| ἐφίλουν προσιών : οὕτω σφόδρ ' ε [ ἐρῶ . παρασκευάζομαι δήτὴν θύραν ψοφοῦσιν . ὦ Ζεῦ Σῶτερ , ἐκτόπου | ||
| ἀδικῶ οὐδένα καὶ πίνω Χῖον οἶνον καὶ τἄλλ ' ἀρκούντως παρασκευάζομαι , τῶν ἰδίων μοι προσόδων εἰς ταῦτα ἐκποιουσῶν , |
| Ὀνήσιμε , ὁ νῦν ἔχων Ἀβροτόνιον τὴν ψάλτριαν ἔγημ ' ἔναγχος ; πάνυ μὲν οὖν . Παραιτοῦμαί σε συγγνώμην ἔχειν | ||
| ἐξεβόησε : “ ἄλλην ὁδὸν πορευώμεθα : νεκρὸς γὰρ ἐντεῦθεν ἔναγχος παρακεκόμισται . ” ὁ μὲν οὖν ταῦτα εἰπὼν ἄλλην |
| κατὰ τοῦ χρόνου : μακαριζομένῳ δὲ αὐτῷ καὶ προσκυνοῦντι τὴν Τύχην ἧκέ τις ἀγγέλλων πόλεμον . καὶ αὐτίκα παρῆν ὁ | ||
| . εἰ δ ' ἦν ὑπακούσας καὶ δεξάμενος προσιοῦσαν τὴν Τύχην , λέγων ἂν ηὐδοκίμει καὶ ηὐπόρει , σχολὴν δὲ |
| πρὶν ὑφ ' ὁτουοῦν ἐληλέγχθαι , κατ ' αὐτὸς σαυτοῦ ταυτηνὶ φέρεις τὴν ψῆφον . Ἐγὼ δὲ , ὦ ἄνδρες | ||
| ὄντακαὶ ἐν ἅπαντι τῷ χρόνῳ τούτῳ ἔτι εἰς τὴν ἡμέραν ταυτηνὶ εὐδοκιμῶν οὐδὲν πέπαυται , καὶ οὐ μόνον Πρωταγόρας , |
| Ἰσοκράτης οὐκ ἂν ἔφυγεν , ἀλλὰ καὶ μὴ οὖσαν φύσει παρίσωσιν ἐβιάσατο ἂν γενέσθαι διὰ τὸ μέλειν αὐτῷ κάλλους μᾶλλον | ||
| δόξης εἰς παροιμίαν ἐλθεῖν , ἢ διὰ τὴν τῶν ὀνομάτων παρίσωσιν , ὦ φίλε Πῶλε . ὃ μὲν οὖν ἐγώ |
| δὲ τῶν ἰχθύων εἰσὶ σελάχιοι , οἱ μὲν μακροὶ πάντες ματαιοπονίαν σημαίνουσι καὶ τὰ ἐλπιζόμενα οὐ τελειοῦσιν , ἐπειδὴ διολισθαίνουσι | ||
| σοι καὶ νῦν διὰ τοῦδε τοῦ συγγράμματος ἀκριβέστερον ἐπιδεῖξαι τὴν ματαιοπονίαν καὶ ματαίαν θρησκείαν ἐν ᾗ κατέχῃ , ἅμα καὶ |
| , ἔμελλον : βούλομαι , ἐβουλόμην : καὶ δύναμαι , ἐδυνάμην . Κατὰ δὲ Συναλοιφὴν , ὡς Μένανδρος λέγει , | ||
| δικασταί , βραχείας οὐσίας ὑπαρξάσης ἀδελφὰς μὲν ἐξέδωκα , ὅσα ἐδυνάμην ἐπιδούς , κόσμιον δ ' ἐμαυτὸν παρέχων καὶ ποιῶν |
| πόλει . Περὶ μὲν οὖν τῆς ὅλης κατηγορίας μετρίως μοι ἐλπίζω προειρῆσθαι : περὶ δὲ αὐτῶν τῶν νόμων οἳ κεῖνται | ||
| , ἐν τῷ παρόντι λόγῳ δηλώσας , μέγα τι τοῦτο ἐλπίζω εἰς ἅπασαν τὴν τέχνην συγγεγραφέναι . καίτοι φήσει τις |
| πολιορκητὴς Δημήτριος . καί ποτε ὁ μὲν τείχει προσέφερέ τινα μηχανήν , ἡ δ ' ἦν ἀπειθής τε καὶ ἐπαχθής | ||
| ταύτης ἀξίῳ , τὰς παρ ' ἀνθρώπων φεύγων αἰτίας , μηχανήν τινα μηχανᾶται τῆς ἐπιθυμίας ἀδικωτέραν καὶ ἣν ᾤετο ῥᾳδίως |
| εἰ ὁμοῦ πενθεῖς τε καὶ ἑορτάζεις , μᾶλλον δέ , ἐμεμψάμην τῆς ἀθυμίας τὸ μῆκος , ὃ γυναικὸς μέν ἐστιν | ||
| νομισθῆναι . ἐλεεῖ τὸν σοφιστὴν ὁ δικαστής , καὶ οὐκ ἐμεμψάμην τὸν οἶκτον : ἐμοὶ γὰρ εἴη τὸν ἐχθρὸν εἰς |
| ὁ ἐξ ὑμῶν οὗτος ἀπροσδόκητος χωρισμός , ὃν οὕτως οὔποτε προσεδόκησα , ἀλλ ' ἀεὶ δι ' ἐντεύξεως εἶχον ὑφ | ||
| ὦ στρατηγέ , ὅπως ὀρθῶς ἀπεκρίθην ; ἃ γὰρ μὴ προσεδόκησα , καὶ συνήντησά σοι , καὶ εἰς εἱρκτὴν ἤδη |
| δέ τιϲ φύϲει τυγχάνοι δυϲεμὴϲ ἢ δι ' ἄλλην τινὰ πρόφαϲιν κωλύοιτο ἐμέϲαι , ϲυμπονείτω τιϲ πάντα τρόπον τῷ τῆϲ | ||
| ! ] ! ? ? [ ! ! διὰ μακρὰν πρόφαϲιν [ ! ! ] εϲτν ? ? ? ! |
| ἤμην ? ? ἔμπειρος , ἢ σὲ καὶ τὴν ] ἑταίραν τοῖς [ ἐμοῖς ] ἐπιβουλεῦσαι ] ; ἐγὼ μὲν | ||
| πολλὰ τοίνυν κἀγαθὰ γένοιτό σοι τῆς φιλανθρωπίας . καὶ γὰρ ἑταίραν χρηστὴν σεαυτῷ περιεσώσω , καὶ ἡμᾶς ἀμειψομένας σε ἀντ |
