| αὐτοῦ καὶ λυρικοὶ νόμοι , καὶ γὰρ δὴ καὶ τῆς νομικῆς λύρας ἥπτετο . ἐτελεύτα δὲ ἀμφὶ τὰ ἑβδομήκοντα καὶ | ||
| τίς ἡ νομικὴ ζήτησις , πρὶν ἂν μάθῃ τί ἴδιον νομικῆς στάσεως : σφόδρα δὲ ἀκριβῶς ὡρίσατο εἰπὼν περὶ τὸ |
| αὐτῶν ; οὐκοῦν ταύτην πρῶτον ἐκβλητέον τὴν στάσιν . Ἄλλοι πραγματικῆς ὑποθέσεως εἶναι τὸν λόγον προῄρηνται , λέγοντες ζητεῖσθαι εἰ | ||
| ὡρισμένα εἰσὶν ἐπὶ ἑκάστης στάσεως καὶ ἀεὶ φυλαττόμεναοἷον ἐπὶ τῆς πραγματικῆς δίκαιον , συμφέρον καὶ νόμιμον , ταῦτα πάντως ἐν |
| τὴν ἀκρόασιν ἐξ ὧν ἂν ὑπείπωμεν . Ἀλλὰ καὶ περὶ διηγήσεως λεκτέον , ὅτι καὶ διὰ πλειόνων καὶ ἐλαχίστων εἴποις | ||
| ἐπίλοιπα κοινῶς εἴπω ὑμῖν καὶ ταύτῃ , τῆς πρώην ἁψάμενος διηγήσεως . εἶτα ἀναλαμβάνει τὰ προειρημένα καὶ οἱονεὶ ἀναγνωρισμὸν ποιεῖται |
| σκέψεως ἐμπεφανίκαμεν , ἀκόλουθον ἡγούμεθα εἶναι καὶ τῶν παρακειμένων αὐτῇ φιλοσοφιῶν τὴν πρὸς αὐτὴν διάκρισιν συντόμως ἐπελθεῖν , ἵνα σαφέστερον | ||
| , καὶ τὴν διάκρισιν τῆς σκέψεως ἀπὸ τῶν παρακειμένων αὐτῇ φιλοσοφιῶν : εἰδικὸς δὲ ἐν ᾧ πρὸς ἕκαστον μέρος τῆς |
| τὴν ῥητορικὴν τέχνην οὐ μόνας ἐξαρκεῖν : ὅτι μὲν γὰρ τεχνικῆς ἔχονται θεωρίας , δηλοῖ λέγων ὡς πολλῶν ὄντων καὶ | ||
| ΔΕ ΠΥΡ . Ἡ τοῦ πυρὸς κρύψις τῆς νοερᾶς καὶ τεχνικῆς ἐστι ζωῆς ἀφανὴς περίληψις , ἣν ὁ Ζεὺς ἑκὼν |
| τί πράγματα ἔχεις ; ἢ μικρὸν ἔκδεξαι καὶ ἀχθείσης τῆς θεωρίας κάθισον εἰς τοὺς τῶν συγκλητικῶν τόπους καὶ ἡλιάζου . | ||
| καὶ αὐτοὶ τὸν ἔρωτα τῆς τῶν αἰεὶ καὶ ὡσαύτως ἐχόντων θεωρίας κατὰ τὸ συνεχὲς αὔξειν πειρώμεθα μανθάνοντες μὲν τὰ ἤδη |
| τοῦ πᾶσαν αὐτῷ τὴν Ἰλιάδα εἰς τοῦτο αὐτὸ συγκεῖσθαι καὶ στάσεως εἶναι κατηγορίαν ἅπαν τὸ ποίημα , λέγει δή που | ||
| Φοῖβος Ἀπόλλων ἐς Λιβύην πέμπει μηλοτρόφον οἰκιστῆρα . οἱ δὲ στάσεως παραπεσούσης πολιτικῆς : ὁ γοῦν Μενεκλῆς πιθανωτέραν δοκεῖν φησι |
| . . . . Παρμενίδης δὲ οὐκ ἂν δόξαι τῆς διαλεκτικῆς ἀπείρως ἔχειν , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ | ||
| τὰ τοιαῦτα ἄττα ἀτεχνῶς σκοτεινὰ καὶ λοξὰ ῥήματα τῆς Ἀριστοτέλους διαλεκτικῆς , τούτῳ δὲ οὐχ ἕξετε προσενεγκεῖν τι βασανιστήριον οὐδὲ |
| τὸ βούλημα τῆς ψυχῆς ἐστιν ἐμφανές , οἷον ἐπὶ τῆς ὁριστικῆς καὶ προστακτικῆς καὶ εὐκτικῆς καὶ ὑποτακτικῆς , ἐπ ' | ||
| τινὰ ὁ τυραννοκτονήσας τιμάσθω : ὅπερ πάνυ ἐμφανέστατον γενήσεται μετὰ ὁριστικῆς προφορᾶς , καὶ μάλιστα ἐπὶ παρῳχημένου χρόνου , ὁ |
| . ἢ ταῦτά φησιν ἵνα δείξῃ πᾶσαν ἐπιστημονικὴν μέθοδον τῆς ἀποδεικτικῆς ὑπηρέτιδα : εἰ γὰρ πᾶσα ἐπιστήμη ἐκ ζητήσεως ἀρχομένη | ||
| ὁ ὅρος , ἀναγκαῖον καὶ περὶ ὅρου ἀποδοῦναι τὸν περὶ ἀποδεικτικῆς ἐπιστήμης διδάσκοντα , καὶ τοσοῦτον ὅσον τῇ ἀποδείξει συμβάλλεται |
| φιλίας . . , . ἀντίθετον : τὸ σχῆμα τῆς φράσεως , ὡς ἡμεῖς , Ἀριστοφάνης Θεσμοφοριαζούσαις καὶ κατ ' | ||
| ὁ ἐπιφανέστατος , ὃς Τύρταμος ἐλέγετο καὶ διὰ τὸ τῆς φράσεως θεσπέσιον Θεόφραστος ἐκλήθη . τὸ ἐθνικὸν Ἐρέσιος ὡς Ἐφέσιος |
| τοῦ ποιοῦντος χυμοῦ : οὐδὲν γὰρ ἄτοπον , ἔκ τινος περιστάσεως πολὺ κενωθῆναι οὖρον καὶ μεῖναι παραφροσύνην . ἀλλ ' | ||
| ὑποθεῖναι γνώμην ὁποτέρας ὡς εἴ τι δ ' ἃν ἐκ περιστάσεως ἡ μία πάθοι , ταῦτα αὐθαιρέτως ἑαυτῇ δράσειν τὴν |
