καλλωπίζεσθαι αὐτόχρημα πορνείαν : ἰστέον δὲ , ὅτι τότε ὁριστικῶς ἐξετάζεται τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέ - λους , | ||
χρόνος , τόπος , τρόπος , αἰτία , ὕλη , ἐξετάζεται δὲ τὸ πρόσωπον ἀπὸ τῶν ἐγκωμιαστικῶν , γένους , |
πράγματος , ὡς τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους , ἀντίληψις , μετάληψις , χρῶμα ὃ καὶ μετάθεσις αἰτίας καλεῖται | ||
δικαίου ἡ ἀντίληψίς ἐστι , καὶ γὰρ ἔφαμεν , ἡ ἀντίληψις ἢ ἀπὸ νόμου , ἢ φύσεως , ἢ τέχνης |
λύονται δὲ αἱ μὲν ἀντιθετικαὶ μεταλήψει , αἱ δὲ μεταληπτικαὶ ἀντιλήψει , αἱ δὲ ὁρικαὶ ἀνθορισμῷ καὶ συλλογισμῷ : αἱ | ||
ἀρχῇ τοῦ φεύγοντος ἐπὶ τὴν ἐξουσίαν καταφεύγοντος , καὶ ἐν ἀντιλήψει τοῦτο συμβαίνει , καὶ ἐν στοχασμῷ , καὶ καθόλου |
. περὶ τὰ αὐτὰ δὲ καὶ ἡ σύνεσις καὶ ἡ γνώμη τῷ φρονίμῳ εἰσὶ καὶ περὶ τούτων ποιοῦντι τὰς κρίσεις | ||
φρονήσει ; νὴ τὸν Ἀπόλλω καὶ δημοτική γ ' ἡ γνώμη καὶ καταχήνη τῶν σεμνοτέρων ἔσται πολλὴ καὶ τῶν σφραγῖδας |
τῷ μὲν τὸ μᾶλλον , τῷ δὲ τὸ ἧττον , μεταλήψει εἴδους οὐ κρατοῦντος ὁ ἧττον αἰσχρός , ὁ δὲ | ||
τῆς σελήνης ἀφώτιστος μὲν ἡ οὐσία καθ ' αὑτήν , μεταλήψει δὲ τῆς ἡλιακῆς αὐγῆς φωτίζεται , οὕτως οὐδὲν ὃ |
ἔστι , διότι ἡ ἀρετὴ προαιρετή ἐστιν , ἡ δὲ προαίρεσις τῶν λογικῶν ἐστιν : ἀλλ ' οὐδὲ τοῖς θεοῖς | ||
τὸ ἐκ τοῦ λόγου καὶ τῆς βουλήσεως , ἐπειδὴ ἡ προαίρεσις ἐξ ὀρέξεώς ἐστι καὶ λόγου . ἔστι δὲ ἡ |
κρίνεται ὑπὸ τῆς γυναικὸς κακώσεως : ἐνταῦθα γὰρ ἡ ἀντιθετικὴ ἀντίθεσις , ὅτι ὠφέλησεν , ἵνα μὴ ὅμοιος τοῖς ἄλλοις | ||
* . . Αἰέλουρος : τοῦτο οὐκ ἔστι πλεονασμὸς ἀλλὰ ἀντίθεσις : παρὰ γὰρ τὸ αἰολεῖν τὴν οὐρὰν ἐτυμολογεῖται † |
τοῖς μικρὸν περιστήσασι περὶ τὰ τοιαῦτα : κοινωνεῖ δὲ ἀντίληψις στοχασμῷ , ὡς καὶ ἐπὶ τούτου , συνεχῶς τις ἐν | ||
τῆς παιδὸς ἐκ νόμων . Ἕτερον πρόβλημα , ὃ ἐγκαταμέμικται στοχασμῷ καὶ γνώμῃ : οὔτε γὰρ ὁμολογεῖται παντελῶς καὶ ὡς |
τοῦτο καὶ ἤθελες : γίνεται δὲ ταῦτα , ἥ τε βούλησις καὶ ἡ δύναμις , ἐκ τῶν παρακολουθούντων τῷ προσώπῳ | ||
καὶ τὴν ἀλήθειαν , ἢ προστάσσειν βούλεται καὶ λέγεται ἡ βούλησις αὕτη προστακτική , ἢ εὔχεσθαι θέλει καὶ λέγεται ἡ |
κἂν μὲν γὰρ εὐεργέτημα μεῖζον ἐπιδείξῃ , ποιεῖ ἀντίστασιν : ἀντίστασις γάρ ἐστιν ἐξ ἀδικήματος ὁμολογουμένου ἀναφυομένη εὐεργεσία , ὡς | ||
μετὰ ταῦτα κρίνεται φόνου τοῦ πατρός : ἐνταῦθα γὰρ ἡ ἀντίστασις τελεία , ὅτι τὴν τυραννίδα καθεῖλον , καὶ τὸ |
, συλλαβὼν τὸν ὅρον τοῦ Ἀριστοτέλους καὶ τὸ ἐπιφερόμενον τῷ ὅρῳ , σαφέστερον καὶ τελεώτερον οὕτως ὡρίσατο : κῶλόν ἐστιν | ||
δήποτε στοχασμὸς μὲν στοχασμῷ κεφαλαίῳ οὐ τέμνεται , ὅρος δὲ ὅρῳ τέμνεται : καὶ φαμὲν ὅτι ὁ στοχασμὸς περὶ ἀδήλου |
τι καὶ τὰ ἑξῆς πάντα , καθάπερ ἐν τῷ ὅρῳ ἐξετασθήσεται . Σωπάτρου . Ἐπὶ τούτοις ἐστὶ τὸ πρός τι | ||
πῶς ἐπαιδεύθη . καὶ μὴν καὶ φύσις ψυχῆς καὶ σώματος ἐξετασθήσεται καὶ τούτων ἑκάτερον κατὰ διαίρεσιν : ἐρεῖς γὰρ περὶ |
πρώτου , καὶ ὡς ἂν εἴποι τις , γενικωτάτου ἐνετῆρος ἐξέτασις τῆς συνθέσεως , τὰς δὲ κατὰ μέρος χρείας , | ||
