Ῥώμῃ πρὸς τὴν ἀρχαίαν , σοὶ μὲν ὑφ ' ὁποίας ἑάλωκας , τῇ δὲ ὑφ ' ὁποίου σπουδάζεται : μᾶλλον | ||
ἱππότης ἵππον , βασιλεὺς θρόνον , αὕτη δὲ μοιχόν . ἑάλωκας , ὦ πανουργοτάτη γυναικῶν : εὕρηκά σε αὐτῷ τῷ |
οὔ . ] Οὐ γὰρ θέμις Δόξαν εἰσπορεύεσθαι πρὸς τὴν Ἐπιστήμην , ἀλλὰ τῇ Παιδείᾳ παραδιδόασιν αὐτούς . εἶτα ὅταν | ||
ὡς εἰδὼς διακείσεται περὶ ὧν ἔψευσται . Τί μήν ; Ἐπιστήμην ἄρα οἰήσεται τεθηρευκὼς ἔχειν ἀλλ ' οὐκ ἀνεπιστημοσύνην . |
: ἔπειτα δὲ κατεσχέθησαν πεδηθεῖσαι γοητείας δεσμοῖς , σχεθεῖσαι φύσεως κηδεμονίᾳ . Εἰ δ ' ἦν τοιοῦτον ἕκαστον ζῷον οἷον | ||
βίαιος καὶ περὶ τοὺς οἰκείους ἀγνώμων : οὐκ ἄρα οὔτε κηδεμονίᾳ τῆς πόλεως , οὔτε οἴκτῳ τούτους τρέφεις : καὶ |
κομψεύεσθαι ἢ ἀνδρὶ ὃν ἡ πόλις ἀξιοῖ αὑτῆς προεστάναι . Πρέπει μέν που , ὦ μακάριε , τῶν μεγίστων προστατοῦντι | ||
τε καὶ ἡλικίᾳ ἱκανοὺς ἡγεμόνας τε καὶ παιδαγωγοὺς εἶναι . Πρέπει γάρ . Ἀλλὰ γάρ , φήσομεν , καὶ παρὰ |
ἕτερον δεῖπνον ἑτοιμάσω : σὺ δὲ πορευθεὶς κάλει μοι ἄνθρωπον ἀπερίεργον , ἵνα ὃ ἐὰν ἴδῃ ἢ ἀκούσῃ μὴ περιεργάσηται | ||
ἠθῶν μάλιστα φροντίδα πεποιημένοι οἱ παλαιοί , τὸ σεμνὸν καὶ ἀπερίεργον τῆς ἀρχαίας μουσικῆς προετίμων . Ἀργείους μὲν γὰρ καὶ |
μαχαί - ρας ἔχουσιν , ἐπ ' αὐτὸ δὲ τοῦτο προσέρχηται αὐτῷ θέλων ἀποθανεῖν διά τινα περίστασιν καὶ ζητῶν ὑπ | ||
σφραγῖδι κατανοῶν καὶ καταπληττόμενος αὐτῆς τὸ θεοειδέστατον κάλλος ἤ τινι προσέρχηται δεξαμένῃ τὸν ἐκείνης χαρακτῆρα , λήθη μὲν ἀμαθίας καὶ |
τῆς Ἰλιάδος . οὗτος δέ φησι μετὰ τὴν Ἰλίου ἅλωσιν πλανηθῆναι αὐτόν . Ἄμαντες : οἱ περὶ Ἐλεφήνορα μετὰ Τροίας | ||
ἑαυτῶν γαμετάς . Ταύτην τὴν Εὔαν , διὰ τὸ ἀρχῆθεν πλανηθῆναι ὑπὸ τοῦ ὄφεως καὶ ἀρχηγὸν ἁμαρτίας γεγονέναι , ὁ |
ὦ φίλε , παραβάλλειν δοκῶ μοι στόμα καὶ τὸν ἐπὶ φαυλότητι χρυσοῦ λίθον Λύδιον τὸ σὸν στόμα εἶναι φαίην ἂν | ||
εὐδοκιμοῦντες πονηρίᾳ καταδύεσθε γένους οὐδὲ γονέων ἐπιεικείᾳ κοσμούμενοι ἀδελφῶν ἐρυθριᾶτε φαυλότητι οὐδ ' ἐπὶ τούτοις μέγα φρονοῦντες ἀπορεῖτε τῆς οἴκοθεν |
ἐν παρεκβάσει ὁ ποιητὴς καὶ πλέον τι λέγει περὶ τοῦ ἡρακλέους . διὸ καὶ ἐπιλαμβάνεται ἑαυτοῦ , λέγων : θυμέ | ||
πόλις λιβύης , ἣν ᾤκει ἀνταῖος , οὐχ ὁ ὑπὸ ἡρακλέους ἀναιρεθείς : ἐκεῖνος γὰρ διαλλάσσει τῷ χρόνῳ : ἀλλ |
ἀλλὰ μεθήσω ταῦτα πάντα ὥσπερ ἐπιλήσμονί τινι ἐπῳδῇ παντὸς ἔργου λαμπροτέρου κηληθεὶς τῇ φιλοσοφίᾳ . ἠγνόουν δ ' ἄρα , | ||
μεῖζόν ἐστι τὸ μηδὲ ἰδεῖν ὀκνῆσαι . τούτου δὲ ὄντος λαμπροτέρου πολὺ κάλλιον τὸ φιλοτιμεῖσθαι τῷ ἔργῳ : ὡς ἤδη |
. ἀπέχει : βλέπω γὰρ αὐτήν : τάχα κηρὲ καὶ λαλήσεις . Γράφε μοι Βάθυλλον οὕτω τὸν ἑταῖρον ὡς διδάσκω | ||
ἔπαιξέ τις πρὸς τὴν Κυνίσκαν : οὐ φθεγξῇ , οὐ λαλήσεις . λύκον εἶδες , ὡς σοφὸς εἶπεν , ἤγουν |
ἐστι θεῖος : „ ἐπὶ τῷ στήθει καὶ τῇ κοιλίᾳ πορεύσῃ „ : περὶ μὲν γὰρ τὰ στέρνα ὁ θυμός | ||
ἄξεις “ . λέγει : οὐκ ἀπάξεις ποτὲ ἐντεῦθεν καὶ πορεύσῃ ; Θ συμβουλεύει αὐτῷ ἀλοάσοντα μισθοῦ πορεύεσθαι , ἵνα |
ἐπιμείνῃς , μετανοήσεις : κατὰ σαυτοῦ τὴν ψῆφον οἴσεις . προλέγω σοι , Καλλιρόην ἀπολέσεις . οὐκ ἐμὲ βασιλεὺς ἀλλὰ | ||