| περισσόν : τὰς ἐν ἀνθρώποις δὲ βλάβας , ἃς εἶχον πρώην , διὰ ἦν τὸ μηδὲν τῶν συμφερόντων εἰδέναι , | ||
| τοῦ περὶ τὴν Ἀλκιβιάδου ὥραν ; καὶ μήν μοι καὶ πρώην ἰδόντι καλὸς ἐφαίνετο ὁ ἀνὴρ ἔτι : ἀνὴρ μέντοι |
| . ἀγωνιῶντι δή μοι καὶ δεινῶς ἠπορημένῳ πρὸς ἀνόνητον πολιορκίας διατριβὴν προσέρχεται γυνή τις , ὡς ἐδόκει , καί μου | ||
| τινὸς νεωτέρου Ἀριστείδου μὴ ἔχοντος μαθητὰς , ἀλλὰ μόνην τὴν διατριβὴν καὶ τὰ σκαμνία παρά τινος εἰσελθόντος καὶ εὑρόντος αὐτὸν |
| τῆς γὰρ ἐπιθυμίας σβεσθείσης , ὁ λόγος ὑγιαίνων συνορᾷ τὴν ἀτοπίαν τοῦ πάθους , ᾧ ἕπεται μετάνοια . ὁ δὲ | ||
| ἀφθάρτου τὰ αὐτὰ ἃ καὶ περὶ ἑαυτῶν δοξάζομεν τὴν μὲν ἀτοπίαν τοῦ λόγου , ὅτι ἀνθρωπόμορφον τὸ θεῖον , ἀποδιδράσκοντες |
| ἀδελφόν , τὰ σώμαθ ' ἡμῶν εἰς τὰς χεῖρας ἐνέθηκεν παρακαταθήκην ἐπονομάζων , τὴν μὲν ἀδελφὴν Δημοφῶντι καὶ δύο τάλαντα | ||
| καὶ Ἴωνά τινα συγγραφέα φασὶν εἰρηκέναι : ἡμεῖς δὲ τοῦτο παρακαταθήκην ἐροῦμεν ὡς Πλάτων καὶ Θουκυδίδης καὶ Δημοσθένης . . |
| , οὐκ ἐδέξατο τὴν βάσανον ; οὐκοῦν τῷ φεύγειν τὴν βάσανον ὑφῃρημένος ἐξελέγχεται . ἆρ ' οὖν ἂν ὑμῖν αἰσχυνθῆναι | ||
| : Ἐν μὲν λιθίναις ἀκόναις ὁ χρυσὸς ἐξετάζεται , διδοὺς βάσανον φανεράν : ἐν δὲ χρυσῷ ἀνδρῶν ἀγαθῶν τε κακῶν |
| ὀξεῖς καὶ ἀγχίνοι καὶ εὐμαθέστεροι τῶν ἄγαν Ἑλλήνων , καὶ τριβωνίου παραφανέντος ἐκκρέμανται εὐθύς , ὥσπερ τῆς λίθου τὰ σιδήρια | ||
| κάκιστ ' ἀπολούμενε , ὃς ἐγκεκαλύφθαι φῄς ; Διὰ τοῦ τριβωνίου : ὀπὰς γὰρ εἶχεν οὐκ ὀλίγας μὰ τὸν Δία |
| ' ἠδίκηνται μαρτυρεῖν ἐθέλοντας ὁρῶ , τὴν βίαν καὶ τὴν φιλοπραγμοσύνην ὁρῶντας τὴν τούτου καὶ τὴν ἀφορμήν , ἥπερ ἰσχυρὸν | ||
| : καὶ Δημοσθένης δὲ τὸ αὐτὸ τοῦτο ποιῶν πανταχοῦ τὴν φιλοπραγμοσύνην θρυλεῖ τὴν Φιλίππου καὶ τὸ σπουδαίως καὶ κατὰ καιρὸν |
| . δραχ . εʹ ὕδωρ ὄμβριον . ἐγὼ δὲ τούτου πεῖραν ἔχω πολλὴν , ὡς καὶ μετά τινος τῶν ἄλλων | ||
| τὴν κύστιν . . ἕρδειν ] ποιεῖν : πειρωμένων ] πεῖραν λαμβανόντων καὶ ἐγχειρούντων αὐτοῖς πρὸς πόλεμον . . ἀποσόβησιν |
| φλόγας τερατευομένου τούτοις τοῦ Εὔνου . ταῖς δ ' οἰκίαις ἐπεισελθόντες πλεῖστον φόνον εἰργά - ζοντο , μηδ ' αὐτῶν | ||
| ζῶσιν , τὴν δέ , ὥσπερ ὀρφανὴν συγγενῶν , ἄλλοι ἐπεισελθόντες ἀνάξιοι ᾔσχυνάν τε καὶ ὀνείδη περιῆψαν , οἷα καὶ |
| Κτησιφῶν , ὑπερπηδῶντες καὶ τὸν νόμον τὸν ἀπαγορεύοντα καὶ τὴν πρόφασιν , ἤγουν τὸ προσγράψαι : ἐπειδὰν δῷ τὰς εὐθύνας | ||
| ἄλλο τι πάθος , ὥστε δακρύων παντοδαπῶν τὴν εἰκόνα γίνεσθαι πρόφασιν . νόμιζε τοίνυν , ἃς ἐκάθισας ἐν πένθει γυναῖκας |
| . πατρῷον Δία ] ὃν ὁ σὸς πατὴρ προβάλλεται εἰς παράκλησιν . διὰ . . . δῖνον ] καυκίον ⌈ | ||
| δὲ οὐδὲ παρασίτους ἡμᾶς ἀλλὰ φίλους ἡγήσεται : οἱ γὰρ παράκλησιν εἰς εὐποιίαν μὴ ἀναμείναντες οὐκέτι κόλακες ἀλλὰ φίλοι νομίζονται |
| ; τοῦτο δὲ σώματος . καὶ τοῦτο δὴ παρέντες κατὰ σχολὴν ἐπισκέψασθαι τὸν ὅμοιον τρόπον καὶ περὶ ὄψεως διαλάβωμεν : | ||
| Ἀκαδημαικός . ἐγὼ μὲν γὰρ τὸ ἐμὸν μέρος οὐκ ἄγω σχολὴν πρὸς ταῦτα οὐδὲ δύναμαι συνηγορῆσαι τῇ συνηθείᾳ . εἰ |
| λέγοντος . οὐ σχηματίζειν βούλομ ' : οὐ κατὰ τὴν ἐμὴν προαίρεσιν , φησίν , ἡ ὄρχησις γίνεται , ἀλλ | ||
