δεσμεῖν ἀμάλας δρομιάμφιον ἦμαρ δρύες οἰνοχίτωνες ἔξωθε πάγης εὐσπάρτεος ἱστός ἡμεδαπῆς γῆς κακὴ κόνις καμπεσίγουνος καμπεσίγυια κατὰ δίψιον εἶδος κνηκὶς | ||
σεαυτόν , Ἀπολλώνιε , μέσον τῆς Ἰνδικῆς τε καὶ τῆς ἡμεδαπῆς σοφίας ἑστάναι , καὶ τῆς μὲν ἀκούειν λεγούσης , |
, πάντα χρήματα , παρέδομεν ταῖς γυναιξὶν διαταμιεύειν τε καὶ κερκίδων ἄρχειν καὶ πάσης ταλασίας . ἢ τὸ τούτων δὴ | ||
ὄρος , ἔνθα μένει θηλυγενὴς ὄχλος ἀφ ' ἱστῶν παρὰ κερκίδων τ ' οἰστρηθεὶς Διονύσωι . ὦ θαλάμευμα Κουρήτων ζάθεοί |
τοῦ Ἡρακλέως , καὶ τοῦ Φιλίππου , καὶ τῆς Ἀργεάδων ἑστίας . Τὰς δὲ τυραννίδας τί χρὴ λέγειν ; ὅπου | ||
γένοιτο παρὰ τῆς Τύχης : λέγω δὲ ὁμιλίας ἀξιωθῆναι καὶ ἑστίας κοινωνῆσαι καὶ εἰς τὴν πρώτην οἰκίαν τῶν ἐν τῇ |
σῆς προαιρέσεως συναγάγωμεν . ἁψάμενον βρόχον αἰπὺν ἀφ ' ὑψηλοῖο κρανείης αὐχέν ' ἀποκρεμάσαι , ψυχὴν δ ' Ἀϊδόσδε κατελθεῖν | ||
δὲ Κίρκη πὰρ ἄκυλον βάλανόν τ ' ἔβαλεν καρπόν τε κρανείης ἔδμεναι , οἷα σύες χαμαιευνάδες αἰὲν ἔδουσιν . Εὐρύλοχος |
νύκτωρ μὲν γὰρ ὁ Χαλδαῖος , φασίν , ἐφ ' ὑψηλῆς τινος ἀκρωρείας ἐκαθέζετο ἀστεροσκοπῶν , ἕτερος δὲ παρήδρευε τῇ | ||
τῆς εὐδαιμονίας , μέμφομαι τὰς τυραννίδας , μέμφομαι τοὺς τῆς ὑψηλῆς καὶ τυραννικῆς ἐπιθυμοῦντας τύχης . ξυναῖσιν : ἀντὶ τοῦ |
πρῶτον δόμον λίθου αἰθιοπικοῦ ποικίλου , τεσσεράκοντα πόδας ὑποβὰς τῆς ἑτέρης τὸ μέγαθος ἐχομένην τῆς μεγάλης οἰκοδόμησε : ἑστᾶσι δὲ | ||
, καὶ ὅκως ἂν ἔχοντα τὰ σώματα παραλάβωσιν ἐκ τῆς ἑτέρης ὥρης , καὶ ὁκοιουτινοσοῦν χυμοῦ δυναστεύοντος ἐν τῷ σώματι |
] τοὺς φιλοῦντας τὸν χαλινόν ἄγαλμα ] καλλώπισμα ὄντας δηλονότι ὑπερπλούτου χλιδῆς ] τῆς μεγάλης τρυφῆς θαλασσόπλακτα ] τὰ ἐν | ||
τοὺς φιλοῦντας καὶ ἐθίζοντας τοὺς χαλινούς . . ἄγαλμα τῆς ὑπερπλούτου χλιδῆς ] καλλώπισμα μεγάλης τρυφῆς . . θαλασσόπλαγκτα ] |
δ ' , ἐπεὶ ἤδη σήματ ' ἀριφραδέα κατέλεξας εὐνῆς ἡμετέρης , τὴν οὐ βροτὸς ἄλλος ὀπώπει , ἀλλ ' | ||
; οὐχ ὁράᾳς ὅσος ὄμβρος [ ἐμὴν ἐβιήσατο ] λόχμην ἡμετέρης ἔντοσθεν ἀποστάζων ? [ πλοκαμῖδος ] ; ἔνθεν ἔχεις |
ἱεμένους ἐπιβαινέμεν , ἀλλὰ μεσηγὺ νηῶν καὶ ποταμοῦ καὶ τείχεος ὑψηλοῖο κτεῖνε μεταΐσσων , πολέων δ ' ἀπετίνυτο ποινήν . | ||
αἰθούσῃ ἐριδούπῳ : Ἀλκίνοος δ ' ἄρα λέκτο μυχῷ δόμου ὑψηλοῖο , πὰρ δὲ γυνὴ δέσποινα λέχος πόρσυνε καὶ εὐνήν |
. Πρᾶγμα , πρᾶγμα μέγα κεκίνηται , μέγα ἐν τοῖς νεκροῖσι καὶ στάσις πολλὴ πάνυ . Ἐκ τοῦ ; Νόμος | ||
σκοτεινὰ πράσσουσαι πόλεις σκοτεινὰ καὶ βλέπουσιν εὐλαβούμεναι . οὐκ εἶ νεκροῖσι καὶ γυναιξὶν ἀθλίαις προσωφελήσων , ὦ τέκνον , κεχρημέναις |
αὐταῖς ἡμίσεια τῆς συμφορᾶς ἡ δύναμιςἀνάληψιν γὰρ ἔτι μετ ' εὐπετείας ἴσχει τὸ δὲ δὴ σάρκας ὀστοῖς συνδοῦν ὁπότ ' | ||
δίδωσιν ἡ γῆ , τῆς πόλεως εἶναι ποιοῦσι δι ' εὐπετείας τὴν κομιδὴν ἐργαζόμενοι καὶ οὐ κατακλείοντες τὰς τῶν καρπῶν |
Μοῦσαι , σκολιὰς ἐνέποιτε κελεύθους , ἀρξάμεναι στοιχηδὸν ἀφ ' ἑσπέρου Ὠκεανοῖο : ἔνθα τε καὶ στῆλαι περὶ τέρμασιν Ἡρακλῆος | ||
προσίδοις ἅπερ εὔπτερον ὄρνιν κρεῖσσον ἀμαιμακέτου πυρὸς ὄρμενον ἀκτὰν πρὸς ἑσπέρου θεοῦ . Ὧν πόλις ἀνάριθμος ὄλλυται : νηλέα δὲ |
