| , τὴν δὲ πρὸς κρίσιν . κριτικὴ δέ ἐστι καὶ εὑρετικὴ κατὰ τὸν ἴδιον τῆς οἰκείας τέχνης λόγον , οὐ | ||
| ἐνδέχεται τοὺς τρόπους τῆς κατορθώσεως . οὐδὲ γὰρ ἡ προαίρεσις εὑρετικὴ τούτων πέφυκε γίνεσθαι , μόνον δὲ τόδε τοῦδε προτίθεσθαι |
| ' ὠφελείᾳ χρωμένων ἡμῶν αὐτῷ : τὸ δὲ εὑρετικὴ καὶ ἑρμηνευτική ὡς διαφορὰς ἰδίας τοῦ ῥήτορος : τούτοις γὰρ ἴδιον | ||
| ' ὠφελείᾳ χρωμένων ἡμῶν αὐτῷ : τὸ δὲ εὑρετικὴ καὶ ἑρμηνευτική ὡς διαφορὰς ἰδίας τοῦ ῥήτορος : τούτοις γὰρ ἴδιον |
| Πάνυ μὲν οὖν . Τέχνη ἄρα ἐστὶν ἡ παρασιτική . Τέχνη , ὡς ἔοικεν . Καὶ μὴν κυβερνήτας μὲν ἀγαθοὺς | ||
| καὶ ὥσπερ ἐν τῷ Περὶ εὑρέσεων βιβλίῳ ἐπιγραφῆς οὔσης Ἑρμογένους Τέχνη περὶ εὑρέσεων : περὶ τῶν ἐξ ὑπολήψεως προοιμίων , |
| ᾖ τὸ νόσημα κἄν τε ὀλέθριον , ἀναγκαία ἡ τούτου πρόγνωσις ὥστε , κἂν ἀποτυχία τις ἔσται , διὰ τοῦ | ||
| ὀνόματι τὸ τῆς τύχης . λέγεται δὲ πρόνοια καὶ ἡ πρόγνωσις ὡς ἡ ἐτυμολογία τοῦ ὀνόματος δείκνυσι : πρόνοια γὰρ |
| παρέδωκε καὶ προτάσεων πλῆθος , ἐξ ὧν πρὸς τὰ προβλήματα πιθανῶν ἐπιχειρημάτων οἷόν τε εὐπορεῖν : πρὸς δὲ τὴν κρίσιν | ||
| , προτακτέον τὸ πρός τι , ἵν ' ἀπὸ τῶν πιθανῶν ἀρξώμεθα , ὥσπερ ἐπὶ τοῦ φιλοσόφου : λέγει γὰρ |
| οὔτε τῶν ἀπείρων οὔτε τῶν ἄλλοτε ἄλλως γινομένων ἔστι τις τεχνικὴ γνῶσις . αἱ δέ γε κατὰ μέρος ἱστορίαι ἄπειροί | ||
| τῆς εὑρέσεως : ἢ γὰρ ἐθνική ἐστιν ἡ λέξις ἢ τεχνικὴ ἢ νομική . ὁ γοῦν παρασάγγης οὐκ οἶδα τίς |
| , ἔνυδρα . Ὅτι ἡ σοφία οὐκ ἔστι πρακτικὴ ἀλλὰ θεωρητική , δῆλον ἐντεῦθεν : μετὰ γὰρ τὸ εὐπορῆσαι τοὺς | ||
| τῆς διαιρέσεως . καὶ διὰ μὲν τῆς διαιρέσεως ἐμάθομεν ὅτι θεωρητική ἐστι καὶ πρακτική : εἰς γὰρ ταῦτα τὰ δύο |
| προνοίας εἴη ἂν λόγων οἰκειότερον καὶ θεολογικῆς θεωρίας ἐχόμενον : ἠθικὴ δὲ ἡ προκειμένη πραγματεία , καὶ ὅσον κατ ' | ||
| τῇ φρονήσει ἕπεται καὶ ἡ σωφροσύνη , ὅτι καὶ πᾶσα ἠθικὴ ἀρετή , ὁ δὲ σώφρων οὐ δύναται ἐγκρατὴς εἶναι |
| ἔστι , διότι ἡ ἀρετὴ προαιρετή ἐστιν , ἡ δὲ προαίρεσις τῶν λογικῶν ἐστιν : ἀλλ ' οὐδὲ τοῖς θεοῖς | ||
| τὸ ἐκ τοῦ λόγου καὶ τῆς βουλήσεως , ἐπειδὴ ἡ προαίρεσις ἐξ ὀρέξεώς ἐστι καὶ λόγου . ἔστι δὲ ἡ |
| δὲ δεῖ κατὰ ἀνάγνωσιν τὸ τί , ἐκ δὲ τῆς ὑποκρίσεως ἐμφαίνειν τὸ οὐδέν [ τι ] . παθητικὴν δὲ | ||
| καὶ ὡς ἄριστα φάμενος , ἐνδεῖν δὲ αὐτοῖς τὰ τῆς ὑποκρίσεως . ὁ δὲ παραδίδωσί τε ἑαυτὸν τῷ Ἀνδρονίκῳ καὶ |
| ὁ τὸν κανόνα καὶ τὸν ὅρον ἀποδιδούς . Τί ἔστιν ἐμπειρία ; ἡ πολλάκις τοῦ αὐτοῦ πράγματος δοκιμασία καὶ γνῶσις | ||
| βουλεύεσθαί ἐστι . πεῖρα γὰρ γνῶσις πράγματος ἑνὸς ἄλογος , ἐμπειρία δὲ γνῶσις πλειόνων ἄνευ τῆς αἰτίας ἢ μνήμη καὶ |
| μοναδικὸν τῶν ἐπιρρημάτων . φέρε γὰρ οὕτω φάναι ἐπ ' ὀνοματικῆς συντάξεως , ταχὺ ἐλθὸν παιδίον ὤνησεν ἡμᾶς , ταχέος | ||
| μετ ' εὐθείας ἑνικῆς , ἐν τῷ Λεσβόθεν μετὰ τῆς ὀνοματικῆς ἐννοίας καὶ ἡ ἔξ πρόθεσις , ἐν τῷ Αἴαντε |
| τά τε κοινὰ καὶ τὰ ἴδια πράγματα ἐπ ' ἐξουσίας ἐννόμου : εἰ γάρ τις ἔννομος καὶ ἐξουσίαν ἔχει , | ||
| δεινοῦ τε καὶ μὴ δεινοῦ , τουτέστι διασωστικὴ δύναμις δόγματος ἐννόμου . Ἡ δὲ δικαιοσύνη ἐστὶ συμφωνία τις τούτων πρὸς |
| περιόδους πεπερασμένας ὁ κόσμος διοικῆται . Ὁ λόγος καὶ ἡ λογικὴ τέχνη δυνάμεις εἰσὶν ἑαυταῖς ἀρκούμεναι καὶ τοῖς καθ ' | ||