| ἐπὶ τῇ γυναικὶ κρίνει μοιχείας , ” ἀναντιῤῥήτως ἦν τὸ ζήτημα ὅρος , εἰ οὗτος μοιχός : ἐπειδὴ δὲ φονευθέντος | ||
| . εἶθ ' ἡκόντων τουτωνὶ τῶν νῦν γραμμάτων ἕτερον ἀνέφυ ζήτημα τὸ τί ταύτην ἐποίησε τὴν ἐπιστολήν ; οὐ γὰρ |
| . , . . , . αἰγίθαλλος : ὄρνεον κωλυτικὸν πράξεως . Ἀλκαῖος Γανυμήδῃ ἔοικεν αἰγίθαλλος διακωλύειν τὸ πρᾶγμα . | ||
| χρωμένου ὁ κατήγορος τῇ δευτέρᾳ χρήσεται μεταθέσει τὸν τρόπον τῆς πράξεως αἰτιώμενος : ἐπὶ μὲν γὰρ τῇ πρώτῃ τὴν πρᾶξιν |
| . λέγεται δέ τι καὶ ἀπὸ στόματος εἰπεῖν ἐπὶ τοῦ ἀγράφου λόγου . καὶ ἐξ ἑνὸς στόματος Πλάτων που λέγει | ||
| ἄγραφον τῷ ἐγγράφῳ καὶ ποιεῖ συλλογισμόν : ἔστι γὰρ συλλογισμὸς ἀγράφου πράγματος πρὸς ἔγγραφον παράθεσις εἰς ταὐτὸν συνάγοντός τινος τὸ |
| : Λιθαργύρου λίτραν α , ἐλαίου λίτ . β , σεραπιάδος τῆς τριόρχεως χυλοῦ λίτ . γ . Ἕψε λιθάργυρον | ||
| . κδ , χυλοῦ κράμβης δραχ . η , χυλοῦ σεραπιάδος τῆς τριόρχεως δραχ . ιστ , χυλοῦ καλάμου καρδίας |
| . τὸ μὲν γὰρ κτήσασθαι φρόνησιν ποιητικῆς τινός ἐστι καὶ πρακτικῆς ἀρετῆς ἔργον , ἧς τέλος οὐ τὸ κατιδεῖν ἁπλῶς | ||
| προτέρας ἀφίκοιτο εἶδος ἕξεως . καὶ πρῶτά γε τὰ τῆς πρακτικῆς ἀρετῆς παρατίθεται παραγγέλματα . πρῶτον γὰρ δεῖ τάξαι τὴν |
| πρόσεστι τούτοις τὸ λεῖον τῆς ἑρμηνείας καὶ τὸ ἀφελὲς τῆς κατασκευῆς , ὧν μάλιστα δεῖ τοῖς ὑπ ' οἰκείων προοιμιαζομένοις | ||
| εἰς ἃ προσήκει οὐ δυναμένης , κατάρχειν δὲ τῆς τοιαύτης κατασκευῆς δύναται καὶ τῆς ἀπ ' ἄκρων διατεινούσης ἐπὶ τὰ |
| . καὶ πῶς οὐ τοῦτον ἀνῄρηκας ; αὕτη γὰρ κατὰ στοχασμόν ἐστιν ἡ ἀντίθεσις . ζητούντων ἡμῶν τὴν γνώμην τῆς | ||
| οὐ παράνομον : τὸ δὲ τουτὶ πεπρᾶχθαι , διὰ τὸν στοχασμόν : ἐνταῦθα μετὰ τὸ αἴτιον καὶ τὸ συνέχον , |
| Κλεάνθην , ᾧ καὶ πολλάκις ἔλεγε μόνης τῆς τῶν δογμάτων διδασκαλίας χρῄζειν , τὰς δὲ ἀποδείξεις αὐτὸς εὑρήσειν . μετενόει | ||
| γὰρ ὁ τὴν εὐθεῖαν ὁδὸν γιγνώσκων μίαν οὖσαν οὐ δεῖται διδασκαλίας ἑτέρας εἰς ἔλεγχον τῶν πεπλανημένων , οὕτως ὁ τὴν |
| , ὅθεν καί φησι “ δόξειε δ ' ἂν τῆς κυριωτάτης ” ὡς ἂν τὴν δόξαν ἐκθέμενος τὴν περὶ τῆς | ||
| ἕξεως . Δόξειε δ ' ἄν , φησί , τῆς κυριωτάτης καὶ μάλιστα ἀρχιτεκτονικῆς : τοιαύτη δὲ ἡ πολιτική : |
| . Ἐπιληψία ἐστὶν , ὡς εἴρηται ἐν τῷ τρίτῳ τῆς διαγνωστικῆς , ὅταν πεσών τις ἐξαίφνης σπᾶται καὶ ἀφρίζῃ ὅπερ | ||
| δριμέος . Ἀποπληξία ἐστὶν , ὡς ἐν τῷ τρίτῳ τῆς διαγνωστικῆς εἴρηται , ὅταν ἐξαίφνης τις πεσὼν ἀναίσθητος καὶ ἀκίνητος |
| τὰ ἕλκη σπουδάζομεν . Εἰς θεωρητικὸν καὶ πρακτικὸν τῆς φιλοσοφίας διαιρουμένης ἄλλως ὁ Πλάτων καὶ ἄλλως ὁ Ἀριστοτέλης ὑποδιαιρεῖ τὸ | ||
| ὡς καὶ ἐπέκρινεν ὁ Ἀσκληπιάδης . Τῆς ῥητορικῆς ἁπάσης τριχῶς διαιρουμένης ὡς μέρεσιν ἢ εἴδεσιν , ἢ ὅπως δεῖ καλεῖν |
| καθάπερ οὖν οὐδὲ ἡμεῖς , ὅταν εἰς τὴν οἰκίαν τινὰ εἰσαγάγωμεν ἢ τὸ χωρίον ἢ σκεύη τινὰ παράσχωμεν , εὐθὺς | ||
| ] μέχρις , μέχρι οὗ , ὅπως . ἐμβάλλωμεν ] εἰσαγάγωμεν . ἐσβάλωμεν ] ἐπιρρίψωμεν . . ὅπως ἂν ] |
| ὡς ἂν ἔχωμεν μνήμης , οὕτω περὶ τῆς τῶν πραγμάτων ὑποστάσεως φερόμεθα . Ἀλλ ' εἴπερ οὔτε αἰσθητόν ἐστι τὸ | ||
| ἢ τοὐναντίον δυστυχῆσαι ; ἀλλὰ καθολικῶς μὲν τῆς ἐξ ἀρχῆς ὑποστάσεως [ ὁ ] τῶν ἐπισήμων καὶ μέσων καὶ ταπεινῶν |
| , συναγωνιζομένων αὐτῷ τῶν μεγίστων σκαφῶν . τοιαύτης δὲ τῆς διατάξεως γενομένης εὐχὰς ἑκάτεροι τοῖς θεοῖς ἐποιοῦντο , καθάπερ ἦν | ||
