| διὸ ἐδασύνθη ὁ ἕξω μέλλων διδάσκων ἀπὸ τῶν αὐτῶν τοῖς ἐνεστῶσι πνευμάτων ἄρχεσθαι τοὺς μέλλοντας . . . , : | ||
| δυσαλώτους ἀποδείξει ἐν τοῖς παροξυσμοῖς : ἡ δὲ Ζωπύρειος καὶ ἐνεστῶσι τοῖς βληχροῖς πόνοις βοηθεῖ : ἡ δὲ σύνθεσις αὐτῆς |
| οὐ διενηνόχασι πρὸς τὰ ὁριστικά , οὕτω καὶ ἐν τοῖς παθητικοῖς τὰ δεύτερα καὶ τρίτα πρόσωπα τῆς δευτέρας καὶ τρίτης | ||
| : εἰ δὲ καὶ ἐν τοῖς ὑπτίοις , τουτέστι τοῖς παθητικοῖς , ἀλλ ' ἐκ τοῦ τιμιωτέρου τὴν ὀνομασίαν εἴληφεν |
| διατί ὁ παθητικὸς παρακείμενος καὶ ὁ ὑπερσυντέλικος οὐ περιττοσυλλαβεῖ τοῖς ἐνεργητικοῖς αὐτῶν , οἷον τέτυφα , τέτυμμαι , γέγραφα γέγραμμαι | ||
| ἐνεργητικὰ ἐκανόνισεν : ἐπεὶ δὲ οὐκ ἔστιν ἐν τοῖς ὁριστικοῖς ἐνεργητικοῖς τὸ ο μικρόν : τὸ γὰρ τύπτω καὶ τύψω |
| χαρακτηριστικόν ἐστι τῆς εὐθείας τῶν πληθυντικῶν , εὐλόγως ἐν τοῖς πληθυντικοῖς τὰ δύο εε εἰς τὴν ει δίφθογγον κίρνανται , | ||
| τῶν δύο , ἡ τοιαύτη ἀντωνυμία δεύτερον πρόσωπον ἐν τοῖς πληθυντικοῖς δηλοῖ οἷον ὑμεῖς : εἰ δὲ ὁ λέγων οὔτε |
| , τὸ δὲ σήμερον οὐκ ἔτι . Τῶν ἐν τοῖς ὁριστικοῖς ῥήμασιν . Ἤδη μὲν ἱκανῶς , ὡς οἶμαι , | ||
| εὐκτικὰ ἐνεργητικὰ ἐκανόνισεν : ἐπεὶ δὲ οὐκ ἔστιν ἐν τοῖς ὁριστικοῖς ἐνεργητικοῖς τὸ ο μικρόν : τὸ γὰρ τύπτω καὶ |
| ὄνομα . τὸ χρῆσθαι τοῖς ἐνεστῶσιν ἀντὶ παρῳχημένου καὶ τοῖς ἐνεστῶσιν ἀντὶ παρατατικοῦ , τῶν Ἀττικῶν . λέγουσιν ὅτι οἱ | ||
| Ὁρᾷς πῶς ἐδιδάξαμεν , ὡς πάντες οἱ μέλλοντες ἰσοσυλλαβοῦσι τοῖς ἐνεστῶσιν : ἐπὶ μὲν γὰρ τῶν βαρυτόνων φανερόν ἐστι τοῦτο |
| δοτικὴ μακροκατάληκτος : καὶ διὰ τοῦτο καὶ τέσσαρες πτώσεις τοῖς δυϊκοῖς δύο μό - ναι γεγένηνται . Ἀλλ ' ὅπερ | ||
| καὶ ὀξύνονται : νώ σφώ . τὸ γὰρ ἐν τοῖς δυϊκοῖς Ω ἀποστρέφεται τὴν περισπωμένην , διὸ τὼ καλώ , |
| χρὴ μέντοι εἰδέναι , ὅτι οἱ Ἀττικοὶ ἰδίους ὑπερσυντελίκους ποιοῦσι συναρχομένους τοῖς παρακειμένοις αὐτῶν , ὀμώμοκα ὀμωμόκειν , ἐλήλυθα ἐληλύθειν | ||
| : ὄρσεο Λαομεδοντιάδη . τοῦτο ἀνόρουσεν . οἱ γὰρ Ἴωνες συναρχομένους ποιοῦσι τοῖς ἐνεστῶσι τοὺς παρῳχημένους . . . . |
| τὸν λόγον , ὡς ὅτι τὰ οὐδέτερα ἁρμόδιά ἐστιν τοῖς ἑνικοῖς , σαφὲς ἐκ τοῦ ἐν μὲν τοῖς ἀπτώτοις ἀδιαφορεῖν | ||
| , οἱ δ ' Ἀττικοὶ τὰ οὐδέτερα πληθυντικὰ ὁμοίως τοῖς ἑνικοῖς περισπῶσι : τὰ ἀργυρᾶ , τὰ πορφυρᾶ , τὰ |
| βαρύτονά τε καὶ περισπώμενα : ὡς ἔχει τὸ τήκω : δήκω , ἐξ οὗ τὸ δαγκάνω : ἤκω τὸ παραγίνομαι | ||
| δὲ ἡμιφώνου περισπῶνται . καὶ βαρύνονται μὲν ταῦτα : τήκω δήκω , μεθ ' ὧν καὶ τὸ ἥκω : περισπᾶται |
| δὲ καὶ ὁ Τρύφων , ὡς τοῖς τοιούτοις μορίοις , πτωτικοῖς οὖσιν , ἀνταποδίδοται τὰ τοιαῦτα , ὡς ἐν τοῖς | ||
| , ὡς τὰ ῥήματα θέλει συντάσσεσθαι τοῖς πτωτικοῖς ἢ ὡς πτωτικοῖς . καὶ δὴ τὰ προκείμενα τῶν μορίων , ῥήματα |
| τι θαυμάσιον : οὗτοι γὰρ ἐπὶ μὲν τῶν βαρυτόνων συζυγιῶν ἰσοσυλλαβοῦσι τοῖς ἰδίοις ἐνεστῶσι , λείβω λείψω , γράφω γράψω | ||
| : καὶ γὰρ ἐπὶ τῶν ἰσοσυλλάβως κλινομένων καὶ αἱ πλάγιοι ἰσοσυλλαβοῦσι τῇ ἰδίᾳ εὐθείᾳ , οἷον ὁ Χρύσης τοῦ Χρύσου |