| ἀλλήλων οὐσίαι , τρόπον δὲ ἄλλον συνιοῦσαι , καθάπερ ἡ λογικὴ ψυχὴ καὶ τὸ ζῷον ἢ τὸ ὀστρέϊνον ζῷον καὶ |
| , ὥσπερ ἡ οἰκοδομική : φρόνησις δὲ ἕξις μετὰ λόγου πρακτική , ὡς μετὰ ταῦτα ῥηθήσεται : ἡ ἄρα τέχνη | ||
| καὶ διὰ μὲν τῆς διαιρέσεως ἐμάθομεν ὅτι θεωρητική ἐστι καὶ πρακτική : εἰς γὰρ ταῦτα τὰ δύο διείλομεν τὴν φιλοσοφίαν |
| ἁρμόζειν : ἔστι δὲ ὁ ὁρισμὸς τῆς τέχνης σύστημα ἐκ καταλήψεων ἐγγεγυμνασμένων πρός τι τέλος εὔχρηστον τῶν ἐν τῷ βίῳ | ||
| . ἀρτιότης μὲν γὰρ συμπλήρωσίς ἐστι τῶν τῆς ψυχῆς ὀρθῶν καταλήψεων ὥσπερ καὶ τῶν μελῶν . οὕτω δὲ καὶ ἡ |
| εὐβουλίαν τινά . ἀλλὰ μὴν οὐκ ἔστιν εὐβουλία τις ἡ ἀγχίνοια , οὐκ ἄρα ταὐτὸν εὐβουλία καὶ εὐστοχία . ὅτι | ||
| τοίνυν ἡγεμονικὰς ἐνεργείας τὰς ὑπὸ τῆς ἀρχῆς μόνης γινομένας . ἀγχίνοια μὲν οὖν λεπτομεροῦς οὐσίας γνώρισμα , βραδυτὴς δὲ διανοίας |
| ἐξ αὐτῶν ποιοὶ ὠνομάζοντο , εἰ μὴ ποιότητες ἦσαν ἡ σύνεσις καὶ ἡ ἀσυνεσία . οὕτω δείξας ὅτι εἰσί , | ||
| εὐβουλίας τοσαῦτα : ῥητέον δὲ περὶ συνέσεως . ἔστι τοίνυν σύνεσις καὶ ἀσυνεσία , καθ ' ἃς λέγομεν συνετοὺς καὶ |
| τῶν διαφυγόντων , ἂν ὕστερον ἀναμνησθῇ , ῥᾴδιον ποιήσασθαι τὴν δήλωσιν . τοῖς δὲ γεγραμμένα λέγουσιν , ἂν καὶ μικρὸν | ||
| δρωμένων εἶχον : οἱ μὲν γὰρ ἐδυσχέραινον , ἅτε δυναστείας δήλωσιν μείζονος ἢ κατὰ δημοκρατίαν : οἱ δὲ χαρίζεσθαι οἰόμενοι |
| ὡς ὁ Πυθαγόρας ὁρίζεται . ἐν οἷς καὶ ἡ παροῦσα πρᾶξις . Εἰ καὶ πάρεργον ἦν τὸ ζητῆσαι ἐπὶ τῆς | ||
| . τὰ τοῦ σώματος μὴ ἀγάπα . ἀκάθαρτον ἄνθρωπον ποιεῖ πρᾶξις αἰσχρά . καθαίρει ψυχὴν ἀνοήτου δόξης ἔλεγχος . ὁ |
| τὸ ὄνομα καὶ ὁ λόγος καὶ ἡ δόξα καὶ ἡ ἐπιστήμη τοῦ ὄντος , ἀφαιρεῖ καὶ ταύτην . Εἰ δὲ | ||
| τὸ σχῆμα οὔτε τοὔνομα οὔθ ' ὁ ὁρισμὸς οὔτ ' ἐπιστήμη γνῶσίς ἐστιν αὐτοῦ , ἀλλὰ θέαν δεῖ τοῦ πράγματος |
| , πάσαις ἀποδέδειχα . Δεδηλωκότες οὖν ἑκάτερον , ἠρεμίαν τε ἀστείου καὶ ἄφρονος σάλον , τὸ ἑπόμενον τῷ λόγῳ συνεπισκεψώμεθα | ||
| , καὶ μιαρούς , καὶ ἀνεορτάστους . Τὸ γὰρ ἑορτάζειν ἀστείου φασὶν εἶναι , τῆς ἑορτῆς οὔσης χρόνου τινὸς ἐν |
| προσεπηρεάζων , αὐτός τε ἂν εἴη πειραστικὸς ἥ τε πειραστικὴ διαλεκτική τις . ἐριστικοὶ δὲ καὶ φαινόμενοι ἔλεγχοι καὶ συλλογισμοὶ | ||
| , καὶ οὐ διεζευγμένους . Εἴτ ' οὖν ἐρώτησις ἡ διαλεκτική . ἐν τούτοις παραδοῦναι βούλεται πῶς δεῖ ἀπαντᾶν πρὸς |
| ἐκ τῶν ἀρχῶν πρόεισι τῶν γεωμετρικῶν , τὸ ὅλον τοῦτο πειραστικὸς συλλογισμὸς ἐν μαθήμασιν : εἰ δὲ ἀπό τινων κοινοτέρων | ||
| ὡς ἂν γραφεῖεν οὐ γεωμετρικός . ὅθεν συνθλίβει μὲν ὁ πειραστικὸς εἰς ἀντιφάσεις τὸν προσποιούμενόν του ἐπιστήμονα εἶναι καὶ ἐπ |
| γοῦν πράγματος αἰσθητοῦ ἢ νοητοῦ γίνεται κατάληψις ἤτοι κατὰ ἐνάργειαν περιπτωτικῶς ἢ κατὰ τὴν ἀπὸ τῶν περιπτωτικῶς πεφηνότων ἀναλογιστικὴν μετάβασιν | ||
| ἐρῶ αὐτῷ εἰ μὴ θέλῃς ὀρέγεσθαι ἀποτευκτικῶς μηδ ' ἐκκλίνειν περιπτωτικῶς , μηδενὸς ὀρέγου τῶν ἀλλοτρίων , μηδὲν ἔκκλινε τῶν |
| αἱρετὴ καὶ οὐ πρὸς ἄλλο σκοπεῖ , ἀλλὰ μόνον ἡ γνῶσις αὐτῆς ἀρκεῖ πρὸς εὐδαιμονίαν . κατήκοοι . ἀντὶ τοῦ | ||
| τῆς φιλοσοφίας θαυμάσας τις τὸ ὑπερέχον τῆς γνώσεως εἴποι γνῶσις γνῶσις πολλάκις καὶ οὐδαμῶς ἄγνοια : μόνη γὰρ ἡ φιλοσοφία |
