| ἕκαστος ἡμῶν φαίνεται , εἰ μή τι ταύταις ἀντιπράττεσθ ' ὑπονοεῖς ; τοὺς εὐτυχοῦντας ἐπιφανῶς δεῖ ζῆν φανεράν τε τὴν | ||
| ἕκαστος ἡμῶν φαίνεται , εἰ μή τι ταύταις ἀντιπράττεσθ ' ὑπονοεῖς ; Ἐπὰν ἰδιώτην ἄνδρα μονοσιτοῦντ ' ἴδῃς , ἢ |
| γ ' ἀχρεῖον ἀνόσιον κεκτημένοι ; χορευέτω δὴ Ζηνὸς ἡ κλεινὴ δάμαρ † κρόους ' Ὀλυμπίου Ζηνὸς ἀρβύληι πόδα † | ||
| τυχὸν γὰρ καὶ οἱ ὑμέτεροι ὀφθαλμοὶ οὕτως ὁρῶσιν , ἡ κλεινὴ καὶ ἀοίδιμος Ῥώμη πέλαγος εἶναι κάλλους ἄφραστον καὶ ἀνεξήγητον |
| οὐδέν , ὅτε δὲ Ἀλέξανδρος ἀπίκετο ἐς τὴν Ἀττικήν , οὔκω ἀπετετείχιστο , ἐργάζοντο δὲ μεγάλως καταρρωδηκότες τοὺς Πέρσας . | ||
| : τὸ μὲν γὰρ δοῦλος εἶναι ἐξεπίστεαι , ἐλευθερίης δὲ οὔκω ἐπειρήθης , οὔτ ' εἰ ἔστι γλυκὺ οὔτ ' |
| Κρίτωνι λυτρώσασθαι , καὶ φιλόσοφον ἀπειργάσατο . Ἀλλὰ καὶ λυρίζειν ἐμάνθανεν ἤδη γηραιός , μηδὲν λέγων ἄτοπον εἶναι ἅ τις | ||
| : ὁ Σωκράτης ἐπίσταται νῦν γράμματα : ἃ ἐπίσταται νῦν ἐμάνθανεν : ὁ Σωκράτης ἄρα νῦν μανθάνει γράμματα . ἔτι |
| ὡς χαλεπόν . χαλεπώτατον . ἅπασι δ ' ἀργαλέα ' στιν , οὐκ ἐμοὶ μόνωι : ὑῶι πολὺ μᾶλλον , | ||
| εἰσιὼν κέκραγε πρὸς τοὺς οἰκέτας ζητεῖ τε : Ποῦ ' στιν ἡ χύτρα ; Τίς τὴν κεφαλὴν ἀπεδήδοκεν τῆς μαινίδος |
| δὲ χώραν ἐν τοῖς ἄρχουσιν ἔχων τὴν μεγίστην μάντις ἦν Τελλίας ὁ Ἠλεῖος , καὶ ἐς τὸν Τελλίαν τοῖς Φωκεῦσι | ||
| καὶ τοῦτό ἐστιν ἀνάθημα , ὅτε σφίσιν ἐπὶ τοὺς Θεσσαλοὺς Τελλίας ἡγήσατο Ἠλεῖος . τὰ μὲν δὴ ἄλλα ἀγάλματα Δίυλλός |
| ἔτι κάλχης , κηραφίδος , πίνης τε καὶ αἰθήεντος ἐχίνου δαῖτες ἐπαλθήσουσιν ἰδὲ κτένες : οὐδέ τι κῆρυξ † δὴν | ||
| περ οὐ κατὰ κόσμον αἰτίζεις : εἰσὶν δὲ καὶ ἄλλοθι δαῖτες Ἀχαιῶν . ” ὣς φάτο , τὸν δ ' |
| ἐς μέσους ἦλθεν , ἐντυχεῖν τε βουλόμενος καὶ τὴν μέμψιν ἐκλογίσασθαι . οἱ δὲ αὐτὸν εὐθὺς ὀφθέντα ἔβαλλόν τε ἀφειδῶς | ||
| τἀναντία , ἡ πρόφασις , οἵη : ὅτι χαλεπόν ἐστιν ἐκλογίσασθαι εἰδότα τὰς ὁδοὺς , οἷον εἰ φοξὸς , εἰ |
| ἐς ποίαν προβαίνων ; τοῦτο πάντ ' ἔχω μαθών . οὖτος ἦλθ ' , ὁ τὰς ἀρίστας θυγατέρας σπείρας πατήρ | ||
| ὀ γλαυκός ὀ Μυρταλίνης τῆς Κυλαιθίδος γείτων , ἀλλ ' οὖτος οὐδ ' ἂν πλῆκτρον ἐς λύρην ράψαι : ὀ |
| λεγούσης μοι : ἐλέησον ἡμᾶς , ἐκλεκτὲ τοῦ θεοῦ , Ἐσδράμ . τότε ἠρξάμην λέγειν : οὐαὶ τοὺς ἁμαρτωλούς , | ||
| ἐμοῦ τε καὶ σοῦ , ἵνα παραδέξητε . καὶ εἶπεν Ἐσδράμ : ἐπὶ τὸ οὖς σου δικασώμεθα . καὶ εἶπεν |
| ὑπήκουσαι . οἵα ] ἐστίν . Λέσβος ] ὁ . ἐλαιόφυτος ] ἡ . ἐλαιόφυτος ] † ἐλαίαις γὰρ ἡ | ||
| ' ἐπὶ τὰς ἄρκτους καὶ τὸ Κέμμενον ὄρος ἡ μὲν ἐλαιόφυτος καὶ συκοφόρος ἐκλείπει , τἆλλα δὲ φύεται . καὶ |
| ἢ πλουσιακὸν τούτῳ προσπίπτει κακόν . τί γὰρ αἱ τρίχες λυποῦσιν ὑμᾶς πρὸς θεῶν ; δι ' ἃς ἀνὴρ ἕκαστος | ||
| μὲν εὐφραίνουσι δι ' οὓς κέκληνται , τοὐναντίον δὲ δράσαντες λυποῦσιν . Κατὰ τὴν πάλαι Βαμβύκην ἰχθύες εἰσὶν ἱεροί , |
| ὥσπερ τινὲς συνάπτοντες πρὸς τὸ νεῦσον : ἔχει γὰρ τὸ ἅμερον τὴν δύναμιν πρὸς τὸ ἔχῃ , οὕτως : Ὄφρα | ||
