| τοῦτο λέγεις τὰ βέλτιστα , καὶ παρ ' ἑτέροις τοιούτοις εὐδοκιμεῖς : ὥστε εἰ καὶ μὴ τέχνην τιν ' ἔχεις | ||
| θαυμάζειν , εἰ πλημμελείας εὗρες , ἃς ἐκ τοῦ παύειν εὐδοκιμεῖς ; ἤδη τις ἵππον φαύλως ἠγμένον ἐπρίατο πιστεύων αὐτὸν |
| : εἰ δὲ οἴει δεῖν ἅ φαμεν ποιεῖν , μὴ μέλλε πειθόμενος Αἰσχύλωι καὶ ἔτι πρότερον Ἡσιόδωι . . . | ||
| γὰρ ὅγε στήλην Ἀφαρηίου ἐξανέχουσαν τύμβου ἀναρρήξας ταχέως Μεσσήνιος Ἴδας μέλλε κασιγνήτοιο βαλεῖν σφετέροιο φονῆα : ἀλλὰ Ζεὺς ἐπάμυνε , |
| , φησὶν ὁ Εὐριπίδης ἐν Κρήσσαις . καὶ ὡς ὁ Εὔβουλος δ ' ἐν Ὀλβίᾳ ἔφη : ἐν τῷ γὰρ | ||
| , ἤγουν πλουτήσειν . ἐχλευάζοντο δὲ ὑπὸ τῶν κωμικῶν : Εὔβουλος γοῦν φησίν : Ἡμεῖς ποτ ' ἄνδρας Κεκροπίδας ἐπείσαμεν |
| ἵνα μὴ πάλιν σε πλήξῃ χλοεροῦ δένδρου τὸ κέντρον . Μάθε τοῦ ῥόδου τὸ νύγμα , μάθε τῶν πόνων τὸ | ||
| , λύει γαστέρα , ἐπὶ πλέον ἑψηθεῖσα , ἐπέχει . Μάθε δὲ καὶ τὰς ἀπὸ τῆς κράμβης θεραπείας . ἔστιν |
| ἥλιος ὁ γλυκυφεγγής . Σῆι δυνάμει Νείλου ποταμοὶ πληροῦνται ἅπαντες ὥρηι ὀπωρινῆι , καὶ λαβρότατον χεῖθ ' ὕδωρ γαῖαν πᾶσαν | ||
| ] ? ἐμβεβαυι [ [ ἐπιειμέναι ] ? εἴαρος [ ὥρηι [ ] ηνης νηο ! [ [ ] ν |
| μάλ ' αὖθις ; ἄταφος ἔπιτνε δίχα τε παντός . Ἄγε με , καὶ τότ ' ἐπενάριξον . – – | ||
| . Ναί , φησίν , κεκολόβωται γὰρ τὸ σῶμα . Ἄγε , ὁ δὲ τὴν ὀσφρασίαν αὐτὴν ἀπολωλεκὼς οὐδὲν ἀπολλύει |
| . ἔστι δ ' ἀπὸ οἴνου σπονδή , σπεῖσαι ἀποσπεῖσαι ἐπισπεῖσαι , ἀπόσπονδος ἄσπονδος ἔνσπονδος ὁμόσπονδος ἡμίσπονδος ἐνσπονδότατος ἀσπονδότατος , | ||
| ' ἡσυχίας : ἐπὰν δὲ παύσωνται δειπνοῦντες , αἰτήσαντα φιάλην ἐπισπεῖσαι κατὰ τῆς τραπέζης καὶ μνηστεύεσθαι τὴν παῖδα πολλὰ ἐπαινοῦντα |
| Θεογένης , Εὐρυπτόλεμος , Μαντίθεος , σὺν δὲ τούτοις Ἀργεῖοι Κλεόστρατος , Πυρρόλοχος : ἐπορεύοντο δὲ καὶ Λακεδαιμονίων πρέσβεις Πασιππίδας | ||
| ἀστρονόμοι ἔνιοι οἶον Ματρικέτας ἐν Μηθύμνηι ἀπὸ τοῦ Λεπετύμνου καὶ Κλεόστρατος ἐν Τενέδωι ἀπὸ τῆς Ἴδης καὶ Φαεινὸς Ἀθήνησιν ἀπὸ |
| ἐπὶ νοῦν βαλλόμενος : φησὶ γάρ που οὗτος : ἔγχεε κέρναις ἔνα καὶ δύο . ἐν τούτοις γάρ τινες οὐ | ||
| τὸν χείμων ' , ἐπὶ μὲν τίθεις πῦρ ἐν δὲ κέρναις οἶνον ἀφειδέως μέλιχρον , αὐτὰρ ἀμφὶ κόρσαι μόλθακον ἀμφι |
| * καὶ ἐκκλῖναι . ἐπὶ τῶν διαδιδρασκόντων τοὺς θηρευτάς . Ἐλέφαντα ἐκ μυίας ποιεῖς : ἐπὶ τῶν τὰ μικρὰ ἐπαιρόντων | ||
| εἰρήνην αἰτούμενος : τυχὼν δὲ ὧν ἤθελε , τὸ ὄρος Ἐλέφαντα μετωνόμασεν : καθὼς ἱστορεῖ Δέρκυλλος ἐν γʹ Περὶ ὀρῶν |
| ἀμφικόμους ἀκαλήφας : εἰς ταὐτὸν μίξας δ ' αὐτὰς ἐπὶ τηγάνου ὄπτα , εὐώδη τρίψας ἄνθη λαχάνων ἐν ἐλαίῳ . | ||
| μέλι , οἶνος , σιδίων βραχὺ καὶ πεπέρεως : ἀπὸ τηγάνου δίδου . Ἡ Πολυειδοῦς σφραγὶς κοιλιακοῖς , δυσεντερικοῖς , |
| ἔχων τις κύνα Μελιταῖον καὶ ὄνον διετέλει ἀεὶ τῷ κυνὶ προσπαίζων : καὶ δή , εἴ ποτε ἔξω δειπνοίη , | ||
| ἐρῶ καὶ διὰ τοῦτο κάμνω τὴν ψυχήν , ὁ Μίλων προσπαίζων αὐτῷ τὴν φίλην αὐτοῦ μάντιν καλαμαίαν φησίν , ἐπεὶ |
| ἔθος : ἐδόκουν γὰρ ἐν τοῖς γάμοις σήσαμον διδόναι . σησαμὴ : πλακοῦς γαμικὸς ἀπὸ σησάμων πεποιημένος διὰ τὸ πολύγονον | ||
