| νῦν ἀκουσώμεθα ὡς διὰ βραχυτάτου λόγου μεγίστων ἔργων ἀρχὰς ἡμῖν ἐνδιδόντος τοῦ ἔπους . εἴργου , γάρ φησι , βρωμάτων | ||
| τὸ εὐπαθέστατον μόριον πρῶτον ἢ τὸ ἐγγύτερον τοῦ τὴν κίνησιν ἐνδιδόντος : τὸ δὲ ταῦτα λέγειν οὐ σφόδρα ἀληθές : |
| τὴν Ἀνθίαν μάντεις καὶ ἱερέας , ὡς εὑρήσοντας λύσιν τοῦ δεινοῦ . Οἱ δὲ ἐλθόντες ἔθυόν τε ἱερεῖα καὶ ποικίλα | ||
| ἐπίβαλλε , εἶτα συντάραττε ἐπιπολύ : οὐ γὰρ μὴ τοῦ δεινοῦ περιγενόμενον διοίσει καὶ περισώσει τοῦ κινδύνου τὸν πλημμεληθέντα . |
| ἀποθανοῦσι τὴν μὲν ὀργὴν μεθιᾶσιν , οὐκ ἐμποδὼν ἔτι τοῦ λυποῦντος ὄντος , ἐς δὲ τὴν ἀρετὴν αὐτῶν μετ ' | ||
| μετὰ μικρὸν δὲ μαθὼν λωφῆσαν ἤδη τὸ πάθος καὶ τοῦ λυποῦντος καθαρεύειν τὴν Πόλιν χειμῶνος ἀρχομένου ἤδη ἀφικνεῖται ἐς τὸ |
| ἑαυτοῖς ἐπιβουλεύειν , οὐδεὶς ἂν οὔτε ἐμοῦ κατηγόρησεν ὡς ἔκθεσμα δρῶντος , οὔθ ' ὑμᾶς ὡς ἀνίατα πάσχοντας ᾠκτίζετο . | ||
| τε καὶ χωλεύουσα καὶ δύσκολος , οὐ διὰ τὴν τοῦ δρῶντος αἰτίαν , διὰ δὲ τὴν τῆς ὕλης ταραχήν τε |
| , ἀπειπεῖν ποιήσας τὸν ἵππον πραυνεῖν , τἀναντία γιγνώσκει τοῦ γιγνομένου . ἐν γὰρ τοῖς τοιούτοις ὁ θυμοειδὴς καὶ ἄγειν | ||
| καθ ' αὑτὴν ἐπιθυμοῦσι τὴν ψυχὴν ἔχειν , τούτου δὲ γιγνομένου εἰ φοβοῖντο καὶ ἀγανακτοῖεν , οὐ πολλὴ ἂν ἀλογία |
| διπλασιασθεῖσα γὰρ ξηρότης ὑπό τε τῆς κράσεως τῆς φυσικῆς τοῦ κάμνοντος καὶ τῆς τοῦ πυρετοῦ δυσκρασίας , καταβάλλει τὴν δύναμιν | ||
| ἔλθοι : δεῖ δὲ πρὸ παντὸς τὴν δύναμιν ἐφορᾶν τοῦ κάμνοντος , εἰ οἵα τέ ἐστιν ὑπενεγκεῖν τὸν τῆς θεραπείας |
| , λιλαίετο [ ] δ ' ἐγγὺς [ ] ἀκούειν φθεγγομένου , καὶ ἔμελλεν ἀκούεμεν ? [ ] : ἦλθε | ||
| ἐγενέσθην πλήθους τοῦ πρὸ τοῦ δικαστηρίου τί τῶν ἁπάντων οὐ φθεγγομένου καινὰς ἐπὶ ταῖς εἰωθυίαις δεήσεσιν εὑρίσκοντος . καὶ ὁ |
| ἦν αὐτῷ τὸ κωλῦσαι τὸ ἐγχείρημα , ἐπικαλεῖται τοὺς θεοὺς παρακλητικοῖς λόγοις εἰς τὸ κωλῦσαι αὐτήν . καὶ Ἥλιον μὲν | ||
| τούτου δὴ τοῦ κτήματος εἰδὼς χάριν εἰδείη καὶ τοῖς σοῖς παρακλητικοῖς , ὧν μέγα μέρος λόγοι τε οὓς ἔγραφες ἥ |