| οὐκέθ ' ὁμοίω : μίσει τὸν φιλέοντα καὶ οὐδὲ ἓν ἅμερον εἶχε , κοὐκ ᾔδει τὸν Ἔρωτα τίς ἦν θεός |
| Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Λακεδαιμονίων πολιτείᾳ . φησὶ δὲ ὡς εἰσὶ μόραι ἓξ ὠνομασμέναι , καὶ διῄρηνται εἰς τὰς μόρας Λακεδαιμόνιοι | ||
| δεῖ μᾶλλον λέγεσθαι . . . : ἦσαν δὲ δύο μόραι Λακεδαιμονίων . τὴν δὲ μόραν Ἔφορος μὲν ἄνδρας εἶναι |
| εὔξατ ' ἐπ ' ἠιόνος . Τῷ θαλλῷ Διδύμη με συνήρπασεν : ὤμοι , ἐγὼ δὲ τήκομαι ὡς κηρὸς πὰρ | ||
| τέχνην μὲν οὐ πάνυ ἐξέμαθε , τὴν δ ' ἀρτηρίαν συνήρπασεν . Ἀντιφάνης δ ' ἐν Ἀνταίῳ περὶ τῆς τῶν |
| , εἰ νοσήσας ἀξιοῦντος φίλου πρὸς αὐτὸν ἐλθεῖν ὥστε νοσοκομηθῆναι ὑπακούσει , Ποῦ δὲ φίλον μοι δώσεις Κυνικοῦ ; ἔφη | ||
| τοῦ ἱματίου λαβόμενοι σε ἐπιστρέψωμεν , ὦ Ἀδείμαντε , οὐχ ὑπακούσει ἡμῖν βοῶσιν , ἀλλὰ καὶ φροντίζοντι ἔοικας ἐπὶ συννοίας |
| διό “ τοῖο γὰρ καὶ πατρός , ὃ καὶ πεπνυμένα βάζεις : ” ἀντὶ δὲ τοῦ ὅτι “ λεύσεται γὰρ | ||
| διὲκ μεγάροιο ὀΐω ἂψ ἀναχωρήσειν , ὅτε δὴ καὶ ὀνείδεα βάζεις . ” ὣς ἄρ ' ἔφη , καὶ θρῆνυν |
| [ δὲ ἀναφορικαὶ ] καὶ τικτικαί ? [ ] , ἀναφορικαὶ [ μὲν οἷον ] ἐκεῖνος ? [ , δεικτικαὶ | ||
| πρεσβύτερόν ἐστι τῆς ἀντωνυμίας . . Ἴσως γὰρ καὶ αἱ ἀναφορικαὶ ἀντωνυμίαι ἀντ ' ὀνομάτων εἰσὶ τῶν σὺν ἄρθροις λεγομένων |
| ' αὐτῶι διὰ τὴν συγγένειαν , ἐξ Ἡροῦς γεγονώς , ἀνεψιᾶς Ἀριστοτέλους . . . . [ . . . | ||
| Τίμαιον : ἐκ γὰρ τῆς Ἀναξιλάου θυγατρὸς καὶ τῆς Θήρωνος ἀνεψιᾶς οὐκ ἐπαιδοποίησεν ὁ Ἱέρων , προγαμήσας ταύτην . ὅθεν |
| πᾶσαν δὲ χρὴ γαῖαν βοᾶσθαι μακαρίαις ὑμνωιδίαις , ὑμέναιος Ἑλένης κἀμὸς ὡς ζηλωτὸς ἦι . σὺ δ ' , ὦ | ||
| ἔλαβεν Ἀγαμέμνων ἄναξ ; ἦλθες εἰς Ἄργος μεθ ' ἡμῶν κἀμὸς ἦσθ ' ἀεί ποτε . ὧδ ' ἔχει : |
| δὴ μέγιστον , ὅτι ταῦτα οὕτως ἔχει ὑμῖν καὶ τεχνικῶς ἐξηύρηται , ὥστ ' ἐν πάνυ ὀλίγῳ χρόνῳ ὁντινοῦν ἂν | ||
| . Οὗτος ὁ ἔρως μηχάνημα τοῖς ἁλιεῦσι κατὰ τῶν σκάρων ἐξηύρηται ; τέσσαρες γὰρ σκάφους ἐπιβάντες ὧδε τὸ ἔργον μερίζονται |
| τις τὴν Πουλυτίωνος οἰκίαν κεκτημένος εἴη , οὐδὲν ἂν πλουσιώτερος δοκοῖ εἶναι ἢ εἰ παρ ' ἡμῖν τὸν Λυκαβηττόν . | ||
| ' ἐκείνους ἥκει τοὺς λόγους , ὅτι τοῖς ἀνθρώποις εἶναι δοκοῖ θεός . φησὶ δὲ ἀφ ' οὗ γέγονε καὶ |
| ' ἐπίτασιν λαμβανομένου τοῦ ἵππου . κρόνιππος : ὁ μέγας λῆρος : κατ ' ἐπίτασιν γὰρ τὸ ἵππος λαμβάνεται . | ||
| ' ἄγαν : ἀναιρείσθω γάρ , φησίν , ὁ ποιητικὸς λῆρος σὺν Καλλιμάχῳ τῷ λέγοντι : εἰ θεὸν οἶσθα , |
| ] ἐμνημόνευσας . ἐπειδὴ εἶπε τὴν Ὀλυμπίαν . ἴθι μοι παράστηθ ' ἀντιβολῶ : γυνὴ ⌈ τις ὑβρισμένη ὑπὸ τοῦ | ||
| ' , ἐξέμαθές γε τὴν Ὀλυμπίαν . ἴθι μοι , παράστηθ ' , ἀντιβολῶ , πρὸς τῶν θεῶν . ὁδὶ |
| , ἀλλὰ τῆι τύχηι οὐθὲν ? διαφέρειν ? [ ] φαίνεθ [ ' ] ὃμ ? ποεῖ ? [ ] | ||
| συμφώνως . νοεῖς τὸν τύπον ; Ἄπολλον , μέγα τι φαίνεθ ' ἡ τέχνη . εἶτ ' οὐδὲν εἰκῆ παρατίθημι |
