ἐναντία . Ἀλλ ' ἡ μὲν θερμότης ὡς δύναμις φυσικὴ δρῴη ἂν εἰς τὸ αἰσθητήριον , ἡ δὲ μορφὴ καὶ | ||
οὐδ ' αὖ ἀδικοῦντα πατέρα κολάζων παντὶ τρόπῳ , ἀλλὰ δρῴη ἂν ὅπερ θεῶν οἱ πρῶτοί τε καὶ μέγιστοι . |
κοίρανος ἔστω , εἷς βασιλεὺς οὐκ ἐπὶ πόλεων καὶ ἀνθρώπων λέγοιτ ' ἂν ἐν δίκῃ μᾶλλον ἢ ἐπὶ κόσμου καὶ | ||
παρόντος μεταβληθείην σκοποῦ . λέγοιτ ' ] τὰ πράγματα . λέγοιτ ' ] ὑμεῖς . λέγοιτ ' ] εἴπατε . |
τῆς παρασκευῆς , τοὺς δ ' ἐλάττους κἂν ἀπὸ φαυλοτέρας διαφέροι τις , οὕτως καὶ τῶν δεινῶν ὅσα ὑπερβέβληκε μεγάλης | ||
εἴη : οὐδὲν γὰρ ἂν ἡ τοιαύτη κατάστασις μὴ ἐνεργείας διαφέροι . Κἂν κίνησις δὲ ᾖ τοιαύτη , οὐ πανταχῶς |
προκρινεῖ τοῦ ἐντέχνου τὸν ἄτεχνον , ἀλλὰ προκρίνας τὸν εὔτεχνον χρήσαιτ ' ἂν αὐτῷ καλῶς , τὸ τῆς καταφρονήσεως ἐξελὼν | ||
ἐστὶν ἄξιος ἢ ἔλαττον ἀδικεῖ , ἀλλ ' ὅτι πονηροτέρῳ χρήσαιτ ' ἂν ὁ πεπονθὼς ἀντιπηρωθέντι τῷ δεσπότῃ , μνησικακήσοντι |
λέγειν αὐτόν ; Ὁμολογήσομεν τοῦτό γε , ὅτι ὃ ἂν πρέπῃ ἑκάστῳ , τοῦτο καλὸν ποιεῖ ἕκαστον . ” Πότερον | ||
“ ὁμολογῶ ἢ μή ; Ὁμολόγει , ὅταν γε μὴ πρέπῃ . ” Τί δὲ δή ; ὁ ἐλέφας καὶ |
' αὐτός , εἰ φθογγὴν λάβοι , σαφέστατ ' ἂν λέξειεν : ὡς ἑκὼν ἐγὼ μαθοῦσιν αὐδῶ κοὐ μαθοῦσι λήθομαι | ||
] ἤγουν καλῶς πεσόντα . ὡραῖον . κἀπίμομφα ] μεμπτὰ λέξειεν . πλὴν ] ἄνευ . ἀπήμων ] ἀβλαβής . |
διατεθέντος ἐπὶ γεγονότι τεταρταίῳ , ἐξέρυθρα ἂν καὶ σανδαραχώδη οὖρα φανείη , παχύτερα μὲν τοῦ συμμέτρου τυγχάνοντα , μετρίας δὲ | ||
ἦν φίλτερον ἄλλο πάτρης . Μήποτέ μοι μελέδημα νεώτερον ἄλλο φανείη ἀντ ' ἀρετῆς σοφίης τ ' , ἀλλὰ τόδ |
ἢ πῶς λέγεις ; Οὕτως . Ἃ δ ' ἂν θῶνται ποιητέον τοῖς ἀρχομένοις , καὶ τοῦτό ἐστι τὸ δίκαιον | ||
τελευταῖον πέμψαν - τες εἰς θεοῦ ἠρώτων ὅπου τὸ πόλισμα θῶνται . ὃ δ ' αὐτοῖς ἔχρησεν ἐνταῦθα οἰκίζειν πόλιν |
ἄστυ καὶ αἵματος ἠδὲ καὶ οἴτου λευγαλέου : πάντῃ δὲ τεράατα δακρυόεντα ἀθάνατοι φαίνουσι , καὶ ἐν ποσὶ κείμεθ ' | ||
μέλαθρον : ἔρις δ ' ὀρόθυνε καὶ οἶνος ἀντίον Ἡρακλῆι τεράατα κεῖνα μάχεσθαι . Καί ῥ ' οἳ μὲν πεύκῃσι |
συλλαβὼν ἀμφότερα μιᾷ ἔδειξεν ἐπιβολῇ : εἰ γὰρ γίνοιτο ἢ φθείροιτο ἡ ἀρχὴ , ἀνάγκη αὐτῇ πάντα συμφθείρεσθαι , καὶ | ||
φθαρήσεται ἡ λευκότης : ὁμοίως δὲ καὶ τὸ μουσικὸν εἰ φθείροιτο , εἰς τὸ ἄμουσον οὐκ εἰς τὸ μέλαν φθαρήσεται |
σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
μοι γενόμενον εὐεργέτην . εἰ δ ' ἐπιλέγοιτο κἀκεῖνος καὶ διακρίνοι τοὺς συμμοναρχήσοντας αὑτῷ , πολεμήσω σὺν σοὶ πρὸς αὐτόν | ||
' , εἰ διαχωρίζοι τις καθ ' ἓν ἕκαστον καὶ διακρίνοι , τότε δὴ ὑφ ' ἡμῶν αὐτῶν φωρᾶσθαι μέτρα |
' ἂν ἐξεταζοίμην ὑπὸ τοῦ τοιούτου , καὶ οὐκ ἂν ἀχθοίμην μανθάνων , ἀλλὰ καὶ ἐγὼ τῷ Σόλωνι , ἓν | ||
τὰς χάριτας παρ ' ὑμῶν ἀπίστους ἕξειν ; Πάνυ τοίνυν ἀχθοίμην ἄν , ὦ ἄνδρες δικασταί , εἰ τοῦτο μόνον |
τοῦ βιωσίμου , κατὰ τοῦτ ' ἂν δικαίως ἅπαντα περιειληφέναι νομίζοιτο καὶ πάντα οἷον κυβερνᾶν ἡμῶν τὸν βίον . οἱ | ||
