| παταξάτω τις , καί τι καὶ μελίσκιον , στροφὴ λόγων παρελθέτω τις . ἡδύ τοι ἐστὶν μεταβολὴ παντὸς ἔργου πλὴν | ||
| ποιήσει . ἀλλά σε μηδὲ τὰ πτερὰ τῶν λόγων εἰκῆ παρελθέτω , ἀλλ ' ἐκεῖνό μοι ἐνθυμήθητι , ὡς εἰ |
| εἴπω πειθώμεθα πάντες . νῆες ὅσαι πρῶται εἰρύαται ἄγχι θαλάσσης ἕλκωμεν , πάσας δὲ ἐρύσσομεν εἰς ἅλα δῖαν , ὕψι | ||
| , ὡς ἔοικ ' , Ὀτρυνικούς . Μὴ μεστὰς ἀεί ἕλκωμεν , ἀλλὰ καὶ λογισμὸς εἰς μέσον παταξάτω τις , |
| ὁμοεθνὴς , ὁ τὸ ἅρμα ἔχων , ἔγχος ἐκτείνας , παταξάτω τὸν τοιοῦτον , ἵνα δηλαδὴ μηδεὶς τὸ ἴδιον ἀφῇ | ||
| φωνὴν ἂν οὐκ ἂν εἶχον . Καὶ μὴν ἰδού : παταξάτω τις . Στᾶς ' ἐγὼ παρέξω , κοὐ μή |
| , ἔχει δ ' ὀλίγον σάκος ὤμῳ , χείρονι φωτὶ δότω , ὃ δ ' ἐν ἀσπίδι μείζονι δύτω . | ||
| , διδάσκων ὡς ἄξιος ἅπασιν ἐκ τοῦ γένους ἐκκεκηρῦχθαι , δότω δὲ καὶ τῷ ὑεῖ λόγους τοὺς ἴσους ὡς οὐκ |
| τὴν θύραν ” εἰπών , ἐπὶ δὲ τῶν ἔσω “ ἐψόφηκε τὴν θύραν ἐξιών ” . βάλλ ' ἐς κόρακας | ||
| Διόνυσον οὐ δύναμαι ποεῖν ἐγώ . τοῦτ ' ἐστίν . ἐψόφηκε προϊὼν τὴν θύραν . ὑστερίζειν μοι δοκεῖς σὺ παντελῶς |
| κρέας . Ὦνθρωπε , παῦσαι καταγελῶν μου τῶν ὅπλων . Ὦνθρωπε , βούλει μὴ βλέπειν εἰς τὰς κίχλας ; Τὸ | ||
| οὕτω μ ' ἀποδόσθαι τάν τ ' ἐμωυτῶ ματέρα . Ὦνθρωπε , ποδαπός ; Χοιροπώλας Μεγαρικός . Τὰ χοιρίδια τοίνυν |
| βδελυγμία ς ' ἔχει ; πτερὸν ταχέως τις καὶ λεκάνην ἐνεγκάτω . Ταῦτα πράσσω , ' / φασκ ' ἀνὴρ | ||
| βδελυγμία ς ' ἔχει ; πτερὸν ταχέως τις καὶ λεκάνην ἐνεγκάτω . Πολύζηλος δὲ ἐν Δημοτυνδάρεῳ λεκανίῳ γάρ πρῶτον μὲν |
| ' ἄλληλα ἑτέρων γενῶν αἱ αὐταὶ εὑρίσκονται διαφοραί . κἂν διέλῃ τις τὸ ζῷον εἰς ἔναιμον καὶ ἄναιμον καὶ τὸ | ||
| , ἂν λαβών τις τὸν ἀριθμὸν πάντα καὶ πᾶν πλῆθος διέλῃ εἴς τε τὸ περιττὸν καὶ ἄρτιον , προσλαμβάνοι δὲ |
| . μία μὲν οὖν γένεσις τῶν ῥευματικῶν διαθέσεων αὕτη , πεμπόντων μὲν τῶν ἰσχυροτέρων τὸ περιττόν , ὑποδεχομένων δὲ τῶν | ||
| , τοῦ στομάχου πολλάκις ἢ γαστρὸς ἀναθυμιάσεις ἐπ ' αὐτὴν πεμπόντων , ἐκείνην κενώσαντες συνθεραπεύομεν καὶ τὴν κεφαλήν . κενοῦμεν |
| ἀριθμοῦ μέχρι τοῦ ἐννέα πρόεισι . Λοιπὸν δὲ ἀνθρωπίνῃ διανοίᾳ συλλογισώμεθα ὁποῖα τῶν νοητῶν θεασαμένη εἰς τὸν πρῶτον ἢ τὸν | ||
| εἰς μακρὰν ἀποδειχθήσεται , τὸ συμβαῖνον δὲ ἐκ τῶν λημμάτων συλλογισώμεθα . κεῖται δὴ τὴν τύχην ἐν τοῖς ἐπ ' |
| , τί ποιεῖς ; οὐ μὴ καταβήσει . ἀνάβαιν ' ἁνύσας κατὰ τὴν ἑτέραν καὶ ταῖσιν φυλλάσι παῖε , ἤν | ||
| τοίνυν ἕτερον . Ἴθι πέραινε σύ , Αἰσχύλ ' , ἁνύσας : σὺ δ ' εἰς τὸ κακὸν ἀπόβλεπε . |
| αὐτὸς μὲν οὖν σὺ ] κόπτε : τί μ ' ἐνοχλεῖς , τάλαν ; [ λάβ ] ' : ἀποτρέχω | ||
| ταῦτα συγγράφοντι παραστὰς εἴποι : Τί , ὧ πονηρὲ , ἐνοχλεῖς σεαυτῷ ταῦτα συγγράφων καὶ ἃ μὴ οἶσθα διηγούμενος ; |
| κοθόρνους εἶχες , ἂν γνῶναί ς ' ἔτι . Τί δαί ; Τὸ πολὺ τάριχος οὐκ εἴρηκά πω . Μὰ | ||
| τὸ δὲ αἰτοῦμαι τὸ μεθ ' ἱκεσίας . . τί δαί : Σύνδεσμος ἐρωτηματικός : διὰ τὴν ἔκτασιν δὲ διὰ |
