καὶ πολεμήσομεν ἐξ ἴσου , Πύρρον ἐξ Ἠπείρου τὸν βασιλέα καλῶμεν καὶ στρατηγὸν ἀποφήνωμεν τοῦδε τοῦ πολέμου . ” ὃ | ||
κινουμένων : καὶ πάλιν ὅταν μένοντος τοῦ μεγέθους τόδε μὲν καλῶμεν ὑπάτην καὶ μέσην , τόδε δὲ παραμέσην καὶ νήτην |
συνειδότων τῶν ἀκροατῶν , ὅτι ψεύδεται ; ὅταν τὸ ψεῦδος συμφέρῃ τοῖς ἀκούουσι : διὰ γὰρ τὸ οἰκεῖον λυσιτελὲς οὐκ | ||
. καὶ γὰρ ἐν εὐδίᾳ χειμῶνα ποιοῦσιν , ὅταν ἡμῖν συμφέρῃ , καὶ ὅταν ἐγχειρῶμεν , πολλῶν ὄντων ἐναντίων ὀλίγοις |
τοῦ καιροῦ γίγνεται , καὶ τὸ λαβεῖν Σικελίαν , ἐὰν ἐξῇ , καὶ τὸ αὐτούς γε εἶναι σῶς , ἐὰν | ||
θαρρεῖν ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἔξεστιν , ὅταν μηδὲ δουλεύειν ἀλλήλοις ἐξῇ , ἀλλὰ δέῃ καθάπαξ ἀπολωλέναι Φίλιππον , ἔγωγε προσθείην |
ἢ δὶς παρὰ τοῦ αὐτοῦ λάβωσιν , ἢ ἔχοντες μὴ λέγωσι τῶν ἐωνημένων . Οὐ χρὴ δ ' ἀγνοεῖν ὅτι | ||
τὰ περὶ τῶν νεῶν συγγράψαντες , οἷς ἀκολουθοῦμεν ὅταν οἰκεῖα λέγωσι πρὸς τὴν ἡμετέραν ὑπόθεσιν . Μετὰ δὲ τὴν Βοιωτίαν |
κατέχειν αὑτὸν οὐ δυνάμενος . τὸν δ ' ἕτερον τί φῶμεν , τὸν κάλλιστον τῶν Ἀχαιῶν ; οὐκ ἀναμνησθήσει πῶς | ||
ἐντειλάμενοι τὰ χρήματα ἀποδοῦναι τοῖς αὑτῶν ἐπιτηδείοιςτούτοις δὴ πᾶσι λυσιτελεῖν φῶμεν τὸ πρᾶγμα καὶ τὴν δόξαν , ἣν ἔχοντες περὶ |
, καὶ οἱ ἄλλοι δὲ οἱ παρόντες , ἢν ἐμοὶ λέγητε , ὅταν τις ὑμῶν γαμεῖν ἐπιχειρήσῃ , γνώσεσθε ὁποῖός | ||
ὑμῖν τούτου οὕτως ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι , ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν |
γὰρ οὖν . Ταύτας τοίνυν δίχα τέμνοντες μίαν ἑκάστην ἓξ ποιῶμεν , τὴν ὀρθὴν χωρὶς ἀποκρίναντες τούτων ἑβδόμην . Πῶς | ||
ἐν Φιλοκάλῳ ἢ Νύμφαις : κατάκεισο κἀκείνας κάλει . συναγώγιμον ποιῶμεν . ἀλλ ' εὖ οἶδ ' ὅτι κυμινοπρίστης ὁ |
ἐτῶν γένηται , οἷον ἀπὸ τοῦ μεσουρανήματος ὅταν περὶ πράξεως ζητῶμεν , καὶ ἀπὸ τοῦ περὶ γάμων , ὅταν περὶ | ||
συμφώνως καὶ τελείως ἕκαστον τῶν πραττομένων ἀποβῇ . ὅταν γὰρ ζητῶμεν περὶ ἐγγαίων ἢ ἐπιτροπῆς ἢ κληρονομιῶν Κρόνον καλῶς κείμενον |
† ἀλλήλοις : ἐξ ὑπαλλήλων μέν , ἐὰν πλάτανον οὐσίαν δεικνύωμεν ποτὲ μὲν διὰ τοῦ δένδρου μέσου , ποτὲ δὲ | ||
ἀγαθὸν τινὶ ἡδονῇ διὰ τοῦ τρίτου σχήματος . ὅταν δὲ δεικνύωμεν τὸ ἀγαθὸν μηδεμιᾷ ὑπάρχον ἡδονῇ , πάλιν λαμβάνομεν τὰ |
εἰσιν , ἀλλὰ ἄλογα τυγχάνουσι καὶ ἀνονόμαστα . ἵνα δὲ γνῶμεν τοῦτο , δεῖ προσλαβεῖν ἐκεῖνο . ἰστέον ὅτι πᾶσα | ||
τὸν ὄγδοον καὶ τὰς τῶν ἀστέρων πρὸς αὐτοὺς μαρτυρίας ἵνα γνῶμεν τοὺς βοηθοῦντας ἑκατέρῳ προσώπῳ : ὁ μὲν γὰρ δεύτερος |
ἐρασταί ] ἐπίτριτος αʹ ἀτελὴς καὶ δοκεῖ βακχεῖος ἴτ ' ἐγκονεῖ : ] διίαμβος - τε σπεύδεθ ' ὡς : | ||
ἐρασταί ] ἐπίτριτος αʹ ἀτελὴς καὶ δοκεῖ βακχεῖος ἴτ ' ἐγκονεῖ : ] διίαμβος - τε σπεύδεθ ' ὡς : |
ἑαυτοῦ πατρίδα , ὡς ἔφαμεν , ἀπὸ τῆς ἀλλοδαπῆς ἀπαίρειν μέλλῃς . ἐρεῖς δὲ ἐν ἀρχῇ τοῦ δευτέρου μέρους τῆς | ||
Ὁπόταν δὲ εἰσηγησάμενός τινα γνώμην διαμάρτῃς , εἶτα ἄλλην εἰσηγεῖσθαι μέλλῃς , ἁρμόσει σοι ἐσχηματισμένως τὸ ἐκ βαρύτητος θεώρημα , |
μὰ δί ' , οὐ πρὶν ἄν γέ σε στέφανον ἴδω λαβόντα γεύσωμαί τ ' ἔτι . οἱνοχόος ἄδικος . | ||