| σικύου σπέρματος ὅσον κοχλιάριον θαυμαστῶς ποιεῖ . Τοῦ δὲ συμπτώματος ἐπιμένοντος καὶ μηδενὸς κρατουμένου τῶν σιτίων , σικύα προσκολλάσθω κατὰ | ||
| χαλεπώτερον ἐπεξιόντος , ἢ τοῦ τὴν χείρονα ἀπενεγκαμένου τῇ ἀδίκῳ ἐπιμένοντος γνώμῃ . εἶναι δὲ καὶ τούτοις τεταγμένον ἀργύριον παρὰ |
| παθήματι , τὸ μίασμα ὡς εἰς αὐτὸν περιεληλυθός , τοῦ παθόντος προστρεπομένου τὴν πάθην , ὁ βουλόμενος ἐπεξελθὼν τούτῳ δίκην | ||
| ἄκοντ ' ἀπεκτονότα , ἔκδοτον λαβών , εἰς τὴν τοῦ παθόντος βίᾳ πατρίδα . ἆρ ' οὐ πάντα συγχεῖς τἀνθρώπινα |
| ἡ κοινὴ δοκιμαζέσθω τραυματικὴ ἀγωγὴ ἡ μικρῷ πρόσθεν εἰρημένη : τετρωμένου δὲ τοῦ μυός , ἔτι δὲ καὶ τεθλασμένου , | ||
| μὴ βρέχειν ἀδύνατόν ἐϲτιν , μελλόντων αὐτῶν λούεϲθαι κατὰ τοῦ τετρωμένου μέρουϲ ἐπιθεὶϲ τῶν ἐμπλάϲτρων τι φαρμάκων ἔξωθεν αὐτοῦ πάλιν |
| Διάνοιαν ἐνταῦθα λέγει τοῦ φεύγοντος : τοῦ γὰρ κατηγόρου προβολῇ χρωμένου , ἥ τις ἔχει φάσιν ψιλὴν τοῦ ἀδικήματος , | ||
| ἡδὺ ἐν παντὶ βίῳ , ἥτις ἐστὶ φιλία , ἄλλως χρωμένου τοῦ φίλου φίλῳ κατὰ τὸ ἡδὺ καὶ κατὰ τὸν |
| ἐπὶ τοῦ κατευγμένου καὶ οἷον κατ ' εὐχὴν ἀποδιδομένου καὶ ἀξίου εὐχῆς . εὐοδεῖν εὑρίσκω παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς . Θεόπομπος | ||
| λέγειν . ἀλλ ' οὖν τό γε τῆς παροιμίας ἐξ ἀξίου τοῦ ξύλου καὶ πάσχειν ὑπῆρχεν , εἴ τῳ συμβαίνοι |
| τητᾷ τὸ δεύτερον , ὡς βοᾷ ] . τούτου δὲ συμβαίνοντος πάρεισιν ἡ προσήκουσα ὥρα τοῦ ἔργου , καὶ τὸ | ||
| . Ἐν ἐκείνοις τοῖς προβλήμασιν , ἐν οἷς ἀτόπου τινὸς συμβαίνοντος εἰσηγούμεθά τι , ἁρμόσει τὸ ἐξ εὐχῆς θεώρημα , |
| κινήσεως κατὰ μὲν τὸ ὑποκείμενόν ἐστι μία ἡ ἐνέργεια τοῦ κινοῦντος καὶ τοῦ κινουμένου , ἀλλ ' ἀπὸ μὲν τοῦ | ||
| κτλ . Ἀριστοτέλης δὲ καὶ Εὔδημός φασι τὸ ἐγγυτέρω τοῦ κινοῦντος τάχιστα κινεῖσθαι . . . . , : τὸν |
| ἕστηκε . διὸ οὐκ ἄνευ μὲν τοῦ ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ παθήματος , οὐ μὴν τοῦτο ἡ αἴσθησις : ὅθεν καὶ | ||
| ἔχει . ὧδ ' οὖν κατὰ παντὸς αἰσθητοῦ καὶ ἀναισθήτου παθήματος τὰς αἰτίας λαμβάνωμεν , ἀναμιμνῃσκόμενοι τὸ τῆς εὐκινήτου τε |