| ἐστὶν ἀσφαλές . ἀρχὴ δὲ ναυσὶ συμβολῆς τίς ἦν , φράσον : τίνες κατῆρξαν , πότερον Ἕλληνες , μάχης , | ||
| εἰσὶ στάδια ἑβδομήκοντα ἀπαρτί ” : καὶ Φερεκράτης : “ φράσον μοι . ἀπαρτὶ δὴ τοῦ προλαβεῖν ” . συνωνυμεῖ |
| ἡμῶν πυρπολεῖ τὴν οἰκίαν ; ἐκεῖνος οὗπερ θοἰμάτιον εἰλήφατε . ἀπολεῖς , ἀπολεῖς . τοῦτ ' αὐτὸ γὰρ καὶ βούλομαι | ||
| ἐν καταχύτλοις λεκάναισι καὶ πύου τόμοι . Οἴμ ' ὡς ἀπολεῖς μ ' ἐνταῦθα διατρίβους ' ἔτι , παρὸν κολυμβᾶν |
| αὖθις ὧδ ' ἔρημος ἄπορος αἰῶνα τλάμον ' ἕξω ; Φίλαι , τρέσητε μηδέν . Ἀλλὰ ποῖ φύγω ; Καὶ | ||
| , ἵν ' αὐτῆς κοσμίως πυθώμεθ ' ἅττα λέξει . Φίλαι γυναῖκες , ξυγγενεῖς τοὐμοῦ τρόπου , ὅτι μὲν φίλος |
| πᾶσι τοῖς τοιούτοις : αἱ γὰρ εὐπραξίαι δειναὶ συγκρύψαι καὶ συσκιάσαι τὰς ἁμαρτίας τῶν ἀνθρώπων εἰσίν : εἰ δέ τι | ||
| πᾶσι τοῖς τοιούτοις : αἱ γὰρ εὐπραξίαι δειναὶ συγκρύψαι καὶ συσκιάσαι τὰς ἁμαρτίας τῶν ἀνθρώπων εἰσίν : εἰ δέ τι |
| . δινεῖ ] συστρέφει , ἀνακόπτει . . φιμοὶ ] ἠχοῦσι , ἀποτελοῦσι κακὰ κατὰ τὴν συνήθειαν τὴν βαρβαρικήν . | ||
| τὸ δὲ ἕτερον εἰς τὴν Τρινακρίαν θάλασσαν . μορμύρουσιν : ἠχοῦσι . τὸ Τρινάκριον πέλαγος παράκειται τῇ Σικελίᾳ : ἐκαλεῖτο |
| . τοιούτοις χείλεσσι ποτέδραμε κοὐκ ἐγλυκάνθη ; τίς δὲ βροτὸς τοσσοῦτον ἀνάμερος ἢ κεράσαι τοι ἢ δοῦναι καλέοντι τὸ φάρμακον | ||
| ' αὐτῆς Ἰθάκης : οὐδὲ ξυνεείκοσι φωτῶν ἔστ ' ἄφενος τοσσοῦτον : ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω . δώδεκ ' |
| ὃς ἀναισθήτως ἔχω πρὸς τὸ φρονεῖν ; . φαῦλον . Ὤιμην δὲ ἔγωγε τοσαύτῃ φιλίᾳ συνηρμόσθαι τὴν ἐμὴν καὶ τὴν | ||
| πρόσωπον καὶ ὑπέφριξεν , ἐπεὶ διακόψαι τὴν κεφαλὴν ἔφης . Ὤιμην ἐρασμιώτερος αὐτῇ φανεῖσθαι . ἀλλὰ καὶ σύ με προσαπολώλεκας |
| ᾄδων ὁ Βάττος τὴν τοῦ Λιτυέρσου ᾠδήν φησι : Δάματερ πολύκαρπε . Δάματερ πολύκαρπε : αὕτη ἐστὶν ἡ τοῦ Λιτυέρσου | ||
| καὶ οἷς λέγω μάρτυς Ἀριστοκλῆς , ὅς πού φησι Δάματερ πολύκαρπε , σὺ κἠν Σικελοῖσιν ἐναργὴς καὶ παρ ' Ἐρεχθείδαις |
| ὧν ἔπασχον κακῶς , τούτοις βοηθεῖν ἠξίουν , βλαβερὰν μὲν ἐκάλεις τὴν τοιαύτην φιλανθρωπίαν αὐτῷ τῷ ταύτῃ χρωμένῳ , κωλύειν | ||
| τῆς πάλιν οἴκαδε σωτηρίας : τὸ δὲ δεύτερον εἰρήνης γενομένης ἐκάλεις με οὐ κατὰ τὰς ὁμολογίας , ἀλλὰ μόνον ἥκειν |
| λάλους ἀντὶ κοσμίων ποιήσας , ἀλλὰ οὗτος ὁ κωλύων εἶναι λάλους τὸ καθ ' αὑτόν . οὔκουν ὅ γε Ὀδυσσεὺς | ||
| ὅ τι χρὴ λέγειν . Πρῶτον μὲν οὖν ὡς οὐ λάλους ἐποίησε μέγιστον , οἶμαι , κἀνταῦθα σημεῖον τὸ μὴ |
| κατὰ Ῥωμαίων . Ὅρον δὲ εἶχεν ἡ ὑπόσχεσις τόνδε : καθαιρεθέντων εἰς ἅπαν Ῥωμαίων , σύμμαχον καὶ αὐτὸν αὐτοῖς γενέσθαι | ||
| , κίνδυνος λαθεῖν ἁπαξάπαντας γενομένους παλιναιρέτους . ἐπὶ δὲ τῶν καθαιρεθέντων οἰκοδομημάτων καὶ ἀνοικοδομηθέντων Πίνδαρος Διθυράμβοις . Παλίνσκιον : Ἰσαῖος |
| παραφροσύνη ἦν , ὅτε καὶ ἡ πίστις τῆς ἡμέρας , κρίσιμος οὖσα πέμπτη : οὐ δύναται δὲ ἡ φύσις ἐπὶ | ||
| δὲ ἑπτὰ ἀριθμὸς περιττὸς καὶ οὐδὲ συνεζευγμένος καὶ διὰ τοῦτο κρίσιμος . υναʹ . Αἰτία συλλήψεως ἡ τῆς μήτρας σύμμετρος |
