οὐδ ' ἀτιμάζειν τάδε , ἀεὶ δὲ [ φιλίαι τὸν μολόντ ' ἐδέξατο . [ ! ! ! ! ! | ||
ἕδρα σμικροῦ λόγου . Σοὶ φασὶν αὐτὸν ἐς λόγους ἐλθεῖν μολόντ ' αἰτεῖν ἀπελθεῖν τ ' ἀσφαλῶς τῆς δεῦρ ' |
θανεῖν καὶ ς ' , ὦ τάλαιν ' , ἔδοξε τῆιδ ' ἐν ἡμέραι . οἴμοι : προσῆλθεν ἐλπίς , | ||
? π ? ! [ ] ! [ ϲεμνὸν διακυϲοϲαλεύων τῆιδ ' : ἐμοὶ δαλ ? [ μακρὸϲ γὰρ ἄγαν |
τάττεται καὶ ἐπὶ τοῦ ἀνυπόπτου : Εὔπολις Μαρικᾷ καὶ πολλὰ ἀγαθ ' ἐν τοῖσι κουρίοις ἐγὼ ἀτόπως καθίζων κοὐδὲ γινώσκειν | ||
! [ ] [ ] ς πρόσθε [ ] ποδῶν ἀγαθ [ ] [ ] μενω ? [ ! ! |
θυγατέρα κέλης μικρὸς καὶ οὐδέν μοι βοηθεῖς . ἐπὶ ξένην ἄγομαι γῆν καὶ δουλεύειν με δεῖ τὴν εὐγενῆ : τάχα | ||
καὶ οὔπω τοιῶνδε ὕμνων ἐπ ' αὐτῇ δεηθεὶς ἐς γραφὰς ἄγομαι καὶ δικαστήρια . καὶ τί φῶ τὸν Ἐμπεδοκλέα ; |
: τἀκεῖθεν γὰρ εὖ πεπραγμέν ' ἐστίν , εἴ τι τῶνδ ' ἐστὶν καλῶς . ἔα : τίν ' ἄνδρα | ||
καὶ ὁ Διιτρέφης δραξάμενος ἔφη : Ζεῦ μὴ λάθοι σε τῶνδ ' ὃς αἴτιος φακῶν . καὶ ἄλλος ἑξῆς ἀνεβόησε |
ασθα [ [ ] μεθ ? [ [ ] ! μεμ ? [ . . . . . . [ | ||
] ενεσι ? και εγεννηθη [ ] [ αποκαθημενης ] μεμ [ ] [ ] ς εβδελοιχθημεν [ ] [ |
περὶ παρθένου βουλεύοντα πᾶσι κατὰ νόον ποιέειν , τοῖσι μὲν ὑμέων ἀπελαυνομένοισι τοῦδε τοῦ γάμου τάλαντον ἀργυρίου ἑκάστῳ δωρεὴν δίδωμι | ||
ὀΐω ἂψ ἀπονοστήσειν , εἰ καὶ μάλα πολλὰ πέπονθας . ὑμέων δ ' ἀνδρὶ ἑκάστῳ ἐφιέμενος τάδε εἴρω , ὅσσοι |
πονηρίαν οὔσας τοιαύτας ὀλίγον ὕστερον ἐροῦμεν , ἂν ἔτι δοκῇ νῷν : τὰς δὲ ψευδεῖς κατ ' ἄλλον τρόπον ἐν | ||
κατ ' εἰρωνείαν χ ' ἅτεροι ] ἔκθλιψις καὶ κρᾶσις νῷν ] ἡμῖν ἄλφιτα ] ἄλευρα πονήρους ] ἐπιπόνους , |
' ἰόντι περίφρονι Θειοδάμαντι καί μιν ἑλὼν χερὶ χεῖρα προσηύδων ὧδ ' ἐπέεσσιν : Ἐς πόλιν , εἰ μὴ πάμπαν | ||
σταθμοῦχος εὖ κατιλλώψας ἄθρει ἀλλ ' ἀρουραῖός τίς ἐστι σμίνθος ὧδ ' ὑπερφυής ; Ζαγρεῖ τε νῦν μοι καὶ πολυξένῳ |
ἦν , ἰθέως καλέειν τὸν ἀδελφεὸν καὶ δηλοῦν αὐτῷ τὰ παρεόντα καὶ κελεύειν τὴν ταχίστην ἐσδύντα ἀποταμεῖν αὐτοῦ τὴν κεφαλήν | ||
τοξότας ἀποπέμψαντες χάριν θέσθε . Συνοίδαμεν δὲ ὑμῖν ὑπὸ τὸν παρεόντα τόνδε πόλεμον ἐοῦσι πολλὸν προθυμοτάτοισι , ὥστε καὶ ταῦτα |
αὐτὴν γνώμην ἔχοντες περὶ αὐτοῦ φανεῖσθε ; καὶ μὲν δὴ βουλεύειν γε δοκιμασθεὶς πεντακοσιοστὸς ὢν μετὰ τῶν ἄλλων ἐνιαυτὸν ἂν | ||
τε τὰ καλὰ καὶ ἔρδειν πάντα δίκαια , μηδέ τι βουλεύειν τῆιδε πόλει σκολιόν : δήμου τε πλήθει νίκην καὶ |
οὐδ ' Ἄκιδος ἱερὸν ὕδωρ . ἄρχετε βουκολικᾶς , Μοῖσαι φίλαι , ἄρχετ ' ἀοιδᾶς . τῆνον μὰν θῶες , | ||
, πάντ ' ἄλσεα ποσσὶ φορεῖται ἄρχετε βουκολικᾶς , Μοῖσαι φίλαι , ἄρχετ ' ἀοιδᾶς ζάτεις ' : ἆ δύσερώς |
, παρὰ καιρὸν ἀπαιτέων . . χρήστων ] δανειστῶν . δυσκολωτάτων ] κακῶν . ἐνεχυράζομαι ] εἰς ἐνέχυρα ἀφαιροῦμαι . | ||
