καὶ μὴ καυχᾶσθε ἐν ἔργοις ἰσχύος νεότητος ὑμῶν , ὅτι καίγε τοῦτο πονηρὸν ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου . Ἐπειδὴ γὰρ κἀγὼ | ||
Ἐν ταῖς ἡμέραις τοῦ θαλάμου ἐπεγάμβρευσα αὐτῇ τὸν Αὐνᾶν : καίγε οὗτος ἐν πονηρίᾳ οὐκ ἔγνω αὐτήν , ποιήσας σὺν |
, κἄν τις περιπέσῃ φθόνῳ ἢ δουλείᾳ ἢ συκοφαντίᾳ , Κύριος ὁ ἐν αὐτῷ κατοικῶν διὰ τὴν σωφροσύνην οὐ μόνον | ||
ἄν τις ποιήσῃ τῷ πλησίον αὐτοῦ , οὕτως καὶ ὁ Κύριος ποιήσει αὐτῷ . Καὶ γὰρ οἱ υἱοὶ τῶν ἀδελφῶν |
κύριος ὁ θεός σου δίδωσί σοι ἐν κλήρῳ , ὅτι βδέλυγμα κυρίῳ πᾶς ποιῶν ταῦτα , πᾶς ποιῶν ἄδικα ” | ||
ἰδίαν , διότι οὐ συνήσθιε μετὰ τῶν Αἰγυπτίων , ὅτι βδέλυγμα ἦν αὐτῷ τοῦτο . Καὶ εἶπεν Ἰωσὴφ τῷ Πεντεφρῆ |
ἐναντίας ἐντολὰς διδάσκοντες τοῖς τοῦ Θεοῦ δικαιώμασι , τὰς προσφορὰς Κυρίου λῃστεύσητε , καὶ ἀπὸ τῶν μερίδων αὐτοῦ κλέψητε καὶ | ||
αἱ πληγαί : καὶ λοιπὸν τὸ σῶμά μου ἐνίσχυσεν διὰ Κυρίου ὡς οὐδὲν ὅλως πεπονθώς : ἀλλὰ καὶ τῶν ἐν |
με , μετὰ δόλου διὰ ῥημάτων ἐπαινοῦσα τὴν σωφροσύνην μου ἐνώπιον τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς , βουλομένη καταμόνας ὑποσκελίσαι με ; | ||
τὴν πρὸ αὐτῆς διὰ τοῦ ω μεγάλου : οἷον , ἐνώπιον τὸ ἔνδον τῶν θυρῶν : προνώπιον , τὸ ἔμπροσθεν |
περὶ αὐτοῦ καὶ ὑπερόγκως καὶ μεγαλοπρεπῶς λογιζόμενος : τοῦ γὰρ ὑψίστου ἐστὶν ἱερεύς , οὐχ ὅτι ἐστί τις ἄλλος οὐχ | ||
εἶπεν δὲ Ἁβραάμ : Δοξάζω τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ τοῦ ὑψίστου καὶ τὸ ἔλεος αὐτοῦ τὸ ἀμέτρητον . εἶπεν δὲ |
καὶ πάλιν λέγει ὅτι Οὐκ ἀκολουθῶ σοι . καὶ ὁ ὕψιστος ἔφη πρὸς τὸν ἄγγελον : Εἰ καὶ πάλιν οὕτως | ||
. . αἰῶνας : καὶ τὰ ἑξῆς . τότε ὁ ὕψιστος ἐκέλευσε τοῖς ἁγίοις ἀρχαγγέλοις , καὶ ἔδησαν τοὺς ἐξάρχους |
καὶ ἐπέθηκεν ἐπὶ τῶν ὤμων αὐτοῦ : καὶ εἰσῆλθεν εἰς Ἱερουσαλὴμ , καὶ οὐκ ἐπέγνω αὐτὴν , οὔτε τὴν οἰκίαν | ||
Καὶ ἀνομήσετε σὺν τῷ Ἰσραήλ , ὥστε μὴ βαστάξαι τὴν Ἱερουσαλὴμ ἀπὸ προσώπου πονηρίας ὑμῶν , ἀλλὰ σχίσαι τὸ ἔνδυμα |
ἀφίσταται Κύριος ἀπ ' αὐτῆς , καὶ κυριεύει αὐτῆς ὁ Βελίαρ . Φυλάξατε οὖν , τέκνα μου , τὰς ἐντολὰς | ||
τὸ μὴ καταγνωσθῆναι ὑπὸ Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων : καὶ τοῦ Βελίαρ δὲ πᾶν ἔργον διπλοῦν ἐστι , καὶ οὐκ ἔχει |
τε τῶν ὀδόντων ὑπερφυὲς καὶ στόματος ἀγρίαν πρόσοψιν καὶ κυκλώματος ἀνάστημα παράδοξον . διόπερ τῷ φόβῳ τὰ χρώματα τῶν προσώπων | ||
ἐν Αἰγύπτῳ , καθάπερ δικρόαν ἔχοντες : τὸ δ ' ἀνάστημα τοῦ στελέχους ἀφ ' οὗ ἡ σχίσις καὶ πεντάπηχυ |
τὴν περὶ τὰς πυγὰς ἐνταῦθα κατέμειναν . . . . Εὖα : πόλις Ἀρκαδίας : Θεόπομπος ἐν Ϛ . . | ||
ἐὰν ὦσιν ἐν ὄρει αἱ μεταδρομαί , ἐπικελεύειν τόδε , Εὖα κύνες , εὖ ' ὦ κύνες . ἐὰν δὲ |
ζωὴν ὑπ ' ἄλλων ἁλοὺς καὶ κρατηθείς . τουτέστι μὴ δουλικὴν κατίδοιμι ζωὴν κρατηθεὶς ὑφ ' ἑτέρων . πτολιπόρθης ] | ||
. δορὸς ] πολέμου . ἄγραν ] αἰχμάλωτον . δουλείαν δουλικὴν ὥσπερ καὶ δεσποτεία χεὶρ ὁ δεσπότης παρὰ Λυκόφρονι . |
ὄντα παῖδα τοιούτου πατρός . Διὰ ταῦτα , ἐπεί με Θεὸς εἰς τὸ βασίλειον ὕψος ἀνήγαγε , βούλομαί σοι γενέσθαι | ||
