παραπλησίη τὸ μῆκος τῇ ἐξ Ἀθηνέων ὁδῷ τῇ ἀπὸ τῶν Δυώδεκα Θεῶν τοῦ βωμοῦ φερούσῃ ἔς τε Πῖσαν καὶ ἐπὶ | ||
, πάρεξ τοῦ φόρου , γῆ πᾶσα ὅσης ἄρχει . Δυώδεκα ὦν μηνῶν ἐόντων ἐς τὸν ἐνιαυτόν , τοὺς τέσσερας |
τρισχιλίους ἀνεσκολόπισε : τοῖσι δὲ λοιποῖσι Βαβυλωνίοισι ἀπέδωκε τὴν πόλιν οἰκέειν . Ὡς δ ' ἕξουσι γυναῖκας οἱ Βαβυλώνιοι , | ||
παραμειψαμένους ἀπικέσθαι ἐς Ὀμβρικούς , ἔνθα σφέας ἐνιδρύσασθαι πόλις καὶ οἰκέειν τὸ μέχρι τοῦδε . Ἀντὶ δὲ Λυδῶν μετονομασθῆναι αὐτοὺς |
: Μυρμιδόνες μή τίς μοι ἀπειλάων λελαθέσθω , ἃς ἐπὶ νηυσὶ θοῇσιν ἀπειλεῖτε Τρώεσσι πάνθ ' ὑπὸ μηνιθμόν , καί | ||
σὺν νηυσὶ ιβ : Ἀντίμαχος καὶ Θάλπιος καὶ Δόρης σὺν νηυσὶ μ : Νέστωρ σὺν νηυσὶν Ϙ : Θόας σὺν |
, ἀλλὰ πόρον βιότοιο καὶ υἱήεσσιν ἐμοῖσι , μὴ [ σφέας ] [ ] ὀλλυμένους ἀέκων [ ] βλεφάροισι νοήσω | ||
τε καὶ ποιεῦντας τὰ βεβουλευμένα : πρῶτα μέν νυν ὑπάγειν σφέας ἰθὺ τῶν χωρέων τῶν ἀπειπαμένων τὴν σφετέρην συμμαχίην , |
Φρυγίης χῶρόν τε καὶ κώμην ἐπ ' ἑωυτῶν , ὃς ἐπείτε ἀπίκετο ἐς τοὺς Παίονας , ἔλεγε τάδε : Ἄνδρες | ||
δὲ διαφυλάξαιεν τὰ τείχεα , τούτου σφι πέρι ἔμελε , ἐπείτε ἐνίκα μὴ ἐκλιπεῖν τὴν πόλιν . Προσβολῆς δὲ γινομένης |
ἀπ ' αὐτέων γίνεται , ἐπὴν χωρέωσιν ἐς ἕδρην τὴν σφέων αὐτέων : ἐπὴν δὲ κατέλθωσιν , ἔστιν ὅτε ἡ | ||
τὰς μήτρας μᾶλλον στομοῦσθαι , οἷα τοῦ παιδίου χωρήσαντος διὰ σφέων καὶ βίην καὶ πόνον παρασχόντος : καὶ τουτέων ὧδε |
. Ἡ δὲ δὴ δεύτερον γενομένη ταύτης βασίλεια , τῇ οὔνομα ἦν Νίτωκρις , αὕτη δὲ συνετωτέρη γενομένη τῆς πρότερον | ||
πρώτην αἶσαν λάχον , ἀμφὶς ἐοῦσαι Δῆλον ἐκυκλώσαντο , καὶ οὔνομα Κυκλάδες εἰσί : Ῥύσια δ ' Ἀπόλλωνι χοροὺς ἀνάγουσιν |
οὔ τι μέλει πολεμήια ἔργα . πάλιν Ὀδυσσεύς οὐδέ τοι ἐκτελέουσιν ὑπόσχεσιν , ἥν περ ὑπέσταν ἐνθάδ ' ἔτι στείχοντες | ||
πρήξει θ ' ἑτέροις ὑποπεπτηῶτας : ὅσσα δέ τ ' ἐκτελέουσιν , ἀποκρύπτει κλέος ἐσθλὸν πολλάκις ἀλλοτρίων , οἳ καί |
δὲ Αἰγινῆται τριήκοντα παρείχοντο : ἦσαν μέν σφι καὶ ἄλλαι δυώδεκα πεπληρω - μέναι νέες . ἀλλὰ τῇσι μὲν τὴν | ||
μέν νυν λίμνη αὕτη οὕτω λέγεται ὀρυχθῆναι . Τῶν δὲ δυώδεκα βασιλέων δικαιοσύνῃ χρεωμένων , ἀνὰ χρόνον ὡς ἔθυσαν ἐν |
ἐς Νάξον πλοίῳ ἄνδρας φράσοντας τοῖσι Ναξίοισι πάντα τὰ παρεόντα σφι πρήγματα . Οἱ γὰρ ὦν Νάξιοι οὐδὲν πάντως προσεδέκοντο | ||
ταῦτα τῆς τε γῆς ἐούσης ἐπιτηδέης καὶ τῶν ποταμῶν ἐόντων σφι συμμάχων : ἥ τε γὰρ γῆ ἐοῦσα πεδιὰς αὕτη |
τις αὐτέων νέκυν ἴδηται , ἐκείνην τὴν ἡμέρην ἐς τὸ ἱρὸν οὐκ ἀπικνέεται , τῇ ἑτέρῃ δὲ καθήρας ἑωυτὸν ἐσέρχεται | ||
αὐτὸν οὔτε ὄργια ἐδέκοντο , ἐν τῷδε τῷ χώρῳ τὸ ἱρὸν ἐποιήσατο . σημήια δέ : ἡ θεὸς τὰ πολλὰ |
εἰσανέβησαν , ὅ μιν τότε κουρίζοντα Δίκτῃ ἐν εὐώδει , ὄρεος σχεδὸν Ἰδαίοιο , ἄντρῳ ἐγκατέθεντο καὶ ἔτρεφον εἰς ἐνιαυτόν | ||
Ἀνόπαια : τείνει δὲ ἡ Ἀνόπαια αὕτη κατὰ ῥάχιν τοῦ ὄρεος , λήγει δὲ κατά τε Ἀλπηνὸν πόλιν , πρώτην |
μύχατον πόρον , ὅστε μεσηγὺς εἱλεῖται Συρίης τε καὶ Ἀραβίης ἐρατεινῆς , τυτθὸν ἐπ ' ἀντολίην τετραμμένος , ἄχρις Ἐλανῶν | ||
