ὅρον , πραγματικὴν , ἀντίθεσιν , νομικὴν , μετάληψιν . Λολλιανὸς δὲ στοχασμὸν , ὅρον , ποιότητα , μετάληψιν : | ||
δῆλον ὅτι ἐσώζετο : τῶν δὲ νῦν φερομένων τεχνικὸς πρῶτος Λολλιανὸς φαίνεται ἑπτὰ μόνας στάσεις εἰπὼν , καὶ Ἑρμαγόρας μετ |
εἶναι τὸ πραχθὲν ἀντίληψιν , καὶ ὁ περὶ μέλλοντος ζητῶν πραγματικὴν , καὶ , ἵνα μὴ καθ ' ἕκαστον λέγωμεν | ||
μὴ εἶναι τὸ αἴτιον καὶ τὸ μέσον . Δείκνυσιν εἰσέτι πραγματικὴν οὖσαν τὴν τῶν προβλημάτων διαφοράν , ἤγουν τοῦ ὅτι |
ἀποπέμπει τὴν ταχίστην ὁδόν : καὶ συνέπεμψεν αὐτῇ στρατιώτας οὓς Μένων εἶχε καὶ αὐτόν . Κῦρος δὲ μετὰ τῶν ἄλλων | ||
. τὸ μὲν δὴ πολὺ τοῦ Ἑλληνικοῦ οὕτως ἐπείσθη . Μένων δὲ πρὶν δῆλον εἶναι τί ποιήσουσιν οἱ ἄλλοι στρατιῶται |
Οἰνῇδος , Κτησιφῶν Λεωσθένους Ἀναφλύστιος εἶπεν : ἐπειδὴ Δημοσθένης Δημοσθένους Παιανιεὺς γενόμενος ἐπιμελητὴς τῆς τῶν τειχῶν ἐπισκευῆς καὶ προσαναλώσας εἰς | ||
πρυτανευούσης Λεοντίδος , Ἀριστόνικος Φρεάρριος εἶπεν : ἐπειδὴ Δημοσθένης Δημοσθένους Παιανιεὺς πολλὰς καὶ μεγάλας χρείας παρέσχηται τῷ δήμῳ τῷ Ἀθηναίων |
ἔγραψεν δὲ καί ποτε Ἀλέξανδρος [ καὶ ] ταῖς ἐν Ἰωνίαι πόλεσιν καὶ πρώτοις Χίοις , ὅπως αὐτῶι πορφύραν ἀποστείλωσιν | ||
ἐγὼ δ ' οὖν καὶ διηγήσομαι ὁπόσα μέμνημαι ἔναγχος ἐν Ἰωνίαι συγγραφέων τινῶν , καὶ νὴ Δία ἐν Ἀχαίαι πρώιην |
συμμαχίαν πρὸς αὐτοὺς συνέθετο , οἱ δὲ Ἀθηναῖοι γράψαντος ψήφισμα Στρατοκλέους ἐψηφίσαντο χρυσᾶς μὲν εἰκόνας ἐφ ' ἅρματος στῆσαι τοῦ | ||
τὴν πόλιν Ἡράκλειαν . Ἐπ ' ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Στρατοκλέους ἐν Ῥώμῃ ἀντὶ τῶν ὑπάντων χιλίαρχοι τρεῖς κατεστάθησαν , |
τιμᾶται φυγῆς , ὁ δὲ ἀποθνήσκειν αἱρεῖται . πάλιν ὁ Μιλτιάδης ἐπὶ τοῖς περὶ Πάρον ἑάλωκε , καὶ ὁ μὲν | ||
, ἀφελόμενος Λακεδαιμονίους ἐξ ἀρχῆς ἔχοντας τὴν τιμὴν ταύτην . Μιλτιάδης δὲ ὁ πρῶτος νικήσας τοὺς βαρβάρους μετὰ μόνων τῶν |
καὶ πρόφθεγξις . καὶ τρυγεροὺς τὰ φθέγματα , ὡς ἔφη Πολύζηλος ὁ κωμικός : ἀλλ ' οὐ τρυγεροὺς τὰ φθέγματ | ||
τῆς χώρας τῶν Φοινίκων κατέσχον τὰ πράγματα οἱ Ἕλληνες . Πολύζηλος δὲ Φάκαν φησὶ καὶ τὴν θυγάτερα αὐτοῦ Δορκίαν εἰδέναι |
τῷ σαφεῖ . Ἐν δὲ τῇ μεγίστῃ τῶν κατὰ Φιλίππου δημηγοριῶν καὶ τὴν ἀρχὴν εὐθὺς οὕτως κατεσκεύακεν : Πολλῶν , | ||
μὲν φορτικὸν τῶν μέτρων ἄφες , σὺ δὲ τῶν Δημοσθένους δημηγοριῶν τῶν κατὰ Φιλίππου ἥντινα ἂν ἐθέλῃς σύνειρε , ὀλίγα |
τὸν Μαρδονίου , ὃς ἦγε τριακοσίους δαρεικούς , καὶ Κατὰ Δημάδου : ἦγεν δὲ πέντε μνᾶς . ἀγελαῖος : ἀντὶ | ||
τὰς οἰκίας καθαίρωσιν . ἐν δὲ τῷ ὑπομνήματι τῷ κατὰ Δημάδου τὰ ἐν ταῖς τριόδοις φησὶν Ἑκαταῖα , ὅπου τὰ |
Περιπατητικῆς Ἀριστοτέλης Σταγειρίτης , Στωϊκῆς Ζήνων Κιτιεύς : ἡ δὲ Ἐπικούρειος ἀπ ' αὐτοῦ κέκληται Ἐπικούρου . Ἱππόβοτος δ ' | ||
πέμματα καὶ ποικιλίαν τῶν ὄψων δαψιλῆ . Ζηνοκράτης δὲ ὁ Ἐπικούρειος τὴν ψάλτριαν ὡς αὑτὸν ἐνηγκαλίζετο τακερὸν καὶ ὑγρὸν προσβλέπων |
ἀνοίξαντος ὁ μὲν υἱὸς οὐδὲν ἦν γεγραφὼς , Διονύσιος δὲ Δίωνι φιλικῶς καὶ συγγενικῶς ἐπιστέλλων καὶ μεγάλα ὑπισχνούμενος . τούτων | ||
ἔφησθα μεταπέμψεσθαι . διὰ ταῦτα οὐκ ἦλθον , ἀλλὰ καὶ Δίωνι τότ ' ἀπηχθόμην : ᾤετο γὰρ εἶναι βέλτιον ἐλθεῖν |
, ἀμφότερα γὰρ ἐκ τῶν πεπραγμένων λαμβάνεται : ὁ δὲ Ἑρμογένης ἀκολουθότερον ἐκ τῆς προβολῆς ἄρχεται , ἅτινα αὐξητικά ἐστιν | ||