| οὐκ αἰδῇ λέων ὢν ὁ τῶν ζῴων βασιλεὺς ἐπὶ τὴν ἐμὴν καλύβην ἰών , καὶ γυναικὸς δεόμενος ἵνα τραφῇς , |
| πορευθῶ ἐν αὐτοῖς καὶ δουλεύσω αὐτοῖς , ἵνα ἐργασάμενος αὐτὰ δυνηθῶ σωθῆναι . Ἄκουε , φησί , καὶ τῶν ἀγαθῶν | ||
| τὸ συνειδὸς ἐλλαμβανόμενον ὀρθοῖς ὄμμασιν οὐκ ἐάσει προσβλέπειν , κἂν δυνηθῶ λανθάνειν : λήσομαι δ ' οὐδαμῶς : εἰσὶ γὰρ |
| πάντ ' ἐλλείπειν τοῦ μετρίου , ὅταν δὲ εἰς τὴν ὑμετέραν ἀρετὴν καὶ φύσιν καὶ τὸ πρόχειρον πρὸς τὰς εὐεργεσίας | ||
| παρανόμως γὰρ ἐλθεῖν ἡμᾶς ἐν σπονδαῖς καὶ ἱερομηνίᾳ ἐπὶ τὴν ὑμετέραν πόλιν , οὐ νομίζομεν οὐδ ' ἐν τούτοις ὑμῶν |
| , ἐπ ' εὐγενείᾳ μέγα φρονῶν , ὅμως διὰ τὴν ὑπόσχεσιν δώσειν ὡμολόγησεν . Ὡς δὲ ταῦτα συνέθεντο , πᾶσαν | ||
| κατ ' ἰδίαν ἐρεῖν τοῦ ἀληθοῦς . ὅθεν νῦν τὴν ὑπόσχεσιν πληροῦντες ἐν πρώτοις σκεπτώμεθα εἰ ἔστι τι ἀληθές . |
| ἰώμενον καὶ ἐπισκευάζοντα . ἐπὶ μὲν τοῦ ἰώμενον “ ἕλκος ἀκειόμενον , ” ἐπὶ δὲ τοῦ ἐπισκευάζοντα “ νῆας ἀκειόμενον | ||
| φίλτατον αὐτῆς , ἢ υἱόν : Ἐμέ , φησίν , ἀκειόμενον καὶ θεραπεύοντα τὴν δίψαν τῶν ᾠδῶν τις πράσσει καὶ |
| ἁμαρτάνουσιν εὐθὺς ἐπέξεισιν ὁ θεός , ἀλλὰ δίδωσι χρόνον εἰς μετάνοιαν καὶ τὴν τοῦ σφάλματος ἴασίν τε καὶ ἐπανόρθωσιν . | ||
| . τινὲς δὲ αὐτῶν εἰς τέλος ἀπέστησαν . οὗτοι οὖν μετάνοιαν οὐκ ἔχουσιν : διὰ τὰς πραγματείας γὰρ αὐτῶν ἐβλασφήμησαν |
| φρένα καὶ κατὰ θυμόν : ἣ πρὶν μὲν πόσιν ἐσθλὸν ἀπώλεσα θυμολέοντα , παντοίῃς ' ἀρετῇσι κεκασμένον ἐν Δαναοῖσιν , | ||
| “ Οἴμοι δειλαία τῶν κακῶν : καὶ γὰρ τὸν ἄνδρα ἀπώλεσα διὰ σέ , οὔτε γὰρ ἂν ἔχοιμί σε τοῦ |
| αὐτοῖς ἄμεινον εἴη προσμεταπεμψαμένοις δύναμιν ἑτέραν , εἴτε καὶ τὴν παροῦσαν ἀπάγειν . Ὡς δὲ ταύτῃ προσέθεντο τῇ γνώμῃ καὶ | ||
| οὐκ ἔσθ ' ὅ τι ἂν εὑρεθείη βέλτιον εἰς τὴν παροῦσαν σπουδήν . Περὶ δείλην πρωίαν ἦλθεν ὁ παῖς κομίζων |
| γὰρ ξυνῆν μὲν ἡλικιώταις ἡδόμενος ἡδομένοις ἐμοί , συνῆν δὲ ἐμαυτῷ , ὁπότε ἡσυχίας ἐπιθυμήσαιμι , διῆγον δ ' ἐν | ||
| ἑώρων τοὺς μὲν ἄλλους παρασκευαζομένους ὅπως θύσωσι καὶ εὐωχήσωνται , ἐμαυτῷ δὲ οὐ πάνυ ἑορτάσιμα ὄντα . καὶ δὴ προσελθὼν |
| ἀναβλέψω , εἰ δὲ ἐπιμείνω τῇ ἀρρωστίᾳ , ἵνα μηδὲν παρέξω αὐτῷ . νῦν οὖν αὐτὸς φάσκει , ὅτι ἐθεραπεύθην | ||
| θαυμάσομαι , θρύψω καὶ θρύψομαι , ἀκούσω καὶ ἀκούσομαι , παρέξω καὶ παρασχήσομαι , ὡς παρ ' Ἀριστείδῃ , ἑνὸς |
| σοι τὸ μέγιστον καὶ τιμιώτατόν μου τῶν κτημάτων , τὴν ξένην . βούλομαι δὲ αὐτὴν μηδενὸς σπανίζειν , ἀλλὰ καὶ | ||
| τοῖς αὐτοῖς διέφθειρε τόκον . οἱ δὲ στειλάμενοι πρὸς τὴν ξένην καὶ τὸ τρίτον ἥκοντες καινόν τινα ὄρνιν καὶ οὐκ |
| δὲ τὰ μὲν ἄλλα φιλανθρώπως πρὸς τὴν πρεσβείαν ἀπεκρίνατο , ἐπιστολὴν δὲ γράψας πρὸς τὸν δῆμον ἐξῄτει τοὺς ἀμφὶ Δημοσθένην | ||
| Πέρσας τις ἀπιὼν ἦλθε πρὸς ἐμὲ καὶ ἐκέλευσέ με τὴν ἐπιστολὴν ἣν ἔγραψα οἴκαδε δοῦναι , κἀγώ , ὁ γὰρ |
| ; Οὐ γιγνώσκω σε : οὐ μὴ εἴσει εἰς τὴν οἰκίαν . Ταῦτ ' εἰπεῖν προσῆκεν , ἅ περ νῦν | ||
| τὸν ἑαυτοῦ θεῖον ἐναντίον ὑμῶν : ἀλλ ' ὥσπερ τὴν οἰκίαν τὴν ἰδίαν ἀπέκλεισέ μοι , καὶ τουτὶ τὸ συνέδριον |
| αὐτοὶ δὲ πρὸ τῆς πόλεως ἐστρατοπέδευσαν . Ἀγαθοκλέους δὲ ταχέως ἀποστείλαντος ἐπ ' αὐτοὺς Πασίφιλον καὶ Δημόφιλον μετὰ στρατιωτῶν πεντακισχιλίων | ||