ἀσεβούντων , λαβὼν ἐνώπιον αὐτῆς ἔφαγον , εἰπών : Ὁ Θεὸς τῶν πατέρων μου , καὶ ὁ ἄγγελος Ἀβραὰμ ἔσται |
πατρὸς αὐτοῦ , ἐν δὲ ταῖς ἡμέραις Ἀχαὰβ βασιλέως τοῦ Ἰσραὴλ ἦν διδά - σκαλος τῶν τετρακοσίων προφητῶν τοῦ Βαάλ | ||
τεσσάρων , Ἰωσὴφ ἐτῶν ἓξ μηνῶν τεσσάρων . Παροικῆσαι δὲ Ἰσραὴλ παρὰ Ἐμμὼρ ἔτη δέκα , καὶ φθαρῆναι τὴν Ἰσραὴλ |
ὅτι διπρόσωπόν ἐστι : τὸ δὲ πᾶν κακὴ πρᾶξις . Καίγε ἀγάπη οὖσα , πονηρία ἐστί , συγκρύπτουσα τὸ κακόν | ||
αὐτόν : καὶ Ἰεβλάε τὸν οἰκογενῆ αὐτοῦ σφόδρα αἰκίσαντο . Καίγε οὕτως ἐποίουν πάντας τοὺς ξένους , ἐν δυναστείᾳ ἁρπάζοντες |
: μικραὶ γὰρ αὐτῶν εἰσιν αἱ καταλαλιαί , καὶ ταχὺ μετανοήσουσιν . οἱ δὲ μεγάλας ἔχοντες σχισμάς , οὗτοι παράμονοί | ||
οὖν νουθετῶν σου τὰ τέκνα : οἶδα γὰρ ὅτι ἐὰν μετανοήσουσιν ἐξ ὅλης καρδίας αὐτῶν , ἐνγραφήσονται εἰς τὰς βίβλους |
: ὅτι ἐν πρωτογενήμασι καρπῶν γῆς εὐλόγησε Κύριος , καθὼς εὐλόγησε πάντας τοὺς ἁγίους , ἀπὸ Ἄβελ ἕως τοῦ νῦν | ||
χρησμοί , ὅτι ” Ἀβραὰμ ἦν πρεσβύτερος προβεβηκὼς καὶ κύριος εὐλόγησε τὸν Ἀβραὰμ κατὰ πάντα ” . τοῦτό μοι δοκεῖ |
εὐωλένους τε χεῖρας ἀμφιβάλλων † λίσσων † χρυσοπλόκαμε θεὰ Μᾶτερ ἱκνοῦμαι ἐμὸν ἐμὸν αἰῶνα δυσέκφευκτον , ἐπεί μ ' αὐτίκα | ||
: ἀντὶ τοῦ : πρὸς ταύτης σε ἱκετεύω : ταύτης ἱκνοῦμαι ς ' : ἀντὶ τοῦ πρὸς ταύτης σε ὁρκῶ |
καὶ εὐφροσύναις καὶ βλαβήσεται ἕνεκεν αὐτῶν , ἔστι δὲ καὶ ἕνεκε γραμμάτων καὶ νοταρικῶν , καὶ ἐπὶ πᾶσι τοῖς πράγμασιν | ||
δὲ αὐτοῦ διὰ τὸ ἀπροσδόκητον τῆς θέας καὶ πυνθανομένου τίνος ἕνεκε τοῦτο ποιήσαιμι , ἔφασκον ἐν αὐτῷ τὴν ἐξουσίαν εἶναι |
λαλεῖ ἐὰν μὴ ἐπερωτηθῇ . Πῶς οὖν , φημί , κύριε , ἄνθρωπος γνώσεται τίς αὐτῶν προφήτης καὶ τίς ψευδοπροφήτης | ||
κύων ἔφη πρὸς τὸν λύκον οὕτως : Μηδαμῶς , ὦ κύριε , κατεστιάσῃ : πτωχὸς γάρ εἰμι τὰ νῦν καὶ |
μου Ἰακώβ , καὶ εἰσερχόμενος εἰς τὸ ταμιεῖον , προσηυχόμην Κυρίῳ , καὶ ἐνήστευον ἐν τοῖς ἑπτὰ ἔτεσιν ἐκείνοις , | ||
Ὁ Κύριος ἔδωκεν , ὁ Κύριος ἀφείλατο : ὡς τῷ Κυρίῳ ἔδοξεν , οὕτως καὶ ἐγένετο : εἴη τὸ ὄνομα |
ἐν ἀληθεία ἐν τοῖς οὐρανοῖς . Καὶ νῦν φοβήθητε τὸν Κύριον , τέκνα μου , καὶ προσέχετε ἑαυτοῖς ἀπὸ τοῦ | ||
αἱ θήλειαι . ὁ δὲ Σμικύθης Θρᾳκῶν βασιλέυς . “ Κύριον ” δὲ ἀντὶ τοῦ Κύρου τοῦ Ἀρταξέρξου τοῦ Περσῶν |
καὶ λυπεῖται ἐπὶ τῇ πράξει αὐτοῦ ᾗ ἔπραξε , καὶ μετανοεῖ ὅτι πονηρὸν εἰργάσατο . αὕτη οὖν ἡ λύπη δοκεῖ | ||
δεδορκόσι τοῖς ὀφθαλμοῖς ταῦτα ποιῇ , προβουλεύει κακὰ μᾶλλον ἢ μετανοεῖ . πνεῦμα λεῖον σχολῇ καὶ ἀψοφητὶ χωροῦν τὴν γνώμην |
ἀπο τίθεται . καὶ τὸ ” προλείπω : λύεται δέ μου μέλη “ παρ ' αὐτῷ τῆς αὐτῆς ἔχεται διανοίας | ||
ἕξω βλαβῆναι ἐν τῷ πράγματι κγ εἰ κινηθήσομαι τοῦ τόπου μου κδ εἰ τέξεταί μου ἡ γυνή κε εἰ εὑρήσω |
ἥρπασεν αὐτόν . Καὶ συλληφθεὶς ὑπὸ Θυέστου καὶ Ἀτρέως , ἐλέους ἔτυχε παρὰ Πέλοπος διὰ τὸν ἔρωτα . Ἱπποδάμεια δ | ||
, καὶ τοὺς ἐξελαύνοντας οὖν τὴν ὡς ἀληθῶς δίκην , ἐλέους μέτεισιν ἡ δίκη . Καὶ τοὺς οὐκ ἰθεῖαν αὐτὴν |
καὶ προσεχέτω ὡς εἷς ἕκαστος τῶν προγενεστέρων πατέρων τὴν ἰδίαν ἀποκάλυψιν ἔδειξεν τῆι ἑαυτοῦ ἐκλογῆι , ἣν ἐξελέξατο καὶ συνήγαγεν | ||
