| ὑπεναντιώ - τατον τε πλείστοις χρώμενον ; ἐρῶμεν ἀλλοτρίων , παρορῶμεν συγγενεῖς ἔχοντες . πάλιν γλιχόμεθα μὲν τὴν μάζαν , | ||
| διαλελυμένως εἶπεν . διπλοῦν ] διπλοῦν καθὸ καὶ ξένους ὄντας παρορῶμεν καὶ συγγενεῖς δειχθέντας οὐκ ἐλεοῦμεν . τοιαῦτ ' ἀκούων |
| καὶ προγόνων παρελάβομεν . εἰ δὲ μὴ πείθομεν , παραδίδομεν ἑαυτοὺς εἰς ἀπώλειαν , ἵνα μὴ ζῶντες ἐπίδωμεν θανάτου χεῖρον | ||
| . οὐκοῦν ὅταν καὶ νῦν ἡμῖν μετὰ Θηβαίων ἐπιοῦσι παραδῶσιν ἑαυτοὺς ἐν τῷ μέρει καὶ εἰς ἃ τότ ' ἤγαγον |
| τῷ φιλεῖν . ἐπεὶ γὰρ φίλοι εἰσί , δι ' αὑτοὺς καὶ οὐδὲν ἄλλο δηλονότι ἱκανῶς ἐνεργήσουσι τὰ φιλικὰ φιλοῦντες | ||
| . ποιοῦντες δὲ τοὺς μὲν ἄλλους ἀπόρους ἐξ εὐπόρων , αὑτοὺς δὲ ἐξ ἀπόρων εὐπόρους καὶ τῇ τῶν πρότερον εὐδαιμόνων |
| προσνέμει , ἀλλὰ καὶ τοῖς μὴ ἔχουσι τὰς τελείας . πράττουσι γὰρ οὗτοι , ὡς ἂν ὁ ὀρθὸς λόγος ὑπαγορεύσειεν | ||
| πράττουσιν ὥσπερ οἱ χειροτέχναι . καὶ γὰρ οὖτοι μόνοι κυρίως πράττουσι : οἱ γὰρ ἀρχιτέκτονες τῷ τάττειν μόνον τὰς πράξεις |
| ἐπιγιγνομένοις τὴν πατρίδα οἵανπερ παρὰ τῶν πατέρων παρελάβομεν : παυσώμεθα αἰσχυνόμενοι καὶ παῖδας καὶ γυναῖκας καὶ πρεσβυτέρους καὶ ξένους , | ||
| οὐ φιλοψυχήσαντες , καὶ μᾶλλον τοὺς παρ ' αὑτοῖς νόμους αἰσχυνόμενοι ἢ τὸν πρὸς τοὺς πολεμίους κίνδυνον φοβούμενοι , ἔστησαν |
| ἢ ὅτι ᾧ συνοικεῖς ἐπὶ ἑταίραν ἥκει καὶ ταύτῃ τὴν ἡδονὴν λαμβάνει τοῦ σώματος . ἀλλ ' οὐχ οὕτω σε | ||
| κακίας εὐαρεστητέον ἐξετάζοντας , οὐκ εἴ τι μὴ καθ ' ἡδονὴν ἰδίαν συμβέβηκεν , ἀλλ ' εἰ τρόπον εὐνόμου πόλεως |
| δασύνεται , ἀντὶ τοῦ ἀκολουθοῦσιν . ἐψιόωνται : διὰ λόγου μετριάζουσιν . ἄατος : ἡ ἄγαν βλαπτική : τὸ γὰρ | ||
| τῆς ἀριστοκρατίας ἀναρπαζόμενον ὑπ ' αὐτῶν περιείδετε . τοιγαροῦν οὐκέτι μετριάζουσιν οὐδὲ καθ ' ἕνα τῶν εὐγενῶν περικόπτουσιν , ἀλλ |
| [ μὴ ] εἰς τοὔπισθεν ἀσκῷ ἐμβάλλειν ἐπειράθησαν οὐ γινώσκοντες αὑτοῖς , ὅτι ἐξέβαλλον μᾶλλον ἢ εἰσέβαλλον . ὁ μέντοι | ||
| καλὸν καὶ πάντ ' εἶχε κατὰ τὴν τέχνην τὸν οἰκεῖον αὑτοῖς κόσμον . διόπερ ἦσαν ἴδιοι καθ ' ἑκάστην ἁρμονίαν |
| γενέσθαι παρ ' ἡμῖν : ἔπειτα ὕστερον ἐᾶσαι δι ' αὑτῶν οἰκεῖν ὅπως ἂν δυνώμεθα . καὶ τότε δὴ τὰ | ||
| Ξέρξου στρατείας γίνεσθαι οἱ Ἕλληνες ἀπογνόντες τῆς σωτηρίας τὰς οὐσίας αὑτῶν ἀνήλισκον , ἐπιλέγοντες : Τάδε Μῆδος οὐ φυλάξει . |
| τῇ βεβαιότητι τὰς παρὰ τῶν δήμων δωρειὰς εὑρήσετ ' οὔσας βελτίους . τό τε γὰρ μὴ μετ ' αἰσχύνης ὡς | ||
| φήσομεν κατ ' αὐτῶν εὑρηκέναι , ὡς οὐδ ' αὐτοὶ βελτίους οὐδενὸς ἦσαν εἰς ταῦτα ; καὶ τοῦ μὲν χυτρέως |
| πλείω γενέσθαι τὴν οὐσίαν , εἰκότως μὲν οὐκ ἂν ἔχοιμι μέμψιν , εἰ μὴ τἀμαυτοῦ προστίθημι τούτοις , σῴζων δὲ | ||
| ἑλισσομέναν : νῦν [ ψᾶφον ] τὴν παρὰ τῶν ἀνθρώπων μέμψιν κατακλύσει ὁ ὕμνος ὡς ψῆφον κῦμα , ὅταν τὸν |
| ἀπαίδευτος ὢν ὠνοῖτο πολλὰ βιβλία , οὐ σκώμματα οὗτος εἰς ἀπαιδευσίαν καθ ' ἑαυτοῦ ἐκφέροι ; τί ὀκνεῖς καὶ τοῦτο | ||
| τόδε δὲ σκόπει : κηφηνώδεις ἐπιθυμίας ἐν αὐτῷ διὰ τὴν ἀπαιδευσίαν μὴ φῶμεν ἐγγίγνεσθαι , τὰς μὲν πτωχικάς , τὰς |
| ἀλλήλοις οἱ φαῦλοι . δι ' ἀρετὴν γὰρ οἱ μὲν ἐπιεικεῖς φιλοῦσιν ἀλλήλους , τοῖς δὲ φαύλοις οὔτε ἀρετῆς μέτεστιν | ||
| τοὺς πόρους καὶ λεπτύνει τὰ ἐμπεφραγμένα . τὰς δ ' ἐπιεικεῖς καὶ μὴ σφυγματώδεις φλεγμονὰς ἱκανὸν ἰᾶσθαι καὶ ὀξυρόδινον χλιανθὲν |