τ ' ἀγρίων ναίοιμι τρόπων . τὸ δ ' ἐρᾶν προλέγω τοῖσι νέοισιν μή ποτε φεύγειν , χρῆσθαι δ ' |
προσλαλεῖν , ἵνα μὴ συγκατασπάσω που πεσὼν τὸν ἥρωα ὃν ὑποκρίνομαι . Οὗτος ἁνὴρ οὐ παύσεται τήμερον πρός με πολλῇ | ||
ἢ ἀντὶ τοῦ ἀνοηταίνω . ΓΘ ἠλιθιάζω ] τὴν ἄνοιαν ὑποκρίνομαι . Γ ἠλιθιάζω ] προσποιοῦμαι ἠλίθιος εἶναι , ἤγουν |
αἱ δὲ ὑγραὶ τῇ φύϲει ἐν τῇ τῶν παίδων ἡλικίᾳ ῥευματικοῖϲ τε καὶ πληθωρικοῖϲ ἁλίϲκονται νοϲήμαϲι καὶ πρὸϲ τούτοιϲ τοῖϲ | ||
κατάλληλα ἀρθρίτιδι ποδάγρᾳ παρέϲεϲι νεφρίτιδι ἀϲθματικοῖϲ κατάγμαϲι πωρώϲεωϲ δεομένοιϲ ἕλκεϲι ῥευματικοῖϲ φλεγμοναῖϲ χρονιζούϲαιϲ καὶ ἤδη ϲκληρυνομέναιϲ . ἤδη δὲ τὰ |
εὐδαιμονίᾳ καὶ εὐμοιρίᾳ . τὸ κοῦφα βιβῶντα ἀντὶ τοῦ εὐκόλως προβαίνοντα . ἐν Λυδῷ τρόπῳ καὶ ῥυθμῷ καὶ μουσικῇ . | ||
ἔτι τὴν ὑγείαν λυμαινομένου , χείρω καὶ τὰ οὖρα φαίνοιτο προβαίνοντα , προλέγειν μὲν προσήκει τὸν ἐπηρτημένον κίνδυνον , μετ |
σαυτὸν ἕτοιμον τῷ πένητι παρέχων πρὸς ἐπανόρθωσιν ἔχθραν τὴν ὠφέλειαν ἀποκαλεῖς : εἶτα πρόςθες , ὅτι καὶ σὺ αἴτιος εἶ | ||
φύλακι τῆς ἐρημίας , ὃν νῦν ἀλλότριον καὶ οὐδὲν προσήκοντα ἀποκαλεῖς . τοιούτοις μέντοι πράγμασιν ἐπιστὰς ἐγὼ τούς τ ' |
. Ὁ αὐτὸς δὲ καὶ σχεδὸν κατὰ τοὺς ὀφθαλμοὺς τῇ ἀκρίδι ἐστίν . Ὁρᾷ δ ' οὖν φοβερόν , καὶ | ||
ᾄσατε ἢ ἐπιπνεύσατε ᾆσαι . ῥαδινήν : τὴν ἰσχνήν : ἀκρίδι γὰρ αὐτὴν παρέβαλεν ὁ Μίλων . ῥαδινάν : τρυφεράν |
λέξον . ἀμφιπύλου γὰρ ἔσω μελάθρου γόον ἔκλυον , οὐδὲ συνήδομαι , ὦ γύναι , ἄλγεσι δώματος , ἐπεί μοι | ||
τὸν ποτούμενον παρ ' ἐλπίδα θηρεύει . Νῦν τῇ τύχῃ συνήδομαι . Καὶ οὐκ ἄρα σκαιὸς ἦν ὁ ἄνεμος , |
, ἐν οἷϲι πολλάκιϲ ἀρήγει ἐκ τῶν ῥοφημάτων πληϲιάζειν τῇ κενώϲει , ἢν οὕτωϲ τύχῃ παροξυνομένη ἡ νοῦϲοϲ . ” | ||
τοῖϲ νεύροιϲ δυνάμενα . θεραπεύειν δὲ αὐτὰ ὡϲ τοὺϲ ἐπὶ κενώϲει ϲπαϲμούϲ . Τετανικῶϲ ϲπωμένουϲ ἐν ἀρχῇ φλεβοτομητέον , ἐρίοιϲ |
Πλάτων : ταῦτα οὖν τῆς εὑρέσεως καὶ διακρίσεως τοῦ ἀληθοῦς αἰτιῶμαι , φησὶ , τοὺς θεούς : ἐγὼ γὰρ οὐδεμίαν | ||
ἐπὶ τῷ λυμήνασθαι πρὸς τὴν αἴτησιν ταύτην ἀπήντησας , μάτην αἰτιῶμαι τὸν φόνον : εὐποιῆσαι γὰρ αὐτὸς οὐκ ἀνελεῖν τοῦτον |
ὡς Ἀριστοφάνης . βρέφος νεογενές , νεόγονον , ἀρτιγενές , ἀρτίγονον , πρωτότοκον , ἀρτίτοκον , πρωτόγονον , νήπιον , | ||
. πρὸς δὲ δὴ τούτοις , ὥσπερ γαλακτοτροφεῖσθαι χρὴ τὸ ἀρτίγονον , οὕτως καὶ τῇ δι ' ἀμπεχόνης σκέπῃ χρῆσθαι |
μὲν , ἀλλὰ νῦν γε αὐτοὺς οὐχ ὁρῶ . . ἴστον : ἀντὶ τοῦ ἐγνώκατε . τὸ δὲ ἴστον δυϊκόν | ||
' ἐγὼ γὰρ ὁ βλέπων . Ἄφετόν με νῦν : ἴστον γὰρ ἤδη τἀπ ' ἐμοῦ . Μὰ Δί ' |
ζωοποιήσας τὰ πάντα . Καὶ εἶπε Πεντεφρῆς τῇ Ἀσενέθ : πρόσελθε καὶ φίλησον τὸν ἀδελφόν σου . Καὶ ὡς προσῆλθε | ||
μηδὲν ταραχθῇς . καὶ σὺ δέ , ὦ γύναι , πρόσελθε τῷ κυρίῳ . ” Καλλιρόη μὲν οὖν πρὸς τὸ |
ἢ λαβεῖν εἰδότα . νῦν μὲν οὖν με μείζω λέγειν οἰήσῃ , τῇ πείρᾳ δὲ τὸν ἑταῖρον μανθάνων πολλὰ φήσεις | ||
ἀόρατον καρτεροῦντι παραλιπεῖν : ὅ τι γὰρ ἂν παραδράμῃς , οἰήσῃ τὸ κάλλιστον ζημιοῦσθαι . κἂν πύθηταί τις , ὅτῳ |
