ἀπεκρίθησαν ὅτι τὸ αἴνιγμα τοῦτο ἄνθρωπον σημαίνει : ὅταν γὰρ γεννηθῇ ὁ παῖς , περιπατεῖ τετραποδιστί , αὐξηθεὶς δὲ διὰ | ||
κινήσεως , τὸ μὲν ἵνα γεννήσῃ , τὸ δὲ ἵνα γεννηθῇ : μόνον δ ' οὔτε κινοῦν οὔτε κινούμενον ὁ |
μιν πληγῇσιν , ἵνα μὴ ὡς ὑπ ' ἄλλου πεπληγμένος νοῆται : καὶ ἄλλῳ δ ' αὐτὸν φωτὶ κατακρύπτων καὶ | ||
ἑαυτὸν ᾖ ὁ λόγος ἀποφαντικός , ἀλλὰ μέρος τοῦ συλλογισμοῦ νοῆται . οἷον ἐὰν εἴπω ὡς δογματίζων λόγον τινὰ καθ |
οὐ δεόμεθα τῆς ὀξείας . Δείξας ὅτι ὁμοειδές ἐστι τὸ γεννῶν τῷ γεννωμένῳ , φησὶν ὅτι δῆλον ἡμῖν γέγονεν ἐκ | ||
καὶ ἐπί τινων τὸ τοιοῦτο φανερὸν ὑπάρχει , ὅτι τὸ γεννῶν τοιοῦτόν ἐστιν οἷον τὸ γεννώμενον κατ ' εἶδος : |
Ζεὺς ἄλλην ἐβουλεύετο βουλὴν , ἵνα καὶ θεοῖς καὶ ἀνθρώποις γεννήσῃ βοηθὸν , καὶ γὰρ κατὰ τὸν μῦθον παθητοὶ καὶ | ||
ὅτι τοιούτοις ὀνείδεσιν ὑπηρέτησε καὶ ἵνα μηδὲν ἢ τέκῃ ἢ γεννήσῃ παλίμφημον , οἷα εἰκὸς ἐκ τοιούτων μιασμάτων : ἄλλως |
εἴτε ἐν τούτῳ , οὐκέτ ' ἂν ἐπ ' αὐτοῦ κινοῖτο . ἐν τῷ μεταξὺ ἄρα τοῦ ἀφ ' οὗ | ||
δι ' αὑτὴν μὲν γὰρ καὶ ἐξ αὑτῆς οὐκ ἂν κινοῖτο ταύτην τὴν κίνησιν παρὰ φύσιν αὐτῇ ὑπάρχουσαν : δεῖ |
οὖν εἰσιν αἱ πᾶσαι προτάσεις τοῦ συλλογισμοῦ : ἡ ψυχὴ αὐτοκίνητος , τὸ αὐτοκίνητον ἀεικίνητον , τὸ ἀεικίνητον ἀθάνατον , | ||
ἡ ψυχὴ ἀθάνατος . Ἔστι δὲ τοιοῦτος : ἡ ψυχὴ αὐτοκίνητος : τὸ αὐτοκίνητον ἀρχὴ κινήσεως : ἡ ἀρχὴ τῆς |
τῷ στενωτέρῳ δυνάμεως δεῖν καὶ εἰς τὸ τῷ εὐρυτέρῳ ἵνα πληρωθῇ : καὶ γὰρ δὴ καὶ μᾶλλον ἐν τοῖς αὐλοῖς | ||
τρόπον ἔσται ἡ κυβέρνησις τῶν λοιπῶν ζῳδίων καθεξῆς ἕως οὗ πληρωθῇ ἡ ἑβδομὰς τοῦ ζῳδίου ἐκείνου . Ὁ δὲ εʹ |
πρὸς τοὺς ἐκκομίζοντας ἔλεγεν : ” οὗτος ὁ ἄν - θρωπος , εἰ οἴνου ἀπείχετο καὶ κλυστῆρσιν ἐχρῆτο , οὐκ | ||
οἷον ὅτι πᾶς ἄνθρωπος λογικὸς ἢ ὅτι πᾶς ἄν - θρωπος ἀναπνεῖ ἐξ ἀπαγωγῆς λανθανούσης θεωροῦνται , ἐκ τῆς καθ |
ἐστὶ καὶ κατάξηρον τὸ ἕλκος , γίνωσκε ὅτι ὅσον οὔπω θνῄσκει ὁ ἄνθρωπος . καὶ λέγουσί τινες ὅτι τί φής | ||
: οὗ χάριν καὶ ὁ περὶ ταῦτ ' ἐξαμαρτὼν εἰκότως θνῄσκει κρεμασθείς , ὅμοιον κακὸν ᾧ διέθηκε παθών : καὶ |
σχεδὸν μέν τι ἤδη ὁ Κρίτων . ” Ἠΐθεος . ἄφθαρτος πρὸς γυναῖκας . Ἥκιστα . οὐ πάνυ . Ἠλύγη | ||
φησὶ γὰρ ἐν τοῖς Περὶ ψυχῆς ἀκροαματικοῖς ὅτι ἡ ψυχὴ ἄφθαρτος : εἰ γὰρ ἦν φθαρτή , ἔδει μάλιστα αὐτὴν |
ὃ καὶ φανταστὸν καλεῖται , ἐπιβάλλουσα ἡ ψυχὴ ἡ φανταστικὴ ἀλλοιοῦταί πως , ὡς ἡ αἴσθησις τῷ αἰσθητῷ ὄντι ἐκτός | ||
Ἀνάγκη . Οὐκοῦν ὑπὸ μὲν ἄλλου τὰ ἄριστα ἔχοντα ἥκιστα ἀλλοιοῦταί τε καὶ κινεῖται ; οἷον σῶμα ὑπὸ σιτίων τε |
. ἐὰν δὲ αὐτὴ ἡ ☾ ἀνεπιθεώρητος πάντα ᾖ , κινῆται δὲ ἐπὶ τὰ μεγάλα , ἐπὶ τὴν ☍ ἐλθοῦσα | ||
σώματι ἰσχυρῷ κινουμένῳ συμβαίνει σφάλλεσθαι ἰσχυρῶς , ὅταν ἄνευ ὄψεως κινῆται , οὕτω καὶ τὰς τοιαύτας ἕξεις ἄνευ νοῦ πονηρὰς |
ἡ εἰκών ; Καὶ μάλιστα , ἐπειδὰν εἰς τὸ ἀκριβέστατον ἀποτελεσθῇ : ἔτι γάρ , ὦ πάντων γενναιότατε , καταλέλοιπάς | ||
πάνυ , ὦ Σώκρατες . Ἀλλ ' ἄθρει ἐάν πως ἀποτελεσθῇ . βούλεται γὰρ δὴ λέγειν ὡς ταῦτα πάντα μὲν |
