προστάτῃ κατ ' ἐκείνους τοὺς χρόνους ὄντι καὶ τοῖς Ἀθηναίοις πάλαι πεπαιδευμένοις ἥκειν ἐπὶ τὴν μάχην . οὐ γὰρ ἐνῆν | ἤδη τέθνηκεν , καὶ προσκαλεσάμενος τὸν κεντυρίωνα ἐπηρώτησεν αὐτὸν εἰ πάλαι ἀπέθανεν : καὶ γνοὺς ἀπὸ τοῦ κεντυρίωνος ἐδωρήσατο τὸ |
θαυμάζω γὰρ εἰ μόνος τῶν ἁπάντων ἀγνώσσεις ὡς ἐγὼ μὲν πάλαι βασιλεὺς ὢν πέπαυμαι τοῖς παισὶ διανείμας τὴν ἀρχήν , | Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ τοῦ πνεύματος ὑμῶν . Πολυμερῶς καὶ πολυτρόπως πάλαι ὁ θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις ἐπ |
. ὁ δὲ ἔλυσεν , ὡς ἔφαμεν , ἀξιῶν μὴ νῦν ζητεῖν , εἰς δὲ τὸν μέλλοντα χρόνον ὑπερτίθεσθαι τὴν | ὅσους ἂν προσκαλέσηται κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν . ἑτέροις τε λόγοις πλείοσιν διεμαρτύρατο , καὶ παρεκάλει αὐτοὺς λέγων , Σώθητε |
τοῖς ἀρχαίοις ἀνθρώποις οὐ χρώμεθα καλοῖς οὖσι , τοῖς δὲ νῦν στρατηγοῖς κακοῖς οὖσι χρώμεθα . πεπονθέναι : Ἀντὶ τοῦ | πάντοτε σὺν κυρίῳ ἐσόμεθα . Ὥστε παρακαλεῖτε ἀλλήλους ἐν τοῖς λόγοις τούτοις . Περὶ δὲ τῶν χρόνων καὶ τῶν καιρῶν |
περισσόν : τὰς ἐν ἀνθρώποις δὲ βλάβας , ἃς εἶχον πρώην , διὰ ἦν τὸ μηδὲν τῶν συμφερόντων εἰδέναι , | ὑμῶν . ὄφεις γεννήματα ἐχιδνῶν , πῶς φύγητε ἀπὸ τῆς κρίσεως τῆς γεέννης ; διὰ τοῦτο ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω πρὸς |
τοῦ περὶ τὴν Ἀλκιβιάδου ὥραν ; καὶ μήν μοι καὶ πρώην ἰδόντι καλὸς ἐφαίνετο ὁ ἀνὴρ ἔτι : ἀνὴρ μέντοι | ἐλέγξει τὸν κόσμον περὶ ἁμαρτίας καὶ περὶ δικαιοσύνης καὶ περὶ κρίσεως : περὶ ἁμαρτίας μέν , ὅτι οὐ πιστεύουσιν εἰς |
Ὀνήσιμε , ὁ νῦν ἔχων Ἀβροτόνιον τὴν ψάλτριαν ἔγημ ' ἔναγχος ; πάνυ μὲν οὖν . Παραιτοῦμαί σε συγγνώμην ἔχειν | αὐτῷ πάντας τοὺς κακῶς ἔχοντας , καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα μόνον ἅψωνται τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ : καὶ ὅσοι |
ἐξεβόησε : “ ἄλλην ὁδὸν πορευώμεθα : νεκρὸς γὰρ ἐντεῦθεν ἔναγχος παρακεκόμισται . ” ὁ μὲν οὖν ταῦτα εἰπὼν ἄλλην | ὥρα καὶ ἐλήλυθεν ἵνα σκορπισθῆτε ἕκαστος εἰς τὰ ἴδια κἀμὲ μόνον ἀφῆτε : καὶ οὐκ εἰμὶ μόνος , ὅτι ὁ |
τι καὶ εὖ πεποιήκασιν . ἴσως δὲ ἐγὼ μὲν ὡς οὔπω πεφηνότος γράφω , ὁ δὲ σοὶ καὶ παρέστηκε καὶ | ὅστις γὰρ ὅλον τὸν νόμον τηρήσῃ , πταίσῃ δὲ ἐν ἑνί , γέγονεν πάντων ἔνοχος . ὁ γὰρ εἰπών , |
αὐτὴ προσάγει τὸ αὑτῆς εὖ ποιήσουσα ἡμᾶς , ἡμεῖς δὲ οὔπω πρότερον αὐτῇ πεποιήκαμεν ἐγκώμιον , καὶ ταῦτα εἰδότες , | ὅστις γὰρ ὅλον τὸν νόμον τηρήσῃ , πταίσῃ δὲ ἐν ἑνί , γέγονεν πάντων ἔνοχος . ὁ γὰρ εἰπών , |
γυναικὸς γυνὴ τὴν αὐτὴν δέησιν , ἣν καὶ σύ μου χθὲς ἐδεήθης : δός μοί τι ἐπὶ τοῦτον τὸν ὑπερήφανον | πίστιν ὡς κόκκον σινάπεως , ἐλέγετε ἂν τῇ συκαμίνῳ [ ταύτῃ ] , Ἐκριζώθητι καὶ φυτεύθητι ἐν τῇ θαλάσσῃ : |
ἐμαυτοῦ διανοίας ” , εἶπεν ” ὦ ἄνδρες , ἀπολελόγημαι χθὲς Ἀπολλωνίῳ τῷ γενναίῳ „ . „ ἠκούσαμεν ” ἦ | καταψύξῃ τὴν γλῶσσάν μου , ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ . εἶπεν δὲ Ἀβραάμ , Τέκνον , μνήσθητι ὅτι |
μὴ ὑπῆρχε γραμματικός , καὶ νῦν φαμεν ὅτι γέγονε γραμματικὸς πρῴην μὴ ὤν . ὥστε φαίνεται τὸ συμβεβηκὸς ἐγγὺς τοῦ | ὁ γὰρ νόμος ὀργὴν κατεργάζεται : οὗ δὲ οὐκ ἔστιν νόμος , οὐδὲ παράβασις . διὰ τοῦτο ἐκ πίστεως , |
ὀρνίθειον οἰκίσκον φέρεις ; παῖδες ἀγένειοι Κλεισθένης τε καὶ Στράτων πρῴην ἐρανιστὰς ἑστιῶν ἥψησα ἔτνος . δάπτοντα , μιστύλλοντα , | λαοῦ : τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας . ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας ἀσθένειαν , ὁ λόγος |
ἄλλους μοι ἔτικτον ἐνὶ μεγάροισι γυναῖκες . παρὰ δὲ τοῖς Ἕλλησιν οὐκ ἀνέχεται ἡ τοῦ Φοίνικος μήτηρ τὴν τοῦ Ἀμύντορος | αὐτὸς ἔμεινεν ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ . Ὡς δὲ ἀνέβησαν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ εἰς τὴν ἑορτήν , τότε καὶ αὐτὸς ἀνέβη |
ἐπέταξεν : τὸν γὰρ ἐκ τούτου κίνδυνον μείζονα ἔσεσθαι τοῖς Ἕλλησιν , ἐὰν βιώσῃ . τούτοις δὲ ἐπιφανεὶς Ἀλέξανδρος ἐπίστασθαί | ἐπιμεῖναι ἡμέρας τινάς . Ἤκουσαν δὲ οἱ ἀπόστολοι καὶ οἱ ἀδελφοὶ οἱ ὄντες κατὰ τὴν Ἰουδαίαν ὅτι καὶ τὰ ἔθνη |
ἡμιθέου φορᾶς ἤνθει , τρόπις δὲ ὑφήρμοσται τῇ νηὶ δένδρον ἀρχαῖον , ᾧ κατὰ Δωδώνην ὁ Ζεὺς ἐς τὰ μαντεῖα | , τότε γενήσεται ὁ λόγος ὁ γεγραμμένος , Κατεπόθη ὁ θάνατος εἰς νῖκος . ποῦ σου , θάνατε , τὸ |
μέγαν ἔχων ηὔλει , καὶ ἐν Ἀθήναις διατηροῦσιν οὐ σφόδρα ἀρχαῖον τὸν πρῶτον περικειράμενον παρωνύμιον ἔχειν Κόρσην . διὸ καὶ | : εἰδότες ὅτι Χριστὸς ἐγερθεὶς ἐκ νεκρῶν οὐκέτι ἀποθνῄσκει , θάνατος αὐτοῦ οὐκέτι κυριεύει . ὃ γὰρ ἀπέθανεν , τῇ |
εἰ δυναίμεθα τοὺς συμμάχους προθύμους ποιεῖσθαι . εἰ δὲ τῶν νυνὶ διωκόντων καὶ κατακαινόντων τοὺς ἡμετέρους πολεμίους καὶ μαχομένων , | [ ὁ ] Ἰησοῦς , Οὐκ ἔστιν γεγραμμένον ἐν τῷ νόμῳ ὑμῶν ὅτι Ἐγὼ εἶπα , Θεοί ἐστε ; εἰ |
. . . εἰς τὴν σωτηρίαν τῇ πατρίδι , ἀξιοῖ νυνὶ μετέχειν τῆς πόλεως , ἀσεβῶν ἐν αὐτῇ . ἀλλὰ | Ναθαναὴλ καὶ λέγει αὐτῷ , Ὃν ἔγραψεν Μωϋσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται εὑρήκαμεν , Ἰησοῦν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ |
στᾶσαν , Ζανὶ χαριζόμενοι σὺν Φοίβῳ , πτολίπορθον ἀπωσάμενοι στίχα Μήδων καὶ χαλκοστέφανον ῥυσάμενοι τέμενος . Ξέρξης δὲ διὰ τῆς | βασιλείας τοῦ θεοῦ , ὑπὲρ ἧς καὶ πάσχετε , εἴπερ δίκαιον παρὰ θεῷ ἀνταποδοῦναι τοῖς θλίβουσιν ὑμᾶς θλῖψιν καὶ ὑμῖν |
Ἀθηναίοις κατὰ θάλασσαν , ἢ ὑπὲρ τοῦ μὴ δεδιέναι ὑπὸ Μήδων : τῶν μετὰ Ξέρξου καὶ πρὸς ἄνδρας τολμηροὺς . | ; Τί δὲ καὶ ἀφ ' ἑαυτῶν οὐ κρίνετε τὸ δίκαιον ; ὡς γὰρ ὑπάγεις μετὰ τοῦ ἀντιδίκου σου ἐπ |
ὅ τι χρὴ πάσχειν ἐθέλω : τοὺς προδότας γὰρ μισεῖν ἔμαθον , κοὐκ ἔστι νόσος τῆσδ ' ἥντιν ' ἀπέπτυσα | τοῖς πιστεύουσιν ἐν τῇ Μακεδονίᾳ καὶ ἐν τῇ Ἀχαΐᾳ . ἀφ ' ὑμῶν γὰρ ἐξήχηται ὁ λόγος τοῦ κυρίου οὐ |
μεσογείᾳ ταύτης ἐν Ἀμυκλαίῳ καθήμενοι συντεταγμέ - νοι , ἐπειδὴ ἔμαθον προσελαύνοντα τῇ Τεγέᾳ τὸν βασιλέα , διαλυθέντες εὐθὺς ᾤχοντο | ὑμῶν ἡ καρδία , καὶ τὴν χαρὰν ὑμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ ' ὑμῶν . καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐμὲ |
ὅλως , ὅσα γε ἐμὲ γινώσκειν , ἠξίωται παρὰ τοῖς Ἕλλησι , καθάπερ τὰ τῶν ἄλλων οἷον Θουκυδίδου , Ἡροδότου | σάλπιγγι θεοῦ , καταβήσεται ἀπ ' οὐρανοῦ , καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶτον , ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες |
