ψυχῆς ἀρετὴ καὶ εὐμορφία σώματος . ἀμέλει πολλὰς ἄν σοι δείξαιμι μορφῆς μὲν εὖ ἡκούσας , τὰ δ ' ἄλλα | ||
τοῦτο , ὦ Φιλόκλεις : ἐπεὶ πολλοὺς ἂν ἐγώ σοι δείξαιμι συνετοὺς τἄλλα καὶ τὴν γνώμην θαυμαστοὺς οὐκ οἶδ ' |
ρ δυνάμεως ἡ τοῦ ε δύναμις . καὶ ἐναλλάξαντες εἰ λέγοιμεν ρε , πάλιν ἀντιληψόμεθα ὅτι πρώτη μέν ἐστι κατὰ | ||
. Ταῦτα , ὦ Ἀρχία : τί γὰρ ἂν καὶ λέγοιμεν ; ἀλλὰ πῶς ἀπέθανεν ; Ἔοικας ἔτι μᾶλλον , |
ἀλκυόνος τὴν καλιὰν ἥκιστα ἂν ὕδωρ λυμαίνοιτο . πολλὰ ἂν ἔχοιμεν λέγειν , εἰ βουληθείημεν τὸ λογοειδὲς τῶν ζῴων ἐπιδεικνύναι | ||
ἔτι πονηροτέρους ἦμεν καὶ μέχρι μὲν τούτων ἴσασι τί ἴσον ἔχοιμεν . ἐὰν δὲ τὰ ἄλλα σωφρονήσῃς , κἀγώ σοι |
οὐδὲ εἰ φύσει ἰσχυρότατος ὑπῆρχεν . καὶ ἔγωγε οὐκ ἂν ὀκνήσαιμι εἰπεῖν ὅτι καὶ τῶν παλαιῶν ἡρώων , οὓς ἅπαντες | ||
φοβερὸς δοκεῖν εἶναι τοῖς ἐπιβουλεύουσιν ἀναδεχόμενος ὑπὲρ τῶν ἰδίων κινδύνων ὀκνήσαιμι . πέπαυσο δὴ καὶ σεαυτῷ κἀμοὶ πράγματα παρέχων . |
τὸ φρόνημα ἔχειν . ταῦτα μὰ τὴν Δήμητρα οὐκ ἂν θαυμάσαιμι εἰ μείζων εἰπόντι μοι γένοιτο παρ ' ὑμῶν βλάβη | ||
, οἷς τότ ' οἱ δυναστεύσαντες ἐν ἑκατέροις ἐχρήσαντο . θαυμάσαιμι δ ' ἄν , εἴ τινες τὰς ἐν τοῖς |
ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν περὶ ταύτην νήσων . Εἰ δὲ προστεθείη τῷ ἀπὸ τῆς Ῥοδίας μέχρι Βορυσθένους διαστήματι τὸ ἀπὸ | ||
- τίου δὲ συνισταμένου , ἂν καὶ νόμος ἢ ἔθος προστεθείη τοῦ δύνασθαι τοῦτο πράττεσθαι , ἐν τοῖς ἐξεταζομένοις ἔσται |
ἐκ τούτων συγκείμενον , εἰ καὶ καθ ' ἕκαστον ἀληθεύειν δοίημεν ; οὐ γὰρ πάντα τὰ ἰδίᾳ τινὸς κατηγορούμενα καὶ | ||
τὸν κατ ' οὐσίαν : κατὰ συμβεβηκὸς γὰρ κἂν ἡμεῖς δοίημεν . ἀλλ ' εἰ ἔστιν ἡ οὐσία τῆς ψυχῆς |
κόσμος ἐνταῦθα ἐκπρεπής . διόπερ δεῖ μάλιστα , καλὸν ὅτε ποιοῖμεν λόγον , μέτρου πλησίον εἶναι τὸν ῥυθμόν , μὴ | ||
μαθηματικὴν ἐπιστήμην εὕρατο ἀγαθά : διόπερ οὐκ ἂν ἄπο τρόπου ποιοῖμεν πολλὰ καὶ τῶν παρ ' Αἰγυπτίοις συμπαραλαμβάνοντες . ἐπεὶ |
τὸν Τηλέμαχον καὶ Μενέλεων : κἀγὼ πάντα μὲν οὐκ ἂν εἴποιμι τὰ τοῦ σωτῆρος ἀγωνίσματα , ὅσων ἀπέλαυσα εἰς τήνδε | ||
καὶ ἃ πρῶτα . κἂν ἔρηταί τις ὑμᾶς , εἰ εἴποιμι καὶ ὅ τι , τὸ μὲν ὡς εἶπον , |
γὰρ ἂν ἡγεμόνων ἔδει : οὐ γάρ πού τις ἂν διαμάρτοι οὐδαμόσε μιᾶς ὁδοῦ οὔσης . νῦν δὲ ἔοικε σχίσεις | ||
ἀριθμῷ τελείῳ τετράδι , ἣν δεκάδος τῆς παντελείας οὐκ ἂν διαμάρτοι εἰς ἀφορμὴν εἶναι λέγων καὶ πηγήν : ὃ γὰρ |
εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , ὦ φίλε | ||
ἂν καὶ εὖ πράττειν . Συνέφη . Ἆρ ' οὖν εὐδαιμονοῖμεν ἂν διὰ τὰ παρόντα ἀγαθά , εἰ μηδὲν ἡμᾶς |
μέσον ὄψει σχημάτων τὸ κῶλον γινόμενον : εἰ δέ γε τέμοις τὸν ἐκτὸς μῦν , καμπτό - μενον ἐπὶ πλέον | ||
καὶ συνάπτει τελευτὴν ἀρχῇ . Καὶ συνελόντι εἰπεῖν εἰς τρία τέμοις ἂν τὴν πᾶσαν τοῦ λόγου διάνοιαν καὶ εἰς τρεῖς |
σοῦ τίν ' ἂν κοινωνὸν βέλτιστον οἴκου τε καὶ τέκνων λάβοιμεν , ἐγώ τε σὲ ἐξελεξάμην καὶ οἱ σοὶ γονεῖς | ||