εὔογκον , ὑπέρογκον . κλάδοι , κλῶνες , πτόρθοι : ὅρπηκες γάρ ἐστι ποιητικόν : ἁπαλοὶ δὲ ἐρεῖς καὶ ἁδροί | ||
: ἀφ ' οὗ καθάπερ ἐκ μιᾶς ῥίζης μυρίοι σχισθέντες ὅρπηκες ἐβλάστησάν τε κατὰ τῆς ὑφ ' ἡλίῳ πάσης καὶ |
ὄρος ὅ τι περ πλησίον ἐστὶ τῆς πόλεως καὶ τοῦτο Μηρὸν ἐπωνόμασε Διόνυσος , ὅτι δὴ κατὰ τὸν μῦθον ἐν | ||
ταχέως , καὶ τὰ λεπρώδη καὶ τὰ λειχηνώδη ἰᾶται . Μηρὸν γάρ τινος ὅλον κεκομμένον διὰ βάθους ἐπὶ πληγῇ ξίφους |
σύλλεκτρον , ἄνασσαν , ἣ Μούσας τέκνως ' ἱεράς , ὁσίας , λιγυφώνους , ἐκτὸς ἐοῦσα κακῆς λήθης βλαψίφρονος αἰεί | ||
γὰρ τῆς τοῦ παιδὸς εὐδοξίας ἐπιμεμέλημαι καὶ σπουδὴν ὑπὲρ τῆς ὁσίας εἰςηνεγκάμην , καὶ τοῖς ἀρίστοις ἐνταφίοις κεκόσμηκα : εἶτα |
εἰρημένος ἔστω , τὸν δ ' ἠοῦς Τρώεσσι μεθ ' ἱπποδάμοις ἀγορεύσω . ἔλπομαι εὐχόμενος Διί τ ' ἄλλοισίν τε | ||
θεοὶ φρένας ὤλεσαν αὐτοί . αὐτὰρ ἐγὼ Τρώεσσι μεθ ' ἱπποδάμοις ἀγορεύσω : ἀντικρὺ δ ' ἀπόφημι γυναῖκα μὲν οὐκ |
γαμεῖς ; πότε σου θύσω τοὺς γάμους , ἱππεῦ καὶ νυμφίε ; νυμφίε μὲν ἀτελές , ἱππεῦ δὲ δυστυχές . | ||
, ἔρωτος ἄγαλμα , πολυτρεφέι Ποσιδῶνι χερσὶν ἀειρόμενόν σεο , νυμφίε , [ ! ! ! ! ! ! ! |
τῆς ἑορτῆς . οὗ μὲν ἦμεν ἄρτι γὰρ ἐξ ὀξυβαφίων κεραμέων ἐπίνομεν : τούτῳ δέ , τέκνον , πολλὰ κἀγάθ | ||
ἔχων πίνειν ἀλλ ' οὐδὲ χαλκῶν , ἀλλ ' ἐκ κεραμέων καὶ τούτων ἐνίοτε κολοβῶν . Δίφιλος δ ' ἐν |
ἀντικείμενα : εἰπὼν γὰρ ἔστι γὰρ εἶναι . . . διζήσιος εἴργω ἐπάγει : αὐτὰρ . . . κέλευθος . | ||
μὴ ἐόντα , ἀλλὰ σὺ τῆσδ ' ἀφ ' ὁδοῦ διζήσιος εἶργε νόημα . Λέγει γὰρ οὖν οὕτως . Ἡμεῖς |
, ταῖς εἴκοσι κώπας ἐχούσαις . Πλαγχθέντα : πλανηθέντα . ᾐόνος : συνίζησις . Ἀγχιβαθεῖς : πολυβαθεῖς . ἐπί σφισιν | ||
ἔδοσαν ἔτι μείζονας οἱ μετὰ βασιλέως αὐτοῦ πάντες ἐπὶ τῆς ᾐόνος κατακοπέντες καὶ τέλος ἂν τοῖς βαρβάροις ἔσχε χερσαῖα ναυάγια |
ἱκέτις πρόσοδος . ἰαλτὸς ] ὑπὸ Κλυταιμήστρας πεμφθεῖσα . ἐπεὶ προΐαλλε συβώτης . συνκύπτωι ] ἀντὶ κοπετῶι . συνκύπτωι ] | ||
καλὰ μάλ ' ἀμφιέσασα ποσίν θ ' ὑποδήματα δοῦσα ἀγρόνδε προΐαλλε : φίλει δέ με κηρόθι μᾶλλον . νῦν δ |
εἶναι ἐννεαμηνιαῖον , ἐὰν δὲ ἡ μὲν μία ἐπὶ τῆς ὑπτίας , ἡ δὲ ἑτέρα ἐπὶ τῆς ὀρθῆς , ἑπταμηνιαῖον | ||
χειρουργίᾳ : ἔστι δὲ ὁ τρόπος τοιοῦτος : τῆς πασχούσης ὑπτίας ἐσχηματισμένης , ὑπὲρ τὸ καρκίνωμα διαιρῶ τὸ μέρος τοῦ |
Νεοπτόλεμος Τελαμῶνος δὲ καὶ Ἐριβοίας Αἴας , ἐκ δ ' Ἡσιόνης Τεῦκρος Αἴαντος καὶ Λυσιδίκης τῆς Κορώνου Φίλιος ἐκ Τεκμήσσης | ||
Κλυμένης : ὡς δὲ Ἡσίοδος Προνόης : ὡς δὲ Ἀκουσίλαος Ἡσιόνης τῆς Ὠκεανοῦ καὶ Προμηθέως . . . : κοινὰ |
οὐδέ σφι παραπλώσεσθαι ἔμελλον φθογγὴν οὐλομένην , χειρῶν δέ οἱ ἧκαν ἐρετμά : Ἀγκαῖος δ ' ἴθυνεν ἐπὶ προβλῆτα κολωνόν | ||
, ἁλὸς πόρος ἔνθα βάθιστος , ἐς βυθὸν ἠερόεντα περικρατὲς ἧκαν ἔνερθε πυθμένος εἰλατίνου κρατερὸν σθένος : αἶψα δὲ ῥιπῇ |
: ὄνομα ποταμοῦ , ὁ Ὠκεανός , οἷον : ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο . . . . ἐκ τούτου γίνεται | ||
