| πίστεων ἀξιῶν γίγνεσθαι τὴν κρίσιν , καὶ τὰς ἀποδείξεις τοῦ ἐπαγομένου ἐγκλήματος , οἷον ἐκ βασάνων , μαρτύρων : ἄτεχνοι | ||
| ἄλγος δὲ τῇ τε κινήσει τοῦ πνεύματος καὶ τῇ τοῦ ἐπαγομένου ἀλλοτριότητι , καθάπερ ἐπὶ τῶν πομφολύγων ἀλγηδόνας κεφαλῆς ἢ |
| . . . † ἀπωμόρξατο : ἐκ τοῦ ἀμέργω τοῦ σημαίνοντος τὸ ἐκπιάζω , μεταθέσει τοῦ ρ εἰς λ ἀμέλγω | ||
| κτισάντων τὴν πόλιν , ἥτις τῇ Κολχίδι φωνῇ Πόλαι καλεῖται σημαίνοντος τοῦ ὀνόματος τοὺς φυγάδας , ὥς φησι Καλλίμαχος . |
| . τοῦ μὲν γὰρ προτέρου ὕπαρξιν διασαφεῖ , τοῦ δὲ ἐπιφερομένου ἀναίρεσιν , βούλομαι πλουτεῖν ἢ πένεσθαι , βούλομαι φιλολογεῖν | ||
| ψιλὸν λήγουσι καὶ ἐν ταῖς δοτικαῖς τῶν πληθυντικῶν καὶ συμφώνου ἐπιφερομένου ἐνίοτε προστιθέασι τὸ ν διὰ τὴν τοῦ μέτρου ἀνάγκην |
| ὅτι τινὲς τῶν νεωτέρων ἀνέγνωσαν χωρὶς τὸ ο , ὡς ἄρθρου ὄντος , εἶτα Ἰλῆος . Ὁ δὲ Ὅμηρος σὺν | ||
| καὶ ἐπιμόνου τρίψεωϲ μετὰ τοῦ ἀποπειρᾶϲθαι καὶ τῆϲ τοῦ πεπονθότοϲ ἄρθρου κάμψεώϲ τε καὶ ἐκτάϲεωϲ . Χαλᾶται τὰ ἄρθρα πολλάκιϲ |
| τι ᾖ τὸ ἐκ τῶν πολλῶν συγκείμενον , ὡς ἂν δηλοῦντος διὰ τούτων τοῦ φιλοσόφου πῶς ποτε δεῖ ἔχειν τὸ | ||
| τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ θοίνη . ἀπὸ τοῦ θῶ τοῦ δηλοῦντος τὸ τρέφω , ὁ μέλλων θώσω , θώνη ἔδει |
| τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους ἐστὶ τὰ σημεῖα τοῦ ἐγκλήματος : εἶτα βουλήσει καὶ δυνάμει : σκοπός ἐστιν τῇ | ||
| τῷ στοχασμῷ τὸ πεπραγμένον οὐκ ἔστιν ἔγκλημα , ἀλλὰ σημεῖον ἐγκλήματος : οὐκ ἠδύνατο οὖν προβολὴ εἶναι μὴ ὑπάρχον ἔγκλημα |
| . ἡνίκα μέντοι οὐ κατηγορεῖ ὀνόματος , τοῦ δὲ συντασσομένου ῥήματος , ὡς ἐν τῷ ταχὺ περιπατεῖ τὸ μειράκιον , | ||
| τάσιν ἀπαιτεῖ , εἴτε ἀπὸ τοῦ βιβῶ βιβάθω γενομένου τοῦ ῥήματος , περιπλεονάσαντος τοῦ σ , ὥς φησι Φιλόξενος , |
| λέξομεν , εἰ δὲ ἀόριστον πάντῃ , ἀπὸ τοῦ νῦν πεπραγμένου στοχαστικῶς ἐξετάσομεν , τίς ἦν τὸν παρελθόντα χρόνον καὶ | ||
| , τὸ δὲ λείπει , τοῖς μὲν ἐκ λείποντος καὶ πεπραγμένου συνεστῶσιν ὅροις ἁρμόζει , ὡς ἐπὶ τοῦ πλουσίου τοῦ |
| , ὥς φησιν Ἀριστοτέλης : οὐ γὰρ ἐκ τοῦ αὑτῶν προσώπου λέγουσιν , ἀλλ ' ἐπὶ τὸ ἀρχαῖον ἀναφέρουσιν , | ||
| προκειμένου μετώπου παρειμένον ἐῶμεν . τὸ δὲ ἥμισυ κατὰ τοῦ προσώπου παρειμένον ἐπ ' εὐθείας κατὰ κορυφὴν ἐπὶ ἰνίον ἀπάγομεν |
| ὅταν δὲ γνωσθῇ , τότε λαμβάνει τὴν προσηγορίαν : ὡς λείποντος , πρὸς τὴν τοῦ ἀντιδίκου φωνὴν , ἀτελὲς γὰρ | ||
| καὶ κατὰ τὸ δικανικὸν εἶδος . οὐ μόνον δὲ ἐκ λείποντος καὶ πεπραγμένου συνέστηκεν ὁ κατὰ ἀμφισβήτησιν ὅρος ἀλλὰ καὶ |
| ἡ πέμπτη τὰ ἀμετάβολα τηρεῖ μετὰ συστολῆς τῆς παραληγούσης καὶ περισπωμένου τόνου , σπείρω σπερῶ , ψάλλω ψαλῶ : ἡ | ||
| πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς . χρῶνται δὲ τῷ ἔμπαν ἀντὶ περισπωμένου τοῦ ὁμῶς , ὅ ἐστιν ἴσον τῷ ὁμοίως : |
| ἡ περὶ τοῦ συλλογισμοῦ ἐξέτασις . ἐξετάσας γὰρ τὴν τοῦ διπλοῦ ῥητοῦ διαίρεσιν ἤτοι τὴν ἀντινομίαν , ἀκόλουθον εἶχε τὴν | ||
| , διπλοῦς δέ ἐστι : πρῶτον δὲ περὶ τοῦ τελείου διπλοῦ λεκτέον . Συριανοῦ . Τοὺς ἁπλοῦς τελείους στοχασμοὺς οὕτω |
| τοῦ φαρμάκου μεταλήψει : δεῖ δὲ τὰ σημεῖα ἐπὶ τοῦ στοχασμοῦ ἀνεύθυνα εἶναι καὶ ὁμολογεῖσθαι περί τε τοῦ φεύγοντος καὶ | ||