: ἐπειδὴ γὰρ ἐν αὐτῇ ἐστιν ἡ τῶν ἐμπιπτόντων ῥητῶν ἐξέτασις , ἀναγκαίως κατὰ μίαν τῶν νομικῶν στάσεων διαιρεῖται : |
τὴν χώραν , ἥτις ἐστὶ κίων τῶν ξένων , ἡ κρίσις τῶν θεῶν ὑπέστησεν , ὑπὸ τοῦ Δωριέως λαοῦ βασιλευομένην | ||
τὸν καθαρώτατον αὐτῶν ἐκλεξάμενος ἐσθίει : διὸ καὶ τῶν ἀρτοκόπων κρίσις ἐν τοῖς μυσὶ γίνεται . Ἰταμότητα δὲ δηλοῦντες , |
ἡ προβολὴ πεπραγμένου ἐστὶ πράγματος σύντομος ἀφήγησις : ὁ δὲ στοχασμὸς δύο πράγματά ἐστι , φανερὸν καὶ ἀφανές : κρίνεται | ||
πλείω σαφήνειαν περὶ τῶν κεφαλαίων , ὅτι , ὡς ὁ στοχασμὸς διττόν , οὕτω διττὸν καὶ τὸ κεφάλαιον : ὁμώνυμα |
, τίς νομιμωτέρα αἴτησις , τίς δικαιοτέρα . Ἡ μέντοι ἀμφιβολία καὶ ἀπ ' αὐτοῦ τοῦ ὀνόματός ἐστι φανερά : | ||
μὴ ἓν ἀλλὰ πλείονα σημαίνῃ , ἔστι καὶ παρὰ προσῳδίαν ἀμφιβολία , ὡς ἐφ ' οὗ παρέθετο τῆς ἑταίρας ὑποδείγματος |
ταῦθ ' ὁ πατήρ , ἢ ὡς ἔστιν τις ἄλλη μίσθωσις πλὴν ἧς ἡμεῖς δείκνυμεν , ἢ ὡς οὐκ ἀφῆκεν | ||
. ἑκούσια μὲν πρᾶσις ὠνὴ δανεισμὸς ἐγγύη χρῆσις , παρακαταθήκη μίσθωσις ἢ δούλου ἢ τεχνίτου : ἑκούσια δὲ λέγεται ταῦτα |
ταῦτα χρόνον μνήμη περιῄρηται καὶ ἡ πρὸς τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους διαβολή . Σωπάτρου . Ἰσαζούσης ἐν τούτοις τρόπον τινὰ τῆς | ||
τινος ἐπιμελείας δεόμενον : οὐ γὰρ ἂν τοσαῦτα ἔβλαπτεν ἡ διαβολή , εἰ μὴ πιθανόν τινα τρόπον ἐγίνετο : οὐδ |
ἁρπαγαί , ψευδομαρτυρίαι , ὑποκρίσεις , διπλοκαρδία , δόλος , ὑπερηφανία , κακία , αὐθάδεια , πλεονεξία , αἰσχρολογία , | ||
, τὸ πληγῆναι πολλάκις , εἰς δὲ τὴν τύχην αὐτὴν ὑπερηφανία , βαρύτης , μικρολογία . ἀδικώτατά μοι δοκοῦσιν ἐγκαλεῖν |
δὲ πολλάκις ὁρικαί τε καὶ στοχαστικαὶ ἐμπίπτουσιν ἀντιθέσεις αἱ μὲν ἀνθορισμῷ τε καὶ συλλογισμῷ αἱ δὲ βουλήσει τε καὶ δυνάμει | ||
πολλάκις ὁρικαί τε καὶ στοχαστικαὶ ἐμπίπτουσιν ἀντιθέσεις , αἱ μὲν ἀνθορισμῷ τε καὶ συλλογισμῷ , αἱ δὲ βουλήσει τε καὶ |
ἃ οὐ τοῦ ζητήματός ἐστιν οὔτε τοῦ φεύγοντος οὔτε τοῦ κατηγόρου , ἀλλ ' ἔξωθεν ἐκ συμβεβηκότος εἰσάγεται τῷ ζητήματι | ||
τὰ δύο : γινώσκεται μὲν οὖν ὁ συλλογισμὸς ἀπὸ τοῦ κατηγόρου ὡς ἐπὶ προτεθέντος παραδείγματος : ἔστι δ ' ὅτε |
διανοίας , τουτέστι νοούσης , ἔσται διάνοια ὁ ὄγκος , διάνοια δὲ ὢν οὐκ ἔσται τὸ ζητοῦν ἀλλὰ τὸ ζητούμενον | ||
ὃ αἱ προτάσεις συνεπέραναν , δόξα μετὰ λόγου λέγεται . διάνοια δέ ἐστιν ἡ τῶν καθόλου μετὰ λόγου γνῶσις : |
δυνάμεθα ἀνενέργητοι παντάπασιν εἶναι . ἔοικε δὲ αὕτη ἡ βιωτικὴ τήρησις τετραμερὴς εἶναι καὶ τὸ μέν τι ἔχειν ἐν ὑφηγήσει | ||
ταῖς συνδρομαῖς τήρησιν ἀποκτᾶσθαι . ἡ μὲν γὰρ τῶν δυναμένων τήρησις κοινή : ἡ δὲ ἐπὶ τοῖς συμπτώμασιν ἰδία ἐκείνων |
ὡς παρέλκοντα διὰ τὸ σφόδρα τοῦ πράγματος ὡμολογημένον , ἀντιθέσει ἀντεγκληματικῇ ἀεὶ ἐν μεταλήψει ἐμπιπτούσῃ , λύσει μεταληπτικῇ . Ζητοῦσι | ||
, καὶ τόπον ἐρεῖ κατὰ πόρνου : ἐν πάσῃ γὰρ ἀντεγκληματικῇ ἀντίθεσις τοπικὴ γίνεται . ἐρεῖ δέ τι καὶ ἀντιστατικόν |
οὔτε τῶν ἀπείρων οὔτε τῶν ἄλλοτε ἄλλως γινομένων ἔστι τις τεχνικὴ γνῶσις . αἱ δέ γε κατὰ μέρος ἱστορίαι ἄπειροί | ||
τῆς εὑρέσεως : ἢ γὰρ ἐθνική ἐστιν ἡ λέξις ἢ τεχνικὴ ἢ νομική . ὁ γοῦν παρασάγγης οὐκ οἶδα τίς |