| μὲν ἀποτελεστικὸν καὶ μέλλουσι συντάσσεσθαι , τὸν δὲ αἰτιολογικὸν λεγόμενον παρῳχημένοις : τὰ γὰρ γεγονότα αἰτιολογεῖται . ὁ γοῦν λέγων | ||
| Ὁ δὴ ἄν σύνδεσμος αὐτὸ μόνον ἐκ τηρήσεως εἴρηται ὡς παρῳχημένοις συντάσσεται , ἐξῃρημένου πάλιν τοῦ παρακειμένου . ἐφ ' |
| , ἀνέντων Πολυκάονος καὶ Μεσσήνης , οὐκ ἔχον παρὰ τοῖς Δωριεῦσι πω τιμάς , Γλαῦκος ἦν ὁ καὶ τούτοις σέβειν | ||
| : καὶ γὰρ ἡ ἐμεί καὶ τεί , παρὰ τοῖς Δωριεῦσι προσλαβοῦσαι τὸ ι , οὐκέτι κατὰ τὸ τρίτον προσέλαβον |
| ε εἰς ο τύπτονται γίνεται . Ὁ παθητικὸς παρατατικὸς ὁ ἐτυπτόμην ἀπὸ τοῦ παθητικοῦ ἐνεστῶτος τοῦ τύπτομαι γίνεται , τρεπομένου | ||
| , φησίν , ἐν δείπνῳ , ἐγὼ δὲ ἐν ἱερομηνίᾳ ἐτυπτόμην : ἢ κατὰ τόπον , ὡς ἐνταῦθα , ὁ |
| ἔνδον οὐδεὶς ἐθάρρει τὴν ἔξοδον οὐδὲ παρακύψαι ῥᾳδίως ἐτόλμα , ῥήμασιν αἰσχροῖς ἔβαλλον ἡμᾶς οἱ πολέμιοι γυναῖκας οἰκουρούσας ἀποκαλοῦντες καὶ | ||
| φωναῖς , ποίαις ταύταις , πότερον τοῖς ὀνόμασι καὶ τοῖς ῥήμασιν ἢ τοῖς ἐκ τούτων συγκειμένοις λόγοις . καὶ διορισθήσεται |
| ἰδνῶ . σεσημείωται τὸ δάκνω βαρύτονον , ὅπερ ἀπὸ τοῦ δαγκάνω γέγονε κατὰ συγκοπήν . τὰ δὲ ἔχοντα πρὸ τοῦ | ||
| ὡς ἔχει τὸ τήκω : δήκω , ἐξ οὗ τὸ δαγκάνω : ἤκω τὸ παραγίνομαι , ὅπερ ἐν μὲν τοῖς |
| τὴν προκειμένην ὀνοματικὴν τριγένειαν , συνεξῆλθε τοῖς εἰς ω λήγουσιν ἐπιρρήμασιν . ἔστι μὲν γὰρ αὖ τούτου προκείμενον ὄνομα ἀφανής | ||
| καταγίνονται , ἣ οὐ παρακολουθεῖ συνδέσμοις , ῥήμασι δὲ ἢ ἐπιρρήμασιν : φαμὲν γὰρ ἀποδίς , ἀπεχθές , ἀπῆλθεν , |
| . ξυνεδεδέατο : συνδεδεμένοι ἦσαν : ἀπὸ τοῦ δέω τὸ δεσμεύω : ὁ παθητικὸς ὑπερσυντελικὸς , ἐδεδέμην : τὸ τρίτον | ||
| τοῦ ι , γίνεται δ ' ἐκ τοῦ δέω τὸ δεσμεύω δοὸς , καὶ πλεονασμῷ τοῦ ι δοιὸς , ἡ |
| τετράγωνον τὸ ἀπὸ τῶν Διδύμων , ἐν ᾧ αἱ ὧραι λήγουσι κατὰ τοὺς χρόνους . Λαμβάνεται δὲ τὰ τετράγωνα , | ||
| καὶ τὸ αὐδήεις : ταῦτα γὰρ εἰς τὴν ΕΙ δίφθογγον λήγουσι , τὴν ἀπὸ τοῦ Ε συγκειμένην καὶ τοῦ Ι |
| προτελείοις , διατί ὠνόμασται ἡ παροῦσα ἔγκλισις ὑποτακτική , καθὸ συνδέσμοις τισὶν αἰτιώδεσιν ὑποτάσσεται , καὶ ὅτι αἰτιολογίαν καὶ δισταγμὸν | ||
| τὴν ἀπορίαν ἔλυσας : αἱ μὲν γὰρ ἄλλαι οὐ διηνεκῶς συνδέσμοις ὑποτάσσονται , αὕτη δὲ δίχα συνδέσμων οὐ συνίσταται . |
| ἐσθίω ἢ φιλήσω τι ἐπ ' ὀλίγον καὶ ἠρέμα ἐρᾶν λέγομαι : ἀλλὰ δηλονότι τὴν δύναμιν τὴν ἐρρωμένην τοῦ ἐπιθυμητικοῦ | ||
| καὶ τὸ γράφω , ποτὲ δὲ πάθος , ὡς τὸ λέγομαι καὶ γράφομαι , ποτὲ δὲ οὐδέτερον τούτων , οὔτε |
| ε καὶ ο εἰς τὴν ου δίφθογγον κίρνανται , οἷον Δημοσθένεος Δημοσθένους , εὐγενέος εὐγενοῦς , τῆς δὲ γενικῆς εἰς | ||
| ἐντελές εἶπεν , τουτέστι τὸ ὁλόκληρον , ἵνα τὸ μὲν Δημοσθένεος εὑρεθῇ ἐντελὲς καὶ ὁλόκληρον , τὸ δὲ Δημοσθένους κατὰ |
| θέλομεν λιμαγχονῆσαι τὸ σῶμα , ἵνα ἀποθάνῃ . οὐδὲ γὰρ τήκω τὰς σάρκας , ἵνα ἰσχνότητα ποιήσω . ταῦτα μὲν | ||
| ] ἀντικρύ . ἐκτήξαιμι ] κατακαύσαιμι , διαλύσαιμι . . τήκω τὸ φθείρω καὶ ἀφανίζω : κυρίως δὲ λέγεται ἐπὶ |
| ἐπιψηφιεῖται μὲν ἡ βουλὴ ταῦτα καὶ νόμου τάξιν ἀποδώσει τοῖς γραφησομένοις : μᾶλλον δ ' ὑφ ' ὑμῶν ἐνθάδε γραφέσθω | ||
