀκύλιστον ἡνίκ ' ἐχρῆν δύνειν , νῦν ἄρχεται ἡδύνεσθαι : ὥρη ἐρᾶν , ὥρη δὲ γαμεῖν , ὥρη | ||
| τις φθέγξηται : ἡνίκ ' ἐχρῆν δύνειν , νῦν ἄρχεται ἡδύνεσθαι . Χαλκιδεῖς δὲ ληροῦντες δεικνύουσι παρ ' αὐτοῖς τόπον |
| ἀλλ ' ἔστιν εἰς μὲν τὴν ὅλην ἀρ - χὴν βλέψαντα μηκέτι τὴν πόλιν θαυμάζειν , πολλοστὸν μέρος τῆς ἁπάσης | ||
| , ὦ ἄνδρες δικασταί , εἰς τὸ τῶν πραγμάτων μέγεθος βλέψαντα μείζους τὰς κατηγορίας καὶ τὰς αἰτίας τῆς τούτου δόξης |
| λέγε μοι , ἐάν τίς σε ταῦτα ἐξετάζῃ , ὦ Καλλίκλεις , τί ἐρεῖς ; τίνα φήσεις βελτίω πεποιηκέναι ἄνθρωπον | ||
| λέγεις , ὦ Σώκρατες . Οὐ μόνον γε , ὦ Καλλίκλεις , ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν αὐτῶν . Νὴ τοὺς |
| καὶ δικαίως πράττειν . ἀνθρώπων ἀπίστων βίος ὄνειδος . μήποτε λάθῃς σαυτὸν ἀγενεῖ φύσει μεταδιδοὺς λόγου θεοῦ . ψυχὴν ἀπὸ | ||
| αὐτὸν οὐ πάνυ περισπῶντα οὐδὲ ὀξέως νύττοντα , μέχρι ἂν λάθῃς τέλεον αὐτῷ συνήθης γενόμενος . Οἱ μὲν δὴ ἔξω |
| κραταιή . Κρατέρου ἀξιοῦντος πρὸς αὐτὸν ἀπιέναι , “ ἀλλὰ βούλομαι , ” ἔφη , “ ἐν Ἀθήναις ἅλα λείχειν | ||
| 〚 〛 , φήσεις , τοῦτ ' οἶδα καὶ τοῦτο βούλομαι καὶ τοῦτ ' οἴομαι δι ' οὗ ἐνεργῶ παρασκευάσασθαι |
| τοῦ παρῳχημένου καὶ μηκέτ ' ὄντος καὶ ἐκ τοῦ μέλλοντος μηδέπω δὲ ὄντος συνεστὼς ἀνύπαρκτος ἔσται . ἄλλως τε , | ||
| ἡ τοῦ ὑὸς πιμελή , καὶ ἄλλαι δὲ πιμελαὶ ὅσαι μηδέπω δριμύτητά τινα ἔχουσιν , ἐμπλαστικαὶ τῶν πόρων εἰσί , |
| τοῖς μνήμασιν ἔγραφον . ἔγωγε νὴ Δία : Βούλομαί σε ἀπιέναι ἐπὶ θάνατον . πρὸς γὰρ τοῦτο παίζει . μὰ | ||
| τὴν θυγατέρα , ἐν Ἄργει ἔφη γηράσειν μετὰ οὗ : ἀπιέναι δ ' ἐκέλευεν καὶ μὴ ἐρεθίζειν , ἵνα σῶς |
| ἱππεύειν παίζοντα ἤ τι τῶν τοιούτων ἄλλο ποιοῦντα , καὶ πειρᾶσθαι διὰ τῶν παιδιῶν ἐκεῖσε τρέπειν τὰς ἡδονὰς καὶ ἐπιθυμίας | ||
| οὕτως : οἷον μὴ ἀπείρατοι τῶν ἀγώνων εἶναι , τουτέστι πειρᾶσθαι θέλουσι τῶν ἀγώνων , ἐνεργεῖν θέλουσι διὰ τῆς πείρας |
| πρὸς τὸ μὴ εἰς ταύτην ἁμαρτάνοντες τὰ ἐναντία τῆς γνώμης δυστυχεῖν : ἑκατέρωθεν δὲ αὐτῆς δύο Ἔρωτας ἱστῶσιν , τὸν | ||
| ' ἐζήλωσα πολυτελῆ νεκρόν . Οἴμοι , τὸ γὰρ ἄφνω δυστυχεῖν μανίαν ποιεῖ . Ὁ συκοφάντης ἐστὶν ἐν πόλει λύκος |