ἰᾶται δὲ καὶ οἶνοϲ ὕδατι κεκραμένοϲ τὰϲ ἐπὶ ταῖϲ ἀθρόαιϲ κενώϲεϲιν ἐκλύϲειϲ , εἰ μὴ φλεγμονὴ ϲπλάγχνων ἢ κεφαλῆϲ ἄλγημα | ||
μόνηϲ ἐνοχλούϲηϲ καθαρτέον : ϲυνελθόντων δὲ ἀμφοῖν ἀμφοτέραιϲ χρήϲῃ ταῖϲ κενώϲεϲιν φλεβοτομήϲαϲ πρότερον . εἰ δὲ τούτων γενομένων ἐπιμένοι τὸ |
Ϛ οὐ κοινωνεῖς ἄρτι τῷ πράγματι ζ ἐὰν στρατεύσῃ , μετανοήσεις η μετὰ φόβου ἐρώτησον καὶ ἀκούεις ἀλήθειαν θ ἐὰν | ||
ἀπολαύσεις τῆς ἡδονῆς , καὶ καθ ' ὃν ἀπολαύσας ὕστερον μετανοήσεις καὶ αὐτὸς σεαυτῷ λοιδορήσῃ : καὶ τούτοις ἀντίθες ὅπως |
[ ] , Ἀν - δοκίδην [ ] Κυδαθηναιέα , Κρατῖνον Σφήττιον , Εὐβουλίδην Ἐλευσίνιον . οὐκοῦν ὅτι μὲν οὐκ | ||
τὸ “ ῥεύσας ” εἶπε σκώπτων πρὸς τὸ ἐνουρεῖν τὸν Κρατῖνον . ΓΘ ὃς πολλῷ ῥεύσας : οἱ γὰρ ποταμοὶ |
καθιστάς , ὅ περ ἄν τις πλεονεκτεῖν βουλόμενος ποιήσειεν . Ἐχρῆν δὲ αὐτόν , εἴ πέρ τι δίκαιον ἐφρόνει καὶ | ||
τάξει ἐχρήσατο . , , . = , , . Ἐχρῆν τὸν ἰητρὸν Ζητοῦσίν τινες , διὰ τί εἶπεν τὸ |
ὑμᾶς τοῖς αὑτῶν πείθεσθαι λόγοις μᾶλλον ἢ τῷ πατρὶ τῷ Εὐφιλήτου καὶ ἐμοὶ καὶ τῷ ἀδελφῷ καὶ τοῖς φράτορσι καὶ | ||
Εὐκλείδην ἀμφισβήτησις ὑπὲρ τῆς τοῦ χωρίου λύσεως καὶ ἡ ὑπὲρ Εὐφιλήτου πρὸς τὸν Ἐρχιέων δῆμον ἔφεσις . ἐν γὰρ δὴ |
ἀλάστορα ἐν τοῖς ἱεροῖς ἐγκεκρυμμένον δίοπτον εἶναι . Ὁ δὲ ἀχθεσθεὶς ἀπεστράφη πρὸς δυόμενον τὸν ἥλιον : καὶ οἱ μάντεις | ||
ἐπ ' αὐτοῦ τὸν Νικήρατον ἐστεφάνωσεν , ὁ δὲ Ἀντίμαχος ἀχθεσθεὶς ἠφάνισε τὸ ποίημα . Πλάτων δὲ νέος ὢν τότε |
Λευκαδίᾳ ταὼς οὕτως ἠράσθη παρθένου ὡς καὶ τὸν βίον ἐκλιπούσῃ συναποθανεῖν . ὁ δὲ τοῦ δελφῖνος ἔρως κεῖται παρ ' | ||
παρῆσαν ἀμφότεραι πρὸς τὴν τοῦ Κητέως ταφήν , ὑπὲρ τοῦ συναποθανεῖν ὡς ὑπὲρ ἀριστίου συμφιλοτιμούμεναι . τῶν δὲ στρατηγῶν διακρινόντων |
τύχω δεηθείς , δόξαν οἴσομαι κουφότητος , εἰ καὶ τοιούτων ἤλπισα τεύξεσθαι παρὰ σοῦ μήπω τηλικοῦτος ὤν . ἵν ' | ||
ταῦτα προσεδεχόμην , τούτοις ἐκαρτέρουν τὰς ἀλγηδόνας , ἀπὸ τούτων ἤλπισα Κίμωνα τὸν υἱὸν προτρέπειν εἰς ἀρετήν . Οἱ μὲν |
ἀλλ ' ἀκριβῶς ἐπιστάμενος λέγω μηνύσεώς μοι γενομένης ἐν τῇ παρελθούσῃ νυκτὶ ὑπό τινος τῶν μετεσχηκότων τῆς συνωμοσίας . τεκμήριον | ||
καὶ οὐκ ἐπείθετο πᾶσιν . τῇ προτέρᾳ νουμηνίᾳ : τῇ παρελθούσῃ , τουτέστι νεωστί , ἵνα δείξῃ τὸν Κλέωνα οὐ |
πρότερον εἶπον , τῇ συμφορᾷ , ἠνειχόμην , καὶ μᾶλλον ᾑρούμην μὴ λαβεῖν τούτων τῶν ἁμαρτημάτων δίκην ἢ δόξαι τοῖς | ||
γὰρ δὴ κατεφρόνησα μὲν τῶν πατρῴων , ἵνα εὐδοξήσω . ᾑρούμην δὲ τὰ μὴ προςήκοντα λαμβάνειν , ἵνα καὶ τὴν |
ἣν Σκηνῆτιν καλεῖ , καὶ πᾶσαν τὴν παρακειμένην τῇ τε νεκρᾷ θαλάσσῃ καὶ τῇ ἐρυθρᾶ . Τὸ ἑπτακαιδέκατον περιέχει Αἴγυπτον | ||
αὐτὴν ] οὐδὲν ἧττον μητέρα καλοῦμεν . τὸ δὲ μιγῆναι νεκρᾷ τῇ μητρὶ νοσοῦντι τί ἂν ἄλλο σημαίνοι ἢ τὸ |
περὶ τῶν λοιπῶν διεξίω , ἱκανῶν καὶ ὡσαύτως ὄντων καὶ ἀμείλικτον διαθρύψαι καρδίαν , μή τί γε τὴν σήν , | ||
πρὸς Ἀθηναίους , διὰ σίτου ἀποπομπῆς ἀμοιβαῖον αἰτοῦντες , καὶ ἀμείλικτον ἄρχοντα τοῦτον ἐκβαλόντες . Ἄλλως . ὅτε Ξέρξης ἐπ |
φιλία : συμβαίνει γὰρ αὐτῇ πάντα , ἃ καὶ τῇ ἑταιρικῇ καὶ μᾶλλον αὐτῇ ἢ ἐκείνῃ : καὶ διὰ τοῦτο | ||
