| Πηλέως γόνον φθορὰν ] ? [ ἀνήσειν ? ] ? Τρωϊκὴν ἀνὰ χθόνα καθημένοισι ] ? Τρωσὶ τὴν ἄνευ [ | ||
| ! ! ] ! ! [ ! ] ! ησειν Τρωϊκὴν ἀνὰ χθόνα ! ! ] ημένοισι ? Τρωσὶ τὴν |
| ὦ πτεροῦσσα , Γᾶς λόχευμα νερτέρου τ ' Ἐχίδνας , Καδμείων ἁρπαγά , πολύφθορος πολύστονος μειξοπάρθενος , δάιον τέρας , | ||
| ἔνθεν οὐχ ἥκει πάλιν . γέρων δὲ δή τις ἔστι Καδμείων λόγος ὡς ἦν πάρος Δίρκης τις εὐνήτωρ Λύκος τὴν |
| φυγεῖν ἐφθόνουν . οὐδ ' αὐτοί πω πόλιν οὐδεμίαν ὧν δορὶ ἐλάβομεν , τοιαῦτα διεθήκαμεν οὐδὲ ἑτέρους ἐπυθόμεθα διαθεῖναι , | ||
| πατρός . Ὁ μὲν γὰρ αὐτὸν ἐννέπει : Τέκνον , δορὶ βούλου κρατεῖν μέν , σὺν θεῷ δ ' ἀεὶ |
| ἔθραυς ' ἄκρον δόρυ . ἐς δ ' ἄπορον ἥκων δορὸς ἐπὶ σκέλος πάλιν χωρεῖ , λαβὼν δ ' ἀφῆκε | ||
| . οἰκτρὸν γὰρ πόλιν ὧδ ' ὠγυγίαν Ἀίδᾳ προϊάψαι , δορὸς ἄγραν δουλίαν , ψαφαρᾷ σποδῷ ὑπ ' ἀνδρὸς Ἀχαιοῦ |
| : σφίγγα δυσαμερίαν πρύτανιν κύνα πέμπει σὺν χερὶ καὶ δορὶ πράκτορι θούριος ὄρνις , ἤγουν ἡ πολεμοῦσα Θηβαίοις τύχη . | ||
| ὁμόφρονα περὶ τὰ τακτικά . λέγει δὲ τοὺς Ἀτρείδας . πράκτορι ] τῶι δίκην εἰσπραξομένωι . ὅ τ ' ἐξόπιν |
| Ἀγαμέμνων . ἄγει δὲ καὶ Ἑρμῆς παρ ' Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου τὰς θεὰς κριθησομένας ὑπὲρ τοῦ κάλλους , καὶ ἔστιν | ||
| Δευ - τέρῃ δὲ λέγουσι γενεῇ μετὰ ταῦτα Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου ἀκηκοότα ταῦτα ἐθελῆσαί οἱ ἐκ τῆς Ἑλλάδος δι ' |
| κἀμοὶ μύθου μέτα , Τυνδαρίδαι ; καὶ σοί : Φοίβωι τήνδ ' ἀναθήσω πρᾶξιν φονίαν . τίς δ ' ἔμ | ||
| πᾶσιν γὰρ ἡμῖν τοῦτ ' ὀφείλεται παθεῖν . ἰδοὺ δίδωμι τήνδ ' ἐγὼ γυναῖκά σοι Φαίδραν : ἐπὶ πῦρ δὲ |
| . καὶ ἐξ ἑλῶν λίμναι ἐγένοντο , τὴν δὲ Τροίαν ἐπέκλυσε κῦμα . ἡ δὲ Φάρος ἡ κατ ' Αἴγυπτον | ||
| ἐκαθάρισεν ἢ ἀντὶ τοῦ ἐπέρρευσε . ” τοσαῦτα καὶ τοιαῦτα ἐπέκλυσε κακὰ ὥστε χρυσὸς ἦν καὶ λευκή τις ἡμέρα κρατῆσαι |
| ἀοιδαῖς . παρθένοι ὀμβροφόροι , ἔλθωμεν λιπαρὰν χθόνα Παλλάδος , εὔανδρον γᾶν Κέκροπος ὀψόμεναι πολυήρατον : οὗ σέβας ἀρρήτων ἱερῶν | ||
| , ἥτις ἀγλαοὺς κούρους καὶ ἄνδρας ἔχει . ἀγλαόκουρον τὴν εὔανδρον λέγει . Ἰσθμίου πρόθυρον : ὅτι ἀρχὴ καὶ τέλος |
| δὲ λαὸν ἄγειρεν Ἀχαϊκόν , οὐδέ τις Ἕλλην , οὔτε Μυκηναίων οὔτ ' Ἤλιδος οὔτε Λακώνων , μεῖνεν ἑὸν κατὰ | ||
| πελάσαι στρατὸν Ἀργείων : μάλα δ ' ὀξὺς Ἄρης ὁ Μυκηναίων , ἐπὶ τοῖσι δὲ δὴ μᾶλλον ἔτ ' ἢ |
| ταῖς ὁδοιπορίαις ἐπί τε τῆς ἐρυθρᾶς θαλάσσης καὶ κατὰ τὴν ἐρήμην πεπραγμένων , ἃ δύναμιν πᾶσαν λόγων ὑπερβάλλει , καὶ | ||
| τόκους οὔτε τἀρχαῖον ἀπεδίδου καὶ ὅτι ὑπερήμερος ἐγένετο γνώμῃ δικαστηρίου ἐρήμην καταδικασθείς , καὶ ὡς ἠνεχυράσθη οἰκέτης αὐτοῦ στιγματίας , |
| ἐνταῦθα πληθὺς φίλη ἐν ταχυτάτῃ κινήσει τῶν πτερύγων , μόλις πείσασα τὴν τοῦ πατρὸς ἡμῶν , Ὠκεανοῦ , διάνοιαν . | ||
| . λάθραι δ ' ἄνακτος ἢ εἰδότος δράσεις τάδε ; πείσασα μύθοις : οὐ γὰρ ἂν λάθοιμί γε . σοὶ |
| ἀντιταξαμένους ἐνίκησα , πολλὰς δὲ καὶ εὐδαίμονας πόλεις κατὰ κράτος ἑλὼν ἐξεπόρθησα , ἐξ ὧν τὴν στρατιὰν ἅπασαν ἐπλούτισα , | ||
| [ [ ] αι τὴν γῆν [ [ ] ερως ἑλὼν ? ? ? [ [ ] πύλαι δ ' |