ἔφη , εἶτα πάλιν ἦλθεν ἐπὶ τὴν ἀφήγησιν ἐπιβουλεύοντα τοῖς Ἕλλησι . τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ τοῦ γὰρ Φωκικοῦ συστάντος | , χωλοὶ περιπατοῦσιν , λεπροὶ καθαρίζονται καὶ κωφοὶ ἀκούουσιν , νεκροὶ ἐγείρονται , πτωχοὶ εὐαγγελίζονται : καὶ μακάριός ἐστιν ὃς |
πολλῶν πρὸς αὐτόν , συνεβούλευον οἱ ἐντυγχάνοντες αὐτῷ ἐς τὴν Ἑλλάδα ἀπικέσθαι : ὁ δὲ προσεδέξατο τὸν λόγον καὶ κάρτα | ἀλλὰ ἐν ἔργῳ καὶ ἀληθείᾳ . [ Καὶ ] ἐν τούτῳ γνωσόμεθα ὅτι ἐκ τῆς ἀληθείας ἐσμέν , καὶ ἔμπροσθεν |
καὶ λαβόντα ναῦς καὶ στρατιὰν ὡς ἐφ ' ἕτοιμον τὴν Ἑλλάδα πλεῦσαι καὶ κατασχεῖν ὅλην τὴν ἔκσπονδον . οὕτω δὴ | τοῦ Ἰησοῦ , ὃν ἠγάπα ὁ Ἰησοῦς : νεύει οὖν τούτῳ Σίμων Πέτρος πυθέσθαι τίς ἂν εἴη περὶ οὗ λέγει |
καιρῷ τῇ πόλει πορίσασθαι τὴν ἐπικουρίαν , διότι πολλοῖς καὶ πρότερον ἐκ τῶν προσόντων ἐπαρκῶν ἐν τῇ κατὰ Μήδων ἐπ | ὅταν νότον πνέοντα , λέγετε ὅτι Καύσων ἔσται , καὶ γίνεται . ὑποκριταί , τὸ πρόσωπον τῆς γῆς καὶ τοῦ |
καὶ ἐν τοῖς τρισὶ τρόποις οἷς ἔφαμεν γνωστὸς ἔσται αὐτῷ πρότερον ὁ ἐχθρός . Εἰ δὲ ὁ Κρόνος ὢν χρονοκράτωρ | ἀπέθανεν . ἡ γυνὴ οὖν ἐν τῇ ἀναστάσει τίνος αὐτῶν γίνεται γυνή ; οἱ γὰρ ἑπτὰ ἔσχον αὐτὴν γυναῖκα . |
ἀπεσχόμεθα , πάλιν ὑπὸ τῶν νησιωτῶν ἑκόντων προστάται τοῦ ναυτικοῦ ἐγενόμεθα ; οὔκουν καὶ Θηβαῖοι εὐεργετούμενοι ἡγεμονεύειν αὑτῶν ἔδωκαν Ἀθηναίοις | καὶ μετόχους γενηθέντας πνεύματος ἁγίου καὶ καλὸν γευσαμένους θεοῦ ῥῆμα δυνάμεις τε μέλλοντος αἰῶνος , καὶ παραπεσόντας , πάλιν ἀνακαινίζειν |
ἡμεῖς , οἷς βίος τὸ λέγειν , οἷοί τ ' ἐγενόμεθα φάρμακον εὑρεῖν ἰσχυρότερον τῆς λύπης , ἀλλὰ πολλὰ μὲν | Τότε ἤρξατο ὀνειδίζειν τὰς πόλεις ἐν αἷς ἐγένοντο αἱ πλεῖσται δυνάμεις αὐτοῦ , ὅτι οὐ μετενόησαν : Οὐαί σοι , |
, πλὴν ἔδει φιλοσοφῆσαι κατὰ νοῦν εἰληφότα τοὺς ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων σου πόνους . Καὶ ὡς ἐμεμψάμην ἀκρατῶς ἐνεχθέντι , | λαὸς ἅπας καταλιθάσει ἡμᾶς , πεπεισμένος γάρ ἐστιν Ἰωάννην προφήτην εἶναι . καὶ ἀπεκρίθησαν μὴ εἰδέναι πόθεν . καὶ ὁ |
παλαιοὺς χρόνους ἐτύγχανεν εὐνομουμένη καὶ ζηλωτὰς ἑαυτῆς τοὺς ἀρίστους τῶν Ἑλλήνων ἀπέφηνεν , ἐν δὲ τοῖς πρώτοις Λακεδαιμονίους , καθάπερ | σαββάτων ἐξήλθομεν ἔξω τῆς πύλης παρὰ ποταμὸν οὗ ἐνομίζομεν προσευχὴν εἶναι , καὶ καθίσαντες ἐλαλοῦμεν ταῖς συν - ελθούσαις γυναιξίν |
. πρὸς δὲ τούτοις ἀντὶ μὲν τοῦ νήφειν τὸ μεθύειν ἠγάπων , ἀντὶ δὲ τοῦ κοσμίως ζῆν ἁρπάζειν καὶ φονεύειν | τὸ συμφέρον . ᾧ μὲν γὰρ διὰ τοῦ πνεύματος δίδοται λόγος σοφίας , ἄλλῳ δὲ λόγος γνώσεως κατὰ τὸ αὐτὸ |
, ὡς ἔστι νόμος ποιεῖν τοῖς ἱκέταις : πλέον δὲ ἠγάπων αὐτὸν ἐκ ψυχῆς , ὡς ἄξιον ἀγάπης , ἢ | περιπατεῖτε πρὸς τοὺς ἔξω , τὸν καιρὸν ἐξαγοραζόμενοι . ὁ λόγος ὑμῶν πάντοτε ἐν χάριτι , ἅλατι ἠρτυμένος , εἰδέναι |
γραμμάτων , ἃ πάλαι πρὸς ἡμᾶς ἐπεπόμφεις , αὐτόν σε προσεδοκῶμεν ἥξειν , τὸ δὲ ἀπὸ τῆς Εὐρώπης ἐπιστέλλειν καινόν | , ὅτι ὀδυνῶμαι ἐν τῇ φλογὶ ταύτῃ . εἶπεν δὲ Ἀβραάμ , Τέκνον , μνήσθητι ὅτι ἀπέλαβες τὰ ἀγαθά σου |
χάριν ἀποταμιευόμενοι , καὶ ἦρος ἤδη ἀρχομένου , τὴν σὴν προσεδοκῶμεν ἐπιδημίαν . ἐδεδίειν γὰρ ἵνα τἀληθὲς ἐρῶ σοι τὴν | Γινώσκετε ἄρα ὅτι οἱ ἐκ πίστεως , οὗτοι υἱοί εἰσιν Ἀβραάμ . προϊδοῦσα δὲ ἡ γραφὴ ὅτι ἐκ πίστεως δικαιοῖ |
τὰς Ἀθήνας οἰκεῖς καὶ λέληθας σεαυτόν ; οὐ γὰρ τῶν Καισαρέων οἱ παῖδες ταῦτα ἀκούειν ἠδύναντο . ἡ γλῶττα γάρ | ἀνυπόκριτος : καρπὸς δὲ δικαιοσύνης ἐν εἰρήνῃ σπείρεται τοῖς ποιοῦσιν εἰρήνην . Πόθεν πόλεμοι καὶ πόθεν μάχαι ἐν ὑμῖν ; |
πέρας ἐχέτω : δευτέρα δέ σου κηρύττεται πρᾶξις ἐκ τῆς Καισαρέων ἅμα καὶ τῶν ἐκείνης ὁμόρων . τὰς γὰρ ἐν | , ἔτι αὐτοῦ πόρρω ὄντος πρεσβείαν ἀποστείλας ἐρωτᾷ τὰ πρὸς εἰρήνην . οὕτως οὖν πᾶς ἐξ ὑμῶν ὃς οὐκ ἀποτάσσεται |
ιʹ . Τραϊανὸς ἔτη ιθʹ μῆνας ἓξ ἡμέρας ιδʹ . Ἁδριανὸς ἔτη κʹ μῆνας ιʹ ἡμέρας κηʹ . Ἀντωνῖνος ἔτη | ἐστίν , καὶ οἴδατε ὅτι πᾶς ἀνθρωποκτόνος οὐκ ἔχει ζωὴν αἰώνιον ἐν αὐτῷ μένουσαν . ἐν τούτῳ ἐγνώκαμεν τὴν ἀγάπην |
καὶ τῆς Ἰταλίας ἄρχοντες ἀνθύπατοι κατὰ μέρη : ὃ καὶ Ἁδριανὸς ἄρα μιμούμενος ὕστερον χρόνῳ πολλῷ , τὴν αὐτοκράτορα ἀρχὴν | : οὕτως γὰρ πλουσίως ἐπιχορηγηθήσεται ὑμῖν ἡ εἴσοδος εἰς τὴν αἰώνιον βασιλείαν τοῦ κυρίου ἡμῶν καὶ σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ . |
ποιοῦν ? ? ὅπερ οἰκεῖον ? [ ] # ? ὑμεῖν [ ἐνλογεῖται [ . οὐ ] τέθνηκε ? γὰρ | αὐτοῦ ἁμαρτάνοντα ἁμαρτίαν μὴ πρὸς θάνατον , αἰτήσει , καὶ δώσει αὐτῷ ζωήν , τοῖς ἁμαρτάνουσιν μὴ πρὸς θάνατον . |
] μὲν ἡ ἐμὴ [ ἀνεξικακία - ] , καὶ ὑμεῖν [ σημεῖον δίδωμι - ] τῆς εἰς ὑμᾶς [ | ἔχων λιβανωτὸν χρυσοῦν , καὶ ἐδόθη αὐτῷ θυμιάματα πολλὰ ἵνα δώσει ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων πάντων ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ |
αὐτὴν ἀνεκομίσατο , ὅπως τε Ἄμιδα ἥλω πρὸς αὐτοῦ , Ἀναστασίου Ῥωμαίων βασιλεύοντος , καὶ ὅσους αὖθις μετ ' ἐκεῖνον | , Ὗς λουσαμένη εἰς κυλισμὸν βορβόρου . Ταύτην ἤδη , ἀγαπητοί , δευτέραν ὑμῖν γράφω ἐπιστολήν , ἐν αἷς διεγείρω |
ἁλώσεως Ἰλίου , τῷ δὲ ἑτέρῳ ἕως δωδεκάτου ἔτους τῆς Ἀναστασίου βασιλείας . . . Εἰσὶ καὶ Σαλῶναι πόλις Δελματίας | κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς εἰς δόξαν θεοῦ πατρός . Ὥστε , ἀγαπητοί μου , καθὼς πάντοτε ὑπηκούσατε , μὴ ὡς ἐν |
Ἕκτωρ τάδε , οὐ Πρίαμος οὐδὲ χρυσός , ἀλλ ' Ἑλλὰς πόλις . ἐς τοῦτο δ ' ἥκεις ἀμαθίας , | πεσεῖται , καὶ οὐκ εὐθέως ἀνασπάσει αὐτὸν ἐν ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου ; καὶ οὐκ ἴσχυσαν ἀνταποκριθῆναι πρὸς ταῦτα . Ἔλεγεν |
, ᾗπερ δέξατο τέρμα βίου , πατρὶς δ ' Ἑλλάδος Ἑλλὰς Ἀθῆναι , πλεῖστα δὲ Μούσαις τέρψας ἐκ πολλῶν καὶ | ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης : νηστεύω δὶς τοῦ σαββάτου , ἀποδεκατῶ πάντα ὅσα κτῶμαι . ὁ δὲ τελώνης |
τὸ μέγεθος τῆς ὑποθέσεως , εἰ μὴ τό τε σῶμα κομιδῇ φαύλως εἶχον ὑμᾶς τε , ὅπερ ἔφην , οὐχ | τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ . ἰδοὺ γὰρ ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσίν με πᾶσαι αἱ γενεαί : ὅτι ἐποίησέν μοι |
Κορνηλίου τοῦ ἀναιρεθέντος ἐν Ἴβηρσιν υἱός , νέος μὲν ὢν κομιδῇ , σώφρων δὲ καὶ γενναῖος εἶναι νομιζόμενος , ἐς | ἐγώ , ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός : ὃ δὲ νῦν ζῶ ἐν σαρκί , ἐν πίστει ζῶ τῇ τοῦ |