ἀντέγκλημα , εἴτε συγγνώμη : γίνεται δὲ ἡ αὔξησις τῇ προβολῇ ἐκ τῶν τῆς περιστάσεως μορίων . Ὅρῳ , ἔστιν | ||
καὶ περὶ μὲν παραγραφῆς ταῦτα . Ἡ δὲ ἄγραφος διαιρεῖται προβολῇ ῥητοῦ : κοινὸν τοῦτο , ὡς ἔφαμεν , ἐπὶ |
καρδιῶν ὑμῶν , ἀγαπῶντες ἀλλήλους ἐν ἔργῳ καὶ λόγῳ καὶ διανοίᾳ ψυχῆς . Ἐγὼ γὰρ κατὰ πρόσωπον τοῦ πατρὸς ἡμῶν | ||
Κλέαρχον πρόβλημα ἐπιπαιστικόν , προστακτικὸν τοῦ διὰ ζητήσεως εὑρεῖν τῇ διανοίᾳ τὸ προβληθὲν τιμῆς ἢ ἐπιζημίου χάριν εἰρημένον . ἑπτὰ |
καλὸν τὸ νικᾶν ἀλλ ? ⌊ ' ὑπερνικᾶν κακόν . κρίνει φίλους ⌊ ὁ καιρὸς ὡς χρυσὸν ⌊ τὸ πῦρ | ||
ταύτης ἐρῶν οὐ φέρων τὸ πάθος ἑαυτὸν διεχρήσατο . καὶ κρίνει τὸν πατέρα τῆς κόρης ὁ τοῦ νεανίσκου πατὴρ ὡς |
νόμων ὡς οὐ κηδόμενος οὐδὲ ποιῶν τὰ προσταχθέντα ὑπὸ τοῦ νομοθέτου . ἐὰν δέ τις ἐν ἄλλοις τόποις λοιδορίας ἄρχων | ||
νόμος παρέχει τὴν ἐξουσίαν : ἔνθα καὶ τὴν γνώμην τοῦ νομοθέτου ἐξετάσει : λέξει γὰρ , ὅτι ὁ νομοθέτης τὴν |
ὡς καθόλου τὸ παραγραφικὸν ἐπὶ τούτων καὶ ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις ἐκλείπει , διὰ τὸ ἰσάζειν πανταχοῦ : τὰ δὲ | ||
τῷ ἀπὸ γνώμης ὄντι ἁπλῷ οὐκ ἐμπίπτει ἡ τῶν ἐλέγχων ἀπαίτησις : οἷον ὡς ἐπὶ τούτου : νόμος τὴν ἐπιτροπευομένην |
διὰ κινδύνου ἰέναι . ἄνδρες στρατιῶται . . . : δημηγορία Νικίου στρατηγοῦ Ἀθηναίων ἔστι τῳ : τινὶ [ ἀφ | ||
παρελθόντες ἐπὶ ἰδίων . ἡ μὲν πρέσβευσις κτἑ . : δημηγορία Ἀθηναίων εʹ ʃ ἡ στάσις πραγματική : τὸ μέλλον |
τοῦ φαρμάκου μεταλήψει : δεῖ δὲ τὰ σημεῖα ἐπὶ τοῦ στοχασμοῦ ἀνεύθυνα εἶναι καὶ ὁμολογεῖσθαι περί τε τοῦ φεύγοντος καὶ | ||
: ἀποδείκνυται δὲ τὸ κρινόμενον : καὶ ὅτι τὸ μὲν στοχασμοῦ μόνου : τὸ κρινόμενον δὲ καὶ ἐν ταῖς ἄλλαις |
κατασκευή . Ἑλληνισμὸς μὲν οὖν ἐστι φράσις ἀδιάπτωτος ἐν τῇ τεχνικῇ καὶ μὴ εἰκαίᾳ συνηθείᾳ : σαφήνεια δέ ἐστι λέξις | ||
: μᾶλλον δὲ δεδοκίμασται πρὸς παρακόλλησιν ἀφεστώτων σωμάτων , τῇ τεχνικῇ παρατηρήσει τῆς ἐπιδέσεως γινομένης : κάτω μὲν γὰρ ὄντος |
τῶν τελείων ὡς εἰσαγωγικώτερα : ἄλλως τε δὲ καὶ ἡ ἀντινομία δύο ἔχουσα νόμους καὶ οἷον διπλοῦν ὑπάρχουσα ῥητὸν καὶ | ||
προσδιώρισεν ὁ νόμος τὸ ποῖόν με γέρας αἰτεῖν δεῖ , ἀντινομία μὲν οὐκ ἔστι τοῦτο . ὅτι μηδὲ δύο ῥητῶν |
, καὶ οἱ συνόντες αὐτοῖς μᾶλλον ἢ συναγωνίζονται : καὶ θετικῶς δὲ καλὸν εἰπεῖν , ὅτι κακὸν ἡ τυραννίς : | ||
τὰς ἀντιθετικὰς τὸ χρῶμα ἐξετάζεται : καὶ γὰρ ὃ εἴρηκε θετικῶς ἐξετάζεσθαι κατὰ ἀντίστασίν ἐστι : πᾶς γὰρ ἀντίστασιν ἐργαζόμενος |
ἡ μὲν μετάληψις ὁμωνύμως τῷ γένει καλουμένη : εἰ δὲ ἄγραφος , ἀπὸ τοῦ πράγματος οὗ ποιεῖ , ἰδίαν δεξαμένη | ||
ἔστιν ἡ μὲν ἔγγραφος ἀπὸ τοῦ φεύγοντος , ἡ δὲ ἄγραφος ἀπὸ τοῦ κατηγόρου γνωρίζεται : ταῦτα δὲ πλεῖστον ἀλλήλων |
τῷ νεοσφαγεῖ σώματι τὸ μὲν εἰπεῖν ὅτι στοχασμός ἐστιν ἡ στάσις πρότασις ἁπλῆ , φάσις δὲ ἐν αὐτῷ συνεκτικὴ ἐκείνη | ||
πᾶσα γὰρ ὑλικὴ κίνησις γένεσίς ἐστιν . ἡ δὲ νοητὴ στάσις κινεῖ τὴν ὑλικὴν κίνησιν τὸν τρόπον τοῦτον . ἐπεὶ |
τῆς προσηκούσης ὁ αἰτῶν τύχῃ τιμῆς : ἐν δὲ τῇ πραγματικῇ φανεροῦ τοῦ πράγματος ὄντος , ἡ σκέψις γίνεται περὶ | ||
