τοῦτο ὁ Προμηθεὺς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς τῆς Ἰοῦς Ἰνάχου ἐνέφηνεν , Ἰναχείαν κόρην καλεῖσθαι αὐτὴν , ἵνα δείξῃ εὐθὺς | ||
, τὸ τοῦ Κύκλωπος ξένιον : οὐ γὰρ οὕτως αὐτὸν ἐνέφηνεν δεινὸν ἐκ τῶν ἄλλων , ὅταν δύο δειπνῇ ἑταίρους |
. οἰστροδινήτου ] τῆς ἐν μανίᾳ στρεφομένης . . τῆς Ἰναχείας ] διὰ τοῦτο ὁ Προμηθεὺς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς | ||
κατὰ τὴν ἰδίαν προαίρεσιν καλεῖν καὶ αὐτὰς παρθένους . τῆς Ἰναχείας : Διὰ τοῦτο ὁ Προμηθεὺς τὸ ὄνομα τοῦ πατρὸς |
νομίζοι , ἕτερα δὲ καινὰ δαιμόνια εἰσφέροι καὶ τοὺς νέους διαφθείροι , παρελθόντα εἰπεῖν : Ἀλλ ' ἐγώ , ὦ | ||
καὶ πῶλον καὶ ἵππον ὠνούμενος , ἥκιστα δ ' ἂν διαφθείροι χρώμενος , μάλιστα δ ' ἂν ἵππον ἀποδεικνύοι , |
' ἐξ Ἀπατουρίων ταῖς μαστροποῖς διδοῦσαι ἔπειτα τὴν γαλῆν φαμεν Τάλαιν ' ἐγώ : φλυαρεῖς . Οὐδ ' ὡς ἑτέρα | ||
τουτογί , εἰ μὴ διατριπτικόν γε κοὐκ ὄζον γάμων . Τάλαιν ' ἐγώ , τὸ Ῥόδιον ἤνεγκον μύρον . Ἀγαθόν |
Ἴσανδρον δέ οἱ υἱὸν Ἄρης ἆτος πολέμοιο μαρνάμενον Σολύμοισι κατέκτανε κυδαλίμοισι : τὴν δὲ χολωσαμένη χρυσήνιος Ἄρτεμις ἔκτα . Ἱππόλοχος | ||
καὶ ἄμφω φάεα καλά . Αὐτόλυκος δ ' υἱοῖσιν ἐκέκλετο κυδαλίμοισι δεῖπνον ἐφοπλίσσαι : τοὶ δ ' ὀτρύνοντος ἄκουσαν . |
ἀμπελίου , πάντοτε ὁ καρπὸς αὐτοῦ πολὺς ἔσται σφόδρα . Φώκης ὁ ἐγκέφαλος πινόμενος δαίμονας διώκει καὶ ἱερὰν νόσον θεραπεύει | ||
σπυράθους καὶ λαγωοῦ τρίχας ἐλαίῳ φώκης δεύσας , ὑποθυμιῇν . Φώκης τῆς πιτύης τὸ δέρμα κόψας λεῖον καὶ σπόγγον καὶ |
ναῦν μὲν εἰπὼν ὑπὸ τοῦ κλύδωνος λυθῆναι , αὐτὸν δὲ Οὔτιν καλεῖσθαι . ὁ δὲ βʹ λαβὼν τῶν Ὀδυσσέως ἑταίρων | ||
Πηνελόπην Οὐδενὸς εὐνάτειραν , ἐπεὶ γυνὴ ἦν Ὀδυσσέως , ὃς Οὔτιν ἑαυτὸν ἐκάλεσεν . τὸν δὲ Πᾶνα ἔνιοι γηγενῆ ἱστοροῦσιν |
προσδοκίαν χάρις , ὡς ἡ τοῦ Κύκλωπος , ὅτι ὕστατον ἔδομαι Οὖτιν . οὐ γὰρ προσεδόκα τοιοῦτο ξένιον οὔτε Ὀδυσσεὺς | ||
δὲ λεγόμενον ἐπὶ τρίτου ἂν ἠκούετο , Οὖτιν ἐγὼ πύματον ἔδομαι , εἰ μὴ ἀνθυπαλλαγῇ τῆς ἀντωνυμίας εἰς δεύτερον αὐτὸ |
λέγειν . Λύπη γὰρ ἀνθρώποισι καὶ τὸ ζῇν κακῶς ὥσπερ πονηρὼ ζωγράφω τὰ χρώματα πρώτιστον ἀφανίζουσιν ἐκ τοῦ σώματος . | ||
ἔχοντες αὐτὸν φυλάξαι . χαλεπηνάμενοι οὖν μόνον οὐ διέφαγον τὼ πονηρὼ ἄνδρε ἐκείνω , ὥστε τὴν μὲν πόλιν ἀπολελογῆσθαι ὅτι |
φωνῆς . . ὅ με προἕηκε πυθέσθαι ὅν τινα τοῦτον ἄγεις βεβλημένον : οὕτως ἀντὶ τοῦ ἤγαγες . ἤλλακται δὲ | ||
, νέον φάος ὄψεαι ἥβας . καὶ τί μοι ἕδνον ἄγεις γάμου ἄξιον , ἢν ἐπινεύσω ; πᾶσαν τὴν ἀγέλαν |
ἀμελῇσι περισκυλάκεσσιν , ” ἐπὶ δὲ τῶν ἀναιδῶν “ κύνας κηρεσσιφορήτους , ” ἐπὶ δὲ τῶν τορνευτῶν “ χρύσεοι δ | ||
ἡ θανατηφόρος μοῖρα . κήρυκες οἱ ὑπηρετικὰς ἐπιτελοῦντες χρείας . κηρεσσιφορήτους τοὺς ὑπὸ τῆς εἱμαρμένης ἐνηνεγμένους . κητώεσσαν τὴν Λακεδαίμονα |
. Ἰστέον δὲ , ὡς ἔπταισε καὶ ἐνταῦθα ὁ τεχνικὸς ἐπειπὼν , ἐπὶ τῆς μεταλήψεως λέγω , ἀπαγωγὴν αὐτὴν εἰπὼν | ||
Μούσαις καὶ τῇ τούτων Μνημοσύνῃ μητρὶ προὔπιε πᾶσι φιλοτησίαν . ἐπειπὼν δέ : φιάλαν ὡς εἴ τις ἀφνεᾶς ἀπὸ χειρὸς |