, εἰ Μιλησίους πρόσθοιντο συμμάχους : τὸν δὲ ἀποκρίνασθαι , Πάλαι ποτ ' ἦσαν ἄλκιμοι Μιλήσιοι . Οὗτος δὲ ὁ | δοῦλον , ἀδελφὸν ἀγαπητόν , μάλιστα ἐμοί , πόσῳ δὲ μᾶλλον σοὶ καὶ ἐν σαρκὶ καὶ ἐν κυρίῳ . Εἰ |
, βλακικόν γε ἡμῶν τὸ πάθος . Τὸ ποῖον ; Πάλαι , ὦ μακάριε , φαίνεται πρὸ ποδῶν ἡμῖν ἐξ | οἱ ἀρχιερεῖς . οἱ δὲ ἀρχιερεῖς ἀνέσεισαν τὸν ὄχλον ἵνα μᾶλλον τὸν Βαραββᾶν ἀπολύσῃ αὐτοῖς . ὁ δὲ Πιλᾶτος πάλιν |
ἀεὶ τοὺς χρόνους . οὐ γὰρ μόνον εὐθενούσης τῆς Ἑλλάδος ἠξιοῦτο τῶν πρωτείων , ἀλλὰ κἀν ταῖς μεταβολαῖς οὐδεμία ἐστὶν | ἀνθρώποις . ὁ θεὸς τῶν πατέρων ἡμῶν ἤγειρεν Ἰησοῦν , ὃν ὑμεῖς διεχειρίσασθε κρεμάσαντες ἐπὶ ξύλου : τοῦτον ὁ θεὸς |
. καθ ' ὃν δὲ χρόνον ἐπεδήμει Ὀλυμπίασιν , ἐπιστροφῆς ἠξιοῦτο πλείονος , ὥστε μηδενὸς ἑτέρου μνείαν γίνεσθαι ἐν ταῖς | οὗτός ἐστιν ὁ Χριστός , [ ὁ ] Ἰησοῦς , ὃν ἐγὼ καταγγέλλω ὑμῖν . καί τινες ἐξ αὐτῶν ἐπείσθησαν |
ἐχώρουν μὲν πάλιν τὴν αὐτὴν ἀπὸ τῶν Φίλων , καὶ προσεδόκων νῦν γέ που τοὺς καταρράκτας ὄψεσθαι . καὶ τοὺς | θέλεις ὃν τρόπον ἀνεῖλες ἐχθὲς τὸν Αἰγύπτιον ; ἔφυγεν δὲ Μωϋσῆς ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ , καὶ ἐγένετο πάροικος ἐν |
μέλλον . ἦ γὰρ ἂν οὐκ ἦλθον , εἰ τοῦτον προσεδόκων ἐνθάδε : πρὸ δωμάτων δράκων : εἶδος ἀντὶ εἴδους | Τί ὑμῖν ἐνετείλατο Μωϋσῆς ; οἱ δὲ εἶπαν , Ἐπέτρεψεν Μωϋσῆς βιβλίον ἀποστασίου γράψαι καὶ ἀπολῦσαι . ὁ δὲ Ἰησοῦς |
ἐπιτελέσαντες ? [ τὰ ἱερὰ ] εἶδον , ἔλασσον σφᾶς θαυμάζω μὴ γινώσκειν [ ] , ὅσοι δὲ παρὰ τοῦ | Ἠλίας εἶ ; καὶ λέγει , Οὐκ εἰμί . Ὁ προ - φήτης εἶ σύ ; καὶ ἀπεκρίθη , Οὔ |
ἄνδρας , προέμενοι ἀπολέσθαι αὐτοὺς ἀποπλέοντες ᾤχοντο . οὐ μέντοι θαυμάζω γε τὸ Κριτίαν † παρανενομηκέναι † : ὅτε γὰρ | καὶ μετὰ ταῦτα ἔδωκεν κριτὰς ἕως Σαμουὴλ [ τοῦ ] προ - φήτου . κἀκεῖθεν ᾐτήσαντο βασιλέα , καὶ ἔδωκεν |
οὖσαν καὶ τὰς πράξεις εὐθὺς ἐχώρησε λέγων ἐμοὶ μὲν τοίνυν ὑπῆρξε παιδὶ μὲν ὄντι φοιτᾶν ἐς διδασκάλους καὶ τὰ ἑξῆς | ὅτι τυφλὸς ἐγεννήθη ; πῶς οὖν βλέπει ἄρτι ; ἀπεκρίθησαν οὖν οἱ γονεῖς αὐτοῦ καὶ εἶπαν , Οἴδαμεν ὅτι οὗτός |
- τον . Κτησίας δὲ ὁ Κνίδιος τοῖς μὲν χρόνοις ὑπῆρξε κατὰ τὴν Κύρου στρατείαν ἐπὶ Ἀρταξέρξην τὸν ἀδελφόν , | ἀπαγγέλλων ὅτι Ὄντως ὁ θεὸς ἐν ὑμῖν ἐστιν . Τί οὖν ἐστιν , ἀδελφοί ; ὅταν συνέρχησθε , ἕκαστος ψαλμὸν |
Ἐδέετο Ἁβροκόμης εἰπεῖν , ὑπισχνούμενος καὶ τὰ καθ ' αὑτὸν διηγήσασθαι . Ὁ δὲ ἀναλαβὼν ἄνωθεν ἐξηγεῖται τὰ καθ ' | ἐλεύθερος κληθεὶς δοῦλός ἐστιν Χριστοῦ . τιμῆς ἠγοράσθητε : μὴ γίνεσθε δοῦλοι ἀνθρώπων . ἕκαστος ἐν ᾧ ἐκλήθη , ἀδελφοί |
Γ εἴθ ' ἐπέλθοις : εἴθε ἐθελήσαις μοι διελθεῖν καὶ διηγήσασθαι πάντα τὰ πραχθέντα σοι καὶ γεγενημένα . Γ κἂν | οὐκ ἂν ἀφῆκεν διορυχθῆναι τὸν οἶκον αὐτοῦ . καὶ ὑμεῖς γίνεσθε ἕτοιμοι , ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε ὁ υἱὸς |
τὴν πλείστην καὶ οὐδὲ τὴν οἰκουμένην πολυάνθρωπον , ἀνακαθήρας τὸ βάρβαρον ἐκ μέρους τινὸς αὐτῆς ᾤκισε πόλεις μικρὰς καὶ συνεχεῖς | , δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός , πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας . Ἰωάννης μαρτυρεῖ περὶ αὐτοῦ καὶ κέκραγεν λέγων , |
ἀντὶ μὲν τούτου σχολὴν ἄγειν λέγουσιν . ἡ δὲ εὐκαιρία βάρβαρον μὲν οὐκ ἔστιν ὄνομα , τάττεται δὲ οὐκ ἐπὶ | Χριστῷ : ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς ἀκούσαντες τὸν λόγον τῆς ἀληθείας , τὸ εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας ὑμῶν , ἐν ᾧ |
ταραχήν : ἀλλ ' οἶσθα δι ' ἧς ἔρχεται ψήφου τἀκείνου γράμματα καὶ ὡς ἥδε κυρία καὶ βεβαιῶσαι καὶ μή | ὁ δὲ σπείρων εἰς τὸ πνεῦμα ἐκ τοῦ πνεύματος θερίσει ζωὴν αἰώνιον . τὸ δὲ καλὸν ποιοῦντες μὴ ἐγκακῶμεν , |
ἐν ἑαυτῷ δεικνύει τὸν πατέρα . ὁ δὲ εὔχεται μὲν τἀκείνου καὶ μιμεῖσθαι καὶ δοκεῖν , εὔχεται δὲ καὶ τὰ | εἷς ἐστιν ὁ ἀγαθός . εἰ δὲ θέλεις εἰς τὴν ζωὴν εἰσελθεῖν , τήρησον τὰς ἐντολάς . λέγει αὐτῷ , |
ἀκούειν ἐπὶ τὴν ὄχθαν προχωρεῖ : τῶν δ ' Ἀθηναίων ὀνομασθέντων , εἰς τὸν βυθὸν ἅλλεται . Κεῖνται δὲ πολλοὶ | ὅτι ἐγώ εἰμι . οἱ δὲ εἶπαν , Τί ἔτι ἔχομεν μαρτυρίας χρείαν ; αὐτοὶ γὰρ ἠκούσαμεν ἀπὸ τοῦ στόματος |
Σκυθῶν τῶν Μελαγχλαίνων , ὡς ἐμοὶ δοκοῦσι , κατὰ τοῦτο ὀνομασθέντων ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων . ἦν δὲ ὡς ὀκτωκαίδεκα ἐτῶν | παρεισάκτους ψευδαδέλφους , οἵτινες παρεισῆλθον κατασκοπῆσαι τὴν ἐλευθερίαν ἡμῶν ἣν ἔχομεν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ , ἵνα ἡμᾶς καταδουλώσουσιν : οἷς |
ἀσθμαίνοντος ἦν . ὥστε ἐπ ' ἀρχῇ τῆς τροφῆς εὐθὺς ἐπαυσάμην . διαφθορὰ μετὰ τοῦτο ἐκ νυκτὸς , καὶ προῆλθεν | πάλιν ἐρῶ , χαίρετε . τὸ ἐπιεικὲς ὑμῶν γνωσθήτω πᾶσιν ἀνθρώποις . ὁ κύριος ἐγγύς . μηδὲν μεριμνᾶτε , ἀλλ |
ἔτυψα καὶ τὸ ἔγραψα : ἀόριστον γάρ ἐστι , πότε ἐπαυσάμην τοῦ γράφειν καὶ τύπτειν : εἰ μὲν οὖν ἡ | πρὸς αὐτούς , Ἄνδρες Ἰσραηλῖται , προσέχετε ἑαυτοῖς ἐπὶ τοῖς ἀνθρώποις τούτοις τί μέλλετε πράσσειν . πρὸ γὰρ τούτων τῶν |
, προσεκαλέσατό τινα τῶν γνωρίμων ὁ Φιντίας , Δάμωνα ὄνομα Πυθαγόρειον φιλόσοφον , ὃς οὐδὲ διστάσας ἔγγυος εὐθὺς ἐγενήθη τοῦ | ἐνεργοῦντος ἐν τοῖς υἱοῖς τῆς ἀπειθείας : ἐν οἷς καὶ ἡμεῖς πάντες ἀνεστράφημέν ποτε ἐν ταῖς ἐπιθυμίαις τῆς σαρκὸς ἡμῶν |
ἦν τι θεῶν τι καὶ ἀνθρώπου μέσον . τὴν γὰρ Πυθαγόρειον φιλοσοφίαν ζηλώσας , πολὺ τὸ θειότερον καὶ ἐνεργὸν κατ | ἀπεκτείνατε , ὃν ὁ θεὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν , οὗ ἡμεῖς μάρτυρές ἐσμεν . καὶ ἐπὶ τῇ πίστει τοῦ ὀνόματος |
ἐστι πολιτικὸν ἀνάθημα : ἀλλὰ ξένος τις πάλαι ποτὲ ἀφίκετο δεῦρο , ἀνὴρ ἔμφρων καὶ δεινὸς περὶ σοφίαν , λόγῳ | τι μηδὲν ὤν , φρεναπατᾷ ἑαυτόν : τὸ δὲ ἔργον ἑαυτοῦ δοκιμαζέτω ἕκαστος , καὶ τότε εἰς ἑαυτὸν μόνον τὸ |
τοῖς λόγοις . νῦν οὖν ἐπεὶ δέδοκταί σοι τοὺς νεανίσκους δεῦρο κομίσαι χαίρω τε , καὶ πέμψον οὕςτινας βούλει σὺν | βασιλεία τοῦ θεοῦ . ὅταν ὁ ἰσχυρὸς καθωπλισμένος φυλάσσῃ τὴν ἑαυτοῦ αὐλήν , ἐν εἰρήνῃ ἐστὶν τὰ ὑπάρχοντα αὐτοῦ : |
ὑφελοίατο καὶ λάβοιεν τὰ πρυτανεῖα , διὰ τοῦτο προὐτένθευσαν καὶ προύλαβον ἡμέρᾳ μιᾷ . δοκοῦσι γάρ μοι παθεῖν ὅπερ οἱ | πατήρ : αὐτὸ τὸ πνεῦμα συμμαρτυρεῖ τῷ πνεύματι ἡμῶν ὅτι ἐσμὲν τέκνα θεοῦ . εἰ δὲ τέκνα , καὶ κληρονόμοι |
τύχης . ποῖ φύγω δῆτ ' ; ἐκ γὰρ οἴκων προύλαβον μόλις πόδα μὴ θανεῖν , κλοπῆι δ ' ἀφῖγμαι | τοῦ υἱοῦ τῆς ἐλευθέρας . διό , ἀδελφοί , οὐκ ἐσμὲν παιδίσκης τέκνα ἀλλὰ τῆς ἐλευθέρας . τῇ ἐλευθερίᾳ ἡμᾶς |