| οὐδὲ τὸν ὀλίγιστον κεκτημένων : νοῦς δὲ ἤτοι ταὐτὸν καὶ ἀλήθειά ἐστιν ἢ πάντων ὁμοιότατόν τε καὶ ἀληθέστατον . Οὐκοῦν | ||
| . τὸ μὲν γὰρ ἔργον ἑκατέρων , ὡς δέδεικται , ἀλήθειά ἐστι : τοῦ ἔργου δὲ δειχθέντος ἑκατέρου , φανερά |
| τῶν μερῶν ἰδίᾳ γυμναζόμεθα . Καὶ φέρε πρῶτον τί ἐστι ῥητορικὴ μάθωμεν . τὴν γὰρ ῥητορικὴν ἄλλοι μὲν ἄλλως ὡρίσαντο | ||
| ἐπ ' ἴσης καὶ ποιεῖ τὴν διαλεκτικήν . Ἡ τοίνυν ῥητορικὴ διαιρεῖται εἰς εἴδη τρία , εἰς τὸ συμβουλευτικόν , |
| αὑτοῦ ἔχων μεγάλην . ἀνδρεῖος . ἀνδρεῖος δόκησιν ἔχων . δόκησιν ἔχων περὶ αὑτοῦ μεγάλην . . ὑποσχεθείς , ἀντιμαχεσάμενος | ||
| τῶν Περσῶν : τοξόται γάρ . δόκιμος : ἀνδρεῖος , δόκησιν περὶ ἑαυτοῦ ἔχων μεγάλην . ὑποστάς ] ἀντιστὰς , |
| τὸ διττὸν ὡς ἐπὶ τῶν παρὰ τὸ σχῆμα τῆς λέξεως σοφισμάτων , οἷον εἰ τὸ λέγειν καὶ τὸ ὁρᾶν ὁμοίως | ||
| καὶ τὸ τὰ λεγόμενα πράγματα . αἱ δὲ ἀγωγαὶ τῶν σοφισμάτων ἐν πρώτῳ καὶ τρίτῳ σχήματι συμπεραίνονται . ἐκεῖνο δὲ |
| κρείττω τὰ ἄλογα ἀναφαίνεσθαι , ἀλλ ' εἰ μὲν ὡς ποιητικὴ καὶ γενητικὴ τῆς ἐπιστήμης αἰτία ταύτης ἐλέγετο , εἶχεν | ||
| τὸ λ διὰ τοῦ ω κλίνεται : τὸ δὲ μήστωρος ποιητικὴ ἔκτασις : τὸ δὲ πέλωρ οὐδέτερον ὁμοφωνοῦν τῷ ἀρσενικῷ |
| τε δίκης νικᾶσθαι παρὰ τὸ ἀληθές , αὐτοῦ τε τοῦ ἀληθοῦς , κἂν μὴ ὁ τιμωρήσων ᾖ . Αὐτῶν δὲ | ||
| ὅσας καὶ ἡμεῖς , ἢ πάντας ἀνάγειν εἰς τὴν τοῦ ἀληθοῦς ἐλέγχου ἄγνοιαν . ἐχρῆν οὖν περὶ συλλογισμοῦ ἐσκέφθαι πρότερον |
| περὶ πάσης μουσικῆς , ὥσπερ ὑπεσχόμεθα , ποιούμενοι παράδοσιν . Μουσική ἐστιν ἐπιστήμη μέλους καὶ τῶν περὶ μέλος συμβαινόντων . | ||
| . ἔστι δὲ αὐτῆς σχῆμα καὶ σημεῖον τόδε # . Μουσική ἐστιν ἐπιστήμη περὶ μέλος τὸ τέλειον θεωρητική τε τῶν |
| ἰδίωμα ἡ καταληπτικὴ φαντασία ᾧ διαφέρει τῶν ψευδῶν τε καὶ ἀκαταλήπτων φαντασιῶν . Πρὸς τούτοις , εἴ τι ἄλλο καταληπτικόν | ||
| τόπου παρισταμένων φαντασιῶν τῶν μὲν καταληπτικῶν , τῶν δ ' ἀκαταλήπτων μὴ ταύτας διακρίνειν θέλοιμεν , ἀλλ ' ἀναγιγνώσκειν τὰ |
| καὶ ὁμιλήσει βασιλεῦσι καὶ ἄρχουσι καὶ ἐν εὐεξίᾳ ἔσται καὶ οἴησιν ἕξει περὶ αὐτοῦ καὶ τῷ οἰκείῳ λογισμῷ ἀρκεσθήσεται μὴ | ||
| ἐστίν . Τί πρῶτόν ἐστιν ἔργον τοῦ φιλοσοφοῦντος ; ἀποβαλεῖν οἴησιν : ἀμήχανον γάρ , ἅ τις εἰδέναι οἴεται , |
| , μὴ βαλέτω με φθόνος λίθῳ σκληρῷ , ἀντὶ τοῦ διασυρμῷ ὀνειδιστικῷ , βαρεῖ . καὶ ἐν τῇ Νεμέᾳ γὰρ | ||
| καὶ γεφυρισμοῦ διαφέρει . σκῶμμα μὲν γάρ ἐστι τὸ ἐπὶ διασυρμῷ τοῦ πέλας λεγόμενον οἱονεὶ σκέμμα : γελοῖον δὲ τὸ |
| γενικῆς συνοίχεται καὶ τὰ τῆς ἐπικρατήσεως . Ἔστιν οὖν ἡ προκειμένη συζυγία τῶν ῥημάτων τοιαύτη . κτῆμα τῶν βασιλέων οἱ | ||
| ὄν : ὅθεν καὶ περὶ τὴν τούτου θεωρίαν ἐστὶν ἡ προκειμένη ἐπιστήμη , πρώτη τε οὖσα πασῶν ἐπιστημῶν καὶ κυριωτάτη |
| μέν ἐστι κακία κεκριμμένη , κακοτροπία δὲ ποικίλη καὶ παντοδαπὴς πανουργία . κέλης καὶ ἐπακτροκέλης διαφέρει . κέλης μὲν γάρ | ||
| : πᾶσά τε ἐπιστήμη χωριζομένη δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἀρετῆς πανουργία , οὐ σοφία φαίνεται . ὧν ἕνεκα πρῶτον καὶ |
| εἰ μὴ ' σίγας . Τοιγάρτοὔγωγ ' ἂν ἐσίγων . Ἑτέρου δ ' ἕτερόν τι πονηρότερον βούλευμ ' ἐπεπύσμεθ ' | ||