αἰτοῦντος κατὰ τὸν νόμον τὴν δωρεάνκαὶ ἐν ὅρῳ καὶ ἐν πραγματικῇ , ἰστέον ὅτι ταύτῃ διαφέρουσιν ἀλλήλων , ὅτι ἐν |
ὑπάρχουσιν ἄμφω ἀκάκωτοι , ἐν ἐκείνῳ τῷ ἔτει προστεθήσεται ἡ παίδευσις αὐτοῦ καὶ ἡ γνῶσις καὶ μεταδώσει πολλοῖς τῆς οἰκείας | ||
δὲ ἐγκωμιαστικὰ δηλονότι ἔστι τάδε : γένος , ἀγωγὴ , παίδευσις , ἡλικία , φύσις ψυχῆς καὶ σώματος , ἐπιτηδεύματα |
δύο πάθη περὶ ἃ ἥδε ἡ ἀρετὴ τοῦ μέσου ἐστὶ στοχαστική , ἡδομένη μὲν ἐπὶ τῇ εὐλόγῳ περὶ αὐτὰ ἐνεργείᾳ | ||
δέος μή τι κακὸν ἐργάσησθε παροικοῦντες ἡμᾶς . Ἡ Λύσις στοχαστική : ὅτι οὐκ εἰκὸς τοιοῦτόν τι εἰς ὑμᾶς τολμῆσαι |
πρᾶγμα περιστατικῶν μεταλαμβάνει μορίων . Διαφέρει δὲ τῶν ἀντιθετικῶν ἡ μετάληψις , ὅτι αἱ μὲν ἐκ τῶν φευγόντων ἡ δὲ | ||
: οὐ γὰρ ἰσχύει τῷ ῥητῷ : διὰ τοῦτο καὶ μετάληψις γίνεται , παραχωροῦσα μὲν τοῦ ῥητοῦ , ἰσχυριζομένη δὲ |
ἥτις ὑπὸ τοῦ φεύγοντος λύεται βουλήσει καὶ δυνάμει : εἶτα μετάστασις ὑπὸ τοῦ φεύγοντος εἰσάγεται , ὅτε ἐμπίπτει , λέγοντος | ||
τεθνάναι : ἀριστέα τὶς μοιχὸν ἀπέκτεινε καὶ κρίνεται φόνου : μετάστασις δὲ κατὰ νόμον , ἥτις καὶ ἀντιληπτικὴ λέγεται τὸ |
δὲ ἀδιάφορον εἶναι βούλεται τὴν τάξιν , κἂν μὲν εἴη πιθανὴ , φησὶν , ἡ κατὰ τὸ πρός τι ἀντεξέτασις | ||
αἰτίᾳ , δι ' ἧς καὶ αὐτὸς ἐγκληθήσῃ . Ἡ πιθανὴ ἀπολογία ἀντιστρέφουσά ἐστι πρὸς τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι |
γάρ ἐστι κατὰ φύσιν ἀμφότερα : καὶ γὰρ ἀρετὴ λόγου σαφήνεια : κεράσας δὲ τὸν ἀγῶνα τοῖς ἀγωνικοῖς καὶ ἀνθηροῖς | ||
εὐγλωττία , εὐφωνία , ἀφθονία , βραχυλογία , συντομία , σαφήνεια , σφοδρότης , ἰσχύς , δύναμις , βία , |
, τὸ διήγημα , ἣ δὲ τῆς ἐνδιασκεύου , ἡ ἔκφρασις : εἰ γὰρ ἔργον ἐστὶ τῆς ἐνδιασκεύου διηγήσεως τὸ | ||
τοὺς καταίροντας καὶ τίσι πελάγεσι περικλύζεται , ἐν ᾧ καὶ ἔκφρασις πελάγους : ἐν δὲ τῷ κατὰ τοὺς ἀέρας , |
τῇ προβολῇ χρησόμεθα , ὡς δέδεικται : τίς δὲ ἡ προβολὴ σκοπήσομεν ἐπὶ παραδείγματος : πολιορκουμένης πόλεως στρατηγὸς κατέσκαψε τὸ | ||
, καὶ μηδενὸς καταίροντος δημοσίων ἀδικημάτων φεύγει : ἡ μὲν προβολὴ φανερὰ , τὸ δὲ μόριον τοῦ δικαίου , εἰ |
γὰρ οὐ συμφέρει ὑγιαίνειν , ἀλλὰ τοὐναντίον , ὅταν ᾖ περίστασις τοιαύτη . Ἀληθῆ λέγεις . Ἄγε δὴ σκεψώμεθα καὶ | ||
. εὑρίσκεται τοίνυν πᾶν ἐπιχείρημα γινόμενον ἀπὸ τῆς περιστάσεως : περίστασις δέ ἐστι τὸ πᾶν ἐν ἡμῖν καὶ λόγοις καὶ |
τὸ ἀκήν . ἐστὶ καὶ ἀναδιπλασιασμὸς ἀκωκὴν , ὡς ἄγω ἀγωγή . Ἀμέγαρτον , ποτὲ μὲν δηλοῖ τὸ εὐτελὲς καὶ | ||
τὴν ἀκήν ἐστι , καὶ ἀναδιπλασιασμῷ ἀκωκή , ὡς ἄγω ἀγωγή . . . . . . ἀκωκή , , |
ταῦτα : μῦθος , διήγημα , χρεία , γνώμη , ἀνασκευὴ καὶ κατασκευή , κοινὸς τόπος , ἐγκώμιον , σύγκρισις | ||
καὶ ἡ γνώμη , τὰ δὲ τοῦ δικανικοῦ ὡς ἡ ἀνασκευὴ καὶ κατασκευὴ καὶ ὁ κοινὸς τόπος , τὰ δὲ |
ὀλίγῳ τῶν κομματικῶν μείζονα ἢ καὶ τὰ κομματικὰ αὐτά , συνθήκη δὲ κατὰ μὲν τὰ τοῦ λόγου μέρη μᾶλλον ἡ | ||
' ἀλλήλων συστροφαῖς καθ ' ὁπηλίκους δή ποτε ἀεὶ τόπους συνθήκη τις ὑπὲρ τοῦ μὴ βλάπτειν ἢ βλάπτεσθαι . . |
τὸ ὅτι . καὶ γίνεται τοῦτό πως ἀρχή , καίπερ συλλογισμῷ ληφθέν , πρὸς τὸ τὴν αἰτίαν εὑρεῖν τῆς ἐκλείψεως | ||