| , καὶ τὸν ἐν τούτοις ψευσάμενον ἢ πόρον ἄδικον ἐπιτελοῦντα θανάτωι περιπίπτειν ἦν ἀναγκαῖον . λέγεται δὲ τοῦτον τὸν νόμον | ||
| πολυθηρότατον νάπος , Ἀρτέμιδος χιονοτρόφον ὄμμα Κιθαιρών , μήποτε τὸν θανάτωι προτεθέντα , λόχευμ ' Ἰοκάστας , ὤφελες Οἰδιπόδαν θρέψαι |
| . Καί τοι τί φημι καὶ τί δρᾶν βουλεύομαι ; προδοὺς ἀπιέναι τὸν ἀγαπητὸν δεσπότην , τὸν τροφέα , τὸν | ||
| οὐ προσηκόντων πλουτούντων . Προδότης γάρ τις τῶν Κιλίκων Μίλητον προδοὺς , ηὐπόρησεν . Ὅμοιον , Ἀπὸ νεκρῶν φορολογεῖν . |
| [ Ι ] : καὶ μέν τις τε κασιγνήτοιο φόνοιο ποινὴν καὶ τὰ ἑξῆς ξύγγνωμον : συγγνώμης ἄξιον . καὶ | ||
| ἡμετέρους μάλιστα , ἵνα λανθάνοιτε , κατεποντοῦτε , ἕως ἁλόντες ποινὴν ἡμῖν ἔδοτε Σαρδώ . οὕτω καὶ Σαρδοῦς ἀφῃρέθητε διὰ |
| πειρῶν μακάρων τ ' ἐπιχώριον τεθˈμὸν πάμπαν [ ] ἐρῆμον ἀπωσάμενος μέγαν ἄλλοθι κˈλᾶρον ἔχω ; λίαν μοι [ δέος | ||
| εἶδέ τε ὡς ἔνι μάλιστα φιλοφρόνως : τὰ λύτρα τε ἀπωσάμενος , προῖκα τοὺς αἰχμαλώτους ἀπέπεμψεν . Ἕνα δὲ ἐκ |
| Τληπόλεμ ' ἤτοι κεῖνος ἀπώλεσεν Ἴλιον ἱρὴν ἀνέρος ἀφραδίῃσιν ἀγαυοῦ Λαομέδοντος , ὅς ῥά μιν εὖ ἕρξαντα κακῷ ἠνίπαπε μύθῳ | ||
| ὀβριμόθυμον ὁμῶς τεύχεσσι καὶ ἵππῳ ἐς μέγα σῆμα βαλέσθαι ἀφνειοῦ Λαομέδοντος . Καί οἱ πυρκαϊὴν νηήσατο πρόσθε πόληος ὑψηλήν , |
| ξυνοικίσηι πάλιν , γνόντες δ ' Ἀχαιοὶ ζῶντα Πριαμιδῶν τινα Φρυγῶν ἐς αἶαν αὖθις ἄρειαν στόλον , κἄπειτα Θρήικης πεδία | ||
| ταῦτα : ἐπὶ τῶν ἐπὶ παλαιότητι θαυμαζομένων . Τνάννακος γὰρ Φρυγῶν βασιλεὺς πρὸ τῶν Δευκαλίωνος χρόνων . Ταντάλου κῆπον τρυγᾷς |
| δυσγενὴς εἶναι δοκεῖ . μὴ νεῖκος , ὦ γεραιέ , κοιράνοις τίθου : σέβειν δὲ τοὺς κρατοῦντας ἀρχαῖος νόμος . | ||
| συντυχὼν Λαΐῳ ἐφ ' ἅρματος ὀχουμένῳ , κελεύοντος τοῦ κήρυκος κοιράνοις ἐκποδὼν μεθίστασθαι , μὴ πειθόμενος παρὰ τοῦ ἡνιοχοῦντος τῷ |
| δὴ πέραινε , καὶ κόπον μὴ προστίθει . Ὅπως Ἀχαιῶν δίθρονον κράτος , Ἑλλάδος ἥβας , τοφλαττοθρατ τοφλαττοθρατ , Σφίγγα | ||
| δίδωσί μοι ἀλκὴν καὶ δύναμιν μέλπειν καὶ λέγειν ὅπως τὸ δίθρονον κράτος τῶν Ἀχαιῶν , ἤτοι τοὺς δύο βασιλεῖς , |
| ἔχων ὑπὸ τὴν ἀσπίδα λαθραίως περιέβαλε τὸν Φρύνωνα , καὶ κτείνας ἀνεσώσατο τὸ χωρίον . ὕστερον μέντοι φησὶν Ἀπολλόδωρος ἐν | ||
| περὶ τὰ τοιαῦτα μέχρι τούτων οὕτως : ὧν δὲ ὁ κτείνας ἐφ ' οἷς τε ὀρθῶς ἂν καθαρὸς εἴη . |
| ἐπειδὴ τἀμφανῆ μὲν οἱ νόμοι ἀπεῖργον αὐτοὺς ἔργα μὴ πράσσειν βίαι , λάθραι δ ' ἔπρασσον , τηνικαῦτά μοι δοκεῖ | ||
| μέντοι ὅτε ἔτυχεν , ἀλλὰ κατὰ φύσιν μὲν γήραι , βίαι δὲ παρὰ φύσιν , οὐθὲν δεδήλωκεν . . οἱ |
| [ γνώμην ἡ ποίησις : | ἐπειδὴ χωρισθεὶς ὑμῶν παισὶν Ἐφυραίων ὡμίλησα , κατηφὴς μὲν ἐδόκει καὶ ἀχλυόεσσα [ . | ||
| τεθνηκότος , Κρανῶνα μετωνόμασαν . ἄλλως : ἔλπομαι δ ' Ἐφυραίων : ἐλπίζω δὲ τῶν Κρανωνίων τῶν περὶ τὸν Πηνειὸν |
| [ ἀναγκάσαι ] συνοικίσαι τὴν θυγατέρα ἐπὶ προικὶ μεγάλῃ ἄνευ ἕδνων . καίτοι τῆς δίκης ταύτης οὐδεμίαν ἴσμεν ἰδιωτικὴν δίκην | ||
| αὐτῶν διὰ τὸ μίασμα ἀγαγέσθαι , διέπεμπε δὴ ὁ Δαναὸς ἕδνων ἄνευ δώσειν ᾗ ἂν ἕκαστος κατὰ κάλλος ἀρέσκηται : |