ταῖς βίβλοις τοῦ πατρὸς ἡμῶν , αἳ δεικνύουσι τήν τε ἀποκάλυψιν αὐτοῦ καὶ ἁρπαγὴν τῆς αὐτοῦ ἀποστολῆς : μεγίστη [ |
διώκειν , ἀποδημεῖν ἐθιζομένη , πολλῷ πλέον ἄτακτον ὅπλον ἐπιμένοντα ἀπολέσει , φεύγοντα δὲ μέχρι παντὸς ἐπιδιώξει . Καὶ τελεία | ||
ἐπιστραφῇ εἰς τὴν διχοστασίαν , ἐκβληθήσεται ἐκ τοῦ πύργου καὶ ἀπολέσει τὴν ζωὴν αὐτοῦ . ἡ ζωὴ πάντων ἐστὶ τῶν |
ἀναφαίνεται , οἷος γέγονεν Ἰωσὴφ ὁ ἀδελφός μου . Τὸ διαβούλιον τοῦ ἀγαθοῦ ἀνδρὸς οὐκ ἔστιν ἐν χειρὶ πλάνης πνεύματος | ||
, ὅτι ταῦτα ἀφιστᾷ νόμου Θεοῦ , καὶ τυφλοῖ τὸ διαβούλιον τῆς ψυχῆς , καὶ ὑπερηφανίαν ἐκδιδάσκει , καὶ οὐκ |
ἑαυτοὺς ἀπὸ πάσης ἐπιθυμίας τοῦ αἰῶνος τούτου . ὅταν οὖν μετανοήσωσιν καὶ καθαρισθῶσιν , τότε ἀποστήσεται ὁ ἄγγελος τῆς τιμωρίας | ||
, ἐὰν μετανοήσωσιν . οἱ οὖν μέλλοντες μετανοεῖν , ἐὰν μετανοήσωσιν , ἰσχυροὶ ἔσονται ἐν τῇ πίστει , ἐὰν νῦν |
βούλεται εὐδοκιμεῖν . τοῦτό τοι καὶ Κρῆτες ὑπὲρ τῶν ἐρωμένων ἐνενόουν . ἀκούω γὰρ Κρῆτα ἐραστὴν ἀγαθὸν τά τε ἄλλα | ||
Ἐγὼ δὲ ἐπανιὼν ποικίλα , ὦ ἑταῖρε , πρὸς ἐμαυτὸν ἐνενόουν , τὸ φιλόδοξον οἷόν τί ἐστιν ἀναλογιζόμενος , ὡς |
βλαπτομένων . ἀμφικαλύπτει : περισκέπει , κρύπτει , ἀφανίζει , περιέπει . Διά : ἀνὰ , κατὰ , εἰς τό | ||
δέ ἐστι , τὴν εὐμενῆ καὶ πραεῖαν καὶ ἵλεων κατάστασιν περιέπει : καθάπερ δὲ | τῆς χυτῆς οὐσίας ἡ κρατίστη |
ὡς ἀσεβῆ ἀνελόντες , ἀλλὰ φύγοιμεν τὸν θάνατον , μὴ χαρισάμενοι τῇ πατρίδι ὡς μετὰ θάνατον ἴσως εὐκλείας τευξόμενοι ; | ||
δῆμον ἔλεγον , ὅτι τὰς μὲν εἰς ἑαυτοὺς ὕβρεις ἀφείκασι χαρισάμενοι πολλοῖς καὶ ἀγαθοῖς ἀνδράσι δεομένοις , οἷς οὐκ ἦν |
προσεκύνησαν ἐπὶ τὴν γῆν . Καὶ ἦλθον πρὸς Ἰακὼβ καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς καὶ κατεφίλησεν αὐτούς . Καὶ ἐκρεμάσθη Ἀσενὲθ ἐπὶ | ||
ἑξὰς καὶ ὅσα θνητὰ τουτὶ ποιεῖν δοκεῖ . ” Καὶ εὐλόγησεν ὁ θεὸς τὴν ἡμέραν τὴν ἑβδόμην καὶ ἡγίασεν αὐτήν |
τούτων ὠνόμακε Μάγνητας Ὅμηρος , ἀλλ ' ἐκείνους μόνους οὓς τυφλῶς καὶ οὐ γνωρίμως διασαφεῖ ” οἳ περὶ „ Πηνειὸν | ||
φθορᾷ καὶ ἀποτείνουσα καθάπερ χεῖρα τὴν δύναμιν αὑτῆς , ἵνα τυφλῶς τῶν ἐπιτυχόντων ἐφάπτηται , γένεσιν δεξιουμένη τὴν τροπαῖς ἀμυθήτοις |
αἷμα : μίασμα πατρός : πῶς μίασμα πατρός : ὅτι συναίμονος εἰς λέχος ἦλθεν , ὅ ἐστι τοῦ ἀδελφοῦ αὐτῶν | ||
. τὸ γέννημα * δὲ . ἀντὶ γάρ . . συναίμονος . ἑαυτῆς ? ? ? ? ? ? παίδων |
τοῦ θεοῦ βασιλέως τοῦ αἰῶνος . τότε εὐφρανθήσονται εὐφραινόμενοι καὶ χαρήσονται καὶ εἰς τὸ ἅγιον εἰσελεύσονται : αἱ ὀσμαὶ αὐτοῦ | ||
καὶ οὗτοι , ἐὰν ἀκούσωσιν καὶ μετανοήσωσιν , καὶ αὐτοὶ χαρήσονται . ἄκουε οὖν τὰς παραβολὰς τοῦ πύργου : ἀποκαλύψω |
καὶ τὴν κάθαρσιν ἀπαραπόδιστον φυλαχθῆναι . πολλαὶ γοῦν διὰ μακρὰν χηρείαν στραγγῶς καὶ μετὰ πόνου καθαιρόμεναι γαμηθεῖσαι πάλιν ἐκαθάρθησαν ἀπαραποδίστως | ||
τὴν ἐρημίαν καὶ τὰ ταύτῃ παρακολουθοῦντα : γυναικὸς πάλιν δὲ χηρείαν , καὶ ὅσα ταύτῃ παρακολουθεῖν πέφυκε . καὶ ἀπ |
λείπεται τῇ ψυχῇ εἰς τὸ σώζεσθαι ; καὶ εἶπεν ὁ ἀρχιστράτηγος ὅτι Ἐὰν κτήσηται μίαν δικαιοσύνην ὑπεράνω τῶν ἁμαρτιῶν ἔρχεται | ||
