προσεκόλλα . τίθεμαι ἐπὶ ὀνόματος παθητικῶς , ἐξ οὗ καὶ ὀνοματοθέτης : τίθεμαι καὶ τὸ κυρῶ καὶ βεβαιῶ , ἐξ | ||
τέλειον δὲ καλῶ καὶ ἀτελῆ ὡς αὐτὸς ὤν φησιν τούτων ὀνοματοθέτης . τέλειον δέ , φησίν , καλῶ τὸν μηδενὸς |
: ἐναρμόνιος ἐγγράμματος ὡς ἡ τῶν ἀνθρώπων φωνή : ἐναρμόνιος ἀγράμματος ὡς ὁ τῶν ἀνθρώπων στεναγμός : ἐναρμόνιος ἐγγράμματος ὡς | ||
τοῦ ἐμψύχου φωνῆς ἡ μέν ἐστιν ἐγγράμματος , ἡ δὲ ἀγράμματος . ἐγγράμματος μὲν ἡ τῶν ἀνθρώπων , ἀγράμματος δὲ |
τοιούτων ἀνθρώπων ὅ γε μουσικὸς ἐρῴη ἄν : εἰ δὲ ἀσύμφωνος εἴη , οὐκ ἂν ἐρῴη . Οὐκ ἄν , | ||
τρίγωνος πλευρὰ σύμφωνος καὶ ἀβλαβής ἐστιν , ἡ δὲ τετράγωνος ἀσύμφωνος καὶ ἀνώμαλος πρὸς τὴν τῶν ἀποτελεσμάτων ἔκβασιν γίνεται . |
ἄνδρα σαώσαι . , . . : οὗτος ὁ στίχος λαγαρός ἐστι . διὸ Ζηνόδοτος ἴσως μετέγραφε „ Τηλέμαχ ' | ||
νεκρῶν : ζωγρεῖ , ζῶντας θηρεύει : ζώαξ , θώραξ λαγαρός : ζῴδιον : ζωθάλμιον , τὸν βιώσιμον : ζῶμα |
πόσον , πηλίκος πηλίκη πηλίκον , πόστος πόστη πόστον , ποδαπός ποδαπή ποδαπόν : οὕτως οὖν καὶ ὁ τίς ἡ | ||
ἀνθρώποις ἢ τὸ τοῦ Σωκράτους , μηδέποτε πρὸς τὸν πυθόμενον ποδαπός ἐστιν εἰπεῖν ὅτι Ἀθηναῖος ἢ Κορίνθιος , ἀλλ ' |
μαρτυρεῖς , οἴει δὲ καθάπερ Ἀθηναίων ἡ πληθύς , ἐπειδὴ ζητητικός εἰμι τῶν πραγμάτων , ἐπιστήμονά του εἶναί με . | ||
σώματος φιλοπονῇ , φιλομαθὴς δὲ μή , μηδὲ φιλήκοος μηδὲ ζητητικός , ἀλλ ' ἐν πᾶσι τούτοις μισοπονῇ : χωλὸς |
εἶναι ἡ γενικὴ ἁλτός , ἵνα εὑρεθῇ διὰ δύο συμφώνων ἐκφερομένη : ἀλλ ' ἐπειδὴ δασυνομένης τῆς εὐθείας ἔμελλε ψιλοῦσθαι | ||
ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς ὑγιοῦς κατὰ τὸ ἀπαγγελτικὸν τῆς λέξεως ἐκφερομένη μετά τινος τῶν συνεζευγνυμένων περὶ μίαν συλλαβὴν ἤτοι κατὰ |
φάσις , προσλήψει τοῦ ρ γίνεται φράζω , ὅθεν ἡ φράσις . ἄλλως δὲ μεταληφθὲν Μακεδόνων , φησί , διαλέκτῳ | ||
ἀπέρχῃ , οὐκ ἀπέρχῃ . ἀλλ ' ὡμολογημένως λείπεται ἡ φράσις τοῦ ἤ . . . . . . . |
: Ὁπποῖόν κ ' εἴπῃσθα ἔπος , τοῖόν κ ' ἐπακούσαις . ἐὰν δ ' ὀλίγον δῷς διαφορὰν , συνίσταται | ||
: ὁπποῖόν κ ' εἴπῃσθα ἔπος , τοῖόν κ ' ἐπακούσαις . ὧν ἀντικατηγόρησάν τινες , ἐμφρόνως εἰδότες : ἄνδρ |
πάνυ σφοδρός τε καὶ τραχύς ἐστι : διὸ καὶ ἧττον ἐπιμελὴς ὁ λόγος αὐτῷ , γοργὸς μέντοι καὶ δεινὸς οὐ | ||
: καὶ ἔδοξεν ἀπὸ τοῦ λόγου εἰκάζοντί μοι τὴν πρώτην ἐπιμελὴς μὲν εἶναι σφόδρα , τὴν δὲ φύσιν ἀγεννέστερος . |
ὅτι Ἀθηναίας λέγουσιν ἀντὶ τοῦ Ἀττικάς . ὁ δὲ Φρύνιχος ἀνάττικόν φησιν εἶναι τὴν φωνὴν καὶ θαυμάζει πῶς ὁ Φερεκράτης | ||
ὅτι Ἀθηναίας λέγουσιν ἀντὶ τοῦ Ἀττικάς . ὁ δὲ Φρύνιχος ἀνάττικόν φησιν εἶναι τὴν φωνὴν καὶ θαυμάζει , πῶς ὁ |
συλλογισμῶν συνίσταται , ὁ δὲ συλλογισμός , ὡς καὶ ἡ ὀνομασία δηλοῖ , συλλογή ἐστι λόγων , ἡ δὲ ἀναλυτικὴ | ||
γὰρ ἄλλο περόνη καλεῖται . καὶ αὕτη μέν ἐστιν ἡ ὀνομασία . ἡ δὲ θέσις δήλη ἐστίν , ὅτι μεταξὺ |
βουλὴν ἑτέρῳ κατεγγυηθῆναι οἷόν τε ἦν . ἐδήχθη τε ὁ Θεοδόσιος τὸν θυμὸν καὶ δημοσίαν τὴν τῆς κόρης οὐσίαν ποιεῖ | ||
τέλους ὁ τόνος . προπερισπᾶται γὰρ παρακείμενος ὤν . ὁ Θεοδόσιος ἀπὸ τοῦ ἐῶ φησιν αὐτό : εἰ γὰρ ἦν |