δανείζων : ἔστι δὲ ὅτε καὶ ἐπὶ τοῦ δανειζομένου . δυσκολωτάτων ] ὀργιλωτάτων , ὀργίλων , κακοτρόπων . , δυσχερῶν |
, ἔφη , ἄλλῳ ἡμῶν δοκεῖ , ὦ Σώκρατες . Σοὶ δὲ δὴ τίς , ὦ Ἱππόθαλες ; τοῦτό μοι | ||
, καὶ ἰκμαλέον ἤδη ἐμποιῆσαι τὸ δέρμα λεπτοῖς ἱδρῶσι . Σοὶ δὲ οὕτω λεπτῇ κεχρημένῳ διαίτῃ , ἱκανὸν ἂν δόξαι |
, ἐπεὶ οἱ Δωριεῖς διαιροῦσι Λητόα λέγοντες . Χ : αἲ γάρ πως αὐτόν με μένος καὶ θυμὸς ἀνείη ὤμ | ||
ἰότητι , βίῃ δ ' ὅ γε φέρτερος ἦεν . αἲ γάρ , Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον |
λαμπετόωντι ἐΐκτην : “ ὢ πόποι , ἦ μέγα ἔργον ὑπερφιάλως ἐτελέσθη Τηλεμάχῳ ὁδὸς ἥδε : φάμεν δέ οἱ οὐ | ||
, τῶν ἄλλων ἕτερον χρῆμά τι θαμβαλέον . εἰ μὲν ὑπερφιάλως κατ ' ἐναντίον ἐλθέμεν ἔτλης , συμπάντων γε σοφῶν |
μεδέων Σουνιάρατε , ὦ Γεραίστιε παῖ Κρόνου , Φορμίωνί τε φίλτατ ' ἐκ τῶν ἄλλων τε θεῶν Ἀθηναίοις πρὸς τὸ | ||
Ὦ σκῆπτρα φωτός . Δυσμόρου γε δύσμορα . Ἔχω τὰ φίλτατ ' , οὐδ ' ἔτ ' ἂν πανάθλιος θανὼν |
τῆς ἐμοῦ γενικῆς ἑνικῶς παρελαμβάνετο ἡ ἐμός , καὶ ἔτι νῶιν νωίτερος δυϊκῶς κατὰ τὸν κτήτορα , καὶ ἔτι πληθυντικῶς | ||
πείσειας ἄν τιν ' οἵτινες τετραζύγων ὄχων ἀνάσσους ' ὥστε νῶιν δοῦναι δίφρους ; πείσαιμ ' ἄν : ἀλλὰ τίνα |
Ἑλληνικῶι . ἥκω δὲ τὴν Λάκαιναν ἄξων : δόμοις γὰρ τοῖσδ ' ἐν αἰχμαλωτικοῖς κατηρίθμηται Τρωιάδων ἄλλων μέτα . οἵπερ | ||
τἀπίλοιπ ' ἤνπερ πύθῃ ; ὀπταὶ κίχλαι δ ' ἐπὶ τοῖσδ ' ἀνάβραστ ' ἠρτυμέναι περὶ τὸ στόμ ' ἐπέτοντ |
[ [ ἀδελφο ] ? [ ] [ [ ] σαιν ! [ [ ἐξάγω ] ? ? × [ | ||
? ! [ [ ] δελφ ! [ [ ] σαιν [ ] ξαγω ? ? [ ] ! ες |
κακὰ φρονέων ἀλάλησαι ἀνθρώποις ἠδ ' ἐσθλά : τὸ καὶ σέο σῶμα δίφυιον . Ἦν δὲ καὶ δεινὸς ὀνοματοποιῆσαι . | ||
δ ' ἵξεαι πολιὸν ἔαρ οὐδὲ πρὸς ἄλλους αὐγάσεαι : σέο δ ' ἄλλος ἀνὴρ κεχρημένος ἔσται . Εἰ δέ |
, πρός τι χωρίον Λίβυσσαν καλούμενον τῇ κλήσει , δοκῶν θανεῖν εἰς Λίβυσσαν πατρίδα τὴν οἰκείαν . ἦν γὰρ Ἀννίβᾳ | ||
μέγας γὰρ ἁγὼν καὶ βλέπω δύο ῥοπάς : ἢ γὰρ θανεῖν δεῖ μ ' , ἢν ἁλῶ τεχνωμένη , ἢ |
Πλούτου διὰ τὸ νεωστὶ βλέψαι ὑπὸ Χρεμύλου καὶ ὡς ἐπὶ νεωνήτου δούλου εἰληφώς , καταχύσματα εἶπεν . ὅτι Κέκροψ αἰγύπτιος | ||
αὐλητριδίου ] γὰρ ϲυμπο [ ἐμβουκολῆϲαι ? δεϲποτ [ ἔϲτιν νεωνήτου : μεμ [ ἅπαξ ποτ ' ἢ δίϲ : |
† οἱ στρατηγοί , ἔνθα δὴ ὁ Θρασύβουλος ἔλεξεν : Ὑμῖν , ἔφη , ὦ ἐκ τοῦ ἄστεως ἄνδρες , | ||
τὰ νῦν δίκαια πράσσεις οὔθ ' ἃ πρόσθεν εἴργασαι . Ὑμῖν ἂν εἴη τήνδε καιρὸς ἐξάγειν ἄκουσαν , εἰ θέλουσα |
Χῖος ἐν † τῶι κατωτικῶι † δούμωι . Ἑρμῆ , φίλ ' Ἑρμῆ , Μαιαδεῦ , Κυλλήνιε , ἐπεύχομαί τοι | ||
τινὸς αὐτῶν λάβηται . ἡ δ ' ἔξεχ ' ὦ φίλ ' ἥλιε παιδιὰ κρότον ἔχει τῶν παίδων σὺν τῷ |
θαλάσσῃ ἀπέβαλεν . Ἀργαλέον φρονέοντα παρ ' ἄφροσι πόλλ ' ἀγορεύειν . Ἂν ἡ λεοντῆ μὴ ἐξίκηται , τὴν ἀλωπεκῆν | ||
