| καὶ ἄρχοντας ταῖς πόλεσιν ἡμῶν , οὐκ ἀνθρώπους ἀλλὰ γένους θειοτέρου τε καὶ ἀμείνονος , δαίμονας , οἷον νῦν ἡμεῖς | ||
| πως τῆς ἐνεργείας , οὐκ ἀρκούσης ἑαυτῇ τῆς αἰσθητικῆς δυνάμεως θειοτέρου δέ τινος δεομένης εἴδους . ὡς γὰρ τὸ ἡμέτερον |
| οἵα ἐστὶν ἥ τε ῥίζα τοῦ σελίνου καθαρθεῖσα ὡς μὴ μετέχειν τῶν ῥιζῶν καὶ πτισάνη ὁμοίως ἔχουσά ποτε σέλινον ἢ | ||
| δέ ; αὐτὸ τὸ ἕν , ὃ δή φαμεν οὐσίας μετέχειν , ἐὰν αὐτὸ τῇ διανοίᾳ μόνον καθ ' αὑτὸ |
| κατορθωμά - των . μεμνημένος δὲ τῆς περὶ πάντα τελείας ἀγαθότητος ἑαυτοῦ ὁ θεός , κἂν τὸ σύμπαν ἀνθρώπων πλῆθος | ||
| πάντων τῆς σῆς ἀπολαύσας χρηστότητος καὶ μακροθυμίας καὶ τῆς πολλῆς ἀγαθότητος καὶ τοῦ σοῦ θείου ἐλέους πλουσίως τυχὼν εὐχαριστῶ , |
| τε τὴν παρὰ τοὺς πόνους ἀσκεῖν καὶ μηδὲν ὑπολαμβάνειν χρῆμα τιμιώτερον ἀρετῆς οὐ λόγων διδαχῇ παραγίνεσθαι τοῖς πολιτικοῖς πλήθεσι πέφυκεν | ||
| Πλάτωνι . καὶ τὸ Οὐδέν ἐστι πρεσβύτερον ἀντὶ τοῦ οὐδὲν τιμιώτερον . Πρόβασις . ἡ τῶν βοσκημάτων κτῆσις . Προβολή |
| ἄμφω ταῦτα ψηφίζεσθαι μάλιστα δίδως , τοὺς μὲν δικαίους τούτων ἀπολαύειν ἡγεῖσθαι διὰ τὸ γένος , τὰς δ ' οὕτω | ||
| εἰ μὲν οὖν τι καλὸν τίθῃ μένειν , οὗ μένοντα ἀπολαύειν ἔνι , μένε ἀγαθῇ τύχῃ καὶ ἐμφοροῦ , πάντως |
| Παιανίου πέμποιτο . ὃν ὅτι σοι φίλον ὄντα μετ ' ἀμείνονος ἀποπέμψεις τοῦ σχήματος , δῆλον ἐμοί τε καὶ αὐτῷ | ||
| , νῦν δὲ Ἀρκαδίας , ἑκουσίως ἐξελθὸν ἐπὶ γῆς κτῆσιν ἀμείνονος ἡγουμένου τῆς ἀποικίας Οἰνώτρου τοῦ Λυκάονος , ἐφ ' |
| οὖν αἱ Μοῦσαι ἀξιοῦσι μαθεῖν τὴν αἰτίαν , διότι οὐ μετέχει χορείας τῆς ἐν Ἑλικῶνι μετὰ Μουσῶν , ἰδίᾳ δὲ | ||
| τῶν πρὸς Παμφυλίαν , τοῦ δὲ κοινοῦ τῶν Λυκίων οὐ μετέχει , καθ ' αὑτὴν δὲ συνέστηκεν . Ὁ μὲν |
| δὲ ὅτι βελτίω , ἄμφω δὲ διὰ τὸ μὴ δεῖσθαι πορισμοῦ τροφῆς , ἀλλὰ τὰ μὲν ἐγγύθεν ἔχειν , τὰ | ||
| ἀνὴρ ἐν μέρει πόνους καὶ ταλαιπωρίας καὶ συνεχεῖς ἱδρῶτας ἕνεκα πορισμοῦ τῶν ἀναγκαίων καὶ στέρησιν μὲν τῶν αὐτομάτων ἀγαθῶν , |
| θυμικὸν καὶ τὸ ἐπιθυμητικόν , ἡνιοχῶνται καθάπερ ἵπποι ὑπὸ τοῦ λογικοῦ , τότε γίνεται δικαιοσύνη : δίκαιον γὰρ τὸ μὲν | ||
| τὴν πρώτην ἑβδομάδα . ἔστι δ ' ἐννόημα φάντασμα διανοίας λογικοῦ ζῴου : τὸ γὰρ φάντασμα , ἐπειδὰν λογικῇ προσπίπτῃ |
| : καὶ ἡ μέν ἐστιν ἀπὸ τοῦ πρώτου νοητοῦ , μετέχουσα καὶ τῆς τοῦ δημιουργοῦ δυνάμεως , ἡ δὲ ἐνδιδομένη | ||
| ῥᾳδίως ποτὲ πᾶσα φύσις ἱκανὴ γένοιτο θεωρῆσαι , μὴ θαυμαστῆς μετέχουσα φύσεως . ὃ νῦν εἰρήκαμεν ἐροῦμέν τε , ὥς |
| : ἐκεῖνος δὲ τούτου οὐδέν : καὶ τὸ γεννώμενον ἀπὸ κρείττονος νοῦ νοῦν εἶναι , καὶ κρείττων ἁπάντων νοῦς , | ||
| μάλα μόγις . Οὐκ ἄρα ἐπιστήμη γε οὐδεμία τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον σκοπεῖ οὐδ ' ἐπιτάττει , ἀλλὰ τὸ τοῦ |
| συνθηκῶν . Ταῦτα δὲ πάντα τὰ λεγόμενα τὰς κινήσεις τοῦ ἐπιθυμητικοῦ τὰς εἰς ἡμᾶς γινομένας ἐμφαίνει , τουτέστι τὰς καταγωγοὺς | ||
| νοητόν . Τὸ δὲ μόγις ἐξαναπνεύσας : ὁ ἵππος τοῦ ἐπιθυμητικοῦ δηλονότι ἤρξατο κατηγορεῖν τὸν ἡνίοχον ὅτι ἔδει προσελθεῖν τοῖς |
| μέθοδος , ὁμοίως δὲ πρᾶξίς τε καὶ προαίρεσις ἀγαθοῦ τινος ἐφίεσθαι δοκεῖ ” , ὡς εἶπεν ἀρχόμενος τῶν Νικομαχείων : | ||
