κάθετον γενόμενος ἐπισκιάσηι τὴν αὐγὴν τοῦ ἡλίου . Πολλοὶ τῶν ἐπιφανεστέρων περὶ ἡλίου καὶ σελήνης ἐπραγματεύσαντο , ἰδίαι δὲ καὶ | ||
φρονῶ , καὶ οὐκ ἂν ὑπὸ ἐπιθυμίας τῶν μειζόνων ἐξαρθεὶς ἐπιφανεστέρων ὀρεχθείην συμφορῶν . ἐοίκασι δὲ καὶ οἱ πρῶτοι μυθολογήσαντες |
: ἐντεῦθεν λωποδύται γίνονταί τινες , ἐντεῦθεν ἱερόσυλοι , ἐντεῦθεν φιλοπράγμονες καὶ πάντες ὅσοι τὸν βίον ἐκ τῶν ἀλλοτρίων ἔχειν | ||
πρὸς οἰκείους ὁ ἀγών , σκοπεῖν ὅπως μὴ πονηροὶ μηδὲ φιλοπράγμονες οἱ κατήγοροι φανήσονται . κελεύουσίν τε πρῶτον μὲν τὴν |
οὑτοσί ; ἐν αὐτῷ Γοργίᾳ τούτῳ ἐν τοῖς Σωκράτους καὶ Καλλικλέους λόγοις . ἐλθὼν γὰρ ἐπ ' αὐτὸ τὸ λῦον | ||
ἐῶσιν οἱ νόμοι . ἀκούσας δ ' ἐγὼ ταῦτα τοῦ Καλλικλέους προσέρχομαι τῷ Καλλίππῳ , καὶ ἐρωτῶ αὐτὸν ὅποι τε |
Τοῖς μέντοι λεγομένοις ὑπὸ τούτων ἐάν τε πιστεύωμεν ἐάν τε ἀπιστῶμεν , ἀναγκαίως ἔχει δοξάζειν πάντῃ τε καὶ πάντως . | ||
αὐτουργία . μὴ τοίνυν μηδὲ τὴν περὶ τὰ ἔμβρυα ζῳογονίαν ἀπιστῶμεν εἶναι ζώωσιν . οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνα μανθάνει πρός τινος |
τοιοῦτόν τινα λόγον ἡμῖν νενοημένης ; καθὰ γὰρ οὐκ ἂν εἴπαιμεν τὸν κίονα σωφρονεῖν , κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον οὐδὲ | ||
ποτ ' ἐροῦμεν ; Τοῦτο : τί γὰρ ἂν ἄλλο εἴπαιμεν ; Ψευδὴς δ ' αὖ δόξα ἔσται τἀναντία τοῖς |
χώρα Τηνεσσὶς λέγεται : ἔχουσι δ ' αὐτὴν οἱ παρὰ Ψαμμιτίχου φυγάδες Αἰγυπτίων : ἐπονομάζονται δὲ Σεμβρῖται , ὡς ἂν | ||
: ἐν δὲ τῷ ἱερῷ αὐτῆς ἡ θήκη κεῖται τοῦ Ψαμμιτίχου : περὶ δὲ τὴν Βοῦτον καὶ Ἑρμοῦ πόλις ἐν |
, ἄλλως ἐπὶ τῶν συμμέτρων , ἄλλως ἐπὶ τῶν ῥητῶν προσαγορευομένων . ὅπου μὲν γὰρ ὁ λόγος μόνον καὶ ἡ | ||
νες ἄνδρες πράττουσιν ? [ ἀλλὰ - ] καὶ τῶν προσαγορευομένων [ ] [ ? - ] φιλοσόφων , οὓς |
κύνες τοῖς πρόβασιν ἀπεδίωξαν τοὺς λύκους . οἱ δὲ λύκοι διωχθέντες ὑπὸ τῶν κυνῶν ἕνα πρεσβευτὴν ἔπεμψαν πρὸς τὰ πρόβατα | ||
βασίλεια τόν τε Φηγέα καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ κτείνουσι . διωχθέντες δὲ ἄχρι Τεγέας ἐπιβοηθησάντων Τεγεατῶν καί τινων Ἀργείων ἐσώθησαν |
ἕν τι τῶν μερῶν ἀσκεῖται ὁ ῥήτωρ , οὐκ ἂν λεχθείη ῥήτωρ , εἰ δὲ ἓν τῶν εἰδῶν ἀσκήσει , | ||
ἐπιστητὸν πρὸς τὸν ἐπιστήμονα , ὡς πρὸς τὴν αὐτοῦ ἐπιστήμην λεχθείη ἄν : οὐ γὰρ πρὸς τὸν ἐπιστήμονα διὰ τὸ |
οὐρανῷ ἃ ἐπιτηδεύουσιν [ καὶ ] ἔγνωσαν ἄνθρωποι , καὶ Σεμιαζᾶς , ᾧ τὴν ἐξουσίαν ἔδωκας ἄρχειν τῶν σὺν αὐτῷ | ||
τὰς ὁδοὺς αὐτῶν . ἔτι δὲ καὶ ὁ πρώταρχος αὐτῶν Σεμιαζᾶς ἐδίδαξεν εἶναι ὀργὰς κατὰ τοῦ νοός , καὶ ῥίζας |
ἔξεστι λέγειν οὐδὲ γράφειν τούτῳ , ταὐτὰ δίκαια λέγειν ἂν ἔχοιτ ' εἰκότως , ἐὰν φῇ δεῖν ἡμᾶς ἐνδεικνύναι . | ||
τε Θηβῶν θ ' , ὡς ἀνημμένοι κάλωις πρυμνησίοισι βίον ἔχοιτ ' εὐδαίμονα . καὶ ταῦτα φροῦδα : μεταβαλοῦσα δ |
τ ' ἐστὶν καὶ τίνες οἱ μῦθοι , τίνας ἂν φαῖμεν ; Καὶ ἐγὼ εἶπον : Ὦ Ἀδείμαντε , οὐκ | ||
τε καὶ φρονήσεως εἰ ταύτην μάλιστα ἐκ τῶν εἰκότων ἐκτῆσθαι φαῖμεν ἂν ἤ τινα ἑτέραν ταύτης κυριωτέραν ἡμῖν ζητητέον . |
