ἐκ χερῶν θεοὶ θυσίαν δέχωνται . θεοῖς μὲν ἤδη πως παρημελήμεθα , χάρις δ ' ἀφ ' ἡμῶν ὀλομένων θαυμάζεται | ||
πως ] καταπολύ . θ παρημελήμεθα ] καταπεφρονήμεθα . Ξ παρημελήμεθα ] οὐ φροντιζόμεθα . παρημελήμεθα ] παρεωράθημεν . παρημελήμεθα |
ἡ τῶν ἀγαθῶν πρᾶξις . Ξ ὀλομένων ] ἀποθανόντων . ὀλομένων ] φθαρέντων . ὀλομένων ] θανόντων . ὀλομένων ] | ||
. Ξ ὀλομένων ] ἀποθανόντων . ὀλομένων ] φθαρέντων . ὀλομένων ] θανόντων . ὀλομένων ] φθειρομένων . Ξ θαυμάζεται |
φῶς ἐκχεόμενον ἀκήρατον ἐξ ἀκηράτου λαμπτῆρος ἡ τῆς σῆς γνώμης ἀγαθοεργία ἅπαντας μὲν καταυγάζει καὶ τοὺς πόρρω καὶ τοὺς πλησίον | ||
] τοῖς μὲν θεοῖς , φησὶν , ἄρτι καταπεφρονήμεθα . ἀγαθοεργία δέ τις ἀφ ' ἡμῶν θαυμάζεται , ὀλομένων , |
οὗτοι καθεώρων ἢ οἱ ἐκ τοῦ ὁμαλοῦ , ἀφ ' ὑψηλοτέρου καθορῶντες . ὅπου δὲ δειπνοποιοῖτο καὶ καθεύδοι , ἐν | ||
Ῥεβέκκαν , ἣ τοῖς τοῦ πατρὸς ἑπομένη διατάγμασιν ἀφ ' ὑψηλοτέρου χωρίου καθελοῦσα τὸ σοφίας ἀγγεῖον ἐπὶ τὸν βραχίονα , |
γάρ εἰσιν οἱ τῶν πραπίδων αὐτοῦ τοῦ Διὸς πόροι . πανώλεις ] τοὺς τοῦ ὀλέσθαι ἀξίους , ὅ ἐστι κακούς | ||
συνεβούλευες ἔργον ὑπομεῖναι δεινότερον , ἀφ ' οὗ πρόρριζοι καὶ πανώλεις , μισηθέντες θεοῖς τε καὶ ἀνθρώποις , διαφθαρησόμεθα ; |
. ἐκπίπτει δὴ λόγιον , ἔνθα ἂν αὐτοῖς οἱ γηγενεῖς πολεμήσωσιν , ἐνταῦθα καταμεῖναι καὶ ἀναστῆσαι πόλιν . οὐκοῦν ἥκουσι | ||
αὐτοῖς , εὐλαβηθῶμεν ὅπως μὴ διὰ τὴν αὐτὴν πρόφασιν ἡμῖν πολεμήσωσιν , εἰ παρακαλούμενοι μὴ βουλησόμεθα συμπολεμεῖν μετὰ Πελοποννησίων : |
ἅρμα καὶ ἵπποι ἑστᾶς ' , ὄφρ ' Ἠὼς ἠριγένεια μόληι : ἔνθ ' ἐπέβη ἑτέρων ὀχέων Ὑπερίονος υἱός . | ||
απα [ . . . [ ! ´αρ ] ? μόληι : ποτνια ! [ ] ῶπιδ [ [ ] |
κακῆς ἐκδημίας , Ἐχθρῶν τε δεινῶν καὶ γονῆς τετραπόδων : Ἀπόστροφος γάρ ἐστιν ἐξ Ὡροσκόπου . Οὕτω δὲ κέντρων τεσσάρων | ||
ἐβδόμου μάθε : Φόβον δὲ δηλοῖ καὶ θανάτου πικρίαν : Ἀπόστροφος γάρ ἐστιν ἐξ Ὡροσκόπου : Δηλοῖ περὶ κλήρου τε |
ἁπλῶς ἀνεῖλεν ἐκεῖνον , ὁ τρόπος δὲ μᾶλλον αὐτοῦ γέμων ἀκρατείας ἐσχάτης . εἰ γὰρ ἕκαστος ἐρωμένης διαμαρτὼν αὐτόχειρ ἐγίνετο | ||
τοὺς ἐκγόνους γίγνεσθαι , ἀλλ ' ὑπὸ σκότου μετὰ δεινῆς ἀκρατείας γεγονώς . Ὀρθῶς , ἔφη . Ὁ αὐτὸς δέ |
πίνοντα τύμβου πλησίον προσφαγμάτων . κἄνπερ λοχαίας αὐτὸν ἐξ ἕδρας συθεὶς μάρψω , κύκλον γε περιβαλὼν χεροῖν ἐμαῖν , οὐκ | ||
ὁ ξένος σίδηρος , ὁ πόντιος , ὁ ἐκ πυρὸς συθεὶς καὶ ὁρμηθεὶς , θηκτὸς καὶ ἠκονημένος . πικρὸς δὲ |
ἂν μηδὲν τῶν ἄνω σωμάτων ἀγένητον ὑπονοήσαντες ὑπὸ ἀλογίας τι πάθοιμεν . Ὥσπερ οὖν ἐκ τοῦ ἐσχάτου τῶν ἀστέρων ἄρτι | ||
οὕτω καλὸν θέαμα τῆς ἑτέρου σοφίας δεόμενον , μὴ ταὐτὸν πάθοιμεν ὥσπερ ἂν εἴ τις ζωγράφος τὴν Ἑλένην εἰς κάλλος |
, διὰ τὸ καθαρόν . ἐπικριδόν : ἐπικρίναντες ἔθυον . ἁρπαλέως : ἀδηφαγῶν ἤσθιεν , ἴσην ὀνείρου ἡδονὴν ἔχων , | ||
, δαίνυνθ ' ἑζόμενοι : σὺν δέ σφισι δαίνυτο Φινεύς ἁρπαλέως , οἷόν τ ' ἐν ὀνείρασι θυμὸν ἰαίνων . |