| ἔθος : ἐδόκουν γὰρ ἐν τοῖς γάμοις σήσαμον διδόναι . σησαμὴ : πλακοῦς γαμικὸς ἀπὸ σησάμων πεποιημένος διὰ τὸ πολύγονον |
| . εἴποι δ ' ἄν τις ζωμοὺς καρύκην καρυκεύματα , καταχύσματα , ἀβυρτάκην , παροψίδα : ἔστι δὲ καὶ τοῦτο | ||
| καὶ τὸ βαῦνος . παίζει δὲ ὡς ἀδδηφάγον αὐτόν . καταχύσματα : ὅτι τῶν νεωνήτων δούλων τὸ παλαιὸν τῶν πρώτως |
| ἔχω , ὅσς ' ἔμαθον καὶ ἐφρόντισα καὶ μετὰ Μουσῶν σέμν ' ἐδάην : τὰ δὲ πολλὰ καὶ ὄλβια τῦφος | ||
| ῥανίσιν νοτερόν : πτηνῶν τ ' ἀγέλας , αἳ βλάπτουσιν σέμν ' ἀναθήματα , τόξοισιν ἐμοῖς φυγάδας θήσομεν : ὡς |
| δὴ ταῦτα νωγαλεύματα , κόγχαι τε καὶ σωλῆνες αἵ τε καμπύλαι καρῖδες ἐξήλλοντο δελφίνων δίκην . Σώφρων δὲ τὸν σωλῆνα | ||
| ταῦτα νωγαλεύματα , κόγχαι τε καὶ σωλῆνες , αἵ τε καμπύλαι καρῖδες ἐξήλλοντο δελφίνων δίκην εἰς σχοινόπλεκτον ἄγγος . βαυκά |
| Ἀσκληπιόν , τραγήμασιν χαίρω δὲ μᾶλλον . εὖ πάνυ . τραγήματ ' αἰσθάνομαι γὰρ ὅτι νομίζεται τοῖς νυμφίοις μετιοῦσι τὴν | ||
| δύο Χῖα , Θάσια τέτταρα , μύρον , στεφάνους , τραγήματ ' , ἔριφον , ταινίας , ὄψον , μάγειρον |
| , εἰ δὲ μή , εἰς ὑδρέλαιον , ἐν ᾧ ἀφήψηται γλήχων , δάφνης φύλλα καὶ τὰ ὅμοια , πυρία | ||
| , ἐμβροχαὶ δι ' ἐλαίου θερμοῦ καὶ γλυκέος ἐν ᾧ ἀφήψηται πήγανον καὶ ἄνηθον , καὶ εἰ μὴ ἀντιπίπτει ἡ |
| βλέννος λέγεται : ἔστιν ἰχθὺς παραπλήσιος κωβίῳ . Ἐπίχαρμος δὲ βαίονας , εἴρηται . . . . βεμβράς : εἶδος | ||
| βλέννος λέγεται : ἔστιν ἰχθὺς παραπλήσιος κωβίῳ . Ἐπίχαρμος δὲ βαίονας , εἴρηται . . . . βεμβράς : εἶδος |
| ἔγχαλκος ἀφόρητον κακόν . Μηδὲν πονηρὸν πραγματεύου συμποιεῖν . Μόνος βάδιζ ' ἢ δεύτερος , τρίτος δὲ μή . Μηδέποτε | ||
| οὖν , ἐπειδὴ τοῦτο κεχάρηκας ποιῶν , ἐκεῖσε μὲν μηκέτι βάδιζ ' , ἀλλ ' ἐνθάδε αὐτοῦ μένων δίκαζε τοῖσιν |
| Κόλχους φησὶ κληθῆναι ἀπὸ Κόλχου τοῦ Φάσιδος . Ὑπόκειται Σιμαίθα Δέλφιδος Μυνδίου τινὸς ἐρῶσα , ὃν παιδικοῖς προσλιπαροῦντα ἐν παλαίστρᾳ | ||
| τέτυγμαι ; πάσς ' ἅμα καὶ λέγε ταῦτα : τὰ Δέλφιδος ὀστία πάσσω . ἶυγξ , ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν |
| ἄμυλος ἐγκύμων , κίχλαι ἑκκαίδεχ ' ὁλόκληροι μέλιτι μεμιγμέναι , λαγῷα δώδεκ ' ἐπισέληνα . τἄλλα δὲ ἤδη τάδ ' | ||
| μεθόδῳ χρῆται πρὸς Κλέωνα , καὶ ἁρπάζων τὰ τοῦ Κλέωνος λαγῷα δίδωσι τῷ Δήμῳ . ΓΓΘ ἄλλως : ἀπατήσας Ἀγοράκριτος |
| τὰ περὶ αὐτοῦ ποιοῦντες ἐκκλησιάζοντά φασιν αὐτὸν ἐπὶ στρατο - πέδου ζόφου κατασκήψαντος ἐξ αἰθρίας καὶ χειμῶνος μεγάλου καταρραγέντος ἀφανῆ | ||
| Πλούσιος . πολυούσιός τις ὤν . Πεσεῖν . ἀπὸ τοῦ πέδου . Πεσσός . ὁ πίπτων ὁμοίως ἐν τῷ βάλλεσθαι |
| † , οὐχ † ἱστοριογράφον † λέγουσιν οἱ Ἀττικοί . καθεδοῦμαι : τὸ καθεδοῦμαι καὶ καθεδῇ καὶ καθεδεῖται Ἑλληνικά , | ||
| παρὰ τοῦ πνεύματος δύναμιν τοῦ λόγου λαβών , ἐγὼ δὲ καθεδοῦμαι δέγμενος Αἰακίδην ὁπότε λήξειεν ἀείδων . Ἀπῄειν ἐπὶ τὴν |
| Ἐπιδαύρου Δίωνα τῆς ἐν τῇ Ἀργολίδι . ἐχόμενοι δὲ τούτων Ἀξιόνικός ἐστιν Ἀχαιὸς ἐκ Πελλήνης , ἐκ δὲ Ἑρμιόνος Θεάρης | ||