παράγραφος καὶ ἐπὶ τῶι τέλει κορωνὶς εἰσιόντος τοῦ χοροῦ . ἥκω ] ἦλθον . σεβίζων ] τιμῶν . Κλυταιμήστρα ] | διότι παράστάσι ἀγγελικὴ ἐστῆ , ὃν εὐλογοῦσιν οι ἱἐρεῖς : δίο φοστίρες προσκυνοῦσιν τῶ ἄχραντο σῶμα σου , καὶ τὸ |
: Ὅμηρος : ἐπὶ ξυροῦ ἵσταται ἀκμῆς : παρὰ τὸ ἥκω γίνεται ῥηματικὸν ὄνομα ἠκή , ὃ σημαίνει τὴν ὀξύτητα | διότι παράστάσι ἀγγελικὴ ἐστῆ , ὃν εὐλογοῦσιν οι ἱἐρεῖς : δίο φοστίρες προσκυνοῦσιν τῶ ἄχραντο σῶμα σου , καὶ τὸ |
ἐργάζεται διδάσκων ἄρχειν . ἐκεῖνά τε οὖν μανθάνετε καὶ ἡμῶν μέμνησθε καὶ Μάγνῳ πληροῦτε τὰς ἐλπίδας . Ἓν αἰτοῦντι δύο | τοῦ σωτῆρος ἡμῶν θεοῦ , Τίτῳ γνησίῳ τέκνῳ κατὰ κοινὴν πίστιν : χάρις καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς καὶ Χριστοῦ |
τὸ μέγιστον , ὅτι πρεσβύτερον εἴη ψυχὴ σώματος ἅπασα παντόςἆρα μέμνησθε ; ἢ πάντως που τοῦτό γε ; ὃ γὰρ | κρίνειν τὴν οἰκουμένην ἐν δικαιοσύνῃ ἐν ἀνδρὶ ᾧ ὥρισεν , πίστιν παρασχὼν πᾶσιν ἀναστήσας αὐτὸν ἐκ νεκρῶν . Ἀκούσαντες δὲ |
[ ] ἀγαθήν [ γε εἶχεν ] ἐλπίδα : [ ἐδάκρυε ] [ δὲ ἡ κόρη ] πολὺ καὶ ἡ | θεὸς ἐν αὐτῷ μένει . ἐν τούτῳ τετελείωται ἡ ἀγάπη μεθ ' ἡμῶν , ἵνα παρρησίαν ἔχωμεν ἐν τῇ ἡμέρᾳ |
δὲ πολὺ τῶν αἰτουμένων τὸ σύνηθες ἐρασταῖς πενομένοις ἔπραττεν : ἐδάκρυε καὶ τὰς Νύμφας αὖθις ἐκάλει βοηθούς . Αἱ δὲ | γενήματος τῆς ἀμπέλου ἕως τῆς ἡμέρας ἐκείνης ὅταν αὐτὸ πίνω μεθ ' ὑμῶν καινὸν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρός μου |
μετ ' ὄξους καὶ μαλάξας χρῶ : διαφορεῖ καὶ ἀποστήματα ἤδη μεταβεβληκότα . Λιθαργύρου οὐγγίας στ , ψιμμυθίου οὐγγίαν μίαν | συνείδησιν ἁμαρτιῶν τοὺς λατρεύοντας ἅπαξ κεκαθαρισμένους ; ἀλλ ' ἐν αὐταῖς ἀνάμνησις ἁμαρτιῶν κατ ' ἐνιαυτόν , ἀδύνατον γὰρ αἷμα |
σχήματι , τὴν δὲ περίμετρον ἐχούσῃ σταδίων ὡς πεντακισχιλίων . ἤδη δ ' αὐτῶν ἐγγιζόντων τῇ νήσῳ τῶν ἐγχωρίων τινὰς | ἐνώπιον αὐτῶν ὡσεὶ λῆρος τὰ ῥήματα ταῦτα , καὶ ἠπίστουν αὐταῖς . Ὁ δὲ Πέτρος ἀναστὰς ἔδραμεν ἐπὶ τὸ μνημεῖον |
μέλλουσαν αὔξησιν αὐτῷ γίνεσθαι μεγάλα προκατεσκευασμένος . ἐπεθύμει γὰρ τῆς Ἑλλάδος ἀποδειχθῆναι στρατηγὸς αὐτοκράτωρ καὶ τὸν πρὸς Πέρσας ἐξενεγκεῖν πόλεμον | . εἰ δὲ ἐν δακτύλῳ θεοῦ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια , ἄρα ἔφθασεν ἐφ ' ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ . |
αὐτὸν οἰκείως ἐνέτυχε καὶ τεθεραπευμένῳ γραφαῖς καὶ πίναξιν ἀπὸ τῆς Ἑλλάδος , ἐν οἷς κρίσιν ἔχων οὐκ ἄμουσον ὁ Ἄρατος | κατεργάζομαι αὐτὸ ἀλλὰ ἡ οἰκοῦσα ἐν ἐμοὶ ἁμαρτία . Εὑρίσκω ἄρα τὸν νόμον τῷ θέλοντι ἐμοὶ ποιεῖν τὸ καλὸν ὅτι |
φέρω : κεῖται γὰρ παρὰ τοῖς ποσὶ τῆς Ὑγιείας , ἀρτίως γε θείσης Τύχης ταύτης , ἐπειδὴ τάχιστα ἀνεῴχθη τὸ | καὶ χρίσας ἡμᾶς θεός , ὁ καὶ σφραγισάμενος ἡμᾶς καὶ δοὺς τὸν ἀρραβῶνα τοῦ πνεύματος ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν . |
, καὶ τὴν μαρτυρίαν ἀνάγνωθι . Ὁ μὲν τοίνυν ἐπιδακρύσας ἀρτίως ἐνταυθοῖ Δημοσθένης μνησθεὶς Κερσοβλέπτου , φαίνεται τῆς συμμαχίας ἐκκλῄων | οὐ διεκρίθη τῇ ἀπιστίᾳ ἀλλ ' ἐνεδυναμώθη τῇ πίστει , δοὺς δόξαν τῷ θεῷ καὶ πληροφορηθεὶς ὅτι ὃ ἐπήγγελται δυνατός |
ἄλλο , τὸ ἔργον εἰς καρτερίαν τε καὶ ἅμα στρατηγίαν ἐπαινῶ Ἀλεξάνδρου . Ξυνηνέχθη δέ τι καὶ τοιόνδε τῇ στρατιᾷ | ἠτίμασαν . καὶ ἄλλον ἀπέστειλεν , κἀκεῖνον ἀπέκτειναν , καὶ πολλοὺς ἄλλους , οὓς μὲν δέροντες οὓς δὲ ἀποκτέννοντες . |
πτερὰ καὶ ἐρεθίζειν . Οὐ μόνον δὲ πρὸς τὰς πλησμονὰς ἐπαινῶ τοὺς ἐμέτους , ἀλλά μοι δοκεῖ , εἰ τολμήσειέ | ὀνόματί μου λέγοντες , Ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός , καὶ πολλοὺς πλανήσουσιν . μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων |
Ἐρασίστρατος ἰατροί . ἦν δὲ Ἱπποκράτης τῶν καλουμένων Νεβριδῶν : Νέβρος γὰρ ἐγένετο ὁ διασημότατος τῶν Ἀσκληπιαδῶν , ᾧ καὶ | ἡμέρας τὸ αὐτὸ κάλυμμα ἐπὶ τῇ ἀναγνώσει τῆς παλαιᾶς διαθήκης μένει μὴ ἀνακαλυπτόμενον , ὅτι ἐν Χριστῷ κα - ταργεῖται |
Ἐρασίστρατος ἰατροί . ἦν δὲ Ἱπποκράτης τῶν καλουμένων Νεβριδῶν : Νέβρος γὰρ ἐγένετο ὁ διασημότατος τῶν Ἀσκληπιαδῶν , ᾧ καὶ | θεοῦ ἁμαρτίαν οὐ ποιεῖ , ὅτι σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ μένει : καὶ οὐ δύναται ἁμαρτάνειν , ὅτι ἐκ τοῦ |
ὁπότε πόλεος ἀφανίσειεν ἁ πτεροῦσσα παρθένος τιν ' ἀνδρῶν . χρόνωι δ ' ἔβα Πυθίαις ἀποστολαῖσιν Οἰδίπους ὁ τλάμων Θηβαίαν | ἡμέρᾳ εἴκοσι τρεῖς χιλιάδες . μηδὲ ἐκπειράζωμεν τὸν κύριον , καθώς τινες αὐτῶν ἐξεπείρασαν , καὶ ὑπὸ τῶν ὄφεων ἀπώλλυντο |
γῆν διά τε μικρότητα καὶ κουφότητα , πυκνωθεῖσαν δὲ τῶι χρόνωι καὶ βαρυνθεῖσαν καταστῆναι . , Δ . διὰ τὸ | κολάζεται μετὰ τῶν δαιμόνων εἰς τὸν ᾅδην , ὅτι , καθώς φησι τὸ Εὐαγγέλιον , πᾶς γὰρ ὁ ποιῶν τὴν |
τὸ ἀνέκαθεν Ἀθηναίους . δυεῖν οὖν ἀποστόλων ἐκ τῆς τῶν Αἰγειδῶν τῶν Θηβαίων φατρίας εἰς Σπάρτην γεγονότων , ἔργον ἀποφήνασθαι | δὲ τοῦτό σοι ὅτι κατὰ τὴν ὁδὸν ἣν λέγουσιν αἵρεσιν οὕτως λατρεύω τῷ πατρῴῳ θεῷ , πιστεύων πᾶσι τοῖς κατὰ |
. τινὲς δὲ Αἰγέα , ἀφ ' οὗ ἡ τῶν Αἰγειδῶν ἐν Θήβαις φατρία τοὔνομα ἔλαβε , Σπαρτὸν εἶναι τῶν | τὸν πατέρα , καὶ καθὼς ἐνετείλατο μοι ὁ πατήρ , οὕτως ποιῶ . Ἐγείρεσθε , ἄγωμεν ἐντεῦθεν . Ἐγώ εἰμι |
καὶ ναῦς εἰλήφατε , ὅσα τε μετὰ τῶν ἄλλων ἀήττητοι γεγόνατε ἡμῶν ἡγουμένων , τάξιν ἔχοντες τὴν κρατίστην διά τε | οὖν πρὸς αὐτόν , Κύριε , πάντοτε δὸς ἡμῖν τὸν ἄρτον τοῦτον . εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς , Ἐγώ εἰμι |
τοιάδε ἐνετέλλετο . Ἄνδρες Πέρσαι , ὑμεῖς καὶ τῶν ὁμοτίμων γεγόνατε καὶ ἐπιλελεγμένοι ἐστέ , οἳ δοκεῖτε τὰ μὲν ἄλλα | ἕως οὗ ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἔλθῃ . καὶ λαβὼν ἄρτον εὐχαριστήσας ἔκλασεν καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς λέγων , Τοῦτό ἐστιν |
δὲ τοῦτο μὲν ἠγνόουν , ἀεὶ δέ τι τῶν ἄνω συνελογίζοντο : ἐνόμιζον δέ , ὅτι τὸ λογικὸν εἶναι συνελογίζοντο | εἶπεν αὐτῷ , Μακάριος εἶ , Σίμων Βαριωνᾶ , ὅτι σὰρξ καὶ αἷμα οὐκ ἀπεκάλυψέν σοι ἀλλ ' ὁ πατήρ |
καὶ παντελῶς , ὡς ὄντες μικρὸν ἀγροικότεροι , διότι οὐ συνελογίζοντο δεόντως . λέγει δὲ τὸν Ξενοφάνην καὶ τὸν Μέλισσον | τῷ θεῷ : διότι ἐξ ἔργων νόμου οὐ δικαιωθήσεται πᾶσα σὰρξ ἐνώπιον αὐτοῦ , διὰ γὰρ νόμου ἐπίγνωσις ἁμαρτίας . |