δικαίαν νίκην παρέχουσιν , οἱ δὲ κακοποιοὶ τῶν ἀστέρων κἂν ἔξαυγοι ὦσιν , ἐν ἀλλοτρίοις δὲ καὶ ἀνοικείοις τόποις ὄντες | ||
δικαίαν νίκην παρέχουσιν , οἱ δὲ κακοποιοὶ τῶν ἀστέρων κἂν ἔξαυγοι ὦσιν , ἐν ἀλλοτρίοις δὲ καὶ ἀνοικείοις τόποις ὄντες |
δὲ καλὸς Ἀρχέστρατός φησι : κεστρέα δ ' Αἰγίνης ἐξ ἀμφιρύτης ἀγόραζε , ἀνδράσι τ ' ἀστείοισιν ὁμιλήσεις . Διοκλῆς | ||
δὲ καλὸς Ἀρχέστρατός φησι : κεστρέα δ ' Αἰγίνης ἐξ ἀμφιρύτης ἀγόραζε . ὅτι δὲ εἶδος κεστρέων οἱ νήστις δῆλον |
θρῆνον . σθένος ] τῶν Περσῶν . δίαινε πῆμα ] δάκρυε τὸ ἀτύχημα . δόσιν κακάν ] δίδου τοῖς κακοῖς | ||
. τὸ δὲ τοὺς Θηβαίους ἐλεεῖς , ὡσανεὶ ἔλεγε μὴ δάκρυε τὰς Θήβας , Αἰσχίνη , ἀφ ' ὧν πεπλούτηκας |
τοῦ νῦν ἀνελεῖν εὐχερέστερόν ἐστι : νῦν μὲν γὰρ ἐξ ἀπογνώσεως μαχέσονται , ὕστερον δ ' αἰεὶ δεδιότας τηρήσομεν . | ||
τὰ ἀναπνευστικὰ ἐχώρησε κἀκείνων λοιπὸν ἐπιλαμβάνεται , ὅπερ ἐσχάτης ἐστὶν ἀπογνώσεως τὸ σημεῖον τοῦτο . Οὕτως σημειωσάμενος τὸν κατὰ πρωτοπάθειαν |
ρειες , ἔχειν τε οὐκ ἐξαρνούμενος καὶ ὁπηνίκα ἂν καὶ οἷστισιν ἂν προστάττοιμεν ἀποδώσειν ὑπισχνούμενος , τά τε περὶ τοῦ | ||
συζυγίᾳ . ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν ἐρεσσόντων τοῖς πλάτεσι τῆς ἀπήνης οἷστισιν ὅπλοις ὁ τοῦ Ἀχιλλέως παῖς στέφει τοὺς ναοὺς τῆς |
οὐκ ἔμοιγε ἐπ ' ὀλέθρῳ πρόσει οὐδὲ ἐπὶ βλάβῃ τινὶ ὁμιλήσεις , ἀλλ ' ἐπὶ παντὶ ἀγαθῷ . καὶ ὠφελοῦνται | ||
τῇ ἀπαιδευσίᾳ ἔλεγχον ὑπομείνας καὶ μὴ αἰδεσθεὶς μεταμανθάνων , θαρρῶν ὁμιλήσεις τοῖς πλήθεσι καὶ οὐ καταγελασθήσῃ ὥσπερ νῦν οὐδὲ διὰ |
. . . | πάντας ὁρῶν , ὅσοι τῆς ἀκριβοῦς ὠρέγοντο τέχνης , ἁπανταχόθεν συρρέοντας , στέλλειν παῖδα [ . | ||
εὐδαιμονίαν . τούτοις δὴ τοῖς ἀγαθοῖς ἐπαρθέντες ἐλευθερίας τε αὖθις ὠρέγοντο καὶ φρόνημα ἐλάμβανον ὑψηλότερον παρασκευάζοντό τε ὡς οὐκέτι Ῥωμαίων |
. ἔχειν ] τὸν στρατόν . πόρον ] πορείαν . ἐξέπραξεν ] † ἤγουν κατώρθωσεν . Βόσπορον ] † τὸν | ||
ἐξῆλθεν . ἐξέπραξεν ] ἐτελέσθη . ἐξέπραξεν ] ἐτελείωσεν . ἐξέπραξεν ] ἐτελείωσεν ἑαυτὴν ἢ ἠφάνισεν ἐκείνους . θ οὐδ |
παρθένου τοῖς συγγενέσιν , ἀλλ ' ὅταν ἐπὶ τὴν ἐγγύην προαχθῇ , μετὰ βίας αὐτὴν ἀπάγειν , ἑαυτῷ τε πλείονα | ||
τοῦ γάμου τὸν Ἀχιλλέα ψυχαγωγεῖς , ἵνα ταύτῃ κηλούμενος ἀμελέστερον προαχθῇ τοῖς Ἕλλησι χρήσασθαι , καλῶς εὗρες , ὅθεν ἐξ |
ἀμφιλάλοις δεινὸν ἐπιβρέμεται Θρηικία χελιδὼν ἐπὶ βάρβαρον ἑζομένη πέταλον : τρύζει δ ' ἐπίκλαυτον ἀηδόνιον νόμον , ὡς ἀπολεῖται , | ||
κατά . Κλάζει : ἀδυνατεῖ , ἠχεῖ , ἐξ ἀσθενείας τρύζει , τουτέστι τρύζει , τείνεται , ἢ ποτὲ μὲν |
ἀγκοίνῃσιν : ὑπὸ τοῖς μήροις . Ἀπώμοτον : μισητόν . Αἰνά : κακὰ , ὠμά . τιτυσκόμενος : ὑπονοήσας . | ||
Μεθόδιος , . , , . . α . . Αἰνά : τί νύ ς ' ἔτρεφον αἰνὰ τεκοῦσα , |
βελτίστους εἶναι . καὶ γὰρ ἐν νόσῳ , ὃν ἂν ἡγῶνται ἰατρικώτατον εἶναι , τούτῳ μάλιστα πείθονται , καὶ ἐν | ||
γιγνόμενα , ἀλλὰ καὶ θάλατταν οἰκειοτέραν καὶ πάντα κίνδυνον ἀνεκτότερον ἡγῶνται τοῦ ζῆν μετ ' αἰσχύνης . τοῦτο καὶ ὁπλίταις |