| καταληφθέντος , ἐφ ' ὃν ἡ κάθετος πίπτει ἀπὸ τοῦ ὁρωμένου , οὐκέτι ὁρᾶται τὸ ὁρώμενον . Καὶ ἐν τοῖς | ||
| ἔξω βλέπειν , ἤδη ἔχουσα παρ ' ἑαυτῆς εἶδος τοῦ ὁρωμένου τούτῳ τῷ ἐκεῖ εἰσελθεῖν τὸν τύπον βλέπουσα . Τὸ |
| ' ἔσεσθαι , πρὸς θεῶν , βεβαμμένου [ ] , τρέμοντος ; ἀστείαν . ἐγὼ μὲν ἡδέως ἴδοιμ ' ἄν | ||
| , ὁπόσος ἀπ ' αὐτοῦ στάζει , βραχίονός τε ξυνεῖναι τρέμοντος , ὁ δὲ ἐρᾷ τοῦ ἄθλου . δηλοῖ δὲ |
| ἐν Πύλῳ στρατηγούς . ὅτι συνεχῶς μέμνηται τοῦ ἐν Πύλῳ κατορθώματος . ΓΘ ἄλλως : ὑφαρπάσας , διὰ τὴν νίκην | ||
| Νικίου τὸν νόμον ἀναφύεται στοχαστικὴ ζήτησις , πότερα φθόνῳ τοῦ κατορθώματος οὐκ ἤνοιξεν , τῇ ἀληθείᾳ δὲ δέει τοῦ νόμου |
| κινήσεως οὔσης ἐπὶ τῷ ἀπώσασθαι τὰ λιγνυώδη καὶ περιττὰ τοῦ ζωτικοῦ τούτου πνεύματος , ταύτας δεῖ σε ἱκανῶς ἐπισκεπτόμενον ἐξευρίσκειν | ||
| τῆς τῶν χυμῶν ἀναθυμιάσεως , οὕτω τὸ ψυχικὸν ἐκ τοῦ ζωτικοῦ κατεργασθὲν ἐπὶ πλέον ἔχει τὴν γέννησιν : ἐχρῆν γὰρ |
| , οὐδὲν διαφέρει , ἤγουν οὐ συμβάλλεται εἰς λύσιν τοῦ σοφίσματος : παρὰ γὰρ τὴν συλλογιστικὴν μέθοδόν ἐστι τὸ ἐπιχειρεῖν | ||
| λέγειν ναί : δοῦλος , καὶ ἔπαυσας τὴν ἀγωγὴν τοῦ σοφίσματος . ἀλλὰ κἂν εἴπῃ ἆρ ' ἀγαθόν ἐστι τὰ |
| εἰσῆγεν ὁ Φράστωρ εἰς τοὺς φράτερας τὸν παῖδα ἐν τῇ ἀσθενείᾳ ὢν τὸν ἐκ τῆς θυγατρὸς τῆς Νεαίρας , καὶ | ||
| ἐν τῇ τῆς χώρας φύσει τῇ τῶν σπερμάτων ἰσχυῒ καὶ ἀσθενείᾳ καὶ ἐν τῇ τοῦ ἀέρος κράσει , δι ' |
| λοιπὰς ὁρμάς τε καὶ διαθέσεις , ὅσαι τυγχάνουσιν οὖσαι τοῦ χαλεποῦ τε καὶ θορυβώδους γένους , ἐκ τῆς τοῦ ἀνδρὸς | ||
| σφύραις ἐπὶ τοῖς ἄκμοσιν ἐστηρικότες τῆς δεινῆς ταλαιπωρίας καὶ τοῦ χαλεποῦ κόπου οὐδαμῶς παύονται . Μετὰ δὲ τούτους τοὺς Χάλυβας |
| θεοῦ τῶν λόγων προϊσταμένου , ἐργάσασθαι καὶ ἀρκτέον ἤδη τοῦ ἔργου , τὸν σκοπὸν τοῦ βιβλίου πρὸ πάντων τάξαντας . | ||
| πρόσω βεβιωκὼς ἑβδομήκοντα ἐτῶν , ὅμως ἠπείγετο μετασχεῖν Λυκόρτᾳ τοῦ ἔργου : ἱππέας δὲ καὶ πελταστὰς ἦγεν ὅσον ἑξήκοντα . |