| Ἐπιδαύρου Δίωνα τῆς ἐν τῇ Ἀργολίδι . ἐχόμενοι δὲ τούτων Ἀξιόνικός ἐστιν Ἀχαιὸς ἐκ Πελλήνης , ἐκ δὲ Ἑρμιόνος Θεάρης |
| ] ἀποθραύσματα τὰ ὑποκάτω τοῦ ἄρτου . τὰ δὲ τοιαῦτα ψώθια καὶ ἀτταράγους ἐκάλουν τινές . ψωλὸν γενέσθαι δεῖ σε | ||
| πλησίον Χίου . λέλεκται δὲ ἐπὶ τῶν εὐτέλειαν σημαινόντων . ψώθια : τὰ ὑπερωπτημένα [ τῶν ἄρτων ] ἀποθραύσματα τὰ |
| ζωμήρυσιν φέροις : ὀβελίσκους δώδεκα : κρεάγραν : θυΐαν : τυρόκνηστιν παιδικήν : στελεόν : σκαφίδας τρεῖς : δορίδα : | ||
| γὰρ ἐσκαλῶ . Λάβητι μάρτυρας παρεῖναι τρύβλιον , δοίδυκα , τυρόκνηστιν , ἐσχάραν , χύτραν , καὶ τἄλλα τὰ σκεύη |
| γένηται ἀνελόμενοϲ ἀπόθου , ὡϲ εἴρηται . ἐκλαμβάνεται δὲ καὶ λιγνὺϲ ἐκ τῆϲ ῥητίνηϲ , ὥϲπερ ἐπὶ τοῦ λιβάνου προείρηται | ||
| φλεγμονῶν , ϲταλτικὴν καρκινωμάτων . τὸν αὐτὸν δὲ τρόπον ϲκευάζεται λιγνὺϲ καὶ ἐκ τῆϲ ϲμύρνηϲ καὶ ἐκ τοῦ ϲτύρακοϲ . |
| ἰχθύς : Βίνη ἡ πόλις : ῥινὴ τὸ ἐργαλεῖον τοῦ χαλκέως : σεσημείωται τὸ πείνη ὁ λιμὸς διὰ τῆς ει | ||
| χαλκέως , συνῆκε δὲ οὕτως : ὁπόσα ἐν τῇ τοῦ χαλκέως ἑώρα , παρέβαλεν αὐτὰ πρὸς τὸ ἐκ Δελφῶν μάντευμα |
| πονηρίαν οὔσας τοιαύτας ὀλίγον ὕστερον ἐροῦμεν , ἂν ἔτι δοκῇ νῷν : τὰς δὲ ψευδεῖς κατ ' ἄλλον τρόπον ἐν | ||
| κατ ' εἰρωνείαν χ ' ἅτεροι ] ἔκθλιψις καὶ κρᾶσις νῷν ] ἡμῖν ἄλφιτα ] ἄλευρα πονήρους ] ἐπιπόνους , |
| ὅντινα χρὴ διδόναι δίκην ἀντιλέγειν , ἀλλ ' ὡς οὐ πεποίηκ ' ἐπιδεικνύναι . τὸν αὐτὸν δὴ τρόπον , Ἀνδροτίων | ||
| ὀρθῶς ἀγανακτεῖς : ἔστι γάρ ς ' ἐψευσμένος ἄτοπόν τε πεποίηκ ' . εἰ δ ' ἐπὶ τοῖς αὐτοῖς νόμοις |
| γάμῳ βαιόνας τινας ἰχθῦς καλεῖ : ἄγε δὲ τρίγλας τε κυφὰς κἀχαρίστους βαιόνας . καὶ παρ ' Ἀττικοῖς δὲ παροιμία | ||
| δὲ τοῦ συμβεβηκότος Ἐπίχαρμος ὀνομάζει αὐτὰς κυφάς : τρίγλας τε κυφὰς κἀχαρίστους βαιόνας . Σώφρων δὲ τριγόλας τινὰς ὀνομάζει . |
| μοι σκόλιόν τι λαβὼν Ἀλκαίου κἈνακρέοντος . καὶ δελφακίων ἁπαλῶν κωλαῖ καὶ χναυμάτια πτερόεντα ἐθέλω βάψας πρὸς ναυτοδίκας ξένον ἐξαίφνης | ||
| οἴμοι δὲ κωλῆς : 〚 Τοῦ κώληκος λεγομένου . 〛 κωλαῖ τὰ ἐμπρόσθια μέρη τῶν ἱερείων . ἔστι δὲ ἱερὸς |
| ἐπ ' ἐχεοδήκτων εἰρημένοιϲ , ὡϲ ἱϲτορεῖ Ἀπολλώνιοϲ ἐν τοῖϲ Εὐπορίϲτοιϲ , ἐν δὲ τοῖϲ Ϲτράτωνοϲ οὐ κεῖται περὶ διψάδοϲ | ||
| αὐτοὶ τοῖϲ κοινοῖϲ βοηθοῦνται φαρμάκοιϲ . Ἀπολλώνιοϲ δὲ ἐν τοῖϲ Εὐπορίϲτοιϲ παραινεῖ ὀξάλμῃ δριμείᾳ θερμῇ καταντλεῖν τοὺϲ τόπουϲ καὶ καταπλάϲϲειν |
| εἰς ἐπιγονὴν κακίας μείζονος . Τοιγάρτοι ἀκόλουθα τῆς ῥᾳθυμίας τἀπίχειρα κομίζῃ παρ ' αὐτῶν , οὔτε θύοντος ἔτι σοί τινος | ||
| νύμφην , ἵνα νήπιον υἷα μαστοῖσιν μεθύοντα παρ ' ἀενάοισι κομίζῃ . Ἀμφὶ δ ' ἄρ ' αὐχένι παιδὸς ἀερτάζουσα |
| τοῦ συμβεβηκότος Ἐπίχαρμος ὀνομάζει αὐτὰς κυφάς : τρίγλας τε κυφὰς κἀχαρίστους βαιόνας . Σώφρων δὲ τριγόλας τινὰς ὀνομάζει . ὅτι | ||
| ' ἐν τῶι θέρει . ἆγε δὴ τρίγλας τε κυφὰς κἀχαρίστους βαιόνας . ἦν δ ' ὑαινίδες τε βούγλωσσοί τε |
| σὺν ἔρωτι πότ ' ἦν ἴσον : ἔγραφε δ ' ὡνὴρ εὖ , παρ ' Ὁμηρείην ἀγλαΐην ἐπέων , πισσύγγους | ||
| , ἄριστον ἄνδρα γενέσθαι ἐν Ἀθήνῃσι καὶ δικαιότατον . Οὗτος ὡνὴρ στὰς ἐπὶ τὸ συνέδριον ἐξεκαλέετο Θεμιστοκλέα , ἐόντα μὲν |