ἐπιστήμαις σχολάζοντες τῆς φιλοσοφίας ἀμελοῦσιν , ἐοίκασι τοῖς μνηστῆρσι τῆς Πηνελόπης , οἵτινες αὐτῇ συγγενέσθαι μὴ δυνάμενοι ἠγάπων κἂν ταῖς | ||
παρασιτῶν ἐπ ' οἰκίας ἀδεσπότου : καὶ ἔφη μὲν τῆς Πηνελόπης ἐρᾶν , ἐμίγνυτο δὲ ταῖς δούλαις ταῖς τοῦ Ὀδυσσέως |
οὕτως ἐτελεύτα . Ὁ δὲ Δημοσθένης καὶ Εὐρυμέδων , ἐπειδὴ ξυστρατεύειν αὐτοῖς οἱ Θούριοι παρεσκευάσθησαν ἑπτακοσίοις μὲν ὁπλίταις , τριακοσίοις | ||
ἰσοψήφους ἄκοντας , εἰ μή τι ἠδίκουν οἷς ἐπῇσαν , ξυστρατεύειν : ἐν τῷ αὐτῷ δὲ καὶ τὰ κράτιστα ἐπί |
μὴ δεῖν αὐτὸν Δημοσθένην ἀναγκασθῆναι γράψαι περὶ πολέμου ψήφισμα , ἀντέθηκεν ἀγωνιστικώτατα τὴν παράβασιν τῆς εἰρήνης καὶ τοὺς ὅρκους συγκεχυμένους | ||
τῇ πόλει πρὸς τὰ νῦν ἐπιόντα πράγματα . ὃ γὰρ ἀντέθηκεν αὐτῷ ὁ ἀκροατής , τοῦτο προλαβὼν ὡμολόγησεν αὐτός . |
τὸ μὴ ἔχειν ὑπερβολήν . ἐν τῇ Λ γοῦν τῆς Ἰλιάδος πλείοσι τριακοσίων ἀντέστη καὶ [ μὴ ] παρούσης Ἀθηνᾶς | ||
: Βίβλινος οἶνος . Σίμος δὲ ἐν τῇ ἕκτῃ τῆς Ἰλιάδος , ἐν Νάξῳ φησὶ ποταμὸν Βιβλίνην , ἀφ ' |
μ ἅλμη , ἐπεισόδῳ δὲ τοῦ μ ὡς ἀχυρμιά ἢ χερμάδιον καὶ τυμπάνιον : ὁ γὰρ πλεονασμὸς τοῦ μ πολύς | ||
ἔχουσα . Χερμάδιον . πλεονασμῷ τοῦ μ , χεράδιον καὶ χερμάδιον , τὸ πληροῦν τὴν χεῖρα . Χλαῖνα . παρὰ |
φάτο γὰρ τίσεσθαι ἀλείτην : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ἀλείτας , τὰς ἁμαρτίας ἐκλαμβάνων . κρεῖττον δὲ | ||
, τόξων εὖ εἰδώς : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τῶν αὖ ἡγεμόνευε Φιλοκτήτης ἀγὸς ἀνδρῶν , ὁ |
φαρμάκου , ἐδάην τε καὶ ἐγέλασα καὶ τὸν παῖδα θαρρεῖν ἐκέλευσα , ὡς μηδενὸς αὐτῷ προσδοκωμένου δεινοῦ . Οὐκ ἀκριβῶς | ||
ἐπ ' αὐτῷ δὲ γλάγος ἄμνης . Ἥρωας δ ' ἐκέλευσα περισταδὸν ἀμφιχυθέντας δούρατ ' ἐπαμπήξασθαι ἰδ ' ἄορα κωπήεντα |
τοὺς ἄλλους δυνήσῃ σωφρονίζειν : ἀνθ ' ὧν ἴσως κᾀμὲ διδάξεις ἰητρικὴν ἀμοιβηδὸν , γνοὺς ὅσῃ σπουδῇ περὶ τὰ ἀσπούδαστα | ||
σου ἢ ἀπὸ τῆς θυγατρός σου , ἀλλὰ ἀπὸ νεότητος διδάξεις αὐτοὺς τὸν φόβον τοῦ θεοῦ . Οὐκ ἐπιτάξεις δούλῳ |
, ἀλλ ' οὐδὲ τὸν νεώτερον τὸν Βυζάντιον , τὸν Ἀνδρομάχης υἱὸν , ἀποπεφασμένως εἴποιμι ὡς νενίκηκεν . Ὅμηρον δὲ | ||
τοὺς χρόνους : ὕστερον γὰρ ἀπὸ Μολοσσοῦ τοῦ Νεοπτολέμου καὶ Ἀνδρομάχης τοὔνομα ἔλαβεν ἡ Μολοσσία . παρεκβαίνει δὲ εἰς τὰ |
δῶκε πατὴρ ἔτι δεῦρο κιούσῃ , ἣ νῶϊν εἴρυτο θύρας πυκινοῦ θαλάμοιο , πείθεις δή μευ θυμόν , ἀπηνέα περ | ||
, ἐποίησεν αὐτὸν ὀδυρόμενον καὶ λέγοντα ὡς καὶ ἐγὼν ὄφελον πυκινοῦ νόου ἀντιβολῆσαι ἀμφοτερόβλεπτος : δολίῃ δ ' ὁδῷ ἐξαπατήθην |
κατὰ νόον τοι , βασιλεῦ . Ὁ μὲν δὴ ταῦτα ἀμείψατο , Ξέρξης δὲ ἐς γέλωτά τε ἔτρεψε καὶ οὐκ | ||
ἀπῆλθον εἰς Σπάρτην ἔποικοι . [ Καλλίστην ἐπὶ νῆσον ] ἀμείψατο δ ' οὔνομα : ἤλλαξε δὲ τὸ ὄνομα ἡ |
καλλίνικε χαῖρε ἄναξ Ἡράκλεις , αὐτός τε καὶ Ἰόλαος , αἰχμητὰ δύο . τὸ ἑξῆς τοῦ λόγου : τὸ μὲν | ||
εἴ τι ἕτερον , οἷον αὐτός τε καὶ Ἰόλαος , αἰχμητὰ δύο , τήνελλα . τὸ λοιπὸν οἱ ἀποροῦντες κιθαρῳδοῦ |
δώρων κατέγνω πικροτέρων φανέντων σοι τῆς ἀτιμίας καὶ δυσμενέστερος ὤφθη Βρισηΐδα διδοὺς ἤπερ ἀποστερῶν , ἀπεῖπε πρὸς τοὺς μεθ ' | ||
