καὶ ὁ Πλάτων ἐκ τῆς ἐναργείας καὶ ἐκ τῶν τελευταίων ὑπομιμνῄσκει λέγων ὅτι , ὃ μὲν ἂν ἴδωμεν σῶμα μὴ | ||
, μικροὶ δὲ ὀκτώ . δι ' ὧν δὲ αὐτοὺς ὑπομιμνῄσκει παλαιᾶς ⌈ εὐεργεσίας Γ [ εὐθεσίας ] , διὰ |
. ἀλλὰ πολλῆς ἔχει χρείαν παρασκευῆς καὶ πόνου πολλοῦ καὶ μαθημάτων . τί οὖν ; ἐλπίζεις ὅτι τὴν μεγίστην τέχνην | ||
οὖν , ὦ ξένε , αἱ μὴ τοιαῦται ἀνάγκαι τῶν μαθημάτων , θεῖαι δέ ; Δοκῶ μέν , ἃς μή |
νίκας ἢ μικροῖς ἐλαττώμασι περιέπεσε . Τῶν δ ' ἐκ προλήψεως καὶ πρὶν ἢ συμβαλεῖν ἐπινοουμένων στρατηγοῖς αἱ παρ ' | ||
περὶ τῶν ἀγαθῶν τε καὶ κακῶν , ἔτι δὲ ἀδιαφόρων προλήψεως , δεήσει λοιπὸν καὶ τῶν παρὰ τοῖς σκεπτικοῖς εἰς |
πολύανδρόν τε καὶ ἐλεύθερον , ἀπηλλαγμένον τῆς τῶν πλειόνων πραγμάτων ποικιλίας καὶ δεινότητος , οὐδὲν ἕτερον ἠσκημένον ἢ τὸ ἀνδρείως | ||
ἰχθῦς εἶναι φθεγγομένους ὁμοίως κίχλαις : καλεῖσθαι δ ' αὐτοὺς ποικιλίας . Νυμφόδωρος δ ' ὁ Συρακόσιος ἐν τοῖς Περίπλοις |
προσήσεται καὶ ἁμαρτητικῶς αὐτοῖς χρήσεται , οὕτω καὶ ὁ περὶ τἀγαθοῦ βουλευσάμενος ἢ καθόλου ἁμαρτήσεται ἢ καθ ' ἕκαστον . | ||
ἀπὸ τῆς διαφωνίας λόγῳ , ὃν ἠρώτησα ἐν τοῖς περὶ τἀγαθοῦ λελεγμένοις ἡμῖν . εἰ μέντοι καὶ μίαν εἶναι πάντες |
] ἂν [ ἑνότης ] : δύναται γὰρ ἐκ τῆς ὁμοιότητος ὑπάρχουσι διαιώνιον ἔχειν τὴν τελείαν εὐδαιμονίαν , ἐπειδήπερ οὐχ | ||
. αἱ δὲ βάλανοι καλούμενοι ἀπὸ τῆς πρὸς τὰς δρυινὰς ὁμοιότητος διαφέρουσι παρὰ τοὺς τόπους . αἱ μὲν γὰρ Αἰγύπτιαι |
Κλεάνθην , ᾧ καὶ πολλάκις ἔλεγε μόνης τῆς τῶν δογμάτων διδασκαλίας χρῄζειν , τὰς δὲ ἀποδείξεις αὐτὸς εὑρήσειν . μετενόει | ||
γὰρ ὁ τὴν εὐθεῖαν ὁδὸν γιγνώσκων μίαν οὖσαν οὐ δεῖται διδασκαλίας ἑτέρας εἰς ἔλεγχον τῶν πεπλανημένων , οὕτως ὁ τὴν |
, τόδε ἀπαντήσεται . Καὶ παραδείγματος ἕνεκεν καὶ σαφηνείας τῶν θεωρημάτων καὶ ἐπὶ προβλήματος λέξομεν : ἔστω δὲ ὁ στρατηγὸς | ||
βουλομένοις καὶ ἐπὶ τὰ μείζω τῶν τακτικῶν ἐκείνων καὶ ἀρχαίων θεωρημάτων βαθμῷ τινι προϊόντας ἐλθεῖν . Φράσεως μὲν οὖν ἀκριβοῦς |
δι ' ὀλίγων ἐφαψαίμεθα . Ἀρχὴ μὲν οὖν ἐστι τῆς μετρικῆς ὁ περὶ στοιχείων λόγος , εἶθ ' ὁ περὶ | ||
λέγει : τοῖς βουλομένοις ἐν χερσὶν ἔχειν τὰ κεφαλαιωδέστατα τῆς μετρικῆς γέγραπται τὸ βιβλίον τοῦτο . Ἤρξατο δὲ αὐτὸς ὁ |
ἀποτελέσματος ἀστέρων πρὸς τὰ ἑῷα καὶ τὰ ἑσπέρια κέντρα ἀεὶ διαθέσεως . Ἑξῆς δὲ τούτοις ὄντος τοῦ περὶ συναρμογῶν λόγου | ||
σοι σώματος ; γεύσῃ ποτὲ ἆρα τῆς φιλητικῆς καὶ στερκτικῆς διαθέσεως ; ἔσῃ ποτὲ ἆρα πλήρης καὶ ἀνενδεὴς καὶ οὐδὲν |
. . . . . . τὰ πάθη οὐ τῶν δηλουμένων . . . . . . καὶ ἡ παρά | ||
ὅτι ἐκ τοῦ τόπου οὐδὲν πλέον μανθάνωμεν ἢ μέτρα τῶν δηλουμένων . εἰ μὲν γὰρ μέλαν εἴη τὸ παρυφιστάμενον , |
σημαίνει συγχύσεως καὶ παχυτῆτος , ὅπερ ἐστὶ σωματικῶν καὶ αἰσθητῶν ἀποδείξεων , ἐκλανθάνεσθαι φιλοσοφεῖν ἐπιβαλλόμενον , νοηταῖς δὲ χρῆσθαι μᾶλλον | ||
θεῶν παισὶν ἀπιστεῖν , καίπερ ἄνευ τε εἰκότων καὶ ἀναγκαίων ἀποδείξεων λέγουσιν , ἀλλ ' ὡς οἰκεῖα φασκόντων ἀπαγγέλλειν ἑπομένους |
διὰ βρώσεως προσφερόμενον οὔτε δι ' ἐπιχρίσεως ἔξωθεν οὔτε διὰ πόσεως , ἀλλὰ πάντες διεφθείροντο τῇ χρείᾳ τῶν φαρμάκων , | ||
ὅτι οὐδὲ τοῦτο ἀποχρῶν ἐστὶν εἰς πίστιν τῆς τοῦ θερμοῦ πόσεως , ὑπηναντιοῦτό μοι τὸ ἐν τοῖς Ἀριστοφάνους Γεωργοῖς σαφῶς |