παρὰ ῥηγμῖνι θαλάσσης . οὐ νέμεσις καὶ ψεῦδος ὑπὲρ ψυχῆς ἀγορεύειν . νοῦς οὐ παρὰ Κενταύροισι δικαιοτάτου δὲ φονῆος . |
μὴ εἴη κατ ' Αἰολίδα διάλεκτον , περισπᾶται : σκηνῶ θρηνῶ σφηνῶ φωνῶ ὠνῶ κοινωνῶ . τὸ πώνω βαρύνεται ὡς | ||
τυφθῆναί σε . Θ . οἰμώζειν : Οἰμώζω , τὸ θρηνῶ . ἀφ ' οὗ οἰμωγὴ , ὁ θρῆνος , |
οἴκου ἀμῦναι . ἡμεῖς δ ' οὔ νύ τι τοῖοι ἀμυνέμεν : ἦ καὶ ἔπειτα λευγαλέοι τ ' ἐσόμεσθα καὶ | ||
μιν λείπουσιν ἐν ἄλγεσιν ἰχθύες ἄλλοι ἀνθίαι ἀλλ ' ἐθέλουσιν ἀμυνέμεν , ἐν δέ οἱ αὐτῷ νῶτα βίῃ χρίμπτουσι καὶ |
τοῦ νοῦ κενόν . Εἶπον μὲν οὖν καὶ πρόσθεν , ἐννέπω δὲ νῦν , τὰς παῖδας ὡς τάχιστα δεῦρ ' | ||
αν . . . Παῖδες , ἄφωνος ἐοῖσα τότ ' ἐννέπω , αἴ τις ἔρηται , φωνὰν ἀκαμάταν κατθεμένα πρὸ |
. καὶ συντεταγμένως : γοργῶς καὶ μετὰ συγκροτήματός τινος . κατεβλακευμένως δὲ ἀντὶ τοῦ βραδέως : βλὰξ γάρ ἐστιν ὁ | ||
Ῥᾳθύμως ὡς οἱ τρυφῶντες Θ . . ῥᾳθύμως . . κατεβλακευμένως : Βλακεία ἡ ἀπὸ τῆς τρυφῆς ἄνεσις , ἢ |
ἐπακοῦσαι , ὧδ ' ἔρδειν , ἵνα θαῦμα μετὰ φρεσὶ σῇσι δαείης : ὁππότε γάρ μιν πάγχυ κάμῃς ἐνὶ χείρεσι | ||
λέγει : Τηλέμαχ ' , ἄλλα μὲν αὐτὸς ἐνὶ φρεσὶ σῇσι νοήσεις , ἄλλα δὲ καὶ δαίμων ὑποθήσεται : καὶ |
ἴστε τίς ποτ ' ἐν δόμοις βοὴ † ἠχὼ βαρεῖα προσπόλων † ἀφίκετο ; οὐ γάρ τί μ ' ὡς | ||
φέροντας . ἀλλ ' ὅσον τάχος χρεὼν κόσμον κομίζειν δεῦρο προσπόλων τινά . εὐδαιμονήσει δ ' οὐχ ἓν ἀλλὰ μυρία |
πλευρῖτιϲ τὸ πάθοϲ καλέεται . χρὴ δὲ ταῦτα πάντα ἀλλήλοιϲι ξυνῳδὰ καὶ ξύμπνοα ἔμμεναι , ἀπὸ μιῆϲ αἰτίηϲ ξύμπαντα : | ||
λόγον , μηδὲ τὸ κλάειν ἐπ ' αὐτοῖς παραιτεῖσθαι . ξυνῳδὰ δὲ τούτοις καὶ ὁ Δάμις περὶ τῶν Ἐρετριέων ἀναγέγραφεν |
ἀλλὰ τὸν μὲν ἀθῷον αἰτιᾶσθαι , τὸν δ ' ἄκριτον παραχρῆμ ' ἐκδίδοσθαι . ἂν δέ τις ἀνθρώπων ἢ καὶ | ||
περὶ ὧν οὐδ ' ἂν ἤλπισεν αὑτοῦ κατηγορηθήσεσθαι , χαλεπὸν παραχρῆμ ' ἔχειν ἀπολύσασθαι τὴν διαβολήν : ἡ δ ' |
” , Διομήδης δὲ “ Ἕκτωρ γάρ ποτε φήσει ἐνὶ Τρώεσς ' ἀγορεύων Τυδείδης ὑπ ' ἐμεῖο φοβεύμενος ἵκετο νῆας | ||
τελέσῃ ἔπος ὄβριμος Ἕκτωρ , ὥς ποτ ' ἐπηπείλησεν ἐνὶ Τρώεσς ' ἀγορεύων : ἡ διπλῆ ὅτι ταῦτα ἀναφέρεται ἐπ |
ἐπιθυμίας : δι ' ὅπερ πολλοὶ πολλάκις μειζόνων ἐπιθυμοῦντες τὰ παρόντ ' ἀπώλεσαν . καὶ τί δεῖ Φίλιππον λέγειν ἤ | ||
: οὐδὲ πρεσβύτης ὁ λέγων τἄπη τῇ βακτηρίᾳ τύπτει τὸν παρόντ ' , ἀφανίζων πονηρὰ σκώμματα : οὐδ ' εἰσῇξε |
σὺ δ ' οὔθ ' ὑπερβάλλοντα , τρόφιμ ' , ἀπώλεσας ἀγαθά , τὰ νυνί τ ' ἐστι μέτριά σοι | ||
” . Γ ὅτ ' ἀντέδωκα Γ : τότε με ἀπώλεσας , ὅτε καὶ ἀντὶ τούτων μνᾶν ἔδωκα . Γ |
ταυτὶ πάλιν : ἐγὼ δὲ δοίδυκ ' εἰσιὼν ποήσομαι . Νῦν , τοῦτ ' ἐκεῖν ' , ἥκει τὸ Δάτιδος | ||
ὁμαλὴ παρὰ πάντα τὸν χρόνον [ . . ] . Νῦν περὶ τῶν οὔρων διαλαμβάνει . τὸ δὲ οὖρον , |
