πλέον , ἢ ἔλασσον , ἢ καὶ ἀθροώτερον , ἢ μεμιασμένον νοσεροῖσι μιάσμασιν , ἐς τὸ σῶμα ἐσέλθῃ . Περὶ | ||
ἔξωθεν , προσφιλέστατε . , ἠγαπημένε Φειδιππίδη . μιαρὸν ] μεμιασμένον . ἐξηπάτων ] ψευδολογούμενοι . , ἐπλάνων . ἀδικήσαιμι |
Διόδωρος ὁ γραμματικὸς τὸ κάμορον καὶ | Ζήνων ὁ Ἡροφίλειος κάμμορον ἢ κάμαρόν φησι καλεῖν τὸ κώνειον τοὺς ἐν Ἰταλίᾳ | ||
τὸν Ζεῦξιν , εἶτα καὶ Ζήνωνα . εἰκὸς γὰρ τὸ κάμμορον φάρμακόν τι ψυκτικὸν εἶναι ἢ τάχα τὸ κώνειον . |
πενθεροὺς πεῖσαι : ἐθάρρουν ] γὰρ ἀμφότεροι [ τὰς ] τηθίδας μᾶλλον [ ἢ τὰς ἰδίας μητέρας ] · ὁ | ||
μὲν πρεσβυτέρους καὶ τὰς πρεσβυτέρας ὡς πάππους ἢ θείους ἢ τηθίδας , τοὺς δ ' ὁμήλικας ὡς ἀνεψιούς , τοὺς |
ἐν πάσῃ πράξει τὸ ὅσιον αὐτὸ αὑτῷ , καὶ τὸ ἀνόσιον αὖ τοῦ μὲν ὁσίου παντὸς ἐναντίον , αὐτὸ δὲ | ||
δὲ ἰχθυοπωλῶν φιλοσοφώτερον γένος οὐκ ἔστιν οὐδέν . οὐδὲ μᾶλλον ἀνόσιον . ἐπεὶ γὰρ αὐτοῖς οὐκ ἐτ ' ἔστ ' |
τοὺς δὲ πελάτας ἔδει τοῖς ἑαυτῶν προστάταις θυγατέρας τε συνεκδίδοσθαι γαμουμένας , εἰ σπανίζοιεν οἱ πατέρες χρημάτων , καὶ λύτρα | ||
ὠνόμασται . οἱ δέ , ὅτι τὸ παλαιὸν τὰς παρθένους γαμουμένας ἐπὶ ὀχήματος ἦγον , ὅθεν καὶ παρόχους † τοὺς |
εὐχόρευτος εὐπρόσωπος ἐμπρέπων ξανθῶι γενείωι . ἐς δ ' Ὄλυμπον ἀστερωπὸν ἔρχεται πανωιδὸς ἀχὼ θεῶν Ὀλυμπίων ὅμιλον ἀμβρόται ῥαίνοισα μοίσαι | ||
περικλάσεις πεποίηκεν : ὅθεν καὶ Εὐριπίδης φησί τό τ ' ἀστερωπὸν οὐρανοῦ σέλας , χρόνου καλὸν ποίκιλμα , τέκτονος σοφοῦ |
[ τῆς Ἐστίας ] ἦν τοιαύτης , ὥστ ' ἔδει παρθενεύεσθαι , αἰτίαν δὲ διαφθορᾶς εἶχεν . μέλλουσα δὲ κριθήσεσθαι | ||
τί οὖν , ὦ ψυχή , δέον ἐν οἴκῳ θεοῦ παρθενεύεσθαι καὶ ἐπιστήμης περιέχεσθαι , τούτων μὲν ἀποστατεῖς , αἴσθησιν |
Λυκίας πεδίον τὸ ἀπ ' αὐτοῦ καλούμενον ἀλήϊον πεδίον , ἀλᾶσθαι δὲ κατὰ τοῦτο πηρωθέντα , τὸν δὲ ἵππον λαβεῖν | ||
κοινὴν οὐκ ἔτι προςκυνῆσαι τοῦ γένους ἑστίαν ἠνέσχετο : πάλιν ἀλᾶσθαι σὺν σοὶ μᾶλλον ἢ τῷ πατρὶ προείλετο . καὶ |
δὲ εἰς τὴν Ἀκραγαντίνων , ὧν ἁπάντων ὑπὸ τῶν Ἀκραγαντίνων ζωγρηθέντων ἔγεμεν ἡ πόλις τῶν ἑαλωκότων . πλείστων δὲ εἰς | ||
τε καὶ τῶν στρατιωτῶν οὐκ ὀλίγους ἀνεῖλον : τῶν δὲ ζωγρηθέντων οὓς μὲν ἀπέδοντο , οὓς δὲ ἀπελύτρωσαν . μετὰ |
ἐς αὐτοὺς σπείρουσιν . οἳ δὲ ἆθλον τῆς ἥττης φέρονται ὠδῖνάς τε ὑπομεῖναι καὶ ἀντὶ πατέρων γενέσθαι μητέρες . τοῖς | ||
πέποται ὁ τῆς συνηθείας κυκεών , ὥσπερ ὁ τῆς Κίρκης ὠδῖνάς τ ' ὀδύνας τε κυκέων ἀπάτας τε γόους τε |
περὶ Δῆλον ἔτι νῦν σῳζομένου βωμοῦ , πρὸς ὃν οὐθενὸς προσαγομένου παρ ' αὐτοῖς οὐδὲ θυομένου ἐπ ' αὐτοῦ ζῴου | ||
, ἀντήρα δὲ ταύτης καὶ ὁ Βοῤῥᾶς , ἑκατέρου δὲ προσαγομένου τὴν κόρην , ἡ παῖς τῷ Πανὶ προσετίθετο , |
οὐδ ' ἐνταῦθα τὸ γεννώμενον , ἀλλ ' ἔλαττον ὂν εἴδωλον εἶναι αὐτοῦ , ἀόριστον μὲν ὡσαύτως , ὁριζόμενον δὲ | ||
μεμνῆσθαι , καὶ μηδέποτε ἐκβαλεῖν ἂν ἐκ τῆς ψυχῆς τὸ εἴδωλον , ὥσπερ ἐν κατόπτρῳ τοῖς λόγοις ἐμβλέποντας . καὶ |
δὲ τὴν Καρικὴν ἀπὸ Βράγχου τοῦ κτίσαντος τὸ ἐν Μιλήτῳ μαντεῖον . ὁ δὲ Νηλεὺς χρησμὸν εἰλήφει ἐκεῖ οἰκεῖν , | ||
Ἰαμιδῶν . ἵνα μάντιες ἄνδρες : διὰ τὸ τῶν Ἰαμιδῶν μαντεῖον . τὸ ἑξῆς : ὅπου μάντιες ἄνδρες τοῖς διὰ |