ὁ δὲ φεραῖος οὔ , καὶ τροφῇ χρῆται ὁ μὲν φεραῖος τῇ ἀφ ' αὑτοῦ γενομένῃ μύξῃ , ὁ δὲ | ||
ὁ μὲν χελλὼν πρὸς τῇ γῇ νέμεται , ὁ δὲ φεραῖος οὔ , καὶ τροφῇ χρῆται ὁ μὲν φεραῖος τῇ |
δὲ καὶ ἀργοῦντά ποτε . Ἐπειδὴ δὲ κατὰ τὰς δυνάμεις ἐνεργοῦμεν καὶ ἡμεῖς τοῖς θεοῖς , διὰ τοῦτο κοινοποιῶν τὸν | ||
ὅπως , ἃ ἐργαζόμεθα , εὐχώμεθα καὶ εὐχώμεθα , ἃ ἐνεργοῦμεν , συνάψας εἶπεν : ἀλλ ' ἔρχευ ἐπ ' |
ἡσυχία , πλουσίων ἐπιτήδευμα , [ πενήτων ἀδολεσχία ] , καθημερινὴ μελέτη . Αἰώνιος ὕπνος , ἀνάλυσις σώματος , ταλαιπωρούντων | ||
] μείζονα χρημάτων αὐτοῖς εὐπορίαν ὑποτίθεται : ὁ γὰρ μισθὸς καθημερινὴ δόσις ἐστὶ χρημάτων , τὰ δὲ θεωρικὰ ταῖς ἱερομηνίαις |
γωνιῶν ἐκεῖναι ἴσαι , ὑφ ' ἃς αἱ ἴσαι πλευραὶ ὑποτείνουσιν . ἴση ἄρα ἐστὶν ἡ ὑπὸ ΕΖΓ τῇ ὑπὸ | ||
ἔσονται ἑκατέρα ἑκατέρᾳ , ὑφ ' ἃς αἱ ἴσαι πλευραὶ ὑποτείνουσιν : ἴση ἄρα ἐστὶν ἡ μὲν ὑπὸ ΖΒΓ τῇ |
ἄκαμπτος ἐδύσετο νειόθι γαίης , θεινόμενος στιβαρῇσι καταΐγδην ἐλάτῃσιν . Ἤλυθε δ ' αὖ Μόψος Τιταρήσιος , ὃν περὶ πάντων | ||
οὐκ ἦεν ἀρηρώς : τοὔνεκεν Ἡφαίστοιο γόνον καλέεσκον ἅπαντες . Ἤλυθε δ ' Ἀλφειοῖο λιπὼν Πισάτιδας ὄχθας Αὐγείης , υἱὸς |
δ ' οὐχ ἥσσονας : ἀντὶ τοῦ : καὶ χωρὶς ἱκετηριῶν οὖσά σε παρακαλῶ . ἐπεὶ ἔθος τοὺς δεομένους ἐλαίας | ||
Βραχμάνων τοιαύταις περιέπεσε συμφοραῖς : τῶν δὲ λοιπῶν μεθ ' ἱκετηριῶν δεηθέντων τοὺς αἰτιωτάτους κολάσας τοὺς λοιποὺς ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων |
τὸ ἡμιστίχιον ἐκ Τηλέφου Εὐριπίδου ἔχον οὕτως : “ κακῶς ὄλοιτ ' ἄν : ἄξιον γὰρ Ἑλλάδι ” . εἰς | ||
κρείσσονα γνώμην ἔχειν . Ἕλληνες ὄντες βαρβάροις δουλεύσομεν ; κακῶς ὄλοιτ ' ἄν : ἄξιον γὰρ Ἑλλάδι . κακός τίς |
κολωνούς : ὄρη . τοῖσίν τ ' Ἐνετήιος : ἀπὸ Ἐνέτης πόλεως Παφλαγόνων . Ὅμηρος : ἐξ Ἐνετῶν , ὅθεν | ||
κολωνούς : ὄρη . τοῖσίν τ ' Ἐνετήιος : ἀπὸ Ἐνέτης πόλεως Παφλαγόνων . Ὅμηρος : ἐξ Ἐνετῶν , ὅθεν |
ὑπὲρ Φιλίππου καὶ οὐδ ' ὁτιοῦν ὑπὲρ ὑμῶν ἔπραξαν , εἴποιτ ' ἄν , καὶ ἀληθῆ καὶ δίκαια . εἶτ | ||
αἰτίαν ἔχοιμι περὶ ὧν πρὸς τοῦτον διαφέρομαι ; ἀλλ ' εἴποιτ ' ἂν ὅτι ἔξεστι καὶ τὰ ὑμέτερα ἔχοντα παρὰ |
ἀεὶ σύριγγα , δεξιὸν δ ' ἀνεὶς σειραῖον ἵππον , εἶργε τὸν προσκείμενον . Καὶ πρὶν μὲν ὀρθοὶ πάντες ἕστασαν | ||
σύντομον πρὸς τοὺς Πελληνέας ἀφικέσθαι ἡ πρὸ τοῦ τείχους φάραγξ εἶργε . μικρὸν δ ' αὐτοὺς πρὸς τὸ ὄρθιον προπέμψαντες |
ἄκρως εἴς τι πεπαιδευμένων καὶ προσποιουμένων παρά τινων μανθάνειν . Δέδοται καὶ κακοῖς ἄγρα : ἐπὶ τῶν παρ ' ἀξίαν | ||
πείθει καὶ αἰδοίους βασιλῆας . Δεινοὶ πλέκειν μηχανὰς Αἰγύπτιοι . Δέδοται καὶ κακοῖς ἄγρα . Δεύτερος πλοῦς . Δελφῖνα λεκάνη |
θοὰ κύμαθ ' ὑπειρεσίῃσι χάρασσον : αὐτὰρ ἐγὼ μολπῇσι παρήπαφον ἡμετέρῃσι πέτρας ἠλιβάτους : αἱ δ ' ἀλλήλων ἀπόρουσαν . | ||
ὡς τὸ πάρος περ , ἦ ἤδη χείρεσσιν ὑφ ' ἡμετέρῃσι δαμέντες φύξιν βουλεύουσι μετὰ σφίσιν , οὐδ ' ἐθέλουσι |
ὡς τάχιστα βοηθεῖν τοῖς ἀνδράσιν , ὅπως εἰ ἔτι εἰσὶ σῷοι , σὺν ἐκείνοις μαχώμεθα καὶ μὴ μόνοι λειφθέντες μόνοι | ||
