μὴ Δημόκριτόν τε πάντα διανεγνωκότα , μᾶλλον δὲ κατέχοντα [ καταγέλα ὡς κενοῦ ] καὶ τὸν Ἐπικούρου κανόνα , μινθώσας | ||
μόνον , ἀλλὰ καὶ φύσεως ἱκανῆς . ταυτὶ μόνον δείξας καταγέλα τῆς ῥητορικῆς . καὶ μὴν τό γε κάλλιστον τῆς |
αὖ ἐνεδειξάμην ὅτι ἐμοὶ θανάτου μὲν μέλει , εἰ μὴ ἀγροικότερον ἦν εἰπεῖν , οὐδ ' ὁτιοῦν , τοῦ δὲ | ||
τὸν φίλτατον ἡμῖν Δατιανὸν αἴσθῃ δυσκόλως ἔχοντα καὶ μεμνημένον τινῶν ἀγροικότερον πεπραγμένων ἢ πάντα παῦε τὸν θυμὸν ἢ ὅσον ἔξεστιν |
γένος , ὥσπερ καὶ πρόσθεν ἐρρήθη , κατελείπετο ὄρειον καὶ ἀγράμματον , τῶν ἐν τῇ χώρᾳ δυναστῶν τὰ ὀνόματα ἀκηκοὸς | ||
τούτου : πολλὰ γὰρ συμβάλλεται . διόπερ μάγειρον ὅταν ἴδῃς ἀγράμματον μὴ Δημόκριτόν τε πάντα διανεγνωκότα [ μᾶλλον δὲ κατέχοντα |
, ὡς ἐγώ ποτέ σου ἤκουον μεγαλαυχουμένου πολλὴν σοφίαν καὶ ζηλωτὴν σαυτοῦ διεξιόντος ἐν ἀγορᾶι ἐπὶ ταῖς τραπέζαις . ἔφησθα | ||
, μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι : καὶ |
. . . . : Σεσόγχωσις Αἰγύπτου πάσης βασιλεὺς μετὰ Ὦρον τὸν Ἴσιδος καὶ Ὀσίριδος παῖδα τὴν μὲν Ἀσίαν ὁρμήσας | ||
αἰεὶ ἕνα τὸν κρατέοντα εἶναι : ὕστατον δὲ αὐτῆς βασιλεῦσαι Ὦρον τὸν Ὀσίριος παῖδα , τὸν Ἀπόλλωνα Ἕλληνες ὀνομάζουσι : |
ἧς γε ἐγένετο , ἀλλὰ καὶ ἑτέραν , καὶ εἶναι περαίνοντα πρὸς ἄλληλα ἀίδια ὄντα ; ἔτι τί κωλύει τὸ | ||
ζήτησιν Πολύφημον πεμφθέντα κεκραγέναι καὶ ὀνομαστὶ ἀνακαλεῖν τὸν Ὕλαν μηδὲν περαίνοντα . διὸ καὶ τὴν παροιμίαν ἐπὶ τῶν μηδὲν ἀνυόντων |
τοιαύτην δύναμιν φάσκων εὐλογώτερον γὰρ ἢ ἄλλην τινά . πῶς εὐλογώτερον ; ὅτι αἱ μὲν ἄλλαι δυνάμεις οὐκ ἀεὶ ἐνεργοῦσιν | ||
, καθάπερ ὁ χαλκὸς τοῦ Διαδουμένου . τοῦτο γὰρ ἴσως εὐλογώτερον ἢ τὸ μέγα καὶ τὸ μικρὸν ἄπειρά τε ποιοῦντας |
θείη ἲς ἐδάμασσε βίης Ἡρακληείης . . . πῶς οὐκ ἠλίθιον πιθέσθαι τοῖς Ἡροδώρου βιβλίοις περὶ τοῦ καθ ' Ἡρακλέα | ||
; τί οὖν ; τῶν μὴ δυνατῶν ἐφίεσθαι ἀνδραποδῶδες , ἠλίθιον , ξένου θεομαχοῦντος , ὡς μόνον οἷόν τε , |
ἐμὲ παίζειν μηδ ' ὅτι ἂν τύχῃς παρὰ τὰ δοκοῦντα ἀποκρίνου , μήτ ' αὖ τὰ παρ ' ἐμοῦ οὕτως | ||
Νεκτεναβὼ ἔφη “ Αἴσωπε , ἥττημαι . ὃ δὲ ἐρωτήσω ἀποκρίνου μοι . ” καί φησι “ μετεπεμψάμην ἵππους ἀπὸ |
καὶ ὑλαίοις καὶ μηδαμῇ μηδαμῶς μηδὲ ἓν βιβλιδάριον ἀναγνοῦσι πάντῃ ἔκφυλά τε δοκοῦσι καὶ ἀποδάσμια καὶ ἀληθείας πορρωτάτω ἐκτρέχοντα καὶ | ||
καὶ ὑλαίοις καὶ μηδαμῇ μηδαμῶς μηδὲ ἓν βιβλιδάριον ἀναγνοῦσι πάντῃ ἔκφυλά τε δοκοῦσι καὶ ἀποδάσμια καὶ ἀληθείας πορρωτάτω ἐκτρέχοντα καὶ |
καλεῖσθαι : τὸν μέντοι ποιητὴν [ οὐχ ] οὕτω λέγειν Ἑλλοὺς ἀλλὰ Σελλοὺς ὑπολαμβάνει τοὺς περὶ τὸ ἱερόν , προσθεὶς | ||
γραφῆς ἀμφίβολον : οἱ μὲν γὰρ Σελλούς , οἱ δὲ Ἑλλοὺς ἐξεδέξαντο . δεῖ δὲ νοεῖν ὡς ἔστιν ἐκ πλήρους |
εἰ σοὶ , καὶ πᾶσιν , εἰ δὲ πᾶσι τοῦτο συγχωρηθήσεται , τί πέρας ; τὸ πένεσθαι τὴν πόλιν , | ||
τόπος : ἑκάστου δὲ τούτων ἠπορημένου καὶ ὁ χρόνος οὐ συγχωρηθήσεται ἐκ τοῦ αὐτοῦ γένους εἶναι τούτοις . Πρὸς δὲ |
χεῖρον . ἀπὸ δὴ θαυμαστῆς ἐλπίδος , ὦ ἑταῖρε , ὠιχόμην φερόμενος , ἐπειδὴ προϊὼν καὶ ἀναγιγνώσκων ὁρῶ ἄνδρα τῶι | ||