| πρὸς τὴν ἐξάρχουσαν αἰτίαν καὶ αὐτῆς τῆς ἐν τῷ κόσμῳ διατάξεως : καὶ τὰ μὲν ὡς ἐστερημένα τῆς γνώσεως παραφέρεται |
| διὰ τῶν τοιούτων . Οὕτως δεῖ ὁρᾶν τὸν κύριον ἑκάστης διαιρέσεως , πῶς ἦν κατὰ πῆξιν καὶ πῶς κατὰ πάροδον | ||
| , ὅτι περὶ τῆς εἰς τὰ κεφάλαια τῶν πολιτικῶν ζητημάτων διαιρέσεως διαλέγεται , καὶ αὐτὸς δὲ ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦτό |
| ὣς μέντοι ποιοῦσι φανερὸν ὅτι τὸ εὖ ὑπάρχει καὶ τῆς συστοιχίας ἐστὶ τῆς τοῦ καλοῦ τὸ περιττόν , τὸ εὐθύ | ||
| αἴσθημα κἂν ἀντικείμενα ᾖ , ὡς μὴ τῆς αὐτῆς ὄντα συστοιχίας μηδὲ τῆς αὐτῆς δυνάμεως ἐνεργήματα : ἐπεὶ καὶ ἡ |
| ἀποτέλεσμα , ἀλλὰ παρακολούθημα . Ὅτι οἱ μὲν ἀπὸ τῆς λογικῆς ψυχῆς ἄχρι τῆς ἐμψύχου ἕξεως ἀπαθανατίζουσιν , ὡς Νουμήνιος | ||
| ἑτέρην προτέρην : τὴν ἀμείνω λέγει καὶ αὐτὴν οὖσαν τῆς λογικῆς ψυχῆς ἅμιλλαν σύντονον πρὸς τὸ ἀγαθὸν ὁρῶσαν . ταύτην |
| αἱρέσεων , τὸ σκοπεῖν , ἐκ τίνος γένους καὶ ποίας αἱρέσεως ὁ προσδιαλεγόμενός ἐστι , καὶ ἐπεὶ ἑκάστη ἴδιόν τι | ||
| μονούμενα , ἤτοι μηδενὸς ἄλλου ἀκολουθοῦντος αὐτοῖς ἢ ἐκ τῆς αἱρέσεως αὐτῶν ἀποβαίνοντος , εἰσὶ μόνα δι ' ἑαυτὰ αἱρετὰ |
| Ἐπειδὴ τέσσαρες τῆς διδασκαλίας οἱ τρόποι καὶ τῆς μαθήσεως , διαιρετικός τε καὶ ἀναλυτικὸς ὁριστικός τε καὶ ἀποδεικτικός , ἔδειξε | ||
| πᾶσαν σκέψιν ἁρμόζει ὁ τοιοῦτος τρόπος , λέγω δὲ ὁ διαιρετικός : οὔτε γὰρ περὶ συμβεβηκότος ἢ ἰδίου , περὶ |
| μετὰ τὸν ἐνιαυτόν : ἀπὸ κοινοῦ τὸ ἕτοιμός εἰμι : καθὼς ποιοῦσιν οἱ πολέμιοι : πηκτῶν κλιμάκων : προσφέρουσι γὰρ | ||
| : εἰ δὲ κακοποιοί , τὰ μὲν τῶν τόπων γενήσεται καθὼς πρόκειται προφανῆ , ἕνεκα δὲ τῆς τῶν κακοποιῶν μαρτυρίας |
| εἶναι τὸ πραχθὲν ἀντίληψιν , καὶ ὁ περὶ μέλλοντος ζητῶν πραγματικὴν , καὶ , ἵνα μὴ καθ ' ἕκαστον λέγωμεν | ||
| μὴ εἶναι τὸ αἴτιον καὶ τὸ μέσον . Δείκνυσιν εἰσέτι πραγματικὴν οὖσαν τὴν τῶν προβλημάτων διαφοράν , ἤγουν τοῦ ὅτι |
| καὶ τὸ περὶ τῶν ἀτόμων δόγμα παλαιόν ἐστιν ἀνδρὸς Σιδωνίου Μώχου πρὸ τῶν Τρωικῶν χρόνων γεγονότος . . . . | ||
| καὶ τὸ περὶ τῶν ἀτόμων δόγμα παλαιόν ἐστιν ἀνδρὸς Σιδωνίου Μώχου πρὸ τῶν Τρωικῶν χρόνων γεγονότος . τὰ μὲν οὖν |
| στωμυλίας καὶ τῆς περὶ γλῶτταν καὶ τὰ φωνητήρια ὄργανα εὐπραγίας περιποιοῦσα . τοιούτου κατασκευασθέντος οἴκου παρὰ τῷ θνητῷ γένει , | ||
| ἱστορίαν μεταδιώκουσα , γεωμετρία δὲ τὴν κατ ' ἀναλογίαν ἰσότητα περιποιοῦσα , τὸ δὲ ἐν ἡμῖν ἄρρυθμον καὶ ἄμετρον καὶ |
| ἐχρήσαντο . ὅλως δὲ εὑρετὴν αὐτὸν γενέσθαι φασὶ καὶ τῆς πολιτικῆς ὅλης παιδείας , εἰπόντα μηδὲν εἰλικρινὲς εἶναι τῶν ὄντων | ||
| γὰρ τῶν κατὰ τὸν βίον πράξεων . οἱ δὲ τῆς πολιτικῆς λόγοι , οἱ μὲν περὶ τούτων διαλαμβάνουσιν , οἱ |
| εἰ εἰσέλθοι οὐδὲ μιᾶς τεχνικῆς χρεία πίστεως πρὸς τὸ δεῖξαι παραβεβασμένον τὸν νόμον : αἱ μέντοι τῶν λογικῶν πίστεις ἔντεχνοι | ||
| γὰρ εὐεργέτημα δεικνύναι τὸν φεύγοντα , ἵνα ἔχῃ χώραν τὸ παραβεβασμένον ῥητὸν παρακρούεσθαι τῇ τοῦ εὐεργετήματος δικαιολογίᾳ . Μαρκελλίνου . |
| περὶ τῆς τοῦ ὅλου φύσεως , τῶν δὲ περὶ τῆς ἰδίας τοῦ ἀνθρώπου κατασκευῆς . Πρῶτον αἱ τραγῳδίαι παρήχθησαν ὑπομνηστικαὶ | ||