μή ποτε μικρὸν ὕστερον ἀποστραφῇ σου τὴν παῖδα μηδὲ τὴν Βρισηΐδα στέρξας βεβαίως , οὐ γὰρ ἂν Πολυξένης ἠράσθη . |
ὅτι ἰδίως ἀγγελέουσα προσηύδα : ἐχρῆν γὰρ ἀγγελέουσα ἧκε καὶ προσηύδα . . , . . . . . πότε | ||
: Ἥρῃ δ ' οὐκ ἔχαδε στῆθος χόλον , ἀλλὰ προσηύδα : αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες : πῶς |
δὴ λεγόμενον τοῦτο τὰ τῆς γῆς ἀγαθὰ καὶ ἐμὲ καὶ Φιλήμονα : καὶ γὰρ ἐκείνῳ γράμματα κεκομίσθαι φησί : καὶ | ||
τὴν πρώτην ὀξυτονοῦντες ὡς ἄπελθε , φησὶν ὁ Τρύφων παρατιθέμενος Φιλήμονα τὸν † ἀγξωνέα † , † ὡς † Θεττάλην |
δεσπότης ἐστὶν , ἀλληλοκτονέουσιν , ἀθεσμόβια φρονεῦντες φίλων καὶ πατρίδων ἀπορίην ὑπερορῶσι , πλουτίζουσι τὰ ἀνάξια καὶ τὰ ἄψυχα , | ||
καντες ὠφέλησαν , ἢ τἀναντία ; οἶμαι γὰρ ἔγωγε πολλὴν ἀπορίην ἐρωτηθέντι παρασχεῖν : ὁ γὰρ τὸν ἄρτον σκευάζων τῶν |
μῆλον ἔχων σκίπωνά τ ' ἠγόραζον . Στάσις δὲ καὶ πρεσβυγενὴς Κρόνος ἀλλήλοισι μιγέντε μέγιστον τίκτετον τύραννον , ὃν δὴ | ||
πυκινοῦ νόου ἀντιβολῆσαι ἀμφοτερόβλεπτος : δολίηι δ ' ὁδῶι ἐξαπατήθην πρεσβυγενὴς ἔτ ' ἐὼν καὶ ἀμενθήριστος ἁπάσης σκεπτοσύνης : ὅππηι |
τότε ἐπειρόμενος ἐπύθετο τῆς πόλιος τὸ οὔνομα , ὑπὸ τῆς συμφορῆς τῆς τε ἐκ τοῦ μάγου ἐκπεπληγμένος καὶ τοῦ τρώματος | ||
μάλιστά οἱ εὐνοέοντας ἐς παραμυθίην τοῦ πάθεος κοινωνίην ἑλέσθαι τῆς συμφορῆς : ἔτεμον γὰρ ἑωυτοὺς καὶ δίαιταν τὴν αὐτὴν ἐκείνῳ |
Διὸς φρόνημα λωφήσῃ χόλου . οὔκουν , Προμηθεῦ , τοῦτο γιγνώσκεις , ὅτι ὀργῆς νοσούσης εἰσὶν ἰατροὶ λόγοι ; ἐάν | ||
„ τί οὖν ” ἔφη ” ἀγαπᾷς , ὃν μὴ γιγνώσκεις „ ; ξυνῆκεν ὁ γεωργός , ὅτι ὁ Παλαμήδης |
, μῦθον ὅτ ' ἤδη πάντα διηνεκέως ἀγόρευσε τόν ῥα καλεσσαμένη διεπέφραδεν Ὑψιπύλεια : καὶ δ ' αὐτοὺς ξεινοῦσθαι ἐπὶ | ||
δέσποιναν ἑὴν μέτα ποιπνύουσαι . σῖγα δ ' ἑὸν κήρυκα καλεσσαμένη προσέειπεν ᾗσιν ἐπιφροσύνῃσιν ἐποτρυνέουσα μιγῆναι Αἰσονίδην κούρῃ : μηδ |
ἁρπάσας χεροῖν , ῥίψας ἀπ ' ὤμων εὐπρεπῆ πορπάματα , Πυλάδην μὲν εἵλετ ' ἐν πόνοις ὑπηρέτην , δμῶας δ | ||
ἡμέραις τῶν Διονυσίων ἔμπροσθεν τοὺς πιστοτάτους μοι τῶν θεραπόντων , Πυλάδην καὶ Φιλόκαλον , ἐξέπεμψα ὡς σέ : μέλλω γὰρ |
γὰρ ἀλεαινόμενος πρὸς τὸν ἥλιον . ὁ οὖν Ἀλέξανδρος εὐθὺς ἠγάσθη τοῦ ἀνδρὸς τὸ θάρσος καὶ τὴν ἡσυχίαν , ὅτι | ||
μείζω , διπλασίονα πολλάκις ἢ τριπλασίονα . ὁ γοῦν Ἡρακλῆς ἠγάσθη τε αὐτῆς καὶ προσηύξατο ἵλεω τυγχάνειν , καὶ ἐπήρετο |
Ἑλένη μάλα πολλὰ διηνεκέως γοόωσα , ἄλλα μὲν ἐν Τρώεσσιν ἀύτεεν , ἄλλα δέ οἱ κῆρ ἐν κραδίῃ μενέαινε : | ||
χερσὶ σμερδαλέῃσι κόνιν κατεχεύατο καὶ μέγα θύων Τυδείδην ἐς μέσσον ἀύτεεν . Ὃς δέ μιν οὔ τι ταρβήσας οἴμησε καταντίον |
, τρὶς δ ' αὐτὸν ἀπεστυφέλιξεν Ἀπόλλων χείρεσς ' ἀθανάτῃσι φαεινὴν ἀσπίδα νύσσων . ἀλλ ' ὅτε δὴ τὸ τέταρτον | ||
ἡνία τεῖναν ὀπίσσω κολλητὸν ποτὶ δίφρον . ὃ δὲ μάστιγα φαεινὴν χειρὶ λαβὼν ἀραρυῖαν ἐφ ' ἵπποιιν ἀνόρουσεν Αὐτομέδων : |
καὶ αὐτῇ τῇ Νεμέᾳ καὶ τῇ Τιμασάρχου πάλῃ . ὕμνου προκώμιον : ὕμνου προκώμιον εἶπε διὰ τὸ ὑπὸ χορευτῶν μὲν | ||
