. ἐπεὶ δὲ ἀπεκρίναντο ὅτι ἀδύνατον εἴη ἐπισχεῖν , δόγματος γεγενημένου πάσῃ τῇ πόλει ἤδη τειχίζειν , ἐκ τούτου ὁ | ||
δὲ οὕτως διακειμένους τοὺς πολίτας ὥσπερ μηδενὸς ἐγκλήματος πρὸς ἀλλήλους γεγενημένου . χρὴ δὲ εἰδέναι , ὦ ἄνδρες δικασταί , |
ἂν δὲ πλείω καὶ καλλίων : τούτου δὲ μάλιστα μνημονεύουσι γεγονότος τῶν ὕστερον χρόνων ὅτε συνέβη τὰ περὶ Χαιρώνειαν : | ||
καὶ τὴν ἀρχὴν αὐτῷ ἐγκεχειρίκεσαν . πλὴν τοῦ ἔργου ἅπαξ γεγονότος ἄκοντες μέν , ἔφερον δέ : ἀνάγκη τε ἦν |
Κλουσίνων Λάρον Πορσίναν , εἰς κινδύνους μεγάλους ἀγαγὼν τὴν πόλιν τοιούτου τέλους ἔτυχεν . Ἡ δὲ τῶν Ῥωμαίων βουλὴ μετὰ | ||
' ὀλίγον ἐλευσομένην . ὁρμουσῶν : αὐλιζουσῶν . ἐκ τοῦ τοιούτου : ἀντὶ τοῦ διὰ τὸ τοιοῦτον . λέγει δὲ |
Ποσειδώνιος πλεῖστα διεληλύθασιν ἐν τῷ περὶ τοῦ κατ ' αὐτοὺς γενομένου λοιμοῦ ἐν Λιβύῃ : παρακολουθεῖν δ ' ἔφασαν αὐτῷ | ||
ὀλίγῳ πλείους ὄντας τρισχιλίων ἐκ πάνυ πολλοῦ κατ ' ἀρχὰς γενομένου πλήθους , ὅτε τὴν ἀποικίαν ἔστελλε , πολίζει τὸ |
, καὶ Ἡλίου ὁμοίως ἐσχηματισμένου , τοῦ δὲ Κρόνου ὁμοίως τυγχάνοντος ἐν τῷ ἰδίῳ τριγώνῳ . καὶ ἐπὶ τῶν λοιπῶν | ||
παρὰ Μυρτίλου τοῦ ἡνιοχοῦντος τῷ ταύτης πατρί , υἱοῦ δὲ τυγχάνοντος Ἑρμοῦ καὶ Κλεοβούλης τῆς Αἰόλου ἢ Αἰπόλου θυγατρός . |
ὑπήκοος ἀνθ ' ἡγεμόνος καὶ δοῦλος ἀντὶ δεσπότου καὶ ἀντὶ πολίτου φυγὰς καὶ θνητὸς ἀντ ' ἀθανάτου γίνεται . συνόλως | ||
οὕτως ὠμὸν τηλικαύτην ἐπεβούλευσε λαβεῖν τῶν πεπραγμένων παρ ' ἀνδρὸς πολίτου δίκην , κἂν μὲν ᾖ τι δεινὸν ὡς ἀληθῶς |
ἑκάστου πῶς δεῖ λέγειν περὶ αὐτοῦ , πότερον ὡς ἁπλῶς ὄντος ἢ ὡς πῇ ὄντος . πρότερον δὲ δεῖ σκοπεῖν | ||
ἔτι ἡ δλʹ . Ἐπεὶ τοῦ ἡλίου ἐπὶ τοῦ θʹ ὄντος τὸ ζʹ ἑῷον ἀνατέλλει , καὶ τὸ εʹ ἄρα |
παροιμίαν . ὁ Περικλῆς οὗτος εἷς ἦν τῶν περιδόξων . ἐδέησε δέ ποτε ῥογεῦσαι λαὸν εἰς βοήθειαν τῆς πόλεως : | ||
σεσῶσθαι , καθάπερ ἐν ταῖς μεγάλαις νόσοις πολλάκις δεινοῦ τινος ἐδέησε βοηθήματος , καὶ τότε ἔδοξε τὰ πράγματα ζητεῖν τοιαύτην |
παντὶ ὑπάρχειν κατὰ τὸ ἁπλῶς , τουτέστι τὸ καθόλου τοῦ ὑπάρχοντος σημαινόμενον , ὅπερ δύναται μηδενὶ ἐξ ἀνάγκης ὑπάρχειν καὶ | ||
, ἀνατρέχουσι , λέγοντες ” καταληπτική ἐστι φαντασία ἡ ἀπὸ ὑπάρχοντος κατ ' αὐτὸ τὸ ὑπάρχον “ . ὅπερ ἦν |
μεῖζον κακὸν λέγει τοῦ τῇ μὲν οἰκείᾳ φύσει ἐλάττονος , δυναμένου δέ ποτε κατὰ συμβεβηκὸς γενέσθαι μείζονος κακοῦ . Δοκεῖ | ||
λόγους : ὁ δ ' αὖ τὰ μὲν τοιαῦτα πάντα δυναμένου τορῶς τε καὶ ὀξέως διακονεῖν , ἀναβάλλεσθαι δὲ οὐκ |
σε ἐρωτᾷ Σωκράτης . Ἀλλ ' ἀποκρινοῦμαι , σοῦ γε δεομένου . ἀλλ ' ἐρώτα ὅτι βούλει . Καὶ μὴν | ||
λοβὸν ὠτὸς τοῦ πλησίον , ἔπειτα κατὰ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ δεομένου σκέπης : ἀπὸ δὲ τούτου ἐπὶ τὸ μέτωπον καὶ |
καὶ μὴν ” πόθος “ αὖ καλεῖται σημαίνων οὐ τοῦ παρόντος εἶναι [ ἱμέρου τε καὶ ῥεύματος ] ἀλλὰ τοῦ | ||
ἄλλοτε ἄλλους ἐκπέμπουσιν ὀψομένους τοῦ λόγου τὸ πέρας καὶ τοῦ παρόντος θεάτρου δυσχεραίνουσι τὸν καιρόν . ὡς ἂν μηδὲ τοῦτον |
ἑαυτὸν ἐπισημαινόμενον ὡς διθυραμβώδη φθεγγόμενον : εἰρηκὼς γὰρ περὶ τοῦ ἀτόπου ἐραστοῦ ὡς λύκοι ἄρν ' ἀγαπῶς ' ὣς παῖδα | ||
κατὰ διαφορὰν λέγεσθαι , οἷον εἰκὸς ζήσεσθαί με αὔριον μηδενὸς ἀτόπου παρεμφαινομένου . τὸ δὲ αὐτό , φησί , λέγεται |