| : ἀποδείκνυται δὲ τὸ κρινόμενον : καὶ ὅτι τὸ μὲν στοχασμοῦ μόνου : τὸ κρινόμενον δὲ καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις |
| Δίδυμος ἔφη , καὶ παραλαμβάνει αὐτὸ παρὰ τὸ ἔτης μετὰ μορίου τοῦ ὦ κλητικοῦ . Πρὸς ὅν φησι Τρύφων , | ||
| ἀπὸ μελαίνης χολῆς , αὖαι δὲ ἀπὸ λιγνύος καὶ μητρῴου μορίου , λευκαὶ δὲ ἀπὸ φλέγματος . Σημειώσεις τινὰς θέλει |
| δύναμις , ᾗ συμβέβηκε τὸ ἀόρατον . ἀλλ ' ὡς στοιχείου καὶ ἀρχῆς ἐδεήθησαν τοῦ ἀπείρου . θαυμαστὸν δὲ ἀριθμὸν | ||
| , ὦ ἑταῖρε , δοκεῖ , καὶ ἀποδέχῃ τὴν διὰ στοιχείου διέξοδον περὶ ἑκάστου λόγον εἶναι , τὴν δὲ κατὰ |
| προστίθησιν “ ἐφ ' ἑκάτερα προσεκβληθῇ ” , ἐπειδήπερ τοῦ τυχόντος κώνου γένεσιν δηλοῖ . εἰ μὲν γὰρ ἰσοσκελὴς ὁ | ||
| καταγόμενος τὸ αὐτὸ δεῖ παρατηρεῖν . ἐν δὲ τῷ δυτικῷ τυχόντος τοῦ Ἑρμοῦ καὶ μαρτυρουμένου ὑπὸ Διὸς ἢ Ἀφροδίτης βελτίω |
| δ ' ἐς νῆσον : ἀπὸ τοῦ αἲ αἴ θρηνητικοῦ ἐπιρρήματος : † λέγεται δὲ τῆς Κίρκης τὴν νῆσον πλησίον | ||
| χθών παράκειται τῇ εὐθείᾳ κατὰ λόγον τὸν τῆς προθέσεως , ἐπιρρήματος δὲ τοῦ πέριξ : ἢ καθ ' ὑπερβατόν ἐστι |
| καὶ ἐργῶδες ἐν τοῖς ἐπιλογισμοῖς , κινουμένων καὶ τοῦ ἀναβιβάζοντος συνδέσμου καὶ τοῦ καταβιβάζοντος εἰς τὰ προηγούμενα τῶν ζῳδίων . | ||
| . ἔοικα δὲ τὰ μεταξὺ παρατρέχειν : ὑπὸ γὰρ τοῦ συνδέσμου τὰς συμβολὰς ὄχναι καὶ ῥοιαὶ καὶ μηλέαι ἀγλαόκαρποι , |
| ἃ οὐ τοῦ ζητήματός ἐστιν οὔτε τοῦ φεύγοντος οὔτε τοῦ κατηγόρου , ἀλλ ' ἔξωθεν ἐκ συμβεβηκότος εἰσάγεται τῷ ζητήματι | ||
| τὰ δύο : γινώσκεται μὲν οὖν ὁ συλλογισμὸς ἀπὸ τοῦ κατηγόρου ὡς ἐπὶ προτεθέντος παραδείγματος : ἔστι δ ' ὅτε |
| τῶν δικαιολογικῶν γίγνεται στάσεων , οἷον ἐπ ' ἐκείνου τοῦ ζητήματος φυγάδες πόλιν ἔκτισαν καὶ γράφει τις στρατεύειν ἐπ ' | ||
| . Προκατασκευαζόμενος δὲ γίνεται , ὅτ ' ἂν πρὸ τοῦ ζητήματος ἕτερον ἀναγκαῖον ᾖ ζητῆσαι στοχαστικῶς , ὡς ὂν ἢ |
| μὴ λεπτή τις , ἀλλ ' οὐδὲ φλαῦρον ἀπ ' οὐδετέρου οὐδὲν ἄξιον λόγου . Τὸ μέλι ξὺν μὲν ἑτέροις | ||
| Δημοσθένεος . Ὁμοίως καὶ τὸ Εὐθυκράτης καὶ Ἀριστοκράτης ἐπεὶ ἀπὸ οὐδετέρου ὀνόματος τοῦ κράτος συντέθεινται διὰ τοῦτο διὰ τοῦ εος |
| μετοχὴ τοῦ μέσου παρακειμένου καὶ ὑπερσυντελίκου γίνεται ἀπὸ τοῦ μέσου παρακειμένου τοῦ τέτυπα τροπῇ τοῦ α εἰς ως , τὸ | ||
| καὶ τῆς Χαλκίτιδος νήσου . ἐκλήθη δὲ ἀπὸ Χάλκιδος τοῦ παρακειμένου ποταμοῦ , ὡς οἱ ἱστορικοὶ ἅπαντές φασι . Χαλκητόριον |
| ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους τοῦ κατηγόρου , ἀντιστάσει τοῦ φεύγοντος , μεταλήψει τοῦ κατηγόρου , μεταστάσει ὅτε ἐμπίπτει τοῦ | ||
| τρώματος ἠρέμα νύξα , καὶ νύξας ἐχάλαξα , καὶ οὐ φεύγοντος ἔτεινα . ἤνυσα δ ' ὦν τὸν ἄεθλον , |
| οὐ μακρὰν δ ' ἐστὶν ὁ κόλαξ τοῦ τῶν παρασίτων ὀνόματος . Κλείσοφον γοῦν τὸν ὑπὸ πάντων κόλακα Φιλίππου τοῦ | ||
| πρὸ αὐτοῦ ἀλλ ' ὡς αὐτὸς ὀνοματοθέτης ὢν τούτου τοῦ ὀνόματος . ὅρον δέ , φησίν , καλῶ εἰς ὃν |
| αὐταῖς λέξεσιν ὑποτάξω . πάντα δὲ ἀστέρα ἢ ἐπὶ τοῦ ἰδίου τόπου ἐπιπαρόντα ἢ καὶ ἐπὶ τῶν τετραγώνων ὄντα , | ||
| Τρίτον δὲ ἴδιον τῆς ποιότητος τὸ ἀπογεννώμενον ἐκ τοῦ πρώτου ἰδίου , τοῦ ἐπιδέχεσθαι τὰ ἐναντία , τὸ ἐπιδέχεσθαι τὸ |