ὁ Νοννόσου πατὴρ , πρὶν ἢ Νόννοσον πρεσβεύειν αἱρεθῆναι , Ἰουστινιανοῦ πέμποντος , ἀπέσταλτο , καὶ εἰρηνικὰς ἔθετο σπονδάς : | δὲ Παῦλον Ἑρμῆν , ἐπειδὴ αὐτὸς ἦν ὁ ἡγούμενος τοῦ λόγου . ὅ τε ἱερεὺς τοῦ Διὸς τοῦ ὄντος πρὸ |
νοῦν . Ἰδού , καὶ κηδεστής ἐστί μοι , τοῖν Ἰουστινιανοῦ παίδοιν ὁ πρεσβύτερος . ἔστι γάρ μοι καὶ θυγάτηρ | τε καὶ Σίλας , καὶ αὐτοὶ προφῆται ὄντες , διὰ λόγου πολλοῦ παρεκάλεσαν τοὺς ἀδελφοὺς καὶ ἐπεστήριξαν : ποιήσαντες δὲ |
, ἄνδρες Ῥωμαῖοι , δι ' ἃς ἐγὼ τέως μὲν ἀνεβαλλόμην τοὺς πρὸς ὑμᾶς ἀγῶνας , νῦν δὲ καὶ τῶν | Διδάσκαλε , εἰπέ , φησίν . δύο χρεοφειλέται ἦσαν δανειστῇ τινι : ὁ εἷς ὤφειλεν δηνάρια πεντακόσια , ὁ δὲ |
διαφορᾶς καὶ διαγνώσεως ἐπινενευκόσι λόγοις , ὥστε καὶ μέχρι τινὸς ἀνεβαλλόμην τὰς ἐπὶ τοῖς οὔροις ἐξευρημένας μοι αἰτίας ἐξαγγέλλειν , | καὶ μὴ ἐγκακεῖν , λέγων , Κριτής τις ἦν ἔν τινι πόλει τὸν θεὸν μὴ φοβούμενος καὶ ἄνθρωπον μὴ ἐντρεπόμενος |
ἔφη , οἴει θηρίου ἀγριότητα δυσφορωτέραν εἶναι ἢ μητρός ; Ἐγὼ μὲν οἶμαι , ἔφη , τῆς μητρός , τῆς | ἢ ἐν διδαχῇ ; ὅμως τὰ ἄψυχα φωνὴν διδόντα , εἴτε αὐλὸς εἴτε κιθάρα , ἐὰν διαστολὴν τοῖς φθόγγοις μὴ |
, καὶ τῶν τάφων τῶν προγόνων καὶ τῶν τροπαίων . Ἐγὼ δὲ ἁπάντων μὲν τούτων ἔφην δεῖν μεμνῆσθαι , μιμεῖσθαι | μου . τί γάρ ; πλὴν ὅτι παντὶ τρόπῳ , εἴτε προφάσει εἴτε ἀληθείᾳ , Χριστὸς καταγγέλλεται , καὶ ἐν |
παύσαιτό τις ἑκάστοτε διεξιών . Εὖ γε , ὦ Λακεδαιμόνιε ξένε , λέγεις . τὴν ἀνδρείαν δέ , φέρε , | ἐνετύλιξεν αὐτὸ σινδόνι , καὶ ἔθηκεν αὐτὸν ἐν μνήματι λαξευτῷ οὗ οὐκ ἦν οὐδεὶς οὔπω κείμενος . καὶ ἡμέρα ἦν |
εἰρήνης . Φαίνεται μέν πως ὁ λόγος οὗτος , ὦ ξένε , ὀρθῶς εἰρῆσθαι , θαυμάζω γε μὴν εἰ τά | τυχὸν παραμενῶ ἢ καὶ παραχειμάσω , ἵνα ὑμεῖς με προπέμψητε οὗ ἐὰν πορεύωμαι . οὐ θέλω γὰρ ὑμᾶς ἄρτι ἐν |
ξυνοικίσηι πάλιν , γνόντες δ ' Ἀχαιοὶ ζῶντα Πριαμιδῶν τινα Φρυγῶν ἐς αἶαν αὖθις ἄρειαν στόλον , κἄπειτα Θρήικης πεδία | καὶ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ποιῶμεν . αὕτη γάρ ἐστιν ἡ ἀγάπη τοῦ θεοῦ , ἵνα τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ τηρῶμεν : |
ταῦτα : ἐπὶ τῶν ἐπὶ παλαιότητι θαυμαζομένων . Τνάννακος γὰρ Φρυγῶν βασιλεὺς πρὸ τῶν Δευκαλίωνος χρόνων . Ταντάλου κῆπον τρυγᾷς | οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ , ἀλλ ' ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον , ὅτι ὁ φόβος κόλασιν |
δ ' ἡ πόλις εὐτυχῆσαί ποτε , καὶ νῦν οὐκ ἀδοξεῖ διά τε εὐκαρπίαν καὶ τὰ λιθουργεῖα καὶ τὴν ὕλην | . ὃν γὰρ ἀπέστειλεν ὁ θεὸς τὰ ῥήματα τοῦ θεοῦ λαλεῖ , οὐ γὰρ ἐκ μέτρου δίδωσιν τὸ πνεῦμα . |
ἔφησε παραπλησίαν εἶναι . Ἐκείνη τε γὰρ , ἔφησεν , ἀδοξεῖ τήμερον χωρισθεῖσα ἐμοῦ , χθὲς δὲ πασῶν ἦν ἐνδοξοτάτη | ὄντες ; ἐκ γὰρ τοῦ περισσεύματος τῆς καρδίας τὸ στόμα λαλεῖ . ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος ἐκ τοῦ ἀγαθοῦ θησαυροῦ ἐκβάλλει |
φασιν ὅτι ὑποπτεύσαντες τοὺς κατὰ τὸν χορὸν ἑαυτοὺς λέγειν πιστώματα Περσῶν , ἀγνοοῦντες ὅτι πόλις ἐστὶ Περσῶν ἔσωθεν Πίστειρα καλουμένη | καὶ ὁ Χριστός , ἅπαξ προσενεχθεὶς εἰς τὸ πολλῶν ἀνενεγκεῖν ἁμαρτίας , ἐκ δευτέρου χωρὶς ἁμαρτίας ὀφθήσεται τοῖς αὐτὸν ἀπεκδεχομένοις |
ὁ Καμβύσου , ὃς τὴν ἀρχὴν πάλαι Μήδων ἐχόντων νῦν Περσῶν ἤδη ἐποίησεν εἶναι : καὶ Ἀσσυρίων δ ' ἔναγχος | τὸν κάμνοντα , καὶ ἐγερεῖ αὐτὸν ὁ κύριος : κἂν ἁμαρτίας ᾖ πεποιηκώς , ἀφεθήσεται αὐτῷ . ἐξομολογεῖσθε οὖν ἀλλήλοις |
ἀρετῇ οὐδ ' ὅσον ἐξεῖναι καὶ παραβάλλειν , οὐ δίκαιον ᾠήθην ἐκείνους μὲν καὶ τὰ ἐκείνων ἔργα καὶ πράξεις ἐξ | καὶ εἴπωσιν πᾶν πονηρὸν καθ ' ὑμῶν [ ψευδόμενοι ] ἕνεκεν ἐμοῦ : χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε , ὅτι ὁ μισθὸς |
ἀφικομένου γὰρ Κοδράτου τοῦ ῥήτορος ἐπὶ τὴν τῆς Ἀσίας ἀρχὴν ᾠήθην καιρὸν ἔχειν μοι τὴν πρὸς αὐτὸν πρόσρησιν , ἄλλως | διώκωμεν καὶ τὰ τῆς οἰκοδομῆς τῆς εἰς ἀλλήλους : μὴ ἕνεκεν βρώματος κατάλυε τὸ ἔργον τοῦ θεοῦ . πάντα μὲν |
ὑγροῦ , οὕτως εἰ ὃν τόπον κατεῖχε Σωκράτης ὅτ ' ἔζη , τοῦτον ἕτερος νῦν κατέχει , ἔστι τις τόπος | ἐστιν ὁ κληρονόμος : δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτόν , καὶ ἡμῶν ἔσται ἡ κληρονομία . καὶ λαβόντες ἀπέκτειναν αὐτόν , καὶ |
γάρ , ὦ ἄνδρες δικασταί , ἕως μὲν ὁ πατὴρ ἔζη , καὶ ἄνευ ὅρκου καὶ μεθ ' ὅρκου ἴσως | κατακυριεύουσιν αὐτῶν καὶ οἱ μεγάλοι κατεξουσιάζουσιν αὐτῶν . οὐχ οὕτως ἔσται ἐν ὑμῖν : ἀλλ ' ὃς ἐὰν θέλῃ ἐν |
ὦ Λύκει ' Ἄπολλον , ἄγχιστος γὰρ εἶ , ἱκέτις ἀφῖγμαι τοῖσδε σὺν κατεύγμασιν , ὅπως λύσιν τιν ' ἡμὶν | τῶν τέκνων σου περιπατοῦντας ἐν ἀληθείᾳ , καθὼς ἐντολὴν ἐλάβομεν παρὰ τοῦ πατρός . καὶ νῦν ἐρωτῶ σε , κυρία |
τε συντέμνειν λόγους . Ἐγὼ δὲ καινῇ ξυμφορᾷ πεπληγμένος ἱκέτης ἀφῖγμαι πρὸς σέ . Τοῦ χρείαν ἔχων ; Μέλλουσί μ | Ἰουδαίῳ τε πρῶτον καὶ Ἕλληνι : οὐ γάρ ἐστιν προσωπολημψία παρὰ τῷ θεῷ . ὅσοι γὰρ ἀνόμως ἥμαρτον , ἀνόμως |
εἰς γνῶσιν τοῦ καθόλου τὸ ὅλον μεῖζον εἶναι τοῦ μέρους ἥκομεν . καὶ οὕτω μὲν ἐπαγωγικῶς αἱ ἀρχαὶ γίνονται γνώριμοι | κόκκος τοῦ σίτου πεσὼν εἰς τὴν γῆν ἀποθάνῃ , αὐτὸς μόνος μένει : ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ , πολὺν καρπὸν φέρει |
ὧν τὸ κάλλος τέλος ἐστίν ; ὧν γὰρ εἰς χρείαν ἥκομεν ἀναγκαίως , οὐκ ἐλλείπομεν οὐδὲν σπουδῆς εἰς ὅσον ἔξεστι | ὃς λαλεῖ βλασφημίας ; τίς δύναται ἁμαρτίας ἀφεῖναι εἰ μὴ μόνος ὁ θεός ; ἐπιγνοὺς δὲ ὁ Ἰησοῦς τοὺς διαλογισμοὺς |
' ἧς μοι τὴν ὁμόνοιαν καὶ τὴν εἰρήνην ἀνανεοῦσθε . πυνθάνομαι μέντοι διότι πᾶσαν ὑμῖν Ἀθηναῖοι προσφέρονται φιλοτιμίαν , βουλόμενοι | ἀνδρὸς μοιχαλὶς χρηματίσει ἐὰν γένηται ἀνδρὶ ἑτέρῳ : ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ ὁ ἀνήρ , ἐλευθέρα ἐστὶν ἀπὸ τοῦ νόμου , |
τὸ ζώοντας κατορύσσειν , ἐπεὶ καὶ Ἄμηστριν τὴν Ξέρξεω γυναῖκα πυνθάνομαι γηράσασαν δὶς ἑπτὰ Περσέων παῖδας , ἐόντων ἐπιφανέων ἀνδρῶν | ἐὰν μὴ ὁ κόκκος τοῦ σίτου πεσὼν εἰς τὴν γῆν ἀποθάνῃ , αὐτὸς μόνος μένει : ἐὰν δὲ ἀποθάνῃ , |
οὐχ ὑπήκουσεν , ἀλλ ' ἀπ ' ἐκείνου ἑπτακαίδεκα ἐτῶν Ἀθήναζε οὐκ ἀφίκετο , πλὴν ἐπειδὴ Νικόστρατος ἀπέθανε . Καὶ | πλούσιοι καὶ οἱ ἰσχυροὶ καὶ πᾶς δοῦλος καὶ ἐλεύθερος ἔκρυψαν ἑαυτοὺς εἰς τὰ σπήλαια καὶ εἰς τὰς πέτρας τῶν ὀρέων |
δέ τινας τῶν διαλόγων δῶρα λαβεῖν . ἔπειτ ' ἀφικόμενον Ἀθήναζε μὴ τολμᾶν σοφιστεύειν , εὐδοκιμούντων τότε τῶν περὶ Πλάτωνα | μαρτυρῆσαι . Γενομένης δὲ ἡμέρας ποιήσαντες συστροφὴν οἱ Ἰουδαῖοι ἀνεθεμάτισαν ἑαυτοὺς λέγοντες μήτε φαγεῖν μήτε πίειν ἕως οὗ ἀποκτείνωσιν τὸν |