εἰς τὸ ἔδαφος τῆς γῆς ὡς νεκρὸς , ὁ δὲ ἀρχιστράτηγος εἶπεν αὐτῷ πάντα ὅσα ἤκουσεν παρὰ τοῦ ὑψίστου : |
' ἣν συμβαίνει τὰ πρεσβύτερα καὶ ἡγεμονεύοντα ἀγαθὰ καρποῦσθαι , Ῥαχὴλ δέ , καθ ' ἣν τὰ ὡς ἂν ἐκ | ||
ὁρᾷς ὅτι καὶ τῇ ἐπὶ τῶν εἰδώλων καθεζομένῃ αἰσθήσει τῇ Ῥαχὴλ νομιζούσῃ ἐκ τοῦ νοῦ τὰ κινήματα εἶναι ἐπιπλήττει ὁ |
ἐν τῷ μεγάλῳ φωτὶ τῆς εὐφροσύνης τοῦ θεοῦ . Καὶ εὐλογήσει τὰς νήσους τοῦ ποιῆσαι καρπὸν ἐν τῷ λόγῳ τοῦ | ||
Κυρίου , τέκνα μου , ὑψώσει ὑμᾶς ἐνταῦθα , καὶ εὐλογήσει ἐν ἀγαθοῖς εἰς αἰῶνας . Καὶ ἐὰν θέλῃ τις |
οὖν πάρος τά τ ' εἰσέπειτα σῇ κυβερνῶμαι χερί . Ἔγνων , Ὀδυσσεῦ , καὶ πάλαι φύλαξ ἔβην τῇ σῇ | ||
, ἀλλὰ πάντα τὰ μέλη τῇ μιᾷ κεφαλῇ ὑπακούει . Ἔγνων ἐν γραφῇ πατέρων μου , ὅτι ἐν ἐσχάταις ἡμέραις |
: καὶ οὐ μόνον τῆς σχολῆς , ἀλλὰ καὶ τῆς παιδοτροφίας καὶ τοῦ Θεανοῦς γάμου κατηξιώθη διὰ τὸ ἐξαιρέτως περικεκρατηκέναι | ||
μέθην ταῖς συμπλοκαῖς χρῆσθαι , τὸ δ ' ἀληθὲς διὰ παιδοτροφίας ἀπειρίαν . οὐ γὰρ ἔγκειται τοσαύτη στοργὴ ταῖς ἐν |
τὴν εὐάρμοστον καὶ πάμμουσον συμφωνίαν ἀρετῶν τεθαυμακότες , εὔδιον καὶ γαληνὸν βίον ζῶσιν , οὐ μὴν ἀργὸν καὶ ἀγενῆ τινα | ||
ἀκαθαίρετοι δυναστεῖαι . „ μετ ' εἰρήνης οὖν τραφεὶς „ γαληνὸν καὶ εὔδιον κτησάμενος βίον , εὐδαίμον ' ὡς ἀληθῶς |
τῶν πολλῶν τούτων λόγων τὴν ὁρμὴν ἔχω ἐπὶ τὸ ἤδη γαστρίζεσθαι . εἰπόντος οὖν τινος ἔτι παρασκευάζεσθαι τοὺς μαγείρους διὰ | ||
. τίς ἔτι ἀνέξεται τῶν κακοδαιμόνων τουτωνί , τοσούτου τὸ γαστρίζεσθαι πωλούντων ; ὠνούμεθα γὰρ κινδύνου τὸ ζῆν , καὶ |
μὴ χαλεπαίνειν , εἰ πρὸς τὴν ἀγορὰν ἀσμένως ὑπορεμβόμενος ῥᾳθύμως διακονήσει , κἂν ἡ χρεία σπουδαία τις οὖσα τυγχάνῃ . | ||
διότι τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτὴν ἡτοίμασε νυμφῶνα οὐράνιον , καὶ αὕτη διακονήσει αὐτοῖς εἰς τὸν αἰῶνα χρόνον . Καὶ ἔστιν ἡ |
καὶ ὄρυξον , καὶ πῆξον λίθους , ὡς κατακλείειν , ἐκλεκτοὺς ζʹ , καὶ γλύφε ἐφ ' ἕνα ἕκαστον λίθον | ||
ἐκκρίνειν , τὸ ἀφορίζειν καὶ ἐπιλέγεσθαι ʃ . ἐκκρίτους καὶ ἐκλεκτοὺς ἐποιήσαντο ταχὺ ξυνεστῶτες παραγίγνωνται : ταχὺ παραγίγνωνται διὰ τὸ |
ὁ βίος ταχέως ἐπιλείψῃ , ἀντὶ τοῦ , ἐὰν μὴ τελευτήσω , ἀλλὰ ζῶ , σὺν τῷ ταχεῖ τεθρίππῳ παραγεγονὼς | ||
φρονεῖν οὐδ ' εὐφραίνεσθαι ἐκπεπταμένως . νῦν δ ' ἢν τελευτήσω , καταλείπω μὲν ὑμᾶς , ὦ παῖδες , ζῶντας |
, διότι οὐχ ὑπάρχει ἐν οὐρανῷ ταραχή . ὑπολαβὼν δὲ Βαλδαδ λέγει ὅτι μὲν Γινώσκομεν τὴν γῆν ἀκατάστατον οὖσαν , | ||
ἀλλήλων . τίς οὖν ταῦτα διαχωρίζει ; εἶπεν δὲ ὁ Βαλδαδ Ἀγνοῶ . ἐγὼ πάλιν ὑπολαβὼν εἶπον αὐτῷ Εἰ οὖν |
πλάσει ῥᾷστα ξυνακολουθοῦντος τῇ τέχνῃ καὶ πλεῖστον ἐπιδεχομένου τὸ τῆς μετανοίας : οἷος ἦν Φειδίας τε καὶ Ἀλκαμένης καὶ Πολύκλειτος | ||
μεγάλη καὶ ἔνδοξός ἐστιν καὶ ἔδωκεν πνεῦμα τοῖς ἀξίοις οὖσι μετανοίας . Ὅτι οὖν , φημί , κύριε , πάντες |
οὖσα καὶ αὐτὴ τὴν προχείρισιν ποιεῖται ἐν ταῖς πράξεσιν αὐτὴν προϊσταμένη αὐτῶν καὶ μετροῦσα αὐτάς . διὰ τοῦτο καὶ μέση | ||
μεθ ' ἑαυτοῦ . Ἕνδεκα : ἀρχή τις κληρωτὴ , προϊσταμένη τοῦ δεσμωτηρίου καὶ τοὺς ἀπαγομένους ἐπὶ κακουργήμασι καὶ αἰτίαις |