ἐκλύειν τὰ σώματα . ὁ δὲ βορέας δικαίως ἂν ἄριστος νομίζοιτο , διικνούμενος εἰς πάντα τόπον τῆς οἰκουμένης καὶ διαμένων |
κτήματ ' ἢ τὰ σώματ ' ὀφείλει , τὰ κτήματα φήσαιτ ' ἄν , εἴπερ ἀληθῆ λέγειν βούλοισθε : ἀπὸ | ||
δόξης ἄξιον ἂν φανείη . χρὴ δὲ τοὺς ὄντας οἷοι φήσαιτ ' ἂν ὑμεῖς εἶναι , ἐν τοῖς δεινοῖς ἑτέρων |
θέατρα λέγειν , ἀλλ ' ᾗ ἂν ἡμᾶς τὰ πράγματα ἄγῃ , ταύτῃ ἑπόμεθα καὶ γραφὴν ἄν τις φύγοι παρ | ||
, ἀλλ ' ἐπιμενοῦμεν , ὅποι ποτ ' ἂν ἡμᾶς ἄγῃ τὸ χρεών , τῇ τύχῃ καὶ δαίμοσιν ἐπιτρέψαντες ἡγεμόσιν |
, λέγων ὡς ἄρα καὶ κεραμεὺς κεραμεῖ κοτέει καὶ ἀοιδὸς ἀοιδῷ καὶ πτωχὸς πτωχῷ , καὶ τἆλλα δὴ πάντα οὕτως | ||
φασὶν εἶναι λέγοντος , Οἶνός τοι χαριέντι πέλει ταχὺς ἵππος ἀοιδῷ : ὕδωρ δὲ πίνων χρηστὸν οὐδὲν ἂν τέκοις . |
τις ἴδοι ὅτι ὁ μάλιστα φυλάττων τὴν αὑτοῦ πατρίδα καὶ πλεῖστ ' ἀντιλέγων τούτοις , οὗτος ὑμῖν , Αἰσχίνη , | ||
καὐτὸς ὡς ἐπαιδεύθην ξένος , ὥσπερ σύ , χὤς τις πλεῖστ ' ἀνὴρ ἐπὶ ξένης ἤθλησα κινδυνεύματ ' ἐν τὠμῷ |
αὑτῶν ἐκινδύνευον . ὑπέρευ γε νὴ Δία οὗτοί γε καὶ δικαιότατ ' ἀνθρώπων , εἴποι τις ἂν , οὕτω γὰρ | ||
ὁ γὰρ τὰ ἔργα παρεσχηκὼς περὶ ὧν εἰσιν οἱ λόγοι δικαιότατ ' ἂν ταύτην ἔχοι τὴν αἰτίαν , οὐχ ὁ |
μὴν ἀκμάζοντας καὶ θερμοτέρους τῇ κράσει τοιαῦτ ' οὖρα προβαλλομένους φαίης ἂν εἰκότως καὶ αὐτοὺς ἐπί τε παραπλησίαις διαίταις καὶ | ||
αὐτῇσι γενύεσσι πέλας γένυν , ἠδὲ καρήνῳ ἐγχρίμπτων κεφαλήν : φαίης κέ μιν ἱμείροντα κῦσσαι καὶ στέρνοισι περιπτύξαι μενεαίνειν ἠΐθεον |
κυρίωϲ δώϲει τε ταύτην , οἴχεται Θραϲωνίδηϲ . ὃ μὴ γένοιτ ' : ἀλλ ' εἰϲίωμεν : [ οὐκέτι ] | ||
μὲν μέλλον ἀφῶμεν : πολλὰ γὰρ ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ γένοιτ ' ἂν ἃ καὶ προειδέναι ἀμήχανον καὶ προπιστεύειν οὐκ |
μὴν περὶ μὲν ἀνθρώπους τὰ προσήκοντα πράττων δίκαι ' ἂν πράττοι , περὶ δὲ θεοὺς ὅσια : τὸν δὲ τὰ | ||
ἀμοίρῳ , πολὺ μᾶλλον παιδείαν ὑμῖν ἠσκημένοις ὅ τι ἂν πράττοι θεός . καὶ μὴν ἑκάστῳ δεινότερον πάθος υἱὸς τεθνηκὼς |
ἤνεγκεν . Μεμνήμεθα τῶν ὀνειράτων ἐκείνων , οὕτω γὰρ ἂν πρέποι τὰς ὀλίγας ἡμέρας καλεῖν : οὐ γὰρ ἔφθης ἡμῖν | ||
φέρε δὲ μετὰ τοῦτο ἐννοηθῶμεν , τίνι τῶν χρόνων ἀναθεῖναι πρέποι ἂν τὸ συμβαῖνον , ἀφελομένους τοῦ πρώτου : καί |
λέγειν , ὡς εἴη ποτὲ γεγονὼς Αἰθαλίδης καὶ Ἑρμοῦ υἱὸς νομισθείη : τὸν δὲ Ἑρμῆν εἰπεῖν αὐτῶι ἑλέσθαι ὅ τι | ||
πέφυκεν , οὕτω γὰρ διὰ πάντων ἰὼν ὁ λόγος τέλειος νομισθείη καὶ ὁ περὶ αἰτίας οὔρων δεόντως νῦν ἀποδοθείη τῇ |
: ⌈ ὅπως ἤγουν πῶς καὶ τίνι τρόπῳ ἀποστρέψαις ἤτοι ἐκφύγοις ἂν δίκην ἀντιδικῶν ἤγουν ⌈ ἀντιλέγων τοῖς δικαίοις [ | ||
' αὐτάδελφον αἷμα δρέψασθαι θέλεις ; θεῶν διδόντων οὐκ ἂν ἐκφύγοις κακά . πέφρικα τὰν ὠλεσίοικον θεόν , οὐ θεοῖς |
πόδες : Παρὰ τὴν παροιμίαν τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ] καὶ νὴ Δί ' αἱ νῆτται : | ||
οὐκέτ ' εἰμ ' ἐγώ τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ὡς ἐγγὺς ἤδη δαίμονος πεδαρσίου δίνης πτερωτὸς φθόγγος |