καὶ δεῦρο εἰς γῆν ἣν ἄν σοι δείξω : καὶ ἀπελθόντος μου εἰς τὴν γῆν ἣν ὑπέδειξέ μοι ὁ κύριος | ||
τῶν ξένων χιλίας δραχμάς . ἀμέλει Ἐφόρου τινὸς αὐτοῦ μαθητοῦ ἀπελθόντος ἐν τῇ πατρίδι καὶ ἐλθόντος πάλιν πρὸς τὸ ἀναλαβεῖν |
τῆς ἀληθείας γνῶσιν ἀνεύρετον ὑπάρχειν , τοῦ γνωρίζοντος αὐτὴν ἀκαταλήπτου καθεστῶτος . εὐθέως γὰρ τῶν περὶ τῆς ἐπινοίας ζητησάντων Σωκράτης | ||
ἐλαττοῦμεν , ἀφίεμεν . τοῦ τοιούτου : τοῦ ἄρχειν δηλονότι καθεστῶτος : νομίμου ὄντος , νομιζομένου κατείργεσθαι : κατέχεσθαι , |
νῦν γένοιτο , φησί , τὸ σωθῆναι : τοῦ δὲ λοιποῦ αὐτῇ μελήσει . Νῦν ἄμμες , πρόσθ ' ἄλλοι | ||
τῶν αὐτοῦ πραγμάτων ὅλως ἀπογνοὺς καὶ μηδεμίαν ἔχων ἐλπίδα τοῦ λοιποῦ τῆς ἀρχῆς ἔγνω θανατῶν δράσας τι τοὺς ἐχθροὺς κακῶς |
τὴν Ἀνθίαν μάντεις καὶ ἱερέας , ὡς εὑρήσοντας λύσιν τοῦ δεινοῦ . Οἱ δὲ ἐλθόντες ἔθυόν τε ἱερεῖα καὶ ποικίλα | ||
ἐπίβαλλε , εἶτα συντάραττε ἐπιπολύ : οὐ γὰρ μὴ τοῦ δεινοῦ περιγενόμενον διοίσει καὶ περισώσει τοῦ κινδύνου τὸν πλημμεληθέντα . |
ἕστηκε . διὸ οὐκ ἄνευ μὲν τοῦ ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ παθήματος , οὐ μὴν τοῦτο ἡ αἴσθησις : ὅθεν καὶ | ||
ἔχει . ὧδ ' οὖν κατὰ παντὸς αἰσθητοῦ καὶ ἀναισθήτου παθήματος τὰς αἰτίας λαμβάνωμεν , ἀναμιμνῃσκόμενοι τὸ τῆς εὐκινήτου τε |
Καππαδόκης : δεύτερον τοῦτο κέρδος . ἀλλὰ καὶ γράμματα τοῦ θαυμαστοῦ Βασιλείου κομίζων ἡμῖν : τουτὶ μέν , ὅτου τίς | ||
ἡδονῇ δὲ καὶ ἀρετῇ τῶν ὑδάτων πρὸς ἑκατέρου τὴν χρῆσιν θαυμαστοῦ πεφυκότος , ἐχρῶντο περιστήσαντες οἰκοδομήσεις καὶ δένδρων φυτεύσεις πρεπούσας |
, ἀπειπεῖν ποιήσας τὸν ἵππον πραυνεῖν , τἀναντία γιγνώσκει τοῦ γιγνομένου . ἐν γὰρ τοῖς τοιούτοις ὁ θυμοειδὴς καὶ ἄγειν | ||
καθ ' αὑτὴν ἐπιθυμοῦσι τὴν ψυχὴν ἔχειν , τούτου δὲ γιγνομένου εἰ φοβοῖντο καὶ ἀγανακτοῖεν , οὐ πολλὴ ἂν ἀλογία |
ὄντι . ταῦτα ἐνθυμούμενος ἐς Κελτοὺς ἠπείγετο . τοῦ δὲ τολμήματος ἂν αὐτῷ λαμπροτάτου γενομένου ὁ στρατὸς ὤκνει δι ' | ||
δωρεᾶς : κείμενον γὰρ καὶ ὥσπερ νεκρὸν ἀπὸ τοῦ ἡμετέρου τολμήματος τὸν τύραννον ἔτρωσε καὶ πρὸς τὴν σφαγὴν ἕτοιμον γενόμενον |
μεγάλως ἐβλάπτοντο . Τοῦ βασιλέως δὲ τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων βουλομένου κίνδυνον ἀναδέξασθαι , βάδην ἑπομένου καὶ προσδοκῶντος φάλαγγα Τούρκων | ||
μόνῳ δὲ Περσαίῳ διαπρύσιον εἶχε πόλεμον : ἐδόκει γὰρ Ἀντιγόνου βουλομένου τὴν δημοκρατίαν ἀποκαταστῆσαι τοῖς Ἐρετριεῦσι χάριν Μενεδήμου , κωλῦσαι |
οὕτως αὐτοὺς διέκρινεν . Ὅτι πολλὰς ὁδοὺς Πυθαγόρας ἀνεῦρε τῆς ὠφελίμου παιδεύσεως τῶν ἀνθρώπων , ἐν ᾧ λέγεται καὶ ἡ | ||
φαίνηταί τις ἄλλου μὲν ἕνεκεν πράξας , οἷον ἀγαθοῦ καὶ ὠφελίμου , τοῖς τοιούτοις * * * διὸ καὶ οἱ |
, ὅτι τὸν προεστάναι τῶν κοινῶν ἐγχειροῦντα πρέπει τοσούτου καλοῦντος κινδύνου ἀφειδῶς ἑαυτὸν ἐπιτρέψαι τοῖς πράγμασι καὶ μὴ καραδοκεῖν , | ||
πρωτεύοντος ἐν ἀμφοτέροις . ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ μηδενὸς ἔτι κινδύνου ὑπάρχοντος βαστάσαι τὸ σῶμα καταπεπονημένον ὑπὸ τῶν τραυμάτων ἀνδρείαν |
' αὐξήσας τὸν λόγον τῇ λέξει καθάψηται Πλάτωνος , ὡς κατηγοροῦντος , οὐ δοκιμάζοντος . περιττὸν μὲν οὖν ἐντεῦθεν οἶδ | ||
μὲν φεύγοντος κατηγοροῦντος τοῦ ἐγκλήματος , τοῦ δὲ διώκοντος ὁμοίως κατηγοροῦντος τοῦ πεποιηκότος καὶ λέγοντος , ὡς χαλεπὸν τὸ ἐπ |
