| , εἰ καὶ σφόδρα βούλοιτο , πάλιν ὀρθοῦσθαι , ἀλλὰ μοχθήσει σπαίρουσα καὶ περιττῶς κινοῦσα τοὺς πόδας καὶ γελωμένη , | ||
| περικυλιόμενος εἰς τὴν τοῦ δεκανοῦ κακωτικὴν αἰτίαν καὶ πλεύσει καὶ μοχθήσει διὰ τὴν τοῦ κήτους οὐράν : πολλὰ δὲ δραμεῖται |
| δ ' , ὡς ἐν ἱερῶι μάντεσίν τ ' ἐσθλοῖς τραφείς , οἰωνὸν ἔθετο κἀκέλευς ' ἄλλον νέον κρατῆρα πληροῦν | ||
| καὶ ἐν ᾧ διηγοῖτο ὁ ἐναντίως ἐκείνῳ φύς τε καὶ τραφείς . Ποῖα δή , ἔφη , ταῦτα ; Ὁ |
| . βοός , νεόπλυτον εἴλυμα κακῆς ἀσπίδος , ἀρτοπώλισιν κἀθελοπόρνοισιν ὁμιλέων ὁ πονηρὸς Ἀρτέμων , κίβδηλον εὑρίσκων βίον , πολλὰ | ||
| πλευρῇσι βοὸς νεόπλυτον εἴλυμα κακῆς ἀσπίδος , ἀρτοπώλησι καὶ ἐθελοπόρνοισιν ὁμιλέων , κίβδηλον εὑρίσκων βίον , πολλὰ μὲν ἐν δουρὶ |
| , ὁ μὲν μέγιστος , ὁ δὲ πάνυ τῇ ἡλικίᾳ χαμαίζηλος , εἶτα δεήσειεν ἀπισῶσαι αὐτοὺς ὡς μὴ ὑπερέχειν θατέρου | ||
| οὐ δένδρον τὴν ἄκανθαν ἐξ ἧς ὁ φλοιός , ἀλλὰ χαμαίζηλος ἡ βοτάνη . τῷ δὲ δένδρῳ τῷ ἐν Γαδείροις |
| πατραλοίας , . , . * ? Ἀπήμων : ὁ ἀβλαβής : παρὰ τὸ πήθω , ὁ δεύτερος ἀόριστος ἔπαθον | ||
| μὴ θῦσαι αὐτὸν καὶ λέγοντος , ὡς οὐ μόνον αὐτὸς ἀβλαβής ἐστι τοῖς ἀνθρώποις , ἀλλὰ καὶ ὠφελιμώτατος : τοὺς |
| ἄλληκτον καμάτοισιν ὀϊζυροῖς φθινύθοντες . εἰ μή πως δ ' εὐεργὸς ὁρώη σχήματα ταῦτα , καὶ πότμῳ στυγερῷ ζωῆς ἐπὶ | ||
| τε φῆμιν ὀπάσσει θηλυτέρῃσι γυναιξί , καὶ ἥ κ ' εὐεργὸς ἔῃσιν . ” ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους |
| . ἀλλ ' ἄγε , τίς τοι ἔπειτα μετοιχομένη φάος οἴσει ; δμῳὰς δ ' οὐκ εἴας προβλωσκέμεν , αἵ | ||
| τῶν ἐν μέθῃ τὴν ἀλήθειαν λεγόντων . Τὸ πέλαγος πρότερον οἴσει ἄμπελον : ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων . Τὸν καπνὸν φεύγων |
| “ καί κ ' ἀλαός τοι ξεῖνε διακρίνειε τὸ σῆμα ἀμφαφόων . ” ἀμφιστρεφέες ἀλλήλαις περιπεπλεγμέναι : “ κεφαλαὶ δέ | ||
| οὐκ ἐτέλεσσε . Κεῖνο δέπας περικαλλὲς ἐθάμβεεν ἐν φρεσὶ Μέμνων ἀμφαφόων καὶ τοῖον ὑποβλήδην φάτο μῦθον : Οὐ μὲν χρὴ |
| τοὺς ἐπαίνους , εἴ σοι κατά τι τὸν νοῦν ὑπὸ γλυκυτάταις ἐποίησε φροντίσιν , ἤγουν τὴν γλυκυτάτην φροντίδα , τῶν | ||
| εἴ τί τοι Πίσας τε καὶ Φερενίκου χάρις νόον ὑπὸ γλυκυτάταις ἔθηκε φροντίσιν , ὅτε παρ ' Ἀλφεῷ σύτο δέμας |
| Ἆρά γε ὁ φθονῶν χαίρει ; Οὐδαμῶς , ἀλλὰ μᾶλλον λυπεῖται . ἀπὸ τοῦ ἐναντίου ἐκίνησε τὸν πλησίον . Τί | ||
| τὸν τοῦ φίλου τρόπον , καὶ οἷς χαίρει καὶ οἷς λυπεῖται , καὶ δύναται παραμυθήσασθαι ῥᾳδίως . κατὰ τοῦτον μὲν |
| , τοσοῦτον πάλιν ἄχθεται ἐπὶ τῷ ἀδίκῳ . Ὁδὸν ἀπιὼν ὁδοιπόρος γε πάλαι εὑρεῖν αἰτεῖ τῷ Διὶ καθ ' ὁδὸν | ||
| . Καὶ γὰρ τῶν ἐκ γῆς φυομένων παντοδαπὸς μὲν θεατὴς ὁδοιπόρος , ὁ δὲ γεωργός , ὑγιής : ὁ μὲν |
| τὸν αἴσχιστον ὡς καλὸν ἐπαινῶν ἄλλο τι ἢ προφέρει τὸ αἶσχος αὐτῷ ; ἢ ὁ τὸν ἀνάπηρον ὁλόκληρον εἶναι λέγων | ||
| πᾶσαι ; Κάλλος μὲν γὰρ ἔστω καὶ ὑγίεια ἑκατέρα , αἶσχος δὲ καὶ νόσος καὶ ἀσθένεια καὶ ἀδυναμία ὅλως ; |
| λάμπρ [ ' ἀπορρυπαίνεται ] ? [ ψόφῳ ] νεώρει κόλακι [ ] ποιμένων ποθέν [ ] . [ ! | ||
| ' ἑτεροδακνεῖ . Πλάτων δ ' ἐν Φαίδρῳ φησί : κόλακι , δεινῷ θηρίῳ καὶ βλάβῃ μεγάλῃ ἐπέμιξεν ἡ φύσις |