, ἐπεὶ μάλα πολλὸν ἀπόπροθι δώματα ναίεις : καί με κέλεαι παύσασθαι ὀϊζύος ἠδ ' ὀδυνάων πολλέων , αἵ μ | ||
θεόν : αὐτὰρ ἐγώ τοι νημερτέως τὸν μῦθον ἐνισπήσω : κέλεαι γάρ . Ζεὺς ἐμέ γ ' ἠνώγει δεῦρ ' |
. . ἂ ἄ , ἔα ἔα ] φεῦ φεῦ φεῦ φεῦ . . τὸ ἆ κλητικὸν ἐπίρρημά ἐστιν , | ||
καὶ ἀντὶ τοῦ ὑπῆρχεν . ἀπεννέπω ] ἀπαγορεύω . . φεῦ φεῦ ] διαιρεῖται ὁ χορὸς τῶν γυναικῶν , καὶ |
μοι τοῦ λόγου , εἰ μεταδώσεις μοι τοῦ λόγου : αἰαῖ κακῶν ἀρχηγόν : ἀντὶ τοῦ : κακοῦ λόγου ἀρχὴν | ||
. Οὐκ ἐκτός ; οὐκ ἄψορρον ἐκνεμῇ πόδα ; Αἰαῖ αἰαῖ . Ὦ πρὸς θεῶν , ὕπεικε καὶ φρόνησον εὖ |
. ὀξὺ δὲ κωκύσασα . ὠκύ ὠκέως : Ξ . παθέειν τ ' ἀἑκήλια ἔργα : ἡ διπλῆ πρὸς τὴν | ||
τόδε κρήδεμνον ὑπὸ στέρνοιο τανύσσαι ἄμβροτον : οὐδέ τί τοι παθέειν δέος οὐδ ' ἀπολέσθαι . αὐτὰρ ἐπὴν χείρεσσιν ἐφάψεαι |
ἐτίομεν Ἕκτορι δίῳ Αἰνείας υἱὸς μεγαλήτορος Ἀγχίσαο : ἀλλ ' ἄγετ ' ἐκ φλοίσβοιο σαώσομεν ἐσθλὸν ἑταῖρον . Ὣς εἰπὼν | ||
ἀνάπαιστον παραλήγοντα εἰσὶν οἳ Λακωνικὸν καλοῦσι , προφερόμενοι παράδειγμα τὸ ἄγετ ' ὦ Σπάρτας ἔνοπλοι κοῦροι ποτὶ τὰν Ἄρεως κίνασιν |
δ ' ἐναίσιμος ἥνδανε μῦθος : Ὑψιπύλην δ ' εἴσαντο καταφθιμένοιο Θόαντος τηλυγέτην γεγαυῖαν ἀνασσέμεν . ὦκα δὲ τόνγε πέμπον | ||
ἰσοφαρίζειν . ὀγδωκονταέτει παιδὶ Λεωπρέπεος , πόλις ἄνδρα διδάσκει σῆμα καταφθιμένοιο Μεγακλέος εὖτ ' ἂν ἴδωμαι , οἰκτίρω σε τάλαν |
τὸ ἄλγος ἀλγαλέον καὶ κατὰ τροπὴν τοῦ λ εἰς ρ ἀργαλέον : ὡς ἀργαλέον : Ἀργαλέον τὸ βαρὺ καὶ δύσκολον | ||
περὶ σήματι : σὺν δέ οἱ ἄλλο πῆμα μάλ ' ἀργαλέον πόσιος πέλεν ἀμφ ' ἀλαοῖο . Καί ῥ ' |
' ἐλεύθερον . εἰ δ ' οὐ παρούσης ταὐτὰ τεύξομαι σέθεν , μενέτω κατ ' οἴκους : σεμνὰ γὰρ σεμνύνεται | ||
τεύξουσι θεοὶ πόντονδε βαλόντι νῆσον , ἵν ' ὁπλότεροι παίδων σέθεν ἐννάσσονται παῖδες , ἐπεὶ Τρίτων ξεινήιον ἐγγυάλιξεν τήνδε τοι |
μετέλθοι . ” τὴν δ ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα : “ ξεῖν ' , ἐπεὶ ἂρ δὴ ταῦτά | ||
γενέσθαι . ” τὸν δ ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα : “ ἔσσεται οὕτως , ἄττα : σὺ δ |
μέν σοι δοῦναι δίκην , ἐμὲ δὲ γέρας εὑρέσθαι . αἰτῶ δή σε τὸν πατέρα σῴζειν δι ' ἐμὲ ἢ | ||
μήπω τετελεσμένον , ἀτέλεστον δὲ τὸ μὴ δυνάμενον τελεσθῆναι . αἰτῶ καὶ αἰτοῦμαι διαφέρει . τὸ μὲν γὰρ αἰτῶ ἐπὶ |
δέμας οὐδὲ πατρὸς γεραιοῦ ὃν ἔτεκον δ ' , οὐκ ἔτλαν ῥύεσθαι , σχετλίω , πολιὰν ἔχοντε χαίταν . σὺ | ||
. ὦ μελέα δεινᾶς τόλμας : δείν ' ἔτλαν , ἔτλαν δείν ' , ὤμοι , σύγγονε , παρὰ δ |
χρέος οἷον ὑπεὶρ ἅλα νεῖσθαι ἀνώγει , αὐτῶν θ ' ὑμείων ὄνομα κλυτὸν ἠδὲ γενέθλην . ” Τὸν δ ' | ||
ἀτὰρ ὔμμες , Ἀχαιίδος οἷά τε πάσης αὐτῶν θ ' ὑμείων ἐσθλὴν ἐπαρωγὸν ἐοῦσαν , σώετε : δὴ γάρ που |
νόσον τινὰ καὶ ἀποστῇς , κἀγὼ τῆς σῆς παρουσίας ἐστερημένος ἀπόλλυμαι : ἔκτεινον τὰς χεῖράς σου εἰς τροφήν : ἀντὶ | ||