ἔστι μὲν καὶ αὐτὸς τῶν εἰς ηρ , ὑπάρχει δὲ βαρύτονος , κλίνεται δὲ Πίερος μὴ φυλάττων τὸ Η καὶ | ||
μεγάλου γράφεται , καὶ διὰ τοῦ ντ κλίνεται : καὶ βαρύτονος μὲν οὖσα ἢ ὀξύτονος , τρέπει τὸ ω : |
” σκέδασον χώρισον . σκίμψαι ἐμπαγῆναι , ἐμπελασθῆναι . σκίδναται σκεδάννυται , ὅ ἐστι σκορπίζεται : ὁ δὲ Ἡλιόδωρος χωρίζεσθαι | ||
οἱ δὲ παλαιοὶ ἀντὶ τοῦ ἀντιτιθέναι . Σκορπίζεται Ἰώνων , σκεδάννυται Ἀττικῶν . Ῥέει , πλέει , ζέει Ἰακά : |
ἀγχίνους εὐπορήσει τῶν νοημάτων ἄλλως δὲ ὁ βραδύς τε καὶ ἁπλούστερος . εἰκότως οὖν καὶ τὸν περὶ τῶν ἰδεῶν λόγον | ||
καρδιακῶν σφυγμός ἐστιν ὁποῖος εἴρηται , ὁ δὲ τῶν στομαχικῶν ἁπλούστερος καὶ βραδύτερος καὶ ἀραιότερος συγκρινόμενος πρὸς τὸν τῶν καρδιακῶν |
: οἷον τοῦ ἔτυπτον ἡ μετοχὴ τύπτων οὐκ εἰς ς ὀξύτονος : τὸ τρίτον τοίνυν τῶν πληθυντικῶν ἐνδεήσει τε συλλαβῇ | ||
τύψας : ἡ μετοχὴ εἰς ς μὲν ἀλλ ' οὐκ ὀξύτονος : ἔσται τοίνυν ἐτύψαμεν ἔτυψαν . Ἑνικά . Τέτυφα |
. μετὰ κλαυμοῦ ὕβρεσι . . ὧν ] οἰμωγμάτων . ἀλεξητήριος ] ἀποσοβητής . . ἀποσοβητικός . . ἐπώνυμος ] | ||
. φερώνυμος ὅ ἐστιν αὐτὸ τοῦτο ἀλεξητήριος γένοιτο ἢ ὧν ἀλεξητήριος γένοιτο Ζεὺς ὁ ἐπώνυμος ταῖς Θήβαις . ἐπώνυμος ] |
γὰρ τῷ βασιλικῷ πότῳ Νεοπτόλεμος ὁ τραγῳδός , πρωτεύων τῇ μεγαλοφωνίᾳ καὶ τῇ δόξῃ , προστάξαντος αὐτῷ τοῦ Φιλίππου προενέγκασθαι | ||
ἀπαρχὴν καὶ τὸ προοίμιον ἀρράξας ἐπικροτήσας , κτυπήσας τουτέστι ῥητορικῇ μεγαλοφωνίᾳ ἀπαρξάμενος τρέχειν τοῖς λόγοις ὡς πτερωτὸς καὶ ταχὺς δρομεύς |
ἑτέρων ἕτερα ἐπιτιθέμενα . Πολυειδεστάτη ἐστὶ τοῦ ἐπιπλάσματος τοῦδε ἡ μεταχείρισις καὶ ἐπαρκὴς εἰς πολλά : ἤτοι γὰρ εὖ μάλα | ||
Οὐκοῦν τὰ μὲν ἐπινοήματα ἔστιν ὅτε ταὐτά , ἡ δὲ μεταχείρισις τὴν διαφορὰν ποιεῖ τοῦ λόγου . ὁρᾷς δὲ καὶ |
τῶν τέωϲ αὐτὴν ἐμποδιζόντων οὐκέτ ' ὄντων . ὁ δὲ ποιητὴϲ γράψαϲ βίβλουϲ Νεχεψὼϲ οὕτωϲ περὶ αὐτοῦ φηϲιν : “ | ||
. ἡρωϊκὸν δὲ καλεῖται τὸ μέτρον , ἐπείπερ Ὅμηροϲ ὁ ποιητὴϲ τὰϲ τῶν ἡρώων πράξειϲ διεξιὼν τούτῳ κέχρηται τῷ μέτρῳ |
λογικοί ἐσμεν , κοινός : εἰ τοῦτο , καὶ ὁ προστακτικὸς τῶν ποιητέων ἢ μὴ λόγος κοινός : εἰ τοῦτο | ||
νόμιος δὲ λέγεται τῷ ἐπ ' ἐπανορθώσει λόγος εἶναι , προστακτικὸς ὢν τῶν ὡς ἐν κοινωνίᾳ ποιητέων καὶ ἀπαγορευτικὸς τῶν |
κάλλους , ἰσχύος , αἰσθήσεως . ἔτι ἡ ἁρμονία τοῖς ἡρμοσμένοις οὐ μάχεται , ἀλλ ' ἕπεται οὕτως , ὡς | ||
. διόπερ καὶ ἁρμονιῶν κατακούει ἡ ψυχὴ καὶ χαίρει τοῖς ἡρμοσμένοις , ὡς οὖσα αὐτὴ ἁρμονία . ἔκ τε ἀριθμῶν |
ὀσφραντῶν αἰσθητήριον , ἀλλ ' ἡ ἐντὸς μαστοειδὴς τοῦ ἐγκεφάλου ἀπόφυσις , οὐδὲ τὸ οὖς ἀκουστικὸν πρῶτον , ἀλλ ' | ||
κεφαλὴ διαρθροῦται . ἔστι δὲ καὶ ἄλλη τις ταύτης ἔσωθεν ἀπόφυσις ὀξεῖα καὶ σμικρά : καλοῦσι δ ' αὐτὴν οἱ |
οἷος , τοῖος , ὁποῖος , τοιοῦτος , ἡλίκος , πηλίκος , ὅσος , τόσος , τοσοῦτος πάντα εἰσὶν ἀναφορικά | ||
λευκὸς ἢ θερμὸς καὶ τὰ τοιαῦτα , ἐν δὲ τῷ πηλίκος ; μέγας ἢ μικρός , ἐν δὲ τῷ πόσος |
] ἡ γυνή . περὶ γυναικὸς λέγει . ἀλλ ' ἐσπάθα : κατανήλισκε καὶ κατήσθιεν . διὰ τοῦτο οὐκ ἀργὸς | ||