, θείῳ τ ' ἀσφάλτῳ τε πολυφλοίσβῳ τε θαλάσσῃ ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο . ἀλλὰ μάκαρ Ἀὴρ διὰ τῶν νεφέων |
ἡ διὰ τῶν ὀστῶν Φιλαγρίου . περὶ τῆς τῶν ἐχιδνῶν βρώσεως . ἀντίδοτος ἡ διὰ τεσσάρων . ἡ διὰ τοῦ | ||
τέμενος χωρὶς τῆς ἄλλης ἁγιστείας διαφανέστατα τῆς τῶν ὑείων κρεῶν βρώσεως καθαρεύει , ὅπου γε καὶ ἡ ὅλη πόλις , |
. μὰ τὸν δι ' ὑγρῶν κυμάτων τεθραμμένον Νηρέα , φυτουργὸν Θέτιδος ἥ μ ' ἐγείνατο , οὐχ ἅψεται σῆς | ||
φύσει αὐτὴν ἔφυσεν . Ἔοικεν . Βούλει οὖν τοῦτον μὲν φυτουργὸν τούτου προσαγορεύωμεν , ἤ τι τοιοῦτον ; Δίκαιον γοῦν |
αὐτούς , τάς τε σιαγόνας νύσσοντες καὶ τρίχας ἢ ὦτα ἀνατείνοντες . ἀνακτηθεῖσι δ ' ἄρτον ἐν κράματι ἢ ἄλλο | ||
, πολὺ τούτων ἀφε - στῶτες καὶ πρὸς ἑσπέραν μᾶλλον ἀνατείνοντες , εἰσὶν οἳ ἐκ τῆς τῶν ἐλεφάντων θήρας τὸν |
οἰκεῖον καὶ τῆς φυγῆς τὸ σημεῖον . ἔνδοθεν δηλονότι τῆς ἄντυγος ἔσωθεν , ἵνα εἴπῃ κατὰ μέσον τῆς ἀσπίδος . | ||
, ἣ πυμάτη θέεν ἀσπίδος ὀμφαλοέσσης „ . ” ἐξ ἄντυγος ἡνία τείνας ” , δηλονότι ἐκ τῆς ἔμπροσθεν περιφερείας |
ὑπὸ πρῶτον νυκτὸς κνέφας ἀσπαλιῆες πυρσὸν ἀναψάμενοι , γλαφυρὸν σκάφος ἰθύνοντες , ἰχθύσιν ἀτρεμέουσιν ἀείδελον αἶσαν ἄγωσιν . ἔνθ ' | ||
νέοι ἄνδρες , ἐπεντύνεσθε ἄεθλον χεῖρας ἐπ ' ἀλλήλοισι δαήμονας ἰθύνοντες πυγμαχίης , καὶ θυμὸν ἰήνατε Πηλείωνος . Ὣς φάτο |
μεθ ' ὅσης ἄν τις εἴποι τῆς εὐτολμίας τὸ τεῖχος ἀναβεβήκει , μηδ ' οὑτινοσοῦν αἰσθομένου τῶν ἔνδον καὶ κατ | ||
, ὄνων ἀγρίων ἅρματα τέσσαρα : ἐπὶ δὲ πάντων τούτων ἀναβεβήκει παιδία χιτώνας ἔχοντα ἡνιοχικοὺς καὶ πετάσους . παραναβεβήκει δὲ |
τρόπῳ : τῷ κατὰ τὰ Μηδικά οὐχ ὁμοίως : τὸ καρ - τερὰ ἀπὸ κοινοῦ προσφερής : ὁμοία ἡσυχαζουσῶν : | ||
πλανᾶται . οἷον τῷ νοσοῦντι ἄρτοι ὠμοί , καίτοι Δήμητρος καρ - πός εἰσιν , ἀλλὰ διὰ τὸ μέλλειν ὀπτᾶσθαι |
ἧδε γ ' ἀρηϊφίλων ὑπ ' Ἀχαιῶν Ἴλιον εἰσαναβῆναι ἀναλκείῃσι δαμέντας . ἀλλ ' ἔτι γάρ τίς φησι θεῶν ἐμοὶ | ||
δὲ θεῶν μεθ ' ὁμήγυριν ἄλλων ἡμετέρῃς ὑπὸ χερσὶν ἀναγκαίηφι δαμέντας . Ὣς ἄρα φωνήσας ἡγήσατο κυανοχαίτης τεῖχος ἐς ἀμφίχυτον |
κατὰ χωρίου , εἴτε κατὰ φοσσάτου ἐχθρῶν , εἴτε κατὰ ἀγέλης , εἴτε κατὰ τούλδου ἢ ἑτέρου τινὸς ἡ ἐπέλευσις | ||
πάγῃ : ὃ δὲ τῶν ἀγρίων κορυφαῖος ἀντᾴσας πρὸ τῆς ἀγέλης μαχούμενος ἔρχεται . ὁ τοίνυν τιθασὸς ἐπὶ πόδα ἀναχωρεῖ |
μελετῶντι ; Ὥστε ἤν ποτε , ὦ Λυκῖνε , καὶ ᾀδούσης ἀκούῃς αὐτῆς , οὐκέτι τὸ τῶν Γοργόνων ἐκεῖνο ἔσῃ | ||
ἐγένετο τὰ δεῖπνα πρὸς σάλπιγγα , τὸ μὲν συγκλητικὸν μέλος ᾀδούσης , ὅτε αὐτοὺς ἐχρῆν παριέναι ἐπὶ τὴν δαῖτα , |
πορφύρας ἄνθος . Ὁ δὲ δὴ ἔρως , ὃν τῆς Λαοδαμείας ἤρα , πῶς ἔχει αὐτῷ νῦν ; Ἐρᾷ , | ||
δι ' Ἑλένην ἐν Τροίᾳ , ἀναβιῴη δὲ ἐν Φθίᾳ Λαοδαμείας ἐρῶν . Καὶ μὴν ἀποθανεῖν γε μετὰ τὸ ἀναβιῶναι |
καὶ τῶν δένδρων οἱ βλαστοὶ δι ' ἅλμης τε καὶ ὀξάλμης συντιθέμενοι , σχίνου λέγω καὶ τερμίνθου καὶ βάτου καὶ | ||
, καὶ καλαμίνθη ἑψομένη δι ' οὔρου καὶ θαλάσσης ἢ ὀξάλμης . Εἰσὶ δὲ καὶ ἔμπλαστροι δριμύταται καὶ θερμόταται , |
και ] ακανθας αντι χορτου ? [ ] [ και ουκ ετηρησατε ] την εμην εντολην ? [ ] [ | ||
