| σέβουσι , καὶ τά γε θέατρα ὑπ ' αὐτῶν ἐμπέπλησται ὑμνούντων τὴν ἡρωίνην ἐκείνην , ἐπεὶ τὰς ἄλλας ὑπερεπήδησε τῇ | ||
| δὶς οὖν ὑμνήθη καὶ ἐκωμάσθη , φησίν , ᾀδόντων καὶ ὑμνούντων αὐτοῦ τὴν νίκην τῶν Ἀθηναίων ἐν ταῖς τελεταῖς . |
| ἐστὶ δ ' Ἀρίων ὁ Μηθυμναῖος , ὃν ἡ ἐκκλησία δοξάζει Ἰωνᾶν τὸν μακάριον προφήτην , τοῦτον λέγουσιν ἐν Τάραντι | ||
| ἀμβροσίαν δὲ τὰς ἀτμίδας αἷς ὁ ἥλιος τρέφεται , καθὰ δοξάζει καὶ Δ . . . . , . ὅτι |
| δασεῖαν : οὕτως Ἡρωδιανὸς ἐν Ἐπιμερισμοῖς . Τὰ διὰ τοῦ ηρος παράγωγα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς ὀξύτονα διὰ τοῦ η γράφονται | ||
| , βοός βοΐδιον . Τὰ εἰς ηγος καὶ ηλος καὶ ηρος διὰ τοῦ Η γράφεται οἷον ὁδηγός , στρατηγός , |
| ἐστι Πρωταγόρας ὁ Τήιος * * * ὃς ἀλαζονεύεται μὲν ἁλιτήριος περὶ τῶν μετεώρων , τὰ δὲ χαμᾶθεν ἐσθίει . | ||
| , ὅν γ ' ἔστιν λέγειν ; ὁ Βουζύγης ἄριστος ἁλιτήριος . τί κέκραγας ὥσπερ Βουζύγης ἀδικούμενος ; ὁ νόθος |
| ἰδεῖν οὐ βούλεσθε ; ταχύ γ ' ἂν ὁ τοιοῦτος ἐνεκάλεσεν τῷ θεῷ καταπεπομφότι αὐτὸν ὡς παρ ' ἀξίαν αὐτῷ | ||
| καὶ τὴν πόλιν τὴν ἡμετέραν οἱ ἀστυγείτονες , καὶ οὐδεὶς ἐνεκάλεσεν οὔτε ξένος οὔτε ἰδιώτης τῶν παρ ' ἡμῖν οὔτε |
| ὅταν γὰρ πρὸς ταῦτα ἔχῃ μὲν μηδὲν ὅτι λέγῃ , γελᾷ δέ , αὑτοῦ καταγελάσεται καὶ ὑπὸ τῶν παρόντων αὐτὸς | ||
| , οὐδὲν οἶδεν , ὡς ἔοικεν , ἐφ ' ᾧ γελᾷ οὐδ ' ὅτι πράττει : κάλλιστα γὰρ δὴ τοῦτο |
| μὲν ἔκτεινε Μιτροβάτην τὸν ἐκ Δασκυλείου ὕπαρχον , ὅς οἱ ὠνείδισε τὰ ἐς Πολυκράτεα ἔχοντα , κατὰ δὲ τοῦ Μιτροβάτεω | ||
| τῇ κατ ' αὐτῶν ἐπιτιμήσει χρήσασθαι . καὶ οὔτε φανερῶς ὠνείδισε τὴν ῥαθυμίαν οὔτε παντελῶς ἀφῆκεν , ἀλλὰ διὰ τῆς |
| δούλων , ἐξ ὧνπερ καὶ εἴ τίς τι ἠδίκηκε , φανερώτατος ἂν εἴη , καὶ εἴ τις μὴ ἀδικοῦντα αἰτιῷτο | ||
| ὑπὸ στέρνοις ἀνδρὸς ἔδειξε νόον . ὤφελεν ὡς ἀφανὴς οὕτω φανερώτατος εἶναι καιρός : ὃς αὐξάνεται πλεῖστον ἀπ ' εὐλαβίης |
| ἐνοσφίσατο πολλὰ τοῦ δημοσίου πράγματα , καὶ ὑπ ' ἄλλων κωμῳδεῖται . τοῦτο δὲ κομψὸν καὶ οὐ πάνυ οἰκεῖον δοκεῖ | ||
| ἔμελλε φωραθήσεσθαι καὶ δώσειν δίκην ὡς κεκλοφὼς τὰ δημόσια , κωμῳδεῖται ὑπὸ τῶν ποιητῶν . εἶχε δὲ οὗτος ὁ Πάμφιλος |
| , οἷς σε δεῖ . οὐδὲν [ ] ὁ πατὴρ ἀντερεῖ [ μοι ] . τοιγαροῦν ἔγωγέ σοι ἐγγυῶ δίδωμι | ||
| τῇ σωφροσύνῃ , ἔδοξέ μοι ἀποθανεῖν : κράτιστον , οὐδεὶς ἀντερεῖ : ὡς οὐ καλῶς βουλευθεῖσιν οἷς ἐσκεψάμην , σιωπᾶν |
| , λέγοντες τὰ οὐνόματα ἕκαστος . παρεστεὼς δὲ ἄλλος ἄνω ἀγγέλλει : ὁ δὲ δεξάμενος τοὔνομα εὐχωλὴν ἐς ἕκαστον ποιέεται | ||
| τῆς Ἀσίας ἐβοήθει : ὄντι δ ' αὐτῷ ἐν Ἀμφιπόλει ἀγγέλλει Δερκυλίδας ὅτι νικῷέν τε αὖ Λακεδαιμόνιοι , καὶ αὐτῶν |
| τὸν λίθον : καὶ ὅτι ἐκ τοῦ ἐναντίου τὸ ἐναντίον ἡρμήνευκεν . . . . νυκτὶ θοῇ ἀτάλαντος ὑπώπια : | ||
| ἔμπης . καὶ μόνου δὲ τούτου τῶν ἡρώων τὸ ποτήριον ἡρμήνευκεν , ὡς τὴν Ἀχιλλέως ἀσπίδα . ἐστρατεύετο γὰρ μετ |
| Θηρικλῆς ποτε ἔτευξε κοίλης λαγόνος εὐρύνας βάθος ; ἦ που κατειδὼς τὴν γυναικείαν φύσιν ὡς οὐχὶ μικροῖς ἥδεται ποτηρίοις . | ||