ἔνθα καὶ τῶν βιβλίων ἄφθονόϲ ἐϲτιν εὐπορία , τοῖϲ δὲ ἰατροῖϲ οὐκ ἐν πόλεϲι μόνον ἢ ἀγροῖϲ ἢ καί τιϲιν | λαλῶν γλώσσαις , ἐκτὸς εἰ μὴ διερμηνεύῃ , ἵνα ἡ ἐκκλησία οἰκοδομὴν λάβῃ . Νῦν δέ , ἀδελφοί , ἐὰν |
. τὰ δὲ ἀγαθὰ τοῦ γάλακτοϲ λέλεκται καὶ τοῖϲ ἔμπροϲθεν ἰατροῖϲ , ὑπαγωγὴ μετρία γαϲτρὸϲ εὐχυμία τε καὶ θρέψιϲ , | Καισάρειαν καὶ ἐξαπέστειλαν αὐτὸν εἰς Ταρσόν . Ἡ μὲν οὖν ἐκκλησία καθ ' ὅλης τῆς Ἰουδαίας καὶ Γαλιλαίας καὶ Σαμαρείας |
τὸν Λεωνίδην μαχίμων : ἀμαχώτερος γὰρ ὁ ἔρως ἦν τοῦ βαρβάρου : καὶ τὰ τοῦ ἔρωτος βλήματα τιτρώσκει μᾶλλον ἢ | τὰ σώματα ὑμῶν μέλη Χριστοῦ ἐστιν ; ἄρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ ποιήσω πόρνης μέλη ; μὴ γένοιτο . |
' ὑμῶν μὲν οὐκ ἐθελησάντων παραμεῖναι πρὸς τὰ ὑπόλοιπα τοῦ βαρβάρου , ἡμῖν δὲ προσελθόντων τῶν ξυμμάχων καὶ αὐτῶν δεηθέντων | Χρείαν ὑμῶν οὐκ ἔχω : ἀλλὰ πολλῷ μᾶλλον τὰ δοκοῦντα μέλη τοῦ σώματος ἀσθενέστερα ὑπάρχειν ἀναγκαῖά ἐστιν , καὶ ἃ |
τεκέεσσιν . ἔγωγε μέν , εὖτ ' ἀφίκανεν , ἀμπλακίην ἔγνων : βωμὸν δ ' ἐκέλευσα καμόντα Θυνιάδος νύμφης , | μὴ συναναμίγνυσθαι πόρνοις , οὐ πάντως τοῖς πόρνοις τοῦ κόσμου τούτου ἢ τοῖς πλεονέκταις καὶ ἅρπαξιν ἢ εἰδωλολάτραις , ἐπεὶ |
ἡγούμην οὔτε Ἀλβανοὺς οὔτε ὑμᾶς βουλεύσασθαι . ἔτι δὲ μᾶλλον ἔγνων τοῦτο καὶ πολλὴν κατέγνων ἀμφοτέρων ἡμῶν μανίαν , ἐπειδὴ | ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς : ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου ζήσει εἰς τὸν αἰῶνα : καὶ ὁ |
δὴ ταῦτ ' ἐστιν ; ἔφη ἐκείνη . Οἶμαι μὲν ἔγωγε , ἔφην , οὐ τὰ ἐλαχίστου ἄξια , εἰ | καὶ ἐκλογὴν ποιεῖσθαι : ταῦτα γὰρ ποιοῦντες οὐ μὴ πταίσητέ ποτε : οὕτως γὰρ πλουσίως ἐπιχορηγηθήσεται ὑμῖν ἡ εἴσοδος εἰς |
“ καὶ πάλιν : ” διαμεμήρικας τὸν ἐρώμενον ; οὐκ ἔγωγε . πότερον οὐκ ἐπεθύμησας αὐτὸν διαμηρίσαι ; καὶ μάλα | χαρίσματα καὶ ἡ κλῆσις τοῦ θεοῦ . ὥσπερ γὰρ ὑμεῖς ποτε ἠπειθήσατε τῷ θεῷ , νῦν δὲ ἠλεήθητε τῇ τούτων |
γὰρ ξυνῆν μὲν ἡλικιώταις ἡδόμενος ἡδομένοις ἐμοί , συνῆν δὲ ἐμαυτῷ , ὁπότε ἡσυχίας ἐπιθυμήσαιμι , διῆγον δ ' ἐν | . ὅτι πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται καὶ ὁ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται . Ἔλεγεν δὲ καὶ τῷ κεκληκότι αὐτόν , |
ἑώρων τοὺς μὲν ἄλλους παρασκευαζομένους ὅπως θύσωσι καὶ εὐωχήσωνται , ἐμαυτῷ δὲ οὐ πάνυ ἑορτάσιμα ὄντα . καὶ δὴ προσελθὼν | , ἔπειτα τῶν τοῦ λαοῦ : τοῦτο γὰρ ἐποίησεν ἐφάπαξ ἑαυτὸν ἀνενέγκας . ὁ νόμος γὰρ ἀνθρώπους καθίστησιν ἀρχιερεῖς ἔχοντας |
πρώτου Κέλσου λύει γράμματα μηνύοντα λελύσθαι τὸ δόγμα , καὶ ἐγεγόνειν ῥᾴων . ἔπειτ ' ἄλλος τις ἤγγειλεν ὅμοια καὶ | αὐτῶν λέγοντες αὐτῷ : ποῦ ἔστιν ἡ δύναμίς σου ; πῶς ἡμᾶς ἐπλάνησας ; καὶ ἐξεφύγομεν καὶ ἐξεπέσαμεν ἐκ τῆς |
ἡ δὲ οὐκ οἶδ ' ὅπως εἶχεν . ῥᾴων οὖν ἐγεγόνειν καὶ μεστὸς ἐλπίδων : ᾐσθόμην δὲ ἐπικαθημένου μοι τοῦ | Οὐχ ἰδοὺ ἅπαντες οὗτοί εἰσιν οἱ λαλοῦντες Γαλιλαῖοι ; καὶ πῶς ἡμεῖς ἀκούομεν ἕκαστος τῇ ἰδίᾳ διαλέκτῳ ἡμῶν ἐν ᾗ |
: πάσῃ μὲν γὰρ οὐχ ὑπάρχει διὰ τὴν ἄτομον οὐσίαν ἀκατηγόρητον οὖσαν . ἀλλ ' οὐδὲ μόνῃ : καὶ αἱ | : λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐδὲ Σολομὼν ἐν πάσῃ τῇ δόξῃ αὐτοῦ περιεβάλετο ὡς ἓν τούτων . εἰ δὲ τὸν |
καὶ γένηται φίλος Ῥωμαίων , ἡδέως προσδέξεσθαι τὴν δόσιν οὖσαν ἀκατηγόρητον . Ὅτι Φιντίας ὁ Φιντιάδος κτίστωρ , Ἀκράγαντος τύραννος | καὶ εὐσέβειαν δεδωρημένης διὰ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ καλέσαντος ἡμᾶς ἰδίᾳ δόξῃ καὶ ἀρετῇ , δι ' ὧν τὰ τίμια καὶ |
' εἴρηκεν ὁ Κύνουλκος , ἀλλ ' ἐρωτικὸς μὲν εἶναι ὁμολογῶ , ἐρωτομανὴς δὲ οὔ . τίς δ ' ἔστ | με χαίρειν , πεποιθὼς ἐπὶ πάντας ὑμᾶς ὅτι ἡ ἐμὴ χαρὰ πάντων ὑμῶν ἐστιν . ἐκ γὰρ πολλῆς θλίψεως καὶ |
δείξῃ τις ἢ φωνήν τι ἢ ψυχὴν ἔχον , ἀδικεῖν ὁμολογῶ καὶ παραβαίνειν τὸν νόμον . Πῶς ἐπινεφεῖ τὸ πρῶτον | δραχμὴν ἣν ἀπώλεσα . οὕτως , λέγω ὑμῖν , γίνεται χαρὰ ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων τοῦ θεοῦ ἐπὶ ἑνὶ ἁμαρτωλῷ μετανοοῦντι |
κλείουσιν ἀοιδοί . τὸ δὲ ἔθος τοῦτο καὶ παρὰ τοῖς βαρβάροις ἐσῴζετο , ὥς φησι Δίνων ἐν τοῖς Περσικοῖς . | , τῷ πνεύματι ζέοντες , τῷ κυρίῳ δουλεύοντες , τῇ ἐλπίδι χαίροντες , τῇ θλίψει ὑπομένοντες , τῇ προσευχῇ προσκαρτεροῦντες |
ἐν Ἑλληνικοῖς ἐπιτηδεύμασιν ἔφερε : καὶ διῃρημένων ἁπάντων Ἕλλησι καὶ βαρβάροις , ἐφ ' ἑκατέρων ἦν ὁ αὐτός , πονηρίαν | ἐλπίδι ὁ ἀροτριῶν ἀροτριᾶν , καὶ ὁ ἀλοῶν ἐπ ' ἐλπίδι τοῦ μετέχειν . εἰ ἡμεῖς ὑμῖν τὰ πνευματικὰ ἐσπείραμεν |
διόπερ καὶ Ἆγις ἐπὶ Λυσάνδρου ἔφη ὅτι δεύτερον τοῦτον ἡ Σπάρτη φέρει Παυσανίαν . Θεόπομπος δὲ ἐν τῇ δεκάτῃ τῶν | λέγω ὑμῖν ὅτι εἷς ἐξ ὑμῶν παραδώσει με , ὁ ἐσθίων μετ ' ἐμοῦ . ἤρξαντο λυπεῖσθαι καὶ λέγειν αὐτῷ |
τοῖς Λακεδαιμονίοις λεληθότως ἡ πόλις : ἡ μητρόπολις , ἡ Σπάρτη λειφθείη δὲ τά τε ἱερά : εὐσεβῶς λέγει τὰ | φαγεῖν πάντα , ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει . ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω , ὁ δὲ μὴ |
καὶ τοὺς τρόπους καὶ τοὺς λόγους . οὐχ εὕρηται τὸ χαίρομαι : αὐτὸ γὰρ τὸ χαίρω αὐτοπαθὲς ὂν προϋφήρπασεν αὐτοῦ | Ἀγρίππα βασιλεῦ καὶ πάντες οἱ συμπαρόντες ἡμῖν ἄνδρες , θεωρεῖτε τοῦτον περὶ οὗ ἅπαν τὸ πλῆθος τῶν Ἰουδαίων ἐνέτυχόν μοι |
Πέρσης , ὃς ἐπετήδευσεν ἑλληνίζειν . ὃν λέγουσι φάναι “ χαίρομαι ” ἀντὶ τοῦ εἰπεῖν “ χαίρω ” . καὶ | καρποὺς αὐτῆς . 〚 Καὶ ὁ πεσὼν ἐπὶ τὸν λίθον τοῦτον συνθλασθήσεται : ἐφ ' ὃν δ ' ἂν πέσῃ |
ὁ δὲ Δ . οὗτος ὧδε ἐκ Κρότωνος ἀπιγμένος Πολυκράτει ὡμίλησε . πατρὶ συνείχετο ἐν τῆι Κρότωνι ὀργὴν χαλεπῶι . | πολλὴν ἄθλησιν ὑπεμείνατε παθημάτων , τοῦτο μὲν ὀνειδισμοῖς τε καὶ θλίψεσιν θεατριζόμενοι , τοῦτο δὲ κοινωνοὶ τῶν οὕτως ἀναστρεφομένων γενηθέντες |
χλιαίνων γυμνὸν ἐποίησεν : σοὶ δὲ φιλοῦντι † ἑταίραν Βορρᾶς ὡμίλησε . σὺ δ ' οὐ σοφός , ὃς τὸν | παρακαλέσαι ὑπὲρ τῆς πίστεως ὑμῶν τὸ μηδένα σαίνεσθαι ἐν ταῖς θλίψεσιν ταύταις . αὐτοὶ γὰρ οἴδατε ὅτι εἰς τοῦτο κείμεθα |
χρείαν ὀλίγα . φυλάττεσθε οὖν μὴ καὶ δύνησθε πλεῖον οὗ προσποιεῖσθε καὶ βούλησθε ἔλαττον οὗ δύνασθε . Ἐπέμψαμέν σοι χρήματα | υἱόν ; αὐτὸς γὰρ Δαυὶδ λέγει ἐν βίβλῳ ψαλμῶν , Εἶπεν κύριος τῷ κυρίῳ μου , Κάθου ἐκ δεξιῶν μου |