| ὦ πρὸς Διὸς αὐτὸν ἐφ ' ὑμᾶς ἐλθεῖν οἴεσθε καὶ προθυμότερον , πότερον εὐθενούντων ἡμῶν καὶ τὴν τάξιν ἐχόντων ἥνπερ | ||
| ' εὐφημίᾳ μνησθῆναι , ἵνα πρῶτον μὲν ἅπαντες ἡδίους γενόμενοι προθυμότερον πρόσησθε τὴν συμβουλὴν , ἔπειτ ' ἤδη τι τῶν |
| ποσὶ τούτου τὰς κεφαλὰς προσερείσαντες , ἐδέοντο τὴν αὐτὴν ἐμοὶ πληροφορίαν λαβεῖν , βεβαιούμενοι πληρώσειν ἑτοίμως ὅσα ἐγὼ προκατεῖπον . | ||
| τὸ καὶ ὑπ ' ἐκείνου λαβεῖν τὴν περὶ τοῦ ζῆν πληροφορίαν . μόνον αὐτοὶ τὰ ὑποσχεθέντα πληρῶσαι πρὸς ἀλλήλους διανοήθητε |
| δὲ τροφῆς ἀπορεῖς . „ οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων οἱ πονηροί , ὅταν παρὰ τοῖς εἰδόσιν πονηρεύωνται , ἀνόνητοι τῶν | ||
| μιαρὲ καὶ Φρυνώνδα καὶ πονηρέ . Εὐρύβατοι δύο ἐγένοντο ἄμφω πονηροί , ἄπιστοι , πανοῦργοι . . ὁ μὲν Εὐρύβατος |
| οὐδαμόθεν ἑαυτῷ προσήκοντα εἰς οὐδὲν ἕτερον ἀναφέρεται ἢ ἐπὶ τὴν ἀδικίαν . ὥστε φανερόν , ὅτι ἔστι τις ἀδικία ἄλλη | ||
| δεῖ γὰρ τὰς μὲν ἕξεις πρὸς ἀλλήλας συγκρίνειν , οἷον ἀδικίαν πρὸς ἀκολασίαν , τοὺς δὲ ποιοὺς πρὸς ποιοὺς οἷον |
| δικαστηρίοις , εἰ δύ ' ἄνθρωποι τύχοιεν τὴν αὐτὴν μαρτυρίαν μαρτυροῦντες , ὁ μὲν καλὸς κἀγαθὸς δοκῶν εἶναι , ὁ | ||
| ἔτι , οὐκ ἐμαρτυρήσατε οὐδενί , οὐκ ἀμοιβὴν εἴχετε δοῦναι μαρτυροῦντες . ἐν κεφαλαίῳ δὲ εἰπεῖν , οὐδὲ εἷς ὑμῖν |
| ῥηθεῖσι γίνηται καὶ ἡ τοῦ πνεύματος ἀδράνειά τε καὶ διαφόρησις ἑτοίμως διαγινώσκεται . Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ πνεύματος λόγος | ||
| οὐκ ἂν ἀσμενίσειε , τὰ μετὰ πόνων τοῖς ἄλλοις εἰργασμένα ἑτοίμως λαμβάνων ; ἀλλ ' ὥσπερ τοῖς ζωγραφεῖν βουλομένοις οὐδὲν |
| , μυριάκις τῆς ἡμέρας „ . μείζονα πάντων οἱ λέγοντες ἁμαρτάνουσι . μέγιστον γὰρ χρὴ λέγειν πάντων , μείζονα δὲ | ||
| ἧττον ἂν φυλάξαιτο πλημμελεῖν ἀγνοίᾳ τῆς ἐκ θεῶν ἐπιούσης τοῖς ἁμαρτάνουσι δίκης : ὁ δὲ Μυκηναῖος πεῖραν ἔχει διπλῆν , |
| , οἳ τῷ Ἕρμῳ προσοικοῦσιν , ἔφασκεν ἐς τὰ παράδοξα ἀπίστους εἶναι τῶν ἀνθρώπων οἷς ἂν μὴ παρὰ τὸν αὐτῶν | ||
| Ἴωνας πείσειν , ἢ ἔπειτα ἀνενειχθέντα ἐς τοὺς βαρβάρους ποιήσειν ἀπίστους τοῖσι Ἕλλησι ] . Λευτυχίδεω δὲ ταῦτα ὑποθεμένου δεύτερα |
| ἐξευμενιζομένους ἢ διαβολὴν ἐμποιῆσαι βουλομένους ἢ προτρεπομένους τοῖς παρ ' ἑαυτοῖς . αὗται δὲ πλείονες μέν εἰσιν , ἐναντίαι δέ | ||
| τυγχάνειν , εἰκότως ἄν μοι χάριν ἔχοιτε καὶ νομίζοιτε εὔνουν ἑαυτοῖς . δῆλον γὰρ ὡς εἰ μὴ πάνυ τις ὑμᾶς |
| τῇ πόλει καὶ τοῖς ζῶσιν ταῦτ ' ἂν ἐνέγκοι πλείστην εὐδοξίαν . χαλεπὸν πατρὶ καὶ μητρὶ παίδων στερηθῆναι καὶ ἐρήμοις | ||
| πρὸς ἡλικίαν , πρὸς ἀρετήν , πρὸς ἐμπειρίαν , πρὸς εὐδοξίαν . ὁ γὰρ ἐπιστάμενος αἰδεῖσθαι πρὸς ἑκάστην τῶν εἰρημένων |
| Ἐπικούρου λόγους εὐθύνουσιν [ ] ὡς ἕνεκα [ τοιούτων ] ἀνοσίους ? ὄντας : οὐδεὶς ? γὰρ ὡς εἰπεῖν [ | ||
| μακρὸν αὐτοῖς ποιῶν τὸ ναυάγιον . γῆ μὲν οὖν τοὺς ἀνοσίους οὐκ ἐδέχετο , θαλαττεύοντες δὲ πολὺν χρόνον ἐν ἀπορίᾳ |
| : ἰατρικὴ δὲ καὶ γυμναστικὴ τὴν μὲν ὠφέλειαν περὶ σῶμα εἰσηνέγκαντο , τοῖς δὲ ἐκ μαθήσεως ἀγαθοῖς ἀδυνατοῦσιν ἐκ παίδων | ||
| ἄμεινον ἦν ὅλως , οἱ δὲ αὐθαδείας πλέον ἢ φρονήσεως εἰσηνέγκαντο . ἀλλὰ μὴ οὕτω βέλτιον ᾖ λέγειν , ὅτι |