| Καὶ πῶς , τῆς μὲν ἀρχῆς τῆς ὄντως ἑνὸς καὶ ἁπλοῦ πάντη οὔσης , πλήθους δὲ ἐν τοῖς οὖσιν ὄντος | ||
| εἶναι ὑπόστασιν οὐχ ἕξει , τό τε συγκείμενον ἐκ πολλῶν ἁπλοῦ οὐκ ὄντος οὐδ ' αὐτὸ ἔσται . Ἑκάστου γὰρ |
| ἐν τόνῳ δέ , καθὸ οὐδεμία λέξις εἰς ο λήγουσα τόνου ἔχεται τοῦ ὀξέος , καὶ ἕνεκά γε τούτου τὸ | ||
| λοιπὸν ἐκ τοῦ τεθὲν ἐπὶ γῆς εὐθέως αὐτὸ κλαυθμυρίσαι μετὰ τόνου τοῦ προσήκοντος : τὸ γὰρ ἕως πλείονος ἀκλαυστὶ διάγον |
| πολλαί . τῷ ἀπηρτισμένῳ ⌈ δὲ ἀριθμῷ ἐχρήσατο ⌈ ἀντὶ ἀορίστου . Γ ἢ καὶ ἀπὸ ἱστορίας τὸ τοιοῦτον ἔλαβεν | ||
| : ἴδον ἔσχον . Τὰ εἰς ΟΝ προστακτικὰ τοῦ πρώτου ἀορίστου ὑπερδισύλλαβα προπαροξύνονται : ἄκουσον νόησον φίλησον : δισύλλαβα δὲ |
| μάχεται πρὸς αὐτούς . ἰστέον ὅτι πολλή ἐστι διαφορὰ τοῦ διαλελυμένου καὶ τοῦ συνθέτου : “ μέγας ” μὲν “ | ||
| ψυχήν . ἰστέον δὲ ὅτι πολλή ἐστιν ἡ διαφορὰ τοῦ διαλελυμένου καὶ τοῦ συνθέτου . μέγας μὲν θυμὸς τὸ πολὺ |
| τῶν ὀδόντων διαιρεῖσθαι , πλείστην τροφὴν διδόασι τοῖς σώμασιν ἐξ ὄγκου βραχέος : ὅσοι δ ' ἐναντίοι τούτοις ῥᾳδίως μὲν | ||
| ἡ διὰ τῶν ἀσπίδων πρὸς χοιραδικοὺς ἀναγραφεῖσα ἐφ ' ὧν ὄγκου χαύνου μέγεθος καθελεῖν βουλόμεθα : καθαιρεῖ γὰρ ἱκανῶς οὐ |
| ἐν στοχασμῷ σημεῖον ἡμῶν , ἢ τὸ λεχθὲν , τοῦ ἐγκαλουμένου ποιουμένων , ἀλλὰ τὸ μὲν πραχθὲν , ἢ τὸ | ||
| ὁ δὲ Πορφύριος ἀπολογούμενος ὑπὲρ τοῦ Μινουκιανοῦ τὸ αὐτὸ ἔγκλημα ἐγκαλουμένου , καὶ γὰρ ἐκεῖνος εἰπὼν , ὅτι ὁ ῥήτωρ |
| ἀπορήσομεν : ἡ γὰρ τοῦ δυνάμει ποιητικοῦ καὶ τοῦ δυνάμει παθητικοῦ πρὸς ἄλληλα ἐντελέχεια κίνησίς ἐστιν . ἁρμόσει δὲ καὶ | ||
| ἀλλὰ τὸν θηλαζόμενον χοῖρον : ἐνεργητικὸν γάρ ἐστιν ἀντὶ τοῦ παθητικοῦ . Βίβλινον οἶνον τὸν Θρᾳκικὸν ἀπὸ τόπου Θρᾴκης ἔχοντος |
| παθόντος τοῦ ἀέρος ἡμᾶς ὁρᾶν , μεταξὺ ὄντος τοῦ μὴ πεπονθότος καὶ τοῦ φωτὸς μήπω ἐληλυθότος , πρὸς ὃ δεῖ | ||
| χυμόν , ὅπου καὶ μετὰ τὸν πρῶτον ἐπίδεσμον ἐκθλίβοντα τοῦ πεπονθότος μορίου τὸ αἷμα πρὸς τὴν ἀρχὴν τοῦ κώλου , |
| λείπω τὸν αὐτὸν ἔχειν μέλλοντα : ἐὰν δὲ ἀπὸ τοῦ ἐνεστῶτος ἀρχώμεθα , οὐδὲν ἀμφίβολον γίνεται : καὶ γὰρ τοῦ | ||
| τῶν ἀπαρεμφάτων . πάλιν γὰρ τὸ γράφειν , μεταληφθὲν ἐξ ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ κατὰ τὴν αὐτὴν φωνήν , ἐν τῇ |
| ἐκείνῳ δῆλον ὅτι τὸ μηδαμῇ γιγνώσκειν αὑτὸν λεγόμενον ὑπὸ τοῦ γράμματος ἂν εἴη . Τί μήν ; Ὦ Πρώταρχε , | ||
| προσηγορίας , ἢ κενὸν ἔργον ἢ κατὰ στέρησιν τοῦ πρώτου γράμματος λεγόμενος θάνατος ἀντὶ τοῦ ἀθάνατος . ὁ γὰρ θάνατος |
| , καὶ ὡς ἔχει , διακριβῶσαι , μεῖζόν ἐστι τοῦ προκειμένου καὶ θεολογίᾳ μᾶλλον προσῆκεν : τοσοῦτον δὲ μόνον εἰπεῖν | ||
| τὸν σοφιστὴν τὸν Ἠλεῖον , ὃς τὸν αὐτὸν περὶ τοῦ προκειμένου μοι σκέμματος ἧκεν λόγον , παραστησώμεθα ὧδέ πως λέγοντα |
| εἴρητο ὑπὸ Ῥωμαίων , τῆς τε ἐκ τοῦ χρόνου τοῦ προτέρου σφίσιν ἀπειθείας οὐδεμίαν παρὰ Ῥωμαίων ὑπισχνεῖτο ὀργὴν γενήσεσθαι . | ||
| ἀπέδρασεν . εἶτα τοῦτον τὸν τρόπον χλευάσας ἡμᾶς ἀγῶνος τοῦ προτέρου , καὶ διασύρας τὰ κοινὰ τῆς Ὀλυμπίας μυστήρια , |
| ) ὅτι τῇ αὐτῇ λέξει παραλλήλως οὐκ ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ σημαινομένου κέχρηται . . . . . . παραλλήλως . | ||