| † οἱ στρατηγοί , ἔνθα δὴ ὁ Θρασύβουλος ἔλεξεν : Ὑμῖν , ἔφη , ὦ ἐκ τοῦ ἄστεως ἄνδρες , | ||
| τὰ νῦν δίκαια πράσσεις οὔθ ' ἃ πρόσθεν εἴργασαι . Ὑμῖν ἂν εἴη τήνδε καιρὸς ἐξάγειν ἄκουσαν , εἰ θέλουσα |
| πρὸς τὸν Ἀργᾶν οὗτος ; ἡμέρας δρόμῳ κρείττων . καὶ Ἀναξανδρίδης ἐν Ἡρακλεῖ : ὃ μὲν γὰρ εὐφυής τις εἶναι | ||
| τῷ σχήματι , παρόμοιον πλοίῳ ὃ καλεῖται κύμβη . καὶ Ἀναξανδρίδης ἐν Ἀγροίκοις : μεγάλ ' ἴσως [ ποτήρια ] |
| ” ἔκτεινα , τὸν ἐμαυτοῦ δεσπότην , τάδε μοι τὰ στίγματα ἐγχαράξαντα . “ οἱ μὲν δὴ τὴν κεφαλὴν αὐτὸν | ||
| κλαίειν . ἤδη δὲ καὶ ἄλλα ἤκουσα , τοῖς γρυψὶ στίγματα ὁποῖα καὶ ταῖς παρδάλεσιν εἶναι , καὶ ὡς οἱ |
| διεξέρχονται , καὶ παρακαλοῦσι τοὺς κάτω θεοὺς δέξασθαι σύνοικον τοῖς εὐσεβέσι : τὸ δὲ πλῆθος ἐπευφημεῖ καὶ ἀποσεμνύνει τὴν δόξαν | ||
| , ἀλλὰ κατὰ θείαν πρόνοιαν , μάλιστα τοῖς ἀγαθοῖς καὶ εὐσεβέσι τῶν ἀνθρώπων , βεβαιοῖ τὰ ὑπὸ Ἀνδροκύδου ἐν τῷ |
| μὲν ἀμάρακον , προσκινῶν δὲ σέλινα , γελῶν δ ' ἱπποσέλινα καὶ κοσμοσάνδαλα βαίνων , ἔγχει κἀπιβόα τρίτον παιῶν ' | ||
| πάνυ καθέφθους , καὶ κρῆθμα , καὶ μάραθρα , καὶ ἱπποσέλινα , καὶ ἀσπαράγους , καὶ σικυοὺς , καὶ ὅσα |
| ' ὄλην ξύσηι : αἰ δορκαλῖδες δὲ λιπαρώτεραι πολλόν ἐν τῆισι φύσηις τοῖς τε δικτύοις κεῖνται τῆς ληκύθου ἠμέων τῆι | ||
| καὶ δύο καὶ πλείονα , καὶ ἕκαστον τῶν ζώιων ἐν τῆισι μήτρηισιν ἐν κόλπωι καὶ ὑμένι ἐστί , καὶ ταῦτα |
| , αἵ μ ' ἀπώλεσαν : οἷς θεὸς ὁ μέγας Ὀλύμπιος ποίνιμα πάθεα παθεῖν πόροι , μηδέ ποτ ' ἀγλαΐας | ||
| χαίρων τῷ διδάσκειν , ἡμεῖς δὲ ἀκούοντες , ἐγὼ καὶ Ὀλύμπιος . οἶμαι δὲ καὶ αὐτόν σε νῦν τὴν ἐκ |
| γὰρ τὸ δεύτερον τὸ πρότερον . . . . . ὑπερφιάλοισι μεθ ' ἡμῖν . * ) [ ἡ διπλῆ | ||
| ἀντίον ηὔδα : “ Ἀντίνο ' , οὔ πως ἔστιν ὑπερφιάλοισι μεθ ' ὑμῖν δαίνυσθαί τ ' ἀκέοντα καὶ εὐφραίνεσθαι |
| καλοῖς ἀληθέσιν . πότερα θέλεις σοι μαλθακὰ ψευδῆ λέγω ἢ σκλήρ ' ἀληθῆ ; φράζε : σὴ γὰρ ἡ κρίσις | ||
| ὦ πονηρέ , μὴ τὰ μαλακὰ μῶσο , μὴ τὰ σκλήρ ' ἔχῃς . ἐννέα δ ' εἰσὶ διὰ τὸ |
| τῷ πατρὶ προσδραμὼν εἴπῃ πατάξας : Αἶρε πλῆκτρον , εἰ μάχει . Εἰ δὲ τυγχάνει τις ὑμῶν δραπέτης ἐστιγμένος , | ||
| Οὐκ ἐς κόρακας ; Μὴ πρόσιτον . Εἶἑν , καὶ μάχει ; Ὁ Διτύλας χὠ Σκεβλύας χὠ Παρδόκας , χωρεῖτε |
| ] τ ' οὖσα του [ ⌊ διὰ τί Κράτεια φρ [ ! ] ? [ ὁ τοῦτο ? ⌊ | ||
| ! ] ! ! [ διὰ τί , Κράτεια , φρ ! ? [ ὁ τοῦτο πράξαϲ ἑ ? ! |
| ὥστε δῆλον ἐν παραθέσει δεῖ αὐτὸ ἀναγινώσκειν . τὸ δὲ βάσκε ἀπὸ τοῦ βάσκω , τοῦτο δὲ παρὰ τὸ βῶ | ||
| νέα ἄχη τοῦ Ξέρξου . ὡς ἐπῳδῇ δὲ κέχρηται τῷ βάσκε πάτερ Δαρειάν . ἐπιτετάνυσται γὰρ καὶ ἐξήπλωται στυγερὰ καὶ |
| τὸ ἔρευθοϲ τοῦ ὀφθαλμοῦ : καὶ ϲτρύχνοϲ δὲ ἅμα γλυκεῖ λειωθεὶϲ καὶ ἐπιβληθεὶϲ τῷ ἄνθρακι παραυτίκα τοῦτον ἀφανῆ πεποίηκε . | ||
| ϲκιρρωθένταϲ ὀνίνηϲιν , ὥϲπερ καὶ ὁ τῆϲ καππάρεωϲ φλοιὸϲ ὄξει λειωθεὶϲ καὶ καταπλαϲθείϲ , ὃϲ δὴ καὶ πινόμενοϲ δι ' |
| χωρεῖθ ' ὡς τάχιστ ' ἄντρων ἄπο , βότρυος ἐμοὶ πῶμ ' ἀντιδόντες εὐίου . οἴμοι : Κύκλωψ ὅδ ' | ||
