| εἶδεν ὄναρ , ᾧ χρησάμενοι περιγένοιντο τῶν πολεμίων , ἀναστὰς ἐξεῖπε , ποιήσαντες οἱ πολῖται τὰ ὑπὸ τοῦ ὀνείρου δηλωθέντα | ||
| ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους : εἶτα λέγεις , ὡς ἐξεῖπε πρὸ τῶν βασάνων τὴν προδοσίαν ὁ τρίτος : οὐ |
| ὅτου πάσχεις τάδε . λέγοιμ ' ἄν . ἦν τις Πριαμιδῶν νεώτατος , Πολύδωρος , Ἑκάβης παῖς , ὃν ἐκ | ||
| ὃ κἀμὲ καὶ τέκν ' εἰδέναι χρεών ; χρυσοῦ παλαιαὶ Πριαμιδῶν κατώρυχες . ταῦτ ' ἔσθ ' ἃ βούληι παιδὶ |
| ἀλλὰ ἀδικεῖ τὸν βίον , καὶ ὁ φονεὺς ἐκ τοῦ φονεῦ - σαι ἴσως ἂν καὶ κερδανεῖ καὶ ἐχθροῦ ἀπαλλαγὴν | ||
| σοι τοῖς πολίταις ἐσπουδακώς : καὶ ὡς ἐρημίαν , ὦ φονεῦ , ἐπετήρεις τὴν παράνομον ἐμπλῆσαι προαίρεσιν ἐπειγόμενος . ὁ |
| , μὴ τὴν τελευταίαν τοῦ νῦν εἶναι , ἀλλ ' αἰσχυνθεὶς τήν τε χρείαν τὴν κοινὴν καὶ τοὺς πρέσβεις ἡμᾶς | ||
| τίθεσθαι . ” Τὰ ὅπλα “ μοι δοκεῖς βουληθεὶς εἰπεῖν αἰσχυνθεὶς ἀπολιπεῖν . Ἔστω νῦν ταῦτα ταύτῃ ὅπῃ σοι δοκεῖ |
| ' ἤκουεν εὐαγγέλια τοῦ φόνου : ἴσως μὲν ἀποδεξαμένη τὸν αὐτόχειρα , λαθραίως δὲ καὶ ἀγγέλου τινὸς ἥκοντος , ὥσπερ | ||
| τελευτῆς παρέχων , ἀπῄτεις ἂν καὶ τότε παρ ' ἐμοῦ αὐτόχειρα τὴν σφαγήν , ἢ ἐνδεῖν ἔλεγές μοί τι πρὸς |
| καὶ ἀκαίρως : Δημοσθένης : τὴν ἀκαιρίαν τὴν ἐκείνου . ἀκούσας ἥκειν . τόν δέ οὐδέ οὐχ ἥκιστα , οὐδ | ||
| εἶναι τοὺς λέγοντας : Ἀρτέμιδι ἰκέλη . τοῦθ ' ἥσθην ἀκούσας καὶ ὅτι τῷ κάλλει τῆς ψυχῆς ἁμιλλᾶται τὸ τοῦ |
| ἀνύποπτον καὶ † τοῦ ὀμνύειν . Ἁρμόδιος γὰρ καὶ Ἀριστογείτων κτεῖναι θέλοντες Ἵππαρχον τὸν τύραννον , ἐν μύρτοις τὸ ξίφος | ||
| ἀληθὲς ὅτι οὐδεὶς ἄλλος ] σε ἀνθρώπων ἠδύνατο / [ κτεῖναι ἀλκῆι διαφέροντα πάντων ] ? , ἀλλ ' ἡ |
| αἰσχρόν : εἰ δὲ ἕτερα μέρη τρίψας εὔφραινεν , ὀδυνωμένην παύσας , καὶ παῖδας ἐκ τῆς μητρὸς γενναίους ἐποίησεν , | ||
| ἀναγκάσαντος , τῆς δὲ προσηκούσης τιμωρίας τοῦ δέους . ὃ παύσας , ὦ βασιλεῦ , μεστὴν αὖθις σωμάτων ἀπέφηνας τὴν |
| : Προσπεσεῖν τῷ Ἡρακλεῖ ἐκ λόχου οἱ Μολιονίδαι , αὐτὸς φοβηθεὶς ἔφυγε . Οὐκ ἐπιγλωττήσομαι : Ἀριστοφάνης , οὐ βλασφημήσω | ||
| παρηγορῶν . εἰσελθέτω σε μήποθ ' ὡς ἐγὼ Διὸς γνώμην φοβηθεὶς θηλύνους γενήσομαι , καὶ λιπαρήσω τὸν μέγα στυγούμενον γυναικομίμοις |
| . ἡγουμένου δὲ αὐτὸν τοῦ Εὐξένου μεγάλης διανοίας ἅπτεσθαι καὶ ἐρομένου , ὁπόθεν ἄρξοιτο „ ὅθεν περ οἱ ἰατροί „ | ||
| καὶ πρὸς τὰς ἀπόρους τῶν ἐρωτήσεων πάνυ εὐστόχως παρεσκεύαστο : ἐρομένου γάρ τινος ἐπὶ χλευασμῷ , Εἰ χιλίας μνᾶς ξύλων |
| ἐκείνην ἐπανήκειν ἐς Ἄργος , ἄλλα τε ἐπαγγελλόμενοι καὶ ἀνδρὶ δώσειν αὐτὴν Δηιφόντου τὰ πάντα ἀμείνονι καὶ ἀνθρώπων πλειόνων καὶ | ||
| ἐπαγγέλλεται δὲ τὸ ὑπισχνεῖται . ὑπισχνεῖται δὲ ὁ τῷ αἰτήσαντι δώσειν ὁμολογήσας , ἐπαγγέλλεται δὲ ὁ ἀφ ' ἑαυτοῦ δώσειν |
| , τοσούτῳ σου μᾶλλον ὁ Σπαρτιάτης ἠδικημένος ἔστεργε τὴν ἀπόδοσιν ὑβρισμένην εἰδὼς αὑτῷ τὴν εὐνήν . οὐ γὰρ ἦν ἑτέραν | ||
| περιπεσὼν αἴτιον ἔγνω τῆς νόσου τὸ γεγονός , δύο τὴν ὑβρισμένην ἐτίμα ναοῖς , τῷ μὲν τὸ πλημμέλημα λύων , |
| ὁ τύραννος . οὐδέποτ ' οὐδεὶς τύραννος ἓξ μησίν τινα ἔσφαξεν , πυρετὸς δὲ καὶ ἐνιαυτῷ πολλάκις . ψόφος ἐστὶ | ||