| ἀγαθῶν ὄντες . οὐ μήν εἰσιν οὗτοι μεγαλόψυχοι οὔτε τῷ ἐφίεσθαι τιμῶν οὔτε τῷ τυγχάνειν . κατ ' ἀλήθειαν γὰρ |
| λαβεῖν τὸ ἐπίσης μετεχόμενον : τῆς γὰρ Αἴας φωνῆς ἐπίσης μετέχουσιν οἱ δύο Αἴαντες . Κατὰ τοὔνομα τὸ εἰρημένον : | ||
| εἰσί τινες αὐτῶν ἐλεύθεροι , ὥστε καὶ ὅσοι τούτοις ἰσηγορίας μετέχουσιν . οὐδεὶς ἄρα τῶν σπουδαίων δοῦλος , ἀλλ ' |
| τὸ ζῷον πρὸς τὰ ἔκγονα , ἔχει δὲ μέγεθος ὄρνιθος γενναίου , τὴν δὲ κεφαλὴν μικρὰν πρὸς τὸ σῶμα καὶ | ||
| ψυχὰς ἀνατρέφειν πρὸς τὰ μεγέθη καὶ ὥσπερ ἐγκύμονας ἀεὶ ποιεῖν γενναίου παραστήματος . τίνα , φήσεις , τρόπον ; γέγραφά |
| καὶ ἄρρενος . ὁ δὲ τῆς Οὐρανίας πρῶτον μὲν οὐ μετεχούσης θήλεος ἀλλ ' ἄρρενος μόνονκαὶ ἔστιν οὗτος ὁ τῶν | ||
| ἐργάζου τὴν γῆν τῷ καιρῷ προλαβὼν καὶ μὴ ἀναβαλλόμενος ὡς μετεχούσης αὐτῆς τοῦ ὑγροῦ ἢ τοῦ ξηροῦ , ἀλλὰ χωρὶς |
| συντετρῖφθαι . ἄρθρον ἐκχωρῆσαι , ἄρθρον παραιωρεῖσθαι . πηρός , πήρωσις , πεπηρῶσθαι . χωλός , χωλεία , ἀποκεχωλῶσθαι . | ||
| δι ' ἄγνοιαν ἀγαθῶν καὶ κακῶν : οὐκ ἐλάττων ἡ πήρωσις αὕτη τῆς στερισκούσης τοῦ διακρίνειν τὰ λευκὰ καὶ μέλανα |
| , ὡς οἷόν τε βραχέα περὶ τούτου πειράσομαι διελθεῖν . κάλλους γὰρ δὴ πάντες μὲν ἐπεθύμησαν τυχεῖν , πάνυ δ | ||
| . ἐκεκόμψευτο δὲ καὶ γελᾶν ἐδόκει σπουδάζων ὁ λόγος : κάλλους ἦν ἀγών , κριταὶ δ ' ἦσαν οἱ Ἕλληνες |
| μὲν γὰρ ἴσως ἣν Ἕλληνες οἰκοῦσιν , ἅτε καὶ μᾶλλον αἰσθανομένην τοῦ κακοῦ , διήκει δ ' οὖν καὶ διὰ | ||
| ἀμφότερα , καὶ ἡ μὲν αἴσθησις πρὸς τοῦ πάσχοντος οὖσα αἰσθανομένην τὴν γλῶτταν ἀπηργάσατο , ἡ δὲ γλυκύτης πρὸς τοῦ |
| , ὅτι ἀμήχανον τὸν συνανατριβόμενον τῷ ἠσβολωμένῳ μὴ καὶ αὐτὸν ἀπολαῦσαι τῆς ἀσβόλης : τί γὰρ ποιήσεις , ἂν περὶ | ||
| καὶ ἐς μέσον κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον . ἄξιον γὰρ ἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆς Ἀδειμάντου τρυφῆς . Ἀπελείφθην |
| ' αὐτῆς προϊοῦσαι καὶ τῶν ἐνδοθεισῶν παρ ' αὐτῆς ἀρχῶν ἐξηρτημέναι καὶ μηδ ' ὁπωστιοῦν ἀποστατεῖν αὐτῆς δυνάμεναι , ταύτῃ | ||
| ἢ ἑαυτὰς θαυμάσασαι καὶ πρὸς αὐτὰ ἐκπλαγεῖσαι καὶ ἀγασθεῖσαι καὶ ἐξηρτημέναι τούτων , ἀπέρρηξαν ὡς οἷόν τε ἑαυτὰς ὧν ἀπεστράφησαν |
| τελειότατος : ταχέως δ ' ἀπο - χωρήσας ἀπὸ τοῦ ζῴου καὶ διὰ δέος ἤδη πρὸς φυγὴν ὁρμῶν μετακαλεῖται καὶ | ||
| καὶ τοῦ θώρακος , ἔμπαλιν ἢ ὡς ζῶντος ἔσχε τοῦ ζῴου . πεποίηκε γὰρ ἡ φύσις , οὐχ ὡς ἀναπνευστικὸν |
| . τοῦτο τὸ εἶδός ἐστι πλάσμα γῆς , ἐκεῖνο δὲ θείας εἰκόνος ἐμφερὲς ἐκμαγεῖον . χρεῖος δ ' ἐστὶν οὐ | ||
| χρῆν . ἀντὶ τοῦ ἔδει , χωρὶς τοῦ ε . θείας . δῆλον ὅτι πολιτείας . παρὰ θεῶν γάρ φατε |
| μέσον φέρω . προφέρω δὲ τῶν πολλῶν , ἀντὶ τοῦ κρείττων εἰμί , ὥσπερ καὶ ὑπερφέρω . Κομίζω τὸ φέρω | ||
| ἀποτίθεται δὲ καὶ τῆς στύψεως οὐκ ὀλίγον , ὥστε πάντῃ κρείττων ἐστὶν ἡ κεκαυμένη χαλκῖτις τῆς ἀκαύστου , λεπτομερεστέρα μὲν |
| ἀποστροφήν , ἢ διά τι τοιοῦτον ἕτερον . Πρὸς τὸ ἐφικέσθαι , φησί , τοῦ ἀρίστου τέλους χρεία ἐστὶ καὶ | ||
| , τούτων γυμνάζεται , καὶ δι - σκεύει μεῖζον ἢ ἐφικέσθαι ἄνθρωπον . ἀνακρούει μὲν γὰρ ὑπὲρ τὰς νεφέλας τὸν |