τὰ πράγματα εἴληφε τὰς ἐπιδόσεις καὶ παραδείγματα ἐπάξει νόμων τεχνῶν ἰατρικῆς κυβερνητικῆς φιλοσοφίας καὶ τῶν τοιούτων . ἕκαστα δὲ τούτων | ||
ὁρῶ καὶ ἃ εὖ ποιοῦσι τοὺς κάμνοντας ὑπὸ φαρμάκων καὶ ἰατρικῆς ἀνιστάντες : ὁ γοῦν Ἀσκληπιὸς αὐτὸς καὶ οἱ παῖδες |
, συνιστάντες αὐτὸ ἐκ τριῶν εὐθειῶν : ἀρχὴ γὰρ πάσης ζητήσεως τὸ τί σημαίνει . ὥστε ἡ μία πλειόνων δεῖξίς | ||
πρῶτον καὶ δεύτερον πρόσωπον , συνήθεις οὔσας , συνέβαινε μηδεμιᾶς ζητήσεως τυχεῖν , ἅτε δὴ τῶν μὲν ἀσυνθέτων μεταβατικῶν οὐσῶν |
ἐρώτημα ἀποκρινόμενον εἰπεῖν ἐμφρόνως : διὸ δὴ καὶ ἐμὲ τῆς ἀποκρίσεως ὑμῖν δίκαιον τὰ νῦν προσλαμβάνειν . Εὖ λέγεις . | ||
: Παλαμήδης ἐξ ἀντιβολῆς ἢ παραλογιστικῶς , νῦν δὲ ἐξ ἀποκρίσεως . Ἀτθίδα καὶ πέλαγος : γράφεται Ἀπίδα καὶ πέλαγος |
δὲ τῆς τοῦ ποταμοῦ φύσεως καὶ τῶν κατὰ τὴν χώραν ἰδιωμάτων νῦν διέξιμεν . Ὁ γὰρ Νεῖλος φέρεται μὲν ἀπὸ | ||
ὤφθη ἡ δυὰς διὰ τὸ ἀρχοειδὲς οὔπω τῶν ἀρτίου καθαρῶν ἰδιωμάτων ἐπιδεκτικὴ οὖσα οὐδὲ τῶν ὑποδιαιρέσεων . ὅτι ἐν πρώτῃ |
τῶν χρημάτων κτῆσις , πρὸς τὴν τοῦ σώματος θεραπείαν τῶν ἐνδειῶν , εἰ γοῦν ἡμῖν τοῦτο ἐκ μέσου ἀναιρεθείη , | ||
εἰσὶ , καὶ ὅτευ ὑπολειπόμεναι ἐνδεεῖς , ἔτι τε τῶν ἐνδειῶν , ἅς τε τοῖς δημιουργοῦσιν ἀναθετέον , ἅς τε |
ἔπειτα οὕτως πρᾶξαι . ἀρχὴ γὰρ τῆς ἐπὶ τῶν ἔργων τριβῆς ἡ διὰ τοῦ λόγου διδασκαλία . ιαʹ . Μέρη | ||
τὴν οὐσίαν ἐνεργοῦντα χωρεῖν , ἃ ἐκ πείρας καὶ ἀλόγου τριβῆς εὑρημένα εἰσὶν , ὡς τρωγλοδύτου καὶ λαγωοῦ δέρμα κεκαυμένον |
τί πράγματα ἔχεις ; ἢ μικρὸν ἔκδεξαι καὶ ἀχθείσης τῆς θεωρίας κάθισον εἰς τοὺς τῶν συγκλητικῶν τόπους καὶ ἡλιάζου . | ||
καὶ αὐτοὶ τὸν ἔρωτα τῆς τῶν αἰεὶ καὶ ὡσαύτως ἐχόντων θεωρίας κατὰ τὸ συνεχὲς αὔξειν πειρώμεθα μανθάνοντες μὲν τὰ ἤδη |
ποιεῖ τὰ ζῶα ἀλλ ' οἱ ἄνθρωποι ἐκ τῆς ἰδίας ὑπολήψεως ταύτην αὐτοῖς περιῆψαν τὴν αἰτίαν παντὶ δῆλον . Πόθεν | ||
ἕστηκεν ἀτρεμοῦντα , αἱ δὲ ὀχλήσεις ἐκ μόνης τῆς ἔνδον ὑπολήψεως : ἕτερον δέ , ὅτι πάντα ταῦτα , ὅσα |
καὶ οἷς οὐκ ἐλάχιστον μετεῖναι φαίημεν ἂν τῆς περὶ ταῦτα ἐμπειρίας ὁ μὲν τῶν Ἑλληνίδων μεγίστην τὴν ἐκείνου γλῶτταν εἴρηκε | ||
ὧν τὸ πρᾶγμα συνίσταται , τέχνης φημὶ καὶ ἐπιστήμης καὶ ἐμπειρίας , ἀναγκαῖον ζητῆσαι , τί ποτέ ἐστιν ἡ ῥητορική |
κατασκευασθεῖσα , δηλονότι μετ ' ἐπιμελείας τῆς πολλῆς καὶ ἐμπειρίας ἀκριβεστάτης , καὶ τῶν ἐμβαλλομένων τὴν οἰκείαν τε ἀρετὴν ἐχόντων | ||
ἑκάστη γίνεται , πολλῶν ὄντων : καὶ γὰρ ταῦτα τῆς ἀκριβεστάτης τέτευχεν ἐξεργασίας . Τίσι δὲ αὐτῶν ἐχρήσαντο πάντες οἱ |
τισιν οἵ τε ἀπὸ τῆς Ἀκαδημίας καὶ οἱ ἀπὸ τῆς σκέψεως λέγουσι , πρόδηλος καὶ ἡ κατὰ τοῦτο διαφορὰ τῶν | ||
ιʹ εἰ ἀναιρεῖ τὰ φαινόμενα ιαʹ περὶ τοῦ κριτηρίου τῆς σκέψεως ιβʹ περὶ τοῦ τέλους αὐτῆς ιγʹ περὶ τῶν ὁλοσχερῶν |
λεγομένων σωτῆρα ἐξ ἀτόπου καὶ ἀήθους διηγήσεως πρὸς τὸ τῶν εἰκότων δόγμα διασῴζειν ἡμᾶς ἐπικαλεσάμενοι πάλιν ἀρχώμεθα λέγειν . Ἡ | ||
, λέγομεν δ ' ὑμῖν , εἰ μήτε ἐκ τῶν εἰκότων μήτε ἐκ τῶν μαρτυρουμένων οὗτος νῦν ἐλέγχεται , οὐκ |
λόγου τὸ ἄγαν λαμπρὸν τῇ διακοπῇ καὶ ὑποστροφῇ . Ἔτι μεθόδου λαμπρᾶς καὶ τὸ τὰ ἔνδοξα ἐνδοξοτέρως λέγειν , ὥσπερ | ||
προσεγένετο τῷ Πλάτωνι . ἄπειροι γὰρ ἦσαν οἱ πρῴην διαλεκτικῆς μεθόδου , φημὶ δὲ διαιρέσεως καὶ ὁρισμῶν . ἔγνω οὖν |