? [ ] [ και ] [ το ενοχλουμενον ] ουκ εθεραπευσατε ? [ ] [ ] [ και ποιειτε |
ὤμοισιν Ἀρηιθόοιο ἄνακτος : καὶ ὅτι ἐνθάδε μόνον ἐφ ' ἡρωίνης τὸ ἐπίθετον , καὶ ἐν τῷ ἀθετουμένῳ Αἴθρη Πιτθῆος | ||
υἱεῖ φιλοπάτορι καὶ τοῦτον εὐάγκαλον . γενναῖον ἔργον καὶ τολμηρὸν ἡρωίνης ἄντικρυς τοῦτο δράσασα . εἰ θέμις καὶ τῷ Ἱμεραίῳ |
ἐστιν ὁ κέραμος μισθώσιμος ὁ τοῖς μαγείροις , εὐθὺς ἐξ ἑωθινοῦ ἕστηκεν ἐλθών : κἂν ἴδῃ μισθούμενον εἰς ἑστίασιν , | ||
γὰρ πρῶτα τῶν θεαμάτων ἄχρι τρίτης ἢ τετάρτης ὥρας ἐξ ἑωθινοῦ ταῦτα ἦν : Ἰουδαῖοι μαστιγούμενοι , κρεμάμενοι , τροχιζόμενοι |
αὐτός , τὴν δὲ τίκτουσαν λίποι τοῖς οἷσιν αὐτοῦ δύστεκνον παιδουργίαν : γοᾶτο δ ' εὐνάς , ἔνθα δύστηνος διπλοῦς | ||
τούτοις δεῖ μὴ τῶν σωμάτων διακεχυμένων ὑπὸ μέθης γίγνεσθαι τὴν παιδουργίαν , ἀλλ ' εὐπαγὲς ἀπλανὲς ἡσυχαῖόν τε ἐν μοίρᾳ |
δι ' οἰνοφλυγίαν καὶ πάχος τοῦ σώματος ἀσκὸν καλοῦσι πάντες οὑπιχώριοι . Κρέα δὲ τίνος ἥδιστ ' ἂν ἐσθίοις ; | ||
; ποίαν δύναμιν ὧδ ' ἔχει διπλῆν ; Τύραννον αὐτὸν οὑπιχώριοι χθονὸς τῆς Ἰσθμίας στήσουσιν , ὡς ηὐδᾶτ ' ἐκεῖ |
“ οἱ μὲν πάντες ἰῷ κίον ἤματι κείνῳ . ” καγχαλόωσα χαίρουσα , διὰ τὸ ἐν χαλάσματι εἶναι τὴν ψυχήν | ||
! ! ! ! ] ! ! ! ? Θήβη καγχαλόωσα ? [ ! ! ! ! ! ! ! |
καὶ κοιμηθεὶς ἐπ ' αὐτῶν ἐξανέστη λέγων φλυκταίνας ἐκ τῆς εὐνῆς ἔχειν . σχολῇ γ ' ἂν οὗτος ἐπὶ χαμεύνης | ||
φρεσὶ κῶμον ὀρίνει . πολλοὶ δ ' ἀλλήλοισι διασταδὸν εἵνεκεν εὐνῆς μάρνανται , μνηστῆρσιν ἐοικότες , οἳ περὶ νύμφην πολλοὶ |
θοὰ κύμαθ ' ὑπειρεσίῃσι χάρασσον : αὐτὰρ ἐγὼ μολπῇσι παρήπαφον ἡμετέρῃσι πέτρας ἠλιβάτους : αἱ δ ' ἀλλήλων ἀπόρουσαν . | ||
ὡς τὸ πάρος περ , ἦ ἤδη χείρεσσιν ὑφ ' ἡμετέρῃσι δαμέντες φύξιν βουλεύουσι μετὰ σφίσιν , οὐδ ' ἐθέλουσι |
, μερόπων ἀρχὰ καὶ τέρμα , τὺ καὶ Σοφίας θακεῖς ἕδρας καὶ τιμὰν βροτέοις ἐπέθηκας ἔργοις : καὶ τὸ καλὸν | ||
καὶ τὰ πατρῷα χαριεῖται πάντα , καθάπερ καὶ τῷ τὰς ἕδρας τοῦ πάθους καὶ βάσεις πτερνίζοντι Ἰακώβ , ὃς ὡμολόγησεν |
ὁ Τιμαῖος τὰς θείας ψυχὰς , τὰς δὲ ἡμετέρας ἐξ ἀκηράτων οὐκέτι πάμπαν . Τῷ δὲ καὶ πάσης ψυχῆς προσυπακουστέον | ||
πορεύει Στρυμών , ὅς ποτε τᾶς μελωιδοῦ Μούσας δι ' ἀκηράτων δινηθεὶς ὑδροειδὴς κόλπων σὰν ἐφύτευσεν ἥβαν . σύ μοι |
γὰρ ἐς καιρὸν τυπεὶς ἐτύγχαν ' : ἐξέλκει δὲ καὶ παραστάδος κρεμαστὰ τεύχη πασσάλων καθαρπάσας ἔστη ' πὶ βωμοῦ γοργὸς | ||
“ ἥτε κατ ' αἰγίλιπος πέτρης . ” αἰθούσης τῆς παραστάδος , ἀπὸ τοῦ καταίθεσθαι ὑφ ' ἡλίου : “ |
κεἴ τις ἀνὴρ αἰτεῖται ἐπαγροσύνην τε καὶ ὄλβον , ἐξ ἁλὸς ᾧ ζωή , τὰ δὲ δίκτυα κείνῳ ἄροτρα , | ||
ἐπ ' ἠιόνων σχεδόθεν βάλον : ἔνθα δὲ Κίρκην εὗρον ἁλὸς νοτίδεσσι κάρη περιφαιδρύνουσαν , τοῖον γὰρ νυχίοισιν ὀνείρασιν ἐπτοίητο |
, εἶτα δι ' ἐπιστροφῆς τῷ διίῳ Σωκράτει . ἐξ Ἐλέας . Ἐλέα πόλις ἐν Ἰταλίᾳ . τὸν Ὁμήρου λόγον | ||
. . . . ὅτι καὶ ὁ Παρμενίδης ὁ ἐξ Ἐλέας Πυθαγόρειος ἦν : ἐξ οὗ δῆλον ὅτι καὶ Ζήνων |
[ [ ] δεδόξ ! [ [ ] ποθ ' ἱππ ? [ [ ] ! ! [ ! ] | ||
| ] ! ε ? [ [ ] ουθ ' ἱππ ? [ [ ] ! τη ! [ . |