| ἄνευ δὲ πενθημάτων ἔτλης ἀνοίμωκτον ἄνδρα θάψαι . τὸ πᾶν ἀτίμως ἔλεξας , οἴμοι . πατρὸς δ ' ἀτίμωσιν ἆρα | ||
| τοὺς παραλόγως τιμῶντας τὸν ὑμέναιον ἐπέφερε τῆι Ἰλίωι πένθος ὀρθώνυμον ἀτίμως ἐν ὑστέρωι χρόνωι ἕνεκα τῆς τραπέζης , ἐν ἧι |
| δ ' ἵκετ ' αἰθέρα δῖον Τρώων Αἰθιόπων τε καὶ Ἀργείων ἐριθύμων μαρναμένων ἑκάτερθε : κόνις δ ' ὑπὸ ποσσὶν | ||
| κυδοίμεον ἄλλοθεν ἄλλον σεύοντες . Πολλοὶ δὲ καὶ ἐγχείῃσι δάμησαν Ἀργείων : Τρῶες γὰρ ὅσοι φθάσαν ἐν μεγάροισιν ἢ ξίφος |
| , καὶ τὴν γῆν πρότερον λεγομένην Ἀκτὴν ἀφ ' ἑαυτοῦ Κεκροπίαν ὠνόμασεν . ἐπὶ τούτου , φασίν , ἔδοξε τοῖς | ||
| ἔπι τὸ λοιπὸν ὀνομάσουσιν ἱδρῦσθαι θεάν . ἐπεὶ δὲ Θησεὺς Κεκροπίαν λείπει χθόνα μίασμα φεύγων αἵματος Παλλαντιδῶν καὶ τήνδε σὺν |
| δὲ ἐν Κρητικοῖς διὰ δύο ππ γράφει τὴν πόλιν τὴν Κρητικήν . καὶ διὰ δύο αα καὶ διὰ τοῦ η | ||
| μέν τις καὶ πρακτική , κατὰ τὴν Λακωνικήν , ἢ Κρητικήν , ἢ Μαντινικήν , ἢ Πελληνικήν , ἢ Θετταλικὴν |
| μὲν Δείνων ὑπουργῆσαι τῆι φαρμακείαι φησί , συγγνῶναι δὲ μόνον ἄκουσαν ὁ Κτησίας : τὸν δὲ δόντα τὸ φάρμακον οὗτος | ||
| τὸν ἐξ αὐτοῦ παῖδα ἐφύλαττεν . ὕστερον δὲ τὴν γυναῖκα ἄκουσαν δορυφόρῳ αὑτοῦ πάντων μάλιστα θεραπευτῇ Τιμοκράτει γυναῖκα δίδωσι : |
| ἔτι δῆτ ' ἔχεις ἄνω βλέποντα κοὐκ ἀφῆκας εἰς Ἅιδου μολεῖν ; Οἴμοι , τί δράσω ; πῶς ἀπιστήσω λόγοις | ||
| : οὐδ ' ἀναιμάκτωι χερὶ ἥξω πρὸς οἴκους πρὶν φάος μολεῖν χθόνα . Θυμβραῖε καὶ Δάλιε καὶ Λυκίας ναὸν ἐμβατεύων |
| αὐτίκα ὁ τῶν Μεσσηνίων προσεχώρησε τοῖς Ἀρκάσι , καὶ οἱ Φιλοποίμενι αἰτίαν θανάτου παρασχόντες ἁλόντες πλὴν Δεινοκράτους ὑπέσχον τιμωρίαν οἱ | ||
| ὕστερον ὁ Ἀρκαδικὸς λόγος ἐπέξεισι : Μεσσηνίων δὲ οἵ τε Φιλοποίμενι αἴτιοι τῆς τελευτῆς ἔδοσαν δίκας καὶ ἡ Μεσσήνη συνετέλεσεν |
| μὲν Θράσων ' , ἀπεκτάγκασι δ ' οὔ . Ἥκει λιπὼν Αἰγαῖον ἁλμυρὸν βάθος Θεόφιλος ἡμῖν , ὦ Στράτων . | ||
| . Ἤλυθε δ ' Εὐρυτίων Ἴρου παῖς Ἀκτορίωνος τρηχείην Ὀπόεντα λιπὼν , σὺν δ ' ἤλυθεν Ἴδας Λυγκεύς θ ' |
| εἰς τὸν ἀγένητον ὕμνου ποιήσῃ . ἔνιοι μὲν οὖν τὸν μιγάδα καὶ δασὺν τοῦτον ἀπορρίπτουσι καὶ διατειχίζουσιν ἀφ ' ἑαυτῶν | ||
| ποιεῖ γάμον ἐκ ταπεινοῦ , καὶ Ἑρμοῦ ἐποπτεύσαντος δημοσίαν καὶ μιγάδα ἄξει εἰς γάμον . Ἐὰν δὲ τὸ ζʹ ζῴδιον |
| τε Κύπρου καὶ Φοινίκης καὶ Ῥόδου καὶ Παμφυλίας καὶ πολλὰ δῃώσας τῆς πολεμίας καὶ τῶν Μιθριδάτου νεῶν ἀποπειράσας ἐν παράπλῳ | ||
| προεκαλεῖτο τοὺς Κυμαίους εἰς μάχην : οὐδενὸς δ ' ἐξιόντος δῃώσας τὴν χώραν ἀπέπλευσεν ἐπὶ Μιτυλήνην . Κυμαίων δὲ πεμψάντων |
| ἀδελφόν σου φονεύσας τιμωρίαν ὑπόσχῃς τοῖς θεοῖς . τὴν γὰρ κακὴν νίκην , λέγω δὲ τὴν γινομένην ἀνόμως , τιμᾷ | ||
| εὐτυχὴς ἀνήρ . ἀναρπαξάνδραν δὲ τὴν ἀναρπάξασαν πολλοὺς τῶν ἀνδρῶν κακὴν μοῖραν , κατὰ μεταπλασμὸν τοῦ ἀναρπάξανδρος . [ Εὐριπίδης |
| εὐκτεάνους , μόχθοισιν ἰαινομένους σφετέροισιν . εἰ δὲ μεσουρανέοι , πατρώια πάντ ' ἐκέδασσεν , δηθάκι δ ' οὐδ ' | ||
| θεράποντα , / τὸν πολυθρήνητον Λίνον Αἴλινον : ἡ δὲ πατρώια / Φοιβείοις βέλεσιν γῆ κατέχει φθίμενον . καὶ Ἡσίοδος |
| ζῶ ; τί δ ' ἐμαυτὴν λυπῶ ; κάλλιον οὖν ἀπολέσθαι καὶ ἀπαλλαγῆναι τοῦ πονήρου τούτου βίου , ἀπαλλαγῆναι δὲ | ||