| τὸ “ δοκεῖ ” ἐξέλαβεν ἀντὶ τοῦ δόγμα τιθέναι . Ἑτέρου . τὸν ἰητρὸν δοκέει μοι ἄριστον εἶναι : ἰστέον |
| ὄντα καὶ πεπραγμένα , αὐτῷ δὲ πάλιν ἡ πηλικότης τὴν καθολικὴν ἔχει δύναμιν : αἱ γὰρ αὐξήσεις πρὸς σύγκρισιν οὖσαι | ||
| δὲ κακοχύμουϲ καθαίρονταϲ καταλλήλῳ φαρμάκῳ . ἔπειτα δὲ μετὰ τὴν καθολικὴν κένωϲιν ἀποφλεγματιϲμοῖϲ χρῆϲθαι καὶ διὰ ῥινῶν καθαίρειν καὶ πταρμοὺϲ |
| ἂν ἀμφότερα κατὰ τοῦ αὐτοῦ : εἰ γὰρ ἦν ταὐτὸν ἕξις καὶ ἕξιν ἔχειν , κατηγορεῖτο ἂν ἀμφότερα κατὰ τοῦ | ||
| τὸν ἄνθρωπον τῇ φυσικῇ ἐπιτηδειότητι μόνον . ἡ δ ' ἕξις ὁμοία οὖσα , τότ ' ἔσται κυρίως ἀρετή . |
| ' ἡγοῦ φιλοσοφίαν , οὐχ ἣν μέτεισιν ὁ νῦν ἀνθρώπων σοφιστικὸς ὅμιλοςλόγων γὰρ οὗτοι τέχνας μελετήσαντες κατὰ τῆς ἀληθείας τὴν | ||
| πάντες . Ὑπὲρ ἁπάντων δὲ κοινῶς ἀποφαινόμενοι λέγομεν ὡς πᾶς σοφιστικὸς ἔλεγχος ἢ συλλογισμὸς οὐχ ἁπλῶς ἐστι συλλογισμὸς ἢ ἔλεγχος |
| κατὰ γὰρ πᾶσαν πτῶσιν τῆς κτητικῆς παραγωγῆς ἐγκειμένη σύνεστιν ἡ κτητικὴ σύνταξις , ἐμόςἐμοῦἐμῷἐμόν , ἈριστάρχειοςἈρισταρχείουἈρισταρχείῳ . καὶ ἐν μὲν | ||
| : ὀρθοτονουμένη γὰρ ἡ ἑνικὴ περισπᾶται , ἥ γε μὴν κτητικὴ ὀξύνεται . σαφὲς δ ' ὅτι καὶ ἐγκλιθεῖσαι αἱ |
| πεπραγμένῳ κρινομένην : εἰ γὰρ ἀνευθύνου πράγματός ἐστιν εἶναι δοκοῦντος ὑπευθύνου κατηγορία τὸ ἐπ ' αὐτῷ μόνον περιλαμβάνει : ἀτελῶς | ||
| καὶ μόνον μηνύει τὸ ἀνευθύνου πράγματος εἶναι δοκοῦντος , ὡς ὑπευθύνου κατηγορία : τὸ δὲ ἐκ περιστάσεως εἶδος καταλέλοιπεν : |
| ὑποθεμένῳ λόγον τ ' οὐθενὶ προθέντες ἐπικυροῦσι τὴν γνώμην . γραφέντος δὲ τοῦ δόγματος εὐθὺς ἐξ ἑκάστης πόλεως τοὺς ἐπιφανεστάτους | ||
| ἡλίου περὶ τὴν ιʹ μοῖραν ὄντος τοῦ Καρκίνου , καὶ γραφέντος περὶ τὸ Θ τοῦ ΚΛ ἐπικύκλου ἤχθωσαν μὲν ἀπὸ |
| τοῦτο λέγοντες , ὅτι οὐχ ἡ ἀμφισβήτησίς ἐστιν αὐτῷ ἐνταῦθα καθολική : εἰ γὰρ προέκειτο τῷ Δημοσθένει ζητεῖν , πότερον | ||
| ' αὐτὸν ἀργοῦντα ] διττὴ ἡ ἐξήγησις : ἢ γὰρ καθολική ἐστιν οὕτως οὐκ ἔνι δ ' αὖ , ἵν |
| τὴν δόξαν : καὶ τούτων κοινῶς τὸ μὲν διὰ τοῦ ἐπιστημονικοῦ λόγου κριτήριον βέβαιόν τε ὑπάρχειν καὶ ἀληθές , τὸ | ||
| Τὰ μὲν δὴ πρῶτα νοητὰ νόησις κρίνει οὐκ ἄνευ τοῦ ἐπιστημονικοῦ λόγου , περιλήψει τινὶ καὶ οὐ διεξόδῳ , τὰ |
| , καὶ διὰ τούτου τοῦ τρόπου ἡ μεγίστη καὶ συμφορωτάτη διόρθωσις γίνεται τῶν ἠθῶν . κρατίστους δ ' οἶμαι τῶν | ||
| πᾶσι κοινὰ ποιέουσα . μηροῦ δὲ κατάτασις μὲν ἰσχυρὴ καὶ διόρθωσις κοινὴ ἢ χερσὶν ἢ μοχλῷ , τὰ μὲν ἔσω |
| λέγοντες οὕτως : ὅτι οὐ παντὶ συμβεβηκότι ἁρμόζει αὕτη ἡ ὑπογραφή , εἰ μὴ τῷ ἀχωρίστῳ . πρὸς ὅ φαμεν | ||
| γὰρ καθ ' ἕκαστα οὐκ ἔστι κυρίως ὁρισμός , ἀλλὰ ὑπογραφή . εἰ οὖν ἐκ τῆς τούτων γνώσεως ἡ τῶν |
| συνεχῶς ἐνεργῇ , τουτέστιν ἵνα ἐνδελεχῶς ἐνεργείᾳ ᾖ αἰσθητικὸς καὶ διανοητικός . τοῦτο γὰρ κρεῖττον τοῦ δυνάμει , εἴπερ αἱ | ||
| ἄλογος ὤν . ὅτι οὖν μὴ ἄλογος : πᾶς ἄνθρωπος διανοητικός , οὐδὲν διανοητικὸν ἄλογον , οὐδεὶς ἄρα ἄνθρωπος ἄλογος |
| τὸν νοῦν ἀπεργάζεται ἕτοιμον δέχεσθαι τούς τε φυσιολογίας καὶ τοὺς ἠθοποιίας ἀσινεῖς καὶ πάνυ δοκίμους χαρακτῆρας . ταῦτ ' οὖν | ||