| δὲ φύουσιν αὐτόμαται , παρέχει καὶ τοῦτο σκέψασθαι ὃ μέλλω ἐρέειν , ὁκόσον χῶρος χώρου κάρτα πλησιάζων διαφέρει ἐς τὴν | ||
| τοῦτο πολλάκις ἤκουσα , κεῖναι διεβλήθησαν τρόπῳ τοιῷδε ᾧ μέλλω ἐρέειν : ὁκόταν αἱ μῆτραι πνεῦμα λάβωσιν ἐς σφᾶς αὐτὰς |
| ἆθλα κοτταβεῖα καλούμενα . εἶτα κύλικες αἱ πρὸς τὸ πρᾶγμα χρήσιμαι μάλιστ ' εἶναι δοκοῦσαι κατεσκευάζοντο , καλούμεναι κοτταβίδες . | ||
| ἆθλα κοτταβεῖα καλούμενα . εἶτα κύλικες αἱ πρὸς τὸ πρᾶγμα χρήσιμαι μάλιστ ' εἶναι δοκοῦσαι κατεσκευάζοντο , καλούμεναι κοτταβίδες . |
| ἐὰν δ ' ἄκρατον , παράλυσιν τῶν σωμάτων . Ἀλλὰ ξενῶνας οἶγε καὶ ῥᾶνον δόμους , στρώννυ τε κοίτας καὶ | ||
| ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον Τελλίας , ὃς κατὰ τὴν οἰκίαν ξενῶνας ἔχων πλείους πρὸς ταῖς πύλαις ἔταττεν οἰκέτας , οἷς |
| οὐ κατέλυσας , φησί , Νέρωνα . σὺ δὲ , Εὐφρᾶτα ; Δίων δέ ; ἐγὼ δέ ; ἀλλ ' | ||
| μοι καὶ Σοῦσα λοιπὸν οἶκος καὶ τάφος . ἅπαξ , Εὐφρᾶτα , μέλλω σε διαβαίνειν : φοβοῦμαι γὰρ οὐχ οὕτως |
| * Δάματερ πολύκαρπε , σὺ Σικελοῖσιν ἐναργὴς καὶ παρ ' Ἐρεχθείδαις , ἓν δέ τι τοῦτο μέγα κρίνετ ' ἐν | ||
| Δάματερ πολύκαρπε , σὺ κἠν Σικελοῖσιν ἐναργὴς καὶ παρ ' Ἐρεχθείδαις . ἓν δέ τι τοῦτο μέγα κρίνετ ' ἐν |
| τίνων ποιητὴς ᾀσμάτων ; σεμνῶν πάνυ . τί πρὸς τὸν Ἀργᾶν οὗτος ; ἡμέρας δρόμῳ κρείττων . Παρ ' ἐμοῦ | ||
| δριμέως ἐν . . παπαῖ , μεστὸς γενόμενος πρὸς τὸν Ἀργᾶν βούλομαι κωδωνίσας πέμψαι ς ' ἀγωνιούμενον , ἵνα καὶ |
| τῇ τοῦ Κτησιφῶντος κατηγορίᾳ . ἔστι δὲ καὶ τέταρτον αὐτοῦ φρόντισμα , ἐπιστολαί , οὐ πολλαὶ μέν , εὐπαιδευσίας δὲ | ||
| δ ' οὐκέτι Φοῖβος ⌊ ἄεθλον ⌋ τοῦτον ἔχει : φρόντισμα ἐνδμενη ? ! ! ! [ ! ! ! |
| βουβὼν μεστὸς ἦν καὶ πάντα ἐξῴδει , καὶ ὀδύναι παρηκολούθουν δειναὶ καὶ πυρετὸς ἔστιν ἃς ἡμέρας . ἐνταῦθα οἱ μὲν | ||
| ' οὐχ ὅσι ' ἔθνηισκες † . ἰὼ ἰώ : δειναὶ μὲν αἱ τότε τύχαι , δεινὰ δὲ καὶ τάδ |
| ἐμὲ καὶ πάνδεινα ποιεῖ πράγμαθ ' ἡ Χρυσίς . τί φήις ; τὴν γυναῖκά μου πέπεικε μηθὲν ὁμολογεῖν ὅλως μηδὲ | ||
| [ ἔμ ' ἐπρ [ ἔδεις [ ] [ τί φήις , Ὀνήσιμ [ ' ] , ἐξεπειράθη [ αὕτη |
| ἡμᾶς δύναται τρέφειν . μελέτη δὲ ἄσκησις . ἐπιτήδευμα . αἰπειναί : δυσέφικτοι . σοφίαι μὲν αἰπειναί : τουτέστιν ἐφ | ||
| δ ' οὐχ ἅπαντας ἄμμε θρέψει μελέτα : σοφίαι μέν αἰπειναί : τοῦτο δὲ προσφέρων ἄεθλον , ὄρθιον ὤρυσαι θαρσέων |
| καὶ ἀνώλεθρον ἂν εἴη : ἀσώματος γάρ ἐστιν οὐσία , ἀμετάβλητος κατὰ τὴν ὑπόστασιν καὶ νοητὴ καὶ ἀειδὴς καὶ μονοειδής | ||
| ταῦτα ὁ νοῦς ὁ πρακτικὸς γινώσκει , ἀδιαίρετός τε καὶ ἀμετάβλητος . ὅταν δὲ αὐτὸς πρὸς ἑαυτὸν ἐπιστρεφόμενος καὶ κατὰ |
| , * * * Διὸς νόμον : αὗται δὲ μόνον αὐλοῦσιν Ἱέρακος νόμον . * * * * Αὕτη δὲ | ||
| . . . . Διὸς νόμον : αὗται δὲ μόνον αὐλοῦσιν Ἱέρακος νόμον . . . . . . . |
| ἐπίτροπος : ὅθεν καὶ Αἰτναῖος ἐκηρύχθη . αὗται δὲ αἱ ᾠδαὶ οὐκέτι Νεμεονίκαις εἰσὶ γεγραμμέναι : διὸ κεχωρισμέναι φέρονται . | ||