ἀκούοντες πάντες ὠφελοῦνται ἀφ ' ὧν ἀκούουσιν ἢ καὶ τούτων εὕροις ἂν τοὺς μὲν ὠφελουμένους τοὺς δὲ βλαπτομένους ; Καὶ | ||
μέν ἐστι , τρίγωνα δέ : οὕτω δ ' ἂν εὕροις καὶ τετράγωνα πλείονας ἔχοντα πλευράς . ἀλλὰ ταῦτα μὲν |
φρονέων Μενέλαος : Μηκέτι νῦν μέμνης ' ἅ τ ' ἐπάσχομεν ἄλγεα θυμῷ : ἀλλὰ τὰ μέν που πάντα μέλας | ||
, οἱ δ ' ἀποθανεῖν , ἀλλὰ θεοὺς μάρτυρας ὧν ἐπάσχομεν καὶ δαίμονας ἐπικαλεσάμενοι , πολλῶν ἂν ἐξεπληρώσαμεν , εὖ |
ἀεὶ ἁμαρτάνῃ , καθεδεῖται , ὥσπερ φασὶν οἱ παῖδες οἱ σφαιρίζοντες , ὄνος : ὃς δ ' ἂν περιγένηται ἀναμάρτητος | ||
Θεαιτήτῳ : ὁ δὲ ἁμαρτὼν καθεδεῖται , ὥσπερ φασὶν οἱ σφαιρίζοντες , ὄνος : ὃς δ ' ἂν περιγίνηται ἀναμάρτητος |
ἐξ ἀρχῆς ἀναμαρτήτους φῦναι θεῶν καὶ τῶν ἐπὶ γῆς οὐδεὶς ἀναμάρτητος , τὸ δὲ τοῖς εὖ λέγουσιν ἐθελῆσαι πεισθῆναι πρέπον | ||
εἰ μηδὲν ὑποδεέστερα τούτων μελετῶντες θανάτῳ ζημιούμεθα ; Φάσκων δὲ ἀναμάρτητος εἶναι , καὶ ἀξιῶν τὰς συμφορὰς τῶν ἁμαρτόντων εἶναι |
ἀθάνατοι πέμψουσιν , ὅθι ξανθὸς Ῥαδάμανθυς , τῇ περ ῥηΐστη βιοτὴ πέλει ἀνθρώποισιν : οὐ νιφετός , οὔτ ' ἂρ | ||
ΕΣΚΕΔΑΣ ' . Ἀντὶ τοῦ ἡ ἐκ τῶν τεχνῶν τρυφηλὴ βιοτὴ ἐσκέδασεν καὶ ἐσκόρπισεν , ἤγουν εἰς φῶς ἐξήγαγε , |
' ἐπὶ χρυσείης γενεῆς ἐντύνεαι ἔργα γαῖαν ἐπὶ ζείδωρον ἄγων εὐκαμπὲς ἄροτρον , ἢ γύροις ἔνι κλῆμα Μεθυμναίου λελίησαι κατθέμεναι | ||
ποικίλου ἀνδρός ἐστιν . ὁ δὲ ὀξὺ καὶ μαλακὸν καὶ εὐκαμπὲς φθεγγόμενος ἀνδρόγυνον ἐπισημαίνει . ὅσοι δὲ κοῖλον καὶ βαρὺ |
παρεῖχε , καὶ ἐδέδισαν μή ποτε αὖθις ξυμφορά τις αὐτοῖς περιτύχῃ οἵα καὶ ἐν τῇ νήσῳ . ἀτολμότεροι δὲ δι | ||
ἐν ᾗ καὶ ἑτέρα ἠθοποιΐα : πότερον βαδίσει μή που περιτύχῃ τὴν κόρην : μᾶλλον δὲ , ὅτι ἡ φωνὴ |
κάμαξι τῆς κλίμακος ἄνωθεν διεστῶτα , κατὰ δὲ τὴν ἐπιστροηὴν ἐπερχόμενα καὶ θλίβοντα τὴν περιστομίδα τὴν τῇ περόνῃ προσπεφυκυῖαν . | ||
θρέομαι . Ξ ἄχη ] λύπας . ἄχη ] τὰ ἐπερχόμενα δηλονότι . θ μεθεῖται στρατός : οἷον ἀφεῖται ὁ |
: Ἐσημειοῦτο πρὸς Τρύφωνος τὸ βοτρυδόν , ὅπερ διὰ τὴν φυλάσσουσαν γενικὴν τὸ υ δύναιτο ἂν ἔχειν ἀναλογίαν . . | ||
δονακηδόνἐσημειοῦτο . πρὸς Τρύφωνος τὸ βοτρυδόν , ὅπερ διὰ τὴν φυλάσσουσαν γενικὴν τὸ υ ἐδύνατο [ ἂν ] ἔχειν ἀπολογίανσχηματίζεται |
νυκτός , χειμῶνος ὄντος ἢ μεθυόντων τῶν πολεμίων ἔν τινι δημοτελεῖ ἑορτῇ κλίμακας ἑτοίμους ἔχοντας λάθρα πλησιάσαντας τῷ τείχει τῶν | ||
, καὶ ὁ γάμος ἔοικεν πανηγύρει τινὶ καὶ νεομηνίᾳ καὶ δημοτελεῖ ἑορτῇ τῆς πόλεως . ὥςπερ δὲ ἐν τοῖς γαμικοῖς |
τελευταῖος : εἴργειν τεκούσῃ μητρὶ πολέμιον δόρυ . ἡμέτερον + λέγοιμ ' ἄν : αἱ μονοστροφικαὶ αὗται καὶ συστηματικαὶ περίοδοι | ||
Οἰκλέος τὸν Ἀμφιάραον . εἰδὼς εὖ λέγοιμί σοι ἄν . λέγοιμ ' ἂν ] ταῦτα . λέγοιμ ' ἂν ] |
ἀμείνων , καὶ δὲ συνεργῆσαι δόλια φρεσὶ μητιόωντι καὶ λάθρῃ πρήσσοντι καὶ ὅσσα χρῇζε σιωπῆς . ἐπιτηρητέον δὲ καὶ τὸ | ||
, ὁρέω σε ἀνδρὸς ἐνδεκόμενον λόγους ὃς φθονέει τοι εὖ πρήσσοντι ἢ καὶ προδιδοῖ πρήγματα τὰ σά : καὶ γὰρ |