| χρῶ δὲ καὶ τοῖς ὁμοίοις ἀκόποις καὶ ἀλείμμασι τοῖς ἐκεῖσε γραφησομένοις . Ἰσχιαδικὸν καλὸν ἄλειμμα πάνυ διὰ πείρας . Κιτρίων |
| φάσκει αὐτὸν τετυφλῶσθαι „ . συντάσσει γὰρ τοῦτο τοῖς διχογραφουμένοις πρωτοτύποις τῶν ἐθνικῶν . ἐπάγει γοῦν ” οὐ γὰρ ὡς | ||
| ὅτι ἐν μόνοις τοῖς εἰρημένοις πυθμενικοῖς ὅροις ὥσπερ ἑστῶσι καὶ πρωτοτύποις φαίνεται : ἐπὶ γὰρ τῆς ἀριθμητικῆς καὶ γεωμετρικῆς ἀπείρους |
| δὲ σχῆμα τὸ τὰ ἐναντία τῷ Κορινθίῳ ἔχον , ἤγουν ὑποτακτικὰ ἀνθ ' ὁριστικῶν : ὡς τὸ ” λαμπρὸν παμφαίνῃσιν | ||
| ι καὶ υ ϲυλλαβὴν ἀποτελεῖ , οἷον αι αυ . ὑποτακτικὰ δύο : ι καὶ υ . καὶ τὸ υ |
| ἐνεργείας καὶ πάθους : τύπτω μὲν γὰρ ἐνέργειαν σημαίνει , τύπτομαι δὲ πάθος : καὶ ὅτι ἀεὶ καθ ' ἑτέρου | ||
| τοῦ τρίτου καὶ κρᾶσιν ποιούμενον τῶν φωνηέντων , ὡς τὸ τύπτομαι τύπτῃ τύπτεται : καὶ ὅσα μὲν εἶχον τὴν ἐνεργητικὴν |
| . εὐφραίνησθ ' ] εὐφροσύνην ἔχητε , ἀγάλλεσθε . . εὑρήμασιν ] νοήμασι καὶ ποιήμασιν , καλοῖς ῥήμασιν , ἐπινοήμασιν | ||
| , κιβδηλεύοντα τὴν | ἀληθῆ προφητείαν καὶ τὰ γνήσια νόθοις εὑρήμασιν ἐπισκιάζοντα . χρόνῳ δὲ παντάπασιν ὀλίγῳ διακαλύπτεται τὰ τοιαῦτα |
| προτίθεσθαι τῆς κορωνίδος , ἐκ κώλων τροχαϊκῶν ἐπιμεμιγμένων χορείοις καὶ ἰάμβοις ηʹ . ὧν τὰ γʹ ἑφθημιμερῆ : τὰ δ | ||
| ἐκ κρητικῶν : τὰ ιαʹ ιβʹ ιγʹ ἀναπαιστικὰ δίμετρα ἐπιμεμιγμένα ἰάμβοις , τὰ δὲ τῆς ἀντιστροφῆς καὶ δακτύλοις : τὸ |
| ἐκφέρεται δὲ διὰ τοῦ Ζ ἢ δύο ΣΣ , οἷον παίζω , πλήσσω : ἔχει δὲ αὐτῆς ὁ μέλλων ποτὲ | ||
| ποιμνίων ὁ ποιμήν , μεθύων γάλακτι Μούσης , λιγέως ἄριστα παίζω , καλύκων χάριν δοκεύων . Ὁ δὲ Φοῖβος ὀργιάζων |
| ἀποβάλῃς τὸ ε καὶ τρέψῃς τὸ α εἰς ω μέγα τύψω γίνεται . Τὸ ἐὰν τύπω χρόνου μέν ἐστιν ἀορίστου | ||
| ἔχουσιν : ὥσπερ γὰρ ἐπὶ τοῦ τύπτω ὁ μέλλων ἐστὶ τύψω διὰ τοῦ Ψ , οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ λείβω |
| βίβλῳ κατέταξεν , κατὰ μέρος ἐπισκοπήσωμεν ἀπὸ τοῦ τύπτω καὶ λείβω τὴν ἀρχὴν ποιησάμενοι , ἀφ ' ὧν καὶ αὐτὸς | ||
| παρακείμενος τὸ Φ , τύπτω , τύψω , τέτυφα , λείβω λείψω λέλειφα , γράφω , γράψω γέγραφα : καὶ |
| διαθέσει τε τᾷ περὶ τὰν ἐπιπρέπῃαν . οὐ γὰρ μῇον αὐλῶ καὶ ἁρμονίας ἁ τῶ ἀγαθῶ βασιλέως ποταύγασις ὀφείλει τρέπεν | ||
| ἢ τὸ Ε ἐν δισυλλάβῳ : καλῶ χαλῶ ζηλῶ δηλῶ αὐλῶ πολῶ πωλῶ ἀπειλῶ βουκολῶ ἀμελῶ ὠφελῶ . σεσημείωται τὸ |
| πρόσκειμαι , οὗ καὶ τὰ ῥήματα πάντα καὶ τὰ ὀνόματα συντάσσονται μετὰ δοτικῆς , ὡς ἐνταῦθα . τῷ ] ἔν | ||
| ἕνεκεν . τῆς λεπτότητος ] τὰ θαυμαστικὰ γὰρ γενικῇ . συντάσσονται . ὥσπερ τὰ θρηνητικὰ ἐπιρρήματα , ὅταν τὰ αἴτια |
| ἰαμβικῷ τινι ἢ τροχαϊκῷ μέρει λόγου καὶ καταλήξει τινὶ ἢ τροχαϊκῇ ἢ ἰαμβικῇ , ὅσαι εἰσὶ καταλήξεις τροχαϊκῶν τε μέτρων | ||
| δ ' αὐτῇ πολλάκις καὶ ἰωνική , ἣ συμπέπονθε τῇ τροχαϊκῇ : ἐπιφέρεται δὲ καὶ τῇ πρὸς αὐτὴν ἀντικειμένῃ , |
| , ὑπολαμβάνω , τεκμαίρομαι , ἀποστρέφομαι , οἰωνοσκοπῶ ὀρνεοσκοπῶ , ἰξεύω , ὀρνεοσκοπῶ , ἡλιάζομαι , ἀπάρτιον ποιῶ , συμμαχῶ | ||
| ω ι υ , ἡβῶ ἥβων , ὠθῶ ὤθουν , ἰξεύω ἴξευον , ὑδρεύω ὕδρευον , τρία δὲ μεταβολικά , |