| οἱ δ ' ἄμεινον εἶναι νομίζοντες ὑπὸ τῶν τῆς φύσεως ἀπολέσθαι μερῶν ἢ γέλως ἐχθροῖς γενέσθαι ῥίπτειν ἑαυτοὺς εἰς θάλασσαν |
| φησι διὰ τὸν Νεπτόλεμον , ὅτι τότε παρακαλούμενος παραχωρῆσαι τὴν Ἑρμιόνην ὑπερεῖδεν καὶ νῦν αὐτῆς ἀποστερεῖται : ἄλλως : τῶν | ||
| παρὰ Ἰκαρίου μνηστεύεται Πηνελόπην . Μενέλαος μὲν οὖν ἐξ Ἑλένης Ἑρμιόνην ἐγέννησε καὶ κατά τινας Νικόστρατον , ἐκ δούλης δὲ |
| εἰργάσω . σὺ δ ' οὐκ ἔμελλες τἄμ ' ἀτιμάσας λέχη τερπνὸν διάξειν βίοτον ἐγγελῶν ἐμοὶ οὐδ ' ἡ τύραννος | ||
| ' εὐσεβοῦς πατρὸς κρείσσω φανεῖσαν † τἄμ ' ἀποδοῦναι † λέχη . εἰ δ ' ἐμὲ γυναῖκα τὴν ἐμὴν συλήσετε |
| : καὶ τῶν ἐμῶν νυμφευμάτων καὶ τῶν Οἰδίποδος κακῶν ὁ Κρέων ἀπέλαυσεν : ἀπολαύειν μετέχειν : λυπηρῶς : ἀλλ ' | ||
| ἴτω : παίδων δὲ τῶν μὲν ἀρσένων μή μοι , Κρέων , προσθῇ μέριμναν : ἄνδρες εἰσίν , ὥστε μὴ |
| ] . οὗτος δὲ πῶλος τῆιδ ' ἀνειμένος πόλει θανὼν πατρώιαν γαῖαν ἐκσώσειεν ἄν . πικρὸν δ ' Ἀδράστωι νόστον | ||
| Τέκνον , οὐ τολμᾶις ὅσια κτείνων σὰν ματέρα : μὴ πατρώιαν τιμῶν χάριν ἐξανάψηι δύσκλειαν ἐς αἰεί . τίς νόσος |
| ὅτου πάσχεις τάδε . λέγοιμ ' ἄν . ἦν τις Πριαμιδῶν νεώτατος , Πολύδωρος , Ἑκάβης παῖς , ὃν ἐκ | ||
| ὃ κἀμὲ καὶ τέκν ' εἰδέναι χρεών ; χρυσοῦ παλαιαὶ Πριαμιδῶν κατώρυχες . ταῦτ ' ἔσθ ' ἃ βούληι παιδὶ |
| καὶ πατέρ ' ἐσθλὸν ἐν Ἀργείοισιν ἐτίμα . ἀλλά , ἄνασς ' , ἵληθι , δίδωθι δέ μοι κλέος ἐσθλόν | ||
| ἄνασσα ἐν ταῖς μάχαις : πολεμικὸς γὰρ ἡ θεός . ἄνασς ' ] + ἤγουν ἡ ἀνάσσουσα ἐν ταῖς μάχαις |
| , ἢ Αἴτνην ψολόεσσαν , ἐναύλιον Ἀστερόποιο . Ἵκετο μὴν Τίρυνθα παλιγκότῳ Εὐρυσθῆι ζωὸς ὑπὲξ Ἀίδαο δυώδεκα λοῖσθος ἀέθλων : | ||
| οὐκ οἶδ ' ἀτρεκέως ἢ Ἄργεος ἐξ ἱεροῖο αὐτόθεν ἢ Τίρυνθα νέμων πόλιν ἠὲ Μυκήνην : ” ὣς κεῖνος ἀγόρευε |
| πόλεις τ ' , ἔχουσαι διὰ λόγου κάμψαι κακά , φόνωι καθαιρεῖσθ ' οὐ λόγωι τὰ πράγματα . ἀτὰρ τί | ||
| ἤδη † σπονδὰς ἐκ Διονύσου βοτρύων θοᾶς ἐχίδνας σταγόσι μειγνυμένας φόνωι † . φανερὰ θύματα νερτέρων , συμφοραὶ μὲν ἐμῶι |
| νίκη : Ἐτεοκλῆς καὶ Πολυνείκης υἱοὶ Οἰδίποδος , τινὲς δὲ Κάδμου , οὗ τὴν βασιλείαν διεδέξαντο , συνέθεντο πρὸς ἀλλήλους | ||
| ὑδάτων ὑπάρχοντα , ὅτι Σέριφον ἀνεῖλε καὶ Δηιολέοντα φίλους τοῦ Κάδμου ὕδωρ πρὸς τὴν θυσίαν ἀποκομίζοντας ἀνασπάσας τοὺς ὀδόντας αὐτοῦ |
| , οἷον : αὐτός σοι ἀπολογήσεται : ἄλλως : εἰ νυμφευμάτων σε τῶν ἐμῶν ὁ πατὴρ πρὶν ἐστέρησεν , ἐκεῖνος | ||
| νυμφευμάτων μὲν τῶν ἐμῶν : εἰ [ τῶν ] πρῴην νυμφευμάτων τῶν ἐμῶν σε ἐστέρησεν καὶ τούτῳ δέδωκεν ὁ πατὴρ |
| ἔμολεν Ἥρας τὸν εὐάνορα λαὸν ἐν ἀγγέων ἕρκεσιν παμποικίλοις . ἐπέβα δέ , Θεαῖε , ματρώων πολύγˈνωτον γένος ὑμετέρων εὐάγων | ||
| ἀλλ ' ἁ Κοιογενὴς ὁπότ ' ὠδίνεσσι θυίοις ' ἀγχιτόκοις ἐπέβα νιν , δὴ τότε τέσσαρες ὀρθαί πρέμνων ἀπώρουσαν χθονίων |
| εἴη προτροπή τις καὶ συμβουλή , οὐκ ἂν ὃ μὲν τήνδε τὴν ἐπιστήμην , ὃ δὲ τήνδε προέλοιτο . ὥστε | ||
| τῆς πόλεως , ἐν οἷς πάλαι τοὺς ἑαυτῶν νεκροὺς οἱ τήνδε κατοικοῦντες ἐνεταφίαζον Ἕλληνες : οὓς καὶ συνάγων καί τινι |