δέξασθαι μὴ γὰρ εἶναι φύσεως ποίημα τὴν ἡμίονον , ἀλλὰ ἐπινοίας ἀνθρωπίνης καὶ τόλμης ὡς ἂν εἴποις μοιχιδίου ἐπιτέχνημα τοῦτο | ||
ἐκκλησιάσασιν Ἀθηναίων ἑλέσθαι . εὐξάμενος δὲ ταῦτα , τῆς ἀγαθῆς ἐπινοίας ἐλπίδ ' ἔχων παρὰ τῶν θεῶν , τάδ ' |
ζῴων τὸν ἄνθρωπον λόγῳ τε καὶ μεταβατικῇ φαντασίᾳ καὶ ἐννοίᾳ ἀκολουθίας , ἀλλ ' οὔ τοί γε καὶ ἐν τοῖς | ||
συνπλοκῆς ἢ διαζεύξεος ἢ αἰτίας ἢ συλλογισμοῦ ἢ ἀπορίας ἢ ἀκολουθίας ἢ τοῦ μὴ κε - χηνέναι τὴν σύνθεσις . |
τὸν λόγον ἀντιτείνοντα καὶ διϊσχυριζόμενον μὴ ἐπακολουθεῖν τῇ ἐπιθυμίᾳ . Μέλλει οὖν ἐνταῦθα δεῖξαι ὅτι ἡ ἐγκράτεια ἔχει ὑποκείμενα τὰς | ||
μεταφορικῶς καὶ καθ ' ὁμοιότητά τινα καὶ μετὰ προσθήκης . Μέλλει δεῖξαι ὅτι ἡ ἀκρασία ἡ τοῦ θυμοῦ , ἧττον |
ἑαυτῇ καὶ τὰ ἄλλα . Τίς γὰρ ἡ ἀποκλήρωσις μόνην διορισθῆναι τῶν ἐν αὐτῷ γενῶν ἢ εἰδῶν τὴν διάκρισιν , | ||
ἴσως ἂν προσήκοι τὰ ὑποκείμενα ταῖς ἐνεργείαις πρὸ τῶν ἐνεργειῶν διορισθῆναι . ταῦτα γὰρ σαφέστερα ἡμῖν τῶν ἐνεργειῶν . πρὸ |
ἢ μαθηματικῆς πρόκειται ζητῆσαι οὔτε τῆς τελείου ἐξ ἀριθμητικῆς καὶ γεωμετρίας συνεστώσης οὔτε τῆς παρὰ τοῖς περὶ Εὔδοξον καὶ Ἵππαρχον | ||
περὶ τούτων λόγος ἀστρονομίᾳ ἂν προσήκοι . Ἔκ γε μὴν γεωμετρίας γεωμέτρης , γεωμετρική γεωμετρεῖν , γεωμετρικός γεωμετρικῶς , γεωμετρικώτατα |
καὶ ἡ εὕρεσις καὶ ἡ κατασκευὴ ἐκ τῆς λύσεως τῶν ἠπορημένων ἤρτηται . ἔστι δὲ καὶ ἄλλως σαφέστερον τὸ προκείμενον | ||
αἰσθητικὸν ἅπαν σῶμα συνέστηκε . καὶ τὸ μὲν πρῶτον τῶν ἠπορημένων οὕτως εὐθύνθη τοῖς λόγοις . πότερον δὲ ἡ σὰρξ |
ὕβριν ἕνεκα τῶν πλεόντων γράψας ἀνέθηκα τὸ πινάκιον , ἵνα προδήλων ὄντων τῶν κατὰ θάλασσαν πταισμάτων , τὰς ἀκαιρίας φυλάττωνται | ||
εὐδοκίμουν . Ἄρκτου παρούσης τὰ ἴχνη ζητεῖς : ἐπὶ τῶν προδήλων . Ἀρχὴ Σκυρία : ἐπὶ τῶν εὐτελῶν . πενιχρὰ |
βιβλίον διχῇ διῄρηται καὶ περιέχει τὰ μὲν πρῶτα τὴν τῶν ἁπλουστέρων διδασκαλίαν , τουτέστι τὴν τῶν πολλαπλασίων , τὰ δὲ | ||
τῶν μὲν βαθυτέρων ἀπέχομαι ζητημά - των , τῶν δὲ ἁπλουστέρων συμμέτρως στοχάζομαι , ὥς τινος δῆθεν εἰπόντος πρὸς αὐτὸν |
ἀφθάρτου φύσεως , ἥτις ἦν θεός . τῶν δὲ νεωτέρων Στωικῶν φασί τινες τοὺς πρώτους καὶ γηγενεῖς τῶν ἀνθρώπων κατὰ | ||
ἀπὸ Θάλεω καὶ Πυθαγόρου , λέγω δὲ τοὺς μέχρι τῶν Στωικῶν καταβεβηκότας σὺν Ἡρακλείτῳ , τρεπτὴν καὶ ἀλλοιωτὴν καὶ μεταβλη |
. . . . Παρμενίδης δὲ οὐκ ἂν δόξαι τῆς διαλεκτικῆς ἀπείρως ἔχειν , ἐπείπερ πάλιν Ἀριστοτέλης τὸν γνώριμον αὐτοῦ | ||
τὰ τοιαῦτα ἄττα ἀτεχνῶς σκοτεινὰ καὶ λοξὰ ῥήματα τῆς Ἀριστοτέλους διαλεκτικῆς , τούτῳ δὲ οὐχ ἕξετε προσενεγκεῖν τι βασανιστήριον οὐδὲ |
καὶ εἰς τὰς Ἀρχύτου χρησιμευούσης τῆς τούτων τῶν πέντε φωνῶν γνώσεως : καὶ γὰρ κἀκεῖνος ἔγραψε Κατηγορίας . ἄτοπον δὲ | ||
μεγάλην τιμὴν προσάγει τῇ τέχνῃ , τὸ μετὰ εἰδήσεως καὶ γνώσεως τῶν καμνόντων εἰσιέναι τὸν ἰατρὸν καὶ ποιεῖσθαι τὴν ἐπίσκεψιν |
καὶ δογμάτων γενόμενον , οὐ μελέτης δίχα καὶ τῆς τοιαύτης ἀσκήσεως σοφὸν εὕροι γενόμενον , ἀλλὰ κἂν μάχας λέγῃ καὶ | ||
καὶ ἑτέρων συγκροτοῦντες . τὸ δὲ πλέον ἐστὶν αὐτοῖς τῆς ἀσκήσεως ἐν τῷ λέγειν ἃ μὴ δεῖ : τὸ γὰρ |
τῶν παλαιῶν πολλὰ προσθέντες οὐκ ἀληθῆ : οὐ γὰρ ἀπὸ πείρας ἀλλ ' αὐτοσχεδιάζοντες , ὅπως ἕκαστος αὐτῶν ἐκινεῖτο περί | ||