τὸ δὲ πρόσωπον ἀνύποπτον τῶν πεπραγμένων χάριν , τουτέστι : προσποιεῖσθε καὶ νῦν κατηφεῖς εἶναι καὶ λυπεῖσθαι ὡς πρὸ τούτου | ἰδοὺ γὰρ ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν . Εἶπεν δὲ πρὸς τοὺς μαθητάς , Ἐλεύσονται ἡμέραι ὅτε ἐπιθυμήσετε |
οἱ Μαμερτῖνοι παρὰ τοῖς Μεσσηνίοις ὥστ ' ἐπ ' ἐκείνοις ὑπῆρξεν ἡ πόλις , καλοῦσί τε Μαμερτίνους μᾶλλον ἅπαντες αὐτοὺς | Εἰπὸν ἡμῖν πότε ταῦτα ἔσται , καὶ τί τὸ σημεῖον ὅταν μέλλῃ ταῦτα συντελεῖσθαι πάντα . ὁ δὲ Ἰησοῦς ἤρξατο |
δ ' αὐτὸ τὸ τοὺς Ἕλληνας εἶναι ; τί τούτων ὑπῆρξεν ἂν ὧν , ὡς ἐπὶ πραχθεῖσιν εἰπεῖν , ζῆν | ἄρα ἔφθασεν ἐφ ' ὑμᾶς ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ . ὅταν ὁ ἰσχυρὸς καθωπλισμένος φυλάσσῃ τὴν ἑαυτοῦ αὐλήν , ἐν |
εἰ ὁμοῦ πενθεῖς τε καὶ ἑορτάζεις , μᾶλλον δέ , ἐμεμψάμην τῆς ἀθυμίας τὸ μῆκος , ὃ γυναικὸς μέν ἐστιν | προσεφώνει αὐτοῖς μᾶλλον παρέσχον ἡσυχίαν . καὶ φησίν Ἐγώ εἰμι ἀνὴρ Ἰουδαῖος , γεγεννημένος ἐν Ταρσῷ τῆς Κιλικίας , ἀνατεθραμμένος |
νομισθῆναι . ἐλεεῖ τὸν σοφιστὴν ὁ δικαστής , καὶ οὐκ ἐμεμψάμην τὸν οἶκτον : ἐμοὶ γὰρ εἴη τὸν ἐχθρὸν εἰς | δὲ ἐμβὰς εἰς πλοῖον ὑπέστρεψεν . ἐδεῖτο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνὴρ ἀφ ' οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια εἶναι σὺν αὐτῷ |
Αἰθίοπα , οἱ δὲ Ἰνδὸν ἔφασαν , τριακοντάπηχυν ἐν τῇ Ἀσσυρίων γῇ κείμενον οὐ πάλαι ἀνέφηνεν ἡ τοῦ Ὀρόντου ποταμοῦ | Μωϋσέως , ἐμοὶ χολᾶτε ὅτι ὅλον ἄνθρωπον ὑγιῆ ἐποίησα ἐν σαββάτῳ ; μὴ κρίνετε κατ ' ὄψιν , ἀλλὰ τὴν |
τριάκοντα ἐβασίλευσαν μέχρι Σαρδαναπάλλου : ἐπὶ τούτου γὰρ ἡ τῶν Ἀσσυρίων ἡγεμονία μετέπεσεν εἰς Μήδους , ἔτη διαμείνασα πλείω τῶν | ὁ κύριος καὶ εἶπεν , Ὑποκριταί , ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ |
ἡμῶν . Ἔασον , ὤ , τουτὶ τί ἦν ; Ἄνδρες πονωπονηροί : οὐ γάρ ποτ ' ἂν χρηστοί γ | Χριστὸν καὶ εἰς τὴν ἐκκλησίαν . πλὴν καὶ ὑμεῖς οἱ καθ ' ἕνα ἕκαστος τὴν ἑαυτοῦ γυναῖκα οὕτως ἀγαπάτω ὡς |
. ἐπεὶ δὲ συνῆλθον , ἀναστὰς Ξενοφῶν εἶπε τάδε . Ἄνδρες , διαπλεῖν μὲν ἔνθα βουλόμεθα Ἀρίσταρχος τριήρεις ἔχων κωλύει | τις ἦν πλούσιος , καὶ ἐνεδιδύσκετο πορφύραν καὶ βύσσον εὐφραινόμενος καθ ' ἡμέραν λαμπρῶς . πτωχὸς δέ τις ὀνόματι Λάζαρος |
τοὺς λόγους ἐναντίωσίς τις ὑπάρχῃ , τὸ δ ' ἐνθύμημα πολλαχόθεν οἷόν τε πορίζεσθαι τοῖς λέγουσι . γνῶμαι δ ' | ; προφήτην ; ναί , λέγω ὑμῖν , καὶ περισσότερον προφήτου . οὗτός ἐστιν περὶ οὗ γέγραπται , Ἰδοὺ ἐγὼ |
ἤδη μᾶλλον ἐδέοντο πλείονος ἔνδοθέν τε καὶ ἔξωθεν πολεμούμεναι . πολλαχόθεν οὖν αὐτοῖς ἄπορα ἦν τε καὶ ἐδόκει , πλήν | ; προφήτην ; ναί , λέγω ὑμῖν , καὶ περισσότερον προφήτου . οὗτός ἐστιν περὶ οὗ γέγραπται , Ἰδοὺ ἀποστέλλω |
τῶν πραγμάτων ἡγούμεθα συμβαίνειν , καθάπερ ἐπὶ τῶν ψήφων τοῖς λογιζομένοις . τὸ δὲ οὐκ ἔστιν ὅμοιον . τὰ μὲν | οὕτως πᾶν δένδρον ἀγαθὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖ , τὸ δὲ σαπρὸν δένδρον καρποὺς πονηροὺς ποιεῖ : οὐ δύναται δένδρον ἀγαθὸν |
: ὅπερ καὶ ἐγένετο . Ταῦτ ' οὖν ἀμφοτέροις αὐτοῖς λογιζομένοις ἐδόκει ποιητέα εἶναι ἡ ξύμβασις , καὶ οὐχ ἧσσον | ἐστιν δένδρον καλὸν ποιοῦν καρπὸν σαπρόν , οὐδὲ πάλιν δένδρον σαπρὸν ποιοῦν καρπὸν καλόν . ἕκαστον γὰρ δένδρον ἐκ τοῦ |
Πίθεσθέ μοι : Τυραννίων παρώξυνε τὸ πίθεσθε ἀγνοῶν ὅτι μεταγενεστέρων Ἰώνων ἐστὶ τὰ τοιαῦτα , πιθέσθε , λαβέσθε . Σ | ἱμᾶσιν εἶπεν πρὸς τὸν ἑστῶτα ἑκατόνταρχον ὁ Παῦλος , Εἰ ἄνθρωπον Ῥωμαῖον καὶ ἀκατάκριτον ἔξεστιν ὑμῖν μαστίζειν ; ἀκούσας δὲ |
, ὡς Ἑκαταῖος Περιηγήσει Λιβύης . . Κύβος : πόλις Ἰώνων ἐν Λιβύηι Φοινίκων . Ἑκαταῖος Περιηγήσει αὐτῆς : καὶ | δὲ ὅτι Τὸ ἐκ τοῦ ἀνθρώπου ἐκπορευόμενον ἐκεῖνο κοινοῖ τὸν ἄνθρωπον : ἔσωθεν γὰρ ἐκ τῆς καρδίας τῶν ἀνθρώπων οἱ |
γὰρ εἶς βελτίων . ταῦτά μοι , ἐν Ῥόδῳ ἐπεὶ ἐγενόμην , πρὸς Λακύδην τὸν ξένον ὡμιλήθη . Σὺ μέν | ἀπείθειαν ἵνα τοὺς πάντας ἐλεήσῃ . Ὢ βάθος πλούτου καὶ σοφίας καὶ γνώσεως θεοῦ : ὡς ἀνεξεραύνητα τὰ κρίματα αὐτοῦ |
ἕνεκα χάριν ἔχειν τῆι Τύχηι : πρῶτον μὲν ὅτι ἄνθρωπος ἐγενόμην καὶ οὐ θηρίον , εἶτα ὅτι ἀνὴρ καὶ οὐ | , ἐν μηδενὶ λειπόμενοι . Εἰ δέ τις ὑμῶν λείπεται σοφίας , αἰτείτω παρὰ τοῦ διδόντος θεοῦ πᾶσιν ἁπλῶς καὶ |
, πατρὸς δ ' αὖ κητοφάγοιο , μητρόθεν Ἰδογενής , πατρὶς δέ μοί ἐστιν ἐρυθρή Μάρπησσος , μητρὸς ἱερή , | συνεσταυρώθη , ἵνα καταργηθῇ τὸ σῶμα τῆς ἁμαρτίας , τοῦ μηκέτι δουλεύειν ἡμᾶς τῇ ἁμαρτίᾳ : ὁ γὰρ ἀποθανὼν δεδικαίωται |
ἔθηκε τὰ ὅπλα πρὸ τοῦ στρατηγίου καὶ εἰπὼν , Ὦ πατρὶς , βεβοήθηκά σοι καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ , ἀπέπλευσεν | ἀγάπῃ . Τοῦτο οὖν λέγω καὶ μαρτύρομαι ἐν κυρίῳ , μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν καθὼς καὶ τὰ ἔθνη περιπατεῖ ἐν ματαιότητι |
. τὰ παραπλήσια ἱστορεῖ καὶ Δωσιάδας ἐν δʹ Κρητικῶν . Θετταλῶν δὲ λεγόντων πενέστας τοὺς μὴ γόνῳ δούλους , διὰ | Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν θεόν : οὐ γὰρ τολμήσω τι λαλεῖν ὧν οὐ κατειργάσατο Χριστὸς δι ' ἐμοῦ εἰς ὑπακοὴν |
καλουμένοις καὶ τὰ γέλοια λέγουσι καὶ ποιοῦσι πλείους τε τῶν Θετταλῶν τῶν αὐτῷ πλησιασάντων ᾕρει μᾶλλον ἐν ταῖς συνουσίαις ἢ | οἴκῳ τοὺς ἰδίους ἄνδρας ἐπερωτάτωσαν , αἰσχρὸν γάρ ἐστιν γυναικὶ λαλεῖν ἐν ἐκκλησίᾳ . ἢ ἀφ ' ὑμῶν ὁ λόγος |
λέγω , οὐμενοῦν διέδρασε : νῦν δὲ τὴν περὶ τούτων τέως ὑπερβάντες διδασκαλίαν περὶ τῶν λοιπῶν ὡς ὑποσχόμεθα μικρά τινα | ποιῆσαι ἢ μέλαιναν . ἔστω δὲ ὁ λόγος ὑμῶν ναὶ ναί , οὒ οὔ : τὸ δὲ περισσὸν τούτων ἐκ |
πολλά , ταῦτα δὲ μιᾶς εἶναι γνωρίζειν ἐπιστήμης , εὐπαραδεκτότερα τέως ἐστί : καὶ γὰρ ὃ δοκεῖ τούτων εἶναι βιαιότατον | βασιλέων εἰσίν . ἀλλὰ τί ἐξήλθατε ἰδεῖν ; προφήτην ; ναί , λέγω ὑμῖν , καὶ περισσότερον προφήτου . οὗτός |
τὴν ζωοποιὸν αὐτῆς ὀνειρώξαντι δύναμιν αὐτοκίνητον αὐτὴν καὶ ἀεικίνητον προσαγορεῦσαι ἐπῆλθε , τοσοῦτον τοῦ ἐγκαλεῖν ἀπέχομεν , ὅσῳ καὶ προσεπαινοῦμεν | Ἰσκαριώτης , πρὸς τοὺς ἀρχιερεῖς εἶπεν , Τί θέλετέ μοι δοῦναι κἀγὼ ὑμῖν παραδώσω αὐτόν ; οἱ δὲ ἔστησαν αὐτῷ |
μάλιστα δ ' ἐς ἀγῶνα χρήσασθαι θαρροῦντι τῷ στρατῷ διανοούμενος ἐπῆλθε καὶ ἀντεστρατοπέδευσε τῷ Καίσαρι περὶ Φάρσαλον , καὶ τριάκοντα | καὶ τῷ λόγῳ τῆς χάριτος αὐτοῦ τῷ δυναμένῳ οἰκοδομῆσαι καὶ δοῦναι τὴν κληρονομίαν ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πᾶσιν . ἀργυρίου ἢ |