, ἐπειδὴ καὶ περὶ ταύτης ἡ ζήτησις . ἐν δὲ συλλογισμῷ ἐπειδὴ τὰ διωρίσθαι δοκοῦντα συνάγει δευτέραν . πρῶτον οὖν |
ἄτοπον . ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀξιωμάτων ὁ ἔλεγχος κατὰ τῶν ἐνισταμένων διὰ τῆς ἀντιφάσεως , ἐπεὶ καὶ | ||
τὰς θεραπαινίδας διέφθειρεν : ταῦτα δὲ ἀληθὴς τῆς μοιχείας ἐστὶν ἔλεγχος : ὁ δὲ διώκων ὑπὲρ τοῦ εὐνούχου ἀπολογούμενος εἰκότως |
πυρετοί ; Πῶς ἔχομεν τοῦ γνῶναι : αὕτη γὰρ ἡ ποιότης , οὐκ ἀφῇ , ἀλλὰ γεύσει κρίνεται , ὥςπερ | ||
στοχασμὸν , ἡ δὲ ἰδιότης τὸν ὅρον , ἡ δὲ ποιότης τὰς λοιπὰς στάσεις : ἐν γὰρ τῷ στοχασμῷ αὐτὸ |
ἔν τε μικροῖς καὶ μεγάλοις . παρέπεται δὲ τῇ σωφροσύνῃ εὐταξία : εὐκοσμία : αἰδώς : εὐλάβεια . Ἐγκράτεια δέ | ||
οὐχ ἥκιστα δὲ κἀν ταῖς μελίσσαις : ἥ τε γὰρ εὐταξία καὶ πρὸς τὰς ἡγουμένας τῆς ἐν αὑταῖς πολιτείας εὐπείθεια |
δὲ διήγημα εἰς διήγησιν , ἡ δὲ ἀνασκευὴ καὶ ἡ κατασκευὴ εἰς τοὺς ἀγῶνας , ὁ δὲ κοινὸς τόπος εἰς | ||
ἀναλλοίωτον τὸ σῶμα , διὰ παντὸς ἂν ἔμενεν ἡ ἀρίστη κατασκευὴ καὶ οὐκ ἂν ἐδεῖτο τέχνης ἐπιστατούσης αὐτῷ : ἐπειδὴ |
καὶ διατύπωσις , διὰ μὲν τῶν πεπραγμένων τοῦ διασκευάζοντος ὀφείλοντος πλατῦναι τὸ πρᾶγμα μόνον , οὐ μέντοι γε οὔτε αἰτίαις | ||
ἔστι παρὰ τοῖς νόμοις τὸ πρόςρημα . ταῦτα δὲ πάντα πλατῦναι δεήσῃ παραδείγμασι , γνώμαις , παραβολαῖς , τοῖς τοιούτοις |
σύγκρισιν ἡμῶν αὐξόντων τὰ χρηστά , παρείληπται δὲ καὶ ἐν ψόγῳ τὴν αὐτὴν παρεχομένη δύναμιν . ἐπεὶ δὲ οὐ τῶν | ||
ἀνατὶ τυπτέτω τις , ἀφροντιστῶν δὲ καὶ ἀπειθῶν ἔνοχος ἔστω ψόγῳ προδοσίας τῶν νόμων . τὸν δὲ δὴ κίβδηλόν τι |
, τυραννεῖν ἐστιν : ἰστέον δὲ , ὡς ἡ πιθανὴ ἀπολογία κατασκευάζεται ἐκ τῶν ἀντικειμένων : καθόλου γὰρ τὰ στοιχεῖα | ||
συντελεῖ πρὸς κατηγορίαν τοῦ Δημοσθένους : ἀναντίῤῥητος δέ ἐστιν ἡ ἀπολογία τὸ μὴ παρεῖναι Δημοσθένην : εἰ μὲν γὰρ ἐκρίνετο |
αἰσχρὰ ὑπομένωσιν ἐπὶ μηδενὶ καλῷ . εἰ δὲ ἔπαινος καὶ ψόγος ἀκολουθεῖ , δῆλον ὅτι ἑκούσιά ἐστι . ἐπὶ γὰρ | ||
. μῶμος δ ' ἐξ ἄλλων : φθόνος δὲ καὶ ψόγος ἐξ ἄλλων τινῶν , ἐκ τῶν φθονερῶν , ἐπικρέμαται |
: νέμεσις καὶ μέμψις διαφέρει : νέμεσις ) ἡ δικαία αἰτίασις , μέμψις δέ ποτε καὶ ἡ ἄδικος διὰ τοῦτο | ||
τοὺς δικαστὰς μὴ ὀρθῶς γνῶναι . Ἡ μὲν γὰρ τούτου αἰτίασις οὐκ ἔχει [ νῦν ] τέλος , ἀλλ ' |
: καὶ γὰρ σώματος ζωὴ κίνησις . Εἰ οὖν καὶ τοπική , ὡς δυνήσεται κινήσεται καὶ οὐχ ὡς ψυχὴ μόνον | ||
, οἷον ἀλλ ' ἀποκήρυκτος εἶ , καὶ καταδρομὴ ἐνταῦθα τοπική : ὁ δὲ , ἀλλ ' ἐπέμεινα τῇ νηΐ |
καὶ καταψηφισθείς , πέντε ταλάντοις ἐζημιώθη . εἰσαγγελία δέ ἐστι κατηγορία διὰ τὰ ἀδίκως ἢ κακῶς πεπραγμένα . . ἐπὶ | ||
εἰκότως οὖν ζητοῦμεν τὸν τρόπον τῆς ὑπάρξεως . οὐδεμία ἄλλη κατηγορία δέκα εἴδη ἔχει , εἰ μὴ τὰ πρός τι |
ὡς ὁ Πυθαγόρας ὁρίζεται . ἐν οἷς καὶ ἡ παροῦσα πρᾶξις . Εἰ καὶ πάρεργον ἦν τὸ ζητῆσαι ἐπὶ τῆς | ||
. τὰ τοῦ σώματος μὴ ἀγάπα . ἀκάθαρτον ἄνθρωπον ποιεῖ πρᾶξις αἰσχρά . καθαίρει ψυχὴν ἀνοήτου δόξης ἔλεγχος . ὁ |
εἶχες χλαμύδιον καὶ παῖδ ' ἕνα . ἡ τῶν ὁμοίων αἵρεσις μάλιστά πως τὴν τοῦ βίου σύγκρασιν ὁμόνοιαν ποιεῖ . | ||