εἰ ἐθέλοι . καὶ γὰρ εἰ τὴν τῶν πολλῶν κρίσιν λάβοιμεν ἐπὶ γεωμετρίας κυρίαν , γελοῖοι ἂν ὦμεν , ἀσύμμετρα |
διαπεπραγμένα καὶ ἅ εἰσιν ἐψευσμένοι , ἡδέως μὲν ἂν ὑμῖν λέγοιμι , ἐπειδὴ δ ' ἔξω τοῦ πράγματος νομίζετ ' | ||
πάντα , ἐφ ' οἷς σύ με ἤρου εἰ σπουδάζων λέγοιμι , λέγοντα ὅτι κατηγορητέον εἴη καὶ αὑτοῦ καὶ ὑέος |
: τί νῦν διανοῇ ; , μετὰ παρρησίας παραχρῆμα ἂν ἀποκρίναιο ὅτι τὸ καὶ τό : ὡς ἐξ αὐτῶν εὐθὺς | ||
” ἀλλὰ πρὸς δύο ” ἔφη „ ταῦτα τί ἂν ἀποκρίναιο ; ἥκεις πρὸς βασιλέας ἑσπέρας μὴ κελεύσαντας : ὅ |
δυναμένου ; Τὸ δὲ μέγιστον ἁπάντων : εἰ γὰρ τύπους λαμβάνοιμεν ὧν ὁρῶμεν , οὐκ ἔσται βλέπειν αὐτὰ ἃ ὁρῶμεν | ||
. Λειπομένης δὴ τῆς ἐφόδου , καθ ' ἣν ἂν λαμβάνοιμεν καὶ τὰς πρὸς τὸν διὰ τῶν πόλων τοῦ ὁρίζοντος |
ἀναισχυντίαν καὶ τὴν αἰσχροκέρδειαν ἔτι μᾶλλον γνώσεσθε , ἐπειδὰν πάντων ἀκούσητε : ὅθεν δ ' οἶμαι τάχιστ ' ἂν ὑμᾶς | ||
ἔφη , δειπνήσομεν , ἕως ἂν καὶ παρ ' ἡμῶν ἀκούσητε ὅσα εἰρήκασι περὶ ἄρτων ἢ πεμμάτων ἔτι τε ἀλφίτων |
μὴν ὑπὲρ καλοῦ χρώμενοι τῇ ῥητορικῇ , καλὸν ἄν τι πράττοιμεν ὑπ ' αὐτῆς . οὐκοῦν καλὸν ἡ ῥητορικὴ μετὰ | ||
συνεργὸν ἡμῖν εἶναιὅτι δ ' ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , |
Λάκωνες ἠναγκάσθησαν ἀπολῦσαι τοὺς Ἀθηναίων πρέσβεις , ἵνα τοὺς ἰδίους ἀπολάβωσιν . ὁ δὲ Θεμιστοκλῆς τοιούτῳ στρατηγήματι τειχίσας τὴν πατρίδα | ||
ἐκκλησίας ἵνα κατορθώσωνται τὰς ὁδοὺς αὐτῶν ἐν δικαιοσύνῃ , ἵνα ἀπολάβωσιν ἐκ πλήρους τὰς ἐπαγγελίας μετὰ πολλῆς δόξης . ἐμμείνατε |
φασίν , εὔνων ποιοῦσιν ἀνθρώπων . ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην αὐτούς τί δὴ τἄλλ ' ἐπαινοῦντες Λακεδαιμονίους , ὃ | ||
ἔφη , ὦ Κῦρε , ἀχθεσθείης μοι , εἴ σε ἐροίμην ὃ βούλομαί σου πυθέσθαι ; Ἀλλὰ ναὶ μὰ τοὺς |
μᾶλλον , ἢ λόγου τυχόντι καὶ μὴ πείσαντι ὑμᾶς : δόξαιμι γὰρ ἂν σὺν δίκῃ πάσχειν , ὅ τι ἄν | ||
οὐδὲ τοσαυτάκις ἀγωνιζόμενος [ καὶ ] νικήσας δικαίως ἂν πάλιν δόξαιμι δι ' ἐκεῖνα ἐκπεσεῖν . Ἀλλὰ γὰρ ἴσως μετὰ |
τὰ τῶν προγόνων ἠρία , εἰ Εὐπειθίδης ὁ Κορυδαλλεὺς ἐμαυτὸν περιόψομαι προσελούμενον , καὶ ταῦτα ὑπ ' ἀνδραπόδου ἴσως δυοῖν | ||
οὖν , ὅσον ἂν ἐπ ' ἐμοὶ ᾖ , οὐ περιόψομαι ὑμᾶς αὐτοὺς αὑτοῖς διαφερομένους : ἀλλ ' εἰ μὲν |
γὰρ οὖν . Ταύτας τοίνυν δίχα τέμνοντες μίαν ἑκάστην ἓξ ποιῶμεν , τὴν ὀρθὴν χωρὶς ἀποκρίναντες τούτων ἑβδόμην . Πῶς | ||
ἐν Φιλοκάλῳ ἢ Νύμφαις : κατάκεισο κἀκείνας κάλει . συναγώγιμον ποιῶμεν . ἀλλ ' εὖ οἶδ ' ὅτι κυμινοπρίστης ὁ |
πολιτῶν , ἀπήγξατο ἂν ἔφη : ” ἐγὼ μὲν οὖν ἀπηγξάμην ἄν , εἰ ἐπίσης σοι ὑπὸ τῶν πολιτῶν ἐφιλούμην | ||
τεθνηκότες αἴσθησιν εἶχον , ἄνδρες , ὥς φασίν τινες , ἀπηγξάμην ἂν ὥστ ' ἰδεῖν Εὐριπίδην . ὁ φθόνος ἐν |
οὐ τῷ χρόνῳ μόνον , ἀλλὰ καὶ τῷ δικαίῳ πρεσβεῖον ἔχοιμ ' ἂν ἐγὼ τοὔνομα τοῦτ ' εἰκότως . εἶεν | ||
] η θανὼν ? ἅζεται κατ [ οὐδαμῶς ] ? ἔχοιμ ' ἂν εἰπεῖν τ [ [ ] ἄναξ ἀνδρῶν |
οἰκειότης καὶ ὅση πρὸς τυραννίδα ἀλλοτριότης . οὕτω γὰρ ῥᾷον μάθοιτε ἂν εἴτε ἐφύλαττον ἐγὼ τοὺς πατρίους ὅρους τὴν ἀρχὴν | ||