καὶ δίκαιον ἀριστοκρατικόν , ἡ δὲ τῶν ἀδελφῶν φιλία τῇ ἑταιρικῇ ἔοικεν . ] ἑταιρικὴ δέ ἐστιν ἡ τῶν ἴσων |
ἡδονὴν ἥδονται ναυαγίαν ἐγγὺς οὖσαν ἄνθρωποι διαφυγόντες τῇ τῶν Τυνδαριδῶν ἐπικουρίᾳ , ἢ οἵαν λυθείσης πολιορκίας οἱ τέως καθειργμένοι , | ||
τῇ περὶ τὸ βῆμα τέχνῃ καὶ τῇ πρὸς τὰς δίκας ἐπικουρίᾳ πρὸς τὴν τοῦ δικάζειν τάξιν ἀφικνοῦνται καὶ παρεχόμεθα τοῖς |
θέλει συμβοηθῆσαι αὐτῷ καὶ τὴν Ἀφροδίτην : σὺ δὲ μὴ ἀπορρίψῃς τὴν τοῦ Διὸς συνουσίαν , ἀλλ ' ἔξελθε πρὸς | ||
μίξιν καὶ συνελθεῖν . . ἀπολακτίσῃς ] ἀποφύγῃς . . ἀπορρίψῃς , ἀτιμάσῃς . . Λέρνη ] πηγὴ Ἄργους . |
, δι ' ὧν τοσοῦτον πλῆθος ἀπώλεσα ἐν Ἑλλάδι . αἰακτὸς ] ποταπὸς θρηνητικός . . γέννᾳ ] τῶν Περσῶν | ||
τοι . βόα νυν ἀντίδουπά μοι . οἰοῖ οἰοῖ . αἰακτὸς ἐς δόμους κίε . ἰὼ ἰώ [ Περσὶς αἶα |
συγκατῴκισέ τινι ὄνομα Σαμιάδῃ . οὗτος μὲν οὖν συμβιώσας τῇ γαμηθείσῃ χρόνον ἐνιαύσιον ἀπεδήμησε μακρὰν ἀποδη - μίαν . τὴν | ||
ὅτι οὐκ ἂν αὐτῇ διαλεχθείην διεσπεκλωμένῃ 〚 ἤγουν ἐξηραμμένῃ , γαμηθείσῃ , ἐν τῇ συνουσίᾳ κατατετριμμένῃ , ἢ ἀχρήστῳ πρὸς |
ταύτην ἠστερικέναι . Διογένης δὲ κισηροειδῆ τὰ ἄστρα λέγει , διάπνοιαν δ ' αὐτὰ νοεῖται κόσμου . Πλάτων δὲ ἐκ | ||
ὑποκάτω μικρὸν τοῦ τραχήλου , ὥστε μὴ πνίγεσθαι , ἀλλὰ διάπνοιαν ἔχειν . δεῖ δὲ τοὺς ἐκκενουμένους πίθους παραχρῆμα σμήχειν |
. τὸν οἶκον δηλ . . πολὺ μὲν οὖν : Κράτιστόν ἐστι . Θ . . μὴ διάτριβε : Μὴ | ||
. τὸν οἶκον δηλ . . πολὺ μὲν οὖν : Κράτιστόν ἐστι . Θ . . μὴ διάτριβε : Μὴ |
σκέψιν ἀρκέσθητι : ἂν ἀνδρὸς δεηθῇς , τοῦτον σύνοικον ἑλέσθαι θέλησον : εἶτα μετὰ τὸν θάνατον ἀναλαβὼν ἐπὶ τῆς οἰκίας | ||
τῷ τὸν Κυριεύοντα ἐρωτῆσαι . Πῶς οὖν γένηται τοῦτο ; θέλησον ἀρέσαι αὐτός ποτε σεαυτῷ , θέλησον καλὸς φανῆναι τῷ |
καὶ πόλιν ἣν παίζουσιν . Φέρε νῦν σοι ἐξ αἰθρίας καταπυγοσύνην μυὸς ἀστράψω Ξενοφῶντος . Τοὺς ὧδε μόνον στασιάζοντας καὶ | ||
δὴ κεφαληγερέταν θεοὶ καλοῦσιν . Ἥραν τέ οἱ Ἀσπασίαν τίκτει καταπυγοσύνην παλλακὴν κυνώπιδα . Οἰκέω δὲ νῆσον , ὡς μὲν |
κακίζοντος . Μεταλήψει . τοῦ κατηγόρου αὕτη : ὅταν γὰρ ἐπαινέσῃ ὁ φεύγων τὸ γεγενημένον , ἢ ὡς χρηστὸν , | ||
εἰπὼν καὶ ἔμπειρον τῶν ἐν Μακεδονίᾳ , οὐχ ἵνα ἐκεῖνον ἐπαινέσῃ , ἀλλ ' ἵνα τοὺς τούτου λογισμοὺς ὡς ἀληθεῖς |
τοῖς σίτου ἀποροῦσιν οἱ ὄροβοι , ἐπὶ Νικήτην ἴωμεν τὸν Σμυρναῖον . οὗτος γὰρ ὁ Νικήτης παραλαβὼν τὴν ἐπιστήμην ἐς | ||
τῷ μεγέθει τῆς φύσεως . οἱ μὲν γὰρ ἔφασαν γενέσθαι Σμυρναῖον , οἱ δὲ Χῖον , οἱ δὲ Κολοφώνιον , |
τόκος ἐστὶ λῦσαι . ὀξεῖαν γὰρ τὴν ἠρεθισμένην ἢ τὴν εὐεπίφορον : ὁ δὲ ὀφείλων ἐπιδιδοὺς τόκον ἄμεμπτος γίνεται : | ||
. τἄπη τῇ βακτηρίᾳ : ὡς εἰς τοῦτο τὸ μέρος εὐεπίφορον ὄντα τὸν Ἕρμιππον σκώπτει : οἱ δὲ Σιμέρμωνα τὸν |
. ἔοικε δὲ κεκλῆσθαι διὰ τὸ σίδηρον ἔχειν τὸν ἐν αἰθάλῃ τὴν ἐργασίαν ἔχοντα . Φίλιστος δὲ ἐν εʹ Σικελικῶν | ||
Ἔοικε δὲ κεκλῆσθαι διὰ τὸ σίδηρον ἔχειν , τὸν ἐν αἰθάλῃ τὴν ἐργασίαν ἔχοντα . Φίλιστος δὲ ἐν εʹ Σικελικῶν |