| σεμνότητος , καὶ γνωμολογίας καὶ ἐναργείας , καὶ σχηματισμῶν καὶ ἠθοποιίας καὶ αὐξήσεως καὶ δεινώσεως : μάλιστα δὲ τῶν εἰς |
| ἀπογίνεται μηδὲ προσγίνεται . τοῦτο δ ' ἐστὶν ἡ τῶν ἀιδίων φύσις , ἣν ὁμοίαν τε καὶ τὴν αὐτὴν ἀεὶ | ||
| μόνων τῶν ἐφ ' ἡμῖν , οὔτε δὲ περὶ τῶν ἀιδίων οὔτε περὶ τῶν ἀδυνάτων . οὐδένα γάρ φαμεν προαίρεσιν |
| - λοιτο ; φησὶ γὰρ δή που διαβάλλων αὐτὴν ὅτι στοχάζεται καὶ προάγει τοὺς λόγους οὕτως ὅπως ἂν στοχάζηται . | ||
| πλὴν ὅσον μαντικὴ μὲν ἀπήλλακται στοχασαμένη , ῥητορικὴ δὲ οὐ στοχάζεται μόνον τῶν πραγμάτων , ἀλλὰ καὶ πράττει διὰ τῶν |
| ἀγοραίου καὶ φορτικῆς , οὐχ ἁπλῶς εἰς ἡδονὴν ἀποβλέπων τῶν ἐντευξομένων , ἀλλὰ ταύτην μὲν πάρεργον θέμενος , τὴν δὲ | ||
| ἢ σὲ καθέντα εἰς τὴν αὐτὴν σκέψιν ἢ τῶν ὕστερον ἐντευξομένων τινὰ ὁρμώμενον ἐνθένδε τὸ παροφθὲν ἡμῖν προσθεῖναι . ἔστι |
| μάτην φύσει ζωοποιός . τούτῳ γοῦν ἐνιδρυμένη ὡς αἰσθομένη καὶ κρίνουσα εἰσδέχεται τὰς τῶν αἰσθητῶν προσβολάς . μέσον γὰρ τοῦτο | ||
| γλαυκῶπις λέγεται μεταληπτικῶς , ἡ καθαρῶς καὶ ὀρθῶς ὁρῶσα καὶ κρίνουσα τὰ πράγματα . Ὡς τοὐναντίον , ὁ θυμὸς κελαινῶπις |
| Οὐχ ὡς διαιροῦντος , ἀντὶ τοῦ , τὴν διὰ τῶν εὑρέσεων ἐργασίαν ποιούμενοι : ψιλῶς γὰρ ἐνταῦθα μόνα τὰ κεφάλαια | ||
| , οὕτω δεῖ πρῶτον ἡμᾶς τὰ κεφάλαια τὰ δεκτικὰ τῶν εὑρέσεων καὶ τῶν ἰδεῶν μαθεῖν , εἶθ ' οὕτω καὶ |
| τῶν ἀγαυῶν ἡρώων ἀνατείνεται . τοιαύτη δὲ ἡ τάξις τῶν λογικῶν γενῶν καὶ ἐν προοιμίοις παραδέδοται , ὥστ ' εἶεν | ||
| ἢ ἀλόγων ; ” “ λογικῶν . ” “ τίνων λογικῶν ; ὑγιῶν ἢ φαύλων ; ” “ ὑγιῶν . |
| ἀρχὰ καὶ μέτρον ἐστί . καὶ ὁ μὲν νόος ἀρχὰ νοατῶν τε καὶ φύσει πρώτων : ἁ δὲ αἴσθασις τῶν | ||
| ἐκ τῶν αἰσθατῶν ἐνέργειαν , ὁ δὲ τὰν ἐκ τῶν νοατῶν . τυγχάνοντι δὲ τὰ μὲν αἰσθητὰ τῶν πραγμάτων κινάσιος |
| ' ἂν αἰτία σύνεργος χειμερινὴ μὲν τοῦ περιέχοντος κατάστασις , ἀκρίσια δὲ καὶ πεπλανημένη κίνησις τοῦ νοσήματος καὶ αὐτοῦ δὴ | ||
| ' ἂν αἰτία σύνεργος χειμερινὴ μὲν τοῦ περιέχοντος κατάστασις , ἀκρίσια δὲ καὶ πεπλανημένη κίνησις τοῦ νοσήματος καὶ αὐτοῦ δὴ |
| ἀληθῆ . Ὁ γοῦν Θ . ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Προτέρων Ἀναλυτικῶν λέγων περὶ τῶν ὑπὸ τοῦ ἀναγκαίου σημαινομένων οὕτως | ||
| λαμβάνουσιν ἄλλως τινὰ ἔχειν δύνασθαι τῶν ἀποδεδειγμένων . Τέλος τῶν Προτέρων ἀναλυτικῶν . Ὁ πολιτικὸς ἤτοι δικανικὸς λόγος εἰς τέσσαρα |
| οἱ αὐλῳδοὶ ᾖδον : τοῦτο δὲ δηλοῖ ἡ τῶν Παναθηναίων ἀναγραφὴ ἡ περὶ τοῦ μουσικοῦ ἀγῶνος . γέγονε δὲ καὶ | ||
| ὑπήκοα [ καὶ ] γενησόμενα . τὸ δὲ ἱστορικὸν μέρος ἀναγραφὴ βίων ἐστὶ σπουδαίων καὶ πονηρῶν καὶ τὰ ὁρισθέντα ἑκατέροις |
| συλλογισμῶν συνίσταται , ὁ δὲ συλλογισμός , ὡς καὶ ἡ ὀνομασία δηλοῖ , συλλογή ἐστι λόγων , ἡ δὲ ἀναλυτικὴ | ||
| γὰρ ἄλλο περόνη καλεῖται . καὶ αὕτη μέν ἐστιν ἡ ὀνομασία . ἡ δὲ θέσις δήλη ἐστίν , ὅτι μεταξὺ |
| . ἐξ ὧν Θρᾳκῶν θρησκεύειν ἤκουσεν ἡ περὶ τὸ θεῖον εὐσέβεια . πρότερος δὲ πάντων Θρᾳκῶν Ὀρφεὺς λέγεται εἰσηγήσασθαι τὰς | ||
| , τίμα : Ἐπειδὴ πασῶν τῶν ἀρετῶν ἡγεμών ἐστιν ἡ εὐσέβεια πρὸς τὴν θείαν αἰτίαν τὴν ἀναφορὰν ἔχουσα , εἰκότως |
| ἀνθρώπους τίνας . ἔστιν δ ' ἁπάντων τῶν γενῶν μοι διαγραφή , εἰς ποῖα μισθοῦν ἢ φυλάττεσθαί με δεῖ . | ||