καὶ Κύπριν ἀνιῇ λεπτὸν ἀποψύχων : τὸ δέ οἱ μέλαν εἴβεται αἷμα χιονέας κατὰ σαρκός , ὑπ ' ὀφρύσι δ | ||
ἠδὲ ποδῶν ἀκινάγματα τῆς δ ' ὀλοφυρομένης ἀμφ ' ἀχνύϊ εἴβεται αἰών † ἐπηετανοῖο ποτισμοῖο παρείκοντες † Ἥρακλες χαλκεόζωνε ἇχι |
εἶτα ὡς κριοὶ ἐμπίπτοντες προσαράττουσι τὰ μέτωπα . ἀγῶνα δὲ μυραίνης καὶ καράβου ἀνωτέρω εἶπον . Ἐλαύνει δὲ ἰσχυρῶς τοὺς | ||
τὸν ἰὸν ἐκεῖ , καὶ πάλιν μετὰ τὴν συνουσίαν τῆς μυραίνης ἀναῤῥοφεῖ αὐτὸν , γλαφυρὸν δὲ τὸ κοῖλον ἀπὸ τοῦ |
ἀπόγνωσις τῆς εἰς τοὔμπαλιν ὑποστροφῆς . στᾶσα δὲ ἐπὶ τῆς ἠϊόνος καὶ πάντας ἀναχωρῆσαι κελεύσασα πλὴν Πλαγγόνος τῆς μόνης πιστῆς | ||
ἐπὶ νήσων ? [ οἵ τ ' Ἀσίης πάσης γείτονες ἠϊόνος . Πελλαῖον γένος ἀμόν : ἔοιμι ? ? δὲ |
φρονεῖν κακῶς . ἤδη νυν αὔχει καὶ δι ' ἀψύχου βορᾶς σίτοις καπήλευ ' Ὀρφέα τ ' ἄνακτ ' ἔχων | ||
σοῖς ψεύσμασι : καθαρὸς ἄχραντος : καὶ δι ' ἀψύχου βορᾶς : τῆς δι ' ὀρνέων τροφῆς : σίτοις καπήλευ |
πρὸς δὲ τοὺς ξένους ἐπιεικεῖς καὶ φιλάνθρωποι . τοὺς γὰρ ἐπιδημήσαντας ξένους ἅπαντες ἀξιοῦσι παρ ' αὑτοῖς ποιεῖσθαι τὰς καταλύσεις | ||
μεταβάλῃ καὶ ῥυῇ θολερώτερος , ἄχθεσθε καὶ πρὸς τοὺς πρῶτον ἐπιδημήσαντας αἰτίαν λέγετε : τὸν δὲ τρόπον τῆς πόλεως μεταβάλλοντα |
ἄνθεσιν , ἀλλὰ καὶ μετὰ χεῖρας ἐχόντων τὸ πᾶν εἶδος ἐπικοσμεῖται : τάχα δ ' ἴσως διὰ τὸ φιλοκάλους εἶναι | ||
ἄνθεσιν , ἀλλὰ καὶ μετὰ χεῖρας ἐχόντων τὸ πᾶν εἶδος ἐπικοσμεῖται . τάχα δ ' ἴσως διὰ τὸ φιλοκάλους εἶναι |
καὶ μίξεως . καὶ τοῦτο δὲ οὐχ ὡς ἔτυχεν αὐτῷ προσέρριπται , ἀλλὰ ἀπὸ ἱστορίας τῆς κατὰ τοὺς Διοσκούρους . | ||
Ἀθηνᾶν ἀποτείνεται , τὸ δὲ μή τέ τις ἄρσην σχεδὸν προσέρριπται ὑπὲρ τοῦ μὴ ἄντικρυς αὐτὸν πρὸς τὰς δαίμονας ἀποφαίνεσθαι |
καὶ βοᾷς ῥητὰ καὶ ἄρρητ ' ὀνομάζων , ὥσπερ ἐξ ἁμάξης , ἃ σοὶ καὶ τῷ σῷ γένει πρόσεστιν , | ||
ὠκεανοῖο . „ διὰ μὲν γὰρ τῆς ἄρκτου καὶ τῆς ἁμάξης τὸν ἀρκτικὸν δηλοῖ : οὐ γὰρ ἂν τοσούτων ἀστέρων |
Ἀριστάρχειοι , ἐπ ' εὐρέα νῶτα θαλάττης Ἑλλάδα , τῆς ξουθῆς δειλότεροι κεμάδος , γωνιοβόμβυκες , μονοσύλλαβοι , οἷσι μέμηλε | ||
' ἐπάγει ὅτι κρεῶν χύτραν λέγω . καὶ πάλιν : ξουθῆς μελίσσης νάμασι συμμιγὴς μηκάδων αἰγῶν ἀπόρρους θρόμβος , ἐγκαθήμενος |
χηραμὰ κοῖλα καὶ ὑληώρεας εὐνάς κεινώσεις , δαπέδῳ δὲ πεσὼν ὕπνοιο κορέσσῃ . Εἰ δὲ τὰ μὲν καμάτου ἐπιδεύεται , | ||
ἴκτιδος ἥ τ ' ὄρνισι κατοικιδίῃσιν ὄλεθρον μαίεται , ἐξ ὕπνοιο συναρπάζουσα πετεύρων ἔνθα λέχος τεύχονται ἐπίκριοι ἢ καὶ ἀφαυρά |
κομίζων γυμνὸς ὑπὲρ πεδίοιο φάνη κεκακωμένος ἀνήρ : αἵματι δὲ σμώδιγγες ἀεικέϊ βεβριθυῖαι ἴχνια λωβήεντα θοῶν ἀνέφαινον ἱμάντων . αὐτίκα | ||
ὁμοῦ συνηγμέναι πελιδναί ] κατὰ τὴν ἐπιφάνειαν πελιδναί ] μέλαιναι σμώδιγγες : αὗται κατὰ σύντηξιν τῆς σαρκὸς στάζουσιν : ἐὰν |
* : Κῶλον τὸ λεγόμενον ἱερὸν ὀστοῦν , ὃ καὶ κλὼν ὀνομάζεται διὰ τὸ ἀεικίνητον . : ὀσφῦν ] Εὐκίνητος | ||
ω μεγάλου γράφει τὴν παραλήγουσαν τῆς γενικῆς : οἷον , κλὼν , κλωνός : πρὼν , πρωνός : Χὼν , |
τροπῶν παχέων συγκείμενα διὰ ἁλύσεων χαλκῶν κρεμάμενα . τριῶν δὲ ἱστῶν ὑπαρχόντων ἐξ ἑκάστου κεραῖαι λιθοφόροι ἐξήρτηντο βʹ , ἐξ | ||