| οὐκ ἐρῶ , εἴπερ ἐπ ' ἄλλου καὶ ἄλλου λαμβάνοιτο σημαινομένου . τοῦτό τε οὖν παραφυλακτέον τὸ μηδέτερον τῶν ὅρων |
| τὸ ὕψωμα τῆς ῥινός : εἶθ ' ὑπὸ λοβὸν ὠτὸς ἀντικειμένου καὶ ἐπὶ ἰνίον . ταύτῃ τῇ ἐπιδέσει ἔνιοι καὶ | ||
| οὐκ ἐκ τοῦ αὐτοῦ μέρους , ἀλλ ' ἐκ τοῦ ἀντικειμένου καὶ ἀντεστραμμένου , ἀμφοτέροις τε περιλαμβάνοντες ἀναβαλοῦμεν . ἰστέον |
| τῶν ἠπορημένων , τίνος ἐστὶ περὶ ταὐτοῦ καὶ ὁμοίου καὶ ἐναντίου καὶ ἑτέρου καὶ ἀνομοίου διαλαβεῖν ἐπιστημόνως , καθάπερ ἐνδόξως | ||
| , ὁ γεωργικὸς λαός . Ἀγροῖκος ὀπώρα , ἀπ ' ἐναντίου τῇ γενναίᾳ , ὡς ἐν διαφορᾷ τῆς μὲν πρὸς |
| τὸ ἐριπόντι Πολυνείκει παρὰ Πινδάρῳ ἀναλογώτερον καταστήσεται διὰ τοῦ ο γραφόμενον . Ἀλλ ' εἰ ἦν ἀληθὲς τὸ συνωνυμεῖν τὸ | ||
| . . . , . ] Ἀπίθανον μὲν γὰρ τὸ γραφόμενον : πλὴν εἴ τις ἕτερος αὐτὰ γράφειν ἱκανός ἐστι |
| ἄναχος καὶ ἄνακτος : καὶ ἐπεὶ ψιλὸν ψιλοῦ καὶ δασὺ δασέος προηγεῖται , ἐτράπη τὸ χ εἰς κ , καὶ | ||
| ψιλὰ , δασέα , μέσα προηγοῦνται τῶν τῆς τρίτης συζυγίας δασέος , ψιλοῦ , μέσου , οἷον τὸ π τὸ |
| πολιτῶν ὀνείδους . εἰ δὲ καὶ ὁ ἀνδρεῖος δι ' αἰσχροῦ φυγήν , ἀλλ ' οὐ καὶ ὀνείδους , ἀλλ | ||
| , βίος τερπνότατος . ὁ γὰρ τὸ ἡδὺ μετὰ τοῦ αἰσχροῦ ἑλόμενος εἰ καὶ πρὸς ὀλίγον δελεασθείη τῷ ἥδοντι , |
| ἀχρήστους δὲ , τῷ τοὺς αὐτοὺς εἶναι : ἐλλείποντος τοῦ κρινομένου : ὁ γὰρ δικαστὴς ταῦτα λεγόντων ἀμφοτέρων ἀπορεῖ πρὸς | ||
| τῷ λόγῳ , ὅ ἐστι πρὸς ἀπόδειξιν τοῦ προκειμένου καὶ κρινομένου συντελεῖ . Τόπον δὲ ἄλλως ἐπέχει προσώπου : τὸ |
| μετονομάζεται εἰς Σάρραν κατὰ τὴν τοῦ ἑνὸς στοιχείου πρόσθεσιν τοῦ ῥῶ . τὰ μὲν οὖν ὀνόματα ταῦτα , τὰ δὲ | ||
| ἐπιθυμίαν , ἀκόλαστος ἀκούει τις . Ἄῤῥωστος , παρὰ τὸ ῥῶ , ὃ δηλοῖ τὸ ὑγιαίνω , οὗ ὁ μέλλων |
| εἴκειν γὰρ αὐτῷ δεήσει . καὶ οἱ ἀπὸ φιλίας : λήμματος γὰρ ὤνιος ἡ φιλία ἔσται . καὶ οἱ ἀπὸ | ||
| δι ' ἑνὸς μ γράφειν αὐτὸ πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ ἑτέρου λήμματος ὃ καὶ ἐπὶ τοῦ ἁπλῶς δώρου λαμβάνεται . λῆμα |
| ἐμοῦ ἐπάκουσον . καὶ πῶς τὸ ἰδών ἐστι δευτέρου ἀορίστου μετοχικοῦ καὶ παρεληλυθότος καιροῦ , τὸ δὲ ἀκούων ἐστὶν ἐνεστῶτος | ||
| πάλιν ἑτέρας ἐννοίας ἐστί , λέγω τὸ δεῖν , ἐκ μετοχικοῦ τοῦ δέον συνῃρημένον Ἀττικώτερον , καθὸ καὶ τὸ πλέον |
| ἀνδράσιν ἐμῆς ἀπὸ συνουσίας . Δύναται δὲ καὶ μέχρι τοῦ ἑξαμέτρου προκόπτειν τὸ μέτρον διὰ τὸ τὸ τριακοντάσημον μὴ ὑπερβάλλειν | ||
| δὲ συμβαίνει μάλιστα μὲν καὶ διὰ τὸ πλῆθος τῶν τοῦ ἑξαμέτρου σχημάτωνἔστι γὰρ αὐτοῦ σχήματα δύο καὶ τριάκοντα , ὡς |
| μὲν τὸ δίκαιον οὐκ ἐνίσταται , μέρος δὲ ἔχει τοῦ δυνατοῦ ὅτι εἰ καὶ Φίλιππος ἄδικος καὶ ἐπίορκος , ἀλλ | ||
| τῆς ἐπισπασθῶσι . Φίλιππον τοίνυν ] ἀντέπιπτεν ἀντίθεσις ἀπὸ τοῦ δυνατοῦ καὶ μὴν οὐ βοηθήσουσι Θηβαῖοι Φιλίππῳ ὑπόπτως ἔχοντες : |
| ἁπλοῦν ἐστι παρόσον οὔτε ἐκ τοῦ αὐτοῦ ἔστιν ἀξιώματος δὶς λαμβανομένου οὔτε ἐκ διαφερόντων συνέστηκεν , ἐξ ἄλλων δὲ τινῶν | ||
| : καὶ πλύνεται δὲ χωριζομένου τοῦ ψαμμώδους ὡς ἀχρήστου , λαμβανομένου δὲ τοῦ λιπαρωτέρου καὶ λείου . Ἀλσίνη ἔχει παρόμοια |
| , μηδὲν ταμιευσαμένους τῶν ἐπ ' ὠφελείᾳ διὰ τὴν τοῦ μέλλοντος ἀδηλότητα . πάνυ γὰρ ἐκεῖνο καλῶς εἴρηται τοῖς παλαιοῖς | ||