| , στεφανώσας τὸν ποιητὴν καὶ χρίσας μύρῳ : αἰτιασάμενος τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν , ὅτι ὁ Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ τῇ | ||
| καὶ διὰ τοῦτο ἀποδέχεται τοῦ νεανίσκου τὴν εἰς τὸν βασιλέα παρρησίαν . ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων φησίν , ἦ |
| ὅτι πάντες οἱ νοῦν ἔχοντες τοὺς παλαιοὺς τῶν φίλων μᾶλλον ἀγαπῶσι καὶ περὶ πλείονος ποιοῦνται τῶν δι ' ὀλίγου γεγονότων | ||
| καὶ φίλοις , ὡς ἂν εἴποι τις , καταλείπουσα τοῖς ἀγαπῶσι μνημεῖον . ὁ δὲ κόσμος ἦν περὶ μὲν τὰς |
| μεταγνῶναι προσήκει . οὐ γὰρ ὑπ ' ἀνάγκης ἀλλ ' ἑκόντες , ὡς ἂν ἄριστα περὶ τῶν οἰκείων βουλεύσαιντο , | ||
| ἑξῆς τῇ φύσει . Μήτε θεοῖς μεμπτέον : οὐδὲν γὰρ ἑκόντες ἢ ἄκοντες ἁμαρτάνουσι : μήτε ἀνθρώποις : οὐδὲν γὰρ |
| , φησί , καὶ μὴ τοιαύτης πειραθέντες συμφορᾶς ἄμεινον ἡμῶν πράττουσιν . τὸ ἑξῆς οὕτως : τί γὰρ δεῖ πολλὰ | ||
| τάλαντα κομίζοντα τῆς ἀναχωρήσεως μισθόν , ὥστε τὰ πάλαι δεδογμένα πράττουσιν αὐτοῖς ἐφόδιον παρὰ τῶν πολεμίων προσπεριγενέσθαι . τοῦτο μὲν |
| εἶτα τὸν ἐπὶ τῆς Ἑλλάδος ἐν πλείονι ἀδείᾳ καὶ συγγνώμῃ κοσμίως βεβιωκότα , τοῦτον ἐπὶ τῆς Ῥώμης παρ ' αὐτὸν | ||
| δίδωσι μέν , δίδωσι δὲ τῆς εὐνῆς ἐπιβάς , οὐδὲ κοσμίως ἀποδιδοὺς ἐν ὑπονοίαις δυσχεραίνειν παρῆκεν , ἀλλ ' ἀνεῖλε |
| καὶ δι ' αὐτὸ τὸ πρᾷον καὶ φιλάνθρωπον καὶ ἐλεητικὸν εὐκαταφρόνητοί τε καὶ ἐπίμεμπτοι ἢ ὑπὸ τῶν πλείστων εὐαδίκητοι τυγχάνωσιν | ||
| ἀνάπαλιν δι ' αὐτὸ τὸ πρᾶον καὶ φιλάνθρωπον καὶ ἐλεητικὸν εὐκαταφρόνητοί τε καὶ ἐπίμεμπτοι ἢ καὶ ὑπὸ τῶν πλείστων εὐαδίκητοι |
| δικαίου οὐδ ' ἀγαθοῦ , μᾶλλον δὲ κακῶν ῥεκτῆρα καὶ ὕβριν ἀνέρα τιμήσουσι : δίκη δ ' ἐν χερσί : | ||
| : πλὴν ἀλλὰ ἐθεασάμην γε πολλὰ καὶ ἄρρητα καὶ πᾶσαν ὕβριν ὑπερπεπαικότα . καίτοι πολλάκις ἑκὼν τοὔλαιον οὐκ ἔπινον ἀποσβῆναι |
| σώματος ἄσκησιν ἐκβολὴν μέλους κολόβωσιν ὑπομένοντες καὶ περὶ τοὺς φωστῆρας ἀδικούμενοι . ἔστι δὲ καὶ δυσωδίας αἴτιος : ὅθεν καὶ | ||
| : πλανῶσα δὲ τοὺς πλείστους διακρατεῖ , οἱ δὲ καίπερ ἀδικούμενοι καὶ κατακόλουθοι γενόμενοι ταῖς ἡδοναῖς πάλιν ὑπ ' αὐτῆς |
| οὕτω πεπίστευκας σαυτῷ , ὥστε καὶ ἄλλων ταύτην τὴν τέχνην ἀποκρυπτομένων σύ γ ' ἀναφανδὸν σεαυτὸν ὑποκηρυξάμενος εἰς πάντας τοὺς | ||
| ἱερᾶσθαι καὶ ἱερωσύνην παρὰ δήμου λαμβάνειν ἀγαθὸν πᾶσι πλὴν τῶν ἀποκρυπτομένων : ἐπίσημοι γὰρ οἱ ἱερεῖς . οἵου δ ' |
| ἀνὰ τὴν ὀθνείαν τοὺς μηδὲν ἠδικηκότας σινόμενοι , οὗτοι δὲ ἀλαζόνες εἰσὶ καὶ ἀτάσθαλοι , οὔτε θέμιν εἰδότες οὔτε μέλον | ||
| κακοὺς κακῶς ἐπιτρίψομεν , ὡς μὴ ἀντιποιῶνται τῶν ὑπὲρ αὐτοὺς ἀλαζόνες ὄντες . τί τοῦτο ; φεύγετε ; νὴ Δία |
| : ἐν δὲ τούτοις εἰσὶ καὶ οἱ Κελτίβηρες οἱ πάντων νομισθέντες ποτὲ θηριωδέστατοι . ταῦτα μὲν περὶ τούτων . Ἀπὸ | ||
| ἐκείνους δόξαντες εἶναι χρηστοὶ λίαν ἐθαυμάσθησαν ὡς ἐν φαύλοις ἀγαθοὶ νομισθέντες . οὐ μὴν ἔθος ἐμοὶ τοὺς τοιούτους θαυμάζειν οὐδὲ |
| ἀρετῆς χάριν . ὧδε γὰρ οἱ πατέρες ἁμῶν ἐτίμων ἄνδρας ἀγαθούς . ἐνόμιζον γὰρ ἦμεν Λυκούργω παῖδας , ὅσοι σύμφωνον | ||
| ' ἕτερον . ποῖον τοῦτο ; ἵνα πιστεύσωσιν ἑαυτοὺς εἶναι ἀγαθούς . τὸ δὲ τέλος καὶ τὸ ἀγαθὸν καθ ' |
| καὶ τὸ ἔγγιστα φιλία , τί γένοιτ ' ἂν ἑκάστῳ φιλικώτερον ἑαυτοῦ ; μάλιστα ἄρα φίλος αὐτὸς ἑαυτῷ . εἰ | ||