παράδοξον τι ποτ ' ἐρεῖϲ ? ? [ ; } ὠιχόμην εἰϲ λιμένα : ἀπαντήϲαϲ με γὰρ ϲύμπλουϲ ἀνέϲτρεψέν τιϲ |
καὶ μήλινον τὴν χρόαν , καὶ ἐπιβαλὼν κηρὸν καὶ ῥητίνην διηθημένην ἕψε ἐπ ' ὀλίγον , καὶ ὅταν καλῶς ἔχῃ | ||
ἕψε ἕως ἀμόλυντος γένηται καὶ ἐπίβαλλε κηρόν , εἶτα ῥητίνην διηθημένην . [ ἔπειτα ] ἐπίπασσε τὴν τέφραν τῶν λίθων |
ἑαυτοῦ πεισθεὶς ὑπῆλθεν , αὐτὸς ὑφ ' ἑαυτοῦ διέφθαρται . Θέλω δὲ μὴ πρότερον ἐπ ' ἄλλον λόγον ὁρμῆσαι , | ||
αὐτῷ ζῶν τε καὶ βλέπων φονέας αὑτοῦ φησὶν εἶναι . Θέλω δὲ καὶ τὰ ἄλλα παραπλήσια ἀπολογηθέντα τούτοις ἐπιδεῖξαι αὐτόν |
βλάβεται δὲ λιγύς περ ἐὼν ἀγορητής . Πηλεΐδῃ μὲν ἐγὼν ἐνδείξομαι : αὐτὰρ οἱ ἄλλοι σύνθεσθ ' Ἀργεῖοι , μῦθόν | ||
? ? . καὶ νῦν ἔφη ταύτης ἕνεκα ἤδη σοι ἐνδείξομαι ? , ὅσα σε ? ἀγαθὰ ? ? [ |
τῶν τριῶν , ὑπάρξεώς φημι , ἰδιότητος , ποιότητος . Λείπεται τοίνυν ἐπταῖσθαι τὸν ὅρον , καὶ ἐκ προςθήκης μόνης | ||
ταῖς αὐτομάτοις κενώσεσι καὶ ταῖς ἀπὸ τὴς τέχνης πεποιημέναις . Λείπεται δ ' ἤδη μέτρια καὶ περὶ σφυγμῶν φᾶναι . |
καὶ φρονεῖ ἄνθρωπος . διό φημι τὸν ἐγκέφαλον εἶναι τὸν ἑρμηνεύοντα τὴν ξύνεσιν . . . . . . . | ||
δύνων τοκέων χωρισμὸν ἔτευξεν . Πάλιν δὲ τὰ ἔπη ταύτην ἑρμηνεύοντα προσγράφομεν τοῦ εὐχεροῦς καὶ μνήμης χάριν . τὴν τριταίαν |
: σὺ δὲ ὅσον ἀπὸ τοῦ συμποσίου τὸν Πλάτωνά μοι ἔδοξας λέγειν . Ὀρθῶς ἀνέγνως . τὸ δὲ λεγόμενον ὡς | ||
τότε . εἰ δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐβούλου τιμᾶν , τιμᾶν ἔδοξας ἂν ἄνδρα ἑταῖρον , ἀλλ ' οὐ κολακεύειν τύχην |
στρατηγίας ἥκοντας εἰς ἕτερον πάλιν ἐξιέναι πόλεμον . ὁ δὲ θεώρησον ὅπως ἔλυσε τὸ δοκοῦν ἐπαχθές . μὴ γὰρ κινδυνεύειν | ||
πάντα φιλοτιμούμενος τὸν κόσμον αὐτῆς εἰ θεωρήσαις καλῶς ἔχει . θεώρησον , Πάταικε , πρὸς θεῶν : μᾶλλόν μ ' |
πράττουσιν ἢ οἱ ζῶντες καὶ πορθηθέντες . ἄλλως : τί μακρολογῶ ; τὸν γὰρ φθίμενον καὶ τὸν προτεθνηκότα προλέγω πράσσειν | ||
ἀργύρῳ εὖ ἤσκηται . καὶ τὰ λοιπὰ , ἵνα μὴ μακρολογῶ . Θαλείας δὲ παῖς ὁ Παλαίφατος λέγεται , ὡς |
. οἱ γὰρ τρεῖς περὶ τοῦ ποταμοῦ στίχοι περιττοί . Ἐπιστάμενος ἀκριβῶς τὴν γνώμην καὶ τὴν περὶ Πλάτωνα σπουδὴν καὶ | ||
τὸν Καμβύσεω , συστρατευόμενος δὲ καὶ Δαρείῳ ἐπὶ Σκύθας . Ἐπιστάμενος ταῦτα γνώμην εἶχον ἀτρεμίζοντά σε μακαριστὸν εἶναι πρὸς πάντων |
τινὰ ὁμοιότητα πρὸς τὸν Θεαίτητον , δόξει ἡ σκιαγραφία τοῦ Θεαιτήτου εἶναι , ἐπειδὴ ἔχει τι αὐτοῦ : οὐκ ἔστι | ||
. μετὰ γὰρ τοὺς τοῦ Πρωταγόρου ἐλέγχους πάλιν ἐπὶ τὴν Θεαιτήτου μαιείαν ἀναδραμεῖται . μυρίοι γὰρ κτλ . οἱ Θρασύμαχοι |
, ἐὰν εἰσάγειν δέῃ μὴ ἐᾷν εἰσάγειν αὐτὸν , ἢ διασύρειν τὴν εἰσαγωγὴν , ὡς αὐτὸς Δημοσθένης ἐν τῷ αὐτῷ | ||
λόγον . ἢ Πλάτωνι μὲν καὶ ἀπὸ τῶν ὀνομάτων ἐξέσται διασύρειν οὓς βούλεται καὶ διὰ τούτων ἑτέρους πάλιν , ἡμῖν |
κριτήρια αὐτῶν διεστηκέναι ἀπ ' ἀλλήλων , ὡς τὰ μὲν διανοητὰ τῶν νοητῶν διαφέρειν , τὴν δὲ διάνοιαν τοῦ νοῦ | ||
καὶ συνεπαίρεται τῷ ἐνεργείᾳ νῷ , καταγίνεται δὲ περὶ τὰ διανοητὰ εἴτ ' οὖν τοὺς καθόλου τῶν πραγμάτων λόγους , |