πάντα ἴσα . ποίει κολλούριον καὶ χρῶ πάνυ ὄντι διὰ πείρας . Ποιεῖ καὶ πρὸς παλαιὰ , μάλιστα δὲ ἕλκη |
ἢ περὶ ὀρθότητος ὀνομάτων , λογικός : Θεαίτητος ἢ περὶ ἐπιστήμης , πειραστικός : Σοφιστὴς ἢ περὶ τοῦ ὄντος , | ||
τῇ ποιότητι , ὅτε ἔλεγεν ὅτι πρότερον τὸ ἐπιστητὸν τῆς ἐπιστήμης , τῶν μέντοι ἀντικειμένων ἐν πάσῃ κατηγορίᾳ ἐδεήθη : |
, ὡς καὶ πρότερον ἐλέγομεν , ἀλλὰ τῆς τῶν πραγμάτων καταλήψεως ἕνεκεν . διελόμενος οὖν τὰ εἴδη τῶν προτάσεων εἴς | ||
ἁπλοπαθεῖς εἶναι , τὴν δὲ διάνοιαν ἀπὸ τῆς τῶν αἰσθητῶν καταλήψεως ἐπὶ τὴν κατάληψιν τῶν νοητῶν ἰέναι . εἰ οὖν |
φιλοσοφίᾳ : κατ ' ἔννοιαν δὲ τὴν αἵρεσιν εἶναι πρόσκλισιν δογμάτων πολλῶν πρὸς ἄλληλα συμφώνων ἢ πρὸς ἓν τέλος ἀναφερόντων | ||
ἐχόντων τὴν ἀναφοράν . ἢ οὕτως . αἵρεσίς ἐστι σύστημα δογμάτων ἀκολουθούντων ἀλλήλοις τε καὶ τοῖς φαινομένοις ἢ νομιζομένων ἀκολουθεῖν |
περὶ τὰ γράμματα πρῶτον , καὶ δεύτερον λύρας πέρι καὶ λογισμῶν , ὧν ἔφαμεν δεῖν ὅσα τε πρὸς πόλεμον καὶ | ||
ὥς φησιν Ἡρόδοτος . ἔψευσας φρενῶν : ψευσθῆναι ἐποίησας τῶν λογισμῶν ἐλπίζοντας ἀκονιτὶ πᾶσαν τὴν Ἑλλάδα αἱρήσειν καὶ μηδένα αὐτοῖς |
, τὰ ἐκείνοις ἑξῆς προσθήσομεν . καὶ τὴν ἐνέργειαν τῆς αἰσθήσεως καὶ τοῦ αἰσθητοῦ τὴν αὐτὴν μὲν καὶ μίαν εἶναι | ||
αἱ τοῦ ζῴου δυνάμεις ἀλλήλων ἔχονται : νοῦ γὰρ καὶ αἰσθήσεως ἔτι δὲ αἰσθητοῦ τριῶν ὄντων μέσον μέν ἐστιν αἴσθησις |
πηλικότητα ἐργασόμεθα . Καὶ ἔτι πρῶτος μὲν τόπος τῶν αὐξητικῶν ἐπιχειρημάτων ὁ ἀπὸ τῆς ποσότητος : ἔτι δὲ οὗτος τοιοῦτος | ||
μετὰ δὲ τὸν προσδιορισμὸν τοῦτον τὸ προκείμενον διὰ πέντε τινῶν ἐπιχειρημάτων δεῖξαι προτίθεται . καὶ ἔστι τὸ πρῶτον ἐπιχείρημα ἀπὸ |
τὴν ῥητορικὴν τέχνην οὐ μόνας ἐξαρκεῖν : ὅτι μὲν γὰρ τεχνικῆς ἔχονται θεωρίας , δηλοῖ λέγων ὡς πολλῶν ὄντων καὶ | ||
ΔΕ ΠΥΡ . Ἡ τοῦ πυρὸς κρύψις τῆς νοερᾶς καὶ τεχνικῆς ἐστι ζωῆς ἀφανὴς περίληψις , ἣν ὁ Ζεὺς ἑκὼν |
τῆς καρδίας παραδιδόασιν . ἑκάστου δὲ τούτων ἐν τῷ περὶ σφυγμῶν ἐμάθομεν τὴν διαφοράν . εἴρηται γὰρ ἐν ἐκείνοις , | ||
, χρόνιος . προστίθει δὲ τούτοις καὶ τὰ ἀπὸ τῶν σφυγμῶν καὶ τῶν στοιχείων ἁπάντων . ὥρᾳ μὲν γὰρ θέρους |
σπέρματα αὐτοῖς , ἀλλὰ καὶ δικαιοσύνης καὶ τῆς ἄλλης ἁπάσης διαίτης τε καὶ πολιτείας ἐκ θεῶν αὐτοῖς εἴη τὰ σπέρματα | ||
ὅλην τὴν νόσον ἀποθεραπεύει εἰς τὸ παντελές . τοσαῦτα περὶ διαίτης εἰρήσθω καὶ οἶμαί γε ἀρκεῖν αὐτὰ πᾶσι τοῖς εὐφρονοῦσιν |
αὐτὴν ἀναδοθῆναι ἢ πρὸ τροφῆς . πρὸς ἀναλογίαν δὲ τῆς ἕξεως καὶ ἡ διὰ τῆς αἰώρας κίνησις ἐπιτηδευέσθω , τὸ | ||
ἀρχάς , τὰ τέλη δηλονότι , οὐ γινώσκομεν ἄνευ τῆς ἕξεως τῆς ἠθικῆς ἀρετῆς : πονηρὸν γὰρ τιθέμεθα τέλος ὑπὸ |
: ταῦτα δ ' ὡς ἐν κεφαλαίοις ἡμῖν λελέχθω καὶ στοιχειωδῶς . Τὸν δὲ φυσικὸν λόγον διαιροῦσιν εἴς τε τὸν | ||
, ἢ φανερῶς εἰπεῖν ὑπὸ τεσσάρων εὐθειῶν . καλῶς καὶ στοιχειωδῶς εἴρηται : τὸ γὰρ μέλλον λέγεσθαι ἐν τοῖς θεωρήμασι |
δὶς περὶ τῶν αὐτῶν μὴ κρίνεσθαι : καὶ τῆς τούτου λύσεως : ὅτι κρίσιν εἶπε τὴν τιμωρίαν καὶ τὴν διαδικασίαν | ||
καὶ ἐπλήσθη ἀδικίας ” . ἀλλ ' ἴσως οὐ χαλεπὸν λύσεως εὐπορῆσαι τῷ μὴ σφόδρα παιδείας ἀπείρῳ . λεκτέον οὖν |
. διδόναι μὲν τοῖς μὲν ἄνευ χυμῶν πλεονεξίας δίχα συμπάσης κενώσεως : οἷς δὲ μετὰ διαπύρων ὑγρῶν ἡ βλάβη , | ||