” ἀφῖγμαι “ , ” ἀφίξομαι “ . καταπροΐξῃει ] καταφρονήσεις , κρείττων φανήσῃ , περιγενήσῃ , ἀποφύγῃς , ἐκφύγοις | ||
ἔξωθεν εἰσερχόμενον ὕδωρ . οὐ καταπροΐξῃ : οὐ προῖκά μου καταφρονήσεις , τουτέστι δωρεάν . Γ τοῦ ποδὸς παρίει : |
πρὸς τὸν ἀρχιστράτηγον Μιχαήλ : Ἄπελθε πρὸς τὸν φίλον μου Ἁβραὰμ ἔτι ἅπαξ καὶ εἶπε αὐτῷ οὕτως : ὅτι Τάδε | ||
: ἀλλὰ διά σε ἀπεστάλην ἕως ὧδε . εἶπεν δὲ Ἁβραὰμ πρὸς τὸν θάνατον : Καὶ πῶς οὗτοι τεθνήκασιν ; |
, πάτερ [ , καὶ ] δέομαι , βάδισον πρὸς Ἑνὼχ [ τὸν πατέρα ἡμῶν καὶ ἐρώτησον ] . . | ||
καὶ οὐ ψευδῶς . καὶ ὅτε ἤκουσεν Μαθουσάλεκ τοὺς λόγους Ἑνὼχ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ , μυστηριακῶς γὰρ ἐδήλωσεν αὐτῷ , |
Λέχριός γ ' ἐπ ' ἄκρου λάου βραχὺς ὀκλάσας . Πάτερ , ἐμὸν τόδ ' : ἐν ἁσυχαίᾳ Ἰώ μοί | ||
Εἶπεν δὲ αὐτῷ ἡ ἄλλη θυγατὴρ ἡ λεγομένη Κασία : Πάτερ , αὕτη ἐστὶν ἡ κληρονομία ἣν ἔλεγες εἶναι κρείττονα |
συλλαβὴ λύει τὴν αἰτίαν , ἵνα ᾖ : τῆνον ἂν ἔκλαυσεν , εἰ ἐν Σικελίᾳ λέων ἦν . πολλαί οἱ | ||
καὶ αὐτὸς σφόδρα : καὶ Μιχαὴλ ἰδὼν αὐτοὺς κλαίοντας , ἔκλαυσεν καὶ αὐτός : καὶ ἔπεσαν τὰ δάκρυα Μιχαὴλ ἐπὶ |
ποιήσομεν . Καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ υἱὸς Φαραώ : ἐγὼ ἀποκτενῶ τὸν πατέρα μου τῇ νυκτὶ ταύτῃ , διότι ὁ | ||
ἡ ἀντιστρέφουσα τῇ προαποδεδομένῃ , ἧς ἡ ἀρχὴ “ ὡς ἀποκτενῶ κέκραχθε ” , τέλος δὲ τῆς πρώτης “ οὐ |
τοῦτο , τὸ σιωπᾶν , τιμὴν ἀπονέμει , καθὸ οὐκ ἔκφορος εἰς πολλοὺς ἡ νόσος , ἀλλὰ συγκαταθάψω ἐμαυτῇ τὸ | ||
. ἐγὼ γάρ φημι χρῆναι , ὦ ἄνδρες οὐδεὶς γὰρ ἔκφορος λόγοςκοινῇ πάντας ἡμᾶς ζητεῖν μάλιστα μὲν ἡμῖν αὐτοῖς διδάσκαλον |
φιλοπαθὴς νοῦς καταπεσὼν οἴχεται , ὃς ἡδοναῖς καὶ ἐπιθυμίαις , ἀδικίαις τε καὶ πανουργίαις , ἔτι δὲ ἁρπαγαῖς καὶ πλεονεξίαις | ||
καὶ πατέρας ἀναφέρεσθαι συμβαίνει . κατὰ δὲ τῶν ἐπ ' ἀδικίαις σεμνυνομένων εἶπε κύριος : ” ἰδοὺ γένος ἓν καὶ |
παρθένον Πισάτιδα ἐκτήσαθ ' Ἱπποδάμειαν , Οἰνόμαον κτανών , ἐν παρθενῶσι τοῖσι σοῖς κεκρυμμένην . ὦ φίλτατ ' , οὐδὲν | ||
χρανθεῖς ' ἄλεκτρος ἀνδρός : πατὴρ δέ μιν κλῄσας ἐν παρθενῶσι σφραγῖσι δέμας φυλάσσει . ταῦτ ' ἐτήτυμα μαθεῖν θέλω |
καὶ λοιπὸν ἐπαναστάντες ἀποκτείνωσιν ἡμᾶς . καὶ εἶπεν αὐτοῖς Μὴ φοβηθῆτε ὅλως : τὰ πλείονα τῶν κτημάτων αὐτοῦ ἤδη ἀπώλεσα | ||
ἐκείνων ἀδικουμένοις βοηθοῖτε ; ὅτι δὲ πολλῶν ἄρχουσι , μὴ φοβηθῆτε , ἀλλὰ πολὺ μᾶλλον διὰ τοῦτο θαρρεῖτε , ἐνθυμούμενοι |
τῶν δὲ στόνος ὤρνυτ ' ἀεικής . ἄλλος δὲ ἄλλον ἐφόνευεν , ὥσπερ λέοντες εἰς ἀγέλην βοῶν ἐμπεσόντες ἀφύλακτον : | ||
τῆς περὶ τὸ συγγενὲς αἰσθήσεως πάντα κατεχούσης , οὐθεὶς οὐθὲν ἐφόνευεν οἰκεῖα εἶναι νομίζων τὰ λοιπὰ τῶν ζώιων . ἐπεὶ |
λέγουσα ἐσκεύασέ με ὡς ἑαυτὴν καὶ καταφιλοῦσα , “ Ὡς εὐμορφότερος , ” ἔφη , “ παρὰ πολὺ γέγονας τῇ | ||
ποτήριον καὶ οὐ λέγεις μᾶλλον ὅτι Ἐγὼ εἰμὶ παντὸς ἀγαθοῦ εὐμορφότερος ; εἶπεν δὲ ὁ θάνατος : Ἐγὼ γὰρ λέγω |
ἐν χρηματιστικοῖς τόποις τύχωσι , καὶ ἐπὶ γυναικὶ καὶ τέκνοις εὐφρανθήσονται . Ζεὺς Ἀφροδίτη Σελήνη πρακτικοὺς ἐνδόξους ἀποτελοῦσιν , ἀρχιερατικούς | ||
καὶ οἱ φίλοι καὶ εὐφρανθήσεται ἐπ ' αὐτοῖς , κἀκεῖνοι εὐφρανθήσονται ἐπ ' αὐτῷ , καὶ προσκείσεται διηνεκῶς ᾄσμασι καὶ |