, τοὺς ἐμὲ [ ἀπεχθανοῦντας ] , μέλλω νικῆσαι . νομιζοίμην ] ὑπολαμβανοίμην καὶ μέλλω φαίνεσθαι . ὡς ] ἐπειδή | ||
ἀγάλματι ὁμοίαν , γόης ἂν καὶ τοῦ Κυναίθου κολακικώτερος ὄντως νομιζοίμην : εἰ δὲ τοιαύτην ὑπάρχουσαν οἵαν πάντες ἴσασιν , |
ἔχουσι καὶ πρὸς τὴν πόλιν αὐτοὶ μάρτυρές ἐστε , ἐὰν θέλητε μεμνῆσθαι καὶ τῶν φιλούντων ὑμᾶς καὶ τῶν μισούντων . | ||
θέλητε , χρήσεσθε , συκοφάντηι δ ' οὐδ ' ἂν θέλητε . , : οὐ μὴν ἀλλ ' ἐπεὶ Φίλιππος |
πρὸς μέγα λέγεται μικρόν , καὶ τὸ δῶρον παρὰ τοῦ δωρουμένου δωρεῖται , καὶ τὰ ὅμοια . Καὶ φθορὰ δὲ | ||
θεῶν πεπλασμένην , ἀλλὰ κοινῇ ὑπὸ πάντων , ἄλλο ἄλλου δωρουμένου καὶ προστιθέντος , οὐδαμῶς σοφὸν οὐδ ' ἐπ ' |
ψευδόμενος ἀληθής . Ὃς ἂν μέν νυν τῶν πυλουρῶν ἑκὼν παρίῃ , αὐτῷ οἱ ἄμεινον ἐς χρόνον ἔσται : ὃς | ||
θεώρημα : οὐκ ἔστι χαλεπώτερον οὐδέν , ἢ ὅταν τις παρίῃ μὲν ὡς ἐπανορθωσόμενός τι τῶν κοινῶν , χείρω δὲ |
. Τοῦτο δέ γε πεπονθυῖα οὐδὲν πλέον ἀναρμοστίας οὐδὲ ἁρμονίας μετέχοι ἄν ; Οὐ γὰρ οὖν . Τοῦτο δ ' | ||
ἦν δεινόν . Τάχα δὲ καὶ ὁ εὐφημισμὸς καλούμενος ἂν μετέχοι τῆς δεινότητος , καὶ ὁ τὰ δύσφημα εὔφημα ποιῶν |
τὸ πρότερον , καὶ ἴδωμεν ὀρθῶς ἢ οὐκ ὀρθῶς ἐδυσχεραίνομεν ἐπιτιμῶντες τῷ λόγῳ ὅτι αὐτάρκη ἕκαστον εἰς φρόνησιν ἐποίει , | ||
ὢν ἔτι γερόντων ἐδόκει σωφρονέστερος εἶναι καὶ πολλοὶ τοῖς υἱέσιν ἐπιτιμῶντες εἰς τὸν σὸν ἐκέλευον βλέπειν , ὡς οὕτως ἂν |
τὸ τάλαντον : εἶτα τὸν μὲν ἀποδεχθῆναι , τὸν δὲ μεμφθῆναι μόνον , τὸν δὲ συγκλεισθῆναι δεσμωτηρίῳἐφίστημι , μήποτε κατὰ | ||
ἐπιστήμονες . Ἔχουσιν αἱ τῶν κοινῶν ἐπιμέλειαι λαβὰς εἰς τὸ μεμφθῆναι . Οἱ οἰκέται σου μήτε κόρῳ μήτε λιμῷ ἐθιζέσθωσαν |
τῶν ἀπολαυστικῶν [ γε ] εἷς ὤν , ἵνα μὴ κατηγορῇ τοῦ γήρως , εἰς σωφροσύνην ἔθετο τὴν ἀσθένειαν αὐτοῦ | ||
: καὶ τάδε εἶπε παράνομα : κἄν τί τις ἄλλο κατηγορῇ , τὸν αὐτὸν τρόπον φράζειν καὶ μὴ τηνάλλως φοβεῖν |
τάς τε ἡλιακὰς καὶ σεληνιακὰς μοίρας , μήποτε κατὰ σύνδεσμον συνδράμωσιν : οὗτοι γὰρ οὐ μόνον δυσεπιτεύκτους κατὰ τὰς ἐγχειρήσεις | ||
ταλανιζομένων καιρῶν , ὅταν ἐν ἁπάσαις ἢ ταῖς πλείσταις ἀφέσεσι συνδράμωσιν ὑπαντήσεις ἀγαθοποιῶν πάντων ἢ πάλιν κακοποιῶν , σπανίως δὲ |
ἐν ταῖς γεωμετρίαις ; Ἔγωγε καλῶ . Ἤδη τοίνυν ἂν μάθοις μου ἐκ τούτων σχῆμα ὃ λέγω . κατὰ γὰρ | ||
πού ' στιν αἱ σοφαὶ ξυνουσίαι . Πόλλ ' ἂν μάθοις τοιαῦτα παρ ' ἐμοῦ . Πῶς ἂν οὖν πρὸς |
ἐάν τε παρὰ τὴν εἰς τὰ ἑπόμενα τῶν μερῶν αὐτοῦ δεδειγμένην τῆς τῶν ἀπλανῶν σφαίρας μετακίνησιν . δεδόσθω γὰρ ἐπὶ | ||
κύκλου ἀφ ' ἑκατέρου τῶν τοῦ ζῳδιακοῦ πόλων τὴν μεταξὺ δεδειγμένην περιφέρειαν τῶν δύο πόλων τοῦ τε διὰ μέσων τῶν |
νίκας μέντοι σαυτοῦ μηνύων εὐφραίνεις . καί σε μή ποτε ἐπιλίποι τουτὶ τὸ ἥδιστον τὸ κρατεῖν . Καὶ τὸ ἐπιστέλλειν | ||
τροπάς , ἐτησίων ὡρῶν διακρίσεις , ἄλλα κάλλη μυρία . ἐπιλίποι ἂν ὁ βίος τοῦ βουλομένου διηγεῖσθαι τὰ καθ ' |
, οἱ δ ' ἦσαν ἕτοιμοι πάσχειν , ὅ τι δόξειε τοῖς εἰκότως αἰτιωμένοις . ἐγὼ δὲ πάντων ἔφην ἀτοπώτατον | ||
ἐπὶ τῆς διαλεκτικῆς , εἴ τις τοιουτοτρόπως ἀποφαίνηται , καταγέλαστος δόξειε . φαμὲν οὖν , ὡς οὐκ ἤδη , ἐὰν |