εἴτε ἐν τούτῳ , οὐκέτ ' ἂν ἐπ ' αὐτοῦ κινοῖτο . ἐν τῷ μεταξὺ ἄρα τοῦ ἀφ ' οὗ | ||
δι ' αὑτὴν μὲν γὰρ καὶ ἐξ αὑτῆς οὐκ ἂν κινοῖτο ταύτην τὴν κίνησιν παρὰ φύσιν αὐτῇ ὑπάρχουσαν : δεῖ |
τε τὴν τῆς φυλακῆς ῥᾳστώνην ὅλῳ καὶ παντὶ πρὸς σωτηρίαν γίγνοιτ ' ἂν διάφορος . τούτων δέ , ὡς ἂν | ||
. ἔτι δὲ πολλὰ πολλῶν καὶ πλείων ἀπορία τῶν τοιούτων γίγνοιτ ' ἂν ἔστιν ὅτ ' ἐν αὐτῇ τῇ πόλει |
ἠφανίζετο αὖθις , οἷά τις ἀστραπή , κατὰ κρημνῶν οὐ τρέχοντι μᾶλλον ἀλλὰ πετομένῳ ἐοικώς . ἣν γὰρ κέλευθον ἀνὴρ | ||
περὶ πολέμου καὶ εἰρήνης λέγοντι καὶ ἰδιώτῃ τὸν περὶ ψυχῆς τρέχοντι κίνδυνον ἐν δικασταῖς τὰ κομψὰ καὶ θεατρικὰ καὶ μειρακιώδη |
αὐλῶν ὀξύτατος φθόγγος πρὸς τὸν τῶν ὑπερτελείων βαρύτατον μεῖζον ἂν ποιήσειε τοῦ εἰρημένου τρὶς διὰ πασῶν διάστημα καὶ κατασπασθείσης γε | ||
τίς δώσει αὐτοῖς καθάρσεις μεμιασμένοις τῷ φόνῳ ; τίς ἂν ποιήσειε κάθαρσιν ; Ξ καθαρμὸν ] κάθαρσιν . καθαρμοὺς ] |
τετύκοντο χερμάσιν , οἱ δ ' ἀνὰ νῆσον ἐδίνεον , ἐξερέοντες εἴ κέ τιν ' ἢ κεμάδων ἢ ἀγροτέρων ἐσίδοιεν | ||
. χερμάσιν : λίθοις μικροῖς . ἐδίνεον : ἀνεστρέφοντο . ἐξερέοντες : ἐξερευνῶντες . κεμάδων : ἡλικία ἐλάφων . εὐαγέως |
ὑπόθεσιν ποιήσομαι τῶν λόγων καὶ ἣν πᾶς ὁστισοῦν ἂν φαίη κάλλιστ ' ἂν ἔχειν ἀκούειν [ καλλίστην ] . εἰ | ||
ὁδόν . ἐπεί μ ' ἔρως ἔτρωσεν , ἐσκόπουν ὅπως κάλλιστ ' ἐνέγκαιμ ' αὐτόν . ἠρξάμην μὲν οὖν ἐκ |
πλοῦτος . οὐκ ἔστιν ἐν κακοῖσιν εὐγένεια , παρ ' ἀγαθοῖσι δ ' ἀνδρῶν . κακόν τι παίδευμ ' ἦν | ||
: κρύπτεις : κοὐκ ἄν γε λέξαιμ ' ἐπ ' ἀγαθοῖσι : πρὸς οἷς ἔλεξα ἀγαθοῖς οὐκ ἂν ἀγγείλαιμι τὰ |
ἐς ὃ ἀπεστήριξεν , ἀναγκαῖόν ἐστιν , ἢν ἄρα καὶ περιγένηται ὁ ἄνθρωπος . Τὰ δὲ τρώματα τὰ ἐν τοῖσιν | ||
ὑπέρινος γίνεται καὶ ἀπόλλυται : ἢν δὲ ταύτην τὴν ἡμέρην περιγένηται καὶ ἅμα τῇ καθάρσει μεθῇ ὁ πυρετός , ὑγιὴς |
οὐχ εἷς ὢν οὐδὲ συνεχής , ἐπεὶ καὶ ἄλλο ἀτοπώτερον ὑπομείνειεν ἂν ὁ λόγος . εἰ γὰρ εἷς ὁ χθές | ||
' αὐτῶν καὶ πάντα πρότερον πάθοι ἂν ἢ ἐμὲ προέσθαι ὑπομείνειεν ἄν . Ὡς δὲ λεῖος εἶ καὶ ὀλισθηρός , |
ἑαυτὸν ἕτερον , πολὺ ἐλαφρότερον καὶ εὐκοπώτερον πάντ ' ἂν πράξειεν τὰ ἔργα . φιλαγάθῳ δ ' ἀνδρὶ καὶ θέλοντι | ||
μητρογαμήσας δι ' ἄγνοιάν τινα ἐτύφλωσεν μέν , ὅτι τοῦτο πράξειεν , ἑαυτόν , ἐλαύνεται δὲ διὰ τὴν ἀθεμιτουργίαν ἐκ |
ἐν ταῖς γεωμετρίαις ; Ἔγωγε καλῶ . Ἤδη τοίνυν ἂν μάθοις μου ἐκ τούτων σχῆμα ὃ λέγω . κατὰ γὰρ | ||
πού ' στιν αἱ σοφαὶ ξυνουσίαι . Πόλλ ' ἂν μάθοις τοιαῦτα παρ ' ἐμοῦ . Πῶς ἂν οὖν πρὸς |
, ἐπὶ τοῦ Ἡρακλέος : φαῦλον , ἄκομψον , τὰ μέγιστ ' ἀγαθόν : ἐν δὲ τῇ πρὸς Διόνυσον ἐπιστολῇ | ||
πιθανώτατον ὂν τῶν ἐν τῇ πόλει , ᾆδον τὰ κάλλιστα μέγιστ ' ἂν ἐξεργάζοιτο ἀγαθά ; ἢ τοῦτο ἀνοήτως οὕτως |
αἰδοῦνται κακῶς πράττοντες : ὅταν δὲ ταῦτα ᾖ , ἡ Αἰδὼς καὶ ἡ Νέμεσις ἀμφιασάμεναι φάρεα λευκὰ πρὸς οὐρανὸν ὁρμῶσι | ||
ἀνδρὶ προΐκτῃ : ἐπὶ τῶν δι ' ἐπιείκειαν βλαπτομένων . Αἰδὼς ἐν ὀφθαλμοῖς : ἢ ὅτι οἱ τοὺς ὀφθαλμοὺς κεκομμένοι |