ἢ τοῖς σοροπηγοῖς τὴν μανίαν αὐτοῦ φράσω ; φέρ ' ἴδω , σὺ τοῦτον τίνα νομίζεις ; εἰπέ μοι . |
Ἄλλως . ὅταν , φησὶν , ἀνάγκη γένηται πράγματος , σκήπτομαι τότε ἔμπορος εἶναι . προφασίζομαι , φησὶν , ὅτι | ||
. ἐπίρρημα θαυμαστικόν . κακόδαιμον ] ἄθλιε ἀμπέχεται ] περιβέβληται σκήπτομαι ] προφασίζομαι τύχω ] καιροῦ τί δαὶ ] ἄρα |
γραφικὸν ἁμάρτημά ἐστιν ἢ ἴσως ὁ ῥήτωρ συναρπάζει , ἵνα δοκῆι πλείω τὴν ἀφορμὴν ἔχειν ἡ πόλις εἰς τὸν πρὸς | ||
] τέλειον . τὸ τοιοῦτο ? [ ] οὖν ἐὰν δοκῆι ἐκτιτρώσκειν ? [ - ] , παρασκευάζουσι [ - |
ὅπως οὖν ἡμῖν αὐτὸν ἴδῃς τε ὡς ἥδιστα καὶ ἀπόντα καλῇς καὶ φανέντα κατέχῃς καὶ ποιῇς ἐν Φοίνιξιν ἐντιμότερον ἢ | ||
ταῖς αὐλείαις σου θύραις ποτὲ προσπελάσαιμι , κἂν σύ με καλῇς . Ἡ Θεοκρίτου Σῦριγξ τὴν ἐπιγραφὴν ἀπὸ τοῦ σχήματος |
, τότε κατὰ συμβεβηκὸς γέγονεν ἡ ἀπόδοσις : οἷον ἐὰν ἀφέλῃς τοῦ ἀνθρώπου τὸ δεσπότην εἶναι καὶ εἴπῃς ὁ δοῦλος | ||
τὴν τύχην , τὸν στρατιώτην ἐξοπλίζεις : κἂν τὸν στρατιώτην ἀφέλῃς , ἀποχειροτονεῖς τὸν στρατηγόν : τιμιώτερον δὲ καὶ στρατιώτης |
χρήσιμος διὰ τὸ καὶ τὰ . τὸν δὲ λόγον ἂν ἀξιῶσι καὶ φρόνησιν καὶ τὰς παιδευτικὰς ἐπιστήμας , τὰς αἰτίας | ||
φιλίαν ἐσπουδακότα καὶ βουλόμενον αὐτοῖς εἶναι καὶ σύμμαχον , ἂν ἀξιῶσι , θαυμάζειν , ὅτι κελεύουσι τῶν ἐν Ἰωνίᾳ πόλεων |
μὲν φαίνηται δίκαιον , πειρώμεθα , εἰ δὲ μή , ἐῶμεν . ἃς δὲ σὺ λέγεις τὰς σκέψεις περί τε | ||
ἐλλεβόρου κλόνους λαβόντες , ἐπήγνυμεν αὐτοὺς ῥαφανίσι , καὶ ταύτας ἐῶμεν ἐν ὀξυμέλιτι βρέχεσθαι μίαν ἢ δευτέραν ἡμέραν , καὶ |
βοΐ ; Βοΐ ; μηδαμῶς , ἵνα μὴ βοηθεῖν ποι δέῃ . Ἀλλ ' ὑὶ παχείᾳ καὶ μεγάλῃ ; Μὴ | ||
διὰ τὸ ὕψος ἀκροβαρῆσαν περινεύσῃ τὸ ἔργον . Πύργους ἐὰν δέῃ παροικοδομεῖν τοῖς τείχεσιν , ἀφεστῶτας ὥστε βάρη ἐπ ' |
παρέχει . ἔτι καὶ τὰ μὴ ἐξ ὁλοκλήρου μνημονευόμενα ἄκριτα νόμιζε , ἐάν τε τὸ μέσον ἐάν τε τὸ πέρας | ||
πάθος , ὥστε δακρύων παντοδαπῶν τὴν εἰκόνα γίνεσθαι πρόφασιν . νόμιζε τοίνυν , ἃς ἐκάθισας ἐν πένθει γυναῖκας , ἐνταῦθά |
ἥν , εἰ δοκεῖ , μικρὸν ἄνωθεν διηγήσομαι , ἵνα γνῷς , ὅση τυγχάνουσα τῆς παρούσης εὐθυμίας ἡττᾶται . Πάλαι | ||
πλείονα , ὧν εἶπόν σοι . εἰδῇς ] μάθῃς , γνῷς . , νοήσῃς . εἰδέω , εἰδῶ τὸ γινώσκω |
' ἀποῦσι μὲν τοῖς τριάκοντα ἐπιβουλεύετε , παρόντας δ ' ἀφῆτε : μηδὲ τῆς τύχης , ἣ τούτους παρέδωκε τῇ | ||
. ἐπεὶ δίδωμι χιλίας δραχμάς , ἐάν με τῶν ἀρχῶν ἀφῆτε . δεχόμεθα : δισχίλιαι γάρ εἰσι σὺν ταῖς Νικίου |
οὕτως ἀποκρίνασθαι : καὶ ἐὰν ἄρα σκοπούμενός τι ὧν ἂν λέγῃς ἡγήσωμαι εἴδωλον καὶ μὴ ἀληθές , εἶτα ὑπεξαιρῶμαι καὶ | ||
Πάνυ δὴ δεῖ χρηστὰ λέγειν ἡμᾶς . Ἢν οὖν σὺ λέγῃς Λυκαβηττοὺς καὶ Παρνασσῶν ἡμῖν μεγέθη , τοῦτ ' ἐστὶ |
Καὶ ὁ Πρωταγόρας ἐμοῦ ταῦτα ἀκούσας , Σύ τε καλῶς ἐρωτᾷς , ἔφη , ὦ Σώκρατες , καὶ ἐγὼ τοῖς | ||
ἐμοῦ ὅτι φημὶ αὐτὴν εἶναι , ὥστε τὸ μετὰ τοῦτο ἐρωτᾷς εἰ οὐ καλή μοι δοκεῖ εἶναι ; Οὐ γὰρ |
χάριν πνεύματος ἀγαθοῦ ἀγαπᾷ κατὰ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ . Ἐὰν ἔχητε ἀγαθὴν διάνοιαν , τέκνα , καὶ οἱ πονηροὶ ἄνθρωποι | ||