| εὐτυχούσῃ πολλῷ μᾶλλον διασῴζεται . ὁπότε οὖν πόλις μὲν τὰς ἰδίας ξυμφορὰς οἵα τε φέρειν , εἷς δ ' ἕκαστος |
| ὁπότερος αὐτοῖν λέγων “ ὅμοιον δίμετρον καταληκτικὸν ἐκ χοριάμβου πεντασυλλάβου διαλελυμένης τῆς [ πρώτης συλλαβῆς ] καὶ κρητικοῦ , καὶ | ||
| ἀντερείδουσι τὰς περιφερεῖς στέγας καὶ συνέχουσι , τὰ δὲ τῆς διαλελυμένης ἑρμηνείας διερριμμένοις πλησίον λίθοις μόνον καὶ οὐ συγκειμένοις . |
| τοῦ καλοῦ τέτταρα , δίκαιον , ἀνδρεῖον , κόσμιον , ἐπιστημονικόν : ἐν γὰρ τοῖσδε τὰς καλὰς πράξεις συντελεῖσθαι . | ||
| λόγον ἐπὶ τὰς ἀρχὰς , φιλόσοφον ποιούμενος τὸ σκέμμα καὶ ἐπιστημονικόν : ἡ γὰρ ἐπιστήμη τῶν καθόλου οὖσα καὶ τὰ |
| : ἁλούς τις προαγωγείας εἰσῆλθεν εἰς τὸ ἱερὸν καὶ κρίνεται ἀσεβείας : καὶ πάλιν : δὶς περὶ τῶν αὐτῶν δίκας | ||
| . . . . , . , . Κατὰ Φορμισίου ἀσεβείας : ἆρά γ ' εἴ τινες . . . |
| μόνον τὴν προῖκ ' οὐ δεδωκότα , ἧς φησι νῦν ἀποτετιμῆσθαι τὸ χωρίον , ἀλλὰ καὶ ἐξ ἀρχῆς τοῖς ἐμοῖς | ||
| μόνον εἶναι τὴν προῖκά φησιν , ἐν ᾧ τὸ χωρίον ἀποτετιμῆσθαι . καίτοι δῆλον ὅτι τοὺς ἐπὶ τῆς οἰκίας ὅρους |
| Ὥσπερ ἄχαρις ὁ φαῦλος καὶ ἀηδὴς κατὰ τὸν ὀρθὸν τῆς κρίσεως λόγον , διότι τῶν ἀγαθῶν ἄπρακτος , οὕτω χαρίεις | ||
| σύμφωνον αὐτῷ κριτήριον μὴ ἕτερον ὂν παρ ' ἐκεῖνο δεήσεται κρίσεως , δεόμενον δὲ κρίσεως οὐκ ἔσται κριτήριον . τὸ |
| οὐδὲν μὲν ἔτι τῆς διανοίας προςαπτόμενος . διὰ δὲ τῆς ἀντιλήψεως , ὅτι τὸν νόμον τὸν προβαλλόμενον οὐ παραβέβηκεν , | ||
| ἀποκτιννύναι κρίνεται : ἡ δὲ ἀληθὴς διαφορὰ παντὸς στοχασμοῦ καὶ ἀντιλήψεως αὕτη , ὅτι ἐν τῷ στοχασμῷ ἄλλο ἐστὶν τὸ |
| νομικάς , αἵπερ λοιπαὶ τῶν στάσεών εἰσιν . ὠνομάσθησαν οὖν νομικαί , διότι περὶ νόμους καὶ ῥητά τινα τὴν σύμπασαν | ||
| δὲ οὐκ ἔχει ὁ συλλογισμός , ὥσπερ οὐδὲ αἱ ἄλλαι νομικαί : ἃ γὰρ ἕτεροί φασιν εἴδη , ταῦτα τρόποι |
| ὅλα , τὰ δὲ ἐκ μέρους , τὰ δὲ ἄχρι στοιχειώσεως παραλαμβάνειν , καὶ τὸ ἐκείνων χρήσιμον κατασχόντας ἐπὶ τὴν | ||
| ἐδίδαξεν Εὐκλείδης ἐν τοῖς προηγουμένοις θεωρήμασι τοῦ ηʹ βιβλίου τῆς στοιχειώσεως . περισσωνυμούντων τοῦ ἀρτιοπερίσσου τοῦ ἀρτιάκις ἀρτίου . προστρέχει |
| σύστασις αὐτῆς τῇ φυσικῇ γενέσει παραπλησίως καὶ τῆς τοῦ παντὸς ἁρμονίας τὴν εἰκὼ φέρει . Πάλιν τὸν αὐτὸν ἡμῖν θεὸν | ||
| καὶ στρέφων ὅλην διέφθορεν , ἐν ἑπτὰ χορδαῖς δώδεχ ' ἁρμονίας ἔχων . ἀλλ ' οὖν ἔμοιγε χοὖτος ἦν ἀποχρῶν |
| ταῦτά εἰσι μετὰ μικρὸν μάθῃς . ὁ μὲν σκοπὸς τῆς προκειμένης πραγματείας ἐστίν , ὡς εἴπομεν , τὸ περὶ τῆς | ||
| ἐπικαίοντας πάλιν , ἐὰν οὕτω τύχῃ : παρελθούσης δὲ τῆς προκειμένης προθεσμίας , ἀφετέον μὲν ἀπουλωθῆναι τοῖς ἕλκεσιν : ἐμπλάστρῳ |
| ἔχε ἀτρέμα κατὰ σεαυτὴν καὶ ῥάπιζε τὸ κακὸν ἐξωθοῦσα τῆς διανοίας . εἰ γάρ τι τούτων ὁ σὸς πατὴρ πύθοιτο | ||
| τὸν μετὰ φωνῆς τοῦ ποσοῦ εἶναι : ὁ γὰρ λόγος διανοίας ἐστὶ σημαντικός , καὶ διὰ τοῦτο σύνθετός ἐστιν ὡς |
| ζῶντα καὶ μέχρι θανάτου κεκινδυνευκότα πολλάκις καὶ τὴν τελευτὴν τῆς προαιρέσεως ἀξίαν ἐπιθέντα τῷ βίῳ , αὐτόν τε δή που | ||
| ὀγδόην βίβλον ἀντιπαρεξετάζοι τις ἀλλήλαις , οὔτε τῆς αὐτῆς ἂν προαιρέσεως δόξειεν ἀμφοτέρας ὑπάρχειν οὔτε τῆς αὐτῆς δυνάμεως . Ἡ |
| μὴ παρ ' αὐτοῦ λεγόμενον , ἀλλὰ παρὰ τοῦ ἀντιδίκου μαρτυρούμενον . καὶ ὅπως τὸν μιαρὸν καὶ ἀναιδῆ ] ἄνοια | ||