Δημοσθένης ” ταῦτ ' ἤδη ἐσπαθᾶτο καὶ ἐδημηγορεῖτο “ . ἐσπάθα ] ἐσπατάλα , κατέκοπτε . ἂν ] ἴσως . |
κακῶς ἐπὶ τρισὶν ἀνδράσι τὰ πάντα θέμενον . . . βλάσφημος . ξυμβάσεις ποιεῖν , ἐφ ' οἷς ἂν Γάβιοι | ||
χρῶ τῷ ξύλῳ : μηδὲ ἀνῆτε : διδότω τὴν ἀξίαν βλάσφημος ὤν . τί τοῦτο ; κεκμήκατε , ὦ Ἐπίκουρε |
πλέον τι . καλῶς μὲν οὖν ὁ ἀνὴρ ἐπεστάτησεν ὡς ἐπήβολος ἄριστος τῆς γραμματικῆς τέχνης : τοῦτο δὲ μόνον ἠγνόησεν | ||
, ἐπιτυγχανούσης μὲν εἰκὼν ὁ Σωκράτης αὐτῆς οἷα τῶν πραγμάτων ἐπήβολος καὶ ἀποφαντικῶς καὶ καθόλου ἀποφαινόμενος , περὶ πάντων λέγων |
γὰρ νοῆσαι εἰ μὲν εἴη ἀπαρέμφατον περισπᾶται : ὁ δὲ εὐκτικὸς παροξύνεται : τὸ δὲ οἶκοι εἰ μὲν εἴη ὄνομα | ||
παρήσω ” . ὁ δεύτερος ἀόριστος “ πάρην ” καὶ εὐκτικὸς “ παρείην ” ἡ μετοχὴ “ ὁ παρείς . |
. στρωματόδεσμος Ἀττικοί , στρωματεύς Ἕλληνες . στασιώτης Ἀττικοί , στασιαστής Ἕλληνες . στερίφη Ἀττικοί , στερρά Ἕλληνες . σκιμαλίσαι | ||
. καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα : πολίτης , μυθίτης ὁ στασιαστής . ὅτι γὰρ ταῦτα διὰ τοῦ ι γράφεται δείκνυσιν |
μὲν , τίνος τέ ἐστιν ὁ πίναξ ἠπείρου , καὶ πόσος , καὶ ποίας περιέχει χώρας , καὶ τίνα λόγον | ||
' ἄν τις , ἡλίκα δέδωκεν , εἰ λογίσαιτο , πόσος ἂν ἦν αὐτῷ λόγος ἐπιθέντι τὴν ὀφειλομένην δίκην , |
οὐκ ἀνδρὸς γενομένου ἀλλ ' αὐλητοῦ καὶ μάγου . ὅτι Διοκλείδης μὲν ὁ Ἀβδηρίτης θαυμάζεται ἐπὶ τῇ πρὸς τὴν Ῥοδίων | ||
μὴ συλληφθείη . Ἐπαρθεὶς οὖν τοῖς τῆς πόλεως κακοῖς εἰσαγγέλλει Διοκλείδης εἰς τὴν βουλήν , φάσκων εἰδέναι τοὺς περικόψαντας τοὺς |
. ἀλλ ' ἐπειδὴ ἡ διαίρεσις τοῦ φυσιολογικοῦ καὶ θεολογικοῦ πολυσχιδής ἐστι καὶ μείζονος ἀκροάσεως δέεται , ταύτην ταῖς μείζοσι | ||
Ἀριστοφάνους . Ἡ μυγαλῆ ἐστι μὲν καὶ αὐτὴ καρχαρόδους καὶ πολυσχιδής . ὀφθαλμοὺς δὲ ἔχει μικροὺς καὶ ἀμβλεῖς , μαστοὺς |
κατέχουσι , καθοπλίζονται . Πόρος : τὸ αἰδοῖον , καὶ ὀπὴ , ὁ αὐλίσκος : πόρος ἄρσενος τὸ αἰδοῖον , | ||
κλίμακα αὐτῷ κομίζουσι στενὴν καὶ ἐλαφράν . καταβάντι δέ ἐστιν ὀπὴ μεταξὺ τοῦ τε ἐδάφους καὶ τοῦ οἰκοδομήματος : σπιθαμῶν |
σημαινομένων ἡ ῥητορικὴ καταγίνεται παραστῆσαι . ὁ τοίνυν λόγος ἐστὶ διττός , ὅ τε δημιουργικὸς καὶ ὁ καθ ' ἡμᾶς | ||
ὁ λόγος ὁ λέγων δός μοι τὸ ἥμισυ τοῦ ἔπους διττός , δυναμένων ἡμῶν ἥμισυ ἔπους νοεῖν καὶ τὸ ἥμισυ |
εἷς ἀξιόχρεως ἀντὶ πολλῶν μαρτύρων ἀρκεῖ . ἔρρωσο κύριε . Ἑπόμενον δ ' ἂν εἴη τῷ περὶ ἀνθρώπου λόγῳ διελεῖν | ||
Τό τε δίκαιόν φασι φύσει εἶναι καὶ μὴ θέσει . Ἑπόμενον δὲ τούτοις ὑπάρχειν καὶ τὸ πολιτεύεσθαι τὸν σοφὸν καὶ |
ἐκεῖνοι λαγών ἐροῦσι . τῇ δὲ τὸν λαγόν ἑνικῇ αἰτιατικῇ ἀκόλουθός ἐστιν ἡ παρὰ Σοφοκλεῖ ἐν Ἀμύκῳ σατυρικῷ πληθυντικὴ ὀνομαστική | ||
, ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις οὐκ ἐμπεσεῖται . ἡ θέσις ἀκόλουθός ἐστι τῷ βιαίῳ ὅρῳ , τοῦ μὲν ἐπαινοῦντος , |
γνῶσις τῶν ἁπλῶν φαρμάκων καὶ τῶν ἐν αὐτοῖς δυνάμεων οὕτως ἀναγκαιοτάτη καθέστηκεν , ὡς μηδ ' οἷόν τε εἶναι χωρὶς | ||
ἐχόντων τὴν ἀναφοράν : πρὸς γὰρ τὸν ἀναλυόμενον λεγόμενον τόπον ἀναγκαιοτάτη ἐστὶν ἡ τούτου γνῶσις . ὅσην δὲ ἔχει δύναμιν |