τε μέσσον , ἑξῆς δ ' ἀκροτάτου στολμοῦ ψαύοντ ' ἐρατεινῆς Παρθένου , ἰοβόλου τε διὲκ χηλῆς περόωντα Σκορπίου , |
τεύχεα σύλησας οἴσω προτὶ Ἴλιον ἱρήν , καὶ κρεμόω προτὶ νηὸν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο , τὸν δὲ νέκυν ἐπὶ νῆας ἐϋσσέλμους | ||
ὅσσον ἀγειρομένων διὰ κάλλεα παρθενικάων . Ἡ δὲ θεῆς ἀνὰ νηὸν ἐπῴχετο παρθένος Ἡρὼ μαρμαρυγὴν χαρίεσσαν ἀπαστράπτουσα προσώπου οἷά τε |
κατὰ πόντον ὁμοῦ . οἵδε γὰρ ἐν γαίῃ Μήδων πολλοὺς ὀλέσαντες Φοινίκων ἑκατὸν ναῦς ἕλον ἐν πελάγει ἀνδρῶν πληθούσας , | ||
, οὐκ ἀνόλεθροι δὲ οἱ τετελευτηκότες . . κέατο ψυχὰς ὀλέσαντες : πρὸς τὸ δεύτερον ἀπήντησε , τὸ οὐδ ' |
πλῆθος τῶν τότε πεσόντων ἀνδρῶν . μετὰ δὲ τὴν Σάγραν Ἀχαιῶν κτίσμα Καυλωνία , πρότερον δ ' Αὐλωνία λεγομένη διὰ | ||
δὴ νῦν ἐκτελέουσιν ἀθάνατοι , νίκη δὲ πέλει παρὰ ποσσὶν Ἀχαιῶν . Ἀλλ ' ἄγε , Τυδέος υἷα μενεπτόλεμόν τ |
δὲ σκευὴν μὲν σκυτίνην ἤισαν ἔχοντες , ἀκοντίοισι δὲ ἐπικαύτοισι χρεώμενοι : ἄρχοντα δὲ παρείχοντο Μασσάγην τὸν Ὀαρίζου . Παφλαγόνες | ||
πρὸς αὐτούς : Θεσσαλοὶ δέ σφι δεομένοισι ἀπέπεμψαν κοινῇ γνώμῃ χρεώμενοι χιλίην τε ἵππον καὶ τὸν βασιλέα τὸν σφέτερον Κινέην |
, ὡς τυράννων ἐλευθερώθησαν Ἀθηναῖοι . Ἱππίεω τυραννεύοντος καὶ ἐμπικραινομένου Ἀθηναίοισι διὰ τὸν Ἱππάρχου θάνατον Ἀλκμεωνίδαι , γένος ἐόντες Ἀθηναῖοι | ||
Ἡρόδοτος δὲ Χερρονησίτης : Χερρονησῖται ἀπὸ τῶν πύργων ἐσημήναντο τοῖσιν Ἀθηναίοισι τὸ γεγονός . τούτους καὶ * * Χερρονησίους λέγει |
ἱστάμενοι ἱκετεύομεν : διὸ καὶ αἰδούμεθα τοὺς ἱκετεύοντας . οὐ νηούς : οὐ γὰρ ναός μοί ἐστι βοηθὸς οὔτε πύργος | ||
εἰς χεῖρας ἰοῦσα Αἰήτεω , λώβῃ πολυπήμονι δῃωθῆναι , οὐ νηούς , οὐ πύργον ἐπίρροθον , οὐκ ἀλεωρήν ἄλλην , |
χιτῶνα , ὄφρα νέκυν πυκάσας δοίη οἶκον δὲ φέρεσθαι . δμῳὰς δ ' ἐκκαλέσας λοῦσαι κέλετ ' ἀμφί τ ' | ||
' ἄγε , τίς τοι ἔπειτα μετοιχομένη φάος οἴσει ; δμῳὰς δ ' οὐκ εἴας προβλωσκέμεν , αἵ κεν ἔφαινον |
ῥύσι ' ὄπασσαν ἀποκρίναντες ἀρίστους υἱέας ἐκ δήμοιο , καὶ ὅρκια ποιήσαντο μήποτε μαστεύοντες ἀπολλήξειν καμάτοιο . τούνεκεν εἰσέτι νῦν | ||
ἔστ ' ἐμὲ καὶ σὲ φιλήμεναι , οὐδέ τι νῶϊν ὅρκια ἔσσονται , πρίν γ ' ἢ ἕτερόν γε πεσόντα |
κτἑ . : τὸ γὰρ „ Ἐγχείῃ δ ' ἐκέκαστο Πανέλληνας καὶ Ἀχαιοὺς „ νενόθευται οὐδὲ βαρβάρους εἴρηκε : τὸ | ||
καὶ Ἀρχίλοχον ἤδη εἰδέναι καὶ Ἕλληνας λεγομένους τοὺς σύμπαντας καὶ Πανέλληνας , τὸν μὲν περὶ τῶν Προιτίδων λέγοντα ὡς Πανέλληνες |
οἰκέουσι Σκύθαι γεωργοί , τοὺς [ οἱ ] Ἕλληνες οἱ οἰκέοντες ἐπὶ τῷ Ὑπάνι ποταμῷ καλέουσι Βορυσθενεΐτας , σφέας δὲ | ||
ἴση εἶναι ἡ νῆσος τῇ νῦν Κυρηναίων πόλι . Ταύτην οἰκέοντες δύο ἔτεα , οὐδὲν γάρ σφι χρηστὸν συνεφέρετο , |
εἴκελα μηλονόμοι τε Σάκαι , γενεᾷ Σκύθαι : αὐτὰρ ἔναιον Ἀσίδα πυροφόρον : νομάδων γε μὲν ἦσαν ἄποικοι , ἀνθρώπων | ||
μηλονόμοι τε Σάκαι , γενεῇ Σκύθαι : αὐτὰρ „ ἔναιον Ἀσίδα πυροφόρον : νομάδων γε μὲν ἦσαν ἄποι - ” |
δέρκηθ ' , ἡγεμόνας θῆκε φρουρούς τε τυράννων , εὔθηκτον φορέοντας ἑὸν περὶ σῶμα σίδηρον , ἐν πόλεσιν δήμοισί τ | ||
οὖρος φαίνεται ἐξ ἀγορῆς , ἥτε τρέφει καρποῖσιν ἐν εἰλαπίναις φορέοντας ξανθῆισίν τε κόμαις πορφυρέους στεφάνους . ἀλλ ' ἄγε |