| τὸν νόμον καὶ τὴν ἐκείνου φωνὴν ἐπὶ τοῦ παρόντος ὑποκρινάμενος εἰπάτω , δουλείαν ὀνομάζει τὰ γράμματα . δεχέσθω , φησὶν | ||
| νῦν , οὐ λέγει τις τὰ βέλτιστα : ἀναστὰς ἄλλος εἰπάτω , μὴ τοῦτον αἰτιάσθω . ἕτερος λέγει τις βελτίω |
| κατὰ ἀνθρώπους ἄτιμον ἔρριψά σοι ; ὁ δὲ Ἰάρχας οὐδὲ ἐρήσεται οὐδὲν ἥκοντα , ἀλλ ' ὥσπερ ὁ Αἴολός ποτε | ||
| Ἡττώμενος , φήσομεν : ” Ὑπὸ τοῦ ; “ ἐκεῖνος ἐρήσεται ἡμᾶς : ἡμῖν δὲ ὑπὸ μὲν ἡδονῆς οὐκέτι ἔξεστιν |
| καὶ ἀγροὶ καὶ θεράπαιναι καὶ ἐσθῆτες εὐανθεῖς καὶ χρυσὸν ὁπόσον ἐθελήσειε . Καὶ τί γάρ ; ἐν βραχεῖ ὁ Λύσωνος | ||
| δὲ Σωκράτης : καὶ ἐπιφωνήσας ὅτι καὶ συνεξαμαρτάνειν ἄν τις ἐθελήσειε τούτοις τοσούτοις καὶ τοιούτοις οὖσιν , ἐπιφέρει κατὰ λέξιν |
| καθέλῃσι τανηλεγέος θανάτοιο , μή τίς μοι κατὰ δῆμον Ἀχαιϊάδων νεμεσήσῃ , αἴ κεν ἄτερ σπείρου κεῖται πολλὰ κτεατίσσας . | ||
| ταῦτα λεγώμεθα νηπύτιοι ὣς ἑσταότες , μή πού τις ὑπερφιάλως νεμεσήσῃ : ἀλλὰ σύ γε κλισίην δὲ κιὼν ἕλευ ὄβριμον |
| ὅτι ἄλλου τῆς ψυχῆς μορίου ἐστὶν ἑκατέρα , εἴρηται . διαπορήσειε δ ' ἄν τις περὶ αὐτῶν , τί χρήσιμοί | ||
| ἔργα καὶ παθήματα : πρὸς ἅ τις ἂν πάντα βλέψας διαπορήσειε τί χρὴ δρᾶν περὶ ἁπάντων τῶν τοιούτων . δύο |
| , ληφθείς γ ' ὑπὸ λῃστῶν ἐσθίοι κριθὰς μόνας . Κεἴ τις στρατηγεῖν βουλόμενος μὴ ξυλλάβοι ἢ δοῦλος αὐτομολεῖν παρεσκευασμένος | ||
| οὖν ἡμῖν δοκεῖ ἐξισῶσαι τοὺς πολίτας κἀφελεῖν τὰ δείματα . Κεἴ τις ἥμαρτε σφαλείς τι Φρυνίχου παλαίσμασιν , ἐγγενέσθαι φημὶ |
| ' ἐγὼ τοσαῦτ ' ἀναλώσω ; τί φροντίδων ἐμοί ; τοιουτοσί τις ἦν . ἐποίμαινον πάλιν ἕωθεν . ἦλθεν οὗτοςἐστὶ | ||
| στόματα τῶν νεωτέρων κατακάετ ' , ἤ ὠθισμός ἐστι δακτύλων τοιουτοσί ἢ πνιγμός , ἂν μὴ ταχὺ δύνηται καταπιεῖν ; |
| : εἰπὲ πρὸς αὐτῶν τῶν Ἐλευσινίων Κόρης καὶ Δήμητρος : δίδαξον ἄν τι σφαλώμεθα : πρόσθες τοῖς παρ ' ἡμῶν | ||
| ἀμερίμνους ἐκτενοῦσιν ἐπὶ καὶ τὰ στοιχεῖα τὰς ψυχὰς αὑτῶν ; δίδαξον ἐντεῦθεν ἐρᾶν τοῦ τι βουλεύεσθαι , ἵνα ἔχωσι καὶ |
| δούλων , κλαίων ἀναχωρήσει : ἐὰν δὲ θέλῃς , σὺ δίωξόν με ἐκ τῆς γῆς σαυτοῦ : ἄραρεν : ἀντὶ | ||
| δούλων , κλαίων ἀναχωρήσει : ἐὰν δὲ θέλῃς , σὺ δίωξόν με ἐκ τῆς γῆς σαυτοῦ : ἄραρεν : ἀντὶ |
| καὶ γέγονε τοιοῦτόν τι , ὡς ἂν εἰ τὴν ὀκτάποδα διέλοι τις εἰς ε καὶ γ καὶ αὖθις εἰς γ | ||
| Εἴδη δ ' αὐτοῦ τίνα ἄν τις θεῖτο καὶ πῶς διέλοι ; Σῶμα μὲν οὖν τὸ σύμπαν θετέον εἶναι , |
| λυγρῇ : οὐδέ κεν ἔνθα τεόν γε μένος καὶ χεῖρας ὄνοιτο . εἴ περ γάρ κε βλεῖο πονεύμενος ἠὲ τυπείης | ||
| κατ ' ἔχθραν δηλονότι : τίς γὰρ τοὺς ἄνδρας δεσπότας ὄνοιτο ; εἴπερ . . . ἦν ] συνέπρασσον ὑμῖν |
| λόγου μερῶν ἐκεῖνο λέγομεν , ὡς ἐν οὐδεμιᾷ τῶν κατηγοριῶν ἀναχθήσεται : οὐ γὰρ προηγουμένη αὐτῶν ἐστιν ἡ σημασία , | ||
| καὶ τὴν οὐσίαν , καὶ ὁ ἄνθρωπος ὑπὸ τὴν οὐσίαν ἀναχθήσεται . καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων κατηγοριῶν ὡσαύτως . Ἀποροῦσι |
| καὶ μόνον οὐ μίαν λέξιν διὰ τὸν θυμὸν εἰς δύο διασπάσας πρόσωπα ” ὅς , ὦ μιαρώτατε , “ εἶτα | ||