| ἐστιν ὁμολογία συνειδότος ἑκόντος . ἀναγκαῖον δ ' εἶναι τὸ μαρτυρούμενον ἢ πιθανὸν ἢ ἀπίθανον ἢ ἀμφίβολον πρὸς πίστιν , |
| συμβολαίων ἐς πίστιν , οὐ προικός , οὐδὲ μὴν δέδοικε κακώσεως δίκην ὁ αἰτναῖος , οὐδὲ αἰδεῖται Σόλωνα . ὦ | ||
| ὄντα , προσκαλεσάμενος τὸν Πολύευκτον ἀποφέρει γραφὴν κατ ' αὐτοῦ κακώσεως πρὸς τὸν ἄρχοντα καὶ δίδωσι τὴν λῆξιν Μνησαρχίδῃ τῷ |
| ζῴων τὸν ἄνθρωπον λόγῳ τε καὶ μεταβατικῇ φαντασίᾳ καὶ ἐννοίᾳ ἀκολουθίας , ἀλλ ' οὔ τοί γε καὶ ἐν τοῖς | ||
| συνπλοκῆς ἢ διαζεύξεος ἢ αἰτίας ἢ συλλογισμοῦ ἢ ἀπορίας ἢ ἀκολουθίας ἢ τοῦ μὴ κε - χηνέναι τὴν σύνθεσις . |
| , συνιστάντες αὐτὸ ἐκ τριῶν εὐθειῶν : ἀρχὴ γὰρ πάσης ζητήσεως τὸ τί σημαίνει . ὥστε ἡ μία πλειόνων δεῖξίς | ||
| πρῶτον καὶ δεύτερον πρόσωπον , συνήθεις οὔσας , συνέβαινε μηδεμιᾶς ζητήσεως τυχεῖν , ἅτε δὴ τῶν μὲν ἀσυνθέτων μεταβατικῶν οὐσῶν |
| τροφὴν ἀποσβεσθῆναι . μένοντος μὲν οὖν , ὁ σπερματικὸς τῆς διακοσμήσεως ἐσῴζετ ' ἂν λόγος , ἀναιρεθέντος δὲ συνανῄρηται . | ||
| δι ' ἀέρος τρέπεται εἰς ὑγρὸν τὸ ὡς σπέρμα τῆς διακοσμήσεως , ὃ καλεῖ θάλασσαν , ἐκ δὲ τούτου αὖθις |
| εἰπεῖν περὶ τῶν κλιμάτων , ὅπερ καὶ αὐτὸ ἔχει καθολικὴν ὑποτύπωσιν , ὁρμηθεῖσιν ἐκ τῶν γραμμῶν ἐκείνων , ἃ στοιχεῖα | ||
| ] κατὰ τὴν τῶν ἐν τῷ δράματι προσώπων σκηνὴν καὶ ὑποτύπωσιν . πάντα ταῦτα ἀπὸ τοῦ “ ῥαψαμένη σκύτινον ” |
| σελήνην ἐπεστραμμένην εἰς τὸ κάτω . βάϊν μέν , τῆς προειρημένης ἐπὶ τοῦ φοίνικος αἰτίας χάριν : σελήνην δὲ ἐπεστραμμένην | ||
| τὸ ἀκριβὲς εὑρίσκει . Ἐφοδεύεται δὲ τῷ Πτολεμαίῳ ἀπὸ τῆς προειρημένης αἰτίας : ἀναστρέψας γὰρ αὐτήν φησιν : ἐπειδὴ τὰς |
| . καὶ ἐπειδὴ μὲν ὀνομάζεται , ἔχει ἐκ τοῦ ὀνόματος ὅρον τὸν λέγοντα φιλοσοφία ἐστὶ φιλία σοφίας , ἐπειδὴ δὲ | ||
| μόνων ἄν τις παραδειγμάτων θηράσειεν : λύσεις οὖν οὕτως τὸν ὅρον , ὅτι τὸ νεῦσαι οὐκ ἐξειπεῖν ἐστι : τί |
| , ὅτι ἐπιπλέκεται τοῖς εἴδεσι τούτοις τὰ ἀλλήλων , καὶ συμβουλευτικὰ ἐν προτροπῇ καὶ τοὐναντίον ἐν συμβουλῇ προτρεπτικά . τὸ | ||
| ἐν ζητήμασιν , ὡς μόνον παραλαμβάνεται ἐνταῦθα : τά τε συμβουλευτικὰ παρεῖται πολλαχοῦ εὑρισκόμενα , διόπερ αὐτὸς ἑτέρως διαιρῶν φησιν |
| , τὴν δὲ τρίτην αὐτὸς ἐκάλεσε Μηρὸν , τῆς αὐτοῦ γενέσεως ὑπόμνημα . ἐνταῦθα πηγαὶ πολλαὶ , ἶδαι πυκναὶ , | ||
| φησὶν ὅτι μόνοι Ἀθηναῖοι θύουσί τε καὶ εὔχονται αὐτοῖς ὑπὲρ γενέσεως παίδων , ὅταν γαμεῖν μέλλωσιν . ἐν δὲ τῶι |
| λόγου τὸ ἄγαν λαμπρὸν τῇ διακοπῇ καὶ ὑποστροφῇ . Ἔτι μεθόδου λαμπρᾶς καὶ τὸ τὰ ἔνδοξα ἐνδοξοτέρως λέγειν , ὥσπερ | ||
| προσεγένετο τῷ Πλάτωνι . ἄπειροι γὰρ ἦσαν οἱ πρῴην διαλεκτικῆς μεθόδου , φημὶ δὲ διαιρέσεως καὶ ὁρισμῶν . ἔγνω οὖν |
| διαρρήδην . Περὶ ὧν ἡμεῖς ἐν τῇ παρασκευῇ τῆς ἰδίας πραγματείας μνησθέντες , εἰς τοῦτον ὑπερεθέμεθα τὸν καιρὸν κατὰ μέρος | ||
| οὐδὲν δὲ κωλύειν λέγων ἁπάσας ταύτας κατεσκευακέναι τὸν φιλόσοφον τὰς πραγματείας ἔτι παιδευόμενον παρὰ Πλάτωνι , ψυχρὰν μὲν καὶ ἀπίθανον |
| . . . Λυκοῦργος δ ' ἐν τῷ Περὶ τῆς διοικήσεως γείτονας τοῦ ὀχείου φησί : μήποτε δὲ ἐπὶ τόπου | ||
| καὶ τοῦ πρώτου λόγου . Περὶ δὲ τῆς οἰκονομίας καὶ διοικήσεως προοιμίων καὶ διηγήσεων καὶ πίστεων καὶ ἐπιλόγων ἀναγκαῖον προειπεῖν |