προφήτης , τῷ οὔνομα ἦν Ἀκήρατος , ὁρᾷ πρὸ τοῦ νηοῦ ὅπλα προκείμενα ἔσωθεν ἐκ τοῦ μεγάρου ἐξενηνειγμένα ἱρά , | ||
ἐν Σάι ἐν τῷ ἱερῷ τῆς Ἀθηναίης , ὄπισθεν τοῦ νηοῦ , παντὸς τῆς Ἀθηναίης ἐχόμενον τοίχου . λίμνη δ |
ἕσσαντο περὶ χροῒ νώροπα χαλκόν , ἁθρόοι ἠγερέθοντο πρὸ ἄστεος εὐρυχόροιο . τοῖσιν δ ' Εὐπείθης ἡγήσατο νηπιέῃσι : φῆ | ||
. καρπαλίμως δ ' ἀίδηλον ἀνὰ στίβον ἔκτοθι πύργων ἄστεος εὐρυχόροιο φόβῳ ἵκετ ' , οὐδέ τις ἔγνω τήνγε φυλακτήρων |
ἔχουσιν , ἀλλ ' ἐξοχὰς ὑπὲρ τοὺς ῥώθωνας . * κεραοί : κερασφόροι ἀργίλιπες δὲ ἤτοι ἔκλευκοι , ὡς Ἀρχίλοχος | ||
Εὐρώπην μὲν ὀλίζονα , καί θ ' ὑπὲρ ἄκρους ῥώθωνας κεραοί τε καὶ ἀργίλιπες τελέθουσιν , αἱ μὲν ὑπὸ Σκείρωνος |
κασιγνήτην Πολέμοιο . Καί νύ κε δὴ ῥήξαντο πύλας καὶ τείχεα Τροίης Ἀργεῖοι , μάλα γάρ σφιν ἀάσπετον ἔπλετο κάρτος | ||
, οὐ μὴ νοήσῃ . . πρὶν κατὰ Ἰλιόφι κλυτὰ τείχεα λαὸν ἐέλσαι Τρωικόν , ὅς κε φύγῃσι . σὺ |
, ἡ μὲν φῶς τανύειν , ὁ δὲ κύματα μακρὰ περῆσαι . παννυχίδας δ ' ὁρίσαντες ἀκοιμήτων ὑμεναίων ἀλλήλων ἀέκοντες | ||
ὀξέος ἠελίου , φύντα δ ' ὅπως ὤκιστα πύλας Ἀΐδαο περῆσαι καὶ κεῖσθαι πολλὴν γαῖαν ἐφεσσάμενον . καὶ τὰ περὶ |
μὲν παρ ' ἆμαρ ἕδˈραισι Θεράπνας , τὸ δ ' οἰκέοντας ἔνδον Ὀλύμπου . Αἰτέω σε , φιλάγˈλαε , καλλίστα | ||
χώρη φαίνεται ἐοῦσα καὶ ἄπειρος . Μούνους δὲ δύναμαι πυθέσθαι οἰκέοντας πέρην τοῦ Ἴστρου ἀνθρώπους τοῖσι οὔνομα εἶναι Σιγύννας , |
ἔργων , νύμφην ἱμερόεσσαν ἐμοὶ κατένευσεν ὀπάσσαι , ἣν Ἑλένην ἐνέπουσι , κασιγνήτην Ἀφροδίτης , ἧς ἕνεκεν τέτληκα καὶ οἴδματα | ||
αὐτῶν καὶ Καλλίμαχος οὕτως : Ἰηπύγων ἔγχος ἀπωσάμενοι . Εὐρυτέρην ἐνέπουσι ] τὴν μείζονα , ἐπεὶ ὡς πρὸς νότον νένευκεν |
δέ σφι ἐποιήσαντο λαβύρινθον , ὀλίγον ὑπὲρ τῆς λίμνης τῆς Μοίριος κατὰ Κροκοδείλων καλεομένην πόλιν μάλιστά κῃ κείμενον . Τὸν | ||
καὶ αὐτῆς εἶναι οὐδὲν ὑπερέχον τῶν νῦν ἔνερθε λίμνης τῆς Μοίριος ἐόντων , ἐς τὴν ἀνάπλοος ἀπὸ θαλάσσης ἑπτὰ ἡμερέων |
ἡ μὲν ἄρ ' ὣς εἰποῦς ' ἀπέβη γλαυκῶπις Ἀθήνη Οὔλυμπόνδ ' , ὅθι φασὶ θεῶν ἕδος ἀσφαλὲς αἰεὶ ἔμμεναι | ||
ξένων ναὸν Ποσειδάωνος ἐρέφοντα σχέθοι , υἱὸς Ἀλκμήνας : ὃς Οὔλυμπόνδ ' ἔβα , γαίας τε πάσας καὶ βαθύκˈρημνον πολιᾶς |
ἐκεῖνα ὁ Πρωτεσίλεως ἐπαινεῖ τοῦ Ὁμήρου , ὅτι λόγον ὑποθέμενος Τρωικὸν ἀποπηδᾷ τοῦ λόγου μετὰ τὸν Ἕκτορα , καθάπερ σπεύδων | ||
δι ' οὗ Σκάμανδρος ῥεῖ . τοῦτο δὲ καὶ ἰδίως Τρωικὸν λέγεται , καὶ τοὺς πλείστους ἀγῶνας ὁ ποιητὴς ἐνταῦθα |
χρὴ δὲ τὸν μὲν ἀσκὸν κατατιθέναι ἐς τοὺς μηροὺς ἀφύσητον ἐόντα , ὡς ἂν δύναιτο , ἀνωτάτω πρὸς τὸν περίνεον | ||
ἐκτακῆναι . Τὰ δὲ βέλεα τὰ προμήκεα , ἐπιπολὺ λεπτὰ ἐόντα καὶ ὀξέα καὶ κοῦφα , τήν τε σάρκα διατάμνει |
“ Ἀντίνο ' , οὐ μὲν καλὸν ἀτέμβειν οὐδὲ δίκαιον ξείνους Τηλεμάχου , ὅς κεν τάδε δώμαθ ' ἵκηται . | ||
τιν ' ἀνθρώπων προτιόσσεο μηδ ' ἐρέεινε . οὐ γὰρ ξείνους οἵ γε μάλ ' ἀνθρώπους ἀνέχονται οὐδ ' ἀγαπαζόμενοι |
ὑψηλὴ μὲν αὕτη ἡ πόλις καὶ ταυτὶ τὰ κρήδεμνα τοῦ Ἰλίου , πεδίον δὲ τουτὶ μέγα καὶ ἀποχρῶν τὴν Ἀσίαν | ||