⌋ δέ , ἐν ὧι [ ἡ καταβολή ] , ἀμέτοχός ψυχροῦ , δῆλον [ ὅτι καὶ τὸ ] κατασκευαζόμενον | ||
καὶ ὁ τόπος δέ , ἐν ὧι ἡ καταβολή , ἀμέτοχός ἐστιν ψυχροῦ , δῆλον ὅτι καὶ τὸ κατασκευαζόμενον ζῶιον |
' ἡνίκ ' ἂν ὦσι πρὸς τῷ λήγειν , τότε πληροῦται , ἵνα τῷ χρόνῳ δῶμεν τὴν ὑπερβολὴν , ἀλλὰ | ||
, εἶτα τοῦ Ἑρμοῦ τοῦ κυρίου τῆς Παρθένου . καὶ πληροῦται τὰ τῆς διαιρέσεως τοῦ δευτέρου ἐννάτου τοῦ Κριοῦ . |
Οἱ Στωικοὶ σῶμα τὴν ὕλην ἀποφαίνονται . Ἰδέα ἐστὶν οὐσία ἀσώματος , αἰτία τῶν οἵα ἐστὶν αὐτή , καὶ παράδειγμα | ||
ἀποστῆναι διαλυθῇ εἰς τὴν ἑαυτῆς ἀταξίαν : ὅτε γὰρ ἦν ἀσώματος ἡ ὕλη , ὦ τέκνον , ἄτακτος ἦν : |
φθορὰν γεννάματος καλλίστω : διαμένει ἄρα τοιόσδε ὢν ἄφθαρτος καὶ ἀνώλεθρος καὶ μακάριος . κράτιστος δ ' ἐστὶ γεννατῶν , | ||
διότι καὶ βροτός , ἢ ἡ ψυχὴ ἀθάνατος , ὅτι ἀνώλεθρος , τὸ | εἰρημένον ποιεῖ . δεύτερον δὲ ὅταν |
τὰ κατὰ Φωκέων , εἰπέ μοι , σωζόμενα ; οὐ μένει σοι τῶν χρημάτων ἡ κτῆσις ἀκέραιος , ἣν κατὰ | ||
τινὲς φυτεύοντες ταυρείᾳ χολῇ τὰς ῥίζας χρίουσι , καὶ ἀβλαβῆ μένει τὰ οὕτω φυτευόμενα . Τινὲς δὲ τῆς πολυπρέμνου καλουμένης |
δὲ ἡ θήλεια τὸν ἄρρενα προσιόντα κατασιγάζει πολλάκις τε ἐπῳάζουσα ἐξίσταται , ὅταν προσερχόμενον ἐπαισθάνηται τὸν ἄρρενα τῇ θηρευούσῃ , | ||
τύχας τρέπεται τὰ ἤθη καὶ κινούμενα τοῖς παθέσι τῶν σωμάτων ἐξίσταται τῆς ἀρετῆς , ἱστόρηκεν ὅτι νοσῶν ὁ Περικλῆς ἐπισκοπουμένῳ |
μὲν μείζων πρότασις στερητικὴ καθόλου ἀναγκαία , ἡ δὲ ἐλάττων κατηγορικὴ ὑπάρχουσα . ἐπεὶ τοίνυν ἀντιστρέφει τὸ καθόλου καταφατικόν , | ||
διὰ τὸ πρῶτον : ὡς ἂν γὰρ ἔχῃ ἡ καθόλου κατηγορικὴ κατὰ τὸ ὑπάρχον καὶ ἀναγκαῖον , ὑπάρχον συνάγεται . |
πάντα ἓν καὶ τοῦτο ὑπάρχειν θεὸν πεπερασμένον , λογικόν , ἀμετάβλητον . . [ . . . ] ἐν πολλοῖς | ||
τισίν : καὶ χρὴ φυλάττειν αὐτὸν ἐπικείμενον , ὅταν ἐθέλῃς ἀμετάβλητον ἐπὶ πλεῖστον διαμεῖναι τὸ φυλαττόμενον . ὁ δὲ τῶν |
ἡ δὲ πολυφωνίας καὶ πολυεργίας καὶ διαφωνίας . Ἐπειδὰν γὰρ ἀπαλλαγῇ ψυχὴ ἐνθένδε ἐκεῖσε , ἀποδυσαμένη τὸ σῶμα , καὶ | ||
ὁλόκληρος γενόμενος : ὑγιὴς μὲν τῇ τῶν παθῶν ὡς νοσημάτων ἀπαλλαγῇ , ὃ διὰ τῆς πολιτικῆς ἀρετῆς παραγίνεται , ὁλόκληρος |
ὅτι πρῶτον μὲν ἀλαζονεία ψυχῆς ἐστι κακία , ψυχὴ δὲ ἀόρατος ὅτι μὴ θεῷ , κολαστὴς δὲ ὁ μὲν τυφλὸς | ||
τὴν Ἄιδος κυνῆν , ὡς καὶ ὁ Περσεύς , περιθέμενος ἀόρατος ἐγίνετο . ἔστι δὲ κυνῆ Ἄιδος τὸ τέλος εἰς |
ἡ ἄλογος καὶ ἀπατηλὸς αἴσθησις ἀλλ ' ὁ καθαρώτατος καὶ ἀκραιφνέστατος νοῦς . ἀποδείξεσι δ ' οἱ περὶ τὸν Βοηθὸν | ||
οἷαί τε εἶεν , οὐκ ἂν αἴσθησις αὐτὰς ἀλλ ' ἀκραιφνέστατος νοῦς καταλαμβάνοι . πεφυκυῖαι δ ' ἀκατάληπτοι κατὰ τὴν |
ὡς ἀπαντᾷ ὁ σύνδεσμος , ἐν ᾧ ἡ τελευταία περισπωμένη καταλαμβάνεται . ὁμοίως ὡς τὸ ἐπίρρημα τῇ ὑστέρᾳ ὀξεῖαν ἀναδέχεται | ||
πήγανον . Ἐκλέγεσθαι χρὴ ἀπὸ τῶν ἀλεκτρυόνων τοὺς πολεμικωτάτους : καταλαμβάνεται δὲ τοῦτο ἐξ αὐτῆς τῆς χρείας καὶ πείρας , |