| Τιμοκράτης ὁ Λακεδαιμόνιος πλέων , ὡς ἡ ναῦς διεφθείρετο , ἔσφαξεν ἑαυτόν , καὶ ἐξέπεσεν ἐς τὸν Ναυπακτίων λιμένα . |
| βαρβαρικὰς νῆας ἤδη που παρὰ τὸν αὐχένα τοῦ ῥηθέντος Ἐκβόλου πλησιάσαι καταμηνύων κυριακῆς ἡμερῶν ἐπιφωσκούσης , ἐνάτης καὶ εἰκάδος ἀγομένης | ||
| δὴ ταῖς πέρδιξι προσαγγεῖλαι θέλεις εἰς χεῖρας ἐμάς τινα μὴ πλησιάσαι . Ὁ μῦθος πρὸς τὸ μηδ ' ὅλως πιστεύειν |
| ' ἀληθεῖς ] ὡς τοῦτο ἐν τοῖς ὀνείροις ἰδὼν ὁ Ἐτεοκλῆς , ὅτι δι ' αἵματος αὐτοῖς ἔσται ἡ τῶν | ||
| . . . οὐδ ' ἵκεθ ' ] ζῶν ὁ Ἐτεοκλῆς . ὡς κατέκτανε ] Πολυνείκην . . πνεῦμα ] |
| ἀλλὰ Λαοδίκην . ἐπεὶ δὲ Ἀγαμέμνων ἀνῃρέθη , τὴν δὲ Κλυταιμνήστραν ὁ Αἴγισθος ἔγημε καὶ ἐβασίλευσεν , ἄλεκτρον οὖσαν καὶ | ||
| ἱερὸν τὴν μὲν παῖδα ἣν ἔτεκε Κλυταιμνήστρᾳ δοῦναισυνοικεῖν γὰρ ἤδη Κλυταιμνήστραν Ἀγαμέμνονι , αὐτὴν δὲ ὕστερον τούτων Μενελάῳ γήμασθαι . |
| Ἐρασίστρατος ἰατροί . ἦν δὲ Ἱπποκράτης τῶν καλουμένων Νεβριδῶν : Νέβρος γὰρ ἐγένετο ὁ διασημότατος τῶν Ἀσκληπιαδῶν , ᾧ καὶ | ||
| Ἐρασίστρατος ἰατροί . ἦν δὲ Ἱπποκράτης τῶν καλουμένων Νεβριδῶν : Νέβρος γὰρ ἐγένετο ὁ διασημότατος τῶν Ἀσκληπιαδῶν , ᾧ καὶ |
| ταῖς γὰρ ἂν Θήβαις τόδε γένοιτ ' ὄνειδος , εἰ Μυκηναίου δορὸς φόβωι παρείην σκῆπτρα τἀμὰ τῶιδ ' ἔχειν . | ||
| ἀγῶνα τῶν Πυθίων , ἐν ᾧ ἐνίκα Δημόδοκος Λάκων μαθητὴς Μυκηναίου Αὐτομήδους τοῦ δι ' ἐπῶν γράψαντος τὴν Ἀμφιτρύωνός τε |
| , καί οἱ Δηίφοβος πόσις εἵπετο : τὴν δὲ κιοῦσαν Τρῳάδες ἑλκεχίτωνες ἐθηήσαντο γυναῖκες . ἡ δ ' ὁπόθ ' | ||
| ἦλθόν τινες τῶν Ἑλλήνων ἐκεῖσε , αἱ δὲ αἰχμάλωτοι αἱ Τρῳάδες εὐλαβούμεναι τὴν δουλείαν τὴν ἐν Ἑλλάδι καὶ τὴν ἐσομένην |
| κομίσαι : ὃς δ ' ἂν μὴ κομίσῃ , θάνατον ἀπείλεε . Κομισθῆναί τε δὴ χρῆμα πολλὸν ἀρδίων καί οἱ | ||
| : οὐ βουλομένου δὲ τὰ πρῶτα τοῦ φυλάκου διδόναι , ἀπείλεε τά μιν λυθεὶς ποιήσει , ἐς ὃ δείσας τὰς |
| τὰς ἀφορμάς , δι ' ἃς ὁ Κωνσταντῖνος ἑάλω τῆς καλλιπόλεως , καὶ δι ' ἣν ὁ σὸς ἀδελφός , | ||
| εἶτα λέγεις ὅτι κατέβην ἐκ φιλονεικίας τὴν ἀρχὴν ὑποστὰς τῆς καλλιπόλεως ; εἰ μὲν ἔξω τι τῶν ἐκείνης ἔπραξα παραγγελμάτων |
| ; καὶ ἐν νηῒ ἐν ᾗ ἐγένου καὶ ἐκ παιδίου ἔπλεις , [ ἐνταῦθα ] κἂν ἀκάτιον ᾖ , οὐδ | ||
| καὶ πειθοῦς ἐδεῖτο , σὺ δὲ τῷ ταῦτ ' ἔχειν ἔπλεις , ὡμολόγηκας ἅπαντα , καὶ δεῖν σπουδάζειν ὅπως τις |
| δοκοῦντος σῴζεσθαι : περᾷ γὰρ ἥδ ' ὑπὸ σκηνῆς πόδα Ἀγαμέμνονος : εἰ κατὰ τὸν Εὐριπίδην ἴδιαι γυναικῶν αἰχμαλώτων στέγαι | ||
| : Ὀρέστης , τῆσδ ' ὅμαιμος , ὡς μάθηις , Ἀγαμέμνονος παῖς , τήνδ ' ἐμὴν κομίζομαι λαβὼν ἀδελφήν , |
| ἐξισῶσαι τοὺς πολίτας κἀφελεῖν τὰ δείματα . Κεἴ τις ἥμαρτε σφαλείς τι Φρυνίχου παλαίσμασιν , ἐγγενέσθαι φημὶ χρῆναι τοῖς ὀλισθοῦσιν | ||
| , μητρὸς οὐ φράσας θεᾶς μνήμων ἐφετμάς , ἀλλὰ ληθάργῳ σφαλείς , πρηνὴς θανεῖται στέρνον οὐτασθεὶς ξίφει . Καὶ δὴ |
| πάντας ἀγῶνας νικᾷ . τοῦτον Αἰγεὺς στέλλει μὲν ἐπὶ τὸν Μαραθώνιον ταῦρον , διαφθείρεται δὲ ὑπ ' αὐτοῦ , ἢ | ||
| ζητεῖν τοὺς κακῶς ἀπολωλότας , Ἱμεραῖον τὸν Φαληρέα καὶ τὸν Μαραθώνιον Ἀριστόνικον καὶ τὸν ἐκ Πειραιῶς Εὐκράτην , τῶν ῥαγδαίων |
| δὲ νοῦς : τοῦ δὲ Μεσσηνίου γέροντος ταραχθεῖσα ἡ φρὴν ἐβόα τὸν παῖδα . ἄλλως : καὶ Πίνδαρος τὸν Νέστορα | ||