ἐγένετο . πλοῦτος ἄρα καὶ ὑγίεια δῶρα ἄμφω ἐστόν : αἵρεσις δὲ ἐρρωμένη καὶ διάνοια ὑγιαίνουσα αἱρεῖται τὰ βελτίω , |
ἑνὶ γὰρ μυρίων ὄντων τῶν περὶ ἡμᾶς τῷ ἡγεμόνι νῷ συνέζευκται , τοῦ δὲ τρισὶν ἐφαρμόζοντος αὐτὸ γένεσιν , τῷ | ||
, ἀμέτοχον κηρῶν , αἷς τὸ γενητὸν καὶ φθαρτὸν πᾶν συνέζευκται ; Πρὸς δὲ τούτοις φησὶ τριττὰς αἰτίας δίχα τῶν |
πολιτικοῦ ζητήματος , ποίοις μὲν κατηγοροῦντες , ποίοις δὲ ἀπολογούμενοι κεφαλαίοις χρησόμεθα . ἀλλ ' ἐπεὶ τὴν ἀρχὴν τοῦτο γενέσθαι | ||
πάντα ἐκκενώσῃς τὰ κατωρθωμένα ἐν διηγήσει , ἀλλὰ καὶ τοῖς κεφαλαίοις φυλάξῃς τινά : κἀκείνου δὲ προνοητέον , ὅπως ἂν |
ἐξ αὐτῶν ποιοὶ ὠνομάζοντο , εἰ μὴ ποιότητες ἦσαν ἡ σύνεσις καὶ ἡ ἀσυνεσία . οὕτω δείξας ὅτι εἰσί , | ||
εὐβουλίας τοσαῦτα : ῥητέον δὲ περὶ συνέσεως . ἔστι τοίνυν σύνεσις καὶ ἀσυνεσία , καθ ' ἃς λέγομεν συνετοὺς καὶ |
ἢ γὰρ γνωμικῷ χαριεντισμῷ συμπλακήσεται , ἢ παραδείγματι συμβολικῷ ἢ ἀμφιβολίᾳ καὶ μεταλήψει ἢ ἁπλῶς καθ ' ὅσους καὶ ἄλλους | ||
εʹ περὶ συμφωνίας καὶ φιλίας καὶ καλοκαγαθίας , τὸ Ϛʹ ἀμφιβολίᾳ καὶ δισταγμῷ περιπεπτωκέναι τὸν ἐρωτῶντα , τὸ ζʹ περὶ |
οἷς πολλάκις εἴρηται : γνώμη τοῦ φεύγοντος , ὥσπερ ἐν ἀντιστάσει πλατυνομένη : τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους τοῦ | ||
ἄχρι τέλους πρὸ τῶν ἄλλων τάττεται κεφαλαίων , ὥσπερ ἐν ἀντιστάσει τὸ ἀντιστατικὸν καὶ ἐν μεταστάσει τὸ μεταστατικὸν καὶ ἐν |
, τοῦ Ἡρακλείδου , μετὰ τὰ Τρωϊκὰ κληθῆναι φασί . Διαιρεῖται δὲ εἰς μέρη τέσσαρα : Πελασγιῶτιν , Θεσσαλιῶτιν , | ||
πρόσωπον οὔκ ἐστι κατεγνωσμένον , μᾶλλον ἂν ὁρικὸν εἴη . Διαιρεῖται δὲ κεφαλαίοις ἡ μετάληψις τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ ὁ ὅρος |
ἀκριβῆ ὁρισμόν : οὐ γάρ ἐστι γένος τῆς προαιρέσεως ἡ βούλευσις οὐδ ' ἡ ὄρεξις , ἀλλὰ τὸ ἐξ ἀμφοῖν | ||
ζητεῖ , ἡ εὐβουλία ἄρα ζητεῖ . βουλὴ γὰρ καὶ βούλευσις τὸ αὐτό . ἕτερον δὲ ἡ βούλησις παρὰ τὴν |
εἰς ταὐτὸν τῷ ἐγγράφῳ τὸ ἄγραφον : χρήσεται δὲ καὶ παραδείγμασι πολλοῖς , δεικνὺς καὶ ἑτέρους τῶν νόμων οὕτω παραληφθέντας | ||
μὴ συμβαλλομένας παρεμβάλλειν καὶ καταποικίλλειν τὸν λόγον παραβολαῖς τε καὶ παραδείγμασι . δεύτερον δὲ τάχος τῷ συνεχεῖς τὰς ἐρωτήσεις καὶ |
οὗτος ὁ κατασκευάζων ἐπιτείχισμα ἐπὶ τὴν Ἀττικήν . Καὶ ἡ ἔνστασις μέντοι τοῦ πνεύματος ποιεῖ σχῆμα κάλλιστον , ἐὰν λέγωμεν | ||
τελευταῖον τὸ τοῦ μέλλοντος κεφαλαίου προκλητικόν : ἐπεὶ καὶ ἡ ἔνστασις καὶ ἡ ἀντιπαράστασις τὸν αὐτὸν ἔχουσι λόγον , οὐκ |
εἰώθαμεν ἐπὶ τοῖς ἀγροίκοις . ἔπειτα δὲ κἀκεῖνο θεραπεύει τῇ ἀντιθέσει , τὸ ὑποτετάχθαι αὐτὸν τῇ γυναικί : δεσπόζειν γὰρ | ||
σχήματι διαφέρουσιν ἀλλήλων : ἑβδόμη δέ , καθ ' ἣν ἀντιθέσει . Μεγέθει μὲν οὖν διαφέρει ποὺς ποδός , ὅταν |
σκέψις πάνυ , ἀλλ ' ἔστιν , ὡς ἔφην , εἰσήγησις ἀξιοῦντος προστιθέναι τῇ κεκρατηκυίᾳ γνώμῃ περὶ τοῦ λαμβάνειν τὸ | ||
ἧς οὐκ οἶδ ' εἴ τις βλαβερωτέρα γένοιτ ' ἂν εἰσήγησις , εἰ μήτε τοῖς ἐξ ἀγαθῶν πονηρευομένοις ἐπακολουθήσει τιμωρὸς |
στάσεων , ὅπως μὴ τῇ ὁμοιότητι πλάνη τις γένηται : κοινωνεῖ ὁ ὅρος ὁ κατὰ αἴτησιν τῷ στοχασμῷ τῷ παραδόξῳ | ||