ἀνδριάντα κατασκευάσας , ἱδρύσατο ἐκ τῶν λίθων τῶν ἐκ τῆς Ἰλίου . ἱστορεῖ δὲ τοῦτο Τίμαιος καὶ Λύκος ἐν τῶι |
, ὁππόσον Ἕκτορα δῖον , ὅτ ' Ἀργείους ἐδάιζε ῥυόμενος πτολίεθρον ἑὸν καὶ κτῆσιν ἅπασαν . Ἀλλ ' ὅτε δὴ | ||
πετέσθην . αἶψα δ ' ἔπειθ ' ἵκοντο Πύλου αἰπὺ πτολίεθρον : καὶ τότε Τηλέμαχος προσεφώνεε Νέστορος υἱόν : “ |
Ὑσιὰς ἐς τὴν Πλαταιίδα γῆν , ἀπικόμενοι δὲ ἐτάσσοντο κατὰ ἔθνεα πλησίον τῆς τε κρήνης τῆς Γαργαφίης καὶ τοῦ τεμένεος | ||
δ ' ἐπὶ λέκτρα Πασιθέης οἴμησεν : ἀνέγρετο δ ' ἔθνεα φωτῶν . Αἴας δ ' ἀκαμάτῳ ἐναλίγκιος Ὠρίωνι φοίτα |
Σόλωνα τόνδε τεκνοῖ Σαλαμὶς θεσμοθέτην ἱερόν . * τόνδε δοριστέφανος Σπάρτα Χίλων ' ἐφύτευσεν , ὃς τῶν ἑπτὰ σοφῶν πρῶτος | ||
, Μίλητος δὲ Θαλῆν , ἄκρον ἔρεισμα δίκας , ἁ Σπάρτα Χείλωνα , Σόλωνα δὲ Κεκροπὶς αἶα : πάντας ἀριζάλου |
Ὀδυσσεὺς ἐκ Κεφαληνίας Ἰθάκης σὺν νηυσὶν ιβ : Τληπόλεμος σὺν νηυσὶν θ : Αἴας ὁ Λοκρὸς σὺν νηυσὶν θ : | ||
ὄρνυσθ ' ἱππόδαμοι Τρῶες , ῥήγνυσθε δὲ τεῖχος Ἀργείων καὶ νηυσὶν ἐνίετε θεσπιδαὲς πῦρ . Ὣς φάτ ' ἐποτρύνων , |
κ ' ὄχ ' ἄριστον ἁπάντων εἴη , ἐπεὶ τάχα κεῖθι τετεύξεται αἰπὺς ὄλεθρος : ὧδε γὰρ ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί | ||
' ἄρτον αὐτῶν , οἳ δὲ συμμεμιγμένους γούρους φακοῖσι . κεῖθι δ ' οὔτε πεμμάτων ἄπεστιν οὐδ ' ἑνασσεν ἀνθρώποισι |
βεβαρημένοι : οὐδέ τι ἴδμεν πῇ πλόος ἐξανάγει Πελοπηίδα γαῖαν ἱκέσθαι . ” Ὧς ἄρ ' ἔφη : ὁ δὲ | ||
πόντου ῥίμφα τε κυανέῃσι βαρυνόμενοι νεφέλῃσιν , ἠλπόμεθα σκοπέλοισι Μελαινείοισιν ἱκέσθαι νῆα θοήν : Παιὰν δ ' ἄρ ' ἑκηβόλος |
Ῥόδος καὶ Πελοπόννησος , κατὰ δὲ τὸ σύρμα ἐξ ἀριστερῶν Ἀρκαδία καὶ Κυρήνη , τοῖς δὲ πρὸς τῇ δεξιᾷ χειρὶ | ||
οὐκ Εὔβοια μετὰ τῶν τροπαίων τῶν Μηδικῶν τυραννουμένη , οὐκ Ἀρκαδία δουλεύουσα , οὐ τὰ Ἠλεῖα ἀτυχήματα : ἀλλὰ καὶ |
. . . διὰ τοῦτό σοι Ἕκτωρ σῆμα καὶ ἀγχέμαχοι θέντο Λυκαονίδαι „ . Ζεῦγμα , πόλις Συρίας ἐπὶ τῷ | ||
νέκυν [ ἐν ] ? τάφῳ [ ] / πολυστόνῳ θέντο Πηλεΐδαν ? , ἁλὸς ἐπὶ κῦμα βάντες [ ἦλθον |
ἐλεγεῖον τόδε , Ἑλλάδος εὐρυχόρου σωτῆρες τόνδ ' ἀνέθηκαν , δουλοσύνης στυγερᾶς ῥυσάμενοι πόλιας . ἐπέγραψαν δὲ καὶ τοῖς ἐν | ||
: Ὦ βασιλεῦ Σπάρτης , ῥῦσαί με τὴν ἱκέτιν αἰχμαλώτου δουλοσύνης : σὺ γὰρ καὶ ἐς τόδε ὤνησας τούσδε ἀπολέσας |
ὀλέσθαι , κείρετ ' : ἐγὼ δὲ θεοὺς ἐπιβώσομαι αἰὲν ἐόντας , αἴ κέ ποθι Ζεὺς δῷσι παλίντιτα ἔργα γενέσθαι | ||
τοὺς ὑπὲρ τῆς αὐτῶν προεληλυθότας , καὶ δεόμεθα μὴ ἡμέας ἐόντας [ ἐν ] ἀξιώματι μεγάλῳ καὶ τοιουτέων προϋπάρξαντας , |
εἰπόντα ἐν τῇ διαβάσει τῆς σχεδίας ἣν ἔζευξε Δαρεῖος ” μηλονόμοι τε Σάκαι , γενεῇ Σκύθαι : αὐτὰρ „ ἔναιον | ||
ἄλλον ῥήξῃ ὑπὸ βροντῇσι καὶ αἰθαλόεντι κεραυνῷ , ἀμφὶ δὲ μηλονόμοι τε καὶ ἄλλ ' ὅσα . . . . |
ὅτ ' ἔλιπον ἵππον οὐράνια βρέμοντα χρυσεοφάλαρον ἔνοπλον ἐν πύλαις Ἀχαιοί : ἀνὰ δ ' ἐβόασεν λεὼς Τρωϊάδος ἀπὸ πέτρας | ||
καὶ χαλκοῦ νηησάσθω εἰσελθών , ὅτε κεν δατεώμεθα ληΐδ ' Ἀχαιοί , Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐείκοσιν αὐτὸς ἑλέσθω , αἴ |