| τὸ προηγεῖσθαι τὰ ἁπλᾶ τῶν συνθέτων , καὶ προτέτακται ἡ οὐσία πάσης κατηγορίας , δεύτερον τὸ ποσόν , τρίτον τὸ | ||
| τῆς δυάδος , καθολικωτέρα δὲ οὐκ ἔστι , καὶ ἡ οὐσία τῶν ἄλλων κατηγοριῶν φύσει προτέρα , καθολικωτέρα δὲ αὐτῶν |
| λόγον , καὶ ὅτι γε αὖ ἡμεῖς τὸ τῆς οὐσίας μετέχον ” ἔστιν “ φαμέν , καὶ κατὰ τοῦτο ὀρθῶς | ||
| , κἂν ἕτερον εἶδος τύχῃ τοῦ αὐτοῦ τοῖς προλαβοῦσιν ὀνόματος μετέχον , σκοπεῖν ὁμοίως καὶ τὰ ὑπὸ τοῦτο καθ ' |
| δὲ τῷ κατασχόντι ταράχῳ τὴν πόλιν ὑπεκπέμπει ἥ τε μήτηρ Ἀντία καὶ Φίλιππος Καίσαρα εἴς τι τῶν πατρῴων χωρίων . | ||
| τε καὶ τὸν Φίλιππον γράφων ἀνεδίδασκεν οὐ μάλα πειθόμενον . Ἀντία δὲ ἡ μήτηρ τὸ μὲν εὐκλεὲς τῆς τύχης καὶ |
| τοῖς δεομένοις ἐπαρκῶν καὶ πάσης περιουσίας καταφρονῶν , τοσούτου δέων ὀρέγεσθαι τῶν οὐδὲν προσηκόντων , ὥστε μηδὲ τῶν ἑαυτοῦ φθειρομένων | ||
| τοῦ περὶ τὸν δεύτερον μῆνα παρὰ τὸ ἔθος αὐτὰς ὀξέων ὀρέγεσθαι καὶ ἁλικῶν , ἐνίαις δὲ καὶ ὁ στόμαχος πλαδοῖ |
| πεφύλαξο . οὐδεὶς ἐλεύθερος ἑαυτοῦ μὴ κρατῶν . παντὸς καλοῦ κτήματος πόνος προηγεῖται ὁ κατ ' ἐγκράτειαν . πᾶς ἄνθρωπος | ||
| μὲν πειρῶνται θεραπεύειν τοῦ καρποῦ ἕνεκεν , τοῦ δὲ παμφορωτάτου κτήματος , ὃ καλεῖται φίλος , ἀργῶς καὶ ἀνειμένως οἱ |
| , κἂν ὅλως ἐπιτετευγμένη γένηται , οὐ δυνατὸν ἐφικέσθαι τῆς ἀμέμπτου πάντων εὐαρεστήσεως . οὔτε γὰρ Φειδίας , μάλιστα τεθαυμασμένος | ||
| τὴν ξένην , τοῦ σοῦ μὲν ἀνδρός , ἡμετέρου δὲ ἀμέμπτου φίλου , σοὶ μὲν εὐκλεῶς ἔοικε παραγίνεσθαι , τῇ |
| : αἰσχρὸν γὰρ ἀνδρί τινι ἢ μορίῳ κρατεῖσθαι ὑπὸ τοῦ χείρονος , ὥς φησιν ὁ Πλάτων , διὸ κρατείτω μὲν | ||
| ὃ δὲ ἔχει τὸ κρεῖττον , τί ἂν δέοιτο τοῦ χείρονος ; τοῦ μὲν δὴ προελθόντος ἐστί . Τί δέ |
| , ἀλλὰ τοὺς τεθνεῶτας ἐν τῷ πολέμῳ ἀξιοῦντες τῶν νομιζομένων τυγχάνειν πρὸς τοὺς ἑτέρους ὑπὲρ ἀμφοτέρων ἐκινδύνευσαν , ὑπὲρ μὲν | ||
| ἐν δὲ τοῖς ἀκουσίοις συγγνώμης , ἐνίοτε δὲ καὶ ἐλέους τυγχάνειν . καὶ οὐ θαυμαστὸν ἐν ταῖς μικταῖς πράξεσι ποτὲ |
| καὶ τὴν αὐτοκινησίαν καὶ τὴν ἀθανασίαν , ἀνάλογον εἴληπται ἡ ἰδέα τῆς ψυχῆς , ἥτις ἐστὶν ἡ μία δύναμις τῆς | ||
| οὐκ ἀνυπόστατα ὑπάρχουσι . καθ ' ἕκαστον οὖν εἶδός ἐστιν ἰδέα , καὶ παρὰ τὰς οὐσίας τῶν φυσικῶν πραγμάτων ἐστὶ |
| ὑγίειαν ἐν τῇ πόλει φανεῖται ποιῶν τιμίαν , ἢ πλοῦτον ὑγιείας καὶ τοῦ σωφρονεῖν , οὐκ ὀρθῶς ἀναφανεῖται τιθέμενος . | ||
| καὶ οὐδετέρων . ἢ οὕτως . ἰατρικὴ τέχνη ἐστὶ περιποιητικὴ ὑγιείας . οἱ δὲ πλείους οὕτως ὡρίσαντο . ἰατρική ἐστι |
| ἢ τῷ λόγῳ μόνῳ , οὕτως οὐδέ τις κοινὸς ἄνθρωπος αὐθυπόστατος ἔσται καὶ ἴδιος τῶν ἐν μέρει χωρὶς ἀλλ ' | ||
| οὐσίᾳ θεωρεῖται : καὶ ἰστέον ὅτι οὐσία μέν ἐστιν ἡ αὐθυπόστατος ὕπαρξις , οἷον ἄνθρωπος ἵππος καὶ τὰ τοιαῦτα , |
| ἀρχαί , τὸ δὲ ὅλον σύστημα τῶν εἰς χρείαν τοῦ θνητοῦ βίου συντελουσῶν ἐκ τοῦ γονίμου τῆς ψυχῆς λόγου προελήλυθεν | ||
| τὸ λογικὸν οὐ τοῦ λογικοῦ καὶ τὸ θνητὸν οὐ τοῦ θνητοῦ , ἀλλ ' ἕκαστον ἄλλο , οὐδὲ ὁ ἐκ |
| τε καὶ κόσμον , ἐκλελοιπότος δὲ τὸν οἰκεῖον τόπον , καθόσον ἂν ἀποσταίη τοῦτο τοῦ τῆς ἀμίδος πυθμένος ἐπὶ τὰ | ||
| φυλάττειν πρὸς ἀλλήλους ζητοῦσι , καὶ φίλοι εἰσὶν ἀλλήλοις καὶ καθόσον δὲ κοινωνοῦσι , κατὰ τοσοῦτον καὶ φιλοῦσιν ἀλλήλους καὶ |