| κλασθείσης ἔρρευσε χρυσὸς ἐξ αὐτῆς , ὅνπερ συναγαγὼν ὁ ἄνθρωπος ἐβόα : ” στρεβλὸς τυγχάνεις , ὡς οἶμαι , καὶ |
| εἰσῄει βίᾳ , καὶ οὔτε τῆς ἀδελφῆς οὔτε τῶν ἀδελφιδῶν φροντίσας ζητεῖν με ἐτόλμα , καὶ ἐξευρὼν οὗ δειπνῶν ἐτύγχανον | ||
| τῆς ἐπιμελείας καὶ τοῦ περὶ τὴν λέξιν κόσμου μὴ ὁμοίως φροντίσας . τοσαῦτα καὶ περὶ Ἑκαταίου . . . : |
| καὶ τίνος ἥκοι χάριν πυθομένης , καὶ δώσειν τὸν ζωστῆρα ὑποσχομένης , Ἥρα μιᾷ τῶν Ἀμαζόνων εἰκασθεῖσα τὸ πλῆθος ἐπεφοίτα | ||
| , εἶτα ἐκείνης ἐπικαλεσαμένης τοὺς ἐκ τῆς Ἰταλίας ἐπικουρῆσαι καὶ ὑποσχομένης τῆς πολυεράστου Ῥωμαϊκῆς πολιτείας μεταδοῦναι καὶ νόμῳ κυρῶσαι , |
| τὸ μὲν ἄξιον ἐπαίνου ἐπαίνωι τιμᾶν , τῶι δὲ ἀναξίωι μῶμον ἐπιτιθέναι : ἴση γὰρ ἁμαρτία καὶ ἀμαθία μέμφεσθαί τε | ||
| τῷ προσώπῳ εὐειδεῖς καὶ ἐπιτερπεῖς , ἐοικότες γυναικί , ἀλλὰ μῶμον ἕξουσιν ἐν τῷ ἀριστερῷ ὀφθαλμῷ ἢ περὶ τὸν ἕνα |
| εὔχοντο μιγήμεναι Ἀργείοισιν αἴσῃ ἐν ἀργαλέῃ : ὃ δ ' ὑπέσχετο πάντα τελέσσειν . Αὐτὰρ ἐπεὶ δόρπησαν , ἔβαν ποτὶ | ||
| τοὺς Παφλαγόνας καὶ τῶν Ἑλλήνων ὁπόσους πείσειεν . ἐπεὶ δὲ ὑπέσχετο αὐτῷ , ἐθύετο : καὶ ἅμα δείλῃ καλλιερησάμενος κατέλυσε |
| τῆς πάντων ἐπεβουλεύσαντο σωτηρίας καὶ τότε , πρόφασίν τινα δολίαν πλασάμενοι , ὡς οὐ πρὸς φυγὴν ἐκτρέπονται , πρὸς ὑποδοχὴν | ||
| ἀλληγορίας δὲ καὶ μύθους ἐπινοήσαντες καὶ τοῖς κοσμικοῖς παθήμασι συγγένειαν πλασάμενοι μυστήρια κατέστησαν , καὶ πολὺν αὐτοῖς ἐπῆγον τῦφον , |
| εἰσάγεται ὅτε ἐμπίπτει λέγοντος ἀλλ ' ὁ δῆμος αἴτιος μὴ πεισθείς . Καὶ πάλιν ταύτην ὁ κατήγορος λύσει μεταλήψει : | ||
| , κατὰ τὴν συνήθειαν τῶν ἀρχαίων . . πειθόμενος ] πεισθείς , καταπειθόμενος . τέφρα ] ἡ στάκτη . , |
| πάντων ὑβριζομένων , πάντων ἀνατρεπομένων . καὶ γὰρ νῦν ξύλα κομίζων γυναῖκα εἰς ἀγρὸν ἀπιοῦσαν ἰδὼν τὰ μὲν ξύλα πάντα | ||
| μοι βαθείας ἤδη ἑσπέρας ἧκες ὑποβεβρεγμένος τοὺς πέντε κυάμους ἐκείνους κομίζων , οὐ πάνυ δαψιλὲς τὸ δεῖπνον ἀλεκτρυόνι ἀθλητῇ ποτε |
| τούτοις καὶ τὸ ἐπὶ τῷ τάφῳ αὐτοῦ ἐπίγραμμα “ Αἰσχύλον Εὐφορίωνος Ἀθηναῖον τόδε σῆμα κεύθει ἀποφθινόμενον πυροφόρον * * * | ||
| δι ' αὐτοῦ θορεῖν , τριχῶν , ὅθεν κατηγοροῦσι τοῦ Εὐφορίωνος εἰπόντος : τέκνον , μὴ σύ γε μητρὸς ὑπ |
| εὐνούχου , ὃν νῦν ἀνάσπαστον ἐποιήσατο , ἄρχοντα Ἀταρνέως , μαθὼν αὐτὸν συμπράττειν Φιλίππῳ κατὰ τῆς βασιλέως ἀρχῆς , ὥστε | ||
| ⌈ δὲ ⌈ ἠρέθιζεν : [ ἠρέθισεν : ] ⌈ μαθὼν γὰρ οὗτος ⌈ ταῦτα μαθὼν ὁ Ἄκαστος ⌈ ταῦτα |
| ἀργαλέα δῆτ ' ἐστὶ πάσχειν ταῦτ ' ἐμέ , τὸν Λευκολοφίδου παῖδα τοῦ Πορθάονος ; ὡς οὖν τίν ' ἔλθω | ||
| οὐκ ἀργαλέον δῆτ ' ἐστὶ πάσχειν τοῦτ ' ἐμὲ τὸν Λευκολοφίδου παῖδα τοῦ Πορθάονος ; τῷ Σοφοκλεῖ δηλονότι ὁ Εὐριπίδης |
| : ἀλλὰ τὴν ἀρχήν : ἀλλὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ πράγματος ἀφεὶς πρὸς τὴν τελευτὴν φέρῃ [ πρὸς τὴν ] ὑστέραν | ||
| ἅπαντα . ἔπειτα βουλόμενος τὴν αἰτίαν εἰπεῖν τῶν κακῶν , ἀφεὶς τὸν Ἀλέξανδρον καὶ τὴν Ἑλένην περὶ Χρύσου φλυαρεῖ καὶ |
| ὦ δύναμις ἡδίστη , προσλάβωμεν , ὦ τέκνον , αὐτὴν ἀσμενέστατα : πῶς ἅμα τῷ παραγενέσθαι ἀπώσατο τὴν ἀκρασίαν ; | ||