ἐφ ' Ἱερὸν παρέπεμψα τῷ δήμῳ τὸν σῖτον , ἵνα ἔχητε ἄφθονον ὠνεῖσθαι καὶ μηδὲν ὑμῖν τὸ κατ ' ἐμὲ |
παράγεται λέγων ταῦτα : ἐνθυμεῖσθε δ ' ὡς πάντων ἂν ποιήσαιμεν ἀνανδρότατον , εἰ τὴν εἰρήνην δεξαίμεθα παραχωρήσαντες Ἀμφιπόλεως , | ||
τοῦτ ' αὖ σύμφορον ἄν , ὡς ἐγώ φημι , ποιήσαιμεν : πρῶτον μὲν γὰρ νῦν οὐκ ἂν φυλάττεσθαι οὐδὲ |
Τὸ μὴ δικαίως εὐσεβεῖν φέρει ψόγον . Τὴν ἐπιμέλειαν παντὸς ἡγοῦ κυρίαν . Τὸ μηδὲν ἀδικεῖν καὶ καλοὺς ἡμᾶς ποιεῖ | ||
δ ' ἐς τυράννους ἐστί σοι λελεγμένα , πᾶν κέρδος ἡγοῦ ζημιουμένη φυγῆι . κἀγὼ μὲν αἰεὶ βασιλέων θυμουμένων ὀργὰς |
τὴν ῥῖνα ἔχοντας . σὺ δ ' οὖν ἂν μὴ ἐπαινῇς , εἰς τὰς λιθοτομίας τὰς Διονυσίου εὐθὺς ἀφίξῃ ὡς | ||
ὀλίγα . Νόει καὶ τότε πρᾶττε . Ἀνάξιον ἄνδρα μὴ ἐπαινῇς διὰ πλοῦτον . Πείσας λάβε , μὴ βιασάμενος . |
ἡμεῖς μετὰ τῆς συμφορᾶς μηδὲ πῶς νενικήκαμεν τοὺς πολεμίους δεῖξαι ἔχωμεν , καὶ ὅσα τοιαῦτα . ὅπλα πολλὰ ἐρεῖς , | ||
παθῶν ἐνοχλούμενοι καὶ ἐπισκοτούμενοι ἐμποδὼν αὐτὰ θεωρεῖν βουλόμενοι τὴν ἀλήθειαν ἔχωμεν . ὅρα δὲ ὅτι καὶ τὰς πράξεις αἱρούμενοι κατορθοῦν |
ἀλκυόνος τὴν καλιὰν ἥκιστα ἂν ὕδωρ λυμαίνοιτο . πολλὰ ἂν ἔχοιμεν λέγειν , εἰ βουληθείημεν τὸ λογοειδὲς τῶν ζῴων ἐπιδεικνύναι | ||
ἔτι πονηροτέρους ἦμεν καὶ μέχρι μὲν τούτων ἴσασι τί ἴσον ἔχοιμεν . ἐὰν δὲ τὰ ἄλλα σωφρονήσῃς , κἀγώ σοι |
: καὶ τίνας ἔχεις κοινωνοὺς τῆς ἐπιβουλῆς ἢ συνίστορας ; ἀποκρύψῃ δὲ μηδὲν τῶν ἀληθῶν , ἵνα μὴ βασανιζόμενος ἀναγκασθῇς | ||
τῶν προσηκόντων ἀποσφαλλόμεθα : πρόσθες αὐτοὺς τῇ τελετῇ : μηδὲν ἀποκρύψῃ τὸν παρ ' αὐτάς σε τὰς θεὰς ἱκετεύοντα : |
[ τὰ μὲν γενόμενα ? [ ἃ δ ' αὖ παραινῶ , ταῦτά ? [ μοι δέξαι , γύναι . | ||
βραχέων καὶ τὴν λοιπὴν ἐπιμέλειαν . πρὸ παντὸς οὖν παραιτεῖσθαι παραινῶ τὰς συντονίας καὶ τὰς ἀκριβεῖς τῶν πραγμάτων περιστάσεις μὴ |
ἤγουν τὸν τόπον , ἀφ ' οὗ γέγονεν ἡ κίνησις εἰδῶμεν , τὸ δὲ εἰς τίνα ἀγνοῶμεν , τὸ πῇ | ||
ὅτι , ἐπειδὴ πρόκειται ἀθάνατον δεῖξαι τὴν ψυχὴν , ἐὰν εἰδῶμεν πόσοι τρόποι εἰσὶ φθορᾶς καὶ ἐπιδείξωμεν ὅτι κατ ' |
τῶν νομοφυλάκων ἀφιστάσθω , τὸ δὲ κοινὸν τῆς πόλεως ἕτερον νομοφύλακα ἀντὶ τούτου καθιστάτω τῇ χώρᾳ καὶ τῇ πόλει . | ||
εἰς τὸ μέσον λέγων “ ἄνδρες πολῖται , ὃν βούλεσθε νομοφύλακα χειροτονήσατε , ὃς φυλάξειεν τοὺς νόμους καὶ τὸν χρηματιστὴν |
οὐδ ' ὁ καιρὸς παιδευόντων , ἀλλὰ παιζόντων εἰ μὲν βούλεσθε ὁ τῶν Διονυσίων , εἰ δὲ βούλεσθε , ὁ | ||
οὗτοι ἡμᾶς οὓς ἀκούομεν ὑμῖν πολεμίους εἶναι . εἰ οὖν βούλεσθε , ἔξεστιν ὑμῖν ἡμᾶς λαβεῖν ξυμμάχους καὶ τιμωρήσασθαι εἴ |
: παραινέσαι δὲ σφῷν τι βούλομαι σοφόν : ὅταν φακῆν ἕψητε , μὴ ' πιχεῖν μύρον . καὶ ὁ Σώπατρος | ||
. Παραινέσαι δὲ σφῶν τι βούλομαι σοφόν : ὅταν φακῆν ἕψητε , μὴ ' πιχεῖν μύρον . Εἶθ ' ἥλιος |
οὐ καλὸν νόμον παλαιὸν βοηθοῦντα ῥήτορσιν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς λυθῆναι πεῖθε τῶν πολιτευομένων τοὺς θρασυτέρους ὡς οὐ πάντα αὐτοῖς ἐξέσται | ||
τοῖς ἀθυμοτέροις τὰ πένθη , εἰ δὲ ὑπομείναιμι ἁπτόμενον , πεῖθε καὶ Δάμιν ζῆν τέ με καὶ μὴ ἀποβεβληκέναι τὸ |