πόλεσι δεῖν : πρῶτον μὲν σαυτὸν , εὖ ἴσθι , λανθάνεις αὐτὰς δή που τὰς λειτουργίας περικόπτων τῇ πόλει καὶ | ||
ἰσχυρὸν ἔχειν νομίζεις , ὅτι μὴ τοῖς νόμοις ἐγγέγραπται , λανθάνεις οὐδὲν ἧττον καὶ τά γε σὰ παιδικὰ ταύταις ὑποβάλλων |
. τί δ ' οὐχὶ μιᾷ χρώμενοι γνώμῃ ἢ πάντα πιστεύετε αὐτοῖς ἢ περὶ πάντων ἀπιστεῖτε ; ἀλλὰ προβουλεῦσαι μὲν | ||
εὐδαιμονικόν , ὅπου οὐκ ἔστιν , οὐδ ' ἄλλου δεικνύοντος πιστεύετε . τί αὐτὸ ἔξω ζητεῖτε ; ἐν σώματι οὐκ |
αἰχμάλωτα γύναια πολέμιοί τε καὶ βάρβαροι τρυφῶντες τῇ νίκῃ ; Ἡγοῦμαι μὲν οὖν καὶ τῷ Πραξιτέλει τὴν θεὸν χαλεπαίνειν τοιαῦτα | ||
τὰ λοιπά . Τὸ λατρεύω , λατρεία διὰ διφθόγγου . Ἡγοῦμαι τοίνυν λοιπὸν εἶναί μοι περὶ τοῦ κηρύγματος εἰπεῖν καὶ |
φασι , τῶν Μαρσύου τὰ Ἀπόλλωνος ὄργανά τε καὶ μέλη προτιμήσαντα . τὸν μὲν γὰρ Φρύγα τὸν κρεμασθέντα ὑπὲρ ποταμὸν | ||
. ἢ ἐπιστραφέντα , τοῦ δακρῦσαι ἢ ἀποιμῶξαι ἕνεκα . προτιμήσαντα : Φροντίσαντα , ἢ αἴσθησιν λαβόντα . . παρακινήσαντα |
δὲ ὅτι υἱὸς Ἡσιόδου † Μνασέας ἐστί : Φιλόχορος δὲ Στησίχορόν φησι τὸν ἀπὸ Κλυμένης : ἄλλοι δὲ Ἀρχιέπης . | ||
ὀλίγα ὀφειλόντων καὶ εὐτελῆ . Πάντα ὀκτώ : οἱ μὲν Στησίχορόν φασιν ἐν Κατάνῃ ταφῆναι πολυτελῶς πρὸς ταῖς ὑπ ' |
αἰτίαϲ , καὶ θέρουϲ μὲν ἐπὶ τῶν καυϲωδεϲτάτων πυρετῶν ψυχρὸν προϲάγομεν , χειμῶνοϲ δὲ θερμότερον : ἐπὶ δὲ τῶν ἁπλουϲτέρων | ||
τινοϲ περιϲκελίαϲ : διὸ καὶ τοῖϲ πυρέττουϲι περιοδικῶϲ καὶ χρονίωϲ προϲάγομεν αὐτόν : δίδοται δὲ καὶ μαινομένοιϲ ἑτεροκρανικοῖϲ ὑπὸ κεφαλαλγίαϲ |
παρεμποδίζεσθαι ἐντεῦθεν φωτίζειν τὴν σελήνην : ἐκ τοῦ ἡλίου γὰρ φωτίζεται ἡ σελήνη . κατὰ συμβεβηκὸς δὲ ἐπίσταταί τις , | ||
λίαν τὸ αἴτημα . τί οὖν τὸ φῶς καὶ πῶς φωτίζεται τὰ ὁρώμενα ; λέγομεν οὖν ἐνέργειάν τινα ἐκπέμπεσθαι ἀσώματον |
] τοῦτο ; γραμματείδιον . θεοί [ ] με νοῦ κενοῦϲιν . οὐθὲν διαφέρει [ ] . ἐγώ ] ϲε | ||
καὶ ἐμεῖν ἀπὸ ῥαφανίδων καὶ ϲιτίων κελεύειν καὶ τοῖϲ φλέγμα κενοῦϲιν ὑπηλάτοιϲ κεχρῆϲθαι . Τὸ ὑαλῶδεϲ φλέγμα ψυχρότατον ὑπάρχον ἅπαντοϲ |
ἐκβέβληται , ἴσως οὖν διαφόρου οὔσης τῆς ἱστορίας οὕτως ἀμφοτέραις συγκατατίθεται : † ἐπίσαμον : τὸν ὕστερον γενόμενον ἐπίσημον διὰ | ||
τε νόμων καὶ ἐθῶν , λιπαρῶς δὲ προσκειμένης τῆς μητρὸς συγκατατίθεται . καὶ ἐπειδὴ νὺξ ἐπῆλθεν , εἰς ἣν ἐτέτακτο |
καὶ πάθον , ἢ εὐθεῖαν ἵν ' ἔξωθεν τὸ ὑπάρχει λαμβάνωμεν . θ διπάλτων πημάτων ] πολυορμήτων καὶ πολυκινήτων δυστυχημάτων | ||
. ὅταν δὲ αὖ πάλιν ἑκατέραν τῶν τοιούτων φωνῶν μὴ λαμβάνωμεν αὐτὴν καθ ' αὑτὴν ἀλλ ' ὡς μέρος οὖσαν |
κεν αὐτὴν νῆσον ἱκώμεθα , δὴ τότ ' ἔπειτα σὺν κελάδῳ σακέεσσι πελώριον ὄρσετε δοῦπον . ” Ὧς ἄρ ' | ||
δ ' ἐν τούτῳ λόγῳ χρησμὸς ὤρθωσεν μελίσσας Δελφίδος αὐτομάτῳ κελάδῳ : ἅ σε χαίρειν ἐστρὶς αὐδάσαισα πεπˈρωμένον βασιλέ ' |
καὶ ἐκλείποντα ἤδη : Βαθυμῆτα χείρων . ἤγουν ὁ μὴ ἐπιπόλαια βουλευόμενος , ἀλλ ' ἐν βάθει φρενῶν . ἀντὶ | ||
τε καὶ ψυχρὰν ἔχον τὴν δύναμιν : ἕλκη τε οὖν ἐπιπόλαια ἀφουλοῖ καὶ ῥεύματα ἵϲτηϲιν . Βαλϲάμου τὸ μὲν οἷον |
μάλιστα σὺ ποθεῖς , ἡμῖν ἀντὶ τείχους καὶ δορυφόρων . Εἰκὸς μὲν ἥκειν ὡς ὑμᾶς λόγον τῶν ἔργων , οἷς | ||