τινες τῶν Κρητῶν . οὕτως ἀφίκοντο ἐπὶ τὸ στρατόπεδον πάντες σῷοι ὄντες . Ἐπεὶ δὲ οὔτε Χειρίσοφος ἧκεν οὔτε πλοῖα |
μύρριναι ἐπε - φύκεσαν καὶ ἄλλα ἄνθεα , ἀφ ' ὅτων στεφανώματα τοῖσι κωμήτῃσιν ἐπλέκοντο : ἐνταῦθα πρῶτον δένδρεά τε | ||
τά τε νουσήματα γινώσκειν ἅ τέ ἐστι καὶ ἀφ ' ὅτων , καὶ τὰ μακρὰ αὐτῶν καὶ τὰ βραχέα , |
ῥὶς ὀνυχογραφηθεῖσα οὐχ ᾑμοῤῥάγησεν , ἢ ἴσως ἠνέχθη μὲν , στάγδην δὲ , ὡς δηλοῦν κακόηθες νόσημα . καὶ τὸ | ||
ἐμποιῇ . Στραγγουρία δὲ καλεῖται , ὅταν κατὰ βραχὺ καὶ στάγδην φέρηται τὰ οὖρα , καὶ συνεχῶς ἐρεθισμὸν ἐπιφέρῃ πρὸς |
μὴν ὑπὲρ καλοῦ χρώμενοι τῇ ῥητορικῇ , καλὸν ἄν τι πράττοιμεν ὑπ ' αὐτῆς . οὐκοῦν καλὸν ἡ ῥητορικὴ μετὰ | ||
συνεργὸν ἡμῖν εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , |
πᾶν τὸ ἐζυμωμένον ἐπαίρεται : χαρὰ δὲ ψυχῆς ἐστιν εὔλογος ἔπαρσις : ἐπ ' οὐδενὶ δὲ τῶν ὄντων μᾶλλον χαίρειν | ||
: φυλακή . Εἰρχθῆναι : φυλακισθῆναι . Ὀφρῦς : ἡ ἔπαρσις . Ἄθρους : ὁμοῦ . Ἀάπτους : ἀπροσπελάστους . |
? ? ἀπάται ? ? θ [ οἰχόμεθ ] ' οἰχόμεθ ' , ὦ π [ ὡς ἄδακρύς ] ? | ||
καὶ ? κορυφὰν ? ? ἀπάται ? ? θ [ οἰχόμεθ ] ' οἰχόμεθ ' , ὦ π [ ὡς |
κατασκευαζούσης τὴν θέσιν , ἢ ἀπὸ παροιμίας ἢ χρείας ἢ ἀποφθέγματος χρησίμου ἢ ἱστορίας , ἢ ἀπὸ ἐγκωμίου ἢ ψόγου | ||
Ἀρετὴ τριὰς , σύνεσις καὶ κράτος καὶ τύχη : ἐξ ἀποφθέγματος Ἀπολλωνίδου τοῦ Νικαέως . ἄλλοι δέ φασι Δημητρίου τοῦ |
ταὔτ ' ἔχοντε γράμματα . ταῦτ ' οὖν ἐπειδὴ τυγχάνω φρονοῦς ' ἐγώ , οὐκ ἔσθ ' ὁποίωι φαρμάκωι διαφθερεῖν | ||
ἐγὼ μόνη , ᾗ χρῆν ς ' ἀρήγειν , εἰ φρονοῦς ' ἐτύγχανες : ἐπεὶ πατὴρ οὗτος σὸς ὃν θρηνεῖς |
αἱ παραπλήσιοι : εἴπερ οὖν ἀκόλουθος , οὐκ ἂν ἐγίνετο ἡμείων . Ἡ ἁμῶν παρὰ Δωριεῦσι καὶ σύναρθρον γενικὴν σημαίνει | ||
Τὸ δ ' ὧδέ τις ὑμείων μεμνημένος πλεονάζον ἀκόλουθον τῇ ἡμείων . Αἰολεῖς ὐμμέων . Ἀλκαῖος : οἵ τινες ἔσλοι |
φεραῖος τῇ ἀφ ' αὑτοῦ γενομένῃ μύξῃ , ὁ δὲ χελλὼν ἄμμῳ καὶ ἰλύι . λέγεται δὲ καὶ ὅτι τὸν | ||
δὲ χελλών , ὃ δὲ φεραῖος . καὶ ὁ μὲν χελλὼν πρὸς τῇ γῇ νέμεται , ὁ δὲ φεραῖος οὔ |
λέγοντας . ρβʹ Τάχ ' οὖν ἄν Πολλάκις γὰρ ἵνα τιμώμεθα ἀπεχόμεθα τῶν αἰσχρῶν : διὸ , φησὶ , καὶ | ||
τὴν ἀντίθεσιν , ἀλλὰ καὶ τῇ ἐκβάσει : ἵνα καὶ τιμώμεθα , φησί , μειζόνως . πρὸς γὰρ τὰς δυνάμεις |
[ [ ] δεδόξ ! [ [ ] ποθ ' ἱππ ? [ [ ] ! ! [ ! ] | ||
| ] ! ε ? [ [ ] ουθ ' ἱππ ? [ [ ] ! τη ! [ . |
ἄνδρας ἐξ ὑμῶν αὐτῶν , τούτους δέ , ἂν μὲν ἐμμένῃ ταῖς πρὸς Ἀθηνόδωρον συνθήκαις , ὁρκίσαι πάλιν αὐτόν , | ||
λόγος συγγεγραμμένος ; Οὐκ ἔμοιγε . Οὐκοῦν ἐὰν μὲν οὗτος ἐμμένῃ , γεγηθὼς ἀπέρχεται ἐκ τοῦ θεάτρου ὁ ποιητής : |
, ὦ κακόδαιμον , ἀμφορεὺς ἐξοστρακισθείς ; Σὺ δ ' ὁμέστιος θεοῖς ; πόθεν ; Ἐξηκεστίδης ἔχων λύραν , ἔργον | ||
ἂν πείσειεν ” . καὶ δοτικήν „ Δωδῶνι ναίων Ζεὺς ὁμέστιος βροτῶν „ . καὶ ἐν Τραχινίαις ” ὡς τὴν |
δόξας παρέχει , ἀπαραμόνους δὲ ἢ ὅσα ἂν διαπράξωνται μετὰ ἐναντιωμάτων καὶ κινδύνων ἢ κρίσεων καὶ ἐπηρειῶν . Ὁ δαίμων | ||