βουλόμεθα ὦμεν διοικούμενοι καὶ μετὰ σχήματος ἀξίου τῆς πόλεως ταῦτα πράξωμεν : ἂν δ ' ἄρα μὴ τύχῃ , ἐκεῖνοι | ||
' ὦμεν διῳκημένοι καὶ μετὰ προσχήματος ἀξίου τῆς πόλεως ταῦτα πράξωμεν , ἂν δ ' ἄρα μὴ συμβῇ κατατυχεῖν , |
ἐφιέμεθα , παῦσαι δὲ μᾶλλον ἑτέρους σπεύδοντες τοὺς πλείους ἂν ἀδικοῖμεν , εἰ ξύμπασιν αὐτονομίαν ἐπιφέροντες ὑμᾶς τοὺς ἐναντιουμένους περιίδοιμεν | ||
δὲ εἰ δούλους τέκνων καλοῖμεν , οὐκ οἶδα τί ἂν ἀδικοῖμεν . ὧν εἵνεκα καὶ χρήματα ἀγείρουσι καὶ οἰκίας κοσμοῦσι |
ἀπὸ τοῦ πλῆξαι , ἀμύνασθαί σφισιν τὸν μελιττουργὸν αὐταῖς ἐπειδὰν δεήσῃ : οὕτως οὐδὲ ὁ βέμβιξ ἄρα τοῦ κέντρου στερηθεὶς | ||
μέν ἐστιν εἶδος τὸ ἐν ταῖς διανομαῖς , ὅταν διανέμειν δεήσῃ χρήματα ἢ τιμὴν ἢ ἄλλο τι τῶν ὅσα μερίζονται |
ἀφελεῖν τι τῆς ὑπερβολῆς , ὅπως τὸ σύμμετρον μὲν ἐκεῖσε πέμπῃ , παρ ' ἡμῖν δὲ ὕμνους ᾄδῃ τοῦ τὸ | ||
ἐν πόλει πεφυκότα . τὰ μητέρων δὲ δάκρυ ' ὅταν πέμπῃ τέκνα , πολλοὺς ἐθήλυν ' εἰς μάχην ὁρμωμένους . |
κάτω τὴν μήλην , ἕως ἂν προκύψῃ : ἐπὴν δὲ ἴδῃς ἐν τῷ στόματι τῆς μήτρης , ἢν μὲν μὴ | ||
ζέον τῶν πυρετῶν . ὅταν δέ ποτε ἐπ ' αὐτῶν ἴδῃς τὰ τῆς πέψεως τῶν χυμῶν σημεῖα , καὶ μήτε |
αὐτὸς ἐν ὑμῖν , ἂν τὰ δίκαια καὶ τὰ προσήκοντα ποιῆτε , ἀπολεῖσθαι , ὅμως ἐμιμήσατο τοῦτο τἀδίκημα , καὶ | ||
Ἀλειπτρίᾳφέρεται τὸ δρᾶμα καὶ ὡς Ἀλέξιδος : ἐὰν δὲ τοὐργαστήριον ποιῆτε περιβόητον , κατασκεδῶ , νὴ τὴν φίλην Δήμητρα , |
ἑκάστην τῶν φωνῶν μίαν τε καὶ ἑστηκυῖαν καὶ τὴν αὐτὴν ποιήσωμεν , τοσούτῳ φαίνεται τῇ αἰσθήσει τὸ μέλος ἀκριβέστερον . | ||
ΗΘ διπλοῦν . , . ] ἐὰν γὰρ ὕψος κοινὸν ποιήσωμεν τὴν ΖΑ , ἔσται ὡς ἡ ΗΘ βάσις πρὸς |
. ἐὰν δὲ μὴ δυνατὸν ᾖ τοῦτο ποιεῖν , ἀλλὰ νομίζῃς δείξειν τὸν ἐναντίον , ὡς ἥμαρτε τρόπον τινά , | ||
ἔστι δὲ ἀρκοῦσα χάρις , ἂν ἐπαινῇς τε αὐτὸν καὶ νομίζῃς ὅπερ ἡμεῖς . ἡ δὲ ἡμετέρα ψῆφος Στρατήγιον ἄνδρα |
δὴ τῆς δυστυχίας ἐάσθω , τὸ δὲ τῆς δειλίας πῶς παραιτήσῃ καὶ ταῦτα Νέρωνα δοκῶν δεῖσαι τὸν δειλότατόν τε καὶ | ||
μὴ χαλεπαίνειν „ : Ξενοφῶν : ” τοὺς μὲν θεοὺς παραιτήσῃ συγγνώμονάς σοι εἶναι ” . λέγουσι δ ' ἐπὶ |
' ἄκων ἀνατρέψει τοῦτο σκοπεῖσθαι , ἐπειδὰν δὲ ἡ θάλαττα ὑπέρσχῃ , μάταιος ἡ σπουδή : εἰκότως . φαρμάκων γοῦν | ||
θινὶ θαλάσσης , ὄφρα ἴδητ ' αἴ κ ' ὔμμιν ὑπέρσχῃ χεῖρα Κρονίων ; Ὣς ὅ γε κοιρανέων ἐπεπωλεῖτο στίχας |
πεπονθότων σωμάτων , καὶ τυγχάνει γε τούτου πολλάκις , ὅταν εὐτυχήσῃ πόρων ἐπιτηδείων εἰς ἔκρουν , οἷον ὀχετῶν τινων . | ||
ἕπεσθαι τῇ ἀρετῇ τὴν εὐδαιμονίαν , ἂν μὴ καὶ γένος εὐτυχήσῃ καὶ κάλλος , ἀλλὰ καὶ χρυσόν ὃς καὶ χρυσὸν |
. Ὀρθῶς γὰρ οἴει , ὦ Σώκρατες , καὶ δικαίως ὑπολαμβάνεις . Ἴθι νυν καὶ σὺ τὴν ἀπόκρισιν ἣν ἠρόμην | ||
Ἀλλ ' ἄρα , ὦ Ἱππόκρατες , μὴ οὐ τοιαύτην ὑπολαμβάνεις σου τὴν παρὰ Πρωταγόρου μάθησιν ἔσεσθαι , ἀλλ ' |
καὶ τύχην ἀνδρῶν ἑαυτὴν παραδεδωκυῖαν πολεμιωτάτων ὀργῇ προσμείξωμεν , καὶ νομίσωμεν ἅμα μὲν νομιμώτατον εἶναι πρὸς τοὺς ἐναντίους οἳ ἂν | ||
, τούτους ἐπανάγωμεν εἰς τὸ ἀρχαῖον ἀξίωμα , καὶ πιστοὺς νομίσωμεν : οἷς δὲ νῦν χρώμεθα ὡς πιστοῖς , τούτους |