| καὶ ὁ λόγος ὁ παρὰ τῷ δημιουργῷ οὐκ ἔστι τῆς λογικότητος ἀλλὰ τοῦ λογικοῦ . αὐταὶ γὰρ καθ ' αὑτὰς | ||
| καὶ τῶν διαφορῶν αὐτῶν καθ ' αὑτῶν , τουτέστι τῆς λογικότητος , φανερὸν ὅτι οὐχ ὑπάρχουσι γένη . καὶ ταῦτα |
| μὴ πείθοις μανθάνειν ἀντὶ τῶν καταπτύστων ἐρωτημάτων ἄξιόν τι τοῦ θείου φοιτητηρίου : ἢ Ἀντιόχῳ τῷ Παρίῳ ἀποβαλόντι τὴν οὐσίαν | ||
| συστῆναι δ ' εἰς Λέσβον ἐλθόντα Φερεκύδῃ ὑπὸ Ζωίλου τοῦ θείου . καὶ τρία ποτήρια κατασκευασάμενος ἀργυρᾶ δῶρον ἀπήνεγκεν ἑκάστῳ |
| ἂν εἴποις ἀγριώτερον οὐδ ' ὅ τι μᾶλλον πρὸς τὸ δεσπόζειν ἐθέλειν ἐστίν . ὥστ ' εἰ μὲν κολακεία ἡ | ||
| ξυγγενεῖς φασιν . . . : ὧν ξυγγενῶν ὄντων φασὶ δεσπόζειν ἡμᾶς Συρακόσιοι καὶ διότι . . . ἡμᾶς ἔβλαπτον |
| ἢ ἀποτυγχάνειν κλήρου . Μεταποιεῖσθαι . ἀντιποιεῖσθαι . Μεταποιεῖσθαι , ἀντιποιεῖσθαι : Πλάτων Πολιτικῷ : „ ἥκιστα βασιλικῆς μεταποιουμένους τέχνης | ||
| διαφθαρεὶς γὰρ ὑπὸ τῶν παρόντων ἀγαθῶν , καὶ ἀναπεισθεὶς εὐθὺς ἀντιποιεῖσθαι τῶν ὑπὲρ αὐτόν , οὐκ ἠξίου τὰ δοθέντα μισθὸν |
| φιλόσοφοι μὲν οἱ τοῦ ἀεὶ κατὰ ταὐτὰ ὡσαύτως ἔχοντος δυνάμενοι ἐφάπτεσθαι , οἱ δὲ μὴ ἀλλ ' ἐν πολλοῖς καὶ | ||
| τοσοῦδε . Ἔπρεπε γὰρ αὐτῷ μηδὲ τοσῷδε ὄντι πάντη μηδενὸς ἐφάπτεσθαι τοσοῦδε , ἵνα μὴ ἡ ζωὴ αὐτοῦ μερισθεῖσα τὸ |
| μὴ καὶ ταύτας τὰς ψυχὰς τῶν ζῴων ἀθανάτους δώσομεν ἃς ἐμψυχίας μόνας καὶ ἐντελεχείας εἰώθαμεν καλεῖν , οἷον σκώληκας καὶ | ||
| κατὰ πᾶσαν περιαγωγήν . , Ἀ . ὑπὸ θερμοῦ καὶ ἐμψυχίας συστῆναι τὸν κόσμον . , Ἀναξίμανδρος . . . |
| : ἡ αἰτία ʃ τὸ ἐλπίσας οὐ μόνον ἐπὶ τοῦ ἀγαθοῦ , ἀλλ ' ἁπλῶς ἐπὶ τῇ τοῦ μέλλοντος ἐκβάσει | ||
| ἡ τοιαύτη ὀρθότης τῆς βουλῆς εὐβουλία ἐστίν , ἥτις εἰς ἀγαθοῦ τέλους ἐξάγει ἐπίτευξιν . Ἔθηκε τὴν ὀρθότητα τῆς βουλῆς |
| ἐστὶν αὐτοῦ τὸ πάσχον , δυοῖν θάτερον ἀνάγκη , ἢ ἀλλοιουμένην τὴν ὕλην αὑτῆς ἐξίστασθαι , ἢ μὴ ἐξισταμένην αὑτῆς | ||
| ἡμεῖς δὲ μίαν εἶναι τὴν ὕλην ὅλην δι ' ὅλης ἀλλοιουμένην καὶ τρεπομένην . ὥσπερ τοίνυν ἡ αὐτὴ οὖσα κατ |
| μοι δοκεῖ τῶν ἰδίᾳ τι συμφερόντων διοικουμένοις τῶν ἄλλων Ἑλλήνων ἀμελῆσαι , ὑμῖν δ ' οὐδ ' ἀδικουμένοις παρὰ τῶν | ||
| εἰς κόρον χρήσασθαι , τῆς ἀργύρου καὶ χρυσοῦ κτήσεως μὴ ἀμελῆσαι , τιμὰς καὶ ἀρχὰς καὶ ὅσα ἄλλα συντείνοντα πρὸς |
| στέρησιν διὰ τὸν ἀνεπιτήδειον τοῦ χρόνου : ἵνα γὰρ γένηται στέρησις , χρεία χρόνου ἐπιτηδείου καὶ τῶν λοιπῶν τῶν εἰρημένων | ||
| . ἀλλὰ καὶ εἴ τις πανσελήνου οὔσης εἴποι ὅτι ἐπειδὴ στέρησις ἐγένετο τοῦ ἐξ αὐτῆς φωτός , ἐξέλιπε , τούτου |
| μὲν φαντασία τῶν ὄντων ἐστὶν ἀναπόλησις , ἡ δὲ ψιλὴ ἐπίνοια τῶν μὴ ὄντων ἐστὶ διατύπωσις , ὡς ὅταν τις | ||
| , καὶ μηδενὸς ὄντος ἀριστεροῦ συμπεριγράφεται καὶ ἡ τοῦ δεξιοῦ ἐπίνοια . ἀλλὰ δὴ τὰ πρός τι συγκαταλαμβάνεται ἀλλήλοις : |
| ὑπερβολὴν αὐτῷ χρῶνται . τῇ δὲ μέσῃ ἕξει οἰκεῖον ἡ ἐπιδεξιότης . δεῖ γὰρ ἐπιδεξίως ἔχειν πρὸς τὸ ἀκοῦσαί τε | ||
| χρησίμων ἁπάντων . Μνήμη δὲ καὶ ἐμπειρία καὶ ἀγχίνοια καὶ ἐπιδεξιότης καὶ εὐβουλία ἤτοι ἀπὸ τῆς φρονήσεως ἑκάστη αὐτῶν ἐστιν |
| ὑμνῆσαι δύναιτο παντὸς οὖσαν λόγου κρείττονα : οὐ μὴν ὅτι θαυμασιωτέρα τῶν περὶ αὐτῆς λεγομένων ἐστί , διὰ τοῦθ ' | ||