γὰρ οὔτ ' εὖ ποιῶν τις οὔτε κακῶς ἐνίκησε . μάθοιτε δ ' ἂν τὸ τοιοῦτον , εἰ τὰ Μελιταίων |
μὲν καὶ αὐτοὶ Πυθαγόρᾳ ξύμβουλοι χρόνον , ὃν τὰ Ἰνδῶν ἐπῃνεῖτε , Ἰνδοὶ τὸ ἀρχαῖον πάλαι ὄντες : ἐπεὶ δ | ||
τὸν κάκιστον οὐκ ἄν , εἰ μὴ τοιοῦτοι καθειστήκειτε , ἐπῃνεῖτε . ἐξ ὧν τοίνυν ὑμεῖς μὲν ἂν ἀδίκως πονηροί |
τὸ ἐγένετο μαντεύμασι : τὸ δὲ γένοιτο οὐκ ὀρθόν . Γένοιτο ] Ἐγένετο . Ἀκέσματ ' ] Θεραπείας , ἰάσεις | ||
, καὶ τὰ λείψανα τῶν ξύλων ἐπὶ πολὺ σωθῆναι . Γένοιτο δ ' ἂν οὗτος , ὅντινα καὶ Μωυσῆς ἀνέγραψεν |
' ᾧ μηδέν ἐστ ' οἴκοι βαρύ . Σιγᾶν ἂν ἁρμόζοι σε τὸν πλείω λόγον , εἰ μή τι λέξεις | ||
ἐπὶ δὲ τῶν παραλλασσόντων , ὥσπερ ἐπὶ τῆς σελήνης , ἁρμόζοι ἂν μόνως τὸ διά τινος πρῶτον δοθείσης παραλλάξεως τὸν |
παράγεται λέγων ταῦτα : ἐνθυμεῖσθε δ ' ὡς πάντων ἂν ποιήσαιμεν ἀνανδρότατον , εἰ τὴν εἰρήνην δεξαίμεθα παραχωρήσαντες Ἀμφιπόλεως , | ||
τοῦτ ' αὖ σύμφορον ἄν , ὡς ἐγώ φημι , ποιήσαιμεν : πρῶτον μὲν γὰρ νῦν οὐκ ἂν φυλάττεσθαι οὐδὲ |
κιθαρίζειν καὶ τὰς λύρας λυμαίνονται : καὶ ἐγὼ δὴ εἰ ἐπιχειρήσαιμι ἐν τῷ σῷ οἴκῳ μανθάνειν οἰκονομεῖν , ἴσως ἂν | ||
, εἶπον , διὰ ταῦτα οὐκ ἂν ἔτι τὰ τοιαῦτα ἐπιχειρήσαιμι νομοθετεῖν . Εἰκότως γ ' , ἔφη . Τί |
; τίνας δ ' ἂν τῶν ζώντων δικαιότερον περὶ πολλοῦ ποιοίμεθα ἢ τοὺς τούτοις προσήκοντας , οἳ τῆς μὲν τούτων | ||
μόνης τῆς διὰ τῶν ὑπομνημάτων παραθέσεως εὐμεταχείριστον ὡς ἔνι μάλιστα ποιοίμεθα τὴν καταγραφήν . Τό τε γὰρ ἀεὶ μεταφέρειν ἀπὸ |
γὰρ ἐνδέχεται κινεῖσθαι ἐν τῷ νῦν , καὶ θᾶττον ἂν ἐνδέχοιτο κινεῖσθαί τι καὶ βραδύτερον . κινείσθω τοίνυν τὸ βραδύτερον | ||
δῶμεν , ὅτι καταλαμβάνεται ὁ ἄνθρωπος , μήποτε οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο δεῖξαι , ὅτι ὑπ ' αὐτοῦ κρίνεσθαι δεῖ τὰ |
τοίνυν ὃ πάντες ἂν εἶναι φαύλων ἀνθρώπων [ ἔργον ] φήσαιεν , ὅσον ἂν χρῆσθε χρόνον , τοσοῦτον ἑκάστου φροντίζειν | ||
ψευδομένους , εἴπερ ἀγαθόν τι ποιῆσαι Λακεδαιμονίους καὶ τοὺς συμμάχους φήσαιεν . φασὶν οὖν οἱ Πλαταιεῖς , ἀπολογούμενοι ἐπὶ τούτοις |
. Τοῦτο οὖν τὸ σοφὸν οἱ δοῦλοι κατανοήσαντες , ἐπειδὴ προΐοι Λακύδης εἰς περίπατον ἢ ὅποι ἄλλοσε , καὶ αὐτοὶ | ||
εἴη καὶ τρίτος ἄνθρωπος : καὶ τοῦτο εἰς ἄπειρον ἂν προΐοι . εἰ δὲ μὴ εἶεν τὰ πρὸς τὰς ἰδέας |
ἀνεπικρίτως διαφωνουμένων οὐχ οἷόν τέ ἐστιν ἀποφαίνεσθαι . εἰ δὲ ἐπικριτήν , πόθεν ἐπικριθήσεται πυνθανόμεθα . οἷον τὸ αἰσθητόν πότερον | ||
, δώσουσιν αὐτόθεν τὴν τῆς ψυχῆς ἀκαταληψίαν , εἰ δὲ ἐπικριτήν , τίνι ἐπικρινοῦσιν αὐτὴν εἰπάτωσαν . αἰσθήσει μὲν γὰρ |
γ ' εὐνοίᾳ οὕτως ἔχω πρὸς ὑμᾶς ὡς ὑμᾶς ἂν εὐξαίμην πρὸς ἐμέ . καὶ τοῦτ ' ἐν πᾶσιν πεποίηκα | ||
. ὥστε καὶ τὸν υἱὸνἔτι δέ μοι κομιδῇ νέος ἐστίν εὐξαίμην ἂν οὐ τὴν γνώμην οὐδὲ τὴν γλῶτταν ἀλλὰ τὸ |
' ἂν ἰόντες εἰς τὰς ὁμοίας ἴσως ἄν πως ἀλλήλοις συγχωρήσαιμεν . Λέγε πῶς ; Ἐμὲ θὲς ὑπὸ σοῦ πάλιν | ||
πόθεν τῶν ἀσωμάτων ἡ δύναμις ; Εἰ δὲ καὶ τοῦτο συγχωρήσαιμεν , φθειρομένου τοῦ Κόσμου , τὸν ποιήσαντα φθείρεσθαι ἀνάγκη |