| . Πολυξένη ἐστὶ θυγάτηρ Πριάμου , ἣν ὁ Ἀχιλλεὺς βουληθεὶς γῆμαι , εἰσῆλθεν ἐν τῇ Τροίᾳ , καὶ κατὰ λόχον | ||
| : Ἡμίσταθμον , ὃ τοῦ πατρὸς ψευδώνυμος , ἔστω Ὃς γῆμαι δμωῆς υἱέϊ δῶκε κόρην : Στῆσον δ ' αὖ |
| . στεῦται δ ' Ἠελίου γόνος ἔμμεναι , ἀμφὶ δὲ Κόλχων ἔθνεα ναιετάουσιν ἀπείρονα , καὶ δέ κεν Ἄρει σμερδαλέην | ||
| , καὶ τὸν Ἰάσονος εὔδοξον πλόον ἐκτελέσαις εἷλε Μήδειαν ἐν Κόλχων δόμοις . . . ⌊ Σύριον εὐρυαίχμαν διεῖπον ⌋ |
| πράσσειν ὡς ὑπευθύνῳ τάδε . ἡμεῖς δὲ ταῦτα τοῖς κρατοῦσι δωμάτων κοινώσομέν τε κοὐ σπανίζοντες φίλων βουλευσόμεσθα τῆσδε συμφορᾶς πέρι | ||
| σπεύδοντά τ ' ἀσπούδαστα , Πενθέα λέγω , ἔξιθι πάροιθε δωμάτων , ὄφθητί μοι , σκευὴν γυναικὸς μαινάδος βάκχης ἔχων |
| ἴσαμι βραχύν : πολλοῖσι δ ' ἅγημαι σοφίας ἑτέροις . κτεῖνε μὲν γλαυκῶπα τέχˈναις ποικιλόνωτον ὄφιν , ὦ Ἀρκεσίλα , | ||
| φίλτατα ; οὐ φιλῶ φρενοῦν ἀμούσους καὶ μεμηνότας ξένους . κτεῖνε καὶ πίμπρη : πατρὸς γάρ , ἢν κτάνηις , |
| Ἄπολλον , τεᾷ , Καρνήϊ ' , ἐν δαιτὶ σεβίζομεν Κυράνας ἀγακτιμέναν πόλιν : ἔχοντι τὰν χαλκοχάρμαι ξένοι Τρῶες Ἀντανορίδαι | ||
| σὺν βαθυζώνοισιν ἀγγέλλων Τελεσικˈράτη Χαρίτεσσι γεγωνεῖν ὄλβιον ἄνδρα διωξίππου στεφάνωμα Κυράνας : τὰν ὁ χαιτάεις ἀνεμοσφαράγων ἐκ Παλίου κόλπων ποτὲ |
| τὰς ἱστορίας ἀκριβῶς ἐπιστάμενοι , ἀλλ ' ἐγγαστριμύθοις λαλοῦντες , πορθηθῆναι τὴν Τροίαν ὑπ ' Ἀμαζόνων φασίν : οὔτ ' | ||
| : * χρησμὸν ἔλαβον οἱ Ἕλληνες μὴ πρότερον τὴν Ἴλιον πορθηθῆναι , εἰ μὴ τὰ τοῦ Πέλοπος ὀστᾶ μετενεχθῶσιν ἀπὸ |
| , ἀπετόλμησεν εἰς λόγους ἐλθεῖν αὐτῷ : καὶ οὕτως ἐθέλων ἐθέλουσαν αὐτὴν ἐκεῖνος ἠγάγετο γυναῖκα . ὕστερον δὲ πολέμου γενομένου | ||
| δωμάτιον , ἢ χρόνου πόδα , ἢ φρένα μὲν οὐκ ἐθέλουσαν ὀμόσαι καθ ' ἱερῶν , γλῶτταν δ ' ἐπιορκήσασαν |
| ] [ ] συνάορον [ ] υς δὲ καί φησιν κτανεῖν [ σαφῶς ] ποινὰς ὅπως [ ἐκλέγοιεν ] ἄν | ||
| : ποῦ γὰρ ἄγγελοι ; ἥξουσιν : οὔτοι βασιλέα φαῦλον κτανεῖν . ὦ καλλίνικοι παρθένοι Μυκηνίδες , νικῶντ ' Ὀρέστην |
| ἐθνικὸν Σαρδαῖος καὶ Σαρδαιεύς . Σαρδησσός , πόλις Κιλικίας πλησίον Λυρνησσοῦ . ὁ οἰκήτωρ Σαρδήσσιος . καὶ Σαρδήσσιος ὁ Ζεὺς | ||
| ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς κούρης χωόμενος Βρισηΐδος ἠϋκόμοιο , τὴν ἐκ Λυρνησσοῦ ἐξείλετο πολλὰ μογήσας Λυρνησσὸν διαπορθήσας καὶ τείχεα Θήβης , |
| ἀντὶ τοῦ κατωφόρῳ . αὐτὰρ ἄναξ ἄτῃ : ὁ δὲ Αἰήτης , φησίν , ἐν πολλοῖς κακοῖς γεγενημένος τὸν Ἥλιον | ||
| εἰς μέλιτος πίθον ἐμπεσὼν ἀπέθανεν . Μίνως καὶ Κίρκη καὶ Αἰήτης παῖδες Ἡλίου . υἱὸς οὖν Μίνωος Γλαῦκος , Αἰήτου |
| ἦν μὲν δεινὸς τὰ θεῖα , ὥστε τὴν Ἀθηναίων πόλιν κακουμένην λοιμῶι καὶ στάσει διεσώσατο ἐκθυσάμενος . δεινὸς δὲ ἦν | ||
| ἦν μὲν δεινὸς τὰ θεῖα , ὥστε τὴν Ἀθηναίων πόλιν κακουμένην λοιμῷ καὶ στάσει διεσώσατο ἐκθυσάμενος : δεινὸς δὲ ἦν |
| ' : οὐ γὰρ ὧδ ' ἄβουλός ἐστ ' ἀνὴρ Αἴγισθος , ὥστε σόν ποτ ' ἢ κἀμὸν γένος βλαστεῖν | ||
| λαβεῖν πατρῶια δώματ ' . ἐκ κανοῦ δ ' ἑλὼν Αἴγισθος ὀρθὴν σφαγίδα , μοσχείαν τρίχα τεμὼν ἐφ ' ἁγνὸν |
| ὢν καὶ πρὸς νουθεσίαν καὶ σωφρονισμὸν ἑτοιμότατος τῶν οἵων τε νουθετεῖσθαι καὶ σωφρονίζεσθαι πάντα τῆς ψυχῆς τὸν λεὼν ἀπὸ τῆς | ||