| καὶ Ἰβήροισι πολεμέοντες „ . τὸ αὐτὸ καὶ Ἅβρων ἐν παρωνύμοις φησί . καὶ „ αὐτὸς Ἴβηρος τραγοπώγων ” ἐν | ||
| καθὸ ἄνθρωπος καὶ ἔσται συνώνυμος . Ἰστέον ὅτι ἐν τοῖς παρωνύμοις τέσσαρά τινα θεωρεῖται , δύο μὲν ἤγουν κοινωνία καὶ |
| ν ἐκ τοῦ ῥήματος , ἐπεὶ ηὑρίσκετο ἂν ἐν τοῖς προστακτικοῖς . Ἴσως δέ τις ἀπορήσειε λέγων , διατί τὰ | ||
| παρῳχημένων . Καὶ λέγομεν αὐτό , ὅπερ καὶ ἐν τοῖς προστακτικοῖς εἰρήκαμεν , ὅτι τὴν ὀνομασίαν ἔλαβον ἐκείνων τῶν χρόνων |
| , ἢ παρ ' ὑμῶν ἀδίκως καὶ ἀναξίως ἀποθανεῖν . καταρῶμαι γοῦν ὑμῶν τῇ πατρίδι , καὶ θεοὺς μαρτύρομαι , | ||
| σέ . ἐγγραφῇς ] καταταγῇς . εὔχομαι ] ἀντὶ τοῦ καταρῶμαι . Γ τευθίδες : εἶδος ἰχθύων . Γ τευθίδων |
| συγκοπὴν ἐπιδείξει καὶ ἐν ἑτέροις ὀνόμασι καὶ ἐν ἐπιρρήμασι καὶ ῥήμασι . παρὰ γοῦν Αἰολεῦσι συνεχέστερον μὲν αἱ προθέσεις συγκόπτονται | ||
| εἶπεν αὐτοῖς : Ἀκούσατέ μου , υἱοὶ Ζαβουλών , προσέχετε ῥήμασι πατρὸς ὑμῶν . Ἐγώ εἰμι Ζαβουλών , δόσις ἀγαθὴ |
| ἄνθρωπος ἀποφρὰς καὶ βλέπων ἀπιστίαν . γίνεται παρὰ τὸ φρῶ φράς καὶ ἀποφράς . . . . ἀποφώλιος : ὁ | ||
| , φράζω , ὁ μέλλων φράσω , ἀποβολῇ τοῦ ω φράς καὶ ἐν συνθέσει ἀποφράς , . , , . |
| οὕτως ἀπαιτοῦν τὸ ἄρθρον . . Οἷόν τέ ἐστιν τοῖς προσηγορικοῖς ὀνόμασι προσνέμειν ἄρθρον καὶ ταῖς συντασσομέναις μετοχαῖς , ὁ | ||
| γόγγυλος . τὸ δὲ Ἄξυλος καὶ Ὄξυλος κύρια ὄντα τοῖς προσηγορικοῖς κατὰ τὸν τόνον ἠκολούθησαν . Τὰ διὰ τοῦ ΥΛΟΣ |
| ἐμόν ] ? . καὶ σόν γ ' ὁμοίως . Παμφίλης ; Ἁβρότονον ] ? ἱκετεύω σε , μή μ | ||
| . , , : Φέρεται δ ' αὐτοῦ ἐν τοῖς Παμφίλης Ὑπομνήμασι καὶ αἴνιγμα τοῖον : Εἶς ὁ πατὴρ , |
| ἡ τοί διὰ τοῦ τ γραφομένη , καὶ ἡ παρὰ Δωριεῦσιν τύ κατ ' αἰτιατικὴν πτῶσιν , καὶ αἱ δυϊκαὶ | ||
| ἐπὶ τῶν τρεπόντων τὸ δ εἰς τὸ τ παρὰ τοῖς Δωριεῦσιν ἀποβάλλουσι τὸ δ κατὰ τὴν γενικὴν οἱ Ἴωνες , |
| ὀξυτόνως ἀνεγνώσθησαν παρὰ τῷ ποιητῇ καὶ ἅπασι τραγικοῖς τε καὶ κωμικοῖς , αἵ τε γραφαὶ οὐκ ἔχουσι τὸ ι προσκείμενον | ||
| ποτήριον . ἀγαθῶν ἀγαθίδες : τάττεται ἡ παροιμία παρὰ τοῖς κωμικοῖς ἐπὶ πολλῶν ἀγαθῶν . ἀγάλλεσθαι : χαίρειν , μεγαλοφρονεῖν |
| ἐν ἐμαυτοῦ . γρ . ἐν ἑαυτῷ . ἀμελοῖεν . ὀμώμοκα . γρ . καὶ ὀμώμοκα ) . Ἕρμαιον . | ||
| ' ἐστί μοι : ἐκεῖνα δ ' αὐτῆι μὴ φράσειν ὀμώμοκα . καὶ τοῦτό μοι σύσσημον εἴρηκεν σαφές : ὀμώμοκεν |
| ] διπλῆ ἡ ἐκδοχή . τινὲς γὰρ τὸ οι ψιλῶς ἀναγινώσκουσιν , ἵν ' ᾖ : μόνον ἐν Μαραθῶνι ἀγενείων | ||
| βιαζομένους : φανερώταται γὰρ ἀπαναλώσεις γίνονται τῆς ἔνδον ὑγρασίας τοῖς ἀναγινώσκουσιν ἀκουστὸν ἢ διαλεγομένοις . δηλοῖ δ ' ὅ τε |
| εἰς ως μετοχῶν καὶ μετοχικῶν , μετοχῶν μέν , οἷον τετυφώς τετυφότος , πεποιηκώς πεποιηκότος , μετοχικῶν δέ , οἷον | ||
| φυλάττει τὸ ω μέγα καὶ ἐπὶ γενικῆς , τὸ δὲ τετυφώς οὐ φυλάσσει , διότι ἐκεῖνος ὄνομά ἐστι , τοῦτο |
| ] ἤγουν ὁ Κάλχας . ἰδὼν ] τὸ τέρας . λήμμασι ] φρονήμασι . δισσοὺς ] τοὺς δύο . Ἀτρείδας | ||
| γίνεσθαι ἐξ ἀντικειμένων διεζευγμένον , καὶ τὴν ἐπιφορὰν τοῖς τοιούτοις λήμμασι συνεισάγεσθαι , καθὼς ἀνώτερον παρεμυθησάμεθα . Καὶ δὴ ταῦτα |