πως τὰ τῆς ἐλλείψεως ἐγένετο . ὃν γὰρ τρόπον οὐκ ἀπίθανος ἀφορμὴ ἐγένετο τῆς ἐν τρίτοις συνθέσεως , λέγω κατὰ | ||
τὴν ὑμετέραν ὀργὴν ἐκκαλέσασθαι βεβούληται . Καὶ κατηγόρηκε δωροδοκίας , ἀπίθανος ὢν πρὸς τὴν ὑποψίαν ταύτην : τὸν γὰρ ἐπὶ |
κανόνα δὲ τοιόνδε : αβαβ ββαα βααβ ββαβ ββαα βααβ αβαβ αβαα βααβ ββαβ αβαα βααβ Τρίμετρον δὲ ἀκατάληκτον τὸ | ||
λεπτὸν ἔχοις ' ἐπ ' ἀτράκτῳ λίνον κανὼν δὲ αὐτοῦ αβαβ ββαα βαβα βααβ ββαβ αβαα βαββ βαβα . Ἀπ |
ἀκατάληκτον : ὁ βʹ ποὺς ἀνάπαιστος , ὁ δὲ δʹ τρίβραχυς . Τὸ θʹ Ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἀπὸ τροχαικῆς εἰς | ||
τοῦ τροχαίου συλλαβὴ εἰς δύο βραχείας καὶ γίνεται χορεῖος ἤτοι τρίβραχυς : καλεῖται δὲ τοῦτο ἰθυφαλικόν : τὸ γʹ “ |
ἐπανόρθωσιν ὧν ἑκάστῳ δέοι τῶν φίλων , ὁπότε γνοίη , προχειρότατος , τά τε πολιτικὰ πράττειν οὐδενὸς χείρων τῶν ἀριστοκρατικῶν | ||
φιλέλληνα γενέσθαι καὶ τιμῆσαι παιδείαν ἀνδρειότατα . καὶ ὡς ἦν προχειρότατος ἐς τὰς εὐεργεσίας λέγουσι : προθυμότερον γὰρ αὐτόν φασι |
[ ] ἑορτὴ ἡμέρας [ ] ιαʹ ιβʹ ιγʹ , ἐπίσημός [ ἐστι ] δὲ ἡ ιβʹ , [ ὡς | ||
. ” τοσοῦτον ἄρα καθίκετο αὐτοῦ ἡ μίμησις τῆς ὀρχήσεως ἐπίσημός τε καὶ σαφὴς φανεῖσα . Ἡ δὲ πλείστη διατριβὴ |
, ὥστ ' εἶναι καὶ σαφὴς ἅμα τῷ μεγέθει καὶ εὐκρινής . ἔχει δὲ πολλαχοῦ καὶ μάλιστα ἐν τοῖς Δημηγορικοῖς | ||
, οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ διὰ τῶν ἄλλων γίνεται λόγος εὐκρινής . καὶ εἰσὶν ἔννοιαι μὲν εὐκρινεῖς αἱ καταστατικαὶ πᾶσαι |
ταύτῃ τῇ τῶν καιρῶν διαιρέσει , ἵνα ὁ λόγος αὐτῷ ἀνεπίφθονος γένηται . . . . περὶ δὲ ] μετέρχεται | ||
ἄσκει μέγας μὲν εἶναι παρὰ θεῷ , παρὰ δὲ ἀνθρώποις ἀνεπίφθονος . χρηστὸς ὢν εἰς τοὺς δεομένους μέγας ἂν εἴης |
δὲ αὐτὸ μὲν ὅ ἐστιν ἕκαστον ἢ ἄνωθεν διαιρετικῶς καὶ ὁριστικῶς ἢ κάτω - θεν ἀναλυτικῶς , τὰ δὲ συμβεβηκότα | ||
τρόπον τινὰ ἀποδεικτικῶς τε εἰδέναι καὶ ἀποδεικτὸν εἰδέναι , καὶ ὁριστικῶς καὶ ὁριστὸν ὡσαύτως . Καὶ ἐκ τῶν κατὰ μέρος |
θωράκιον : οἷον δρύφακτος προβεβλημένος οἰκίας . πλὴν ὁ μὲν δρύφακτος πῆγμά ἐστιν ὅμοιον ταῖς κιγκλίσι , πεπηγμένον μέντοι καὶ | ||
τάχα δὲ τῶν τοῦ δικαστηρίου μερῶν ἐστὶ καὶ κιγκλὶς καὶ δρύφακτος . ἔνιοι δ ' οἴονται καὶ ἀνάγκην σκεῦος εἶναι |
πρώτῳ , καθὸ πρῶτον : καὶ γὰρ ὁ πρῶτος νοῦς γνωστικός , ὅτι καὶ πᾶς . Ὅσον δὲ ἐπιβάλλει τοῖς | ||
τὸ κυρίως γνωστὸν ὁ νοῦς ἐστιν , ἑαυτῷ γε ὢν γνωστικός . Εἶδος γάρ , ὅτι εἰδητὸν καὶ εἰδητικόν , |
, λίθων τε ψόφῳ τῶν κελευστῶν ἀντὶ φωνῆς χρωμένων καὶ παραγωγῇ τῶν κωπῶν . ἐπεὶ δὲ ἦσαν αἱ τοῦ Εὐνόμου | ||
ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ ἑκαστάτω καὶ ἑκαστέρω ἦν ἐν συγκριτικῇ παραγωγῇ . τά γ ' οὖν προκατειλεγμένα δέδεικται ὡς εἴη |
Ἰδοὺ Ῥόδος , ἰδοὺ καὶ πήδημα : ὅτι πᾶς λόγος πέριττος ἐστίν , ἂν μὴ πρόχειρος ἡ ἀπόδειξις τοῦ πράγματος | ||
Ἰδοὺ Ῥόδος , ἰδοὺ καὶ πήδημα : ὅτι πᾶς λόγος πέριττος ἐστίν , ἂν μὴ πρόχειρος ἡ ἀπόδειξις τοῦ πράγματος |