μετὰ τῶν Χαρίτων γράφειν . τὸ δὲ προηγούμενον τοῦ κώμου προκώμιον εἶπεν , ἐπειδὴ κωμάζουσιν ᾄδοντες τὸ ποίημα : προκώμιον |
ἔχειν . Οὕτω τε ἦν εὐκλεὴς ἔτι νέος , ὡς Ἀδριανὸν , σκοπούμενον ὅςτις αὐτῷ διαδέξεται τὴν βασιλείαν , ἐπειδὴ | ||
Δῆμε [ , ] οὐκ ἄγνωστος Φοῖβος θεός ἄνακτα καινὸν Ἀδριανὸν ἀγγελῶν , ᾧ πάντα δοῦλα [ δι ' ] |
ποιήσασι δὲ τοῦτο ζημίαι μεγάλαι ἐπικέαται . Νόμος δὲ τοῖσι Λακεδαιμονίοισι κατὰ τῶν βασιλέων τοὺς θανάτους ἐστὶ ὡυτὸς καὶ τοῖσι | ||
Λακεδαι - μονίους καταφεύγει ἐς Τεγέην , ἐοῦσαν οὐκ ἀρθμίην Λακεδαιμονίοισι τοῦτον τὸν χρόνον : ὑγιὴς δὲ γενόμενος καὶ προσποιησάμενος |
στήλην διὰ τὸ περιέχειν τὰ ψηφίσματα . ὦ Ζεῦ , νώτοισιν Ἀταβυρίου : ὁ νοῦς οὕτως ἔχει : ἀλλ ' | ||
ἀγαθοί : καὶ γὰρ Ὅμηρος τὸν εὐδοκιμήσαντα ἐν τῷ πολέμῳ νώτοισιν ἔφη διηνεκέεσσι γεραίρεσθαι Αἴαντα , ὡς ταύτην οὖσαν οἰκείαν |
εἰ δὲ ἡττώμενον , ἀπίστει . „ ταύτην δὲ ἔφασκεν ἀγάμενος τὴν ἐπιστολὴν εὐψυχίαν ἐνδείξασθαι πᾶσαν , ὡς μήτε ὁ | ||
τις ἑαυτὸν ἄλλον διώκει ; Τὴν δὲ ἐν ἄλλῳ ψυχὴν ἀγάμενος σεαυτὸν ἄγασαι . Οὕτω δὴ τιμίου καὶ θείου ὄντος |
ἀναφορική . ἄλλος ἐπὶ τῶν ὁμοφυῶν , οἷον ἄλλος ὁ Πέτρος καὶ ἄλλος ὁ Παῦλος : ἄλλο ἐπὶ τῶν ἑτεροφυῶν | ||
Πέτρος , ὁ δὲ λόγος ἐκ διαφόρων λέξεων σύγκειται οἷον Πέτρος ὀρθῶς γράφει . σύντομον δὲ αὐτὸν εἰπὼν διαστέλλει ἀπὸ |
ἐθοίνησε , ὅ τι εἴη ἡ ἐκείνου δουλοσύνη ἀντὶ τῆς βασιληίης . Ὁ δέ μιν προσιδὼν ἀντείρετο εἰ ἑωυτοῦ ποιέεται | ||
τῆς τιμῆς . Κατὰ μὲν δὴ Δημαρήτου τὴν κατάπαυσιν τῆς βασιληίης οὕτω ἐγένετο . Ἔφυγε δὲ Δημάρητος ἐκ Σπάρτης ἐς |
οὐ ς ' , ἀλλ ' ἐμαυτὴν τοὐπὶ τῶιδ ' ἐρήσομαι : τί δὴ φρονοῦσά γ ' ἐκ δόμων ἅμ | ||
γῆς ὡραῖα ἀποδεικνύων ὅτι πλεῖστα ὥσπερ σὺ σαυτῷ , οὐκέτι ἐρήσομαι περὶ τούτου εἰ ἔτι τινὸς ὁ τοιοῦτος προσδεῖται : |
τοῦ Λύκου τοῦ Σπαργαπείθεος . Εἰ ὦν ταύτης ἦν τῆς οἰκίης ὁ Ἀνάχαρσις , ἴστω ὑπὸ τοῦ ἀδελφεοῦ ἀποθανών : | ||
. Προσαιρέεται δὲ ἑωυτῷ Παυσανίης Εὐρυάνακτα τὸν Δωριέος , ἄνδρα οἰκίης ἐόντα τῆς αὐτῆς . Οἱ μὲν δὴ σὺν Παυσανίῃ |
συστρέφειν . πολλάκις γὰρ ἐκ ῥινῶν φέρεται αἷμα , καὶ ἐστείλαμεν αὐτὸ συστρέψαντες καὶ κλείσαντες τοὺς μυκτῆρας . οἶδε καὶ | ||
συντίθεται νύκτωρ ἐξελθεῖν Λακεδαίμονος μετ ' ἐμοῦ . Καὶ δὴ ἐστείλαμεν ἑαυτοὺς νεανικῶς ἀπέκειρα δὲ καὶ τὴν κόμην τῆς Θελξινόης |
ἀμύμονα ἔργ ' εἰδυίας , Ἕξ , ἀτὰρ ἑβδομάτην Βρισηίδα καλλιπάρῃον . ἔστι δὲ ἐκτὸς ἡ Βρισηίς . . . | ||
δ ' ἑκατόμβην θείομεν , ἂν δ ' αὐτὴν Χρυσηΐδα καλλιπάρῃον βήσομεν : εἷς δέ τις ἀρχὸς ἀνὴρ βουληφόρος ἔστω |
ῥά οἱ ἀχλὺν κατέχευε . * ) [ ἡ διπλῆ περιεστιγμένη ὅτι ] Ζηνόδοτος ἥ σφισιν ἀχλὺν γράφει , οὐκ | ||
οὔ τι τόσος γε ὅσος Τελαμώνιος Αἴας : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος ἠθέτηκεν αὐτόν . ἀναγκαῖος δέ ἐστι |
' ὣς ἤπιος ἦεν . ἀλλ ' ἦ τοι μνηστῆρας ἀγήνορας οὔ τι μεγαίρω ἕρδειν ἔργα βίαια κακορραφίῃσι νόοιο : | ||
' οὐκ ἀτέλεστα γένοντο . μνηστῆρας δ ' οὐ πάμπαν ἀγήνορας εἴα Ἀθήνη λώβης ἴσχεσθαι θυμαλγέος , ὄφρ ' ἔτι |
] ναί , φησι , πάππα , βούλομαι [ ] ἤκους ⌊ ' : ἃ ⌋ δ ? ' ἤκουσα | ||