| δὲ ἀπαγορεύει τὸν φόβον ἐπαρτῶσα διὰ παιδείαν τῶν οὕτως ἐπιδεχομένων νουθετεῖσθαι . οὐ τοίνυν ἄλογος ὁ φόβος , λογικὸς μὲν |
| [ ὦ τλῆμον , ὥς σου συμφορὰς οἰκτίρομεν , κόρη Κρέοντος , ἥτις εἰς Ἅιδου δόμους οἴχηι γάμων ἕκατι τῶν | ||
| τῆς Ὑψέως ἐπιγαμίαν . ὁ δὲ Ἰάσονος διὰ Γλαύκην τὴν Κρέοντος . ὁ Τηρέως διὰ τὴν Φιλομήλας φθοράν . ὁ |
| ἄνδρας καὶ γυναῖκας ἐλθόντας εἰς Κόρινθον συγκηδεύειν τὸν νεκρὸν τῶν Βακχιαδῶν . ὡς δὲ ὕβρεως οὐδὲν ἀπέλειπον οἱ Κορίνθιοι , | ||
| , ἐξέβαλον τοὺς Βακχιάδας . Χερσικράτης δέ , εἷς τῶν Βακχιαδῶν , ἔκτισε Κέρκυραν , ἐκβαλὼν τοὺς ἐνοικοῦντας Κόλχους : |
| ἀπηύρα : ὁ Ἄρης γὰρ τῶν Ἰώνων ὁ ναύφρακτος ὁ ἑτεραλκὴς ὁ ἑτέροις ἤγουν τοῖς Ἕλλησιν ἀλκὴν καὶ βοήθειαν καὶ | ||
| γόον ἀρίδακρυν . Ἰάων γὰρ ἀπηύρα , Ἰάων ναύφαρκτος Ἄρης ἑτεραλκὴς νυχίαν πλάκα κερσάμενος δυσδαίμονά τ ' ἀκτάν . οἰοιοῖ |
| . ὁ δ ' Ἀρίσταρχος οὐ μόνον εἰς τὸ τοῦ Μενελάου συμπόσιον ἐμβαλὼν οὓς οὐ προσῆκε στίχους καὶ τῆς Λακώνων | ||
| τε οὐ πιθανὸν μὴ ἐν Σπάρτῃ τὴν οἴκησιν εἶναι τοῦ Μενελάου , [ οὐδὲ ] μὴ οὔσης ἐκεῖ τὸν Τηλέμαχον |
| ὡς εἴπερ ἀληθῶς ἐπεπόνθεις ταῦτα , δίκας ἰδίας οὐ προσήκει λαχεῖν : τὸ γὰρ ὡσεὶ στοχαστικόν : ἀντεγκληματικῶς δὲ , | ||
| ] μάχῃ , πολέμῳ . διαχειρίᾳ ] οἰκονομίᾳ . Ξ λαχεῖν ] διαμερίσαι . λαχεῖν ] μερίσαι . λαχεῖν ] |
| γάρ σε φυγεῖν Κέκροπος πόλις : ἀλλὰ σὺ μέν που Παλλάδος ἄστυ φύγες , Πλουτέα δ ' οὐκ ἔφυγες . | ||
| κελαινὸν εἰς ἕδρανα λάϊνα δάπεδά τε , φονέα πατρίδι , Παλλάδος θέσαν θεᾶς . ἐπὶ δὲ πόνωι καὶ χαρᾶι νύχιον |
| ἄλλος Ἀχαιὸς ἀλίγκιος ἀνέρι κείνῳ : λαοὶ γὰρ κατὰ ἄστυ θεηγενέος Πριάμοιο πολλοὶ ἀποφθινύθουσι , κακοῦ δ ' οὐ γίνετ | ||
| τότ ' ἄρ ' Ἀτρείδῃ Θέτις ὤπασε καγχαλόωντι ἀργύρεον θώρηκα θεηγενέος Πολυδώρου : δῶκε δ ' ἄρα Σθενέλῳ βριαρὴν κόρυν |
| ὄφρ ' ἀλεγεινήν ὕβριν ἀποφλύξωσιν ὑπέρβια μηχανόωντες . οὐδὲ γὰρ Αἰολίδην Φρίξον μάλα περ χατέοντα δέχθαι ἐνὶ μεγάροισιν ἐφέστιον , | ||
| Τὸν δ ' Ἄργος προσέειπεν , ἀμηχανέων κακότητι : “ Αἰολίδην Φρίξον τιν ' ἀφ ' Ἑλλάδος Αἶαν ἱκέσθαι ἀτρεκέως |
| πάλιν τούτων τοῖς ἐναντίοις ἐπιφημίσμασιν ἀφορμᾶσθαι , πεζούς τε ἀντὶ ναυβατῶν πορευομένους καὶ ὁπλιτικῷ προσέχοντας μᾶλλον ἢ ναυτικῷ . ὅμως | ||
| γνώμην εἶχον πλεῖν , ἐλπίζοντες νῆσόν τε οὐκ ἀδύνατον καὶ ναυβατῶν πλήθει καὶ πεζῷ προσάξεσθαι , καὶ ἅμα ἡγούμενοι αὐτοὶ |
| κεκλημένος , Καδμεῖος οὐκ ὢν ἀλλ ' ἀπ ' Εὐβοίας μολών , κτείνει Κρέοντα καὶ κτανὼν ἄρχει χθονός , στάσει | ||
| ὄμμασιν ποίοις βλέπων πατέρα ποτ ' ἂν προσεῖδον εἰς Ἅιδου μολών , οὐδ ' αὖ τάλαιναν μητέρ ' , οἷν |
| . περιέχει δὲ τὴν νυκτεγερσίαν : βᾶθι πρὸς εὐνάς : βᾶθι ἀντὶ τοῦ βῶμεν : βᾶθι πρὸς εὐνάς : ὡς | ||
| ἐκάλεσα βαρβάρωι βοᾶι , ἰώ , βαρβάροις λιταῖς † : βᾶθι βᾶθι τάνδε γᾶν : σοί νιν ἔκγονοι κτίσαν , |
| ὅλης θορυβῆται περὶ τοῦτο καὶ ἐκφρονῇ : καὶ νὴ Δία ἑαλωκέναι λέγοιτ ' ἂν καὶ κατὰ κράτος ὃς οὕτως ἑάλωκε | ||
| οὔτε πῦρ ἀνῆψαν οὔτε τροφῆς ἐγεύσαντο : πεπεισμέναι γὰρ ἦσαν ἑαλωκέναι μὲν βασιλέα καὶ ἀπολωλέναι τὰ Περσῶν πράγματα , τὸν |