| ἐμμελοῦς ἀναγνώσεως κρῖνε τὰ κείμενα καὶ εἴ τι παρεῖται δήλωσον ἀσμενέστατα : καὶ γὰρ κἀκεῖνο πληρώσομεν , ἐπεὶ οὐ θέμις |
| τοὺς εἰρηνοδίκας ἐπὶ τοῦτο ἄγοντες ἐληλύθαμεν . . Τοιαῦτα τοῦ Ῥωμαίου λέξαντος βουλευσάμενοι καθ ' αὑτοὺς οἱ πρόβουλοι τῶν Σαυνιτῶν | ||
| , πᾶν δὲ σῶμα , πᾶσα δ ' ἐπιτιμία πολίτου Ῥωμαίου ἀρρυσίαστος ἀπό τε δανείου καὶ ἄλλου παντὸς συμβολαίου . |
| , εἰ πεύσῃ τὰ σιωπώμενα κακά : ὀλῇ : ἀπολῇ ἀκούσασα τὸ πάθος . οὕτως γὰρ δεινόν ἐστιν ὡς καὶ | ||
| γύναι , θεασαμένη τὴν Ἀφροδίτην εἰκόνα βλέπειν σεαυτῆς . ” ἀκούσασα δὲ ἡ Καλλιρόη δακρύων ἐπλήσθη καὶ λέγει πρὸς ἑαυτὴν |
| αἰσχρότητα . καὶ γὰρ οὓς ἐνθένδε ] εἰς πίστιν τοῦ ἀπαγγείλαντος αὐτοὺς ὥσπερ βούλεται μάρτυρας Ἀθηναίους ποιήσασθαι ἐξ ὧν ἴσασιν | ||
| περιφραστικῶς τὸν δεσπότην : τί ὑπερτίθης : ὡς τοῦ Ταλθυβίου ἀπαγγείλαντος αὐτῷ ἃ ἡ Ἑκάβη αὐτῷ ἐν τοῖς προλαβοῦσιν εἶπεν |
| ἐμὲ ἀποδείκνυμι , σὺ δέ με ἐν ἀφανεῖ λόγῳ ζητεῖς ἀπολέσαι . Ταῦτα μὲν ὑμῖν λέγω , ὡς αὐτῷ μοι | ||
| ἢ δειπνεῖν παρ ' ἑαυτῷ ἢ πίνειν ἢ συντείνειν ἢ ἀπολέσαι τι : ταῦτα γὰρ καὶ ὅσα τούτοις ὅμοια πῇ |
| οὐκ ἂν τῆς σῆς λογιότητος πλέον τι τοῖς παλαιοῖς τῶν ἑταίρων χαριζομένης , ἀλλ ' ὡς ἀφθόνου πᾶσι τῆς ὠφελείας | ||
| δεινόν , εἰ μὴ τοῖς ἐμοῖς φίλοις αἱ τῶν ἐμῶν ἑταίρων δυνάμεις ὠφελείας φέροιεν . τά τε οὖν αὐτοῦ σωτηρίας |
| μηδ ' Ὑπερείδην κακῶς δόξαι βεβουλεῦσθαι ποιήσῃς τὰς Εὐθίου ἱκεσίας προσιεμένη , μηδὲ τοῖς λέγουσί σοι ὅτι , εἰ μὴ | ||
| δὲ τὸν Φάωνα μόνον εἶχον οὔτε τινὰ προσβλέπουσα ἕτερον οὔτε προσιεμένη ὅτι μὴ σέ : ᾤμην γὰρ ἡ ἀνόητος ἀληθῆ |
| Σκέπτου δὲ τοῦ ἀπὸ τῆς Κορίνθου τὸν μὲν πηλὸν εὑρηκέναι φήσαντος , τὸν δὲ Πλάτωνα ζητεῖν , ἐπικόπτων αὐτὸν ὁ | ||
| δὲ καὶ Ἀμύντᾳ ἔλεγεν ἑαυτὸν ἐπιτρέψειν . τοῦ Φουρνίου δὲ φήσαντος οὐδ ' Ἀμύνταν ἂν δέξασθαι τόδε ὕβριν ἔχον ἐς |
| ᾤκησαν , οὕτως ὡς ἕκαστος ὥρμητο . Κλέων δὲ Ἀθηναίους πείσας ἐς τὰ ἐπὶ Θρᾴκης χωρία ἐξέπλευσε μετὰ τὴν ἐκεχειρίαν | ||
| ἦν ἄν . ἢ γὰρ ἐπείσθη τις ἂν , ἢ πείσας ἀπήλλακτο . νῦν δ ' ἑτέρους διακόνους ὑποβαλλόμενοι τῆς |
| ἄλλα ὁπόσα εἴρηται κακουργήσαντος τὴν Ἑλλάδα καὶ Ἠλείων τοὺς δυνατοὺς διαφθείραντος χρήμασι , στασιάζουσι πρῶτον τότε Ἠλεῖοι καὶ ἐς ὅπλα | ||
| ἄρχοντι τὸ κεφάλαιον ἐρεῖς : οὐδέν μου τοῦ τῆς πόλεως διαφθείραντος , οὐ νόμον , οὐ δωρεὰν , οὐ χωρίον |
| δικάσσει : παρθενικὴν μὲν ἐοῦσαν , ἑοῦ ποτὶ δώματα πατρός ἐκδώσειν : λέκτρον δὲ σὺν ἀνέρι πορσαίνουσαν , οὐκέτι κουριδίης | ||
| . Ἀσδρούβας θυγατέρα παρθένον ἔχων , θαυμαστὴν τὸ κάλλος , ἐκδώσειν ὑπέσχετο τῷ Σόφακι τῆς Ῥωμαίων συμμαχίας ἀποστάντι . ὁ |
| . . . ] . ! ασταε ! ! ἵνα εὕρηι ? ? ? ωμαυνλεγε ! ! ! διὰ ? | ||
| λάθω δέδοικα καὶ τύραννον , ἡνίκ ' ἂν κενὰς κρηπῖδας εὕρηι λαΐνας ἀγάλματος . πῶς οὐ θανοῦμαι ; τίς δ |
| πάλιν σῶσον , ᾗ ἐβοήθησας πολλάκις : φεισάσθω μου καὶ Πολύιδος τῆς διὰ σὲ σώφρονος Ἁβροκόμῃ τηρουμένης . Ὁ δὲ | ||
| τὴν δοκοῦσαν ἐπιβουλεύειν τοῖς γάμοις . Καὶ δὴ ὁ μὲν Πολύιδος ἀπήγγελλέ τε τῷ ἄρχοντι τῆς Αἰγύπτου τὰ γενόμενα καὶ |