| ποιεῖν , φθείρῃ , βοηθῇ δὲ μηδείς , ἢ καὶ διασπάσας ἔχῃ ἕκαστος τάς τε σανίδας καὶ τὰ ἄλλα , |
| τῶν ἠθμοειδῶν πόρων ἔμφραξις διά τε ὑπερσάρκωμα δυσαποσπάστως ἐχόμενον . ἀποφύεται γὰρ συχνὰ βλαστήματα , τῶν πέριξ πόρων τῆς ῥινὸς | ||
| τὰ δεξιὰ τὸ τυφλόν , εἰς ἀριστερὰ δὲ τὸ κόλον ἀποφύεται , διὰ τῆς δεξιᾶς πρότερον ἀνενεχθὲν λαγόνος . τὸ |
| καὶ Ἄκη πόλις , ἔξω πἠ πόλις Τυρίων [ : Κάρμηλος ] ὄρος ἱερὸν Διός : Ἄραδος πόλις Σιδονίων . | ||
| . ἔστι καὶ Κάρμανα νῆσος ἢ ἀπὸ τῶν Καρμανῶν . Κάρμηλος , ὄρος δυσχείμερον . τὸ ἐθνικὸν Καρμήλιος , ὡς |
| σύ μοι λειτουργιῶν ἀτέλειαν δέδωκας δοὺς τὸν Ἀθήνησι θρόνον „ ἀναβοήσας ὁ αὐτοκράτωρ „ οὔτε σὺ ” εἶπεν ” ἀτελὴς | ||
| θεραπεύειν , ἀλλὰ καὶ ὅσους εἶδεν μόνον , εἰς μέσους ἀναβοήσας τοὺς πενθοῦντας , ὡς μετὰ ταῦτα ἐγένετο φανερόν “ |
| Ὠσὶν ἑστῶσιν : ἐπὶ τῶν πρὸς τὸ ἀκοῦσαι τὰ ὦτα εὐτρεπιζομένων . Ὤδινεν ὄρος , εἶτα μῦν ἀπέτεκεν : ὅταν | ||
| τὴν προσήκουσαν , ψυχῇ μὲν διὰ τῶν πρὸς τὰς θυσίας εὐτρεπιζομένων ζῴων , σώματι δὲ διὰ λουτρῶν καὶ περιρραντηρίων , |
| ὑπὸ Θράιττης ἔγ γε ικον [ ] μέλει [ ] ἔκρουσε ? ? δακτύλων ? [ ] ἐνδιδοὺς [ ] | ||
| ἐπακτὸς ὅρκος . Ἐξαίφνης τοῦ συνακολουθοῦντος οἰκέτου λίθον τις λαβὼν ἔκρουσε τὸν λυχνοῦχον . . . Λυσίας ἐν τοῖς ὀρφανικοῖς |
| μέλεα μελιπτέρωτα Μουσᾶν Ἄρτεμι , σοί μέ † τι φρὴν ἐφίμερον ὕμνον υεναιτε ὅθεν αδε τις ἀλλὰ χρυσοφανια † κρέμβαλα | ||
| ἀρρενωπὸν ἐκ φύσεως ὂν ἀνίστησιν ὁ καιρὸς ἐπὶ μᾶλλον οὐκ ἐφίμερον βλεπούσης , ἀλλὰ τὰς τῶν ὀφθαλμῶν βολὰς ἐς τὴν |
| εἰ ἐν τῇ πόλει ἐστὶν ἡ πολιαρχία ἢ ἡ συμπονία ὠνηταί , δοίη ἂν τὴν τιμὴν δυνάμενος δηλονότι ὅση ἂν | ||
| δ ' ἄλλαι πολιτεῖαι , αἵτινες καί εἰσι δυναστεῖαι καὶ ὠνηταί , μεταξὺ τούτων εἰσίν . ὥσπερ παλαιστής . ἔθος |
| . Καὶ μὴν ὁμοῦ ' στιν ἤδη . Μή νυν ἀνῶμεν , ἀλλ ' ἐπεντείνωμεν ἀνδρικώτερον . Ἤδη ' στὶ | ||
| κοινωνὸς εἶναι τετορήσω : σαφηνίσω , φράσω ξύλλαβε : βοήθει ἀνῶμεν : ἐνδῶμεν , ἐάσωμεν μυριάμφορον : πολύτιμον ἰπνόν : |
| οὐ Συνθετικὰ ἐπέγραψεν οὐδὲ Εὑρετικὰ ἀλλὰ Ἀναλυτικά ; τίς ἡ ἀποκλήρωσις ; καὶ λέγομεν ὅτι ἀπὸ τοῦ ἐπιστημονικωτέρου καὶ τοῦ | ||
| τοῦτο δὲ ἐνταῦθα ζητήσεως οὐκ ἔστιν ἄξιον . τίς γὰρ ἀποκλήρωσις τὴν μὲν ἄνθρωπος οὐ δίκαιός ἐστι κατάφασιν εἶναι , |
| εἰσελθεῖν , ἵνα φάγω μετὰ τοῦ στρουθίου τὰ ψιχίδια ; Δυσκόλου ταυλίζοντος κατεπέτασσέ τις ἀργὸς καθήμενος . ὁ δὲ θυμούμενος | ||
| , ἄνδρες δαιταλεῖς , μὴ καί τις αὐτῶν τὰ ἐκ Δυσκόλου Μενάνδρου βρενθυόμενος λαρυγγίσῃ τάδε : οὐδὲ εἷς μάγειρον ἀδικήσας |
| συγχύσεως καὶ τῶν συνηρτημένων ὑπεραρθῇ δυνάμεων καὶ τὸ τέλειον αὐτοῦ ὑπολήψεται ἑαυτοῦ μόνου γενόμενος , τότε καὶ ἑκάστῳ τῶν νοητῶν | ||
| γεῦσιν , μήτε δὲ ἀκούοντα μήτε ὁρῶντα . οὗτος τοίνυν ὑπολήψεται μήτε ὁρατόν τι εἶναι τὴν ἀρχὴν μήτε ἀκουστόν , |
| ἐνωμοτίας διμοιρίαν καὶ τὸν ἡγούμενον τούτου διμοιρίτην . Ξενοφῶν δὲ πόστον μὲν μέρος τοῦ λόχου ἡ ἐνωμοτία ἐστὶν οὐ διασαφεῖ | ||