λέγοντα ἡμετέρωι βασιλῆι θεοῖσι φίλωι Θεοπόμπωι / ὃν διὰ Μεσσήνην εἵλομεν εὐρύχορον . ὁ τοίνυν Ἀριστομένης δόξηι γε ἐμῆι γέγονεν | ||
; ἡμεῖς δέ γ ' αὐτῆι χειρὶ τόνδε θ ' εἵλομεν χωρίς τε θηρὸς ἄρθρα διεφορήσαμεν . ποῦ μοι πατὴρ |
﹙ ! ﹚ ] ! [ ! ] ? [ τεράεσσι ] Διός [ ] ! [ ! ﹙ ! | ||
ἵει οἶκον δὲ νέεσθαι : Μαίον ' ἄρα προέηκε θεῶν τεράεσσι πιθήσας . τοῖος ἔην Τυδεὺς Αἰτώλιος : ἀλλὰ τὸν |
? ? ? ὑπὲρ ? κεφαλῆς [ ] συνοίσομεν ὀξὺν ἄρηα [ ] ! θεσιν ? ? ? ! [ | ||
δ ' ὀλέκονται , αἰὲν ἐπ ' ἀλλήλοισι βαρὺν θήγοντες ἄρηα . ὣς οὐδὲν ζήλοιο κακώτερον ἀνδράσιν ἄλγος ἐντρέφεται , |
. , . , Ξ , . . ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐκέκλετο φώνησέν τε : Ξάνθε τε καὶ σὺ Πόδαργε | ||
εἰς τόδ ' εἷσας αὔχημ ' , ἄναξ Ποσειδάν , ἵπποισιν τὸν ἀκεστῆρα χαλινὸν πρώταισι ταῖσδε κτίσας ἀγυιαῖς : ἁ |
' ἀκροτάτοις δὲ πόδεσσι βαίνοντες κατὰ βαιὸν ἀεὶ γόνυ γουνὸς ἄμειβον ἀλλήλων ἐπὶ δηρὸν ἀλευόμενοι μέγα κάρτος . Σὺν δ | ||
' ἀνέμοιο αὖτις ἐπαυρόμενοι προτέρω θέον : ὦκα δ ' ἄμειβον Θρινακίης λειμῶνα , βοῶν τροφὸν Ἠελίοιο . ἔνθ ' |
τῶν θεῶν σώσει ; τίνος γὰρ ὑπὸ σοῦ βωμὸς οὐκ ἐσυλήθη ; ” Κρέας κύων ἔκλεψεν ἐκ μαγειρείου , καὶ | ||
, κῆρυξ ἐφώνει χιλίας ἀριθμήσειν μήνυτρα σύλων ὧν ὁ θεὸς ἐσυλήθη . ὁ δὲ τοῦτ ' ἀκούσας εἶπεν “ ὡς |
Λιβύεσσιν ἀρίθμιοι : ἦ γὰρ ἐς αὐγὰς ἑπταπόρου Νείλοιο νενασμένον ἔλλαχον ἄστυ : ἄλλοι δὲ πλεῖστοι τήνδε χθόνα ναιετάουσιν : | ||
καλέουσι Βίσωνας : ἐπεὶ πάτρης τελέθουσι Βιστονίδος Θρῄκης : ἀτὰρ ἔλλαχον εἴδεα τοῖα : φρικαλέην χαίτην μὲν ἐπωμαδὸν αἰθύσσουσιν αὐχέσι |
Αἵδε ποτ ' Ἀσίδα γαῖαν ἐπόρθησαν πολύχρυσον , αἵδε καὶ Ἕλλασιν δουλοσύναν ἔπορον . νῦν δὲ Διὸς ναῶ ποτὶ κίονας | ||
, ἃν τοὶ Ἕλλανες τὸν Πέρσαν ἐνίκασαν , τοῖς μὲν Ἕλλασιν ἀγαθόν , τοῖς δὲ βαρβάροις κακόν . ἁ τοίνυν |
, Πάτροκλόν τε καὶ Ἀντίλοχον , ἔτι δὲ Σαρπηδόνα καὶ Μέμνονα καὶ Ἀχιλλέα καὶ Ἱππόλυτον : τούς τε Βοιωτοὺς Ὦτον | ||
ἀδελφοῦ , ἠράσθη ἡ Ἡμέρα , ἐξ οὗπερ ἐποίησεν υἱὸν Μέμνονα . μακρῶι δὲ βίωι δαπανηθέντος ἐκείνου μετέβαλεν αὐτὸν εἰς |
οὐδέ κοτ ' ἂν μέγα κῶας ἀνήγαγεν αὐτὸς Ἰήσων ἐξ Αἴης τελέσας ἀλγινόεσσαν ὁδόν , ὑβριστῆι Πελίηι τελέων χαλεπῆρες ἄεθλον | ||
ὧλλοι ἥρωες , Φινῆος ὃ δὴ πλόον ἄλλον ἔειπεν ἐξ Αἴης ἔσσεσθαι : ἀνώιστος δὲ τέτυκτο πᾶσιν ὁμῶς . Ἄργος |
: λέγοι δὲ ἂν Θησέα καὶ Μενέλαον καὶ Ἀλέξανδρον καὶ Δηίφοβον . ἔσχεν δὲ μετὰ θάνατον ἢ ἐν ὀνείρῳ Ἀχιλλέα | ||
παρέξομαι μάρτυρας , οὓς οὐ παραγράψασθαι θέμις . μιμεῖται γὰρ Δηίφοβον μὲν Ἀθηνᾶ , ἡ δὲ Ἀφροδίτη γυναῖκα πρεσβῦτιν , |
ἠδὲ λέοντι , οὕς κεν ἴδῃς προθύροισι τεοῦ δόμου ἐξ ἱεροῖο ἁμοῦ στείχοντας , μηδὲ φρεσὶ σῇσι πλανηθῇς . Καὶ | ||
Σμύρνην ἁλιγείτονα ποντοτίνακτον ἥν τε δι ' ἀγλαὸν εἶσιν ὕδωρ ἱεροῖο Μέλητος : ἔνθεν ἀπορνύμεναι κοῦραι Διός , ἀγλαὰ τέκνα |
; τίνες σφέας ἤγαγον αὖραι ; Αὐτόν που μεγαλωστὶ δεδουπότος Ἀψύρτοιο Ζῆνα θεῶν βασιλῆα χόλος λάβεν οἷον ἔρεξαν , Αἰαίης | ||
ἔσκεν ἔδεθλον : ἐν δ ' ἑτέρῃ , πληθὺν πεφυλαγμένοι Ἀψύρτοιο , βαῖνον : ἐπεὶ † κείνας πολέων λίπον ἔνδοθι |