| Ἀγαμέμνων . ἄγει δὲ καὶ Ἑρμῆς παρ ' Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου τὰς θεὰς κριθησομένας ὑπὲρ τοῦ κάλλους , καὶ ἔστιν | ||
| Δευ - τέρῃ δὲ λέγουσι γενεῇ μετὰ ταῦτα Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου ἀκηκοότα ταῦτα ἐθελῆσαί οἱ ἐκ τῆς Ἑλλάδος δι ' |
| μέγιστα τῶν στρατοπέδων , εἰ καὶ ἐκ μηκίστου φθέγξαιτο . περιεῖπε δ ' αὐτὸν ἐν τοῖς μάλιστα ὁ πολιορκητὴς Δημήτριος | ||
| γὰρ ἅπαντας εἶναι διεφθαρμένους καὶ φαύλους : οὓς καὶ εὖ περιεῖπε . . : καίτοι ὁ πατὴρ αὐτῶν Πεισίστρατος μετρίως |
| διώκω , δίσω , δέδικα : ὁ μέσος δέδια : δεδιὼς ἡ μετοχὴ , καὶ δειδιὼς κατ ' ἐπέκτασιν . | ||
| ἄλλων δέδωκε χρήματα . ὁ δὲ ἐδέξατο μὲν , ὅμως δεδιὼς μὴ διὰ τὸ μὴ λαβεῖν ἐγείρῃ καθ ' αὑτοῦ |
| συναποθανεῖν ηὐξάμην σοι , Χαιρέα : πάντως δέ μοι κἂν ἐπαποθανεῖν ἀναγκαῖον : τίς γὰρ ἔτι λείπεται ἐλπὶς ἐν τῷ | ||
| ὑπὲρ πόλεως κόρην ἀνῃρηκότος κατηγορεῖ : καὶ μὴν εἴπερ ἀνέγκλητον ἐπαποθανεῖν ἐρωμένῃ , πῶς ὑπεραποθανεῖν πατρίδος ὑπεύθυνον ; Εἰ μὲν |
| δυστυχίαν ἐλεήσας : περιπαθεῖς ἄγαν αἱ Φοίνισσαι τῇ τραγῳδίᾳ . ἀπώλετο γὰρ ὁ Κρέοντος υἱὸς ἀπὸ τοῦ τείχους ὑπὲρ τῆς | ||
| ὄναρ ] ἐν Ἰσθμῷ γινόμενος τὸν ἴδιον υἱὸν ζητεῖν . ἀπώλετο ὁ υἱὸς αὐτοῦ διὰ τὸν μῦθον τὸν Μελικέρτειον . |
| περὶ ὧν φεύγει πρὸς ὑμᾶς οὖσαν ἀπολογίαν , οὐκ ἂν ἐποιούμην περὶ αὐτῆς μνείαν οὐδεμίαν . νῦν δ ' οἶδα | ||
| πρὶν μαθεῖν χαλεπὸς ἦν ἅπαντι τῷ φανέντι . καὶ δεινὸν ἐποιούμην Ὀλύμπιον μὲν δι ' ἐμὲ τετυχηκέναι ἔργου , πεδηθῆναι |
| τὴν ἀπὸ Ἰολάου προσηγορίαν . τοῦ δὲ περὶ τῆς ἀποικίας χρησμοῦ περιέχοντος ὅτι τοῖς τῆς ἀποικίας ταύτης κοινωνήσασι διαμενεῖ τὰ | ||
| δέρμα κατὰ τὸ νόμιμον . μετὰ δὲ ταῦτα Αἰήτηι γενομένου χρησμοῦ , καθ ' ὃν ἐσήμαινε ὁ θεὸς τότε τελευτήσειν |
| . ταῦτα ἤδη Ἀχιλλέως καθάπτεται , ὅτι τὸν ἄνδρα αὐτῆς ἀποκτείνας ἔχει αὐτὴν συνοικοῦσαν , καὶ δεῖ αὐτῇ πολλῆς παραμυθίας | ||
| λέγοντι δὲ ἐπ ' ἀληθείᾳ Πάτροκλός ἐστιν ὁ τὸν Λᾶν ἀποκτείνας : οὗτος γὰρ καὶ ὁ μνηστευσάμενός ἐστιν Ἑλένην . |
| ἕκαστος κατὰ τὰς ἐπιθυμίας τῶν ἀνθρώπων τῶν ἁμαρτανόντων . ἀλλὰ τίσουσι δίκην τινά : κεῖται δὲ αὐτοῖς μετάνοια διὰ τὸ | ||
| παραιφασίη δέ τις ἔσται ἥττης : οὐ λήσουσι πόλιν , τίσουσι δὲ ποινήν . ταῦτα μὲν δὴ ἐπὶ τοσοῦτον εἰρήσθω |
| . Καί τοι τί φημι καὶ τί δρᾶν βουλεύομαι ; προδοὺς ἀπιέναι τὸν ἀγαπητὸν δεσπότην , τὸν τροφέα , τὸν | ||
| οὐ προσηκόντων πλουτούντων . Προδότης γάρ τις τῶν Κιλίκων Μίλητον προδοὺς , ηὐπόρησεν . Ὅμοιον , Ἀπὸ νεκρῶν φορολογεῖν . |
| ἀπορέοντι τὴν ἔλασιν , ὅκως τὴν ἄνυδρον διεκπερᾷ , ἐπελθὼν φράζει μὲν καὶ τἆλλα τὰ Ἀμάσιος πρήγματα , ἐξηγέεται δὲ | ||
| λείπει τὸ γενόμενον . . ὅπου . . ἄνω τι φράζει : Ὡς ἄνω αὐτῆς νευούσης ἐπί τινα τόπον ὑψηλόν |
| τὴν μνήμην οὔτε μόνου τοῦ μείζονος , ἀλλὰ τὸ μεῖζον παραδραμὼν τὸ ἔλαττον εἰσάγεις εἰς μέσον καὶ τὴν ἐμὴν κλέπτων | ||
| τοῦθ ' , ὁ τὸν μισθὸν λέγων τὸν τὰς τριήρεις παραδραμὼν ἂν ᾤχετο . Οὗτος , τί κύπτεις ; Οὐχὶ |
| νεκρὸν ἀνθέλκοντες , καὶ τέλος ἐνικήθη καὶ ἀφῆκε πολὺν γέλωτα παρασχὼν τοῖς συμπόταις , καὶ μάλιστα ἐπεὶ ἠγανάκτει μετὰ τοῦτο | ||