. Αἰεὶ παιδοφίληισιν ἐπὶ ζυγὸν αὐχένι κεῖται δύσμορον , ἀργαλέον μνῆμα φιλοξενίης . χρὴ γάρ τοι περὶ παῖδα πονούμενον εἰς | ||
ἐπιθέσθαι τοῖς οἰκείοις ἐπιγράψαι αὐτοῦ τῷ μνήματι τάδε : Πυθέα μνῆμα τόδ ' ἔστ ' , ἀγαθοῦ καὶ σώφρονος ἀνδρὸς |
καταβάλοι τοὺς ἐσελθόντας ἐς τὴν πάλην καὶ ὡς ἐοικὸς Ταυροσθένει φάσμα ἐπ ' ἐκείνης τῆς ἡμέρας ἐν Αἰγίνῃ φανὲν ἀπαγγείλειε | ||
μεσούσης δὲ τῆς χειροτονίας ὁ παμπόνηρος ἀλεκτρυὼν ἀνεβόησε καὶ τὸ φάσμα ἠφανίσθη . ὅμως δ ' ἀνεγρόμενος περιχαρὴς ἦν ἐγώ |
ἐμβληθείσης τῆς κόνεως ἐς ὕδωρ , πιόντα τὸν χερσαῖον λέοντα ἐξάντη γίνεσθαι νόσου λυπούσης αὐτοῦ τὴν κοιλίαν . εἰρήσθω δή | ||
ἀτὰρ οὖν καὶ Βάσιλιν τὸν Κρῆτα ἐς νόσον φθίσεως ἐμπεσόντα ἐξάντη τοῦ τοσούτου κακοῦ ὅδε ὁ θεὸς εἰργάσατο ὀνείων κρεῶν |
οἴκημα , εἰσελθὼν ἐμαντεύετο καὶ λιμαγχονηθεὶς ἀπέθανεν . ἐγκατοικῆσαν δὲ δαιμόνιόν τι τὰς μαντείας ἐτέλει . εἰσήρχοντο οὖν ἐντὸς οἱ | ||
ἀφ ' ἑαυτῶν . Καὶ ἄλλο δή τί μοι δοκεῖ δαιμόνιόν τι θαῦμα ὁ θεὸς ἐν τούτοις διασημαίνει . Ὥσπερ |
στρεφομένων σχοινίων μέσον που τοῦ ἀέρος μετεωρήσαντες , τάς τε σπάθας αὐτῶν ἐκ τοῦ κατὰ πρῴραν μέρους καὶ πέρα τῆς | ||
τὸ ἐργάζεσθαι , καὶ σπαθᾶν καὶ συντονωτέρως κινεῖν τὰς ὑφαντικὰς σπάθας εἰς τὸ ἐργάζεσθαι . ἐρῶ ] εἴπω . ἐσπάθα |
ἐπεὶ χαλεπαί τε καὶ αἰναί : ἐν πέμπτῃ γάρ φασιν Ἐρινύας ἀμφιπολεύειν Ὅρκον γεινόμενον , τὸν Ἔρις τέκε πῆμ ' | ||
μαντείου . ἰδοῦσα γὰρ Ὀρέστην ἐπὶ τοῦ βωμοῦ καὶ τὰς Ἐρινύας κοιμωμένας ἔξεισι τεταραγμένη τετραποδηδὸν ἐκ τοῦ νεώ . ὁρῷ |
τῆς γῆς , ἀλλὰ καὶ ἐν τοῖς βάθεσι γίγνεσθαι τοὺς ἀφρούς . καλλιπαρῄους διὰ τὸ λευκὸν εἶπεν . ἐκ γενετῆς | ||
τὸ κῦμα κορυφούμενον καὶ περὶ τὰς πέτρας λυόμενον εἰς τοὺς ἀφρούς . ταῦρος ἐν μέσῃ τῇ θαλάσσῃ ἐγέγραπτο τοῖς κύμασιν |
ἄττα με ἐργάσεσθαι καὶ ἀνήκεστα , διαγράψειν μὲν εὐθὺς τοῦ πατρῴου κλήρου , ἐξαλείψειν δὲ τοῦ καταλόγου τῶν ζακόρων τῶν | ||
Δύμας . ἐπειδὴ δὲ ἐκράτησαν Πελοποννήσου , τρεῖς ἱδρύσαντο βωμοὺς πατρῴου Διός , καὶ ἐπὶ τούτων ἔθυσαν , καὶ ἐκληροῦντο |
ἀγχιτέρμονες ἀστυγείτονες ὅμουροι , πλησιόχωροι πλησίον τῆς λίμνης Ἰταλίας . παρθένειον : αἱ κοῦραι , φησὶ , τῶν Δαυνίων , | ||
λιτὰς δὲ καὶ κληδόνας πατρῴους παρ ' οὐδὲν αἰῶ τε παρθένειον ἔθεντο φιλόμαχοι βραβῆς . φράσεν δ ' ἀόζοις πατὴρ |
δὴ τούτων ἁπάντων συλλογίσασθαι δεῖ , ὅτι ἔστι τὸ ἐνύπνιον φάντασμα ἐν ὕπνῳ κατεχομένου τοῦ κυρίου καὶ ἐπικρίνοντος . ὥστε | ||
φάντασμα ταύτης χρόνος νοεῖται , ἔσται ὁ χρόνος τοῦ χρόνου φάντασμα : ὅπερ ἦν ἀπεμφαῖνον . τοίνυν οὐ λεκτέον τὸ |
γὰρ λαβόμενοι τὴν εὐπραγίαν σωφρόνως οὐκ ἤνεγκαν . τὰς γοῦν παρθένους τῶν μετοίκων σκιαδηφορεῖν ἐν ταῖς πομπαῖς ἠνάγκαζον ταῖς ἑαυτῶν | ||
μοῦνοι Λιβύων τοῦτο ἐργάζονται , καὶ τῷ βασιλέϊ μοῦνοι τὰς παρθένους μελλούσας συνοικέειν ἐπιδεικνύουσι : ἣ δὲ ἂν τῷ βασιλέϊ |
τῶν ἀγωνιστῶν ἐνεδρευθέντα διὰ φθόνον ἀπολέσθαι . Μίνως δέ , ἀγγελθέντος αὐτῷ τοῦ θανάτου , θύων ἐν Πάρῳ ταῖς χάρισι | ||
ἔστησε μὴ παντελῶς ἄπορα εἶναι , παρασχὼν πειραθεῖσι πιστεῦσαι . ἀγγελθέντος δὲ τοῦ περὶ τὰς Πύλας πάθους καὶ τῆς κοινῆς |