τὸ χωρίον πραθῆναι , ἵνα κατοκώχιμον γένηται καὶ ἀναγκασθῇ τῷ ὀρφανῷ ἀποστῆναι . Ἠμφεσβήτει οὖν αὐτῷ μέρους τινὸς τοῦ χωρίου | ||
τὰς ὑπὲρ τούτων φροντίδας ἀνείλετο νομίζων προσήκειν ἀνδρὶ δικαίῳ βοηθεῖν ὀρφανῷ καὶ μὴ τοῖς βουλομένοις ἁρπάζειν ἐπιτρέπειν . ἀλλ ' |
καὶ ὀκλάζοντες : ἐν Βαστητανίᾳ δὲ καὶ γυναῖκες ἀναμὶξ ἀνδράσιν ἀντιλαμβανόμεναι τῶν χειρῶν . μελανείμονες ἅπαντες τὸ πλέον ἐν σάγοις | ||
πάθος ἀγνοοῦσι , τουτέστιν αἱ ψυχαὶ αἱ τούτου τοῦ κάλλους ἀντιλαμβανόμεναι ἀγνοοῦσι τί πάσχουσι . θʹ Δικαιοσύνης μὲν οὖν Ὃ |
, ὅταν βουληθῶμεν πράττειν : οὐ γὰρ ὅτι ἐπαύσαντ ' ἐξαμαρτάνοντες , ἧττόν τι δήπου παραβεβήκασι τὰς κοινὰς ὁμολογίας . | ||
δὲ τίς ἄξει θαρρῶν , ἢν περὶ τὰ μέγιστα τοιαῦτα ἐξαμαρτάνοντες φαινώμεθα ; οὗ δὲ δὴ πάντων οἰόμεθα τεύξεσθαι ἐπαίνου |
τῆς ὅλης πράξεως : ταχεῖα δὲ διὰ τὸ κέρδος ἐγένετο μετάνοια καὶ πρὸς αὑτὸν εἶπεν “ ἔστω καὶ αὐτὴ τῶν | ||
καὶ βασανίζει , ὅτι ἥμαρτεν . βλέπεις οὖν ὅτι ἡ μετάνοια σύνεσίς ἐστιν μεγάλη , Διὰ τοῦτο οὖν , φημί |
μεγαλοπρέπεια τῆς δόξης σου καὶ ἀνυπόστατος ἡ ὀργὴ τῆς ἐπὶ ἁμαρτωλοὺς ἀπειλῆς σου , ἀμέτρητόν τε καὶ ἀνεξιχνίαστον τὸ ἔλεος | ||
τῶν αἰώνων . μὴ φοβεῖσθε οἱ δίκαιοι ὅταν ἴδητε τοὺς ἁμαρτωλοὺς κατισχύοντας καὶ εὐοδουμένους , καὶ μὴ μέτοχοι αὐτῶν γίνεσθε |
Μὴ οὖν ἐκεῖνος ἐμόν ἐστιν ἔργον , μή τι ἐμὸν κρίμα ; Οὔ . Τί οὖν ἔτι μοι μέλει ; | ||
, ἡ δὲ τῆς λαμπάδος αὐτοῦ δόξα ἀποβήσεται αὐτῷ εἰς κρίμα : ὅτι οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ σκότους καὶ οὐχὶ |
καὶ Λευίς , διότι ἐφθόνουν οἱ ἐχθραίνοντες , καὶ ἦν Λευὶς ἐκ δεξιῶν Ἀσενὲθ καὶ Συμεὼν ἐξ εὐωνύμων . Καὶ | ||
. Καὶ ὡς ἔμελλε πατάξαι τὸν υἱὸν Φαραώ , ἔδραμε Λευὶς καὶ ἐκράτησε τῆς χειρὸς αὐτοῦ καὶ εἶπε : μηδαμῶς |
ἀποκηρῦξαι λέγουσιν ἐπὶ τοῦ ὑπὸ κήρυκα ἀποδόσθαι τι . Μένανδρος ἀπεκήρυξεν αὐτὴν Ἀγαμέμνων , οἷον ὑπὸ κήρυκι ἐπώλησεν . ἐπικηρῦξαι | ||
εἶδος τῶν στοχασμῶν προδεχόμενοι . Ἐρῶν τις ἑταίρας τὸν υἱὸν ἀπεκήρυξεν : ὁ παῖς συνῴκησε τῇ ἑταίρᾳ : τεθνηκότα ἔθαψεν |
γῆ καὶ ἡ ὕπαρξις αὐτῶν ἀφανισθήσεται . Καὶ ἐμπέμπτῃ ἑβδομάδι ἐπιστρέψουσιν εἰς γῆν ἐρημώσεως αὐτῶν , καὶ ἀνακαινοποιήσουσιν οἶκον Κυρίου | ||
θηλάζουσαι ῥίψουσιν [ τὰ τέκνα ] αὐτῶν καὶ οὐ μὴ ἐπιστρέψουσιν [ ] ἐπὶ τὰ νήπια αὐτῶν οὐδὲ [ ἐπὶ |
τοῦ γάμου ἐν τῇ καταρχῇ μεσουρανῶν τύχῃ ἐν θηλυκῷ ζῳδίῳ πολύκοινον δείξει τὴ γυναῖκα , εἰ δ ' ἐν ἀρσενικῷ | ||
, ἄναυδον ἐσθίειν ἐθέλων τὸν δέλφακα ὄχοις Ἀκεσταίοισιν ἐμβεβὼς πόδα πολύκοινον Ἀμφιτρίταν Βακχᾶς καὶ βορᾶς ἀρτύματα ἀποσημῆναι οὐ γὰρ δίκαιον |
, ὦ δικαιότατε δέσποτα Κωνσταντῖνε , τὸ τερπνὸν τῆς πορφύρας ἀπάνθισμα , καὶ κατευοδοῖο παρὰ θεοῦ , καὶ τῶν ἐχθρῶν | ||
, Στονυχία , Λαμπαδώ . θεῖος ἄωτος : ἄωτος τὸ ἀπάνθισμα τῶν ἡρώων , οἷον οἱ πρῶτοι τῶν ἡρώων . |
. Καὶ εἶπεν ἂν ἐπεγγελάσασα τὸ σαρδόνιον : ὅτι ὑμεῖς ὄψεσθε : δώσω γὰρ ὑμῖν , ὃ ποθεῖτε ἐκ τοῦ | ||
καθάπερ ἔν τινι πίνακι τὰ τῶν πατέρων ἀνιστοροῦσι γνωρίσματα . ὄψεσθε μὲν τὸ τῆς ἐλαίας ἔρνος , θεοῦ τῆς ὡπλισμένης |