ἐπὶ τοῦ κατευγμένου καὶ οἷον κατ ' εὐχὴν ἀποδιδομένου καὶ ἀξίου εὐχῆς . εὐοδεῖν εὑρίσκω παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς . Θεόπομπος | ||
λέγειν . ἀλλ ' οὖν τό γε τῆς παροιμίας ἐξ ἀξίου τοῦ ξύλου καὶ πάσχειν ὑπῆρχεν , εἴ τῳ συμβαίνοι |
, ἐνταῦθα δὲ ἄρνησιν τοῦ ἐπιφερομένου , ἀντεισαγωγὴν δὲ ἐλάττονος ἀδικήματος : διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τῆς τοῦ ἀντονομάζοντος τετύχηκε | ||
μοιχεύσας τύχοι , ἅμα τῷ ἀδικήματι καὶ τοὔνομα μεταλαμβάνει τοῦ ἀδικήματος . ὥσπερ γὰρ ὁ ἀγαθὸς φαῦλα ποιῶν διὰ τοῦτο |
αὐταῖς λέξεσιν ὑποτάξω . πάντα δὲ ἀστέρα ἢ ἐπὶ τοῦ ἰδίου τόπου ἐπιπαρόντα ἢ καὶ ἐπὶ τῶν τετραγώνων ὄντα , | ||
Τρίτον δὲ ἴδιον τῆς ποιότητος τὸ ἀπογεννώμενον ἐκ τοῦ πρώτου ἰδίου , τοῦ ἐπιδέχεσθαι τὰ ἐναντία , τὸ ἐπιδέχεσθαι τὸ |
τοσαύτην δέ μου ποιουμένου πρόνοιαν τῆς ὑμετέρας πόλεως , καὶ διδόντος αὐτῇ τὴν νῆσον , οἱ ῥήτορες λαμβάνειν μὲν οὐκ | ||
τοῦ ἀδικουμένου ἀθλιώτερον εἶναι καὶ τὸν μὴ διδόντα δίκην τοῦ διδόντος ; οὐ ταῦτ ' ἦν τὰ ὑπ ' ἐμοῦ |
τοιαῦτ ' ἂν οὖρα ὀφθείη . Τεταρταίου δὲ ἀπὸ σπληνὸς εἰληφότος τὴν σύστασιν δυσπραγήσαντος λεπτὰ μὲν καὶ λευκὰ καὶ ἀνυπόστατα | ||
νεώτεροι κακῶς , ὡς αἰγὸς ὀχήν , τουτέστι τροφήν , εἰληφότος . ὁ δέ τοι Καλλίμαχος ὕμνον γράφων εἰς Δία |
τὴν χεῖρα θέσιν ἴσχειν παρ ' αὐτὸ τὸ ἀκρώμιον τοῦ ὑγιοῦς ὤμου . τὸ δὲ τοιοῦτον σχῆμα πρὸς τὴν ἐκτὸς | ||
φασὶν αὐτοὺς μὴ προαγωνιστῇ σοι καὶ ὑπερμάχῳ χρῆσθαι , δόξης ὑγιοῦς διαμαρτάνουσι . σαφὴς δ ' ἐγὼ πίστις : ὅσα |
κακοῦ ἐν ἄλλῳ γιγνομένου , τοῦ δὲ ἰδίου ἑκάστῳ μὴ ἐγγιγνομένου , μήτε ψυχὴν μήτε ἄλλο μηδὲν ἐῶμεν φάναι τινὰ | ||
ἰσχούσης τοῦ αἰτίου τοῦ πάθους τοῦ περὶ αὐτὴν ὁράματος οὐκέτι ἐγγιγνομένου , οἷον εἴ τις τὰς τῶν ὀνειράτων φαντασίας ἀναιρεῖν |
Πᾶς κῶνος κυλίνδρου τρίτον μέρος ἐστὶ τοῦ τὴν αὐτὴν βάσιν ἔχοντος καὶ ὕψος ἴσον . ἐχέτω γὰρ κῶνος κυλίνδρῳ βάσιν | ||
φύσις , τούτου ἔσται ὁρισμός , τοῦ δὲ μὴ οὕτως ἔχοντος οὐκ ἔσται : τὸ γὰρ ἄνθρωπος περιπατεῖ οὐκ ἔστιν |
δ ' αὐτῷ συνεργοὺς παρέξεσθαι τοὺς δορυφόρους τοῦ βασιλέως . πεισθέντος δὲ τοῦ Ἀρταξέρξου καὶ παραχρῆμα μετὰ τῶν δορυφόρων ἀνελόντος | ||
ὢν ἐν Κύπρῳ διέτριβε παρ ' Εὐαγόρᾳ τῷ βασιλεῖ . πεισθέντος δὲ τοῦ βασιλέως , Φαρνάβαζος λαβὼν ἀργυρίου τάλαντα πεντακόσια |
τρωσμοὶ ἢ ἐν ταῖς ἄλλαις ἐούσαις . Τοῦδε τοῦ χρόνου παρελθόντος ἰσχυρότερά ἐστι τὰ ἔμβρυα , καὶ διακρίνεται καθ ' | ||
ζήτησις , πότερον πολιτικοὶ , ἢ οὔ : ὅπερ περὶ παρελθόντος ἔχει τὴν ἐπίσκεψιν . πῶς οὖν ἔτι πραγματικῆς ἂν |
κατὰ τὴν ἀρχαίαν φύσιν , ὁμοιώσαντα δὲ τέλος ἔχειν τοῦ προτεθέντος ἀνθρώποις ὑπὸ θεῶν ἀρίστου βίου πρός τε τὸν παρόντα | ||
Ἡ δ ' οὖν μέθοδός ἐστιν ἥδε . Παντὸς οὑτινοσοῦν προτεθέντος ζητήματος , εἰ συνεστήκοι , ἐπισκοπεῖν δεῖ τὸ κρινόμενον |
γεγυμνωκότος τήνδε τὴν χώραν ὅπλων , Ἰουλιανοῦ δὲ τἀκείνου μὲν λαβόντος , ἔτι δὲ τῶν τῇδε ἀπόντος ἤδη μηδένα Πέρσην | ||
καὶ ἐνενήκοντα [ ] ταλάντων ὡς παρὰ [ Πτολεμαίου ] λαβόντος . εἰς [ τὴν ] πόλιν ταύτην δ ' |
πολιτῶν ὀνείδους . εἰ δὲ καὶ ὁ ἀνδρεῖος δι ' αἰσχροῦ φυγήν , ἀλλ ' οὐ καὶ ὀνείδους , ἀλλ | ||