πόλιν παχῦναι , ξενικὸν ἀστικόν θ ' ἅμα λέγων διπλοῦν μίασμα πρὸς πόλεως φανὲν ἀμήχανον βόσκημα πημονῆς πέλειν . τοιαῦτ | ||
πῶς οὖν οἱ μηδὲ ὁρῶντες ἵνα μὴ ἑαυτοῖς ἄγος καὶ μίασμα προστριψαίμεθα , φονεύειν δυνάμεθα ; καὶ οἳ τὰς τοῖς |
πλευράς , ἵνα μὴ τοῖς μεταξὺ παραπληρώμασιν ἐμπίπτοντά τινα ἕτερα λυμήνηται αὐτῶν τὰ ἔργα . τρία δὲ σχήματα εὐθύγραμμα τὸ | ||
βωμοὺς ἀνατρέπῃ , τοῦτον ἡγεῖσθε ἀσεβεῖν : ἐὰν δὲ αὐτὸ λυμήνηται καὶ διαφθείρῃ τὸ πρᾶγμα , ἀφ ' οὗ καὶ |
ἔτι βασιλέα ὑμᾶς δορυφορεῖν καὶ ἐς τὸν ὅρκον ἀσεβήσαντας καὶ ἐμφυλίῳ καὶ βασιλικῷ αἵματι τὰς δεξιὰς μιάναντας τήν τε πίστιν | ||
κατὰ μὲν τὴν ἡμετέραν γραφὴν κατεκλύσθησαν κατὰ δὲ τὸν Ἡσίοδον ἐμφυλίῳ πολέμῳ ὑπ ' ἀλλήλων ἀνῃρέθησαν . Εἰ γὰρ δικαιοτέρους |
καὶ σὺ φέρειν τιμῆεν ἐμοὶ γέρας , ᾧ ποτε μήτηρ Ἀμφιάραον ἔκρυψ ' ὑπὸ γῆν αὐτοῖσι σὺν ἵπποις : Μενελάῳ | ||
γεγονέναι . Πρὸς τὸν τὰ χωρία κατεδηδοκότα , τὸν μὲν Ἀμφιάραον , ἔφη , ἡ γῆ κατέπιε , σὺ δὲ |
οὐ μόνον δὲ τῇ γλώττῃ προσέπαιξε , τῇ παρονομασίᾳ τοῦ βρέτας , ἀλλὰ καὶ φησὶν ὅτι εἰ μὴ ἦσαν θεοί | ||
' ἐμμανῆ πλανώμενον . ἐλθὼν δ ' Ἀθήνας Παλλάδος σεμνὸν βρέτας πρόσπτυξον : εἴρξει γάρ νιν ἐπτοημένας δεινοῖς δράκουσιν ὥστε |
ἄκοντα γὰρ οὐ ποιητέον φίλον τὸν δέοντα : ὡς δὴ ἁμαρτόντα σὲ τὸν λαβόντα ἐν τῇ ἀρχῇ , διὰ τὸ | ||
ψαύσαντα τοῦ ἀκοντίου οὔτε ἐπινοήσαντα ἀκοντίσαι , ἁπάσης μὲν γῆς ἁμαρτόντα , πάντων δὲ σωμάτων , διὰ τῶν ἑαυτοῦ πλευρῶν |
οἵους τε εἶναι κατέχειν αὐτὸν τοὺς ἑταίρους , ἀλλ ' ἀναπηδήσαντα γὰρ οἱ μὲν λόγχην ἁρπάσαι λέγουσι τῶν σωματοφυλάκων τινὸς | ||
τὸν Πλάτωνα κορώνην γενόμενον ἐπὶ τὴν κεφαλὴν [ μου ] ἀναπηδήσαντα τὸ φαλακρὸν [ μου ] κατασκαριφᾶν καὶ κρώζειν περιβλέπουσαν |
ἐστι τὸ δυνατὸν μὲν γενέσθαι ἢ λε - λέχθαι , ἀπιστούμενον δὲ εἰ γέγονεν ἢ εἴρηται ἤτοι διὰ πρόσωπον , | ||
συνέπραξεν , πολλὰ ἐλπίσας ἐπὶ τῷδε , καὶ ὁρῶν αὑτὸν ἀπιστούμενον καὶ κατηγορούμενον καὶ συγγνώμης ἀντὶ χαρίτων ἀξιούμενον , καὶ |
τυμβωρύχος νυκτὸς τὸν τάφον διασκάψας Καλλιρόην ζῶσαν εὑρὼν μετὰ τῶν ἐνταφίων ἐνέθηκε τῷ πειρατικῷ κέλητι καὶ εἰς Ἰωνίαν ἐπώλησε , | ||
ἴχνος ἔμελλε συμβαίνειν . , . . Πωλητής ἦν γὰρ ἐνταφίων πωλητής . , . . Ἥκιστα ἀνὴρ ἐπιστάμενος ἥκιστα |
ἢ ὅταν ὅλον ἐξίσχῃ , ἢ ὅταν εἰς τὴν γῆν κατενεχθῇ . εἶτα οὐδὲ ἐφ ' ἑκάστου τούτων δυνατόν ἐστι | ||
οἴνου φασὶν οὔτε τῶν ἔνδον : ἐὰν δὲ ἐς ὕδωρ κατενεχθῇ , δυσῶδες ἀπέφηνε τὸ ὕδωρ , καὶ κακοσμίαν περὶ |
τὴν Ἤλιδα , ὅτι πολλοὶ ξένοι ἐκεῖσε ἤρχοντο ἀγωνισόμενοι . φήμας δὲ ὄπισθεν , οἷον τῇ φωνῇ ἀκολουθῶν : ὡς | ||
, ἐν οἷς ἀποθήσεται τὰ τῶν θεῶν ὀνόματα καὶ τὰς φήμας αὐτῶν . Οἷς μὲν οὖν ἡ μνήμη ἔρρωται , |
ἐπέβαν στεφάνου ποσὶ καρπαλίμοισι , Δεσποίνας δὲ ὑπὸ κόλπον ἔδυν χθονίας βασιλείας : ἱμερτοῦ δ ' ἀπέβαν στεφάνου ποσὶ καρπαλίμοισι | ||
περὶ τὰς ὄις πολοῦσαι , εἰσὶ δὲ αἱ Ἐπιμηλίδες . χθονίας δὲ εἶπεν αὐτὰς διὰ τὸ θυγατέρας εἶναι τῆς Λιβύης |
οὐδέποτ ' ἂν τούς γ ' Ἀθηναίων πρέσβεις Ἀθηναίους ἐξαπατᾶν τολμῆσαι , ἀλλ ' εἶναι ταῦτ ' ἀληθῆ ἃ οὗτος | ||
ἀνήχθη , ὃν οὐδ ' ἂν εἷς ἐλθεῖν ᾤετο δεῦρο τολμῆσαι τοιαῦτά γ ' ἐσκευωρημένον καὶ πεποιηκότα , οὗτος , |