δὲ κακοποιὸς ἐπιδιακατέχει τὸν χρόνον , ἄπρακτος καὶ ἐπίνοσος δυσκαταγώνιστος ἐναντιωμάτων πλήρης , ὡς καὶ πρὸς τοῖς κακοῖς ἀδρανῆ καὶ |
ὅτι φιλοπόλιές ἐστε , ἤτοι τὴν ἡμετέραν ἀγαπῶντες πόλιν . λυτήριοι ] ἀφανισταὶ τῶν κακῶν , σωτῆρες δὲ ἡμῶν . | ||
λυτήριοι ἀμφιβάντες : ὦ θεοί , περὶ τὴν πόλιν ἐλθόντες λυτήριοι , ἤτοι ἀφανισταὶ τῶν κακῶν καὶ σωτῆρες , ἐξ |
δοκεῖ ἢ ἐκεῖνο δῆλον ἐκ τοῦ ἐπαγομένου , τί οὖν σαίνοιμεν καὶ κολακεύοιμεν καὶ παρασύροιμεν ὀλέθριον μόρον καὶ οὐ προθυμίᾳ | ||
πρὸς εὐωχίαν οἱ δεσπόται κληθῶσιν : τούτους λέγομεν σαινούρους . σαίνοιμεν ] ἐκφεύγοιμεν . σαίνοιμεν ] κολακεύοιμεν , ἐκφεύγοιμεν τὸν |
οὐ βέλος ὠκὺ δάμασσεν , ἀλλ ' ἀναχωρήσας πρόσθ ' ἵπποιιν καὶ ὄχεσφιν ἔστη , καὶ Σθένελον προσέφη Καπανήϊον υἱόν | ||
ἡγεμόνεσσιν ἕκαστοι , οἱ δ ' ἅμα πάντες ἐφ ' ἵπποιιν μάστιγας † ἀσισον † . † ἐπιτροπικῶς † δὲ |
ὑπὲρ τῶν ὅρκων οὓς ὀμωμοκότες δικάζετε , τιμωρήσασθε καὶ παράδειγμα ποιήσατε τοῖς ἄλλοις , μνημονεύοντες πάνθ ' ὅς ' ἀκηκόαθ | ||
ἄνθρωπον ἠγάπησα , ὡς τέκνα μου . Ταῦτα καὶ ὑμεῖς ποιήσατε , τέκνα μου , καὶ πᾶν πνεῦμα τοῦ Βελίαρ |
νόμοις βοηθός , ὃν ὑμεῖς πάντες ἐπίστασθε ἀσεβέστατον ἁπάντων καὶ παρανομώτατον ἀνθρώπων γεγονέναι . οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τοιαῦτα περὶ | ||
Ἱ . ὁ σοφιστής φησιν . Ὅμηρος γοῦν τὸν πάντων παρανομώτατον Ἔχετον βασιλέα φησὶ καὶ οὐ τύραννον : εἰς Ἔχετον |
Πτολεμαῖος ταῦτα , ὁ δὲ Δωρόθεος οὕτως : ὅσσοι Τοξότεω βλοσυροῦ τ ' ἐφύπερθε Λέοντος . . . . εἰ | ||
Πτολεμαῖος ταῦτα , ὁ δὲ Δωρόθεος οὕτως : ὅσσοι Τοξότεω βλοσυροῦ τ ' ἐφύπερθε Λέοντος . . . . εἰ |
, ἢ χρυσὸν ἀναθείς . Τὸ δενδρολίβανόν φασι φυτεύεσθαι ἐξ αὐτοῤῥίζων καὶ ἀποσπάδων : δεῖ δὲ τοῦτο ποιεῖν κατατιθέντας εἰς | ||
. οὐ μόνον δὲ ἐξ ἀποσπάδων , ἀλλὰ καὶ ἐξ αὐτοῤῥίζων κατατίθεται . ἔστω δὲ τὰ αὐτόῤῥιζα μὴ ἐλάττω διετοῦς |
ξενίοιο ] τοῦ ἐφόρου τῶν ξένων Ἀείδω : τραγῳδῶ . ἐρίκυδες : ἔνδοξον . ἔρεισμα ἑδραίωμα . Φέγγος : φῶς | ||
ξενίοιο ] τοῦ ἐφόρου τῶν ξένων Ἀείδω : τραγῳδῶ . ἐρίκυδες : ἔνδοξον . ἔρεισμα ἑδραίωμα . Φέγγος : φῶς |
ἐφ ' ὅλον τὸν αδθʹ κύκλον ἐφαρμόσει : ὁ δὲ αδθʹ κύκλος ὀρθός ἐστιν πρὸς τὸν αβγʹ κύκλον : καὶ | ||
ὥστε καὶ ὅλος ὁ βδγʹ κύκλος ἐφ ' ὅλον τὸν αδθʹ κύκλον ἐφαρμόσει : ἀλλ ' ὁ αδθʹ κύκλος ὀρθός |
' ] τὸ ἐν Παρνασσῶι . εὐκαίροις ] συντυχίαις . γονίας : ἄνεμος ὅταν ἐξ εὐδίας κινηθῆι χαλεπὸν πνεῦμα . | ||
τὰ νῶτα τοῖς ἐχθροῖς . . . Γ . : γονίας : εὐχερής . Αἰσχύλος Ἀγαμέμνονι . . Ὀνομαστ . |
τίνος ἕνεκεν ἂν ψεύδοιτο καὶ τοῦτον μὴ ὄντα αὐτοῦ υἱὸν εἰσεποιεῖτο . πάντας γὰρ εὑρήσετε τοὺς τὰ τοιαῦτα πράττοντας ἢ | ||
ἐσμεν : ὥστε οὐκ ἄν γε δι ' ἐρημίαν τοῦτον εἰσεποιεῖτο . ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τροφῆς τε καὶ εὐπορίας τῆς |
προεθυμεῖτο . ἐπεὶ δὲ ἐξαμείψας Μακεδονίαν εἰς Θετταλίαν ἀφίκετο , Λαρισαῖοι μὲν καὶ Κραννώνιοι καὶ Σκοτουσαῖοι καὶ Φαρσάλιοι σύμμαχοι ὄντες | ||