, βίος τερπνότατος . ὁ γὰρ τὸ ἡδὺ μετὰ τοῦ αἰσχροῦ ἑλόμενος εἰ καὶ πρὸς ὀλίγον δελεασθείη τῷ ἥδοντι , |
γραμμάτων . Φιλίππῳ τούτῳ δεῖ τῆς παρὰ τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ ὑμετέρου βοηθείας . πιστεύει γὰρ οὕτως ἂν ἰσχυρότερα αὑτῷ γενέσθαι | ||
[ τερος , σφέτερος , γενικῆς ] ἡμετέρου , [ ὑμετέρου , σφετέρου ] , δοτικῆς [ ἡμετέρῳ , ὑμετέρῳ |
τοσοῦτο σκάμμα προεκαλεῖτο πάντα ὁντιναοῦν καὶ οὐκ ἄν μοι δοκεῖ ἐκστῆναι οὐδενί τί δοκεῖτε ; καταγγέλλων καὶ λέγων ἐγὼ τοιοῦτός | ||
, ἀλλ ' ἵνα διὰ τῆς εἰσφορᾶς καταναγκάσῃ τῶν θεωρικῶν ἐκστῆναι . Λέγουσι δὲ καὶ ἄλλους τινὰς ἄλλοι πόρους , |
καὶ σεμνὸν τῶν δογματικῶν αὔχημα ἀναιρεῖσθαι ἄρδην δεήσει , μηδενὸς εὑρισκομένου κανόνος τῆς κατ ' ἀλήθειαν τῶν πραγμάτων ὑπάρξεως , | ||
ἄπειρον . ὥστε ἄναρχον εἶναι τὴν κατάληψιν , ἤτοι μηδενὸς εὑρισκομένου πρώτου τοῦ τὴν κατάληψιν ποιησομένου ἢ μηδενὸς ὄντος τοῦ |
αὖθις συνελθεῖν ἐς λόγους ἠξίωσεν . τοῦ δὲ Καίσαρος οὐ συνελθόντος , ἀλλὰ τοὺς πρωτεύοντας Γαλατῶν ἀποστείλαντος , ἔδησε τοὺς | ||
κατασχεῖν τὸ Φίκειον , εἶτ ' ἀναιρεθῆναι ὑπό τινος Οἰδίποδος συνελθόντος αὐτῇ . τινὲς δὲ καὶ Λαΐου τὴν Σφίγγα παραδιδόασιν |
διὰ ταῦτα εἰκός ἐστιν αὐτὸ μὴ ἐκρεῖν ἢ ἐξιέναι κωλύοντος βιαίου ἀέρος καὶ πνευματουμένου . δηλοῖ δὲ ὁ ψόφος ἐπισπᾶσθαι | ||
μηδὲν αὐτὴν κινῇ , ἠρεμεῖ , ἀνέμου δ ' ἐμπνέοντος βιαίου παρὰ φύσιν , τότε ἐξ ὅλης κυκλεῖται , οὕτω |
ἄδηλον : σοῦ μὲν γὰρ κρατοῦντος δουλεία ὑπάρχει αὐτοῖς , κρατουμένου δέ σου ἐλευθερία . εἰ δὲ καὶ τῆς χώρας | ||
ἀναπτύξεως Ἐπικράτους καὶ Μορύχου καὶ Φαίδρου λέγειν τι , ὡς κρατουμένου τοῦ σκοτεινοῦ καὶ τοῦ ἐνύλου ὑπὸ τοῦ λαμπροῦ τοῦ |
, μηδὲν ταμιευσαμένους τῶν ἐπ ' ὠφελείᾳ διὰ τὴν τοῦ μέλλοντος ἀδηλότητα . πάνυ γὰρ ἐκεῖνο καλῶς εἴρηται τοῖς παλαιοῖς | ||
τοῦτο δηλοῦντος τοῦ λόγου , ὅτι ἢ προηγησαμένου ὑετοῦ ἢ μέλλοντος γίνεσθαι , εἴωθε φαίνεσθαι ἡ Ἶρις : ὃ ὕδωρ |
σώματος διά τε φλεβοτομίας ἢ καθάρσεως καὶ κλυστήρων πρακτικωτάτων καὶ ἀπερίττου γενομένου , εἴ γε ἔθος ἔχοι πρὸς ψυχροποσίαν , | ||
τῆς ἐπιρροῆς . γενομένης δὲ τῆς κενώσεως καὶ τοῦ ὅλου ἀπερίττου δεῖ λοιπὸν ἄρχεσθαι καὶ τῶν μερικῶν βοηθημάτων καὶ αὐτῆς |
ἂν ὑμῶν ἑαυτὸν ἀναπλῆσαι φόνου δικαίου βούλοιτο , ἦ που ἀδίκου γε φυλάξαιτ ' ἄν , τὴν ψυχὴν ἢ τὴν | ||
, ὧν ἤρξατο πανουργεῖν , ἤγουν ἕνεκα τοῦ πανούργου καὶ ἀδίκου αὐτοῦ σκοποῦ . λήψεται ] λάβῃ , μέλλει λαβεῖν |
, καὶ ὡς ἔχει , διακριβῶσαι , μεῖζόν ἐστι τοῦ προκειμένου καὶ θεολογίᾳ μᾶλλον προσῆκεν : τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν | ||
τὸν σοφιστὴν τὸν Ἠλεῖον , ὃς τὸν αὐτὸν περὶ τοῦ προκειμένου μοι σκέμματος ἧκεν λόγον , παραστησώμεθα ὧδέ πως λέγοντα |
ὄντα ; Ἢ ὁ μερισμὸς ἦν οὐ σώματος , ἀλλὰ τοσοῦδε σώματος , καὶ σῶμα ἕκαστον ἐλέγετο τῷ εἴδει καθὸ | ||
καὶ πέμπειν σφίσι κατὰ σπουδήν . οὐκ ἀνεχόμενοι δὲ κινδύνου τοσοῦδε προσιόντος οὔτε τῶν ἄλλων ἐπιτεχνήσεων οὔτε ἐν τῷ πεδίῳ |
ὑψηλοὺς γίνεσθαι . εἰσαγαγόντος τινὸς αὐτὸν εἰς οἶκον πολυτελῆ καὶ κωλύοντος πτύσαι , ἐπειδὴ ἐχρέμψατο , εἰς τὴν ὄψιν αὐτοῦ | ||
. ἦν γὰρ ἔφεσις ἁμαρτημάτων καὶ πολλὴ τοῦ ἀδικεῖν μηδενὸς κωλύοντος φορά , ἀλλὰ προσαναρρηγνυμένων ἀδεῶς ἁπάντων εἰς χορηγίας ἀφθόνους |