καὶ ἀνώλεθρον ἂν εἴη : ἀσώματος γάρ ἐστιν οὐσία , ἀμετάβλητος κατὰ τὴν ὑπόστασιν καὶ νοητὴ καὶ ἀειδὴς καὶ μονοειδής | ||
ταῦτα ὁ νοῦς ὁ πρακτικὸς γινώσκει , ἀδιαίρετός τε καὶ ἀμετάβλητος . ὅταν δὲ αὐτὸς πρὸς ἑαυτὸν ἐπιστρεφόμενος καὶ κατὰ |
, διὸ καὶ ἧττον οἰκεῖα , ὅταν ἑνί τινι ὄντα λαμβάνηται τῶν μετεχόντων αὐτῶν : τὰ δὲ ἴδια μόνων ἐστὶν | ||
οἰκείᾳ φύσει δυναμένων ἑκάστου γενέσθαι . ὅταν μὲν οὖν οὕτω λαμβάνηται ὁ λόγος , ὡς εὐθὺς ἔχειν τὸ βέλτιον οὕτως |
δέ , ὅταν τι τουτέων ἔλασσον ἢ πλέον γίγνηται ἢ χωρισθῇ τῷ σώματι καὶ μὴ κεκρημένον ᾖ τοῖς ξύμπασιν [ | ||
συντόμῳ , ὅρος δέ ἐστιν ὄνομα ἐξηπλωμένον . ἵνα οὖν χωρισθῇ τὸ ὄνομα , πρόσκειται λόγος . καὶ εἰ ἄρα |
: ὁ γὰρ εἰπὼν μόνον τὸ ζῷον αἰσθητικόν ἢ μόνον βαδιστικόν οὐδὲν ἄλλο σημαίνει ἢ ὅτι τῷ μὲν ζῴῳ ὑπάρχει | ||
, ὡς τὸ αἰσθητικόν , ἢ τινί , ὡς τὸ βαδιστικόν , οὐδενὶ δὲ ἄλλῳ παρὰ τὸ ζῷον ὑπάρχει . |
, οὔτε μὴν αἰσθητικὸν οὔτε λογικὸν οὔτε νοερὸν οὔτε προνοίᾳ διοικούμενον : τὰ μὲν γὰρ οὐράνια τούτων ἁπάντων κοινωνεῖν , | ||
. Οἱ μὲν ἄλλοι πάντες ἔμψυχον τὸν κόσμον καὶ προνοίᾳ διοικούμενον . Δημόκριτος δὲ καὶ Ἐπίκουρος καὶ ὅσοι τὰ ἄτομα |
. καλεῖ ] προσκαλεῖται . Ξ ξύννομον ] κοινωνόν . ξύννομον ] συμμεριστήν . Ξ ξύννομον ] σύντροφον . Ξ | ||
καὶ ἀρίστης ἀφικνεῖται εἶδος ἕξεως , ὅτε καὶ εἰς τὸ ξύννομον ἄστρον ἀνάγεται ὑγιὴς καὶ ὁλόκληρος γενόμενος : ὑγιὴς μὲν |
καὶ ἐὰν Ἄρης τρίγωνος ἢ τετράγωνος ἢ ἐν τῇ ἐπικαταδύσει εὑρεθῇ Διὸς ἐν τῷ ὑπογείῳ ὄντος , μείζονες αἱ δωρεαὶ | ||
γὰρ καὶ λειπογαλαξίας αἴτιός ἐστιν . ἐὰν ἀπὸ τῆς ἀποκυήσεως εὑρεθῇ ἡ Σελήνη φερομένη πρὸς τοὺς κακοποιοὺς χωρὶς τῶν ἀγαθοποιῶν |
ταῖς ψυχαῖς ἁμαρτούσαις ἐνταῦθα πεσεῖν : ὑπὸ δὲ σοφίας τὴν ἀεικίνητον καὶ αὐτοκίνητον ἐκεῖνος ψυχὴν εἰς φυτὸν ἐρρίζωσε : λέγει | ||
ἀνενδεές , ἀνελλιπές , ἀσώματον , ἀόρατον , ἀχρώματον , ἀεικίνητον , αὐτοκίνητον , ἀείζωον , αὔταρκες αὑτῷ , ἀτάρακτον |
' ἡμέραν θυρωρεῖ τὰς τῶν σοφῶν οἰκίας . ‖ ‖ Αἰνίττεται διὰ συμβόλου δύο τὰ ἀναγκαιότατα . Ἓν μὲν τὸ | ||
ὁρισμός : ἀριθμὸς γάρ , φησίν , κινῶν ἑαυτόν . Αἰνίττεται εἰς Πλάτωνα καὶ Ξενοκράτην καὶ Ἀλκμαίωνα : καὶ οὗτοι |
οὕτως ἔπαθε τὰ κατὰ τὴν ῥάχιν ὡς μηδὲ βραχύτατον εἰ κινηθείη , δύνασθαι φέρειν τὸ μέγεθος τῆς ὀδύνης . ἠναγκάσθημεν | ||
σύγκειται ὑπὸ βαρύτητος κάτω φέρηται . ἔτι εἰ μὲν ἄνω κινηθείη , πῦρ ἔσται , εἰ δὲ κάτω , γῆ |
κεφαλὴν καὶ τὴν οὐρὰν κατακόρως μέλαιναν . * ὁμώσεται : ὁμοιοῦται ὁμοιωθήσεται * παυροτέρη : μικροτέρα * θοώτερος : ταχύτερος | ||
ἂν κρεῖττον ἢ τῷ πρώτῳ ἴσον , ἀλλὰ μένον τρίτον ὁμοιοῦται τῷ πρώτῳ γένει ὑποτεταγμένον τῷ μέσῳ . ἡ γὰρ |
καὶ ὁ δειλὸς ὑποπέπτωκε τῷ ἀνδρείῳ : ἡ δὲ σωφροσύνη ἀδυνατεῖ κυκλώσασθαι | τὴν ἐπιθυμίαν καὶ ἡδονήν : χαλεπαὶ γὰρ | ||
πολὺς ἄνθρωπος ἐνταῦθα κατὰ φύσιν μὲν ἐφίεται τοῦ ἀγαθοῦ , ἀδυνατεῖ δὲ διακρῖναι καὶ εὑρεῖν τὸ ὄντως ἀγαθὸν , οὕτω |
μέχρι τῆς ʹ μοίρας , τουτέστι τῆς τοῦ □ πλευρᾶς ἐπακολουθήσει ἐπάλληλα καὶ κακοήθη πάθη , μηδενὸς δὲ παρεμπλακέντος ἀγαθοποιοῦ | ||