τοῖς ἐρομένοις . Ὦ Μένιππε , Ἀμφίλοχος μὲν οὗτος ἂν εἰδείη ὅ τι αὐτῷ ἀποκριτέον ὑπὲρ αὑτοῦ , ἐγὼ δὲ | ||
ἄν τῳ δόξειε μαντείας δεῖσθαι . τί γὰρ ἄν τις εἰδείη πῶς Ἐρασίστρατος ἐγίγνωσκεν ὑπὲρ ὧν αὐτὸς οὐδὲν ἐμνημόνευσε διεξοδικῶς |
ἐκβαλεῖν αὐτὸν ἐκ τῆς νήσου , ἢν φλυαρῇ καὶ μὴ ἐθέλῃ ἀφεὶς τὴν εἰρωνείαν εὐωχεῖσθαι . Πλάτων δὲ μόνος οὐ | ||
δὲ καὶ εἰς κλήρωσιν ἐλθοῦσα δευτέρου βίου αἱρεῖται ὃν ἂν ἐθέλῃ , πῶς ἐκ θηρίου εἰς ἄνθρωπον εἴσεισιν ; οὐ |
εἰς τὴν τοῦ συμβούλου τάξιν ὁ Ἀπελλῆς παρῆλθεν , ἵνα βουλεύσηται Γάιος μεθ ' οὗ μὲν ὡς σκωπτέον , μεθ | ||
ἂν ἐξ ἀρχῆς ὁ τεχνίτης ἐπιθεῖναι τῷ λόγῳ πρόσφορον εἶδος βουλεύσηται , τούτῳ καὶ τὴν ὕλην ἐξ ἀνάγκης ἑπομένην δημιουργεῖ |
τοι , ἔφη , ὦ Σώκρατες , τὸ φιλοσοφεῖν αἰσχρὸν ἡγησαίμην εἶναι , οὐδ ' ἂν ἄνθρωπον νομίσαιμι ἐμαυτὸν εἶναι | ||
[ τὰ ] κοινὰ τοῖς δεομένοις παρέχων , οὐκ ἂν ἡγησαίμην αἴτιον ἐμαυτόν . ταῦτα δ ' ἐστίν , ἃ |
γὰρ εἶναι ἀφῃροῦμεν , τό τε οὐ παρ ' αὐτῆς λέγοιτο ἄν , ὅταν ὑπ ' ἄλλου . Οὕτως οὖν | ||
τό γε τοῦ ὄντος ὑπεριδρυμένον , ὃ καὶ πρὸ ἐκείνου λέγοιτο ἂν ἡνωμένον , τὴν ἀϊδιότητα τοῦ μικτοῦ προειληφός . |
καὶ συκαῖ . καίτοι τίς ἂν ἐν χαράδρᾳ ταῦτα φυτεύειν ἀξιώσειεν ; οὐδείς γε . τίς δὲ πάλιν τοὺς αὑτοῦ | ||
, εἴ τινος γυναικὶ προσβλέψειεν : εἰ δὲ καὶ φιλήματος ἀξιώσειεν , ἀθρόαν τὴν ἀγαθὴν τύχην ᾤετο ἕκαστος εἰς τὴν |
ὃ βούλεται πράττειν . ἀλλ ' εὖ ἴσθι , καὶ ποιήσειεν ἄν : οὐ γὰρ οἵα τέ ἐστι περιορᾶν ἑαυτῆς | ||
, τῷ κοίλῳ τῆς ἑτέρας χειρὸς ἐπικρούσαντες , εἰ κτύπον ποιήσειεν εὔκροτον ὑποσχισθὲν τῇ πληγῇ τὸ φύλλον , μεμνῆσθαι τοὺς |
καὶ κωθωνοποιόν . σοροποιός , σοροπηγός σοροπήγιον , σορός : καλοῖτο δ ' ἂν αὕτη καὶ πύελος καὶ κιβωτὸς καὶ | ||
καὶ τὸ σωφρονεῖν ; ἆρά γε ὀρθῶς οὐκ ἀναγκαία ἂν καλοῖτο ; Ὀρθότατα μὲν οὖν . Οὐκοῦν καὶ ἀναλωτικὰς φῶμεν |
γελωτοποιοὶ ] γελοτοποὸς ὁ μασκαράς . . βραδύτατον ] τὸ ὁπλ . . . . οἱ γὰρ ὁπλῖται . . | ||
? : ὅττι [ ] ? τέττιγξ πολύυμνος ἔχει δέμας ὁπλ [ ] νυκταδίῃ ? ? μελεδῶνι ? θεὸν ? |
καὶ ἐμβροχαῖς . εἰ δ ' ἐπὶ σπλάγχνου τινὸς φλεγμονῇ συμβαίνοι , ἐκείνην πρότερον ἀποικονομητέον διά τε ἐμβροχῶν καὶ καταπλασμάτων | ||
ἥδε ἡ πάθη ἀπροαίρετος ἂν εἴη , καὶ διὰ τοῦτο συμβαίνοι ἂν ἴσως καὶ ταῖς ἀκηράτοις . , . . |
, ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναθείη , ἀλλ ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο . ἀμφὶ δὲ πόρκης χρύσεος ἀστράπτει καὶ ἐπ ' | ||
, ἐπεί κεν ἀνὴρ ἀναθείη , ἀλλ ' οὐκ ἂν μαχέσαιτο ” . τοῦτο δὲ ἵνα δείξῃ ὡς Δημοσθένους , |
ὄνομα ἀτραπός μετὰ τοῦ στερητικοῦ α , καὶ κατὰ μετάθεσιν ἀταρπός , ἐξ ἧς ὁδοῦ οὐκ ἔστιν τραπῆναι καὶ ἐκπεσεῖν | ||
' ἅμ ' ἕπονται μυρίοι , ἐξερέοντες ὅπῃ πρὸς κέρδος ἀταρπός : οἱ μὲν μαντοσυνέων κεχρημένοι , οἱ δ ' |
ὀλλύμενοί περ . Τὸν δὲ καὶ ἐσθλὸν ἐόντα Πάρις μέγα νείκεσεν ἄντην : Πουλυδάμα , σὺ μέν ἐσσι φυγοπτόλεμος καὶ | ||