ἢ τὰ πρὸς ταῖς πηγαῖς δένδρα πολὺς μὲν ἐν συμποσίοις ᾔδετο , πολὺς δὲ ἐν σπουδαῖς . ἐπεὶ δὲ θυμοῦ | σωτηρίας τύχωσιν τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ μετὰ δόξης αἰωνίου . πιστὸς ὁ λόγος : εἰ γὰρ συναπεθάνομεν , καὶ συζήσομεν |
κρατὴρ τῆς σπονδῆς ἵσταται , εἶθ ' οὕτως ὁ ὕμνος ᾔδετο . ὁ δὲ νοῦς : ἤδη κιρνάτω τις τὸν | κατὰ πάντα τοῖς ἀδελφοῖς ὁμοιωθῆναι , ἵνα ἐλεήμων γένηται καὶ πιστὸς ἀρχιερεὺς τὰ πρὸς τὸν θεόν , εἰς τὸ ἱλάσκεσθαι |
οὕτω δύνασθαι τοὺς φίλους ἐγκωμιάζειν ὥσπερ ἐμαυτόν . ἄλλως : πεπίστευκα δὲ ὅτι οὐδένα ὕμνησα ἀμφότερα ἔχοντα , ἐμπειρίαν τε | χωρὶς πνεύματος νεκρόν ἐστιν , οὕτως καὶ ἡ πίστις χωρὶς ἔργων νεκρά ἐστιν . Μὴ πολλοὶ διδάσκαλοι γίνεσθε , ἀδελφοί |
οὐδὲ συγκαθεύδουσα πέπεικεν ἄλλη γυνή , κἂν ἡ ἄστοργος ἐγὼ πεπίστευκα : μετὰ τοσοῦτον ἰδοῦσά σε χρόνον ἐν τοῖς ἀγροῖς | δικαιοσύνην , καὶ φίλος θεοῦ ἐκλήθη . ὁρᾶτε ὅτι ἐξ ἔργων δικαιοῦται ἄνθρωπος καὶ οὐκ ἐκ πίστεως μόνον . ὁμοίως |
ἤριζον . πολλὰ δὲ τοῦ κροκοδείλου διεξιόντος περὶ τῆς τῶν προγόνων λαμπρότητος καὶ τὸ τελευταῖον λέγοντος , ὡς γεγυμνασιαρχηκότων ἐστὶ | ἔχει ἐπὶ τὸ ἱμάτιον καὶ ἐπὶ τὸν μηρὸν αὐτοῦ ὄνομα γεγραμμένον : Βασιλεὺς βασιλέων καὶ κύριος κυρίων . Καὶ εἶδον |
τὴν πόλιν ἡμῶν ἧκον , δεόμενοι τῆς παρὰ τῶν ἡμετέρων προγόνων σωτηρίας , ὁ δὲ καταλυθεὶς ὑπ ' ἐκείνων δῆμος | ἔχουσαι τὸ ὄνομα αὐτοῦ καὶ τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς αὐτοῦ γεγραμμένον ἐπὶ τῶν μετώπων αὐτῶν . καὶ ἤκουσα φωνὴν ἐκ |
Ἰουδαίων . αὕτη δ ' εἰς πᾶσαν πόλιν ἤδη καὶ παρελήλυθεν καὶ τόπον οὐκ ἔστι ῥαιδίως εὑρεῖν τῆς οἰκουμένης , | καὶ Βαρναβᾶς οὐκ ἔχομεν ἐξουσίαν μὴ ἐργάζεσθαι ; τίς στρατεύεται ἰδίοις ὀψωνίοις ποτέ ; τίς φυτεύει ἀμπελῶνα καὶ τὸν καρπὸν |
πυρρίας . κακά μοι παρέσχεν οὗτος , ἅπαντας οὓς λέγω παρελήλυθεν , ἄγων ἐκτραπέλους μυρμηκιάς . κἂν ἐντύχῃ πού μοι | ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων , τὸ μαρτύριον καιροῖς ἰδίοις : εἰς ὃ ἐτέθην ἐγὼ κῆρυξ καὶ ἀπόστολοςἀλήθειαν λέγω |
διαβεβλημένοι πρὸς πλοῦτον , νωθροὶ δὲ πράττειν ὁπόσα ἔξεστι , νεώτερα δὲ οὔτ ' ἂν αὐτοὶ ἐνθυμηθεῖεν οὔτ ' ἂν | νεκρῶν . σπείρεται ἐν φθορᾷ , ἐγείρεται ἐν ἀφθαρσίᾳ : σπείρεται ἐν ἀτιμίᾳ , ἐγείρεται ἐν δόξῃ : σπείρεται ἐν |
μὲν οὖν δεξιὸς πρεσβύτερα πρόσωπα σημαίνει , ὁ δὲ ἀριστερὸς νεώτερα . λόγος δέ τις ἔχει ὡς καὶ ὁ ποιητὴς | ἀφθαρσίᾳ : σπείρεται ἐν ἀτιμίᾳ , ἐγείρεται ἐν δόξῃ : σπείρεται ἐν ἀσθενείᾳ , ἐγείρεται ἐν δυνάμει : σπείρεται σῶμα |
: νῦν δὲ σὲ χάριν αἰτοῦμαι , ἣν οὐκ ἂν ἠβουλόμην αἰτεῖν ἠναγκάσθαι . Κυρίνῳ παῖς ἐστιν Ὁνωράτος , ὁ | , τὸ δίκαιον καὶ τὴν ἰσότητα τοῖς δούλοις παρέχεσθε , εἰδότες ὅτι καὶ ὑμεῖς ἔχετε κύριον ἐν οὐρανῷ . Τῇ |
ἐστίν : ἡ γὰρ ὁδὸς ταύτην ἔχει τὴν τάξιν : ἠβουλόμην πρᾶξαι , πρᾶξαι δὲ τόδε τι , ὅ τί | εὐδοκίαν τὸν Χριστὸν κηρύσσουσιν : οἱ μὲν ἐξ ἀγάπης , εἰδότες ὅτι εἰς ἀπολογίαν τοῦ εὐαγγελίου κεῖμαι , οἱ δὲ |
ἐκείνων , ὑπὲρ ὧν ἐβούλετο δηλοῦν . καὶ ὅ γε ἔπαθον , ἄκουσον : ἔλαβον μὲν ἄμφω μέσον τῆς συνουσίας | τοῦ ζῳοποιοῦντος τοὺς νεκροὺς καὶ καλοῦντος τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα : ὃς παρ ' ἐλπίδα ἐπ ' ἐλπίδι ἐπίστευσεν |
χρὴ τὸ παθεῖν ἀναμείναντας οὕτως ἀμύνασθαι ζητεῖν τοὺς ἐξ ὧν ἔπαθον δρᾶσαι δυνηθέντας ἀλλὰ πρίν τι παθεῖν ὑποπτεύειν τὸ δρᾶσαι | ἓν τούτων . εἰ δὲ τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον ὁ θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν |
εὐπόρους ὑπὲρ ἀπόρων ἐπιστέλλεις , ἀλλ ' εἰ καὶ ἡμῶν ἦρχες , ταῦτ ' ἂν ὠδύρου : ἀπόλοιο δῆτ ' | ; καὶ ἁμαρτωλοὶ ἁμαρτωλοῖς δανείζουσιν ἵνα ἀπολάβωσιν τὰ ἴσα . πλὴν ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ ἀγαθοποιεῖτε καὶ δανείζετε μηδὲν |
ἐμὲ σπουδήν . Ἣν ἂν ἥσθην ἡδονήν , εἰ Σύρων ἦρχες , ταύτην ἥδομαι νῦν , ἐπειδὴ πόλεων ἄρχεις , | ἀποτελῶ σήμερον καὶ αὔριον , καὶ τῇ τρίτῃ τελειοῦμαι . πλὴν δεῖ με σήμερον καὶ αὔριον καὶ τῇ ἐχομένῃ πορεύεσθαι |
προσκληρώσας ἑαυτῷ , τῆς τῶν πρεσβείων ἠξίωσε μερίδος : ὥστε ἐνθένδε δῆλον εἶναι , ὅτι ὁ μὲν Ῥουβὴν τοῦ Ἰακώβ | ὁ ποιῶν τὴν δικαιοσύνην ἐξ αὐτοῦ γεγέννηται . ἴδετε ποταπὴν ἀγάπην δέδωκεν ἡμῖν ὁ πατὴρ ἵνα τέκνα θεοῦ κληθῶμεν : |
δεξαμένων τὸν λόγον . λέγουσι γὰρ οἱ παῖδες Οὐρβικίου τῶν ἐνθένδε παρ ' ὑμᾶς ἡκόντων γραμμάτων τὰ πρὸς σὲ μάλιστα | καθ ' ὑμᾶς πίστιν ἐν τῷ κυρίῳ Ἰησοῦ καὶ τὴν ἀγάπην τὴν εἰς πάντας τοὺς ἁγίους , οὐ παύομαι εὐχαριστῶν |
ἀδικεῖς , ὦ Ξάνθιε , σὺν ἑτέρωι ἐπ ' ἐμὲ ἥκων καὶ οὐ μόνος ὡς ὡμολόγητο . Ξάνθιος δὲ ταῦτα | πάντα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς ἐν παραβολαῖς τοῖς ὄχλοις , καὶ χωρὶς παραβολῆς οὐδὲν ἐλάλει αὐτοῖς : ὅπως πληρωθῇ τὸ ῥηθὲν |
ἐὰν μὲν γράφηται σᾶμα Ἁλιρροθίου , ἔσται αὐτὸς ὁ Ἁλιρρόθιος ἥκων ὡς ἂν ἐπίσημος ἐγένετο ὁ Ἁλιρρόθιος : ἐὰν δὲ | τοῦ θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου , ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσιν . Τοιγαροῦν καὶ ἡμεῖς , τοσοῦτον ἔχοντες |
καὶ τύπτων αὐτοῦ πλατεῖ τῷ ξίφει τὸ μετάφρενον ἐπὶ τοὺς Ἕλληνας παραγίνεται . ἄλλως . μάλιστα , ὡς νῦν , | εἰς τὴν πόλιν καὶ εἰς τοὺς ἀγρούς : καὶ ἦλθον ἰδεῖν τί ἐστιν τὸ γεγονός . καὶ ἔρχονται πρὸς τὸν |
, καὶ Ἴωνας δὲ καὶ Αἰολέας καὶ σχεδὸν πάντας τοὺς Ἕλληνας τοὺς ἐν τῇ Ἀσίᾳ ἐποικοῦντας σὺν Κροίσῳ ἠναγκάσθαι ἕπεσθαι | τῷ θελήματι τοῦ θεοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς . ἐπιποθῶ γὰρ ἰδεῖν ὑμᾶς , ἵνα τι μεταδῶ χάρισμα ὑμῖν πνευματικὸν εἰς |
ἀνήρ . σὺ μὲν οὖν αὐτοῦ τὴν τέχνην ἐν ἄλλων ἔγνως σώμασι καὶ οὕτω γε τὰς ἁπάντων ἰατρῶν μανθάνοις : | ζῶντας καὶ τὰ μέλη ὑμῶν ὅπλα δικαιοσύνης τῷ θεῷ : ἁμαρτία γὰρ ὑμῶν οὐ κυριεύσει , οὐ γάρ ἐστε ὑπὸ |
, ᾗ σὺ φιληδῶν οὕτως ἀρέσκῃ : κεῖθι καὶ μένειν ἔγνως . Εὗρον δ ' ἀλλαχόθι ἀκμάσαι αὐτὸν περὶ τὴν | οἴδατε ὅτι ἐκεῖνος ἐφανερώθη ἵνα τὰς ἁμαρτίας ἄρῃ , καὶ ἁμαρτία ἐν αὐτῷ οὐκ ἔστιν . πᾶς ὁ ἐν αὐτῷ |
Ἡρακλέους , Ζεύς σοι [ ] δίδωσι παῖδ ' , ἐγὼ μαντεύομαι , ὃν Ἀρχέλαον [ ] χρὴ καλεῖν σε | οὐκ οἰκεῖ ἐν ἐμοί , τοῦτ ' ἔστιν ἐν τῇ σαρκί μου , ἀγαθόν : τὸ γὰρ θέλειν παράκειταί μοι |
. ἐσμὲν δὲ μόνω ἐν ἐρημίᾳ , ἰσχυρότερος δ ' ἐγὼ καὶ νεώτερος , ἐκ δὲ ἁπάντων τούτων ” σύνες | ἐν σαρκὶ πεποιθότες , καίπερ ἐγὼ ἔχων πεποίθησιν καὶ ἐν σαρκί . εἴ τις δοκεῖ ἄλλος πεποιθέναι ἐν σαρκί , |