Κασσάνδραν βίαι . κοὐ δείν ' Ἀχαιῶν ἔπαθεν οὐδ ' ἤκους ' ὕπο . καὶ μὴν ἔπερσάν γ ' Ἴλιον |
Τὸ πρᾶγμα τοῦτο συλλαβεῖν ὑπίσχομαι . Ἔφευγε , κἀγὼ τῆς ὑπαντὰξ εἰχόμην . Οὔκουν μ ' ἐάσεις ἀναμετρήσασθαι τάδε ; | ||
τὸ πρᾶγμα τοῦτο συλλαβεῖν ὑπίσχομαι . ἔφευγε , κἀγὼ τῆς ὑπαντὰξ εἰχόμην . οὔκουν μ ' ἐάσεις ἀναμετρήσασθαι τάδε : |
τὸ λαχὸν μέρος ἑκάστῳ τῷ θεῷ , καὶ φυλὴν αὐτὴν ἐπονομάσαι . τέμνειν δ ' αὖ καὶ τὰ δώδεκα τῆς | ||
ἐστιν οὕτω , θῦσαι δὲ ἐν Ἑλικῶνι Μούσαις πρώτους καὶ ἐπονομάσαι τὸ ὄρος ἱερὸν εἶναι Μουσῶν Ἐφιάλτην καὶ Ὦτον λέγουσιν |
τέκεν ] ἐν μεγάροις [ – ˘ς ] Ἀλθαία περικλειτοῖσιν Οἰνέος : [ – ὤλεσε ] μοῖρ ' ὀλοὰ [ | ||
? δὲ Πυλ [ – ˘˘ ] ρ ? ' Οἰνέος ? ? [ . . , . . [ |
] Ἀκουσίλαος [ ] ? [ ] δείσαντα τοὺς [ Ἑκατόγχειρας ] , μὴ [ περιγένωνται ] , ταρταρῶσαι [ | ||
γὰρ πρῶτοι οἷον ἐφάπτονται τῆς πάσης δημιουργίας : διὸ καὶ Ἑκατόγχειρας αὐτοὺς ἡ θεολογία προσαγορεύει : διὰ γὰρ τῶν χειρῶν |
τοῦ ταχίστη τὸ ὀλίγη , . , . . . Ἀναστάς : ἐκ τοῦ ἵστημι , ὁ δεύτερος ἀόριστος 〚 | ||
τοῦ ταχίστη τὸ ὀλίγη , . , . . . Ἀναστάς : ἐκ τοῦ ἵστημι , ὁ δεύτερος ἀόριστος 〚 |
. σὺ μὲν οὖν τὴν ἡμετέραν ἀσθένειαν ἐπὶ λόγων ποίησιν παρακαλεῖς λέγων περὶ αὐτῶν ἃ λέγεις : ἐγὼ δὲ τὴν | ||
ἄξιον ἐπὶ τῆς προτέρας φανῆναι . σὺ μὲν οὖν με παρακαλεῖς αἰτεῖν , εἴ του δεοίμην : ἐγὼ δὲ φροντίζω |
τῶν ἐκ Κρήτης συγκατελθόντων τῷ Σαρπηδόνι , μετὰ δὲ ταῦτα Λυκίους ἀπὸ Λύκου τοῦ Πανδίονος , ὃν ἐκπεσόντα τῆς οἰκείας | ||
καὶ τὴν Καῦνον ἔσχε : καὶ γὰρ οἱ Καύνιοι τοὺς Λυκίους ἐμιμήσαντο τὰ πλέω . Τὰ μέν νυν κάτω τῆς |
. βούλομαι δ ' ὑμᾶς ἀκοῦσαι τοῦ ὅρκου . λέγε γραμματεῦ . Οὐκ αἰσχυνῶ τὰ ἱερὰ ὅπλα οὐδὲ λείψω τὸν | ||
, ἀναμνῆσαι ὑμᾶς βούλομαι . καί μοι λαβὲ τὸ ψήφισμα γραμματεῦ τὸ Ὑπερείδου , καὶ ἀναγίγνωσκε . Ἀκούετε τοῦ ψηφίσματος |
ξύλλαβε σιωπῇ καὶ βασάνισον ἅττ ' ἔνι , καὶ τὴν Παφλαγόνος : κἀμέλει κρινεῖς καλῶς . Φέρ ' ἴδω , | ||
' ἐγὼ τολμήσας παρῆλθον ἐς τὸ μέσον οὐ χεῖρον τοῦ Παφλαγόνος ὡπλισμένος , ἀλλὰ πάγχρυσος καὶ αὐτός , ὥστε βοὴ |
κάμῃς . ὡς πολλὰ ἐρωτήσας διεγείρων τὸν νεανίσκον προτρέπει μὴ ἀποκαμεῖν . κατὰ τὸν σὸν λόγον . τὸ κατὰ τὸν | ||
ἀπολελαληκώς , Πλάτων δὲ ἀπόρρησιν τὴν ἀπαγόρευσιν καὶ ἀπαγορεύειν τὸ ἀποκαμεῖν : ἀπορρηθὲν δὲ αὐτῷ Δημοσθένης εἶπε τὸ ἀπαγορευθέν . |
τὸ ἱερουργῆσαί τι ζῷον . καὶ Ὅμηρος τὴν διαφορὰν αὐτῶν τετήρηκεν ἐπὶ μὲν τοῦ θῦσαι εἰπών : θεοῖσι δὲ θῦσαι | ||
καλῶν καὶ φωνῆς ὄντα πορείαν ἐπιστάμενος , ἄτμητον ἐπὶ Ἕκτορι τετήρηκεν , ὄφρα τί μιν προτιείποι ἀμειβόμενος ἐπέεσσιν . ἥ |
. καὶ διδοίης ἂν εἰκότως τῶν σαυτοῦ : φιλοῦντι γὰρ πέμψεις , ὃς ἐθέλεις λαμβάνειν . ὁ δ ' ἀνὴρ | ||
καὶ μὴ ἀγνοουμένων πρὸς ἀλλήλους , τὰς ἀθροίσεις καὶ τὰς πέμψεις δεῖ ποιεῖσθαι . Ἔπειτα πυλωροὺς καθεστάναι μὴ τοὺς τυχόντας |
: ἔβρεχε . ἐπωλένιον φορέουσα : ἐπὶ χειρὸς ἔχουσα . Πηλείδην Ἀχιλῆα : ἠκολούθησεν Ἀπολλώνιος τοῖς μεθ ' Ὅμηρον ποιηταῖς | ||
πορών . Χείρων ? ? δ ' ἐν Πηλίωι ὑλήεντι Πηλείδην ἐκόμιζε ? ? πόδας ταχύν , ἔξοχον ἀνδρῶν , |