ὢν τύραννος οἰκήσεις μόνος φίλων ἔρημος , ὦ τάλας , ἀπόλλυμαι τοῖς νοῦν ἔχουσιν οὐ κακῶς ἔχειν δοκεῖ πολλάκις ἄρα |
Ἀθηνᾶ , ὄρθου τήνδε πόλιν τε καὶ πολίτας , ἄτερ ἀλγέων [ τε ] καὶ στάσεων καὶ θανάτων ἀώρων σύ | ||
οὐδὲ γὰρ θανατοῖ τὸ κακὸν ἐϲ ἀπαλλαγὴν βίου αἰϲχροῦ καὶ ἀλγέων δεινῶν πρόϲθεν ἢ ἐϲ μέλεα διατμηθῆναι τὸν ἄνθρωπον : |
αὐτοῦ βουλοίμην σταθμῶν ῥυτῆρα λιπέσθαι : ἀλλὰ τὸν αἰδέομαι καὶ δείδια , μή μοι ὀπίσσω νεικείῃ : χαλεπαὶ δέ τ | ||
στεῖχε παρὰ μνηστὴν ἄλοχον , κοίμιζε δ ' ἑταίρους : δείδια γὰρ τριτάτης μοίρης μελιηδέος οἴνου πινομένης , μή ς |
δειλὸς εἶναι μᾶλλον ἢ ' ν ἐμοὶ θρασύς . Ἄναξ Ὀδυσσεῦ , καιρὸν ἴσθ ' ἐληλυθώς , εἰ μὴ ξυνάψων | ||
: μὴ δή μοι θάνατόν γε παραύδα , φαίδιμ ' Ὀδυσσεῦ . βουλοίμην κ ' ἐπάρουρος ἐὼν θητευέμεν ἄλλῳ , |
ἀσύλητον γένος . οἶκον πρὸς ἄλλον νύν τιν ' ἀντὶ τοῦδ ' ἴθι . οὔκ , ἀλλ ' ἔσω πάρειμι | ||
πρὸς ἧπαρ ὦσαι δίστομον ξίφος τόδε τύμβου ' πὶ νώτοις τοῦδ ' , ἵν ' αἵματος ῥοαὶ τάφου καταστάζωσι : |
τοῖνδε παγκρατὴς φονεύς ; ἀλλ ' ἐπεὶ δοκεῖς τάδ ' ἔρδειν καὶ λέγειν , γνώσῃ τάχα : εἶα δή , | ||
πάμπαν ἔεργ ' ἀεσίφρονα θυμόν . Κὰδ δύναμιν δ ' ἔρδειν ἱέρ ' ἀθανάτοισι θεοῖσιν ἁγνῶς καὶ καθαρῶς , ἐπὶ |
εἰσεδέξατο δι ' εὐπετείας τειχέων ἔσω μολεῖν . ὃ καὶ δέδοικα μή με δικτύων ἔσω λαβόντες οὐκ ἐκφρῶς ' ἀναίμακτον | ||
Πειθοῦς παγχρίστῳ συγκραθεὶς ἐπὶ προφάνσει θηρός . Γυναῖκες , ὡς δέδοικα μὴ περαιτέρω πεπραγμέν ' ᾖ μοι πάνθ ' ὅς |
τῇ Αἰγύπτῳ παράκειται , ἥτις ἐστὶ πολύπυρος . κρανίοις ὄφρα ξείνων : ἰδίως τὸν Ἀνταῖόν φησι τῶν ξένων τῶν ἡττωμένων | ||
τέ οἱ αἰδοίαν χάριν καὶ ποτ ' ἀστῶν καὶ ποτὶ ξείνων . ἐπεὶ ὕβˈριος ἐχθρὰν ὁδόν εὐθυπορεῖ , σάφα δαεὶς |
τῶν ἤτοι πάντων μέν , ἐπεὶ πέλας ἔργον ὄρωρεν , δείδιμεν ἐκπάγλως , περὶ δ ' Αἰσονίδαο μάλιστα . τὸν | ||
γε πύθωνται , ἠὲ καὶ ἀμφαδίην , ἐπεὶ οὔ τινα δείδιμεν ἔμπης : οὐ γάρ τίς με βίῃ γε ἑλὼν |
ἐνταῦθα . δᾶ ] γῆ . Ἄπολλον ] ὦ . Ἄπολλον ] ὦ . σύστημα . ἀνωτότυξας ] διὰ τοῦ | ||
ὀνομάτων τὸ κύριον παριστῶσα : λέξις μὲν Φοῖβε ἀντὶ τοῦ Ἄπολλον , καὶ Ἐννοσίγαιε ἀντὶ τοῦ Πόσειδον , καὶ ὄφρα |
τὸ ” διά “ , ἀλλ ' οὕτω λέγε : ἐνεχυράζομαι τὰ χρήματα , τουτέστιν ⌈ εἰς / ἐνέχυρον αὐτὰ | ||
. ἀναισχυντῶμαι . τὰ χρήματ ' ] τὰ πράγματα . ἐνεχυράζομαι ] διδοὺς ἐνέχυρα λαμβάνω χρήματα , ὡς ἐνέχυρα λαμβάνω |
] τουτονὶ μὲν οὖν ὁρῶ ] ν χαῖρε πολλά , Φαίδιμε ] ! γ ' ἀκούϲαϲ ὅτι πάρει : εὐθύϲ | ||
ὥϲ φηϲι παῦϲαι , μηθὲν εἴπηιϲ , πρὸϲ θεῶν , Φαίδιμε . τί δ ' ἐϲτί ; μεταμελήϲει [ ϲοι |
πλακοῦντας , δενδαλίδας , ταγηνίας . Γέννα ὁ οὗτος ὀλίγον ἄναγε ἀπὸ τῆς διφροφόρου : χρηστὸς εἶ καὶ κόσμιος . | ||
Ὑμέναι ' Ὑμήν . χόρευε , μᾶτερ , χόρευμ ' ἄναγε , πόδα σὸν ἕλισσε τᾶιδ ' ἐκεῖσε μετ ' |