| τῆς φιλοσοφίας πραγματείαν , ἵν ' εἰδῶμεν τί ἐστι καὶ πόστον μέρος αὐτῆς ἡ φυσικὴ διέξοδος . οἱ μὲν οὖν |
| θ ' ἅμ ' αὐτοῖς πίσινον . ἐγὼ περὶ τὴν ὀψωνίαν μὲν οὐ πάνυ ἐσπούδακ ' , οὐδ ' αὖ | ||
| τὸ μὴ χρῆσθαι . ” πρὸς τὸν ὀνειδίσαντα αὐτῷ πολυτελῆ ὀψωνίαν , “ σὺ δ ' οὐκ ἄν , ” |
| θανόντων σῶν τέκνων ἅπτου χερί . ὦ φίλα πεσήματ ' ἄθλι ' ἀθλίου πατρός . ὦ φίλτατον δῆτ ' ὄνομα | ||
| τις ἢ τοιαῦθ ' ἃ δή δίδωσιν ἡμῖν ὁ τόπος ἄθλι ' ἀθλίοις . τοιοῦτος ὁ βίος , ἀπύρετος , |
| ἐστιν [ τὸ ] ἐπικρῖνον ; τί δὲ καὶ λύχνον ἅπτεις καὶ πονεῖς ὑπὲρ ἡμῶν καὶ τηλικαῦτα βιβλία γράφεις ; | ||
| τὸ λυτρώσασθαι Θηβαίους παρὰ Ναξίων ἄμπελον . λύχνον ἐν μεσημβρίᾳ ἅπτεις : ἐπὶ τῶν ἐν καιρῷ ἀνεπιτηδείῳ τι ποιούντων . |
| ἀναβαίνεις , τί ὑπακούεις ; εἰ γὰρ σταυρωθῆναι θέλεις , ἔκδεξαι καὶ ἥξει ὁ σταυρός : εἰ δ ' ὑπακοῦσαι | ||
| ζῆν , οὕτως ἀνεξέταστον φαντασίαν μὴ παραδέχεσθαι , ἀλλὰ λέγειν ἔκδεξαι , ἄφες ἴδω , τίς εἶ καὶ πόθεν ἔρχῃ |
| . Πολύπους γίνεται ἐν τῇ ῥινὶ ἔσω ἐξοχάς τις καὶ ὑπερσάρκωμα ἐξ ἑλκώσεως : θεραπεύεται δὲ διὰ χειρουργίας τῷ πολυποτόμῳ | ||
| πολύπους μέν ἐστι ἡ τῶν ἠθμοειδῶν πόρων ἔμφραξις διά τε ὑπερσάρκωμα δυσαποσπάστως ἐχόμενον . ἀποφύεται γὰρ συχνὰ βλαστήματα , τῶν |
| ἂν εἴπω περὶ αὐτῶν , οὐ φοβηθήσομαι μή μέ τις αἰτιάσηται , ὡς εἰκῆ τοὺς λόγους ποιοῦμαι . τὸ νῦν | ||
| αὐτοῦ , ἵνα κἂν πταίσῃ ὁ δῆμος αὐτὸν ψηφισάμενος μὴ αἰτιάσηται . καθ ' ὑμῶν ] σημείωσαι τὴν σύνταξιν . |
| γράφων περὶ τὸν ὄρθρον φησὶ τὸν Αἴαντα ἑαυτὸν ἀνελεῖν . ἀπορήσειε δ ' ἄν τις , πρὸς τί βλέπων τὸν | ||
| καὶ ζωῇ καὶ ὄντι . Τάχα γὰρ ἄν τις καὶ ἀπορήσειε τίς ἡ τριὰς αὕτη καὶ πόθεν λαβοῦσα τὴν ἀντιδιαίρεσιν |
| , ἐγὼ δὲ πρὸς ἑκάτερον οὐκ ὀκνῶ καὶ ἀθυμεῖν ὅτε σιγᾷς καὶ γεγραφέναι μὲν πολλάκις , εἶναι δὲ ἐν ταῖς | ||
| οὐδαμῶς . τί δέ : ὅταν σιγᾷς , οὐ πάντα σιγᾷς ; ναί . οὐκοῦν καὶ τὰ λέγοντα σιγᾷς : |
| , τί ὑπὲρ ἡμῶν φροντίζεις , τί δι ' ἡμᾶς ἀγρυπνεῖς , τί λύχνον ἅπτεις , τί ἐπανίστασαι , τί | ||
| τίνεις δίκας ὧν ἠμέλησας [ φιλοσοφίας ] : τρέμεις , ἀγρυπνεῖς , μετὰ πάντων βουλεύῃ : κἂν μὴ πᾶσιν ἀρέσκειν |
| ἐν ταῖς ὕλαις , ἃ οὐκ ἦν ἐνεγκεῖν ἐπιόντα . Φήσει τις μεγάλῳ ἔργῳ , τοῖς πολεμικοῖς , ἐπιστατεῖν τὸν | ||
| ὡρισμένον , ὀρθῶς ἄρα ὡρισμένων προσώπων παραστατικὴ ἡ ἀντωνυμία . Φήσει τις : τί οὖν ; οὐχὶ καὶ τὰ ῥήματα |
| τήμερον . φρόντιζε δὴ καὶ διάθρει πάντα τρόπον τε σαυτὸν στρόβει πυκνώσας . ταχὺς δ ' , ὅταν εἰς ἄπορον | ||
| ὧδ ' οὐδ ' ἐλαφρόν . Ἀλλ ' ἔπιθι καὶ στρόβει , μηδὲν ὀλίγον πόει : νῦν γὰρ ἔχεται μέσος |
| ἀφηνιαστὰς ὁσιότητος . ἀπὸ γὰρ τῆς θαλάττης ἀρθὲν ὀρτυγομήτρας νέφος ἐκχεῖται περὶ τὴν ἕω καὶ τὸ μὲν στρατόπεδον καὶ τὰ | ||
| ἢ ὡς ἂν εἴποι τις διαύλοις . τὰ γὰρ κύματα ἐκχεῖται καὶ ὑπονοστεῖ . . οὐδαμῶς γὰρ ἤρκει καὶ ἐβοήθει |
| διὰ τὸ τὰς αὐλοθήκας καὶ φαρέτρας κενὰς ἔχειν . καὶ συρβηνέων χορός : ὁ τεταραγμένος καὶ συώδης ἀπὸ τοῦ τοῖς | ||
| ἀλλ ' ἑκατοντούτιδας . σὺ δὲ μόνον δίδασκε τίς ὁ συρβηνέων χορός . καὶ ὅς : Κλέαρχος , ὦ λῷστε |