| καὶ λύπαις ᾠδὴ ὀλοφυρμὸς καλεῖται . αἱ δὲ ἴουλοι καλούμεναι ᾠδαὶ Δήμητρι καὶ Φερσεφόνῃ πρέπουσι . ἡ δὲ εἰς Ἀπόλλωνα |
| λέγῃ : ὦ μῆτερ , ἱκετεύω σε , μὴ ' πίσειέ μοι τὰς αἱματωποὺς καὶ δρακοντώδεις κόρας : αὗται γάρ | ||
| Ἱππίσκῳ : ὦ μῆτερ , ἱκετεύω σε , μὴ ' πίσειέ μοι τὸν Μισγόλαν : οὐ γὰρ κιθαρῳδός εἰμ ' |
| Δί ' οὐχὶ κατέλιπον δ ' ἐγὼ οὐδέν . καὶ πλεκτάνην στιφρὰν σφόδρ ' , ἐν τούτοις τέ που αἰσχυνόμενον | ||
| πλεκτάνην ἐπιθῇ , τοὺς ὀδόντας ἀποβάλλει : ἀστακῷ ἐὰν πολύπους πλεκτάνην εἰς τὰς χηλὰς ἐπιθῇ , εὐθέως αὐτὰς ἀποβάλλει . |
| καὶ δεύτερον μόνως δεικτικαί , αἱ κατὰ τὸ τρίτον καὶ δεικτικαὶ καὶ ἀναφορικαί , ὅσαι γένους εἰσὶ παραστατικαί , ἐκεῖνος | ||
| , λαμβάνοιντο δ ' ἂν καὶ αἱ τῶν προτάσεων τούτων δεικτικαὶ προτάσεις . τοῦτο γάρ ἐστι διὰ προσυλλογισμοῦ , ὅταν |
| ! ! ! ! ! ! ! ] ἀλλ ' αυτη [ ! ] ατιτα ? ? ? ? [ | ||
| . . ! ! ! ] ! γε ! [ αυτη [ ἀλλ ' ου ? [ φρον [ ! |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] σαι [ ! ! ! ! ! ! ! ! | ||
| τροχαικοὶ τετράμετροι νϚʹ κεδνῆς ] γράφε κενῆς ἐκτελευτήσειν ] ~ σαι στίχοι νϚʹ † : . , σάραφις ] μ |
| ὡς ἴστωσαν οἱ θεοὶ καὶ ἥρωες , οὔτ ' ἐγὼ χείριστος οὐδ ' ἀπιστότατος φανήσομαι τῶν διαβληθέντων . Καὶ μὴν | ||
| : ἀσθενεῖ , διὰ τὴν δίψαν . κύντατος : ὁ χείριστος , ὁ αἴσχιστος . παίφασσε : ἐψηλάφα , ἐνθουσιωδῶς |
| προσδέρκεσθέ μ ' ὄμμασιν , τέκνα ; τί προσγελᾶτε τὸν πανύστατον γέλων ; αἰαῖ : τί δράσω ; καρδία γὰρ | ||
| μηδὲν τῶν ἐπὶ τιμῇ , ἀλλ ' αὐτὸ γοῦν τὸ πανύστατον , μὴ ἀνταναιρεθῆναι : δι ' οὗ παρίσταται τὸ |
| ἐν τῷ παρὰ Αἰσχίνῃ κατὰ Τιμάρχου , εἰ ἀληθεῖς αἱ φῆμαι , καὶ ἄλλα ἄλλοθεν . εὐπορήσομεν δὲ καὶ νόμων | ||
| . πολλῶν δακρύων ἔσται πίτυλος : τῶν γὰρ μεγάλων ἀξιοπενθεῖς φῆμαι μᾶλλον κατέχουσιν . Ἀσιάτιδος γῆς σχῆμα , Θηβαία πόλις |
| λάζευ καὶ γνάθους εὐθημόνει ἄνδρ ' ἠδίκησας : ἄνδρ ' ἀνεκτέον τόδε ; καὶ γὰρ κάπρον φριξαύχεν ' οὐ μόνον | ||
| εὐθηνεῖν . Κρατῖνος : „ ἀλλὰ τάδ ' ἔστ ' ἀνεκτέον . καὶ γὰρ ἡνίκα εὐθενεῖ „ . Ἡρόδοτος : |
| παραλαβὼν Λαΐου καὶ παισὶ δούς . οὐ γὰρ τοσοῦτον ἀσύνετος πέφυκ ' ἐγὼ ὥστ ' εἰς ἔμ ' ὄμματ ' | ||
| εἴργασται κακά . χρὴ δ ' οὔποθ ' ὅστις ἀρτίφρων πέφυκ ' ἀνὴρ παῖδας περισσῶς ἐκδιδάσκεσθαι σοφούς : χωρὶς γὰρ |
| προσφθέγγομαι . ἴτ ' , ὦ νέοι μοι τῆσδε γῆς ὁμήλικες , προσείπαθ ' ἡμᾶς καὶ προπέμψατε χθονός : ὡς | ||
| ὅτι μάλιστα ἀκροποδητὶ ἐπεγείρῃ ἑαυτόν : ἀλλ ' εἰ μέλλουσιν ὁμήλικες φανεῖσθαι , ὁ μείζων ἐκεῖνος ἐπικύψει καὶ ταπεινότερον ἀποφανεῖ |
| : δεῖ δὲ αὐτοὺς καὶ τὰς κοινὰς ἐννοίας εἰδέναι . Κοιναὶ δέ εἰσιν ἔννοιαι ὅσας πάντες ἄνθρωποι ὀρθῶς ἐρωτηθέντες ὁμολογήσουσιν | ||
| λάθοιεν τοιούτῳ περιπεσόντες , ἅπαν αὐτῶν περιίσταντο τὸ γένος . Κοιναὶ μὲν δὴ θρησκεῖαί τινες αὗται , κατὰ γένη δὲ |