| ἀνθρώπους τίνας . ἔστιν δ ' ἁπάντων τῶν γενῶν μοι διαγραφή , εἰς ποῖα μισθοῦν ἢ φυλάττεσθαί με δεῖ . |
| διαλεκτικῶν καὶ πειραστικῶν ἐν τοῖς Τοπικοῖς , περὶ δὲ τῶν ἀγωνιστικῶν καὶ ἐριστικῶν νῦν εἰπεῖν ἐπιβάλλομεν . εἰς τρία δὲ | ||
| τῶν εἰρημένων πτώσεων συλλογίζεται . Εἴδη μὲν οὖν ταῦτα τῶν ἀγωνιστικῶν λόγων καὶ μέρη τῶν εἰδῶν καὶ τρόποι οἱ εἰρημένοι |
| ὑπάρχουσιν ἄμφω ἀκάκωτοι , ἐν ἐκείνῳ τῷ ἔτει προστεθήσεται ἡ παίδευσις αὐτοῦ καὶ ἡ γνῶσις καὶ μεταδώσει πολλοῖς τῆς οἰκείας | ||
| δὲ ἐγκωμιαστικὰ δηλονότι ἔστι τάδε : γένος , ἀγωγὴ , παίδευσις , ἡλικία , φύσις ψυχῆς καὶ σώματος , ἐπιτηδεύματα |
| αὐτοῦ τοῦ προγνωστικοῦ , καὶ εἰ μὴ διὰ παντὸς γοῦν ἄπταιστον ἦν , τὸ γοῦν δυνατὸν αὐτοῦ μεγίστης σπουδῆς ἄξιον | ||
| ὅθεν καὶ ὄν οὐδέποτέ ἐστι : πῶς γὰρ δύναται ; ἄπταιστον καὶ ἀμετακίνητον . οὕτω γὰρ καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τοῖς |
| ἐκτὸς οὐδεμίαν ἐστὶν εἰπεῖν δυνατόν : ἐδείχθη γὰρ ὅτι ἡ παραδειγματικὴ οὐκ ἔστι , τουτέστιν ἡ περὶ τῶν ἰδεῶν . | ||
| πάντα τὰ σημαινόμενα τῆς αἰτίας . Καὶ γὰρ ποιητικὴ καὶ παραδειγματικὴ καὶ τελικὴ αὐτῶν αἰτία . Ὅτι μὲν οὖν ποιητικὴ |
| μακρὰς ἐπιτιμήσεις εὐλόγως διαβάλλεται , καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς ἐπιτιμήσεως Ἐπιτίμαιος ὑπό τινων ὠνομάσθη . Ἔφορος δὲ τὰς κοινὰς | ||
| ἐν τῷ καθ ' ἑαυτὸν βίῳ διαφύγῃ τὸν ἀπὸ τῆς ἐπιτιμήσεως λόγον , ὕστερον ἥξειν ἐπ ' αὐτὸν προσδεχέσθω τὴν |
| ἐπιτρέπει ποιεῖν , ὃ ἄν τις βούλοιτο . Περὶ τοῦ νομισθέντος δικαίου ἢ τοῦ καλοῦ : ἡ σύνταξις οὕτως : | ||
| συνιστάμενον παραδειγμάτων , ὡς τὸ τεττιγοφορεῖν Ἀθηναίοις . Περὶ τοῦ νομισθέντος δικαίου : τὰ τελικὰ τῶν τριῶν τῆς ῥητορικῆς περιεῖλε |
| σοφία ἕξις ἐπαινετή , ἡ ἐπαινετὴ ἕξις ἀρετή , ἡ σοφία ἄρα ἀρετή . ὡσαύτως δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ | ||
| οὖν ἐστι συμφέρον ῥώμη κάλλος ὑγίεια , ψυχῇ δὲ ἀνδρεία σοφία δικαιοσύνη : τὰ δὲ ἐπίκτητα φίλοι χρήματα κτήματα : |
| νοεῖ , ἀλλ ' οὖν μία προσβολὴ οὐκ ἀναίσθητος τῶν ἐνεργημάτων ἑαυτῆς : γελοῖον γὰρ ἐπὶ τοῦ ἀληθινοῦ νοῦ τοῦτο | ||
| τῶν ὀνειράτων λέγων φησὶν ὅτι ἐκ τῶν καθ ' ἡμέραν ἐνεργημάτων αἱ νυκτεριναὶ γίνονται φαντασίαι : ταύτην δὲ τὴν φαντασίαν |
| ἀλλαχοῦ σώματα . ὁμοίωσις . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον : ὁμοίωσις : ἀπ ' ὀρθώσεως . ἡ δ ' εἰς | ||
| δὲ μεῖζον μὲν τῆς ψυχῆς , θεοῦ δὲ εἰκὼν καὶ ὁμοίωσις : ἑκάτερα δὲ παρὰ τοῖς ἀνθρώποις τοῖς πρώτοις ὑπῆρχεν |
| εἰδείη τὸ ἀληθές . , . . Εἰ καὶ τοῦ ψεύδους ἔστιν ἀνάμνησις , ὡς ἠπόρει Βίων ; ἢ τῇ | ||
| πρὸς ἄνδρα ψευδολόγον . Ζεὺς Ἑρμῆν προσέταξε πᾶσι τοῖς τεχνίταις ψεύδους φάρμακον ἐγχεῖν . ὁ δὲ τοῦτο τρίψας καὶ μέτρον |
| δικαιόπολις ] * Ἡ νῆσος δέ , ἡ δικαιόπολις καὶ δικαιοτάτη Αἴγινα , οὐ κεῖται μακρὰν τῶν Χαρίτων ψαύουσα τῶν | ||
| ἢ τὰ ἄρμενα χαλώντων ναυτῶν . Ῥαδαμάνθυος κρίσις : ἡ δικαιοτάτη . Ῥόδον παρελθὼν μηκέτι ζήτει πάλιν : ἐπὶ τῶν |
| . ἢ ταῦτά φησιν ἵνα δείξῃ πᾶσαν ἐπιστημονικὴν μέθοδον τῆς ἀποδεικτικῆς ὑπηρέτιδα : εἰ γὰρ πᾶσα ἐπιστήμη ἐκ ζητήσεως ἀρχομένη | ||