| ἐπὶ μᾶλλον προϲίζοντα : ἀφωνίη . πνὶξ ἡ τοῦδε τοῦ εἴδεοϲ τῆϲ πρόϲθεν πολλόν τι κραταιοτέρη , ἐν θώρηκι ἐόντοϲ | ||
| κατακορήϲ , ὡϲ κρόκον , ἢ λέκιθον φάναι τοῦ αὐτοῦ εἴδεοϲ . δευτέρη δὲ μελαντέρηϲ χροιῆϲ , πραϲίζουϲα , ἰϲατώδηϲ |
| νίτρου ἀφρὸς , ὠὰ ἑπτά : κοτύλαι δὲ ὀκτὼ τοῦ κλύσματος , τουτέων αἱ τρεῖς πτισάνης χυλοῦ : κλυζέτω δὲ | ||
| καὶ ἐποχὴ καὶ προθυμία τεινεσμώδης καὶ οὐκ εὐμαρὴς ἡ τοῦ κλύσματος παράθεσις , κἂν ἐνθῇ τις τὸν δάκτυλον εἰς τὴν |
| τύχῃ εἶναι ἐν Παρθένῳ ἢ τὸν ὡροσκόπον μηδενὸς τῶν ἀγαθοποιῶν ὁρῶντος , φαῦλον τὸ σχῆμα καὶ ὀλιγοχρονίους ποιεῖ . λέγεται | ||
| ἐνέργειαν σινωθήσεται ἢ καὶ λευκώματα ἕξει , τοῦ δὲ Διὸς ὁρῶντος τὸν τόπον περὶ τὸν ἕνα ὀφθαλμὸν τὸ σίνος ἔσται |
| † νέαι τλήμονες εὐνὰν αἰχμάλωτον † ἀνδρὸς εὐτυχοῦντος , ὡς δυσμενοῦς ὑπερτέρου , ἐλπίς ἐστι νύκτερον τέλος μολεῖν , παγκλαύτων | ||
| ἀναλογίζεται ἤδη καὶ σκοπεῖ , ὡς οὐ τῷ φόνῳ τοῦ δυσμενοῦς τὸν οἰκεῖον ἀπείληφε ζῶντα . ταῦτα μὲν εἰκόνος χωρὶς |
| πρὸς τὸ κατὰ φύσιν ἐπειγομένων , ὀξεῖαν μὲν τὴν τοῦ νοσήματος κίνησιν εἶναι νομίζομεν , ἐρρωμένην δ ' αὖ γε | ||
| ἅπαξ λουσάμενοι , ὁ δὲ συγγραφεύς , ἐντείναντος αὐτῷ τοῦ νοσήματος , διεφθείρετο , μήτε Προαιρέσιον μήτε τὰς Ἀθήνας ἰδών |
| πικρὸν ἀπολιπεῖν οἰκείους . ἐφερόμην οὖν σὺν ὀδυρμοῖς τε καὶ ὀδύνῃ , πυκνὰ ἐπιστρεφόμενος πόθῳ τῆς τῶν τειχῶν ὄψεως . | ||
| οὔσης , τούτῳ τε καὶ τοῖς τοιούτοις χρηστέον : σὺν ὀδύνῃ δὲ μείζονι τοῦ μορίου ῥευματισθέντος , μηδὲ οὕτως μὲν |
| αὐτὴν ἐν κυνηγεσίῳ ἐνεβριμήσατο - καὶ οὕτως ἐκεῖνος ἐπαύθη τοῦ ἐγχειρήματος τινὲς δὲ γράφουσιν ὀβρίμους παρὰ τὸ ὄβριμον καὶ βαρύ | ||
| εἰς αὐτὸν ἐβούλετο , γνοὺς ὁ Πηλεὺς ἀπεῖρξεν ἐκείνην τοῦ ἐγχειρήματος . ἡ δὲ ὀργισθεῖσα τὴν μετὰ τοῦ Πηλέως συμβίωσιν |
| ; οὕτως καὶ ἐπτοήθης ; καὶ ἀπεκρίθην Περὶ τούτου τοῦ φοβεροῦ καὶ περὶ τῆς προσόψεως τῆς δεινῆς . καὶ εἶπεν | ||
| ἄνθρωπος τελευτήσειν , καὶ μεστὸν λόγου τοῖς νομοθέταις εὖ μάλα φοβεροῦ καὶ δυσχεροῦς . Πῇ ; Ζητῶν εἶναι κύριος ἁπάντων |