ἢ εἰς ἄγαν δουλείαν μεταβάλλειν καὶ ἰδιώτῃ καὶ πόλει . Εἰκὸς γάρ . Εἰκότως τοίνυν , εἶπον , οὐκ ἐξ |
τὸ ζητοῦντα μὲν λόγους ἥκειν Ἀθήναζε , φανῆναι δὲ οὓς ἐζήτεις ἔχοντα . τὰ δ ' ἐφεξῆς ἅπαντα τῶν λόγων | ||
, τί ποιεῖς ; Ἡ δὲ εἶπε : Τέως σὺ ἐζήτεις , ἵνα πόλιν κτίσῃς , εὗρον . Ἀφ ' |
κόσμον ἀνάγων , ὑπὸ θεοῦ δὲ μηδὲν οἰόμενος γεγονέναι , Ἡρακλειτείου δόξης ἑταῖρος , κόρον | καὶ χρησμοσύνην καὶ ἓν | ||
σαφέστερον τὴν ἐφεκτικὴν ἀγωγὴν κατανοήσωμεν . ἀρξώμεθα δὲ ἀπὸ τῆς Ἡρακλειτείου φιλοσοφίας . Ὅτι μὲν οὖν αὕτη διαφέρει τῆς ἡμετέρας |
, ἂν ἐπαινέσῃ τις ἐπ ' αὐτοῖς , ἀνέχου , δόξον δὲ μηδεὶς εἶναι καὶ εἰδέναι μηδέν . μόνον τοῦτο | ||
θορύβῳ ; ἐν πολλοῖς ἀνθρώποις ; καὶ τί χαλεπόν ; δόξον ἐν Ὀλυμπίᾳ εἶναι , πανήγυριν αὐτὸν ἥγησαι . κἀκεῖ |
ἐλάττω μοῖραν ἀπονενεμηκέναι τῷ Διί , τὴν δ ' ὅλην ὑφῃρῆσθαι : τί οὖν ; διὰ τοῦτο ἐχρῆν , τὸ | ||
ἡλίου καὶ σελήνης , ἀλλ ' ἀρχαῖαι : τὸν δὲ ὑφῃρῆσθαι : διασύρειν τε αὐτοῦ τὰ περὶ τῆς διακοσμήσεως καὶ |
φλογὸς κατὰ μικρὸν ἐξαπτομένης τεταγμένως ἕως ἂν τὴν τελείαν πανσέληνον ἀποδῶι , καὶ πάλιν ἀναλόγως μειουμένης μέχρι τῆς συνόδου , | ||
ζητεῖν μὴ πῶς ἀποδῶι τὸν λόγον , ἀλλὰ πῶς μὴ ἀποδῶι . διόπερ Περικλῆς ἀποδεξάμενος τὴν τοῦ παιδὸς ἀπόφασιν ἐζήτει |
. Περὶ οἰδήματοϲ . οἰδαίνειν τὸν ὀφθαλμὸν λέγουϲιν , ὅταν ϲυμβῇ ἐπῆρθαι τὸ βλέφαρον ἔξωθεν καὶ ἀχρούϲτερον εἶναι καὶ βαρύτερον | ||
φεύγει ταχέωϲ . πληξάντων θηρίων βοηθήματα : ἐὰν δὲ ἄρα ϲυμβῇ πληγῆναί τινα ὑπό τινοϲ θηρίου , κούφου μένοντοϲ τοῦ |
λογιζομένῳ βέλτιστος καταφαίνηται : καὶ Εἰ μὴ σὺ σαυτοῦ λέγοντος ἀκούῃς , ἄλλου λέγοντος μὴ πιστεύσῃς . ἴσως δ ' | ||
χώρων ἡμᾶς ἐλυτρώσατο . καὶ σὲ ποιήσω , ἤν μου ἀκούῃς , ἐπ ' ἀληθείας ἄνθρωπον . Λέγε , ὦ |
ἔφη , ἢ εἰ ἀφρόντιστος ἐκαλούμην . Εἰ μή γε ἐδόκεις τῶν μετεώρων φροντιστὴς εἶναι . Οἶσθα οὖν , ἔφη | ||
καὶ διὰ τῶν λοιπῶν , σὺ δέ με παρατηρεῖν . ἐδόκεις εἶναι δίκαιος Κυνηγίῳ λειτουργεῖν καὶ τῇ ' κείνου ψήφῳ |
γάρ . ἄρχειν βούλεται , τούτου δ ' ἀνταγωνιστὰς μόνους ὑπείληφεν ὑμᾶς . ἀδικεῖ πολὺν ἤδη χρόνον , καὶ τοῦτ | ||
, ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ Ζήνωνα διαλεκτικῆς ἀρχηγὸν ὑπείληφεν . . ἔφη δὲ δὴ ὁ Ἀντιφῶν λέγειν τὸν |
τὸ δὲ Ἀελίοιό τε νύμφαν ἐπ ' αὐτῆς τῆς ἡρωίδος ἀκούσωμεν . παῖδ ' Ἀφροδίτης εἶπε τὴν Ῥόδον διὰ τὸ | ||
ἵνα ἱστίον μὲν τὸν μισθὸν , πνεῦμα δὲ τὸ ἐγκώμιον ἀκούσωμεν . μὴ δολωθῇς κέρδεσιν εὐτραπέλοις : ὁ νοῦς : |
σε ὡμολογηκέναι ἃ πάλαι ζητοῦμεν ; Ὀρθῶς , ἔφη , ὑπέλαβες . Οὐκοῦν περί γε ἀνθρώπων ὅτι τοιούτους δεῖ λόγους | ||
τοῦ σώματος αὐτῆς τῆς ψυχῆς διὰ προσδοκίας γιγνόμενον . Ὀρθῶς ὑπέλαβες . ἐν γὰρ τούτοις οἶμαι , κατά γε τὴν |
τῶν περὶ γῆς εἰωθότων λέγειν , ὡς ἐγὼ ὑπό τινος πέπεισμαι . Καὶ ὁ Σιμμίας , Πῶς ταῦτα , ἔφη | ||
, ἐπειδὰν τοῦ ἄφρονος σώματος δίχα γένηται , οὐδὲ τοῦτο πέπεισμαι : ἀλλ ' ὅταν ἄκρατος καὶ καθαρὸς ὁ νοῦς |
, τὸν φιλοῦντα ἐκείνω καὶ ὑπ ' ἐμοῦ φιλεῖσθαι . Ταυτὶ μὲν εὐπότμου , δυστυχοῦς δὲ τὰ ῥηθησόμενα . τὴν | ||