| Ἐρέτριαν , ὄντ ' Ἀθηναῖον γένει , τὴν δ ' ἐναλίαν Κήρινθον ὡσαύτως Κόθον , Δρύοπας δὲ τὴν Κάρυστον ὠνομασμένην | ||
| [ ] τε ναυστολοῦσι χρημάτων χάριν ἀστροσκοποῦντες [ ] [ ἐναλίαν ] τρικυμίαν [ ] θύραθεν [ οὐ ] θέλοιμ |
| συγγίγνεσθαι τοῦτον τὸν χρόνον ἅπαντα , καὶ κατὰ πόλιν μήτε δούλην μήτε δοῦλον γεύεσθαι μηδέποτε , μηδὲ ἄρχοντας τοῦτον τὸν | ||
| ὄρος Φελλεὺς οὕτω καλούμενον . Γ τὴν Στρυμοδώρου Θρᾷτταν ] δούλην , ἢ τὴν ἀπὸ Στρύμονος ποταμοῦ Θρᾴκης . Φελλέως |
| ὕστερ ' οὐκέτ ' οἶδα : δραπέταν γὰρ ἐξέκλεπτον ἐκ δόμων πόδα . πολύπονα δὲ πολύπονα πάθεα Μενέλας ἀνσχόμενος ἀνόνατον | ||
| ἂν προδῶι πόσιν . Μενέλαε , προγόνων τ ' ἀξίως δόμων τε σῶν τεῖσαι δάμαρτα κἀφελοῦ πρὸς Ἑλλάδος ψόγον τὸ |
| ἅμα ; Ἀλλ ' εἶμι , μῆτερ : εἰ δὲ θεσφάτων ἐγὼ βάξιν κατῄδη τῶνδε , κἂν πάλαι παρῆ : | ||
| τωι ] τινί . προσεικάζω ] στοχάζομαι . Ἀπὸ δὲ θεσφάτων : παρὰ τὰ λεγόμενα ἐν συνηθείαι : οὐδεὶς εὐτυχὴς |
| τάσδ ' ἐσορῶ δὴ Καπανέως ἤδη τύμβον θ ' ἱερὸν μελάθρων τ ' ἐκτὸς Θησέως ἀναθήματα νεκροῖς , κλεινήν τ | ||
| ποῦ κυρεῖ βεβώς ; καλεῖτ ' ἀναπτύξαντες εὐγόμφους πύλας ἔξω μελάθρων τῶνδε κοίρανον χθονός . τί δ ' ἔστιν , |
| τῆς Ἀρκαδίας ἁπάσης : πρῴην δὲ καὶ Ἀθηναίοις συμμαχήσας οὕτως ἠρίστευσα Μαραθῶνι , ὥστε καὶ ἀριστεῖον ᾑρέθη μοι τὸ ὑπὸ | ||
| Ἡ ΛΥσις κατὰ τὴν τῶν τυχόντων διαίρεσιν . πῶς οὖν ἠρίστευσα δυστυχῶν ; πῶς δὲ ἡ ἰδία τύχη τῆς κοινῆς |
| ] : ἁλωμένην ? [ δόλωι ] [ ] Δαναῶν Ἴλιον ! ! ! ! ! ! Τί ὀξὺ ] | ||
| ἀπ ' αὐτοῦ χρησμόν , μὴ ἂν ἄλλως πορθηθῆναι τὸ Ἴλιον , εἰ μὴ τὰ ὀστᾶ Πέλοπος ἐκ Λετρίνης ἐνέγκοιεν |
| , τί δῆτ ' ; ἔφη : δεδοίκατε μὴ τὸ σφάγιον ὑμῶν ἀνατρέψω ; γελασάντων δὲ ἔμαθον ἔργῳ τὸν θεὸν | ||
| ταῦτα , εἰ κατεστρωμένος ἐν τῷ δαπέδῳ προῆλθεν ἐπὶ τὸ σφάγιον : αὐτὸς γὰρ ὁ Ὀδυσσεὺς οὐκ ἠδύνατο διαβῆναι ἐπὶ |
| . ἀλιζῶνες οἱ βιθυνοί : διότι ἡ γῆ αὐτῶν , θαλάσση διεξῶσθαι : καὶ οἱονεὶ , χερόνησός ἐστιν ὑπὸ τοῦ | ||
| ? [ ! ] ! ! ? νηὶ ? ? θαλάσση [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| Αἰγέως ἐξ Ἀθηνῶν ἐς Ἀρκαδίαν φυγεῖν καὶ ἱκέται γενόμενοι Κηφέως οἰκῆσαι ἐνταῦθα . τὸ μὲν δὴ πόλισμα ἐπὶ τοῦ πεδίου | ||
| ἔδει δὲ ἄρα Κάδμον καὶ τὸν σὺν αὐτῷ στρατὸν ἐνταῦθα οἰκῆσαι κατὰ τοῦ θεοῦ τὴν μαντείαν , ἔνθα ἡ βοῦς |
| Τιμάδος ἅδε κόνις , τὰν δὴ πρὸ γάμοιο θανοῦσαν δέξατο Φερσεφόνας κυάνεος θάλαμος , ἇς καὶ ἀποφθιμένας πᾶσαι νεοθᾶγι σιδάρῳ | ||
| ' Ὀλυμπιόνικος ἁ Μινύεια σεῦ ἕκατι . μελαντειχέα νῦν δόμον Φερσεφόνας ἔλθ ' , Ἀχοῖ , πατρὶ κˈλυτὰν φέροις ' |
| ὁ τοιοῦτος : Ζεῦ κύδιστε μέγιστε , κελαινεφές , αἰθέρι ναίων , μὴ πρὶν ἐπ ' ἠέλιον δῦναι καὶ ἐπὶ | ||
| ' ἐγὼ κεῖσε παρὰ Σάρδι , παρὰ Σοῦσα , Ἀγβάτανα ναίων : Ἄρτιμις ἐμὸς μέγας θεὸς παρ ' Ἔφεσον φυλάξει |
| καὶ μὴ φοβώμεθα τὰς λογικὰς ἀξιώσεις : ἐπὶ γὰρ τῶν ὁμοφύλων αὗται χώραν ἔχουσιν , ἐφ ' ὧν τὰ πρός | ||
| ] τοῦ τοιούτου ἔθνους τοιοῦτον εἶναι , καὶ ὅτι τῶν ὁμοφύλων πάντων ἐπαινετῶν ὄντων αὐτὸς μόνος διήνεγκεν : οὗτος γοῦν |