| . αἰαῖ : πῶς ἂν δροσερᾶς ἀπὸ κρηνῖδος καθαρῶν ὑδάτων πῶμ ' ἀρυσαίμαν , ὑπό τ ' αἰγείροις ἔν τε |
| καὶ τὰ τῆς γαστρὸς δυσδιαχώρητα , τοτηνικαῦτα πληθὺν περιττωμάτων διαγνοὺς δέχου τὸ βοήθημα : οὐ γὰρ τὴν τυχοῦσαν λήψῃ ὠφέλειαν | ||
| γὰρ ἂν ἐμβαίη ἑκών . Ἕπου νῦν , δραπέτα : δέχου τοῦτον σύ , πορθμεῦ , καὶ τὸ δεῖνα , |
| [ ] , ἀλλὰ σὺν ? ? τοῖς γέρουσιν [ καθίζανε ] ? [ ] ? . ἦ σοῦ πορευθέντος | ||
| εἰ θέρμην ἔχουσα τυγχάνω . Δεῖπνον παρασκεύαζε , σὺ δὲ καθίζανε . Πότε σὺ ἤκουσας αὐτοῦ ; πρωπέρυσιν ἔτος τρίτον |
| ὑπὸ τούτων τῶν τριχῶν εἱλκόμην , κονδύλους ἔλαβον . ” Ἐπικράτης : Ἰσαῖος ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν Μακεδονίᾳ ῥηθέντων | ||
| ἐν τῷ περὶ τῆς πρεσβείας . ἕτερος δ ' ἐστὶν Ἐπικράτης οὗ μνημονεύει Λυκοῦργος ἐν τῷ περὶ διοικήσεως , λέγων |
| κέλομαι τὸν ποιμένα . τὶν δέ , Κομᾶτα , δωρεῖται Μόρσων τὰν ἀμνίδα : καὶ τὺ δὲ θύσας ταῖς Νύμφαις | ||
| μέλλει λέξαι καὶ ἴσως ἂν ἐκ τῆς ἀηδίας καὶ ὁ Μόρσων ἡμιθνὴς γενήσεται ἢ καὶ τέλος θάνῃ . ἢ ζῶντ |
| καὶ ἤδη τῶν τελειοτέρων . κέχρηται δὲ αὐτῇ Ἀριστοφάνης ἐν Προάγωνι καὶ Πλάτων ὁ φιλόσοφος ἐν Γοργίᾳ , λέγων “ | ||
| οἶδα μόνος . καὶ ὁ Μάγνος ἔφη : Ἀριστοφάνης ἐν Προάγωνι : τί οὐκ ἐκέλευσας παραφέρειν τὰ ποτήρια ; Σώφρων |
| ἀναμεῖναι οὐκ ἂν ὑπομείναι πολὺν χρόνον οὐθένα . καὶ οὔτε ᾆσαι οὔτε ῥῆσιν εἰπεῖν οὔτε ὀρχήσασθαι ἂν ἐθελήσειεν : δεινὸς | ||
| χθονὸς ἀναγορευθῆναι , καὶ πρὸς τοὺς θεοὺς ὕμνον καὶ εὐχὴν ᾆσαι τοιαύτην , δοίητέ μοι , θεοὶ , πορθῆσαι τὰς |
| τοῦ φιλοσόφου τὰ περὶ τὰς προρρήσεις ἱστορηκότος εἰπόντος τε ὡς διψήσας ποτὲ ἐν Μεταποντίωι καὶ ἔκ τινος φρέατος ἀνιμήσας καὶ | ||
| πεπλησμένοι ὑδάτων διψῶσιν , οἱ δὲ χρημάτων . ” Πλάτων διψήσας πολλάκις ἐκ τοῦ φρέατος ἀνιμᾶτο τὸ ὕδωρ καὶ ἐξέχεεν |
| πλείους . ὁ γοῦν ἑξήκοντα ἀριθμὸς εἰς ἓξ συμπληρωθέντος τοῦ συμποσίου ἄρξεται οὕτως . εἰσῆλθεν εἰς τὸ συμπόσιον ὁ πρῶτος | ||
| καινὸς Ζεὺς μετὰ τῶν ὑπηκόων γελώμενος θεῶν ἔφυγεν ἐκ τοῦ συμποσίου , ὡς Ἡγήσανδρος ἱστορεῖ : μνημονεύει δὲ τοῦ Μενεκράτους |
| οὐ μόνον ἐξ αὐτοῤῥίζων , ἀλλὰ καὶ ἐκ μοσχευμάτων τουτέστι παρασπάδων . εἰ δὲ μέλλεις αὐτόῤῥιζα φυτεύειν , ἔστω ταῦτα | ||
| δένδρα ἀπὸ σπέρματος χρήσιμα πρὸς φυτείαν : ἕτερα δὲ ἀπὸ παρασπάδων , τῶν καλουμένων μοσχευμάτων : τινὰ δὲ ἀπὸ πασσάλου |
| ρʹ ἢ καὶ ςʹ , δράγματα δέ εἰσιν ὅσα ὁ θερίζων λαμβάνει ἐν τῇ ἀριστερᾷ χειρί , παρὰ τὸ δράττειν | ||
| πίθον . ἐργάζεται δ ' ἐλαφρὰ πρὸς τὰ σιτία ὄγμον θερίζων : τῇ μιᾷ δ ' ἐν ἡμέρᾳ † δαινυσίτ |
| ἔσῃ τέλειος : ἐὰν ἀγγαρεύσῃ σέ τις μίλιον ἕν , ὕπαγε μετ ' αὐτοῦ δύο : ἐὰν ἄρῃ τις τὸ | ||
| ὃν ὅπως ἐγχυτριεῖς . ὕπαγ ' , ὦ παῖ , ὕπαγε . ἐθελήσεις τί μοι οὖν , ὦ πάτερ , |
| . Τὰ ξηρὰ κόψας , σήσας , τρῖβε ἐν θυίᾳ μολυβδίνῃ καὶ δοίδυκι μολυβδίνῳ μετ ' οἴνου ξέστας τέσσαρας : | ||
| κασσιτερίνῃ , καὶ ἀνορθοῦν ὁμοῦ , ἐὰν δέηται , ἢ μολυβδίνῃ , ἀρξαμένη ἐκ λεπτῆς , εἶτα παχυτέρῃ , ἢν |