| ἀρίστου βίου κατέστρεφεν . . Ὁ τὰ πέρατα τοῦ βίου κατειδὼς οἶδεν , ὡς εὐπόριστόν ἐστι τὸ τὸ ἀλγοῦν κατ |
| τριάκοντ ' ἀφ ' οὗ ὅ γ ' ἕτερος ὑμῶν πολιτεύεται , καὶ ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ πολλῶν μὲν στρατηγῶν | ||
| καί ποτε Κράτητος περιισταμένου αὐτὸν καὶ καθαπτομένου εἰς τὸ ὅτι πολιτεύεται , ἐκέλευσέ τισιν εἰς τὸ δεσμωτήριον αὐτὸν ἐμβαλεῖν : |
| πύρνον ψωμόν . πυρπολέοντας οἷον πῦρ ποιοῦντας , πυρπολουμένους . πωλεῖται συνεχῶς ἐπὶ τὸν αὐτὸν τόπον πορεύεται . ῥαδινόν λεπτόν | ||
| κοῦραι , τίς δ ' ὔμμιν ἀνὴρ ἥδιστος ἀοιδῶν ἐνθάδε πωλεῖται , καὶ τέῳ τέρπεσθε μάλιστα ; ὑμεῖς δ ' |
| ἔνεπέ μοι , φίλα . φόβος ἔχει με μή τις ἐπιδὼν κάσιν σταθέντ ' ἐπὶ φοίνιον αἷμα πήματα πήμασιν ἐξεύρηι | ||
| τῆς οἰκίας , οἷά τις γεωργὸς εὐδαίμων ἅπασαν τὴν σπορὰν ἐπιδὼν σῶον ἥμερόν τε καὶ καρποφόρον . ἔχει δ ' |
| ἀδύνατον δὲ ] τοῦτό γ ' , ὅταν [ ἦι ἀποθνήσκοντα - ] ? [ ] ? ? [ ταῦτα | ||
| θηρείων μελέων . ἀδύνατον δὲ τοῦτό γ ' ὅταν ἦι ἀποθνήσκοντα τὰ ζῶια . κέρματα θηρείων μελέων μυκτῆρσιν ἐρευνῶν , |
| συγγραφεῖς αὐτῶν ταύτην ἐξενηνόχασι τὴν ἱστορίαν , οὐδὲν ἐζητηκότες τῶν ἀναιρούντων αὐτὴν ἀδυνάτων καὶ ἀτόπων . . . , : | ||
| παρατυγχάνωσι , τὰς ὄψεις ἀποστρέφονται θεάσασθαι μὴ ὑπομένοντες , ἄλλων ἀναιρούντων : ὁ δ ' ὥσπερ ἱερεὺς | αὐτὸς κατήρχετο |
| καὶ ἱκανὸς ἀνθρώποις ὁμιλεῖν ἐστι : καὶ εἴη . Ἀνεγνώσθη Εὐναπίου Χρονικῆς ἱστορίας τῆς μετὰ Δέξιππον νέας ἐκδόσεως ἐν βιβλίοις | ||
| σαφὴς δὲ μᾶλλον οὗτος καὶ συντομώτερος , ὥσπερ ἔφημεν , Εὐναπίου : καὶ ταῖς τροπαῖς , εἰ μὴ σπάνιον , |
| τὸ ἓν οὔτε τὴν δυάδα οὔτε τὸν ἀριθμὸν κατὰ βούλησιν ἐκλαμβάνει τῶν ἀνδρῶν . οἱ μὲν γὰρ ὁρῶντες ἄμφω τὰς | ||
| . πολυνεικεῖς ] + τὸ τοῦ ἑνὸς ὄνομα εἰς ἀμφοτέρους ἐκλαμβάνει : ἀμφότεροι γὰρ ἐφιλονείκουν . ὤλοντ ' ] ἐφθάρησαν |
| γράψον . Γ πρῶτον δ ' ὅ τι πράττει Γ Σοφοκλέης Γ : γελοῖα ταῦτα : ὡς γὰρ περὶ σπουδαίων | ||
| κρίσιν κἄλεγχον αὐτοῖν τῆς τέχνης . Κἄπειτα πῶς οὐ καὶ Σοφοκλέης ἀντελάβετο τοῦ θρόνου ; Μὰ Δί ' οὐκ ἐκεῖνος |
| ' ἐ [ ἴσως ἰταμὸς εἶ : τότε λογισμόν [ εὔψυχος αρως [ ! ! ] ζῆς [ ὄνειδος αὕτη | ||
| θαρραλέος , εὐθαρσής , ἄφοβος , ἀδεής , ἀνέκπληκτος , εὔψυχος : τὸ δ ' ἴτης κοινὸν ἐφ ' ἑκατέρου |
| : ὁ πολλοῖς χαριζόμενος . χειρωναξία : πολὺ μὲν τὸ χειρῶναξ , τὸ δ ' ἔργον οὐχ οὕτως , κἂν | ||
| ὁ δὲ Ἀριστοφάνης ὧν ἕκαστος ἄρχει [ ὅθεν καὶ ὁ χειρῶναξ ] . . . . , : ἀνακτορίας δὲ |
| ὄρνιθος ἀηδοῦς ἥσει δύσμορος , ἀλλ ' ὀξυτόνους μὲν ᾠδὰς θρηνήσει , χερόπλακτοι δ ' ἐν στέρνοισι πεσοῦνται δοῦποι καὶ | ||
| ὁ κλαυθμός , ὁ υἱὸς ὁ μὴ γενόμενός μοι , θρηνήσει σῃ τὸ πρᾶγμα . . ἐγχανὼν ] κατακλαύσας ῶν |
| ἄπορον ] ἀφυῆ . σκαιὸν ] ἀπαίδευτον καὶ φαυλόνουν . σκαλαθυρμάτι ' ] μικρὰ καὶ εὐτελῆ παίγνια . ⌈ καὶ | ||
| , ἄλλ ' ἄττα πεντήκοντα . Ἀριστοφάνης Νεφέλαις : ὅστις σκαλαθυρμάτι ' ἄττα μικρὰ μανθάνων . παραλαμβάνει δὲ καὶ τὸ |
| ἀναιροῦσιν . ὁμογενῆ δὲ τὰ ζῷά εἰσιν : ὁ δὲ κωφὸς βάτραχός ἐστιν , ἀλλ ' οὐ φρῦνος θερειομένου ] | ||