ὁ νόμος δικάζεσθαι πρὸς τὸν εἴργοντα ἐξούλης . καὶ περὶ ἀνδραπόδου δὲ καὶ παντὸς οὗ φησί τις αὐτῷ μετεῖναι . | ||
. οἱ δὲ τοιοῦτοι τὸ ἐν αὐτοῖς λογικὸν ἄτιμον καὶ ἀνδραπόδου φαυλότερον ἔθεντο . οἰκειότατον οὖν ἐπίτροπον ἔχε σαυτὸν καὶ |
Σωκράτους ἐκβάλλοντος τὰ δαιμόνια . Θ ἀδολεσχία Θ : τῇ ἀδολεσχίᾳ τῶν φιλοσόφων ὑπαχθέντος καὶ πεισθέντος . Θ ἀντὶ τοῦ | ||
μηδέ μ ' ἐπιτρίψῃς , ἀλλὰ συγγνώμην ἔχε ἐμοῦ παρανοήσαντος ἀδολεσχίᾳ . καί μοι γενοῦ ξύμβουλος , εἴτ ' αὐτοὺς |
πρὸϲ τὸν οὐρανίϲκον ἡ ῥὶϲ ἢ πτεροῖϲ ἢ ἐρίῳ περιβεβλημένῳ μηλωτρίδι . τῶν δὲ ξηρῶν φαρμάκων ἀδήκτωϲ οἶδά ποτε τῷ | ||
φλεγμονῆϲ καὶ ῥήξεωϲ ἀπαντηϲάϲηϲ διὰ τοῦ πόρου δι ' ἐρίου μηλωτρίδι περιειλημμένου κομιϲάμενοι τὸ πῦον κλύζομεν μελικράτῳ πρότερον , ἔπειτα |
, ὥσπερ καὶ οἱ καταγέλαστοι : τὸ γὰρ παρὰ Ποσειδίππῳ ἐπίχαρμα μοχθηρόν . Φιλωνίδης δὲ τὸν ἐπιχαίροντα ἐπιχάρτην εἴρηκεν : | ||
; ἐξεπτοημένη γὰρ οὐ διακονεῖς μοι . τὸ δὲ τὶν ἐπίχαρμα τέτυγμαι : καταγέλαστός εἰμι καὶ παρὰ σοί . . |
, καὶ οἶδα οἵα ἐστίν . Τί οὖν ; οὐκ ἄγασαι αὐτὴν καὶ νῦν χάριν ἔχεις τοῦ λόγου αὐτῇ ; | ||
ἄλλον διώκει ; Τὴν δὲ ἐν ἄλλῳ ψυχὴν ἀγάμενος σεαυτὸν ἄγασαι . Οὕτω δὴ τιμίου καὶ θείου ὄντος χρήματος τῆς |
καθέτοιϲ . μῖξιϲ δὲ ἡ ἐξ ὄπιϲθεν δοκεῖ πρὸϲ κύηϲιν ϲυμφέρειν . Περὶ τὸ τῆϲ ὑϲτέραϲ ϲτόμιον γίνονται ῥαγάδεϲ ἐκ | ||
ἄφυϲον . δοκεῖ δέ μοι ἐπὶ ταῖϲ γενναίαιϲ πάϲαιϲ καθάρϲεϲι ϲυμφέρειν πίνειν μαλάχηϲ ϲπέρματοϲ ⋖ β . Ἱερὰ Ἰούϲτου ποιοῦϲα |
δὲ καὶ τὰς Μάχας , τὰς Φιλονεικίας , τοὺς ψευδεῖς Λόγους , τὰς Ἀντιλογίας , τὴν Δυσνομίαν . καὶ γὰρ | ||
. ἡ δόξα Χριστῷ τῶ συνεργῷ τοῦ τέλους . ? Λόγους ἀτερπεῖς πολλὰ μοχθήσας γράφεις ἀνιστορήτως βάρβαρα πλέξας ἔπη γωλειά |
βραδύνω ἀπὸ τοῦ δὴν ἐπιτατικοῦ μορίου καὶ τοῦ θύνω τὸ βραδύνω . Φιλοφροσύνῃσιν : ἀγάπαις , δεξιώσεσι , φιλίαις . | ||
, πιέζομαι δυσχεραίνων , θλίβομαι , διαλογίζομαι , καταπιέζομαι , βραδύνω . , ξέομαι ταῖς φροντίσι . ἤτοι στρέφων ταῦτα |
ὁμοίως καὶ εἰ ἴδωμέν τινα ὑπερβολικῶς φιλοῦντα τὰ χρήματα ἢ θυμούμενον , οὐχ ἁπλῶς ἀκρατῆ τοῦτον λέγομεν , ἀλλὰ μετὰ | ||
, καὶ οὐ πρόσθεν ἀνίησιν πρὶν τῆς ἀπειλῆς ἀποπαῦσαι τὸν θυμούμενον . ὥστε οὐκ ἂν ὀκνῆσαί μοι δοκῶ καὶ τὸ |
κέαρ . ἡ σή , Προμηθεῦ , συμφορὰ διδάσκαλος . στέλλου , κομίζου , σῷζε τὸν παρόντα νοῦν . ὁρμωμένῳ | ||
λιπάνθη ἱδρῶτι , βλεφάρων δὲ γόος πέσεν οὐκ ἀθελήτῳ . στέλλου πλησάμενος θυμὸν Μούσης κατόχοιο , ᾗ τόνδ ' αἱρήσεις |
πόσις , κτενεῖ μ ' ἐπ ' αἰσχίστοισιν , ἢ δουλεύσομεν νόθοισι λέκτροις ὧν ἐδέσποζον πρὸ τοῦ . πῶς οὖν | ||
ἴσθι , τὴν ταχίστην : εἰ δὲ μή , σοὶ δουλεύσομεν . ὁρᾷς δὲ καὶ πληγαῖς ὡς κατέξανέ με πολλαῖς |
καθέδρας ἢ ἄλλῳ τινὶ τρόπῳ . Τότε γὰρ διαλαμβάνει τῇ πιέσει τὸ πνεῦμα καὶ οὐ δυνάμενον τὴν οἰκείαν κίνησιν κινεῖσθαι | ||
ὀθονίοις χρῆσθαι : τὴν γὰρ ἀσφάλειαν τῆς ἐπιδέσεως ἢ τῇ πιέσει ποιητέον ἢ τῷ πλήθει τῶν ὀθονίων . ἐφ ' |
] . συμμέτρως οὖν κατακλινέσθω τὸ βρέφος , οἷον κατὰ προσκεφαλαίου πεπληρωμένου κναφάλλων , εἰ δὲ μή , χόρτου ἁπαλοῦ | ||