| ἄμαξαν ἤδη , ἀπὸ δὲ ἰάμβου φιλωτέρα ἄρτι γάρ οἱ Σικελὰ μὲν Ἔννα . τοὺς δὲ μετὰ τὸν πρῶτον πόδα | ||
| τρώγειν ἀνάγκαζ ' αὐτὸν ἐξ οἴνου συχνούς . Καὶ πνικτὰ Σικελὰ πατανίων σωρεύματα . Ἀλλ ' εἰσὶ φιάλαι πέντε , |
| ! ! ! ! ! ! ! ] ταχέως ? ἔνεγκ ' ἄνωθεν ? [ ! ! ! ! ! | ||
| καὶ τἀγαθὰ καὶ τὰ κακὰ δεῖ πταίοντα γενναίως φέρειν . ἔνεγκ ' ἀτυχίαν καὶ βλάβην εὐσχημόνως . τοῦτ ' ἔστιν |
| Ἅιδου καὶ Αἰθέρος : ὁ δὲ τὴν Τιτανομαχίαν γράψας ἐξ Αἰθέρος φησίν , Ἀκουσίλαος [ ] δ ' ἐκ Χάους | ||
| Γῆς : Σιμωνίδης Ἄρεος καὶ Ἀφροδίτης : Ἀκουσίλας Νυκτὸς καὶ Αἰθέρος : Ἀλκαῖος Ἴριδος καὶ Ζεφύρου : Σαπφὼ Ἀφροδίτης καὶ |
| ; ἀνὴρ κακοδαίμων . κατὰ σεαυτόν νυν τρέπου . ὦ σκληρὲ δαῖμον : ὦ τύχαι θραυσάντυγες ἵππων ἐμῶν : ὦ | ||
| τρέπου ] μετάβαλε . ἀπὸ τοῦ δράματος τοῦ Ξενοκλέους . σκληρὲ ] κακέ , κακή . . τύχαι ] δυστυχίαι |
| καὶ ἀπόγραψαι πάντα ἕκαστα ἐν ᾧ ἐστιν οἴκῳ . εἶτα γράψον ἐν τῷ τοιούτῳ θέματι τοὺς κατὰ πῆξιν ἀστέρας καὶ | ||
| δὲ ἐν Πυτίνῃ : Ὑπέρβολον δὲ ἀποσβέσας ἐν τοῖς λύχνοισι γράψον . Γ πρῶτον δ ' ὅ τι πράττει Γ |
| ὅ ἐστι μὴ μελλήσηι πρὸς τιμωρίαν Κλυταιμήστρας τὸ θεῖον . εὐχομένοις ] τὸ κατ ' εὐχὴν ἡμῖν πληρωθείη . ἐγγενὴς | ||
| , ἐμοὶ δὲ καὶ Πυθαγόρᾳ διὰ τοῦτο σχῆμα γέγονε διαλεγομένοις εὐχομένοις θύουσι . καθαρὸν δὲ καὶ τὸ ἐννυχεύειν ὑπ ' |
| καὶ πονηρός . ἀλλ ' ἔγωγε τἀναντία ἔπραττον , ὦ Μηνύκιε , καὶ ὅπως ἡ βουλὴ τῶν κοινῶν διὰ παντὸς | ||
| μοι πίστιν . Ὅταν δὲ φίλους ἔτι καλῇς , ὦ Μηνύκιε , τοὺς ἐξελάσαντάς με καὶ πατρίδα τὴν ἀπαρνησαμένην , |
| . εἰ δ ' ἐθέλεις , σὺ κόμισσον ἐνὶ σταθμοῖσιν ἐρύξας : εἵματα δ ' ἐνθάδ ' ἐγὼ πέμψω καὶ | ||
| δῖος ἀμύμονα Βελλεροφόντην ξείνις ' ἐνὶ μεγάροισιν ἐείκοσιν ἤματ ' ἐρύξας : οἳ δὲ καὶ ἀλλήλοισι πόρον ξεινήϊα καλά : |
| ἀλλήλας διαλεγομένων δωριστὶ καὶ πολλῷ τῷ α χρωμένωνοἷον θᾶσαι , Πραξινόα , θᾶσαι , φίλα καὶ γραιᾶν ἀποτίλματα πηρᾶν καὶ | ||
| ἀντὶ τοῦ πορρωτέρω . ταῦθ ' ὁ πάραρος : ἡ Πραξινόα ταῦτά φησι περὶ τοῦ ἰδίου ἀνδρός , ὅτι μακρὰν |
| Φοίβου λάλον πιόντες ὕδωρ μεμηνότες βοῶσιν : ἐγὼ δὲ τοῦ Λυαίου καὶ τοῦ μύρου κορεσθείς καὶ τῆς ἐμῆς ἑταίρης θέλω | ||
| τέλος . παίξω , γελάσω , χορεύσω μετὰ τοῦ καλοῦ Λυαίου . Ἡ καλόν ἐστι βαδίζειν ὅπου λειμῶνες κομῶσιν , |
| ἐν τοῖς σώμασι καὶ τὰ περὶ τὰς ψυχὰς πάθη τῶν ἐπιβουλευομένων : ἐκστάσεις γὰρ καὶ παραφροσύναι καὶ ἀφόρητοι μανίαι κατασκήπτουσι | ||
| λαχών . Δαφνίνην φορῶ βακτηρίαν : ἐπὶ τῶν ὑπό τινων ἐπιβουλευομένων . Παρόσον ἀλεξιφάρμακον ἡ δάφνη . Δευτέρων ἀμεινόνων : |
| τάγηνον παρὰ τοῖς ἀρχαίοις , ἀπὸ τηγάνου τ ' ἔφασκεν ἀφύας φαγεῖν , φησὶ Φερεκράτης . Εὔβουλος : ῥιπὶς δ | ||
| δ ' ἐν Ἥβας γάμῳ ἐν μεμβράσι καὶ καμμάροις τὰς ἀφύας καταριθμεῖται διαστέλλων τὸν λεγόμενον γόνον . Ἱκέσιος δέ φησι |
| μοίρας ἐκτίθεται . ἐκκείσθω δὲ καὶ τὰ παρ ' ἄλλοις ἐκτεθέντα φιλοκαλίας χάριν ὑπὲρ τοῦ τὸν ὡροσκόπον εὑρεῖν παχυμερῶς εἰ | ||
| ἀνατλᾶσα . ἔθρεψεν ] ἤγουν ἀνέθρεψεν αὐτὸν τὸν Ἀλέξανδρον τις ἐκτεθέντα . σαίνων ] τὸ σαίνων πρὸς τὸ φαιδρωπός καὶ |