ἐπαρχίαν , οἱ δ ' ἀπ ' αὐτῆς οὗτοι . Λαρισαῖοι . Λάρισσα πόλις Θεσσαλίας . Ἀλευαδῶν . Ἀλευάδαι οἱ |
καὶ μόνον ἀντὶ κυρίου παραλαμβάνεται , οἷον ὄφρ ' εἰδῇ Γλαυκῶπις , ὅταν ᾧ πατρὶ μάχηται , ἀντὶ τοῦ ἡ | ||
ὗσε χˈρυσόν : αὐτὰ δέ σφισιν ὤπασε τέχˈναν πᾶσαν ἐπιχθονίων Γλαυκῶπις ἀριστοπόνοις χερσὶ κˈρατεῖν . ἔργα δὲ ζωοῖσιν ἑρπόντεσσί θ |
οὖν , εἴ τις ἔροιτο , τὸ αἴτιον ; ἐγὼ φράσαιμ ' ἂν ὑμῖν τε καὶ Μούσαις : ἐβαρβαρώθην οὐ | ||
Εὕρισκε νὴ Δί ' , εἴπερ ἀναδύσει πάλιν . Ἐκεῖ φράσαιμ ' ἄν , ἐνθαδὶ δ ' οὐ βούλομαι . |
τοῖς καθ ' ἑαυτὸν ἕκαστος καὶ τῶν καθ ' ἑαυτὸν ὅτουπερ ἂν τύχῃ μάλιστα δεόμενος . ὑμεῖς δὲ τῷ δι | ||
φαινοίμεθα θαἰμάτια , τὰ σκεύη , τοὺς ἵππους , πᾶν ὅτουπερ ἂν ἡ πομπὴ δέηται . ὥσθ ' ὅταν φῶσιν |
δὲ καὶ ἐπὶ τῆς οὐσίας καὶ τῶν συμβεβηκότων ὑπάρχει : συνεισφέρεται γὰρ ἡ οὐσία καὶ οὐ συνεισφέρει : εἰ γὰρ | ||
ἕνεκα ἡ συνεισφορά , οὔτε κόσμου τῶν ἐφ ' οἷς συνεισφέρεται . Τίς μὲν γὰρ τοῖς αὐτοκόσμοις κόσμος γένοιτο καὶ |
δόξαν ἀπηνέγκατο ὁ Θεμιστοκλῆς , περὶ οὗ ἄνω ἐγράφη . πιθηκισμοῖς : ἀπάταις καὶ κολακεύμασιν . ΓΘ ἄλλως : μιμήμασιν | ||
σὺ οὖν , ὦ Ἱέρων , μὴ πείθου διαβολαῖς μηδὲ πιθηκισμοῖς , ὅ ἐστιν ἀπάταις . ἄλλως : ὁ λόγος |
καλλίπρωιρον εἰσέβης Ἀργοῦς σκάφος . ἤρξω μὲν ἐκ τοιῶνδε : νυμφευθεῖσα δὲ παρ ' ἀνδρὶ τῶιδε καὶ τεκοῦσά μοι τέκνα | ||
Πολυδεύκεά τ ' εἰσενόησα καὶ Μόψον Τιταρῆθεν , ὃν Ἄμπυκι νυμφευθεῖσα Χαονίην ὑπὸ φηγὸν Ἀρηγονὶς ἐξελόχευσε : Πηλέα τ ' |
δήπουθεν ὂν καὶ μηδεμίαν ἢ παντελῶς μικρὰν δαπάνην ἔχον : φαίητ ' ἂν οἶμαι : [ οὐ ] διὰ τὸ | ||
κακηγορίας ; ἆρ ' οὐ τοὺς τὰ τοιαῦτα συνειδότας ἑαυτοῖς φαίητ ' ἄν ; τίνας δ ' ὡς ἥκιστα τούτων |
! ! [ ] ! ! ! [ [ ] αιων υ ? [ φρενὶ ? ? μγω ? [ | ||
φυλάττοντα τὸ ω κατὰ τὴν γενικήν . Τὰ διὰ τοῦ αιων βαρύτονα κύρια ὑπὲρ δύο συλλαβὰς διὰ τῆς αι διφθόγγου |
' οἰκειότερα [ ] ἀφ ' ὧν οἱ νόμοι [ ἀποτρέπουσι ] τοὺς [ ] ἀνθρώπους [ ] [ ] | ||
ὄντος πλησίον ἢ πεινῆν ἐσθίοντα . εἰ οὖν προτρέπουσι καὶ ἀποτρέπουσι , δῆλον ὡς ἐφ ' ἡμῖν ἥ τε ἀρετὴ |
. πρῶτοι δ ' οὖν βασιλεύουσιν ἐν τῇ χώρᾳ ταύτῃ Πολυκάων τε ὁ Λέλεγος καὶ Μεσσήνη γυνὴ τοῦ Πολυκάονος . | ||
, πρῶτοι δ ' οὖν βασιλεύουσιν ἐν τῆι χώραι ταύτηι Πολυκάων τε ὁ Λέλεγος καὶ Μεσσήνη γυνὴ τοῦ Πολυκάονος . |
διὰ τὸ ὠχροὺς καὶ νεκρώδεις εἶναι . ἢ ἀσεβεῖς καὶ θεομάχους , διὰ τοὺς γίγαντας : οὗτοι γὰρ θεομάχοι . | ||
. Ταύτην δὲ , Φλέγραν τὸ πρότερον καλουμένην , τοὺς θεομάχους Γίγαντας οἰκῆσαι λόγος , μετὰ ταῦτα Παλληνεῖς δ ' |
ἀνανηξάμενον , ἔτεσιν ἔμελλεν οὐ πολλοῖς ὕστερον ἡ Μακεδόνων ἀκμὴ καθαιρήσειν : κατέσκηψε δὲ ἐκ Μακεδονίας καὶ ἐς τὰς Βοιωτίας | ||
ᾗ διὰ τάχους αὐτοὶ ἄνευ τοῦ ὑμετέρου κινδύνου ἠλπίσαμεν Ἀθηναίους καθαιρήσειν , μηδεὶς μεμφθῇ : νῦν γάρ , ὅτε παρέσχεν |
τὴν φύσιν μεταίρειν εἰς τὸ ὑγρόν : πῶς γὰρ ἂν διέμενεν ἢ πῶς οἷόν τε καὶ διαμένειν ὁντιναοῦν χρόνον εἴπερ | ||