| ἐκείνου δὲ ἐπὶ τὸ κοινὸν τῶν Ἑλλήνων συνέδριον τὴν ἀπόκρισιν ἀποστείλαντος οἱ μὲν σύνεδροι συνήχθησαν εἰς Κόρινθον καὶ πολλῶν ῥηθέντων |
| , συνηχθόμην δὲ τῇ πόλει πολλοὺς τρεφούσῃ τοὺς Ἀκεσίας . συγγνώμην δὲ εἶχον , εἰ σοῦ κάμνοντος οἶνος ἐκράτει . | ||
| , ἱκανῶς δὲ ἔγνωκεν ὅτι ἄριστον δικαιοσύνη , πολλήν που συγγνώμην ἔχει καὶ οὐκ ὀργίζεται τοῖς ἀδίκοις , ἀλλ ' |
| μεμάνημαι : ἐρωτικῶς διάκειμαι . αἴθε μοι ἦς : εἴθε ἐκεκτήμην τὰ Κροίσου : ἀμφότεροι ἂν ἦμεν ὥσπερ χρυσοῖ τῇ | ||
| . . τούτου τὰ κατὰ Ἀλέξανδρον τὸν Μακεδόνα ἱστορήσαντος ὃ ἐκεκτήμην πονημάτιον ἀπέστειλα τῆι ἀνδρείαι τῆς σῆς καλοκαγαθίας , ὑποτάξας |
| : λανθανόντως κολακεύει τοὺς Ἀθηναίους ʃ πολλάκις γάρ τινες διὰ πενίαν ἐμισθοφόρουν καὶ κατὰ τῶν οἰκείων ἐστράτευον . λέγει δὲ | ||
| καὶ μὴ νικηθῶμεν ὑπ ' αὐτῆς , καὶ εἰς ματαίαν πενίαν ἐμπεσόντες δυστυχήσωμεν , ἀνόνητοι καθεστῶτες : τοῦ γυμνάζεσθαι τὰς |
| ' ἄλλο μὲν οὐδέν , φόνου δὲ ἄγος ἐκνίψασθαι μὴ δυνηθέντα . ὡς γὰρ δὴ διέτριβε περὶ Ἑλλήσποντον ναυσὶ τῶν | ||
| τινα οἶδα ἄνθρωπον ἐς τὸ τέρμα αὐτῆς οὐδεμιᾷ μηχανῇ καθικέσθαι δυνηθέντα , ὅπου καὶ Νέρων σταδίων πολλῶν κάλους ποιησάμενος καὶ |
| συλλαβάς : διὰ τοῦτο καὶ Κρατῖνος ἐν τοῖς Χείρωσι πεποίηκε σκῆψιν μὲν Χείρωνες ἐλήλυμεν ὡς ὑποθήκας ἀντὶ τοῦ ἐλήλυθμεν : | ||
| γὰρ πομπεύων οὔτε δίκην ᾑρηκὼς οὔτε παρεδρεύων οὔτ ' ἄλλην σκῆψιν ἔχων οὐδεμίαν πλὴν ὕβριν , τοιαῦτα πεποίηκεν οἷ ' |
| οὐ γάρ ἐστιν ἄλλων τοιαύτη σοφία τῶν νῦν ἀνθρώπων . Κἀγὼ εἶπον : Τί γελᾷς , ὦ Κλεινία , ἐπὶ | ||
| σκορπίον , ἐκταραχθέντα ἀναπηδῆσαι , εἶτα γνόντα τὸ γεγενημένον , Κἀγὼ σὲ , φησὶν , ἐκφοβήσω , βασιλεῦ : δός |
| γῆς ἀπελήλυθε ; φυλάττεται παρὰ τίσιν ; οὐ γὰρ δὴ κἀγὼ καθάπερ ἐκεῖνος ἐν ὑποψίαις εἰμί , ὡς ἀπιστεῖσθαι . | ||
| ἀλλὰ πρὸς τὰς τῶν πραγμάτων φύσεις καὶ μεταπτώσεις . οὕτω κἀγὼ καθάπερ τι φοβερὸν θηρίον κεχαρισμένοις λόγοις τιθασεύσας τὸν Ἀλέξανδρον |
| Ἐκφαντίδης δ ' ἐν Σατύροις : πόδας ἐπεὶ δέοι πριάμενον καταφαγεῖν ἑφθοὺς ὑός . γλώσσης δὲ μέμνηται Ἀριστοφάνης ἐν Ταγηνισταῖς | ||
| τί φής ; . . . ἐνθάδ ' οἴσεις τι καταφαγεῖν ἐπὶ τὴν θύραν , εἶθ ' ὥσπερ οἱ πτωχοὶ |
| τριωβόλου . Οὐκ ἂν δυναίμην ἐμφαγεῖν ἄρτον τινά : παρὰ Γναθαινίῳ γὰρ ἄρτι κατέφαγον ἕψουσαν αὐτὴν καταλαβὼν γηθυλλίδας . Οὐκοῦν | ||
| πικρῶς τε λοιδορούμενος παρὰ τὸν πότον ταῦτ ' ἔλεγε τῇ Γναθαινίῳ , αὐτὸν μὲν ἀξιοῦντα μὴ τετευχέναι τούτου παρ ' |
| λόγους , ὡς ὑψηλούς τε καὶ μεγαλοπρεπεῖς . βουλόμενος οὖν χαρίσασθαι αὐτῷ , ἅμα τε ἐπιδεῖξαι ὅτι οὐκ ἀδύνατός ἐστιν | ||
| ἄρχοντ ' αὐτῶν καταλιπὼν Μῆδον ὃν ᾤετο Κυαξάρῃ ἂν μάλιστα χαρίσασθαι , ἀπῄει συλλαβὼν τὸ στράτευμα ὅσον τε ἦλθεν ἔχων |
| δὲ ταῦτα ἀκούσας ἀφῆκεν αὐτήν . κἀγώ , βασιλεῦ , δέομαί σου τῶν ποδῶν , μὴ εἰκῆ με ἀποκτείνῃς : | ||
| καὶ ἵδρωκα τὰ ἄκρα καὶ ἡ καρδία μου ἀνέστραπται . δέομαί σου , δέξαι με πρὸς σεαυτὴν ἡμέρας ὀλίγας , |
| θανεῖν τοῦ σοῦ πρὸ παιδός , ἀλλὰ τήνδ ' εἰάσατε γυναῖκ ' ὀθνείαν , ἣν ἐγὼ καὶ μητέρα καὶ πατέρ | ||
| μέγ ' ἕξεις , ἂν λάβῃς μικρὸν κακόν . τὸ γυναῖκ ' ἔχειν εἶναί τε παίδων , Παρμένων , πατέρα |