πεζηλάτας , σταθεὶς παρῄνει καὶ παρώρμα πρὸς ξίφη , φάλαγγας ἱστῶν καὶ φαλαγγάρχας νέους , φράττων κύκλοις ἔξωθε τὰς περιστάσεις |
εὐθύς . Ἀνθηδών νύ τίς ἐστιν ἐπὶ πλευροῖο θαλάσσης ἀντίον Εὐβοίης σχεδὸν Εὐρίποιο ῥοάων : ἔνθεν ἐγὼ γένος εἰμί : | ||
κλυτή ποτε πατρὶς Ἐρέτρια , χαίρετ ' Ἀθῆναι , γείτονες Εὐβοίης , χαῖρε θάλασσα φίλη . τοὺς μὲν δὴ τάφους |
δι ' οὐάτων πολλοὶ ἀποθνήσκουσι , διὰ μὲν τοῦ ἐξ οὐάτων ἐνδεικνύμε - νος τὸ κατὰ πρωτοπάθειαν , διὰ δὲ | ||
γενόμενοι , τράχηλον ἐπώδυνόν φασιν ἔχειν , καὶ διὰ τῶν οὐάτων ἤχους διαΐσσειν : ὁκόσοι δὲ σώζονται τῶν ληθαργικῶν , |
οὐ βέλος ὠκὺ δάμασσεν , ἀλλ ' ἀναχωρήσας πρόσθ ' ἵπποιιν καὶ ὄχεσφιν ἔστη , καὶ Σθένελον προσέφη Καπανήϊον υἱόν | ||
ἡγεμόνεσσιν ἕκαστοι , οἱ δ ' ἅμα πάντες ἐφ ' ἵπποιιν μάστιγας † ἀσισον † . † ἐπιτροπικῶς † δὲ |
ἑξῆς στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι μεʹ . μὴ νῦν ἐὰν θνῄσκοντας : ὁ Ἐτεοκλῆς φησι πρὸς τὸν χορὸν ἐπὶ τῆς | ||
, σεμναί τε θεῶν παῖδες Ἐρινύες , αἳ τοὺς ἀδίκως θνῄσκοντας ὁρᾶθ ' , αἳ τοὺς εὐνὰς ὑποκλεπτομένους , ἔλθετ |
τούσγε Ἄργου φραδμοσύνῃσιν ἀριστῆες μεθέηκαν : τὼ δὲ δι ' ἀτραπιτοῖο μεθ ' ἱερὸν ἄλσος ἵκοντο , φηγὸν ἀπειρεσίην διζημένω | ||
κρατεροῖσι λίθων φέρει αἰόλον ὕλην . Νῦν δ ' ἐπεὶ ἀτραπιτοῖο πολὺ πλέον ἄμμι λέλειπται , σεῖο δ ' ἔτι |
. ἐχόμενος ἤγετο κρατὴρ ἀργυροῦς ἑξακοσίους χωρῶν μετρητὰς ἐπὶ τετρακύκλου ἑλκομένης ὑπὸ ἀνδρῶν ἑξακοσίων . εἶχε δὲ ὑπὸ τὰ χείλη | ||
τρέχει Ὅρκος ἅμα σκολιῇσι δίκῃσιν : τῆς δὲ Δίκης ῥόθος ἑλκομένης ᾗ κ ' ἄνδρες ἄγωσι δωροφάγοι , σκολιῇς δὲ |
τὸ γʹ , καὶ ἔσται τὸ στερεὸν τοῦ κώνου . Σφαίρας ἡ διάμετρος ιγ : εὑρεῖν αὐτῆς τὸ στερεόν . | ||
ΖΓ . ὅλη ἄρα ἡ ΒΓ περιφέρεια εὐθεῖα δόξει . Σφαίρας ὁπωσδηποτοῦν ὁρωμένης ὑπὸ ἑνὸς ὄμματος ἔλασσον ἀεὶ ἡμισφαιρίου φαίνεται |
. νυκτὶ δὲ γεινομένους καὶ παμφεγγὴς Ὑπερίων δηθάκις ἀκτίνεσσιν ἑαῖς πνοιῆς ἀπάμερσεν . πᾶσαν δ ' αὖτ ' ἄφεσιν πλευρὴ | ||
ἄφοδος καὶ φύσης καὶ ταύτης τῆς ἑτέρης , τροφῆς καὶ πνοιῆς , καὶ τοῖσι θήλεσιν , ἃ τούτοισι , καὶ |
διὰ τοὺς ἵππους : οὕτω καὶ ὑφ ' ἅρματα ἤγαγον φιληνίους ἵππους ὅπως γένωνται τοῖς θνητοῖς διάδοχοι τῶν μεγίστων μοχθημάτων | ||
δεχόμενοι , αἴροντες αὐτοὺς καὶ οὐκ ἐῶντες κοποῦσθαι . . φιληνίους ] τοὺς φιλοῦντας καὶ ἐθίζοντας τοὺς χαλινούς . . |
ἢ γῆς ἔντερον , ᾧ δελεασθὲν τὸ ὄρνεον ἐπιψαύει τῆς πάγης καὶ ἐνσχεθήσεται , περιστραφέντων ἐκείνων , ὁπόσα τ ' | ||
οὗ † γνωμηστος δεσμεῖν ἀμάλας δρομιάμφιον ἦμαρ δρύες οἰνοχίτωνες ἔξωθε πάγης εὐσπάρτεος ἱστός ἡμεδαπῆς γῆς κακὴ κόνις καμπεσίγουνος καμπεσίγυια κατὰ |
ἅρμα καὶ ἵπποι ἑστᾶς ' , ὄφρ ' Ἠὼς ἠριγένεια μόληι : ἔνθ ' ἐπέβη ἑτέρων ὀχέων Ὑπερίονος υἱός . | ||
απα [ . . . [ ! ´αρ ] ? μόληι : ποτνια ! [ ] ῶπιδ [ [ ] |
γάλακτι , μελισσορύτων ἀπὸ νασμῶν λοιβαῖς συμπροχέων , καὶ ἐμοῖς ὕμνοισι γεραίρων . Αὐτὸς δ ' Αἰσονίδης προυθήκατο πᾶσιν ἄεθλον | ||
παρῆν , ὥστ ' ἢ κόρην Δήμητρος ἢ κείνης πόσιν ὕμνοισι κηλήσαντά ς ' ἐξ Ἅιδου λαβεῖν , κατῆλθον ἄν |