ἔσται βλάβη , ἀλλὰ ταχέως ἡ νόσος ῥαΐσει καὶ ὑγίεια ἐπακολουθήσει , ἐὰν δὲ κακοποιοί , βλάβη δηλοῦται καὶ κάκωσις |
μὲν ἐλπὶς ἐκ τοῦ κακῶς πρᾶξαι μεταπεσεῖν , τελευτήσαντι δὲ συνανῄρηται πάντα δι ' ὧν ἄν τις εὐδαιμονήσειεν , οὕτω | ||
ἠρώτων , ἐζήτουν , εἰ μετὰ τῆς γυναικὸς ὁ μοιχὸς συνανῄρηται . καὶ κατὰ τὸν νόμον ἀμφότεροι τὴν σφαγὴν μετὰ |
λόγοις . πῶς δὲ συγγενής ἐστιν , ἐροῦμεν ἑξῆς . ἑρμηνεύεται δὲ καὶ οὕτως : οὕτω δὲ ἅτε πατρῷον : | ||
ἣ αἰτία τῆς τῶν ζῴων διαμονῆς ἐστι : Βάλλα δὲ ἑρμηνεύεται κατάποσις : ἐκ ταύτης οὖν γίνεται ὁ Δάν , |
ἂν ὁ Πυθαγόρειός τε καὶ Πλατωνικὸς πρὸς τὰς ἐνστάσεις ταύτας ἀπαντήσειε . πρώτη οὖν ἀπορία , Ὃ μὲν ζητεῖ τοιοῦτόν | ||
μέσον . Πρὸς μὲν οὖν τὰς ἀπορίας οὕτως ἄν τις ἀπαντήσειε κατὰ τὸ ἐνδεχόμενον . Πάλιν δὲ ἀπ ' ἄλλης |
, ἄρχοντος δὲ νοῦ ὅμως ἀνάγκης . Ὁ μὲν γὰρ νοητὸς μόνον λόγος , καὶ οὐκ ἂν γένοιτο ἄλλος μόνον | ||
τὸ ἔξω . Καὶ μέχρι τοῦ πρὸ τοῦ εἰδώλου ὁ νοητὸς κόσμος ἅπας τέλεος ἐκ πάντων νοητῶν , ὥσπερ ὅδε |
: καὶ ταῦτα ἴσα ⃞ῳ ποιεῖν ῥᾴδιόν ἐστι , καὶ εὑρεθήσεται ὁ ʂ οὐ μείζων θιγ / : ἦν δὲ | ||
εἰ τὰ εἴδη πρῶτον τῆς κινήσεως ἀριθμήσαιμεν . πάντων γὰρ εὑρεθήσεται τοῖς ζώοις αἰτία , καὶ τῆς κατὰ τόπον , |
, καὶ μηδεμίαν αὔξην γεγονέναι ἐπεμβληθέντος τοῦ ἑτέρου , οὐδὲν ἀπολείψει ὃ μὴ τέμῃ . Οὐ γὰρ κατὰ μεγάλα μέρη | ||
ἐκ τῶν προγόνων ὑπάρχουσαν εὐγένειαν ἀπολεῖ τοῖς τε παισὶ δυσγένειαν ἀπολείψει : ὅστις δὲ ἐν τῷ ἔργῳ ἔσται ἀνὴρ ἀγαθός |
ΑΒ : λέγω , ὅτι , ἐὰν ἀπὸ τοῦ ΑΒ ἀφαιρεθῇ μεῖζον ἢ τὸ ἥμισυ καὶ τοῦ καταλειπομένου μεῖζον ἢ | ||
διάστημα μέν ἐστιν , διάστημα δὲ ἀόριστον : ὅταν γὰρ ἀφαιρεθῇ τῆς σφαίρας τὸ πέρας καὶ τὰ συμβεβηκότα , λείπεται |
περὶ τοῦ κόσμου διανοούμενον , ἐπίστασθαι μὲν ἀΐδιον ὄντα καὶ ἀγέννητον , τὸ δὲ ᾧ τρόπῳ συντέτακται καὶ διοικεῖται καταμαθεῖν | ||
ῥητέον . Τὴν Ἀθηνᾶν φασιν ἀγέννητον καὶ παρθένον εἶναι , ἀγέννητον μὲν , ὅτι οὐκ ἐκ μητρός τινος ἐγεννήθη , |
ἀντιστάσεως , ἀντεγκλήματος , μεταστάσεως , συγγνώμης , ὁποτέρα τούτων ἐμπέσοι μετὰ τὰ ἀπαριθμημένα τοῦ ὅρου κεφάλαια , εὐθὺς μετάληψις | ||
” τὸ σχῆμα παρ ' ὑπόνοιαν . τὸ δὲ “ ἐμπέσοι γέ σοι ” παρ ' ὑπόνοιαν , δέον εἰπεῖν |
ἀπὸ ὡροσκόπου , καὶ τὰ ἶσα ἀπὸ Κρόνου . † ἀρχέτυπος ὁ κλῆρος οὗτος γίνεται ἐπὶ τῶν ἡμέρας γενομένων ἀπὸ | ||
εἶναι κόσμον , αὐτὸς ἂν εἴη [ τὸ παράδειγμα , ἀρχέτυπος ἰδέα τῶν ἰδεῶν ] ὁ θεοῦ λόγος . Φησὶ |
νύκτα μειῶν τὴν ἡμέραν ἄχρι χειμερινῆς τροπῆς : καὶ ὅταν ἀποτελέσῃ νύκτα μὲν μεγίστην , ἡμέραν δὲ βραχυτάτην , κατὰ | ||
Διὸς ἐρώτων καὶ καθεδοῦνται περιμένοντες , ἔστ ' ἂν ἐκεῖνος ἀποτελέσῃ τὸν ἀθλητήν , ὃν λέγεις , ὑπὸ μακρῷ τῷ |
τὸ μὴ ὄν . τὸ μὲν οὖν οὐκ ὂν οὐ φθείρεται : πάσχειν γάρ τι δεῖ τὸ φθειρόμενον . ἀλλ | ||
' ἃς ὀλισθοῦσα , ἡνίκα ἀπὸ τῆς κρήνης ἐπανῄει , φθείρεται . καὶ τῷ ἀδελφῷ μηνύει τὸ γεγονός : ὁ |