| πόλιν ἤ τινα ἄλλον , ὧν αὐτῷ διαφέρει , καὶ δραμεῖται καὶ μέγα βοήσει . χωρὶς δὲ τοιαύτης ἀνάγκης οὐ | ||
| ὧι μὴ δέδωκεν ἡ τύχη | κοιμωμένωι , | μάτην δραμεῖται , κἂν | ὑπὲρ Λάιδαν δράμηι . ἔθιζε ϲαυτὸν |
| ἀνυπεύθυνά ἐστιν , οἷον συνεχῶς τις τοῖς τῶν ἀνδροφόνων χρῆται καθαρσίοις καὶ κρίνεται φόνου : ἐνταῦθα γὰρ ἀνυπεύθυνόν φησι τὸ | ||
| ποικίλου . λέγεται γὰρ ὅτι χιτῶνα ποικίλον ἔσχεν , οὔτε καθαρσίοις περιρρανάμενος ἱεροῖς , ἀφ ' ὧν ἑαυτὸν ἂν ἔγνω |
| καὶ πλέον θρήνου ἄπεστιν ἢ βίος τε εὐκλεὴς καὶ θάνατος ὡραῖος ; ἐγκωμίων δὲ τί ἀξιώτερον ἢ νῖκαί τε αἱ | ||
| περὶ τοῦ ἐπιθέτου κάλλους ἐν λόγῳ . Ὁ δὲ λεγόμενος ὡραῖος λόγος καὶ ἡ ἁβρότης οὐ τούτου τοῦ κάλλους , |
| πληττόμενος , βλαπτόμενος , ἀπὸ τῆς ἄτης . Ἀπηχής : ἀηδής . Ἀνασιμῶσαι : τὸ ἀναλῶσαι καὶ δαπανῆσαι . Ἀρχαιρεσιάζειν | ||
| καὶ ὑπὲρ αὑτοῦ δὲ λέγειν , ὡς ἡδύς ἐστι καὶ ἀηδής , ἀμφότερα δὲ οὐκ ἔχοντα οὐ ῥᾴδιον ἄνθρωπον λαβεῖν |
| , ὁμόφωνος τῶι πάθει , τοῦ δὲ κυρίου τῆς πόλεως βαρύς , ὡς τὸ κόντος καὶ πόντος . . . | ||
| : πορνεία . Ἶρις : ὄνομα θεᾶς . Βριθύς : βαρύς . Πορίζω : δίδωμι . Πινδαρικός : ὄνομα κτητικὸν |
| ἥδιστον ἄλσος τὸν νεὼν παραπέμπουσαν . αὗται παντοδαποῖς θάλλουσαι τοῖς ὠνίοις πλουσίοις ἅμα καὶ μέτρια κεκτημένοις τὰ πρόσφορα διανέμουσιν ἀκοσμίας | ||
| ἐλαιοπληθής : ὡς οἰνοπληθής . ἐπώνια : τὰ ἐπὶ τοῖς ὠνίοις προσδιδόμενα ἔξωθεν , χάριτος ἕνεκα . ἐπιδείκνυ : τὸ |
| εὑρίσκοι τοὺς ἄρχοντας ἀληθῶς ἐπιστήμονας καὶ οὐ δοκοῦντας μόνον , ἐάντε κατὰ νόμους ἐάντε ἄνευ νόμων ἄρχωσι , καὶ ἑκόντων | ||
| κἂν πάνυ φαῦλος ᾖ ὁ λέγων , ἐάντε γυνὴ ἀκούῃ ἐάντε ἀνὴρ ἐάντε μειράκιον , ἐκπεπληγμένοι ἐσμὲν καὶ κατεχόμεθα . |
| βέλτιον γὰρ ἐχθροῖς καταλιπεῖν ἢ ζῶντα τῶν φίλων ἐπιδέεσθαι . εὐπροσήγορος καὶ κοινὸς γίνου τοῖς συναντῶσί σοι , εἰδὼς ὅτι | ||
| λαμπρῶν . αἱρεθεὶς δ ' ὁ στρατηγὸς ἔστω χρηστός , εὐπροσήγορος , ἕτοιμος , ἀτάραχος , μὴ οὕτως ἐπιεικὴς ὥστε |
| Καί κεν λοιγήεντι παρασχεδὸν ἄχθος ἀμύνοις τοξικῷ , εὖτ ' ἀχέεσσι βαρύνηται ποτῷ ἀνήρ . τοῦ καὶ ἔνερθε γλῶσσα παχύνεται | ||
| τι σίτου μνώοντ ' οὔτε ποτοῖο : κατήμυσαν δ ' ἀχέεσσι θυμόν , ἐπεὶ μάλα πολλὸν ἀπ ' ἐλπίδος ἔπλετο |
| καθιζόμενον ἔμπροσθεν τῶν βοῶν αὐτοῦ εἰς ἀροτριασμόν : ὑπῆρχεν δὲ γηραλέος πάνυ τῇ ἰδέᾳ : εἶχεν δὲ ἐνηγκαλισμένον τὸν υἱὸν | ||
| ὁπόσον κεν ἔχων ἀφίκοιο οἴκαδ ' ἄνευ προπόλου μὴ πάνυ γηραλέος . ἀνδρῶν δ ' αἰνεῖν τοῦτον ὃς ἐσθλὰ πιὼν |
| δὲ ὁ πολὺς πλοῦτος αὐτοῖς κέκρυπται , ἀντὶ τοῦ ἐν ἀφανείᾳ . ὑπὸ δὲ σώματι γᾶς : πολλὴ τῆς γῆς | ||
| δυσμενῶν καὶ ἀπηνῶν ἀπαντήσασα κεφαλῇ , τὴν ἀλαζονείαν αὐτῶν ἐν ἀφανείᾳ τιθεῖς . ἔθος δὲ Πινδάρῳ ἀπὸ ἑνικοῦ εἰς πληθυντικὸν |
| ἄγαλμα Ἀθηνᾶς πεποίηται . Γυθίου δὲ τρεῖς μάλιστα ἀπέχει σταδίους ἀργὸς λίθος : Ὀρέστην λέγουσι καθεσθέντα ἐπ ' αὐτοῦ παύσασθαι | ||
| τοῦ κατηνάλισκε , κατήσθιε , καὶ διὰ . . . ἀργὸς ἦν . : Ἀττικοὶ δὲ ἐπὶ τῶν θηλυκῶν ἀρσενικῶν |