| κάμνων [ ου ] πυ [ ! ! ! ] μηι ? : πάρεργον τοῦτο ? ? ? [ ! | ||
| πλάσται [ ] τοῦτον [ ! ! ! ! ] μηι . οἱ δὲ Κερκυραῖοι ταῦτ [ ' ἀκούσαντες ] |
| εἴπερ μοι βούλει χαρίζεσθαι : οὐδεὶς γάρ με πολλῶν ἐτῶν ἠρώτηκε καινὸν οὐδέν . Εὐτυχοῦμεν , εἴγε μανθάνειν ἔξεστι καὶ | ||
| οὗτος ὁ λόγος ἢ οὐ συλλελόγισται ἢ πλείω τῶν ἀναγκαίων ἠρώτηκε πρὸς τὴν θέσιν . εἰ μὲν γὰρ μήτε τὸ |
| εἰρημένον . δεσμοὶ δὲ καὶ τὸ γῆρας αἵ τε νήστιδες δύαι διδάσκειν ἐξοχώταται φρενῶν ἰατρομάντεις . οὐχ ὁρᾷς ὁρῶν τάδε | ||
| . νέαι νέαι ] † διὰ μέσου τοῦτο . δύαι δύαι ] † ἤγουν αἱ δυστυχίαι . Ἰαόνων ] ἤγουν |
| Πάτροκλος ἐπιπλήσσων τῷ Ἀχιλλεῖ λέγει αἰναρέτη : τί σευ ἄλλος ὀνήσεται ὀψίγονός περ , αἴ κε μὴ Ἀργείοισιν ἀεικέα λοιγὸν | ||
| πλῆθος δημηγοροίης , ἧττον οὐδὲν μὲν ὁ ἄνθρωπος δήξεται καὶ ὀνήσεται , σὺ μέντοι γε οὐ τὸν δεῖνα ἔσῃ μεμψάμενος |
| ' ἠγανάκτει καὶ παραθεασάμενος ὧδ ' ἔλεγεν . ὦ ξένε Ἀθηναῖε , λόγος μὲν ἤδη περὶ σοῦ πολὺς ἐν ἡμετέρῳ | ||
| ; Ταῦτα τάχ ' ἂν ἐρεσχηλοῦντες εἴποιεν : Ὦ ξένε Ἀθηναῖε καὶ Λακεδαιμόνιε καὶ Κνώσιε , ἀληθῆ λέγετε . ἡμῶν |
| σιγὴν ἔχω ; γύναι , τί μοι τραχεῖα κοὐκ εἰθισμένως λαλεῖς ; ἄπολις ἄοικος , πατρίδος ἐστερημένος , πτωχὸς πλανήτης | ||
| . Οὐκὶ μὴ λαλῆσι σύ . Κατάρατο , τολμᾷς ἀποτανουμένη λαλεῖς ; Ὦ παρθέν ' , οἰκτίρω σε κρεμαμένην ὁρῶν |
| αὖ πόλεμον ἰσχύει μέγα : σοφὸν γὰρ εὖ βούλευμα τὰς σοφὰς χείρας νικᾶ : σὺν ὄχλω δὲ ἀμαθία πλεῖστον κακόν | ||
| γράφει : ἄλλοις γάρ ἐστι τραγικὸς χορεργάτης πολλὰς γεγραφὼς καὶ σοφὰς τραγῳδίας . ἔφην τὸ λοιπὸν καὶ μονῳδούς σοι , |
| οὐ τολμᾷ . τοιαύταις ἐμαυτὸν ἐλπίσιν ἐξέδωκα , καί μοι πιθαναί πως ἐδόκουν . οὐ γὰρ ἐβουλόμην προφάσεως εὐπορεῖν ἐπὶ | ||
| . τῶν γὰρ γνωμῶν αἳ μὲν ἀληθεῖς , αἳ δὲ πιθαναί εἰσιν : ἀληθεῖς μέν , ὅταν λέγωμεν : οὐ |
| ῥίψασπιν “ . διὰ τὴν ἄκραν φειδωλίαν . εἰ μὲν στίξεις πρὸς τὸ . . . , τὸ ἑξῆς . | ||
| , ἐστὶ τὸ δαιμόνιοι ἀντὶ τοῦ εὐδαίμονες : εἰ δὲ στίξεις , ἐστὶν ἀντὶ τοῦ δυστυχεῖς , καὶ λαμβάνεται ἐκτὸς |
| ἀξιούντων τοιοῦτον εἶναι τὸν Ἀθηναίων στρατηγόν . Οὐδ ' ὅσον ἀηδόνες ὑπνώσσουσιν : ἐπὶ τῶν ἀγρυ - πνούντων : παρόσον | ||
| , καὶ ἄστομος ἵππος καὶ αὐλὸς ὁ ἄγλωττος . καὶ ἀηδόνες παρὰ Σοφοκλεῖ εὐστομοῦσιν . εἴποις δ ' ἂν καὶ |
| ἄφρων δ ' , ὅς κ ' ἐθέλῃ πρὸς κρείσσονας ἀντιφερίζειν : ἀμφότερον : νίκης τε στέρεται πρός τ ' | ||
| σοὶ καὶ προλέγειν τὰ μέλλοντα , ἐρῶ . ἢ τὸ ἀντιφερίζειν ἀντὶ τοῦ ἐναντίον σου ἤγουν ἐνώπιόν σου φέρεσθαι καὶ |
| ὅτι πολλὰ τῶν παλαιοτέρων παρέφθειρε καὶ μετέβαλεν . τὰς κατὰ Φρύνιν ] ὁμοίας ταῖς ᾠδαῖς τοῦ Φρύνιδος . Φρύνη γυνή | ||
| φιλίαν . Φρῦνιν : τὸ ἀρσενικὸν Φρύνις , Φρύνιδος . Φρύνιν ἰῶτα : τὴν δὴ Φρύνην ἦτά μοι , πόρνην |
| ἐκυμβάλιζον δ ' ἑπτὰ θεράπαιναι κύκλῳ : αἱ δ ' ὠλόλυζον . Ὄμνυμί σοι τὸν ἥλιον , ἦ μὴν ἀποίσειν | ||
| μὲν στενάζων ὅσον ἐτύγχαν ' ἐμπνέων , αἱ δ ' ὠλόλυζον . ἔφερε δ ' ἡ μὲν ὠλένην , ἡ |