ἐξεληλυθότα χρυσὸν θεραπεύειν πειρωμένων τοῖς παρὰ σφῶν τὴν βλάβην . Ταυτὶ μὲν ἀφείσθω τὴν ζημίαν ἔχοντα ἐν χρήμασιν , ἃ |
τοῦ πήχεος καὶ βραχίονος : ἃ γὰρ ἂν τούτων ἐξαρθρήσαντα ἐξίσχῃ ἕλκος ποιησάμενα , πάντα , ἢν ἐμβληθῇ , θάνατον | ||
μυκτῆρι πονηροῦ . καὶ ἐὰν μὲν ὅλος ὁ ὀφθαλμὸς ἔξω ἐξίσχῃ ἀναιδοῦς ἦθος : μικρὸς δὲ ὑπάρχων πανούργου καὶ ἀβεβαίου |
, τουτέστι ὑπὸ παιδὸς ἑοῦ , ἤτοι τοῦ ἀνθρώπου , νικηθήσεται . γέννημα γὰρ τοῦ χρόνου , καὶ ὑπὸ τὸν | ||
ἐροῦμεν αὐτῷ ἀκηκοέναι καὶ εἰδέναι , καὶ ἐπὶ τούτοις ἀπορηθεὶς νικηθήσεται . “ ὁ δὲ βασιλεὺς ἀκούσας περιχαρὴς ἐγένετο , |
πάλαι τοῦτον ἀμφιγνοῶν ἠπίστουν ὅμως . ἐπεὶ δὲ σαφῶς αὐτὸν ἔγνωκα , δεινόν μοι δοκεῖ , μᾶλλον δὲ ἀσεβές , | ||
ἐφ ' αὑτὰς τὴν σελήνην κατάγειν , νῦν δὲ ἐπιμελῶς ἔγνωκα . καὶ τὸν Ἀριστοτέλην ἐνίοτε ἐμακάριζον , ὅστις Σταγειρίτης |
, ἅμα δὲ καὶ τῇ πολιορκίᾳ πιεζόμενος , ἄμεινόν οἱ κατεφάνη τήν τε πόλιν καὶ τὰ χρήματα τῷ Ναρσῇ παραδοῦναι | ||
λόγων , καὶ ὁσονοῦν παραφθέγξασθαι θαυμαστόν τί σοι καὶ δεινὸν κατεφάνη ; ἄκουε δὴ καὶ ἑτέρου ζωγράφου , ὡς μὲν |
τὰς γενέσεις τῶν ὅλων ἐποίησεν . , Ἀ . νοῦν κοσμοποιὸν τὸν θεόν . . . . ὁ νοῦς γὰρ | ||
ἄξιον ἀποσιωπῆσαι . Τινὲς γὰρ τὸν κόσμον μᾶλλον ἢ τὸν κοσμοποιὸν θαυμάσαντες τὸν μὲν ἀγένητόν τε καὶ ἀίδιον ἀπεφήναντο , |
ὃν βουλευόμεθα , καὶ ὁ προφορικός , καθ ' ὃν φθεγγόμεθα . Ὁρίζονται δὲ τὸν μὲν ἐνδιάθετον ἔννοιαν ἀνθρωπίνην , | ||
ἀλλ ' ἐξ ὧν ὑπολαμβάνουσι : πολλάκις γὰρ ἄλλα μὲν φθεγγόμεθα , ἄλλα δὲ νοοῦμεν , ὥσπερ οὐδ ' οἱ |
' ἑτέρου ἀνάγκη γίνεσθαι : τοῦ δὲ ποιοῦντος ἄνευ τὸ γεννητὸν οὔτε γίνεται οὔτε ἔστι . τὸ γὰρ ἕτερον τοῦ | ||
δυνάμεως ἐπινοῆσαι οὔτε τὸ γενόμενον ἄφθαρτον οὔτε τὸ μὴ φθαρησόμενον γεννητὸν ὄν . Ὅταν δὲ τὴν ἀρίστην τις αἰτίαν ἐπιστήσῃ |
τοῖς σίτου ἀποροῦσιν οἱ ὄροβοι , ἐπὶ Νικήτην ἴωμεν τὸν Σμυρναῖον . οὗτος γὰρ ὁ Νικήτης παραλαβὼν τὴν ἐπιστήμην ἐς | ||
τῷ μεγέθει τῆς φύσεως . οἱ μὲν γὰρ ἔφασαν γενέσθαι Σμυρναῖον , οἱ δὲ Χῖον , οἱ δὲ Κολοφώνιον , |
τῶν ⌊ σῶν ⌋ ἐπιτευγμάτων πλέον ἄνθρωποι θρησκεύσουσί σε : ἐπερώτα τοίνυν περὶ ὧν θέλεις : ἀσμένως γὰρ πάντα παρέξω | ||
πιθανὸν ἐπιγεγενῆσθαι καὶ ἐπιγενήσεσθαι ἀλλὰ καθ ' ἕκαστον τῶν παρόντων ἐπερώτα σεαυτόν : τί τοῦ ἔργου τὸ ἀφόρητον καὶ ἀνύποιστον |
γὰρ καὶ ἄνευ αὐτῶν ζῆν . ἔτι δέ φησι τὸν ἀποδοθέντα ὑπ ' αὐτοῦ ὁρισμὸν ὁμολογούμενον εἶναι τοῖς ἐν ἀρχῇ | ||
τὸν ἐπὶ τοῦ σημείου καὶ τῆς ἀποδείξεως διὰ τῶν ἔμπροσθεν ἀποδοθέντα λόγον , ὃς ἕξει τὴν σύνταξιν τοιαύτην : ” |
ἑνὸς ἐπέκεινα οὐδὲν ὑπονοεῖν δυνάμεθα . Εἰ δὲ τοῦτο πρῶτον ὑπονόητον καὶ ὁπωσοῦν , τί πρὸ αὐτοῦ πλείω ἐπιζητοῦμεν ; | ||
πάλιν τῇ μὲν ἁπλότητι τῆς γνώσεως εἴη ἂν γνωστὸν ἢ ὑπονόητον , τῇ δὲ συνθέσει πάντη ἄγνωστον : διὸ μηδὲ |
τὸ δ ' αὐτὸ συμβαίνει καὶ τούτοις ἄλογον καὶ τοῖς φάσκουσι τὸ πρῶτον ὑγρᾶς οὔσης καὶ τῆς γῆς , καὶ | ||
συγγενεῖς τῶν δικαίων δι ' ἐμῶν γραμμάτων τυχεῖν , οἳ φάσκουσι μὲν ἐν τοῖς ἑαυτῶν οἰκοδομεῖν , σὲ δὲ οὐκ |