| αὐτοῖς . ἐν κακοῖσι ] ἐν δυστυχίαις . Ξ ἐν κακοῖσι ] ἤγουν ἐν συμφοραῖς . εὐεστοῖ ] εὐδαιμονίᾳ , | ||
| ἄλλα ἃ δεῖ πάντα . λδʹ . Ἐπὶ τοῖσι μεγάλοισι κακοῖσι πρόσωπον ἢν ᾖ χρηστὸν , σημεῖον χρηστόν : ἐπὶ |
| οἷον ἀπὸ γραμματικῆς εἰς χαλκευτικήν . Ἀργυρὰν λιμόν : τοῖς ἀπειθοῦσιν ὁ Ἀπόλλων ἠπείλησε πολλάκις ἀργυρὰν λιμὸν ἀποπέμπειν , ὡς | ||
| , πάντας αὐτίκα ἀπογράφεσθαι καὶ διδάσκειν : ἀπειλαί τε τοῖς ἀπειθοῦσιν ἐπετίθεντο . καὶ τὴν ὕπατον ἀρχὴν ἐς τὸ λοιπὸν |
| βλάπτεται : ἴσον γάρ ἐστι τῷ εἴ τις μεθύει , βλάπτεται . τὸν τοιοῦτον λόγον ἀκριβέστερον ἐν τῷ περὶ συντάξεως | ||
| ὅλου τοῦ προσώπου : βαρεῖται γὰρ ὑπὸ τῶν καταπλασμάτων καὶ βλάπτεται πρὸς τῶν ἐμβροχῶν καταρρεουσῶν . καὶ ἐπὶ τῶν πολυκινήτων |
| , Σειρίου ἀντέλλοντος , ὅτε σκυλακόδρομος ὥρη νυκτιφαής τ ' ἄστροισι θεὰ πλήθουσα Σελήνη δέρκηται † τότε δ ' ἠελίῳ | ||
| δορός . καὶ νύκτα ταύτην ἣν λέγεις ἐπ ' ἀσπίδος ἄστροισι μαρμαίρουσαν οὐρανοῦ κυρεῖν τάχ ' ἂν γένοιτο μάντις ἡ |
| . ” ἄροιτο ἀπενέγκοιτο , λάβοι : “ κλέος ἐσθλὸν ἄροιτο . ” ἀργαλέην : “ ἀργαλέην , πολέμοιο τέρας | ||
| πολλὰ μάλ ' , οὐδ ' ἂν νηῦς ἑκατόζυγος ἄχθος ἄροιτο . στρεπτὴ δὲ γλῶσς ' ἐστὶ βροτῶν , πολέες |
| τὴν ἐπίγνωσιν , καὶ μετὰ τὴν κατάληψιν αὖθις ἡ γνῶσις ἀσύμφορος . ὅτι δὲ οὐ διὰ τῶν χαρακτήρων ἡ κατάληψις | ||
| καὶ τὰς πρὸς αὐτὸν μαρτυρίας τῶν ἀγαθοποιῶν . Σελήνη αὐξιφωτοῦσα ἀσύμφορος τοῖς εἰργομένοις , λήγουσα δὲ σύμφορος . Σελήνη λύουσα |
| : ἁπαλὸν κακοπάθειαν ' . . . . ἀτάρβητος : ἄφοβος : παρὰ τὸ τάρβος . ἢ ἀθάρβητός τίς ἐστιν | ||
| τῶν ἀληθῶν , χρωμένους ὑποκινδύνοις βέλεσιν , ὅπως μὴ παντάπασιν ἄφοβος ἡ πρὸς ἀλλήλους γίγνηται παιδιά , δείματα δὲ παρέχῃ |
| καὶ τὸ ἐπίγραμμα καὶ τὸ χαλκοῦν ἑστάναι μέγα δοκεῖ τοῖς γενναίοις ἀνδράσι , καὶ μισθὸς οὗτος ἄξιος τῆς ἀρετῆς τὸ | ||
| γὰρ ἂν τὰ αὑτῶν σιγᾶ - σθαι , τοῖς δὲ γενναίοις ὑμῖν λόγων δεῖ καὶ μάλιστα δεῖ , οἷς τὰ |
| ! ] μὲν προπετέστερος ὑπάρχων ? ? καὶ [ ] ἰταμός ? [ ] ? , οὐχ ἁρμόζει [ ] | ||
| ἢ ἀΐτης κυρίως ὁ μέσος , ὁ μήτε θρασὺς μήτε ἰταμός : [ ἀΐτης οὖν ὁ μὴ ] ἰταμὸς ἀλλὰ |
| ἔπλετο φύξις . ἐν ὀκταπόδῳ δὲ Σελήνη Σκορπίῳ εἰ βεβάῃσιν ἀεικείῃ μιν ἐρύξει οὐδ ' ὀλίγον μίμνοι κεν ἐπὶ χρόνον | ||
| πρώτοις τετρύσεται ἐν κακότητι . Καρκίνος αὖτ ' ἐπὶ δηρὸν ἀεικείῃ μιν ἐρύξει . εὖτε δὲ βρυχητῆρος ὑπερφορέοιτο Λέοντος ἀνδρὸς |
| τὸν μέγαν σπόνδυλον λορδὸν τὸν αὐχένα ἔχειν , ὡς μὴ προπετὴς ἔῃ αὐτέοισιν ἡ κεφαλή : στενοχωρίην μὲν οὖν πολλὴν | ||
| νίκας τῆς Ὀλυμπίας τῆς οὔσης παρὰ τῷ Κρονίῳ τεμένει ὁ προπετὴς κλῆρος ὑμᾶς ἀπεστέρησεν , ὦ Ἀλκιμίδη . δελφῖνί κε |
| κύκλον . Φωριαμὸν δ ' ὀνόμηνεν , ὅ μιν κύθε φώριον ἄγρην : ἐκ τοῦ φωριαμὸς κικλῄσκεται ἀνθρώποισι . Λάδωνος | ||
| μόνον ὢν ὑπόδικος ὧν ἐπεχείρησε βλάπτειν καὶ κατατιθέτω διπλοῦν τὸ φώριον , ἄδικον ὠφέλειαν ἐξιώμενος βλάβῃ δικαιοτάτῃ . ἐὰν δὲ |
| ἐμοῖς βουλεύμασιν , πρῶτον μὲν εὐσέβειαν ἐκ πατρὸς κάτω θανόντος οἴσῃ τοῦ κασιγνήτου θ ' ἅμα : ἔπειτα δ ' | ||
| . ἀλλ ' οὐ μὰν οὐδ ' ὧς ἄτερ ὅρκου οἴσῃ ἄεθλον . Ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐκέκλετο φώνησέν τε : |