| κιττῷ φαίνεσθαι καὶ βότρυς ὑπὲρ αὐτῆς αἰωρεῖσθαι θαῦμα μέν , θαυμασιωτέρα δὲ ἡ πηγὴ τοῦ οἴνου , ὡς κοίλη αὐτὸν |
| ᾤμην δὲ ὅτι δεῖ προσεῖναι τῷ δώρῳ κάλλιον αὐτοῦ τοῦ δώρου , γράμματα σά . ὡς δὲ τὰ μὲν ἀνδράποδα | ||
| εὖ ἐποίησας καὶ χάρις διπλὴ τῶν τε λόγων καὶ τοῦ δώρου : καί σε ἐπὶ δεῖπνον καλέομεν . Ὁ μὲν |
| καθ ' ἃς διαφέρουσιν ἀλλήλων : οὕτως γὰρ παρίσταται ἡ φύσις τοῦ ἀνθρώπου ἢ τοῦ ἵππου ἢ ἄλλου τινὸς ἐν | ||
| ἐξαμαρτάνειν εἰς τὸν πενθερόν , ἀλλὰ περιμένειν , ἕως ἡ φύσις αὐτὸν ἐκ τοῦ ζῆν ἐξαγάγῃ , καὶ τὸν ἀδελφὸν |
| ἐδήλου τὴν ἀρετὴν καὶ τὴν κακίαν : διὰ μὲν τῆς ἀμόρφου τὴν κακίαν , διὰ δὲ τῆς εὐμόρφου τὴν ἀρετὴν | ||
| καλά : ἤγουν σὺ μὴ καλὸς ὢν καλὸς φαίνῃ . ἀμόρφου σου ὄντος ἐρᾷ ἡ Γαλάτεια . τῷ δ ' |
| τὴν καρδίαν , καὶ ἐντεῦθεν ἄρχεται τὸ κακόν , καὶ μεταδίδωσι τῷ παντὶ δηλαδὴ σώματι . Γίγνεται δὲ ἀμήχανος περί | ||
| ἀφίησιν ἀδικεῖν [ ὁ νόμος ] : ἐξαιρέτου δὲ προνοίας μεταδίδωσι χήραις καὶ ὀρφανοῖς , ἐπειδὴ τοὺς ἀναγκαίους βοηθοὺς καὶ |
| οἶδας [ ] γὰρ οἷόν ἐστιν ἐραστοῦ τοιούτου καὶ βραχὺν ἐστερῆσθαι χρόνον : ἀποτρέπειν δ ' οὐκ ἐνῆν μὴ πολλάκις | ||
| θυμόν , τὴν δὲ ἀναισθήτως διακεῖσθαι , τὴν δ ' ἐστερῆσθαι Χαρίτων , τὴν δὲ ἀργῶς ἔχειν , τὴν δὲ |
| ζῷον , δεῖσθαι πάντως καὶ τῆς κάτωθεν φορᾶς ἀθροωτέρας , δεῖσθαι δ ' οὐδὲν ἧττον ταύτης καὶ τῆς κατὰ τὸν | ||
| μαντεῖον ἦν φθεγματικὸν τῆς Ἑλλάδος ἢ τῆς βαρβάρου γῆς , δεῖσθαι τοῦ Διὸς καὶ τοῦ Ἀπόλλωνος ἐπιδοῦναι χρησμὸν ἕνα κοινὸν |
| τὸ δὲ βραχὺ δι ' ἐμοῦ . εἰ μὲν οὖν ἄμοιρος ἔτι παίδων ἐστὶν ὁ διαβάλλων τὴν αἴτησιν , εἰκότως | ||
| ἀριστοτέχνης , οὐδ ' ὅσον ἀνθρωπίνου τεχνίτου δυνάμεως μεθέξει , ἄμοιρος δ ' ἡμῖν πάσης ἔσται γενέσεως , οὔκ , |
| ἀκοσμίας ἐρασταὶ τῆς ἀνωτάτω ; διὰ ταῦτα εἰς τὴν τοῦ συμβούλου τάξιν ὁ Ἀπελλῆς παρῆλθεν , ἵνα βουλεύσηται Γάιος μεθ | ||
| δὲ ἀπ ' ἐν - αντίας ὁ Σωκρατικὸς ἔλεγε τὸ συμβούλου δεῖσθαι χεῖρον εἶναι τοῦ προσαιτεῖν . ὁ δὲ Ἡσίοδος |
| μὴ ἀποδέχεσθαι τὰ ποιήματα αὐτοῦ ὦ τᾶν , ἔφη , κρεῖττόν μοί ἐστι κακῶς ἀκούειν ὑπὸ σοῦ ἢ τῶν σῶν | ||
| οὐ ταὐτόν ἐστιν ἁλμάδες καὶ στέμφυλα . θλαστὰς γὰρ εἶναι κρεῖττόν ἐστιν ἁλμάδος . καταλιπὼν Παναίτιον πίθηκον ὡς ἐς τὴν |
| γάρ τίς ἐστιν ἐπὶ † τοῦτον γνώσεως , καὶ ἡ μῖξις ἐπὶ σωμάτων θεωρεῖται . τρίτη ὑπῆρχεν ἀπορία τοιαύτη ἡ | ||
| τοιούτων ὄντων , ἀλλὰ δέδια μὴ τὸ ἑκατέρου κάλλος ἡ μῖξις συνέφθειρεν . Οὐ πάνυ γοῦν συνήθη καὶ φίλα ἐξ |
| , ὥσπερ τῆς μὲν κατὰ τὰς τρεῖς διαστάσεις τοῦ συμμέτρου ἐλλείπουσα λέγεται . βραδυτὴς μὲν ἡ διὰ πολλοῦ χρόνου τὴν | ||
| κατὰ τὸ πλῆρες ἐκφερομένη , ἀλλὰ μιᾷ λέξει ἢ πλείοσιν ἐλλείπουσα : οἷον κόπτων ἀμφοτέρῃσιν , ἐλλείπει γὰρ ταῖς χερσίν |
| μονάδων τεσσάρων , τουτέστι μήκει ῥητή , ἀλλά τις πλευρὰ ἀλόγου ἀριθμοῦ , τουτέστι δυνάμει μόνον ῥητή , ἦν ἂν | ||
| θεός . ἀλλ ' ἐστὶ ταῦτα δωρεὰ τύχης , ἄλογος ἀλόγου , οἷαι αἱ παρὰ τῶν μεθυόντων φιλοφροσύναι . Μία |
| δὲ καλῶς καὶ πρὸς τοὺς χρονίους ἤχους καὶ συριγμοὺς κεδρία ἱερατικὴ λειωθεῖσα μετ ' ὄξους . χρῶ πρὸς τὰ εἰρημένα | ||