ὁ πενόμενος ταῖς λέξεσι , πλουτῶν δὲ τοῖς ἐνθυμήμασιν : ὑφηγηματικὸς δέ ἐστιν ὁ ἔχων προσδιορισμοὺς καὶ προθεωρήματα καὶ ἐπιλογισμοὺς | ||
ὡς ὁ ὑφηγηματικός , ἀλλὰ μέσως πως . ὁ δὲ ὑφηγηματικὸς εἰς τρία διαιρεῖται : ἢ γὰρ ὑψηλός ἐστι καὶ |
τὴν κεφαλὴν , [ μετέωρος ] τῶν κεράτων τὴν φύσιν ἀλλόκοτος : οὐ γὰρ πέπηγεν αὐτῷ ταῦτα κατὰ κεφαλῆς καὶ | ||
ἐγγίζειν πολὺ τῇ πρώτῃ , ἵνα μὴ φύρσις τις καὶ ἀλλόκοτος τροπὴ παρακολουθήσῃ . Εἰ δὲ ὡς εἰκὸς συμβῇ καὶ |
χιτώνἙκτορείου χιτῶνος , ἐμὸς φίλοςἐμοῦ φίλου πρόδηλός ἐστιν ἡ ἑξῆς ἀκολουθία . τοιοῦτόν ἐστι τὸ πατὴρ δ ' ἐμὸς αὐτίκ | ||
; ἡ τοῦ ἑξῆς ὁδήγησις , τουτέστιν ἡ τοῦ νοήματος ἀκολουθία . Τί ἔστι κατὰ τοὺς ἐνυπάρχοντας ποιητικοὺς τρόπους ; |
ἥσυχα δηλονότι . ὅταν μὲν ὡς ἐπίρρημα κέηται , ὀφείλομεν προπερισπώμενον ποιεῖν : ὅταν δὲ προστακτικῶς ἐκδιδῶται , ὡς μακρῶν | ||
Τὸ δὲ εἴθε καὶ αἴθε παροξύνεται . τὸ χαμάζε δὲ προπερισπώμενον εὗρον , ἀλλ ' ἡ συνήθεια παροξύνει . Τὰ |
ἡμίφωνον ὑγρὸν καὶ προτάσσεται φωνηέντων ἐν συλλαβῇ καὶ ὑποτάσσεται : προτάσσεται , ὁπότε καὶ τὰ τούτοις ὅμοια γράφομεν : ὑποτάσσεται | ||
θηλυκὸν καὶ οὐδέτερον : καὶ ἀρσενικὸν μὲν οὖν ἐστιν οὗ προτάσσεται κατ ' εὐθεῖαν καὶ ἑνικὴν πτῶσιν ἄρθρον τὸ ὁ |
ὃς μόνος ἐδύνατο βουληθεὶς ὥρᾳ μιᾷ τὴν ὀχλοκρατίαν καθελεῖν , προσποιουμένου ἅ τε ἑώρα μὴ ὁρᾶν καὶ ὧν ἤκουε μὴ | ||
. Πρὸς σῆμα μητρυιᾶς κλαίει : ἐπὶ τοῦ ἀφροντίστου ἢ προσποιουμένου . Πράσου φύλλῳ τὸ τῶν ἐρώντων βαλάντιον δέδεται : |
' οὗτος ἁνὴρ τοῦτ ' ἐτόλμησεν λέγειν , εἰ μὴ ξυνωμότης τις ἦν . ἀλλ ' ἐκ τούτων ὥρα τινά | ||
Γ λύκους ⌈ καλεῖ [ λέγει Γ ] . Γ ξυνωμότης : προδότης . ⌈ τοῦτο δὲ Γ ὡς ἐπὶ |
τυγχάνεις καὶ κρατὴρ ἡδὺς τῶν ὕμνων : ἀντὶ τοῦ , μουσικώτατος γὰρ εἶ . Αἰνέα : Αἰνέας ὁ τοῦ χοροῦ | ||
ἐπώνυμον αὐτοῦ λόγον ἔχων ἀναφανήσεται . ὅ γε μὴν δώδεκα μουσικώτατος ἀριθμῶν : τῶν γὰρ πρὸ αὐτοῦ πάντων οὐδεὶς πρὸς |
αὐτὴν ὡς τὴν ἀρχὴν ἀπολελωκότα διαφθαρείη τε καὶ μαρανθείη . Ὁδ ' ἐφ ' ἥπατι κακῶς διατεθέντι λεγόμενος τεταρταῖος κατ | ||
αὐτὴν ὡς τὴν ἀρχὴν ἀπολελωκότα διαφθαρείη τε καὶ μαρανθείη . Ὁδ ' ἐφ ' ἥπατι κακῶς διατεθέντι λεγόμενος τεταρταῖος κατ |
εἰς εὐθὺ πετομένην : “ δεύτερος αὖτ ' Ἀχιλλεὺς μελίην ἰθυπτίωνα . ” ἶθαρ εὐθέως . τινὲς δὲ διὰ τῆς | ||
ἐίσην . ἡ διπλῆ περιεστιγμένη ὅτι Ζηνόδοτος ἐποίησεν οὕτως μελίην ἰθυπτίωνα ἀσπίδα νύξ ' ἐς χαλκὸν ἀμύμονος Αἰνείαο . οὐκ |
περιπνευμονίας καὶ πλευρίτιδος . Γάλα τὸ μὲν ὀροῦ πλεῖστον ἔχον ἀκινδυνότατόν ἐστι , κἂν διὰ παντὸς αὐτῷ τις χρῷτο : | ||
περιπνευμονίας καὶ πλευρίτιδος . Γάλα τὸ μὲν ὀροῦ πλεῖστον ἔχον ἀκινδυνότατόν ἐστι , κἂν διὰ παντὸς αὐτῷ τις χρῷτο : |
, τυρβασίαν δ ' ἐκάλουν τὸ ὄρχημα τὸ διθυραμβικόν , μιμητικὴν δὲ δι ' ἧς ἐμιμοῦντο τοὺς ἐπὶ τῇ κλοπῇ | ||
καὶ ζωγραφεῖν καὶ ζῷα ποιεῖν : ἐρεῖς δὲ τὴν τέχνην μιμητικὴν ζῴων , ποιητικήν , ὁμοιωτικήν , καὶ τὸν ἄνδρα |
γενικῆς συνοίχεται καὶ τὰ τῆς ἐπικρατήσεως . Ἔστιν οὖν ἡ προκειμένη συζυγία τῶν ῥημάτων τοιαύτη . κτῆμα τῶν βασιλέων οἱ | ||