| ὑποκλέπτουσα παρειὴν καὶ χθονὸς ἔξεεν ἄκρον ὑπ ' ἴχνεσιν , αἰδομένη δὲ πολλάκις ἀμφ ' ὤμοισιν ἑὸν συνέεργε χιτῶνα . | ||
| εὐνῇ Διὸς ἱεμένοιο λέξασθαι , ἀλλ ' ἐμέ γ ' αἰδομένη καὶ ἐνὶ φρεσὶ δειμαίνουσα ἠλεύω : ὁ δ ' |
| , μόνον δὲ ποιεῖ : ὃ γὰρ ἔχει τῷ ἐφεξῆς διδοῦσα ἀπροαιρέτως , τὴν δόσιν τῷ σωματικῷ καὶ ὑλικῷ ποίησιν | ||
| σαυτὸν διαφθείρεις , αἴσθοιτο , μέγα ἂν στενάξαι τοσούτῳ κακῷ διδοῦσα ἀφορμήν . ἀλλ ' ὑπὲρ μὲν τούτων εἰ μὴ |
| τοῦ δείπνου “ ταύτην ” φησὶ “ κομισάτω τις τῇ ξένῃ . μὴ εἴπῃ δὲ παρὰ τοῦ κυρίου , ἀλλὰ | ||
| δὲ κακῶς ἔχων τῷ ἰδίῳ δεσπότῃ ἀχθήσεται ἢ ἐν τῇ ξένῃ δεσμώτης ἔσται . Ὅταν δὲ ἀγαθοποιοὶ ὁρῶσι τὴν Σελήνην |
| εἶναι , πάντα τὸν ἄλλον περίβολον ἀσφαλὴς ἐπιεικῶς οὖσα καὶ δυσπρόσιτος . ἔμελλε δ ' , ὃ πάσαις φιλεῖ συμβαίνειν | ||
| ἀθρόως , εἴθιζεν δὲ καὶ ἐς αἰδῶ καὶ φόβον , δυσπρόσιτος ὢν καὶ δυσχερὴς ἐς τὰς χάριτας , καὶ μάλιστα |
| δὲ ἐπαινῶν , ἡμᾶς δὲ αἰδούμενος πράξει ταῦτα ἃ πράξας εὐδοκιμήσει . Ἄνελε , πρὸς Ἑρμοῦ , τουτὶ τὸ προοίμιον | ||
| τί ἂν κερδαίνοιμεν ἀπὸ τῆς αἰκίας , δι ' ἣν εὐδοκιμήσει παρὰ τοῖς ἡμῖν ἐναντίοις . εἰ δὲ δὴ καὶ |
| τε οὖν κελεύει παρασκευασθῆναι ἐναγισμούς τε παντοδαπούς . ὡς δὲ διηγγέλη τῷ τῶν Ἀλεξανδρέων πλήθει , φύσει μὲν ὄντι τὰς | ||
| γῆν ὡμολόγει τε χαριστήρια ἔθυέ τε σωτήρια . ὡς δὲ διηγγέλη τοῦτο τοῖς στρατιώταις , ὧν οἳ μὲν ἤδη περὶ |
| πέρκας εὐθὺς ἵησιν ἐν οἴδμασιν ἢ κορακίνους ἀσπαλιεύς , πρώτης ὀρέγων ξεινήϊα φορβῆς . αὐτὰρ ὅ γ ' ἁρπάγδην κεχαρημένος | ||
| ' ἴμεν αἰτήσων ἐνδέξια φῶτα ἕκαστον , πάντοσε χεῖρ ' ὀρέγων , ὡς εἰ πτωχὸς πάλαι εἴη . οἱ δ |
| Φοίνικι , ἀλλὰ κλάει μὲν δι ' αἰχμάλωτον κόρην , κυλινδεῖται δὲ χαμαὶ δι ' ἑταίρου θάνατον ἀναγκαῖον , καὶ | ||
| εἴρηται , ὅτι παραπλησίως τῷ σκώληκι τῷ ζώῳ τὰ κύματα κυλινδεῖται . στρεβλός : ὁ διάστροφος τοὺς ὀφθαλμούς , ἀλλ |
| ' ἐκ τῶν αὐτῶν ἀεὶ χρηστὰ καὶ ὅμοια γίνεσθαι , ἀλλοῖα δὲ συμβαίνει διὰ τὴν ἀνωμαλίαν τῶν δυνάμεων τῶν ἐν | ||
| τῶν ταγμάτων μικρότερα , τὰ δὲ τῶν μοιραρχῶν τελειότερα καὶ ἀλλοῖα , ὁμοίως δὲ καὶ τὸ τοῦ μεράρχου ἐνηλλαγμένον πρὸς |
| ἀνάγκης , καὶ τύπος ἀντίτυπος , καὶ πῆμ ' ἐπὶ πήματι κεῖται . Ἔνθ ' Ἀγαμεμνονίδην κατέχει φυσίζοος αἶα : | ||
| Ἀβαντιάδαο νέκυν κτερέιξεν ὅμιλος . ἄτλητον δ ' ὀλοῷ ἐπὶ πήματι κῆδος ἕλοντο : δὴν ἄρ ' , ἐπεὶ καὶ |
| ἀδιατύπωτος κακομήχανος αἰσχροκερδὴς φίλαυτος ἐθελόδουλος ἐθέλεχθρος δημοκόπος κακοικονόμος σκληραύχην θηλυδρίας ἐξίτηλος ἐκκεχυμένος σκωπτικὸς τρώκτης ἠλίθιος βαρυδαιμονίας ἐμπεφορημένος ἀκράτου . τοιαῦτα | ||
| θύειν . ἐρυμάτων : στηριγμάτων . εἶργεν : ἐκώλυεν . ἐξίτηλος : ἀσθενής . ζώνη : ὁ τόπος , εἰς |
| , ὥστε μὴ διακρίνειν ἐν ὀρθῇ φρενὶ παρὰ καιρόν , δυσπαλὲς καὶ δύσκολον ὑπάρχει . . Τὸ φρενὶ μὴ παρὰ | ||
| πολλᾷ ῥέπον , τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων . τὸ δὲ δυσπαλὲς ἀπὸ τῶν δοράτων ἔχει τὴν μεταφορὰν , καὶ τὸ |