| ] φρουρεῖν . προστατεῖν ] φυλάσσειν , ὑπερμαχεῖν . θΞ φερέγγυος ] ἀξιόπιστος ἐγγυητής . φερέγγυος ] πιστός , ἐν | ||
| εἰκάζω , ὅστις ἐγειρομένου χειμῶνος δεξάμενός σεο τοῦτο τὸ ναυτικὸν φερέγγυος ἔσται διασῶσαι τὰς νέας : καίτοι οὐκὶ ἕνα αὐτὸν |
| Ζηνώνειον ἐπιφωνῆσαι ὅτι θᾶττον ἂν ἀσκὸν βαπτίσαι πλήρη πνεύματος ἢ βιάσαιτο τὸν σπουδαῖον ὁντινοῦν ἄκοντα δρᾶσαί τι τῶν ἀβουλήτων ; | ||
| συγχωρήσομεν ἀκόντων ἔχειν , ὅτι τὰ παρ ' ἡμῶν ἐπιτραπέντα βιάσαιτο . εἰ δὲ δοκοῦμεν τῆς ἐπὶ τῷ πολέμῳ τύχης |
| : ὁ στρατηγὸς ἐπηρώτησεν ὅτῳ δοκεῖ ὅπερ καὶ Ἀγαθοκλεῖ , αἰρέτω τὴν χεῖρα . ὁ τοίνυν Ἀγαθοκλῆς δοκεῖ μοι , | ||
| καθέτω ἐπὶ τῇ ἀκρωμίᾳ , τὴν δὲ κορυφαίαν τῇ δεξιᾷ αἰρέτω , τὸ δὲ στόμιον τῇ ἀριστερᾷ προσφερέτω . κἂν |
| , μετ ' οὐδεμιᾶς δεισιδαιμονίας καταχρήσομαι . Τυραννοῦμεν , ὦ Στησίχορε , καὶ οὐχ Ἱμεραίων , ἀλλὰ Ἀκραγαντίνων , ὥστε | ||
| ἄφες νῦν , εἰς δὲ σαυτὸν ἀτενὲς βλέψον , ὦ Στησίχορε , καὶ κατανόησον : οὐ γὰρ ὑπὲρ βελτιόνων τις |
| δεικνύειν ὅτι ἓν τὸ ὄν , οὐδὲ εἴ τις αὐτῶι συγχωρήσειε μοναχῶς λέγεσθαι τὸ ὄν , εἰ μὴ τὸ ἐν | ||
| οὕτως σφόδρα ὁμόσε τοῖς φανεροῖς ἰὼν , ὅστις οὐκ ἂν συγχωρήσειε ταμιεῖόν τε κοινὸν τῆς Ἀσίας εἶναι τὴν πόλιν καὶ |
| ἐφ ' ἡμέρας πέντε ῥητίνῃ , τῇ δ ' ἑξῆς ἐκλύσας , βελόνης κατακέντησον στιγμαῖς πυκνοτάταις ὡς ἀμύξαι συμμέτρως τοὺς | ||
| αὐτῷ , ἀλλ ' ὑμῶν αὐτῶν τινὰς αἰτιωμένων , ἐκεῖνος ἐκλύσας τὴν πρὸς ἀλλήλους ἔριν ὑμῶν καὶ φιλονικίαν ἐφ ' |
| δώματ ' Ὀδυσσῆος θείοιο , εἷος Πηνελόπειαν ὀδυρομένην γοόωσαν παύσειε κλαυθμοῖο γόοιό τε δακρυόεντος . ἐς θάλαμον δ ' εἰσῆλθε | ||
| ἤλυθον εἰκοστῷ ἔτεϊ ἐς πατρίδα γαῖαν . ἀλλ ' ἴσχευ κλαυθμοῖο γόοιό τε δακρυόεντος . ἐκ γάρ τοι ἐρέω : |
| , τῶν κατ ' ἐμὲ ἁμαρτωλῶν ἡ τελεία συγχώρησις καὶ συμπάθεια , ναί , γλυκύτατε Ἰησοῦ , ἀναψυχή μου καὶ | ||
| διαχρίειν . καὶ τὸ λουτρόν , ἐὰν μείζων | ἡ συμπάθεια τυγχάνῃ , παραιτεῖσθαι δεῖ καὶ τὴν τροφὸν ἐπ ' |
| Ἤγαγεν ὁ θεὸς τὰ ζῷα πρὸς τὸν Ἀδὰμ ἰδεῖν τί καλέσει αὐτά : οὐ γὰρ ἐνδοιάζει θεός . Ἀλλότριον γὰρ | ||
| , εἴ τις ἐστὶν αἴσθησις τὴν συσκευὴν ταύτην θεώμενος , καλέσει μοί τις τὴν Ἀριστάρχου μητέρα : νῦν ἐπὶ τοῦ |
| ἵνα εὔδηλον αὐτὸ ποιήσῃ , ἐπήνεγκε στυπτηρίαν ἐκσηπτωθεῖσαν . Βλέπε πόση σοφία τοῦ ἀνδρός : ἵνα καὶ οἱ ἐχέφρονες νοήσωσι | ||
| οὐ καὶ τὴν δύναμιν ἔλεξάς μοι , εἰ οἶσθα , πόση τις ἡ προσιοῦσα , καὶ πάλιν τὴν ἡμετέραν , |
| . εἶἑν : καταλ [ νῦν ] οὐ πεϲόντα , Δᾶε , χρὴ ? [ ἀνανδρία ] γὰρ τοῦτό γ | ||
| ἐν κύκλωι ταχύ . νυνί γ ' ἐπίδειξαι ] , Δᾶε , τὴν πανουργίαν , τέχνην τιν ' εὑρὼν διαφυγών |
| οὐ δεῖται δὲ λήμματος οὐδὲ ἔχει πρὸς δεῖξιν ἔνστασιν . Ἀπορήσειέ τις , διὰ τί πᾶν παραλληλόγραμμον ὀρθογώνιον περιέχεσθαι λέγεται | ||
| τπ , καὶ γίνεται ὁ ἀριθμὸς μονάδων οϚ . . Ἀπορήσειέ τις δι ' ἣν αἰτίαν ἐλάσσονα ἔταξε τὸν ρ |
| τοῦ πυρὸς κρύψις τῆς νοερᾶς καὶ τεχνικῆς ἐστι ζωῆς ἀφανὴς περίληψις ἣν ὁ Ζεὺς ἑκὼν πρῶτος δίδωσιδι ' ἧς καὶ | ||