ὄν : ὅθεν καὶ περὶ τὴν τούτου θεωρίαν ἐστὶν ἡ προκειμένη ἐπιστήμη , πρώτη τε οὖσα πασῶν ἐπιστημῶν καὶ κυριωτάτη |
προσταχθέντα ἀποτελεῖν . Τούτων δὴ προρρηθέντων , ἑξῆς ἂν γίγνοιτο ἔμμετρος ἔπαινος θήρας καὶ ψόγος , ἥτις μὲν βελτίους ἀποτελεῖ | ||
καὶ ὕβρισεν αὐτόν . ἦν δὲ ἡ ὕβρις ἡ λεχθεῖσα ἔμμετρος στίχος : καὶ τῆς ἁρμονίας τοῦ λόγου τῆς γραὸς |
ἥλην . ἀφ ' οὗ τὸ ἐάλην , παράκειται , μετοχὴ ἀλεὶς , ὡς ἐνύγην νυγείς . τὸ δὲ ἀλῶ | ||
τοῦ ῥήματος : μετέχει γὰρ καὶ ἀμφοτέρων , διὸ καὶ μετοχὴ ὀνομάζεται , καθόσον γὰρ ἐπιδέχεται ἡ μετοχὴ γένη καὶ |
τόπου ἐμβολὴ ἐξ ὀνόματος , καθόλου , ὅρκος . Καὶ εἰρωνεία μέν ἐστι τὸ διὰ τοῦ ἐναντίου τὸ ἐναντίον σημαῖνον | ||
, εἰρωνεία , διαπόρησις , διασυρμός , ἀποστροφή . τούτων εἰρωνεία μέν ἐστι λόγος ἐναντίος οἷς ἐνθυμούμεθα , κατ ' |
τὰς φωνὰς τήρησις . . κατορθοῦται πᾶσα διάλεκτος , πᾶς σχηματισμὸς συντείνων εἰς Ἑλληνικὴν παράδοσιν ἀναγνωσμάτων , ἧς οὐδὲ κατ | ||
τοῦ ἀστέρος μεσουρανήσαντος εὐθὺς ὁ ἥλιος καταδύνῃ . ἔνατός ἐστιν σχηματισμὸς ὁ καλούμενος ὀψινὸς λίψ , ὅταν ὁ ἀστὴρ σὺν |
ἐν παντὶ γὰρ πράγματι ὁ σπουδαῖος κρίνει ἕκαστα ὀρθῶς καὶ κανών ἐστι τῆς ἑκάστου φύσεως : καθ ' ἑκάστην γὰρ | ||
κείσθω τοίνυν ἡμῖν τὸ εὐκρατότατον σῶμα τῆς τῶν φαρμάκων δυνάμεως κανών , καὶ τὸ μὲν ὁμοίαν τῇ τούτου κράσει θερμασίαν |
ὡς διάφορος οὐδ ' ὡς ἀδικούμενος , ἀλλ ' ὡς οἰκειότατος πάντων τὴν πρὸς ἐμὲ δίκην αὐτῷ συνηγωνίζετο . κἀμὲ | ||
καρπόν , ὁσιότητα , τίκτει . τόπος δ ' ἐστὶν οἰκειότατος τῷ φυτῷ τὸ φρέαρ , ὃ κέκληται ὅρκος , |
τοῦτ ' ἔστιν , ἦν θ ' ὁ γρῖφος ἐνταῦθα ῥέπων . καὶ τοῦτο μὲν δὴ κἄστι συγγνώμην ἔχον : | ||
τοῦτ ' ἔστιν , ἦν θ ' ὁ γρῖφος ἐνταῦθα ῥέπων . καὶ τοῦτο μὲν δὴ κἄστι συγγνώμην ἔχον : |
, τὰς παρειὰς φιλέονται . Ἢν δὲ πολλῷ ᾖ οὕτερος ἀγεννέστερος , προσπίπτων προσκυνέει τὸν ἕτερον . Τιμῶσι δὲ ἐκ | ||
μακρᾶς ἄρχηται , τροχαῖος , καὶ ἔστι μαλακώτερος θατέρου καὶ ἀγεννέστερος : παράδειγμα δὲ τοῦ μὲν προτέρου τοιόνδε ἐπὶ σχολῇ |
μέτα ἵππου τε πάσης καὶ ἁρμάτων τετραόρων καὶ προστάταισι καὶ παραστάταις ὁμοῦ , ἦν φρικτὸς ἀνδρῶν ἐκτεταγμένων ὄχλος . πεζοὶ | ||
ὑγροὶ καὶ θερμοὶ , συνεργοὶ τῇ πέψει τοῦ ἐν τοῖς παραστάταις σπέρματος . νθʹ . Παραστάται εἰσὶν οἱ συγκείμενοι ἐκ |
. . . . , ὁ δ ' ὥσπερ ἀγαθὸς δρομεὺς μεθ ' ὁμοίας τῆς γνώμης , μᾶλλον δέ , | ||
κατὰ δύναμιν φυσικὴν ἢ ἀδυναμίαν . ἐὰν δὲ πύκτης ἢ δρομεὺς ἐνεργείᾳ ᾖ , οὐκέτι κατὰ δύναμιν φυσικὴν ἢ ἀδυναμίαν |
εὐτελείαι εἰς παροιμίαν κεῖται τὴν λέγουσαν Ἴκκου δεῖπνον ἐπὶ τῶν ἀπερίττως δειπνούντων . . . . Ἴκκος . . . | ||
συνησκη - μένος , τὸ δὲ ἀφελείᾳ λόγου βραχέως καὶ ἀπερίττως ῥηθὲν τοῦ μὲν εἰπόντος ἀπόφθεγμα γίνεται , τοῦ δὲ |
ἐς μάχην ; ἀσφαλὴς γάρ ἐστ ' ἀμείνων ἢ θρασὺς στρατηλάτης . κομπὸς εἶ σπονδαῖς πεποιθώς , αἵ σε σώιζουσιν | ||
φόνον , σύ τ ' ἀντὶ πατρός , Αἰγιαλεῦ , στρατηλάτης νέος κατάστας παῖς τ ' ἀπ ' Αἰτωλῶν μολὼν |
: καὶ γὰρ σώματος ζωὴ κίνησις . Εἰ οὖν καὶ τοπική , ὡς δυνήσεται κινήσεται καὶ οὐχ ὡς ψυχὴ μόνον | ||