κέλευθα ἀνομένων ἐτέων . τά τις ἀνδρῶν οὐκέτ ' ἐόντων ἐφράσατ ' : οὐδ ' ἐνόησεν ἅπαντ ' ὀνομαστὶ καλέσσαι | ||
κέλευθα ἀνομένων ἐτέων , τά τις ἀνδρῶν οὐκέτ ' ἐόντων ἐφράσατ ' ἠδ ' ἐνόησεν ἅπαντ ' ὀνομαστὶ καλέσσαι ἤλιθα |
ὕστερ ' οὐκέτ ' οἶδα : δραπέταν γὰρ ἐξέκλεπτον ἐκ δόμων πόδα . πολύπονα δὲ πολύπονα πάθεα Μενέλας ἀνσχόμενος ἀνόνατον | ||
ἂν προδῶι πόσιν . Μενέλαε , προγόνων τ ' ἀξίως δόμων τε σῶν τεῖσαι δάμαρτα κἀφελοῦ πρὸς Ἑλλάδος ψόγον τὸ |
καὶ πατέρ ' ἐσθλὸν ἐν Ἀργείοισιν ἐτίμα . ἀλλά , ἄνασς ' , ἵληθι , δίδωθι δέ μοι κλέος ἐσθλόν | ||
ἄνασσα ἐν ταῖς μάχαις : πολεμικὸς γὰρ ἡ θεός . ἄνασς ' ] + ἤγουν ἡ ἀνάσσουσα ἐν ταῖς μάχαις |
ἀπαθὴς Ὄλυμπός ἐστιν . Ἀπάτας πλέκουσι μῦθοι , κενεὰ πνέουσι τόλμαι , τὰ πάθη πνέουσι γαίης μακάρων ἄνω πρὸς οὖδας | ||
ἀδικουμένῳ . ὡς εἴθε καὶ τῶν ἄλλων ἀνεκόπησαν τότε αἱ τόλμαι εὐθὺς ἀρξαμένων παρανομεῖν , καὶ οὐκ ἂν ἐπολέμει μέχρι |
, μητρὸς δ ' ἐκ Θέτιδος καλλιπλοκάμου ἁλοσύδνης : αὐτὰρ ἐγὼν υἱὸς μεγαλήτορος Ἀγχίσαο εὔχομαι ἐκγεγάμεν , μήτηρ δέ μοί | ||
: τὰ πρὸ τοῦ δύ ' ἄνδρες ἔλεγον , εἷς ἐγὼν ἀποχρέω . τὰς θυσίας καὶ τὰς λαμπροτέρας παρασκευὰς ἐκάλουν |
ἀδικίαν , ὡς καὶ Ὅμηρος ἱστορεῖ λέγων : ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ ' ἵππων Λαομέδοντος : τὸ δὲ | ||
τῶν ἐπῶν , ἐν οἷς ταῦτά φησιν : ὅς ποτε δεῦρ ' ἐλθὼν ἕνεχ ' ἵππων Λαομέδοντος ἓξ οἴῃς σὺν |
. Ὅταν δὲ ταῦτα ᾖ , ἡ αἰδὼς καὶ ἡ νέμεσις ἀμφιασάμεναι φάρεα λευκὰ πρὸς οὐρανὸν ὁρμῶσι , λιποῦσαι τοῖς | ||
, ὁ δὲ ἐλλείπων τῷ αἰδεῖσθαι ἀναίσχυντος . καὶ ἡ νέμεσις δὲ παθητικὴ μεσότης , λύπη τις οὖσα ἐπὶ ταῖς |
δὲ ἡ τοιαύτη εὐτυχία οὐ κυρίως ἀλλὰ παρακεκινδυνευμένη . θ δμωίδες δέ : ἐν γὰρ τῇ ἁλώσει οὐ μόνον γραῖαι | ||
φορεῖται ] φέρεται . Ξ φορεῖται ] ἄγεται . αἱ δμωίδες δὲ αἱ καινοπήμονες νέαι , ἤτοι αἱ νέον πῆμα |
εἴδους διὰ τὴν παρθενίαν . ἑξῆς τέ φησιν : ἀλλὰ μάταν ἀναχόρευτος ἅδε ματαιολόγων φήμα προσέπτατο Ἑλλάδα μουσοπόλου σοφᾶς ἐπίφθονον | ||
ἄκεά τ ' οὐ βέβαια τλάμων [ δέ τις ] μάταν παρηγορεῖ . μηδέ τις κικλῃσκέτω ξυμφορᾷ τετυμμένος , τοῦτ |
ἐκεῖνο , ὦ βασιλεῦ , παρ ' ἐμοὶ κέκριται , φρονέειν τε εὖ καὶ τῷ λέγοντι χρηστὰ ἐθέλειν πείθεσθαι : | ||
φράζεο Τυδεΐδη καὶ χάζεο , μηδὲ θεοῖσιν ἶς ' ἔθελε φρονέειν , ἐπεὶ οὔ ποτε φῦλον ὁμοῖον ἀθανάτων τε θεῶν |
τῆς ἀρετῆς , καὶ ἀντὶ τῆς αὐτός : ὁ δὲ προσέειπεν ἄνακτα , ἡ δὲ χιτῶν ' ἐνδῦσα . ἔτι | ||
τῶν ἀρκτικῶν τόπων ὀρθοτονοῦνται : ἐμὲ δ ' ἔγνω καὶ προσέειπεν . Ἐν δὲ τοῖς ἐπιῤῥήμασιν ἐγκλίνεται τὰ ὑποκείμενα : |
ἔνθεν ῥυῇ , καὶ ἠσθένησε τὰ τῆς δυνάμεως , ἐκεῖ ἐπίσχες . οὐ γὰρ πᾶν τὸ σῶμα ἠσθένησεν , ἀλλὰ | ||
, τῶι δὲ πεῖσαι τὸν τρόπον . μικρὸν δ ' ἐπίσχες : οὐ μάτην γὰρ ἥκομεν , ἀλλ ' ὥσπερ |