| δὲ πλανῶμαι μὲν κατὰ πᾶσαν γῆν καὶ θάλασσαν , οὐ δεδύνημαι δὲ οὐδὲ ἀκοῦσαι περὶ σοῦ . Ὦ μαντεύματα δυστυχῆ | ||
| “ Ζητῶν δὲ ἀεὶ πρὸς ἐμαυτὸν οὔπω καὶ τήμερον εὑρεῖν δεδύνημαι τίνος ἕνεκα τὴν σπουδὴν ταύτην ἐσπούδακας περὶ τὴν ὠνὴν |
| ἀνδράποδον ἡγήσαισθε εἶναι τὸν λέγοντα . νῦν τοίνυν αὐτὸ τοῦτο ποιεῖτε : ὅσου γὰρ ἀν - δριὰς γένοιτ ' ἄν | ||
| ἀκούσαντας ὑμᾶς τούτου ἀπαλλάττεσθαι προσήκει . νῦν δ ' οὐ ποιεῖτε τοῦτο , ἀλλὰ βούλεσθε πολλῶν συμβουλευόντων ἀκούειν . οὐ |
| ἀθλητικὴν δίσκοισι τερπόμενοι καὶ αἰγανέαις , τῇ παιδιᾷ τὰ πρὸς σπουδὴν ἐκμελετῶντες : οἳ δὲ κιθαρῳδῶν ἠκροῶντο τὰς ἡρωικὰς πράξεις | ||
| τὸν παῖδα καί τις ἔρως ἐπῄει τὸν Περίανδρον , ἤδη σπουδὴν ἐτίθετο γνωρίσαι τὴν ἄνθρωπον ἥτις ἦν . καὶ ἕως |
| ἐγὼ θήσω πέρι . δράσω τάδ ' : οὔτοι σοῖς ἀπιστήσω λόγοις . γυνὴ δὲ θῆλυ κἀπὶ δακρύοις ἔφυ . | ||
| τοῖς μετελθοῦσιν φίλων δώσω : τὸ γὰρ σῶμ ' οὐκ ἀπιστήσω χθονί , οὗτος δὲ δώσει τὴν δίκην θανὼν ἐμοί |
| ἐν ᾗ παριόντες ἑκάστῳ τῶν θεῶν οἷον τιμὴν ἐπετέλουν τὴν ῥαψῳδίαν . ταῦτ ' εἶπεν ὁ Κλέαρχος . εἰ δ | ||
| Ἰσχυρῶς Ὅμηρον ἐθαύμαζεν Ἀλκιβιάδης , καί ποτε διδασκαλείῳ παίδων προσελθὼν ῥαψῳδίαν Ἰλιάδος ᾔτει . τοῦ δὲ διδασκάλου μηδὲν ἔχειν Ὁμήρου |
| μετ ' οἴνου . [ Εἰς τὸ κινεῖν ἱδρῶτας καὶ ἀποπαύειν πυρετούς . ] Κάγχρυος σπέρμα μετ ' ἐλαίου συγχριόμενον | ||
| ποτὲ συνεῖναι . Ταύτην τε τὴν ὠδεῖνα ἐγείρειν τε καὶ ἀποπαύειν - ἡ ἐμὴ τέ - χνη δύναται . Τὴν |
| Ἡρακλέους μὲν γὰρ Ἀποτροπαίου ἐστί , ξυνεργὸν δ ' αὐτὸν εἱλόμην , ἐπειδὴ σοφός τε καὶ ἀνδρεῖος ὢν ἐκάθηρέ ποτε | ||
| τοῖς εὐνοοῦσι τῇ πόλει παραπλησίας ἑκάστοτε τιμῆς ἀπολαύων οὐδαμῶς ἂν εἱλόμην τήν τε πρὸς ὑμᾶς ὑπερθεῖναι πίστιν , καὶ τῶν |
| , ἠλέησα δὲ πολλάκις ναυαγοὺς ἀφικομένους , καὶ τῇ σκηνῇ ὑπεδεξάμην , καὶ φαγεῖν ἔδωκα καὶ πιεῖν , καὶ εἴ | ||
| οὐκ ἄπεισιν ἐκ τούτου τοῦ καταγωγίου . οὕτω κἀγώ σε ὑπεδεξάμην καὶ φέρω πανταχοῦ τοῖς τῶν ὀμμάτων δικτύοις , κἂν |
| : τὰ ἄλογα κάλλιόν εἰσιν παρὰ τὸν ἄνθρωπον , ὅτι κόλασιν οὐκ ἔχουσιν : ἡμᾶς δὲ ἔλαβες καὶ εἰς κρίσιν | ||
| ἐξώλλυντο , ὕδωρ δ ' ὑπερεῖχε γενείου . τίνα δὲ κόλασιν ὑπέμενον Ἀθήνησιν οἱ μὴ λύσαντες τὸν προτεθέντα γρῖφον , |
| ᾖ μαχόμενος τοῖς ἐναργήμασιν , οὐδέποτε μὴ δυνήσεται ἀταραξίας γνησίου μεταλαβεῖν . Ἔκλειψις ἡλίου καὶ σελήνης δύναται μὲν γίνεσθαι καὶ | ||
| οἱ δ ' ἀποκνήσαντες ἐνθυμηθέντες , ὅσων ἀγαθῶν αὐτοῖς ἐξὸν μεταλαβεῖν , διὰ τὸ στασιάζειν ἀπεκωλύθησαν εἰς τὰς λοιπὰς ἐξόδους |
| δόξαν . ἀμείβου δὴ τὸν ἄνδρα εὐφημίαις καὶ δίδασκε τὴν φιλτάτην Ἄγκυραν , τίς οὑτοσὶ τοὺς λόγους καὶ τὰ τῶν | ||
| προσφιλεῖς φρένας : στερηθῆναι : † ἢ πρὶν σὲ τὴν φιλτάτην καταλῦσαι τὴν σωφροσύνην : ταύτην γὰρ φρένας ὠνόμασεν : |
| ἔν τε ὀνόμασιν ἔν τε ἀντωνυμίαις , ἁπάντων τῶν δυναμένων κτῆσιν ἀναδέξασθαι . διὰ τοῦτο τὸ μὲν Νέα πόλις καὶ | ||
| προσοίσοντος τὰς χεῖρας , εἴ τι ἔχεις ἀγαθὸν εἰς φίλων κτῆσιν , δίδασκε . Οὐδὲ τὸ στόμα οὖν , ἔφη |
| οὐδέπω ; τοῦτον δέ γ ' οἶμ ' ἐγὼ χεσεῖσθαι τήμερον . οὐκ αὖ σὺ παύσει χαλεπὸς ὢν καὶ δύσκολος | ||