, εἴ γ ' ἐβούλετο . Κνίδιοι μὲν ταῦτα τῆς Πυθίης χρησάσης τοῦ τε ὀρύγματος ἐπαύσαντο καὶ Ἁρπάγῳ ἐπιόντι σὺν | ||
ἡ Σπάρτης εὐδαιμονίη οὐκ ἐξηλείφετο . Ἐκέχρητο γὰρ ὑπὸ τῆς Πυθίης τοῖσι Σπαρτιήτῃσι χρεωμένοισι περὶ τοῦ πολέμου τούτου αὐτίκα κατ |
ἄλλῃ ἔφευγον : Κῦρος δὲ Σάρδεις κατὰ κράτος εἷλεν . Ἅρπαγος ἐπιστολὴν Κύρῳ κρύφα πέμπων ἀνέσχισε λαγὼν καὶ τὰ γράμματα | ||
μιν προσιδὼν ἀντείρετο εἰ ἑωυτοῦ ποιέεται τὸ Κύρου ἔργον . Ἅρπαγος δὲ ἔφη , αὐτὸς γὰρ γράψαι , τὸ πρῆγμα |
παραπέμπεται ἐξουδενωθείς : καὶ πάντα ὅσα ἡμεῖς καταπατοῦμεν , ταῦτα ἐθαύμασεν ὁ φιλαργυρήσας Κάλανος , ὁ μάταιος ὑμέτερος φίλος καὶ | ||
. ἧκε γοῦν ἐς τὴν Ἑλλάδα , καὶ ὁ Σόλων ἐθαύμασεν αὐτόν . Τὰ σκώμματα καὶ αἱ λοιδορίαι οὐδέν μοι |
σμικρὸν ἡδονῆς εἵνεκα . Τὸν ἐχόμενον δὲ χρόνον διαιτήσεται τοῖσι μαλακοῖσι καὶ ὑγροῖσι καὶ ψυκτικοῖσι , λευκοῖσι καὶ καθαροῖσι , | ||
: ὅταν δὲ ἐξωρθωμέναι τε καὶ ἀνεστομωμέναι γένωνται , προσθέτοισι μαλακοῖσι καθαίρειν , καὶ τἄλλα ποιέειν κατὰ τὸν ὑφηγημένον λόγον |
εὖ φρονεῖν , ὃν περὶ πολλοῦ ποιῇ . Ἦλθες , Τηλέμαχε , γλυκερὸν φάος . μέχρι τούτου μοι τῷ ἔπει | ||
λέγε , Ἀντίλοχε : γλυκερώτερον Νέστορος ἐρεῖς : λέγε , Τηλέμαχε : σφοδρότερον Ὀδυσσέως ἐρεῖς : λέγε , Ἀλκιβιάδη : |
ποιητήν , ὃς ἂν ἡμᾶς ὅτι μάλιστα οὕτω διαθῇ . Οἶδα : πῶς δ ' οὔ ; Ὅταν δὲ οἰκεῖόν | ||
ἔτνος ἥψουν τοῖς Κρονίοις δύο τόμους τοῦ ἀλλᾶντος ἐμβαλών . Οἶδα : τὸν σιμόν , τὸν βραχύν , ὃς τὸ |
κατὰ τὴν γένεσιν . , ἐκ πολλοῦ γεγεννημένε . ⌈ παλαιγενὲς : [ παλαιογενὲς : ] οὐκ ἐπὶ σεμνῆς προσηγορίας | ||
καὶ ἀθανάτοισι μεγίσστοις ? [ ] Ἀρσινόα Πτολεμαῒ [ ] παλαιγενὲς οὔνομα [ ! ! ! ! ! ] ! |
, πάλιν ἴσως ἐπὶ τὴν σκηνὴν βαδιεῖται καὶ τὴν φιλτάτην ἀναλήψεται λύραν ; Οἱ μὲν λογισμοὶ ταῦτα καὶ πολλὰ τοιαῦτα | ||
Ἐπειδὰν καταπέσῃ , πρόσθες αὐτῷ θύμον καὶ , εἰ μὲν ἀναλήψεται , ἰάσιμός ἐστιν , εἰ δὲ μή , οὔ |
παρών , αὐτὸς τάδ ' εἰπών , αὐτός ἐστιν ὁ κτανών . . : ἀναφορά : , : , , | ||
παρών , αὐτὸς τάδ ' εἰπών , αὐτός ἐστιν ὁ κτανών τὸν παῖδα τὸν ἐμόν . Ἀλλὰ ταῦτα μὲν ἴσως |
τῶν γονέων . μιγεῖσα δὲ τῷ Ἡρακλεῖ ἐγέννησεν υἱὸν ὀνόματι Γαλάτην , πολὺ προέχοντα τῶν ὁμοεθνῶν ἀρετῇ τε ψυχῆς καὶ | ||
Γαλάτην ἄνδρα ἐπιδημοῦντα μετὰ ξίφους ἐσέπεμψαν ἀνελεῖν . τὸν δὲ Γαλάτην φασὶν ἐν τῷ σκότῳ προσιόντα τῷ στιβαδίῳ δεῖσαι , |
δὲ πάντες ἔμιμνον ἀναινόμενοι τὸν ἄεθλον , εἰ μή σφεας ἐνένιπεν ἀγαυοῦ Νηλέος υἱός : Ὦ φίλοι , οὔ τι | ||
τοῦ δ ' ἤκουσε περίφρων Πηνελόπεια , ἀμφίπολον δ ' ἐνένιπεν ἔπος τ ' ἔφατ ' ἔκ τ ' ὀνόμαζε |
ἀμφοτέρῃσι λαβὼν ἐλλίσσετο γούνων [ καί μ ' ὀλοφυρόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : ] μή μ ' ἄγε κεῖς ' | ||
καὶ ἄλλους . ” ἦ ῥα , καὶ Ἀντίνοον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ Ἀντίνο ' , ἦ μευ καλὰ |
, καὶ ἃ αὐτοὶ ἔργῳ ἀπεδίκασαν , ταῦτα ὑμᾶς κελεύουσι καταδικάσαι : καὶ οἱ μὲν ἄλλοι ἄνθρωποι τοῖς ἔργοις τοὺς | ||
Γ ἐπὶ τὰ βελτίω : εἰς τὸ ἐλεῆσαι μᾶλλον ἢ καταδικάσαι . Γ τηνδὶ λαβὼν τὴν ψῆφον : τὴν τετρυπημένην |