κἀν τῇ ἀρχῇ δὲ τῆς περὶ τῶν στάσεων τέχνης ὁ Ἑρμογένης τὸν περὶ διαιρέσεως τῶν πολιτικῶν ζητημάτων λόγον εἰς τὰ |
εὐθυδικίαν ἔχειν , παραγραφὴν δὲ ἡ μετάληψις : οἷον ἐγράψατο Τίμαρχος Αἰσχίνην παραπρεσβείας : καὶ παραγράφεται αὐτὸν κατὰ τὸν νόμον | ||
δύναται , μὴ πρότερον ἀπολογησάμενος : καὶ ὅτι μὲν ὁ Τίμαρχος κατηγόρησε , παντί τῳ δῆλον : ἔκ τε τῶν |
ἐμβάδας καὶ τρίβωνα φορεῖ , ὥσπερ ἀδικούμενός τι εἰ ἐμβάδας Κηφισόδοτος φορεῖ , ἀλλ ' οὐκ ἀδικῶν ὅτι ἀφελόμενος αὐτὸν | ||
δεινοὶ λέγειν ἄνδρες , Λεωδάμας Ἀχαρνεὺς καὶ Ἀριστοφῶν Ἁζηνιεὺς καὶ Κηφισόδοτος ἐκ Κεραμέων καὶ Δεινίας Ἑρχιεύς . ἃ δὴ πρὸς |
Ἑρμογένης , ἤγουν αἱ Στάσεις , αἱ Εὑρέσεις , αἱ Ἰδέαι καὶ τὸ Περὶ μεθόδου δεινότητος : δι ' ἐκείνων | ||
ὥστε εὕρεσιν καὶ ἐν ταῖς Στάσεσιν ἐκδιδάσκει . καὶ αἱ Ἰδέαι δὲ τὸ βιβλίον εὑρέσεις τινῶν διδάσκουσι . τί οὖν |
παρ ' ἄκρην . . . . . , [ Συναγωγὴ λέξεων χρησ . ] ἁγής : τοῦτο ἀπὸ συνθέτου | ||
] α κατηνέχθη | [ Ἐφαρμόστωι ] βυβλία : | Συναγωγὴ τῶν προξενιῶν ? | [ ] Καλλισθένους ? | |
ἐπιτρόπων τοῖς ὑπὲρ τῶν ὀρφανῶν ἐπεξιοῦσι διδομένη : Δημοσθένης κατὰ Τιμοκράτους καὶ Λυσίας ἔν τε τῷ περὶ τοῦ Ἡγησάνδρου κλήρου | ||
ἄνθρωποι ὀχοῦνται , οὕτως ἐκαλεῖτο . Ἀστυνόμος : Δημοσθένης κατὰ Τιμοκράτους . δέκα φησὶν εἶναι τοὺς ἀστυνόμους Ἀριστοτέλης ἐν τῇ |
αὐτῆς τεκνοῦται παῖδας , Προκλέα τε καὶ Δημάρατον τοὺς παρὰ Θεοφράστῳ φιλοσοφήσαντας , τρίτῳ δὲ Μητροδώρῳ ἰατρῷ , Χρυσίππου μὲν | ||
ἐκφῆναι , πολλῶν μὲν καὶ ἄλλων προγεγονότων , ὡς καὶ Θεοφράστῳ δοκεῖ , αὐτὸς δὲ πολὺ διενεγκὼν ἐκείνων ὡς ἀποκρύψαι |
τὸν δοκοῦντα ἔλεγχον , ὃν ἄρτι ἔλεγεν ὁ Σωκράτης κατὰ Πρωταγόρου , ὅτε τοῦ κυνοκεφάλου ἐμέμνητο , δημηγορίαν νῦν καλεῖ | ||
Ἁλικαρνασεὺς ὠφέληται τούτου , νεώτερος ὤν . καὶ ἦν ἀκουστὴς Πρωταγόρου ὁ Ἑκαταῖος . πρῶτος δὲ ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγκε , |
Πάνακτον φρουρᾶς ἡμῖν προγραφείσης . ἐσκήνωσαν οὖν οἱ υἱεῖς οἱ Κόνωνος τουτουὶ ἐγγὺς ἡμῶν , ὡς οὐκ ἂν ἐβουλόμην . | ||
δ ' ἐν οἴκῳ τούτους μὲν τοὺς στρατηγοὺς ἔπαυσαν πλὴν Κόνωνος : πρὸς δὲ τούτῳ εἵλοντο Ἀδείμαντον καὶ τρίτον Φιλοκλέα |
καὶ τὰ φαῦλα τῶν καλῶν , οὕτως ἄλλος τις Φιλίαν εἰσήνεγκε καὶ Νεῖκος , ἑκάτερον ἑκατέρων αἴτιον τούτων . εἰ | ||
. . . , : Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ Κανίδιος εἰσήνεγκε δημαρχῶν νόμον , ἄνευ στρατιᾶς Πομπήιον ἔχοντα ῥαβδούχους δύο |
. καίτοι οὐκ ἂν ᾠήθην ποτὲ ὡς ὀργὴ Πλάτωνος ἢ Χρυσίππου ἢ Ἀριστοτέλους ἢ τῶν ἄλλων ὑμῶν καθίκοιτο ἄν , | ||
ὑπώπτευσεν αὐτὸν ψεύδεσθαι ὑπονοήσασα ταῦτα διὰ τὸν ἔρωτα λέγεσθαι τοῦ Χρυσίππου : εἰς μέθην : λειμῶν ' ἐς Ἥρας : |
ἐπισκεψώμεθα , τοσοῦτον προειπόντες , ὅτι τῶν πέντε μορίων ὁ Καικίλιος ἔστιν ἃ παρέλιπεν , ὡς καὶ τὸ πάθος ἀμέλει | ||
τῶν ὑπερβατῶν ἐκπίπτῃ . Καὶ τὸ τῆς ἀφαιρέσεως σχῆμα ὁ Καικίλιος εἰσάγει : λέξεως γὰρ ἀφαίρεσιν τοῦτό φησι καὶ λέγει |
: οὕτως δῆλόν ἐστιν ὅτι περὶ τῶν καθόλου λόγων καὶ συγγραφῶν ὁ παρών ἐστι λόγος . Πολιτικὸν δὲ λέγει τὸν | ||
καὶ οὐδὲν εἰς τὴν ναῦν εἰσέφερον . οὐσῶν δὲ τῶν συγγραφῶν , ὥσπερ εἰώθασιν ἅπασαι , σωθείσης τῆς νεὼς ἀποδοῦναι |