| ὅρου ἀοριστίαν : ὅρος γάρ τις καὶ ἡ τῶν πάντων περίληψις . Ἔτι μέντοι καὶ ἡ πρώτη πάντα , ἁπλούστερον |
| τρίτα δὲ ὁ τύραννος αὐτός , τὸ ξίφος δὲ πᾶσιν ὑπηρέτησεν . Οὐ καινὰ μὲν ταῦτα , ὦ ἄνδρες δικασταί | ||
| διαβαλοῦμεν ; καὶ διάκονον προσεροῦμεν ὃς οὔτε Ἀθηναίοις οὐδὲν πώποτε ὑπηρέτησεν οὔτε τῷ βασιλεῖ πώποτε ἠξίωσεν , ἀλλ ' ἀντὶ |
| Μοῦσα , τεαῖς ἐν ὕμνων ἀοιδαῖς . Τουτὶ τὸ πρᾶγμα ποδαπόν ; Εἰπέ μοι , τίς εἶ ; Ἐγώ ; | ||
| πηλίκος πηλίκη πηλίκον , πόστος πόστη πόστον , ποδαπός ποδαπή ποδαπόν : οὕτως οὖν καὶ ὁ τίς ἡ τίς καὶ |
| , σὺν δ ' ἐγὼ μύσταις ὁμοῦ ὕμνων κατάρξω τὸ ποδαγρῶν ᾄδων μέλος . Σῖγα μὲν αἰθὴρ νήνεμος ἔστω , | ||
| ὅμως δ ' ἐπείγου , θυμέ , γιγνώσκων ὅτι πτωχὸς ποδαγρῶν , περιπατεῖν μὲν ἂν θέλῃ καὶ μὴ δύνηται , |
| ἕψους ' ἢ φακῆν ἀναμένει καὶ σμικρὸν ὀπτῶς ' ὀρφανὸν ταρίχιον . καὶ Ἐπίχαρμος δ ' ἀρσενικῶς εἴρηκεν ὁ τάριχος | ||
| καὶ λέων καὶ μυγαλῆ καὶ σκορπίος κρεάδιόν τι φαῦλον ἢ ταρίχιον οὐδ ' ὀψοφάγος οὐδ ' ἀδολέσχης λυχναψίαν ἄγε δὴ |
| ὁ μισθώσας οὐ κομιζόμενος τὴν θύραν ἀφέλῃ , τὸν κέραμον ἀφέλῃ , τὸ φρέαρ ἐγκλείσῃ , οὕτω , φησί , | ||
| , οὔτε θεοῖς πρέπον οὔτε ἄλλως βασιλικόν : ἢν γοῦν ἀφέλῃ τις τῶν συμποσίων τὰς κομψείας ταύτας , ἀπάτην καὶ |
| ἔσωθεν . ἐλθόντος δέ τινος τῶν κεκλημένων καὶ κρούσαντος τῷ πυλῶνι ὁ Αἴσωπος ἔφη αὐτῷ “ τί σείει ὁ κύων | ||
| μειρακίου μεθύοντος τὴν λύσσαν , νύκτωρ ἐπικωμάζοντος ἐρωμένῃ παρὰ ἀντεραστοῦ πυλῶνι , ἐμπιπράναι μέλλοντος : ἐξήπτετο γὰρ καὶ ἀνεζωπυρεῖτο ὑπὸ |
| αὐτῷ . λέγει δ ' οὖν ὑστεροῦσα παρὰ πολύ , Πτολεμαῖε , διψῶ , φησί , παππία , σφόδρα : | ||
| ῥεῖά κεν , ἐκ παύρου πυθμένος ἀρχόμενος . Εὐαίων , Πτολεμαῖε , πατὴρ ὅτι παιδὶ συνηβῶν πάνθ ' ὅσα καὶ |
| τὸν Ποσειδῶ , καὶ σὺ γὰρ τοὺς ἐκ Πύλου . Εἴπ ' , ἀντιβολῶ , πῶς ἐπενόησας ἁρπάσαι ; Τὸ | ||
| εἰπόντι τἀληθῆ φίλῳ σοὶ μηδὲν ἧσσον ἢ πάρος ξυνηρετεῖν ; Εἴπ ' : ἦ γὰρ εἴην οὐκ ἂν εὖ φρονῶν |
| ἴφιμος εἶναι , ἤγουν στεῤῥὸς χαλινὸς ἀπὸ τοῦ χαλᾶν τὴν ἶνα . Φορβειὰ δὲ τὸ καπίστριον τὸ τῇ φορβῇ τοῦ | ||
| ὀξὺν ἔχων πέλεκυν αἰζήϊος ἀνὴρ κόψας ἐξόπιθεν κεράων βοὸς ἀγραύλοιο ἶνα τάμῃ διὰ πᾶσαν , ὃ δὲ προθορὼν ἐρίπῃσιν , |
| ' ἔσθ ' ὁ τλήμων ἔν τινι σχολῇ κακοῦ ; Βοᾷ διοίγειν κλῇθρα καὶ δηλοῦν τινα τοῖς πᾶσι Καδμείοισι τὸν | ||
| τοῦ βεβυρσῶσθαι τοῖς βοείοις , . , . . . Βοᾷ : ἰστέον , ὅτι τὸ βοᾷ σύ καὶ πειρᾷ |
| τότε βασιλεύοντι χρώμενος . Κωνσταντῖνος μὲν οὖν καὶ Ἀβλάβιον τιμῶν ἐκολάζετο , καὶ ὅπως γε ἐτελεύτα ἐν τοῖς περὶ ἐκείνου | ||
| τελευτὴν τοῖς μὲν ἄλλοις ὑπῆρξεν ἀπαλλαγή , μόνος δὲ οὗτος ἐκολάζετο περιγραπτοῖς ὅροις , ὧν ἐκτὸς οὐκ ἦν κινεῖσθαι . |
| νέμω : δέμω : δρέμω : χρέμω τὸ ἠχῶ : τέμω : γέμω : τὸ κρεμῶ : θεμῶ : πολεμῶ | ||
| . . . Ἀτέμβω : στερῶ . εἴρηται παρὰ τὸ τέμω , ὅπερ ἐστὶ πρωτότυπον τοῦ τέμνω : γίνεται ἀτεμῶ |
| ' σίδοιμι μνῆμα . πολεμία γὰρ ἦν . ἀλλ ' ἔπειγ ' , ὡς μή σε πρόσθε ψῆφος Ἀργείων ἕληι | ||