| τοῦτο δηλοῦντος τοῦ λόγου , ὅτι ἢ προηγησαμένου ὑετοῦ ἢ μέλλοντος γίνεσθαι , εἴωθε φαίνεσθαι ἡ Ἶρις : ὃ ὕδωρ |
| λόγους εἶναι , ἐκ τοῦ πολλὰ ἐν τῇ ᾠδῇ ἐπὶ παρῳχημένου χρόνου λέγεσθαι , λεχθησόμενα ἂν ἐπὶ τοῦ παρόντος , | ||
| πάνυ ἐμφανέστατον γενήσεται μετὰ ὁριστικῆς προφορᾶς , καὶ μάλιστα ἐπὶ παρῳχημένου χρόνου , ὁ τυραννοκτονήσας τετίμηταιΔεδείξεται . δὲ ὡς καὶ |
| κατὰ συγκοπὴν κράσω : ῥηματικὸν ὄνομα κρατὸς καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ α ἄκρατος , ἐξ οὗ καὶ κρατήρ , ἀφ | ||
| καὶ πλεονασμῶ τῆς λι συλλαβῆς σπαλιεύς : καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ α ἀσπαλιεὺς . ἀφροντιστήσας : ἀμεριμνήσας , ἢ ἀμελήσας |
| ἐπιδέχεται τὸ ἕβδομον : διὰ τοῦτο πολυπλασιάζω αὐτὸν τῇ τοῦ ἐσχάτου προσληφθέντος εἰς τὴν σωρείαν ποσότητι καὶ ἀποβαίνει μοι ὁ | ||
| μυθικῶν τῆς ἱστορίας , κάτεισι δὲ μέχρι τῆς τελευτῆς τοῦ ἐσχάτου Νικομήδους , ὃς τελευτῶν τὴν βασιλείαν Ῥωμαίοις κατὰ διαθήκας |
| τῶν Σεμνόνων , οἵτινες διήκουσι μετὰ τὸν Ἄλβιν ἀπὸ τοῦ εἰρημένου μέρους πρὸς ἀνατολὰς μέχρι τοῦ Συήβου ποταμοῦ , καὶ | ||
| ἐφεξῆς μοι λόγος δηλώσει . ἀπὸ δὲ τοῦ ἀγάλματος τοῦ εἰρημένου προελθόντι ὀλίγον κατ ' εὐθεῖαν ἄγαλμά ἐστι Διὸς οὐκ |
| Ἰάμβων ποιητὴν [ . ] ἐπιβαλέσθαι τὸν ἐκείνου λόγον διὰ μέτρου ἐκβάλλειν . πολλά τ ' εἰς αὐτὸν ἐπιγράμματα φέρεται | ||
| λέξις , λέγω ἡ κτητικὴ ἀντωνυμία , δυναμένη καὶ ἕνεκα μέτρου καὶ ἕνεκα λόγου παραλαμβάνεσθαι , πρὸς οὐδὲν χρειῶδες μετετίθετο |
| ' ἀπέμασσεν τοῦτο ἄν τις σημειώσαιτο . . οὔ μιν ἀφαυρότατος : ὅτι τὸ ἐναντίον ὑπακουστέον , ἀλλ ' ἰσχυρότατος | ||
| ἄσθματι κῆρ ἀπινύσσων αἷμ ' ἐμέων , ἐπεὶ οὔ μιν ἀφαυρότατος βάλ ' Ἀχαιῶν . ἡ διπλῆ ὅτι κατὰ τὸ |
| γένος ἔχοντες . τοῦτο σχῆμα . ὅρος σχήματος . πολλοῦ δεῖς . λείπῃ καὶ ἐνδεὴς εἶ εἰπεῖν : οἷον πολλοῦ | ||
| Ὁμήρου ἐπίστασαι καὶ φάσκων ἐπιδείξειν , ἐξαπατᾷς με καὶ πολλοῦ δεῖς ἐπιδεῖξαι , ὅς γε οὐδὲ ἅττα ἐστὶ ταῦτα περὶ |
| τῆς Φυσικῆς ἀκροάσεως . διὸ οὔτε γένεσις λέγεται κυρίως τοῦ συμβεβηκότος οὔτε φθορά , ἀλλ ' ὅτι ἢ ἔστιν ἢ | ||
| συμβέβηκεν : ᾧ δὲ συμβέβηκε τὸ συμβεβηκὸς πρότερον φύσει τοῦ συμβεβηκότος ἐστίν . ἔσται ἄρα πρότερον φύσει τοῦ ἀρχετύπου τὸ |
| , τὸ δέ γ ' ἅω αὕω αὑαίνω τὸ ξηραίνω δασύνεται παρὰ πᾶσιν , ὅθεν καὶ παρὰ τῷ κωμικῷ ἀφαυαίνειν | ||
| , καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ τούτοις ἀλλοχροοῦσι , καὶ ἡ φωνὴ δασύνεται , αἵθ ' ὑπὸ τὴν γλῶτταν φλέβες πλήρεις τε |
| ἀπὸ τοῦ φεύγοντος ἡ παραγραφὴ , ἡ δὲ ἀπὸ τοῦ διώκοντος , ἡ μετάληψις : πλὴν ἀκριβέστερον τεχνολογητέον καὶ αὐτήν | ||
| φόβος ταῖς ψυχαῖς αὐτῶν ἐνιδρυθήσεται , καὶ φεύξονται μὲν οὐδενὸς διώκοντος , φήμαις δὲ οἷα φιλεῖ ψευδέσι πεσοῦνται προτροπάδην , |
| , δεύτερον τὸ ἐκ νόσου γῆρας , τρίτον τὸ ἀπὸ ἑκτικοῦ μεταπίπτον εἰς μαρασμὸν , καὶ τέταρτον ὁ περιφρυγὴς μαρασμός | ||
| νεῦρα τοῦ σώματος . ἰξάλου οἱ μὲν τοῦ τελείου καὶ ἑκτικοῦ ἐν τῷ ἅλλεσθαι : τοιοῦτον γὰρ τὸ ζῷον : |
| ἀόριστον πρῶτον τὸ ἥλατο , ὅπερ συγκοπτόμενον εἰς τὸ ἆλτο ψιλοῦται . τὸ γὰρ α λῆγον εἰς λ , ἐπιφερομένου | ||
| ἄττα : σημαίνει μὲν ἡ φωνὴ τὸ τινά , ὁπότε ψιλοῦται . ἢ καὶ τὸ ὀλίγα ἢ παραπλήσιον . ὁπότε |