τοῦ τὸν Διόνυσον αὐτόθι στῆσαι χορόν , ὅτε ἀπὸ Ἰνδῶν ὑπέστρεφε . τοῦτον δὲ πάλιν Ὀξύνοντα ἐκάλουν . ὅτι δὲ | ||
Ξέρξου σωθέντος , ἀλλ ' ἐπειδὴ μετ ' ὀλίγων πάνυ ὑπέστρεφε , διὰ τοῦτο μονάδα φησὶν ὁ ἄγγελος . . |
πεπωκότων , οἶμαι , καὶ μικρῶν ὄντων τῶν παροξυνόντων , εἰπούσης τι καὶ δακρυσάσης ἐκείνης περιρρήξας τὸν χιτωνίσκον ὁ οἰκέτης | ||
παιδοτρίβην μνᾶν δοὺς οἴει αἰεὶ φοιτήσειν ; Φρύνης δὲ πικρότερον εἰπούσης αὐτῇ εἰ δὲ λίθον , ἔφη , εἶχες , |
, τὴν Ἀχιλλέως μοι Σαρκικὸν γὰρ εἶχε χρῶτα καὶ τὸ δέρμ ' ὅμοιον . Βλαστεῖ δ ' ἐπὶ γῆς δένδρεα | ||
οὐδ ' ἐτρύπησεν κρόκην . πλύνον καταπλυντήριζε . . πολύτορον δέρμ ' ἐχίνου . . . Σκύθης ὄνειον δαῖτα στατῆρσι |
τῆς τιθηνῆς , παιδάριον δὲ τὸ ἤδη περιπατοῦν καὶ τῆς διαλέξεως ἀντεχόμενον , παιδίσκος δὲ ὁ ἐν τῇ ἐχομένῃ ἡλικίᾳ | ||
ὁρμᾶσθαι δόξης τὴν τοιαύτην ὁμιλίαν , ἀλλ ' ἐξ ἰδίας διαλέξεως καὶ ἀρεσκούσης ὑπολήψεως : διὸ καὶ ἀδο - λέσχας |
λέγει τὴν ὅλην κατασκευὴν τοῦ πράγματος . Τὸν οἴκοι θησαυρὸν διαβάλλεις : ἐπὶ τῶν τὰ ἴδια διαβαλλόντων . Τὸ εὔωνον | ||
ἀργίας νόμος , ᾧ αὐτὸς ἔνοχος ὢν ἡμᾶς τοὺς ἐργαζομένους διαβάλλεις . ἀλλὰ γὰρ τοσαύτη τις ἀτυχία ἐστὶν περὶ ἡμᾶς |
- μοῦ ἁπτομένην διατείνουσαν δὲ μέχρι τῶν ἑῴων μερῶν τῆς Ἀσκανίας λίμνης τε καὶ χώρας : ὁμωνύμως γὰρ τῇ λίμνῃ | ||
καὶ Μελίης , „ τὸ αὐτὸ ἐκμαρτυροῦσιν , οὐδαμοῦ τῆς Ἀσκανίας λίμνης εὑρισκομένης ἀλλ ' ἐνταῦθα μόνον . Ἄνδρες δ |
κατάγει μιν ἄνωθεν . τὸν μὲν ἐν ὀψιγόνοισι Σοωναύτην ὀνόμηναν Νισαῖοι Μεγαρῆες , ὅτε νάσσεσθαι ἔμελλον γῆν Μαριανδυνῶν : δὴ | ||
. ἐπαινεῖ τοὺς Μεγαρεῖς . ὁ δὲ νοῦς : ὦ Νισαῖοι Μεγαρεῖς , εὐδαιμονοίητε διὰ τοῦτο , ὅτι τὸν Ἀθηναῖον |
ἄλλ ' αὐτοῖσι πάντ ' ἐθέσπισε , καὶ τἀπὶ Τροίᾳ πέργαμ ' ὡς οὐ μή ποτε πέρσοιεν , εἰ μὴ | ||
ὑπηρέτου . νέον νέοι κρατεῖτε καὶ δοκεῖτε δὴ ναίειν ἀπενθῆ πέργαμ ' : οὐκ ἐκ τῶνδ ' ἐγὼ δισσοὺς τυράννους |
' ἐστὶν Ἑρμοπολιτικὴ φυλακή , τελώνιόν τι τῶν ἐκ τῆς Θηβαΐδος καταφερομένων : ἐντεῦθεν ἀρχὴ τῶν ἑξηκοντασταδίων σχοίνων ἕως Συήνης | ||
πλείω πεδιάς . εἶναι δὲ ἐξ ἀρχῆς τε μοῖραν τῆς Θηβαΐδος τὴν πόλιν φασὶ καὶ ὕστερον διαπεσόντας Θηβαίων ἐς αὐτὴν |
τουτέστι νικήσαντα τὸν πολυποίκιλον τῆς πικρᾶς ἐπιθυμίας λογισμὸν διὰ τοῦ ῥοπάλου τῆς φιλοσοφίας , ἔχοντα περιβόλαιον φρόνημα ὡς δορὰν λέοντος | ||
Ἀμφιτρύων ἀνεῖλεν αὐτὸν ἀποκρου - σθέντος ἐκ τοῦ κέρατος τοῦ ῥοπάλου καὶ πλήξαντος αὐτόν , ὅθεν ὁ Σθένελος Μυκηνῶν διώξας |
τὰ ἑνὸς δέοντα τριήκοντα Ἄζωτον τῆς Συρίης μεγάλην πόλιν προσκατήμενος ἐπολιόρκεε , ἐς ὃ ἐξεῖλε . Αὕτη δὲ ἡ Ἄζωτος | ||
ἀπικόμενος ἐς τὸ ἄστυ ἅμα Ἀθηναίων τοῖσι βουλομένοισι εἶναι ἐλευθέροισι ἐπολιόρκεε τοὺς τυράννους ἀπεργμένους ἐν τῷ Πελαργικῷ τείχεϊ . Καὶ |
ἔπος πάντεσσι μετηύδα : “ Ὦ φίλοι , οἵου φωτὸς ἀποπλαγχθέντες ἀρωγῆς πείρετ ' ἐς Αἰήτην τόσσον πλόον . εὖ | ||
δ ' αἰολόπωλος ὅ τ ' οἰνωπὸς Πολυδεύκης ἄμφω ἐρημάζεσκον ἀποπλαγχθέντες ἑταίρων , παντοίην ἐν ὄρει θηεύμενοι ἄγριον ὕλην . |