. τὸ δὲ κρεῖσσον ἦν καὶ μάγων πανουργούντων καὶ βασιλέως ἀγνοοῦντος αὐτό . τοιγάρτοι τὸ δαιμόνιον τὰ αἰσιώτερα τῷ στρατῷ | ||
στρώμασι . τοῦ δ ' Αἰσώπου τὰ ὐπ ' αὐτῶν ἀγνοοῦντος σκαιωρηθέντα , ἐξελθὼν ἐπορεύετο εἰς Φωκίδα . οἱ Δελφοὶ |
καὶ αἰτηματικὰ πρός τινων λέγεται : τὰ δὲ τοῖς περὶ μηδενὸς φροντίζουσιν ἐφιστάμενα καὶ προαγορεύοντά τι τῶν ἐσομένων ἀγαθῶν ἢ | ||
περὶ ὄνου σκιᾶς . παροιμία ὄνου σκιᾶς : ἐπὶ τῶν μηδενὸς ἀξίων . φασὶ δὲ εἱλκύσθαι τὴν παροιμίαν ἀπὸ τοῦ |
ἀφήσοντα : ἀφιέναι δὲ οὐ χρή , μὴ τύχῃ τοῦ πεπτωκότος . ὅταν δὲ ἴδῃ τοῦτο , καταλιπὼν ὃν ἂν | ||
ἀγωνισάμενος ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Ἀλκιβιάδην ἀνῃρέθη . τούτου δὲ πεπτωκότος οἵ τε Πελοποννήσιοι καὶ πάντες οἱ σύμμαχοι συνέδραμον καὶ |
οὖν διὰ τὴν τῆς χολῆς ἀπουσίαν ἡ χρεία τοῦδε τοῦ βοηθήματος , μονοειδὲς αὐτὸ τὸ κατάλληλον : ἀλλ ' ἐπειδὴ | ||
μὴ * * * μέχρι ἐδάφους ἐγγισάτω ἀλλά τινος ὑπὸ βοηθήματος κατὰ μικρὸν καταβαινέτω . καὶ οὕτως ἡ τάσις καὶ |
οὐχ ἑτέρου τινὸς γενήσεται παραστατική . ὡσαύτως δὲ οὐδὲ ἄδηλος προδήλου . ἀμφότερα γὰρ συνδραμεῖται ἄπορα : τό τε γὰρ | ||
τῆς ἐννοίας τῆς ἀποδείξεως . διὰ δὲ ταῦτα οὐδὲ ἄδηλος προδήλου δύναται εἶναι ἀπόδειξις : ἀλλ ' οὐδὲ πρόδηλος ἀδήλου |
μὲν τὸ δίκαιον οὐκ ἐνίσταται , μέρος δὲ ἔχει τοῦ δυνατοῦ ὅτι εἰ καὶ Φίλιππος ἄδικος καὶ ἐπίορκος , ἀλλ | ||
τῆς ἐπισπασθῶσι . Φίλιππον τοίνυν ] ἀντέπιπτεν ἀντίθεσις ἀπὸ τοῦ δυνατοῦ καὶ μὴν οὐ βοηθήσουσι Θηβαῖοι Φιλίππῳ ὑπόπτως ἔχοντες : |
καλῶϲ . διαναπαυόμενοϲ δὲ ἐν τῇ τοιαύτῃ παρηγορίᾳ γινομένου ψύχουϲ ἱκανοῦ μήτε ἀλείφεϲθαι μήτε ϲιτίον μήτε πόμα λαμβάνειν βέλτιόν ἐϲτι | ||
ἢ πρὸς ἄλλων εἰσποιούμενοι ἀνέχονται . Ἀλέξανδρον δὲ πόρρω τοῦ ἱκανοῦ ἀνδρῶν ἀγαθῶν τὸν ἄριστον εἶναί τε καὶ δοκεῖν , |
οὐ δι ' ἡμέας καίει τι οὐδέ οἱ μέλει τοῦ ἡμετέρου θάλπεος , ἀστέρων δὲ οὐδεμίην ἀπορροίην δεχόμεθα ; καὶ | ||
ἠισθῆσθαι , ὅτι δὴ ταύτην τὴν σοφίαν παρὰ Δάμωνος τοῦ ἡμετέρου ἑταίρου παρείληφεν , ὁ δὲ Δάμων τῶι Προδίκωι πολλὰ |
τἀπρεπές , τὸ δὲ τάχος εἰς ὄκνον πολύν . ἐὰν πονηροῦ γείτονος γείτων ἔσῃ , πάντως παθεῖν πονηρὸν ἢ μαθεῖν | ||
παρ ' ἡμῖν ἐγένετο Ἰουδαίοις ὡς ἥξοντος ἐπὶ τὴν ἀρχὴν πονηροῦ τινος γέροντος , ὃν ἔχοντα αὐτὴν πρότερον ἐξέβαλον τυραννίδα |
παρόντος καὶ γινομένου , ἐλπὶς δὲ μέλλοντος , μνήμη δὲ παρεληλυθότος . ἥδιον δὲ παρὸν τὸ ἀγαθὸν ἢ μέλλον καὶ | ||
' ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ τε μέλλοντος χρόνου καὶ τοῦ παρεληλυθότος ἐστὶν ἡ πληγὴ οἱονεὶ τομή τις τοῦ χρόνου καὶ |
προστίθησιν “ ἐφ ' ἑκάτερα προσεκβληθῇ ” , ἐπειδήπερ τοῦ τυχόντος κώνου γένεσιν δηλοῖ . εἰ μὲν γὰρ ἰσοσκελὴς ὁ | ||
καταγόμενος τὸ αὐτὸ δεῖ παρατηρεῖν . ἐν δὲ τῷ δυτικῷ τυχόντος τοῦ Ἑρμοῦ καὶ μαρτυρουμένου ὑπὸ Διὸς ἢ Ἀφροδίτης βελτίω |
: οὕτως οὐδ ' ἀπάτη ἀπάτης , οὐδ ' ἁμάρτημα ἁμαρτήματος . καὶ γὰρ ὁ ἑκατὸν σταδίους ἀπέχων Κανώβου καὶ | ||
πάντων γε μᾶλλον καὶ εὐκαιρότερον . ὅσοι δ ' ἐν ἁμαρτήματος αὐτὸ μοίρᾳ φέρουσι , τὰς αἰτίας οὐκ ἐξητακότες , |
τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐστὶ τὰ σημεῖα τοῦ ἐγκλήματος : εἶτα βουλήσει καὶ δυνάμει : σκοπός ἐστιν τῇ | ||