ὁντινοῦν , πλὴν ἐν τῷ παρόντι διὰ τὸν ἑαυτοῦ καὶ Χαβρίου παῖδα Κτήσιππον τουτονί . ἄνευ δὲ τούτων εἰ κατ | ||
Τιμοκλῆς δ ' ἐν Δημοσατύροις φησίν : οὐδ ' ὁ Χαβρίου Κτήσιππος ἔτι τρὶς κείρεται , ἐν ταῖς γυναιξὶ λαμπρός |
τοῦ Μεταποντίνου Βροτίνου , Μυῖα γυνὴ Μίλωνος τοῦ Κροτωνιάτου , Λασθένεια Ἀρκάδισσα , Ἁβροτέλεια Ἁβροτέλους θυγάτηρ τοῦ Ταραντίνου , Ἐχεκράτεια | ||
, ὡς οὐκ ἔστιν . ἀλλὰ τῷ μὲν ἥδεσθαι ὦ Λασθένεια καὶ Σπεύσιππος χρῆται , αἴτιος τοῦ ἐς Σικελίαν στόλου |
διδάξαι πειράσομαι . Ἀδελφοὶ ἦσαν , ὦ ἄνδρες δικασταί , Διόδοτος καὶ Διογείτων ὁμοπάτριοι καὶ ὁμομήτριοι , καὶ τὴν μὲν | ||
αὐτῷ οἱ μὲν Μούσας , οἱ δὲ Περὶ φύσεως , Διόδοτος δὲ ἀκριβὲς οἰάκισμα πρὸς στάθμην βίου , ἄλλοι Γνώμον |
ὅτι ταῦτ ' ἀληθῆ λέγω , λαβὲ τὴν μαρτυρίαν τὴν Δεινίου καὶ ἀναγίγνωσκε , καὶ κάλει Δεινίαν . Δεινίας Θεομνήστου | ||
γὰρ Ἀθηναῖος εἶναι . ἐπειδὴ τοίνυν τοῦ Εὐκτήμονος καὶ τοῦ Δεινίου ἀκούσας οὐδὲν ἐφρόντιζεν , πάλιν αὐτῷ προσέρχονται ὕστερον Πυθόδωρός |
ἐστιν , οἶμαι , ἀποφαίνεσθαι περὶ βίου συντελείας . καὶ Μανέθων δὲ ταῦτα εἶπεν ἐν τοῖς ἔπεσι περὶ χρόνων ζωῆς | ||
τὸ θεωρῶ : ὀξυδερκέστατον γὰρ τὸ θηρίον , ὥς φησι Μανέθων ἐν τῷ Πρὸς Ἡρόδοτον : ὅτι οὐδέποτε καθεύδει ὁ |
ἐς Μίλατον ὁ τῶ Παιήονος υἱὸς ἰητῆρι νόσων ἀνδρὶ συνοισόμενος Νικίᾳ , ὅς μιν ἐπ ' ἆμαρ ἀεὶ θυέεσσιν ἱκνεῖται | ||
καὶ ἀνακαλεσάμενοί τινας ὡς ὄντες τῶν Ἀθηναίων ἐπιτήδειοι ἐκέλευον φράζειν Νικίᾳ μὴ ἀπάγειν τῆς νυκτὸς τὸ στράτευμα ὡς Συρακοσίων τὰς |
ταύτας παρασίτους τῷ θεῷ οὐ πώποτ ' ἀπεκλήρωσεν , οὐδὲ παρέλαβεν εἰς ταῦτα τοὺς τυχόντας , ἀλλὰ κατέλεγεν ἐκ τῶν | ||
νικήσας ἐνόπλιον δρόμον : ὥστε καὶ τοῦ Ψαύμιος † συμπονοῦντος παρέλαβεν ὡς ὅμοιον τὸ κατὰ τὸν Ἐργῖνον . Λαμνιάδων : |
καὶ εἰδέναι Φυλομάχην τὴν μητέρα τὴν Εὐβουλίδου νομιζομένην ἀδελφὴν εἶναι Πολέμωνος τοῦ πατρὸς τοῦ Ἁγνίου ὁμοπατρίαν καὶ ὁμομητρίαν , καὶ | ||
: „ δότε μοι σῶμα καὶ μελετήσομαι . „ Μέχρι Πολέμωνος τὰ Πολέμωνος , οἱ γὰρ ἐπ ' αὐτῷ γενόμενοι |
Ἀμύντᾳ τῷ Μακεδόνων βασιλεῖ ἰατροῦ καὶ φίλου χρείᾳ . οὗτος γνησιώτατος τῶν Πλάτωνος μαθητῶν , τραυλὸς τὴν φωνήν , ὥς | ||
διέβαλον αὐτοῦ τινες καὶ τοὺς λόγους ἐμέμψαντο πρῶτον μὲν ὁ γνησιώτατος αὐτοῦ μαθητὴς Ἀριστοτέλης , ἔπειτα οἱ περὶ Κηφισόδωρόν τε |
ἐφετῶν . ἐναντίον τι συνέβη . κατ ' ἀντίφασιν ὁ Γοργίου λόγος ἀπέβη ? διότι ποτὲ μὲν ὡς ἀπὸ τῆς | ||
ἀποδρὰς ᾠχόμην , εἴ πῃ εἶχον . καὶ γάρ με Γοργίου ὁ λόγος ἀνεμίμνῃσκεν , ὥστε ἀτεχνῶς τὸ τοῦ Ὁμήρου |
ὑφορᾶσθαι τὸν παιδευόμενον . οὐ γὰρ ἁπλῶς ἀληθὲς ὃ ἔλεγε Γοργίας : ἔλεγε δὲ τὸ μὲν εἶναι ἀφανὲς μὴ τυχὸν | ||
: “ Τίνα ταύτην ἀπώλειαν , καὶ τίς ἐστιν ὁ Γοργίας ; δαίμων γάρ μοί τις αὐτὸν ἐμήνυσε νύκτωρ : |
ὁ ῥήτωρ ἔστι δὲ οὐκ ἄδηλον τοῦθ ' , ὅτι Λεπτίνης : ἀντὶ γὰρ τοῦ εἰπεῖν ὅτι δῆλόν ἐστιν ὃ | ||
, ὡς αὐτίκα δὴ βαδιουμένου ἐς Λιβύην , ἡνίκα [ Λεπτίνης ] ἦν ὁ αὐτοκράτωρ ἐκεῖ καὶ τὰς ἐξ ἁπάσης |
, κινδυνεύομεν ὄναρ πεπλουτηκέναι . Τί μάλιστα ; ἔφη ὁ Μενέξενος . Φοβοῦμαι , ἦν δ ' ἐγώ , μὴ | ||
ἢ Γρῦλος αʹ , Νήρινθος αʹ , Σοφιστὴς αʹ , Μενέξενος αʹ , Ἐρωτικὸς αʹ , Συμπόσιον αʹ , Περὶ |
τότε ἐν Ἀδριανουπόλει τε καὶ συμπράττοντος . δεξάμενος δὲ ὁ Κριτόβουλος τὰ παρὰ τοῦ βασιλέως γράμματα ἐπανῆλθεν ἐς Ἴμβρον ὡς | ||