| με κρῖνε , εἰ δύνασαι . εἰ δ ' οὕτως κωφὸς εἶ καὶ τυφλός , ἵνα μηδὲ τὸν Ἥφαιστον ὑπολαμβάνῃς |
| παίδων καὶ γαμηλίου τέλους ἔχους ' ἐς αἰεὶ τόνδ ' ἐπαινέσεις λόγον . ἐμὲ παθεῖν τάδε , φεῦ , ἐμὲ | ||
| ἠιτησάμην . καὶ σοῦ μέν Ἀργεῖ ' ὀνείδη καὶ Φρυγῶν ἐπαινέσεις ἀνέμοις φέρεσθαι παραδίδωμ ' : ἕπου δέ μοι πρὸς |
| ἐβόων προχειρίσασθαί με στρατηγόν . μεσούσης δὲ τῆς χειροτονίας ὁ παμπόνηρος ἀλεκτρυὼν ἀνεβόησε καὶ τὸ φάσμα ἠφανίσθη . ὅμως δ | ||
| πεποιηκὼς εἴη : οὐ μέντοι ἔφη νομίζειν οὐδ ' εἰ παμπόνηρος ἦν Δέξιππος βίᾳ χρῆναι πάσχειν αὐτόν , ἀλλὰ κριθέντα |
| , ; , . . . ἀλειπτῶν δὲ φωνὰς καὶ παιδοτριβῶν λόγους , ἑκάστοτε λεγόντων ὡς τὸ παρὰ δεῖπνον φιλολογεῖν | ||
| ἑαυτὸν γιγνώσκει , καθ ' ὅσον ἰατρός , οὐδὲ τῶν παιδοτριβῶν , καθ ' ὅσον παιδοτρίβης . Οὐκ ἔοικεν . |
| σφόδρα φοβούμεθ ' : ἂν γλαῦξ ἀνακράγηι , δεδοίκαμεν . ἀγωνίαι δόξαι φιλοτιμίαι νόμοι , ἅπαντα ταῦτ ' ἐπίθετα τῆι | ||
| | Ἀλέξανδρος δὲ πλησίον | ὁρῶν τὴν κρίσιν | ἐν ἀγωνίαι [ ] ἦν καὶ πρὸς | εὐχὰς ἐτράπη Θέτιν |
| καὶ προσετίθεσαν , οὕτως ἡ τοῦδε ἀπάτη , ἀλλ ' ἐπᾴδουσα καὶ γοητεύουσά φησι φιλόκαλον αὐτὸν εἶναι καὶ ὡς ἐπ | ||
| ἕως ἔτι ἐνδέχεται καταδεθῆναι αὐτόν . ἐπιφθύζουσα : ἐπιπτύουσα , ἐπᾴδουσα ἡσύχως . τίς μοι κακὸν ἄγαγε τοῦτο : ὡς |
| οἰκία καὶ ἔτρεφεν [ ἐν ] πολλῇ σπουδῇ θέμενος αὐτῷ Μελιτέα ὄνομα , διότι ὑπὸ μελισσῶν ἐτράφη : ὑπῆλθε γὰρ | ||
| ; Φιλωνίδην δ ' οὐ τέτοκεν ἡ μήτηρ ὄνον τὸν Μελιτέα , κοὐκ ἔπαθεν οὐδέν ; ἐπινέφελον ἴσσα ὅταν δέωμαι |
| ἀνεχόμενος οὔτε γεραιὸν προσειπεῖν καρτερῶν ὅνπερ εὐχόμην νέον ἰδεῖν . Ἥκει δὴ πάλιν ὁ Περικλῆς ἑτέραν ἡμῖν παράθεσιν προξενῶν . | ||
| ἐν τῇ γενέσει καὶ φύσει κατὰ τὴν οἰκείαν βούλησιν . Ἥκει δὴ οὖν εἰς ταὐτὸ τῷ τῆς δημιουργίας καὶ προνοίας |
| ταλαίπωρον εἶπεν αὐτόν : εἰ γὰρ καὶ πρὸς τῶν ἄλλων μισεῖται θεῶν , ἀλλ ' οὗτος συλλυπούμενος ὡς φίλος αὐτῷ | ||
| , τάδε , προσεποιεῖτο πρόφασιν καὶ μανίαν , εἰδὼς ὅτι μισεῖται παρὰ τῶν πολιτῶν . διὸ καὶ βακτηρίαν ἔχων περιῄει |
| παρέλυσε τῶν Μηδικέων νεῶν , τοῦτο δὲ αὐτοὺς τοὺς Πέρσας εἶρξε ὡς κατασκόπους δῆθεν ἐόντας . Ἐν ᾧ δὲ οὗτοι | ||
| . Θεμιστοκλῆς Ἱέρωνα ἥκοντα ἐς Ὀλυμπίαν Ὀλυμπίων ἀγομένων ἵππους ἄγοντα εἶρξε τῆς ἀγωνίας εἰπὼν τὸν μὴ μεταλαβόντα τοῦ μεγίστου τῶν |
| ἐκείνων : ἀλλὰ τὸ σύνολον καὶ τὸ σύνθετον ἅπαν τίνι γνωριεῖ ἢ αἰσθήσεται , οἷον τί ἄνθρωπος ἢ ἵππος ἢ | ||
| , ἢ τοῖς ἔργοις αὐτῆς ἐπιβάλλων ἀπὸ τούτων καὶ αὐτὴν γνωριεῖ , καθάπερ τὴν μὲν ἰατρικὴν διάθεσιν ἀπὸ τῶν ἰατρικῶς |
| τὸ πιστὸν ἔχουσιν ὅτι περιγενήσονται , διότι τοῖς κινδύνοις ὑπομένειν ἐμελέτησαν πολεμεῖν δὲ κτἑ . : καθὸ μόνοις τοῖς σώμασι | ||
| δὲ φιλοσόφοις οὐκ ἐξομοιούμεθα , ὅσοι αὐτῶν εἰς πανήγυριν λόγους ἐμελέτησαν , ἀλλὰ λόγοις ἔργα παρ ' ἡμῖν ἀκόλουθα , |
| αὐτῆς ἐκόμπαζεν : καὶ ἡμεῖς τοιαῦτα ἀπεκρινάμεθα , ἐξ ὧν εἰκάζομεν εὐφρανεῖσθαι αὐτήν . Τότε μὲν οὖν ἀπελθόντες ἐπὶ ναῦν | ||
| αἰσθήσει καὶ πάθεσι καταλαμβανόμεθα , ταῦτα δὲ μαντείαις καὶ δόξαις εἰκάζομεν , ἐν αἷς πολὺ τὸ ἀπατηλόν : καὶ ὅτι |