καὶ τοῦ ἰδίου τὰς κοινωνίας καὶ τὰς διαφορὰς παραδώσοντες . κοινωνεῖ δὲ τὸ γένος καὶ τὸ ἴδιον , καθὸ τὰ |
ἢ εἰκὼν ἢ ἐχθροῦ ἀναίρεσις , ἐν δὲ ταῖς ἄλλαις στάσεσιν ἀόριστος ἡ δωρεά ἐστιν . οὐ μόνον δὲ ἐν | ||
Πρὸς δὲ τὸ φυσικῶς ταῦτα τὰ κεφάλαια ἐμπίπτειν ἐν πάσαις στάσεσιν ἐροῦμεν , ὅτι οὐκ ἔννοιαι τὰ ζητήματα , οὐδὲ |
ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους τοῦ κατηγόρου , ἀντιστάσει τοῦ φεύγοντος , μεταλήψει τοῦ κατηγόρου , μεταστάσει ὅτε ἐμπίπτει τοῦ | ||
τρώματος ἠρέμα νύξα , καὶ νύξας ἐχάλαξα , καὶ οὐ φεύγοντος ἔτεινα . ἤνυσα δ ' ὦν τὸν ἄεθλον , |
φίλην αὐτῷ συντομίαν συνόψει συντομωτάτῃ περιβάλωμεν : σύνοψις γὰρ καὶ συντομία φίλαι τῷ Ἀριστοτέλει , Πυθαγορείῳ κατ ' ἀλήθειαν γεγονότι | ||
ἐντελῆ συναγόμενόν τε ἐκ τῶν κατὰ μέρος , ἵνα μὴ συντομία μόνον , ἀλλὰ καὶ σαφήνεια τοῖς ἐντευξομένοις ὑπάρχῃ . |
ὁ τεχνικὸς , ὅτι ἔσθ ' ὅτε ὁριστικῶς τέμνεται καὶ στοχαστικῶς ; ἐροῦμεν , ὅτι καθὸ μὲν ἀπὸ ῥητοῦ ἔχει | ||
, διαβάλλων τὴν τοῦ πράξαντος διάνοιαν : εἶτα παρέκβασιν , στοχαστικῶς κακίζων τὸν φθάσαντα βίον : ἔπειτα ἐλέου ἐκβολήν , |
ὠνητήν : ἔστι γάρ τις καὶ χρήμασιν ὠνητὴ τοῖς ἁμαρτάνουσι συγγνώμη , ὡς καὶ Ὅμηρος [ Ι ] : καὶ | ||
ἕτερον δὲ ἐξ αὐτοῦ συμβὰν ἀγαθόν : κοινωνεῖ δὲ ἡ συγγνώμη πάντη τῇ ἀντιλήψει , οἷον νόμος τοὺς κατιόντας φυγάδας |
τὸ πρός τι ἀνήγαγον . οὐσίας δὲ ὑποτεθείσης ἔτι λείπεται ζήτησις , πότερον τῶν ἐν δυνάμει ὄντων ἐστὶν ἢ μᾶλλον | ||
τὴν γὰρ ὕπαρξιν τοῦ πράγματος , περὶ οὗ ἦν ἡ ζήτησις εἰ ἔστι , ποτὲ μὲν ἀπὸ συμβεβηκότων ποτὲ δέ |
, μεγαλοπρεπές . καὶ δημεραστία , φιλοδημία , πραότης , ἐπιείκεια , εὔνοια , προθυμία , φιλοτιμία , μεγαλοπρέπεια . | ||
' ἐλπίδας . τοιγαροῦν Νέρωνος μὲν ἀοίδιμος ἡ πρὸς Μουσώνιον ἐπιείκεια , πρὸς Ἀλέξανδρον δὲ ὑπὲρ Καλλισθένους ἔτι καὶ νῦν |
οὗτος διὰ τὸν [ ] τρίγωνον , ἄδικος δὲ καὶ κατηγορούμενος διὰ τὴν τοῦ Ἄρεως καὶ Ἑρμοῦ στάσιν ἐπὶ τοῦ | ||
ἦν ὅτι καὶ σὲ φιλεῖ καὶ ἡμῶν οὐκ ἀμνημονεῖ . κατηγορούμενος δὲ ἐπὶ τῷ μὴ γράψαι καὶ παρὰ τούτῳ καὶ |
δὲ οὗτοι ἔλεγον , εἰ μόνον ἦν πολιτικὸν ζήτημα ἡ πραγματική : εἰ δὲ ὥς φασιν ἀπὸ μέρους τὸ ὅλον | ||
πάντως ἡ δικαιολογία , ὥσπερ περὶ τὸ μέλλον πάντως ἡ πραγματική : ἅμα δὲ καὶ ἐπειδὴ αὗται μὲν κοινωνοῦσι τοῖς |
καὶ ὁποῖα τὰ νῦν . Τὸ δὲ κεφάλαιον αὐτὸ καταστατικῶς εἰσάγεται , ὡς ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Ὀλυνθιακῶν : „ | ||
καὶ ἰσχύουσί γε τὰ αὐτά : πάθους γὰρ ψυχῆς ἕνεκα εἰσάγεται ἄμφω : οἷον , φόβου , ἢ ὀργῆς , |
ἐνταῦθα ὅτι διαλεκτικὸν θεώρημα παραδίδοται : δεῖ γὰρ πρὸ τῶν ὁρικῶν λόγων τοὺς διαιρετικοὺς προηγεῖσθαι . πασῶν δὴ οἶμαι κτλ | ||
τί ἐστι τὸ κρινόμενον γίνεται ἡ ζήτησις , καὶ τῶν ὁρικῶν προβλημάτων ἐν ἐνίοις τὸ μὲν πέπρακται , τὸ δὲ |
δ ' ἡ τῶν λόγων χάρις , ἂν ᾖ μὴ προσήκουσα , ἔργῳ ζημία γίγνεται , αἰσχρόν ἐστι φενακίζειν ἑαυτούς | ||
δὲ καὶ τούτου μεμέληκεν , ὑγρά τε καὶ θερμὴ ἡ προσήκουσα δίαιτα , εἴ γε καὶ τὸ τεθηλέναι τοῖς φυτοῖς |