σύνθηρον τῶν ἀγαθῶν φίλων . Τί οὖν , ἔφη ὁ Κριτόβουλος , ἐμοὶ τοῦτο λέγεις , ὥσπερ οὐκ ἐπὶ σοὶ |
ὄντες , Νεοκλῆς , Χαιρέδημος , Ἀριστόβουλος , καθά φησι Φιλόδημος ὁ Ἐπικούρειος ἐν τῷ δεκάτῳ τῆς τῶν φιλοσόφων συντάξεως | ||
οὐκ ἀναδέχεται καιροὺς ἡ τῆς παιδὸς ὥρα . τάχα δὲ Φιλόδημος μὲν εἴργεται τοσούτοις ὅσοις πατέρα εἰκὸς εἴργεσθαι ἐξώρου θυγατρὸς |
καὶ ὁποῖα τὰ νῦν . Τὸ δὲ κεφάλαιον αὐτὸ καταστατικῶς εἰσάγεται , ὡς ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Ὀλυνθιακῶν : „ | ||
καὶ ἰσχύουσί γε τὰ αὐτά : πάθους γὰρ ψυχῆς ἕνεκα εἰσάγεται ἄμφω : οἷον , φόβου , ἢ ὀργῆς , |
συμμαχίαν , ἐπὶ τῶν Μηδικῶν ʃ τὸ ἑξῆς : ἢ ἤνθησάν ποτε μετὰ τῆς ἀκραιφνοῦς ξυμμαχίας ἀκραιφνοῦς : ἀβλαβοῦς ʃ | ||
. ἢ ἔχοι τις ἂν εἰπεῖν ἐφ ' ὅτου μᾶλλον ἤνθησάν τε καὶ ἐξέλαμψαν οὗτοι οἱ λόγοι , οἵ γε |
Ὀλυμπιάδων ] . . . ἔστι δὲ ὁ λόγος τῶι Πινδάρωι οὐ περὶ τοῦ Χρομίου μόνου ἀλλὰ καὶ περὶ τοῦ | ||
ὁρκωμοτῆσαι τόν τε Κρηστώνης θεόν . ὁ πολίτης Κρηστωναῖος παρὰ Πινδάρωι . Ῥιανὸς δὲ Κρηστωνίους αὐτούς φησιν . Ἑκαταῖος δὲ |
πᾶσαν φιλοσοφίαν . ἄλλως τε καὶ εἰς τὴν τῶν παρὰ Ἀριστοτέλει εἶπεν , ἐπειδὴ συμβάλλεται οὐ μόνον εἰς τὸ βιβλίον | ||
τοῦ οὐρανοῦ , ὡς ἀρέσκει καὶ τῷ Πλάτωνι καὶ τῷ Ἀριστοτέλει , καὶ πολλοὺς λόγους τέθεικεν ἐν τῇ Φυσικῇ ἀκροάσει |
τῆς ει διφθόγγου γράφει Ἀρκάδιος ” τὸ τοπικὸν Χαιρωνική ὡς Μαντινική „ . ἐκ γὰρ τοῦ Χαίρωνος ἔστι Χαιρωνικός . | ||
εἰς ἔρωτα ἔπαινον , Μαντινικῇ γυναικὶ ἀνατίθησιν : ἀλλὰ εἴτε Μαντινική , εἴτε καὶ Λεσβία τὶς ἦν ἡ τοῦ λόγου |
Ἡρακλεώτης , Ἔραστος καὶ Κορίσκος Σκήψιοι , Τιμόλαος Κυζικηνός , Εὐαίων Λαμψακηνός , Πύθων καὶ Ἡρακλείδης Αἴνιοι , Ἱπποθάλης καὶ | ||
: ὄνομα κύριον , εἰς ὃν τὸ ἐγκώμιον Ἰσοκράτους . Εὐαίων : Δημοσθένης κατὰ Μειδίου . ὄνομα κύριον . Εὐανδρία |
, λέξωμεν δὲ καὶ περὶ τῆς ἐπιγραφῆς : διὰ τί Λυκόφρονος Ἀλεξάνδρα ἐπεγράφη τὸ παρὸν ποίημα ; πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν | ||
τὴν Ὀδυσσέως ἱστορίαν ἐνβραχὺ ἐρῶ μετὰ τὸ λῆξαι τῶν τοῦ Λυκόφρονος ῥητῶν τῶν περὶ τούτου τοῦ Ὀδυσσέως λεγομένων . * |
ὀνόματα εἰπὼν Αἴγλης εἶναι θυγατέρας καὶ Ἡλίου φησὶν αὐτάς . Ἑρμησιάνακτι δὲ τῷ τὰ ἐλεγεῖα γράψαντι τοσόνδε οὐ κατὰ τὴν | ||
ὢν καὶ τῆς Ἑρμησιάνακτος θυγατρὸς κατεπάλαισαν μὲν παῖδας ἀμφότεροι , Ἑρμησιάνακτι δὲ καὶ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τοῦ Κολοφωνίων ὑπῆρξεν ἀνατεθῆναι |
παραμυθίαι , τῶν μὲν ὀρθῶς καὶ ξυμφώνως ἐξηγουμένων ποιητῶν καὶ νομοθετῶν τῇ τε ἀληθείᾳ καὶ ταῖς ἐννοίαις , τῶν δὲ | ||
ἀλλήλων διαφέροντα , ἃ δὴ κατὰ πάσας τὰς πόλεις ὑπὸ νομοθετῶν πάντων τῶν πώποτε γενομένων ὡς δύο εἴδη τῶν ἀδικημάτων |
ἐν οἰκίαι [ ἢ φαρμακίταϲ ] ? τῶν παρ ' Εὐδήμου τρέφειν . Ἐπὶ Ϲοφιϲτῶν ? [ τῶν Πλάτωνοϲ ἡμεῖϲ | ||
τοὺς μὲν οὖν λόγους οὕτως οἶμαι χρὴ διακρίνειν , τοῦ Εὐδήμου καὶ συνάψαντος αὐτοὺς ἐν οἷς φησι : τὸ δὴ |
' ἀριθμητικῆς ἀριθμός , ἀριθμεῖν διαριθμεῖν ἐπαριθμεῖν παραριθμεῖν , καταριθμεῖν καταριθμεῖσθαι , συναριθμεῖν . ἰσάριθμα , ἐνάριθμα , ἀναρίθμητα , | ||
οὐ ] μόνον εἰς τὸ τῶν φιλοσόφων [ ἑαυτοὺς ] καταριθμεῖσθαι ? [ γένος , ἀλλὰ ] καὶ ? π |