δεῖσθαι Θηβαίων μηδέν , ἀλλ ' ἐπαγγέλλεσθαι βοηθήσειν , ἂν κελεύωσιν , ὡς ἐκείνων ὄντων ἐν τοῖς ἐσχάτοις , ἡμῶν | ||
φίλον ἴδιον ἡγήσασθαι μήτ ' ἐχθρόν , ἐὰν μὴ Ῥωμαῖοι κελεύωσιν : ἔπειθ ' ὅτι Λευκανοὺς οὐ πρότερον ἐποιήσαντο Ῥωμαῖοι |
. Ταῦτα μὲν οὖν ἁρμόζον ἦν ἴσως προειπεῖν , ἵνα ἐννοήσωμεν , περὶ οὗ ἡμῖν ἐστιν ὁ λόγος : λοιπὸν | ||
ἀπόλλυμεν τὸ παμμέγα ἐκείνου παντελές : ἐὰν δὲ πάντα ὁμοῦ ἐννοήσωμεν , ἀφανίζομεν τὸ ἓν καὶ ἁπλοῦν : αἴτιον δὲ |
συναγορεύσαντα , τοὺς χρόνους κατατρίψαντα , ἵνα μηδ ' εἰ βούλοισθε δύναισθε ἐξελθεῖν εἰς Φωκέας , καὶ ἄλλα ἐπὶ τῆς | ||
συμφοράς . ὅθεν δὲ αὐτοῖς ἡ δύναμις τῆς παρασκευῆς εἰ βούλοισθε ἀκούειν , ἔχοιμ ' ἂν λέγειν . Φύεται ἐν |
δικαίους . τούτων δὲ τοὺς μὲν ἐν τῷ αʹ δεκανῷ ἐναρέτους , ἀνδρείους , φιλοφίλους , πολυπλανήτους . ἐπὶ δὲ | ||
διδακτὴν ἀπεδείκνυε τὴν ἀρετήν . τοὺς αὐτοὺς εὐγενεῖς τοὺς καὶ ἐναρέτους . . . , . αὐτάρκη δὲ τὴν ἀρετὴν |
γιγνώσκειν ὅτι , ὅσῳ ἂν σπουδαιοτέρους τούτους περὶ Θηβαίους γεγενημένους ἀποδείξωσι , τοσούτῳ πλείονος ὀργῆς αὐτοὶ δικαίως ἂν τυγχάνοιεν , | ||
' ἐπιτρέψειν τοῖς ὑπάτοις στρατιὰν καταγράφειν , ἐὰν μὴ πρότερον ἀποδείξωσι τοὺς ὁριστὰς τῆς δημοσίας γῆς καὶ τὸ περὶ τῆς |
εἶναι κατελθὼν ἐς τὴν σεωυτοῦ : ἢν δὲ τὴν κάμινον εὕρῃς πλέην ἀμφορέων , μὴ ἐξοπτήσῃς τοὺς ἀμφορέας ἀλλ ' | ||
καὶ ὅταν , φησίν , τοὺς τόπους τούτους πάντας ἐρήμους εὕρῃς ἀπὸ τῶν τριῶν ἀστέρων Ἄρεως , Ἀφροδίτης , Ἑρμοῦ |
τὸ καλόν . καὶ δεῖ αὐτὸ τοῦτο ἁρπάσαι ἵνα ἂν θελήσωμεν φυγεῖν , ἀποροῦντες φυγῆς γενναίως παραταξώμεθα . . ἀπόλυτον | ||
, ὅτε δύο τινῶν ἀμφιβαλλομένων πραγμάτων ἑκάτερον διὰ τοῦ λοιποῦ θελήσωμεν πιστώσασθαι , οἷον ἀγνοῶν ποῦ μένει Θέων καὶ ποῦ |
ἑξῆς τετράδες , ἔπειτα πεντάδες , καὶ τοῦτο μέχρις οὗ βούλει : οὕτω γὰρ τῆς τούτων ἐκθέσεως θείῳ τινὶ καὶ | ||
μισθοῦ τοῖς Ἕλλησι διηκονοῦντο ἄνθρωποι βάναυσοι καὶ δημόσιοι . Ἀλλὰ βούλει γνῶναι τὴν παρὰ φιλοσοφίας συντέλειαν ; νόμον ἔμψυχον εἶναί |
θέσφατα . χρῶνται δ ' αὐτοῖς , ὅταν ἡ βουλὴ ψηφίσηται , στάσεως καταλαβούσης τὴν πόλιν ἢ δυστυχίας τινὸς μεγάλης | ||
σαφῶς , πλὴν ἐάν τινας ὁ δῆμος ἢ ἡ βουλὴ ψηφίσηται : τούτους δ ' ἀναγορευέτω . τί οὖν , |
τὴν στάσιν ὁ δοὺξ οὔτε τὰ τοῦ βασιλέως γράμματα τὰ κελεύοντα τὴν ἐξέλευσιν τοῦ πατριάρχου παρέσχεν , οὔτε τι τῶν | ||
ἄξιον τῆς πλάσεως τὸ βούλημα , πρῶτον τὸν νόμον τὸν κελεύοντα δεδέσθαι , εἶτα τὴν διάνοιαν : εἰκὸς γὰρ εἶναι |
αἱ πληγαί . τῶν μὲν γὰρ τὰ ἕλκη φοβοῦμαι καὶ ἀπελαύνω , τοὺς δὲ ἀφυπνίζω τῷ σκύτει . τοῦτ ' | ||
ἐμοῦ ἀκροάσονται οἱ νέοι ὥσπερ ἐνθάδε : κἂν μὲν τούτους ἀπελαύνω , οὗτοί με αὐτοὶ ἐξελῶσι πείθοντες τοὺς πρεσβυτέρους : |
καὶ σὺ τοῦτο συγχωρήσαις ἄν , ὡς ἐπειδάν τι ὅσιον ποιῇς , βελτίω τινὰ τῶν θεῶν ἀπεργάζῃ ; Μὰ Δί | ||
, μὴ αἰσχρὸς φανῇς , ἐὰν πρότερος τὸν ἀδελφὸν εὖ ποιῇς ; καὶ μὴν πλείστου γε δοκεῖ ἀνὴρ ἐπαίνου ἄξιος |
ἔγωγε καὶ αὐτὸς συγχωρῶ σοφώτατον εἶναι τοῦτον , ἐὰν ὑμᾶς πείσῃ τοὺς περὶ τῶν συμβολαίων τῶν ἐμπορικῶν δικάζοντας . ἀλλ | ||