| . τὸν μὲν δὴ ἄγγελον ἐπιστείλας ταῦτα ἔπεμψε , νομίζων φιλικώτερον οὕτως εἶναι ἢ μὴ προειπόντα πορεύεσθαι . αὐτὸς δὲ |
| τοὺς δὲ σοφούς , μή τι μηχανήσωνται , τοὺς δὲ δικαίους , μὴ ἐπιθυμήσῃ τὸ πλῆθος ὑπ ' αὐτῶν προστατεῖσθαι | ||
| . νυνὶ γὰρ τοῖς ἄρχουσι τοῖς ὑμετέροις ἐπιδείξετε πότερον χρὴ δικαίους εἶναι , ἢ ὡς πλεῖστα τῶν ὑμετέρων ὑφελομένους τῷ |
| ὅτι δὲ εἰκὸς καὶ ὑπὸ τῶν παιδικῶν τὸν τοιοῦτον ἐραστὴν ἀντιφιλεῖσθαι , καὶ τοῦτο διδάξω . πρῶτον μὲν γὰρ τίς | ||
| φιλοῦντες γὰρ ὡς οἷόν τε μάλιστα οἱ μὲν οἴονται οὐκ ἀντιφιλεῖσθαι , οἱ δὲ καὶ μισεῖσθαι . ἢ οὐκ ἀληθὲς |
| ἐπιτελέειν τὰ συνέθεντο , ἐπεὶ δὲ ἐστερῆσθαι αὐτῶν , οὐ δίκαιοι εἶναι ἀποφέρειν ἔτι , ἀλλὰ τοὺς ἔχοντας αὐτὰ Αἰγινήτας | ||
| εἰσιν σοφίᾳ σοφοί ; Ναί . Τί δέ ; οἱ δίκαιοι δικαιοσύνῃ δίκαιοι ; Πάνυ γε . Οὐκοῦν καὶ οἱ |
| πολυπειρότατος . ἔπειτα , ὅτι τῶν ἄλλων φαύλως πως καὶ ἀπερισκέπτως ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ποιουμένων τὰς αἱρέσεις τῶν ἐπιστησομένων | ||
| λυμαίνεσθαι , κρατούμενα δὲ ὑπ ' οὐδενός . καίτοι τὸν ἀπερισκέπτως τῇ τοῦ τάχους ἐπιθυμίᾳ χρώμενον πολλὴν ἐφέλκεσθαι καὶ τὴν |
| καρτερεῖν , ἀνδρίζεσθαι , δικαιοπραγεῖν , εὐσεβεῖν , εὐγνωμονεῖν , φιλανθρωπεύεσθαι . τὰ δ ' ἐναντία κακία , πονηρία , | ||
| ἄλλῳ τινὶ τῶν ἐντεῦθεν : ἀλλ ' ὅμως οὐχ ὑπέμενον φιλανθρωπεύεσθαι κατ ' ἐμαυτόν , ἀλλὰ κοινῇ μεθ ' ὑμῶν |
| μὲν λυποῦν ἔχει ἤδη τὴν αἴσθησιν ἑκάστῳ , τῆς δὲ ὠφελίας ἄπεστιν ἔτι ἡ δήλωσις ἅπασι , καὶ μεταβολῆς μεγάλης | ||
| ὃ οὖν καὶ ἐξ ἀρχῆς εἶπον , εἴτε οὕτω σμικρὰς ὠφελίας ἔχει μάθημα ὄν , εἴτε μὴ ὂν φασὶ καὶ |
| τοιαύτην τιν ' ἰστέον , ἥτις ὡσανεὶ κόσκινον τοὺς μὲν τοιούτους ἐντὸς τοῦ λόγου καθέξει , τοὺς δὲ λοιποὺς , | ||
| πράττειν καὶ ὑπομένειν . πῶς δὲ λέγει ἀνδρειοτέρους εἶναι τοὺς τοιούτους ; ἆρά γε ὡς οὔσης ἀνέσεως καὶ ἐπιτάσεως ἐν |
| μισθὸς δὲ φαίνεται , ἡγεμόνες δὲ ἥκουσι Λακεδαιμόνιοι οἱ κράτιστοι νομιζόμενοι εἶναι , νῦν δὴ καιρὸς ὑμῖν δοκεῖ εἶναι ὡς | ||
| καὶ ἀταράκτους . πρὸς δ ' ἔτι ἃ οἱ βέλτιστοι νομιζόμενοι ἔχουσιν ἐγίγνωσκεν ὁ Κῦρος δεῖν τοὺς ὑπηρέτας ἔχειν , |
| καὶ τοῖς ἑτέροις αὑτοὺς δοῦναι , πῶς ἂν εἴη τὴν αἰσχύνην ταύτην ἐκπεφευγός ; ἄξιον δ ' ἐξετάσαι πῶς ποτε | ||
| ἐπὶ τῷ πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ , οἱ δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ πρέποντα οὔτ ' οὖν βασιλεῖ |
| οὐδείς ἐστιν ἐν νεότητι ἕτερος ἔπαινος ἢ θρασύνεσθαί τε καὶ κατατολμᾶν τοὺς πολέμους . πολλοὶ γὰρ νέοι ὄντες καὶ δοκοῦντες | ||
| ἀντιφερίζειν ἀντὶ τοῦ ἐναντίον σου ἤγουν ἐνώπιόν σου φέρεσθαι καὶ κατατολμᾶν λέγειν τι : Ταύτῃ , φησίν , ἀφίκου πόσις |
| , συνηχθόμην δὲ τῇ πόλει πολλοὺς τρεφούσῃ τοὺς Ἀκεσίας . συγγνώμην δὲ εἶχον , εἰ σοῦ κάμνοντος οἶνος ἐκράτει . | ||
| , ἱκανῶς δὲ ἔγνωκεν ὅτι ἄριστον δικαιοσύνη , πολλήν που συγγνώμην ἔχει καὶ οὐκ ὀργίζεται τοῖς ἀδίκοις , ἀλλ ' |
| καὶ τοὺς συμμάχους φήσαιεν . φασὶν οὖν οἱ Πλαταιεῖς , ἀπολογούμενοι ἐπὶ τούτοις : εἰ μὲν ὡς πολεμίους ἡμᾶς περὶ | ||
| ὑπὲρ τοῦ Ἀριστοτέλους μᾶλλον δὲ ὑπὲρ τῆς φαινομένης ἡμῖν ἀληθείας ἀπολογούμενοι λέγομεν καὶ ὅπερ ἐξ ἀρχῆς προεθέμεθα προσεξευποροῦντες πρὸς ἐπίκρισιν |