ἐντόπιον γεγραφὼς ἱστορίαν ἑνιαίαν : τέταρτος ἱστορικός , τὴν Πύρρου γεγραφὼς στρατείαν εἰς Ἰταλίαν καὶ Σικελίαν , ἀλλὰ καὶ ἐπιτομὴν | ||
, γεγραμμένος περὶ Ἀρσινόης ἀποθανούσης . τέταρτος φιλόσοφος , ἐλεγείαν γεγραφὼς οὐκ ἐπιτυχῶς . ἴδιον δέ : ποιηταὶ μὲν γὰρ |
Κηφισοφῶν , Εὐθύκριτος , Ἡγήμων , Χρέμης , Ἀντικλῆς , Ἡγησίας , Κηφισόδωρος , Φιλοκλῆς : ἐπὶ τούτου τὴν φρουρὰν | ||
τῆς προθέσεως ἐκπεσεῖν τὴν γραφήν . ἔπεισι γὰρ ὅ φησιν Ἡγησίας „ ὁρῶ τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὸ περιττῆς ” τριαίνης |
μὴ οἷς αὐτοὶ λέγουσι . τρίτον μέρος τοῦ λόγου δευτέρα παρέκβασις περιεκτικὴ τοῦ συμφέροντος , ἐν ᾧ τῆς παρούσης πολιτείας | ||
: οἷον προοίμια , προκατάστασις , κατάστασις , ἀγὼν , παρέκβασις , ἐπίλογος : ἡ εἰς τὰ εἴδη διαίρεσις , |
Πολιτεία Τίμαιος Κριτίας , δευτέραν Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος , τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς , τετάρτην Θεαίτητος Εὐθύφρων Ἀπολογία , πέμπτην | ||
ἐξῇ συκοφαντεῖν μηδενί . Καί μοι ἀνάγνωθι τοὺς νόμους . Νόμοι . Ἀγράφῳ δὲ νόμῳ τὰς ἀρχὰς μὴ χρῆσθαι μηδὲ |
δ ' ἐγένοντο ἐλλόγιμοι καθ ' ἡμᾶς Περγαμηνοὶ Μιθριδάτης τε Μηνοδότου υἱὸς καὶ Ἀδοβογιωνίδος τοῦ τετραρχικοῦ τῶν Γαλατῶν γένους , | ||
εἰρήκασι περὶ τοῦ προκειμένου . Ἐγὼ δ ' ἐντυχὼν τῷ Μηνοδότου , τοῦ Σαμίου , συγγράμματι , ὅπερ ἐπιγράφεται Τῶν |
πατρίδα . οἴχεται γὰρ ἕωθεν ἐκπεμφθεὶς ὑπ ' ἐμοῦ Μάρκος Ὁράτιος ἀναιρήσων τὴν πόλιν ὑμῶν ἐκ θεμελίων καὶ τοὺς ἀνθρώπους | ||
τῶν σκεπαστηρίων διὰ τὰς συνεχεῖς πληγὰς ἀνεχώρουν ἐπὶ πόδα . Ὁράτιος δὲ μόνος ἀνακαλουμένων αὐτὸν ἀπὸ τῆς πόλεως τῶν θ |
τὰ ζ καὶ ι : οὐδὲ γὰρ ταῦτα ἄνευ τῶν κρισίμων χρόνων ἔοικεν ἀπαντᾶν . πολλὴ δ ' ἀνάγκη τὰς | ||
ᾧ ἐν Ἀβδήροισι κωλωτοειδέα . Ὅ τι ἐστὶ πρὸ τῶν κρισίμων ἡμερέων , τῇ προτεραίῃ καὶ τὰ κακὰ καὶ τἀγαθὰ |
. . Δ : Ζεφύρου ὑποκινήσαντος : Πτολεμαῖος ὁ τοῦ Ἀριστονίκου καὶ Νικίας καὶ Τυραννίων ἀναστρέφουσιν . οἱ δὲ ἄλλοι | ||
* * * Οὐ γέγονε μετὰ Σόλωνα κρείττων οὐδὲ εἷς Ἀριστονίκου νομοθέτης : τά τ ' ἄλλα γάρ νενομοθέτηκε πολλὰ |
ἔνδον τῆς πόλεως , ὁ δὲ ἕτερος ἔξω , δηλοῖ Καλλικράτης ἢ Μενεκλῆς ἐν τῷ περὶ Ἀθηνῶν . . λέσχαι | ||
καὶ ἀποθανεῖν ἦσαν κατεγνωσμένοι : ἀπεστάλησαν δὲ καὶ ὑπὸ Ἀχαιῶν Καλλικράτης ἐς Ῥώμην καὶ Δίαιος τοῖς φεύγουσιν ἐκ Σπάρτης ἀντιδικήσοντες |
Αὖλος Οὐεργίνιος Καιλιμοντανὸς καὶ Τῖτος Οὐετούριος Γέμινος , ἄρχοντος Ἀθήνησι Θεμιστοκλέους , ἑξηκοστῷ καὶ διακοσιοστῷ μετὰ τὴν κτίσιν ἔτει , | ||
τῶν ἄλλων δηλονότι . αὐτοσχεδιάζειν : ἑτοίμως λέγειν . τελευτὴ Θεμιστοκλέους φαρμάκῳ ἀποθανεῖν αὐτόν : αἷμα γὰρ ταύρειον πιὼν ἀπέθανεν |
καὶ κοσμοποιόν . . . , Π . δὲ ὁ Ἐλεάτης θεοὺς εἰσηγήσατο πῦρ καὶ γῆν . . . . | ||
οὕτως λέγει : τούτωι δὲ ἐπιγενόμενος Π . Πύρητος ὁ Ἐλεάτης ἐπ ' ἀμφοτέρας ἦλθε τὰς ὁδούς . καὶ γὰρ |
αἱ συνθῆκαι , καὶ κοινῇ ἐκγραψαμένους ἡμᾶς τὰς συνθήκας πάλιν σημήνασθαι , τὰ δὲ ἀντίγραφα ἐμβαλέσθαι εἰς τὸν ἐχῖνον , | ||
τι ἔπεστιν ἡ σφραγίς , αὐτὸν ἴσως ἐπιλελῆσθαι καὶ μὴ σημήνασθαι , καὶ μὴν αὐτός τ ' ἔφη σημηνάμενος μνημονεύειν |
τούτου : νόμος τὸν ἡταιρηκότα μὴ λέγειν , Τίμαρχος ἁλοὺς ἑταιρήσεως διδάσκει παῖδας καὶ ὑπάγεται τῷ νόμῳ : ἐνταῦθα γὰρ | ||