ἐπιχειρήσεως . . . ἐάσατε δηλονότι . ὑμῖν : Καὶ ἀποδείξω . ὑμᾶς : Παύσασθε τοῦ ἐγχειρήματος . εἰ δὲ | ||
, ὦ ἄνδρες : ταῦτα γὰρ οὐ μόνον μάρτυσιν ὑμῖν ἀποδείξω , ἀλλὰ καὶ ἐξ αὐτῶν τῶν ἔργων ἃ τούτοις |
καὶ οὐχ ἵνα εἰδῶμεν , φησί , τὰ δίκαια , φιλοσοφοῦμεν , ἀλλ ' ἵνα , ὡς οἷόν τε , | ||
τὴν ἡνίαν τι πράττουσι , καταρρυθμίζειν δὲ αὐτούς , εἴπερ φιλοσοφοῦμεν : ἃ γὰρ εἰ προσήκει πράττειν , ἔδει βουλευομένους |
ἐκ χρηστηρίων , οἷς ἂν σὺ προσθῇ , τοῖσδ ' ἔφασκ ' εἶναι κράτος . Πρός νύν σε κρηνῶν , | ||
* Παραδίδου δ ' ἑξῆς ἐμοὶ τὸν ἀρκεσίγυιον , ὡς ἔφασκ ' Εὐριπίδης . Εὐριπίδης γὰρ τοῦτ ' ἔφασκεν ; |
καὶ ἀποδεικτικώτερον δεικνὺς δι ' ἀριθμῶν τὰ πράγματα . Τὴν Παρμενίδου δ ' ὑπερῆρεν φιλοσοφίαν τῷ ἐκεῖνον μὲν λέγειν ἀρχὴν | ||
καὶ Βροτίνου , μὴ εἶναι ἀξιόπιστον . Ὁ δὲ Θεόφραστος Παρμενίδου φησὶ ζηλωτὴν αὐτὸν γενέσθαι καὶ μιμητὴν ἐν τοῖς ποιήμασι |
τῆς πόλεως τμήματα . ἀπεργασάμενος . . : . . καταλίποιμι : πλανώμενος γὰρ ἂν ἁπάντῃ τοιοῦτος ὤν πλανώμενος : | ||
μυθολογίαν . οὔκουν δήπου λέγων γε ἂν μῦθον ἀκέφαλον ἑκὼν καταλίποιμι : πλανώμενος γὰρ ἂν ἁπάντῃ τοιοῦτος ὢν ἄμορφος φαίνοιτο |
καλῇ : μόνον δὲ τὰς καθόλου δυνάμεις τῶν ἁπλῶν φαρμάκων διελεύσομαι . Ἀβρότονον θερμόν ἐστι καὶ ξηρὸν τὴν δύναμιν ἐν | ||
ὑπερβατῷ δέ φησιν : ἐν δὲ ἄλλαις ἡμέραις φήσω καὶ διελεύσομαι τὰ ἐν τῇ γῇ τῆς ἠπείρου καὶ τὰ ἐν |
πῦρ Ζεύς ἐστι , τὸ δ ' ἐν χρήσει καὶ ἀερομιγὲς Ἥφαιστος , ἀπὸ τοῦ ἧφθαι ὠνομασμένος , ὅθεν καὶ | ||
αὐτῆς ὄντα . Καὶ μὴν καὶ τὸ οἰκεῖον αὐτῆς σῶμα ἀερομιγὲς καὶ ζοφωδέστερόν ἐστι διὰ τὸ μὴ εἶναι ἐν τῷ |
εἶναι . νοῦν γ ' ἔχων : πλουτεῖ γὰρ ὁ Βλεπαῖος . Κρατῖνος δ ' ὁ νεώτερος ἐν Τιτᾶσι : | ||
βούλεται . νοῦν γ ' ἔχων : πλουτεῖ γὰρ ὁ Βλεπαῖος . Κρατῖνος ὁ νέος : Κόρυδον τὸν χαλκοτύπον πεφύλαξο |
καὶ πνεῦμα περιέχεται . οὐ πειθόμεθα γὰρ Ἐρασιστράτῳ , μὴ νομίζοντος αἷμα ἐν ταῖς ἀρτηρίαις . ἐπειδὴ οὖν πολὺ αἷμά | ||
, καὶ θαῤῥῆσαι αὐτὸν θέλων , ὡς ἀπατωμένου μου καὶ νομίζοντος ἀνῃρῆσθαι : καὶ τὸν μοιχὸν ἀνεπίφθονον δὲ λαμβάνειν τοὺς |
. φημὶ δέ σε ἐγὼ πολεμικὸν μὲν οὐδέποτε ἔσεσθαι , δόξειν δὲ τοῖς ἀνοήτοις , οὐδὲ ἡγήσεσθαι οὐδέποτε , ὅπου | ||
λέγων ὅτι πολλῷ θρασυτέρους πεποίηκε τοὺς βαρβάρους ἐάσας ἀτιμωρήτους : δόξειν γὰρ αὐτοὺς τε - τευχέναι συγγνώμης οὐ δι ' |
] * Τοῖς Λητοῦς παισίν , Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι . Δίκαιον γὰρ ἐν τοῖς τῶν νικώντων ὕμνοις γεραίρεσθαι καὶ Ἀπόλλωνα | ||
ἃ χρὴ αἱρεῖσθαι . Σῶφρον τὸ κόσμιον τῆς ψυχῆς . Δίκαιον νόμου τάγμα ποιητικὸν δικαιοσύνης . Ἑκούσιον τὸ αὑτοῦ προσαγωγόν |
δὲ βέλτιον ἔχειν πρὸς αὐτὸ τὸ πείθεσθαι τοῖς προεστῶσιν . οἴου τοίνυν καὶ Μιλτιάδου προεστῶτος τοὺς μὲν ὡς πλεῖστον τῆς | ||
δὲ καὶ ἐμοὶ τὴν μαινομένην ἀγρυπνίαν : μὴ γὰρ δὴ οἴου τι τὸν χρόνον δεδυνῆσθαι , ἀλλ ' ὁ μὲν |
πλάττεται , κυριώτερον οὐδὲ πιστότερον τοῦ παντός , ὃν αὐτοὶ σύνιστε , χρόνου ποιήσασθαι . ἐμοὶ παιδί ' οὐκ ἔστιν | ||
πρὸς ἐκείνους μίσους ὑπῆρχέ μοι σύμβολα , ἃ πάντες ὁμοίως σύνιστε . οὐ μὴν ἀλλ ' ἅπερ ἐμαυτῷ ὑμῖν ταὐτὰ |