αὐτόχθονος ἐγένοντο παῖδες Ἰάπυξ καὶ Δαύνιος καὶ Πευκέτιος . οὗτοι λαὸν ἀθροίσαντες ἀφίκοντο τῆς Ἰταλίας παρὰ τὸν Ἀδρίαν : ἐξελάσαντες | ||
τὰ μακρὰ κουφίζονται , δῆλον ἀπὸ τοῦ Βούλομ ' ἐγὼ λαὸν σόον ἔμμεναι , παρ ' Ὁμήρῳ . Τὸ δὲ |
ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο χάλκεον ἔγχος τυτθόν : ὃ δὲ Σχεδίον μεγαθύμου Ἰφίτου υἱὸν Φωκήων ὄχ ' ἄριστον , ὃς ἐν | ||
Μυρμιδόνας φάς ' ἐλθέμεν ἐγχεσιμώρους , οὓς ἄγ ' Ἀχιλλῆος μεγαθύμου φαίδιμος υἱός , εὖ δὲ φιλοκτήτην , Ποιάντιον ἀγλαὸν |
. Ἑκαταῖος Εὐρώπηι . . . . Νῶλα : πόλις Αὐσόνων . Ἑκαταῖος Εὐρώπηι . Νώλην δὲ αὐτὴν Πολύβιός φησιν | ||
Ὁπλοσμίας , σφαγαῖσιν ηὐτρεπισμένον . κολοσσοβάμων δ ' ἐν πτυχαῖσιν Αὐσόνων σταθεὶς ἐρείσει κῶλα χερμάδων ἔπι τοῦ τειχοποιοῦ γαπέδων Ἀμοιβέως |
θυγατέρα , ἐπειδή τε ἀφανὴς ἐγεγόνεεν , οἱ Φοίνικες τῷ νηῷ ἐτιμήσαντο καὶ λόγον ἱρὸν ἐπ ' αὐτῇ ἔλεξαν , | ||
γὰρ ἧμιν ἐπισχερὼ ἦεν ἀοιδῆς . Ἦμος ὅτ ' Ἀρτέμιδος νηῷ ἔνι τήν γε λίποντο συνθεσίῃ , τοὶ μέν ῥα |
Κυταῖος , ἐξ οὗ καὶ Κυταιεύς ” πύργους εἰσόψεσθε Κυταιέος Αἰήταο „ . τὸ θηλυκὸν Κυταιϊάς . καὶ Κυταία , | ||
νηοπόλον μύχιον ποιήσατο , δαίμονα δῖον . κούρην δ ' Αἰήταο διοτρεφέος βασιλῆος Αἰσονίδης βουλῇσι θεῶν αἰειγενετάων ἦγε παρ ' |
Ἀχελῶον : ἢ κατὰ νόμον , ὡς Σπαρτιάταις πρὸς τὸν Εὐρώταν : ἢ κατὰ τελετήν , ὡς Ἀθηναίοις πρὸς Ἰλισσόν | ||
τὴν Ἀρκαδικὴν Ἀσέαν ὑποβρύχιον ὠσθὲν ὀψέ ποτε τόν τ ' Εὐρώταν καὶ τὸν Ἀλφειὸν ἀναδίδωσιν , ὥστε καὶ πεπιστεῦσθαι μυθῶδές |
ἀπὸ νόσφιν ἐς αἰζηοὺς τρέπε χεῖρας ἐλπόμενός ποτε γῆρας ὁμοίιον εἰσαφικέσθαι . Ὣς φάμενον προσέειπε κραταιοῦ Τυδέος υἱός : Ὦ | ||
καὶ αἰγινόμος χὐδρηλή , οὐδὲ μὲν ἔσκεν ὁδὸς δολιχὴ πόλιν εἰσαφικέσθαι ἀγρόθεν , οὐδέ ποτε δρία λαχνήεντα πονεῦσιν . ἐξαυτῆς |
μετωνόμασεν ἀπὸ τῶν καθηγησαμένων λύκων . Ἐπὶ δὲ τὴν κρήνην αὖτις ἐξίκετο , δίκην ἐπιβαλοῦσα τοῖς ἀπελάσασιν αὐτὴν βουκόλοις : | ||
θαλεροὺς παρακοίτας . Ὣς ἄρα φωνήσας φύγαδε τράπε μώνυχας ἵππους αὖτις ἀν ' ἰωχμόν : ἐπὶ δὲ Τρῶές τε καὶ |
τι εἴπῃς , ὡς προσαφθῆναι τούτῳ δύνασθαι λήκυθον . 〛 Σιδώνιόν ποτ ' ἄστυ : Τοῦ δευτέρου Φρίξου Εὐριπίδου ἡ | ||
, οὐκ ἔστι τοῦ θρέψαντος ἥδιον πέδον . ἀμνήστευτος γυνή Σιδώνιόν ποτ ' ἄστυ Κάδμος ἐκλιπών , Ἀγήνορος παῖς , |
φέρε . . . Ο Χ . . ἄξετε δὲ Πριάμοιο βίην : ἡ διπλῆ ὅτι τὸ ἄξετε οὐ τὸν | ||
ποτὶ ἄστυ φέρειν ἐρικυδέος Ἴλου σὺν σφοῖσιν τεύχεσσιν , ἐπεὶ Πριάμοιο νόησαν ἀγγελίην προϊέντος : ὃ γὰρ φρεσὶν ᾗσι μενοίνα |
ἀμείνονες εὐχόμεθ ' εἶναι : ἡμεῖς καὶ Θήβης ἕδος εἵλομεν ἑπταπύλοιο παυρότερον λαὸν ἀγαγόνθ ' ὑπὸ τεῖχος ἄρειον , πειθόμενοι | ||
Ἀμφίονά τε Ζῆθόν τε , οἳ πρῶτοι Θήβης ἕδος ἔκτισαν ἑπταπύλοιο πύργωσάν τ ' , ἐπεὶ οὐ μὲν ἀπύργωτόν γ |
Λακεδαιμονίους ἐπ ' ὀλίγον χρόνον ἔφευγον ὀπίσω : οἱ δὲ ἐπισπόμενοι ἔκτεινον . Εἰ μέν νυν οἱ παρεόντες Λακεδαιμονίων ὅμοιοι | ||
μὲν δὴ Τροιζηνίην , τῆς ἦρχε Πρηξῖνος , αὐτίκα αἱρέουσι ἐπισπόμενοι οἱ βάρβαροι : καὶ ἔπειτα τῶν ἐπιβατέων αὐτῆς τὸν |
μηλονόμοι τε Σάκαι , γενεᾷ Σκύθαι : αὐτὰρ ἔναιον Ἀσίδα πυροφόρον : νομάδων γε μὲν ἦσαν ἄποικοι , ἀνθρώπων νομίμων | ||