τῆς παρασκευῆς , τοὺς δ ' ἐλάττους κἂν ἀπὸ φαυλοτέρας διαφέροι τις , οὕτως καὶ τῶν δεινῶν ὅσα ὑπερβέβληκε μεγάλης | ||
εἴη : οὐδὲν γὰρ ἂν ἡ τοιαύτη κατάστασις μὴ ἐνεργείας διαφέροι . Κἂν κίνησις δὲ ᾖ τοιαύτη , οὐ πανταχῶς |
ὁμοῖον καὶ ἐν Γηρυτάδῃ . . αἴροι ' ἂν : Λάβοις ἄν . Θ . . τὰ στρώματα δηλονότι . | ||
ἐστιν ἡ ψυχὴ πρὸς πάσας ἐπιτηδείως ἔχει τὰς δόσεις . Λάβοις δ ' ἂν καὶ ἄλλως ἐκ διαιρέσεως τὰς τέσσαρας |
τοσούτῳ ἂν πλέον καὶ εἰσάγοιτο καὶ ἐξάγοιτο καὶ ἐκπέμποιτο καὶ πωλοῖτο καὶ μισθοφοροῖτο καὶ τελεσφοροίη . Εἰς μὲν οὖν τὰς | ||
οἷς μέτρων μέλει καὶ τῶν ὡραίων , ὅπως ἀπὸ συσσήμου πωλοῖτο . Οὐκ ἔστι δὲ πλείω τὸν αὐτὸν μεταβάλλεσθαι , |
ἔργα καὶ γραφῇ σωθῆναι , τοῦτο καὶ νῦν παραινῶ . σωθείη δ ' ἄν , εἰ τὸ ἀεὶ πραττόμενον εὐθὺς | ||
ὀργίζεται ἢ ἵνα τὸ μὲν προσιέμενον , τὸ δὲ ἀμυνόμενον σωθείη ; Τὸ μὲν οὖν κατὰ φύσιν ζῆν καλὸν καὶ |
φρονήσεως . διὰ τοῦτο καὶ αὐτὸς εἶπεν , ὅτι ταύτῃ λύοιτ ' ἂν ὁ λόγος οὗτος ὁ ἄπορος . Ἔστι | ||
εἰρημένων , φησί , περὶ φρονήσεως καὶ τῆς ἠθικῆς ἀρετῆς λύοιτ ' ἂν ὁ λόγος οὗτος , ὁ δεικνύων διαλεκτικῶς |
καὶ οὕτω λέγειν προσήκει . Πῶς δ ' ἂν ἑκάτερα ῥηθεῖεν ἄπεπτα , οὐ τοῦ νῦν ἐστι λόγου , εἴτ | ||
ἀντωνυμίας . . . Δεόντως δ ' ἂν καὶ ἀντωνυμίαι ῥηθεῖεν κατὰ τοὺς μερισμούς , καθότι καὶ ἄλλα μέρη λόγου |
αὖ πυρρά τε καὶ ξανθά , ἐφ ' οἷς καρδιαλγίαι γένοιντ ' ἂν καὶ δίψαι καὶ χολῆς ἐνίοτε λεπτῆς τε | ||
προκρίνασα ; τρίτον ἐστὶ τὸ πευστικόν , πρὸς ὃ δύο γένοιντ ' ἂν ἀποκρίσεις : μία μὲν πυνθανομένῳ „ ποῦ |
Ἀλλ ' ὁ μὲν περὶ τούτων λόγος ἄλλοις ἂν μᾶλλον ἁρμόσειεν , ὅσοις δῆτα τὸ μετιέναι ταῦτα εὐκταῖον ἔργον καθέστηκεν | ||
λυπούντων φάρμακον . καὶ βηξὶ δὲ ταῖς δυσαναγώγοις διὰ γλισχρότητα ἁρμόσειεν ἄν . Συκῆ ἀγρία καὶ τρίφυλλον , ἣ καὶ |
σεαυτὸν πρὸς τὸ διελέσθαι τί τῶν ἀνθρωπίνων κτημάτων ἄριστον . Φιλήβου γὰρ εἰπόντος ἡδονὴν καὶ τέρψιν καὶ χαρὰν καὶ πάνθ | ||
μετὰ ταῦτα ἑξῆς , ὦ Σώκρατες , ὅμως καὶ μετὰ Φιλήβου ἑκόντος ἢ ὅπως ἂν ἐθέλῃ πειρώμεθα περαίνειν . Πειρατέον |
' ἀποπατεῖντοῦτο γὰρ τὸ ἀποψύχεινἴσως δὲ καὶ ταῦτα παρακελεύεται τῆς ἰδιωτείας τῶν πολλῶν στοχαζόμενος : οὐ γὰρ πάντες ἔχουσι νοῦν | ||
τῶν πεπραγμένων καὶ ἀξιομνημόνευτα παραλείπουσιν ἢ παραθέουσιν , ὑπὸ δὲ ἰδιωτείας καὶ ἀπειροκαλίας καὶ ἀγνοίας τῶν λεκτέων ἢ σιωπητέων τὰ |
ὀδύνην ἐκκόπτει καὶ τὸ πάντων κάλλιστον , ἀμόλυντόν ἐστι καὶ ἀνεπαχθῶς ἀφαιρούμενον . οἶδα δὲ καὶ αὐτὸ τὸ εὐφόρβιον ἅμα | ||
ἤτοι ἐξελθεῖν ἀνύσαντα ἤδη τὸν ὕμνον ἐλαφροῖς ποσί , τουτέστιν ἀνεπαχθῶς , ἐλαφρῶς , ὑπ ' οὐδενὸς βαρούμενον , αἰδῶ |
[ θορύβου ] [ ] αν ? ? [ ] ΙΙ ? ? [ ] το ? ? [ ] | ||
. ? ! ! νονΓ ? ? . αρα ? ΙΙ ! ποεΙΙΙΙΙ ! ? ειν . # θας ? |
τὴν κλεῖν ἐν πολέμῳ καὶ πολλὰ αἰτούμενος χρήματα ὑπὸ τοῦ θεραπεύοντος αὐτὸν ἰατροῦ παίξας εἶπε πρὸς αὐτόν : „ ἕως | ||
τῇδε μένειν ἐμηχανῶ , πάντα ἦν ἐρῶντος καὶ τὰ αὑτοῦ θεραπεύοντος . ταυτὶ μὲν οὖν μοι παίζειν ἔπεισιν , ὅπως |