τοὐντεῦθεν , ἔφασαν οἱ Αἰγύπτιοι , τί καλὸν ἂν ποιοῦντες σωθείημεν ; καὶ ὁ Κῦρος αὖ πρὸς τοῦτο εἶπεν : | ||
οὐδ ' ἐκμελῆ οὐδ ' ἄπο τῆς τέχνης , εἰ σωθείημεν , προσερεῖν ἐν τῷ μέσῳ τὴν πόλιν . κατὰ |
ἀπεψίαν μὲν οἱ πολλοί , σὺ δ ' ὀξυρεγμίαν ἂν λέγοις . τὸ δ ' ἐπὶ τῷ κόρῳ δυσχεραίνειν βδελυγμίαν | ||
λέξω , κελεύεις γάρ , τὸν ἐκ φρενὸς λόγον . λέγοις ἄν , ὥσπερ ᾐδέσω τάφον πατρός . φθέγγου χέουσα |
φιλοτίμως συμβέβηκεν αὐτοῖς , ἐξ ὧν εἰκότως ἦσαν σπουδαῖοι , αἰσχυνοίμην ἂν εἴ τι τούτων φανείην παραλιπών . ἄρξομαι δ | ||
προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ τὴν πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν παρὰ τούτων |
. τίν ' ἂν οὖν χώραν εὔφρονα μᾶλλον τῆσδ ' ἀφικοίμεθα σὺν τοῖσδ ' ἱκετῶν ἐγχειριδίοις , ἐριοστέπτοισι κλάδοισιν ; | ||
τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν . εἰ δέ κεν εἰς Ἰθάκην ἀφικοίμεθα , πατρίδα γαῖαν , αἶψά κεν Ἠελίῳ Ὑπερίονι πίονα |
ἑκατέρου λύραν ἔφη αὐτὰς ἡρμόσθαι ὁμοίως , πότερον εὐθὺς ἂν ἐπιστεύομεν ἢ ἐπεσκεψάμεθ ' ἂν εἰ μουσικὸς ὢν λέγει ; | ||
ὑπὸ τὴν ὅρασιν πιπτόντων ἐζητοῦμεν , εὐλόγως ἂν τοῖς ὀξυωπεστάτοις ἐπιστεύομεν , καὶ εἰ περί τινος τῶν ἀκουστῶν , τοῖς |
νεανίσκου : νῦν δὲ τοῦτο μὲν οὐκ ἂν φαίην , ἰσχυρισαίμην δ ' ἄν , ὅτι στέρξει τὸν σύνοικον : | ||
εἰ μέν τί με τῶν ἀληθῶν ἐκφεύγει . οὐκ ἂν ἰσχυρισαίμην : ὅτι μέντοι ταῦτα μὲν οἱ κρείττους φασὶν εἶναι |
οὖν πρὸ τῆς τυραννίδος τὰ περὶ αὐτῆς μοι διηγησάμενος κακὰ συνεβούλευες , πάντως ἂν ἐπείσθην μὴ τυραννῆσαι , τύραννος δ | ||
ἐντεῦθεν ταμιεύεσθαι πρὸς τὸ γῆρας . Ὀψὲ ἔμαθον ὅτι μοι συνεβούλευες καλῶς , παιδεύων με ἀποδιδράσκειν τὰς ἑταίρας : λαβεῖν |
τῶν τῆς ψυχῆς ἔργων καὶ παθημάτων ἴδιον τῆς ψυχῆς , ἐνδέχοιτ ' ἂν αὐτὴν καὶ χωρίζεσθαι τοῦ σώματος : εἰ | ||
καὶ διαίρεσιν ἀπείρου καὶ δυνάμει ἀπείρου , οὐκ ἐνεργείᾳ , ἐνδέχοιτ ' ἂν ἐν πεπερασμένῳ χρόνῳ καὶ ἅπτεσθαι παντὸς καὶ |
οὐδὲ νῦν ἔγνωκας , ὅτι οὐκ ἀπὸ γενέσεως ἀρχῆς . ἐλέγχῃ δ ' οὐδὲν ἧττον ἐπιμορφάζων , ὅταν συγκρίνῃς τὰ | ||
πρὸς αὐτὸν ἐκεῖνον ἀπολογίαν ζητεῖν , ἐπειδὰν ἔργῳ τοὺς συκοφάντας ἐλέγχῃ . Ἠρόμην , ὅ τι ἡμῖν ὁ καλὸς Ἰφικράτης |
διαφέρων . ἴσως οὖν βέλτιστόν ἐστιν , ὡς ἄρτι ἐγὼ ἐπεχείρησα , διαιρεῖσθαι , διελομένους δὲ καὶ ὁμολογήσαντας ἀλλήλοις , | ||
τάδε : τοῦτο δὲ μὴ αἱρούμενος οὐδ ' ἂν μοιχεῦσαι ἐπεχείρησα : εἶτα ἀνέδραμον ἐπὶ τὸ προηγούμενον : μοιχὸς δὲ |
λάβοιμεν τὰ μάλιστα γήινα γεννώμενα καὶ πλαττόμενα ἐν αὐτῇ , εὕροιμεν ἂν καὶ ἐνταῦθα τὴν γῆς φύσιν . Λίθων τοίνυν | ||
δὲ σκαληνῶν , ἐν μὲν τοῖς ἰσοσκελέσιν οὐκ ἄν ποτε εὕροιμεν ἀριθμοὺς ἐφαρμόσαι ταῖς πλευραῖς : οὐ γάρ ἐστι τετράγωνος |
γνώμην λαβόντες τότε τὴν κάθοδον ἡμῖν συνεχωρήσατε ἐφ ' οἷς ἠξιοῦμεν , πότερα λογισμῷ προϊδόμενοι τὸ κράτιστον ἢ τῇ ἀνάγκῃ | ||