πάρεστι κατηγορῆσαι λόγου χάριν . . . . ἐπήγγειλα ] ἑταιρήσεως ἦν γραφὴ καὶ δοκιμασία καὶ ἐπαγγελία . καὶ ταῦτα |
Σόλων Χίλων Πιττακός Βίας † Τελεόβουλος Περίανδρος πατέρες τούτων Ἑξαμύου Ἐξηκεστίδου Δαμαγήτου Ὑρραδίου Τευταμίδου Εὐαγόρου Κυψέλου πατρίδες Μιλήσιος Ἀθηναῖος Λακεδαιμόνιος | ||
εἷς διήνεγκε τῷ προτρεπτικῷ . Σόλωνα . Σόλων Ἀθηναῖος , Ἐξηκεστίδου υἱός , σοφὸς καὶ νομοθέτης καὶ δημαγωγὸς γεγονώς . |
τὸν πίθηκον οὖν καλλίαν προσηγόρευσαν . Δείναρχος ἐν τῷ Κατὰ Πυθέου : ἀλλ ' , οἶμαι , ὥσπερ οἱ τοὺς | ||
ἀναγράψαντες ἐν τῷ μητρῴῳ : δηλοῖ Δείναρχος ἐν τῷ κατὰ Πυθέου . Μίκων : Λυκοῦργος ἐν τῷ περὶ τῆς ἱερείας |
τοῦ βίου τοιαῦτα σιτουμένους . καὶ ὁ Καρνεῖος ἔφη : Εὐξίθεος ὁ Πυθαγορικός , ὦ Νίκιον , ἔλεγεν ἐνδεδέσθαι τῷ | ||
ἔτι καὶ τήμερον ταῖς ἐντιμοτάταις ἀρχαῖς συγκαταλέγουσι παρασίτους . : Εὐξίθεος ὁ Πυθαγορικός , ὦ Νίκιον , ὥς φησι Κλέαρχος |
τοιαῦτα , εἰ μὲν ὡς τεκμήρια λαμβάνοιτο τοῦ κρινομένου , στοχαστικὴν ποιήσει τὴν στάσιν , τεκμήριον ἡμῶν ποιουμένων τοῦ μηδίζειν | ||
τὰ τοιαῦτα εἰ μὲν ὡς τεκμήρια λαμβάνοιτο τοῦ κρινομένου , στοχαστικὴν ποιήσει τὴν στάσιν τεκμήριον ἡμῶν ποιουμένων τοῦ μηδίζειν τὸ |
λιπόντα τὴν τάξιν ἀντιπροβάλλονται ἀλλήλους ὅ τε ἐκπέμψας καὶ ὁ ἐκπεμφθείς : τοῦτο δὲ τὸ ζήτημα τινές φασι γνώμης στοχασμὸν | ||
ὑπὸ Κροίσου εὐεργετηθεὶς καὶ καθαρθεὶς καὶ φύλαξ τοῦ παιδὸς αὐτοῦ ἐκπεμφθείς : εἶτα ἀποκτείνας τὸν Ἄτυν ἐν τῇ θήρᾳ καὶ |
παροιμία ἡ ἀπὸ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν . Οὗτος γὰρ σοφιστὴς ὢν ἐπηγγείλατο διδάσκειν τὸν μαθητὴν οὕτως ὥστε τὴν πρώτην | ||
: σοφιστικὸς δὲ καὶ δημοκοπικὸς ταύτῃ διαφέρουσιν ὅτι ὁ μὲν σοφιστὴς διδάσκαλος βούλεται εἶναι νόμων καὶ ἀρετῆς , ὁ δὲ |
ὡς ἕκαστοί τι ἐλασσοῦσθαι ἐνόμιζον , καὶ Ἑρμοκράτης ὁ Ἕρμωνος Συρακόσιος , ὅσπερ καὶ ἔπεισε μάλιστα αὐτούς , ἐς τὸ | ||
χρόνοις γὰρ ὕστερον ἐξεπολεμήθησαν διὰ δούλους . Νυμφόδωρος γοῦν ὁ Συρακόσιος ἐν τῷ τῆς Ἀσίας Παράπλῳ τάδ ' ἱστορεῖ περὶ |
. τί σοι ἔδοξε τὰ Ζήνωνος ἢ τὰ Διογένους καὶ Κλεάνθους , ὁπόσα περιέχουσιν αἱ βίβλοι αὐτῶν διδάσκουσαι ἀνθρωποβορίας , | ||
Ἠλείοις ἐτιμᾶτο ὀψοφάγος Ἀπόλλων . ὅτι ἐν Πισσάτιδι γραφὴ ἀνάκειται Κλεάνθους τοῦ Κορινθίου ἐν ᾗ Ποσειδῶν πεποιήται θύννον τῷ Διὶ |
ἀνοχὰς ποιήσασθαι μέχρι τοῦ θαργηλιῶνος μηνός . ᾑρέθησαν ἐκ βουλῆς Σῖμος Ἀναγυράσιος , Εὐθύδημος Φυλάσιος , Βουλαγόρας Ἀλωπεκῆθεν . ] | ||
. . . . . , . Ποσειδωνιᾶται Ἀθάμας , Σῖμος . . . . τοῦτο δ ' ἀνελόντα [ |
καὶ εἴ τι αὐτοὶ ἐκτήσαντο καὶ ἃ νῦν παρ ' Ἱππάρχου αὐτοῖς συντέταχα , δισχιλίας δραχμάς , ἀσφαλῶς οἶμαι δεῖν | ||
ὅσα μὴ ὀρθῶς εἴρηται ἢ διῄρηται ἢ διαγέγραπται : καὶ Ἱππάρχου δὲ τῶν πολλῶν μιμνήσκεται ἐπιλαμβανόμενος . καὶ ἐπὶ τέλει |
Ἀθηναῖος ] , ἦρχον δ ' Ἀθήνησι | [ Λυκίσκος Πυθόδοτος ] Σωσιγένης | [ ] Νικόμαχος [ ] . | ||
ἐκ δὲ Ἀμβρακίας καὶ Κορίνθου τε καὶ Λευκάδος Τηλυκράτης καὶ Πυθόδοτος Κορίνθιος καὶ Ἀμβρακιώτης Εὐαντίδας : τελευτᾷ δὲ Ἐπικυδίδας καὶ |
ἐξεβλήθη παρ ' ἐμοῦ . μὴ δυνηθέντες γάρ τινες τοῦτο συντάξαι , τὸ λειβομένα προσέθηκαν . σὺ δέ γε οὕτω | ||