. εὐθέως οὖν ἀκούσαντες παρεκάλεσαν γραφῆναι αὐτοῖς τὸν περὶ τῶν ἀντεμβαλλομένων λόγον . ἀρξώμεθα οὖν τῶν προκειμένων ἐκ τοῦ προειρημένου | ||
: ὅθεν αἰτηθεὶϲ ὑπὸ τῶν ἑταίρων ἐπὶ τήνδε τὴν τῶν ἀντεμβαλλομένων ἦλθον ἔκθεϲιν κατὰ ϲτοιχεῖον ἐξ αὐτοῦ τούτου τὴν ἀρχὴν |
καὶ κρίσεως , δουλεύομεν αὐτοῖς . τοῦτο δὲ πρὸς τὸ ἀμαθέστερος : ὅ τι ποτ ' εἰσὶν οἱ θεοί : | ||
Πολὺ δὲ μᾶλλον ἀπορηθείς , καθίσας ἔκλαεν εἰ καὶ κριῶν ἀμαθέστερος εἰς τὰ ἔρωτος ἔργα . Ἦν δέ τις αὐτῷ |
τοῦ κλήματος μέρος ἐγκαταχώσας . Τὸ δὲ μετὰ τὰς δύο καταθέσεις , ἀφ ' ὧν δύο ἔνριζοι γίνονται ἄμπελοι , | ||
νομέων ἀπὸ τῶν κατὰ τὰς ὀχείας καὶ τὰς τῶν σπερμάτων καταθέσεις συμβαινόντων πνευμάτων στοχάζονται τῆς ποιότητος τῶν ἀποβησομένων : καὶ |
δεύτερον λέγειν μόνον χρὴ καὶ τρίτον μόνον γ ' ἐρεῖς ἦτ ' ἄρα φήσω τὸ τέταρτόν τ ' αὖ μόνον | ||
καὶ πανταχοῦ . ψευδεῖς ὄνειροι , χαίρετ ' : οὐδὲν ἦτ ' ἄρα . οὐδ ' οἱ σοφοί γε δαίμονες |
ῥώμαις πρὸς τὴν ἅλωσιν τῆς πόλεως . οἱ δὲ Μεγαλοπολῖται Δάμιδος ἡγουμένου καὶ τούτου γεγονότος κατὰ τὴν Ἀσίαν μετ ' | ||
λόγον ἐς τὰ πρὸ τῆς δίκης . ἀνολοφυραμένου δὲ τοῦ Δάμιδος καί τι καὶ τοιοῦτον εἰπόντος „ ἆρ ' ὀψόμεθά |
ἐπιμελεστέραν ἔχει ἑτέρου θεραπείαν : ἀγαθὸς ἂν γένῃ κύων , ἐντιμότερος εἶ τοῦ κακοῦ κυνὸς πολύ . ἀλεκτρυὼν γενναῖος ἐν | ||
ἐπιμελεστέραν ἔχει ἑτέρου θεραπείαν : ἀγαθὸς ἂν γένηι κύων , ἐντιμότερος εἶ τοῦ κακοῦ κυνὸς πολύ : ἀλεκτρυὼν γενναῖος ἐν |
τὰ ἑξῆς , ὡς ἕτερον δὲ τὸ καὶ ἀποκρινόμενον ἂν προαισθάνηται προενίστασθαι καὶ προαγορεύειν , ὅπερ οἶμαι καὶ κάλλιον . | ||
μὲν τὸ ἀφίστασθαι δεῖ : τὸ δὲ καὶ ἀποκρινόμενον ἂν προαισθάνηται τοιοῦτόν ἐστι : καὶ δεῖ σε , ἂν ὁ |
ἑκάτερα τῆς μὲν τὸ εὖ τῆς δὲ τὸ κακῶς . κύριαι δέ εἰσιν εὐδαιμονίας αἱ κατ ' ἀρετὴν ἐνέργειαι [ | ||
ἦν . γίνονται δὲ ἐκκλησίαι τρεῖς τοῦ μηνὸς αἱ λεγόμεναι κύριαι , ἃς ἐκ τῶν νόμων ἔχουσιν ἀναγκαίως τελεῖν . |
ὅτι σαφῶς νήδυμον μετὰ τοῦ ν . καὶ ἐπὶ τῶν ἀμφιβόλων ἄρα τόπων σὺν τῷ ν ἐκληπτέον . καὶ ὅτι | ||
; τὸν Ἔρωτα τί λέγομεν , τῶν ἁπλῶν ἢ τῶν ἀμφιβόλων ; τοῦτο δὲ εἶπε διὰ τὴν ὑπόνοιαν τὴν τῶν |
μὲν ἐπίσταται αὐλέν , ἀὶ δυνασεῖται αὐλέν , αἴ κα δέηι τοῦτο πράσσεν . τὸν δὲ δικάζεσθαι ἐπιστάμενον δεῖ τὸ | ||
ὣς δὲ καὶ κατὰ βραχὺ διαλέγεσθαι δύναται , αἴ κα δέηι νιν ἐρωτώμενον ἀποκρίνεσθαι , περὶ πάντων : οὐκῶν δεῖ |
ὅπως ἂν καθιστῶνται , καὶ τοὺς παρασίτους ἐκ τῶν δήμων αἱρῶνται κατὰ τὰ γεγραμμένα . τοὺς δὲ παρασίτους ἐκ τῆς | ||
. ὀλιγαρχία δέ ἐστιν , ὅταν ἀπὸ τιμημάτων αἱ ἀρχαὶ αἱρῶνται : ἐλάττους γάρ εἰσιν οἱ πλούσιοι τῶν πενήτων . |
μὴ ] μετὰ παρρησίας ἃ φρονοῦσι λέγειν , τί ἂν εἴποιεν οἱ προεστηκότες ὑμῶν ἐπιεικές ; ἢ ποίῳ χρησάμενοι νόμῳ | ||
. . . . καὶ τοὺς προέδρουςκαλούντων ] ὅπως ἀναστάντες εἴποιεν ὃ προαιροῦνται πρὸς Δημοσθένην : οὗτος γὰρ ἠναντιοῦτο τῇ |
θατέρῳ λέγωμενἐν τῷ αἰῶνι κεῖσθαι , καὶ ὅταν τὸ αἰώνιον κατηγορῶμεν αὐτῶνἡ μὲν γάρ , φησι , τοῦ παραδείγματος φύσις | ||
, ὥσπερ ἐν ταῖς κατηγορίαις ἔφαμεν . Ὁμοίως κἂν φόνου κατηγορῶμεν ἢ βίας ἢ τοιούτων ἀδικημάτων , τὸν αὐτὸν τρόπον |