| ἐνέδρᾳ καὶ τῷ χρόνῳ δεδαπανημένῳ , οὐδ ' ἐνθυμηθῆναί τι παρασχὼν αὐτοῖς ἐξανίστατο ἐς τὸν τοῦ Κρόνου νεών , οὗ |
| καὶ ξενίας χάριν , δεξάμενον δὲ αὐτοὺς φιλοφρόνως τὸν βασιλέα ἐρέσθαι παρὰ πότον , τί μάλιστα εἴη ὃ φοβοῖντο , | ||
| ᾖ τὸ ἐκείνων μεμνῆσθαι * * τὸ δὲ ἰδίᾳ ἐθελῆσαι ἐρέσθαι σε , ὑπὲρ ὧν ὁ κατήγορος ξυντέθεικε , σόφισμα |
| τοῦ πατρὸς τὸν μόρσιμον πλόκαμον καὶ οὕτως αὐτὸν προδούσης , ἐννοηθεὶς ὡς ἡ πατέρα προδοῦσα οὐδενὸς ἄν ποτε ῥᾷστα φείσαιτο | ||
| [ Νίνος εὐθὺς γαμεῖν ] ἐβούλετο [ ἄλλα τ ' ἐννοηθεὶς ] ? καὶ ταῦτα , [ ὅτι ἐγγὺς οὐκ |
| δώσειν ὑπέσχετο . Ὁ δὲ οἰκτείρει μὲν τὴν κόρην , δεδοικὼς δὲ τὴν Μαντὼ ἔρχεται παρὰ τὴν Ἀνθίαν καὶ λέγει | ||
| δι ' Ἀρμενίας ἐποιεῖτο τὴν πορείαν σφοδροτέραν , μάλιστα μὲν δεδοικὼς μὴ καὶ τοῦτο ἐπαίτιον αὐτῷ γένηται πρὸς βασιλέως , |
| μάλιστα μὲν παρὰ τῶν σατραπῶν , εἶτα δὲ καὶ παρὰ Ἑρμίου τοῦ εὐνούχου , ὃν νῦν ἀνάσπαστον ἐποιήσατο , ἄρχοντα | ||
| ποιήσας , ὥς φησιν Ἀμβρύων ἐν τῷ Περὶ Θεοκρίτου : Ἑρμίου εὐνούχου ἠδ ' Εὐβούλου ἅμα δούλου σῆμα κενὸν κενόφρων |
| προτενθῶν Δορπία καλουμένη . ὅ τι ἂν τύχῃ ὁ μάγειρος ἀδικήσας , τὸν αὐλητὴν λαβεῖν πληγάς . ἐκ τᾶς πινακίδος | ||
| , συνεχεῖς ποιησάμενον τοὺς ὅρους : ἔστι γὰρ ὡς ὁ ἀδικήσας πρὸς τὸν ἠδικημένον , οὕτως ὁ δικαστὴς πρὸς τὸν |
| τις λαβὼν ἕλκος ἐν ἄκρῳ δακτύλῳ τοῦ ποδὸς , βουβῶνα ἀνήνεγκεν . ὁ Ἱπποκράτης οὖν , πρὸς ὑπόμνησιν αὐτοῦ γράφων | ||
| μικροῦ γε ἐξαμεληθεῖσαν . οὗτος δὲ καὶ τὸ Ἀφροδίτης κάλλος ἀνήνεγκεν ἐξ ἑαυτοῦ , καθάπερ ἐκ κεφαλῆς τινος καὶ οὗτος |
| οὐ τὴν πατρῴαν οὐσίαν τὰ δὲ ἐκ δικαίων αὐτῷ ποριζόμενα σπαθᾷ . καὶ ψαλλόμενος καὶ καταυλούμενος ἥδεται , καὶ τὴν | ||
| ὁ τρόπος . μειράκιον ἐρῶν πάλιν τὰ πατρῷα βρύκει καὶ σπαθᾷ , πορεύομαι . ἀπὸ συμβολῶν συνάγοντα νὴ Δί ' |
| ' ἐπιών νιν βίοτος εὐδαίμων μένει . Ἄργους δ ' Ὀρέστην , Μενέλεως , ἔα κρατεῖν , ἐλθὼν δ ' | ||
| ὁ χρήσας αὐτὸς ἦν ὁ μαρτυρῶν , ὡς ταῦτ ' Ὀρέστην δρῶντα μὴ βλάβας ἔχειν . ὑμεῖς δ ' ἐμεῖτε |
| , εὐτυχὴς δ ' ὁ τῆς Ἀσίας βασιλεὺς ἑτέρων ἡγεμόνων λαβόμενος : τῇ μὲν γὰρ τούτων στερηθείσῃ δουλεία περιέστηκε , | ||
| αὐτὴν τρόπῳ τοιῷδε : περιταμὼν κύκλῳ περὶ τὰ ὦτα καὶ λαβόμενος τῆς κεφαλῆς ἐκσείει , μετὰ δὲ σαρκίσας βοὸς πλευρῇ |
| καὶ μηδεμίαν ἔχων ἐλπίδα τοῦ λοιποῦ τῆς ἀρχῆς ἔγνω θανατῶν δράσας τι τοὺς ἐχθροὺς κακῶς καὶ παθεῖν αὐτός . καὶ | ||
| μ ' Ἰάσων οὐδὲν ἐξ ἐμοῦ παθών . τί χρῆμα δράσας ; φράζε μοι σαφέστερον . γυναῖκ ' ἐφ ' |
| πολέμια λάβῃ καὶ ἐν νεῦσι στρατείην ἀποστείλῃ , ἀλλ ' ἀνένευσε καλόν τι καὶ ἄξιον τῶν πατέρων μεγαλοφρονευμένη , οἳ | ||
| ἀλλ ' ἕτερον μὲν ἔδωκε πατήρ , ἕτερον δ ' ἀνένευσε : τὰς μὲν γὰρ δικαίας τῶν εὐχῶν προσίετο ἄνω |
| νικήσαντα δέ , εἰ μὲν ἐχθρὸς εἶ τῆς πατρίδος , κἀμὲ ἡγεῖσθαι πολέμιον , ἃ ἔδοξα συνοίσειν αὐτῇ , βουληθέντα | ||
| Παναίτιος : ὅς ῥ ' ἐτέλεσσε καὶ ψυχὴν θνητήν , κἀμὲ νόθον † τελέσαι . Θεωρίαν ἀπάξειν . θεωρίαν ἀπάξειν |
| φίλῳ παιδὶ τιμωρίας ἄν τινος μετὰ σοῦ τυχεῖν , καὶ ἀνηβῆσαι ἂν πάλιν δοκῶ μοι καὶ οὔτε ζῶν ἂν ἔτι | ||