κατὰ στέρησιν ἀφαρός καὶ πλεονασμῷ τοῦ υ ἀφαυρός , ὁ ἀλαμπὴς καὶ εὐτελής . ὀξύνεται δὲ τὸ φαρός πρὸς ἀντιδιαστολὴν | ||
, ὃ σημαίνει τὸν πεπυρακτωμένον σίδηρον , ἀμυδρός , ὁ ἀλαμπὴς καὶ σκοτεινός , . , , . . α |
τῶν ἐν αὐτῷ φθειρομένων : οὐ γὰρ εἰ τὸ πῦρ φθαρείη , συναπόλλυται καὶ ὁ τόπος , φθειρομένου δὲ τοῦ | ||
, οἷον φθαρείη ποτ ' ἂν λευκότης ἐπικαυθέντος ἀνθρώπου , φθαρείη δ ' ἂν εἰς μελανίαν . εἰ δὲ καὶ |
: ἐπόπται , θεωρητικαὶ τῶν ἰδίων τέκνων , ἐπιόπται , θεωρηταὶ , ὡς βαϊοῦλοι , ἐπιτηρηταί . Οἷον δή : | ||
ἄλλοι καθ ' ἕνα ἕκαστον περιόδοις ἰδίαις κέχρηνται , αἵτινες θεωρηταὶ οὐ τοῖς τυχοῦσιν εἰσίν , ἀλλὰ τοῖς πεπαιδευμένοις : |
Εἰ δέ τοι μηδὲν τούτων ἕξει εἰπεῖν , πῶς οὐκ ἐλεγχθήσεται φανερῶς ἐμὲ μὲν συκοφαντῶν , ὑμᾶς δ ' ἐξαπατῆσαι | ||
καὶ τἀληθὲς ὑπαχθὲν τῇ ἀποδεικτικῇ ταύτῃ τέχνῃ καὶ τὸ ψεῦδος ἐλεγχθήσεται , καὶ σὺ βεβαίως ἑλόμενος καὶ κρίνας φιλοσοφήσεις καὶ |
, ἱκανῶς εἴρηται διὰ βραχέων . ἐπεὶ δὲ ἀνώλεθρος καὶ ἀγένητος ὁ κόσμος καὶ οὔτε ἀρχὴν γενέσεως εἴληφεν οὔτε τελευτήν | ||
εἰ ἔστι χρόνος , ἤτοι γενητός ἐστι καὶ φθαρτὸς ἢ ἀγένητος καὶ ἄφθαρτος . ἀγένητος μὲν οὖν καὶ ἄφθαρτος οὔκ |
, ὡς ἔσθ ' ὅτε καὶ εἰς χολέρας εἴδη ταῦτα μεθίσταται , καὶ ὁτὲ μὲν ἄνω τε καὶ κάτω , | ||
καὶ ἀνυπόστατα φαίνεται . Καί ποτε καὶ πρὸς πονηρά τινα μεθίσταται χρώματα , ἀλλά γε κἀν τούτοις ὡς οἷόν τε |
διὰ τὸ ἐπίπονον αὐτὰ γίγνεσθαι * * * ἐὰν δὲ μείνῃ ἐννέα μῆνας ἐν τῇ μήτρᾳ [ ποιεῖ ] , | ||
ἐπὶ προκαταρκτικῇ αἰτίᾳ γέγονε νεκρῶδες τὸ πρόσωπον . εἰ δὲ μείνῃ ὡσαύτως ἔχον , ἥ τε ἀγρυπνία καὶ ἡ γαστρόρροια |
τὸν σκοπὸν , ὅ ἐστιν ἀπόδειξιν , ἀφ ' οὗ συναγάγῃ τῷ συλλογισμῷ τήν τε τοῦ διώκοντος πρότασιν καὶ τὴν | ||
καὶ πρὸ τῆς τροφῆς ἐγχυματίζουσιν ἐπὶ ἡμέρας ζʹ . Ἐὰν συναγάγῃ ἔμπυον τὸ ἕλκος , χρὴ καθαίρειν , οὔρῳ τε |
δυνάμεων δι ' ὧν τὸ δοθὲν βάρος τῇ δοθείσῃ βίᾳ κινεῖται , ἀναγκαῖόν ἐστιν τά τε σχήματα αὐτῶν καὶ τὰς | ||
, ὥσπερ τὰ νοητά , εἴρηται . Διὰ τί κύκλῳ κινεῖται ; Ὅτι νοῦν μιμεῖται . Καὶ τίνος ἡ κίνησις |
, ὥστε σχεδὸν καὶ ἄδηλον γενέσθαι , καὶ πάλιν τάχιστα διογκοῦται : καὶ μάλιστα τοῦτο συμβαίνει ἐπὶ τῶν ὑπὸ τὸ | ||
ἔρις , ἐπειδὰν ὑποκινηθῇ , πρὸς μέγα δή τι κακοῦ διογκοῦται . Καὶ ταυτὶ μὲν ἴσως μετριώτερα . Πολλὴ δὴ |
Τὰ εἰς ης λήγοντα , ὧν ἡ γενικὴ εἰς ου περατοῦται , εἰς εω διαλύουσι : Πέρσης Πέρσεω , Ξέρξης | ||
ἐξ ἐναντίων εἰς ἐναντία , ὁρίζεται ὑπὸ τῶν ἐναντίων καὶ περατοῦται , καὶ οὐκ ἔστι συνεχὴς οὐδ ' , εἰ |
δὲ ὁ λόγος ἀπορησίας ἔχεται , πῶς ἃ μηδὲ ἔστιν ἐπινοεῖται καὶ γεννᾶν . ὁ δὲ οὐκ ἐξ ἀριθμοῦ , | ||
τοῦ κόσμου . κατ ' ἄκρα δ ' αὖ διῆκον ἐπινοεῖται ὁ ἄξων . εὐθὺ δὲ ἀντὶ τοῦ ὀρθόν . |
δοκεῖ προκόπτειν . Ἡ τοίνυν στιγμή , ἥν φασι σημεῖον ἀδιάστατον ὑπάρχειν , ἤτοι σῶμα νοεῖται ἢ ἀσώματον . καὶ | ||
οὐ δυνατὸν ἐν τοῖς φαινομένοις λαβεῖν τινος σημεῖον καὶ πέρας ἀδιάστατον , δῆλον ὡς οὐδ ' ἐν τοῖς νοητοῖς ληφθήσεταί |