ἐν τῷ χειμῶνι ὑπογινόμενα περισσώματα ἐξάγουσι , πρὶν τὸ θερμὸν κρατῆσαν ἀνασινῆσαί τε αὐτὰ καὶ ταράξαι . σημεῖα δὲ τοῦ | ||
φόβος ἰδίας ἀναφθέγξεις ἔχουσιν , ἃς ἂν τὸ βιασάμενον καὶ κρατῆσαν ὀνοματοποιήσῃ πάθος , οὕτως εὐβουλίαι καὶ εὐφροσύναι φυσικαῖς ἐκφωνήσεσιν |
ἦν θάσσων ἄνω , καὶ τὸν ξένον μὲν οὐκέτ ' εἰσορᾶν παρῆν , ἐκ δ ' αἰθέρος φωνή τις , | ||
ἔσωσα δῆτά ς ' ἐξέπεμψά τε χθονός ; ὥστ ' εἰσορᾶν γε φέγγος ἡλίου τόδε . οὔκουν κακύνηι τοῖσδε τοῖς |
ἐπίσταται γὰρ ὡς οὔτε χρυσίου πλοῦτος οὔτε ἀργύρου οὔτε τῶν ἀγαπητῶν λιθιδίων τοσάδε ὀνίνησι βασιλέα ὅσα φιλίας πλοῦτος ἀληθινῆς . | ||
περὶ ὧν χαίρουσιν τῶν υἱῶν αὐτῶν , τὸν φόνον τῶν ἀγαπητῶν αὐτῶν ὄψονται , καὶ ἐπὶ τῇ ἀπωλείᾳ τῶν υἱῶν |
πέπυσμαι , ἀκήκοα , ἔμαθον , ἴδον . . 〚 εὐφημία ῎στω : Εἴσθεσις περιόδου ἀμοιβαίας στίχων λϚʹ . ὧν | ||
. ἤκουσάς που , ὦ παῖ Ἀρίστωνος , καὶ Εὐριπίδου εὐφημία γὰρ παρὰ σπονδαῖσι κάλλιστον . πατρόθεν αὐτὸν καλέσας ὁ |
, καὶ ζητήσατε ὑψωθῆναι ὑπὲρ αὐτούς , ἀλλ ' οὐ δυνήσεσθε . Ὁ γὰρ Θεὸς ποιήσει τὴν ἐκδίκησιν αὐτῶν , | ||
παραδραμεῖν τὰ φαινόμενα καὶ νομιζόμενα γῆς [ ὄντα ] ἀγαθὰ δυνήσεσθε ; καὶ οὐδὲν ἄρα τὴν εἰς τὸ πρόσω ὑμῶν |
. Ἔχθρας διάλυε . Γῆρας προσδέχου . Ἐπὶ ῥώμῃ μὴ καυχῶ . Εὐφημίαν ἄσκει . Ἀπέχθειαν φεῦγε . Πλούτει δικαίως | ||
: Αὐτὸς ὁ τόπος κατακρατεῖ με κάτω : μὴ μάλα καυχῶ , ἀτυχέστατον ζῷον . Ὅτι καιροὶ φέρουσι καὶ τόπων |
τὸ ἔκκριτον μέρος τοῦ στρατοῦ , ἃς ἐπ ' ἐλπίσι κεναῖς ὁ Ξέρξης κατέλειψεν . . . εἰς τὰ νῦν | ||
προπομπῶν δεηθεῖσαι . καὶ ὁ Μοῦρκος ἀχθόμενος ὅμως ἐφήδρευεν ἐπανιούσαις κεναῖς . αἱ δὲ καὶ τότε , καὶ αὖθις ἕτερον |
ἀπάρχομαι μέν , ἀλλὰ τῆς ἀτολμίας τὰ κέντρα κεντεῖ καὶ βιάζει τὸν λόγον . σὺ δὸς τὸ τολμᾶν , ἐξάνοιγε | ||
] κινεῖ . Ξ ἐπισπέρχει ] σπεύδει . ἐπισπέρχει ] βιάζει . ἐπισπέρχει ] ἐπισπεύδει . θ θεὸς ] ἡ |
καὶ κατεσθίουσιν αὐτά , παρὰ γνώμην Ἰούδα καὶ Ῥουβήμ . Εἶδε γὰρ ὅτι ἀρνὸν ἐξηλόμην ἐκ τοῦ στόματος τῆς ἄρκου | ||
, ἢ διὰ μάρτυρος παραστήσω . . οἴχεται φεύγων : Εἶδε γὰρ αὐτὸν ἀποδυόμενον καὶ ἐφοβήθη , μὴ καὶ αὐτὸς |
λόγος ἔργον ἐστὶν αὐτῷ . παρελήφθην δ ' ἐπ ' εὐλογίαις , οὐ κατάραις , ἐγώ . οὐκ ἔσται πόνος | ||
τέθˈμιόν μοι φαμὶ σαφέστατον ἔμμεν τάνδ ' ἐπιστείχοντα νᾶσον ῥαινέμεν εὐλογίαις . μυρίαι δ ' ἔργων καλῶν τέτˈμανθ ' ἑκατόμπεδοι |
ἐν πάσαις ταῖς ἡμέραις μου καὶ ἀλήθειαν . Τὸν Κύριον ἠγάπησα ἐν πάσῃ τῇ ἰσχύι μου : ὁμοίως καὶ πάντα | ||
ἐρώμενον τὸν ἑαυτοῦ λέγει αὐτῷ ὅτι ἐγώ σε πάντων ἀνθρώπων ἠγάπησα μάλιστα καὶ σύ μοι εἶ καὶ παῖς καὶ υἱὸς |
] διωγμοῖς [ καὶ θλίψεσιν ] καὶ κινδύνοις ? [ παρεστηκα - ] [ ! ! ! ! ! ! | ||
] διωγμοῖς [ καὶ θλίψεσιν ] καὶ κινδύνοις ? [ παρεστηκα - ] [ ! ! ! ! ! ! |
ἀπὸ τῶν θορύβων τῶν ἐν ποσίν , εἰς Αἴγυπτον ἀπαγαγὼν θάψειν ἐκεῖ , ὡς γενοίμην εἷς τῶν Αἰγυπτίων θεῶν . | ||
τῶν νεκρῶν ἐπεκηρυκεύοντο , καὶ ἐπειδὴ παρὰ ἀμφοτέρων συνεχωρήθη , θάψειν ἔμελλον ἤδη τὸ ἐντεῦθεν . τοῖς δὲ Μεσσηνίοις μετὰ |
Περὶ τοῦ μὴ ἀναγκαίου τούλδου . Δʹ . Περὶ τῶν ἐμμέσῳ ἀπλήκτων . Εʹ . Περὶ φυλακῆς τούλδου ὁδοιποροῦντος . | ||