| τῆς τομῆς διαλύοντας τὸν ψευδόμενον λόγον πρὸς Ἀριστοκρέοντα βʹ , Ἀποδείξεις πρὸς τὸ μὴ δεῖν τέμνειν τὰ ἀόριστα αʹ , | ||
| τὰς ἐν Λακεδαίμονι λέγεται κατασταθῆναι , καὶ τὰ περὶ τὰς Ἀποδείξεις τὰς ἐν Ἀρκαδίᾳ , τῶν τε ἐν Ἄργει τὰ |
| καὶ οὕτως πλατυνοῦμεν τὴν ἐργασίαν . Διαφέρει δὲ ἡ ἐνταῦθα πανηγυρικὴ διαίρεσις τῆς τοῦ ἐγκωμίου διαιρέσεως , ὅτι ἐν ἐκείνῳ | ||
| ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους τολμῶντες ἐπιφωνηματικώτερον , ἔσται καὶ οὕτως πανηγυρικὴ ἡ βάσις δι ' ὃν ἀναγκαζόμεναι δυστυχοῦσιν ἀπαιδίαν αἱ |
| σοφόν , περὶ ὧν Ἀριστοτέλης φησίν , ὅτι παλαιᾶς εἰσὶ φιλοσοφίας ἐν ταῖς μεγίσταις ἀνθρώπων φθοραῖς ἀπολομένης ἐγκαταλείμματα , περισωθέντα | ||
| ἐν αἷστισιν ἂν ᾖ πράξεσιν , παρὰ πάντα δὲ ἀεὶ φιλοσοφίας ἐχόμενος καὶ τροφῆς τῆς καθ ' ἡμέραν ἥτις ἂν |
| οὕτω τὸ μέτρον τῆς κινήσεως , τὸ μετρηθὲν ὑπὸ κινήσεως ὡρισμένης καὶ μετρούμενον ὑπὸ ταύτης , ἄλλο ὂν αὐτῆς : | ||
| γὰρ μᾶλλον ταῦτα ἢ τὰ ἐναντία προτιμήσει ἀπ ' οὐδεμιᾶς ὡρισμένης αἰτίας ὁρμώμενος ; βέλτιον γοῦν εἰς ἐκείνην ἐλθεῖν τὴν |
| προβουλίας ταύτης ἐκείνην τὴν προτέραν τοῦ βίου διαγωγὴν ὑπὸ τῆς εὑρέσεως τοῦ πυρὸς , ὃ καὶ τοῖς εὑροῦσι καὶ μεταγενεστέροις | ||
| ἰχνῶν ὁ λαγωός : οὕτω καὶ τὰ φαινόμενα ἀρχὴν τῆς εὑρέσεως τῶν θεωρημάτων καλῶς ἄν τις εἴποι , ὅτι ἀπὸ |
| , οἶμαι , σαφέστερον ταῦτα γέγραφεν : ἐν μὲν τῷ ἀφορισμῷ τῆς κινήσεως τοσαῦτα φαμὲν αὐτῆς εἴδη ὅσαι κατηγορίαι : | ||
| οὐσιώδεις εἰσὶ διαφοραὶ τοῦ ἀνθρώπου , ὅθεν καὶ ἐν τῷ ἀφορισμῷ παραλαμβάνονται : τὸ δὲ γελαστικὸν συμβεβηκὸς μέν ἐστιν , |
| μειουρισθῇ , κόλουρος ἁπλῶς λέγεται ἐστερημένη τῆς φυσικῆς καὶ πᾶσιν ἐπιβαλλούσης κορυφώσεως : οὐ γὰρ εἰς τὸν δυνάμει πολύγωνον τὴν | ||
| τὰ ἀίδια τῶν πραγμάτων περιορᾶσθαι ὑπ ' αὐτῶν ἔρημα τῆς ἐπιβαλλούσης αὐτοῖς προνοίας ἢ τὰ ῥευστὴν ἔχοντα φύσιν , εἴπερ |
| τῷ κατὰ τὸ σῶμα θνητῷ , κατὰ λόγον ἀμφοῖν τῆς τελειότητος ἐφίεσθαι . Καὶ πρῶτον μὲν ὀρέγεσθαι τοῦ εἶναι , | ||
| γνώσεως , ἀλλ ' οὐσίας καὶ τῆς ὅλης καὶ νοητῆς τελειότητος . Οὕτω γὰρ πολλαχοῦ καὶ ὁ Ἰάμβλιχος καὶ οἱ |
| μῆκος , τὸ δ ' ὕψος σταδιαῖον , εἰς ὀξὺ συνηγμένης τῆς κορυφῆς : ἐπιστῆσαι δὲ τῶι τάφωι καὶ χρυσῆν | ||
| οἱ δέ φασι τῆς Ὁμήρου ποιήσεως μὴ ὑφ ' ἓν συνηγμένης , σποράδην δὲ ἄλλως καὶ κατὰ μέρη διηιρημένης , |
| ' ἀρετὴν καὶ σωφροσύνην , παρώρμα πρὸς τὰ βέλτιστα , παράδειγμα τὸν ἴδιον βίον ἐκθεὶς ἅπασιν , ἀκόλουθον ὄντα τοῖς | ||
| σκώπτει τὸν ἐπαινέσαντα Ὅμηρον . ὃν διανοούμεθα . τὸ νοητὸν παράδειγμα , τὴν ἰδέαν . ἀμφότερά γε . τὸ τὴν |
| - λαίων : ἀλλὰ τὴν ἐξέτασιν ποιούμεθα : οἷον ὅτι τέλειον τὸ πεπραγμένον ἢ οὔ : καὶ πότερον κλέπτης οὗτος | ||
| καὶ γίγνεσθαι : καὶ τὸ πλῆρες δὲ ταῖς ψυχαῖς καὶ τέλειον οὐχὶ ταὐτὸν πάσαις . Ἀλλ ' εἰ ποικίλον τὸ |
| μᾶλλον μὲν λόγῳ κέχρηται ἧττον δὲ ἔργῳ ὡς ἐπὶ τῆς γραμματικῆς , ἢ μᾶλλον μὲν ἔργῳ κέχρηται ἧττον δὲ λόγῳ | ||
| ἡ τέχνη , συσταίη δ ' ἂν ὁ βίος χωρὶς γραμματικῆς : αἱ δὲ οὔτε ἀναγκαῖαι οὔτε χρήσιμοι : οἷον |
| σκεπτικὸν λόγον , ἐκ τῆς ἑκατέρωθεν ἐπιχειρήσεως καὶ τῆς ἀνεπικρίτου διαφωνίας τὴν περὶ τῶν ζητουμένων ἐποχὴν καὶ αὐτὸς βεβαιῶν . | ||
| συμφωνεῖ , . . . . . . ἐκ τῆς διαφωνίας ὂν χρείαν ἔχει τοῦ δοκιμάσοντος . καὶ διὰ τοῦτο |