| . ἐπώνυμος ] ἐπειδὴ Διὸς προσηγορίαι πολλαί , καλεῖται γὰρ φίλιος ξένιος ἀλεξητήριος καὶ ἕτερα , διὰ τοῦτο εἴρηκεν ἐπώνυμος | ||
| μονάδα τὸν Δία πάντα ἀνάγεται τὰ ὀνόματα : καὶ γὰρ φίλιος ὁ Ζεὺς λέγεται καὶ ξένιος καὶ κτήσιος : ἄλλοι |
| χῶρον : τόπον . ὀλέθριον : φθαρτικόν . τις : ἄς . εἴη : ἔστω . Ἴφθιμος : ἰσχυρός . | ||
| ] διὰ τὸ καθαρόν . ἔλθωμεν ] δεῦτε ἵνα , ἄς , ὅρα ἵνα . , ἄγε ἵνα , ἄγετε |
| , οὐδ ' εἰ προγόνων ἦι γένος ἀθανάτων . πολλάκι δηϊοτῆτα φυγὼν καὶ δοῦπον ἀκόντων ἔρχεται , ἐν δ ' | ||
| κεν πολὺ κέρδιον εἴη : νῦν μὲν παύσωμεν πόλεμον καὶ δηϊοτῆτα σήμερον : ὕστερον αὖτε μαχήσοντ ' εἰς ὅ κε |
| Θρῄκης κατάρδων ποταμὸς ὠνομασμένος Στρυμών , μεγίστας ἐγχέλεις κεκτημένος . ἔλλοψ . Ἀρχέστρατος : τὸν δ ' ἔλλοπ ' ἔσθε | ||
| ἐπὶ πλεῖστον δέ πᾶς δὲ παρὰ δρακέεσσι : πᾶς δὲ ἔλλοψ , τουτέστιν ἰχθύς , φανεὶς τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ μισεῖται |
| , σκιρτᾷ , λορδοῖ , κεντεῖ [ βινεῖ ] . σεμναὶ δ ' αὐλῶν ἀγαναὶ φωναί , μολπά , κλαγγὰ | ||
| ὁρῶντι . γαῖαν ] ἐπί . ἀναπαιστικοὶ τετράμετροι * . σεμναὶ ] τίμιαι . , σεβάσμιαι . . . . |
| συντάξαι , τὸ λειβομένα προσέθηκαν . σὺ δέ γε οὕτω σύντασσε : στένω σε , ὦ Προμηθεῦ , τὰς τύχας | ||
| θ ἡμέτερον + εἰ μὲν πανδίκως γράψεις πρὸς τὸ κλύετε σύντασσε : τοῦτο γὰρ ἐν τοῖς ἀρίστοις τῶν ἀντιγράφων εὕρηται |
| . Ἀλλ ' ἐπιτριβείην , ὦ δέσποινα , εἴ τι ἐψευσάμην : ἐπεὶ γὰρ κατὰ τὸ πρυτανεῖον ἐγενόμην , ἐνέτυχέ | ||
| ἦ καὶ τέκνων εἰς ἔργον ἤλθετον νόμῳ ; ξυναινέσασα Λοξίαν ἐψευσάμην . ἤδη τέχναισιν ἐνθέοις ᾑρημένη ; ἤδη πολίταις πάντ |
| ? ? ! [ οἲ ] ἐγώ ? : τί θροεῖς ; ὠλόμαν [ [ ! ! ! ! ! | ||
| ῥόος ῥέω ῥέεις , νόος νοῶ νοεῖς , θρόος θροῶ θροεῖς : ἐπειδὴ οὖν τὸ γόος ἔχει ῥῆμα ἀντιπαρακείμενον τῆς |
| νωτιαίου νεύρων , ἐπειδὴ πρὸς τὸ στέρνον οὐκ ἐξήκουσιν αἱ νόθαι , βραχὺ μέν τι τῷ καθ ' ἑαυτὴν ἑκάστη | ||
| ὀϲτώδειϲ κατὰ πᾶν μέροϲ ὑπομένουϲιν τὴν ῥῆξιν , αἱ δὲ νόθαι κατὰ μόνα τὰ πρὸϲ τῇ ῥάχει : καὶ γὰρ |
| τὸ ὑπὸ ἐκείνου διδόμενον , λαβὼν τὸ εἶναι πλείους ἢ ἐννακισχιλίους ἐκ Βαβυλῶνος ἐπὶ τὴν ἐκ Κασπίων πυλῶν οὕτως ἀγομένην | ||
| τὸ ὑπὸ ἐκείνου διδόμενον , λαβὼν τὸ εἶναι πλείους ἢ ἐννακισχιλίους ἐκ Βαβυλῶνος ἐπὶ τὴν ἐκ Κασπίων πυλῶν οὕτως ἀγομένην |
| τετράπους . ἐστὶ δ ' ὄνομ ' αὐτῷ τρίπους , τέτοράς γε μὰν ἔχει πόδας . Οἰδίπους τοίνυν ποτ ' | ||
| οἶμαι τετράπους . } ἔστιν ὄνομ ' αὐτῶι τρίπους , τέτοράς γα μὰν ἔχει πόδας . } Οἰδίπους τοίνυν ποτ |
| : αὐτὰρ ο [ ! ] ! [ [ ] ειμι ? ! κορ ! ! [ . . . | ||
| ] ϲχολὴν μὲν ἐχ ? ? [ ] αιϲ ? ειμι ? ? ταύτην [ ! ! ! ! ] |
| , πότ ' ἄωρός ἐσθ ' ἕκαστος ἢ πόθ ' ὥριμος . τῶν ἡδονῶν γὰρ μεγάλα τὰ διαστήματα : ἐνίοτε | ||
| τοῦ Διὸς χόλος , καὶ οὐ πείσεται , εἰ μὴ ὥριμος γένηται ἡ ὀργὴ καὶ οἱονεὶ μαλακισθῇ . . τοῦτο |