τῷ στοχασμῷ τὸ πεπραγμένον οὐκ ἔστιν ἔγκλημα , ἀλλὰ σημεῖον ἐγκλήματος : οὐκ ἠδύνατο οὖν προβολὴ εἶναι μὴ ὑπάρχον ἔγκλημα |
λοιπὰς ὁρμάς τε καὶ διαθέσεις , ὅσαι τυγχάνουσιν οὖσαι τοῦ χαλεποῦ τε καὶ θορυβώδους γένους , ἐκ τῆς τοῦ ἀνδρὸς | ||
σφύραις ἐπὶ τοῖς ἄκμοσιν ἐστηρικότες τῆς δεινῆς ταλαιπωρίας καὶ τοῦ χαλεποῦ κόπου οὐδαμῶς παύονται . Μετὰ δὲ τούτους τοὺς Χάλυβας |
θαυμαστὸς ἐδόκουν εἶναι καὶ ἅμα μακάριος . ἀπολελαύκει μὲν οὐ χρηστοῦ τοῦ χειμῶνος ἡ γῆ , μετριωτέρα δὲ οὐδὲν ἡ | ||
μεταδιδοὺς καὶ τούτοις , ὥσπερ ἀπὸ πηγῆς εὐμενοῦς ἀρύσασθαί τινος χρηστοῦ . κελεύει γὰρ ἐν ταῖς ἡμέροις ἀγέλαις , κατά |
ἵνα καὶ τοῦ τῆς τήθης ὀνόματος τοῦ ὑπὸ τοῦ πατρὸς τεθέντος ἄκληρον ὁ ἀνὴρ καταστήσειεν εἶναι τὴν αὑτοῦ γυναῖκα ; | ||
ἐν μέρει οὐ δυνάμεθα διὰ τῆς εἰς ἀδύνατον ἀπαγωγῆς ἀναγκαίου τεθέντος τοῦ συμπεράσματος ψεῦδος συναγαγεῖν : ἀσυλλόγιστος γὰρ ἡ συμπλοκὴ |
τοὺς ἐκ τῆς Αἰγύπτου πλέοντας : δίκας δ ' ἔτισαν ἐπελθόντος στόλου καὶ ἐκπορθήσαντος αὐτούς . ἑξῆς δ ' ἐστὶ | ||
μάλα . Εἰς δὴ τὸ πρόσθεν προέλθωμεν ἔτι τοῦ νῦν ἐπελθόντος ἡμῖν μύθου : τάχα γὰρ ἂν σημήνειέ τι τῆς |
τυράννου γυνή , τῶν δὲ δορυφόρων οἱ μὲν δέει τοῦ κρατοῦντος φεύγοντες ᾤχοντο , οἱ δὲ περιειστήκεσαν ἐρριμμένον τὸν νεανίσκον | ||
. οὔτε δὲ ἄμεινον οὔτε συμφορώτερον ἄλλο τῆς παρὰ τοῦ κρατοῦντος εὐνοίας , ἣν εἴ τις εὔλογον ἐπιδείκνυσι , μεῖζον |
ἄφθονος , δεῖ δὲ ἡμῖν τέχνης ἑτέρας πρὸς βάσανον τοῦ ληφθέντος : φέρε παρακαλῶμεν τὴν τέχνην ταύτην ξυνεπιλαβέσθαι ἡμῖν τοῦ | ||
τῆς ἁφῆς ἀχθῇ παράλληλος τῇ ἀσυμπτώτῳ , ἡ διὰ τοῦ ληφθέντος σημείου ἀγομένη παράλληλος τῇ ἑτέρᾳ τῶν ἀσυμπτώτων ὑπὸ τῆς |
δύο μέσους ὑπερβαίνοντα κατὰ τὴν τοῦ πρωτίστου ἐν τῷ στίχῳ κειμένου ποσότητα μετρήσει , τουτέστι κατὰ τὴν ἑαυτοῦ : τρὶς | ||
ξυναναβῆναί τε Ἀλεξάνδρῳ κατὰ τὴν κλίμακα ὁμοῦ Πευκέστᾳ καὶ ὑπερασπίσαι κειμένου , καὶ ἐπὶ τῷδε Σωτῆρα ἐπικληθῆναι τὸν Πτολεμαῖον : |
, οὐδὲν ἄτοπον , ὥσπερ τῶν διαγραμμάτων ἐνίοτε τοῦ πρώτου σμικροῦ καὶ ἀδήλου ψεύδους γενομένου , τὰ λοιπὰ πάμπολλα ἤδη | ||
Σοφοκλεῖ αὖ προσελθὼν καὶ Εὐριπίδῃ τις λέγοι ὡς ἐπίσταται περὶ σμικροῦ πράγματος ῥήσεις παμμήκεις ποιεῖν καὶ περὶ μεγάλου πάνυ σμικράς |
δή καὶ τὸν ἤ , ὡς εἰ καὶ τὸ μία ἀφαιρεθέντος τοῦ μ ἐν τῷ ἴα , ἢ τὸ γαῖα | ||
δὲ τῷ διπλασίονι ἐγχείσθωσαν . Τινὲς κρόμυον , τοῦ λέπους ἀφαιρεθέντος , περὶ τὴν κύστιν τιθέασιν . ἄλλοι σελίνου σπέρμα |
ἐξελὼν δὴ καὶ ἀπολέσας τι τῶν ἐπιθυμιῶν εἶδος , ἐλπίσαντας ἀπηλλάχθαι καὶ διαπεφευγέναι , οὐκ ἰσχυρῶς αὐτὸ δράσαντας , ὀλίγον | ||
ὃν μὲν ἐχρῆν ἔχειν ζητοῦμεν , ὧν δὲ κέρδος ἦν ἀπηλλάχθαι , τούτοις περιτυγχάνομεν . ὃς δ ' ἦν μόνος |
γεγονυίας πέψεώς τε καὶ διακρίσεως καὶ τοῦ μὲν γεώδους ὁλοκλήρως διαδοθέντος χυμοῦ τῷ σπληνί , ὡς μὴ ῥᾳδίαν τούτου τὴν | ||
: Παυσανίαν τε μνημεῖον ἂν πεποιηκέναι τοῦ φίλου , τοιούτου διαδοθέντος λόγου , ἢ ἀγαλμάτιόν τι ἢ σηκὸν οἷα θεοῦ |
διὰ τῶν πόλεων ποθουμένου τοῦ τέως μὲν ὄντος , εἶτα ἀπολωλότος . νῦν δὲ δυοῖν μὲν ἥδε δευτέρα , τρισὶ | ||
συμφορὰ τῆς παρούσης γένοιτο , τοῦ κόσμου τοῦ κοινοῦ γένους ἀπολωλότος ; μάλιστα δ ' ἄν τις στενάξειεν ἐνθυμηθεὶς ὅτι |
τέκνα καὶ γυναῖκας εἰς Συρακούσας ὑπεκθέσθαι διὰ τὸ μέγεθος τοῦ προσδοκωμένου κινδύνου : τῶν δὲ γυναικῶν ἐπὶ τοὺς κατὰ τὴν | ||