μετὰ τὴν τῆς γυναικὸς τελευτήν , ὡς εἴθιστο προσιούσης καὶ βουλομένης ὑπὸ στρατείας ἥκοντα θεραπεύειν , οὔτε πιεῖν ἐκδεδιψηκὼς ὑπέμεινεν | ||
δὲ μὴ δυναμένου ὑπὸ ἀσθενείας : περὶ δὲ Φαίδρας ἀσιτεῖν βουλομένης εἰς θάνατον τὸ σύνολον αὐτὴν μὴ δέχεσθαι εἰς τὸ |
ἃς ἐβόσκομεν κατ ' οἶκον ἐμφανὲς κακόν , κατὰ μὲν ἅγιον ἔχειν βρέτας κατά τ ' ἀκρόπολιν ἐμὴν λαβεῖν , | ||
μενούσας καὶ βλαστούσας τοῦ δένδρου ἐκκοπέντος . κἀκεῖ τεθέαμαι ὄρος ἅγιον : ὑποκάτω τοῦ ὄρους ὕδωρ ἐξ ἀνατολῶν , καὶ |
Ἀπολλόδωρος . . . . . : [ Τᾶς καλλιδίφρου Ἀθαναίας ] Οὐ μόνον γὰρ παρθένοι ὕφαινον , ὥς φησιν | ||
διὰ τοὺς Θησέως παῖδας Ἀκάμαντα καὶ Δημοφῶντα : τᾶς καλλιδίφρου Ἀθαναίας : οὐ μόνον γὰρ παρθένοι ὕφαινον , ὥς φησιν |
ἐπεκάλουν , τοῖς δὲ τὰ δεύτερα καὶ τρίτα ἔνεμον τῆς θειότητος : ἔτι δὲ οἱ μὲν ἀσώματόν τι καὶ ἄμορφον | ||
, μὴ δυναμένοις δὲ ἀνίπτασθαι καὶ τὰ ἄνω τρέχειν τῆς θειότητος . οὕτως καὶ οἱ τοιοῦτοι ἄνθρωποι μὲν λέγονται , |
οὐδείς : αἳ μετὰ τὴν τελευτὴν τοῦ πατρὸς στέρησιν τῆς πατρῴας λήξεως ὑποτοπήσασαι διὰ τὸ τὰς κληρουχίας ἄρρεσι δίδοσθαι προσίασι | ||
Ἐρινύων τὸν ἄνδρα τόνδε κείμενον , φίλως ἐμοί , χερὸς πατρῴας ἐκτίνοντα μηχανάς . Ἀτρεὺς γὰρ ἄρχων τῆσδε γῆς , |
χέρας ἔθηκαν . ἡ δὲ τὸν ἐμὸν ὠδίνων πόνον μαστοῖς ὑφεῖτο καὶ πόσιν πείθει τεκεῖν . ἤδη δὲ πυρσαῖς γένυσιν | ||
[ ] : ἡ δὲ τὸν ἐμὸν ὠδίνων πόνον μαστοῖς ὑφεῖτο καὶ πόσιν πείθει τεκεῖν : ὥστε υἱὸς ἐνομίζετο . |
] αὐδᾷ [ θυμὸν ἀνακρίμναντες : επε ? [ λυσίμβροτον παρθενίᾳ κε ? [ ἀκηράτων δαίδαλμα [ ἐνέθηκε ? δὲ | ||
καὶ παρθένων ἀρετῶν σπείρειν ἰδέας μηδέποτε εἰς γυναικὸς μεταβαλλούσῃ σχῆμα παρθενίᾳ πρεπῶδες . τί οὖν , ὦ ψυχή , δέον |
τελευτᾷ δὲ εἰς τὸν Ἑλλησπόντιον πορθμὸν , ὃν περιρρυεὶς τὴν ἀξιοθέατον χερρόνησον ποιεῖ . ὥστε τὸ δὴ λεγόμενον ἐκ κεφαλῆς | ||
τῶν μελῶν τὸν φθόγγον διατιθέντες , καὶ μεγάλην τινὰ καὶ ἀξιοθέατον χορείαν συνιστῶντες , τῷ τε εἴδει τῆς ἀστραπτούσης στολῆς |
ἂν ἐάσῃ τὸν φονέα ἡ τάρροθος καὶ ἔκδικος τῆς δίκης σκύλαξ ἡ Τελφουσία καὶ Ἀρκαδικὴ ἤγουν ἡ Ἐριννὺς ἡ ναίουσα | ||
διπλᾶς ἀηδόνας καὶ σόν , τάλαινα , πότμον αἰάζω , σκύλαξ . ὧν τὴν μὲν αὐτόπρεμνον ἡ τοκὰς κόνις χανοῦσα |
μὲν ὁμογάστριον ἀδελφόν , τὸν αἰσθήσεως ἔκγονον ὄντα ἥκιστα γὰρ ὁμοπατρίους οἶδε , πέντε ἐξάλλοις δωρεῖται στολαῖς , διαπρεπεῖς ἡγούμενος | ||
καλεῖ ὅσοι ἐκ τῶν αὐτῶν ἔφυσαν γονέων , τοὺς δὲ ὁμοπατρίους ὅσοι πατέρα μὲν τὸν αὐτὸν ἔσχον , ἐκ διαφόρων |
ἐσεβάσθη † μου ὁ τοῦ νοῦ ὀφθαλμὸς ὑπὸ τῆς τοιαύτης θέας . Οὐ γάρ , ὥσπερ ἡ τοῦ ἡλίου ἀκτίς | ||
ἢ πετόμενον ἄνθρωπον ἢ λιθούμενον . καὶ τῷ ἔρωτι τῆς θέας ταύτης δοὺς ἐμαυτὸν περιῄειν τὴν πόλιν , ἀπορῶν μὲν |
τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ , καὶ ὡς χρὴ ἐξελέγχειν τὰς πάθας τὰς ἐν τῷ ὀστέῳ γινομένας τὰς μὴ φανερὰς , | ||
ἀποβλύζων ἐν νηπιέῃ ἀλεγεινῇ , καὶ τὰς ἐν τῇ νεότητι πάθας προέτεινεν αὐτῷ , ὡς ὀφείλοντος χάριτας , καὶ αὐτὸς |
διὰ τοῦ πυρός . ἢ τὸν ἄξιον γενέσθαι ἔργον καὶ παρανάλωμα λάων , τουτέστι λίθων . . τὸν λεωργὸν ] | ||