ἢν δὲ τροφὴν μὴ λαμβάνοντι τοῦτο γίνηται , σημεῖον ὅτι κενώσεως δεῖται τὰ σώματα . πυρέσσοντι ἱδρὼς ἐπιγενόμενος μηδὲ ἐκλείπων |
: μάλιστα δὲ σεαυτὸν ἀπόδος εἰς τὴν τῶν ἀρχῶν καὶ ἀπειρίας καὶ τῶν συγγενῶν τούτοις θεωρίαν , ἔτι δὲ κριτηρίων | ||
καὶ ἐπειδὰν δικάσειε , τὰς ψήφους ἐκεῖνος ἀπέφηνε τῆς βασιλέως ἀπειρίας τὸ ἐνδέον ἀναπληρῶν , ἀλλ ' οὐκ ἤρεσκε τοῦτο |
κοινὰ τοῖς εἴδεσιν : ὡς εἰ ἀφέλοι τις ἀπὸ τῆς διαιρετικῆς καὶ τῆς ἀναλυτικῆς τὸ πρὸς τοὺς ὁρισμοὺς ἀποβλέπειν καὶ | ||
στοιχεῖα παραλαμβάνων . τῶν γὰρ λογικῶν ἁπασῶν μεθόδων ἴδιον , διαιρετικῆς λέγω καὶ ἀναλυτικῆς ὁριστικῆς τε καὶ ἀποδεικτικῆς , καθολικὰς |
' ὧν καὶ τὰ ἐγκώμια , γένους , φύσεως , ἀγωγῆς , τύχης , ἐπιτηδευμάτων , πράξεων , διαθέσεων . | ||
ἡμιολίῳ τὸ παιωνικόν . Ἄρχεται δὲ τὸ δακτυλικὸν ἀπὸ τετρασήμου ἀγωγῆς , αὔξεται δὲ μέχρι ἑκκαιδεκασήμου , ὥστε γίνεσθαι τὸν |
ἐπὶ δὲ τῶν διαιρουμένων οὐδὲν ἔστι τῶν ἀφαιρουμένων πρὸ τῆς ἀφαιρέσεως ἐνεργείᾳ . ὥστε ἀνάγκη τῶν ἄκρων ὡρισμένων τὰ μέσα | ||
ἀπὸ τῶν αἰσθητῶν καὶ μερικῶν συνηθροίσατο καὶ τὰ μαθηματικὰ ἐξ ἀφαιρέσεως . καὶ εὖ δὴ οἱ λέγοντες τὴν ψυχὴν εἶναι |
μᾶλλον μὲν λόγῳ κέχρηται ἧττον δὲ ἔργῳ ὡς ἐπὶ τῆς γραμματικῆς , ἢ μᾶλλον μὲν ἔργῳ κέχρηται ἧττον δὲ λόγῳ | ||
ἡ τέχνη , συσταίη δ ' ἂν ὁ βίος χωρὶς γραμματικῆς : αἱ δὲ οὔτε ἀναγκαῖαι οὔτε χρήσιμοι : οἷον |
φιλίας . . , . ἀντίθετον : τὸ σχῆμα τῆς φράσεως , ὡς ἡμεῖς , Ἀριστοφάνης Θεσμοφοριαζούσαις καὶ κατ ' | ||
ὁ ἐπιφανέστατος , ὃς Τύρταμος ἐλέγετο καὶ διὰ τὸ τῆς φράσεως θεσπέσιον Θεόφραστος ἐκλήθη . τὸ ἐθνικὸν Ἐρέσιος ὡς Ἐφέσιος |
δι ' ἀφαιρέσεως καταλαμβάνονται , τῆς δὲ σοφίας καὶ τῆς φυσικῆς ἐξ ἐμπειρίας αἱ ἀρχαί . ἔστι δὲ τὸ λεγόμενον | ||
ἀλόγων ζῴων . Αἱ γὰρ ἀπὸ τούτων προγνώσεις μετά τινος φυσικῆς αἰτίας γινόμεναι κατηναγκασμένα ἔχουσι τὰ ἀποτελέσματα . Ὅθεν καὶ |
ἀπόδειξις ὑγιὴς εἶναι δοκεῖ , ὅταν ἀκολουθῇ τῇ διὰ τῶν λημμάτων αὐτῆς συμπλοκῇ τὸ συμπέρασμα αὐτῆς ὡς λῆγον ἡγουμένῳ , | ||
, ὑποπτεύουσιν ἀτοπίαν , μὴ προπίπτειν κατὰ τὰς συνερωτήσεις τῶν λημμάτων , ἀλλ ' ἐπέχειν καθ ' ἕκαστον ἕως τῆς |
λεγόμενον μῆκος χωρὶς πλάτους τινὸς ἐπινοεῖν , ἐπείπερ ὄψις τῶν ἀδήλων ἐστὶ τὰ φαινόμενα , πλανώμενος ἢ τάχα κατασοφιζόμενος ἡμᾶς | ||
: ἀγωνιῶ καὶ πάνυ τετάραγμαι ἐκεῖνο ἐνθυμουμένη τῶν κεκρυμμένων καὶ ἀδήλων ἀνθρώποις πραγμάτων , εἰ ζήσονται οὗτοι σὺν ἡμῖν πολὺν |
οὔσης , κατανοήσαντά φασιν αὐτὸν ἐλαιῶν φορὰν ἐσομένην ἐκ τῆς ἀστρολογίας , ἔτι χειμῶνος ὄντος εὐπορήσαντα χρημάτων ὀλίγων ἀρραβῶνας διαδοῦναι | ||
προειρημένων κύκλων : πρὸς μέντοι γε τὴν πρώτην εἰσαγωγὴν τῆς ἀστρολογίας οὐδὲν ἀποτέλεσμα προσφερόμενοι οὐ καταγράφονται ἐν τῇ σφαίρᾳ . |
δὲ μετὰ τὸν καταρτισμὸν πρὸς ἀσφαλῆ γνῶσιν τῆς τῶν ὀστέων καταταγῆς πειράζειν τὰ φυσικὰ τῆς χειρὸς ἐνεργήματα , κάμψιν λέγω | ||
ὀφειλόντων παρατηρήσεως τυχεῖν . Ἔτι δὲ ἐπὶ τῆς τῶν πόλεων καταταγῆς τὰς μὲν παραλίους προχειρότερον ἄν τις ὑπογράφοι , τάξεώς |
ἐπὶ τῶν προσφορῶν οἱ καιροί : ὃν δὲ ἐπὶ τῶν βοηθημάτων ἔχει τὰ ἀπαιτοῦντα αἴτια , τοῦτον ἐπὶ τῶν προσφορῶν | ||