| μὴ κεκωλύσθαι νόμον ποιεῖται ὁ φεύγων ἐκ τῆς τοῦ ἐναντίου ἀντιφάσεως : καὶ ἀπαιτήσομεν τὸν κατήγορον δεῖξαι νόμον κωλύοντα : | ||
| πάλιν ἕτερόν τι δείκνυσιν ἐντεῦθεν ὅτι οὐδέν ἐστι μεταξὺ τῆς ἀντιφάσεως . φησὶν οὖν ὅτι οὐκ ἐνδέχεται εἶναί τι μεταξὺ |
| τοὺς δὲ προβλήματα , ἀποβλέποντας εἰς τὸ σχῆμα μόνον τῆς προτάσεως . τὴν δὲ διαφορὰν τῶν τριῶν τούτων ὅτι βέλτιον | ||
| ὁ δὲ γος Μο μ , καὶ ποιοῦσι τὰ τῆς προτάσεως . Ἄλλως . Ζητῶ πρότερον τρεῖς ἀριθμοὺς ἴσους εἶναι |
| ἐκ τῶν νόμων ἐπιτιθέντες δίκην , αὐτὸ δὲ τὸ τῆς ἐσχάτης δίκης ἀξίους πεφηνέναι μυρίους , ὧν οἱ πλείους οἰκιῶν | ||
| τὸ τῆς ἐπιπέδου πλάτος τὸ ἀπὸ τοῦ κέντρου μέχρι τῆς ἐσχάτης περιφερείας . ἐπεὶ οὖν τὸ συμπληρωτικὸν πλάτους ἐξ ἀνάγκης |
| , καὶ πᾶσα ἡ προσεσπέριος Ἰταλία τὰς κατὰ τὸ ἔθνος ὀνομασίας ἀφαιρεθεῖσα [ καὶ ] τὴν ἐπίκλησιν ἐκείνην ἐλάμβανεν , | ||
| , ὧν ἦρξαν , ἐπ ' ἐκείνων φησὶ τεθῆναι τὰς ὀνομασίας λέγων ὧδε : Ἀπὸ Λυδοῦ μὲν γίνονται Λυδοὶ , |
| μηδ ' ἀληθὲς παρὰ τοῖς πολλοῖς , οἷα τὰ τῆς Στοᾶς ἐστι καὶ ἃ ἐκείνη φησίν , οὐκ ἂν εὐλόγως | ||
| . Ξενοκράτης δὲ ὁ Πλάτωνος ἀκουστὴς καὶ οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς φιλόσοφοι ἔλεγον ῥητορικὴν ὑπάρχειν ἐπιστήμην τοῦ εὖ λέγειν , |
| , καὶ τὴν νῦν οὖσαν γραφήν . ΟΡΙΚὰ παραγραφικὰ ἐξ ἀντιθέσεως : ἀλλ ' οὐκ ἠμνημονήσαμεν , φησὶ , τῆς | ||
| ἀλλὰ πολὺ θαυμαστότερον ἦν ” : ἐσαφηνίσθη γὰρ διὰ τῆς ἀντιθέσεως . τάττεται καὶ ἐπὶ τοῦ ἀνυπόπτου : Εὔπολις Μαρικᾷ |
| ἢ περὶ ὀρθότητος ὀνομάτων , λογικός : Θεαίτητος ἢ περὶ ἐπιστήμης , πειραστικός : Σοφιστὴς ἢ περὶ τοῦ ὄντος , | ||
| τῇ ποιότητι , ὅτε ἔλεγεν ὅτι πρότερον τὸ ἐπιστητὸν τῆς ἐπιστήμης , τῶν μέντοι ἀντικειμένων ἐν πάσῃ κατηγορίᾳ ἐδεήθη : |
| ὅτι παραφθορὰ τῆς ἰατρικῆς ἐστιν : ἐκ γὰρ ἀγαθοῦ τῆς ῥητορικῆς γνόντες τὴν φύσιν αὐτῶν εἰς φθορὰν αὐτοῖς κατεχρήσαντο : | ||
| βούλεται δεῖξαι αὐτῷ ὅσον διάφορόν ἐστι τῆς ἀλη - θοῦς ῥητορικῆς πρὸς τὴν δημώδη , καὶ ὅτι ὃ μὲν σῴζει |
| συστηματικαὶ δέ , ὁπόταν ἐκ διαζεύξεως εἰς συναφὴν ἢ ἔμπαλιν μετέλθῃ τὸ μέλος . Μελοποιία δέ ἐστι ποιὰ χρῆσις τῶν | ||
| πρῶτός ἐστι φιλόσοφος : ὅταν δὲ ἀπὸ τῆς θέας ἐκείνης μετέλθῃ εἰς ἐπιμέλειαν τῆς πόλεως καὶ κατὰ τὴν θέαν ἐκείνων |
| κοινὰ τοῖς εἴδεσιν : ὡς εἰ ἀφέλοι τις ἀπὸ τῆς διαιρετικῆς καὶ τῆς ἀναλυτικῆς τὸ πρὸς τοὺς ὁρισμοὺς ἀποβλέπειν καὶ | ||
| στοιχεῖα παραλαμβάνων . τῶν γὰρ λογικῶν ἁπασῶν μεθόδων ἴδιον , διαιρετικῆς λέγω καὶ ἀναλυτικῆς ὁριστικῆς τε καὶ ἀποδεικτικῆς , καθολικὰς |
| δὲ μετὰ τὸν καταρτισμὸν πρὸς ἀσφαλῆ γνῶσιν τῆς τῶν ὀστέων καταταγῆς πειράζειν τὰ φυσικὰ τῆς χειρὸς ἐνεργήματα , κάμψιν λέγω | ||
| ὀφειλόντων παρατηρήσεως τυχεῖν . Ἔτι δὲ ἐπὶ τῆς τῶν πόλεων καταταγῆς τὰς μὲν παραλίους προχειρότερον ἄν τις ὑπογράφοι , τάξεώς |
| ἔστι γὰρ ἡ διάθεσις ἀπὸ τοῦ τύπτειν ἐπ ' αἰτιατικὴν μετιοῦσα τὴν Ἀπολλώνιον . κἂν ἐν δοτικῇ δέ ποτε ὁ | ||
| ἔξωθεν περιαγομένη τε καὶ κυκλογραφοῦσα ἀπ ' ἄλλου εἰς ἄλλον μετιοῦσα τόπον : ἐπὶ δὲ τῆς κλειομένης ἢ ἀνοιγομένης θύρας |
| πέντε πεντάδος καὶ ἀεὶ οὕτως : διὰ γὰρ τῆς τοιαύτης γραφῆς καὶ σημάνσεως ἡ τῶν φρασθησομένων ἐπιπέδων τε καὶ στερεῶν | ||