| , ἐσχαρίς , τράγημα δοτέον ἔτι , πλακοῦντος ἁπτέον . κατάκεισο κἀκείνας κάλει . συναγώγιμον ποιῶμεν . ἀλλ ' εὖ | ||
| ' , ἔφη φάναι , Σώκρατες , παρ ' ἐμὲ κατάκεισο , ἵνα καὶ τοῦ σοφοῦ ἁπτόμενός σου ἀπολαύσω , |
| γνώσω γνώμων γνώμονος καὶ ἐν συνθέσει ἐπιγνώμων ἐπιγνώμονος , νοήσω νοήμων νοήμονος , ἐλεήσω ἐλεήμων ἐλεήμονος , παλαίσω Παλαίμων Παλαίμονος | ||
| ἔσμεν νοήμονες . Εἴρηκε γὰρ ὑποκατιὼν οὕτως : Ἐὰν ᾖς νοήμων καὶ ποιήσῃς ὡς γέγραπται , ἔσῃ μακάριος : νικήσεις |
| τοῦ οἴνου , καὶ κατὰ κεράμιον ποίει οὕτως , καὶ ἀποτίθεσο . Ἀλθαίας ῥίζας ξηρὰς ἐπιξέσας εἰς τὸν οἶνον , | ||
| καὶ ἀποτίνειν τὰς χάριτας . ἔρρωσο . τῶν τε ἰσχάδων ἀποτίθεσο ἵν ' ἔχῃς εἰς τὸ χεῖμα , καὶ τῶν |
| ὀρφανὸν ἀνδρῶν χορεύσιος ἦλθον ἔταις ἀμαχανίαν ἀλέξων ? [ ] τεοῖσιν ἐμαῖς τε τιμαῖς ? [ ] : ἤτορι δὲ | ||
| ἴδηαι , πῶς ἔρξεις , φίλε τέκνον , ἐπὴν ἐρίφοισι τεοῖσιν , οὕς ποτε θῆρα πέλωρον ὑπεκπροφυγὼν ἱκέτευσας , τοῖσι |
| τραχὺς φαίνηται τοῖς πλάθεσι μήτ ' εὐκαταφρόνατος , ἀλλὰ καὶ ἁδὺς καὶ ἀμφιστραφής . τεύξεται δὲ τούτων , αἴκα πρᾶτον | ||
| ὡς αὐλὸν Ἀθάνα , ὡς χέλυν Ἑρμάων , κίθαριν ὡς ἁδὺς Ἀπόλλων . ταῦτά νιν ἐξεδίδασκον : ὃ δ ' |
| πάλαι μύστου , ὁ δὲ νῦν πρῶτον εἰς μύστας τελῶν κρίνεις τὸν μυσταγωγόν ; ἀρχαῖον δέ μοι δοκεῖς περὶ Μώμου | ||
| οὐχ ᾗ ' γὼ λέγω , ἀλλ ' ᾗ σὺ κρίνεις : εἰ δ ' ἐλευθέραν με δεῖ ζῆν , |
| δ ' αὖ πύματόν με φίλασον : κἂν νεκρῷ χάρισαι τεὰ χείλεα . μή με φοβαθῇς : οὐ δύναμαι † | ||
| τοι γλυκίων ὑποκόλπιος ; ἄλλον ἰοῖσα θάλπε φίλον . τήνῳ τεὰ δάκρυα ; μᾶλα ῥεόντω . μάστακα δοῖσα τέκνοισιν ὑπωροφίοισι |
| τῶι Πυδοδώρου τοῦ Σικυωνίου υἱῶι ἀποκειρομένωι τὴν κόμην , ὄντι καλῶι συγγενόμενον τὰ Συβαριτῶν ἀναθήματα , στλεγγίδια χρυσᾶ τέσσαρα : | ||
| τοὺς Σατύρους γελῶντας καὶ χρυσέους Ἔρωτας καὶ Κυθέρην γελῶσαν ὁμοῦ καλῶι Λυαίωι . Καλλιτέχνα , τόρευσον ἔαρος κύπελλον ἤδη : |
| ἀνένευσαν δέ , ὡς ἔοικεν , οἱ θεοί , καὶ πράξεταί σε δίκην , ὡς εἰκός , Ἀχιλλεὺς πατρικῆς ἀριστείας | ||
| ἀνένευσαν δέ , ὡς ἔοικεν , οἱ θεοί , καὶ πράξεταί σε δίκην , ὡς εἰκός , Ἀχιλλεὺς πατρικῆς ἀριστείας |
| δὲ ἀθέων . κζʹ . τοῖς ἐν Δελφοῖς ἱερεῦσιν . Αἵματι βωμοὺς μιαίνουσιν ἱερεῖς , εἶτα θαυμάζουσί τινες , πόθεν | ||
| ἐν τοῖσιν ἄλλοισι νουσήμασι τοῖσι θανατωδεστάτοισιν οἱ πταρμοὶ λυσιτελέουσιν . Αἵματι δὲ ξυμμεμιγμένον μὴ πολλῷ πτύελον ξανθὸν ἐν τοῖσι περιπλευμονικοῖσιν |
| κεῖνα καὶ Ἑλλάδα γαῖαν ἵκηαι , τιμήεσσα γυναιξὶ καὶ ἀνδράσιν αἰδοίη τε ἔσσεαι , οἱ δέ σε πάγχυ θεὸν ὣς | ||
| δ ' αἰδοῖος ἀλήτης ” καὶ “ σῖτον δ ' αἰδοίη ταμίη παρέθηκε φέρουσα . ” αἰχμηταί οἱ μαχηταί . |
| οὐκ ἐναντιώσεσθαι σφίσι τὴν βουλήν . νῦν μὲν οὖν αὐτοῖς ἀποθεμένοις τὰ ὅπλα καὶ κατιοῦσιν εἰς τὴν πόλιν ἄδειαν ὑπάρξειν | ||
| ᾖ τοῦ μὴ παραχωρεῖν τῆς ἀρχῆς μυρίοις γοῦν ὑπῆρξε τυραννίδας ἀποθεμένοις μηδὲν δεινὸν ὑπὸ τῶν πολιτῶν παθεῖν , αἱ δ |
| παραθῇς , ἀπόλωλεν ἐκείνη . Ἀντιφάνης : τῆς βελτίστης μεσαῖον θυννίδος Βυζαντίας τέμαχος ἐν τεύτλου λακιστοῖς κρύπτεται στεγάσμασιν . οὗτος | ||