τῆϲ τοῦ παντὸϲ ϲώματοϲ κενώϲεωϲ ἢ καθάρϲεωϲ διὰ τῶν τοπικῶν βοηθημάτων βουληθείηϲ τὰϲ διαθέϲειϲ τῶν μορίων ἐκθεραπεῦϲαι , μεγάλοιϲ κακοῖϲ |
δυναστειῶν ἔτη ͵αυϘηʹ . : Σημειωτέον ὁπόσον Εὐσέβιος Ἀφρικανοῦ λείπεται ἀκριβείας ἐν τε τῇ τῶν βασιλέων ποσότητι καὶ ταῖς τῶν | ||
παρὸν ἐπιεικὲς τοῦ αὐθάδους δικαίου προκρίνοντες , πολλὰ δὲ νόμου ἀκριβείας λόγων ὀρθότητα , τοῦτον νομίζοντες θειότατον καὶ κοινότατον νόμων |
ὅλα , τὰ δὲ ἐκ μέρους , τὰ δὲ ἄχρι στοιχειώσεως παραλαμβάνειν , καὶ τὸ ἐκείνων χρήσιμον κατασχόντας ἐπὶ τὴν | ||
ἐδίδαξεν Εὐκλείδης ἐν τοῖς προηγουμένοις θεωρήμασι τοῦ ηʹ βιβλίου τῆς στοιχειώσεως . περισσωνυμούντων τοῦ ἀρτιοπερίσσου τοῦ ἀρτιάκις ἀρτίου . προστρέχει |
ψευδοδοξίαν , οἷον ἐπὶ τῶν παρὰ τοῖς γεωμέτραις καλουμένων † ψευδαρίων . οὐ γὰρ διὰ μίξιν αἰσθήσεως ψευδογραφοῦσιν . λάσιον | ||
μὴ ἀπατᾶσθαι , ὡς ὁ Εὐκλείδης διδάσκει ἡμᾶς διὰ τῶν ψευδαρίων μὴ ἀπατᾶσθαι ἐν τοῖς Θεωρήμασιν . οὕτως μὲν οὖν |
διαρρήδην . Περὶ ὧν ἡμεῖς ἐν τῇ παρασκευῇ τῆς ἰδίας πραγματείας μνησθέντες , εἰς τοῦτον ὑπερεθέμεθα τὸν καιρὸν κατὰ μέρος | ||
οὐδὲν δὲ κωλύειν λέγων ἁπάσας ταύτας κατεσκευακέναι τὸν φιλόσοφον τὰς πραγματείας ἔτι παιδευόμενον παρὰ Πλάτωνι , ψυχρὰν μὲν καὶ ἀπίθανον |
. ὥστε οὔτε ὁ διὰ τῆς διαιρέσεως οὔτε ὁ ἐξ ὑποθέσεως συλλογιζόμενος ἀνάγκην τινὰ ἐπάγει τοῦ συντίθεσθαι καὶ ἓν γίνεσθαι | ||
οὐδὲν γὰρ ἀδύνατον ἕπεται . γίνεται γὰρ συναγόμενον ἐκ τῆς ὑποθέσεως τῆς τὸ Β τινὶ τῷ Γ ὑπάρχειν λεγούσης καὶ |
σημαίνει , ὁμώνυμον εἶναι οὐ δύναται . ταῦτα δὲ περὶ διαιρέσεων καὶ συστάσεων τῶν ὁμωνύμων . ἐν οἷς καὶ ἡ | ||
τὰς ἀναγραφὰς ἢ κατὰ χρόνους εὐπαρακολουθήτους ἐκεῖνος οὐδετέραν τούτων τῶν διαιρέσεων ἐδοκίμασεν . οὔτε γὰρ τοῖς τόποις , ἐν αἷς |
ζῶντα καὶ μέχρι θανάτου κεκινδυνευκότα πολλάκις καὶ τὴν τελευτὴν τῆς προαιρέσεως ἀξίαν ἐπιθέντα τῷ βίῳ , αὐτόν τε δή που | ||
ὀγδόην βίβλον ἀντιπαρεξετάζοι τις ἀλλήλαις , οὔτε τῆς αὐτῆς ἂν προαιρέσεως δόξειεν ἀμφοτέρας ὑπάρχειν οὔτε τῆς αὐτῆς δυνάμεως . Ἡ |
σκέψεως ἐμπεφανίκαμεν , ἀκόλουθον ἡγούμεθα εἶναι καὶ τῶν παρακειμένων αὐτῇ φιλοσοφιῶν τὴν πρὸς αὐτὴν διάκρισιν συντόμως ἐπελθεῖν , ἵνα σαφέστερον | ||
, καὶ τὴν διάκρισιν τῆς σκέψεως ἀπὸ τῶν παρακειμένων αὐτῇ φιλοσοφιῶν : εἰδικὸς δὲ ἐν ᾧ πρὸς ἕκαστον μέρος τῆς |
ἔχε ἀτρέμα κατὰ σεαυτὴν καὶ ῥάπιζε τὸ κακὸν ἐξωθοῦσα τῆς διανοίας . εἰ γάρ τι τούτων ὁ σὸς πατὴρ πύθοιτο | ||
τὸν μετὰ φωνῆς τοῦ ποσοῦ εἶναι : ὁ γὰρ λόγος διανοίας ἐστὶ σημαντικός , καὶ διὰ τοῦτο σύνθετός ἐστιν ὡς |
φθάνομεν εἰρηκότες τὴν αἴσθησιν δέχεσθαι καὶ στέγειν τὰ εἴδη τῶν αἰσθητῶν ἄνευ τῆς ὕλης ἐπὶ ποσόν τινα χρόνον , τὰ | ||
οἱ ἄλλοι τύπωσιν τῆς ψυχῆς εἶναι τίθενται , συνιστάναι τῶν αἰσθητῶν τὴν κατάληψιν , καὶ διὰ τοῦτο ἀφοριζόμενος τὸ αἰσθητὸν |
[ σιν : ὁ δ ' ] οὖν Ἐπίκουρος [ δοξῶν ] κενῶν ε [ ! ! ! ! ! | ||
ἀπὸ τῶν ποιήσεων συμφέροντας καὶ ἀπολογίαν ταῦτα ὑπὲρ τῶν ἰδίων δοξῶν ποιουμένους . οὐκ ἂν δὲ ταῦτα ἐπε - πόνθεσαν |
δυσγένειαν δυνάμενον δι ' ἐπιστήμης τῶν πολλῶν καὶ δευτέρων καὶ γενητῶν εἰς ἀνεπιστημοσύνην ἰούσῃ τοῦ ἑνὸς καὶ πρεσβυτάτου καὶ ἀγενήτου | ||
, καὶ ὁ Ἀριστοτέλης δὲ αὐτὸς τὰ ὑπὲρ γένεσιν τῶν γενητῶν προτιθεμένων ἐν τῷ Περὶ ἑρμηνείας βιβλίῳ , δυνάμεως προτέραν |