| Σχοῖνόν τε Σκῶλόν τε . ἀλλ ' ἐν μὲν τοῖς Ὁμηρικοῖς μέγεθος ἐποίησεν ἡ εἰς τοὺς συνδέσμους τελευτή . Ποιήσειε | ||
| Παννονίας . ὁ πολίτης Νωράκιος . ὡς Ἐπαφρόδιτος ἐν τοῖς Ὁμηρικοῖς φησιν , ὅτι γίνεται ἐν Παννονίᾳ σίδηρος , ὃς |
| χρονικῶς ἢ συλλαβικῶς θέλουσι μεγεθύνεσθαι , συλλαβικῶς μέν , οἷον τύπτω ἔτυπτον , γράφω ἔγραφον , λέγω ἔλεγον , χρονικῶς | ||
| τῇ ληγούσῃ , οἷον ἔχει καὶ ὁ ἐνεστὼς αὐτοῦ : τύπτω τέτυπα , λείβω λέλειβα . Δι ' ἣν αἰτίαν |
| διαφέρει . ἐλέατρος μὲν γάρ ἐστιν ὁ μάγειρος παρὰ τοῖς ἐλεοῖς : τράπεζαι δ ' εἰσὶ μαγειρικαί . Ὅμηρος καὶ | ||
| γυναικῶν Κυμινάνθαι , κοινῇ δὲ πάντες Ἐλεοδύται διὰ τὸ τοῖς ἐλεοῖς ὑποδύεσθαι διακονοῦντες ἐν ταῖς θοίναις . ἐλεὸς δ ' |
| ἄνθρωποι : εἰς δὲ τὴν εὐθεῖαν τῶν δυϊκῶν τὰ δύο εε εἰς η : τὼ Δημοσθένεε τὼ Δημοσθένη : οὐκ | ||
| σφάλλω σφαλερὸς καὶ τήκω τακερός : καὶ κράσει τῶν δύο εε εἰς η γέγονε τρηρός , ὁ δειλός , ἀφ |
| τὸ ἄπορον εἰπών , ὅτι τὰ περισπώμενα ἀπὸ τῶν ἐντελεστέρων συναιρούμενα διαφόρως ποιεῖται τὴν γραφήν : ὁ δὲ τρόπος προείρηται | ||
| : ἔχουσιν οὖν τι μιμήσασθαι τὰ εἰς ης συναιρούμενα , συναιρούμενα γὰρ μιμοῦνται τὴν ἰσοσύλλαβον κλίσιν , Δημοσθένης γὰρ Δημοσθένους |
| δ ' ἀνιστάμενος μετέφη ἀντὶ τοῦ ἀναστάς . ἐν δὲ ἐπιρρήμασι γίνεται σολοικισμὸς οὕτως : καὶ εἴσω δόρπον ἐκόσμει ἀντὶ | ||
| παρηκολούθησε τοῖς συνεμπεσοῦσι συνδέσμοις αἰτιώδεσιν . . . . . ἐπιρρήμασι χρονικοῖς ἢ τοπικοῖς . συνεμπι . . . ἡ |
| σήπω , ἔσαπον : λήβω , ἔλαβον : δήκω , ἔδακον : λήχω , ἔλαχον : τήκω , ἔτακον : | ||
| . δαφοινήν : ἄγαν φονικήν . Ἕλον : ἔλαβον , ἔδακον . Νηδύν : γαστέρα , ἔλαβον : νηδὺς ἀπὸ |
| , καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ α ἀμενηνὸς , ὡς τὸ πέτω πετεηνὸς καὶ πετεεινὸς , ἐξ οὗ καὶ ῥῆμα : | ||
| . Ἄλλως ΚΑΙ ΕΠΙΤΝΟΝ ἉΛΩΗΝ . Τὸ πίτνω ἀπὸ τοῦ πέτω , πλεονασμῷ τοῦ νʹ : ἔστι δὲ καὶ πίτνω |
| Λακεδαιμόνιοι ἀντὶ τοῦ Ἀλκιβιάδου ὀφθέντος . Καὶ τὸ συντάσσειν τοῖς ὑποτακτικοῖς μορίοις εὐκτικὰ ῥήματα : φασὶ γὰρ ἵνα θύσαιεν , | ||
| τὸ ἄλλο , τοῦτο , ἐκεῖνο , καὶ τὰ ἐν ὑποτακτικοῖς ἰσοδυναμοῦντα ἄρθροις , ὡς τὸ ὅ , ὅπερ , |
| τῇ γε μὴν σημασίᾳ παθητικά : καὶ τοὔμπαλιν ἔρχομαι πορεύομαι ἵσταμαι , ἃ τῇ μὲν φωνῇ παθητικά , οὐ μέντοι | ||
| ; ἐγὼ πρῶτος , ἐπειδὰν ἴδω σε , διψῶ καὶ ἵσταμαι μὴ θέλων , τὸ ἔκπωμα κατέχων : τὸ μὲν |
| , φησὶν Ἄλεξις . Λυγγεὺς δ ' : ἐν τοῖς τραγικοῖς πάθεσιν Εὐριπίδην νομίζω Σοφοκλέους οὐδὲν διαφέρειν : ἐν δὲ | ||
| ἄλλων παραδειγμάτων ἐπί σε , ἀλλ ' οἱ μὲν τοῖς τραγικοῖς ὑποκριταῖς εἰκάσουσιν , οἳ ἐπὶ μὲν τῆς σκηνῆς Ἀγαμέμνων |
| , . . . . Ἀργεστής : ὀξύνεται , † Βοιωτικῶς δὲ † γέγονεν ἀργέσταο , οἷον : † ἀργέσταο | ||
| πηδᾶν , καὶ κατὰ μεταβολὴν τοῦ η εἰς ι . Βοιωτικῶς . Πάχνη . παρὰ τὴν πῆξιν , πάγη τὶς |
| τὸν αὐτοτελῆ ἀποφαντικὸν λόγον ῥήματος κατὰ τὴν ὁριστικὴν παρὰ τοῖς γραμματικοῖς λεγομένην ἔγκλισιν προφερομένου . ὥστε ἢ αὐτό - θεν | ||
| , ἔστιν δὲ καὶ ἀνάλυσις , ὥσπερ καὶ παρὰ τοῖς γραμματικοῖς ἔστιν σύνθεσις καὶ ἀνάλυσις , σύνθεσις μὲν καθ ' |