νοητὴ καὶ νοερὰ ἀπὸ τῶν ἄκρων , ἔστι δὲ οὐδέτερον ἀκραιφνῶς , ἀλλ ' ᾗ διακρίνεται μόνον , ταύτῃ καὶ | ||
τοῦ νεύρου πεπονθότος , ὡς μηκέτ ' ἰσχύος ἔχειν , ἀκραιφνῶς διαπορθμεύειν τὴν ἀπ ' ἐγκεφάλου εἰς ταῦτα ἰοῦσαν δύναμιν |
τὰς τελευταίας ἡμέρας εὐπετέστερον τὰς γαστέρας , ἔστ ' ἂν ὁρμήσῃ τὸ ἔμβρυον στρέφεσθαι : μετὰ δὲ ταῦτα αἵ τε | ||
: ἐὰν γάρ τι καὶ εὐτελὲς παρὰ σοῦ λεχθῇ καὶ ὁρμήσῃ , καὶ τοῦτο μέγα καὶ διὰ πάντων φέρεται . |
τοῦ βιωσίμου , κατὰ τοῦτ ' ἂν δικαίως ἅπαντα περιειληφέναι νομίζοιτο καὶ πάντα οἷον κυβερνᾶν ἡμῶν τὸν βίον . οἱ | ||
ἐκλύειν τὰ σώματα . ὁ δὲ βορέας δικαίως ἂν ἄριστος νομίζοιτο , διικνούμενος εἰς πάντα τόπον τῆς οἰκουμένης καὶ διαμένων |
ἢ κατασκευῶν ἐπίρρωσιν , εἴτ ' ἐποικοδομίαν ἔργων ἢ παθῶν γίνοιτο , χρὴ γινώσκειν ὅμως τὸν ῥήτορα , ὡς οὐδὲν | ||
τε καὶ τάξεις ὡς εἰς διδασκαλεῖον πορευόμενοι : ἵνα φανερὰ γίνοιτο τοῖς ξένοις ἡ μέλλουσα ἀνδροῦσθαι τῆς πόλεως ἀκμὴ πλῆθός |
καὶ καθ ' ὅλου , ὅτ ' ἂν σύνταγμα συντάγματι ἕπηται , ὥστε τοῖς τοῦ προηγουμένου συντάγματος οὐραγοῖς τοὺς τοῦ | ||
ἐμπίπτει τῷ ζητήματι ἀντίληψις καὶ οὕτως : ὅταν μὲν γὰρ ἕπηται τὸ κρινόμενον τῷ τεκμηρίῳ , ἐκλείπει ἡ ἀντίληψις : |
ψυχῆς νοερὸν καὶ λογικόν ἐστι , τὸ δὲ ἄλογον καὶ ἐμπαθές , καὶ διὰ τοῦτο μέσος θεοῦ καὶ θηρίου γέγονεν | ||
ἀπαθὲς καὶ ἀθάνατον , δαίμονα δὲ κατὰ τὸ ἀθάνατον καὶ ἐμπαθές , ἄνθρωπον δὲ κατὰ τὸ ἐμπαθὲς καὶ θνητόν , |
τὴν ἔκκλισιν ἀπὸ παντὸς τοῦ τοιούτου . τίς γάρ ἐστιν ἀσκητής ; ὁ μελετῶν ὀρέξει μὲν μὴ χρῆσθαι , ἐκκλίσει | ||
καὶ ὕλης σωματικῆς : ἐπεὶ πῶς ἀναγνώσεται χωρὶς ὀμμάτων ὁ ἀσκητής ; πῶς δὲ ἀκούσεται τῶν προτρεπτικῶν λόγων χωρὶς ἀκοῆς |
, ὦ πάτερ , Πάσης ψυχῆς , ὦ τέκνον , διαιρετῆς μεταβολαί . Πῶς πάλιν διαιρετῆς ; Οὐκ ἤκουσας ἐν | ||
μέν ἐστιν εἰκὼν αἰτίου πρώτου , δυὰς δὲ παθητῆς καὶ διαιρετῆς ὕλης : ὃς ἂν οὖν δυάδα πρὸ μονάδος τιμήσῃ |
πᾶσιν ὁμοῦ τοῖς οὖσιν ἐποχουμένη , οὐχ ἵνα ἐν αὐτοῖς ἱδρυθῇ , ἀλλ ' ὅτι μὴ δύναται τὰ ἄλλα ἄνευ | ||
τὰ πάντα . Ὁ δὲ ἐπικάθηται αὐτοῖς , οὐχ ἵνα ἱδρυθῇ , ἀλλ ' ἵνα ἱδρύσῃ εἶδος εἰδῶν τῶν πρώτων |
η γίνεται ἐὰν ἁλῴη , ὥσπερ ἐὰν στῶ , ἐὰν στῇς , ἐὰν στῇ καὶ ἐὰν στῄη , οἷον : | ||
ἔργον σου μή , ἐὰν εὕρῃς τόπον θέρμην ἔχοντα , στῇς καὶ φλυαρῇς , ἀλλὰ πάρελθε : ἐκ τούτου οὖν |
. εἰ μὲν γὰρ σεσυκοφάντηται , σπορὰν καὶ γένεσιν τέκνων ἐλπιζέτω τῶν ἐπὶ στειρώσει καὶ ἀγονίᾳ φόβων καὶ φροντίδων ἀλογοῦσα | ||
διαγνώσεις αὐτῶν , εἶθ ' οὕτω καὶ τὰς θεραπείας . ἐλπιζέτω γὰρ , ὅτι τοῖς γεγραμμένοις ἐάν τις ἀκριβῶς προσέχοι |
ἐξ ἀληθῶν συμπεπλέχθαι . πότε διεζευγμένον ; ὅταν τὴν ἐπαγγελίαν πληρώσῃ . πότε αὐλοί , πότε λύρα , πότε ἵππος | ||
ἡ τελεσφόρος Μοῖρα ταχέως τὰ κατ ' ἐμὲ κράνῃ καὶ πληρώσῃ : ὅ ἐστιν , οὔπω μοι λυθῆναι μεμοίραται . |
δοῦναι φίλοις . Μηδένα νομίζετ ' εὐτυχεῖν , πρὶν ἂν θάνῃ . Μὴ καταφρονήσῃς τοῦ πένητος εὐτυχῶν . Μακάριος , | ||
, ταῦτα μὲν ἀθανάτων ἐνὶ γούνασιν ἐστήρικται , ὅς κε θάνῃ κατὰ δῆριν ὑπέρβιον ἠὲ σαωθῇ . Ἡμεῖς δ ' |