| ἐξεύροντο σοφίσματα σύμφορα τέχνᾳ , πάντ ' ἔμαθ ' Ἑρμείαο διδασκόμενος παρὰ παιδί Ἁρπαλύκῳ Πανοπῆι , τὸν οὐδ ' ἂν | ||
| ἐγώ φημι . ἐποίουν γοῦν καὶ τοῦτο κωλυόμενος , οὐ διδασκόμενος : ὥσπερ καὶ ἄλλα ἔστιν ἃ εἰργόμενος καὶ ὑπὸ |
| μὴ κατὰ Μειδίαν ὀρτυγοκόπον . Μόνος δ ' ἄγευστος , ἄσπλαγχνος ἐνιαυτίζομἀπλάκουντος , ἀλιβάνωτος . Ὁρᾶτε τὸ διῆρες ὑπερῷον . | ||
| ὁρᾶτε τὸ διῆρες ὑπερῷον . μόνος δ ' ἄγευστος , ἄσπλαγχνος ἐνιαυτίζομἀπλάκουντος , ἀλιβάνωτος . θαυμάζω τοι τηνδὶ πιθάκνην πότερ |
| – ] οὐριοστάτης [ ] ! ατ ? ' : εὔκερως δὲ ? βοῦς ? [ ] πρόσθιον γόνυ ? | ||
| διὰ τοῦ Ω μεγάλου γράφονται οἷον μονόκερως , ὑψίκερως , εὔκερως : ὁμοίως καὶ τὰ ἐν τῷ μέσῳ ἔχοντα τὸ |
| τὸ δοκοῦν ἡμῖν κατασκευάζειν εὐχερῶς . Ἀνασκευὴ τοίνυν ἐστὶ λόγος ἀνατρεπτικὸς τοῦ πιθανῶς προτεθέντος λόγου καὶ κατασκευὴ τοὐναντίον λόγος κατασκευαστικὸς | ||
| ὁ τοῦ σοφίσματος αὐτῶν καθέστηκεν ἔλεγχος . Δεύτερος πάλιν λόγος ἀνατρεπτικὸς τῆς ῥητορικῆς τοιοῦτός ἐστιν : εἰ ἔστιν ἡ ῥητορική |
| ἄκατον ἦρέ τις . Ἄλεξις δ ' ἐν Τοκιστῇ ἢ Καταψευδομένῳ : ἀλλ ' ἔγχεον αὐτῷ Διός γε τήνδε Σωτῆρος | ||
| . πάλιν τὴν μείζον ' ᾔτουν . Ἄλεξις Τοκιστῇ ἢ Καταψευδομένῳ : μὴ παντελῶς αὐτῷ δίδου ὑδαρῆ , κατανοεῖς ; |
| καιρὸς αἰσχρὰ καὶ διαλλάξας καλά . ὡς δὲ τὸ σύνολον εἶπαι , πάντα καιρῶι μὲν καλά ἐντι , ἐν ἀκαιρίαι | ||
| ἔφθης ] προέλαβες , ἔφθασας . φράσας ] οὕτω τελείως εἶπαι , εἰπεῖν . , φράσαι . λαβὼν ] κρατήσας |
| ; καὶ κνώδαλα πτεροῦντα καὶ πεδοστιβῆ . † καρπώματα στάζοντα κηρύσσει Κύπρις κάλωρα κωλύουσαν θωσμένειν ἔρῳ , † καὶ παρθένων | ||
| ὄλβιον πάροιθε . τῆι δὲ νῦν τύχηι βροτοῖς ἅπασι λαμπρὰ κηρύσσει μαθεῖν , τὸν εὐτυχεῖν δοκοῦντα μὴ ζηλοῦν πρὶν ἂν |
| τὸ θήραμα μαρτυρόμενοι . οἳ δὲ οὐ τοῦτον ἀλλὰ τὸν ἀνθίαν νομίζουσιν ἱερόν . τὸ δὲ αἴτιον , ἔνθα ἂν | ||
| κατακολυμβῶσι , καλοῦντες αὐτὸν ἱερὸν ἰχθύν . τὸν δ ' ἀνθίαν τινες καὶ κάλλιχθυν καλοῦσιν , ἔτι δὲ καλλιώνυμον καὶ |
| τὰ τῆς μνήμης ἄξια ἐκ τοῦ νοῦ ῥᾳδίως ἐκφεύγει . Ἅπανθ ' ὅμοια καὶ Ῥοδῶπις ἡ καλή : σημαίνει ὅτι | ||
| ἀκούων ὅστις οὐκ ὀργίζεται , πονηρίας πλείστης τεκμήριον φέρει . Ἅπανθ ' ὅς ' ὀργιζόμενος ἄνθρωπος ποιεῖ , ταῦθ ' |
| μαιόμενοι , ἤγουν ζητοῦντες , εἶπέ τις αὐτίκα ἀπὸ τῶν φθονερῶν γειτόνων κρυφίως , ὅτι τε ἐπὶ τὴν ἀκμὴν τοῦ | ||
| ἐξ Ἱέρωνος μάχην . δικαιοσύνῃ . ἐρχό - μενος . φθονερῶν . Κάπυος καὶ Ἱπποκράτους . ταράξαι καὶ λυπῆσαι . |
| χειρῶν ὡς τῇ δεξιᾷ βάλλων . περιβῆναι πεπτωκότος ὑπερασπίσαι . περιωπή τόπος ὑψηλός , ἀφ ' οὗ ἔστι περισκέψασθαι . | ||
| τὸ ἀπάτῃ εὐπρεπεῖ οὕτω πολλὴν περιωπήν : σημείωσαι περιωπήν ʃ περιωπή , ἡ φροντίς . ʃ ἀντὶ τοῦ περίσκεψιν ἢ |
| ἀναγκαῖόν ἐστι , ῥᾳδίως οἴσει τὰ προσπίπτοντα , κἂν ᾖ βαρύτατα , νομίσας δὲ ἀλλότριον ἀνηνύτῳ πιεζόμενος ἄχθει Σισύφειον τιμωρίαν | ||
| τοιαύτην αἰτίαν : εἴ τις γὰρ λάβοι τῶν σωμάτων τὰ βαρύτατα , οἷον μόλιβδον , καὶ πάλιν αὐτὰ τὰ κουφότατα |
| ' αὐτὸ τῆς ὥρας τὸ χειμέριον , ὅτε τοῖς ὀφθαλμοῖς ἄμοχθος ἡ τῶν ἰχνῶν θεωρία πρόκειται , τοῦτο μὲν τῇ | ||