| θυννάδος Βυζαντίας τέμαχος ἐν τεύτλου λακιστοῖς κρύπτεται στεγάσμασιν . τῆς θυννίδος τὸ οὐραῖον ἐπαινεῖ καὶ Ἀντιφάνης ἐν Κουρίδι οὕτως : |
| καὶ κατάτυρα καὶ κατέλαια λίαν , ὥσπερ γαλῇ ὀψοποιούντων . Ναυσικράτης δ ' ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐν Περσίδι σπανίως , φησίν | ||
| ἐσθίειν ἔτι τρίγλην οὐδὲ τρυγόνος οὐδὲ δεινοῦ φυὴν μελανούρου . Ναυσικράτης δ ' ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐπαινεῖ τὰς Αἰξωνικὰς τρίγλας ἐν |
| ; παιδίον Κράτεια . [ τίς ] καλεῖ με ; πάππα ⌊ χαῖρε πολλὰ φίλτατε [ ] ⌊ ἔχω ⌋ | ||
| τάλαινα ? τῆς ἐμῆς ἐγὼ τύχης : ὡς οἰκτρά , πάππα φίλτατε , πεπόνθαμεν . τέθνηκε . ὑφ ' οὗ |
| . ὁ δὲ μεθύων ἤμει παρὰ τοὺς ἀρχηγέτας . πτωχικοῦ βακτηρίου . βακτηρία δὲ Περσὶς ἀντὶ καμπύλης . ὀφθαλμιάσας πέρυσιν | ||
| : οἷον ἤδη ῥηματίων ἐμπίμπλαμαι . Ἀτὰρ δέομαί γε πτωχικοῦ βακτηρίου . Τουτὶ λαβὼν ἄπελθε λαΐνων σταθμῶν . Ὦ θύμ |
| , ὥς φασί τινες : ἄλλως : τῶν περὶ τὸν Μενεκράτην ἐν διδύμοις τὸν ἥλιον λεγόντων , ἐν ᾧ τὰ | ||
| καὶ ὁπότε τοῖς ἄλλοις παρεφέρετο τὰ ἐδώδιμα , τοῖς ἀμφὶ Μενεκράτην ἐθυμίων καὶ ἔσπενδον οἱ παῖδες . καὶ τέλος ὁ |
| Θῶνος . Ἦρος : τοῦ ἔαρος , κατὰ κρᾶσιν . Ὠπός : τῆς προσόψεως . Τυνδάρεω : ὄνομα κύριον . | ||
| Θῶνος . Ἦρος : τοῦ ἔαρος , κατὰ κρᾶσιν . Ὠπός : τῆς προσόψεως . Τυνδάρεω : ὄνομα κύριον . |
| ' ἔπεμψαν . ἀλλ ' ἄγε νῦν ἐπίμεινον ἐνὶ μεγάροισιν ἐμοῖσιν , ὄφρα κεν ἑνδεκάτη τε δυωδεκάτη τε γένηται : | ||
| στὶν ἣ πλείστους Ἀχαιῶν ὤλεσεν γυνὴ μία ; ἐν δόμοις ἐμοῖσιν , εἰ δὴ τούσδ ' ἐμοὺς καλεῖν χρεών . |
| παφλάζει βαρβάρῳ λαλήματι , πηδῶσι δ ' ἰχθῦς ἐν μέσοισι τηγάνοις . μὴ πολυτελῶς , ἀλλὰ καθαρείως ὅ τι ἂν | ||
| ὢν τοιαῦτ ' οὐκ ἀνέχομαι . ὑποδέχεσθαι καὶ βατίσι καὶ τηγάνοις . ὁσφρομένην τῶν τηγάνων . ὥσπερ οἱ δίμυξοι τῶν |
| τὸ ὑγρὸν , καὶ στρέψον τοῦτο ἐν αὐτῷ , καὶ ἀνάσπα ἐκ δευτέρου : καὶ δέχου ἅπαν τὸ ὑγρὸν , | ||
| πάλιν στρέψον αὐτὸ ἐν τῷ κλοκίῳ τῷ ὑελίνῳ , καὶ ἀνάσπα ὡς πρότερον : καὶ ὅταν ἀποσταχθῇ τὸ ἥμισυ τοῦ |
| ἡμιόλιον λόγον , ἡ δὲ ΑΒ καὶ ἡ ΔΕ εἰσιν ὁμόλογοι . ὡσαύτως δὲ ὁμόλογοι καὶ ἥ τε ΒΓ καὶ | ||
| ἀνάλογόν εἰσιν αἱ πλευραὶ αἱ περὶ τὰς ἴσας γωνίας καὶ ὁμόλογοι αἱ ὑπὸ τὰς ἴσας γωνίας ὑποτείνουσαι . Ἔστω ἰσογώνια |
| τόδε γάρ ] καί καὶ ἄρκιον : βοηθητικὸν καὶ ὠφελιμώτατον αἴκε ] ἐάν πίῃσθα ] πίῃς ἔνθ ' ] ἐνταῦθα | ||
| γνώσομαι , ὡς καὶ παρ ' Ὁμήρῳ “ εἴσομ ' αἴκε μ ' ὁ Τυδεΐδης ” . Γ εἴσομαι δ |
| ἕλον ἄνδρα ἕκαστος . ὡς δὲ λύκοι ἄρνεσσιν ἐπέχραον ἢ ἐρίφοισι σίνται ὑπ ' ἐκ μήλων αἱρεύμενοι , αἵ τ | ||
| χλωρόν : “ σηκοφόρον τ ' ἔμμεναι θάλλον τ ' ἐρίφοισι φορῆναι . ” θαλπωρή χαρά . ὁ δὲ Ἀπίων |
| λιμήν ἐστι : καὶ πόλιν ἔχει καὶ ὕδωρ . Ἀπὸ Λάμωνος ἐπὶ Ἀπολλωνιάδα στάδιοι λʹ . Ἀπὸ Ἀπολλωνίας εἰς Φοίνικα | ||
| φίλημα . Ἥκων δέ τις ἐκ τῆς Μιτυλήνης ὁμόδουλος τοῦ Λάμωνος ἤγγειλεν ὅτι ὀλίγον πρὸ τοῦ τρυγητοῦ ὁ δεσπότης ἀφίξεται |