τι προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων , ἀλλὰ χολωσαμένη Διὸς αἰδοίη παράκοιτις νείκεσεν ἰοχέαιραν ὀνειδείοις ἐπέεσσι : πῶς δὲ σὺ νῦν μέμονας |
ὥρα ἤδη καὶ ταῦτα συκοφαντεῖν , εἰ μὴ τριπλῇ καὶ τετραπλῇ σοι ἡ ἀποφρὰς ἐκτέτικεν . αἰτιῶ δ ' οὖν | ||
, . , . . . : , . τριπλῇ τετραπλῇ τ ' ἀποτίσομεν , αἴ κέ ποθι Ζεύς δῷσι |
: καὶ σὺ γὰρ τότε τοῖς μὲν ἐναντίοις κακίστοις ἂν χρήσαιο , τοῖς δὲ μετὰ σαυτοῦ ἀρίστοις . ἀλλ ' | ||
στρόμβοι , καὶ παρ ' αὐτῶν μαθήσῃ , ποίᾳ ἂν χρήσαιο γυναικί : ἀπελθὼν ἐκεῖνος ἠκροάσατο τῶν παίδων λεγόντων πρὸς |
εἰπεῖν . τινὲς στίζουσιν εἰς τὸ οὔπω , ἵν ' ἦι : οὔπω ἐλπὶς οἴχεται δόμων : ταῦτα δὲ καὶ | ||
δισσὰς δέ μοι ἔχει φυλάξεις : ἢν μὲν ὠμόφρων τις ἦι , κρύψας ἐμαυτὸν εἶμι πρὸς ναυάγια : ἢν δ |
ψευδόμενος ἀληθής . Ὃς ἂν μέν νυν τῶν πυλουρῶν ἑκὼν παρίῃ , αὐτῷ οἱ ἄμεινον ἐς χρόνον ἔσται : ὃς | ||
θεώρημα : οὐκ ἔστι χαλεπώτερον οὐδέν , ἢ ὅταν τις παρίῃ μὲν ὡς ἐπανορθωσόμενός τι τῶν κοινῶν , χείρω δὲ |
, οἳ τούτων ἀμφοτέρων ταμίαι . Οὔτις ἄποινα διδοὺς θάνατον φύγοι οὐδὲ βαρεῖαν δυστυχίην , εἰ μὴ μοῖρ ' ἐπὶ | ||
ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος , ὁρμαίνους ' , ἤ οἱ θάνατον φύγοι υἱὸς ἀμύμων , ἦ ὅ γ ' ὑπὸ μνηστῆρσιν |
νῦν λεγόμενα τοῖς ἐν τῇ Φυσικῇ : οὐκ ἂν γὰρ πάσχοι ὁ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Φυσικῇ γενέσθαι αὔξησιν χωρὶς ἀλλοιώσεως | ||
καὶ ἀληθῆ οἴοιτο ; Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκοῦν ταῦτα πάσχοι ἂν πάντα διὰ τὸ μὴ ἔμπειρος εἶναι τοῦ ἀληθινῶς |
φριξαύχεν ' οὐ μόνον γυνή , παῖς δ ' ἂν νεογνὸς χειρὶ προσκνήθων νέᾳ κλίνοι παλαιστοῦ παντὸς εὐμαρέστερον . φίλων | ||
φριξαύχεν ' οὐ μόνον γυνή , παῖς δ ' ἂν νεογνὸς χειρὶ προσκνήθων νέᾳ κλίνοι παλαιστοῦ παντὸς εὐμαρέστερον φίλων γε |
. τὸ γὰρ ὄνειδος τῆς πόλεως τὴν Σφίγγα λέγει τὴν ὠμόσιτον , τὸ λαμπρὸν δέμας τὸ ἔκκρουστον , προσμεμηχανημένην ἐν | ||
. . προβλήματι ] σκεπάσματι . . φυλακῇ . . ὠμόσιτον ] τὴν ὠμῶς καὶ ἀπηνῶς σιτουμένην τοὺς ἄνδρας . |
ἐν δ ' εὐεργέταις τὸ λοιπὸν ἤδη καὶ φίλοις ἐμοῖς ἔσηι . τί φήις ; φρονεῖς μὲν ὀρθὰ κοὐ μαίνηι | ||
, Συβαρῖτα , πανευδαίμων σὺ μὲν αἰεί / ἐν θαλίηισιν ἔσηι , τιμῶν γένος αἰὲν ἐόντων . / εὖτ ' |
ἂν μηδὲν τῶν ἄνω σωμάτων ἀγένητον ὑπονοήσαντες ὑπὸ ἀλογίας τι πάθοιμεν . Ὥσπερ οὖν ἐκ τοῦ ἐσχάτου τῶν ἀστέρων ἄρτι | ||
οὕτω καλὸν θέαμα τῆς ἑτέρου σοφίας δεόμενον , μὴ ταὐτὸν πάθοιμεν ὥσπερ ἂν εἴ τις ζωγράφος τὴν Ἑλένην εἰς κάλλος |
ἐσθλῆς ἔργα χρηστὰ γίγνεται . ἐχθροῖς ἀπιστῶν οὔποτ ' ἂν πάθοις βλάβην . ζῆλος γυναικὸς πάντα πυρπολεῖ δόμον . θεῷ | ||
ἢ [ ἐὰν ] ἀπάγξῃ . οὐδ ' εἴ τι πάθοις : τὸ λεγόμενον ἐν τῇ συνηθείᾳ : οὐδ ' |
τὰς χεῖρας ἀνατείνας : αἴσθοιτο δ ' ἡμᾶς : καὶ μάθοι ὁ πατὴρ ὅτι ἀτιμάζει με . ἑνικῷ πληθυντικὸν ἐπήγαγεν | ||
τὰ πραέα , ἐπὶ δὲ ποππυσμῷ τὰ χαλεπὰ προσφέροι , μάθοι ἂν ὁ ἵππος ποππυσμῷ μὲν ἐγείρεσθαι , κλωσμῷ δὲ |