| κακῶς πράσσουσιν ἡδὺ καὶ βραχὺν χρόνον λαθέσθαι τῶν παρεστώτων κακῶν ἄμοχθος γὰρ οὐδείς : ὁ δ ' ἥκιστ ' ἔχων |
| ἐκθέσει τῶν ὅρων γνωριμώτερον καὶ πιστότερον ποιῶν τὸ δεδειγμένον . Τουτέστι τοῦτο γὰρ νῦν λέγω καθόλου . τοῦ γὰρ καθόλου | ||
| λόγον . τὰ ιη ἄρα τοῦ η δὶς ἡμιόλια . Τουτέστι τὰ μήκει διπλάσια δυνάμει τετραπλάσιά εἰσιν . ἐὰν γὰρ |
| ὡσαύτως καὶ Ἀττικοί . ὁ δὲ μετὰ ταῦτα μειράκιον ἢ μεῖραξ , εἶτα νεανίσκος καὶ νεανίας , εἶτα ἀνὴρ μέσος | ||
| δρόμον μετέχειν . ἡ δὲ μετὰ ταῦτα μειράκιον , εἶτα μεῖραξ , εἶτα νεανίσκος , εἶτα νεανίας , εἶτα ἀνὴρ |
| γὰρ τὸ βοηθεῖν ὠνομάζετο , τουτέστιν ἐπὶ μάχην δραμεῖν . Βόθυνος : τόπος τις ἰδίως οὕτω καλούμενος ἐν τῇ ἱερᾷ | ||
| τῶν εἰς ων , βελτίων , καὶ ὑπερθετικὸν βέλτιστος . Βόθυνος , βάθυνός τις ὤν . Βρόχος , ὁ περιτιθέμενος |
| ὡς κύριον ἥρπασεν : καὶ γὰρ ὁ Φιλόξενος ἐκωμῳδεῖτο ὡς πόρνος . ⌈ καὶ Εὔπολις ⌈ ἐν Πόλεσιν : ἔστι | ||
| ὁ ἀναίσχυντος , ὁ ὅμοιος κυνί : κίναιδος δὲ ὁ πόρνος , ἀπὸ τοῦ κινεῖν τὰ αἰδοῖα . κίναιδος καὶ |
| ἐναντίον Ἀθηναίων ἁπάντων [ ἐν τῷ δήμῳ ] ἀπογράψας τινὰς ἀποκτείνειε [ καὶ αἴτιος γένοιτο τοῦ θανάτου ] ; οὐ | ||
| ἔλεγε τὸν μὲν Κύρου Σμέρδιν ὡς αὐτὸς ὑπὸ Καμβύσεω ἀναγκαζόμενος ἀποκτείνειε , τοὺς μάγους δὲ βασιλεύειν . Πέρσῃσι δὲ πολλὰ |
| τομάς . ὁ μὲν οὖν ἀστεῖος ἐλάλει τῇ διανοίᾳ τὰ ἀστεῖα ὄντως , ὁ δὲ φαῦλος ἑρμηνεύει ἔστιν ὅτε παγκάλως | ||
| , ὅπως ἄν τις ἐθέλῃ , τοῦτο διέξιμεν πάλιν . ἀστεῖα μὲν οὖν λέγειν ἐκ τούτου τοῦ τόπου ἔστιν , |
| ἂν ἡ παροιμία ἐπὶ τῶν ἀλλήλους ἐπὶ κακίᾳ γινωσκόντων . Ὄνῳ τὶς ἔλεγε μῦθον : ὁ δὲ τὰ ὦτα ἐκίνει | ||
| περιπεσόντων . Ὄνος λύρας ἀκούων : ἐπὶ τῶν ἀξυνέτων . Ὄνῳ τις ἔλεγε μῦθον , ὁ δὲ τὰ ὦτα ἐπέσειεν |
| καὶ τῶν ἱππέων καὶ τῶν εὐζώνων προτεταγμένων , τοῦτο οὐκέτι συνορᾷ . Μετὰ δὲ ταῦτα , φησὶ , καταπροτερουμένην τὴν | ||
| εἴρηται : τῆς γὰρ ἐπιθυμίας σβεσθείσης , ὁ λόγος ὑγιαίνων συνορᾷ τὴν ἀτοπίαν τοῦ πάθους , ᾧ ἕπεται μετάνοια . |
| ἤπειρον , οὖσαι τῶν Γηρυόνος βοῶν ἀπόγονοι . πείσει , καταπραϋνεῖ , καταπαύσει . . 〚 τεθνεὼς Κεφαλῆσι : Προσέπαιξε | ||
| ἤπειρον , οὖσαι τῶν Γηρυόνος βοῶν ἀπόγονοι . πείσει , καταπραϋνεῖ , καταπαύσει . . 〚 τεθνεὼς Κεφαλῆσι : Προσέπαιξε |
| ! ] ταύτηι τῆι διαστολῆι [ ὁ Σεσόγγωσις - ] ἐξαγγέλλει ? ? [ τὰς ] αὑτοῦ ἁμαρτίας [ ] | ||
| μὲν τὸ Σωκράτης , χωρὶς δὲ τὸ βαδίζει , καὶ ἐξαγγέλλει χωρὶς τὰ μὴ χωρίς : χωρίσας μέντοι γε αὖθις |
| , τεταρταία ὥρας γʹ εʹ , πεμπταία ὥρας δʹ , ἑκταία ὥρας δʹ ∠ ʹ δʹ κʹ , ἑβδομαία ὥρας | ||
| ψυχρεύεσθαί τις δύναται λέγων ὅτι τρίτη ἡ τρισκαιδεκαταία , ὡς ἑκταία ἑκατηβόλος σελάνα , ἑκκαιδεκαταία : ἡ γὰρ μέση οὐκ |
| ἀσυνήθη . Τῶν δὲ συνήθως εἰς ἐδωδὴν ἡμετέραν παραλαμβανομένων , παραιτητέα τὰ σκληρὰ ἢ τῇ φύσει ἢ διὰ τὴν ἡλικίαν | ||
| . ἐν δὲ ταῖς ἡλικίαις ἄχρι τεσσαρεσκαίδεκα ἐτῶν ἡ κένωσις παραιτητέα . ὥσπερ αὖ καὶ μετὰ τῶν ἑξήκοντα ἐνιαυτῶν , |