νοημάτων συγκείμενον . διὰ τί δὲ συνεχεῖς καὶ πολλοί , μάθοιμεν ἂν κατὰ τόνδε τὸν τρόπον . ὁ ἥλιος ἄφθονον | ||
ἀοριστοῦσι καὶ ἐπέχουσι ῥηίστη βιοτὴ πέλει ἀνθρώποισιν . καὶ τοῦτο μάθοιμεν ἂν μικρὸν ἄνωθεν προλαβόντες . Πᾶσα τοίνυν κακοδαιμονία γίνεται |
ἀρκοῦσαν ἔχων , οὐκ ἂν ἐγχειρήσειεν τὴν ἀρχήν , εἰ σωφρονοῖ καὶ τὴν ἰδίαν ἐπισκέψαιτο δύναμιν , ἐγχειρήσας δὲ ἀπερισκέπτως | ||
ἂν καὶ περὶ θεοὺς καὶ ἀνθρώπους : οὐ γὰρ ἂν σωφρονοῖ τὰ μὴ προσήκοντα πράττων . καὶ μὴν περὶ μὲν |
χρήσιμος διὰ τὸ καὶ τὰ . τὸν δὲ λόγον ἂν ἀξιῶσι καὶ φρόνησιν καὶ τὰς παιδευτικὰς ἐπιστήμας , τὰς αἰτίας | ||
φιλίαν ἐσπουδακότα καὶ βουλόμενον αὐτοῖς εἶναι καὶ σύμμαχον , ἂν ἀξιῶσι , θαυμάζειν , ὅτι κελεύουσι τῶν ἐν Ἰωνίᾳ πόλεων |
διαπεπραγμένα καὶ ἅ εἰσιν ἐψευσμένοι , ἡδέως μὲν ἂν ὑμῖν λέγοιμι , ἐπειδὴ δ ' ἔξω τοῦ πράγματος νομίζετ ' | ||
πάντα , ἐφ ' οἷς σύ με ἤρου εἰ σπουδάζων λέγοιμι , λέγοντα ὅτι κατηγορητέον εἴη καὶ αὑτοῦ καὶ ὑέος |
ἀγνωμοσύνης καὶ πλεονεξίας , ἢ πολὺ τοὐναντίον κἀκείνους πονηροτάτους ἀνθρώπων ἐκρίνετε καὶ τοῖς Θηβαίοις συνήσθεσθε καὶ συνηλγεῖτε , καὶ δίκην | ||
' ὀλίγου σκοπούντων : τῶν ἀσκέπτως λεγόντων . σωφρονέστερον ἂν ἐκρίνετε : μετὰ ὑγιοῦς φρονήσεως ἦν ἂν ἡ κρίσις ἡ |
ἄνω ἔλσοιμ ' ὅπα μέλλοιμί γ ' εἰράναν ἰδῆν . Λέγοιμ ' ἄν : οὐ δεῖ γὰρ κεκρύφθαι τὸν λόγον | ||
δῆτα τὸ σπουδαῖον ὅ τι τοῦτ ' ἐστί σοι . Λέγοιμ ' ἂν ἤδη . Πρὶν λέγειν δ ' , |
. Ἤγουν ἡσύχως , ἐπεὶ τὴν φωνὴν αὐτῶν ἀφείλετο ὁ βουλευτικὸς Ζεύς : οὕτως οὐδαμῶς ἐστι δυνατὸν τὸν τοῦ Διὸς | ||
ἕτερα τὸ ἐπιστημονικὸν καὶ βουλευτικόν . ὅτι μὲν γὰρ φύσει βουλευτικὸς ὁ ἄνθρωπός ἐστι , δῆλον . οὐκ ἂν δέ |
ἂν τὴν ναῦν ἀποστείλω . ὁ δὲ ῥᾳδίως μοι καὶ ἀκάκως ἀποκρίνεται : οὐδὲν κωλύει , ἔφη : ἀλλ ' | ||
, ὑπούλως , ἐπισκίως , τοῦ δ ' ἁπλῶς , ἀκάκως , ἀπλάστως , ἐκφανῶς , ἐλευθέρως , εὐθυρρημόνως , |
, σοφιστῇ : ὅτι δέ ποτε ὁ σοφιστής ἐστιν , θαυμάζοιμ ' ἂν εἰ οἶσθα . καίτοι εἰ τοῦτ ' | ||
γε ἄλλως οἶσθα τούτων πέρι , ἐξ ὧν αὐτὸς λέγεις θαυμάζοιμ ' ἄν . ἀλλὰ γὰρ οὐ τούτους ἐπιζητοῦμεν τίνες |
πουλὺν χρόνον ἐπέχηται καὶ μὴ δύνηται τεκεῖν , ἀλλ ' ὠδίνῃ πλείους ἡμέρας , νέη δ ' ἔῃ καὶ ἀκμάζῃ | ||
ταῦτα θαυμασιώτατα φύσει καὶ περικαλλέστατα . ὧν μὲν γὰρ ἂν ὠδίνῃ δι ' ἑαυτῆς ἡ ψυχή , τὰ πολλὰ ἀμβλωθρίδια |
Οὓς δ ' οὐκ ἂν εἵλεσθ ' οὐδ ' ἂν οἰνόπτας πρὸ τοῦ , νυνὶ στρατηγοὺς ἔχομεν . ὦ πόλις | ||
οὓς δ ' οὐκ ἂν εἵλεσθ ' οὐδ ' ἂν οἰνόπτας πρὸ τοῦ , νυνὶ στρατηγούς . ὦ πόλις , |
οὖν . Οὐκοῦν δὴ καὶ κατὰ τὸ τῆς ὑφαντικῆς παράδειγμα βουλοίμεθ ' ἂν ἐπεξελθεῖν αὐτὴν νῦν , ὅτε καὶ πάντα | ||
δ ' ἐστὶν ἃ ὑμᾶς μένει , ἀλλ ' ἃ βουλοίμεθ ' ἂν ἡμῖν γενέσθαι ταῦτα πρὸς ὑμᾶς κοινούμεθα . |
μέτριον δὲ πεζοποροῦντα . τοῦ δὲ μετρίου ἐννοῶν οὐκ ἂν ἁμαρτάνοις : αὐτὸς γὰρ μέτρον ἕκαστος τοῦ μὴ λαθεῖν ὑπερπονοῦντας | ||
' εἰ δὶς τῆς ἡμέρας λούειν ἐθέλοις , οὐκ ἂν ἁμαρτάνοις . Ἱπποκράτης ἀπὸ τῶν ἐθῶν ἔνδειξιν [ ἔλαβεν ] |