| τὸ πιθανώτερον ἕλκουσι τὴν ἱστορίαν , ὅτι γέρων ὢν ηὔξατο ἀνηβῆσαι , καὶ τελέσας τὸν ἆθλον εὐθέως ἐτελεύτα . ὁ |
| νικῶν , ποτὲ δὲ ἡττώμενος . ὀρρωδῶν ] δεδιώς , εὐλαβούμενος . Γ ἐρέτην χρῆναι : κωπηλάτην χρὴ πρῶτον γενέσθαι | ||
| : Οὐ μαχέσῃ ἐμοί ; . αἰσχυνόμενος : Ἐντρεπόμενος , εὐλαβούμενος . . τὴν ἡλικίαν : Τὸ σὸν γῆρας . |
| Πινδάρου ποιεῖ καὶ δι ' ἀναβολῆς τῶν ἐπειγόντων συγγίνεταί μοι παρακαθισάμενος ἁπτόμενός τε τοῦ καρποῦ καὶ θαρρεῖν ἐν τῷ τοῦτο | ||
| οὐδ ' ἐξουσίᾳ χρῆσθαι κατ ' ἐκείνης οὐδεμιᾷ : ἔπειτα παρακαθισάμενος τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν θ ' ἡγεμόνων καὶ λοχαγῶν , |
| . πρὸς δὲ τοὺς πολίτας οὕτω καλῶς [ ἀγωνισάμενος ] διετέθη , ὥστε ἀπὸ τῆς εἰς τὰς Θήβας καθόδου τῶν | ||
| Διὸς καὶ Πλουτοῦς συνδιατρίβων τοῖς θεοῖς καὶ συνεστιώμενος αὐτοῖς ἀπλήστως διετέθη . Κλέψας γὰρ τὸ νέκταρ καὶ τὴν ἀμβροσίαν , |
| : ὡς δὲ εἶδεν ἔλαφον ἐκπηδήσασαν , πάντων ἐπιλαθόμενος ὧν ἤκουσεν ἐδίωκεν οὐδὲν ἄλλο ὁρῶν ἢ ὅπῃ ἔφευγε . καί | ||
| ἐμπεσοῦσα ψυχῇ δυσέκλειπτόν ἐστιν . ἐθορυβήθη οὖν ὅτι τὴν κόρην ἤκουσεν εἶναί μου γυναῖκα , ὥστε ἐμίσει με μᾶλλον . |
| δ ' ὁ μὲν ὅπως μηδεὶς ἀτελὴς εἴη τῶν πάντων θέμενος νόμον αἰτιώτατος ἄλγους τοῖς ἀτελείας κεκτημένοις κατέστη , σὺ | ||
| παρὰ τὴν ὅρασιν ὀρεγόμενος καὶ ἀρχὴν ἑτέραν καὶ σκοπὸν αὐτῷ θέμενος ἕτερον , τὸ διαφθεῖραι γάμον ἀλλότριον , ὃν ἡ |
| ἔμεσον ” σεμνῶς ἅμα καὶ μεγαλοφρόνως τὴν μέθην ἐλέγξας καὶ φεισάμενος αὐτοῦ , μή ποτε διαῤῥαγῇ ὑπὸ πλησμονῆς . . | ||
| σὴν ἡ συγγνώμη πεποίηκεν . ὁ γὰρ εἰκότως ἂν ἀνελὼν φεισάμενος εἰς τὴν τοῦ κτίσαντος χώραν ἐξ ὧν οὐκ ἀνῄρηκεν |
| καὶ Σόλωνος νόμους . ἀπολαβὼν οὖν ὁ δῆμος τὴν ἐλευθερίαν εἵλετο πολίτας κʹ τοὺς ζητήσοντας καὶ ἀναγράψοντας τοὺς διεφθαρμένους τῶν | ||
| παρέχειν αὑτὸν ὅταν βούληται τὸν ἐναντίον ἢ τοῦτον τὸν τρόπον εἵλετο ζῆν , εὔδηλον δήπου τοῦθ ' ὅτι καὶ νῦν |
| βασιλείαν λαβεῖν . τοιγὰρ θέλους ' ἄκοντι : διὰ τοῦτο θέλουσα , ὦ ψυχή , κοινώνει τῇ συγγόνῳ φρενί , | ||
| τὸν τύραννον οὐκ ἐπιχωρία βύβλους ἐννέα μεστὰς Σιβυλλείων χρησμῶν ἀπεμπολῆσαι θέλουσα . οὐκ ἀξιοῦντος δὲ τοῦ Ταρκυνίου τῆς αἰτηθείσης τιμῆς |
| : δεῖ δὲ αὐτὸν σοῦ βοηθοῦντος ἥττω γενέσθαι τῆς τοῦ παιδὸς καὶ δόξης καὶ εὐπορίας . Γένους μὲν ἕνεκα καὶ | ||
| , θάνατον δὲ τῆς μητρὸς ἑκούσιον , ἐπὶ τῇ τοῦ παιδὸς ἀτιμίᾳ περιλύπου γενομένης , δοκεῖ κατεψεῦσθαι . . . |
| , οὐδ ' εὐδαιμόνισε τοὺς πάλαι κειμένους , οὐδ ' ἔπαθε ταὐτὸ τοῖς πολλοῖς , ἀλλὰ κατέστη τοῖς Ἕλλησιν ἀντ | ||
| πάντα ὀρθῶς ὡς ἐπενόει δρῶν ἔδρασε μὲν οὐδὲν ἀκούσιον , ἔπαθε δὲ διακωλυθεὶς τοῦ σκοποῦ τυχεῖν . Ὁ δὲ παῖς |
| παρὸ ἠγόρευσας καὶ ἐδημηγόρησας πρὶν ὅτι καλόν ἐστι σφαγιάσαι τὴν Πολυξένην , ἕτερόν τι νῦν λέξον καὶ εἰπὲ ὅτι μέμψις | ||
| πρὸς Ἀσκληπιάδην ἐπιστολῇ [ . ] . τὰ περὶ τὴν Πολυξένην ἔστι καὶ παρὰ Σοφοκλεῖ εὑρεῖν : γράφεται καὶ σκότους |
| καὶ οὐ τρίψεσθαι ἄλλως Ἀθηναίους τε τοὺς ξυστρατευομένους καὶ τὴν ξύμπασαν πόλιν . Πρῶτον μὲν οὖν τήν τε γῆν ἐξελθόντες | ||
| παρόντι καιρῷ χρησίμην : ἐγὼ γὰρ ἡγοῦμαι φησί πόλιν πλείω ξύμπασαν ὀρθουμένην ὠφελεῖν τοὺς ἰδιώτας ἢ καθ ' ἕκαστον τῶν |