| τῆς θείας ἑνώσεως ἀποπλήρωσιν τῶν ψυχῶν : ἡ δ ' ἱερατικὴ καὶ θεουργικὴ τῆς εὐδαιμονίας δόσις καλεῖται μὲν θύρα πρὸς |
| οἰκονομικῆς ἡ χρηματιστική , ἧς νῦν μέμνηται , καὶ ἡ στρατηγικὴ δέ τίς ἐστι δύναμις τοῦ ἡγεῖσθαι στρατεύματος καὶ κρατεῖν | ||
| ἤγουν ὅτι ὑπόκεινται αὐτῇ ὡς ἐπιταττόμεναι παρ ' αὐτῆς οἷον στρατηγικὴ ῥητορικὴ οἰκονομική : τοῦ πολιτικοῦ γὰρ διορίσασθαι στρατηγῷ τε |
| φαίνοιτο , σκοπεῖσθαι χρὴ καὶ ἀναμιμνῄσκεσθαι , πότερα πλείω τοῦ προσήκοντος ἐπόνησεν ἢ ὀξυτέραις ἐχρήσατο ταῖς κινήσεσιν ἢ περὶ τὴν | ||
| ἐν τάξεσιν ὑπὸ πρεσβυτέροις νέοι καθέζονται , μετὰ κόσμου τοῦ προσήκοντος ἔχοντες ἀκροατικῶς . εἶθ ' εἷς μέν τις τὰς |
| Οὐδεὶς ὑμῶν διὰ τὰς ἐμὰς ἡδονὰς κάκιον οἰκεῖ , οὐδὲ ἐστέρηται τῆς πατρίδος κατηγόρου τυχὼν ὅτ ' ἦσαν αἱ διαψηφίσεις | ||
| καὶ γνώσεσθε δὲ αὐτίκα , ὡς οὐδὲ τῆς οἴκοθεν κινήσεως ἐστέρηται τὸ εἰς θεωρίαν προκείμενον ἄγαλμα , ἀλλὰ καὶ ὁμοῦ |
| νῆσος αὕτη σταδίων τʹ , πλάτος δὲ μικρῷ ἐλάττων . Ἀπέχει δὲ ἀπὸ τῆς ἠπείρου ὡσεὶ στάδια γʹ . Ἐν | ||
| λέγεσθαι τοὺς Κραννωνίους , Φλεγύας δὲ τοὺς Γυρτωνίους . . Ἀπέχει δὲ σταδίους ἑκατὸν Γυρτῶνος ἡ Κραννὼν πόλις , ὥς |
| μετὰ τοῦ εἴδους καὶ τὸ ποσὸν ὥρισται : ἄλλο γὰρ ἀνθρώπου καὶ ἄλλο ὄρνιθος καὶ ὄρνιθος τοιουτουί . Θαυμαστότερον τὸ | ||
| βιότου ἐν τούτῳ πολλάκις εὑρίσκουσι . τέλος γὰρ τῆς τοῦ ἀνθρώπου ζωῆς ὁ θάνατος . . κόναβος ] κτύπος ἐστί |
| Ἄνᾳ . Αὐτὴ δ ' ἡ Τουρδητανία θαυμαστῶς εὐτυχεῖ : παμφόρου δ ' οὔσης αὐτῆς , ὡσαύτως δὲ καὶ πολυφόρου | ||
| . Ἦρχον μὲν οὐκ ὀλίγης χώρας , ὦ Μίκυλλε , παμφόρου τινὸς καὶ πλήθει ἀνθρώπων καὶ κάλλει πόλεων ἐν ταῖς |
| εἰδότα τὰ συμφέροντα , ἐκ τῆς ἀντιπαραστάσεως . πολλῶν γὰρ δεῖται λόγων ἡ ἔνστασις , ὅτι ταὐτόν ἐστι δίκαιον καὶ | ||
| φησί , προάγει διὰ τὴν γόνιμον αὐτοῦ δύναμιν καὶ οὐ δεῖται χρόνου , ἀλλὰ χωρὶς πάσης μεταβολῆς , τί , |
| σοι ἐπὶ πάντα τὰ λεκάρια ταῦτα διατείνειν τὰς χεῖρας καὶ ἀπογεύεσθαι τούτων τῶν παντοδαπῶν βρωμάτων . Τί δέ , φάναι | ||
| καὶ τούτων ἀντὶ τοῦ ἀπάρχεσθαι θεοῖς τοῖς διακονοῦσι πρῶτον κελεύουσιν ἀπογεύεσθαι διὰ τὸ ἀπιστεῖν μὴ καὶ ἐν τούτοις κακόν τι |
| , ζῷον ἀθάνατον ἐν θνητῷ καθειργμένον φρουρίῳ : τὸ δὲ σκῆνος τουτὶ πρὸς κακοῦ περιήρμοσεν ἡ φύσις , ᾧ τὰ | ||
| φιλαργυρίης τρόπον ἴδιον ἐλέγχουσα . τοῦ αὐτοῦ . ὧν τὸ σκῆνος χρήιζει , πᾶσι πάρεστιν εὐμαρέως ἄτερ μόχθου καὶ ταλαιπωρίης |
| γίγνεται ἡ ἀρετή ; Οὐ φαίνεται . Δυοῖν ἄρα ὄντοιν ἀγαθοῖν καὶ ὠφελίμοιν τὸ μὲν ἕτερον ἀπολέλυται , καὶ οὐκ | ||
| παιδὶ τῷ Κωνσταντίνου , ἔπειτα τῷ ἐκείνου ἀδελφῷ , ἀμφοῖν ἀγαθοῖν μὲν καὶ ἀτεχνῶς Διίοιν , ἀλλ ' ὑπέρωρόν γε |
| δέ σοι φίλον , φίλτατέ μοι ἑταίρων , καὶ Πυθαγορικῆς ἀπογεύσασθαι μούσης τῆς ἀριθμοῖς κανονιζούσης τὰ ἔργα τῆς φύσεως , | ||
| κόρην καταθῦσαι καὶ καθᾶραι τὸ λῃστήριον καὶ τοῦ μὲν ἥπατος ἀπογεύσασθαι τυθείσης , τὸ δὲ λοιτὸν σῶμα σορῷ παραδόντας ἀναχωρεῖν |
| . τροφαὶ δὲ ἁπλαῖ καὶ εὐδιοίκητοι ἔστωσαν , ὀλίγον ἔχουσαι ἡδύσματος , ἕνεκεν τοῦ τῶν λαχάνων γένους , καὶ εἰ | ||
| καθ ' ἑαυτὴν ἢ προσπλέκοντας φύλλον βραχὺ καὶ πεπέρι , ἡδύσματος χάριν . Τὸ μὲν οὖν καιόμενον χρήσιμον γίγνεται κατὰ |