λοιπὸν θάτερον τὸ τοῦ βιβλίου ἥμισυ περὶ δεκάδος ἄντικρυς ποιεῖται φυσικωτάτην αὐτὴν ἀποφαίνων καὶ τελεστικωτάτην τῶν ὄντων , οἷον εἶδός | ||
ταῦτα μὲν οὖν ταύτῃ . Μελῳδίας δὲ ὁ λόγος ἀρχὴν φυσικωτάτην καὶ πρωτίστην τὸν ἐνθουσιασμὸν δείκνυσιν . τὴν γὰρ δὴ |
πρόσεστι τούτοις τὸ λεῖον τῆς ἑρμηνείας καὶ τὸ ἀφελὲς τῆς κατασκευῆς , ὧν μάλιστα δεῖ τοῖς ὑπ ' οἰκείων προοιμιαζομένοις | ||
εἰς ἃ προσήκει οὐ δυναμένης , κατάρχειν δὲ τῆς τοιαύτης κατασκευῆς δύναται καὶ τῆς ἀπ ' ἄκρων διατεινούσης ἐπὶ τὰ |
ἀτεχνῶς τὸν κολοφῶνα ἐπιθεῖναι . τῆς τοίνυν διὰ τῶν κυνηγετῶν ὑπερβολῆς ἐν σοὶ τὸ πλεῖστον . τρέφει γὰρ ἡ Φοινίκη | ||
τοιαῦτα νοσήματα πάντα παρέσχετο . τὸ μὲν οὖν ἐκ πυρὸς ὑπερβολῆς μάλιστα νοσῆσαν σῶμα συνεχῆ καύματα καὶ πυρετοὺς ἀπεργάζεται , |
τῆς ἀντιφάσεως , ὡς οὐ κατὰ τὸ ποσὸν μόνον τῶν περιεχομένων ὑπ ' αὐτῆς πραγμάτων ἀλλὰ καὶ κατὰ τὸ σφοδρὸν | ||
ὅπερ ὠνόμασται μὲν οὕτως ἀπὸ τοῦ δύο τινῶν ἐν αὐτῷ περιεχομένων ζητημάτων ἀπὸ τῶν πρός τι τοῦ πρώτου ζητήματος ἀνακύπτειν |
αὐτῶν , τὴν ὅλην οἰκουμένην μηδὲν εἰκόνος δεηθέντα τῷ νῷ περιαθρῆσαι . Ἔστι τοίνυν κατὰ τὸ κεφαλαιῶδες ἐν μὲν τῇ | ||
ἔσται εἰς ἅπασαν τὴν γῆν ἐνιδεῖν ; πότε τὴν ὅλην περιαθρῆσαι ; πότε σμικρὰν ὑπολαβεῖν σὺν τῇ θαλάττῃ τριῶν ἢ |
γένος . ἔτι δὲ οὐδὲ πολλοῦ χρόνου δεῖ οὐδ ' ἐξετάσεως : ἐν ὀλίγῳ γὰρ χρόνῳ εὐθέως φανεραὶ γίνονται αἱ | ||
εἶπε τὰ ἐνδεχόμενα εἰπεῖν . Τούτων δὲ ἕκαστον ἐπὶ τῆς ἐξετάσεως αὐτῆς καὶ ἡμεῖς παραστήσομεν : πρὸς δὲ τούτοις δείξομεν |
τῆς ἡλικίας ἡμῶν ; ] καὶ τίς ἐστιν ἔξω τῆς καθολικῆς , οἷον νέων ἀνδρῶν γερόντων , εἰ μὴ ἄρα | ||
, οὕτω καὶ ὁ γραμματικὸς δύναται ἀπὸ ἐπιστημονικῆς τινος καὶ καθολικῆς θεωρίας ἀπαγγέλλειν , ὅτι ὁ μὲν Πέλοπος ὦμος ἐλεφάντινος |
οὐδέ γε περὶ τῶν συμβιωσάντων Ἰσοκράτει καὶ τὸν χαρακτῆρα τῆς ἑρμηνείας ἐκείνου ἐκμιμησαμένων οὐθενός , Θεοδέκτου λέγω καὶ Θεοπόμπου καὶ | ||
συγκαταθέσεις νῦν . Ταῦτα δὲ οὐδὲν ἔχουσι περινενοημένον , οὐδὲ ἑρμηνείας δεόμενον . Πρόκλος δ ' ἐν τούτοις μᾶλλον πολυλογεῖ |
μεγίστας τῶν βασιλικῶν πράξεων , καὶ τοῖς μὲν στρατοπέδοις ἔπαρχον ἐπιστῆσαι ὀρχηστήν τινα γεγονότα καὶ δημοσίᾳ ἐν τῷ Ῥωμαίων θεάτρῳ | ||
ἐνεργητικῶς ἢ παθητικῶς ἢ καὶ ἔτι μέσως . Ἔστιν οὖν ἐπιστῆσαι τὸ πρῶτον , εἰ ἐν ἅπασι τοῖς ῥήμασι σύνεστιν |
ἀλλὰ μὴν κἀκεῖνο φανερόν , ὅτι οὐκ ἐνδέχεται , μὴ δυναμένης τῆς αἰσθήσεως χωρίζειν ἕκαστον τῶν εἰρημένων , παρακολουθεῖν τε | ||
οὐκ ἀδικεῖν οἴομαι . παρὰ τοίνυν ταύτης τῆς ὅσα βούλεται δυναμένης αἰτοῦμεν οἰκεῖν μέν σε ἐκείνην καὶ παῖδας ποιεῖν , |
, τὸ ηʹ περὶ ἀποβολῆς ἢ κλεμμάτων ἢ ζημιῶν ἢ ἀρνήσεων , τὸ θʹ περὶ γάμου καὶ κοινωνίας πραγμάτων ἀγαθῶν | ||
λέγειν , διαλεχθεὶς πρότερον περὶ τῶν πρὸς ἐρώτησίν τινα γινομένων ἀρνήσεων , πότε μὲν οἷόν τε αὐτὰς συμπλεκομένας ταῖς ἐρωτήσεσι |
, καὶ τὴν νῦν οὖσαν γραφήν . ΟΡΙΚὰ παραγραφικὰ ἐξ ἀντιθέσεως : ἀλλ ' οὐκ ἠμνημονήσαμεν , φησὶ , τῆς | ||
ἀλλὰ πολὺ θαυμαστότερον ἦν ” : ἐσαφηνίσθη γὰρ διὰ τῆς ἀντιθέσεως . τάττεται καὶ ἐπὶ τοῦ ἀνυπόπτου : Εὔπολις Μαρικᾷ |
ἔχει προσεῖναι ταῖς ἐπισκέψεσι τῶν ἐπισημασιῶν καὶ ὅλως τῶν τοιούτων προρρήσεων πρῶτον μὲν στοχαζομένους τοῦ παρ ' αὐτὰς αἰτίου καὶ | ||