, ταῦτ ' ἤδη συμβουλεύσω . Οὐ μικρὰν ἄν μοι δοκεῖτ ' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , ζημίαν νομίσαι , | ||
καὶ ὑποτακτικὸν ἔχει προσγραφόμενον τὸ ι . ὡς δή μοι δοκεῖτ ' ἂν ] τοῦτο τὸ νόημα ἐπισφραγίζεται μὲν τὰ |
. ἐνταῦθα ἔληγεν . εἶθ ' ὑπεγέγραπτο τοῦ λόγου δὴ τοὐπίγραμμα , φιλοστέφανος , ἢ φιλησιστέφανος . ὅσον μὲν οὖν | ||
προσοικοδομήσας ὕστερον ὁ δῆμος Ἀθηναίων μεῖζον μῆκος τοῦ βωμοῦ ἠφάνισε τοὐπίγραμμα : τοῦ δ ' ἐν Πυθίου ἔτι καὶ νῦν |
τῇ παρὰ τοῦ Δρόμωνος διαβολῇ . Πῶς δ ' ἂν λάθοις ἐπιγράψασα ; Τῆς νυκτός , Δροσί , ἄνθρακά ποθεν | ||
. τίμα τὸ δίκαιον δι ' αὐτό . οὐκ ἂν λάθοις θεὸν πράττων ἄδικα , οὐδὲ γὰρ διανοούμενος . σώφρων |
ἀποδῶταί τῳ : ἐὰν δέ τις ἰδιώτῃ τι τῶν τοιούτων ἀποδῶται δημιουργός , ὁ πριάμενος ἐντὸς ἑκμήνου ἀναγέτω , πλὴν | ||
νόμους ἀναγωγὴ καὶ μὴ τῇδε ἔστω . ἐάν τις ἀνδράποδον ἀποδῶται κάμνον φθόῃ ἢ λιθῶν ἢ στραγγουριῶν ἢ τῇ καλουμένῃ |
, ὡς ἐκεῖ ἔσσεται ἦμαρ ὅτ ' ἄν ποτ ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρή ἀντὶ τοῦ ὅτ ' ὀλεῖται . . | ||
ὅρκια . . ἔσσεται ἦμαρ ὅτ ' ἄν ποτ ' ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρή : ἀντὶ τοῦ ἀπολεῖται , πρὸς ὃ |
Ἀγαθὴ καὶ μᾶζα μετ ' ἄρτον : ἐπὶ τῶν τὰ δευτερεῖά τισι διδόντων . Ἀγαμέμνονος θυσία : ἐπὶ τῶν δυσπειθῶν | ||
τὸ διανοητικόν , ὅπερ ἦν ἐγκέφαλος . εἰ δὲ καὶ δευτερεῖά τινι τῶν ἄλλων τοῦ πρὸς τὸ εὖ ζῆν τέλους |
' ἐνὶ κλισίῃ πίνοντέ τε δαινυμένω τε κήδεσιν ἀλλήλων τερπώμεθα λευγαλέοισι μνωομένω : μετὰ γάρ τε καὶ ἄλγεσι τέρπεται ἀνήρ | ||
ἔτλην μέγα πένθος , ἐπεὶ θεὸν οὔ τι ἔοικε πένθεσι λευγαλέοισι καὶ ἄλγεσι θυμὸν ἀχεύειν . Τῶ σε καὶ ἀχνυμένην |
κόραιϲ ἐπιϲκοτοῦντα , ῥυπτικωτέρῳ τε ἅμα καὶ λεπτομερεῖ φαρμάκῳ : χρήϲαιτο δ ' ἄν τιϲ καὶ εἰϲ ἄλλα πολλὰ τοιούτῳ | ||
κίνδυνοϲ ἀπαραίτητόϲ ἐϲτιν , εἰ μὴ πολλοῖϲ τιϲ καὶ προϲφόροιϲ χρήϲαιτο τοῖϲ βοηθήμαϲι . λυϲϲῶϲι δὲ οἱ κύνεϲ ὡϲ τὸ |
τὸ δὲ μόλυβδον ἐργάζεσθαι μολυβδοχοεῖν . τούτοις δ ' ἂν προσήκοι καὶ ἀγαλματοποιεῖν καὶ ἀγαλματοποιία , ἀνδριαντοποιεῖν ἀνδριαντοποιία , τοῖς | ||
χρῶνται τοῖς ὀνόμασιν . Ἴσως δ ' ἂν τοῖς κόσμοις προσήκοι καὶ τὸ ἔντριμμα , ψιμύθιον , ἔγχουσα , φῦκος |
ἵππου μάχε - σθαι . Οὗτος ὁρῶν Νάναρον τὸν Βαβυλώνιον διαπρεπεῖ κόσμῳ χρώμενον ἀμφὶ τὸ σῶμα , καὶ ἐλλόβια ἔχοντα | ||
' ἐφ ' ὅσον ἐγχρονίζει καινούμενον καὶ νεάζον , χρώματι διαπρεπεῖ κεκοσμημένον ἀληθείας καὶ ὁμολογίας ἔργων πρὸς λόγους καὶ πρὸς |
δὲ , ὅτι κοῦφος καὶ χλωρὸς ἦν , ὡς ἐοικέναι ὀρνίθι , Θεόπομπος δὲ ἐν ταῖς Καπηλίσι Λεωτροφίδης ὁ τρίμετρος | ||
δὲ , ὅτι κοῦφος καὶ χλωρὸς ἦν , ὡς ἐοικέναι ὀρνίθι , Θεόπομπος δὲ ἐν ταῖς Καπηλίσι Λεωτροφίδης ὁ τρίμετρος |
πολλὸν δὲ τὸ ἕλκοϲ τοῦ ἀνελκώτου κάκιον καὶ ὀϲμῇ καὶ πόνοιϲι καὶ ζωῇ καὶ θανάτῳ . ἐξίϲταταί κοτε τῆϲ ἕδρηϲ | ||
. ἢν δὲ δηθύνῃ καὶ ἐϲ μέζον ἕρπῃ ἐπὶ τοῖϲι πόνοιϲι , τὸ πάθοϲ ϲκότωμα γίγνεται . Περὶ ϲκοτωματικῶν . |