ἢ ζῶν οὐδέν εἰμι : τί γὰρ Ἀθηναίοις , εἰ παρανάλωμα Δημάδης ; δακρύσει δέ μου τὴν ἀπώλειαν οὐχ ὁ |
βωμοῦ κατεβίβασε : τὸ γὰρ αἰσχρὸν βέβηλον , τὸ δὲ βέβηλον πάντως ἀνίερον . τοῦτο δὲ τὸ ἡγεμονικὸν διακεχώρικεν : | ||
τοῦ ω μεγάλου . ὁσίων . ὅσιόν ἐστι χωρίον τὸ βέβηλον καὶ μὴ ἱερόν , εἰς ὃ ἔξεστιν εἰσιέναι . |
τε διιθυντῆρας ἀέθλων , ἠδὲ μεγιστᾶνάς τε καὶ ἀλλοτρίων κτεανισμῶν δεσποσύνους , οἷς τέκνα καὶ ὀλβίστη παράκοιτις εἰς ἀρετὴν νεύουσα | ||
χορὸς ἐν τῇ τοῦ Ἀγαμέμνονος . διὰ τοῦτο λέγει τὰς δεσποσύνους , τουτέστι τοῦ Ἀγαμέμνονος , ὅπου ἐκληρώθην εἶναι δούλη |
δὲ πυρὰ πρώτης μὲν φυλακῆς ἐκκαῦσαι σφοδρότερον , δευ - τέρας δὲ ἐλαττότερον , τρίτης δὲ μικρὰ παντάπασιν ὡς τὴν | ||
Λατοῦς ἱμεροέστατον ἔρνος , πόντου θύγατερ , χθονὸς εὐρείας ἀκίνητον τέρας , ἅν τε βροτοὶ Δᾶλον κικλῄσκουσιν , μάκαρες δ |
γίνεται ὁ λόγος τοιοῦτος : ὁ σὸς ἔκγονος , ὦ Ἔπαφε , τὰς Θήβας ἔκτισεν ἐνταῦθα ἔνθα ἡ Περσεφόνη καὶ | ||
κτίσαν , ἵν ' ᾖ : τῷ ἐκγόνῳ σου , Ἔπαφε , τῷ Κάδμῳ , αἱ θεαὶ κατέκτισαν τὰς Θήβας |
τυχοῦσαι τῇ τούτου βουλήσει ἠξίωσαν τὸν Δία ἐπιφανῆ αὐτὸν ποιῆσαι ὅσιον ὄντα , καὶ οὕτως ἐν τοῖς ἄστροις ἐτέθη τῇ | ||
εἰ μέν τι τῶν λεχθησομένων δόξῃ τε ὀρθῇ λελέξεται καὶ ὅσιον πολλοῖς ἐκφαίνειν , σῴζειν τε εἰς ἀεὶ τὸν λόγον |
ὡς ἄρ ' οἱ Φράγγοι σκῆψιν μέν τινα καὶ προκάλυμμα εὐπρεπὲς τὸ τῆς ξυμμαχίας ὄνομα ποιοῦνται , ὡς δὴ μετάκλητοι | ||
τε , ἤ τι μεταστρέψεις ; ταῦτα μὲν παραινεῖ τὸ εὐπρεπὲς διδάσκουσα . ποιεῖ δὲ αὐτὴ αὐτὸ πῶς ; μετὰ |
ἐκπλαγεῖς ' Ἰάσονος : οὐδ ' ἂν κτανεῖν πείσασα Πελιάδας κόρας πατέρα κατώικει τήνδε γῆν Κορινθίαν ξὺν ἀνδρὶ καὶ τέκνοισιν | ||
ἔσχε τὴν προσηγορίαν . τούτου θυγατέρας καὶ Σκεδάσου τινὸς ὁμοίως κόρας πρέσβεις Λακεδαιμονίων ἐβιάσαντο : αἱ δὲ ὑβρισθεῖσαι τὴν συμφορὰν |
λῦσαι : ὃ καὶ πεποίηκε Ξάνθος δυσωποῦντος τοῦ δήμου . Ἀφικομένων δ ' αὐτῶν εἰς τὴν οἰκίαν , Αἴσωπος προσελθὼν | ||
τὴν Μεσοποταμίαν καὶ τὴν Ἀδιαβηνὴν καὶ τοὺς Μεγάλους Αὐλῶνας . Ἀφικομένων δὲ πρὸς τὸν Πάρθον καὶ παρὰ Λευκόλλου πρέσβεων , |
ἐν τοῖς βαλανείοις τήν τε χεῖρα συνεθίζειν πρὸς τὰ θερμὰ καθιέντα εἰς ὕδωρ θερμὸν καὶ τὸ στόμα ἀναγαργαριζόμενον θερμῷ , | ||
μέχρι μεσῶν νυκτῶν καὶ τῷ βάθει πόρρω : οὐδὲ γὰρ καθιέντα τὴν χεῖρα λαβεῖν εἶναι . μετὰ δὲ ταῦτα ὅταν |
ὅπερ ἀρχαιότατόν ἐστι τοῖς Χαλκηδονίοις , κατορύττουσι δέλτους χαλκᾶς , λεγούσας ὡς αὐτίκα μάλα ὁ Ἀσκληπιὸς σὺν τῷ πατρὶ Ἀπόλλωνι | ||
τε αὖ τῷ Μενάνδρῳ μυρία ἂν εὕροις τοιαῦτα καὶ γυναῖκας λεγούσας καὶ νεανίσκους ἐρῶντας καὶ μαγείρους καί τινας ἄλλους . |
. εὖ καὶ ὁ Ἡράκλειτος ἐν οἷς φησι : ” ψυχῇσι θάνατος ὕδωρ γενέσθαι , ὕδατι θάνατος γῆν γενέσθαι ” | ||
τοῦ αἵματος , μεταπίπτουσιν αἱ ψυχαὶ καὶ τὰ ἐν τῇσι ψυχῇσι φρονήματα , καὶ γίνονται τῶν μὲν παρεόντων κακῶν ἐπιλήσμονες |
] ἦν καὶ πρὸς | εὐχὰς ἐτράπη Θέτιν | καὶ Νηρηίδας καὶ Νηρέα | καὶ Ποσειδῶνα ἐπικαλούμενος | , ὧι | ||
δίναις κυανέου πόντοιο , κάλει δ ' ἐπαμυνέμεν ἄλλας αὐτοκασιγνήτας Νηρηίδας : αἱ δ ' ἀίουσαι ἤντεον ἀλλήλῃσι , Θέτις |
δὲ καὶ τὸ πρόσωπόν ἐστιν ἐλέφαντος . καὶ ἕτερον ἐνταῦθα ἱερὸν Ἀθηνᾶς πεποίηται καλουμένης Νίκης καὶ ἄλλο Αἰαντίδος : τὰ | ||