| τῶν πολιτειῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἐν αὐταῖς νομίμων χωρὶς ἕκαστοι φρονοῦσι , τὸ δ ' ἐν ἁπάσῃ τῇ πολιτείᾳ μηδὲν | ||
| ὧν τὴν ὑπαίτιον καὶ θανάτου χαλεπωτέραν ζωὴν παρὰ τοῖς εὖ φρονοῦσι συμβέβηκε γίνεσθαι . Τὰς δὲ γοητείας καὶ ἀπάτας αὑτῆς |
| , εἰ καὶ τὰ ἐντὸς σημεῖα ὁμολογοίη , ἄπιστοι , ἄδικοι , πάντολμοι . Ὀφθαλμοῖς σκοτίοις ἄτη ἐνοικεῖ , ξηρότεροι | ||
| ἁπάντων ἀπεστερήμεθα καὶ μόνον αἰσχύνην προσωφλήκαμεν , ἄπιστοι φανέντες καὶ ἄδικοι περὶ τὸν εὐεργέτην : ἡ ἀντίθεσις πρὸς τὴν μετάληψιν |
| ἐπαινετὰ εἶναι . ἐπαινεῖται μὲν γὰρ ἡ ἀρετή , ὅτι πρακτικοὶ γίνονται οἱ ἄνθρωποι τῶν καλῶν ἀπὸ ταύτης : ἐγκωμιάζονται | ||
| , ἡ ἀρετή , ὅτι ταύτης ἕξεως οὔσης ἀγαθῆς , πρακτικοὶ τῶν καλῶν εἰσιν ἀπ ' αὐτῆς οἱ ἄνθρωποι . |
| ἄλλων ] καὶ τὰ ἑξῆς . ἡ δὲ διάνοια : σώφρονές εἰσιν οἵτινες οἴονται τὰ ἐκ τῶν πολέμων μὴ κατὰ | ||
| κόσμιοι αὐτῶν ; οὐ ταὐτὸν τοῦτο πεπόνθασιν : ἀκολασίᾳ τινὶ σώφρονές εἰσιν ; καίτοι φαμέν γε ἀδύνατον εἶναι , ἀλλ |
| καὶ ἐν τοῖς δικαστηρίοις ἀποδείκνυσθαι τὰ λῃστῶν : οὐδὲ τὸ ἀκρατεῖς καὶ μοιχοὺς καὶ φθορεῖς ἀπεργαζόμενον οὐδ ' ὅς ' | ||
| . πρῶτον μὲν οὖν σκεπτέον , πότερον εἰδότες ἀκρατεύονται οἱ ἀκρατεῖς ἢ οὔ , καὶ πῶς εἰδότες : ἔπειτα περὶ |
| ἀπίστους εἶναι , ὅσῳπερ οἱ μὲν τοὺς ἐν ταῖς συμφοραῖς προϊέμενοι κἂν ἀδυναμίαν εἰπεῖν ἔχοιεν , δι ' ἣν οὐχ | ||
| οἱ μὲν ὠφελοῦντες τοὺς φίλους δι ' αὐτούς , καὶ προϊέμενοι τὰ ἑαυτῶν τῶν φίλων ἕνεκα , οἷοί εἰσιν οἱ |
| ὁμόφυλον μέχρι νίκης δεῖν πολεμεῖν , καὶ μὴ δι ' ὀργὴν ἰδίαν πόλεως τὸ κοινὸν τῶν Ἑλλήνων διολλύναι , πρὸς | ||
| Θηραμένην ὠργίζετο τὰ πλήθη , τούτων δὲ ἀπολογησαμένων συνέβη τὴν ὀργὴν πάλιν μεταπεσεῖν εἰς τοὺς στρατηγούς . διόπερ ὁ δῆμος |
| οὐδεὶς ἀντιλέγει , οὐδὲν μὴν κωλύει καὶ κατ ' αὐτοὺς ἐκείνους ἐλάττω τὸν ἥλιον τοῦ χειμῶνος ἢ τοῦ θέρους ἔχειν | ||
| γὰρ αὐτοῖς ἀπολωλότος τοῦτ ' ἐλείπετο δήπου . εἶτ ' ἐκείνους μὲν ἀπολλύντες οὐδὲν αἰτιαθέντας ἀπώλλυτε , τούτους δ ' |
| κατεφρόνησαν καὶ μεγαλοφροσύνην ἐπεδείξαντο ὁρῶντες ἐν πενίᾳ τοὺς πολίτας ὄντας πλουτοῦντες αὐτοὶ ἐν μὲν Κορίνθῳ Θεοκλῆς καὶ Θρασωνίδης ἐν δὲ | ||
| τὸ ἄστυ μισθοῦ γεωργεῖ μελαγχολῶν τοῖς κακοῖς , ὅτι οἱ πλουτοῦντες παρ ' αὐτοῦ μάλα ὑπεροπτικῶς παρέρχονται οὐδὲ τοὔνομα , |
| λόχμη δύο ἐριθάκους οὐ τρέφει : ἐπὶ τῶν ἐκ μικροῦ κερδαίνειν σπουδαζόντων . ἐρίθακος δέ ἐστιν ὄρνεον μονῆρες καὶ μονότροπον | ||
| τούτους ἀφῃρεῖτο τὰ ὑπάρχοντα , περὶ πλείονος ποιούμενος αὐτὸς μικρὰ κερδαίνειν ἢ ἐκείνους μηδὲν ἀδικεῖν : οἳ νῦν αὐτὸν δι |
| , γευόμενος τοῦ μέλιτος . καὶ μέντοι καὶ μύρμηκας πανὺ ἡδέως ἰδεῖν ἔστιν , ὅπως μὲν οἰκοῦσι μετ ' ἀλλήλων | ||
| πᾶσα γὰρ γλῶσσα ἐν ὑγρῷ καθέστηκεν . “ ἔφαγον οὖν ἡδέως . μετὰ δὲ τὸ πιεῖν ὁ Ξάνθος φησίν ” |
| ἱππεῦσι τοῦ Νικομήδους ἐντυχόντες , αἱροῦσι καὶ τούτων τινάς : οὓς πάλιν ὁ Μιθριδάτης σὺν ἐφοδίοις μεθῆκεν ἐς τὰς πατρίδας | ||
| ἂν εἴη ; πότερον οὐκ ἐρραμμένους ἔχουσι τοὺς πώγωνας , οὓς εἴρητ ' ἔχειν ; ἢ θαἰμάτια τἀνδρεῖα κλεψάσαις λαθεῖν |
| τὸ κάειν , Ἀθηναίοις δὲ καὶ τὸ μὴ τρέφειν ἢ χειραγωγεῖν ἔγκλημα ἐδόκει . τινὲς δὲ καὶ τοῦτό φασιν : | ||