ἀπολείπω ὑμῶν . Ἀναστήσομαι γὰρ πάλιν ἐμμέσῳ ὑμῶν ὡς ἡγούμενος ἐμμέσῳ υἱῶν αὐτοῦ , καὶ εὐφρανθήσομαι ἐμμέσῳ τῆς φυλῆς μου |
' αὑτῶν , ἤτοι αὐτοὶ δι ' ἑαυτῶν . . συνναίων ] πρὸς ἑαυτόν φησιν ὁ Ἐτεοκλῆς . . συγκατοικῶν | ||
ἑαυτόν φησιν ὁ Ἐτεοκλῆς ὅτι οὕτω κακῶς καὶ ἀθλίως ἔχει συνναίων καὶ συγκατοικῶν γυναιξίν . εἴποι δ ' ἄν τις |
τὴν Ἑλλάδα , περὶ οὓς πᾶσα γῆ ἡ Ἀσιῆτις ἡ ἀναθρεψαμένη αὐτοὺς στενάζει ἐν πόθῳ μαραντικῷ καὶ καυστικῷ . [ | ||
ἐγεγόνει . ἐπειδὴ δὲ ἀφῃρέθη αὐτὸ τοῦ λοιποῦ σώματος , ἀναθρεψαμένη τὸν παῖδα τοῦ ἀνδρὸς ἀπηλλάγη . Ἔδοξέ τις ὑπὸ |
προτέρῳ ἐνὶ ἤματι : καί σφ ' † ἀπέρυκεν ἡμέας οἰκτείρων Ζηνὸς νόος ἠέ τις αἶσα : αὐτίκ ' ἐπεὶ | ||
δίκη ἔστι μετ ' αὐτοῖς , μέχρις ὅτου ὁ θεὸς οἰκτείρων μογοῦσιν αὐτοῖς θεσμοφόρους θεὰς ἐξαπέστειλεν , ἃς ἐπὶ τῷ |
τοσαύτης στρατιᾶς ὀλιγανθρωπίαν καὶ φαυλότητα ἐρυμάτων ἐβιάσατο : ἀλλ ' ἐνθυμοῦ τὸ μέγεθος τῆς πόλεως καὶ τὴν λαμπρότητα τῶν ἐν | ||
εἰ μὴ παραυτίκα , ἀλλ ' ὕστερόν γε ἐπαινέσεται . ἐνθυμοῦ δέ , πόσους ἀπ ' αὐτοῦ μόνου τοῦ δυστυχεῖν |
ἀπὸ προσώπου κυρίου τοῦ θεοῦ τῶν πατέρων αὐτοῦ , καὶ προσηύξατο πρὸς κύριον τὸν θεὸν λέγων : Κύριε παντοκράτορ , | ||
ἢ τριπλασίονα . ὁ γοῦν Ἡρακλῆς ἠγάσθη τε αὐτῆς καὶ προσηύξατο ἵλεω τυγχάνειν , καὶ ἐπήρετο τὴν Φρόνησιν , τίνες |
, μηδὲν ἀποκρύψῃ , τῷ δὲ Ἡρακλεῖ τὴν θυσίαν ἐντελῆ παράσχου . Βουφάγος μὲν ὁ δαίμων , ὦ Λυκῖνε , | ||
παντὸς ἐμπαθοῦς καὶ μολυσμοῦ καὶ κηλῖδος σαρκὸς καὶ πνεύματος καὶ παράσχου μοι σταθηρὰν γαλήνην καὶ ἄνεσιν καὶ εἰρήνην βαθεῖαν τῶν |
ἤματα δάκρυ χέουσα . ἡ δὲ Πηνελόπη τῶν τοῦ Ὀδυσσέως ἐντολῶν μνημονεύει , φήσαντος ὁπότε ἐξῄει τῶ οὐκ οἶδ ' | ||
θαυμαστή σου δύναμις καὶ πειθὼ κατὰ τοὺς λόγους ἡττᾶτο τῶν ἐντολῶν τοῦ Διονυσίου : καὶ Πόλλις ἐκείνῳ μὲν συνεβάλλετο , |
ὁ τῆς κόρης ἔλεος δεινὰ καὶ πέρα δεινῶν διὰ τὸ ἀτυχὲς κάλλος παθούσης , οὓς δ ' αὐτὸς ὁ τῆς | ||
ὤνησεν ὁμολογουμένως πάντα τὰ πράγματα καὶ φερομένην τὴν πόλιν εἰς ἀτυχὲς πτῶμα ὤρθωσεν , ἀρχὴν ἀπεδείξατε μίαν αὐτοκράτορα πολέμου καὶ |
. Ξ ὁρμᾶσθε ] κινεῖσθε . σοῦσθε σὺν παντευχίᾳ ] πορεύεσθε σὺν πάσῃ ὁπλίσει . σοῦσθε ἐπίρρημα παρακελεύσεως . σοῦσθε | ||
, ἔφη , ὦ Ὑρκάνιοι , ὑμᾶς αὐτοὺς προπετάσαντες ἡμῶν πορεύεσθε ἔμπροσθεν , ὅπως τῶν ὑμετέρων ὅπλων ὁρωμένων λανθάνωμεν ὅτι |
ἕτερον φαίνοιο ἂν εὐχόμενος ἢ διδαχθῆναι ἃ οὐκ ἐπίστασαι . Εἶπον οὖν ἐγὼ πρὸς τὸν Πρόδικον ὅτι μοι δοκεῖ οὐχὶ | ||
ἅλμα , ποδωκείην , δίσκον , ἄκοντα , πάλην . Εἶπον , τίς , τίνος ἐσσί , τίνος πατρίδος , |
, τέκνοις ὄνειδος οὕνεχ ' ἡδονῆς λιπεῖν ] : τὸ δυστυχὲς γὰρ ηὑγένει ' ἀμύνεται τῆς δυσγενείας μᾶλλον : ἡμεῖς | ||
ἀθλιώτεροι τῆς φαυλότητος καὶ γὰρ ἐν κοινῷ ψέγειν ἅπασι κεῖσθαι δυστυχὲς κοὐκ εὐτυχές . ἔα ἔα : ὁρῶ γ ' |
ἁγίου πνεύματος νῦν καὶ ἀεὶ καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων . Ἀμήν . Βίβλος λόγων Ιωβ τοῦ καλουμένου Ιωβαβ | ||
τυγχάνω . [ ἣν ἀπεκάλυψεν ] ? εἶδον ἀλήθειαν [ αἰώνων ] ? . καὶ ἀλήθειαν μὲν ἐξέφηνα τοῖς ἐμοῖς |