Ἑρμῆς ἐστάλη παρὰ τοῦ Διὸς εἰς Καλυψώ , ὅπως αὐτὴν πείσῃ ἐκπέμψαι τὸν Ὀδυσσέα ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ . ἡ |
μὴ ὁ λόγος ποιεῖ : ποιεῖ δὲ ὁ λόγος μηδὲ συγγνώμονας ἐπὶ τοῖς τοιούτοις εἶναι . Ἀλλ ' εἰ τὸ | ||
σφᾶς κακῶν τὸ παραπλήσιον δρῷεν , αὐτοί τε ἀχθόμενοι καὶ συγγνώμονας ἀξιοῦντες γενέσθαι τοὺς ἀπελαυνομένους . οἱ δὲ ἀπαναστάντες ὡς |
τοι λόγοις ἀναπτεροῦνται . Πάντες ; Οὐκ ἀκήκοας , ὅταν λέγωσιν οἱ πατέρες ἑκάστοτε τὸ μειράκιον ἐν τοῖσι κουρείοις ταδί | ||
, τοσούτῳ δυσελεγκτοτέρους εἶναι τοῖς ὕστερον , ἄν τι πλημμελῶς λέγωσιν . εἰ δ ' ἀναγκασθησόμεθά που τοῖς αὐτοῖς ἀντιλέγειν |
ἀρκοῦσαν ἂν τροφὴν ἐμοῖ παρέχοι . καὶ γὰρ ὅταν ἡδυπαθῆσαι βουληθῶ , οὐκ ἐκ τῆς ἀγορᾶς τὰ τίμια ὠνοῦμαι , | ||
ἐξ ὧν συνετέθη . καὶ αὐτὰ δὲ τὰ λήμματα ἐὰν βουληθῶ ἀναλῦσαι , ἀναλύω αὐτὰ εἰς τοὺς ὅρους : πᾶν |
: ἐρεῖ δὲ μεθ ' ὑμᾶς , ἢ ὅπως ἂν βούλησθε , καὶ Προαιρέσιος . ” τῶν δὲ τὸ πρᾶγμα | ||
περὶ αὐτοῦ εὖ ἔχων , ὃν ὑμῖν ἐπιδείξω , ἂν βούλησθε . Καὶ ὁ Ἀλκιβιάδης , Ναί , ἔφη , |
. τοιοῦτόν τι καὶ σὺ ὑπομίμνῃσκε σεαυτόν , ὅτι θνητὸν φιλεῖς , οὐδὲν τῶν σεαυτοῦ φιλεῖς : ἐπὶ τοῦ παρόντος | ||
. . . . . . . . Στράτιε , φιλεῖς δήπου με . μᾶλλον τοῦ πατρός : ὁ μὲν |
Ἡμᾶς δέ γε εἰ ὑπολαμβάνοι ἰατρικοὺς εἶναι , κἂν εἰ βουλοίμεθα διανοίγοντες τοὺς ὀφθαλμοὺς ἐμπάσαι τῆς τέφρας , οἶμαι οὐκ | ||
αὐτοῦ γένος τοῦ ἑτέρου κρεῖττον ἀποφαίνειν . εἰ μὲν δὴ βουλοίμεθα προκρίνειν τὸ τῶν ἀρρένων γένος τοῦ θήλεος , οὕτω |
καὶ γὰρ τὰς τυραννίδας πανουργίᾳ μᾶλλον ἢ βίᾳ κτώμεθα . χειροτονήσατε ἐμὲ τοῦ πρὸς Χαιρέαν πολέμου στρατηγόν : ἐπαγγέλλομαι διαλύσειν | ||
εὐπορήσετε . ὅταν δὲ χρεία ᾖ ἵππων , τοὺς ὄνους χειροτονήσατε ἵππους εἶναι : τοῦτο γὰρ συνήθες ὑμῖν ἐν παντί |
τί εἶπεν καὶ ἐπιφέρει . Ἐὰν ᾖς νοήμων , καὶ ποιήσῃς ὡς γέγραπται , ἔσῃ μακάριος . Καὶ τί ἀλλαχοῦ | ||
. Εἴρηκε γὰρ ὑποκατιὼν οὕτως : Ἐὰν ᾖς νοήμων καὶ ποιήσῃς ὡς γέγραπται , ἔσῃ μακάριος : νικήσεις γὰρ μεθόδῳ |
Κορίαννον εἰς τί λεπτόν ; ἵνα τοὺς δασύποδας οὓς ἂν λάβωμεν ἁλσὶ διαπάττειν ἔχῃς . Ἐτύγχανον μὲν ἄγροθεν πλείστους φέρων | ||
εἶθ ' ὑποθώμεθα , ταὐτὸν δὲ εἰπεῖν ὡς ἀρχὴν ὑποτιθεμένην λάβωμεν , ὅτι πᾶς λόγος ὁ ἐκ τῶν ἰδίων ἐν |
ὅτι μὴ τέθνηκα ; ἐγὼ δὲ εἶπον ἄν σοι : εἰρωνεύῃ , βασιλεῦ , καὶ μείζω θανάτου τιμωρίαν εὑρὼν ὑποκορίζῃ | ||
σιγῇ τὴν σὴν ἔπαυσα . βεβαρβαρῶσθαι δὲ ὅταν λέγῃς , εἰρωνεύῃ σαφῶς καὶ καταψεύδῃ τῆς Ἀθηνᾶς , ἣν δή σοι |
, χρόνον ὡς πλεῖστον σπεισάμενοι τὰς ἰδίας διαφορὰς ἐς αὖθις ἀναβαλώμεθα . τὸ ξύμπαν τε δὴ γνῶμεν πειθόμενοι μὲν ἐμοὶ | ||
ἀλλὰ δεῖ τὸν δεσπότην μανθάνοντα ταῦτα συγχωρεῖν . Φέρε οὖν ἀναβαλώμεθα τὸν γάμον εἰς τὸ μετόπωρον : ἀφίξεσθαι τότε λέγουσιν |
τοὺς ὑπὲρ ἀρχῆς καὶ δυναστείας ἀγῶνας , οὐ μόνον ἐὰν νικήσωσιν ἀγαθοὺς ἄνδρας , ἀλλὰ κἂν αὐτοὶ κρατηθῶσιν ὑπ ' | ||
χρήματος ἀθροίζουσι τοὺς ὑπὲρ αὐτῶν κινδυνεύοντας , οἱ δὲ κἂν νικήσωσιν , οὐδὲν ἧττον ἄλλους ἔχουσιν ἀνταγωνιστὰς ἐξ ἑτοίμου . |