ταὐτὸν τῷ σκέψασθαι , βουλεῦσαι δὲ τὸ ἐνθυμηθῆναί τι καὶ συντάξαι κακόν . οἷον βουλεῦσαι φόνον ἢ ἱεροσυλίαν . βούλεσθαι |
διεχρήσαντο , αἱ δὲ εὐθαρσῶς τῇ φλογὶ προστρέχουσαι διεφθείροντο . Ἀξιοθέα δὲ στρατηγὸς ἦν ἐν τοῖς δεινοῖς ἀρίστη : ὅτε | ||
καὶ Ζήνωνι τῷ Κιτιεῖ καὶ τῷ γεωργῷ τῷ Κορινθίῳ . Ἀξιοθέα μὲν γὰρ ἐπιλεξαμένη τι τῶν συγγραμμάτων ἃ Πλάτωνι πεποίηται |
. διαβάλλω ἄξιος δ ' ἐμὸς γαμβρὸς κέκλησαι παῖδά μοι ξυνοικίσας . οὐ γὰρ θέμις βέβηλον ἅπτεσθαι δόμων πέπονθεν οἷα | ||
πόλιν , ἣν ἐπενόει , τειχίσας ἐν ἡμέραις εἴκοσι καὶ ξυνοικίσας ἐς αὐτὴν τῶν τε Ἑλλήνων μισθοφόρων καὶ ὅστις τῶν |
τὴν δυάδα δύο τινῶν μονάδων σύστημα εἶναι , ὥστε καὶ λυομένην εἰς τὰς αὐτὰς ἀνατρέχειν μονάδας : ἀλλ ' εἴτε | ||
. Ὅτι καὶ ἐάν τις βούλοιτο συμμαχίαν εἰσδέξασθαι κω - λυομένην ὑπὸ τῶν πολεμίων , δύναται τοῦτο ποιῆσαι ἀπατήσας τοὺς |
τὰ τοιαῦθ ' ὑπόλοιπον ἂν ἦν σκοπεῖν . εἰ δὲ Φιλοκράτης μὴ μόνον ὡμολόγει παρ ' ὑμῖν ἐν τῷ δήμῳ | ||
καὶ ἐξ ἐνέδρας ἐπὶ τὸ κακουργῆσαι . . . . Φιλοκράτης ] πάλιν τὸ αὐτὸ ἔγκλημα : τοῦ γὰρ Φιλοκράτει |
ὁ τεχνικὸς , ὅτι ἔσθ ' ὅτε ὁριστικῶς τέμνεται καὶ στοχαστικῶς ; ἐροῦμεν , ὅτι καθὸ μὲν ἀπὸ ῥητοῦ ἔχει | ||
, διαβάλλων τὴν τοῦ πράξαντος διάνοιαν : εἶτα παρέκβασιν , στοχαστικῶς κακίζων τὸν φθάσαντα βίον : ἔπειτα ἐλέου ἐκβολήν , |
τετελευτηκὼς καὶ ἠμφεσβήτει τῶν ἐμῶν , τοῦτο ἂν προσῆκεν ἀποκρίνασθαι ἐρωτωμένῳ . Νῦν δὲ φῂς τῶν Ἁγνίου χρημάτων τὸ ἡμικλήριον | ||
ἐνόμισε καὶ συνένευσε , κἂν ἐρωτηθεὶς θείη , καὶ ἄλλῳ ἐρωτωμένῳ μὴ διδόντι δυσχερανεῖ . οἱ γὰρ ἀκροαταὶ ἐν ταῖς |
, ὥς τινες . Ἀριστοτέλης [ . ] δὲ καὶ Ἱππίας [ ] φασὶν αὐτὸν καὶ τοῖς ἀψύχοις μεταδιδόναι ψυχῆς | ||
. . . : τρίτην δὲ περὶ Ἦλιν , ἧς Ἱππίας μνημονεύει : τετάρτην τὴν ἐν Θεσπρωτοῖς . . . |
δὴ τὸν πολὺν δηλοῖ : καὶ τὸ αὐτός , ὦ Φαίδων , παρε - γένου ; αὐτός , ὦ Ἐχέκρατες | ||
καὶ τὰ δύο ἕν ἐστιν , ὥσπερ καὶ οὗτος : Φαίδων ἢ περὶ ψυχῆς . καὶ λέγεται οὗτος ὁ σύνδεσμος |
τῆς τάξεως . εἶτ ' ἐπισυνιστάμενοι καὶ ἀθροιζόμενοι κατεβόων τοῦ προφήτου , ὡς δι ' οἰκειότητα τῷ τε ἀδελφῷ καὶ | ||
κυανέῃσιν ἐπ ' ” ὀφρύσι νεῦσε Κρονίων , ” τοῦ προφήτου τὸν Δία ὑποκριναμένου : τοῦτο μέντοι ῥητῶς εἰπεῖν τὸν |
μικταὶ ὡς αἱ τῶν ψηφισμάτων εἰσφοραὶ , συμβουλευτικαὶ ἅμα καὶ δικανικαί : καὶ αἱ τῶν νόμων εἰσφοραὶ , συμβουλευτικαὶ καὶ | ||
γάρ εἰσιν ἐγκωμιαστικαί , αἱ δὲ συμβουλευτικαί , αἱ δὲ δικανικαί . τῶν δὲ δικανικῶν αἱ μέν εἰσι κατ ' |
ἀπωθεῖ τὸν ἀέρα παρ ' ἐκείνοις ἐπινεφὴς καὶ ὑέτιος . Διόπερ ὁ μὲν βορέας καὶ μᾶλλον οἱ ἐτησίαι τοῖς πρὸς | ||
τις καθαρώτερον αὐτὴν προστήσαιτο τελεώτατα . , . . . Διόπερ οὔτε ἰδέαν τοῦ πάντῃ διαστατοῦ οὔτε κτλ . . |
ῥητοῦ καὶ περὶ ῥητόν : καὶ τοῦτο καὶ ὁ τεχνικὸς ἐδήλωσεν οὕτως εἰπών : πρῶτον μὲν περὶ ῥητὰ ἀνάγκη τὴν | ||
αὑτοῦ διάνοιαν ἐποίησεν . Ἔτι γὰρ μᾶλλον ἐν τοῖς τελευταίοις ἐδήλωσεν ὡς εἶχε πρὸς ἡμᾶς . Ἤδη γὰρ ἀσθενῶν ταύτην |
ὃ σημαινόμενον νῦν δεῖ ἀκοῦσαι τὸ ἄτομον . Ὑποσχόμενος ὁ Πορφύριος δύο παραδείγμασιν ὑποβάλλειν τὰ γενικώτατα καὶ ὑπάλληλα καὶ εἰδικώτατα | ||
δογμάτων , ἐς αὐτὰ κάμπτεται . τὸν βίον αὐτοῦ πάντα Πορφύριος ἐξήνεγκεν , ὡς οὐδένα οἷόν τε ἦν πλέον εἰσφέρειν |