| καταφρονῶν οὐ πάνυ ἄχθεται ἀδικούμενος καὶ ζημιούμενος . μᾶλλον γὰρ ἄχθεται εἴ τι προσῆκον ἀναλῶσαι οὐκ ἀνάλωσεν ἢ εἴ τι | ||
| οὐχ ὑποπίνεις ; οὐχ ὑπολύσεις σαυτόν ; ὁ δ ' ἄχθεται αὐτὸς ὁ θύων τῷ κατακωλύοντι καὶ εὐθὺς ἔλεξ ' |
| σφαίρας ἴχνος εἴκει γὰρ ἤδη θυμὸς οὐδ ' ἔτ ' ἀντέχει θινῶδες ὡς ἄγκιστρον ἀγκύρας σάλῳ ναῦς ὥς τις ἐκ | ||
| λιμοῦ μέγιστόν ἐστιν ἄκος : πρὸς ἅπαντας γὰρ καιροὺς ἀέρων ἀντέχει καὶ οὐδέποτ ' ἐπιλείπειν δύναται , κἂν τοῦ ἄλλου |
| Αἰγύπτῳ καὶ Αἰθιοπίᾳ : μετὰ δὲ ἀρκτοῦρον παύεσθαι τὴν πλήμμυραν ἀποβαίνοντος τοῦ ὕδατος : ἔτι δ ' ἡμίψυκτον σπείρεσθαι τὴν | ||
| ἤτοι μηδενὸς ἄλλου ἀκολουθοῦντος αὐτοῖς ἢ ἐκ τῆς αἱρέσεως αὐτῶν ἀποβαίνοντος , εἰσὶ μόνα δι ' ἑαυτὰ αἱρετὰ καὶ διωκτά |
| προσόντων : ἐπεὶ καὶ τί φῶμεν ; εἰ κέχρηται τοῖς ὀργανικοῖς μέρεσι , βάσεις μὲν ἔχει τοῦ προέρχεσθαι χάρινβαδιεῖται δὲ | ||
| , τὸ δὲ ᾧ οὐκ ἔστιν , ὡς μή τινων ὀργανικοῖς χρωμένων τοῖς ἐν τούτοις σώμασιν , ἀλλὰ προσεχῶς μὲν |
| τούτους ἀλλοτρίως διέκειντο , δασμοφοροῦντες μὲν τοῖς Μινύαις ἐν τοῖς ἡρωικοῖς χρόνοις , ὕστερον δ ' ὑφ ' Ἡρακλέους ἐλευθερωθέντες | ||
| πρότερον † εὑρήσομεν ποτήριον εὐμέγεθες εἰργασμένον πλὴν τῶν ἐπὶ τοῖς ἡρωικοῖς . τὸ γὰρ ῥυτὸν ὀνομαζόμενον μόνοις τοῖς ἥρωσιν ἀπεδίδοσαν |
| τὸ ὁρᾶν γε ἐπίστασθαι θήσεις . τί γὰρ χρήσῃ ἀφύκτῳ ἐρωτήματι , τὸ λεγόμενον ἐν φρέατι συσχόμενος , ὅταν ἐρωτᾷ | ||
| ἵππῳ . ὁ δὲ προσβλέψας με ὡς οὐδὲ ὑγιαίνοντα τῷ ἐρωτήματι εἶπε : Πῶς δ ' ἂν ἵππῳ χρήματα γένοιτο |
| αἰτίαν , καθ ' ἣν ὁ δεύτερος ἁμαρτὼν καὶ μὴ σωφρονισθεὶς τῇ τοῦ προηδικηκότος τιμωρίᾳ , τήν τε ἐκείνου παντελῶς | ||
| ἀριστοκρατίαν αὔξων περιεφρόνουν τὸ δημοτικόν , ἐπεὶ δὲ τοῖς ἐμαυτοῦ σωφρονισθεὶς κακοῖς μετὰ μεγάλων μισθῶν ἔμαθον , ὅτι ἔλαττον ὑμῶν |
| . βαλών νιν ἀμφὶ χερσὶν ἐγκρατεῖ σθένει ῥαιστῆρι θεῖνε , πασσάλευε πρὸς πέτραις . περαίνεται δὴ κοὐ ματᾷ τοὔργον τόδε | ||
| ἀπηνῆ καὶ θρασεῖαν ὡς ἀκμαίαν καὶ ὀξεῖαν διαμπὰξ ] διόλου πασσάλευε ] διαπέρα ἐρρωμένως ] ἰσχυρῶς αἶ αἶ ] φεῦ |
| τοῦ κρέσσονος : ἐκ τῶν γνωμῶν τοῦ Δημοκράτους . Ἄμυρις μαίνεται : ἐπὶ τοῦ φρενήρους . οὗτος θεωρὸς ὑπὸ Συβαριτῶν | ||
| οὔτε εὐσεβὲς νεανίσκον ἄθλιον ἀνελεῖν , πιστεύσαντας μανίας λόγοις . μαίνεται γὰρ ὑπὸ λύπης . ” Ταῦτα εἰπόντος τοῦ Κλεινίου |
| τόδε γάρ ] καί καὶ ἄρκιον : βοηθητικὸν καὶ ὠφελιμώτατον αἴκε ] ἐάν πίῃσθα ] πίῃς ἔνθ ' ] ἐνταῦθα | ||
| γνώσομαι , ὡς καὶ παρ ' Ὁμήρῳ “ εἴσομ ' αἴκε μ ' ὁ Τυδεΐδης ” . Γ εἴσομαι δ |
| μηδὲν πάσχῃ . Γυνὴ ἥτις παχέα παρὰ φύσιν ἐγένετο καὶ πίειρα καὶ φλέγμα - τος ἐπλήσθη , οὐ κυΐσκεται τούτου | ||
| ἀποδεῖν τετάρτη λέγεσθαι μοῖρα τῆς Εὐρώπης , εὔυδρός τε καὶ πίειρα καὶ καρποῖς δαψιλὴς καὶ κτήνεσιν ἀρίστη νέμεσθαι , σχίζεται |
| ἀγήραος . ἄζωνος . ἀμφιπρόσωπος . ἀναγωγός . ἄφθεγκτος . ἔνυλος . ἐποχεῖσθαι . ἑπτάκτις . ζωναῖος . κηλίς . | ||
| φυτὸν λόγος ἐστὶν ἐν ζωῇ κείμενος . Εἰ δὴ ὁ ἔνυλος λόγος ὁ τοῦ φυτοῦ , καθ ' ὃν τὸ |
| μὴ εἴπῃς ὅτι ἀποθνήσκεις καὶ κακῶς ἔχεις . ἀλλὰ καὶ εἴπου σε δέοι ἐπιορκῆσαι , ἐπιόρκησον : ἐν καλῷ γάρ | ||