κόγχος , ἅπερ κογχοθηρᾶν παισίν ἐστ ' ἰσωνία κόγχος , ἃν τέλλιν καλέομες : ἐστὶ δ ' ἅδιστον κρέας . | ||
καὶ προαίρεσιν καὶ ἀρχὰν ἐν αὐταυτῷ τοιαύταν , καθ ' ἃν κύριος οὗτός ἐστι καὶ ἀρετὰν ἐπιταδεῦσαι καὶ κακίαν ζαλῶσαι |
αὐτὸς κλισμὸν θέτο ποικίλον , ἔκτοθεν ἄλλων μνηστήρων , μὴ ξεῖνος ἀνιηθεὶς ὀρυμαγδῷ δείπνῳ ἀηδήσειεν , ὑπερφιάλοισι μετελθών , ἠδ | ||
σχεθέτω , ἵν ' ὁμῶς τερπώμεθα πάντες , ξεινοδόκοι καὶ ξεῖνος , ἐπεὶ πολὺ κάλλιον οὕτω : εἵνεκα γὰρ ξείνοιο |
. λέγεις εὖ . πότνια πότνια Νύξ , ὑπνοδότειρα τῶν πολυπόνων βροτῶν , Ἐρεβόθεν ἴθι , μόλε μόλε κατάπτερος τὸν | ||
καὶ τύχην ἑλεῖν . τὸν ὑψόθεν σκοπὸν ἐπισκόπει , φύλακα πολυπόνων βροτῶν , οἳ τοῖς πέλας προσήμενοι δίκας οὐ τυγχάνουσιν |
πράσσειν ὡς ὑπευθύνῳ τάδε . ἡμεῖς δὲ ταῦτα τοῖς κρατοῦσι δωμάτων κοινώσομέν τε κοὐ σπανίζοντες φίλων βουλευσόμεσθα τῆσδε συμφορᾶς πέρι | ||
σπεύδοντά τ ' ἀσπούδαστα , Πενθέα λέγω , ἔξιθι πάροιθε δωμάτων , ὄφθητί μοι , σκευὴν γυναικὸς μαινάδος βάκχης ἔχων |
. ὁ δὲ νοῦς : ἣν μάχην φέρων τοῖς παισὶν Οἰδίπου ὁ Ἄρης ταχέως πορευθήσεται . ἄμεινον δὲ τὸ εἴσεται | ||
, ὅστις ἡμᾶς τῆς ἀπορίας ἀπαλλάξει . ἀλλὰ γὰρ οὐδὲν Οἰδίπου δεῖ τοῖς παροῦσιν οὐδέ γε Τειρεσίου . ἀλλ ' |
πορθμίδ ' ἀναβοᾶι , καλεῖ δὲ μοῖρα νύχιος , ἧς κλύειν χρεών , . . . ἔρχομαι : τί μ | ||
ἐστρατευκότων οὗτος ὁ ἄγγελος πρὸς ἡμᾶς ἰὼν καὶ φέρων ἡμῖν κλύειν καὶ ἀκούειν σαφές τι πρᾶγος καὶ πρᾶγμα ἐσθλὸν ἢ |
? δὴ περιρρύτας ? [ ? ? ποτ ' αἴας ὤλεσαν [ ] ? ? ῥυσίπτολιν ? ? ? ? | ||
σπουδῆς ἀγορεύεις , ἐξ ἄρα δή τοι ἔπειτα θεοὶ φρένας ὤλεσαν αὐτοί , ὃς κέλεαι Ζηνὸς μὲν ἐριγδούποιο λαθέσθαι βουλέων |
καὶ γράφων πρὸς τὸν πατέρα ἔλεγε : Σύγχαιρε ἡμῖν , πάτερ , ἤδη γὰρ ἡμᾶς τὰ βιβλία τρέφει . Σχολαστικὸς | ||
δὲ καὶ παρ ' Ὁμήρῳ εὐχομένου Ἕλληνος ἀνδρός , Ζεῦ πάτερ , ἢ Αἴαντα λαχεῖν , ἢ Τυδέος υἱόν , |
τεύξῃ τάχα . Φῂς τάδ ' οὖν ; Ἃ μὴ φρονῶ γὰρ οὐ φιλῶ λέγειν μάτην . Ἄπαγέ νύν μ | ||
ταῖς ἐλπίσι : ἄλλως : τὰ δὲ ἄλλα , ἃ φρονῶ , ἀρκέσει τοῖς ἔνδον διηγήσασθαι φίλοις , ὁποῖά ἐστι |
Ἕλλησι καὶ ἐν βαρβάροις , πῶς οὐκ οἴει αὐτόν , ὅντιν ' ἡγοῖτο εἰς ταῦτα συνεργὸν εἶναι κράτιστον , τοῦτον | ||
ἀνδρῶν καὶ τῶν πλείστων νόμων ἦρχεν , κολάζων καὶ ἀποκτεινὺς ὅντιν ' ἐθελήσειεν : ἡ δὲ ἐν ἀλλήλοις ἀρχὴ καὶ |
ἀποφθινύθεις : κοὐκ ἔστιν ὅρος κείμενος οὐδεὶς εἰς ὅντινα χρὴ κέλσαι θνητοῖς , πλὴν ὅταν ἔλθῃ κρυερὰ Διόθεν θανάτου πεμφθεῖσα | ||
ἁγνὴ γάρ εἰμι Μένανδρος [ . ] : . , κέλσαι ποτὶ τέρμα : ἐπὶ ἀδήλῳ συμφορᾷ καὶ μὴ ἐμφαινομένῃ |
ἤρε ] ' ὄττι [ δηὖτε πέπονθα κὤττι [ ] δηὖτε ] κάλημμι [ ] [ κὤττι ] [ μοι | ||
. καὶ προελθὼν τὴν ἀκρατοποσίαν Σκυθικὴν καλεῖ πόσιν : ἄγε δηὖτε , μηκέθ ' οὕτω πατάγῳ τε κἀλαλητῷ Σκυθικὴν πόσιν |