ἐγέλασα καὶ τὸν παῖδα θαρρεῖν ἐκέλευσα , ὡς μηδενὸς αὐτῷ προσδοκωμένου δεινοῦ . Οὐκ ἀκριβῶς δέ οἱ τὰ οὖρα κέχρωστο |
ἐστὶ μόνου : καὶ τοῦτο μέντοι ἰδιοποιὸς λέγεται καὶ τοῦ προελθόντος ἀνάτασις εἰς τὸ μένον ὅτι τοῦ προοδικοῦ ἐν τῷ | ||
προςήγετο ] | . καὶ χρόνου ? [ ] | προελθόντος [ εἵλοντο ] | πολέμαρχον [ αὐτόν ] | |
δέ : τοὐναντίον γὰρ ἐν ἐκείναις μὲν ὑπευθύνου πράγματος εἶναι δοκοῦντος ὡς ἀνευθύνου ἀπολογία : τούτῳ διαφέρουσι τῆς ἀντιλήψεως , | ||
ὡς τὸ πῦρ φέρε καὶ ἡ γῆ καὶ τοῦ ἐλαχίστου δοκοῦντος εἶναι , νεύρου . Ἑτέρα δὲ ὅτι τὰ μὲν |
θεοῦ τῶν λόγων προϊσταμένου , ἐργάσασθαι καὶ ἀρκτέον ἤδη τοῦ ἔργου , τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου πρὸ πάντων τάξαντας . | ||
πρόσω βεβιωκὼς ἑβδομήκοντα ἐτῶν , ὅμως ἠπείγετο μετασχεῖν Λυκόρτᾳ τοῦ ἔργου : ἱππέας δὲ καὶ πελταστὰς ἦγεν ὅσον ἑξήκοντα . |
Πῶρος δὲ μεγάλα ἔργα ἐν τῇ μάχῃ ἀποδειξάμενος μὴ ὅτι στρατηγοῦ , ἀλλὰ καὶ στρατιώτου γενναίου , ὡς τῶν τε | ||
συνεπλέκετο . ταχὺ δ ' ὁ Πομπήιος περιῆν ὡς οὔτε στρατηγοῦ διαφέροντος οὔτε προθύμου στρατοῦ . καὶ τροπῆς πάντων ὁμαλοῦς |
οὐδὲ τῶν παρόντων ἕτερα νενόμικε προὐργιαίτερα : εἰ γὰρ τοῦ κατεπείγοντος ἅπαντες ἀμελήσομεν , ἄλλο τι θέμενοι τῶν ἐν χερσὶ | ||
δ ' ἐπὶ ἐνδεχομένου . καὶ διὰ τοῦτο μόνου τοῦ κατεπείγοντος ἐμνημόνευσεν . Ἐν τῷ οἰκείῳ σχήματι , εἰ καὶ |
τοὺς δ ' ἄλλους ὁρῶν καταπεπληγμένους παρεκάλει θαρρεῖν ὡς οὐδενὸς ἐσομένου περὶ αὐτοὺς δεινοῦ . διαβοηθείσης δὲ τῆς περὶ τὸ | ||
τινος χρόνου καὶ τελευτὴν ἔχον ἅμα , ἀρχὴν μὲν τοῦ ἐσομένου , τελευτὴν δὲ τοῦ παρελθόντος , ὃ μόνον ἐστὶ |
' ἀλλήλων σφαγῇ , σιδήρῳ διαλλάκτῃ χρησάμενοι : φεῦ τοιούτου διαλλάκτου . σαφηνίζει δὲ τὸν διαλλάκτην φάσκων οὐκ ἐπὶ φιλίᾳ | ||
' ἀλλήλων σφαγῇ , σιδήρῳ διαλλάκτῃ χρησάμενοι : φεῦ τοιούτου διαλλάκτου . σαφηνίζει δὲ τὸν διαλλάκτην φάσκων οὐκ ἐπὶ φιλίᾳ |
θλίβοντος τοῦ ἔνδον καὶ ἀνωθεῖν τοῦτο ἐθέλοντος καὶ ὀδυνῶντος καὶ σφύζοντος , ὥσπερ οὖν ἐπειγομένου τεχθῆναι καὶ προελθεῖν . ἡ | ||
τὸ αἷμα . βρόχῳ διειλημμένου . τοῦ ταπεινοτέρου δὲ μήτε σφύζοντος ἔτι διὰ τὸν βρόχον , ὑπό τε τῶν δακτύλων |
πρὸς τὸ κατὰ φύσιν ἐπειγομένων , ὀξεῖαν μὲν τὴν τοῦ νοσήματος κίνησιν εἶναι νομίζομεν , ἐρρωμένην δ ' αὖ γε | ||
ἅπαξ λουσάμενοι , ὁ δὲ συγγραφεύς , ἐντείναντος αὐτῷ τοῦ νοσήματος , διεφθείρετο , μήτε Προαιρέσιον μήτε τὰς Ἀθήνας ἰδών |
ἢ Θρᾴκης ἀκουσθησομένου , ἀλλ ' ἐν αὐτῇ τῇ Ἰταλίᾳ γενησομένου , ἣν πόσα χρὴ χωρὶς τῶν ἀπολλυμένων ἀνδρῶν κακοπαθῆσαι | ||
, ὑποκρινόμενος δὲ καὶ πλείονας ὁμοῦ καὶ εὐπρεπεστέρας αἰτίας τοῦ γενησομένου πολέμου πορίζων ἀνεμίμνησκε φιλίας καὶ συμμαχίας ἰδίας τε καὶ |
γενομένης ὁ Γναῖος αὐτοῖς ὑπήντα , χαλεπαίνων ὡς ὑπάτου παρανόμως ἀνῃρημένου : δυσχεράνας δ ' ὅμως εὐθὺς ἦρχεν αὐτῶν . | ||
τοῦτο , οὐ τοῦτο . τέθειται γὰρ τὸ πλουτεῖν βούλομαι ἀνῃρημένου τοῦ πένεσθαι . καί μοι δοκεῖ ἕνεκα τούτου σύνδεσμον |
φύσει τεταγμένος : τῶν μὲν αὐτομάτων εἰς τὴν κοινωνίαν ὑπὸ οἰκείου ἔρωτος ἐν ὥρᾳ τοῦ γεννᾶν ἰόντων : τῶν δὲ | ||
τὸν τῇ ἀνατελλούσῃ παρακείμενον τῆς ἐπισυναγωγῆς ἀριθμὸν ἐν τῷ τοῦ οἰκείου κλίματος κανονίῳ : ἀφελόντες γὰρ ἀπ ' αὐτοῦ πάντοτε |