Γαΐῳ κεφαλαιώδη τύπον περιέχον ὧν τε ἐπάθομεν καὶ ὧν τυχεῖν ἠξιοῦμεν . ἦν δὲ σχεδὸν τοῦτο ἐπιτομή τις ἱκετείας μακροτέρας |
παρέσται δὲ ὁ δημόσιος καὶ βασανιεῖ ἐναντίον ὑμῶν , ἂν κελεύητε . Ἐνδέ - χεται δὲ τὸ λοιπὸν μέρος τῆς | ||
ἂν πάνυ μικρὸν ἔργον γένοιτο . Ἐὰν μὲν οὖν ὑμεῖς κελεύητε , περὶ ἐνίων μνησθείην ἂν αὐτῶν : εἰ δέ |
τὴν τροφὴν ἀναλαμβάνουϲι : τούτου δὲ μεῖζον ἀγαθὸν οὐδὲν ἂν εὕροιϲ αὐτοῖϲ . φυλακτέον δὲ τὴν ἐν τῷ ψυχρῷ πολλὴν | ||
καὶ ϲεϲέλιοϲ πάϲαϲ ἰδέαϲ . καὶ τί γὰρ οὐκ ἂν εὕροιϲ ἐν τοιϲίδε τῶν δυνατωτάτων ; λόγοϲ ὅτι καὶ γυπὸϲ |
, καὶ οἱ ἄλλοι δὲ οἱ παρόντες , ἢν ἐμοὶ λέγητε , ὅταν τις ὑμῶν γαμεῖν ἐπιχειρήσῃ , γνώσεσθε ὁποῖός | ||
ὑμῖν τούτου οὕτως ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι , ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν |
εἰσιν , ἀλλὰ ἄλογα τυγχάνουσι καὶ ἀνονόμαστα . ἵνα δὲ γνῶμεν τοῦτο , δεῖ προσλαβεῖν ἐκεῖνο . ἰστέον ὅτι πᾶσα | ||
τὸν ὄγδοον καὶ τὰς τῶν ἀστέρων πρὸς αὐτοὺς μαρτυρίας ἵνα γνῶμεν τοὺς βοηθοῦντας ἑκατέρῳ προσώπῳ : ὁ μὲν γὰρ δεύτερος |
, καὶ οὐ δύνανται ἴσον ἀεὶ τὸν ἅπαντα χρόνον οὐδὲ ὁπηλίκον τὴν ἀρχὴν ἐδυνήθη , ὥσπερ δὴ κἀκεῖνα τὰ πρώην | ||
σμικρότητα καὶ ἰσχὺν ἀπολειπομένην αὐτοῖς ἀπὸ τῶν ἄλλων θηρίων : ὁπηλίκον γάρ τι νομίζειν τὸ μέγεθος , ὅσον ἀπὸ τῆς |
ὁ μὴ ῥηθεὶς λόγος τοῖς ὧδ ' ἔχουσιν αἰτίαν ἂν παράσχοι ὡς , εἰ ἐλέχθη , σωτήριος ἂν ἦν . | ||
τὸ μὲν γὰρ νῦν πλεονεκτῆσαι ὀλιγοχρόνιον ἂν τὸν πλοῦτον ἡμῖν παράσχοι : τὸ δὲ ταῦτα προεμένους ἐκεῖνα κτήσασθαι ὅθεν ὁ |
λοιπαὶ λέξεις ἀντὶ συστατικῶν διαφορῶν παραλαμβάνονται . ἔλθωμεν οὖν καὶ ἐξηγησώμεθα . ἰστέον ὅτι ὁ λόγος πρόσκειται πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ | ||
ἀκολούθησόν μοι τῇδε , ἐὰν αὐτὸ ἁμῇ γέ πῃ ἱκανῶς ἐξηγησώμεθα . Ἄγε , ἔφη . Ἀναμιμνῄσκειν οὖν σε , |
παιδί ' αὑτὸν ἀπογαλακτιεῖ . * * * * Τότε φάγοις , παράσιθ ' , ὅρα ὡς διασέσυρκε τὴν τέχνην | ||
αὐτοὺς ἀθλίους εἶναι λέγω : οὐκ ἂν θανὼν δήπουθεν ἔγχελυν φάγοις , οὐδ ' ἐν νεκροῖσι πέττεται γαμήλιος . ὁ |
ἰδίαν θέσιν κοινῇ φωνῇ προσχαρίσασθαι ἐπὶ πᾶν συντεινούσῃ , εἰ φαίημεν ἐγὼ ὀνομάζομαι , ἐγὼ κληΐζομαι . ὁ αὐτὸς λόγος | ||
παρασυναπτικῶν μὴ ἵστασθαι τὸ καὶ ἀρκτικοὺς αὐτοὺς εἶναι , εἰ φαίημεν φῶς ἐστιν , εἰ ἡμέρα ἐστίν . αὐτὸ γὰρ |
θεάτροις , ἐν ταῖς ἐκκλησίαις , ἐν ᾧ μέρει καὶ φήσαις , ἐπεὶ καὶ πᾶν ὑπ ' ἐκείνου κεκόσμηται . | ||
μὴ ταῦτα προϋπάρχοι , φέρε , πῶς ἂν τὰ τοιαῦτα φήσαις ; ἆρ ' οἷόν τε ἀμαθίαν πρὸς ἐπιστήμην χρήσιμον |
πεύκης γε κἀγὼ καὶ ξύλων ἐπηγνύμην . Ἢν δ ' ἀρέσκῃ ταῦτ ' Ἀθηναίοις , καθῆσθαί μοι δοκῶ εἰς τὸ | ||
δοκῇ πᾶσι τοῦθ ' οὕτως ἔχειν , ἢ ὅταν οὕτως ἀρέσκῃ τοῖς ἐνδόξοις τῶν παλαιῶν φιλοσόφων ἢ ποιητῶν : οὕτω |
Αἱ δὲ πρὸς ταῦτα ἔλεξαν τάδε : Ἡμεῖς οὐκ ἂν δυναίμεθα οἰκέειν μετὰ τῶν ὑμετερέων γυναικῶν : οὐ γὰρ τὰ | ||
ἑπομένων , ἂν μὴ κατοφθῶσι , σχεδὸν οὐκ ἄν ποτε δυναίμεθα διακρίνασθαι τὸ νῦν ζητούμενον . Οὐκοῦν ἰτέον ἐπὶ τὰς |