πάσας αὐτῷ ἐχαρίσατο . παραγενόμενος οὖν πρὸς τοὺς ἑταίρους αὐτοῦ διηγήσατο αὐτοῖς τὰ συμβάντα αὐτῷ . εἷς δέ τις ἐξ | ||
ἑνὸς οἱ πάντες ἀπολώλασιν , ὅσπερ οὖν ἐπανελθὼν τὸ πάθος διηγήσατο τῷ πέμψαντι καὶ μάλα γε οἴκτιστον . οὕτω μὲν |
, Ἐκ τοῦ κρασπέδου τὸ πᾶν ὕφασμα : Ἐκ γεύματος γινώσκεις : Τὸν Αἰθίοπα ἐκ τῆς ὄψεως : Ἐκ τῶν | ||
] πολλὰ εἴρηκας . ἐτητύμως ] ἀληθῶς . οἶσθα ] γινώσκεις . ἄλυξις ] ἐκφυγή . ξένοι ] ὦ . |
αὐτὴν ὥστε μὴ δι ' ἑαυτὴν θάπτειν τὸν νεκρόν : ἔλουσα νεκρόν : καὶ καθόλου ἔλουσα καὶ κατὰ μέρος ἀπένιψα | ||
ς ' ἀπαλλάξας ἔχω : Σκαμανδρίους γὰρ τάσδε διαπερῶν ῥοὰς ἔλουσα νεκρὸν κἀπένιψα τραύματα . ἀλλ ' εἶμ ' ὀρυκτὸν |
τῶν Ἑλλήνων , ὁτιοῦν καὶ λέγειν καὶ πράττειν καὶ πάσχειν ὑπέστημεν , αἰσχυνθέντες μὲν ἁπάσας τὰς τοῦ Διὸς ἐπωνυμίας , | ||
ἡμῶν ἠπίστατο . Ὡς οὖν ἐρευνήσαντες εὕρομεν οὐδὲν , δεινὸν ὑπέστημεν κάματον ἔστ ' ἂν συνουσιωθῶσι καὶ συνεισκριθῶσιν αἱ οὐσίαι |
πρυμνόθεν ἀρτήσας . Κάλεεν δ ' ἐπὶ μόχθον ἱκάνειν πάντας κυδαίνων . Οἱ δ ' ἐσσυμένως ὑπάκουσαν : τεύχεα δ | ||
κλῆρον : οὐσίαν . ἐφόρεις : ἔκλεπτες : ἀνήλισκες . κυδαίνων βασιλῆας : τιμῶν , δωροδοκῶν ἄρχοντας . * δωροφάγους |
τε καὶ Αἰγυπτίους ἐπαληθεὶς ” Αἰθίοπας θ ' ἱκόμην καὶ Σιδονίους καὶ Ἐρεμβοὺς „ καὶ Λιβύην , ἵνα τ ' | ||
μοχθηρόν , ὅταν βορρᾶς καταπνεύσῃ . εἶτα Σάκας ἀφικνεῖ καὶ Σιδονίους καὶ Ἐρεμβούς , ἔς τε πόλιν δούλων , ἀνδρῶν |
τις Αἰγίσθου , ἀλλ ' ἔκταθεν ἐν μεγάροισιν . ὣς ἔφατ ' , αὐτὰρ ἐμοί γε κατεκλάσθη φίλον ἦτορ , | ||
ἴδοι , μὴ δὴ σχεδὸν ὦσι κιόντες . ” ὣς ἔφατ ' : ἐκ δ ' υἱὸς Δολίου κίεν , |
μέν τις ὁρᾶι μέ τι δειλὸν ἔχοντα , αὐχέν ' ἀποστρέψας οὐδ ' ἐσορᾶν ἐθέλει : ἢν δέ τί μοί | ||
δ ' Ἀγησίλαος ἀντὶ τοῦ ἐπὶ Καρίαν ἰέναι εὐθὺς τἀναντία ἀποστρέψας ἐπὶ Φρυγίας ἐπορεύετο , καὶ τάς τ ' ἐν |
ὣς δὲ καὶ ἀνθρώπων γενεὴ καὶ φῦλον ἑλίσσει , Ὅμηρος μεταγράφει : φύλλα τὰ μὲν κτλ . [ Ζ . | ||
εἴτε τοὺς Ἄραβας . ὁ μὲν οὖν Ζήνων ὁ ἡμέτερος μεταγράφει οὕτως „ καὶ Σιδονίους ” Ἄραβάς τε . „ |
ὁπόταν δέῃ σε τὸ αὐτὸ παθεῖν τῷ Ἰκάρῳ τῆς πτερώσεως διαλυθείσης καταπεσόντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ χαμαὶ βαδίζειν ἀπολέσαντα τοὺς δακτυλίους | ||
πώποτε . Τῆς γοῦν Περσῶν ἀρχῆς εἰς τοὺς τῆς Ἄγαρ διαλυθείσης καὶ τῆς μὲν Σαρακηνῶν ἐπικρατείας μὴ μόνον Περσίδος καὶ |
ἀλλὰ πίνοντες καὶ καθεύδοντες , καὶ ταῦτα προειπούσης αὐτοῖς τῆς Κασσάνδρας . ταῦτα οὐκ ἐνυπνίοις ἐοικότα τῷ ὄντι καὶ ἀπιθάνοις | ||
ὥστε σοί τ ' ἔχειν καλῶς στρατῶι τε μὴ δόξαιμι Κασσάνδρας χάριν Θρήικης ἄνακτι τόνδε βουλεῦσαι φόνον . ἔστιν γὰρ |
καὶ τὸ κῶας ἀπενεγκεῖν πρὸς Αἰήτην , τὸν δὲ δόλῳ καλέσαι αὐτοὺς ἐπὶ δεῖπνον . ἐπιίστορας : μάρτυρας . ὀνοτήν | ||
Λατῖνον πεσεῖν , τὸν δὲ Αἰνείαν νικήσαντα βασιλεῦσαι καὶ Λατίνους καλέσαι τοὺς ὑφ ' αὑτῷ . καὶ τούτου δὲ τελευτήσαντος |
λευκὸν ἐπρίω τῇ θεῷ εἰς τὰς τριόδους ; τῆς μυρηρᾶς ληκύθου πρὶν κατελάσαι τὴν σπαθίδα , γεύσασθαι μύρου φέρ ' | ||
χορεύων ληκύθιον ἀπώλεσεν . Οἴμοι πεπλήγμεθ ' αὖθις ὑπὸ τῆς ληκύθου . Ἀλλ ' οὐδὲν ἔσται πρᾶγμα : πρὸς γὰρ |