| , τοῖς δὲ ἧττον γίνονται ἐκ τῶν προηγησαμένων : ἔνθεν εἴπου τις πολλὰ ἐλάλησε καὶ ἀσθενέστερον ἐποίησε τὸν λάρυγγα , |
| τοὺς λόγους οὓς εἶπον ἐγκωμιάζων πολὺς ἦν τοῖς ἐπαίνοις καὶ ἐπαχθής . Συνδειπνούντων δ ' ἡμῶν ἁπάντων ἐν Λαρίσῃ , | ||
| ἄλλα οὐχ ὑπερήφανος δοκῶν εἶναι πολίτης οὐδὲ ὀγκώδης τε καὶ ἐπαχθής , ἀλλὰ κόσμιος καὶ εὐσταλὴς ἀνήρ : ἔπειτα τοῦτον |
| , ἵνα δοτικὴ ἀντὶ γενικῆς ἀκούηται , ὁμοίως τῷ Ἀχιλῆι δαμασθείς . Χρὴ οὖν προσανέχοντας τῷ προκειμένῳ λόγῳ μεταλαμβάνειν τὰς | ||
| ' ἕρπων μηνύει , κἂν μὴ θέλῃ . καὶ τότε δαμασθείς , ὀνομάσας μου τοὔνομα , πᾶσιν θρίαμβος ἐκβεβάστακται φίλοις |
| νοῦν δὲ ταπεινόν , ὡς ἔχει τὰ τοῦ Λυκόφρονος : ταπεινὸς δὲ ὁ νοῦν μὲν ἔχων ὑψηλόν , λέξεις δὲ | ||
| ἤθη πρὸς ἀπόνοιαν ἀποθηριοῦται : πᾶς γὰρ ὁ τῇ τύχῃ ταπεινὸς τοῦ μὲν καλοῦ καὶ τῆς δόξης ἑκουσίως ἐκχωρεῖ τοῖς |
| ἡ νῆσος ὅσα ἐργάζεται θάνατον : ἡ πόα δὲ ἡ ὀλέθριος σελίνῳ μέν ἐστιν ἐμφερής , τοῖς φαγοῦσι δὲ γελῶσιν | ||
| οὐρανιώνων τῶν ὑπὸ τὴν Οὐρανοῦ ἀρχὴν τεταγμένων . οὔλιος ἀστήρ ὀλέθριος καὶ χαλεπός . λέγει δὲ τὸν κύνα . οὐρῆας |
| : ὁπόταν θεὸς ἀνδρὶ χάρμα πέμψῃ , πάρος μέλαιναν καρδίαν ἐστυφέλιξεν . ζώει μὲν ἀποθανοῖσα : ἠστειεύσατο πρὸς τὴν τῆς | ||
| θεῷ ὁπόταν θεὸς ἀνδρὶ χάρμα πέμψῃ , πάρος μέλαιναν καρδίαν ἐστυφέλιξεν οὔτις ἑκὼν κακὸν εὕρετο ! ! ! νέων δὲ |
| Ἄττιν . παρ ' ἐμοὶ τὰ λίαν μειράκια χαρίζεται τοῖς ἡλικιώταις . ὥς ποτ ' ἐκήλησεν Καλλίστρατος υἷας Ἀχαιῶν , | ||
| ἱππότης ἑκάτερος , ὁ δὲ Ἀρσακόμας οἴκοι μένων τοῖς τε ἡλικιώταις διελέγετο καὶ ὥπλιζε δύναμιν παρὰ τῶν οἰκείων , τέλος |
| παρ ' ἡμῖν δ ' ὑλακτεῖν λέγεται . φωλεὸς καὶ κοίτη διαφέρει . φωλεὸς μὲν γὰρ ἐπὶ τῶν ἑρπετῶν τάσσεται | ||
| . ο . ἕσπερος ἑσπέρα α . δ . κοῖτος κοίτη γ . η . τάχα δή με διαῤῥαίσουσι καὶ |
| μεταλλαγᾷ δὲ πάντες ἐντὶ πάντα τὸν χρόνον . Ὃ δὲ μεταλλάσσει κατὰ φύσιν κοὔποκ ' ἐν ταὐτῷ μένει , ἕτερον | ||
| λοιπά . καὶ τροπικὰ μὲν ἐν οἷς γινόμενος ὁ ἥλιος μεταλλάσσει καὶ ποιεῖ τοῦ περιέχοντος τροπάς , οἷόν ἐστι ζῴδιον |
| τῶν ἔργων Πυθαγόρας μὲν σπονδειακῷ ποτὲ μέλει διὰ τοῦ αὐλητοῦ κατασβέσαι τοῦ Ταυρομενίτου μειρακίου μεθύοντος τὴν λύσσαν , νύκτωρ ἐπικωμάζοντος | ||
| ἐν τούτοις οἷς μέλλει ἔδεσθαι , ὅσον μόνον τὴν δυσχέρειαν κατασβέσαι τὴν ἐπὶ ταῖς αἰσθήσεσι ταῖς διὰ τῶν ῥινῶν γιγνομένην |
| ποτεοικότι καιρῷ . τὸν τιτθόν τε καὶ μαζὸν καὶ τροφὰν δόμεν μὴ καττὸ ἐπενθόν , ἀλλὰ μετά τινος προνοίας : | ||
| , δὸς ἐμὶν ὅ τι περ τεᾷ κεφαλᾷ θέλεις πρόφρων δόμεν ἐμὶν τεῶν . Τουτὶ παρέξει τὸ κακὸν ἡμῖν πράγματα |
| . ὁ μῦθος δηλοῖ , ὅτι Κύριος ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται , ταπεινοῖς δὲ δίδωσι χάριν . κώνωψ πρὸς λέοντα ἐλθὼν εἶπεν | ||
| ἴσον αὐτὰς ἀγαγεῖν : ἀρκοῦσα γάρ ἐστιν αὔξησις ἡ τοῖς ταπεινοῖς τὸ ἴσον πρὸς τὰ ἄγαν ὑπερέχοντα χαριζομένη : ἐὰν |
| τὴν ἀρχήν . ὁ δ ' ὡς ἀπῆλθε κινδυνεύσας καὶ ἀτιμασθείς , βουλεύεται ὅπως μήποτε ἔτι ἔσται ἐπὶ τῷ ἀδελφῷ | ||
| ἀπέστειλε λόγον , ἵνα κόσμῳ φανῇ , ὃς ὑπὸ λαοῦ ἀτιμασθείς , διὰ ἀποστόλων κηρυχθείς , ὑπὸ ἐθνῶν ἐπιστεύθη . |