δ ' Ἀντίγονος ἐν τοῖς ἄλλοις καταφρονεῖν εἰωθὼς τῶν τοιούτων προρρήσεων οὐ μετρίως ἐκινήθη τότε , καταπλαγεὶς τὸ ἀξίωμα τῶν |
, ἐξ ἧς τὸ ἀμεταμέλητον ἐν τοῖς ἔργοις παραγίνεται , οἰήσεως καθαρεύειν , τὸν ἐπιστημονικὸν μεταδιώκειν βίον , τὸ σῶμα | ||
. ἡ μὲν γὰρ σύνεσις τῆς ἀγνοίας τὴν ἐκ τῆς οἰήσεως ἐγειρομένην προπέτειαν ἐκκόπτει , ἡ δὲ τῆς ἐπιστήμης κτῆσις |
, προσπίπτων ἢ λίθοις ἢ σκληροῖς βώλοις , καὶ τῆς ποιότητος τῆς γῆς ἀντιλαμβανόμενος γεῶδες τὸ ἔλαιον ποιήσει . δεῖ | ||
ἀθάνατον , ἀίδιον , ἀγέννητον . Τρίτον δὲ ἴδιον τῆς ποιότητος τὸ ἀπογεννώμενον ἐκ τοῦ πρώτου ἰδίου , τοῦ ἐπιδέχεσθαι |
θαυμάσιε , γέγραπται ἤδη ἀναμνήσεως ἕνεκεν συντόμου ἅμα καὶ διὰ σαφῶν λέξεων : τοῖς γὰρ ἐπίστασθαι σπουδαίοις ὀλίγον μέλει τῶν | ||
τῶν σαφεστέρων τὰ ἀσαφῆ πιστοῦσθαι : ἐκ γὰρ τῶν προτάσεων σαφῶν οὐσῶν καὶ ὁμολογουμένων τὸ ζητούμενον ἀσαφὲς ὂν δείκνυται . |
, συναγωνιζομένων αὐτῷ τῶν μεγίστων σκαφῶν . τοιαύτης δὲ τῆς διατάξεως γενομένης εὐχὰς ἑκάτεροι τοῖς θεοῖς ἐποιοῦντο , καθάπερ ἦν | ||
πρὸς τὴν ἐξάρχουσαν αἰτίαν καὶ αὐτῆς τῆς ἐν τῷ κόσμῳ διατάξεως : καὶ τὰ μὲν ὡς ἐστερημένα τῆς γνώσεως παραφέρεται |
μὲν πρωΐαν γενέσθαι , πεφρικὼς τὸ σκότος καὶ τὰς ἀλλοκότους φαντασίας , ὁπότε τύχοι καταδαρθών , ἅμα δὲ τῇ ἕῳ | ||
αἰσθάνεται ἑαυτοῦ . Μετὰ ταῦτ ' οὖν δῆλον / ὅτι φαντασίας τινὸς ἑαυτοῦ γενομένης αὐτῶι ϲον ! ! ἴσχει περὶ |
διαιρετικὴ ποιεῖν βούλεται , δείξομεν αὐτοὶ ἐν τῷ τῶν Ὑστέρων ἀναλυτικῶν δευτέρῳ . ὅτι δὲ μηδὲ ἡ διαίρεσις αὐτοῖς τοιοῦτόν | ||
τοῖς Ὑστέροις ἀναλυτικοῖς : τούτους γάρ φησι διὰ ἀπαιδευσίαν τῶν ἀναλυτικῶν ταῦτα λέγειν . δέδεικται γὰρ ἐν ἐκείνοις ὅτι δεῖ |
ἀληθεῖς συμφωνοῦσι λόγοι : ληψόμεθα δὲ τὰ ζητούμενα ἐκ τῆς ἐκτεθείσης διαγραφῆς : ἐν ἑκάστῳ μὲν οὖν τῆς ψυχῆς πάθει | ||
καὶ ἕξ . Τούτων προληφθέντων ἐπισκεψώμεθα ἑξῆς τὰ διὰ τῆς ἐκτεθείσης ῥήσεως ὑπὸ τοῦ Ἀριστοτέλους λεγόμενα , ἐνταῦθα μὲν πάνυ |
] τ [ ] [ ] ἑτερα [ ] [ ἐπαγωγῆς ] [ ] κα [ ] [ ] θι | ||
καὶ ὑπάρχοντα ταῖς οὐσίαις ἢ ἐκ τῶν περιεχομένων δι ' ἐπαγωγῆς ἢ ἐκ τῶν περιεχόντων διὰ συλλογισμοῦ : ὡς κατὰ |
τοῦ λόγου τὸ πρόσω περαίνειν , ὑπερβῆναί θ ' ὑπὸ περιττῆς ἡδονῆς οὐκ ἔχων . ἀτὰρ , ὦ δέσποτ ' | ||
ἐπινίκιον . μακρότερον δὲ ποιούμενος τῆς πτήσεως τὸν κύκλον ὑπὸ περιττῆς ἀπειροκαλίας ἀράχνης λανθάνει νήμασιν ἐμπλακείς , καὶ τὴν ἀράχνην |
λαμβάνεται δὲ καὶ ἀπὸ τοῦ ἐκβησομένου καὶ μόνων τῶν εὐλόγων αἰτιῶν : εἰδέναι δὲ χρὴ , ὡς καὶ τὸ ἐκβησόμενον | ||
. ἀρξώμεθα οὖν λέγειν τὰς θεραπείας ἀπὸ τῶν διὰ προκαταρκτικῶν αἰτιῶν συνισταμένων κεφαλαλγιῶν τὴν ἀρχὴν ποιούμενοι . Τὰ σημεῖα πᾶσι |
τὸ ἐκ τῆς ἐγγύτητος σφοδρόν , ταῖς δὲ μείζοσι τῆς βαρύτητος διὰ τὴν παρὰ τὸ ἀπώτερον ἔκλυσιν , ὥστε ἀντιπεπονθέναι | ||
σκοπὸς τῷ προβλήματι : τὸ δὲ εἶδος τοῦ λόγου μικτὸν βαρύτητος καὶ φιλοτιμίας : βαρύτητι μὲν χρωμένης ἐπὶ τῷ ἐγκλήματι |
τὰ δὲ ἴδια καθ ' ἕκαστον οὐκ ἔχομεν ἐκ τῆς συνηθείας , ἀλλ ' ὅμως ἅπαν γίνεται τὸ ἡρμοσμένον ἐξ | ||
οὖν ζῶντες οἰκεῖοι τούτων ἐλεινοί , τοιούτων ἀνδρῶν ἐστερημένοι καὶ συνηθείας πολλῆς καὶ φιλανθρώπου διεζευγμένοι , καὶ τὰ τῆς πατρίδος |