| ἐξωπτημένη , ὥστ ' ἐπεὶ βούλει τῶν λελειμμένων φαγεῖν , ἔπειγ ' ἔπειγε , μή ποθ ' ὡς λύκος χανὼν |
| : χρήσῃ γὰρ αὐτοῖς αἰσθόμενος μεθ ' ἡδονῆς . } Κἂν μυρίων γῆς κυριεύσῃς πήχεων , θανὼν γενήσῃ τάχα τριῶν | ||
| , Δύναμιν οὐκ ἔχοντες ἀλλ ' ἢ τοὺς λόγους . Κἂν εὐτυχήσας τῆς φακῆς μνημόνευε . Ἑρμηνεία . Κἂν πλούσιος |
| αὐταῖς ὁδοῖς ζῶντα καὶ ἀπαθῆ . Μυὸς ἧπαρ καὶ μάλα ἐκπληκτικῶς τε καὶ παραδόξως τῆς μὲν σελήνης αὐξανομένης λοβὸν ἑαυτῷ | ||
| τὸ καθαίρεσθαι καὶ ἐξεμεῖν . ὑπέρφευ : οἷον ὑπερβαλλόντως καὶ ἐκπληκτικῶς . τὸ γὰρ φεῦ ἐπὶ ἐκπλήξεως τίθεται . ὑποτροπιάζειν |
| ἐν τῷ σάκει γῆς . ἱκανῶς ἔχεις τῶν ἐκτυπωμάτων . ἄθρει δὴ καὶ τὰ περὶ τοὺς νεανίας , ξὺν ὁποτέρῳ | ||
| γὰρ ὑπ ' αὐτῆς καὶ οὐδὲν διαφέρουσι τῶν μεμηνότων . ἄθρει δὲ ὡς ὅμοια πάντα τὰ ἔργα αὐτῶν καὶ τὰ |
| υἱὸς ἐσφαίριζε . πεσούσης οὖν εἰς φρέαρ τῆς σφαίρας , παρακύψας καὶ ἰδὼν τὴν ἑαυτοῦ σκιὰν ᾔτει τὴν σφαῖραν . | ||
| ἐνθένδε ἀποκρεμάσας προσεποιεῖτο τὸν νεκρόν . τῶν δὲ μυῶν τις παρακύψας ὡς ἐθεάσατο αὐτόν , εἶπεν : „ ἀλλ ' |
| , πάτερ [ , καὶ ] δέομαι , βάδισον πρὸς Ἑνὼχ [ τὸν πατέρα ἡμῶν καὶ ἐρώτησον ] . . | ||
| καὶ οὐ ψευδῶς . καὶ ὅτε ἤκουσεν Μαθουσάλεκ τοὺς λόγους Ἑνὼχ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ , μυστηριακῶς γὰρ ἐδήλωσεν αὐτῷ , |
| , ἂν ἐπαινέσῃ τις ἐπ ' αὐτοῖς , ἀνέχου , δόξον δὲ μηδεὶς εἶναι καὶ εἰδέναι μηδέν . μόνον τοῦτο | ||
| θορύβῳ ; ἐν πολλοῖς ἀνθρώποις ; καὶ τί χαλεπόν ; δόξον ἐν Ὀλυμπίᾳ εἶναι , πανήγυριν αὐτὸν ἥγησαι . κἀκεῖ |
| τις κύλικα : κύλικα ἄρα ὅδε πέπωκεν . ἢ οὐ πέπωκε τὸ σκεῦος ἢ τὴν κύλικα ἀλλ ' ἐκ τῆς | ||
| ὅν . πάλιν ἆρ ' ὃ πέπωκέ τις , ἐκεῖνο πέπωκε ; ναί . πέπωκε δέ τις κύλικα : κύλικα |
| ὕστερον βοηθεῖν δώδεκα μετὰ Θρασυκλέους , ἀπολιπούσας καὶ ταύτας τὴν ἐφόρμησιν . τάς τε τῶν Χίων ἑπτὰ ναῦς , αἳ | ||
| ] τὸν μέγαν λέγει : τειχισθέντος δὲ τοῦ Πλημμυρίου τὴν ἐφόρμησιν αὐτόθεν δι ' ὀλίγου χωρίου ἔσεσθαι ἐκ μυχοῦ : |
| πλαγίων παροξύνεται . ⌈ σκινδαλαμοὺς [ σκινδαλάμους / ] ] λεπτολογίας . ἰτητέον ] ἄξιόν ἐστι πορευθῆναι . ἔχων ] | ||
| βραδὺς ] ἀργός . λόγων ἀκριβῶν σκινδαλμοὺς : λόγων ἰσχνῶν λεπτολογίας , λεπτουργίας : λεπτὰ γὰρ καὶ ἰσχνὰ τὰ τῶν |
| , κώμη περὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν , ἥ τις καὶ Πανών λέγεται . τὸ ἐθνικὸν Πανοκωμήτης . Πανὸς πόλις , | ||
| , κώμη περὶ τὴν Ἐρυθρὰν θάλασσαν , ἥ τις καὶ Πανών λέγεται . τὸ ἐθνικὸν Πανοκωμήτης . Πανὸς πόλις , |
| καὶ πρὸ τῶν πάντων ἐλεύθερος ἔστω τὴν γνώμην καὶ μήτε φοβείσθω μηδένα μήτε ἐλπιζέτω μηδέν , ἐπεὶ ὅμοιος ἔσται τοῖς | ||
| φοβοῖτο τοιοῦτον ἄδεκτον ὂν παντὸς τοῦ ἔξω ; Ἐκεῖνο τοίνυν φοβείσθω , ὃ δύναται παθεῖν . Οὐδὲ θαρρεῖ τοίνυν : |
| πευστικῶν πάντων εἰς ος ληγόντων , οἷον ποῖος πόσος πηλίκος πόστος ποδαπός , τὸ τίς μόνον οὐ λήγει εἰς ος | ||
| λῶστος ῥᾷστος ὑπερθετικὰ ὄντα βαρύνεται : καὶ τὸ δύστος καὶ πόστος ἐκ τοῦ πόσατος γέγονεν . Τὰ εἰς ΤΟΣ ῥηματικὰ |