σοι ποταπῶν . ἔπειτ ' ἂν τἀργύριον αὐτῷ καταβάλῃς , ἐπράξατ ' Αἰγιναῖον . Ξέναρχος : οἱ ποιηταὶ λῆρός εἰσιν | ||
ἐβοῶμεν ; τὸ κύβιον τριωβόλου . ονεῖν κεχειρῶν γε οὐκ ἐπράξατ ' οὐδὲ ἕν . οὐκ οἶσθας , ὦ μακάριε |
' οὐδ ' ὥσπερ ὁ γαλακτώδης εἰς τὸν γλυκὺν ἂν τεθείη , καὶ γὰρ οὗτος ἐν ἐνίοις ὡς εἶδος ἄν | ||
παθόντος ὀργή : εἰ δὲ τὸ ἀμύνεσθαι τῷ παθεῖν ἐγγὺς τεθείη , τουτέστιν εἰ μὴ γένοιτο ἐν μέσῳ χρόνος πολύς |
, οἱ δ ' ἦσαν ἕτοιμοι πάσχειν , ὅ τι δόξειε τοῖς εἰκότως αἰτιωμένοις . ἐγὼ δὲ πάντων ἔφην ἀτοπώτατον | ||
ἐπὶ τῆς διαλεκτικῆς , εἴ τις τοιουτοτρόπως ἀποφαίνηται , καταγέλαστος δόξειε . φαμὲν οὖν , ὡς οὐκ ἤδη , ἐὰν |
μοι δίκης γενομένης πρὸς Ἄφοβον , ὦ ἄνδρες δικασταί , συνῄδειν πολλῷ τούτων μείζω καὶ δεινότερ ' αὐτοῦ ψευσαμένου ῥᾳδίως | ||
ἥνπερ ὅτε ᾤεσθε πρὸς τοὺς πολεμίους διακινδυνεύσειν . Εἰ μὴ συνῄδειν , ὦ βουλή , τοῖς κατηγόροις βουλομένοις ἐκ παντὸς |
' ἤν ς ' ἔρωμαι : ἄγε , ἐάν σε ἐρωτήσω δύο λόγους προβαλλομένη ἆρα τυραννεῖν θέλεις ἢ τὴν πόλιν | ||
ὑπενέγκαι . Ἐγώ , φησίν , ἔσομαι μετὰ σοῦ : ἐρωτήσω δὲ καὶ τὸν ἄγγελον τὸν τιμωρητὴν ἵνα σε ἐλαφροτέρως |
κατὰ μέρος καὶ ἁπλοῦς εἰδώς , οὐδέ τινος τῶν συμπεπλεγμένων διαμάρτοις ἄν . εἴ τινας δὲ ἀκούεις καύσους πυρετοὺς καὶ | ||
τοιαύτης γὰρ ἀναγόμενος τῆς μεθόδου βραχύ τι ἢ οὐδὲν ἂν διαμάρτοις τοῦ ἀσφαλοῦς . ἵνα δ ' ἀκραιφνεστέραν τε καὶ |
καὶ τὸν τοιοῦτον ὑπὸ πάντων ἐπαινούμενον . ἐγὼ δὲ αὐτὸν παρῃτησάμην πάντα ψευδόμενον καὶ τὴν ἀθεότητα καὶ τὰ ἐπιτηδεύματα καὶ | ||
Μέλητε . ὑμεῖς δέ , ὅπερ κατ ' ἀρχὰς ὑμᾶς παρῃτησάμην , μέμνησθέ μοι μὴ θορυβεῖν ἐὰν ἐν τῷ εἰωθότι |
, ὀφθείη , πρόχειρος δὲ ἡ ἐπὶ τῷ φανέντι πρόγνωσις ἀποδοθείη , προεπεσκεμμένης δηλονότι καὶ τῆς ἐπὶ τῷ νοσοῦντι εὐαισθησίας | ||
ἐπεὶ καὶ αὐτῇ ὄνομα ἴδιον τέθειται : καὶ λόγος ἂν ἀποδοθείη αὐτῆς κατὰ τὸ ὄνομα . καὶ πάντες οἱ λόγοι |
? δέ τινι ἐγβολῆς χρῶνται σχήματι . ὅταν γὰρ ἀκατάλημπτα φάσκωσιν εἶναι τὰ πράγματα , τί ἄλλο ? φασὶν ἢ | ||
ἐὰν ταύτην τὴν αἰτίαν περὶ ἑαυτῶν λέγωσι καὶ ἐπὶ τούτῳ φάσκωσιν εἰς τὰς ἀλλοτρίας οἰκίας εἰσιέναι , οὐδεὶς αὐτῶν ἅψεται |
σιγῶντα λέγεις ; ἔστιν ἄρα σιγῶντα λέγειν , εἴπερ ἡμεῖς φήσαιμεν ναί : ἔστι γὰρ τὰ σιγώμενα λέγειν , οὐκ | ||
μὲν καθ ' [ ἕκαστα ] [ ] οὐκ ἂν φήσαιμεν [ οἷόν ] τέ γε συλλογισμὸν ἐ - [ |
ἔδει καὶ μνησικακεῖν , ἐκεῖνός γ ' οὐκ εἴα . Ἡδέως δ ' ἂν ἐροίμην τοὺς τἀναντία πρεσβευομένους , πότερον | ||
ταῦτα ἐγερθεὶς ἀπὸ τοῦ ὕπνου αὐτοῦ , εἶπεν ὅτι , Ἡδέως ἐκοιμήθην ὀλίγον , ἀλλὰ βεβαρημένη ἐστὶν ἡ κεφαλή μου |
οὐκ ἐροῦμεν τὰ ἴδια ; καὶ πῶς ἡμᾶς οὐκ ἂν μέμψαιτο καὶ ἡ συγγραφὴ καὶ ἡ φύσις , ἧς καὶ | ||
καὶ παραγγελία γέγονε καὶ τὰ ἑξῆς . . . . μέμψαιτο δ ' ἄν τις τὸ προοίμιον ὡς τραγικὸν καὶ |
ἐξοριστέον . Εἰ καὶ μηδὲν ἡμῖν τοῖς ἔργοις βεβοηθηκὼς γράμματα ἐπεπόμφεις , ἐν τοῖς τὰ μέγιστα κεχαρισμένοις ἐτέταξο ἄν : | ||
βαδίζει . Ἐκ τῶν γραμμάτων , ἃ πάλαι πρὸς ἡμᾶς ἐπεπόμφεις , αὐτόν σε προσεδοκῶμεν ἥξειν , τὸ δὲ ἀπὸ |