| ἡ ὀρθὴ οὕτω καὶ ἡ κλητική . Ἐμάθομεν ἐν τοῖς προλαβοῦσιν , ὅτι τὰ εἰς ν λήγοντα εἴτε ἀρσενικὰ εἴτε | ||
| θώρακα , πνιγμοὺς ἐπιφέρει . ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἐν τοῖς προλαβοῦσιν ἤδη ἐλέξαμεν . φασὶ δὲ οὗτοι κατὰ τὸν Ἀριστοτελικὸν |
| πλανῶ , γίνεται ἀλύω , ὡς πλήθω πληθύω καὶ ὀρῶ ὀρύω καὶ ὀρούω : οἱ γὰρ λυπούμενοι ἐν πλάνῃ εἰσίν | ||
| . Ὀρνυμένας : διεγειρομένας : ἐκ τοῦ ὄρω τὸ διεγείρω ὀρύω , καὶ πλεονασμῷ δωρικῷ τοῦ ν ὀρύνω , καὶ |
| ἔχει τὸ ψ , τότε ὁ παθητικὸς παρακείμενος διὰ δύο μμ γράφεται , τύψω τέτυμμαι , γράψω γέγραμμαι : εἰ | ||
| κωφοῦ ξυνίημι καὶ οὐ λαλέοντος ἀκούω λῆμμα μὲν διὰ δύο μμ τὸ κέρδος , λῆμα δὲ δι ' ἑνὸς μ |
| ρ [ . . . . . . [ ] πτω ? [ ] ? [ ] ? [ [ | ||
| δὲ κατὰ Ἡρακλείδην ἔχει τὸ ὄσσεσθαι . τὰ γὰρ εἰς πτω , φησί , βαρύτονα οἱ Αἰολεῖς εἰς δύο σσ |
| εἰς η ἀρῆς . . . . ἀρεστός : ἀρῶ ἀρέσω ἤρεκα ἤρεσμαι ἤρεσαι ἤρεσται ἀρεστός . . . . | ||
| , εὔνοιαν εὔχονται καὶ χάριν , ἐγὼ δὲ φοβοῦμαι μὴ ἀρέσω τῷ δικαστῇ . ” Τοιαῦτα ὀδυρομένη τὴν ἡμέραν ὅλην |
| ] μοῖραν [ ] ! ν προς [ ] ! λεγο [ ] εν [ ] μεν . . . | ||
| πολλ [ ! υκο [ ξυν [ μαρτ ? [ λεγο ? ! [ [ ] ´ ? [ . |
| τῆς ἑαυτῆς πόλεως ἀποδώσει καὶ δευτέραν ἀμοιβὴν ἔρωτα τοῖς σοῖς υἱέσι παιδείας ἐνθεῖσα καὶ μουσικῆς . Ἐπειδὴ ταῖς ὑποσχέσεσι ταῖς | ||
| ς τὴν δοτικὴν τῶν πληθυντικῶν ποιεῖ : ἔτι σημειῶδες τὸ υἱέσι παρ ' Ἀττικοῖς καὶ δρομέσι παρὰ Καλλιμάχῳ . . |
| ἄγχομαι , [ φλυαρῶ , περιβάλλομαι , ] κατατυγχάνω , προσλαλῶ , συνεπερείδομαι , συλλαλῶ , κατατυγχάνω , καταμέμφομαι , | ||
| ἔρχομαι , προσέρχομαι δὲ Ἀπολλωνίῳ , πρὸς Τρύφωνα λαλῶ καὶ προσλαλῶ Τρύφωνι , καὶ ἔστι μέν που καταφέρω οἶνον , |
| δὲ ὢν ἔτι γερόντων ἐδόκει σωφρονέστερος εἶναι καὶ πολλοὶ τοῖς υἱέσιν ἐπιτιμῶντες εἰς τὸν σὸν ἐκέλευον βλέπειν , ὡς οὕτως | ||
| . . πείσει ] πείσῃ . τοῖς . . . υἱέσιν ] οὗτοι γὰρ πάνυ ἄφρονες ἧσαν . ⌈ οὗτοί |
| φωνῆς . ] Στύρακα λειώσας μετὰ ὕδατος ποίει καταπότια ἴσα ἐρεβίνθοις καὶ δίδου τρίτον καὶ εὐθέως λαλήσει . [ Αὐξητικὰ | ||
| , ὥσπερ οὖν Ἀριστοτέλης λέγει , ἔν γε μὴν τοῖς ἐρεβίνθοις τὸ τῶν καμπῶν , ἐν δὲ τῷ ὀρόβῳ φαλάγγια |
| ἐπισύνθεσιν ζῳδίου ἀναφορᾶς ἢ καὶ περιόδου ἀστέρος , χρῆσθαι τοῖς προκειμένοις παραγγέλμασι : εἶτ ' οὖν διὰ τὸ συνθέτους χρόνους | ||
| . Ἔστιν δὲ καὶ οὕτως φάναι . ἐδείξαμεν ἐν τοῖς προκειμένοις ὡς οὐδὲν μέρος λόγου γίνεται ἀκατάλληλον ἐν ᾧ μὴ |
| οὐδὲ οἱ μέχρι μόνου τοῦ διὰ πασῶν προελθόντες συγκαταριθμοῦσι τοῖς τόνοις τὸν τῷ ἐξαρχῆς διὰ πασῶν . ταὐτὸν γὰρ φανήσονται | ||
| , καὶ σύμπαντα πληροῖ τὴν ἑξάδα τοῦ τελείου συστήματος τοῖς τόνοις ἐξισουμένην , ἐν μὲν τῷ περὶ ἀνθρώπου λόγῳ τὸ |
| γὰρ ἔνερθεν γῆς ὀλέσας ψυχὴν κείσομαι ὥστε λίθος ἄφθογγος , λείψω δ ' ἐρατὸν φάος ἠελίοιο : ἔμπης δ ' | ||
| μὴ θανοῦμαί γ ' : εἰ δὲ μή , οὐ λείψω ποτέ . ὡς τοῦτ ' ἄραρε κοὐ μενῶ πόσιν |
| ἀστοὺς ἐκάλουν . κτλ . ἀθρόους : καὶ ἄθρους λέγουσι δισυλλάβως . αἱμορρυγχία : Δώριόν ἐστι τοὔνομα , πλὴν καὶ | ||