| εἰς τοὺς ὑπὸ χεῖρα τὴν ὀργὴν ἀφῆκεν . χειραγωγός , χειραγωγεῖν . καὶ χεῖρα ὑπέχειν . τὸ κατὰ χειρὸς ὕδωρ |
| δὲ καὶ τῶν γυναικῶν καθίστησι τὴν ἀδελφήν , ἵν ' ᾄδωσιν ὕμνους εἰς τὸν πατέρα καὶ ποιητὴν ἀντιφθόγγοις ἁρμονίαις συνηχοῦντες | ||
| ᾖ , φαῦλον δ ' οἱ χοροὶ , κἂν παιᾶνας ᾄδωσιν , Ὅμηρον δὲ εἰσαλείψαντες ἐκπέμπωμεν ὡς οὐκ ἐπιτήδειον συνεῖναι |
| περὶ αὐτούς . σημεῖον δὲ τὸ πᾶν ὑπομένειν εἰδότας οἷα τολμῶσι . τὰ δὲ τῶν κολακευομένων ἐμφυσωμένων τῇ κολακείᾳ χαῦνα | ||
| ἐμοῦ πρᾶξαι . Καὶ αὐτοὶ μὲν οὗτοι οἱ ἄνδρες οὐ τολμῶσι σφᾶς αὐτοὺς εἰς τὸ μέσον καταστήσαντες διισχυρίζεσθαι περὶ τούτων |
| μὲν τὴν πόλιν δεδυστυχήκασιν , ἄλλως δὲ κόσμιοί εἰσι καὶ σωφρόνως βεβιώκασιν ; ἀλλ ' οὐχ οἱ μὲν πολλοὶ αὐτῶν | ||
| ἀφρόνως πράττηται τῷ σωφρόνως πραττομένῳ ; Ἔφη . Τὸ δὲ σωφρόνως πραττόμενον ὑπὸ σωφροσύνης πράττεσθαι , τὸ δὲ ἀφρόνως ὑπὸ |
| εἰ δέ τινες ὑμῶν εἰσιν οἷοι μηδὲ καθ ' ἓν εὐγνωμονεῖν , ἀλλὰ πρὸς ἅπαντας τοὺς ὑπὲρ τοῦ δήμου λέγοντας | ||
| , τύχης πειραθέντες δεξιᾶς παρ ' Ἀπόλλωνος , εἶτα βουληθέντες εὐγνωμονεῖν τὴν ἀντίδοσιν , πῦρ μόνον ὑφῆψαν , θυσίας ἑτέρας |
| τὸ σχῆμα ὅμοιον . τότε μὲν γὰρ ἐκεῖνοι βοηθεῖν ἡμῖν δόξουσιν , οἵτινες ποτὲ οὗτοι γενήσονται , νῦν δὲ ἡμεῖς | ||
| κολαζομένην . Ὅστις οὖν ὀρθῷ ἐλέῳ χρήσεται , μᾶλλον αὐτῷ δόξουσιν οἵδε οἱ πλούσιοι τῶν πτωχῶν ἐκείνων ἐλεεινοί , κἂν |
| βλέμμα οὐ μετατρεπόμενον : πολλὴν δ ' εὐφημίαν τε καὶ ἡσυχίαν ἀθόρυβον κατέχειν τὸν τόπον . ἦν δὲ ἅπαντα μεστὰ | ||
| τὸ εἴκειν τοῦ ἀντιτάσσεσθαι ἀσφαλέστερον . διὰ καρτερίαν [ καὶ ἡσυχίαν ] καὶ ἰσχὺν κάλαμος καὶ ἐλαία ἤριζον . τοῦ |
| τὸν σύλλογον . Μετὰ τοῦθ ' οἱ μὲν τῆς ὀλιγαρχικῆς ἑταιρίας σοβαροὶ καὶ θρασεῖς περιῄεσαν ὡς δὴ κρείττους τῶν ἑτέρων | ||
| τὴν ἀπολογίαν βοή τε πολλὴ κωλύουσα τοὺς λόγους ἐκ τῆς ἑταιρίας τῆς περὶ τὸν Τύλλον ἐγίνετο : καὶ μετὰ ταῦτα |
| προσηγορίας μόνης δεχόμενος τῶν λόγων τὰ σπέρματα : ἴσμεν οὖν ἅπαντες μικρολόγους καὶ ἐπιπόνους ὄντας τοὺς γεωργοὺς καὶ μᾶλλον ὁμοίους | ||
| εἶναι μὲν ἀρχὴν ὑλικὴν ἅπαντες ὁμοίως δεδώκασιν , οὐ μὴν ἅπαντες εἶναι τὴν αὐτήν . ἀλλὰ Φερεκύδης μὲν ὁ Ἀσσύριος |
| . ἐπεὶ τοίνυν εἰσπνεύσαντες [ μὲν ] τῆς μὲν οὐσίας εὐποροῦμεν , πνιγόμεθα δὲ οὐδὲν ἧττον ἢ εἰ μηδ ' | ||
| : περὶ δὲ τῶν ἐν τοῖς καθ ' ἕκαστα μᾶλλον εὐποροῦμεν : ἡ γὰρ αἴσθησις δίδωσιν ἀρχὰς ἐπ ' ἄμφω |
| ἥσυχοι : πολλοὶ γὰρ θορυβώδεις ὄντες , διά τινα περίστασιν ἄκοντες ἡσυχάζουσιν . . ΕΡΓ ' ΕΝΕΜΟΝΤΟ . Ἔργα νῦν | ||
| φάσκοντες εἶναι , ἐὰν ᾖ ἀγαθός , ἢ ἑκόντες ἢ ἄκοντες οὐδὲν λέγουσι : προσδεῖται γὰρ ὁ εὐδαίμων καὶ τῶν |
| αἰῶνος πάτρας ἔσται πυρὸς ῥιπαῖσιν ᾐθαλωμένης . μόνη δὲ πύργων δυστυχεῖς κατασκαφὰς νήπαυστον αἰάζουσα καὶ γοωμένη δαρὸν στενάξεις . πᾶς | ||
| παῖ , πότνι ' Ἠλέκτρα , λόγους ἄκουσον οὕς σοι δυστυχεῖς ἥκω φέρων . αἰαῖ , διοιχόμεσθα : δῆλος εἶ |
| ἀλλ ' ὅτι αὐτοὶ ποιοῦσι , διὰ τοῦτο καὶ αὐτοὶ ἁμαρτάνουσιν : ἢ οὐδ ' ἂν ὅλως ἥμαρτον μὴ αὐτοὶ | ||
| θεωρός . καὶ Αἰσχύλος βοᾷς τοσούτου πράγματος θεωρὸς ὤν . ἁμαρτάνουσιν οἱ λέγοντες θεωρῆσαί με δεῖ τὸν ἀγῶνα , δέον |
| , ἀπάρχεσθαι , τὰ ἠρία ἐπιτελεῖν . . . . ὄνησιν ] ἤγουν τὸ εὖ πάσχειν παρὰ τῶν παίδων . | ||