. ἀλλ ' οὐ δέομαι πανικτὸν ἔχων τὸν πρωκτὸν [ προσκεφαλαίου ] . Χία δὲ κύλιξ ὑψοῦ κρέμαται περὶ πασσαλόφιν |
ποιήσῃς τὸ ἐμὸν θέλημα , ἀβαρές σοί ἐστιν . εἰ παράσχοις ἐμοὶ αἰτουμένῳ τι κοῦφον καὶ ἀβαρές σοι τέλος μοι | ||
θ δίδου ] ἡμῖν . θ δίδου ] δίδοις καὶ παράσχοις . Ξ Ἄρης ] ὦ Ἀττικῶς . Ἄρης ] |
αἰσθητοῦ , εἰς τὸν διάλληλον : τὸ γὰρ αἰσθητὸν πάλιν διαφωνούμενον , καὶ μὴ δυνάμενον δι ' αὑτοῦ ἐπικρίνεσθαι διὰ | ||
σημεῖον ἐπ ' ἴσης τῷ σημειωτῷ δοξαστόν ἐστι καὶ ἀνεπικρίτως διαφωνούμενον . ὡς οὖν τὸ ” τὶς διὰ πέτρας πλεῖ |
, ἐπειδὴ εὗρον δικαστήρια . ἐντευξόμεθα δὲ καὶ τῷ ἀνδρὶ διαλέξεσθαι ἡγουμένῳ μᾶλλον ἢ δραμεῖσθαί τινα ὑπὲρ τῆς ψυχῆς ἀγῶνα | ||
ὑμεῖς δ ' ἴσως με περὶ ἄστρων καὶ γῆς ἐδοκεῖτε διαλέξεσθαι . καὶ τινὲς μὲν ὑμῶν ὀργίζονται καί φασί με |
ἐκινήθη . ἐξ ἧς δὴ μίξεως συνέλαβεν ἡ Πασιφάη τὸν λεγόμε - νον Μινώταυρον . φοβηθεὶς δὲ ὁ Δαίδαλος μὴ | ||
οἱ διψῶντες σιωπῇ πίνουσιν , οὕτως ἐκείνῳ ἤρκει δέχεσθαι τὰ λεγόμε - να , τῷ σχήματι καὶ τῷ νεύματι καὶ |
νωθέστερος τῷ κεκινημένῳ πλέον : ἐνέγκαι δ ' ἂν καὶ φειδωλὸν ὁ περὶ τὰς δαπάνας ἐκκεχυμένος , καὶ πρὸς φιλόδοξον | ||
τοῦ ποτέ , ποτὲ δὲ , τοῦ πῶς . . φειδωλὸν : Φειδωλός ἐστιν ὁ φεύγων τὸ δοῦναι , ὁ |
ὅπερ ἐξ ἅπαντος ὁ διαβάλλων ἐπιχειρεῖ ποιεῖν ἄκριτον ὑπάγων τὸν διαβαλλόμενον τῇ τοῦ ἀκούοντος ὀργῇ καὶ τὴν ἀπολογίαν τῷ λαθραίῳ | ||
, τὸ καιρὸν ἑκάστων ἐπίστασθαι . ” εἰς δὲ τὸ διαβαλλόμενον αὐτοῦ φίλοχλον καὶ Τίμων τά τ ' ἄλλα φησίν |
. Λιμόξηρος παιδοτρίβης ἰδὼν ἄρτον κρεμάμενον εἶπε : Καταβαίνεις ; ἀπαγγέλλεις ; ἢ ἀναβαίνω καὶ ἀπαρτίζω σε . Λιμόξηρος παιδαγωγὸς | ||
μῆτερ , καινὴν , ἑτέραν , συμφορὰν ἐμοὶ τῇ φίλῃ ἀπαγγέλλεις . τὸ γὰρ φίλοις ἀντὶ τοῦ φίλῃ . ἢ |
τῶν καλουμένων ἡρώων , Ποσειδῶνά τε θεὸν καὶ Κλεό - πομπον ἄνδρα ἐπονομάζουσιν . ἀπὸ τούτου δὲ τοῦ Παρνασσοῦ τῷ | ||
τῶν καλουμένων ἡρώων , Ποσειδῶνά τε θεὸν καὶ Κλεό - πομπον ἄνδρα ἐπονομάζουσιν . ἀπὸ τούτου δὲ τοῦ Παρνασσοῦ τῷ |
βούλῃ . Ὡμολόγηκα , ἔφην : οὐκ ἔστιν γάρ μοι ἀνάδυσις , ὦ Εὐθύδημε . Ἴθι δή μοι εὐθύς , | ||
τὰ ὀνόματα : τὰ δὲ πράγματα ἄρνησις , ἐξωμοσία , ἀνάδυσις , ἀναφυγή , ἀναχώρησις , ἀντιλογία , παραίτησις . |
τέτμηται ὑπὸ τῆς ΔΗ : ἡμίσεια ἄρα ὀρθῆς ἡ ὑπὸ ΒΔΗ : ὀρθὴ ἄρα ἡ ὑπὸ ΖΔΗ . ὀρθὴ δὲ | ||
ΒΖΔΗ τετράπλευρον . καὶ ἔστιν ἡ ὑπὸ ΖΔΒ τῇ ὑπὸ ΒΔΗ ἴση : ἴση ἄρα καὶ ἡ ΖΒ τῇ ΒΗ |
, συντέτακται δὲ πρὸς τὸ πλησίον κατὰ κοινὴν μοῦσαν . Συνελόντι δ ' εἰπεῖν , ἡ Ὁμήρου ποίησις τοιάδε τίς | ||
Καὶ γὰρ τὸν κυρίως ἄνθρωπον τὴν λογικὴν ψυχὴν ἀποκαλεῖ . Συνελόντι οὖν φάναι , περὶ πάσης λογικῆς ψυχῆς ὁ λόγος |
καλούμενον ἡμῖν ἐμήνυσας τὸν υἱὸν , ἀλλὰ πάντα τρόπον λαθεῖν ἐσπούδακας τὰ γιγνόμενα : εἶθ ' οἱ μὲν ἄλλοι οὐκ | ||
τὸ ἴσον ἔχειν ἐκείνοις , περὶ ἃ σὺ μὲν οὐκ ἐσπούδακας , ἐκεῖνοι δ ' ἐσπουδάκασιν ; εἶτα θαυμάζεις , |
ἐφ ' ἑαυτοῦ τὸν Ἱππόλυτον ταῦτα λέγειν ὅτι ἐμαυτόν σοι ἀνατίθημι , ὦ θεά , στέφανον . . . . | ||
λόγοις ἀλλ ' ἔργῳ . . τὴν λεοντῆν . . ἀνατίθημι . . . τὸ προσδοκῆσαι σεαυτὸν Ἡρακλέα εἶναι . |