ἄρα στενάξας , καὶ ἐς τρὶς ἐκάλεσε τὸν Σόλωνα . αἰθρίας γὰρ οὔσης καὶ πανηλίου ἡμέρας ἄφνω καὶ ἀδοκήτως νέφη | ||
ὀλίγον οἶνον ὑπολελειμμένον , ἐπλήρωσεν ὕδατος . γενομένης δ ' αἰθρίας εἰς τὸν αὐτὸν ὑποστρέψαντες τόπον , γευσάμενοι τοῦ μίγματος |
οὕτω καὶ ὑπερτελεῖς μὲν καὶ ἐλλιπεῖς παμπόλλους καὶ ἀτάκτους εὑρίσκεσθαι ἀκόσμου οὔσης τῆς αὐτῶν εὑρέσεως , τελείους δὲ εὐαριθμήτους τε | ||
ἐποίησε τὸν ἀνθρώπειον βίον πόριμον ἐξ ἀπόρου καὶ κεκοσμημένον ἐξ ἀκόσμου , τάξεις τε πολεμικὰς εὑρὼν μέγιστον εἰς πλεονεκτήματα , |
Εἴπας Ἥλιε , χαῖρε Κλεόμβροτος Ἀμβρακιώτης ἥλατ ' ἀφ ' ὑψηλοῦ τείχεος εἰς Ἀίδην , ἄξιον οὔτι παθὼν θανάτου κακόν | ||
καλάμους πρὸς ἄγραν ἐξῆλθεν . ἰδὼν δὲ κίχλαν ἐφ ' ὑψηλοῦ δένδρου καθεζομένην καὶ τοὺς καλάμους ἀλλήλοις ἐπὶ μῆκος συνάψας |
κε τάχ ' ἠμύσειε πόλις Πριάμοιο ἄνακτος χερσὶν ὑφ ' ἡμετέρῃσιν ἁλοῦσά τε περθομένη τε . Ὣς εἰπὼν τοὺς μὲν | ||
” . καὶ Αἰνείας περὶ Ἀχιλλέως ” ὅτε βουσὶν ἐπήλυθεν ἡμετέρῃσιν „ . Ἀθήνη ‖ ἀνδρὶ δέμας ἐικυῖα νέῳ ἐπιβώτορι |
Φρύνιχος ἀμβροσίων μελέων ἀπεβόσκετο καρπὸν ἀεὶ φέρων γλυκεῖαν ᾠδάν , τιοτιοτιοτιγξ . Εἰ μετ ' ὀρνίθων τις ὑμῶν , ὦ | ||
' ἧς ἐγὼ νάπαισί τε καὶ κορυφαῖς ἐν ὀρείαις , τιοτιοτιοτιγξ , ἑζόμενος μελίας ἔπι φυλλοκόμου , τιοτιοτιοτιγξ , δι |
ὁ αὐλός , μόνη δὲ κιθάρα Ἀπόλλωνος , ἀλλὰ καὶ αὐλητικῆς καὶ κιθαριστικῆς εὑρετὴς ὁ θεός . δῆλον δ ' | ||
ἡ συνήθεια καὶ τὰ φοβερὰ τῶν πραγμάτων καταπραΰνει . ἁλιεὺς αὐλητικῆς ἔμπειρος ἀναλαβὼν αὐλοὺς καὶ τὰ δίκτυα παρεγένετο εἰς τὴν |
καὶ σηπεδὼν ἐγεννᾶτο . αὕτη δὲ νεμομένη ταχέως ἐπέτρεχε τοῖς καιρίοις τόποις τοῦ σώματος καὶ δεινοὺς θανάτους ἀπειργάζετο . διὸ | ||
τῷ Μεγακλεῖ λοιδορησάμενος καὶ ἀπειλήσας ἀπηλλάγη κατατρώσας δὲ ἑαυτὸν οὐ καιρίοις τραύμασι τῆς ὑστεραίας προῆλθεν εἰς τὴν ἀγορὰν δεικνύων τοῖς |
μῦθος δηλοῖ , ὅτι οὕτω καὶ τῶν ἀνθρώπων ἔνιοι ἐξ ἀπόπτου δοκοῦντες φοβεροὶ εἶναι , ὅταν εἰς πεῖραν ἔλθωσιν , | ||
μόνον οὐκ ἐπιβῆναι τῆς χώρας ἀλλ ' οὐδ ' ἐξ ἀπόπτου τὸ πατρῷον ἔδαφος θεάσασθαι δυναμένους , εἰ μή τισι |
μέμφομαι : τελευτὰς δ ' ἐν χρόνῳ πατὴρ ὁ παντόπτας πρευμενεῖς κτίσειεν . σπέρμα σεμνᾶς μέγα ματρός , εὐνὰς ἀνδρῶν | ||
' ὡς πάρος δέσποινα Δήμητρος κόρη Ἥφαιστέ τ ' ἔστε πρευμενεῖς δόμοις ἐμοῖς . τάλαιν ' ἐγώ , τάλαινα , |
ἀναίδειαν ἄνδρες οἱ ἀνευλαβεῖς . Φαγέτω μ ' ἡ ἰδία φθεὶρ καὶ μὴ ἡ ἀλλοτρία . Ἑρμηνεία . Οὐ τοῖς | ||
δὲ ἄρα καὶ ἐν ἰχθύων γένει ἦσαν . ὁ γοῦν φθεὶρ οὕτω λεγόμενος παρατρώγει τῶν τοῦ δελφῖνος θηραμάτων : ὃ |
' ἔτισαν ποινήν , ἐκ δ ' ἐγέλασσαν ἐπὶ φθιμένοις ἐλάφοισιν , θαρσαλέαι δ ' ἀμίαι τάχα κύντερα δηρίσαντο . | ||
πλώοντες , ὅτ ' ἐξανύουσι θάλασσαν : πρόσθε μὲν εἷς ἐλάφοισιν ἐπὶ στίχας ἡγεμονεύει , οἷα κυβερνητὴρ μεθέπων οἰήϊα νηός |
δὲ ἑξῆς οὕτως : ὁ δὲ Πρίαμος ἀναιρεθήσεται , ὅταν χέλυδρος καὶ τὰ ἐξῆς . ὁ δὲ χέλυδρος εἶδος ὄφεως | ||
πρὶν δ ' ἀμυδρὸν οὔνομ ' αἰστώσας σκότῳ , ὅταν χέλυδρος πυρσὸν ὠμόθριξ βαρὺν ἀπεμπολητὴς τῆς φυταλμίας χθονὸς φλέξας τὸν |