ἕν τι τῶν μερῶν ἀσκεῖται ὁ ῥήτωρ , οὐκ ἂν λεχθείη ῥήτωρ , εἰ δὲ ἓν τῶν εἰδῶν ἀσκήσει , | ||
ἐπιστητὸν πρὸς τὸν ἐπιστήμονα , ὡς πρὸς τὴν αὐτοῦ ἐπιστήμην λεχθείη ἄν : οὐ γὰρ πρὸς τὸν ἐπιστήμονα διὰ τὸ |
τις βαίνῃ νομοθέτης ἢ πόλις , εἰς τιμὰς ἢ χρήματα προάγουσα ἤ τι τῶν ὑστέρων εἰς τὸ πρόσθεν τιμαῖς τάττουσα | ||
καὶ μηχανικῇ καὶ σκηνογραφίᾳ βλάπτεταί τι ] , τοὐναντίον δὲ προάγουσα μὲν ταύτας φαίνεται , τιμωμένη δὲ καὶ κοσμουμένη δεόντως |
' ἱδρώτων ἡ κένωσις . ἐπυκνώθησαν γὰρ οἱ πόροι , ἐπαχύνθη ἡ ὕλη , ἥτις κάτω βρίθουσα διὰ γαστρὸς ἢ | ||
τῷ ὑγρῷ ἐκείνῳ , ἔνθα τὸ μὲν ὠοειδὲς ὡς εἴρηται ἐπαχύνθη , τὸ δὲ κρυσταλλοειδὲς ἠμαυρώθη , λοιπὸν δὲ καὶ |
ζῆν αὐτά φασι καὶ μὴ ζῆν ὅταν διαμένῃ ταύτῃ ἢ φθαρῇ καθάπερ καὶ τὰ ὠά : συμβαίνει δὲ [ καὶ | ||
ζῴων , ἐπὶ ἕτερον δὲ οὐδὲν γίνεται ἢ ἵνα μόνον φθαρῇ , οἷον τὸ τῶν μυιῶν γένος καὶ τῶν ψυλλῶν |
τελεία , ποτὲ δὲ τούτων | [ ποτὲ ] καὶ ἄτακτος ἀπόκρισις καὶ παραποδισμὸς πρὸς τοὺς περιπάτους ὡς ἀλλοτρίου τινὸς | ||
, ὅπερ μᾶλλον λέγεσθαι δοκεῖ ὑπ ' αὐτοῦ , ἡ ἄτακτος κίνησις τῶν ὄντων ἐστὶν ἡ ὕλη , πρῶτον μὲν |
πρὸς ὑμᾶς τῶν τέως κεκρυμμένων ὁμολογῆσαι λόγων . διττὸν ἡμῖν ἐνοικεῖ γένος , ὦ φίλοι , διτταὶ δ ' αὐτῷ | ||
διελόμενοι ἔχουσι , συνοικίαν καλοῦμεν , ὅπου δ ' εἷς ἐνοικεῖ , οἰκίαν . Ἐὰν δ ' εἰς ἓν δήπου |
, τῆι μὲν συνθραύσει τὸν κτύπον ἀποτελεῖ , τῆι δὲ πληγῆι καὶ τῶι σχισμῶι διαυγάζει , τῆι δ ' ὀξύτητι | ||
. . , Δ . φύσει ἀκίνητα λέγων τὰ ἄτομα πληγῆι κινεῖσθαί φησιν . ̈ . , Δ . ἓν |
τὰς μαθήσεις ἀναμνήσεις βούλεται εἶναι , οἷον δὲ ὑπό τινων λημῶν ἐπεσκιάσθαι τὸ τῆς ψυχῆς ὄμμα ὑπὸ τῆς γενέσεως , | ||
ποιεῖ . Περὶ τῆϲ τῶν παιδίων θεραπείαϲ Ϲεβήρου . ἀπείρων λημῶν πλῆθοϲ εὑρίϲκεται κατὰ τοὺϲ τῶν παιδίων ὀφθαλμοὺϲ καὶ διαφυϲῶνται |
οὐρανοῦ : περὶ δὲ αὖ τῶν ἔξω τοῦ οὐρανοῦ εἶπεν ἀχρώματος ἀσχημάτιστος ἀναφὴς οὐσία ὄντως οὖσα : καὶ ἔτι ἀνωτέρω | ||
παλαμναῖος ἀνελεύθερος ἀπότομος θηριώδης ἀνδραποδώδης δειλὸς ἀκόλαστος ἄκοσμος αἰσχρουργὸς αἰσχροπαθὴς ἀχρώματος ἄμετρος ἄπληστος ἀλαζὼν δοκησίσοφος αὐθάδης βάναυσος βάσκανος φιλεγκλήμων δύσερις |
γὰρ ἂν ἡγεμόνων ἔδει : οὐ γάρ πού τις ἂν διαμάρτοι οὐδαμόσε μιᾶς ὁδοῦ οὔσης . νῦν δὲ ἔοικε σχίσεις | ||
ἀριθμῷ τελείῳ τετράδι , ἣν δεκάδος τῆς παντελείας οὐκ ἂν διαμάρτοι εἰς ἀφορμὴν εἶναι λέγων καὶ πηγήν : ὃ γὰρ |
ὅ τι τοῦ βέλεος ἕδρη , ἢν μὴ κάρτα μεγάλη γένηται ἡ ἕδρη . Προσγίνεται δὲ καὶ ῥῆξις τῇ ἕδρῃ | ||
λείπει αὐτῷ , ὁ δέ , ἵνα πλείων ἡ περιβολὴ γένηται , καὶ τὸ ἐναντίον παραθεὶς ἐπανέλαβε . τί δὲ |
γενεθλίοις , βωμοὶ δὲ ᾑμάττοντο , ἦγε δὲ πανήγυριν ὁ σύμπας οἶκος : δαίμων δέ , ὡς ἔοικεν , ἐπετώθασε | ||
θυμίαμα συντίθεται , σύμβολα τῶν στοιχείων , ἐξ ὧν ἀπετελέσθη σύμπας ὁ κόσμος . στακτὴν μὲν γὰρ ὕδατι , γῇ |
τε ἀδιάστατον φύσιν καὶ τὴν διαστηματικήν : ἡ μὲν οὖν ἀδιάστατος τάττεται κατὰ σημεῖον μόνον , ἡ δὲ διαστηματικὴ κατὰ | ||