| εὗρον σημαῖνον οὕτως : μέγας μέν , ἀνόητος δὲ καὶ γυναικώδης : εἰς δὲ τοὺς ἐτυμολόγους ὁ ἀποτετμημένος τὸ αἰδοῖον | ||
| οὐ πολλοῦ χρόνου γίνεται ἄνθρωπός τε λευκὸς καὶ ἁπαλὸς καὶ γυναικώδης , ᾖδέ τε καὶ ἐκιθάριζε πολὺ κάλλιον τῶν μουσουργῶν |
| πρὸς Ἁβροκόμην τοιαῦτα ῥήματα καὶ παρούσης Ἀνθίας ἄλλην παρθένον μοι διηγῇ ; Δοῦλος μέν εἰμι ἀλλὰ συνθήκας οἶδα τηρεῖν . | ||
| , ὦ θυμέ ; ἀντὶ τοῦ διατί τὰ Ἡρακλέους νῦν διηγῇ θαύματα ἐάσας τὰ τῶν Αἰακιδῶν ; λέγε μᾶλλον περὶ |
| καὶ Πίνδαρος λέγει τίς γὰρ Ἕκτορ ' ἔσφαλε Τροίας ἄμαχον ἀστραβῆ κίονα ; ὦ δαῖμον , οἷον κίον ' ἀιστώσεις | ||
| ἅμα μάλιστα δ ' ἐκ τῶν θυρωμάτων ἐξαιροῦσιν , ὅπως ἀστραβῆ ᾖ : καὶ διὰ τοῦτο σχίζουσιν . Ἄτοπον δ |
| ὑφ ' ⌈ οὗτινος [ οὗ ] θρασύνεται ⌈ καὶ ἀλαζονεύεται οὕτως . ἔσθ ' ] τρόπος , τι , | ||
| Ἀχαιῶν γενόμενος , οὕτω καὶ Ἐπίκουρος ὡς δή τις ὢν ἀλαζονεύεται , ἑαυτόν γε ἐν τοῖς φιλοσόφοις καταριθμεῖν ἐπιχειρῶν : |
| μὲν ἄνθη καὶ ὑγρότερα τὴν φύσιν ὄντα μᾶλλον τὰ δὲ ἄμικτα καὶ ξηρὰ ἐλάττω καὶ ἀσθενέστερα , δι ' ὃ | ||
| ἐξ ἔρωτος . Ἔτι δὲ τῶν ἀγαθῶν τὰ μὲν εἶναι ἄμικτα , οἷον ἐπιστήμην , τὰ δὲ μεμιγμένα , οἷον |
| ἐφράσατ ' : οὐδ ' ἐνόησεν ἅπαντ ' ὀνομαστὶ καλέσσαι μορφώσας : οὐ γάρ κ ' ἐδυνήσατο πάντων οἰόθι κεκριμένων | ||
| οὐκ ὄντων ἀνθρώπων τέως ἐννοήσας αὐτοὺς ἀνέπλασεν , τοιαῦτα ζῷα μορφώσας καὶ διακοσμήσας ὡς εὐκίνητά τε εἴη καὶ ὀφθῆναι χαρίεντα |
| αἰσχρὸν κάκιστον . Ὃ ἂν ὁμολογήσῃς , ποίει . Ἀτυχίαν κρύπτε , ἵνα μὴ τοὺς ἐχθροὺς εὐφράνῃς . Ἀληθείας ἔχου | ||
| κόλαζε , ἀλλὰ καὶ τοὺς μέλλοντας κώλυε . . δυστυχῶν κρύπτε , ἵνα μὴ τοὺς ἐχθροὺς εὐφράνηις . Πᾶσιν ἄρεσκε |
| εὔφθαρτον , ἐπιπολαστικὸν κοιλίας , ἄτροφον . ἐρυθρῖνος εὔστομος , στατικὸς κοιλίας , σκληροπαγής , τρόφιμος , ἐντατικὸς πρὸς συνουσίας | ||
| δὲ τὸ βαρὺ καὶ τὸ κοῦφον σταθμὸς καὶ στατικὴ καὶ στατικὸς διακρίνει , τί ὂν τό τε βαρὺ καὶ τὸ |
| δ ' ἄρα οὔ , οὐδὲ πολεμική , ἡ δὲ ἀπόλεμος καὶ οὐ φιλογυμναστική ; Οἶμαι ἔγωγε . Τί δέ | ||
| κρεισσόνων [ θεῶν ] ἔρως ἄφυκτον ὄμμα προσδράκοι με . ἀπόλεμος ὅδε γ ' ὁ πόλεμος , ἄπορα πόριμος : |
| ὑπερφίαλοι κατὰ δῆμον : καί νύ τις ὧδ ' εἴπῃσι κακώτερος ἀντιβολήσας : τίς δ ' ὅδε Ναυσικάᾳ ἕπεται καλός | ||
| αἰσχυνόμενοι φάτιν ἀνδρῶν ἠδὲ γυναικῶν , μή ποτέ τις εἴπῃσι κακώτερος ἄλλος Ἀχαιῶν : ἦ πολὺ χείρονες ἄνδρες ἀμύμονος ἀνδρὸς |
| γεωμετρικός ; Πάντως δήπου , ὦ Σώκρατες . Ἦ καὶ ἀστρονομικὸς καὶ λογιστικός τε καὶ μουσικὸς καὶ ὅσα παιδείας ἔχεται | ||
| ὥστε ὁ αὐτὸς μὲν εἶναι γεωμετρικός , ὁ αὐτὸς δὲ ἀστρονομικὸς καὶ τεκτονικὸς καὶ εἴ τι τοιοῦτον , θεῷ δὲ |
| τὴν λεοντείαν δορὰν πήραν τε καὶ πώγωνα καὶ βάκτρον μέγα σιγῶν δοκεῖς μοι φρόνιμος εἶναι καὶ σοφός . τύπους γὰρ | ||
| καὶ μὴ βουλομένους , ἀλλὰ κοσμίως ἡμῖν παρατίθησι τὴν τράπεζαν σιγῶν ; Σοφοκλῆς δέ πού φησιν ὡς ἄρα τὸ πρὸς |
| πλευρῖτιϲ τὸ πάθοϲ καλέεται . χρὴ δὲ ταῦτα πάντα ἀλλήλοιϲι ξυνῳδὰ καὶ ξύμπνοα ἔμμεναι , ἀπὸ μιῆϲ αἰτίηϲ ξύμπαντα : | ||
| λόγον , μηδὲ τὸ κλάειν ἐπ ' αὐτοῖς παραιτεῖσθαι . ξυνῳδὰ δὲ τούτοις καὶ ὁ Δάμις περὶ τῶν Ἐρετριέων ἀναγέγραφεν |