| βίου . ὁ μέντοι ποιητὴς τῷ μετὰ τοῦ ν ἀεὶ δισυλλάβως [ ] ἐχρήσατο . ξῆναι ὁ ἀόριστος ἀπὸ τοῦ |
| ἐν πιθάκναις . . . μνημονεύει αὐτοῦ καὶ Ἀρχίλοχος ἐν Ἐλεγείοις ὡς ποτηρίου οὕτως : ἀλλ ' ἄγε σὺν κώθωνι | ||
| καὶ ἐρωτικώτατον τὸν Ἴωνα : καὶ αὐτὸς δὲ ἐν τοῖς Ἐλεγείοις ἐρᾶν μὲν ὁμολογεῖ Χρυσίλλης τῆς Κορινθίας , Τελέου δὲ |
| καὶ ἐπὶ τοῦ λέλειφα , τέτερφα , γέγραφα , καὶ κέκλοφα , καὶ ἁπλῶς εἰπεῖν οὐδεμία ἐστὶ διαφορὰ ἐν τοῖς | ||
| οἱ Ἀττικοὶ παραλόγως τὸ ε εἰς ο τρέπουσιν , ὡς κέκλοφα λέλοχα πέπομφα ἤνοχα : διὰ τοῦτο ἔφην παραλόγως , |
| . τύπετον τυπέτων Πληθ . τύπετε τυπέτωϲαν Προϲτακτικὰ παθητικὰ χρόνου ἐνεϲτῶτοϲ καὶ παρατατικοῦ Ἑν . τύπτου τυπτέϲθω Δυ . τύπτεϲθον | ||
| ἐνεργητικὸν ἁπλοῦν ϲυζυγίαϲ πρώτηϲ τῶν βαρυτόνων ῥημάτων ἐγκλίϲεωϲ ὁριϲτικῆϲ χρόνου ἐνεϲτῶτοϲ τῶν τριῶν προϲώπων τε καὶ ἀριθμῶν Ἑν . τύπτω |
| ὅπερ ἔδει δεῖξαι . τὰ δὲ πτωτικὰ αὐτοῦ ὁμοίως τοῖς προγεγραμμένοις , ὧν ἐστιν ἀναστρόφιον . ιαʹ . Τρίγωνον τὸ | ||
| νάρδος καὶ τὸ σέλινον , εἶτα τοῦ ἀφεψήματος μίγνυται τοῖς προγεγραμμένοις κύαθοι β . Ἀντίδοτος πρὸς πυορροοῦντας : ἀμυγδάλων πικρῶν |
| ῥῆμα βαρύτονον καὶ περισπώμενον , ὡς αἵρω καὶ ἀρῶ , σίνω καὶ σινῶ : Ἥτ ' ἄνδρας μέγα σίνεται , | ||
| βαρύνεται , εἰ μὴ προκατάρχοιτο ὄνομα : κρίνω πίνω κλίνω σίνω . τὸ δὲ ῥινῶ παρὰ τὴν ῥίνην . τούτοις |
| , καὶ τροπῇ τοῦ λ εἰς ρ κρῶ , ὅθεν κράζω παράγωγον . τὸ δὲ κλῶ , τὸ φωνῶ , | ||
| οὖν λάξω μέλλων . ὄνομα λαχμὸς , ὡς παρὰ τὸ κράζω κράξω κραγμός : τὸ δὲ γ εἰς χ μεταπεσόντος |
| τὸ ο . Τὸ τυπτοίμην χρόνου μέν ἐστιν ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ παθητικοῦ : γίνεται δὲ ἀπὸ τοῦ ὁριστικοῦ παθητικοῦ ἐνεστῶτος | ||
| . πάλιν γὰρ τὸ γράφειν , μεταληφθὲν ἐξ ἐνεστῶτος καὶ παρατατικοῦ κατὰ τὴν αὐτὴν φωνήν , ἐν τῇ προκειμένῃ συντάξει |
| οὔτε ἡ γενικὴ τῶν δυϊκῶν οὔτε ἡ γενικὴ τῶν πληθυντικῶν συναιροῦνται , οἷον Πηλέοιν Πηλέων . Ὦ Πηλέε ὦ Πηλῆ | ||
| ποίαν αἰτίαν τὰ εἰς ις διὰ τοῦ εος κλινόμενα οὐ συναιροῦνται κατὰ τὴν γενικὴν καὶ γίνον - ται εἰς ους |
| , οὐδὲ τὸν ἴδιον τόνον ἔχει , ἀναμένει δὲ τὸν πτωτικὸν τόνον , ὅς ἐστιν ἀπὸ γενικῆς πληθυντικῆς . καὶ | ||
| τὸν ὅρον τοῦ ὀνόματος . Ὄνομα τοίνυν ἐστὶ μέρος λόγου πτωτικὸν ἑκάστου τῶν ὑποκειμένων σωμάτων ἢ πραγμάτων κοινὴν ἢ ἰδίαν |
| ἀττικήν : αὕτη γὰρ τὰ παθητικὰ ἐνεργητικῶς λέγει καὶ τὰ ἐνεργητικὰ παθητικῶς . ἄλλως . ὁ Ἑρμῆς ἐστάλη παρὰ τοῦ | ||
| ο μικρόν , πάντως ἂν ἀπ ' ἐκείνων τὰ εὐκτικὰ ἐνεργητικὰ ἐκανόνισεν : ἐπεὶ δὲ οὐκ ἔστιν ἐν τοῖς ὁριστικοῖς |
| ἀληθεῖ . λακάζειν δὲ λέγεται τὸ ἠχεῖν , ἀπὸ τοῦ λήκω ῥήματος κατὰ τροπὴν τοῦ η εἰς α καὶ κατὰ | ||
| ἀληθεῖ . λακάζειν δὲ λέγεται τὸ ἠχεῖν , ἀπὸ τοῦ λήκω ῥήματος κατὰ τροπὴν τοῦ η εἰς α καὶ κατὰ |
| : παλαίω : παρὰ τὸ πάλλω , τὸ σείω , παλαίω . . , : παραβλώψ : παρὰ τὸν βλέψω | ||
| ὡς τὸ κυριεύω σοῦ , καὶ δοτική , ὡς τὸ παλαίω σοί , καὶ αἰτιατική , ὡς τὸ τιμῶ σέ |