καὶ ἀρίστην ὁδόν . Καὶ μὴν οὐδέπω χάριν ἄν μοι εἰδείης εἰκότως : οὐδὲν γάρ σοι ἐξευρηκὼς ἔδειξα , ὡς | ||
Μήδων , παῦσαι σπεύδων τὰ σπεύδεις : οὐ γὰρ ἂν εἰδείης εἴ τοι ἐς καιρὸν ἔσται ταῦτα τελεόμενα : παυσάμενος |
πολλὰ τοιαῦθ ' ἕτερα διηγήσασθαι μὲν εὐχερές , ἀπαγγείλαντα δὲ πιστευθῆναι παρὰ τοῖς μὴ τεθεαμένοις δύσκολον . ταῦτα γὰρ ἐν | ||
αὐτῷ τῷ βασιλεῖ . πόνου δὲ οὐδὲν ἔδει πρὸς τὸ πιστευθῆναι , καλὸν γὰρ οὐδὲν κατὰ σοῦ λεγόμενον ἀπιστεῖται : |
τούτων γὰρ δὴ πολιτεία μὲν οὐδεμία , στασιωτεῖαι δὲ πᾶσαι λέγοιντ ' ἂν ὀρθότατα : ἑκόντων γὰρ ἑκοῦσα οὐδεμία , | ||
διαστήματα παραπεμπόμενα ἐπιδηλούμενα ἐκμελείας αἴτιά ἐστιν : ἧς καὶ ἀρχαὶ λέγοιντ ' ἂν οὐχὶ τῆς ἐμμελοῦς φωνῆς . Οὔτ ' |
. Καὶ καθόλου δὲ τὸ μὲν ἐνθύμημα συλλογισμός τίς ἐστι ῥητορικός , ἡ περίοδος δὲ συλλογίζεται μὲν οὐδέν , σύγκειται | ||
ἀπὸ ταὐτομάτου δεθῆναι τὴν γλῶτταν : ἦν δὲ ὁ ἀνὴρ ῥητορικός φησί , καὶ συμβουλεύσασθαι δυνάμενος . . . . |
τοῦ κακουργεῖν παύσεσθαι , γνόντες δέ , ὡς οὐκ ἐπιτρέψει Θεμίστιος , εἰ καὶ μὴ ἑκόντες , ἀλλ ' ἄκοντες | ||
τοῦτο ἐγεγόνει καὶ σὲ εἶχεν ὁ χορὸς ὃν νικῶν συνέστησε Θεμίστιος , ἀπῆν ἂν ἡμῖν εὐδαιμονίας οὐδέν . νῦν δὲ |
: σκηνήν . διακονίαις παραβάλοιτο : ταῖς ἀγγελίαις ταῖς ἄλλαις διαβάλλοι ʃ παραβόλως κατηγορήσειεν ἢ ὑπόπτως διακονήσειε . προτιμηθείη δέ | ||
γνώσεσθαι , ἀλλ ' ἐξ ὧν ἄν τις εὖ λέγων διαβάλλοι , ἐκ τούτων αὐτοὺς πείσεσθαι . τῶν τε παρόντων |
μόνον ἐσπουδακέναι , ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν ἄλλων τῶν ταὐτὰ διαπεπραγμένων αὐτῷ . Εἰ γὰρ ἡ μὲν πρᾶξις αὕτη ἔσται | ||
ἐκέλευον ἐκεῖνον , ἠδίκουν ἄν : εἰ δὲ ἤδη πάντων διαπεπραγμένων καὶ πολλάκις εἰσεληλυθότος εἰς τὴν οἰκίαν τὴν ἐμὴν ᾡτινιοῦν |
Ἑρμῆ , τὴν ταχίστην ; οὐ γὰρ ἄν τι ἡμεῖς δράσαιμεν ἀξιόλογον πρὸς ἄνδρα ὑπὸ τηλικούτου στρατοπέδου περιεσχημένον . Ἄλλως | ||
τούτων ἀπαλλαγέντας βουλεύσασθαί τι μέγα καὶ καλὸν καὶ ὅθεν ἂν δράσαιμεν τοὺς πολεμίους ἃ νῦν ἡμᾶς ἐκεῖνοι . οὕτω γὰρ |
τὸν δοκοῦντα ἔλεγχον , ὃν ἄρτι ἔλεγεν ὁ Σωκράτης κατὰ Πρωταγόρου , ὅτε τοῦ κυνοκεφάλου ἐμέμνητο , δημηγορίαν νῦν καλεῖ | ||
Ἁλικαρνασεὺς ὠφέληται τούτου , νεώτερος ὤν . καὶ ἦν ἀκουστὴς Πρωταγόρου ὁ Ἑκαταῖος . πρῶτος δὲ ἱστορίαν πεζῶς ἐξήνεγκε , |
ποτὲ δὲ τούτων ἀποπίπτουσα . διὸ καὶ εἰκότως θνητοὶ θεοὶ λέγοιντο ἂν αἱ ἀνθρώπιναι ψυχαὶ ὡς ἀποθνῄσκουσαί ποτε τὴν θείαν | ||
γίνεται : τὰ γὰρ ὁμαλὰ πρὸς οὐδὲν μέρος τοῦ κόσμου λέγοιντο ἂν ἐστράφθαι . τὰς μέντοι κατ ' αὐτὰς οἰκίας |
ἃ βούλομαι κλύειν . φεῦ : πῶς ἂν σύ μοι λέξειας ἁμὲ χρὴ λέγειν ; οὐ μάντις εἰμὶ τἀφανῆ γνῶναι | ||
ὑπεραποκρίνῃ μου , σαφῶς σώσεις ἐμέ . Μόνος γὰρ ἂν λέξειας ἀξίως ἐμοῦ . Ἔπειτα πῶς οὐκ αὐτὸς ἀπολογεῖ παρών |
ἐφιέμεθα , παῦσαι δὲ μᾶλλον ἑτέρους σπεύδοντες τοὺς πλείους ἂν ἀδικοῖμεν , εἰ ξύμπασιν αὐτονομίαν ἐπιφέροντες ὑμᾶς τοὺς ἐναντιουμένους περιίδοιμεν | ||
δὲ εἰ δούλους τέκνων καλοῖμεν , οὐκ οἶδα τί ἂν ἀδικοῖμεν . ὧν εἵνεκα καὶ χρήματα ἀγείρουσι καὶ οἰκίας κοσμοῦσι |