| ἀνήνηται : ἀναίνω ἀνανῶ , ὁ ἀόριστος ἤνηνα , τὸ ὑποτακτικὸν ἐὰν ἀνήνω , τὸ ὑποτακτικὸν παθητικὸν ἐὰν ἀνήνωμαι , | ||
| εἴδην , ἡ μετοχὴ εἰδείς , εἰδέντος , καὶ τὸ ὑποτακτικὸν ἐὰν εἰδῶ , ἐὰν εἰδῇς . πλείονα ] περισσότερα |
| τὰ μὲν εἴδη τοῦ στοχασμοῦ ταῦτα , καὶ ἐπὶ τοῦ ῥητοῦ δὲ σαφῆ ἔχει τὴν ἐξέτασιν , καὶ τοῖς γε | ||
| ἢ ἀποτομή ἐστιν ἢ ἐλάττων ἢ μέσης ἀποτομὴ ἢ μετὰ ῥητοῦ μέσον τὸ ὅλον ποιοῦσα ἢ μέσης ἀποτομὴ βʹ μετὰ |
| οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἐγγύτατα : καὶ ἔτι παρὰ τὸ ἀνώτερος ἐπίρρημά τι τὸ ἀνώτερον , οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἀνώτατα : | ||
| , πάνυ τιμίων . τὸ γὰρ “ ἐρι - ” ἐπίρρημά ἐστιν ἐπιτάσεως , ὡς τὸ “ ἐρίηρες ” καὶ |
| τοῦ αʹ ἰάμβου λελυμένου . ἔστι γὰρ ἐξ ἰαμβικοῦ καὶ δακτυλικοῦ πενθημιμερῶν . Τὸ ιαʹ Ἰωνικὸν δίμετρον καταληκτικὸν ἀπὸ ἐλάσσονος | ||
| δὲ καὶ συλλαβὴν μίαν πλείονα . εἴρηται δὲ πλὴν τοῦ δακτυλικοῦ , ὅτι τοῦτο μόνον κατὰ μονοποδίαν μετρεῖται διὰ τὸ |
| πρὸϲ ἀνάδοϲιν καὶ θρέψιν ἐπιτήδειον . καλλίϲτη δὲ ἀφαίρεϲιϲ γίνεται μιχθέντοϲ ὕδατοϲ πλείϲτου καὶ ἑψηθέντοϲ ἄχρι περ ἂν ἀφρίζον παύϲηται | ||
| τοῖϲ ἐμέτοιϲ . Περὶ ἡμιτριταίου . ὁ ἡμιτριταῖοϲ προϲαγορευόμενοϲ πυρετὸϲ μιχθέντοϲ τοῦ ϲηπομένου φλέγματοϲ τῷ ϲαπέντι πικροχόλῳ χυμῷ ϲύνθετοϲ ἐξ |
| ἐκπνοὴν ἔχει καὶ ὑφ ' οὗ περιφέρεται εἶναι 〚 τοῦ προειρημένου μεγέθους . 〛 ἴσον 〚 δὲ 〛 τῇ γῇ | ||
| ἱπποφορβοὶ εὖ καὶ καλῶς , καὶ ἐάν ποτε δεηθῶσι τοῦ προειρημένου σαρκίου εἰς ἐπιβουλήν τινος , ὡς ἐξάψαι οἱ ἔρωτα |
| Χρύσην , καὶ τὰ ὅμοια . Διπλασιασμός ἐστι τοῦ αὐτοῦ συμφώνου προσθήκη ἐντὸς τῆς πρώτης καὶ τελευταίας συλλαβῆς οὐ ποιοῦντος | ||
| , πεπών περιεκτικόν . Τὰ εἰς ΡΩΝ μετ ' ἐπιπλοκῆς συμφώνου , εἰ μὴ εἴη περιεκτικὰ , ἢ ἐπὶ πόλεων |
| κἀνταῦθα τοῦ ν καὶ προστιθεμένου τῇ παραληγούσῃ τοῦ ι , τρεπομένου δὲ καὶ τοῦ τος εἰς μι τὸ τύψαντος τύψαιμι | ||
| τὸ εἶναι φῶς : κινουμένου γοῦν ἐκείνου ἕστηκεν αὐτὸ καὶ τρεπομένου πολυειδῶς αὐτὸ χωριστῶς ἀποτέτμηται καὶ σώζει τὴν πρὸς τὸ |
| ἡμέρα , οὐκ ἄρα νὺξ ἔστι . πέμπτος ὁ ἐκ διεζευγμένου καὶ τοῦ ἀντικειμένου ἑνὸς τῶν ἐν τῷ διεζευγμένῳ [ | ||
| , οὐκ ἄρα νὺξ ἔστιν . τέταρτος δὲ ὁ ἐκ διεζευγμένου καὶ ἑνὸς τῶν ἐπεζευγμένων τὸ ἀντικείμενον τοῦ λοιποῦ ἐπιφέρων |
| καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ | ||
| καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ |
| νόμων ὡς οὐ κηδόμενος οὐδὲ ποιῶν τὰ προσταχθέντα ὑπὸ τοῦ νομοθέτου . ἐὰν δέ τις ἐν ἄλλοις τόποις λοιδορίας ἄρχων | ||
| νόμος παρέχει τὴν ἐξουσίαν : ἔνθα καὶ τὴν γνώμην τοῦ νομοθέτου ἐξετάσει : λέξει γὰρ , ὅτι ὁ νομοθέτης τὴν |
| μὲν σύνεγγυς , τλητικὸν κατὰ φρένας . ταλαύρινον τολμηρόν . παρῆκται δὲ ἡ λέξις παρὰ τὸ τλῆναι , καὶ οὐκ | ||
| Σαμαρείτης : ταῦτα γὰρ ἀπὸ τῶν εἰς α καθαρὸν ληγόντων παρῆκται . Ὤρικος , πόλις ἐν τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ . |
| παραστῆσαι , πειράσομαι ὅτι μάλιστα σαφέστατα διακρῖναι , τίς εὕρεσις ἐπιχειρήματος , ὃ κατασκευάζει τὸ κεφάλαιον ἢ τὴν λύσιν , | ||