| δὲ καταστήσωμεν αὐτοὺς οὗ βουλόμεθα , αὖθις τοὺς ἐκείνων ἐχθροὺς αἱρησόμεθα , ἀεὶ τοῦθ ' ὃ σπουδάζομεν λύσομεν , ὥσθ | ||
| ἐκεῖ δ ' ἀκούοντες καὶ σοῦ καὶ τῶν τοῦ Λακωνικοῦ αἱρησόμεθα ἃ ἂν κράτιστα δοκῇ εἶναι . ἢν οὖν ἡμῖν |
| μὴ μοῦνον ἐμέ , ποιέειν αὐτίκα μοι δοκέει καὶ μὴ ὑπερβάλλεσθαι : οὐ γὰρ ἄμεινον . Εἶπε πρὸς ταῦτα ὁ | ||
| τὸν Δαρεῖον αὐτίκα τε ἰέναι καὶ τὰ δεδογμένα ποιέειν μηδὲ ὑπερβάλλεσθαι . Ὠθιζομένων δ ' αὐτῶν ἐφάνη ἰρήκων ἑπτὰ ζεύγεα |
| ' ἔσομαι τοιοῦτος γενέσθαι οἷοίπερ καὶ ἐκεῖνοι . Οὔκ , ὠγαθέ , ἀλλά σε λέληθεν οἷον τοῦτ ' ἔστιν , | ||
| βιωσόμεθα ἀγνοοῦντες ὃ σὺ φῂς εἰδέναι . ἀλλ ' , ὠγαθέ , προθυμοῦ καὶ ἡμῖν ἐνδείξασθαιοὔτοι κακῶς σοι κείσεται ὅτι |
| ἄσχολος ] * Οὐκ ἔστι μοι , φησί , καιρὸς μακρηγορεῖν καὶ τὰ ἐγκώμια τῶν Αἰγινητῶν καὶ τῶν Αἰακιδῶν δοῦναι | ||
| ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐπάρχουσι τῶν στρατοπέδων πεπίστευται , περιττὸν νομίζω μακρηγορεῖν . ἴστε γάρ με καὶ οἷς ἐκεῖνος ἔπρατ - |
| τὴν πρόσφυσιν ὥστε κινήσεων σφοδροτέρων ἀνέχεσθαι τὴν κύουσαν ἄνευ τοῦ βλαβῆναι τὸ ἔμβρυον . τῆς δὲ κυήσεως οὐκ ἦν ὡρισμένος | ||
| ὅταν οὖν πυρετὸς ᾖ μόνος ἄνευ διαθέσεως ἄλλης ὑπὸ ψυχροῦ βλαβῆναι δυναμένης , τοσοῦτον ἐπιδιδόσθω τὸ ψυχρόν , ὅσον ἂν |
| τὴν χεῖρα τὸ ἔμβρυον πλάγιον παραπεσὸν , τῆς χειρὸς ἐπιλαβόμενος προάγειν ἔξω ἐπιχείρει ὡς μάλιστα , παραδεῖραι δὲ τὸν βραχίονα | ||
| γὰρ συνοπαδὸς ἔρις βλάπτουσα λέληθε σύμφυτος , ἣν οὐ δεῖ προάγειν , εἴκοντα δὲ φεύγειν . ἐνταῦθα καὶ τὸ διττὸν |
| , ὡς ἀηδῆ καὶ δύστροπον , εἰ παρὸν αὐτῷ μὴ ἀπαιτεῖσθαι καὶ τὸ μειράκιον ἐκκαρποῦσθαι παρέχοντα αὐτῷ νεῦμα εὔνουν μὴ | ||
| οὗτος ὥσπερ καὶ Κλέαρχος τελευτῶν τοῖς ὁρῶσιν ἐννοεῖν , δίκας ἀπαιτεῖσθαι ὧν ὠμῶς τε καὶ παρανόμως τοὺς πολίτας διέθεσαν . |
| ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ συναληθεύουσιν , ἥ τε ἁπλῆ ἡ δύναται βαδίζειν καὶ ἡ ἐκ μεταθέσεως ἡ δύναται μὴ βαδίζειν , | ||
| δῆλον ὅτι πρὸς τὸ αὐτὸ χωρίον , καὶ προσέθηκα τὸ βαδίζειν ἐπὶ συνουσίᾳ νέων , ὁ μέν , καὶ γὰρ |