τὰν ἐμοὶ Λάμπων [ ˘˘˘˘ – – ] βληχρὰν ἐπαθρήσαις τ˘ [ – ] τὰν εἰκ ἐτύμως ἄρα Κλειὼ πανθαλὴς | ||
– ] [ – ] [ – Μακελὼ ] δὲ τ˘ [ – ] [ – ˘ φιλαλάκατος ] , |
† φονία χάριτας † ἵν ' ἐπὶ δάκρυσι παρ ' ἐμέθεν ὑπὸ μέλαθρα νύχια παιᾶνα νέκυσιν ὀλομένοις λάβηι . κυανοειδὲς | ||
ἔκ προθέσεως , ὡς τὸ Ἴδηθεν μεδέων , ὡς ἡ ἐμέθεν ἀντωνυμία , ὡς τὸ Αἴας δ ' ἐγγύθεν ἦλθε |
φέρον : ἀμφὶ δὲ νύκτα θοῦρος Ἄρης ἐκάλυψε μάχῃ Τρώεσσιν ἀρήγων πάντος ' ἐποιχόμενος : τοῦ δ ' ἐκραίαινεν ἐφετμὰς | ||
, ἤτοι ὃ μὲν Τρώεσσιν , ὃ δ ' Ἀργείοισιν ἀρήγων . ἐκλύσθη δὲ θάλασσα ποτὶ κλισίας τε νέας τε |
καὶ σεσωρεῦσθαι : καὶ πεπληρῶσθαι εἰς αὐτὴν τὰ βρώματα . νῶ δὲ τὸ κολυμβῶ : ἐξ οὗ καὶ νῆσος καὶ | ||
: ἀπὸ τοῦ ἀλῶ ἀλήθω , ὡς πρῶ πρήθω , νῶ νήθω , κνῶ κνήθω : ἀλήθω τὸ αὐτὸ † |
τάνδ ' , ὅπωϲ [ ] εἴπηι τιϲ : Ἐπίχαρμοϲ ϲοφόϲ τιϲ ἐγένετο , πολλὰ δ ' εἶπ ] ? | ||
! ! ! ] ε μαθὼν ἅπαϲ ἀνὴρ φανήϲεται [ ϲοφόϲ ! ! ! ! ! ! ] ! ήϲει |
δὲ τῶν μεγίστων ἑτέροις χρῆσθε διδασκάλοις καὶ ὧν κεκλειμένων ἔδει στένειν , ἀνεῳγμένα φεύγετε . εἶθ ' ὅταν Πλάτωνος καὶ | ||
ἐσμέν , εἰ καὶ δοκοῦμεν : τὸ γὰρ ὀδύρεσθαι καὶ στένειν οὐκ ἦν τῶν εἰωθότων , ἡμεῖς δὲ ἐν τούτοις |
Φρίξον ἔπεισε , μητρυιῆς φεύγοντα δόλον πατρός τε θυηλάς , δέχθαι , ἐπεὶ πάντη καὶ ὅτις μάλα κύντατος ἀνδρῶν Ξεινίου | ||
τοὐναντίον καὶ ἐπευφήμησαν ἅπαντες αἰδεῖσθαί θ ' ἱερῆα καὶ ἀγλαὰ δέχθαι ἄποινα . εἰ δ ' αὖ καὶ ὁ στρατὸς |
, ὡς πλησθῇ φόνου , ἄνδρας δ ' ὁπλίτας πολέμιον ταρβεῖν δόρυ . ὅταν γὰρ ὀργὴ δαιμόνων βλάπτῃ τινά , | ||
εἶμεν ? ? ἄξιοι γεννητόρων . ἄλλων [ τὸ ] ταρβεῖν , οὐκ ἐμόν : ῥώμηι τε γάρ ? [ |
, ἠισθόμην γάρ , Ἀγάμεμνον , σέθεν φωνῆς ἀκούσας , εἰσορᾶις ἃ πάσχομεν ; ἔα : Πολυμῆστορ ὦ δύστηνε , | ||
' Ἀργείων δορὶ πλείστους διώλες ' Ἕκτορος , τάδ ' εἰσορᾶις ; ὁρῶ τὰ τῶν θεῶν , ὡς τὰ μὲν |
στρατευόμενοι καὶ τὴν Ἑλλάδα καταδουλούμενοι . Ἀλλὰ μάλιστα μὲν πρὸς ἡμέων γίνεσθε : εἰ δὲ ὑμῖν ἐστι τοῦτο μὴ δυνατὸν | ||
[ ! ! ! ! ] ! ! καθ ' ἡμέων ? [ ! ! ! ] ! σοι ? |
καὶ πάντα ἐπὶ ΔΥ α : γίνονται ΔΥ ρ Μο φε ἴσ . ⃞ : ἔστω ἴσ . τῷ ἀπὸ | ||
× – – × – – [ ] ! πόλιν φε ? [ × – ˘˘ – × – – |
δαιμόνι ' , οὐ μὲν καλὰ χόλον τόν γ ' ἔνθεο θυμῷ , ἀντὶ τοῦ οὐ καλῶς νῦν τὴν ὀργήν | ||
τε πόλλ ' ἐπὶ τῇσι : σὺ δ ' ἵλαον ἔνθεο θυμόν , αἴδεσσαι δὲ μέλαθρον : ὑπωρόφιοι δέ τοί |
] ! ωρ ποκα ? [ [ ] ἀνήρ : ουτ [ [ ] ν ? ἦτορ ? [ ! | ||
σωσ [ ] αυ [ ] π ? [ ] ουτ [ ] ἕκαστον [ ] ] πε [ ! |
, κείνου λέγω καὶ παῖδά μ ' εἶναι καὶ φίλον γηροτρόφον . μάτην ἄρ ' οἱ γέροντες εὔχονται θανεῖν , | ||
τῆς ἀριστείας ἀπέλαυσα τοῦ παιδός . οὕτω καλὸν ἔβοσκον ἐμαυτῷ γηροτρόφον . ἀλλὰ μὴ τοσοῦτον ἔχε πρὸς τὸν φύσαντα φιλονείκως |