| ἀλλὰ καὶ διδόναι , ἵνα σοι πιστεύσω , ὅτι ἀληθῶς ἐπαγγέλλῃ μοι αὐτὰ διδόναι . εἰς τὸν Ἡρακλειοξανθίαν : Αὐτὸς | ||
| μὲν ἔπαυσας : ὡς δὲ μὴ κελεύων ἔργου ἔχεσθαι , ἐπαγγέλλῃ τὴν ἀποφυγήν . Τοῦτο δὲ σὺ τὸ λώϊον εἶναι |
| λόγον , ὡς ἅμμα σφίγγε , εἶτα ἀνακλάσας ἔμβαλε καὶ σύνεχε καὶ μὴ δίδου διάστημα . ἐὰν δὲ χαλᾶται , | ||
| , τότ ' ἤδη ἐπιβὰς ἅμμα κατ ' ἰξύος δήσας σύνεχε , καὶ πειρῶ μὴ σπεύδειν , ἀλλ ' ὀλίγον |
| κατήγορος ἀπὸ τῶν κοινῶν σπουδάζει ἱερόσυλον ἀποδεῖξαι λέγων , ὅτι εἰσῆλθες εἰς τὸ ἱερὸν , ἔλαβες ἀπὸ τοῦ ἱεροῦ χρήματα | ||
| αἰτίας εὐλόγους λέγοντα , δι ' ἃς καίπερ νέος ὢν εἰσῆλθες : ἢ ἀκούσιον τὸν ἀγῶνα λέγοντα , ἐὰν πρὸς |
| ' ὅτι χρησόμεθά σοι τὸ τηνικάδ ' . ἰώ , ἐκδότω στεφάνους τις ἡμῖν , δᾶιδα . τουτονὶ λαβέ . | ||
| , τὸν ὀπισθόδομον ἀεὶ φυλάττων τῆς θεοῦ . Ἀλλ ' ἐκδότω τις δεῦρο δᾷδας ἡμμένας , ἵν ' ἔχων προηγῇ |
| ' αὐτοῖς καὶ τοὺς παῖδας μέχρι τῆς τῶν ἐφήβων ἡλικίας ἁλουργίδας τε φορεῖν καὶ πλοκαμῖδας ἀναδεδεμένους χρυσοφορεῖν . Ἐπιχωριάζειν δὲ | ||
| ἔθος δὲ παρ ' αὐτοῖς καὶ τοὺς παῖδας μέχρι ἐφήβων ἁλουργίδας φορεῖν καὶ πλοκαμῖδας ἀναδεδεμένους χρυσοφορεῖν . ἐπιχωριάζειν δὲ παρ |
| . : Ἀποστρέφει τὸν λόγον πρὸς τὴν Ἰώ . : Ἀποστροφὴ πρὸς τὴν Ἰώ . πρόσωπον πρὸς πρόωπον . : | ||
| φίλος ἐπείγεται πρός με , ἆρά τι μέλλων ἀπαγγεῖλαι ; Ἀποστροφὴ δέ ἐστι μετάθεσις λόγου πρὸς ἄλλο πρόσωπον [ ἀπὸ |
| , μή τις ἴδια κέρδη περιβαλλόμενος πρὸς τοὺς πολεμίους αὐτὰ ἐξενέγκῃ , δέον αὐτοῖς ὥσπερ μυστηρίου ἀπορρήτου φυλακῆς : ὑμῖν | ||
| δηλονότι . δακτύλιος οὑτοσί : Δίδωσιν αὐτῇ δακτύλιον , ἵνα ἐξενέγκῃ τὴν ἐμπίδα τοῦ ὀφθαλμοῦ . ἐκσκάλευσον : Ἐξένεγκε . |
| που ] ἴσως . δαίμων ] ἔφορος τῶν κακῶν . ξυνήψατο ] συνεπελάβετο . μέγας ] ἤγουν δεινός , βαρύς | ||
| ; ὧδ ' ἔχει : γνώμης δέ πού τις δαιμόνων ξυνήψατο . φεῦ , μέγας τις ἦλθε δαίμων , ὥστε |
| θαλάττιον δὲ γέρανον ἰχθὺν Κορινθίῳ πελάγει ἔντροφον ἀκοῦσαί φημι . ἐπικλίνει δὲ ἄρα τοῦτο τὸ πέλαγος , ἔνθα ὁ γέρανος | ||
| κοιλίας βαδίζω . Ἡσίοδος : ὄνομα κύριον . Ἠμύει : ἐπικλίνει . Ἥσσων : ἐλάσσων . Ἡσιόνη : ὄνομα κύριον |
| ὁ ὑπὸ πολλῶν ἐμβατευόμενος ἀνδρῶν , ἢ ὁ ἐπὶ πολὺ ἐκτεινόμενος . πολύβοτος ] καὶ οἱ ἄλλοι ἄνθρωποι : τοῦτο | ||
| κατὰ τὴν ἐκτροπὴν Σαούου τοῦ ποταμοῦ , ὃς καὶ αὐτὸς ἐκτεινόμενος διὰ τῶν δύο Παννονιῶν συνάπτει τῷ Κετίῳ ὄρει πρότερον |
| δῶρα παρ ' Αἰόλοο μεγαλήτορος Ἱπποτάδαο . ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον : ὢ πόποι , ὡς | ||
| δ ' ἄρα πάντες ὑπερφιάλως ἀγάσαντο : ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον : “ ἦ τάχα Ἶρος |
| ἀλλ ' ἀπὸ τῶν πρὸ αὐτῶν ἢ μετ ' αὐτὰς κρινουσῶν . καὶ αὗται ῥοπὴν δεξάμεναι ἀπὸ τῶν γινομένων κρίσεων | ||
| τι τοῖς ἀφελεστέροις κρίνειν , αὐτῶν καθ ' αὑτὰς μήποτε κρινουσῶν . ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ κρινουσῶν ἡμερῶν λόγος |