| τοῦτο ἀθάνατον καὶ ἄπαυστον ἐν τοῖς οὖσίν ἐστιν , οἷον ζωή τις ὑπάρχουσα πᾶσι τοῖς ὑπὸ φύσεως συνεστῶσιν . καὶ | ||
| ταῦτα πάσχουσιν : φιλοψυχοῦσι μέν , ὅτι † τοῦτο ἢ ζωή ἐστιν ἢ ψυχή : ταύτης οὖν φείδονται καὶ ποθοῦσιν |
| τἆλλα πάντα ὅσα μεταξύ τινοιν δυοῖν ἐστιν καὶ ἀμφοτέροιν τυγχάνει μετέχοντα , ὅσα μὲν ἐκ κακοῦ καὶ ἀγαθοῦ , τοῦ | ||
| ἀδιαφόρως τοῖς ὕδασι χρήσεται καὶ προσήσεται τὰ φαῦλα ὡς μὴ μετέχοντα τῆς φαυλότητος ἢ ἁπλῶς ἢ καθ ' ἕκαστα . |
| ὁ Λάϊος . τὸ δὲ ἐπαύσατο οὐκ ἐπὶ τοῦ ἀεὶ δυστυχοῦντος , ἀλλ ' ἐπὶ τοῦ πρόσθεν μὲν εὐδαιμονοῦντος , | ||
| ἡμέραν μόνον ὑπὲρ ἐμοῦ πόνησον . προσήκει γάρ σοι ἐμοῦ δυστυχοῦντος τὰ νῦν μηχανᾶσθαί τι πρὸς τὸ ἐμὲ σῶσαι , |
| θεραπευομένη . ἁγνοῦ ] τοῦ ἐλαίου καθαροῦ . ἀδόλοισι ] καθαραῖς . παρηγορίαις ] θεραπείαις . πελάνωι ] θύματι . | ||
| , πάντιμ ' , ὀλβιόμοιρε , Δικαιοσύνη μεγαλαυχής , ἣ καθαραῖς γνώμαισιν ἀεὶ τὰ δέοντα βραβεύεις , ἄθραυστος τὸ συνειδὸς |
| καὶ ψυχαῖς : ἐκεῖ γὰρ τὰ ἁπλούστερα τῶν συνθέτων ἐστὶν ὑποστατικά . τὰ δὲ ὕλης δεόμενα καὶ ἐν ἄλλοις ἑδραζόμενα | ||
| καὶ ὑποστατικὰ ἀλλήλων : τὸ γὰρ λογικὸν καὶ τὸ ἀθάνατον ὑποστατικά ἐστι τοῦ θνητοῦ καὶ τοῦ ἀλόγου : ὁ γὰρ |
| τε καὶ προνοητικῆς αἰτίας , οὐ μόνον τῆς ὁλικωτέρας καὶ ἐξῃρημένης ἀλλὰ καί τινος μερικωτέρας καὶ προσεχεστέρας : ὥσπερ καὶ | ||
| γῆν πᾶν παθεῖν αἱρούμενοι μᾶλλον ἢ Πέρσην ἐγγύθεν προσιδεῖν , ἐξῃρημένης δέ σφισι τῆς ἀνδρίας συναφῄρητο καὶ ἡ παρρησία , |
| σπουδὴ πᾶσιν ἦν γυμνάζεσθαι , ὥστ ' ἀρίστους γεγονότας μὴ διαμαρτεῖν τῆς νίκης καὶ τῶν ἐπὶ ταύτῃ λαμπρῶν στεφάνων : | ||
| ὅροις τοῦ ἀγωνιστι - κὴν μένειν τὴν σεμνότητα καὶ μὴ διαμαρτεῖν . ταῦτα μὲν οὖν ἐν τοῖς διακούουσι . Νῦν |
| οὐχ ὡς ὑπάλληλα γένη ἀλλ ' ὡς δεκτικὰ ἀλλήλων : δεκτικὴ γὰρ ἡ μὲν ἐπιφάνεια τῶν γραμμῶν , τὰ δὲ | ||
| ἕκαστον τῶν τοιούτων ἡ αὐτὴ οὐσία δεχομένη τῶν ἐναντίων εἶναι δεκτικὴ λέγεται . ἀλλ ' εἰ τοῦτο μάλιστα οὐσίας ἴδιον |
| τῶν ὅπλων οὐκ ἐπελέληστο . πλὴν ἀλλ ' ἥ γε εἰκὼν αὐτὴ καὶ ἄλλως γαμήλιόν τι ἐπὶ τῆς ἀληθείας διεφάνη | ||
| τὴν ναῦν ἁπάντων ἀγαθῶν καὶ χρημάτων , ἐν οἷς καὶ εἰκὼν ἦν , ἣν ἡ μήτηρ Μέροπος , θυγάτηρ Ἡλίου |
| ἄν τι ἔχῃς βέλτιόν ποθεν λαβεῖν , πειρᾶσθαι καὶ ἐμοὶ μεταδιδόναι . Ποιήσω ταῦτα . ἀλλὰ θαρρῶν λέγε . Πρῶτον | ||
| τὰς ἀτυχίας ὀκνοῦντα . τὸ μὲν γὰρ εὐεργετεῖν καλόν , μεταδιδόναι δὲ τῶν κακῶν ὡς ἥκιστα δεῖ . διὰ τοῦτο |
| [ τῆς Ἐστίας ] ἦν τοιαύτης , ὥστ ' ἔδει παρθενεύεσθαι , αἰτίαν δὲ διαφθορᾶς εἶχεν . μέλλουσα δὲ κριθήσεσθαι | ||
| τί οὖν , ὦ ψυχή , δέον ἐν οἴκῳ θεοῦ παρθενεύεσθαι καὶ ἐπιστήμης περιέχεσθαι , τούτων μὲν ἀποστατεῖς , αἴσθησιν |
| πάντως ἔχει τι καὶ λαμπρότητος , οὐ μὴν ἥ γε λαμπρότης ἔχει τι ἀκμῆς , εἰ μή τις ἐρίζων βιαίως | ||
| φαίη τις ἄν , τί χρὴ λέγειν , ὅτι μέμικται λαμπρότης ἐνταῦθα ἀκμῇ τὰ χωρία ταῦτα ἀκμῆς μὲν μετέχει , |
| ὁμοία τῇ ἀκολασίᾳ κατὰ τὰς πράξεις . ἄμφω γὰρ ταῖς ἡδοναῖς ἐγκυλίονται . ὁ Δημόδοκος Μιλήσιος Λέριος ἦν τὸ γένος | ||
| τοὺς κρίκους τῆς ἁλύσεως : ἕπεσθαι δὲ ταῖς μὲν μεγάλαις ἡδοναῖς μεγάλας λύπας , ταῖς δὲ σμικραῖς σμικροτέρας , καὶ |