μόνη τοῦ ἀριθμοῦ ἑαυτὴν πολλαπλασιάσασα οὐδὲν πλέον ἑαυτῆς γεννᾷ : ἀδιάστατος ἄρα ἡ μονὰς καὶ ἀρχοειδής , πρῶτον δὲ διάστημα |
γεγωνοῦ λόγου προφορᾶς : ἀπολειφθεὶς γάρ , τῇ κατὰ τὴν μόνωσιν διαίτῃ χρώμενος , τὸ μόνον ὂν καθαρῶς καὶ ἀμεθέλκτως | ||
, οὗ ἕνεκα τῷ ἀμιγεῖ καὶ ἀκράτῳ καὶ κατὰ τὴν μόνωσιν μονάδι ὄντι σπένδεται θεῷ . . . , : |
ἑκατέρᾳ τῶν ὑλῶν ψεύδεται , ἥ τε λέγουσα οὐδεὶς ἄνθρωπος ἀναπνεῖ , καὶ οὐδεὶς ἄνθρωπος περιπατεῖ . ἐπὶ δὲ τῆς | ||
ἢ ἕλκει , ὅ ἐστι σπᾷ τὸν ἀέρα καὶ ὀλίγον ἀναπνεῖ , εἰ καὶ ἐπὶ τῆς ταραχῆς Ὅμηρος αὐτὸ τέθεικεν |
χωρίον ἵνα ἂν πλεῖστον ἔῃ : ἐν δὲ τῇ ταραχῇ εὐρυχωρίης γινομένης , εἰλέεται ἀποκεκριμένον καὶ θερμαίνει τὸ σῶμα , | ||
σῶμα , καὶ διαῤῥέει διὰ τῶν φλεβῶν , ᾗ ἂν εὐρυχωρίης μάλιστα τύχῃ , ἰχωροειδές : ἢν μὲν οὖν ὁρμήσῃ |
φυλάττων τάνδε ” ἐν ᾗ | ἄν ? τις ? τραφῇ γλῶσσαν παραλλάξαι [ ] ? . . καὶ ? | ||
ἡ γυνὴ , ἐπέχονται τὰ καταμήνια , ἵνα ἐκ τούτων τραφῇ τὸ βρέφος , πῶς ὁρῶμεν , μετὰ τὴν σύλληψιν |
: ἢ καὶ ὅτι ὁ ἐρωτικὸς ἀπὸ τοῦ φαινομένου κάλλους ἀναπεμπόμενος εἴς τε ἑαυτὸν καὶ τὸ νοητὸν , εἰ ἀγνοοίη | ||
αὐτὸν ἕλκων ὑποδέχεται . παλίῤῥοος : ἀναπνευστικὸς , ὀπισθόρμητος , ἀναπεμπόμενος δι ' ὧν καὶ ἕλκεται . Ἔχει : κρατεῖ |
γὰρ εἶναι ἀφῃροῦμεν , τό τε οὐ παρ ' αὐτῆς λέγοιτο ἄν , ὅταν ὑπ ' ἄλλου . Οὕτως οὖν | ||
τό γε τοῦ ὄντος ὑπεριδρυμένον , ὃ καὶ πρὸ ἐκείνου λέγοιτο ἂν ἡνωμένον , τὴν ἀϊδιότητα τοῦ μικτοῦ προειληφός . |
ἂν αὐτὸς ὢν τυγχάνῃ ἀπὸ μονάδος ἢ τοῦ πρώτου καὶ ἀσυνθέτου . τῷ μὲν γὰρ καθ ' ἕκαστον πρώτῳ πολλαπλασίῳ | ||
παραμέσης καὶ ὑπάτης . ἔστι δέ τινα κοινὰ συνθέτου καὶ ἀσυνθέτου διαστήματα , τὰ ἀπὸ ἡμιτονίου μέχρι διτόνου . τὸ |
Ἡλιόδωρος ἀποδίδωσι πεποιημένον . ἐπιείσομαι ἐπελεύσομαι . ἐπιζάφελος ὁ λίαν ηὐξημένος : ἔγκειται γὰρ τὸ ὀφέλλειν : “ ὅτε κέν | ||
δὲ ἔχει τέσσαρας καὶ πλευρὰς τέσσαρας , ἕκαστος δὲ κύβος ηὐξημένος ὢν ἐξ ἑκάστου τετραγώνου τῇ ἰδίᾳ πλευρᾷ πολυπλασιασθέντος ἐπίπεδα |
Ὁ δὲ ἀκριβὴς ἡμιτριταῖος καλούμενος , σύνθετός ἐστιν ἐκ τριταίου διαλείποντος , καὶ συνεχοῦς ἀμφημερινοῦ , ἐπὶ χολῇ καὶ φλέγματι | ||
βὴς ἡμιτριταῖος ἐξ ἰσοσθενοῦς κράσεως δυοῖν πυρετοῖν γινόμενος , τριταίου διαλείποντος καὶ ἀμφημερινοῦ συνεχοῦς : ὁ δ ' οὐκ ἀκριβὴς |
καὶ τὸ μὲν Α οὐσία , τὸ δὲ Β οὐσία ἔμψυχος αἰσθητική , τὸ δὲ Γ ζῷον . οὐ δὴ | ||
ἐξ αὐτῶν . οἷον εἰ τὸ μὲν Α εἴη οὐσία ἔμψυχος αἰσθητική , ὁρισμὸς ὂν τοῦ ζῴου , τὸ δὲ |
, εὐθείᾳ περαίνει κατὰ φύσιν περιπορευόμενος : τῷ δὲ ἀεὶ συνέπεται δίκη τῶν ἀπολειπομένων τοῦ θείου νόμου τιμωρός , ἧς | ||
τὸ ἴδιον χώρας καὶ ὅσων δή ποτε αἰτίων οὐ πᾶσι συνέπεται τὸ αὐτὸ δίκαιον εἶναι . . Τὸ μὲν ἐπιμαρτυρούμενον |
τὴν ἐνέργειαν αὐτοῦ ἀποπερατώσας κατὰ τὸ δέον . διὸ ἢ ὀρεκτικὸς νοῦς ἡ προαίρεσις ἢ ὄρεξις διανοητική , καὶ ἡ | ||
ὅπως τοῦ ὀρεκτοῦ ἐπιτεύξεται , διὰ τοῦτο ἡ προαίρεσις ἢ ὀρεκτικὸς νοῦς ἂν ῥηθείη ὡς τῷ χρόνῳ προλαμβάνουσαν τὴν ὄρεξιν |