τοὺς ἀπὸ τριάδος ἑξῆς ἀρτίους καὶ περιττοὺς ἀριθμοὺς πρὸς τούτους συγκρίνωμεν τοὺς ἀπὸ πεντάδος καθαροὺς συνεχεῖς περισσοὺς μόνους , πρῶτον | ||
, ἐπιτριμερῶν δὲ ἐὰν τοὺς ἀπὸ τετράδος ἐκθέμενοι συνεχεῖς ἀριθμοὺς συγκρίνωμεν αὐτοῖς τοὺς παρὰ δύο . ἐπεὶ δὲ οὐκ εἰλικρινεῖς |
; φεῦ φεῦ : θανάτωι καταλυσαίμαν βιοτὰν στυγερὰν προλιποῦσα . ἄιες , ὦ Ζεῦ καὶ Γᾶ καὶ φῶς , ἀχὰν | ||
μόνον τῷ ἐνδείξασθαι δύναμιν ἐγκαταγίνεται , οὐ τῷ προνοεῖσθαι : ἄιες ὦ : οἰκειότατα μέσον κατεπάγει ἐπίρρημα σχετλιαστι - κὸν |
ὥστε οὖν ἡ ἀπόκρισις δηλοῖ τὴν κατηγορίαν . ὅταν δὲ ἐρωτήσῃς τί ἐστιν ὁ ἄνθρωπος ; ἀκούεις ζῷον : τὸ | ||
ἔχοντας ἐπάνω τῆς κορυφῆς , ἀποπνίγομαι . ἐὰν δ ' ἐρωτήσῃς πόσου τοὺς κεστρέας πωλεῖς δύ ' ὄντας , δέκ |
' κεῖνοι τὸ μέλλον προορωμένων : ἵν ' ἐὰν μὲν δέχωνται ταῦτα καὶ πεισθῶσιν ἡμῖν , καὶ ἃ βουλόμεθα ὦμεν | ||
† εἶσι δόμων Ἐρινύς , ὅταν ἐκ χερῶν θεοὶ θυσίαν δέχωνται . θεοῖς μὲν ἤδη πως παρημελήμεθα , χάρις δ |
] μὴ φρόντιζε . κομιεῖῇ ] λήψῃ . κομιεῖ ] κομιῇ . σοφιστὴν ] ῥήτορα . νυν ] δή . | ||
αὐτὸν ὄψει δίκαιον . δεινὸν μέν , εἰ μὴ τήμερον κομιῇ τὰ σαυτοῦ ἴσως : ἀλλ ' οὐδὲ ἐκεῖνο μέντοι |
, καὶ τοῦ λοιποῦ διὰ βαλανείων καὶ ἀλειμμάτων τὰϲ ἀναλήψειϲ ποιώμεθα . διαγέτωϲαν δέ , εἴπερ ἐγχωροῦν ἐϲτιν , ἐν | ||
τὴν οἰκείαν προσηγορίαν εἰπεῖν , ὅταν περὶ στεφανωμάτων καὶ λαχάνων ποιώμεθα μνείαν . νῦν δὲ πρῶτον περὶ τῶν ἀγρίων λέγωμεν |
ἀποτελέσματος ἀστέρες ἀνατολὰς ἢ δύσεις ἢ στηριγμοὺς ἢ ἀκρονύκτους φάσεις ποιῶνται συσχηματιζόμενοι τοῖς τὴν αἰτίαν ἔχουσι δωδεκατημορίοις , ἐπειδήπερ ἀνατέλλοντες | ||
ἀκούσωσι τιμᾶσθαί τε μάλιστα τὸν σῖτον καὶ περὶ πλείστου αὐτὸν ποιῶνται οἱ ἄνθρωποι , τούτοις αὐτὸν ἄγοντες παραδιδόασι . καὶ |
ἀναισχυντίαν καὶ τὴν αἰσχροκέρδειαν ἔτι μᾶλλον γνώσεσθε , ἐπειδὰν πάντων ἀκούσητε : ὅθεν δ ' οἶμαι τάχιστ ' ἂν ὑμᾶς | ||
ἔφη , δειπνήσομεν , ἕως ἂν καὶ παρ ' ἡμῶν ἀκούσητε ὅσα εἰρήκασι περὶ ἄρτων ἢ πεμμάτων ἔτι τε ἀλφίτων |
περιοίκους ἅπαντας ἱκανὸν εἰς τὴν ἑαυτῶν χρείαν συντιθέναι τάριχος . Θαυμαστὸν δέ ἐστι τὸ μὴ παραλλάττειν τὸ τοῦ Ὀλύνθου μνημεῖον | ||
μόνα : πεπαίδευται γὰρ αὐταύτας ὕπο . Καὶ πάλιν : Θαυμαστὸν ὦν οὐδὲν ἐμὲ ταῦθ ' οὕτω λέγειν , οὐδ |
αὐτὸν τὴν κοινὴν τάξιν ; Ὦ Ἀθηναῖοι , παρὰ τί οἴεσθε τὰς πόλεις τοτὲ μὲν εὖ τοτὲ δὲ φαύλως πράττειν | ||
τοὺς Ὀτρυνέας , ὄντα ἐξ ἑτέρου δήμου , τοῦτον οὐκ οἴεσθε τοῦ κλήρου παρὰ τοὺς νόμους ἀμφισβητεῖν ; ἢ τὸν |
διανιστάμενοι ἐκκρίνουσιν οὐδὲν ἄξιον λόγου . ὅταν ταῦτα τὰ συμπτώματα ὄψῃ παρόντα , ἀποδιόριζε τὴν ὀργανικὴν νόσον ἐκ τῆς ὁμοιομεροῦς | ||
τὴν ἀδελφήν , ἀποκαλύψας δὲ τὸ μυθικὸν παραπέτασμα τὸ ἴσον ὄψῃ κληθὲν ἀδελφήν . ἐπεὶ δὲ Ἀχιλλέως ἐμνήσθην , εἰσῆλθέ |
παρακολουθήσειν ψυχήν τε καὶ σῶμα αἰκιζομένας , ὅταν ἐγκαταλίπω καὶ προδῶ τοὺς σώσαντάς με ἀπολωλότα ὑφ ' ὑμῶν καὶ μετὰ | ||
ἢ πρὸς ἀνθρώπους δίκαιον ὑπολήψεταί με , ἐὰν ἐγκαταλίπω καὶ προδῶ τοὺς ὀρφανούς , οἷς τοσαύτας ὀφείλω χάριτας ; ἀλλ |