μὲν οὖν τὴν ὑπάρχουσαν χώραν ἐκέκτηντο καὶ Πυθαγόρας ἐπεδήμει , διέμενεν ἡ μετὰ τὸν συνοικισμὸν κεχρονισμένη κατάστασις , δυσαρεστουμένη καὶ |
μέλλοντα προγνῶναι ἄδηλον καὶ ἀδύνατόν ἐστιν . πέποιθα ξενίᾳ προσανεῖ Θώρακος : Θώραξ εἷς τῶν Ἀλευαδῶν , ἑταῖρος τοῦ νικηφόρου | ||
ἀλλ ' ἀμείψασθαι φάνηθι μὴ κακός . Ἔλαβόν σου διὰ Θώρακος ἐπιστολήν , γράμματα δὲ ἐπ ' ἐκείνῃ δώσειν εἰπών |
ξίφεϊ σχεδὸν ἤλασε κόρσην Θρηϊκίῳ μεγάλῳ , ἀπὸ δὲ τρυφάλειαν ἄραξεν . ἣ μὲν ἀποπλαγχθεῖσα χαμαὶ πέσε , καί τις | ||
ἀφωνίαν ἔχουσα . ἄχρις ἕως . καὶ “ ὀστέον ἄχρις ἄραξεν . ” ἀχυρμιαί οἱ τόποι εἰς οὓς τὰ ἄχυρα |
καί ῥα Ποσειδάωνα μέγαν θεὸν ἀντίον ηὔδα : ὢ πόποι ἐννοσίγαι ' εὐρυσθενές , οὐδέ νυ σοί περ ὀλλυμένων Δαναῶν | ||
ἀλόχοισι Τὸν δ ' αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἑκάεργος Ἀπόλλων : ἐννοσίγαι ' οὐκ ἄν με σαόφρονα μυθήσαιο ἔμμεναι , εἰ |
οὖν , ἀπόπληκτε , περιπλοκὰς λέγεις ; πηγὸς πάρεστι ; πηγός ; οὐχὶ λαικάσει ἐρεῖς σαφέστερόν θ ' ὃ βούλει | ||
, φης ' : ἅλας φέρε . τοῦτ ' ἔστι πηγός ; ἀλλὰ δεῖξον χέρνιβα . παρῆν . ἔθυεν , |
δισύλλαβα βαρύτονα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφονται : οἷον , λύμη : ῥύμη : Κύμη ἡ πόλις : Δύμη : | ||
εἰρήνης ἀπορρίπτειν , ὁ μισόπολις , ὁ δημοβόρος , ἡ λύμη , τὸ φθοροποιὸν κακόν . λέγεται μὴ μόνον ἰατρὸς |
μοιχὸν Ἥρας εἶναι τοῦτον . Ὠρομέδοντος : τοῦ ὄρους τοῦ ὑψηλοτάτου , τοῦ τῶν ὀρῶν μέδοντος τῷ ὕψει . ἢ | ||
Κωκυτὸν Ἰταλικοὺς ἱστορεῖ ποταμοὺς ἐκκύπτοντας τοῦ Πολυδέγμονος , ὄρους τούτου ὑψηλοτάτου ἐν τοῖς ἐκεῖ . . . Αὐσονίτην : εἶπον |
ἑσπερίῳ τεύξασα κακῶν ἀπότευξιν ἔδωκεν . μέσσοις δ ' ἐν ζῴοισιν ἀφ ' ὕψεος οὐρανίοιο εἵως δυομένου ἵνα τε κλίσις | ||
: πηγάνου ἐξ ἀγρίοιο δέμας ποίει , ἠδ ' ἐπικόσμει ζῴοισιν λεπτοῖσι , κατοικιδίοις σκαλαβώταις , σμύρνης καὶ στύρακος λιβάνοιό |
εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , ὦ φίλε | ||
ἂν καὶ εὖ πράττειν . Συνέφη . Ἆρ ' οὖν εὐδαιμονοῖμεν ἂν διὰ τὰ παρόντα ἀγαθά , εἰ μηδὲν ἡμᾶς |
εὖ πράξαιμεν ] εἰ μὲν γὰρ καλῶς , φησὶ , πράξαιμεν , τῆς εὐπραγίας ἡ αἰτία ἐπὶ τοὺς θεοὺς ἀναφέρεται | ||
μόνον περὶ τῶν ἐφ ' ἡμῖν καὶ ἅπερ ἂν αὐτοὶ πράξαιμεν ἢ δι ' ἡμῶν αὐτῶν ἢ δι ' ἑτέρων |
νομιεῖ ἀκούων τὸν ἐπαινοῦντα καταγελῶντα λέγειν ; Οὕτω μὲν γὰρ ἐχθίων τ ' ἂν εἴη καὶ ἀπελαύνοι τοὺς ἀνθρώπους ἀφ | ||
δ ' αὕτως ἐγώ . Οἴμοι , καταύδα : πολλὸν ἐχθίων ἔσῃ σιγῶς ' , ἐὰν μὴ πᾶσι κηρύξῃς τάδε |
ἐκεῖσε , ἐκ Καρδίας ἀναχθείς , ἵνα τἀναντία τῇ πόλει πολεμῇ , ὑπὸ τῶν ἡμετέρων τριήρων ἑάλω . διὰ τὸν | ||
γε ἁθροίζεσθαι εἰς βασιλικὴν στρατιὰν θαρροῦσι . τοιγαροῦν ὅστις ἂν πολεμῇ αὐτοῖς , πᾶσιν ἔξεστιν ἐν τῇ χώρᾳ αὐτῶν ἀναστρέφεσθαι |
καὶ τὸ ἐπίρρημα θαμά . οὐ γὰρ ἀπὸ τοῦ θαμύς θαμειός , ἀφ ' οὗ τὸ θαμέες γὰρ ἄκοντες : | ||
καὶ τὸ ἐπίρρημα θαμά . οὐ γὰρ ἀπὸ τοῦ θαμύς θαμειός , ἀφ ' οὗ τὸ θαμέες γὰρ ἄκοντες . |
κε τάχ ' ἠμύσειε πόλις Πριάμοιο ἄνακτος χερσὶν ὑφ ' ἡμετέρῃσιν ἁλοῦσά τε περθομένη τε . Ὣς εἰπὼν τοὺς μὲν | ||