| φοινικίσι προσβάλλει τι ἄνθος τῷ στρατοπέδῳ , καὶ χαρίεν τῆς γραφῆς οἱ ἄλλος ἄλλως πεπτωκότες ἵπποι τε ἀτακτοῦντες μετ ' |
| ποιεῖ τὴν μετοχήν , ἐτετύφειν τετυφώς , ἐτύφθην τυφθείς , ἐτίθην τιθείς . Δυϊκά . Τιθέντε , τιθείσα . Πληθ | ||
| καταλύων τὰς θυσίας . ἐγὼ δ ' εἰ μὲν νόμους ἐτίθην περὶ τῆς ἀναγραφῆς , ἡγούμην ἂν ἐξεῖναι Νικομάχῳ τοιαῦτα |
| συμφωνοῦσι τὰ σχήματα αὐτῶν τοῖς σχήμασι τῆς καταρχῆς καὶ ὅτε ἐπιβλέπουσι τὸν τόπον τοῦ μερισμοῦ καὶ τὸν κύριον τοῦ ζῳδίου | ||
| Δωροθέῳ σφόδρα καλῶς εἰρημένα . ἄλλοι δέ , φησίν , ἐπιβλέπουσι τὸν κλῆρον τοῦ ἔρωτος , δηλονότι πῶς κεῖται , |
| , μηδενὸς εὑρισκομένου κανόνος τῆς κατ ' ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων ὑπάρξεως , ἢ ἀνάπαλιν ὡς προπετεῖς ἐλέγχεσθαι τοὺς σκεπτικοὺς καὶ | ||
| εἶναι : τὸ δὲ ἐπ ' ἴσης ὡς κέντρον ὂν ὑπάρξεως καὶ ἀνυπαρξίας : ἴσον γὰρ ἑκατέρας ἀπέχει . τὸ |
| δεῖ πράττειν , καὶ ἐφ ' ὧν ἐκ τῆς κεφαλῆς ἐπινοήσομεν τὸ αἷμα καταφέρεσθαι καὶ ἐφ ' ὧν διὰ δριμὺν | ||
| τι θέλομεν , τὸ μὲν πάντῃ πάντως ἀπλατὲς μῆκος οὐκ ἐπινοήσομεν , στενὸν δέ τι ληψόμεθα πλάτος , ὥστε τὴν |
| δὲ περὶ αὐτῶν φέρειν οὐ δέομαι τοῖς διεληλυθόσιν αὐτοῦ τὰς ἱστορίας . ταῦτα μὲν οὖν ἂν ἔχοι τις εἰπεῖν , | ||
| ἀποδημήσαντα σημαίνοντες , ὀνοκέφαλον ζωγραφοῦσιν , ἐπειδὴ οὔτε ἀκούει τινὸς ἱστορίας , οὔτε τῶν ἐπὶ ξένης γινομένων αἰσθάνεται . Φυλακτήριον |
| μᾶλλον δὲ τίνος αὐτῶν ἀπείρων οὐσῶν ; Εἰ δὲ τῆς τεταγμένης , οὐ πάσης μὲν οὐδὲ τῆς τοιαύτης : πολλαὶ | ||
| παρεληλυθότα χρόνον καὶ μέλλοντα , καὶ τῆς πραγματικῆς μέσης ἀμφοτέρων τεταγμένης , καὶ φύσει μὲν εἰς τὸ μέλλον ἐχούσης τὸν |
| , γνωστέον ὅτι , εἴπερ ἡ ἐμπειρία ἐκείνη περὶ τῆς ἀκαταληψίας τῶν ἀδήλων διαβεβαιοῦται , οὔτε ἡ αὐτή ἐστι τῇ | ||
| τι πρᾶγμα ἢ εὕρεσιν ἐπακολουθεῖν εἰκὸς ἢ ἄρνησιν εὑρέσεως καὶ ἀκαταληψίας ὁμολογίαν ἢ ἐπιμονὴν ζητήσεως . διόπερ ἴσως καὶ ἐπὶ |
| ἐπὶ τὸ καθόλου καὶ τὴν ἀρχὴν ἡ ἀπὸ τῶν τοιούτων στάσεών τε καὶ περιλήψεων πρόοδος . τὸ δ ' ἕως | ||
| ἐπεὶ καὶ τοὐναντίον τὴν παρὰ φύσιν κίνησιν ταραχῶν καὶ θορύβων στάσεών τε καὶ πολέμων αἰτίαν εἶναι συμβέβηκεν , ἣν μετίασιν |
| ἐρώτημα ἀποκρινόμενον εἰπεῖν ἐμφρόνως : διὸ δὴ καὶ ἐμὲ τῆς ἀποκρίσεως ὑμῖν δίκαιον τὰ νῦν προσλαμβάνειν . Εὖ λέγεις . | ||
| : Παλαμήδης ἐξ ἀντιβολῆς ἢ παραλογιστικῶς , νῦν δὲ ἐξ ἀποκρίσεως . Ἀτθίδα καὶ πέλαγος : γράφεται Ἀπίδα καὶ πέλαγος |
| καθάπερ οὖν πάμπολλός ἐστιν ἡ εὐχρηστία τῆς κατὰ τὸν Ἑλληνισμὸν παραδόσεως , κατορθοῦσα μὲν τὴν τῶν ποιημάτων ἀνάγνωσιν τήν τε | ||
| ἂν διαφέρωσιν , ἐκθέσθαι : δυνατὸν γὰρ ἀπὸ τῆς τοιαύτης παραδόσεως εἰδέναι , ἐπὶ τίνων ἁρμόσειαν οἱ εὐθύτρητοι . Σκυβάλων |
| ταῦτα , πῶς οὐκ ἂν εἴη ἐν αὐτοῖς καὶ τὸ πανηγυρικὸν , καὶ ἔτι πρὸς τούτοις καὶ τοῦτο συντελεῖ πρὸς | ||
| ἀποτροπὴν καὶ τὸ δικανικὸν εἰς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν καὶ τὸ πανηγυρικὸν εἰς ἐγκώμιον καὶ ψόγον . Τούτῳ δέ , φασί |
| Ἔνθα κορυσσομένης ] τὴν ἀρχὴν ποιουμένου τοῦ Τυρσηνικοῦ πελάγους τῆς αὐξήσεως τῇ τῶν κυμάτων φορᾷ . Ὥσπερ γὰρ ἤπειρός ἐστι | ||
| ἐναντία . ταῦτα δὲ ἄκρα μεταβολῆς , ὁμοίως δὲ καὶ αὐξήσεως μὲν τὸ πέρας τοῦ κατὰ τὴν οἰκείαν φύσιν τελείου |