; ἀλλ ' ἐν δόμοις μὲν ἤν τι μὴ καλῶς ἔχηι γνώμαισιν ὑστέραισιν ἐξορθούμεθα , αἰῶνα δ ' οὐκ ἔξεστιν | ||
ἄπο . ὑμεῖς δ ' , ἵν ' αὑτὸς λόγος ἔχηι μορφὰς δύο , χωρεῖτε , Τρώων παῖδες , ὀρθίαν |
ἐν τῇ Ἀργολίδι ἔθηκεν ὅρον τοῦτον , οὐκ ἂν ἔγωγε εἰδείην , ἐπεὶ μηδὲ ἑτέρωθι ἀναστάτου γενομένης χώρας τὸ σαφὲς | ||
Εὐφίλητος . Οἱ δ ' αἰσθόμενοι δεινὰ ἐποίουν , ὅτι εἰδείην μὲν τὸ πρᾶγμα , πεποιηκὼς δὲ οὐκ εἴην . |
τί τοῦτο ; ἔφη . Οὐδέν : ἀλλ ' ἐὰν εὕρωμεν οἷόν ἐστι δικαιοσύνη , ἆρα καὶ ἄνδρα τὸν δίκαιον | ||
οὕτως λέγει : Σπληδόνα τ ' ἠγαθέην : ὅταν οὖν εὕρωμεν : οἳ δ ' Ἀσπληδόνα ναῖον : πλεονασμός ἐστι |
τοὺς ἀνθρώπους καὶ βλάπτον , ὅτι ἐὰν τιμῶσιν αὐτὰ καὶ οἴωνται διὰ τούτων μόνων εἶναι τὸ εὐδαιμονεῖν , [ καὶ | ||
Σκιρῖται καὶ οἱ προερευνώμενοι ἱππεῖς : ἢν δέ ποτε μάχην οἴωνται ἔσεσθαι , λαβὼν τὸ ἄγημα τῆς πρώτης μόρας ὁ |
χρῶ . ἔχει δὲ ἡ ὅλη συσταθμία τοῦ τροχίσκου ⋖ ρξηʹ , τοῦτ ' ἔστιν γο καʹ . τοῦτο τὸ | ||
τῆς σεληνιακῆς μοίρας γίνεται ρμθʹ μοῖραι : πλεονάζουσι δὲ αἱ ρξηʹ τῶν ρμθʹ μοίραις ιθʹ : δεῖ γὰρ ἴσους τοὺς |
πανταχόθεν ψύξομεν , καὶ ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν , καὶ μὴ ἐάσομεν αὐτὸν πολλὰ λαλεῖν , ἵνα μὴ ἐκ τούτου θερμανθείη | ||
στρατεύειν , ὥστε ἀποχρῆν ὑπολήψονταί σφισιν , εἰ τὰ ἑαυτῶν ἐάσομεν ἑκάστοις ἔχειν . Ῥωμαῖοι δὲ ἴσως μὲν καὶ κατ |
εὐγνώμονάς τινας καὶ συγγνωμονικοὺς ὀνομάζομεν , ὅταν περὶ ἑτέρων πραττόντων κρίνωσιν ὀρθῶς καὶ οἰκείως τοῖς προσώποις καὶ τοῖς πράγμασιν , | ||
' ὑμῖν τὰ νικητήρια ἐντελῆ μέν , ὅταν οἱ θεοὶ κρίνωσιν , ἐπὶ ἐντελέσι τοῖς ἔργοις διαλύσομαι : νῦν δὲ |
μηνιθμὸν καταπαυσέμεν . ἡ διπλῆ ὅτι τὸ ἐάσομεν ἀντὶ τοῦ ἐάσωμεν . . . . . ὅτι τὸ ἔφην γε | ||
καὶ ἐν σκέπῃ ἀποθώμεθα ἡμέρας δʹ . καὶ μετὰ ταῦτα ἐάσωμεν ταῖς δρόσοις ὕεσθαι , καὶ τοῖς ἡλίοις αὐαίνεσθαι , |
οὐκ ἔσπεισα ; . . . Διὸ τὰ μὲν πλείω ἐατέον , ἐκ πολλῶν δ ' ὀλίγα λεκτέον , ἵνα | ||
πλείστης ἐπιμελείας . καθόλου δ ' εἰπεῖν οὐδέποτε τὸν ἄνθρωπον ἐατέον εἶναι ποιεῖν ὅ τι ἂν βούληται , ἀλλ ' |
, διελόμενοι τετραχῆ τὴν ὁδὸν κατὰ τοὺς ἐπιβάλλοντας ἑκάστῳ σταδίους αἰτῶμεν ἅπερ ἂν δοκῇ παρὰ τῶν θεῶν . οὕτω γὰρ | ||
συνέδριον ἀγανακτῶμέν τε καὶ σχετλιάζωμεν καὶ τοῦ ζητεῖν τὰ προσηγγελμένα αἰτῶμεν τὴν ἐξουσίαν . ἐάν τε γὰρ ἀντιλέγωσιν ἡμῖν οἱ |
, ἔλεγε τάδε : Βασιλεῦ , ἐπειδὴ ἀληθείῃ διαχρήσασθαι πάντως κελεύεις ταῦτα λέγοντα τὰ μὴ ψευδόμενός τις ὕστερον ὑπὸ σέο | ||
αὐτὸς ὑπέσχετο καὶ κατένευσε : τύνη δ ' οἰωνοῖσι τανυπτερύγεσσι κελεύεις πείθεσθαι , τῶν οὔ τι μετατρέπομ ' οὐδ ' |
περιπατοῦντα κατέλιπον . Μένανδρος : οὐ γαμεῖς , ἂν νοῦν ἔχῃς . γεγάμηκα γὰρ αὐτός . διὰ τοῦτό σοι παραινῶ | ||
δι ' αὐτοῦ καὶ ἀθάνατος ἔσῃ εἰς τὸν αἰῶνα , ἔχῃς δὲ τὸν πόλεμον ὃν ἔθετο ὁ ἐχθρὸς ἐν σοί |
μοι Γλυκέρα , ἅπαξ αὐτὴν ἁρπάσας κατεφίλησα : ἂν ἔτι ὀργίζηται , μᾶλλον αὐτὴν ἐβιασάμην : κἂν βαρυθύμως ἔχῃ , | ||
εἰσὶ καὶ γοργότερον τὸν ἵππον ἀποδεικνύουσι . καὶ γὰρ ὅταν ὀργίζηται ἵππος ἵππῳ ἢ ἐν ἱππασίᾳ θυμῶται , εὐρύνει μᾶλλον |