ἔρημός ἐστιν ἀνθρώπων . Βαβυλῶνος δὲ τοῦ μὲν Βήλου τὸ ἱερὸν λείπεται , Βαβυλῶνος δὲ ταύτης , ἥντινα εἶδε πόλεων |
γυνὴ Γοργὼ ὑπέθετο , ἐπιφρασθεῖσα αὐτή , τὸν κηρὸν ἐκκνᾶν κελεύουσα , καὶ εὑρήσειν σφέας γράμματα ἐν τῷ ξύλῳ . | ||
ἐς Αἴγυπτον ἡ Φερετίμη Ἀρυάνδεω ἱκέτις ἵζετο , τιμωρῆσαι ἑωυτῇ κελεύουσα , προϊσχομένη πρόφασιν ὡς διὰ τὸν μηδισμὸν ὁ παῖς |
μὴ δύρεσθ ' ἄχη , πέδοι δὲ βᾶσαι τὰς προσερπούσας τύχας ἀκούσαθ ' , ὡς μάθητε διὰ τέλους τὸ πᾶν | ||
εὔχεσθαι Διὶ ὑπάτῳ , Ἡρακλεῖ , Ἀπόλλωνι προστατηρίῳ : περὶ τύχας ἀγαθᾶς Ἀπόλλωνι ἀγυιεῖ , Λατοῖ , Ἀρτέμιδι , καὶ |
ἄναξ δέ σε Φοῖβος ἀνώγει | ἐς Λιβύην ἐλθεῖν μηλοτρόφον οἰκιστῆρα . Ἀσβυστίδα δὲ τὴν λευκὴν λέγει παρὰ τὴν ἄσβεστον | ||
: ἄναξ δέ σε Φοῖβος Ἀπόλλων ἐς Λιβύην πέμπει μηλοτρόφον οἰκιστῆρα , ὥσπερ εἰ εἴποι Ἑλλάδι γλώσσῃ χρεωμένη : Ὦ |
' ] ὧν ὁ Ζεὺς πείσεται , λέγω τῆς ἀρχῆς ἐκπεσεῖν . . πρὸς τοῦ ] παρὰ τίνος , φησὶν | ||
λέγομεν , συγγνώμην αἰτούμενοι τῆς τερατολογίας , ἐάν που βιασθῶμεν ἐκπεσεῖν εἴς τι τοιοῦτο , φεύγοντες τὸ πάντα σιγῇ παραπέμπειν |
τὸ τιμωρῶ : ἢ καὶ ἀπὸ τοῦ ἐν τῇ ἔρᾳ ναίειν . . : τρίμορφοι ] Τρισώνυμοι . : τούτων | ||
τὰ σώματα αὐτῶν πεπτωκότα . τοῦτο γάρ ἐστι τὸ χθόνα ναίειν διαπήλας ἀντὶ τοῦ τάφου μοῖραν ἀπομοιράσας αὐτοῖς καὶ ἀφορίσας |
ἐν ἐξουσίᾳ μένουσιν ἐπὶ τὴν τῆς πατρίδος καταδούλωσιν καὶ δυσχερὲς ἀποσχέσθαι μοναρχίας τοῖς δι ' ὑπεροχὴν τὰς τοῦ χρατήσειν ἐλπίδας | ||
Λέσβον μὲν πορθῆσαι καὶ ἄλλα χωρία , Λήμνου δ ' ἀποσχέσθαι καὶ τῶν πλησίον νήσων διὰ τὴν πρὸς Ἰάσονα καὶ |
ξηροῖσιν . Ἀφαιρέει καὶ προστίθησιν οὐ τωὐτὸ , τῷ μὲν ἀφαιρέει , τῷ δὲ προστίθησι τωὐτό . Φλεβῶν διασφύξιες καὶ | ||
οὐ γὰρ σκαρδαμύσσει προσφερομένου τοῦ δακτύλου . Καὶ τὰς κροκίδας ἀφαιρέει ἀπὸ τῶν ἱματίων , ἤν περ ἴδῃ , δοκέων |
τινος ἄλλης συμφορᾶς : ὅταν δὲ γίγνηται κατά τινα ἑαυτοῦ ἀνάξιον , οὐκ ἐθελήσειν σπουδῇ ἀπεικάζειν ἑαυτὸν τῷ χείρονι , | ||
, εἶτα δυάδα , εἶτα τριάδα . καὶ γὰρ ἄλλως ἀνάξιον καὶ Τιμαίου καὶ Πυθαγόρου τὸν νοῦν μέγεθος ὑπολαμβάνειν . |
. τῇ χειρὶ τἠλεφαντίνῃ : δύο εἰσὶν ἐπὶ τῆς ἀκροπόλεως Ἀθηνᾶς ναοί , ὁ τῆς πολιάδος καὶ ἡ χρυσελεφαντίνη , | ||
τοιῷδε ἐφ ' ὁποίῳ περ Ἀπόλλωνα Μουσηγέτην . ἐνταῦθά ἐστιν Ἀθηνᾶς ἄγαλμα Παιωνίας καὶ Διὸς καὶ Μνημοσύνης καὶ Μουσῶν , |
ἂν οὐδ ' ἡ Περικλέους : ἐκείνου μέν γε τὰς ἀστραπὰς καὶ βροντὰς καὶ πειθοῦς τι κέντρον δόξῃ παραλαβόντες , | ||
τῶν διαπύρων λίθων καθιεμένων εἰς ψυχρὸν ὕδωρ πάθος . Ξενοφάνης ἀστραπὰς γίνεσθαι λαμπρυνομένων τῶν νεφῶν κατὰ τὴν κίνησιν . Ἐμπεδοκλῆς |
τούτοις οὖν ποτίζειν ἀπαξιοῖ ὁ ἱεροφάντης τὴν διάνοιαν ἡμῶν τῷ καταφλέξαι τὰς ἡδονάς , τῷ τὸ σύστημα τῶν σωματικῶν ἀγαθῶν | ||
ἐδίδου τὸ δέρας Αἰήτης , ἐβούλετο δὲ τήν τε Ἀργὼ καταφλέξαι καὶ κτεῖναι τοὺς ἐμπλέοντας . φθάσασα δὲ Μήδεια τὸν |
φασὶν εἶναι . ὑπὸ μὲν δὴ τῷ πρώτῳ τρίποδι Ἀφροδίτης ἄγαλμα ἑστήκει , Ἄρτεμις δὲ ὑπὸ τῷ δευτέρῳ , Γιτιάδα | ||
Φιλόχορος ἐπὶ Πυθοδώρου ἄρχοντος ταῦτά φησι : “ καὶ τὸ ἄγαλμα τὸ χρυσοῦν τῆς Ἀθηνᾶς ἐστάθη εἰς τὸν νεὼν τὸν |