| ΒΤ , ΔΨ ἄρα στερεῶν παραλληλεπιπέδων ἀντιπεπόνθασιν αἱ βάσεις τοῖς ὕψεσιν [ ὧν δὲ στερεῶν παραλληλεπιπέδων τὰ ὕψη πρὸς ὀρθάς | ||
| ΑΒ πρὸς τὴν ΒΓ , καὶ ἀντιπεπονθέναι τὰς βάσεις τοῖς ὕψεσιν : καὶ τὸ γινόμενον ἄρα ὑπὸ τοῦ πολυγώνου στερεὸν |
| τῷ εἰρημένῳ ἐλλελειπὸς ἀσύστατον ποιεῖ τὸ πρόβλημα : τοῖς δὲ ἀσυστάτοις ἑνὸς μόνου . εἰρήσεται δὲ καὶ κατ ' εἶδος | ||
| τῷ προδεδωκέναι τὸν Κερσοβλέπτην κρινόμενον , διόπερ καὶ ἐν τοῖς ἀσυστάτοις αὐτὸ τετάχαμεν ὡς κατὰ τὸ τεκμήριον δῆλον . ἡ |
| ἀνένευε καὶ ἔσχεθεν ἱέμενόν περ . τοῖς δ ' αὖτις μετέειφ ' ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο : “ ὢ πόποι , | ||
| , ἐπεὶ τὰ χερείονα νικᾷ . ” τοῖσι δὲ καὶ μετέειφ ' ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο : “ δαιμόνιοι , μαίνεσθε |
| ἀπὸ τῶν παθητικῶν ἀορίστων , οἱ δὲ μέσοι ἀπὸ τῶν ἐνεργητικῶν μελλόντων . Πᾶς παθητικὸς ἀόριστος κατὰ τὸ τρίτον πρόσωπον | ||
| μόνη ἐστὶν τῶν παθητικῶν ἡ σύνταξις : τῶν γε μὴν ἐνεργητικῶν ἐστιν καὶ γενική , οὐ συνούσης τῆς ὑπό προθέσεως |
| ὡς ] ? ἦλθον [ πρὸς Ὀλυμπιάδα ] [ καὶ ἔστην αὐτῆς ἐγγύς ] ? , ἀπο ? [ . | ||
| συντάξει ἐστὶ παθητικός : ὡς γὰρ ἐστάθην ὑπὸ σοῦ οὕτως ἔστην ὑπὸ σοῦ . Ἑνικά . Ἐθηκάμην , ἐθήκω , |
| κατὰ διάλεκτον , ἐπειδὴ οἱ Αἰολεῖς ταῖς εἰς ω ληγούσαις δοτικαῖς οὐ προσγράφουσι τὸ ι , τῶ Ὁμήρω γάρ φασι | ||
| ἐνεστώτων καὶ μελλόντων τὰ τρίτα πρόσωπα τῶν πληθυντικῶν ὁμοφωνεῖ ταῖς δοτικαῖς πληθυντικαῖς τῶν ἰδίων μετοχῶν : τὸ δὲ φασί μόνον |
| ἰδίων εἴδους ἑκάστου διδάσκοντες . οὕτω δὲ καὶ ἐν τοῖς ἀναλυτικοῖς ὁ περὶ τοῦ συλλογισμοῦ λόγος προτάττεται τοῦ τε ἀποδεικτικοῦ | ||
| ἐν τούτοις λέγει περὶ ἀποδείξεως ἀλλ ' ἐν τοῖς Ὑστέροις ἀναλυτικοῖς : ἐν γὰρ τούτοις περὶ συλλογισμοῦ ἁπλῶς λέγει τὰ |
| τὰ ὑποτακτικὰ κλίνουσιν , ἐὰν βοῶ βοᾷς βοᾷ , ἐὰν χρυσῶ χρυσοῖς χρυσοῖ . ἐὰν τύπτῃ : ἀπὸ τοῦ ἰδίου | ||
| λέγω ἐὰν λέγωμαι , ἐὰν βοῶ ἐὰν βοῶμαι , ἐὰν χρυσῶ ἐὰν χρυσῶμαι : [ ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς ἐνεργητικοῖς |
| λαβεῖν , ὡς τὸ γεγράφηκα τεθέληκα μεμέληκα , κἂν οἱ ἐνεστῶτες αὐτῶν οὐχ εὑρίσκωνται . Φυλακτέον δὲ καὶ τοῦτο , | ||
| αὐτὴν καὶ ἐνταῦθα ἐπίλυσιν : οἱ γὰρ ἐν τοῖς εὐκτικοῖς ἐνεστῶτες καὶ παρεληλυθότες σχῆμα μὲν ἐνεστώτων καὶ παρεληλυθότων ἔχουσι , |
| ' οὐδὲν οἴεσθε προσήκειν τοῖς ἰατροῖς τοὺς φαρμακέας οὐδὲ τοῖς ῥήτορσι τοὺς συκοφάντας , οὐδὲ ἄλλῃ τέχνῃ τοὺς ἃ μὴ | ||
| καὶ Ὀλυμπιάδος καὶ πολλὰ χρήματα διαδοὺς τοῖς ὑπὲρ αὐτοῦ δημηγοροῦσι ῥήτορσι διέδρα καὶ κατῆρεν εἰς Ταίναρον πρὸς τοὺς μισθοφόρους . |
| ἐντελείᾳ τῷ ε ψιλῷ παραλήγεται : οἷον , νοέω : ποιέω : φορέω : τὰ τῆς δευτέρας τὸ α : | ||
| περισπώμενα ἀπὸ τῶν ἐντελεστέρων συναιρούμενα διαφόρως ποιεῖ τὴν παραλήγουσαν , ποιέω ποιέομαι ποιοῦμαι , βοάω βοάομαι βοῶμαι , χρυσόω χρυσόομαι |
| ' ἦν ὥσπερ μελέται τῆσδε τῆς οἰκήσεως ἐν ἄλλοις φαυλοτέροις πλάσμασι . τρίτῳ δὲ , ὡς οἱ ποιηταὶ καλοῦσι , | ||
| ὅλως εἶναι , λέγεσθαι δ ' αὐτὸ μόνον πρὸς ἀνθρώπων πλάσμασι μυθικοῖς ἐπισκιασάντων τὴν ἀλήθειαν : δεύτερον δ ' ὅτι |