ὧδ ' ἀνέφηνε πόλει . ἡμετέρωι βασιλῆϊ , θεοῖσι φίλωι Θεοπόμπωι , ὃν διὰ Μεσσήνην εἵλομεν εὐρύχορον , Μεσσήνην ἀγαθὸν | ||
. λοπάς : παρὰ Συρακουσίοις τὸ τήγανον : παρὰ δὲ Θεοπόμπωι ἡ σορός , καὶ παρὰ τοῖς κωμικοῖς . . |
οὗτοι τοὺς ἄλλους . ῥητόρων δὲ τῶν εἰς ἡμᾶς τίς γνωριμώτατος καὶ θαυμαστότατος καὶ μέγιστον ὄνομα ἔχων ἐν τοῖς πολλοῖς | ||
ἐς φιλοτιμίαν εἰπεῖν τε δυνατώτατος καὶ ἐκ τῶνδε ὁμοῦ πάντων γνωριμώτατος ἅπασι , δημαρχῶν ἐσεμνολόγησε περὶ τοῦ Ἰταλικοῦ γένους ὡς |
“ μετὰ τῆς βουλῆς ἔπραττον . ” Τορώνη : Ἰσοκράτης Παναθηναϊκῷ . πόλις ἐν Θράκῃ , ὡς Ἔφορος ἐν δʹ | ||
συνεχῶς ὀνομάζουσιν οἱ ἱστορικοὶ , ὁ μέντοι Ἰσοκράτης ἐν τῷ Παναθηναϊκῷ τρόπον τινὰ ἐξηγήσατο τοὔνομα : φησὶ γὰρ ὅτι Λακεδαιμόνιοι |
. περὶ μεθόδου δεινότητος . . . ἕτερος δέ ἐστιν Ἀλκίμαχος Μακεδών , οὗ μνημονεύει Ὑπ . ἐν τῷ κατὰ | ||
αὑτοὺς παραδόντων τοῖς ὁμόροις Θρᾳξίν : ὄγδοον ἐκπεμφθεὶς ὑπὸ Τιμοθέου Ἀλκίμαχος ἀπέτυχεν , αὐτοῦ παραδόντος αὑτὸν Θρᾳξίν , ἐπὶ Τιμοκράτους |
ἂν οἶμαι λόγοις ἀληθινοῖς ἁρμόσειεν . ταύτῃ καὶ τὰ τοῦ Λεοντίνου Γοργίου γελᾶται γράφοντος “ Ξέρξης ὁ τῶν Περσῶν Ζεύς | ||
, μετὰ δὲ ταῦτα Ἡροδίκου τοῦ Σηλυβριανοῦ καὶ Γοργίου τοῦ Λεοντίνου ῥήτορος καὶ φιλοσόφου , ὡς δέ τινες , Δημοκρίτου |
ὁμοίως , ὡς ὑπέδειξεν ἡμῖν ὁ Δημοσθένης εὐθὺς ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Κατ ' Ἀνδρο - τίωνος : Διόδωρος γὰρ | ||
τῶν συμπερασμάτων ὑπακούειν . ὥσπερ καὶ ὁ Γαληνὸς ἐν τῷ προοιμίῳ τοῦ Περὶ στοιχείων εἰρηκὼς μόνας τὰς προτάσεις τὰ συμπεράσματα |
κἂν βραχὺ διαστῶμεν ἀπὸ τῶν ποτηρίων , οὐ κατὰ τὴν Καλλίου τοῦ Ἀθηναίου ἐπιγραφομένην γραμματικὴν τραγῳδίαν . ἀλλ ' ἡμεῖς | ||
εἰς αὐχμηρὸν καὶ πένητα : Εὔπολις δ ' ἐν Κόλαξιν Καλλίου κόλακα λέγει , Ἀριστοφάνης δ ' ἐν † δυσὶ |
συμβιῶσαι μᾶλλον . Ἀγάθωνος ἤρα τοῦ ποιητοῦ Παυσανίας ὁ ἐκ Κεραμέων . καὶ τοῦτο μὲν διατεθρύληται : ὃ δὲ μὴ | ||
Κεραμέων . Εὔβουλος Προβαλίσιος , Διοπείθης Μελιτεύς , Κτήσων ἐκ Κεραμέων μαρτυροῦσιν , ἐπειδὴ αἱ διαλλαγαὶ ἐγένοντο αἱ περὶ Νεαίρας |
καὶ αὐτὸς ἑτέραν προσέθηκε καὶ μετ ' αὐτὸν Ἀντιφῶν ὁ Ῥαμνούσιος , ὁ Θουκυδίδου διδάσκαλος λέγεται τέχνην γράψαι : μετὰ | ||
τῶν ἐκεῖ φυομένων ῥάμνων , ὧν οἱ δημόται Μυρρινούσιος καὶ Ῥαμνούσιος . καὶ ἡ Ἐρεικοῦσα λέγεται διὰ τὰς ἐν αὐτῇ |
, φρουρὰν ἐν αὐτῇ κατέστησεν ἱκανήν . μετὰ δὲ ταῦτα Προκλῆς ὁ τῶν Ναξίων ἀφηγούμενος ἐπαγγελιῶν μεγέθει πεισθεὶς παρέδωκε τὴν | ||
προσέλαβε καὶ Τευθρανίαν καὶ Ἁλίσαρναν , ὧν Εὐρυσθένης τε καὶ Προκλῆς ἦρχον οἱ ἀπὸ Δαμαράτου τοῦ Λακεδαιμονίου : ἐκείνῳ δ |
καταγηρασάντων σχεδὸν ἁπάντων τῶν ἀρχαίων νομίμων ἥ τε προαίρεσις αὕτη κατελύθη καὶ τρόποι μουσικῆς φαῦλοι κατεδείχθησαν , οἷς ἕκαστος τῶν | ||
πολὺ τῶν στρατιωτικῶν ἀρχόντων ἡ δυναστεία : μικρῷ γὰρ ὕστερον κατελύθη , καὶ σχεδὸν ἔξω πάσης ἀρχῆς ἡ Ῥώμη διετέλεσεν |
πάθους ἐκτὸςδηλαδὴ φθόνουἐπαντλεῖν τοῖς μαθητευομένοις τῆς διδασκαλίας τὰ νάματα . Σοφιστὴς δὲ λέγεται μὲν καὶ ὁ σοφίζων τινὰ καὶ διδάσκων | ||
πρώτην μὲν τιθέασιν ἧς ἡγεῖται Πολιτεία Τίμαιος Κριτίας : δευτέραν Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος : τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς : τετάρτην |