τὸν δὲ κοινὸν πρὸς ἅπαντας , οἷον τὸ τίς ἀρίστη πολιτεία ; εἰ κοινὰς ποιητέον τὰς ἀρχὰς ἢ τιμητάς ; | ||
λογιζόμενον , θυμούμενον , ἐπιθυμοῦν . ἀναγκαῖον οὖν καὶ τριττὴ πολιτεία ἐγένετο , ἔχουσα ἑκάστη τὰς τρεῖς , ἀλλὰ τῷ |
τοῦτο λέγοντες , ὅτι οὐχ ἡ ἀμφισβήτησίς ἐστιν αὐτῷ ἐνταῦθα καθολική : εἰ γὰρ προέκειτο τῷ Δημοσθένει ζητεῖν , πότερον | ||
' αὐτὸν ἀργοῦντα ] διττὴ ἡ ἐξήγησις : ἢ γὰρ καθολική ἐστιν οὕτως οὐκ ἔνι δ ' αὖ , ἵν |
ὥστ ' εἰπεῖν : καὶ νύ κεν ἢ παρέλασσεν . ἐνθύμημα γὰρ φέρει πειστικὸν καὶ σχῆμα παντοδαπόν , πιθανότητός γε | ||
δὲ Βρούτῳ μεγάλην χάριν εἰδώς , ἐκείνου δοκῶν εἶναι τὸ ἐνθύμημα τοῦ νόμου . Μετὰ τοῦτο πολλαὶ καὶ περὶ πολλῶν |
καὶ ἔστι μεσότης τούτου : ἐν οἷς γάρ ἐστιν ἡ ἀδικία , τὸ μέσον αἱρεῖται : ἔστι γὰρ ἡ ἀδικία | ||
οὐ δεῖ τὰς ἕξεις στρερητικοῖς ὀνόμασιν ὀνομάζειν , ὥσπερ ἡ ἀδικία στερητικὸν ὄνομα ἔχει , ἕξις οὖσα . πλὴν οὐκ |
τὸ παράδειγμα , ὦ Τρισμέγιστε . Πᾶσα οὖν κίνησις ἐν στάσει καὶ ὑπὸ στάσεως κινεῖται . ἡ οὖν κίνησις τοῦ | ||
τὰ θεῖα , ὥστε τὴν Ἀθηναίων πόλιν κακουμένην λοιμῷ καὶ στάσει διεσώσατο ἐκθυσάμενος : δεινὸς δὲ ἦν ταῦτα , οὐ |
ζῶσιν . Ἀλλὰ τούτῳ ἀντὶ τῶν πατρῴων περίεστι βδελυρία , συκοφαντία , θράσος , τρυφή , δειλία , ἀναίδεια , | ||
τὰς ὁμολογίας καὶ τὰς πίστεις : ἀκολουθεῖ δὲ τῇ ἀδικίᾳ συκοφαντία : ἀλαζονεία : ἀφιλανθρωπία : [ προσποίησις : ] |
ἐθαυμάσθη ἐκ τούτου . ἡ μὲν ἐπίπαν ἰδέα τοῦ ἀνδρὸς ἀφέλεια προσβάλλουσά τι τῆς Νικοστράτου ὥρας , ἡ δὲ ἐνίοτε | ||
ἀσθενῶν δὲ Δαρεῖος . κινδυνεύει δὲ ἐγγυτάτω εὐτελείας προσιέναι ἡ ἀφέλεια διὰ τὸ πλείστοις ὀνόμασιν ἀνεμφάτως χρῆσθαι , ὡς καὶ |
καὶ τοῖς προσώποις τὸ δέον ἀποδιδοὺς ἄλλος μέν ἐστιν ἐν ἰδιωτικοῖς , ἄλλος δ ' ἐν δημοσίοις , καὶ τῶν | ||
κατὰ μέρος οἰκονομίας . αὕτη γὰρ οὐ μόνον ἐν τοῖς ἰδιωτικοῖς βίοις πολλὰ συμβάλλεται πρὸς διαμονὴν καὶ αὔξησιν τῆς οὐσίας |
νόμιμον παραβεβασμένον ὁμοίως καὶ φανερώτερον ἐνδείκνυται λέγων ἡ μὲν οὖν ἀσέλγεια καὶ πλεονεξία , ᾗ πρὸς ἅπαντας ἀνθρώπους Φίλιππος χρῆται | ||
ὤτων ἀρξάμεναι τῆς διαφθορᾶς ἀπολώλασιν αἱ πλείους . ἡ γὰρ ἀσέλγεια [ καὶ δι ' ὤτων καὶ δι ' ὀφθαλμῶν |
καὶ τρίτου μὴ μετρῇ , ἀδύνατος ἡ τοῦ τετάρτου ἀνάλογον εὕρεσις , εἰ δὲ μετρεῖ , δυνατή . καὶ ἐὰν | ||
μόνῳ τούτῳ τῷ μέρει τοῦ λόγου εὑρίσκονται : ἡ μέντοι εὕρεσις ἐν παντὶ μέρει λόγου : καὶ γὰρ ἐν τοῖς |
διδάσκων : οὗ μέρη πρότασις , ἐπαγωγή , συλλογισμός , νουθεσία , νουθέτησις , ὀνειδισμός , προτροπή , διδασκαλία . | ||
στρυφνοὶ καὶ ἀληθινοὶ καὶ μεστοὶ παρρησίας οὐκ ὀνειδίζουσιπάμπολυ γὰρ διαφέρει νουθεσία μὲν λοιδορίας , ἐπίπληξις δὲ ὀνείδους , οὐ τῇ |
, τὴν ἴσην ἐμοὶ φυλάξατε γνώμην : εἰ δέ τις ἀγνωμοσύνη πρὸς ἐκεῖνον ἀπήντησεν , ἰάσασθε καλῷ , φασί , | ||
ἐστίν , ἀχαριστία , τὸ δὲ νοσήματα δύο ψυχῆς , ἀγνωμοσύνη καὶ φθόνος . καὶ μὴν οὐκ οἶδα , ὅθεν |
τοῦ ἐγκλήματος αἰτία , ἐν δὲ συμβουλῇ ἡ τῆς ἀξιώσεως δήλωσις . λθʹ . Ὑποφορὰ δέ ἐστι τὸ ὑποβαλεῖν ἔννοιάν | ||
σιωπῶμεν : ὅρος τοίνυν ἐστὶν οὗτος τοῦ προφορικοῦ : ” δήλωσις ἀνθρώπου προφορικὴ ἔντεχνος . ” Ἅ - πας δὲ |