” . καὶ Αἰνείας περὶ Ἀχιλλέως ” ὅτε βουσὶν ἐπήλυθεν ἡμετέρῃσιν „ . Ἀθήνη ‖ ἀνδρὶ δέμας ἐικυῖα νέῳ ἐπιβώτορι |
, ἀνάγκη δὲ καὶ μετ ' ἀνθρώπων , αἱ δὲ πλεῖται περιστάσεις γίνονται ἔκ τε τῆς ἀνοίας τῶν συμβιούντων καὶ | ||
τοῦ Πόντου καὶ ὅτι νήσου οὐδεμιᾶς ἐν αὐτῷ κειμένης ἀοίκητος πλεῖται , τὴν Λευκὴν νῆσον , ὁπόσην εἶπον , ἀνέφηνεν |
οἱ νόμοι ἀποτρέπουσι τοὺς ἀνθρώπους , ἢ ἐφ ' ἃ προτρέπουσιν ! τὸ ? δ ' αὖ ζῆν ἐστι τῆς | ||
' αἰσχύνης καὶ ἐπαινοῦσι τὰ παρόντα καὶ ὁπόσους ἂν δύνωνται προτρέπουσιν ἐπὶ τὰ αὐτά , ὡς ἂν μὴ μόνοι ἐξηπατημένοι |
εἰδότι ἐπαγωγότατον κατὰ ἀνάμνησιν . Τίς ἂν οὖν γένοιτο ψυχαῖς εὐωχία λόγων ταύτης προσηνεστέρα ; Χαλεπὸν μὲν εἰπεῖν καὶ ἀντιτάξασθαι | ||
ΔΑΙΤΑ ΘΑΛΕΙΑΝ , καὶ ΜΟΥΣΑΝ ΘΑΛΕΙΑΝ . Αὕτη δὲ ἡ εὐωχία , καὶ ἡ Χάρις , καὶ ἡ Νηρηΐς , |
ὄρω ἐστὶ ῥῆμα βαρύτονον . ἔνθεν “ ὅτε τ ' ὤρετο μητιέτα Ζεύς ” . ἀφ ' οὗ ὄνομα ῥηματικὸν | ||
χελιδόνια . ἀλλ ' ὅτ ' ἀφ ' ἑσπερίης Ἑρκυνίδος ὤρετο γαίης . ἡ δ ' ὅτε δή ρ ' |
ὡς ἕνα ὄντα , κοινῇ ἀμφοτέρους ζῆν , καὶ ἐπειδὰν ἀποθάνητε , ἐκεῖ αὖ ἐν Ἅιδου ἀντὶ δυοῖν ἕνα εἶναι | ||
μήποτε ἡ βουλὴ αὕτη διαμείνῃ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν καὶ ἀποθάνητε τῷ θεῷ . ὑμεῖς δὲ οἱ πάσχοντες ἕνεκεν τοῦ |
: καὶ ὕδωρ ἔχει . Ἀπὸ τοῦ Ζεφυρίου καὶ τῶν Δελφίνων ἐπὶ τὸν Ἆπιν στάδιοι λʹ : κώμη ἐστί : | ||
δ ' ἐσιδόντες ἰχθυβόλοι μάλα ῥεῖα καὶ ἀσπασίως ἐδάμασσαν . Δελφίνων δ ' ἄγρη μὲν ἀπότροπος , οὐδὲ θεοῖσι κεῖνος |
τοῦ βιωσίμου , κατὰ τοῦτ ' ἂν δικαίως ἅπαντα περιειληφέναι νομίζοιτο καὶ πάντα οἷον κυβερνᾶν ἡμῶν τὸν βίον . οἱ | ||
ἐκλύειν τὰ σώματα . ὁ δὲ βορέας δικαίως ἂν ἄριστος νομίζοιτο , διικνούμενος εἰς πάντα τόπον τῆς οἰκουμένης καὶ διαμένων |
ἐρέοντο : πῶς ἦλθες , Ὀδυσεῦ ; τίς τοι κακὸς ἔχραε δαίμων ; ἦ μέν ς ' ἐνδυκέως ἀπεπέμπομεν , | ||
. κοῖτον : θάνατον * οἱ : τῷ Κανώβῳ * ἔχραε : παρεῖχε ἐβάρησε , ἐβάρυνε * ἔχραε κοῖτον : |
: νῦν δὲ ἐπειδὴ Βοιωτοὶ προυκαλέσαντο εὐθὺς ὑπηκούσαμεν , καὶ ἐνομίζομεν ἀποστήσεσθαι διπλῆν ἀπόστασιν , ἀπό τε τῶν Ἑλλήνων μὴ | ||
ἀναβάν . ἀεὶ μὲν οὖν τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν τοῦτο ἕξειν ἐνομίζομεν , τἀργύριον δὲ ἡ πόλις οὐδὲ νῦν κεκόμισται . |
τούτου ἐπυνθάνετο ἤδη αὐτῶν καὶ ὁπόσην ὁδὸν διήλασαν καὶ εἰ οἰκοῖτο ἡ χώρα . οἱ δ ' ἔλεγον ὅτι καὶ | ||
οἱ δ ' ἔλεγον ὅτι καὶ πολλὴν διελάσειαν καὶ πᾶσα οἰκοῖτο καὶ μεστὴ εἴη καὶ οἰῶν καὶ αἰγῶν καὶ βοῶν |
μάγειρος . ἡ φύσις πάσης τέχνης ἀρχέγονόν ἐστ ' , ἀρχέγονον , ὦλιτήριε . οὐκ ἔστιν οὐθὲν τοῦ πονεῖν σοφώτερον | ||
. ] Κατ ' ἄλλον δὲ λόγον τὸν Ὠκεανὸν ἔφασαν ἀρχέγονον εἶναι πάντωνοὐ γὰρ μία μυθολογία περὶ τοῦτον ἐγένετο τὸν |
πόλεως Θεσσαλικῆς Φθίας καὶ χώρας ὁμωνύμου : Φθίην δ ' ἐξικόμην ἐριβώλακα . ἠγνόησεν οὖν Καλλίμαχος ἐπὶ πόλεως εἰπών : | ||
‖ ἐξικόμην . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι τὸ ἐξικόμην ἀντὶ τοῦ ] ἱκέτευσα . . Χ . γ |