εἶπεν : ἀρχιερεὺς γὰρ ἕκαστος αὐτόθι ἱστᾶι ἐπὶ τῆς ἑωυτοῦ ζόης εἰκόνα ἑωυτοῦ : ἀριθμέοντες ὦν καὶ δεικνύντες οἱ ἱρέες | ||
, μετὰ δὲ τοῦτο ἤδη ἐφώνεε τὸν πάντα χρόνον τῆς ζόης . Οἱ δὲ Πέρσαι τάς τε δὴ Σάρδις ἔσχον |
κεκομμένα . Ἡμιδάϊκτα : μεριζόμενα . Ἐμπεφυῶτα : στηριγμένα . μέμυκεν : ἐβόησεν . Καρκινάδας : αἱ καρκινάδες ἀντιφάρμακόν εἰσι | ||
, καὶ ἠχῶν . ὑποβρύχιον : ὑποκάτω , μέγα . μέμυκεν : βοᾷ . Φύσημα : ἦχον . Ἀμβολάδην : |
οἷς σὺ δουλεύσεις καὶ λυπήσῃ δι ' αὐτὰ καὶ πολλὰ πονήσεις μάτην καὶ διατελέσεις ἅπαντα τὸν βίον φροντίζων ἐκείνων , | ||
ἂν καὶ πράξῃς , πρὸς ὠφέλειαν ἐμὴν σπεύδων , μάτην πονήσεις . προγινώσκει γὰρ ὅτι οὐ πείσει τὸν Δία . |
δυσκράτητον . δυσκάθαρτον : ἀκάθαρτον . ἐπταικότα : πταίσαντα . ἐπιπνοίας : ἐπιπνεύσεως . εὐτελοῦς : ταπεινῆς . ἔχθους : | ||
γάρ τοι καὶ τοῖς καταλογάδην , ἔφην , ἐνθέου τινὸς ἐπιπνοίας , εἰ μέλλουσιν μὴ ταπεινοὶ φανεῖσθαι καὶ φαύλης φροντίδος |
αἴσιμον ἔπλετ ' ἐναιρομένοις ὑπὸ νεκρῆς . ἀλλὰ τότ ' αἰγιαλόνδε φόνῳ πεπαλαγμένος ἥρως ἐλθών , εἰσόκε λύθρον ἀποπλύνειε θαλάσσῃ | ||
ὑπὸ φλοίσβοιο θαλάσσης νήχεται , ὄφρα ἑ κύματ ' ἀποπτύσῃ αἰγιαλόνδε . Ἔνθα δ ' ἄρ ' ἐξαπίνης μιν ἀναπλησθεῖσαν |
, πρὸς δὲ τὸ παράδρομον ἤδη καὶ χθαμαλὸν τοῦ κύματος κατεδύετο . ἐῴκει δὲ τῶν κυμάτων τὰ μὲν ὄρεσι , | ||
μέγιστον ἐθεασάμην . ἑσπέρα μὲν γὰρ ἦν καὶ ὁ ἥλιος κατεδύετο καὶ νὺξ ἦν οὐδαμοῦ , ἀλλὰ ἄλλος ἀνέτελλεν ἥλιος |
Ὄμπνιος καρπός : ὁ σῖτος καὶ οἱ Δημητριακοὶ καρποί . Ὀμπνία γὰρ ἡ Δήμητρα . Ὄμφακας βλέπει : ἐπὶ τῶν | ||
λειμών : ὁ σῖτος καὶ οἱ Δημητριακοὶ καρποί : ἐπεὶ Ὀμπνία ἡ Δημήτηρ λέγεται . ὄνος ἄγων μυστήρια : ἐπὶ |
ἐν στόματι ἕλκωσίς ἐστι περὶ τὰ τῆς κιονίδος ἢ τῆς ὑπερῴας μέρη λευκὴ καὶ δυσώδης , νομὴν ἔχουσα ταχεῖαν , | ||
φυλαττέσθωσαν , οἷς ἂν ἐκ τῶν ῥινῶν ἢ διὰ τῆς ὑπερῴας αἷμα πολὺ εἴωθε φέρεσθαι , ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ |
ἠρήμωσε καλιάς , αὕτως ὀρνίθων τε τόκον κτίλα τ ' ὤεα βρύκων . αὐτὰρ ὁ τοῦ καὶ ῥῆνα καὶ ἠνεμόεντα | ||
ἀπ ' αἰθέρος ὀσφρήσαντο : καὶ κοίλης μύρμηκες ὀχῆς ἒξ ὤεα πάντα θᾶσσον ἀνηνέγκαντο : καὶ ἀθρόοι ὦφθεν ἴουλοι τείχε |
φυγῆς : δῆλον γὰρ ὅτι τῆς ἐπὶ τὰς ναῦς καταφυγῆς ἀποκοπείσης ἐν μόνῳ τῷ νικᾶν ἕξουσι τὰς ἐλπίδας τῆς σωτηρίας | ||
τετραπέδου λίθου ἐλάσαντος αὐτὸν ἅμα νοήματι , ἢ τῆς κεφαλῆς ἀποκοπείσης ? ? [ ξίφει ] ? ? ? ? |
[ . ? ] τῆς [ ] τὸν [ ] τροφ [ ] τῶν [ Ῥωμαίων - ] ? ? | ||
[ πάντα ] διδάσκουσαν [ τὸ αὐτὸ ] εἶναι . τροφ [ ± ] ! ! ! ! ! ιαι |
οὐ πλεύσεις καλῶς β ὁ συνεχόμενος ἀπολυθήσεται γ ἀπαλλαγήσῃ τῆς φίλης ὅτε οὐκ ἐλπίζεις δ γενήσῃ ἐπίσκοπος ὅτε οὐκ ἐλπίζεις | ||
: ὅθεν μοι πρώτα φάτις : ὅθεν , ἐκ τῆς φίλης δηλονότι . ὅπου πρῶτον ἔμαθον τὴν Φαίδραν κακουμένην ἔσω |
θύγατερ μεγαλόσθενες Ἄρταμι ῥύτειρα τόξων μηδ ' ἔμ ' ἀείδην ἀπέρυκε . οὐδὲ τῶ Κνακάλω οὐδὲ τῶ Νυρσύλα ἄγ ' | ||
Ἀλκαθόωι Πέλοπος παιδὶ χαριζόμενος : αὐτὸς δὲ στρατὸν ὑβριστὴν Μήδων ἀπέρυκε τῆσδε πόλευς , ἵνα σοι λαοὶ ἐν εὐφροσύνηι ἦρος |