, οἷον ἀλλ ' ἀποκήρυκτος εἶ , καὶ καταδρομὴ ἐνταῦθα τοπική : ὁ δὲ , ἀλλ ' ἐπέμεινα τῇ νηΐ |
ἰχθύ . Ὅταν τοίνυν εἰς υς ὀξύτονον εὕρῃς ὄνομα , ἐρεύνα μοι τοῦτο καὶ εἰ μὲν δύνασαι ἐκ τούτου καὶ | ||
ἡ πρό πρόθεσις . διακίνει ] ὀξὺν ποίει ) , ἐρεύνα , ἐξέταζε , στρέφε . , διαβίβαζε . τὸν |
τῆς συντάξεως πολλάκις ἀποβάλλει τὸ ν δι ' εὐφωνίαν , ἄεισον ἄμμι τὰν ἰόκολπον : αἰ δέ κ ' ἄμμι | ||
ἀκούσας . ἀλλ ' ἄγε δὴ μετάβηθι καὶ ἵππου κόσμον ἄεισον δουρατέου , τὸν Ἐπειὸς ἐποίησεν σὺν Ἀθήνῃ , ὅν |
τὸν σύνδεσμον , διὰ δὲ τὴν ἐπακολουθήσασαν ἀντιδιαστολήν . . Ἀνάπαλιν οὖν ὁ ἕνεκα σύνδεσμος , φερόμενος πάντοτε ἐπὶ γενικήν | ||
. ἐλάττων ἄρα ἡ ὑπὸ ΒΑΓ τῆς ὑπὸ ΒΑΕ . Ἀνάπαλιν ἄρα . , ] ἐπειδὴ εἶπεν : ἀνάπαλιν ἄρα |
: τελικὰ ἀρσενικῶν ὀνομάτων ἀνεπεκτάτων κοινῶν κατ ' εὐθεῖαν καὶ ἑνικὴν πτῶσίν εἰσι πέντε , ν ξ ρ ς ψ | ||
τὸ κρέας . . . . προσέθηκα δὲ κατὰ τὴν ἑνικὴν εὐθεῖαν ἐν χρήσει Ἑλλήνων , ἐπεὶ παρὰ Ἑκαταίωι ἐστὶ |
αὐτοῦ τέσσαρα , κανόνα δὲ τοιόνδε : αβαβ ββαα βααβ ββαβ ββαα βααβ αβαβ αβαα βααβ ββαβ αβαα βααβ Τρίμετρον | ||
: αβαβ ββαα βααβ ββαβ ββαα βααβ αβαβ αβαα βααβ ββαβ αβαα βααβ Τρίμετρον δὲ ἀκατάληκτον τὸ τούτου περιττεῦον συλλαβῇ |
τῆς ἑτέρας τάξεως τῆς ἐναντιουμένης τοῖς δημοτικοῖς αὐθαδέστατος εἶναι καὶ δυνατώτατος . οὗτος ἐκ παρασκευῆς διεξῆλθε λόγον κατὰ τῶν δημοτικῶν | ||
ἐλέχθη γέ τοι καὶ τοῦτο . Ἆρ ' οὖν καὶ δυνατώτατος εἶ ἀληθῆ λέγειν περὶ λογισμῶν ; Πάνυ γε . |
. Καὶ καθόλου δὲ τὸ μὲν ἐνθύμημα συλλογισμός τίς ἐστι ῥητορικός , ἡ περίοδος δὲ συλλογίζεται μὲν οὐδέν , σύγκειται | ||
ἀπὸ ταὐτομάτου δεθῆναι τὴν γλῶτταν : ἦν δὲ ὁ ἀνὴρ ῥητορικός φησί , καὶ συμβουλεύσασθαι δυνάμενος . . . . |
ἕκαστον ἐναντιώσεις ἐν τοῖς ἔπειτα δηλωτέον . * * * Δεύτερος μετὰ Σηιανὸν Φλάκκος Ἀουίλλιος διαδέχεται τὴν κατὰ τῶν Ἰουδαίων | ||
ὅρους ἔχει καὶ δύο ἀνθορισμούς : οἷς οὐδαμῶς προσεκτέον . Δεύτερος δὲ τῶν διπλῶν ὅρων ἐστὶν ὁ κατὰ σύλληψιν , |
παρὰ ῥῆμα ἢ θηλυκά , οἷον ὀλυμπιονίκης μισογύνης μυροπώλης οἰνοπράτης σκυτοδέψης . Σεσημείωται τὸ ἀγκυλοχείλης : ἔχει δὲ ἀπολογίαν , | ||
, πανδοκεύς , πορθμεύς , μαστροπός , ὑπηρέτης , βυρσοδέψης σκυτοδέψης , ἀλλαντοπώλης . εἰ δὲ καὶ μὴ διὰ πασῶν |
ὡς δὲ τἀληθὲς ἔχει , τὸ καὶ παλαιότερον αἰεί τι θαυμαζομένη : Θουκυδίδης γοῦν . . . ἔν τε τῶι | ||
ὡς δὲ τἀληθὲς ἔχει , τὸ καὶ παλαιότερον αἰεί τι θαυμαζομένη . . . , . Πρόξενος δὲ ὁ Βοιώτιος |
: ποιητικῶς γὰρ ἄγαν . Γ . ἐν δὲ τοῖς ἐπιδεικτικοῖς δεῖ τὸν λόγον ἐπεισοδιοῦν ἐπαίνοις , οἷον Ἰσοκράτης ποιεῖ | ||
δὲ ὀλίγοις καί τισι καὶ τέχναις , τοῖς δὲ πλείοσιν ἐπιδεικτικοῖς . τῆς δὲ ἰδέας αὐτοῦ τῶν λόγων τοιοῦτος ὁ |
κελεύσαντος τοῦ θεοῦ . κἄπειτ ' ἄνεμος καταράττει , νότος βιαιότατος , ὅλην τὴν ἡμέραν καὶ νύκτα προσεπιτεινόμενος καὶ σφοδρυνόμενος | ||
μὲν γὰρ τῶν ἐν τῇ ὀλιγαρχίᾳ πάντων πλεονεκτίστατός τε καὶ βιαιότατος ἐγένετο , Ἀλκιβιάδης δὲ αὖ τῶν ἐν τῇ δημοκρατίᾳ |
ὀρνιθοθήρας ὀψιαίτερον αὐτῷ ξένου παραγενομένου μὴ ἔχων , ὅτι αὐτῷ παραθείη , ὥρμησεν ἐπὶ τὸν τιθασὸν πέρδικα καὶ τοῦτον θύειν | ||