| κατὰ φύσιν αὖθις τρέπονται . Γυμνάσια δὲ μέχρι μὲν τοῦ μετρίου μεγάλους καὶ σφοδροὺς καὶ ταχεῖς καὶ πυκνοὺς ἐργάζονται . | ||
| , οὐδ ' ἂν εἷς οἶνόν ποτε προσίετο πλείω τοῦ μετρίου . νυνὶ δὲ τὴν τιμωρίαν οὐ προσδοκῶντες τῆς μέθης |
| ἀφήσοντα : ἀφιέναι δὲ οὐ χρή , μὴ τύχῃ τοῦ πεπτωκότος . ὅταν δὲ ἴδῃ τοῦτο , καταλιπὼν ὃν ἂν | ||
| ἀγωνισάμενος ὑπὸ τῶν περὶ τὸν Ἀλκιβιάδην ἀνῃρέθη . τούτου δὲ πεπτωκότος οἵ τε Πελοποννήσιοι καὶ πάντες οἱ σύμμαχοι συνέδραμον καὶ |
| χειρὶ ἐπελθόντος ἀπεμάχετο ἐπὶ μακρὸν δόξαν ἐμποιῶν ὡς ὑπὲρ τοῦ ἀληθινοῦ προκινδυνεύοι . πολλῶν δὲ τραυματιῶν γενομένων οἱ μὲν ἀμφὶ | ||
| ἐν καρδίᾳ μου ἡδώμην περὶ τοῦ θανάτου Ἰωσήφ , ἀνδρὸς ἀληθινοῦ καὶ ἀγαθοῦ , καὶ ἔχαιρον ἐπὶ τῇ πράσει Ἰωσήφ |
| ἐνενήκοντα καὶ πέντε ζήσειν αὐτὸν ἔτη ἀπὸ τῆς πρώτης τοῦ Πείσωνος συλλαβῆς . ἀλλ ' οὐδὲν ἧττον ἀπέθανεν ὁ ἰδὼν | ||
| Καίσαρι , παῖδα αὐτῷ γεγραμμένον εἶναι . ἐπεὶ δὲ καὶ Πείσωνος τὸ σῶμα φέροντος ἐς τὴν ἀγορὰν πλῆθός τε ἄπειρον |
| ἐπὶ δὴ τούτοις πολλάκις ἤκουσαν οἱ θεοὶ τὸ ὦ θεοὶ βοῶντος . Τὴν Τύχην δὲ αὖθις ἐπῃνέσαμεν Καρτέριόν τε καὶ | ||
| εἶναί ποτε , καὶ ταῦτα τοῦ Ἀριστοτέλους ἐν τοῖς ἑξῆς βοῶντος ὡς ταῖς μερικαῖς τὴν αὐτὴν ἔχουσι δύναμιν , τῶν |
| τοῦτο γὰρ αὐτῆς μάλιστα ἴδιον ὑπάρχει : καὶ τούτου μὴ προσόντος αὐτῇ , ὅσῳ ἂν μᾶλλον σαφὴς καὶ σύντομος ᾖ | ||
| καὶ τοῦ ἀφωτίστου πρὸς ἡμᾶς γεγονότος , ἢ ἀπόσβεσις τοῦ προσόντος αὐτῇ φωτός . τοῦτο δ ' ὅπερ ἄν τις |
| παντός , οὗ ἀποφαίνεται ἡ διάνοια , ἢ κατάφησιν ἢ ἀπόφησιν περὶ αὐτοῦ : πᾶν μὲν γὰρ ὃ ὡς ἀποφαινομένη | ||
| καὶ γνῶσιν καλεῖ Δημοσθένης . καὶ ἀντίφῃς Πλάτων , καὶ ἀπόφησιν Ὅμηρος , καὶ ἀποφήνασθαι γνώμην οἱ ῥήτορες . κεφαλῇ |
| αὐτὸς ἂν μετ ' ἐμοῦ χάριν ὀφείλοις . ἐμοῦ τοίνυν ἀποδιδόντος τῷ λέγειν ἀπόδος καὶ σὺ τοῖς ἔργοις . Οἱ | ||
| συνάγομεν , τῷ πληγέντι μορίῳ τοῦ ἡγεμονικοῦ τὴν αἴσθησιν ὀξέως ἀποδιδόντος , καὶ παρεγκόπτομεν ἔσθ ' ὅτε τὸ πνεῦμα : |