| τόδε δ ' ἐστὶ τοιοῦτο : δεινῶς λεπτὸν καὶ τοῖς σκυβάλοις ἀμιγές . τοῦτό πῃ μὲν αὐτὸ μόνον δίεισι , | ||
| μάλιστα βαλάνοις . πιαίνεται δὲ καὶ πιτύροις σιτίνοις , καὶ σκυβάλοις τοῖς ἀπὸ τῆς ἅλω , καὶ τῷ σίτῳ . |
| τὸ αἴτιον ὑπάρχειν ἀνεύρετον ἢ δύσκριτον , ὥσπερ ἐν τοῖς καλοῖς καὶ ἐρασμίοις σώμασιν , οὐ πάντες τὸ αὐτὸ θαυμάζουσιν | ||
| ὥσπερ καὶ σὺ νῦν δή , ἔφη , τοῖς μὲν καλοῖς κἀγαθοῖς τῶν ἀνθρώπων καὶ τοῖς ἐπισταμένοις , ὅπου δεῖ |
| καὶ ἐπιθεμάτων καὶ τῆς ἄλλης ἐπιμελείας . Τοῖς ὑπὸ Πιτυοκάμπης δηχθεῖσιν , εὐθέως πόνος περὶ τὸ στόμα καὶ τὸν οὐρανίσκον | ||
| τῶν ὑπὸ βασιλίσκου δηχθέντων . ] Τοῖς δὲ ὑπὸ βασιλίσκου δηχθεῖσιν , ὡς Ἐρασίστρατός φησι , βοηθεῖ καστορίου ⋖ αʹ |
| ἄλλως : ἐμοὶ λόγος , φησὶ , λεπτὸς μὲν , ἐπίφθονος δὲ , τουτέστι : φθονηθησόμενος μὲν , δυνάμενος δὲ | ||
| λευκοῦ ζεύγους , ἐξυπτιάζων , περίβλεπτος ἅπασι τοῖς ὁρῶσι καὶ ἐπίφθονος . καὶ προέθεον πολλοὶ καὶ παρίππευον καὶ εἵποντο πλείους |
| . Ἐν δὲ τῇσιν ἡλικίῃσι τοιάδε ξυμβαίνει : τοῖσι μὲν σμικροῖσι καὶ νεογνοῖσι παιδίοισιν , ἄφθαι , ἔμετοι , βῆχες | ||
| βροτῶν ἡδὺς συνοικεῖν καί τιν ' εἰληχὼς χάριν οὐδεὶς ἐπὶ σμικροῖσι λυπεῖται σοφός γέρων γὰρ ὀργῇ πᾶς ὑπηρετεῖν κακός τοῦ |
| ἔφθασας τοὺς συντρέχοντας , οὐδὲ σωφρονέστερος νῦν ἢ πρότερον οὐδὲ δειλὸς ἧττον , οὐδ ' ἔλαττον ἀλγεῖς οὐδ ' ἐλαττόνων | ||
| ὡς ἔοικε τότε ταῦτα , Γ Ἡρακλῆς πεινῶν καὶ Διόνυσος δειλὸς καὶ μοιχὸς Ζεὺς Γ ὥστε καὶ αὐτοὺς Γ δοκεῖν |
| σοι εἶναι καὶ ἐλεινός ; Οὐκ ἔμοιγε , οὐδὲ μέντοι ζηλωτός . Οὐκ ἄρτι ἄθλιον ἔφησθα εἶναι ; Τὸν ἀδίκως | ||
| : καὶ ζηλῶσαι μὲν τὸ μακαρίσαι , ἀφ ' οὗ ζηλωτός , ζηλῆσαι δὲ τὸ ζηλοτυπῆσαι , ἀφ ' οὗ |
| εὐτελής ἐστι πυρετὸς μίαν ἡμέραν κρατῶν : γίνεται δὲ ἐπὶ θυμοῖς καὶ λύπαις , ἢ φροντίσιν , ἢ κόποις , | ||
| θεωροῦντες δῃουμένην ὑπὸ τῶν πολεμίων οὐκ ἐκαρτέρουν , ἀλλὰ τοῖς θυμοῖς προπίπτοντες ἐξεπήδων ἐκ τῆς πόλεως : κωλυόμενοι δ ' |
| καὶ τοὔνομα τῆς βασιλικῆς ἐξουσίας πάτριον ὑπάρχον ἡμῖν καὶ σὺν οἰωνοῖς αἰσίοις θεῶν ἐπικυρωσάντων παρεληλυθὸς εἰς τὴν πόλιν αὐτῆς ἕνεκα | ||
| λογισμόν , ὅτι καθέδρα μέν ἐστι καὶ στάσις ἀρίστη τῶν οἰωνοῖς μαντευομένων ἡ βλέπουσα πρὸς ἀνατολάς , ὅθεν ἡλίου τε |
| τοῦτο καὶ τὸ ἀλεξιφάρμακος ἀπὸ τοῦ ἀλέξω γέγονε καὶ τοῦ κακός , ἀλεξώκακος καὶ τροπῇ τοῦ ω εἰς ι ἀλεξίκακος | ||
| ἐφ ' ἑστίαν . πρὸς τοῖσδε νῦν ἄκουσον ὡς φαίνηι κακός : χρῆν ς ' , εἴπερ ἦσθα τοῖς Ἀχαιοῖσιν |
| ἰδοῦσα τὴν σκιὴν μείζω , τὸ κρέας ἀφῆκε , τῇ σκιῇ δ ' ἐφωρμήθη . ἀλλ ' οὔτ ' ἐκείνην | ||
| ὁ ποιητὴς , Ἀντικλείας : Τρὶς δέ μοι ἐκ χειρῶν σκιῇ εἴκελον . αὐτὸς δὲ ἡ ὑπόστασις ἡ ἀληθής . |
| ' ἄλλα πάντα καὶ μέρη τοῦ σώματος καὶ πάθη χρόνια χαίρει τῷ βοηθήματι . καὶ καυλὸς δὲ καὶ κύστις ἐν | ||
| ἰδιώτου μεῖζον οὐδὲν ἄν τις κατηγορήσειεν οὔτε πόλεως ἢ ὅτι χαίρει κακοῖς . ὃ γὰρ ἔσχατον εἶναι δοκεῖ τῶν ἀνθρωπίνων |
| καὶ ποιητὴν τῶν συμπάντων ὁρᾶν , ἐπ ' ἄκρον εὐδαιμονίας ἴστω προεληλυθώς : οὐδὲν γὰρ ἀνωτέρω θεοῦ , πρὸς ὃν | ||