εἰς τερατείαν φιλόσοφον . Στρεψιάδης : μαθητὴς Σωκράτους : δοῦλος Στρεψιάδου : χορὸς Νεφελῶν : Φειδιππίδης , υἱὸς Στρεψιάδου : | ||
σοι . ἀποκρινάμενος ] τοῖς δικασταῖς δηλονότι . εἰσελθόντος τοῦ Στρεψιάδου ὁ δανειστής φησι πρὸς τὸν μάρτυρα . τῷ μάρτυρί |
Ἀπόλλων σκαιὸς ἦι , τίνες σοφοί ; ὅστις μ ' ἔχρησας μητέρ ' , ἣν οὐ χρῆν , κτανεῖν . | ||
τέκνων . τίν ' , ὦ παῖ πρόμαντι Λατοῦς , ἔχρησας ὑμνωιδίαν ; πόθεν ὁ παῖς ὅδ ' ἀμφὶ ναοὺς |
αὐτὸν τῷ μεταλαβεῖν ; Ναί : ἀλλ ' ἐγὼ σοὶ πιστεύω , σὺ ἐμοὶ οὐ πιστεύεις . Πρῶτον μὲν οὐδὲ | ||
οὕτως οὖν καὶ ἐνταῦθα τὸ νομίζω ἀντὶ τοῦ κρίνω καὶ πιστεύω . τὸ δὲ ὑμᾶς πολλὴν ἔμφασιν ἔχει , ὡς |
αὐτοὺϲ τόνδε τὸν τρόπον : μετὰ τὸ ϲχηματίϲαι τὸν πάϲχοντα οἰκείωϲ , ἐπιϲπαϲάμενοι τὴν πόϲθην εἰϲ τοὔμπροϲθεν καθήϲομεν ἄγκιϲτρα γ | ||
φύϲιν ἐγχωρεῖ γενέϲθαι τὴν ἀρτηρίαν : καὶ μᾶλλον ἄν τιϲ οἰκείωϲ ἰϲχνὸν προϲαγορεύϲειε τὸν τοιοῦτον ϲφυγμόν , ὥϲπερ τὸν ἐναντίον |
ἂν εἴη πρᾶξις . χρὴ δὲ τὸν μὲν ἀρκυωρὸν εἶναι ἐπιθυμοῦντα τοῦ ἔργου καὶ τὴν φωνὴν Ἕλληνα , τὴν δὲ | ||
Χαρικλὼ γυνὴ Χείρωνος , Φιλύρα δὲ μήτηρ . λίπτοντα : ἐπιθυμοῦντα . χρειώ μιν κούρης : Ἀναξαγόρας φησίν , ὅτι |
καχειμονίᾳ κακόμορφος . ἦλθε γὰρ Ὀδυσσεὺς εἰς τὴν Τροίαν εἰς ἐπαίτην μετασχηματίσας ἑαυτὸν διὰ τὸ Παλλάδιον : ἄμορφος : ἀντὶ | ||
δὲ διαρραγέντας ὑπὸ ἀπεψιῶν καὶ μέθης ; τίνα πώποτ ' ἐπαίτην ῥᾳδίως εἶδες μὴ γέροντα ; τίνα δ ' οὐκ |
ἀποχρώντως , καὶ μηδὲ τῆς νῦν τοῦτο ἀπαιτούσης πραγματείας . Εἰκότως ἄρα τε καὶ πλείω καὶ λεπτότερα καὶ προσέτι ἀχρούστερα | ||
ἂν ὑγιαίνοιεν , ἀλλὰ ζητήσουσιν ἰατρὸν εἶναι τὸν σύμβουλον . Εἰκότως γε . Ὅταν οὖν περὶ τίνος σκοπῶνται , τότε |
' ὅτι ἀμυνούμεθα : οἱ γὰρ δρῶντες βεβουλευμένοι πρὸς οὐ διεγνωκότας ἤδη καὶ οὐ μέλλοντες ἐπέρχονται . καὶ ἐπιστάμεθα οἵᾳ | ||
πολὺ γὰρ κρεῖττον τὸ βεβουλεῦσθαι περὶ ἁπάντων ἐκ πλείονος καὶ διεγνωκότας ἐπειδὰν ἥκῃ τινὸς πράγματος καιρός , αὐτούς τε εἰδότας |
ἄκραν . Εἴληφά σε , ὦ κατάρατε . Συκοφαντεῖς . Δώσεις ποτὲ ἤδη τὴν δίκην . Ἐξελέγξω σε δεινὰ εἰργασμένον | ||
Ναὶ ναί , γρᾴδιον , ἐμοὶ κάρισο σὺ τοῦτο . Δώσεις οὖν δραχμήν ; Ναί , ναίκι , δῶσι . |
ἀξυνήμων ] ἤγουν μὴ συνιεῖσα καὶ γινώσκουσα τὰ λεγόμενα . δέχηι ] ἤγουν νοεῖς . λόγον ] τὸν παρ ' | ||
λευκὴν ἔμπαλιν παρηίδα , κοὐκ ἀσμένη τόνδ ' ἐξ ἐμοῦ δέχηι λόγον ; οὐδέν : τέκνων τῶνδ ' ἐννοουμένη πέρι |
σχισμάς , οὗτοι καὶ δίψυχοί εἰσιν καὶ κατάλαλοι , μηδέποτε εἰρηνεύοντες ἐν ἑαυτοῖς , ἀλλὰ διχοστατοῦντες πάντοτε . καὶ τούτοις | ||
οἱ κατ ' ἀλλήλων ἐν ταῖς καρδίαις ἔχοντες καὶ μὴ εἰρηνεύοντες ἐν ἑαυτοῖς , ἀλλὰ πρόσωπον εἰρήνης ἔχοντες , ὅταν |
. Ἔτι γὰρ μένεις ; Ἄπειμι : σὺ δὲ οὐ χαιρήσεις οὕτω σκαιὸς ἐκ χρηστοῦ γενόμενος . Τίς οὗτός ἐστιν | ||
ἐκκαυλίζων καταβροχθίζει , κἀμφοῖν χειροῖν μυστιλᾶται τῶν δημοσίων . Οὐ χαιρήσεις , ἀλλά σε κλέπτονθ ' αἱρήσω ' γὼ τρεῖς |
ἀπειρίας κόζμων , ὡς ἠξίωσας # , ἀπέστειλά σοι . συντυχίᾳ δὲ τοῦ πράγματος # ἀγαθῇ κέχρησαι : πρὶν ἢ | ||