' ὁ πατὴρ δὲ τῆς νύμφης τι περὶ [ τοῦ πράγματος ἐλάλει πρὸς ἐκείνην , ὡς ἔοιχ ' , ὁ | ||
τῶν κεφαλαίων , ἐν δὲ τῷ στοχασμῷ ἀδήλου ὄντος τοῦ πράγματος ἐκ τῆς περὶ τὸ πρόσωπον ὑποψίας ἢ ἀπὸ τῶν |
αὐτό , μηδὲ ἀναγκάζειν ὁμολογεῖν , ὅ τι εἴη , ἐπικειμένου δὲ καὶ μὴ ἀνιέντος ἔμπουσά τε εἶναι ἔφη καὶ | ||
ἔφυγον , ἀλλὰ πανταχόθεν γὰρ εἴργοντο , τῇ μὲν Ἀλεξάνδρου ἐπικειμένου , ἄλλῃ δὲ τῶν ἀμφὶ Κρατερὸν παραθεόντων , ὥστε |
τότε καὶ παρ ' ἡμῶν λαμβάνειν τὸ δύνασθαι τοῦ σημειωτοῦ προκαταλαμβάνεσθαι τὸ σημεῖον . ἀμετακινήτων δὲ ὄντων τῶν πρώτων οὐχ | ||
δὲ ἐννοῆσαι πρᾶγμα μὴ δυνάμενον πρὸ ἐκείνου γνωσθῆναι , οὗ προκαταλαμβάνεσθαι ἀνάγκην ἔχει : ἀδύνατον ἄρα ἐπινοεῖν τι καὶ πρός |
τὸ δεῖ . περὶ ὧν καὶ ἐν τῷ περὶ ἐπιρρημάτων ἀπαιτοῦντος τοῦ λόγου ἐξεθέμεθα : καὶ νῦν δὲ ἐπιτομωτέρᾳ χρησόμεθα | ||
πρώτου διδάξαντος τὴν ῥητορικήν : τὸν γὰρ μαθητὴν αὐτοῦ μισθὸν ἀπαιτοῦντος , εἰς τὸ δικαστήριον , εἶπεν ὁ αὐτὸς μαθητής |
τέ ἐστιν εἰπεῖν „ οὐ τοῦτο φόνος : ” μὴ ἐμπεσόντος δὲ τοῦ ὅρου καὶ τὰ ἀκόλουθα τῷ ὅρῳ , | ||
ὅρῳ , τοῦ μὲν ἐπαινοῦντος , τοῦ δὲ ψέγοντος : ἐμπεσόντος δὲ βιαίου ὅρου καὶ αὐτὴ ἐμπεσεῖται ἡ μετάληψις τοῦ |
ἐκ παρῳχημένου εὐχήν . φέρε γὰρ τὸν ἐπιβάλλοντα χρόνον τοῦ γινομένου ἀγῶνος Ὀλυμπίασι παρῳχῆσθαι , καὶ πατέρα εὔχεσθαι ὑπὲρ παιδὸς | ||
κατὰ τὰς ἄλλας , ὡς διὰ ταύτης τῆς αἰσθήσεως καὶ γινομένου τοῦ ἔρωτος ἐξ ἀρχῆς καὶ συνισταμένου , οὕτω καὶ |
ἐπιμελείας , αἰώρας , περιπάτων , λουτρῶν , καὶ τῆς ἐπιτηδείου τροφῆς καὶ οἴνου πόσεως , καὶ δρωπακίζομεν τὰ πεπονθότα | ||
εἰ δέ τις καὶ ἀντείποι , εὐθὺς ἐκ τρόπου τινὸς ἐπιτηδείου ἐτεθνήκει , καὶ τῶν δρασάντων οὔτε ζήτησις οὔτ ' |
ἰσχυρογνωμονέστατος γὰρ καὶ βεβαιότατος . Πῶς οὖν , τῆς αὐτῆς ὑπούσης αἰτίας , ἐπιστάμενος ἐξ ἀρχῆς ὅτι ἔγκειται ἡ διάνοια | ||
θορυβηθεῖσα διελύετο οὔτε νόμων οὔτε δικαστηρίων οὔτε τινὸς αἰδοῦς ἔτι ὑπούσης : ὁ δὲ δῆμος ἀγανακτῶν ἐς τὴν ἐπιοῦσαν ἡμέραν |
ἀλλὰ ἀπογέννημα εἶναι κρυστάλλου , οὐ τοῦ ἐκ τῶν παγετῶν συνισταμένου , ἀλλὰ τοῦ ὀρυκτοῦ . Γεράνων μὲν οὖν πέρι | ||
. ἐν τοιαύτῃ δὲ καταστάσει καὶ ἔτ ' ἀγνοίᾳ τοῦ συνισταμένου καὶ φυομένου κακοῦ τῶν ἁπάντων Ἑλλήνων ὄντων , δεῖ |
γίγνεσθαι τὰ γοῦν κατὰ δίαιταν ὑπερβάλλοντος ἑκάστου τῶν εἰρημένων ἢ ἐλλείποντος : εἶναι δὲ καὶ χυμοὺς ἐν τῷ σώματι τοὺς | ||
, καὶ οὐκ ἔχει δύναμιν διακριτικὴν συμπτωμάτων , παντὸς οὑτινοσοῦν ἐλλείποντος ἢ πλεονάζοντος συμπτώματος , ὡς ἀλλασσομένης τῆς συνδρομῆς , |
παθόντος τοῦ ἀέρος ἡμᾶς ὁρᾶν , μεταξὺ ὄντος τοῦ μὴ πεπονθότος καὶ τοῦ φωτὸς μήπω ἐληλυθότος , πρὸς ὃ δεῖ | ||
χυμόν , ὅπου καὶ μετὰ τὸν πρῶτον ἐπίδεσμον ἐκθλίβοντα τοῦ πεπονθότος μορίου τὸ αἷμα πρὸς τὴν ἀρχὴν τοῦ κώλου , |
ἁρμόττοντος . ἅπερ πάντα ἔχεσθαι τοῦ ἀκολούθου τῇ φύσει καὶ ὁμολογουμένου . Διελέξατο δὲ καὶ περὶ ὀνομάτων ὀρθότητος : ὥστε | ||
ἀμφίβολον ἐξ ἀμφιβόλου , ὁμολογούμενον ἐξ ἀμφιβόλου , ἀμφίβολον ἐξ ὁμολογουμένου . καὶ τὰ μὲν τρία ἀσύστατα , ἓν δὲ |
παραδείγματος ἔλαβε τὴν ἔννοιαν , δηλῶσαι βουλόμενος τὴν ὀξύτητα τοῦ κακοῦ : οὕτως δὲ ταχέως ἐπενέμετο αὐτὴν τὸ πῦρ καὶ | ||
καὶ κατ ' ἐμαυτοῦ ἐρεῖν αὐτὸς ὡς ἄξιός εἰμί του κακοῦ καὶ τιμήσεσθαι τοιούτου τινὸς ἐμαυτῷ . τί δείσας ; |