δὲ οὐδεὶς βουλεύεται οὐδὲ προαιρεῖται : τὰ γὰρ βουλευτὰ καὶ προαιρετά , ὡς ἐν τοῖς περὶ προαιρέσεως εἴρηται : οὐδεὶς | ||
τέλη βουλητά , τὰ δὲ πρὸς τὰ τέλη βουλευτὰ καὶ προαιρετά , φανερὸν ὅτι αἱ πράξεις αἱ περὶ τὰ βουλευτὰ |
λοιπῶν . Τούτοις ἑπόμενόν ἐστι τοὺς μεθ ' Ὅμηρον ποιητὰς χαρακτηρίσαι , ὥσπερ τοὺς μετὰ Δημοσθένην ῥήτορας ἐχαρακτηρίζομεν καὶ τοὺς | ||
οὖν καὶ ταῦτα τήν τε ἀρίστην ποίησιν καὶ αὐτὸν Ὅμηρον χαρακτηρίσαι : ἵνα δὲ ἐντελέστερον ᾖ τὸ λεγόμενον , ἐπὶ |
ἀριθμοῦ μέχρι τοῦ ἐννέα πρόεισι . Λοιπὸν δὲ ἀνθρωπίνῃ διανοίᾳ συλλογισώμεθα ὁποῖα τῶν νοητῶν θεασαμένη εἰς τὸν πρῶτον ἢ τὸν | ||
εἰς μακρὰν ἀποδειχθήσεται , τὸ συμβαῖνον δὲ ἐκ τῶν λημμάτων συλλογισώμεθα . κεῖται δὴ τὴν τύχην ἐν τοῖς ἐπ ' |
γεγηρακότες ἀποβάλλουσι τὸ γῆρας † . καὶ ταῦτα μὲν ἠλληγορήθη ῥητορικῶς : φυσικῶς δὲ ἤδη λεκτέον : Ἠὼς τὸ πρωινὸν | ||
. καὶ πρὸς θέσιν συνεγύμναζε τοὺς μαθητάς , ἅμα καὶ ῥητορικῶς ἐπασκῶν . ἔπειτα μέντοι ἀπῆρε πρὸς Ἑρμίαν τὸν εὐνοῦχον |
Λήθαργος : οὕτω Μένανδρος , οἱ δ ' ἀρχαῖοι Ἀθηναῖοι ἐπιλήσμονα καλοῦσιν , οἷς πειστέον . Μεσοπορεῖν : καὶ τοῦτο | ||
. σὺ δὴ οὖν , ὦ Ἱππία , πότερον οὕτως ἐπιλήσμονα οἴει εἶναι τὸν τῆς Θέτιδός τε καὶ ὑπὸ τοῦ |
λέγων ὁ Ἀριστοφάνης , ἐπειδὴ τῆς λυγγὸς ἐπαύσατο , τὸν προβληθέντα λόγον μέμνηται καὶ οὗτος αὖ πάλιν Ἀρκάδων ὑπὸ Λακεδαιμονίων | ||
ἐν τοῖς περὶ τῶν Ἰσοκράτους μαθητῶν ἱκανώτατον γεγονέναι ἀνευρεῖν τὸν προβληθέντα γρῖ - φον καὶ αὐτὸν προβαλεῖν ἑτέροις ἐπιδεξίως , |
εἶναι ἀίδιον καὶ ἕνα καὶ ὅμοιον πάντηι καὶ πεπερασμένον καὶ σφαιροειδῆ καὶ πᾶσι τοῖς μορίοις αἰσθητικόν . τὸν δὲ ἥλιον | ||
ἀναφερομένης καὶ αἰρούσης αὐτὰ εἰς τὸ περιέχον . οὐσίαν θεοῦ σφαιροειδῆ , μηδὲν ὅμοιον ἔχουσαν ἀνθρώπῳ : ὅλον δὲ ὁρᾶν |
τεχνικῇ καὶ μὴ εἰκαίᾳ συνηθείᾳ : σαφήνεια δέ ἐστι λέξις γνωρίμως παριστᾶσα τὸ νοούμενον : συντομία δέ ἐστι λέξις αὐτὰ | ||
Δημόκριτος , λέγων ὁ μὲν οὐ σαφῶς , Δημόκριτος δὲ γνωρίμως μᾶλλον , οὐ καλῶς εἰρήκασιν . λέγουσι γὰρ ἐπὶ |
τὸν πατέρα κολάζειν , ὅπου , ἀφ ' οὗ . ἀπέσχισάς ] ἔκοψας . μέτειμι ] ἐπανέλθω . παῖδά ] | ||
καὶ νῦν φρόντιζε . ἀντὶ τοῦ ” βλαβῆναι “ . ἀπέσχισάς με ] ἐκώλυσας , ἐχώρισας . παρὰ τὰ ἐξ |
] διὰ τοῦτο ? ? [ εἶπε ] ? [ Κινδυνεύεις - ] [ λόγον οὐ ] φαῦλον ? ? | ||
οὖσι μεῖξις μία λύπης τε καὶ ἡδονῆς συμπίπτει γενομένη . Κινδυνεύεις ὀρθότατα λέγειν . Ἔτι τοίνυν ἡμῖν τῶν μείξεων λύπης |
αὐτῷ . καὶ γὰρ Λυσίας οὕτω κέχρηται καὶ Πλάτων . Ἀκόλουθον , οὐδετέρως μὲν Ἀριστοφάνης , θηλυκῶς δὲ Πλάτων ἐν | ||
ἥμισυ ὑπάρχει , ἀφ ' οὗ παρωνυμήσει ἡ πολλαπλασιότης . Ἀκόλουθον τούτοις τὸν περὶ ἀναλογιῶν ὄντα τόπον , ὅτι σύστημα |
τοῦ χρησίμου τε καὶ ἀβλαβοῦς ἕνεκα ; Καὶ μή με ὑπολάβῃ τις μικρὸν ἔργον προθέμενον κοσμεῖν τῷ λόγῳ προαιρεῖσθαι : | ||
τῆς ἑαυτῶν ἀπαλλακτιῶντας κατέχει . οἵῳ δ ' ἄν τις ὑπολάβῃ θηρίῳ μιγῆναι , ἐὰν μὲν αὐτὸς ὀχεύῃ , ὠφεληθήσεταί |
τὸ σῶμα καταναγκάζειν ῥυπῶντα καὶ αὐχμῶντα καὶ πᾶσι δυσαρεστοῦντα καὶ λοιδορούμενον , συνεχὲς ἐπιρραψῳδῶν τὰ πάνδημα ἐκεῖνα τοῦ Ἡσιόδου περὶ | ||