| ἀμφοτέραις γεγονυῖα , ὥσθ ' ἅπαντας αὐτοὺς ἀκούειν εἴτε τοῦ κατέχοντος τὸ τέμενος ἥρωος εἴτε τοῦ καλουμένου Φαύνου . τούτῳ | ||
| νυκτὶ ὕστερον , ὤφθη τοιάδε , ἔμεινα δὲ καὶ πλείους κατέχοντος τοῦ θεοῦ . Τελεσφόρος ἦν ὀρεωκόμος : οὗτος ἐδόκει |
| οὖν διὰ τὴν τῆς χολῆς ἀπουσίαν ἡ χρεία τοῦδε τοῦ βοηθήματος , μονοειδὲς αὐτὸ τὸ κατάλληλον : ἀλλ ' ἐπειδὴ | ||
| μὴ * * * μέχρι ἐδάφους ἐγγισάτω ἀλλά τινος ὑπὸ βοηθήματος κατὰ μικρὸν καταβαινέτω . καὶ οὕτως ἡ τάσις καὶ |
| τυράννου γυνή , τῶν δὲ δορυφόρων οἱ μὲν δέει τοῦ κρατοῦντος φεύγοντες ᾤχοντο , οἱ δὲ περιειστήκεσαν ἐρριμμένον τὸν νεανίσκον | ||
| . οὔτε δὲ ἄμεινον οὔτε συμφορώτερον ἄλλο τῆς παρὰ τοῦ κρατοῦντος εὐνοίας , ἣν εἴ τις εὔλογον ἐπιδείκνυσι , μεῖζον |
| Ἀθηνᾶ . * τοσαῦτα . . Ἔπαλτο ] ἀντὶ τοῦ ἀνηγέρθη καὶ ἀνεπήδησεν ὁ Βελλεροφόντης . * ἐνομίσθη : ἐφάνη | ||
| τέλη . Ἀγγέλλων : μηνύων . ἄειρεν : διήγειρεν , ἀνηγέρθη . Οἷον : καθὰ , καθ ' ὅν . |
| τοῦ συνοικοῦντος μὲν Ἕλληνος ἐν τῇ Σικελίᾳ , πολὺ δὲ διεστῶτος πρὸ δὲ αὐτοῦ . . . : ὑπὲρ αὑτοῦ | ||
| εἰς μείουρον τῶν δακτύλων καὶ λελιπασμένων καθιέναι [ καὶ ] διεστῶτος τοῦ στομίου τῆς ὑστέρας , εἰ δὲ μή , |
| τῶν μὲν Θετταλῶν ἐγκαταλελοιπότων , τοῦ δὲ Φωκικοῦ πολέμου μεγάλους ἐπιφέροντος κινδύνους διαποντίους δυνάμεις εἰς Ἀσίαν ἐξέπεμπον καὶ προετέρουν κατὰ | ||
| . Σφηνωθέντος δὲ ἐν τοῖς νεφροῖς λίθου καὶ σφοδροτάτας ὀδύνας ἐπιφέροντος , καὶ πλήθους αἵματος κίνδυνον ἀπειλοῦντος , ἐπὶ τὸ |
| ὀφρύων καὶ ῥινὸς σχήματος χαρακτῆρες τινὲς ἐγκάθηνται τοῦ τῆς ψυχῆς ἰδιώματος : ὀφθαλμοὶ γάρ φησιν ὁ Πολέμων “ ὑγροὶ λάμποντες | ||
| ἕνεκα . Ἔπειτα καὶ ἡ κίνησις κινεῖ : τοῦ γὰρ ἰδιώματος τούτου μεταδοτικὴ ἡ κίνησις , ὡς τοῦ ἱστάνειν ἡ |
| ὑμεῖς , ὥσπερ προσήκει , προθύμως ἀφιῆτε τὰ βέλη , ἁμαρτήσεται μὲν οὐδεὶς ὧν γε μεστὴ ἡ ὁδός , φυλαττόμενοι | ||
| γὰρ ἄν τις πράγματι μὴ πείθηται τῷ εὖ λέγοντι , ἁμαρτήσεται δήπου , ἁμαρτάνων δὲ ζημιωθήσεται . εἰ δὲ φαίη |