| ἔστιν ναός τις καὶ στῦλος εἷς , καὶ ἐπάνω τοῦ στύλου πόλεις δεκαδύο , καὶ τούτων ἑκάστη τριάκοντα δοκοῖς ἐστεγασμένη | ||
| δὲ πάχη τῆς διαμέτρου δακτύλων Ϛʹ . εἶτα ἀπὸ τοῦ στύλου τὰ κατατεθέντα βέλη ἐναποστήσας ἀπὸ τοῦ Θ . . |
| καὶ φίλον ἐδεῖτο τῆς ὀφθαλμίας ἀπαλλάξαι . ὃ δὲ οὐχ ὑπερορᾷ οὐδὲ ἐξεφαύλισε τὸν ἄλογόν τε καὶ ἄφωνον ἰάσασθαι , | ||
| αὐτοῦ αἱ γυναῖκες , ὁ δὲ θρύπτεται πρὸς αὐτὰς καὶ ὑπερορᾷ καὶ τὰς μὲν προσίεται καὶ ἵλεώς ἐστιν , αἱ |
| τὴν ὑγείαν ἐφ ' ἑκατέρου σκόπει . Ἡ μὲν πάντων ἀδεής , ἡ δὲ πάντων ἐνδεής : ἡ μὲν εὐδαιμονίαν | ||
| τὸ τῆς παρδάλεως πάθος : ὁ δὲ κάτεισιν οὐ παντελῶς ἀδεής , ἀλλὰ ὀλίγον καταδραμὼν εἶτα ὑπέστρεψε τοῦ φόβου ἀναστείλαντος |
| πατὴρ ἑαυτὸν ἀποσφάττων . δημιουργείτω καὶ μίαν ὁ ζωγράφος γυναῖκα θρηνοῦσαν , τοῦ δυνάστου τὴν σύνοικον , καὶ καταλόγους δορυφόρων | ||
| ἐξήρπασε τὴν γυναῖκα , καὶ πρὸς βίαν ᾔσχυνε ποτνιωμένην καὶ θρηνοῦσαν . οὐδαμῆ φορητὸν εἶναι τὸν βίον ἑαυτῇ μετὰ τὴν |
| νέος , σώφρων , μνήμων , ἀνδρεῖος , μεγαλοπρεπής , εὐμαθής . Εἰ μὲν οὖν τι τούτων ἐνδεῖ ἡμῖν τῶν | ||
| . ἰδιώματα τοῦ πρὸς τὴν τῆς πόλεως ἐπιτροπὴν ἐπιτηδείου . εὐμαθής μνήμων μεγαλοπρεπής εὔχαρις φιλαλήθης δίκαιος ἀνδρεῖος σώφρων ἔμμετρος . |
| , φάγρους , ἀστακούς , παγούρους καὶ ὅσα ὀστρακόδερμα καὶ σκληρόσαρκα . ἔστωσαν δὲ τὰ ἐμβάμματα δι ' ὀξυμέλιτος . | ||
| κοχλίαι , καὶ μᾶλλον τρίσεφθοι γενόμενοι , τῶν ὀστρακοδέρμων τὰ σκληρόσαρκα , [ καὶ ] οἷον χημία , πορφύραι , |
| , τίς δὲ ἥττων | φιλανθρωπίας καὶ τοῦ κατελεῆσαι τὸν δυστυχήσαντα , ἁδρὸς ] μὲν ἐν λόγοις , ἔργα δὲ | ||
| γνωρίσας τῷ Ἀχιλλεῖ τὴν θεραπείαν εὗρε παρ ' αὐτοῦ . δυστυχήσαντα δὲ ὕστερον πεποίηκεν Εὐριπίδης ἐν δράματι πήραν ἔχοντα καὶ |
| δὲ οὐκ ἀναγέγραπται , ἀλλὰ κέρχνη . [ καὶ ἡ κολυμβὶς δὲ φαίνεται καὶ ὁ δρύοψ , καὶ ἡ ἀμπελίς | ||
| δὲ οὐκ ἀναγέγραπται , ἀλλὰ κέρχνη . [ καὶ ἡ κολυμβὶς δὲ φαίνεται καὶ ὁ δρύοψ , καὶ ἡ ἀμπελίς |
| αὐτὸς ὁ ποιητὴς καὶ ὑποκριτὴς τῶν δραμάτων : ὀκνῶν δὲ αὐτοπρόσωπος ἀγωνίζεσθαι , ἐπὶ τὰ ἀνώνυμα πρόσωπα καταφυγγάνεις , ὥσπερ | ||
| ὁ μίμαυλος , ὃς καὶ τῶν Ἰταλικῶν μίμων ἄριστος γέγονεν αὐτοπρόσωπος ὑποκριτής , ἔπαιζον γρίφους τοιούτους . ἀγροίκου τινὸς ὑπερπλησθέντος |
| καὶ τὸν Τυχίον ἐνθένδε ποιοῦσιν ὅν φησιν ὁ ποιητής ‚ σκυτοτόμων ὄχ ' ἄριστος Ὕδῃ ἔνι ‚ . προστιθέασι δὲ | ||
| ἠΰτε πύργον χάλκεον ἑπταβόειον , ὅ οἱ Τυχίος κάμε τεύχων σκυτοτόμων ὄχ ' ἄριστος Ὕλῃ ἔνι οἰκία ναίων , ὅς |
| . ἴσως , σχεδόν . ἤπουγε : πολλῷ πλέον . γηράσκω κτλ . παροιμία : γηράσκω δ ' ἀεὶ πολλὰ | ||
| γάρ σε παρέρχεται ὡς ὄναρ ἥβη . εἰ δέ τι γηράσκω τόδε που μέλι καὶ γάλα πίνω . ἁ σταφυλὶς |
| αὐλητὴς ἐγένετο μὴ πάνυ τοῖς αὐλητικοῖς ἐμμένων νόμοις , ἀλλὰ παρακινῶν : ὅθεν ἡ παροιμία . Τὸ δέ τοι κλέος | ||
| ἐπέρχεταί μοι ἔννοιά τις καὶ λόγος ἡδὺς ὑπὲρ σοῦ , παρακινῶν με λέγειν τοῦτο πρὸς σέ . ὥσπερ γὰρ ἡ |