| ὁ ὅρος , ἀναγκαῖον καὶ περὶ ὅρου ἀποδοῦναι τὸν περὶ ἀποδεικτικῆς ἐπιστήμης διδάσκοντα , καὶ τοσοῦτον ὅσον τῇ ἀποδείξει συμβάλλεται |
| , τοιγαροῦν ἴωμεν ἐπὶ τὴν ἐξήγησιν . Κατὰ τί διαφέρει γεωγραφία χωρογραφίας ; ὅτι ἐν μὲν τῇ γεωγραφίᾳ τὰ καθόλου | ||
| , πόλεων καὶ ἄλλων πραγμάτων . περίοδός ἐστι περιφορά , γεωγραφία πάσης τῆς γῆς , ἔχουσα διαγράμματα τῆς ἠπείρου καὶ |
| τᾶς ψυχᾶς , τόκα δὲ γίνεται καρτερία καὶ ἐγκράτεια , καρτερία μὲν ἐν τᾷ κατοχᾷ τῶν πόνων , ἐγκράτεια δὲ | ||
| ἔμοιγε φαίνεται : οὔτι πᾶσά γε , ὡς ἐγᾦμαι , καρτερία ἀνδρεία σοι φαίνεται . τεκμαίρομαι δὲ ἐνθένδε : σχεδὸν |
| ὠφέλησε τὸν ἀνθρώπινον βίον , διὰ μὲν τοῦ λογικοῦ πρὸς ἀνεξαπάτητον ἑρμηνείαν , διὰ | δὲ τοῦ ἠθικοῦ πρὸς τὴν | ||
| φησίν , καὶ ἐν ταῖς ὕλαις ταύταις γενόμενον διαφυλάξαι τὸ ἀνεξαπάτητον . Τίνα ; τὸν καλὸν καὶ ἀγαθόν . σοὶ |
| τῶν ῥητῶν οὐδὲν τοιοῦτον ἐμφαινόντων , ἀλλὰ τίς ἡ μᾶλλον ψευδομένη καὶ μᾶλλον διεστῶσα τῆς ἐξ ἀρχῆς καταφάσεως , οὔτε | ||
| καὶ μετὰ τοῦ ἦν ἢ ἔστιν ἢ ἔσται ἀληθεύουσα ἢ ψευδομένη τὰς πτώσεις ἀπώσατο . ὡς εἶναι ὅλον τὸν ὁρισμὸν |
| ἠθικὴν θεωρίαν πρὸς βελτίωσιν τῶν ἠθῶν : ἀκίνδυνος γὰρ ἡ παραδοχὴ ταύτης ἐπὶ προϋποκειμένῃ τῇ λογικῇ δυνάμει : τελευταίαν δὲ | ||
| αἰσθήσεται οὐδὲ διάνοια οὐδὲ δόξα περὶ αὐτό : αἴσθησις γὰρ παραδοχὴ εἴδους ἢ καὶ πάθους σώματος , διάνοια δὲ καὶ |
| , εἶθ ' ὁριζόμενος οὐκ ἐκ τοῦ ὅρου τὸ ὁριστὸν κατείληφεν ἀλλ ' ἐπὶ προκατειλημ - μένῳ τούτῳ τὸν ὅρον | ||
| τούτων ἡγουμένων τῶν μαθημάτων μανθάνειν . οὕτω γὰρ ἀνάγκη φύσει κατείληφεν , ᾗ φαμεν οὐδένα θεῶν οὔτε μάχεσθαι τὰ νῦν |
| διανοίας , τουτέστι νοούσης , ἔσται διάνοια ὁ ὄγκος , διάνοια δὲ ὢν οὐκ ἔσται τὸ ζητοῦν ἀλλὰ τὸ ζητούμενον | ||
| ὃ αἱ προτάσεις συνεπέραναν , δόξα μετὰ λόγου λέγεται . διάνοια δέ ἐστιν ἡ τῶν καθόλου μετὰ λόγου γνῶσις : |
| ἄνθρωποι Νοῦν προσηγόρευον , εἴτε τὴν σύνεσιν αὐτοῦ μεγάλην εἰς φυσιολογίαν καὶ περιττὴν διαφανεῖσαν θαυμάσαντες εἴθ ' ὅτι τοῖς ὅλοις | ||
| οὐρανοῦ κατά τινας μαθηματικοὺς λόγους ἀφορίζοντες , καὶ ὅλως τὴν φυσιολογίαν τὴν προγνωστικὴν ἀπὸ τῶν μαθημάτων συστησάμενοι , καὶ πρὸς |
| τῆϲ τῇ τήν ὦ . Ἀντωνυμία ἐϲτὶ λέξιϲ ἀντὶ ὀνόματοϲ παραλαμβανομένη , προϲώπων ὡριϲμένων δηλωτική . Παρέπεται δὲ τῇ ἀντωνυμίᾳ | ||
| . Θεραπεία δὲ καὶ τούτων κοινὴ ἡ ἐπὶ παντὸς ῥευματισμοῦ παραλαμβανομένη . Πρῶτον μὲν οὖν ἐπὶ ἡσυχίας καὶ ὀλιγοσιτίας καὶ |
| τὴν ὄρεξιν ἔχουσα , τὸν δὲ νοῦν ἐπικρίνοντα , ἢ ὄρεξις διανοητική . τὸ αὐτὸ γὰρ δηλοῦσιν ἀμφότερα ἢ τοῦ | ||
| βούλησις προαίρεσις βούλευσις : ἡ μὲν βούλησις τοῦ ἀγαθοῦ ἁπλῶς ὄρεξις , αὕτη ἐν μὲν ταῖς θείαις οὐσίαις θεωρουμένη κατάληψιν |
| λοιποῦ παιγνίου ἐκ τούτου γενήσεται . καὶ ταῦτα γελοίου χάριν παρείληπται . ἢ καὶ πρὸς τὴν ἀθεότητα Σωκράτους , ὅτι | ||
| ἀναγκαίως : ἕνεκα γὰρ τοῦ ὁρᾶσθαι τὸν Αἴαντα ἡ δεῖξις παρείληπται , ἕνεκα δὲ τῆς ἰδίας ποιότητος , ὑπὲρ ἧς |
| οὐδετέρου . . καλὸν δ ' ἐστὶ ] τοῦτο καλεῖται ἐπιδιόρθωσις . . . . φοβηθεὶς γὰρ τὸ εἰπεῖν ἀλλ | ||
| λέγων . Πλεονασμῶν δὲ ἕξ ἐστι σχήματα , προδιόρθωσις , ἐπιδιόρθωσις , προκατάληψις , παράλειψις ἤτοι ὑποσιώπησις , διατύπωσις , |