. διαμαχούμεθα : Ἐναντιωθῶμεν . . μαχεσόμεθα . . μὴ θελήσομεν προμαχέσασθαι . . ἤτοι μὴ θελήσομεν προμαχίσασθαι . . | ||
ζῶον ἄρα οὐ παντὶ ἐμψύχῳ . εἰ δὲ τὴν καταφατικὴν θελήσομεν διὰ προσυλλογισμοῦ κατασκευάσαι , κατασκευάσομεν ἐν πρώτῳ σχήματι μέσον |
Ἑλλάδος ἑκούσης καὶ οὐ βίᾳ , κατ ' εὔνοιαν δὲ ἡγῆσθε . Ὁ μὲν Ἀλκιβιάδης τοσαῦτα εἶπεν , οἱ δὲ | ||
“ εἶπεν , ” ἂν ἐπακολουθῆτέ μοι καὶ μὴ δεινὸν ἡγῆσθε τὴν Ῥώμην ἀπολιπεῖν , καὶ εἰ τὴν Ἰταλίαν ἐπὶ |
τε νόμους ἀνέγνω , καὶ τὸν χρόνον ἐπέδειξεν ὅτι οὐκ ἐγχωροίη ἀπογράψασθαι καὶ τὰς κλήσεις καλεῖσθαι ὅσας ἔδει , καὶ | ||
τιϲ φθάϲαϲ ἀποχέῃ τοῦ αἵματοϲ : κάλλιον δέ , εἰ ἐγχωροίη , δὶϲ ἀφαιρεῖν ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ , τὸ μὲν |
αὐτοὶ πιεζόμενοι ταῖς εἰσφοραῖς συγγνώμην τοῖς κλέπτουσι καὶ τοῖς δωροδοκοῦσιν ἔχοιτε , ἐν δὲ τῷ τέως χρόνῳ , καὶ τῶν | ||
πεπραγμένων ἕνεκα , ὧν ὁμοίως ἐμοὶ πάντες ἂν αὐτῷ δικαίως ἔχοιτε χάριν , εἰ τὰ προσήκοντα βούλοισθε ποιεῖν . ἐκεῖνος |
εἰ ἃ μάλιστα δεδιότας αὐτοὺς αἰσθάνοιτο , ταῦτα σαφῶς πυνθανόμενος ἐπιφέροι : εἰκὸς γὰρ αὐτοὺς ἀκριβέστατα ἑκάστους τὰ σφέτερα αὐτῶν | ||
ἢ πάλιν εἴ τις λαβὼν πᾶν τὸ αἱρετὸν ἀγαθὸν εἶναι ἐπιφέροι τὸ ἡ ἡδονὴ ἄρα ἀγαθόν παραλιπὼν ὡς γνώριμον τὸ |
Καλλιμέδων ὁ Κάραβος πρίαιτό με . καὶ Ἀντιφάνης : ἧττον ἀποσταίην ὧν ἂν προειλόμην ἢ Καλλιμέδων γλαύκου προοῖτ ' ἂν | ||
παρὰ τῶν ἐχθρῶν αἰτίαις : αὐτὸς δ ' οὐκ ἂν ἀποσταίην τῆς πρὸς ταῦτ ' ἀπολογίας . Εἰ γάρ τις |
λέγειν : εἰ δὲ ἰδέα τῆς ψυχῆς τὴν οὐσίαν αὐτῆς σημαίνοι , ἐπειδὴ ἁπλοῦν εἶδος καὶ ἄυλον ἡ ψυχὴ , | ||
τὸ δὲ μιγῆναι νεκρᾷ τῇ μητρὶ νοσοῦντι τί ἂν ἄλλο σημαίνοι ἢ τὸ τῇ γῇ μιγῆναι ; ἀγαθὸν δὲ τῷ |
δεῖ τὰς σικύας μετὰ μετρίου πυρός : εἰ γὰρ σφοδραὶ τεθεῖεν , τῇ τε ἀτμίδι ἐπιφλεγμαίνουσαι καὶ συντείνουσαι τὰ σώματα | ||
μὲν δεῖν παραδειγμάτων αὐτοῖς ὁμολογῶ , τὸ δέ , εἰ τεθεῖεν νυνὶ παραδείγματα , γενέσθαι ἂν σαφές , περὶ οὗ |
τὰ γάρτοι τοῦ Δημοσθενικοῦ λόγου καθαπερεὶ στοιχεῖα καὶ ἀρχὰς εἰ δυνηθείημεν ἀκριβῶς αὐτὰ ἕκαστα ἐφ ' ἑαυτῶν πόσα τέ ἐστι | ||
ὡς ἐσχάτων ἀποτελουμένων . ταῦτα δὴ προειληφότες , ῥᾳδίως ἂν δυνηθείημεν ἀπὸ τούτων καὶ τὰ ἐν ἑκάστῳ τῶν μαθημάτων ἴδια |
γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
. ἐὰν δὲ μὴ δυνατὸν ᾖ τοῦτο ποιεῖν , ἀλλὰ νομίζῃς δείξειν τὸν ἐναντίον , ὡς ἥμαρτε τρόπον τινά , | ||
ἔστι δὲ ἀρκοῦσα χάρις , ἂν ἐπαινῇς τε αὐτὸν καὶ νομίζῃς ὅπερ ἡμεῖς . ἡ δὲ ἡμετέρα ψῆφος Στρατήγιον ἄνδρα |
γε κλαίειν ἐπειρώμεθά σε ποιεῖν , σφόδρ ' ἂν ἡμῖν ἐμέμφου , ὥσπερ ἔνιοι καὶ ἐν ᾠδαῖς καὶ ἐν λόγοις | ||
μέμφῃ μοι . εἰ γὰρ μὴ ἐγένετο , οὐκ ἂν ἐμέμφου , ἀλλ ' ἐπῄνεις . ὅθεν ἐπιφέρει πρὸς τὰς |
δή , εἰ πάλιν ὧδε μετίοιμεν , ἆρα μᾶλλόν τι εὑρεθείη ὃ ζητοῦμεν , τί ποτ ' ἐστὶν ὃ χρώμεθα | ||
ἐπιτείνειν αὐτὸ μέλιτος μίξει : εἰ δὲ καθαρὸν καὶ ἄνικμον εὑρεθείη , πλέον ἢ ἐχρῆν ἐξήραινεν , ἐλαίου τε αὐτὸ |