τε τοῦ Καίσαρος ὄντι μᾶλλον καὶ ὑπάτῳ . καὶ αὐτοῖς σκεπτομένοις ὁρμὴ μὲν ἦν ἀμύνειν τῷ Καίσαρι τοιάδε παθόντι , | ||
ἢ ἐπὶ νηστείᾳ ἢ ἐπὶ πλησμονῇ ἤ τινι ἐπιθυμίᾳ ἢ σκεπτομένοις ἢ ὁρῶσιν ἢ ἀκούουσιν . καὶ πᾶν μὲν ἐν |
δ ' ἀκμὰ μεθόριόν τε τουτέων ἐστὶ καὶ ἐν ἰσότατι ἀπορροᾶς καὶ ἐπιρροᾶς νοέεται . λυομένων δὲ τῶν ἁρμῶν τᾶς | ||
δ ' ἀκμὰ μεθόριόν τε τουτέων ἐστὶ καὶ ἐν ἰσότατι ἀπορροᾶς καὶ ἐπιρροᾶς νοέεται . λυομένων δὲ τῶν ἁρμῶν τᾶς |
δὲ μόνον εἶναι τὸν σπουδαῖον , ὡς ἂν ἐπιστήμην ἔχοντα διαγνωστικὴν σημείων τῶν ἐκ θεῶν ἢ δαιμόνων πρὸς ἀνθρώπινον βίον | ||
οὐ μαθοῦσα . καὶ ὅτι οὕτως ἔχει , ἀναγνώσωμεν τὴν διαγνωστικὴν Γαληνοῦ . ἐκεῖ γὰρ ὁ Γαληνὸς ἔλαβε κύουσαν αἶγα |
, ὧν ἐκαρποφόρησεν ἡ ψυχὴ καλῶν , ἐπιδεικνυμένους ἄντικρυς οὕτω ῥητορεύειν , τὰ εἰς τὸν τελεσφόρον θεὸν ἐγκώμια λέγοντας : | ||
. Εὐγενὴς εὐγενῆ δέχου καὶ ποίει φίλον σώφρων σεσωφρονηκότα , ῥητορεύειν εἰδὼς ῥητορεύειν εἰδότα , φιλούμενος ὑπὸ πάντων ἀγαπώμενον ὑπὸ |
θεάτροις , ἐν ταῖς ἐκκλησίαις , ἐν ᾧ μέρει καὶ φήσαις , ἐπεὶ καὶ πᾶν ὑπ ' ἐκείνου κεκόσμηται . | ||
μὴ ταῦτα προϋπάρχοι , φέρε , πῶς ἂν τὰ τοιαῦτα φήσαις ; ἆρ ' οἷόν τε ἀμαθίαν πρὸς ἐπιστήμην χρήσιμον |
: ἔνθεν δὴ καὶ αὐτώρης ὁ τρίπους . Καλλίμαχος : αὐτώρης ὅτε τοῖσιν ἐπέφραδε . καὶ τότε αὐτώρης ἡ μάντις | ||
. Καλλίμαχος : αὐτώρης ὅτε τοῖσιν ἐπέφραδε . καὶ τότε αὐτώρης ἡ μάντις λέ - γεται , ὅταν μὴ βουλομένου |
ὑπάρχειν ἅτε ποτὲ καὶ ταῖς ἀνὰ χεῖρα τῶν ἰδιωτῶν καὶ ἀνεπιστημόνων ὁμιλίαις ἐφιστῶσαν θεωρεῖσθαι , καὶ τὸ βάρβαρον καὶ τὸ | ||
καὶ ἀγαθὰ καὶ καλὰ ὄντα ὀλίγα τὴν τῶν ἀτέχνων καὶ ἀνεπιστημόνων καὶ ἀδίκων καὶ συνόλως φαύλων ἄπειρον ὅσην πληθὺν ἐπεσκιασμένην |
Ἑλλάδος ἑκούσης καὶ οὐ βίᾳ , κατ ' εὔνοιαν δὲ ἡγῆσθε . Ὁ μὲν Ἀλκιβιάδης τοσαῦτα εἶπεν , οἱ δὲ | ||
“ εἶπεν , ” ἂν ἐπακολουθῆτέ μοι καὶ μὴ δεινὸν ἡγῆσθε τὴν Ῥώμην ἀπολιπεῖν , καὶ εἰ τὴν Ἰταλίαν ἐπὶ |
ὑπὲρ Φιλίππου καὶ οὐδ ' ὁτιοῦν ὑπὲρ ὑμῶν ἔπραξαν , εἴποιτ ' ἄν , καὶ ἀληθῆ καὶ δίκαια . εἶτ | ||
αἰτίαν ἔχοιμι περὶ ὧν πρὸς τοῦτον διαφέρομαι ; ἀλλ ' εἴποιτ ' ἂν ὅτι ἔξεστι καὶ τὰ ὑμέτερα ἔχοντα παρὰ |
τρίτος δὲ ὁ Ἀρκάς . Γ βακίζων : εἰ μὴ παύσαιο Γ μεμνημένος Βάκιδος . Γ Βάκιδος μνημονεύων . Γ | ||
πίε καὶ αὖθις πίε καὶ πολλάκις : οὕτω γὰρ ἂν παύσαιο ἐπὶ τοῖς Ἀριστοτέλους ἀγαθοῖς ἀνιώμενος . καὶ γὰρ Κλεῖτον |
φορμὸς δέ ἐστι πλέγμα τι ἐκ φλέω . τάττεται ἐπὶ λυπρῶς καὶ κακῶς κοιμωμένων , οὐκ ἐχόντων κνάφαλλον . [ | ||
ῥᾴδιονπλουσίους μὲν ὀνομάζειν τοὺς ἀπορωτάτους καὶ τῶν ἀναγκαίων ἐνδεεῖς , λυπρῶς καὶ ἀθλίως ἀποζῶντας , μόλις τὸ ἐφήμερον ἐκπορίζοντας , |
λάβοιμεν τὰ μάλιστα γήινα γεννώμενα καὶ πλαττόμενα ἐν αὐτῇ , εὕροιμεν ἂν καὶ ἐνταῦθα τὴν γῆς φύσιν . Λίθων τοίνυν | ||
δὲ σκαληνῶν , ἐν μὲν τοῖς ἰσοσκελέσιν οὐκ ἄν ποτε εὕροιμεν ἀριθμοὺς ἐφαρμόσαι ταῖς πλευραῖς : οὐ γάρ ἐστι τετράγωνος |
ἂν δοκέῃ καλῶς ἔχειν καθάρσιος ἡ μήτρη καὶ ὁ στόμαχος καθεστηκέναι ὀρθῶς ἔχων καὶ ἐν τῷ ἐξαρκέοντι κείμενος . Ἢν | ||