| θεὸν : Τὸν δυνατόν . . τὸν Πλοῦτον . . τήμερον : Ἀττικόν . Θ . σήμερον . δοῦναι δίκην |
| ἄνδρα πρεσβύτην ὑπ ' ἀνδρὸς τοξότου κυκώμενον ὃς μὰ τὴν Δήμητρ ' , ἐκεῖνος ἡνίκ ' ἦν Θουκυδίδης , οὐδ | ||
| πολλοὶ γὰρ μίσει σφε κατακρώζουσι κολοιοί . Ταυτὶ μὰ τὴν Δήμητρ ' ἐγὼ οὐκ οἶδ ' ὅ τι λέγει . |
| . Τί ταῦτα ληρεῖς , φληναφῶν ἄνω κάτω Λύκειον , Ἀκαδήμειαν , Ὠιδείου πύλας , λήρους σοφιστῶν ; οὐδὲ ἓν | ||
| , διαγωγὴν ? [ ] τίν ' ἐπαίροι [ , Ἀκαδήμειαν ] ? δ ' ὑποθέμενον [ - ] ? |
| βωμὸν μεταμέλειν τέ σοι ἔφησθα καὶ πείσας ἐμὲ πιστὰ πάλιν ἔδωκάς μοι καὶ ἔλαβες παρ ' ἐμοῦ ; καὶ ταῦθ | ||
| ἀπέφηνας τῶν χρεῶν , ἐπειδὴ δὲ δευτέρῳ μηνὶ τὴν ἀπόφασιν ἔδωκάς μοι , τοῦ νόμου κελεύοντος τριῶν ἡμερῶν , νῦν |
| ὑπὲρ δύναμιν ξυνταθεῖσαι ἐς ἴσον κίνδυνον καθίστανται . ἀλλὰ κράτιστον περιμεῖναι , ἔστε χαλάσαι αὐταῖς τοὺς μαστούς . τεκμήριον δὲ | ||
| δρῶντες πρὸς τὴν ἐξ ὀλίγου ἀντεφόρμησιν , βουλόμενοι τὰς πλείους περιμεῖναι , αἱ δὲ καὶ ἐς βράχεα ἀπειρίᾳ χωρίων ὤκειλαν |
| αὖ ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ ἡγοῦντο εἶναι , καὶ πολλὴν ἔφασαν σιωπήν τε καὶ ταπεινότητα ἐν τῷ στρατεύματι εἶναι αὐτῶν . | ||
| δι ' ὀξύτητα καὶ συντονίαν , κάμνει δὲ καὶ διὰ σιωπήν , οἷον ἐπιλανθανομένη τῶν ἰδίων ἔργων , χρήσιμος ἐπὶ |
| διέφθειρας . προκαλῇ με , Διονύσιε , πρόκλησιν οὐδαμῶς σοι συμφέρουσαν . μαρτύρομαι : φίλος εἰμί σου καὶ ξένος . | ||
| γοητεῦσαι λόγοις καὶ πεῖσαι τὸν ἀκούοντα δοῦναι χάριν ἐκείνῳ μὲν συμφέρουσαν , αὑτῷ δὲ βλαβεράν . νῦν οὖν ἥκει διορθωσόμενος |
| . δέσποιναι ] κυρίαι , κύριαι . . δέομαι ] δέησιν ποιῶ , ἀξιῶ , ἱκετεύω . , παρακαλῶ . | ||
| , δεησόμενος ὑμῶν . Λέγοις ἄν , ἔφη , τὴν δέησιν . Καὶ ἐγὼ εἶπον : Τῷ ἀδελφῷ ὑμῶν τῷ |
| ἀλλὰ καὶ ποτῶν . πολλῷ δ ' ἧϲϲον ἐπὶ τὴν πρόϲθεϲιν ἰτέον , ἐπεὶ τήν γε ἀφαίρεϲιν ὅλωϲ ἀφελεῖν πολλαχοῦ | ||
| τοῦ ϲώματοϲ ῥῶϲιν ὑπὸ τῆϲ δυνάμιοϲ καὶ ἐϲ τὴν τούτου πρόϲθεϲιν ὑπὸ τῆϲ θρέψιοϲ . οἶνοϲ γὰρ ὠκὺϲ μὲν ἐϲ |
| καὶ ποιήσῃς τὴν χολήν ἅπασαν ὥσπερ καλλιωνύμου ζέσαι , ὄψει διαφέροντ ' οὐδὲ ἓν ξιφίου κυνός . Ὁρῶ γὰρ ἐκ | ||
| βυρσοπώλην πικρότατα κατεσθίοντά πως τὰ κοινὰ χρήματα : ἐν παραλογισμῷ διαφέροντ ' ἐρρωμένως ἀλλαντοπώλην , εὐθέως σκατοφάγον , πεισθέντα τ |
| ὄντος , περὶ ὧν αὐτὸς ἠδίκημαι λέγειν . ἀλλὰ βούλομαι πρόκλησιν ὑμῖν ἀναγνῶναι : γνώσεσθε γὰρ ἐξ αὐτῆς ἀκούσαντες , | ||
| τὴν γυναῖκά μου διέφθειρας . προκαλῇ με , Διονύσιε , πρόκλησιν οὐδαμῶς σοι συμφέρουσαν . μαρτύρομαι : φίλος εἰμί σου |
| τοὺς λοιπούς . τινὲς μὲν οὖν δόξουσι ταύτην τὴν αἵρεσιν ματαίαν ὑπάρχειν : ἐγὼ δέ φημι φυσικωτέραν μᾶλλον καὶ ἐνεργεστέραν | ||
| ἐν πάσῃ καταρχῇ ἀβέβαιον τὴν ἔξοδον τοῦ πράγματος λέγε καὶ ματαίαν καὶ ἐν ἑτέρῳ χρόνῳ ἄλλην ἀρχὴν λαμβάνουσαν . δισώμων |
| ἔχοντες λέγειν περὶ τῆς καθ ' ἡμᾶς πολιτείας καὶ τῶν δικαιωμάτων τοῦ θεοῦ καὶ δημιουργοῦ πάσης κτίσεως , τὰ νῦν | ||
| ἄπρακτον ἀπήλασε τῷ δεσπότῃ : τοῦ δὲ μὴ δοκεῖν ἀπορίᾳ δικαιωμάτων ἐπὶ τὰς προτέρας καταφεύγειν ἀνδραγαθίας συγκεράσει τὴν ἀπολογίαν τοῖς |