τοιγαροῦν Ἀριστάρχου ζηλωτοῦ τῆς ἐμῆς πολιτείας ὑπάρξαντος , καὶ τῇ συντυχίᾳ τὴν ἐπιθυμίαν ἐκτείναντος , ἐπετήρουν τὸ μειράκιον ἅπαντες , |
μιμούμενος . . ΠΤΩΧΟΣ . Ἐκ τοῦ πτώσσω , τὸ δειλιῶ , ἢ ὁ ἐκπεπτωκὼς τοῦ ἔχειν . . Ω | ||
μὴ ἀναδιδάξαι σε πάντα ἃ μέλλεις παθεῖν , ἀλλὰ διότι δειλιῶ ταράξαι τὸν σὸν λογισμόν : ἡ γὰρ τούτων διήγησις |
, ἔτι δὲ πρὸς τοὺς βασκαίνοντάς τι τῶν καλῶν τοῦτον κολαστὴν παρεισάγοντες . ἔν τε ταῖς τελεταῖς οὐ μόνον ταῖς | ||
' , εἴ τι πράξας μὴ καλῶς εὑρίσκομαι , τούτων κολαστὴν κἀπιτιμητήν , ἄναξ , ἀλλ ' ὡς ὀναίμην . |
τῆϲ ἐπιδιαιρέϲεωϲ . τὸ μὲν οὖν θερμὸν ὕδωρ τὸ ταῖϲ ἄλλαιϲ φλεγμοναῖϲ ἐπιτηδειότατον εἰδέναι τούτοιϲ πολέμιον , καὶ κάλλιον καταιονᾶν | ||
αὐτοὺϲ μετὰ τῶν ἐπιτηδείων μιγνύμεναι φαρμάκων . μιγνύουϲι δὲ αὐτὰϲ ἄλλαιϲ ϲηπταῖϲ δυνάμεϲι καὶ ταῖϲ λεπρικαῖϲ ἐκδορίοιϲ . τῶν ἡμετέρων |
. ἀμφίβληϲτρον . ἀναργυρία . ἀνωφέλητοϲ καὶ θεοῖϲ ἐχθρόϲ . ϲαυτὸν δ ' ἀποφαίνειϲ κενότερον λεβηρίδοϲ . ] φανῆναι [ | ||
προϲέχειν δεῖ ἀεὶ τῶν ϲφυγμῶν ἐφαπτόμενον , ὡϲ μήποτε λάθοιϲ ϲαυτὸν ἀντὶ λειποθυμίαϲ θάνατον ἐργαζόμενοϲ . Περὶ ἀρτηροτομίαϲ Γαληνοῦ . |
μοι ὁδὸς καὶ εἰ πάσαις ταῖς ἡμέραις αὐτοῦ προσμενῶ . Ἄπειμι μέν , ἔφην , εἰς Λάρισσαν , ἔοικα δὲ | ||
εἰ πόλιν τήνδ ' ἐξέσως ' οὔ μοι μέλει . Ἄπειμι τοίνυν : καὶ σύ , παῖ , κόμιζέ με |
πόα . Δένδρον μὲν οὖν ἐστι τὸ ἀπὸ ῥίζης μονοστέλεχες πολύκλαδον ὀζωτὸν οὐκ εὐαπόλυτον , οἷον ἐλάα συκῆ ἄμπελος : | ||
ἐλάττονα . τὸ δὲ δένδρον μέγεθος μὲν ἡλίκον ῥόα μεγάλη πολύκλαδον δὲ σφόδρα : φύλλον δὲ ἔχειν ὅμοιον πηγάνῳ , |
ὁμολογοῦντος τὴν ἐπὶ τοὺς μηδὲν ἀδικοῦντας στράτευσιν , ἐπειδὴ περὶ μηδετέρου τούτων βούλεται τὸν λόγον ὑπέχειν : οἷς ἐπιτίθησιν οὔθ | ||
εἰς τὴν Ἀττικὴν , ἢ διεῖναι , ὡς ἄν τις μηδετέρου δικαίως τύχοι . λογίζεσθε γὰρ , εἰ μὲν , |
ἐπράττετο τοὖργον , καὶ ἔδει πάντως ἢ ἀροῦν ἢ φελλέα ἐκκαθαίρειν ἢ γύρους περισκάπτειν καὶ τοῖς βόθροις ἐμφυτεύειν , οὐκέτ | ||
ἔλαιον , ἔπειτα προστιθέσθω . Προσθετὸν καθαρτικὸν , ὥστε μήτρας ἐκκαθαίρειν καὶ κενοῦν : ἀψινθίου ῥίζαν τρίψας λείην , καὶ |
τὸν κόσμον αὐτῆς εἰ θεωρήσαις καλῶς ἔχει . θεώρησον , Πάταικε , πρὸς θεῶν : μᾶλλόν μ ' ἐλεήσεις . | ||
λέγεις . διὰ τοῦτο συγγνώμης τετύχηκας [ σύνθυε δή , Πάταικε . ἑτέρους ζητητέον ἐστὶν γάμους μοι : τῶι γὰρ |
ἅπτεται φρενῶν . Εἶἑν . Ἐν παιδοτρίβου δὲ τίνα πάλην ἐμάνθανες ; Κλέπτων ἐπιορκεῖν καὶ βλέπειν ἐναντίον . Ὦ Φοῖβ | ||
μυρίοις . Ταῦτα ἤκουες παρὰ τοῖς φιλοσόφοις , ταῦτ ' ἐμάνθανες ; οὐκ οἶσθ ' , ὅτι στρατεία τὸ χρῆμά |
ὦνδρες , ἥκει ἄγων ὁ δεσπότης , ὃς ὑμᾶς πλουσίους ποήσει . Ὄντως γὰρ ἔστι πλουσίοις ἡμῖν ἅπασιν εἶναι ; | ||
ἐνημμένῳ κάλλιστα χρήσομαι τάλας ; Οὗτος μὲν οὐ μή σοι ποήσει ζημίαν . Ἀλλ ' αἶρέ μοι τοῦτόν γε τῆς |
λόγον πύθηι , κατά με γᾶς ζῶντα πόρευσον : οὐ παραιτοῦμαι . τί τοῖσδ ' ἀπειλεῖς βάρβαρός τε βαρβάρου γνώμην | ||
καὶ Πλάτωνα δίκη μετελθεῖν τοῦ λόγου καὶ τῆς ἐπιτιμήσεως . παραιτοῦμαι δ ' εὐμενῆ καὶ ἵλεων εἶναι τοῖς λεγομένοις , |