αὐτοῦ λέγοντος οἵ τε λοιποὶ δήμαρχοι καὶ τοῦ δήμου τὸ ἀδιάφθορον ὁπλισάμενοι ἐνέβαλον ἐς τὴν ἀγοράν . Καίλιος μὲν δὴ | ||
ἀλλ ' οὐχὶ καὶ τὴν ἑστίαν ἕξει δι ' ἡμᾶς ἀδιάφθορον . . . Οὐκ ἐψεύσω τοῖς ἔργοις τὰς ἀπειλάς |
εἰς τὴν πήραν ἐνθέμενος οὐ πρόσθεν ἀπῆλθε , πρὶν τὰς Νύμφας εὐφημῆσαι καὶ αὐτὴν τὴν θάλασσαν : καίπερ γὰρ αἰπόλος | ||
ὅτε τὰς βοῦς ἀπελαύνων Γηρυόνου παρεγένετο . τινὲς δὲ τὰς Νύμφας ἀναδοῦναι αὐτὰ , ὡς ὁ Πίνδαρος . θερμὰ Νυμφᾶν |
αὐτὴν ἤδη τὴν ἐς ἀκρόπολιν Ἑρμῆν ὃν Προπύλαιον ὀνομάζουσι καὶ Χάριτας Σωκράτην ποιῆσαι τὸν Σωφρονίσκου λέγουσιν , ᾧ σοφῷ γενέσθαι | ||
τε ἱερὰ εἶναι καὶ οἰκεῖα τῷ ἐς Ἄδωνιν λόγῳ , Χάριτας δὲ Ἀφροδίτῃ μάλιστα φίλας εἶναι θεῶν : ἀστράγαλον δὲ |
ἐπ ' ἐσχάτῳ δὲ τοῦ δρόμου τὰς πηγὰς ἔχει λάβρως ἐκχεομένας ὁ προειρημένος ποταμός . ἔστι δὲ τὸ φερόμενον ῥεῦμα | ||
ὄψεως : οὐ γὰρ ἂν ἐχώρησε τὰς ἀπὸ τοῦ ὄντος ἐκχεομένας αὐγάς , ὁπότε οὐδὲ ταῖς ἀφ ' ἡλίου προσβλέπειν |
ἡ κεφαλὴ τῶν ἐν αὐτῇ τριχῶν ῥυεισῶν , ὥστε μηδὲν ἀπεοικέναι δοκεῖν μαρανθεῖσι τῷ γήρᾳ ἀκανθῶν ἄνθεσιν , ἀλλὰ μὴν | ||
λόγῳ ἄρνησιν τοῖς ῥήμασιν προστιθείς : ῥῆμα δὲ μόνον τὸ ἀπεοικέναι , ἀφ ' οὗ οὐκ ἔστι πρᾶγμα , ὥσπερ |
οἶδε γὰρ τὰς ψεκάδας δηλῶσαι , ψιάδας λέγων : ” αἱματοέσσας δὲ ψιάδας ” . ὀθόνη Γ . . . | ||
, οὐδ ' ἀπίθησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε : αἱματοέσσας δὲ ψιάδας κατέχευεν ἔραζε παῖδα φίλον τιμῶν , τόν |
εἰρημένῳ δύο εἰσὶν ἄλλοι λόγοι . τούτων δὲ ὁ μὲν Κύψελον τὸν τυραννήσαντα Κορινθίων φησὶν ἄγαλμα ἀναθεῖναι τῷ Διὶ χρυσοῦν | ||
περὶ οὗ ἱστορῶν Νικίας ἐν τοῖς Ἀρκαδικοῖς διαθεῖναί φησιν αὐτὸν Κύψελον , πόλιν κτίσαντα ἐν τῷ πεδίῳ περὶ τὸν Ἀλφειόν |
εἶἑν : θύσεις † δὲ παῖδ ' ἔνθα † τίνας εὐχὰς ἐρεῖς ; τί σοι κατεύξηι τἀγαθόν , σφάζων τέκνον | ||
ἐς τὰς ἐκφορὰς καὶ τὰς ἐπιταφίους καὶ ἐξοδίους ᾠδὰς καὶ εὐχὰς οὐδὲ τῇ γῇ κρύπτειν τοὺς ἀπογινομένους , ἀλλ ' |
κοκκίνη γέγονε κατὰ πρόσωπον , ὥστε σχεδὸν φαίνεσθαι καὶ πῦρ ἀνᾶψαι ἐκ τοῦ προσώπου αὐτῆς . Λάβα τῶ γείτονος υἱός | ||
κοκκίνη γέγονε κατὰ πρόσωπον , ὥστε σχεδὸν φαίνεσθαι καὶ πῦρ ἀνᾶψαι ἐκ τοῦ προσώπου αὐτῆς . Λάβα τῶ γείτονος υἱός |
' ὑστεραίᾳ παραγενόμενος ὁ Κλεινίας ἔφη Θέρσανδρον διὰ τῆς νυκτὸς ἀποδεδρακέναι : τὴν γὰρ ἔφεσιν οὐχ ὡς ἀγωνιούμενον πεποιῆσθαι , | ||
, ὡς δ ' ἂν βαρβάρους Κᾶρας , ὑπονοήσαντας αὐτόματον ἀποδεδρακέναι , πρός τι λύγου θωράκιον ἀπερείσασθαι καὶ τοὺς εὐμηκεστάτους |
καὶ οὔσας γνησίας αὐτοῦ θυγατέρας . τὰς ἐξ ἄλλων κοινότερον Νηρηΐδας καλεῖσθαι : ὁμοίως καὶ ἐν τοῖς περὶ Εὐρώπης . | ||
οὐ μόνον τὴν Ἰνὼ Λευκοθέαν φησὶν , ἀλλὰ καὶ τὰς Νηρηΐδας Λευκοθέας ὀνομάζει . . : Λινόν , κοινῶς μὲν |
παρέσχεν τοιᾶσδε ] τοιαύτης σφε ] αὐτόν δίκην ] τιμωρίαν διδαχθῇ ] ἤγουν μάθῃ τυραννίδα ] τὴν ἐξουσίαν στέργειν ] | ||
τῇ σοφίῃ καὶ ἐν τῇ τέχνῃ : πρόσθε μὲν ἢ διδαχθῇ , ἐς τὸ ἀρχὴν λαβεῖν ἡ φύσις κατεῤῥύη καὶ |
τῆς ὑστέρας τὴν ἀπόφυσιν εἰληφότων , ἅπερ καὶ κατὰ τὰς διακορήσεις ἁπλουμένων τῶν στολίδων ῥήγνυται καὶ ὀδύνην ἐπιφέρει καὶ ἀποκρίνεται | ||