ᾖ . Ἥδιον οὐδὲν οὐδὲ μουσικώτερον ἔστ ' ἢ δύνασθαι λοιδορούμενον φέρειν : ὁ λοιδορῶν γάρ , ἂν ὁ λοιδορούμενος |
ἀπατήσαντα ἢ βιασάμενον ; Σφόδρα γ ' , ἔφη . Ἀναγκαῖον δὴ πανταχόθεν φέρειν , ἢ μεγάλαις ὠδῖσί τε καὶ | ||
, ἆρα οὐ δῆλον ὅτι καὶ ἂν εἴποις ; ” Ἀναγκαῖον . “ Σμικρῷ μὲν δὴ πρόσθεν ἆρα οὐκ ἠκούσαμέν |
καὶ τὸν κολοφῶνα ἐπῆγε τῷδε τῷ λόγῳ παντὶ ἐκεῖνον . θηραθῆναι γὰρ λαγῶ ἄρρενα ἡμιθνῆτα , ἐξωγκῶσθαι δὲ αὐτοῦ τὴν | ||
' αὐταῖς . οὐ θηρασίμους ] οὐκ ἀξίους ὄντας ὥστε θηραθῆναι ἤγουν γενέσθαι . . φθόνον δὲ σωμάτων ἕξει θεὸς |
τὸ δ ' ἡδὺ πάντως ἡδύ , κἀκεῖ κἀνθάδε . Φιλεῖ γὰρ ἡ μακρὰ συνουσία καὶ τὰ συμπόσια τὰ πολλὰ | ||
τῇ πόλει , βιαίῳ δὴ θανάτῳ ἐπιβουλεύουσιν ἀποκτεινύναι λάθρᾳ . Φιλεῖ γοῦν , ἦ δ ' ὅς , οὕτω γίγνεσθαι |
τε καὶ ἐμοῖς φίλοις . Ἐκ τούτου ὁρῶν ὁ Ἀβραδάτας σπουδάζοντα τὸν Κῦρον περὶ τὰ δρεπανηφόρα ἅρματα καὶ περὶ τοὺς | ||
οἱ εἰς τριάκοντα ἔτη γεγονότες : ἐπεὶ δὲ Κλέαρχον ἑώρων σπουδάζοντα , προσελάμβανον καὶ οἱ πρεσβύτεροι . πολὺ δὲ μᾶλλον |
εὐφημισμὸν , ἀντὶ τοῦ πόῤῥωθέν σε ἀσπάζομαι , οἷον οὐ προσποιοῦμαι ὅτι πάρει . Χάλαζα . παρὰ τὸ χαλᾶσθαι ἄνωθεν | ||
οὐδὲν εἰδὼς φιλοσοφεῖς , ” ἔφη , “ εἰ καὶ προσποιοῦμαι σοφίαν , καὶ τοῦτο φιλοσοφεῖν ἐστι . ” πρὸς |
θείαις ἀνῆψε φύσεσιν , ἀνθρώπων οὐδένα νομίσας ἱκανὸν εἶναι αἰτιολογίας ἐφάψασθαι ; ὁ δ ' ἄρα διὰ πόθον ἐπιστήμης ὑπερκύψας | ||
καὶ τῶν ποιητῶν Ἡσίοδόν τε καὶ Παρμενίδην φαμὲν δύο αἰτίων ἐφάψασθαι ὑλικοῦ τε καὶ ποιητικοῦ , περὶ ὧν αἰτίων ἡμεῖς |
ἀπεχθῶς ἐσχηκόσι πρὸς τὸ δημοτικὸν ἅπασιν ἀλυσιτελὲς γενόμενον ἀποδείξας τὸ μισόδημον , ἐπαίνους τε πολλοὺς περὶ τοῦ δήμου ποιησάμενος , | ||
τυραννικόν . οὐ γὰρ ἦν ἂν μικρόν , εἰ μὴ μισόδημον ἦν σφόδρα . μικρὸν δὲ αὐτὸ εἶπε , διὰ |
γάρ ; ἂν μὴ οὗτος αὐτὰ ἀφέληται καὶ γενναίως αὐτῶν ὑπομείνωμεν τὴν ἀποβολὴν , κλέπτης αὐτὰ οὐκ ἀφαιρήσεται ; ναυάγιον | ||
πόλεμον τῇ πόλει μηδὲ τοῖς Ἕλλησι περιστήσωμεν , ἀλλ ' ὑπομείνωμεν προστάται μᾶλλον τοῦ πρὸς Λακεδαιμονίους πολέμου γενέσθαι ἢ ' |
ἵνα νοήσῃς τὴν * χαλεπήν . εἶπε σκληρότητα , ἵνα νοήσῃς μαλακότητα . οὐ μάτην δὲ τοῦτο ἐμνημόνευσεν , ἀλλ | ||
οὐκ ἐχούσας ἄνδρας . . τὸ μήτε λέξαι ] μὴ νοήσῃς ἐνταῦθα ἔξωθεν κατά . εἰποῦσα γὰρ ὡς ὑπερβάλλει ἥδε |
ξηραίνεται ἐν ἡλίῳ καὶ λεαίνεται . Ἄλλο πρὸϲ τοὺϲ διαβεβρωμένουϲ κανθοὺϲ τὸ Μενεκλέουϲ ἀποδακρυτικόν . ϲποδίου ⋖ δ ὀμφακίου ξηροῦ | ||
πυρῆνα μήληϲ βάπτονταϲ ὑποβάλλειν ὑπὸ τὰ βλέφαρα . καὶ τοὺϲ κανθοὺϲ ἀπ ' ἀλλήλων χωρίζειν , ἵνα μὴ ἀγκύλη ἢ |
νῦν ὑμᾶς εὑρήσειν , τῷ λόγῳ ἑπομένους ὃν ὀλίγον ἔμπροσθε προυθέμεθα , τῆς τῶν βασιλέων τε φθορᾶς καὶ ὅλου τοῦ | ||
ὧδε κείσθω . νῦν δὲ ἐπεὶ περὶ οὔρων διαφορᾶς εἰπεῖν προυθέμεθα , περὶ διαφορᾶς χρωμάτων πρώτως εἰπόντες καὶ περὶ τῶν |
' αὖ διὰ τὰς ἐν τῷ νῦν πολέμῳ γεγενημένας εἰσφορὰς νομίζετ ' ἂν μηδ ' ὁτιοῦν δύνασθαι εἰσενεγκεῖν , ὑμεῖς | ||
ἐφ ' οἷς ἔτι καὶ νῦν ἡμεῖς φιλοτιμούμεθα . καίτοι νομίζετ ' αὐτοὺς ταῦτα στῆσαι , οὐχ ἵνα θαυμάζωμεν ἡμεῖς |