| τροπὴν ποιήσας τῶν πολεμίων ἀπέθανε κάλλιστα , καί μιν Ἀθηναῖοι δημοσίῃ τε ἔθαψαν αὐτοῦ τῇ περ ἔπεσε καὶ ἐτίμησαν μεγάλως | ||
| ἔννεφ ' , ὅπως ψηφῖδι κακὸς κακὸν οἶτον ὀλεῖται βουλῇ δημοσίῃ παρὰ θῖν ' ἁλὸς ἀτρυγέτοιο . κέχρηται δὲ καὶ |
| , καὶ φάσκοντος οἴκοι μεῖναι διὰ τὴν ἐκεῖθεν ἀνάγκην δευτέραν ἐξεῦρες αἰτίαν τὸ μὴ τοῦτό σοι μηνύσαι . ταῦτα δὴ | ||
| σε δῆλον , ὡς ἄχθοιο τῷ κεκωλύσθαι . ἐπεὶ οὖν ἐξεῦρες ἴασιν ἀκοῦσαι διὰ γραμμάτων ἃ διὰ φωνῆς οὐκ ἦν |
| . τὰς δὲ δωρεὰς τὰς παρ ' ἡμῶν τότε ἂν ἀσμένως δόξειας λαμβάνειν , ὅταν μὴ μόνον ἃ πέμπομεν προθύμως | ||
| συνεδρίου κριθῆναι προαιρούμενοι τὸ μὲν ὡμολογημένον δίκαιον εἶναι τὸν νόμον ἀσμένως ἤκουον , τὸ δ ' εἰς ἑτέρους ἐκπίπτειν χρόνους |
| οὗ γεγόνασιν † ἀπὸ Θερμοπυλῶν ἀπὸ τῆς πέτρας τὸν Λίχαν ῥίψας καὶ ἀνελών . τὰ δὲ τόξα αὐτοῦ Ἡρακλῆς τῷ | ||
| ἕψε , ἕως ἀποτριτωθῇ τὸ ὕδωρ , εἶθ ' οὕτω ῥίψας τὰ βοηθήματα πρόσβαλε τὸ μέλι καὶ τὸ ἕψημα καὶ |
| . Καίτοι νιν οὐ κεῖνός γ ' ὁ δύστηνός ποτε κατέκταν ' , ἀλλ ' αὐτὸς πάροιθεν ὤλετο . Ὥστ | ||
| Ζεῦ , γενέσθαι τῆσδέ μ ' ἐξάντη νόσου τὸν σὸν κατέκταν παῖδα μισῶ παρ ' ἐχθρῶν θῶπας εὐειδεῖς λόγους Χρυσεὺς |
| Καλλίστρατος υἷας Ἀχαιῶν , κέρμα φίλον διαδούς , ὅτε συμμαχίαν ἐρέεινεν : οἶον δ ' οὐ κήλησε δέμας λεπτὸν Ῥαδάμανθυν | ||
| τὴν δ ' ἀνιοῦσαν Χαλκιόπη , περὶ παισὶν ἀκηχεμένη , ἐρέεινεν : ἡ δὲ παλιντροπίῃσιν ἀμήχανος οὔτε τι μύθων ἔκλυεν |
| συμπέρασμα ψευδὲς ἢ τὴν ἐλάττονα , ἤδη καὶ τὸν συλλογισμὸν ἔλυσα , ἀλλ ' εἰ δείξω τὴν μείζονα ψευδῆ : | ||
| γὰρ λέγει : ἀλλ ' εἰ ἐμοίχευον , οὐκ ἂν ἔλυσα : οὐδ ' ἂν λυθεὶς , ἀνεῖλεν ὁ παῖς |
| τὰ δὲ εὖ . ἐκ τούτου δὴ ἐπεὶ ὑπέπινον , ἤρετο ὁ Ὑστάσπας τὸν Κῦρον : Ἆρ ' ἄν , | ||
| τι μὲν δέοιτο οὐκ εἰπούσης , ἐκλιπαρούσης δὲ ἀφικέσθαι , ἤρετο τὸν πρεσβευτήν , ὅ τι αὐτοῦ δέοιντο , ὁ |
| ; λέγει δὲ καὶ ἡ Πυθία παραμυθουμένη Κροῖσον τὸν Λυδὸν αἰχμάλωτον ὄντα παρὰ Κύρῳ τῷ Πέρσῃ : τὴν πεπρωμένην μοίρην | ||
| τῆς χώρας ἐκράτησε καὶ τὸν βασιλέα πρὸς ὀλίγον ἀντιστῆναι τολμήσαντα αἰχμάλωτον ἀπήγαγε , καὶ ταῦτα πάντα ἔπραξεν ὀρχούμενος ἅμα καὶ |
| ὁ θεὸς Ἡ ἰδεῖν σε τὴν ἐρήμωσιν τῆς πόλεως : ἤνεγκε γὰρ ταύτην τὴν ἔκστασιν ἐπὶ σέ . Ἰδοὺ γὰρ | ||
| τετρήρεις καὶ ἑξήρεις : ὅμως εἰς πέρας τὴν προαίρεσιν οὐκ ἤνεγκε διὰ τοιαύτας αἰτίας . Μένων ἦν Αἰγεσταῖος τὸ γένος |
| εἵλου , εἵλετο : ἠρόμην , ἤρου , ἤρετο . ἀφείλετο καὶ τὰ ὅμοια διὰ τοῦ ε , ἐφ ' | ||
| τὸν λοιπὸν χρόνον ἐσομένους , καὶ πᾶν ὅσον ὁ δαίμων ἀφείλετο τοῦ Λατίνων ἀξιώματος , τοῦτο τῇ Ῥωμαίων προσθήσοντας εὐποτμίᾳ |
| δὲ συνεσταλμένως τὸ τῶν στρατιωτῶν πλῆθος . τὸ λαχεῖν τοῦ κληρώσασθαι διαφέρει : κληροῦνται μὲν γὰρ πάντες οἱ καθιέντες εἰς | ||
| μέν ἐστι τὸ ἐκ τῶν κληρουμένων τοῦ προκειμένου τυχεῖν , κληρώσασθαι δὲ τὸ κλήρῳ χρήσασθαι . λαλεῖν καὶ λέγειν καὶ |
| , ἕνεκα δὲ τῆς ἰδίας ποιότητος , ὑπὲρ ἧς καὶ ἠρώτησεν , τὸ Αἴας . . Τούτων οὖν τῇδε ἐχόντων | ||
| , ἀλλὰ μόλις . ἐν Πέλληι δὲ πρὸς φρέαρ προσελθὼν ἠρώτησεν εἰ πότιμόν ἐστιν . εἰπόντων δὲ τῶν ἱμώντων ἡμεῖς |