| ἐράνου τρόπῳ ἀντεισφέρειν τε τοῖς θεοῖς εὐωχίαν ἠπόρησεν , ἀσεβοῦς ἐπιχειρήματος πρόφασιν τὸ ἄπορον ἔσχε : διακόψας γὰρ τὸν Πέλοπα |
| τοῦ ἀρνητικοῦ μορίου κατάφασιν ποιεῖ , τοῦτο δὲ ἀναιρεθέντος τοῦ ἀρνητικοῦ μορίου ὄνομα μὲν ποιεῖ κατάφασιν δὲ οὐ ποιεῖ , | ||
| ὡς δύο λαμβάνεσθαι [ τὸ οὐχ ὑγιαίνει ] , τοῦ ἀρνητικοῦ μορίου τὸ διακεκρίσθαι τὸ κατηγορούμενον ἀπὸ τοῦ ὑποκειμένου ἐμφαίνοντος |
| παρουσίαν : ἀλλ ' ἀφῄρηται καὶ [ τούτου ] τοῦ νοήματος τὸν λόγον , φήσας ἐν τοῖς ἐφεξῆς τὸ μὲν | ||
| ὀνόματος καὶ καθ ' ἑκάστην συλλαβὴν προσλαμβάνων τι μόριον τοῦ νοήματος , ἀλλὰ τὸ μὲν ὄνομα διαιρετόν , ἀδιαίρετον δὲ |
| ἢ καὶ τορνευθέντων μεστὸς τοῦ ἐναντίου ἐστὶν τῷ πέμπτῳτοῦ γὰρ εὐθέος ἐφάπτεται πάντῃαὐτὸς δέ , φαμέν , ὁ κύκλος οὔτε | ||
| δόλοις καὶ σοφίσμασιν ἐξαπατῶντες τὰ θηρία , ἀλλὰ ἐκ τοῦ εὐθέος διαγωνιζόμενοι . καὶ ἔστιν τὰ θεάματα , ἐμοὶ δοκεῖν |
| . . . περιττεύοντος μιᾷ συλλαβῇ καὶ ἰθυφαλλικοῦ μεμειωμένου τοῦ ἰθυφαλλικοῦ ἑνὶ τροχαίῳ . τὸ ζʹ τροχαϊκὸν δίμετρον ἀκατάληκτον . | ||
| , ὅπερ προέταξεν ἐπισυνθέτου , τοῦ ἐκ δακτυλικῆς τετραποδίας καὶ ἰθυφαλλικοῦ , τοῦδε Ἀκρίσιος τὸν νηὸν ἐδείματο : ταῦθ ' |
| . Ὁ μὲν αἰγίλωψ ὄγκοϲ ἐϲτὶν ἀποϲτηματώδηϲ μεταξὺ τοῦ μεγάλου κανθοῦ καὶ τῆϲ ῥινόϲ : δυϲίατον δὲ τὸ πάθοϲ διά | ||
| νευρώδηϲ ἐϲτὶν τοῦ ἐπιπεφυκότοϲ ὑμένοϲ ὑπεροχὴ ἐκφυομένη μὲν ἀπὸ τοῦ κανθοῦ , προϊοῦϲα δὲ μέχρι τῆϲ ϲτεφάνηϲ : ὅταν δὲ |
| γὰρ μετὰ τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους χρωμένου τῇ μεταθέσει τῆς αἰτίας τῇ ὅτι μοιχὸν ἀπέκτεινα τοῦ φεύγοντος , | ||
| τεί παρὰ Δωριεῦσι διὰ τοῦ ει γραφομένης ᾖ ἐσχηματισμένη , μεταθέσει τοῦ ει εἰς τὸ ι , ὅπερ σύνηθες , |
| καὶ ἂν ὑποδιπλασιασθῶσιν ἢ ὑποτριπλασιασθῶσιν ἢ ὑποτετραπλασιασθῶσιν αἱ πλευραὶ τοῦ ῥηθέντος τριγώνου , τρίγωνα πάλιν ἀποτελέσουσιν ὀρθογώνια , οἷον ὡς | ||
| καὶ κατὰ τῶν Τρώων ἐπιφορᾶς δεομένου τοῦ ἐν τῇ πρεσβείᾳ ῥηθέντος αὐτῷ , ἡνίκα σὺν Μενελάῳ πρὸς τοὺς Τρῶας ἐπρέσβευεν |
| τὸ ἐπιτεταμένως βλέπειν : τείνω τενῶ τενίζω καὶ μετὰ τοῦ ἐπιτατικοῦ α ἀτενίζω , * ? Ἄπλητα ἄπειρα , πολλά | ||
| παρὰ τὸ ῥαίω , τὸ φθείρω , καὶ μετὰ τοῦ ἐπιτατικοῦ α ἀραιή , ὅθεν καὶ δασύνεται . ἔστιν ὅτε |
| ' ὁ πατὴρ δὲ τῆς νύμφης τι περὶ [ τοῦ πράγματος ἐλάλει πρὸς ἐκείνην , ὡς ἔοιχ ' , ὁ | ||
| τῶν κεφαλαίων , ἐν δὲ τῷ στοχασμῷ ἀδήλου ὄντος τοῦ πράγματος ἐκ τῆς περὶ τὸ πρόσωπον ὑποψίας ἢ ἀπὸ τῶν |
| . Ἑνικά . Τιθείς , τιθεῖσα , τιθέν : πᾶν ῥῆμα εἰς ν λῆγον μετὰ φυσικῆς μακρᾶς μὴ ἔχον τὸ | ||
| παρὰ τὸ βάλλειν εἰς στόμα . Βλάπτω , βρῶ ἐστὶ ῥῆμα ὁμοίως δηλοῦν τὸ ἐσθίω : καὶ μεταθέσει τοῦ ρ |
| καθηγούμενον , ἐκκαλυπτικὸν τοῦ λήγοντος . κρίσεις δὲ τοῦ ὑγιοῦς συνημμένου πολλὰς μὲν καὶ ἄλλας εἶναί φασιν , μίαν δ | ||
| δεύτερον . “ δεύτερος δ ' ἐστὶν ἀναπόδεικτος ὁ διὰ συνημμένου καὶ τοῦ ἀντικειμένου τοῦ λήγοντος τὸ ἀντικείμενον τοῦ ἡγουμένου |
| μίαν συλλαβαῖς λέξεσιν , ἐπαγομένου τοῦ Σ ἢ ἑνὸς ἢ δισσοῦ ψιλοῦται : Ἀσία ἄστυ ἀστράγαλος ἀσάμινθος . τὸ ἅσσα | ||
| μακροῦ ἀκάτῳ ἴσος : ἐὰν μὲν ᾖ ἀκάτῳ , ἐκ δισσοῦ κεῖται ἡ λέξις : ἐὰν δὲ καμάτῳ , ὅπερ |
| ἀνομογενοῦς : οὔτε δὲ τὸ ὁμογενὲς τοῦ ὁμογενοῦς οὔτε τὸ ἀνομογενὲς τοῦ ἀνομογενοῦς : οὐκ ἄρα ἐνδεικτικόν τινός ἐστι τὸ | ||