| δ ' ἐν αὐτῆι καὶ ὀκτὼ πόλεις ὠικίσθαι ὑπὸ τῶν Λελέγων πρότερον εὐανδρησάντων , ὥστε καὶ τῆς Καρίας κατασχεῖν τῆς | ||
| μηδὲν διαφέρειν τὸ τῶν Ἀβοριγίνων φῦλον ὧν ἐκάλουν οἱ παλαιοὶ Λελέγων : τοῖς γὰρ ἀνεστίοις καὶ μιγάσι καὶ μηδεμίαν γῆν |
| μοι οὖρον ἀθάνατοι , τοί μ ' ὦκα φίλην ἐς πατρίδ ' ἔπεμψαν . ἀλλ ' ἄγε νῦν ἐπίμεινον ἐνὶ | ||
| ἔδρακες ἄλλον , ὃς μόνος ἐκ Θυρέας οὐκ ἐθέλησε μολεῖν πατρίδ ' ἐπὶ Σπάρταν , διὰ δὲ ξίφος ἤλασε πλευρᾶν |
| νῦν ἐλευθέρα . πολλοὺς δ ' Ἀθήνας πατρίδ ' εἰς θεόκτιτον ἀνήγαγον πραθέντας ἄλλον ἐκδίκως , ἄλλον δικαίως , τοὺς | ||
| ? χορείην ? ? [ ] [ ] μάλιστα ? θεόκτιτον ? οἶστρον ? ? [ ] [ ] ωνα |
| , μῦθον ὅτ ' ἤδη πάντα διηνεκέως ἀγόρευσε τόν ῥα καλεσσαμένη διεπέφραδεν Ὑψιπύλεια : καὶ δ ' αὐτοὺς ξεινοῦσθαι ἐπὶ | ||
| δέσποιναν ἑὴν μέτα ποιπνύουσαι . σῖγα δ ' ἑὸν κήρυκα καλεσσαμένη προσέειπεν ᾗσιν ἐπιφροσύνῃσιν ἐποτρυνέουσα μιγῆναι Αἰσονίδην κούρῃ : μηδ |
| ὄλβον ἕρματι προσβαλὼν δίκας ὤλετ ' ἄκλαυστος , ᾆστος . κήρυσσε , κῆρυξ , καὶ στρατὸν κατειργαθοῦ , † ἥ | ||
| θερμουργῶι . ἴαμβος . ἄϊστος ] συνίζησις . ἡμέτερον + κήρυσσε κῆρυξ : αἱ συστηματικαὶ αὗται περίοδοι στίχων εἰσὶν ἰαμβικῶν |
| κακοῖς ἐκοινώνησεν οὐκ ἐπαινέσω , τέκνοις ὄνειδος οὕνεχ ' ἡδονῆς λιπεῖν ] : τὸ δυστυχὲς γὰρ ηὑγένει ' ἀμύνεται τῆς | ||
| , τοῦ θανεῖν δ ' ἀπειρίᾳ πᾶς τις φοβεῖται φῶς λιπεῖν τόδ ' ἡλίου . σὺ δ ' , ὦ |
| καὶ παραγενέσθαι νύκτερον τέλος : περιφραστικῶς νύκτα τῶν πολλῶν κλαυθμῶν ἐπίρροθον καὶ αὐξητικήν . νύκτα δὲ εἶπεν ἤτοι ἀθυμίαν καὶ | ||
| . ἐπίρροθον ] βοηθόν . ἐπίρροθον ] κινητικόν . Ξ ἐπίρροθον ] σύμφωνον . Ξ ἰαμβικοὶ τρίμετροι στίχοι ἕξ . |
| λέγει : κατεσκάπτετο γὰρ ὑπ ' Ἀλεξάνδρου . . . Θήβης , ἣν ἤδη κατέσκαψεν Ἀλέξανδρος . . τὸν Φαρσάλιον | ||
| μὲν ξυλλαβοῦς ' αὐτὴ τρέφει τοὺς δ ' ἂν τὸ Θήβης ἄστυ ναίοντας μάθοις : ἡμεῖς δ ' ὅσοι πάρεσμεν |
| ἀνθ ' αὑτῆς λάθρᾳ . Νῦν οὖν γένοιτ ' ἀστεῖος οἰκῶν ἐν πόλει . Καὶ ναὶ μὰ Δί ' ἄλλα | ||
| τῆς οὐσίας κρατεῖν ἦν . τὴν δ ' αὑτοῦ τις οἰκῶν καὶ τοῖς αὑτοῦ πολίταις καὶ γονεῦσι καὶ ἀδελφοῖς εἰ |
| φρὴν ὧδ ' ἀλίαστον φρίσσει ταρβεῖ . ποῦ ποτε θείαν Ἑλένου ψυχὰν καὶ Κασσάνδραν ἐσίδω , Τρωιάδες , ὥς μοι | ||
| Κάδμος ὁ ποταμός . Κεστρῖνος δὲ κτίσμα Κεστρίνου τοῦ υἱοῦ Ἑλένου τοῦ Πριαμίδου . οἱ οἰκήτορες Καμμανοί , ὡς τῆς |
| , δεδόσθαι δὲ αὐτοῖς παρὰ τῶν θεῶν τῷ δεκάτῳ ἔτει πορθῆσαι τὴν Ἴλιον . : Φερεκύδης φησὶν ὗν προβαλεῖν ἔγκυον | ||
| Ἰάσονος Ὅμηρον . . φησὶ γὰρ τὸν Ἀχιλλέα Λέσβον μὲν πορθῆσαι καὶ ἄλλα χωρία , Λήμνου δ ' ἀποσχέσθαι καὶ |
| Ἀψυρτίδες , νῆσοι πρὸς τῷ Ἀδρίᾳ , ἀπὸ Ἀψύρτου παιδὸς Αἰήτου ἐν μιᾷ δολοφονηθέντος ὑπὸ τῆς ἀδελφῆς Μηδείας . οἱ | ||
| σταδίους φʹ . Αἰήτης δὲ ἐκλήθη ὁ ποταμὸς ἀπὸ τοῦ Αἰήτου τοῦ κτίσαντος ἐν αὐτῇ πόλισμά τι . Μαρσοὶ δὲ |
| , πέλας , ἤτοι πλησίον τοῦ ἐμβόλου τῆς Ἀσίας τῆς εὐρυχόρου , τουτέστι τῆς ἐπὶ πολὺ πλάτος κατὰ κύκλον ἀνοιγομένης | ||
| , οὐ θαῦμα σφίσιν ἐγγενὲς ἔμμεν ἀεθˈληταῖς ἀγαθοῖσιν : ἐπεί εὐρυχόρου ταμίαι Σπάρτας ἀγώνων μοῖραν Ἑρμᾷ καὶ σὺν Ἡρακˈλεῖ διέποντι |