αἴτιον δὲ ] ὑπερβατὸν κατὰ παρένθεσιν . παρεσκευάκασιν ] προσώπου ὑποβολὴ τὸ σχῆμα . φέρε ] ἠθοποιία . παρείκατε ] | ||
σκοπὸν [ εὑρὼν ἢ ] εὗρον . Ἑτεροπρόσωπον δέ ἐστιν ὑποβολὴ προσώπου τοῦ λέγοντος , ὡς ὅταν ὀκνῶν εἰπεῖν ἀφ |
. Τοῦτο δέ γε πεπονθυῖα οὐδὲν πλέον ἀναρμοστίας οὐδὲ ἁρμονίας μετέχοι ἄν ; Οὐ γὰρ οὖν . Τοῦτο δ ' | ||
ἦν δεινόν . Τάχα δὲ καὶ ὁ εὐφημισμὸς καλούμενος ἂν μετέχοι τῆς δεινότητος , καὶ ὁ τὰ δύσφημα εὔφημα ποιῶν |
. εἰ ταῦτα παρ ' ὑμῶν ἐγίγνετο , πολλοὺς ἂν εἴχετε τοὺς βοῶντας , τοὺς λέγοντας , τοὺς διδάσκοντας , | ||
ὑμεῖς μέν , ὦ Ἀθηναῖοι , τὰς ἐλπίδας τῆς σωτηρίας εἴχετε ἐν τῷ τὸν στρατηγὸν ὑμῶν ἐκπλεύσαντα ταχέως τῶν ἐπικαίρων |
αὐτῶν ἐναντίως διατιθεμένων ὥσπερ εἴπομεν οὐκ ἄλογος ἡ τεραμότης . Ὥστ ' εἰ ὁ ἀὴρ καὶ τὰ ὕδατα καὶ τὰ | ||
. . εἰσίν τινες νῦν οὓς τὸ βασκαίνειν τρέφει . Ὥστ ' ἐνίοτ ' ἂν τούτοισι ποιῶν ματτύην σπεύδων ἅμ |
. Ξ ὀλοίατο ] φθαρῶσι . οἱ Αἰολεῖς τὸ ὄλοιντο ὀλοίατο ποιοῦσι καὶ τὸ τύπτοιντο τυπτοίατο . ὀλοίατο ] διαφθαροῖεν | ||
Ξ ὀλοίατο ] διαφθαρῶσι . ὀλοίατο ] φθαρεῖεν . Ξ ὀλοίατο ] φθαρῶσι . οἱ Αἰολεῖς τὸ ὄλοιντο ὀλοίατο ποιοῦσι |
ἐλάλησα , κοινοῦ παραλαμβανομένου τοῦ ἄνθρωπος . εἰ γὰρ μὴ προτεθείη ὄνομα τοῦ τοιούτου ἄρθρου , οὐδ ' ἂν ἔτι | ||
ἑξῆς ἐστιν ὁ δὲ ἐμὸς πατὴρ ὀϊσθείς . εἰ γὰρ προτεθείη μὲν τὸ ὄνομα , ἐπενεχθείη δὲ ἡ ἀντωνυμία , |
Πελοπόννησον [ Ἀχαιικὸν ] ” εἰ „ δέ κεν Ἄργος ἱκοίμεθ ' Ἀχαιικὸν ” ” ἢ οὐκ Ἄργεος ἦεν „ | ||
εὐήθως πάνυ . . . . εἰ δέ κεν Ἄργος ἱκοίμεθ ' Ἀχαιικόν : ἡ διπλῆ ὅτι τὴν Πελοπόννησον Ἀχαιικὸν |
κἀκεῖ πάλιν εἶτα οὐκ αἰσχύνεσθε , εἰ μηδ ' ἃ πάθοιτ ' ἄν , εἰ δύναιτ ' ἐκεῖνος , ταῦτα | ||
ἀρξάμενος λέγε : οὐ τολμήσετε καιρὸν ἔχοντες ταῦτα ποιῆσαι ἃ πάθοιτ ' ἂν εἰ δύναιτο ἐκεῖνος ; τὸ γὰρ πρότερον |
τριπλῆν : καὶ ἡ δι ' ἐχιδνῶν θηριακὴ καλῶϲ ἂν δοθείη . καθαίρειν δὲ τῷ διὰ τῆϲ Ϲικυωνίαϲ διδόντα καθ | ||
μὲν οὐ ϲυγκινοῦϲα τὸ ϲῶμα , εἰ μὴ ϲφόδρα πολλὴ δοθείη , τὴν δὲ παρακειμένην ἐν τοῖϲ ἐντέροιϲ κοιλίᾳ τε |
ἂν διδάξαις : ἢν δὲ ὅταν μὲν ποιήσῃ ὡς ἂν βούλοιο , ἀντιχαρίσῃ τι αὐτῷ , ὅταν δὲ ἀπειθῇ , | ||
μηδὲν βλαβῆναι . προξενῶν μὲν γὰρ τυγχάνω τῶν Ἡρακλεωτῶν , βούλοιο δ ' ἄν , ὡς οἶμαι ἐγώ , ἐμὲ |
οὐδὲν ἁπλοῦν οὐδὲ δίκαιον ὑμῖν ἐθελόντων πρᾶξαι , ὥστ ' ἐβοηθοῦμεν εἰς Εὔβοιαν , καὶ Χάρης ἧκεν ἔχων τοὺς ξένους | ||
σοφοῖς βροτῶν χρόνῳ σκοπεῖσθαι τῆς ἀληθείας πέρι . εἰ πάντες ἐβοηθοῦμεν ἀλλήλοις ἀεί , οὐδεὶς ἂν ὢν ἄνθρωπος ἐδεήθη τύχης |
τὰ ὑπ ' αὐτὸ καὶ κατηγορεῖσθαι αὐτῶν , εἴ τι ἐπιλείποι τῶν ὑπ ' αὐτὰ , κεκολόβωται κατὰ τὸ λεῖψαν | ||
ἐπιδορπίσματ ' , ᾠά , σήσαμα : ὅλην λέγοντα με ἐπιλείποι τὴν ἡμέραν . καὶ Δίφιλος ἐν Τελεσίᾳ : τράγημα |
δίκαιόν ἐστιν ἢ ἄδικον ; “ ἐγὼ μὲν ἂν αὐτῷ ἀποκριναίμην ὅτι δίκαιον : σὺ δὲ τίν ' ἂν ψῆφον | ||
ἐπιστομίζων . Ἀλλά , μὰ τὴν Ἀθηνᾶν , οὐκ ἂν ἀποκριναίμην σοι πρότερος . Οὐκοῦν , ὦ Τιμόκλεις , ἐρώτα |