| ἐπεὶ οὕτως εἶ ἑδράστερος καὶ συνετός , οὐ τεύξῃ τὴν ἐπαγγελίαν . ” ὁ Αἴσωπος μαθὼν ὅτι στερεῖται τῆς ἐπαγγελίας | ||
| καὶ τὴν τοῦ ὅπως δεῖ κρίνειν τοὺς ὀνείρους διδασκαλίαν καὶ ἐπαγγελίαν τῶν ἐν ἀμφοτέραις ταῖς βίβλοις γραφησομένων περὶ πάντων τῶν |
| , στεφανώσας τὸν ποιητὴν καὶ χρίσας μύρῳ : αἰτιασάμενος τὴν παρρησίαν τῶν ἐπῶν , ὅτι ὁ Ζεὺς πεποίηται αὐτῷ τῇ | ||
| καὶ διὰ τοῦτο ἀποδέχεται τοῦ νεανίσκου τὴν εἰς τὸν βασιλέα παρρησίαν . ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων φησίν , ἦ |
| μὲν ἐξέβαλεν ἐκ τῆς ἀγορᾶς , τῷ δὲ Μαιλίῳ πολλὴν ἄδειαν καὶ ῥώμην παρέσχεν . ἐν τοιαύτῃ δὴ καταστάσει τῆς | ||
| . κατὰ ταὐτὰ δὲ καὶ ἐλευθερία : ἡ μὲν γὰρ ἄδειαν σωμάτων ἀπ ' ἀνθρώπων δυνατωτέρων , ἡ δὲ διανοίας |
| πεπαϲμοῦ : ἀλλ ' εἰ καὶ προδηλώϲειεν ἐπίδηλοϲ ἡμέρα τὴν μέλλουϲαν ἔϲεϲθαι κρίϲιν , ἅμα τε προδηλοῖ καὶ κακὴν ἔϲεϲθαι | ||
| ἂν πίοι τιϲ , κλυϲτέον αὐτόν , πρὸϲ δὲ τὴν μέλλουϲαν κόλληϲιν οἴνῳ ἢ οἰνομέλιτι , κἄπειτα χωρητέον ἐπὶ τὸ |
| οὐδεὶς ὑμᾶς ἀναγκάζει παρὰ τὴν ὑμετέραν γνώμην ψηφίζεσθαι . ὥστε συμβουλεύω μὴ τούτων ἀποψηφισαμένους ὑμῶν αὐτῶν καταψηφίσασθαι . μηδ ' | ||
| μὴ μακρὰ λίαν λέγων ἐνοχλῶ , τὰ κεφάλαι ' ὧν συμβουλεύω φράσας ἄπειμι . παρασκευάζεσθαι μὲν πρὸς τοὺς ὑπάρχοντας ἐχθροὺς |
| † ἀεὶ μέμψιν ἰδίαν αὐτὸν ἐπάναγκες λαβεῖν . τὸ δοκεῖν διαβολὴν ἔσχε μείζω τοῦ ποιεῖν . ὅστις δὲ διαβολαῖσι πείθεται | ||
| οἱ τοῦ Μαρκίου παῖδες , ἐπὶ τὸν βασιλέα Ταρκύνιον τὴν διαβολὴν τοῦ ἄγους ἀνέφερον ἄλλο μὲν οὐθὲν ἔχοντες φέρειν τῆς |
| : εἰ σῴζεται ἡ μαντική ἀντικτανθῆναι ποιήσω ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἐάσω . λέγει δὲ τὸν Ὀρέστην πόρθησιν τὴν Τροίαν ὁ | ||
| τῆς πατρίδος εἰς κίνδυνον καθίστη . τὰ μὲν οὖν ἄλλα ἐάσω : ὃ δ ' ἡγοῦμαι ὑμῖν προσήκειν ἀκοῦσαι καὶ |
| ' ἄλλος ἔστειχ ' ὧδε τοῦδε κατὰ πόδας , τὸν ῥαιδίως λαψῆι τὺ κὰτ τὸ νῦν γά θην εὔωνον ἀείσιτον | ||
| . ταύτηι ἄρα δοκεῖ μοι καὶ τὰ νεαρὰ παιδάρια μὴ ῥαιδίως φέρειν κατακλειόμενα ζοφεροῖς οἴκοις καὶ πάσης φωνῆς ἀμετόχοις . |
| † βρύθηται ἀπηρτημένον ἀέριος † ἕτοιμόν τ ' ὄντα πρὸς κακουχίαν . τὴν πρότερον Εἰρήνην δὲ κατορωρυγμένην ἱκέτευσαν οἱ κατ | ||
| οὐκ ἔφασαν δυνήσεσθαι κακοπαθεῖν διὰ τὴν ἐν τοῖς δεσμοῖς γενομένην κακουχίαν . τούτων δὲ πρὸς ἀλλήλους διισταμένων ἔφθασαν ἐκ τῶν |
| [ ἀναιρωοῦμεν - ] 〚 〛 [ ] [ τὴν παραμυθίαν - ] [ τῶν εὐωχιῶν - ] . εικ | ||
| τὸ τὸν ἐλπίζοντα εἰς θεοὺς ὁρᾶν . ὅθεν Θουκυδίδης κινδύνου παραμυθίαν εἶπε τὴν ἐλπίδα καὶ Ὅμηρος : ἐλπωρή τοι ἔπειτα |
| , ταῦτά μοι δοκῶ φράσειν καὶ τούτων ἀξιώσειν εὐαγγέλια , δικαίαν χάριν , Ἀντιπάτρῳ παρὰ σοῦ δοθῆναι . περὶ γὰρ | ||
| τῶν πλειόνων γνώμῃ , ἄλλην τιν ' ἂν ὑποψίαν οὐχὶ δικαίαν ἔχειν φανείη . ἐγὼ μὲν δὴ σιωπᾶν ἂν ᾤμην |
| δὲ ἄλλη ποίησις ἔργον ἐποιήσατο τὴν εἰκόνα τὴν σήν ; ἔδωκα δ ' ἂν ἔγωγε καὶ ἀνάστασιν τῷ ἀγάλματι ἐν | ||
| φασιν αἴτιον εἶναι , ἐγὼ οὐκ αἴτιος : οὐ γὰρ ἔδωκα . Αἰτιάσασθαι μὲν οὖν καὶ καταψεύσασθαι ἔξεστι τῷ βουλομένῳ |
| , καλῶς ἐγνωκὼς αὐτὸ τοῦτ ' οὐχ ἧττον ἢ καὶ τἄλλ ' ἐφ ' οἷς διήνεγκεν . Ἐγὼ μὲν οὖν | ||