| ἄζυμον , σεμιδαλίτην , χονδρίτην , συγκομιστόν , τὸν καὶ διαχωρητικώτερον τοῦ καθαροῦ , τὸν ἐξ ὀλυρῶν , τὸν ἐκ | ||
| χυμοὺς καὶ τὰ ἐκχυμώματα πίνειν μέλιτος μίσγοντα : καὶ γὰρ διαχωρητικώτερον καὶ χρηστότερον : μίσγειν δὲ καὶ σιραίου καὶ οἴνου |
| οἱ φιλομαθοῦντες , ἧς χωρὶς οὐδὲν σεμνὸν ἐξευρίσκεται κατὰ τὸν κωμικόν . τούτου δ ' ἕνεκεν καὶ ἐπὶ ἐννέα νύκτας | ||
| ἐφηβεῦσαι Ἀθήνησι : γενέσθαι δ ' αὐτῷ συνέφηβον Μένανδρον τὸν κωμικόν : Σάμιος δ ' ἦν καὶ Κρεώφυλος , ὅν |
| ὅμοια τὰ πρόσωπα , πλὴν ὅσοις ἐκ τῶν ὀνομάτων αἱ παραλλαγαὶ δηλοῦνται , ὥσπερ καὶ ὁ Παπποσείληνος τὴν ἰδέαν ἐστὶ | ||
| δὲ τόδε ἐϲτὶ ὁ χνοῦϲ . μυρίαι δὲ καὶ ἄλλαι παραλλαγαὶ πρὸϲ τὰ ἄλλα ζῶα : καὶ γὰρ ὀπίϲω κοτὲ |
| αἱ κατὰ σῶμα ἢ ψυχήν , ἕξεις δὲ ποιότητές τινες ἔμμονοι , ἀφ ' ὧν αἱ ἐνέργειαι . καλοῦμεν γάρ | ||
| ἂν τὸν ἐγκέφαλον , καὶ ἄλλως ἀγρυπνίαι καὶ ἐνδελεχισμοὶ καὶ ἔμμονοι περὶ τὰ νοητὰ ἔννοιαι . Ὧδε γὰρ πλείονος τῆς |
| ἐμὲ δὲ ἕνεκα τῆς αὐθαδίας μὴ ὀνείδιζε . . : οὑπιτιμητής ] Ὁ ἐπιτιμᾶν μέλλων σοι , εἴ γε ἀμελήσοις | ||
| μακρῷ πόνῳ . ἐρρωμένως νῦν θεῖνε διατόρους πέδας : ὡς οὑπιτιμητής γε τῶν ἔργων βαρύς . ὅμοια μορφῇ γλῶσσά σου |
| ἀνακλᾶται , ὥστε συμβαίνειν τὴν ἶριν . εἰσὶ δὲ αἱ ῥανίδες οὐ σχήματος μορφαὶ ἀλλὰ χρώματα φαίνεται . τὸ μὲν | ||
| τῶν ἡλίου ἀκτίνων λάβῃ ὕδωρ καὶ πυτίσῃ , αἱ δὲ ῥανίδες ἀνάκλασιν πρὸς τὸν ἥλιον λάβωσιν , εὑρήσει γινομένην ἶριν |
| , τὸν μὲν βουκολέων , τὸν δ ' ἄργυφα μῆλα νομεύων : ἐγγὺς γὰρ νυκτός τε καὶ ἤματός εἰσι κέλευθοι | ||
| ἀοιδᾶς . Δάφνις ἐγὼν ὅδε τῆνος ὁ τὰς βόας ὧδε νομεύων , Δάφνις ὁ τὼς ταύρως καὶ πόρτιας ὧδε ποτίσδων |
| καὶ γὰρ ἄλλως ἑορταστικὴν ἄγομεν ἡμέραν Ἡράκλεια θύοντες : οὐκ ἀγνοεῖς δὲ δήπου τὸν θεὸν ὡς ὀξὺς ἦν πρὸς Ἀφροδίτην | ||
| ἆρ ' οὐ δῆλον ἐκ τῶν ἔμπροσθεν ὅτι οὐ μόνον ἀγνοεῖς τὰ μέγιστα , ἀλλὰ καὶ οὐκ εἰδὼς οἴει αὐτὰ |
| πεπρωμένη , ὅποι ποθ ' ὑμῖν εἰμὶ διατεταγμένος , ὡς ἕψομαί γ ' ἄοκνος : ἢν δέ γε μὴ θέλω | ||
| σοί , βασιλεῦ , ἐς μέσον φέρω , αὐτὸς μέντοι ἕψομαί τοι καὶ οὐκ ἂν λειφθείην . Κάρτα τε ἥσθη |
| βαρύνεται καὶ τὰ ἀπ ' αὐτοῦ σύνθετα : διάγω ἀνάγω κατάγω . Τὰ εἰς ΓΩ μὴ παρώνυμα ἡ κατὰ παραγωγὴν | ||
| : ἐγώ εἰμι ἡ Δίκη καὶ εἰς τὴν πατρίδα ἑαυτοῦ κατάγω καὶ ἐγκατοικίσω τοῦτον τὸν ἄνδρα , ἤγουν τὸν Πολυνείκην |
| Ἄρη . Δεινὸν γὰρ εἰ τριωβόλου μὲν οὕνεκα ὠστιζόμεσθ ' ἑκάστοτ ' ἐν τἠκκλησίᾳ , αὐτὸν δὲ τὸν Πλοῦτον παρείην | ||
| λογίζεσαι , ὑπολαμβάνεις . . ὕειν ] βρέχειν . . ἑκάστοτ ' ] διὰ παντός , διηνεκῶς , πάντοτε . |
| ἰατορίας , ὃς τήνδ ' ἄτην χωρὶς Ζηνὸς κατακηλήσει ; θαῦμ ' ἂν πόρρωθεν ἰδοίμην . Ἒ ἔ , ἐᾶτέ | ||
| ἐς τέλος μέλλοι ποεῖν . Ἀλλ ' οὔ τι τοῦτο θαῦμ ' ἔμοιγ ' , ἀλλ ' εἰ παρὼν Αἴας |
| αὐτόν : καὶ σύ , ὦ Ἑρμῆ , συνανάσπασον . Ποῦ νῦν καθεδεῖται ; μεστὰ γὰρ πάντα , ὡς ὁρᾷς | ||
| ἀνὴρ τρέφει ; Καὶ ποῦ πέος ; Ποῦ χλαῖνα ; Ποῦ Λακωνικαί ; Ἀλλ ' ὡς γυνὴ δῆτ ' ; |