τὴν ἀπόφυσιν εἰληφότων , ἅπερ [ καὶ ] κατὰ τὰς διακορήσεις καὶ ὀδύνην ἐπιφέρει , ἁπλουμένων τῶν στολίδων : ῥήγνυται |
ἐλάττοσιν ἢ πεντήκοντα σταδίοις , τό τε Ἄργος καὶ τὰς Μυκήνας , καὶ τὸ Ἡραῖον εἶναι κοινὸν ἱερὸν τὸ πρὸς | ||
: οἱ δ ' ἐγχώριοι τὴν ἀκρώρειαν ἀπὸ τοῦ συγκυρήματος Μυκήνας μετωνόμασαν , καθὼς ἱστορεῖ Κτησίας Ἐφέσιος ἐν αʹ Περσηίδος |
καὶ συνουσίας κρειττόνων καὶ δεσμοὺς καὶ μοιχείας αὐτῶν καὶ δοράτων βολὰς ἐξ ἀνθρώπων ὑφίστασθαι , τὴν χρείαν εἰδότες πρὸς τὸν | ||
σκήψασαν ἐμποδὼν σχεθεῖν τὰς δ ' ἀστραπάς τε καὶ κεραυνίους βολὰς μεσημβρινοῖσι θάλπεσιν προσῄκασεν : ἔχει δὲ σῆμα γυμνὸν ἄνδρα |
ἐπειδὴ τἀμφανῆ μὲν οἱ νόμοι ἀπεῖργον αὐτοὺς ἔργα μὴ πράσσειν βίαι , λάθραι δ ' ἔπρασσον , τηνικαῦτά μοι δοκεῖ | ||
μέντοι ὅτε ἔτυχεν , ἀλλὰ κατὰ φύσιν μὲν γήραι , βίαι δὲ παρὰ φύσιν , οὐθὲν δεδήλωκεν . . οἱ |
ἀκόντων τελευτᾷ , καθαρὸς ἔστω κατὰ νόμον . ἐὰν δὲ αὐτόχειρ μέν , ἄκων δὲ ἀποκτείνῃ τις ἕτερος ἕτερον , | ||
Ἐπάφου λέγων εἶναι τῆς ἀληθείας κυρήσεις καὶ οὐ ψεύσηι . αὐτόχειρ ] αὐτὸς ὁ πατὴρ φυτουργὸς τοῦ γένους , ὁ |
τῶν οἰκητόρων ἔναγχος αἱρεθεὶς ἀστυνόμος λυσιτελὲς ὁμοῦ καὶ τερπνὸν ἐξεῦρε δημιούργημα καὶ δέδωκε τοῖς ἐνοικοῦσιν ἐρίζειν πρὸς τὰς ἀγαλλομένας ὕδασι | ||
ἁπάντων , ἵνα τῷ ὄντι λογικῆς φύσεως ἐπάξιον τελεσθῇ τὸ δημιούργημα , ἐπειδὴ κακῶν δημιουργῶν ὑπαίτια ἐξ ἀνάγκης τὰ ἔργα |
δέ φασιν ἀπὸ τοῦ τὸν Δία περὶ τὸ Νύσιον ὄρος φῆναι πρῶτον τὴν ἄμπελον παρεληλυθέναι τοῦτο τὸ ὄνομα εἰς τὴν | ||
φειδόμενος . ἐσπούδαστο γὰρ αὐτῷ διὰ τέλους αὐτάρκη τοῖς ὅλοις φῆναι τὴν πόλιν μηδαμοῦ προσδεομένην ἑτέρου τινὸς τῶν ἔξωθεν ἔς |
. τούτους δὲ ἡ μήτηρ , Μέμνωνις τῷ ὀνόματι , ἑωρακυῖα κατὰ γῆν πολλὰ δεινὰ ἐργαζομένους , εἶπεν αὐτοῖς , | ||
ἡ ψυχὴ ἀθάνατός τε οὖσα καὶ πολλάκις γεγονυῖα , καὶ ἑωρακυῖα καὶ τὰ ἐνθάδε καὶ τὰ ἐν Ἅιδου καὶ πάντα |
δύο μὲν Λακεδαιμονίων μοίρας κατακόψας ἄνοπλος , ἓν δὲ μιαρὸν ἀνθρώπιον μὴ ἐπιτρίψας : μάτην γὰρ ἂν εἴην καὶ νενικηκὼς | ||
„ . κἀκεῖνος : ” οὔκουν ἐνετειλάμην σοι , κατάρατον ἀνθρώπιον , πᾶν ὅ τι χρηστότατόν τε καὶ ἄριστον ὀψωνῆσαι |
περιμείναντες δὲ καὶ τὰ λοιπὰ μαθεῖν κρινέτωσαν ἐξ ἁπάντων τὸ πιθανώτατον . Τῶν δὲ πόλεων , ἐν αἷς τὸ πρῶτον | ||
σύμπαντα κόσμον τοιούτῳ τῷ σχήματι κεχρῆσθαι . Καὶ μὴν κἀκεῖνο πιθανώτατον , τὸ τελεώτατον τῶν σωμάτων τῷ τελεωτάτῳ τῶν σχημάτων |
: “ καί κ ' ἀλαός τοι , ξεῖνε , διακρίνειε τὸ σῆμα ἀμφαφόων , ἐπεὶ οὔ τι μεμιγμένον ἐστὶν | ||
ἀπάτην συμπεραίνει τἀνθρώπῳ : καὶ σχολῇ γ ' ἄν τις διακρίνειε τὰς ἀπάτας περιουσίᾳ συνέσεως . Καθά φασι καὶ τὸν |
γὰρ περιττὸν ἀναχυθείη τὸ ῥεῦμα , λιμνῶδες καὶ τελματῶδες ἀντὶ καρποφόρου γῆς ἔσται τὸ πεδίον . πρὸς εὐφορίαν οὖν μεμετρημένης | ||
αὐτῶν ἀκμαζούσας ἤδη σπορολογεῖσθαι τὰς ἀρούρας καὶ τὰ κράτιστα τῆς καρποφόρου ἐλωβήσαντο . . Ὅτι Κοίντου Σερουιλίου τὸ τρίτον [ |
, καὶ ἐν τῇ Νικομηδείᾳ συγκλείσας ἐπολιόρκει . Κἀκεῖθεν ἐν ἱκέτου πρὸς βασιλέα καταφυγόντα σχήματι κατέλιπεν ἡ βασιλεία . Καὶ | ||
τοῦ βασιλέως , οὐ πτωχῷ , φησίν , ἐναλίγκιος οὐδὲ ἱκέτου ἐν σχήματι κατεπτηχότος , ἀλλά τινα ἐξεῦρεν εἰκόνα , |