| ἢ τὸ γευστὸν τοῦ γευστοῦ . καὶ μὴν οὐδὲ τὸ ἀνομογενὲς τοῦ ἀνομογενοῦς , οἷον τὸ ὁρατὸν τοῦ ἀκουστοῦ ἢ |
| ὡς εὑρὼν κριθὰς αὐτὸς μὲν οὐκ ἔφαγεν , αὐτῷ δὲ ἐφύλαξεν , ἐπεὶ καὶ ἡδέως αὐτοῦ τὸν ψόφον τῶν ὀδόντων | ||
| ἀλλὰ μὴν οὔτε ἔτρεψε τὸ α εἰς τὸ ο οὔτε ἐφύλαξεν αὐτὸ ἐκτεταμένον , οὐκ ἄρα ἐστὶν ἐξ αὐτοῦ ἡ |
| παρόντος καὶ γινομένου , ἐλπὶς δὲ μέλλοντος , μνήμη δὲ παρεληλυθότος . ἥδιον δὲ παρὸν τὸ ἀγαθὸν ἢ μέλλον καὶ | ||
| ' ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ τε μέλλοντος χρόνου καὶ τοῦ παρεληλυθότος ἐστὶν ἡ πληγὴ οἱονεὶ τομή τις τοῦ χρόνου καὶ |
| δή καὶ τὸν ἤ , ὡς εἰ καὶ τὸ μία ἀφαιρεθέντος τοῦ μ ἐν τῷ ἴα , ἢ τὸ γαῖα | ||
| δὲ τῷ διπλασίονι ἐγχείσθωσαν . Τινὲς κρόμυον , τοῦ λέπους ἀφαιρεθέντος , περὶ τὴν κύστιν τιθέασιν . ἄλλοι σελίνου σπέρμα |
| χυλῷ καὶ ἔνιε . Ἐπὶ δὲ τοῦ λευκοῦ ῥοῦ ἢ ἰχωροειδοῦς ἢ πελιοῦ ἐν ἀρχαῖς μὲν μὴ ἀντιπράττειν μηδὲ κωλύειν | ||
| ἀλλ ' οὐκ ἀπ ' ἀκριβῶς ἐρυθροῦ , ἀλλὰ καὶ ἰχωροειδοῦς . Ἡ δὲ τελευταία ἐστὶ συμπλοκὴ ἡ τοῦ λεπτοῦ |
| Φάγρητος καὶ Μάγνης Μάγνητος καὶ Ἴγνης Ἴγνητος ἔχουσιν ἄφωνον πρὸ ἀμεταβόλου καὶ κοινὴν τὴν συλλαβὴν ἔχουσιν , καὶ ὡς ἔχοντα | ||
| ἔλεγον , ὡς ἡνίκα τὸ ε πρὸ [ τοῦ ] ἀμεταβόλου , εἰς α τρέπεται , ὡς δερῶ ἔδαρον ἐδάρην |
| τῆς μὲν γὰρ καταγραφείσης τὸ ποσὸν εἰς τὴν πρότασιν οὐ παραλαμβάνεται , τῶν δὲ καθόλου μέμνηται καὶ ἐκ τῶν καθόλου | ||
| εἰ καὶ ἀποπατήϲειε . τούτων γὰρ προγεγενημένων ἀκινδύνωϲ ἡ ἀνάτριψιϲ παραλαμβάνεται . ἀνατρίβειν δὲ χρὴ ἐλαίῳ γλυκεῖ μηδόλωϲ ἐφαπτόμενον τῆϲ |
| , ἐνταῦθα δὲ ἄρνησιν τοῦ ἐπιφερομένου , ἀντεισαγωγὴν δὲ ἐλάττονος ἀδικήματος : διὰ τοῦτο γὰρ καὶ τῆς τοῦ ἀντονομάζοντος τετύχηκε | ||
| μοιχεύσας τύχοι , ἅμα τῷ ἀδικήματι καὶ τοὔνομα μεταλαμβάνει τοῦ ἀδικήματος . ὥσπερ γὰρ ὁ ἀγαθὸς φαῦλα ποιῶν διὰ τοῦτο |
| τοῖς ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν ὀνόμασι τὴν τελευτῶσαν ἀπὸ φωνήεντος ἀρχομένην δασύνεσθαι . πάντως γὰρ εἶναι ψιλὴν αὐτὴν παρακολούθηκεν , νεὤς | ||
| εἰ τὸ ἀρκτικὸν τῆς μετ ' αὐτὴν συλλαβῆς στοιχεῖον συμβαίη δασύνεσθαι : αἱ δ ' ἀπὸ τῶν θέσει μακρῶν , |
| ηὔδαες ηὔδας , τὸ τρίτον ηὔδαε ηὔδα , καὶ τὸ προστακτικὸν αὔδαε αὔδα . Ὅμηρος : ἐξαύδα , μὴ κεῦθε | ||
| πρόσωπον τοῦ δευτέρου ἀορίστου τὴν ἐν ἀρχαῖς κλιτικὴν ἔκτασιν ἀποβάλλον προστακτικὸν γίνεται , ἔνυγον ἔνυγες ἔνυγε νύγε . τυπέτω . |
| οὕτως αὐτοὺς διέκρινεν . Ὅτι πολλὰς ὁδοὺς Πυθαγόρας ἀνεῦρε τῆς ὠφελίμου παιδεύσεως τῶν ἀνθρώπων , ἐν ᾧ λέγεται καὶ ἡ | ||
| φαίνηταί τις ἄλλου μὲν ἕνεκεν πράξας , οἷον ἀγαθοῦ καὶ ὠφελίμου , τοῖς τοιούτοις * * * διὸ καὶ οἱ |
| τῆϲ τεϲϲαρακοϲτῆϲ ἡμέραϲ καὶ μετὰ ταύτην . τοϲαύτην δὲ ἰϲχὺν προϲφέρεται τὸ βοήθημα τοῦτο , ὥϲτε καὶ τῶν ἤδη ϲυνῃϲθημένων | ||
| ψιλωτικά τε καὶ ϲμήγματα γίνεται . τὰ δὲ τῇ κεφαλῇ προϲφέρεται διὰ τὸ ξηραίνειν τὸ ἐπιφερόμε - νον ἐξ αὐτῆϲ |
| ἀπὸ τοῦ μεῖναι Μενέσται καλούμενοι ὕστερον Πενέσται μετωνομάσθησαν παραφθαρέντος τοῦ χαρακτῆρος . περὶ ὄνου σκιᾶς : παροιμία ἐπὶ τῶν ἐνδιατριβόντων | ||
| . οὐ γὰρ μόνον συνᾴδει τὸ καὶ τῷ σχήματι τοῦ χαρακτῆρος εἶναι τὸ εʹ τὸ ἥμισυ τοῦ θʹ , ἀλλὰ |