| σύν τε δίκᾳ , τελέθει πρὸς γῆρας αἰὼν ἡμέρα . ἴστω λαχὼν πρὸς δαιμόνων θαυμαστὸν ὄλβον . εἰ γὰρ ἅμα |
| , πρόχειρος , προπετής , πάροινος , βαρύς , ὑβρίζων ἐξυβρίζων καθυβρίζων ὑπερυβρίζων , ἀσελγαίνων ἐνασελγαίνων , παροινῶν , ὑβρι | ||
| ὕβριν . τοῦτο δὲ οὐχ οὕτως δεῖ ἀκούειν ὡς ὅτι ἐξυβρίζων κακολογήσει τοὺς ἐχθρούς , ἀλλὰ τὸ ὅλον τοιοῦτός ἐστιν |
| μὲν ἕτερος νεανίσκος πρῶτος Σικελίας δόξῃ τε καὶ πλούτῳ καὶ εὐμορφίᾳ ποτέ , ἐγὼ δὲ εὐτελὴς μέν , συμφοιτητὴς δὲ | ||
| ἐνίκησε . τῷ εἴδει καὶ τῇ θέσει τοῦ σώματος . εὐμορφίᾳ , χάριτι . ἡνωμένον . * * ἥτις : |
| ὁ δ ' ἀσκητὴς δάκνεται μόνον ὑφ ' ἡδονῆς καὶ σκορπίζεται , οὐ θανατοῦται : κἀκεῖνος μὲν σωφροσύνῃ , χαλκῷ | ||
| παρ ' Ἑκαταίωι . Φιλητᾶς . . . . : σκορπίζεται : Ἑκαταῖος μὲν τοῦτο λέγει Ἴων ὤν , ὁ |
| αὐτὸ φαίης ἂν Ἀθηναϊκὸν εἶναι δίδαγμα καθὸ καὶ ἐν ἀλόγοις ζώοις ἔστι τὶ φιλεργὸν καὶ τεχνοειδές . Καί τις καὶ | ||
| διαφέρων . ὅτι μὲν οὖν κατ ' ὄρεξιν ἐν τοῖς ζώοις ἡ κίνησις , δῆλον ἐκ τούτων . Ἐπεὶ δ |
| ὅσον ἐνδέχεται . οἶδε γὰρ ἡ φαρμακεία δηλητηριώδη τινὰ τοῖς σπλάγχνοις ἐντιθέναι ποιότητα καὶ κακίαν , ἀλλὰ διὰ τῶν συνήθων | ||
| , τέμνουσα καὶ λεπτύνουσα τοὺς ἐν τῷ στομάχῳ καὶ τοῖς σπλάγχνοις χυμούς , ἄλλως δὲ δύσπεπτον ἕδεσμα . κατὰ πάντα |
| τε καὶ ᾥτινι δηλονότι φέρω τοῦτο . εἰ δὲ τὸ ὧτε ἀντὶ τοῦ ὥσπερ δωρικῶς νοήσεις , οὕτως ἐρεῖς : | ||
| ψευδής εἰμι μάρτυς ἐγὼ τοῖς ἐπὶ νεοπτολέμῳ λεχθεῖσιν : Ὕδατος ὧτε ῥοάς . ἄγων , φησί , καὶ φέρων εἰς |
| σκυτοδέψης , ἀλλαντοπώλης . εἰ δὲ καὶ μὴ διὰ πασῶν ἀνέλθοι τεχνῶν τὸ ὀνείδισμα τοῖς βελτίω βίον αἱρουμένοις , ἀλλ | ||
| χρῆται ταῖς διανοίαις : οἷον ξένος ἐπὶ τὸ τεῖχος εἰ ἀνέλθοι , τεθνάτω , πολιορκίας οὔσης ἀνελθών τις ἠρίστευσε καὶ |
| μαλακῷ . ὀξύϊ : ὀσφύϊ . ὀχλώδεα : ὀχληρά . οἶδος : οἴδημα . ὀνεύεσθαι : τείνειν . | ὄπωπα | ||
| ὁπλίζεται κορυφοῦται ὑψοῦται * κορθύεται οἶδος : ἀνεγείρεται οἴδημα * οἶδος : οἴδημα * ἐν δὲ νόον . . . |
| δὲ τὸ οὖρον . εὔδηλον ὅτι οὐ μένει ἐν τοῖϲ ἀγγείοιϲ ἡ χολή , ἀλλὰ τῇ κουφότητι εἰϲ ἐγκέφαλον ἀνέδραμεν | ||
| πονηρά . ἄριϲτον οὖν τὸ τοιοῦτον ὕδωρ προεψήϲανταϲ ἐν κεραμείοιϲ ἀγγείοιϲ καὶ ψύξανταϲ καὶ πάλιν θερμάνανταϲ πίνειν . ἐν δὲ |
| εὖ μάλα καθεψηθείσης , ὁπότερον ἐκ τῶν εἰρημένων χυλῶν ὁ κάμνων προσφέροιτο . παραπλησίως καὶ οἱ τῶν ὠῶν λέκυθοι τούτοις | ||
| τοίνυν εὐκτέον ; Ὅμοιον ὡς εἰ καὶ ἰατρὸν ᾔτει ὁ κάμνων φάρμακον ἤ σιτίον : τοῦτο γὰρ εἰ μὲν ἀνύτει |
| καιρὸν γινώσκων ὁπότ ' ἐστ ' ὀπτή , καὶ μὴ κατακαύσῃς . ἔστω δ ' αὕτη σοι Βυζαντίου ἐξ ἐρατεινοῦ | ||
| φρεσὶ καιρὸν γινώσκων ὁπότ ' ἐστ ' ὀπτὴ καὶ μὴ κατακαύσῃς . ἔστω δ ' αὐτή σοι Βυζαντίου ἐξ ἐρατεινοῦ |
| ἡ σωφροσύνη οὐ συνίσταται : ἄλλως τε ὁ μὲν σώφρων ἥδεται οἷς πράττει , ὁ δὲ ἐγκρατὴς ἐν ἀγῶνι ὢν | ||
| γεγονὼς καὶ ἀποκλίνας ἄλλος . Οὐ γὰρ δὴ τοτὲ μὲν ἥδεται ἐπὶ τοῦ κέντρου ὤν , τοτὲ δὲ λυπεῖται ἀποκλίνας |
| ? ? [ ! ] ? ? [ ! ] πυθμεν [ [ ] ονῆσμα [ ! ] ? ! | ||
| ? ? [ ! ] ? ? [ ! ] πυθμεν [ [ ] ονῆσμα [ ! ] ? ! |