| τῇ δὲ αἰτίᾳ τῶν πράξεων παρέπεται , πότερον ἕνεκεν ἀγαθῶν κτήσεως γέγονεν ἢ χάριν κακοῦ ἀπαλλαγῆς , ἢ διὰ φιλίαν | ||
| ναῦς ὑμῖν παρεδώκαμεν καὶ ἄλλας οὐκ ἐπικτώμεθα καὶ θήρας καὶ κτήσεως ἐλεφάντων ἀπέστημεν καὶ ὅμηρα τὰ κράτιστα καὶ πάλαι καὶ |
| λαμβάνειν ἑπόμενον αὐτῷ ἀλλὰ ζῶον , καὶ ἔτι πρὸ τοῦ ζώου τὴν οὐσίαν τὴν ἔμψυχον , καὶ ἔτι πρὸ τούτου | ||
| ἐλαίῳ ἑψήσας ἀλείψῃς τὰ δρέπανα , οὔτε ἀπ ' ἄλλου ζώου , ἢ πάχνης ἀδικηθήσεται ἡ ἄμπελος . Ἢ στέατι |
| διεστάναι . προσάγεται Ἀριστοτέλην , Φύλαρχον , Πολέμωνα , ὅτι παραπολὺ διαφέρουσι . χιτώνιον καὶ χιτωνίσκος διαφέρει . χιτωνίσκος μὲν | ||
| τὰ ὄρνεα ζηλωτὰ δόξει τῶν εἰκόνων , οἱ δὲ θεοὶ παραπολὺ τῆς αὑτῶν δόξης ἑστήξουσιν . ” ” ἔοικας „ |
| δὴ σώματος φύσιν ὁρᾶν δεῖ πρὸς τὸ ζῆν οἵας ψυχῆς προσδεῖται , καὶ ὅ τι δεῖ τῆς ψυχῆς πανταχοῦ τῷ | ||
| πρὸς τὴν χρείαν . Ὁ δὲ Δημήτριος εἶπεν : Ἑρμηνείας προσδεῖται : χαρακτῆρσι γὰρ ἰδίοις κατὰ τὴν Ἰουδαίαν χρῶνται , |
| ἐν Ἀργείοις μέσοις ; οὔ : θᾶσσον ἂν τῆς πλεῖστον ἐχθίστης ἐμοὶ κλύοιμ ' ἐχίδνης , ἥ μ ' ἔθηκεν | ||
| σῆς γυναικὸς οἶστρον ἢ τρόπον τινὰ γενναιότητα . τῆς γὰρ ἐχθίστης θεῶν ἡμῖν ὅσαισι παρθένειος ἡδονὴ δηχθεῖσα κέντροις παιδὸς ἠράσθη |
| ψυχῆς γένος ἕτερον εἶναι τοῦτο , καθάπερ τὸ ἀίδιον τοῦ φθαρτοῦ . ἐπεὶ καὶ ὅταν λέγῃ , τοῦτ ' ἐστὶ | ||
| : πολλῷ ἄρα μειζόνως πρὸ τοῦ ἄλλως ἀϊδίου : τοῦ φθαρτοῦ ἄρα πορρωτάτω διέστηκεν : οὐκ ἄρα τὸ ἓν ἑκάστῳ |
| ζῆν ἀδύνατον , εὐπορία χρημάτων . μία τούτων ἐστὶ βάσανος ἐναργεστάτη λιμός , ᾧ τὸ πρὸς ἀλήθειαν ἀναγκαῖον καὶ χρήσιμον | ||
| δ ' οὐχ αἱ ὑπηρεσίαι μηνύματ ' εἰσὶ δουλείας , ἐναργεστάτη πίστις οἱ πόλεμοι : τοὺς γὰρ στρατευομένους ἰδεῖν ἔστιν |
| ὀσφύος , κεφαλῆς , ἔμετος χολωδῶν ἢ φλεγματωδῶν . τούτων προφαινομένων περὶ τὸ τεσσαρεσκαιδέκατον ἔτος , δεῖ τὸν ἰατρὸν τεκμαίρεσθαι | ||
| τινων ἡμερῶν . ὅϲοιϲ δὲ παροράϲειϲ γίνονται , οἷον κωνωπίων προφαινομένων , ἔκ τινοϲ κακοχυμίαϲ ἢ χολωδεϲτέρων ἀτμῶν ἀναδιδομένων , |
| θάτερον πρὸς θάτερον , καί , εἰ βούλει , ὡς ἀρετὴ πρὸς δικαιοσύνην καὶ κακία πρὸς ἀδικίαν . Εἰ τοίνυν | ||
| μᾶλλον ἂν χρῆσθαι θέλῃς , τοσῷδε μείζων αὔξεται τελουμένη . ἀρετὴ μέγιστον τῶν ἐν ἀνθρώποις καλόν . τὸ μὴ εἰδέναι |
| καίτοι πολλὰ πρὸς πολλούς με δὴ ἐξεῖπας ὡς θρασεῖα καὶ πέρα δίκης ἄρχω , καθυβρίζουσα καὶ σὲ καὶ τὰ σά | ||
| . θεὸς θεῶν γὰρ οὐχ ὑποπτήσσων χόλον βροτοῖσι τιμὰς ὤπασας πέρα δίκης : ἀνθ ' ὧν ἀτερπῆ τήνδε φρουρήσεις πέτραν |
| ἵππους οὐκ ἠδύνατο διακομίζειν εἰς τὴν Λιβύην . ἵνα δὲ χωρισθέντος αὐτοῦ μὴ νεωτερίζωσιν οἱ Συρακόσιοι , διεζεύγνυε τὰς συγγενείας | ||
| Ἰλλυριῶν βασιλεῖ παρέδωκαν . ὁ δ ' Ἀντιγόνου στρατηγὸς Πτολεμαῖος χωρισθέντος εἰς Μακεδονίαν Κασάνδρου καταπληξάμενος τοὺς φρουροῦντας τὴν Χαλκίδα παρέλαβε |
| πλεονάζοι καὶ πιέζοι καὶ ἀναθλίβοι τὸ ἄχθος , ἐκδακρύουσι καὶ κρατούσης μὲν ὀργῆς οἰδοῦσι καὶ ὕφαιμον καὶ πυρωπὸν ἐμβλέπουσιν , | ||
| κατὰ τὰ αὐτά , τῆς ποιεῖν δυναμένης ὑγίειαν ἐνεργούσης καὶ κρατούσης [ ὑγίανσις ] , τῆς δ ' ἐναντίας δυνάμεως |