τε Σάκαι , γενεῇ Σκύθαι : αὐτὰρ „ ἔναιον Ἀσίδα πυροφόρον : νομάδων γε μὲν ἦσαν ἄποι - ” κοι |
' ἠπείρους ἀνὰ μέσσας , οἱ δ ' ἀμφ ' εὐρείης Τριτωνίδος ὕδατι λίμνης , ἥτε μέση Λιβύης ἀμφέλκεται εὐρέα | ||
διὰ πολλὰ παθὼν ὀλίγην ἐσενάσσατο νῆσον , πολλὸν ἀπ ' εὐρείης λειπόμενος πατρίδος : ἔκλεε δ ' Ἰκαρίου τε γένος |
, οὐκ ὁμοῦ ἀμφοτέρους : τὰς δὲ θηλέας ἀναμιμνησκομένας τῶν ἔλιπον τέκνων ἐνδιδόναι μαλακὸν οὐδέν . Τὸν μὲν δὴ πλέω | ||
γνώσῃ δὲ τέχνην τὴν ἐμὴν ἐτητύμως ἀψευδόμαντιν οὖσαν ˘˘ ? ἔλιπον γᾶν , βαίνω δ ' ἐς Ὄλυμπον ˘ – |
ὕψος , νῦν δὲ καταχρηστικῶς τὸ μῆκος : ὡς καὶ αἰπὺς ὄλεθρος : γράφεται παρεῖμαι , ἀντὶ τοῦ : ἐκλέλυμαι | ||
ὄχ ' ἄριστον ἁπάντων εἴη , ἐπεὶ τάχα τῇδε τετεύξεται αἰπὺς ὄλεθρος . ὧδε γὰρ ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί , οἳ |
' ἄσπετος ὕλη : ἔζεε δὲ χθὼν πᾶσα καὶ Ὠκεανοῖο ῥέεθρα πόντός τ ' ἀτρύγετος : τοὺς δ ' ἄμφεπε | ||
' ὠκυρόῳ κελάδοντι μάχοντο Φειᾶς πὰρ τείχεσσιν , Ἰαρδάνου ἀμφὶ ῥέεθρα . ὠκυρόῳ κελάδοντι : ἡ διπλῆ ὅτι ἰδίως τὰ |
δὲ πύλῃσι δύ ' ἀνέρας εὗρον ἀρίστους υἷας ὑπερθύμους Λαπιθάων αἰχμητάων , τὸν μὲν Πειριθόου υἷα κρατερὸν Πολυποίτην , τὸν | ||
' ἔπειτα μέγαν καὶ ἀμύμονα τύμβον χεύαμεν Ἀργείων ἱερὸς στρατὸς αἰχμητάων ἀκτῇ ἔπι προὐχούσῃ , ἐπὶ πλατεῖ Ἑλλησπόντῳ , ὥς |
γὰρ προλέγω βέλτερα τῶνδε πράσσειν : πολλὰ γάρ , εὖτε πτόλις δαμασθῇ , ἒ ἔ , δυστυχῆ τε πράσσει . | ||
ὡς δυσγενῆ ἤρετο τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν ; πόθι τοι πτόλις ἠδὲ τοκῆες ; κἀκεῖνος εἶπεν : ἀλλ ' ὀρθῶς |
τῆς ὁδοῦ κατ ' ἣν εἷλκον τοὺς λίθους , τὴν ἔδειμαν ἔργον ἐὸν οὐ πολλῷ τεῳ ἔλασσον τῆς πυραμίδος , | ||
μὴν ἕδος ἐξέτι κείνου , ὅρρα θεᾷ ἥρωες ἐπὶ ῥηγμῖσιν ἔδειμαν , ἀνδράσιν ὀψιγόνοισι μένει καὶ τηλός ' ἰδέσθαι . |
θεον ? [ ! ! ] ? ὁδεύει ? δούρασι ποντοπόροισι [ ] [ ] ? ? [ ] ? | ||
παρ ' αὐτῇ : νῦν αὖτ ' ἐν νηυσὶν μενεαίνετε ποντοπόροισι πῦρ ὀλοὸν βαλέειν , κτεῖναι δ ' ἥρωας Ἀχαιούς |
πληθυντικὸν ἐπισυνέζευξε τὸ φάσαν : [ ᾧ εἴη ἂν ὅμοιον δερκόμενοι πᾶς δῆμος ἀγρόμενοι Υ . ] : καὶ πρὸς | ||
δ ' ἄρα θυμῷ Ἀτρεῖδαι κεχάροντο περὶ σφίσι κυδιόωντες , δερκόμενοι πολέμοιο δυσηχέος ἄτρομον ἕρκος . Ὥρμηναν δὲ πύλῃσι θεηγενέος |
Ὁμηρικὸν [ Ρ δ ] δὴν δέ μιν ἀμφασίη ἐπέων λάβεν . ἀλλ ' ἐκεῖ οὐκ αὐτὸς ὁ πάσχων φησὶν | ||
παραδίδωσιν ἐπὶ τῆς πρύμνης λέγων : Ἕκτωρ δὲ πρύμνηθεν ἐπεὶ λάβεν , οὔτι μεθίει ἄφλαστον μετὰ χερσὶν ἔχων . καὶ |
, ἥ μοι μάλα πόλλ ' ἐπέτελλε νῆσον ἀλεύασθαι τερψιμβρότου Ἠελίοιο : ἔνθα γὰρ αἰνότατον κακὸν ἔμμεναι ἄμμιν ἔφασκεν . | ||
φρένες , οὐ μὲν ἕκητι μαργοσύνης . ἴστω ἱερὸν φάος Ἠελίοιο , ἴστω νυκτιπόλου Περσηίδος ὄργια κούρης : μὴ μὲν |
κεν ἔφασκέ τις οὐδὲ ἐώλπει ἀνδρὸς ληίδ ' ἑνὸς τόσσην ἔμεν οὐδὲ δέκ ' ἄλλων οἵτε πολύρρηνες πάντων ἔσαν ἐκ | ||
ἄπο νήπια τέκνα πάρος φάος εἰσοράασθαι νόσφι βάλωσιν ἄνακτες ἕλωρ ἔμεν οἰωνοῖσιν , ἣ δ ' ὁτὲ μέν θ ' |
ἄλλου οὐδενός , καὶ τἆλλα ἐχρᾶτο διαίτῃ Ἑλληνικῇ καὶ θεοῖσι ἱρὰ ἐποίεε κατὰ νόμους τοὺς Ἑλλήνων : ὅτε δὲ διατρίψειε | ||