| τῇ ὑγιείᾳ τὰ τῆς ψυχῆς ἀγαθὰ καὶ τὴν τῶν ὄντων ὄνησιν . πῶς οὖν οὐ τοῦτον ἀνακηρύττειν χρὴ ἐν πανηγύρεσί |
| , ἀπὸ σοῦ ; ὑμεῖς , ὑμῶν , ὑμῖν , ὑμᾶς , ὦ ὑμεῖς , ἀφ ' ὑμῶν . . | ||
| διετρέπεσθε τῶν ἡγεμόνων εἰσιόντων , οἱ δὲ ἀηδῶς ἔχοντες πρὸς ὑμᾶς ἐπέχαιρον καὶ ἐγέλων : ὅπου μηδὲ τοῖς χαλκεῦσιν ἐξῆν |
| ἐπιεικέστατοι αὐτῶν καὶ φιλοδημότατοι πρὸς τὰς κατεχούσας τὸ κοινὸν ἀνάγκας ἀποβλέποντες τήν τε παρὰ τοῦ τυράννου δωρεὰν παρῄνουν ἅπασαν διανεῖμαι | ||
| μὴ παρῶμεν ἐν τοῖς γυμνασίοις , εἰς τὰς εὐεξίας αὐτῶν ἀποβλέποντες γιγνώσκομεν , οὕτω τοὺς πεπορνευμένους , κἂν μὴ παρῶμεν |
| . . Βοᾶν : ἰστέον , ὅτι τὸ βοᾶν καὶ γελᾶν ἀπαρέμφατα οὐκ ἔχουσιν τὸ ι προσγεγραμμένον , πρῶτον μὲν | ||
| βόθροις , παίειν σχίζαις καὶ κατακρημνίζειν : φθειρομένους δὲ αὐτοὺς γελᾶν διὰ τὴν ἀπὸ τῶν τέκνων ἀδικίαν καὶ δόξαν τοῦ |
| . ” κατωμαδόν κατὰ τῶν ὤμων . κατηφόνες κατηφείας ἄξια πράττοντες , παρὰ τὸ φῶ , οὗ παραγωγὸν φάω . | ||
| ἀλλὰ δικαιοσύνην καὶ σωφροσύνην . Φαίνεται . Δικαίως μὲν γὰρ πράττοντες καὶ σωφρόνως σύ τε καὶ ἡ πόλις θεοφιλῶς πράξετε |
| καὶ νυνὶ εἰ μέν εἰσιν ὑμῶν οἱ πλείους οἷοι τοὺς πονηροὺς φιλεῖν καὶ σῴζειν , μάτην ἐρραψῳδηκότας ἡμᾶς ἔσεσθαι , | ||
| τιμωρία ; σκαιόν γε τἀνάλωμα τῆς γλώσσης τόδε , φόβους πονηροὺς καὶ κενοὺς δεδοικέναι . ἀλλ ' , ὦ μάταιοι |
| οὖσα κακόν , πῶς οὐχὶ καὶ τὰς διαλλαγὰς εἰκός ἐστιν ἡδίους τε οὔσας καὶ δικαιοτέρας ποιήσειν καὶ τὴν συνήθειαν ἡδίονα | ||
| ἐνταῦθα πάντες οἱ ἰχθύες ὑγρότεροι καὶ μᾶλλον πίονες καὶ ἐσθίεσθαι ἡδίους , πρὸς δὲ πέψιν καὶ τροφὴν χείρους , ἐν |
| , γήμας δὲ καὶ τῆς δυστυχίας ἀπαλλαγεὶς , τότε πάλιν φίλους ἔσχε . πρὸ τοῦ τοίνυν ἐντυχεῖν τῷ Ἀδράστῳ ταῦτα | ||
| γὰρ ὑπολαμβάνειν τοῦ βασιλέως πεπηρωμένου τὸ σκέλος ἀρτίποδας εἶναι τοὺς φίλους , καὶ μὴ πάντας ἐν ταῖς ἐξόδοις συνέπεσθαι χωλοὺς |
| καὶ ἀπὸ τῶν συνηγορουμένων , ὅταν , αὐτῶν ὡς ἀδυνάτων ὑπεραπολογεῖσθαι , λέγωμεν , οἷον τὴν μὲν ἀπειρίαν τοῦ λέγειν | ||
| δὲ τοῦ κακοῦ , καὶ κατηγορεῖν μὲν τῶν ἀδικούντων , ὑπεραπολογεῖσθαι δὲ τῶν ἀδικουμένων , καὶ ψέγειν μὲν τοὺς φαύλους |
| μεγάλα ? [ , ] οὐδ ' αἰσχύνονται [ ] κατηγοροῦντες [ ] ἀσέβειαν [ ] ἡμων [ : ] | ||
| περὶ οὗ ὁ λόγος , ἵνα μᾶλλον πείσωμεν : καὶ κατηγοροῦντες καὶ ἀπολογούμενοι δεόμεθα τῆς ἐκ τοῦ ἐκφράζειν αὐξήσεως : |
| τοῦ κοινοῦ τόπου χρησόμεθα : ὅταν δὲ πρᾶγμα ᾖ μόνην λοιδορίαν τῷ χρωμένῳ φέρον , τότε ὡς ψόγον ἐργαζόμεθα : | ||
| τῆς κωμῳδίας ἐβούλετο καὶ σωφρονεστέρους γίνεσθαι δεδιότας τὴν ἐπὶ σκηνῆς λοιδορίαν . διὰ τοῦτο γὰρ οὐδὲ παντάπασι τὴν κωμῳδίαν ἀνεῖλεν |
| αὑτοῖς διαστρέφουσιν , οἱ δὲ καὶ περὶ τῶν ἐμφανῶν ἀπορεῖν ἐπιτηδεύουσιν . ὅθεν οἶμαι δεῖν τοῖς περὶ ταῦτα πονουμένοις λόγων | ||
| . Ἀλώπεκα δὲ εἶπε , παρόσον οἱ πένητες πολλὰς τέχνας ἐπιτηδεύουσιν . Πολλῶν ἐγὼ θρίων ἀκήκοα ψόφους : ἐπὶ τῶν |
| δυσχερῶν ἐννοούμενοι . πάλαι ταῦτα βοῶσι καὶ ποιηταὶ καὶ φιλοσοφίαν ἀσκήσαντες ῥήτορές τε καὶ συγγραφεῖς ὥσπερ εἰς ἓν συνελθόντες καὶ | ||
| τῆς προγνώσεως δόξαν , καὶ ῥῆσιν ἑλληνικὴν διὰ τῶν λόγων ἀσκήσαντες βάρβαρον γνώμην ἐνεδείξαντο . τούτους δὲ ὑπολάβοι ἄν τις |
| κύριοι αὐτῶν , οὐδ ' ἄρα ἐφ ' ἡμῖν τὸ ἀγαθοῖς ἢ κακοῖς εἶναι . ὁ μὲν οὖν σύμπας λόγος | ||