γάρ . τὴν γλῶτταν στρέφειν καὶ ποικίλον ἐν τῷ λέγειν καθεστηκέναι . γλωττοστροφεῖν : ποικίλως λαλεῖν . ἐκστρέφειν τὰ πράγματα |
ἡγεμονίας , διδοίητε τοῖς ἐμοῖς παιδικοῖς ἐρᾶν μὲν Ῥώμης , ἀντερᾶσθαι δὲ ὑπὸ Ῥώμης . Τέως μέν , ὦ θεοειδέστατε | ||
τὰ ῥήματα μᾶλλον ἐξέκαυσε Διονύσιον καί τινα ἔσχεν ἐλπίδα κούφην ἀντερᾶσθαι δοκῶν : ἀνατείνας δὲ τὰς χεῖρας εἰς τὸν οὐρανὸν |
, προσκάθηται [ ] . σύστημα κώλων ζʹ † οὐκ ἀκούσαις : σύστημα κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερὲς κώλων ἀναπαιστικῶν ζʹ , | ||
καὶ χείρω τὰ τῶν νέων . καὶ τοῦτ ' ἂν ἀκούσαις καὶ τῶν τἀκείνου νειμαμένων . ἐμοὶ δὲ καὶ τὰ |
ὁ τοῦ Ἀχιλλέως υἱὸς ἀναιρεῖ : ἡ δὲ ἱστορία παρὰ Ἀκουσιλάωι . . ξ Ἐρεχθεὺς ὁ τῶν Ἀθηναίων βασιλεὺς ἴσχει | ||
νάκος ἔπλευσαν ἐν τῆι Ἀργοῖ . ἡ δὲ ἱστορία παρὰ Ἀκουσιλάωι . . ρ Πτερελάου παῖδες Ἴθακος καὶ Νήριτος ἀπὸ |
τοὺς παρὰ τὸν ὠκεανὸν τόπους κατοικοῦντες καὶ χώραν εὐδαίμονα νεμόμενοι πολλῶι μὲν εὐσεβείαι καὶ φιλανθρωπίαι τῆι πρὸς τοὺς ξένους δοκοῦσι | ||
πεσεῖν εὐσχημόνως , κατὰ τὴν τραγικὴν παρθένον , οὐχὶ δὲ πολλῶι μᾶλλον εἰς τὰ τῶν κοιμωμένων σώματα διΐξεται τὰ τεκμήρια |
οὕτως ἔπαθε τὰ κατὰ τὴν ῥάχιν ὡς μηδὲ βραχύτατον εἰ κινηθείη , δύνασθαι φέρειν τὸ μέγεθος τῆς ὀδύνης . ἠναγκάσθημεν | ||
σύγκειται ὑπὸ βαρύτητος κάτω φέρηται . ἔτι εἰ μὲν ἄνω κινηθείη , πῦρ ἔσται , εἰ δὲ κάτω , γῆ |
φιλοτίμως συμβέβηκεν αὐτοῖς , ἐξ ὧν εἰκότως ἦσαν σπουδαῖοι , αἰσχυνοίμην ἂν εἴ τι τούτων φανείην παραλιπών . ἄρξομαι δ | ||
προεμένωι καὶ ποιῆσαι λέγειν ἐπαίνους ὑπὲρ ἡμῶν . ἀλλ ' αἰσχυνοίμην ἄν , εἰ τὴν πρὸς ὑμᾶς εὔνοιαν παρὰ τούτων |
δωρεᾶς : ἀνάξιοι γὰρ κατὰ τὸν σὸν τυγχάνοντες λόγον , ἀνάξιοι πάλιν ἔσονται : οἱ δ ' ἄξιοι καὶ πρὸ | ||
καταστήσουσι μὲν τοὺς ἀρίστους οἱ πρότεροι , ὅμως δὲ ὄντες ἀνάξιοι , εἰς τὰς τῶν πατέρων αὖ δυνάμεις ἐλθόντες , |
: οἷς γε σὺ οὐκ ἂν ἐθέλοις πιστεῦσαι , εἰ φαῖεν ἀγαθοὶ εἶναι δημιουργοί , εἰ μή τί σοι τῆς | ||
τινα τῶν οὐρητικῶν ἀγγείων διάθεσιν , αἵ τε τοπικαὶ ὀδύναι φαῖεν ἂν καὶ τὰ ἐν τοῖς οὔροις παρυφιστάμενα , περὶ |
ἀκούοντες πάντες ὠφελοῦνται ἀφ ' ὧν ἀκούουσιν ἢ καὶ τούτων εὕροις ἂν τοὺς μὲν ὠφελουμένους τοὺς δὲ βλαπτομένους ; Καὶ | ||
μέν ἐστι , τρίγωνα δέ : οὕτω δ ' ἂν εὕροις καὶ τετράγωνα πλείονας ἔχοντα πλευράς . ἀλλὰ ταῦτα μὲν |
πλέον τοῦ καθαρσίου τὴν δόσιν . οὕτω γὰρ ἂν ἄριστα πράξαις , ἐφ ' ὧν μὴ μελαγχολία φαίνοιτο γεγενῆσθαι , | ||
παρακαλῶν ἐκείνοις ᾤμην διδόναι χάριν , Ὀλυμπίῳ δὲ εἴ τι πράξαις κεχαρισμένον , λήψεσθαί σε μᾶλλον ἢ δώσειν ἡγοῦμαι χάριν |
γὰρ ἂν ἄλλως ἀποκρίναιτο , ὦ θεῖε , Λακεδαιμονίων γε ὁστισοῦν ; Πότερ ' οὖν δὴ πόλεσι μὲν πρὸς πόλεις | ||
οἶδ ' ὅτι βέλτιον σχοίη : εἰ δὲ παρελθὼν εἷς ὁστισοῦν δύναιτο διδάξαι καὶ πεῖσαι , τίς παρασκευὴ καὶ πόση |
δοκεῖ , χρὴ ταῦτα δρᾶν : εὐοδεῖν πορεύομαι . Αἱμασιολογεῖν ἄριστ ' ἠπίστατο . Ἄφωνος ἐγένετο , ἔπειτα μέντοι πάλιν | ||
. τῷ οὖν ἀδικοῦντι καὶ ἀνόσια λέγοντι ἢ πράττοντι μακρῷ ἄριστ ' ἔχει τι τὸ μὴ συγχωρεῖν δεινῷ ὑπὸ πανουργίας |