| δ ' εἰς τὸν δῆμον ἀναρτήσασιν ἑαυτοὺς οὐ μόνον κατὰ τἄλλ ' ἔλαττον ἔχειν ὑπάρξει , ἀλλὰ καὶ τὰς συμφορὰς |
| . ὁ δὲ Μάνιος , ἐπεὶ κατεῖδε τὴν τῶν πολεμίων παρασκευήν , σημεῖον ἔδωκεν ἐς ἕω μάχης : καὶ δύο | ||
| , καὶ μείζονα ἡγησάμενος εἶναι ἢ ὡς ἐπὶ Πισίδας τὴν παρασκευήν , πορεύεται ὡς βασιλέα ᾗ ἐδύνατο τάχιστα ἱππέας ἔχων |
| ποιεῖν ἀλλ ' ἀπόχρη παραδεῖξαι μόνον ἀρκούντως ἃ βούλομαι τοῖς δυνησομένοις παρακολουθῆσαι . ἑνὸς ἔτι παραθήσομαι λέξιν ἀνδρὸς εἰς τὸν | ||
| τοῖς ὑπορύττουσί τε τὸ τεῖχος καὶ λίθον ἐκ τούτου τοῖς δυνησομένοις ἐκείνῳ κομίσαι , μέγα βοῶν , ὁσάκις ἄν τις |
| πόλιν εἰσαφίκηαι , καρῖδ ' εὐμεγέθη λήψει , σπανίαν δὲ πρίασθαι : ἐν δὲ Μακηδονίῃ τε καὶ Ἀμβρακίῃ μάλα πολλαί | ||
| ἡδέως προσορμίσαιτο . τὸ μέντοι τὰ τέλη παραλαβεῖν εἴποις ἂν πρίασθαι καὶ μισθώσασθαι , καὶ τοὺς ἄρχοντας ἐκδιδόναι τὰ τέλη |
| μὴ λύσω τῶν κατηγορημένων , οὐχ ὑμᾶς , ἀλλ ' ἐμαυτὸν αἰτιάσομαι . Ἐπειδὴ γὰρ οἱ πρεσβύτεροι ταῖς ἡλικίαις ὑπὲρ | ||
| ἐκ γῆς . διαφυγὼν δ ' ἐγὼ φόνον καθῆκ ' ἐμαυτὸν εἰς ἅλ ' ἄγκυραν πάρα : ἤδη δὲ κάμνονθ |
| τὰ ἀνδράποδα ἃ ἦν αὐτοῖς παραδοῦναι , ἐγὼ δὲ μὴ ἠθέλησα παραλαβεῖν , αὐτὰ ἂν ταῦτα μέγιστα τεκμήρια παρείχοντο ὡς | ||
| Θεσσαλῶν ὃν ἤθελον καὶ δῶμα ναίειν ὄλβιον τυραννίδι . οὐκ ἠθέλησα ζῆν ἀποσπασθεῖσα σοῦ σὺν παισὶν ὀρφανοῖσιν , οὐδ ' |
| μάλα : ἐγὼ δὲ τὸν ἐπιχώριον ὀμοῦμαί σοι ἐν τῷ ἐμαυτοῦ λόγῳ . Ἴστω τοίνυν ὁ Ζεὺς ὁ Φίλιος , | ||
| τῆς ἐκείνων σοφίας ᾤμην προσήκειν ἐμοί , μέμνημαί τε τῶν ἐμαυτοῦ διδασκάλων καὶ περίειμι διδάσκων , ἃ ἐκείνων ἤκουσα , |
| ὦ Λύκει ' Ἄπολλον , ἄγχιστος γὰρ εἶ , ἱκέτις ἀφῖγμαι τοῖσδε σὺν κατεύγμασιν , ὅπως λύσιν τιν ' ἡμὶν | ||
| τε συντέμνειν λόγους . Ἐγὼ δὲ καινῇ ξυμφορᾷ πεπληγμένος ἱκέτης ἀφῖγμαι πρὸς σέ . Τοῦ χρείαν ἔχων ; Μέλλουσί μ |
| τοῖς λόγοισιν ὠιόμην : ὃν νῦν παρῆκα δεσπόταις πεπεισμένος : ἀεροβατεῖν γάρ φασι καὶ τὴν εἰκόνα τὴν παντόμορφον κοσμικαῖς ἐξουσίαις | ||
| Ἀριστοφάνους κωμῳδίᾳ , Σωκράτη τινὰ ἐκεῖ περιφερόμενον , φάσκοντά τε ἀεροβατεῖν καὶ ἄλλην πολλὴν φλυαρίαν φλυαροῦντα , ὧν ἐγὼ οὐδὲν |
| καὶ διὰ τοῦτο ἐξελασθεὶς αὐτὸς ἐκ τῆς πατρίδος , οὐκ ἐμνησικάκει πρὸς τοὺς ἐκβαλόντας αὐτόν , οὐδ ' ἐπεστράτευε τῇ | ||
| παράκειται Δήλῳ . Νίκανδρος δέ φησιν οὕτως : ἐπειδὴ Ἡρακλῆς ἐμνησικάκει τῷ Βορέᾳ . Ὅμηρος : τὸν σὺ ξὺν Βορέῃ |
| προνοητικός , ὑπὸ φιλανθρωπίας ἀναπυνθανόμενος τὰ παρ ' ἑκάστοις ἐξέπεμπε τουτονὶ τὸν οἰκέτην αὑτοῦ , ἐργατικὸν ἄνθρωπον καὶ πρόθυμον εἰς | ||
| αἰσχρόν ἐστι νῦν . ἐγὼ μὲν οὖν τὸν νόμον ἐμαυτῷ τουτονὶ τίθεμαι δοκιμάζων , ὥσπερ εἴρηται ποιεῖν : κρεῖττον γάρ |
| οὕτω λαμπρὰς οὔσας . ἤδη δὲ κατιὼν ἐπήινει καὶ τὴν πατρίδα τὴν Μίλητον , προστιθεὶς ὡς ἄμεινον ποιεῖ τοῦτο τοῦ | ||
| οὐκ ἄρ ' ἔμελλον ἔγωγε νοστήσας οἶκον δὲ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν εὐφρανέειν ἄλοχόν τε φίλην καὶ νήπιον υἱόν . |
| : οὐ γὰρ ἐπίτηκτόν τινα . καὶ ἐν Ἱππίσκῳ : μεστὴν ἀκράτου θηρίκλειον ἔσπασε κοίλην ὑπερθύουσαν . . . Τίμαιος | ||
| . οὐ γάρ σε τραχεῖάν τινα οὐδὲ ὄρθιον καὶ ἱδρῶτος μεστὴν ἡμεῖς ἄξομεν , ὡς ἐκ μέσης αὐτῆς ἀναστρέψαι καμόντα |