| τοὺς ἐθέλοντας ἐπ ' αὐτὰ ἰέναι καὶ διὰ τοῦτο τοῖς ἀγαθοῖς πλείοσιν οὖσι μᾶλλον ἢ τοῖς κακοῖς προσέχοντας : ἐνθυμηματικῶς |
| , οἵ τε ἐπιβουλεύοντες διὰ τὸν ἀφ ' ἡμῶν φόβον σωφρονέστεροι γίγνονται καὶ οἱ ἐπιβουλευόμενοι σώζονται χωρὶς πόνου ἀλλ ' | ||
| πολλοῖς γίγνεται , τάχ ' ἄν , εἰ τύχοιεν , σωφρονέστεροι πρὸς τὸν λοιπὸν τοῦ χρόνου γένοιντο . τοῦτο δ |
| τὴν δύναμιν ἀποβαλόντες ἀθάνατον ἑαυτῶν ὄνειδος καταλελοίπασι , Λακεδαιμόνιοι δὲ περιποιησάμενοι τὴν τῆς Ἑλλάδος ἀρχὴν ἀναμφισβήτητον , τότε ταύτης ἐστερήθησαν | ||
| διακονήσαντες καὶ διαρπάσαντες χηρῶν καὶ ὀρφανῶν τὴν ζωὴν καὶ ἑαυτοῖς περιποιησάμενοι ἐκ τῆς διακονίας ἧς ἔλαβον διακονῆσαι : ἐὰν οὖν |
| τέμενος καθιέρωσαν τὸ Τευτάμειον λεγόμενον . ἀπεφθέγξατο : οἱ πλεῖστοι κακοί . Κλεόβουλος Εὐαγόρου Λίνδιος , ὡς δὲ Δοῦρις , | ||
| μὲν γὰρ οὐκέτ ' εἰσὶν , οἱ δ ' ὄντες κακοί . Οἴκοι τὰ Μιλήσια : μὴ γὰρ ἐνθάδε : |
| καὶ πρὸς Διόδωρον ἰόντας τὸν σοφὸν ἐγκρατέως μετ ' ἐκείνου πυθαγορίζειν . ἀλλὰ παρεὶς μώρων λῆρον πολὺν ἀστακὸν ὠνοῦ , | ||
| Οὐδεὶς κρέως παρόντος ἐσθίει θύμον , οὐδ ' οἱ δοκοῦντες πυθαγορίζειν . * * * * Τίς γὰρ οἶδ ' |
| κλέπτειν . ” ὁ λόγος δηλοῖ , ὅτι μάλιστα τοῖς πονηροῖς ἠναντίωται , ἅτινα τῶν χρηστῶν ἐστιν εὐεργετήματα . κλέπται | ||
| μόνον δὲ τοῦτό φας ' : ὁ βίος ἥδεται τοῖς πονηροῖς : ὡς Μένανδρος [ . ] πράττει δ ' |
| δὲ Τροίαι γ ' . εἰ δ ' ἐγὼ πράσσω κακῶς , μηδὲν τόδ ' αὔχει : καὶ σὺ γὰρ | ||
| , δεσπότης πρὸ δεσπότου . Κακόν ἐστι δούλῳ δεσπότης πράττων κακῶς : μετέχειν ἀνάγκη τῶν κακῶν γὰρ γίγνεται . Τοῦ |
| σκυτοτόμου υἱὸς πρὸς Ἁρμόδιον τὸν τοῦ παλαιοῦ Ἁρμοδίου ἀπόγονον εἰς δυσγένειαν αὐτῷ λοιδορούμενον ἔφη τόδε . Τὸ Φρυνίχου πάλαισμα : | ||
| τί δὴ τοῦτον ὤνησεν ἡ εὐγένεια τὴν ἐν τῇ ψυχῇ δυσγένειαν ἐπιδειξάμενον ; ἣν καὶ ὁ τῶν ἀνθρωπίνων πραγμάτων ἔφορος |
| πάντα σωθῆναι τοῖς Μαντινεῦσιν , αὐτῶν δ ' ἀπέθανον ἄνδρες ἀγαθοί , καὶ ἀπέκτειναν δὲ δῆλον ὅτι τοιούτους : οὐδὲν | ||
| . λβʹ . Ὅτι καὶ ζῶντες καὶ τελευτήσαντες εὐδαίμονες οἱ ἀγαθοί . Τοὺς περὶ Θεῶν ἀκούειν ἐθέλοντας δεῖ μὲν ἐκ |
| οἰόμεθα δικαιότατα ἂν αὐτὸν εἰπεῖν ; ἀλλ ' ὅμως οἱ μάταιοι καὶ βοῶσι καὶ μεταστειλάμενοί τινα θρήνων σοφιστὴν πολλὰς συνειλοχότα | ||
| ἀνέστιοι βιοῦντες . ἐξ ὧν ἁπάντων ἀλλότριοι μὲν ἀρετῆς , μάταιοι δὲ ἐστὲ εἰς τὸ τοῦ βίου χρήσιμον . οὐδὲν |
| , καὶ ὁρῶν , ὅτι εἰσὶν ἐν τοῖς τοιούτοις ἅπαντες ἀπαραίτητοι , καὶ τὰ τοιαῦτα . εἶτα ἡ δύναμις . | ||
| . ἀπόδειξις ὅτι παρὰ τὸ δίκαιον ὡς παντάπασιν οἱ θεοὶ ἀπαραίτητοι . κτῆμα . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον κτήματα ἀπ |
| τῷ λόγῳ διέδωκαν τῶν ἱερέων τὴν ἀσέλγειαν . οἱ δὲ αἰδούμενοι δεινῶς ταῦτα ἐληλεγμένα τῆς ἐπιούσης νυκτὸς εὐθὺς ἔνθεν ἐξήλασαν | ||
| μὴ πάσχωμεν ὅμοιόν τι τοῖς ἄφροσι τῶν παίδων , οἵτινες αἰδούμενοι μὴ δοκῶσι μάτην ὀργίζεσθαι τοῖς πατράσιν ἢ ταῖς μητράσιν |
| χρή , γιγνώσκοντας ὅτι ἡμεῖς μὲν οἱ ἀντίδικοι κατ ' εὔνοιαν κρίνοντες τὸ πρᾶγμα εἰκότως δίκαια ἑκάτεροι αὑτοὺς οἰόμεθα λέγειν | ||
| ἐκκλησίαν παρεκάλεσε τοῖς οἰκείοις λόγοις τηρεῖν τὴν πατροπαράδοτον πρὸς αὐτὸν εὔνοιαν , ἔπειτα τὸν πατέρα μεγαλοπρεπῶς θάψας κατὰ τὴν ἀκρόπολιν |