ἐχθροῖσι τῆς πατρίδος ἅλωσιν καὶ τὰ ἐς ἔρσενα γόνον ἄρρητα ἱρὰ ἐκφήνασαν Μιλτιάδῃ . Ἡ δὲ Πυθίη οὐκ ἔα , |
Καὶ γὰρ ἑτέρωθί που φησίν : Ἔνθεν δ ' αὖ νήσοισιν ἐπιπροέηκα θοῇσιν , οὐ τὸ τάχος τῶν ἐρριζωμένων νήσων | ||
θαυμασίως ὡς δυσανάπειστον = . . . . . μακάρων νήσοισιν : ἡ ἀκρόπολις τῶν ἐν Βοιωτίαι Θηβῶν τὸ παλαιόν |
ὅτ ' ἤδη πάντα διηνεκέως ἀγόρευσε τόν ῥα καλεσσαμένη διεπέφραδεν Ὑψιπύλεια : καὶ δ ' αὐτοὺς ξεινοῦσθαι ἐπὶ σφεὰ δώματ | ||
Ἀπολλώνιος : οἴη δ ' ἐκ πασέων γεραροῦ περιφείσατο πατρὸς Ὑψιπύλεια Θόαντος , ὃ δὴ κατὰ Λῆμνον ἄνασσεν : λάρνακι |
καλέεσκον / Πύρρης Δευκαλίωνος ἀπ ' ἀρχαίης ἀλόχοιο : / Αἱμονίην δ ' ἐξαῦτις ἀφ ' Αἵμονος , ὅν ῥα | ||
δʹ ὁ Ἄβαντος , οὗ μνημονεύει Ἀρίστιππος ἐν Ἀρκαδικοῖς . Αἱμονίην δὴ τήνγε : Αἱμονία τὸ πρότερον ἡ Θεσσαλία ἐκαλεῖτο |
φασὶν ἐπώνυμον . ἧς αἱ ξύναιμοι παρθένοι : Νεπτουνὶς ἡ Ἱππολύτη ἐκαλεῖτο ἀφ ' ἧς καὶ αἱ Ἀμαζόνες Νεπτουνίδες . | ||
λαβόντος Ἡρακλέος τὸν ζωστῆρα παρὰ Μελανίππης τῆς αὐτῆς ἀδελφῆς ἢ Ἱππολύτη μὲν ἀνῃρέθη παρ ' Ἡρακλέος Μελανίππη δὲ παρὰ Τελαμῶνος |
Καρχηδόνιοι . τῶν δὲ λοιπῶν πόλεων τῶν Ἀχαϊκῶν εἴτε μερίδων Ῥύπες μὲν οὐκ οἰκοῦνται , τὴν δὲ χώραν Ῥυπίδα καλουμένην | ||
: Φερεκύδης ἀντὶ τοῦ Ῥύπες . πρόδηλον τὸ εἰρημένον : Ῥύπες γὰρ λέγονται οἱ Ἀχαιοί , κατὰ πλεονασμὸν τοῦ α |
Εὐρυσάκειον : Ὑπερείδης ἐν τῷ πρὸς Ἀριστογείτονα . τέμενός ἐστιν Εὐρυσάκους τοῦ Αἴαντος ἐν Ἀθήναις οὕτως ὀνομαζόμενον , ἐν Μελίτῃ | ||
, ὦ Σώκρατες , εἰς Εὐρυσάκη , τὸ δ ' Εὐρυσάκους εἰς Δία . Καὶ γὰρ τὸ ἡμέτερον , ὦ |
ἄγγελον ἐλθόντα ἐξ οἴκου ἀγγέλλειν ὡς Σμέρδις ἱζόμενος ἐς τὸν βασιλήιον θρόνον ψαύσειε τῇ κεφαλῇ τοῦ οὐρανοῦ . Δείσας δὲ | ||
εὗρέ οἱ πλέω ἀγαθὰ τῶν ἁμαρτημάτων πεποιημένα ἐς οἶκον τὸν βασιλήιον : εὑρὼν δὲ τοῦτο ὁ Δαρεῖος καὶ γνοὺς ὡς |
* παράκοιτιν * Ἕκτορος , ἥντε οἱ αὐτῷ ἀριστῆες Παναχαιῶν δῶκαν ἔχειν ἐπίηρον ἀμειβόμενοι γέρας ἀνδρί , αὐτόν τ ' | ||
καὶ οὐκ ἐθέλων ἐλάηται . κεῖνοι καὶ τέχνας πολυκερδέας ἀνθρώποισιν δῶκαν ἔχειν καὶ πᾶσαν ἐπιφροσύνην ἐνέηκαν . ἄλλος δ ' |
νηῶν . ὧδε γὰρ ἐκτελέεσθαι ὀΐομαι , εἰ ἐτεόν γε Τρωσὶν ὅδ ' ὄρνις ἦλθε περησέμεναι μεμαῶσιν αἰετὸς ὑψιπέτης ἐπ | ||
δεῖξαι ὅτι οἱ παρ ' Ἕλλησιν ἄριστοι καὶ οἱ παρὰ Τρωσὶν ἔξοχοι κατὰ τὸ ἀληθὲς Κορίνθιοι ἐτύγχανον . πῶς δὲ |
ἀνάστατοι ἐγίνοντο : ὅκου Θασίοισιν ὑπὲρ τῶν ἐν τῇ ἠπείρῳ πολίων τῶν σφετέρων δεξαμένοις τὴν Ξέρξεω στρατιὰν καὶ δειπνίσασι τετρακόσια | ||
ἐξ ὧν ἐπάγει μικρὸν ὕστερον : . . . μεγάλαν πολίων ματρόπολιν Θήραν γενέσθαι . . . . . . |
νῆσον περιρρέει ὁ Νεῖλος : Ταχομψὼ οὔνομα αὐτῇ ἐστι : οἰκέουσι δὲ τὰ ἀπὸ Ἐλεφαντίνης ἄνω Αἰθίοπες ἤδη καὶ τῆς | ||
πρῶτον μὲν ἡ Ὑλαίη , ἀπὸ δὲ ταύτης ἄνω ἰόντι οἰκέουσι Σκύθαι γεωργοί , τοὺς [ οἱ ] Ἕλληνες οἱ |
' ἔχον οἷα γυναῖκες . τῶν δ ' ἣ μὲν ξείνης μορφὴν ἔχεν , ἣ δ ' ἄρ ' ἐῴκει | ||
βροτοειδέϊ σὺν Πυρόεντι Ἑρμείης βεβαὼς παίδων πρηκτῆρας ἔθηκεν αἰὲν ἀλωομένους ξείνης ἐπὶ πείρασι γαίης , πόντον τ ' ἐξανύοντας ὑπ |