| ' Ἀντισθένους . καὶ κυνίζειν καὶ κυνισμὸς καὶ κυνικὸς καὶ κυνώδης καὶ κυνοῦχος , καὶ κυνήποδες ἵππων . χρῶμα δὲ | ||
| θέλειν λαμβάνειν τροφήν . Εἰ δὲ διὰ θερμότητα πολλὴν γίνοιτο κυνώδης ὄρεξις , οἶνον μὲν αὐτοῖς οὐ χρὴ διδόναι , |
| ἥμερον καὶ φιλάνθρωπον , καλοκἀγαθίας | ἐραστὴν ἰσότητός τε καὶ ἀτυφίας , ἐν βελτίονι τεταγμένον τάξει , λογισμοῦ προαγωνιστήν , | ||
| τὸν πλαστὸν καὶ φένακα τῦφον ἀντὶ τῆς ἀπλάστου καὶ ἀψευδοῦς ἀτυφίας ἐπαινεῖσθαί τε καὶ θαυμάζεσθαι ; παγκάλως δὲ προσδιέσταλται τὸ |
| μονῳδίαι καὶ οἱ ῥυθμοὶ τῶν χορῶν καὶ ἡ τῶν ἠθῶν μίμησις , ὧν ἀνάγκη τὰ πλείω χρηστὰ φαίνεσθαι , μεταβάλλει | ||
| μιμεῖσθαι πράξεις ἐν τραγῳδίᾳ ἢ νῦν γενομένας ὅτε καὶ ἡ μίμησις αὐτῶν γίνεται . δεῖ οὖν ταύτην τὴν διαφορὰν περὶ |
| ) Ἑρμῆς καὶ ὁ λόγος καὶ λογικῶν τεχνῶν ἡγεμονεύει καὶ πρακτικῶν , ὑποτιθεὶς ἑκάστῃ καὶ ἐφευρέσεις καὶ πανουργίας καὶ ἀφορμάς | ||
| αἱρούμεθα διὰ τὴν εἰρήνην . αἱ μὲν οὖν ἐνέργειαι τῶν πρακτικῶν ἀρετῶν ἐν τοῖς πολιτικοῖς εἰσι καὶ πολεμικοῖς : αἱ |
| : ἐκ τοῦ φημί φήσω πέφηκα πέφημαι πέφησαι φάσις καὶ ἀφασία , πλεονασμῷ τοῦ μ διὰ τραχύτητα ἀμφασία . . | ||
| ἀφωνία : ἐκ τοῦ φημί φήσω πέφηκα πέφαμαι φάσις καὶ ἀφασία : παρὰ τὸ μὴ δύνασθαι λέγειν . . . |
| γὰρ σώματος διαμονὴ μεταβολή , καὶ τοῦ μὲν ἀθανάτου , ἀδιάλυτος , τοῦ δὲ θνητοῦ μετὰ διαλύσεως . καὶ αὕτη | ||
| ἐπίβουλα , πρὸς τίνα δὲ αὐτοῖς ἀνοχαὶ καὶ οἷον σύμβασις ἀδιάλυτος . λέων μὲν γοῦν , εἰ μὲν ταύρωι μάχοιτο |
| ἐστι λέξις κεχαραγμένη ἐθνικῶς τε καὶ Ἑλληνικῶς , ἢ λέξις ποταπή , τουτέστι ποιὰ κατὰ διάλεκτον , οἷον κατὰ μὲν | ||
| αὐτὴν εἰς τὴν σωρείαν λαβὼν ἐπεσκόπησα κατὰ τὸ πρόσταγμα , ποταπή τις ὑπάρχει , καὶ εὗρον πρώτην καὶ ἀσύνθετον : |
| ἔχοιμεν ἐπιστήμην , ῥᾴδιον ἀπ ' ἐκείνης πεῖσαι λέγοντας : διδασκαλία γάρ ἐστιν ὁ κατὰ τὴν ἐπιστήμην λόγος , τοῦτο | ||
| κηρύττουσιν αὐτοῦ τὸν λόγον , ἵνα διὰ τῆς γαστριμαργίας ἡ διδασκαλία τοῦ λόγου κρατύνηται . . . . . . |
| : ἐκδερῶ σε . τὸ γὰρ ἐκδέρειν μᾶλλον τῶν μαγείρων τέχνη . ἐκδερῶ σε , φησίν , ὥστε ἀπὸ τοῦ | ||
| καὶ οὐ τέχνη : οὐ γὰρ ὅ , τι μὴ τέχνη , καὶ ἀτεχνία εὐθύς . Ἀτεχνία μὲν γὰρ ἀφαίρεσις |
| αἰτία τῆς ἐκφύσεως τῶν τριχῶν . νῦν δὲ περὶ τοῦ θυμοειδοῦς μέρους τῆς ψυχῆς φησιν . ἀφ ' ὧν λέγει | ||
| [ : ἀμνημοσύνη ] . Ὀργιλότης δέ ἐστι κακία τοῦ θυμοειδοῦς καθ ' ἣν εὐκίνητοι γίνονται πρὸς ὀργήν . εἴδη |
| οὖν ὅτι οὐ δύναται γνῶναι αὐτό . ἄρα οὖν ἡ φιλοσοφία γνῶσις τῶν ὄντων εἶναι οὐ δύναται , ὅπου τὰ | ||
| δόξαν θηρᾶται , ἀλλὰ τῇ αὑτοῦ ἀρετῇ . διόπερ ἐπεὶ φιλοσοφία εἰς ἑαυτὸν ἀνηρτῆσθαι ποιεῖ τῷ ἀγαθῷ πάντα , παθῶν |
| ἀγῶνος ὄντος τῷ ῥήτορι διπλοῦ , τοῦ πράγματος καὶ τοῦ ἤθους , καὶ τούτου κρατοῦντος , ἡ περὶ τῶν ἠθῶν | ||
| , ναυάγιον , θηρίον ἄμικτον , καὶ ὅσα ἐν ταῖς ἤθους λοιδορίαις ἔχεις : φιλοτιμουμένῳ δὲ ἔξεστιν εἰπεῖν Σαλμυδησσός , |
| ἡ μνήμη καὶ ἡ ἀνάμνησις ἐπιστήμη τε καὶ νόησις καὶ διανόησις , ἐν δὲ τῷ πρός τι τῆς τε αἰσθήσεως | ||
| ἐπεὶ δὲ συνέζευκται τῇ διανοίᾳ ἡ φαντασία , καὶ οὐδεμία διανόησις φαντασίας ἐκτὸς διὰ τὸ προηγεῖσθαι πανταχοῦ τὴν αἴσθησιν ἐν |