τῶν τειχῶν ἀνάστασις . γνοίη δ ' ἄν τις εἰ παραθείη πῶς Θεμιστοκλῆς , ὁ τῶν καθ ' ἑαυτὸν ἁπάντων |
καὶ εἴδη , ἤγουν τὰ αἰσθητὰ πάντα , καταγίνεται ὁ φυσιολόγος φιλόσοφος . ἢ ἐπὶ τοῖς πολλοῖς , οἷον τὰ | ||
: δείκνυσιν γὰρ ὅτι πᾶσα πίστις , καὶ ᾗ ὁ φυσιολόγος κέχρηται καὶ ᾗ ὁ φυσιογνώμων καὶ ᾗ ὁ θεολόγος |
ἀποκτείνας τοῦ φόνου τοῖς ἐπιτιμίοις ἔνοχός ἐστιν , ὡς δὲ συγχέων ἅπαντα τῶν γεραιτέρων τὰ νόμιμα οὐδενὸς ἁμαρτεῖν , οἷς | ||
γλῶτταν ἀνιεὶς πρὸς ἄμετρον καὶ ἀπέραντον καὶ ἄκριτον διήγησιν , συγχέων ἅπαντα καὶ φύρων , ἀληθέσι ψευδῆ καὶ ῥητοῖς ἄρρητα |
καὶ πᾶν δὲ μέτρον εἰς τελείαν περατοῦται λέξιν , ὅθεν ἐπίληπτά ἐστι τὰ μὴ οὕτως ἔχοντα . Τῆς ποιήσεως ἡ | ||
βραχεῖα . Πᾶν μέτρον εἰς τελείαν περατοῦται λέξιν : ὅθεν ἐπίληπτά ἐστι τὰ τοιαῦτα Σιμωνίδου ἐκ τῶν ἐπιγραμμάτων ἦ μέγ |
δὲ ἡ ἐν πλείοσι σχέσις καθ ' ἓν ἕστηκε καὶ νενόηται καὶ μιᾷ ἰδιότητι τῇ σχετικῇ ἀφορίζεται , ἑνικῶς ἐπιγράφεται | ||
ἡμᾶς ; καὶ γὰρ ἄλλως : εἴπερ τὸ μὲν χαρτὸν νενόηται ἐκ τοῦ χαίρειν ἡμᾶς ἀπ ' αὐτοῦ , τὸ |
τὸ φυσικὸν θεολογικόν τε καὶ μαθηματικόν , ὁ νῦν ἡμῖν ἐνεστηκὼς ἐν τῇ σκέψει λόγος περὶ οὐδενός ἐστι τούτων ἀλλὰ | ||
τὸ ψήφισμα μέλλῃ βλάπτειν τὴν πόλιν : ὁ δὲ νῦν ἐνεστηκὼς ἀγὼν οὐ μικρόν τι μέρος συνέχει τῶν τῆς πόλεως |
ὅλμον καὶ ὕπερον περιφέρειν ; ἄνθρωπε , ἄσκησον , εἰ γοργὸς εἶ , λοιδορούμενος ἀνέχεσθαι , ἀτιμασθεὶς μὴ ἀχθεσθῆναι . | ||
τοῦ μᾶλλον , ὃ δὴ πάλιν ἀνάλυσιν ἔχει εἰς τὸ γοργὸς μᾶλλον . παρὰ τοὺς ἵππους ἐμπεριεκτικόν τι ἀποτελεῖται , |
ἐκθῇς , ἀλλὰ διαζευγνύων . εἰ μὲν ἴση ἐστὶν ἡ παράλειψις καὶ ὦσι τρεῖς ἀριθμοὶ οἱ ἐκτεθέντες ἢ καὶ πλείονες | ||
ἐννοιῶν ὠνόμασται , οἷον προδιόρθωσις , ἐπιδιόρθωσις , ἀποσιώπησις , παράλειψις , εἰρωνεία , ἠθοποιΐα , ἅπαντα ταῦτα οὔ μοι |
ἀνδρῶν δὲ διακοσίων πεντήκοντα ἕξ , καὶ ὁ τούτου ἀφηγούμενος συνταγματάρχης : ὑπ ' ἐνίων δὲ τὸ σύνταγμα τῶν σνϚ | ||
οἱ δὲ τῆς τάξεως διπλάσιοι σύνταγμα καὶ ὁ ἐπὶ τούτοις συνταγματάρχης . Τοὺς δὲ ἐκτάκτους τὸ μὲν παλαιὸν ἡ τάξις |
οὐκ ἔρχετ ' ἐπὶ τὸ τέρμα τοῦ προκειμένου . φύσις θέλησις ἐπιμέλει ' εὐταξία σοφοὺς τίθησι κἀγαθούς , ἐτῶν δέ | ||
ἐπιθυμία , ὄρεξις , ἔφεσις , ἔρως : ἡ γὰρ θέλησις ἰδιώτου . τάχα δ ' ἂν τούτοις συντάττοιτο ἐρῶ |
τοὺς τυραννευομένους γίγνεται οὔτε σπονδαῖς ἄν ποτε πιστεύσας ὁ τύραννος θαρρήσειε . καὶ πόλεμοι μὲν δή εἰσιν οὕς τε αἱ | ||
ἀποτίθεσθαι πολὺ τοῦ φαρμακώδους , ἣν καὶ μᾶλλον ἄν τις θαρρήσειε δοῦναι τοῖς μὴ σφοδρῶς πυρέσσουσι καὶ ἐφ ' ὧν |
συλλαμβάνει ταῖς τῶν κινήσεων ἀναλήψεσιν ὡς ἡ ποικίλη καὶ οὐ μονοειδὴς μόχλευσις . στυφέσθω οὖν ἀφεψήματι κυπαρίσσου , σχίνου , | ||
ἐπεὶ καὶ ὁ τοῦ ει φθόγγος καὶ ὁ τοῦ ου μονοειδὴς καὶ ἀσύνθετος καὶ ἀμετάβολος ἐξ ἀρχῆς ἄχρι τέλους λαμβάνεται |
Λιλαίω : ἀπὸ τοῦ λῶ λιλῶ καὶ λιλαίω ὡς κερῶ κεραίω . Λιμενήοχον : λάμψαν Ἀμαζονίδων ἕκαθεν λιμενήοχον ἄκρην . | ||
νεύσω : γαίω τὸ γαυριῶ : ῥαίω : παλαίω : κεραίω : ὠλιλαίω : ἀγαίω : σκαλαίω : χαλαίω : |