| βίον πράγμασιν οὐκ ἀδύνατόν ἐστιν ἕνα συνετὸν ἀμείνονα εἶναι πολλῶν ἀσυνέτων , οὕτω καὶ ἐν φιλοσοφίᾳ οὐκ ἀπέοικεν ἕνα φρόνιμον | ||
| τῶν οἰκτρῶς ἀναιρουμένων . Γωνίας ἄξιος ἀνήρ : ἐπὶ τῶν ἀσυνέτων καὶ ἀπραγμόνων . Δαιδάλου ποίημα : ἐπὶ τῶν ἀκριβούντων |
| τὸ μέσον ἔστω δηλαδή . τοῦθ ' ἕτερος οὐδεὶς τῶν ὁμοτέχνων μου ποιεῖ . οὐκ οἴομ ' , οὐδ ' | ||
| , ἰσχὺς ἀσεβημάτων . ἐπεὶ καὶ τῶν θηρίων τουτωνὶ τῶν ὁμοτέχνων ὑμῖν , ὦ γύναι , τὰ πολλὰ κολάζομεν οὐδὲν |
| , τὰ ὀλισθήσαντα ὑποφθὰς πιέζει , συνάγει τὰ σκιδνάμενα , φαιδρύνει τὰ ἀπρεπῆ , κατείργει τὰ ληφθέντα , διώκει τὰ | ||
| τῶν ὅλων . χρυσὸς δὲ καὶ χρώματα τὸ πᾶν ἔργον φαιδρύνει τοῦτο . καὶ ταῦτα μὲν οὕτω πως μεμηχάνηται : |
| πρὸς ὑμᾶς τῶν τέως κεκρυμμένων ὁμολογῆσαι λόγων . διττὸν ἡμῖν ἐνοικεῖ γένος , ὦ φίλοι , διτταὶ δ ' αὐτῷ | ||
| διελόμενοι ἔχουσι , συνοικίαν καλοῦμεν , ὅπου δ ' εἷς ἐνοικεῖ , οἰκίαν . Ἐὰν δ ' εἰς ἓν δήπου |
| . . . . τοῦτον τὸν ἄνδρ ' ἢ βυβλίον διέφθορεν ἢ Πρόδικος ἢ τῶν ἀδολεσχῶν εἷς γέ τις . | ||
| ἐλεύθεραι σχεδόν . κἄπειτ ' ἀπ ' ἐκείνης τῆς θυσίας διέφθορεν αὐτὰς ξενίζους ' ἡμέραν ἐξ ἡμέρας ἀβουλία κατέχουσα πολὺν |
| καὶ ὑβρίζων μετὰ εὐνούχων καὶ γυναικῶν , καὶ διὰ τοῦτο ζηλοτυπεῖν αὐτὸν τὴν τῶν τράγων τε καὶ ὄνων εὐδαιμονίαν ; | ||
| καταλέλοιπεν . ὅρα οὖν καὶ σὺ μὴ νῦν δοκοῦσα φίλτρῳ ζηλοτυπεῖν τὸν ἄνδρα , ἐξαίφνης αὐτὸν καταλείπῃς . παρὰ τὰ |
| δικαστικὴ λέξις ἐστίν , ὡς δηλοῖ καὶ τὸ παρόν . ψαρὸς ἢ ὁ ποικίλος κατὰ τοὺς ψᾶρας , ἢ ὁ | ||
| , διὰ μέσου ἐστίν . ὠνούμενος ] ἀγοράζων . . ψαρὸς εἶδος χρώματος : ἢ ταχὺς ἀπὸ τοῦ ψαίρειν , |
| λύραν ἐνταῦθα ἀποβαλόντος ἐπὶ τῇ πηρώσει : παῖδα δὲ αὐτὸν Φιλάμμωνος καὶ Ἀργιόπης τῆς νύμφης εἶναι . τὴν δὲ Ἀργιόπην | ||
| , ἔτι δὲ καὶ τῶν πρὸ αὐτοῦ συγγραφέων , Λίνου Φιλάμμωνος Θαμύριδος Ἀμφίονος Ὀρφέως Μουσαίου Δημοδόκου Φημίου Σιβύλλης Ἐπιμενίδου τοῦ |
| . Οὐ πάνυ . Ἀλλ ' οὖν δὴ ὅμως γε μιμήσεται , οὐκ εἰδὼς περὶ ἑκάστου ὅπῃ πονηρὸν ἢ χρηστόν | ||
| σπουδῇ , εὐσχήμονά τινα ἔοικεν εὐωχίαν διηγεῖσθαι ἡμῖν , οἵαν μιμήσεται ἄν τις νοῦν ἔχων , μεταθεὶς τὰς ἡδονὰς ἀπὸ |
| Θεσσαλὸν ἢ τὸ τῆς Ἀμαζόνος μειράκιον ἤ τινα ἕτερον ἄνδρα ὀρχεῖται , νῦν δὲ ποθουμένην τε τὴν Βρισέως καὶ Φαίδραν | ||
| ἐρασμίην τρέψας θυμὸν ἐς ἥβην τερένων ἡμιόπων ὑπ ' αὐλῶν ὀρχεῖται ; εἰσὶ δ ' οἱ αὐλοὶ οὗτοι ἐλάσσονες τῶν |
| ἔχειν , καὶ πολλὰ ταῦτα τὰ οὐκ ἐμά , καὶ ἐδάκρυσα ὡς δὴ μετακεκινημένου μοι τοῦ βίου καὶ τῆς τέως | ||
| ” ] . διὰ τὴν θερμασίαν . ἀπεδάκρυσα : ⌈ ἐδάκρυσα , φησίν , ὅτι παρὰ τὸ ἔθος ἐποίησα , |
| ἔπασχεν ὑπὲρ πᾶσάν ἐστι τραγῳδίαν , καὶ οὐδεὶς ἂν εἴη μεγαλόφωνος , οὐδὲ ἡδόμενος κακοῖς , ὥστε ἐξαγγέλλειν ἀνδρὸς τοσούτου | ||
| κῆρυξ ἀντὶ τοῦ φωνητής , καὶ βριήπυος ὁ φωνητικὸς καὶ μεγαλόφωνος . ἤραρον ἥρμοσαν . ἦρι πρωΐας : “ ἀλλὰ |
| ἡγεμονίαν αὐτῷ , ὁ μὲν Ἀγησίλαος ὡς τὸ μέγιστον ἐξηπατημένος ἐφρόντιζε τί δεῖ ποιεῖν . ἐκ τούτου δὲ πρῶτον μὲν | ||
| ὕδωρ καλούμενον , ἵνα λήθη γένηταί οἱ πάντων ἃ τέως ἐφρόντιζε , καὶ ἐπὶ τῷδε ἄλλο αὖθις ὕδωρ πίνειν Μνημοσύνης |