δὲ τοὺς πλείστους λέγουσιν . οὐκοῦν οὐδὲ καθό εἰσιν ἄνθρωποι ὑπάρξειεν ἂν αὐτοῖς ἡ περὶ τὸν βίον τέχνη . οὐδὲ | ||
χρυσοῦς τέσσαρας , ἐξ ὧν αὖθις καινουργῆσαί μοι τὴν σαγήνην ὑπάρξειεν . καὶ δῆτα τοῦτο λόγου θᾶττον ἐγένετο . καὶ |
πολλούς ; πείσας ἢ βιασάμενος ; οὔτε γὰρ ἐκεῖνοι πεισθῆναι βούλοιντ ' ἄν , οὔτ ' ἐγὼ βιάσασθαι δυναίμην . | ||
: ] πότερον ὁ δαίμων χὠ θανὼν τὰ τῶν πέλας βούλοιντ ' ἂν ἢ οὐ βούλοιντ ' ἂν ἀποδοῦναι πάλιν |
. Τὰ ἐν πονηροῖσι σημείοισι κουφίζοντα , καὶ τὰ ἐν χρηστοῖσι μὴ ἐνδιδόντα , δύσκολα . Οἱ ἐφιδροῦντες καὶ μάλιστα | ||
ἀδελφοῦ φόνῳ . Χρηστοῖσι κυσὶ συμφορὰ τὰ δεσποτῶν μᾶλλον ἢ χρηστοῖσι δούλοισιν , ὦ Εὐριπίδη , κακῶς πιτνῶντα καὶ φρενῶν |
ῥητὸν καὶ διάνοια ἡ ἀντινομία , τί δήποτε μὴ εἶδος τάττοιτο ῥητοῦ καὶ διανοίας , ὥσπερ στοχασμὸς διπλοῦς , καὶ | ||
πόλεώς τε προστατεύων λαμπράς τε ἐνδυόμενος ἐσθῆτας ἔπειτα ἐν δούλοις τάττοιτο . ἀλλ ' ἐγὼ μὲν αὐτὸν ἐβουλόμην ἂν εἶναι |
. δευρὶ μὲν οὖν . ὡς οὐκ ἀφήσω ς ' οὐδέποτ ' . οὐδὲ μὴν ἐγώ . διασπάσεσθέ μ ' | ||
, ὥστε λέγειν δυνάμενος καὶ φίλων ὄντων καὶ χρήματα κεκτημένος οὐδέποτ ' ἐλθὼν εὐθύνας ἐτόλμησε δοῦναι , ἀλλὰ φυγὴν αὑτοῦ |
καὶ αὕτη ἡ ἀκριβεστάτη ἐπιστήμη , οὔτ ' ἂν ἡ δεσποτεία ἡ ἐκείνων ἡμῶν ποτὲ ἂν δεσπόσειεν , οὔτ ' | ||
καὶ ἀπφάριον , νέας δεσποίνης ὑποκορίσματα . τὸ δὲ πρᾶγμα δεσποτεία , καὶ τὸ ἐπίρρημα δεσποτικῶς , καὶ τὸ ῥῆμα |
σιγῶντα λέγεις ; ἔστιν ἄρα σιγῶντα λέγειν , εἴπερ ἡμεῖς φήσαιμεν ναί : ἔστι γὰρ τὰ σιγώμενα λέγειν , οὐκ | ||
μὲν καθ ' [ ἕκαστα ] [ ] οὐκ ἂν φήσαιμεν [ οἷόν ] τέ γε συλλογισμὸν ἐ - [ |
καλάπους ἐν τῷ Συμποσίῳ . καὶ περιτομεὺς δ ' ἂν ῥηθείη καὶ χηλεύματα καὶ ὄπεαρ καὶ ὀπήτιον , εἴρηται ἐν | ||
λέγειν ἁπλῶς τοῖς ὁρισμοῖς τὰ ὀνόματα ; κἂν ὁρισμὸς δὲ ῥηθείη τὸ ὄνομα , οὕτως ἂν λέγοιτο ὡς κατὰ συμβεβηκὸς |
πῶς εἶπας ; οὐ πενθεῖν με σὴν ψυχὴν χρεών ; ἥκιστ ' , ἐπεί μοι τύμβος οὐ χωσθήσεται . † | ||
τὸν δὲ στρυφνὸν ἐκ μεγάλων σχημάτων καὶ πολυγωνίων καὶ περιφερὲς ἥκιστ ' ἐχόντων : ταῦτα γὰρ ὅταν εἰς τὰ σώματα |
λέγω , καὶ μὴ ἀνοηταίνειν οἰομένους τι ἑτοίμως διαπράξασθαι . εὐτύχει . Τὰ μὲν παρὰ σοῦ ἐλθόνθ ' ὑπομνήματα θαυμαστῶς | ||
σά . ἐπεὶ δίδαξον τοῦτο : πῶς , ὅτ ' εὐτύχει Τροία , πέριξ δὲ πύργος εἶχ ' ἔτι πτόλιν |
ἑταῖρον ἡμῶν εἰ τὰ εἰκότα τιμήσαις , καὶ ἡμῖν ἂν εἴης κεχαρισμένος . Μὴ παύσῃ ὑβρίζων με καὶ τοιαῦτα καὶ | ||
, ἡδονῆς δὲ καὶ ἡμᾶς ἐνεπίμπλα τίς μὲν πρὸς πόλεις εἴης , ἀκούοντας , τίς δὲ εἰς ἀγρούς , τίς |
εὖ πράττωσιν . τὸ δὲ καί τοι τούτου τίς ἂν ἐξεύροι ποτ ' ἄμεινον , ἐπικριτικόν ἐστι σχῆμα δι ' | ||
. τούτου : τοῦ πάντας ἀγαθοὺς ποιῆσαι . . . ἐξεύροι : Ἐπινοήσαιτο . . οὔτις : Οὐδεὶς ἐπινοήσει δηλ |
ὁ δὲ οὐ κακός κτλ . γʹ . ὁ δὲ πάγκακος κτλ . δʹ . κτήσεις αʹ ἐκ δικαίου καὶ | ||
αὐξήσεως καὶ δυνάμεως εἰπεῖν . ἐν δὲ διχοστασίῃ καὶ ὁ πάγκακος ἔλλαχε τιμῆς . ἐφ ' ᾧ πικρὸν καὶ βαρὺ |