| φησὶν ἐκεῖνος ἐν τοῖς περὶ τῶν ὀχουμένων , παντὸς ὑγροῦ καθεστηκότος καὶ μένοντος τὴν ἐπιφάνειαν σφαιρικὴν εἶναι , σφαίρας ταὐτὸ | ||
| καθαρὸν ποιεῖ τὸν λόγον . αὐτίκα τὸ ἐπειδὴ γὰρ οὐ καθεστηκότος χορηγοῦ καὶ τῇ ἐννοίᾳ καὶ τῷ σχήματι περιβεβλημένον ἐὰν |
| ' οὐδένα δὴ τρόπον ἀποστήσεσθαι . τοῦ δὲ πλήθους ὁμοθυμαδὸν ἐπισημαινομένου τὴν γνώμην , οἱ πρεσβευταὶ τῇ συγκλήτῳ ταῦτα ἀπήγγειλαν | ||
| ἀναστὰς ὠρχεῖτο . σφόδρα δὲ αὐτοῦ εὐδοκιμοῦντος καὶ ὑπὸ πάντων ἐπισημαινομένου κάμηλος φθονήσασα ἠβουλήθη τῶν αὐτῶν ἐφικέσθαι . διόπερ ἐξαναστᾶσα |
| τοῦ φόνου τὴν αἰτίαν ἔχοντες προσδοκῶντες ὑπὸ τοῦ δήμου διωχθήσεσθαι ἐπιθυμοῦντος τὴν εἰρήνην , σὺν ἐγχειριδίοις ἐλθόντες ἀπέσφαξαν ὅσους ἠδύναντο | ||
| τὴν δύναμιν , ἐμπόρου γὰρ τοῦτό γε καὶ οὐ φιλίας ἐπιθυμοῦντος , ἀλλ ' ἵνα μή με καλὸς κἀγαθὸς ἀνὴρ |
| ἐβουλή - θησαν . κινδυνεῦσαι δ ' ἂν ἔφη καὶ παραφρονῆσαι τὸν ταῦτα μεριμνῶντα οὐδὲν ἧττον ἢ Ἀναξαγόρας παρεφρόνησεν ὁ | ||
| θάλπει ἀλογίστως ὁμιλοῖεν , πολλαὶ ἐλπίδες ἐκ τουτέων τῶν διαιτημάτων παραφρονῆσαι αὐτούς . Τούς τε τὰς αἱμοῤῥοΐδας ἔχοντας , εἴ |
| διώκων , ὅτι νομίζει ἀγαθὰ εἶναι , βελτίων ἐστὶ τοῦ εἰδότος ὅτι φαῦλα καὶ διώκοντος : ὁ μὲν γὰρ ἠπατημένος | ||
| μὲν γὰρ μετ ' ἐπιστήμης ἐστί , τί τέ ἐστιν εἰδότος τοῦ πολιτικοῦ ἑκάστη τῶν ἀρετῶν καὶ ποίου μορίου τῆς |
| ἀναιρεθείς . ὁ λογισμὸς οὗτος ἀνθρώπου τὸ μέγα δικαστήριον οὐ βλέποντος : ἄνθρωποι μὲν γὰρ πέρας τιμωριῶν εἶναι νομίζουσι τὸν | ||
| ὅ ἐστι τοῦ σκιρτητικοῦ λαγωοῦ . τοῦ ἐν τῷ κοιμᾶσθαι βλέποντος , καθάπερ καὶ ὁ λέων καὶ ὁ ὄφις σκίνακος |
| , Πάμφυλοι : κατεστραμμένων δὴ τούτων [ καὶ προσεπικτω - μένου Κροίσου Λυδοῖσι ] , ἀπικνέονται ἐς Σάρδις ἀκμαζούσας πλούτῳ | ||
| περιπατεῖν . ἄλλο . κενταυρίου λεπτοῦ γεγηρακότος , κοπτο - μένου ἐν ὅλμῳ δίδου κοχλιαρίου τὸ πλῆθος ἀπυρέτοις . ἄλλο |
| καὶ καθ ' ὑπερβολὴν ἔστιν , ὅταν πλέον τις τοῦ δεόντος δαπανᾷ καὶ κατ ' ἔλλειψιν , ὅταν ἐνδεέστερον τοῦ | ||
| εἰς τὰ τετράκις ἑπτά : ἀνὴρ δ ' ἄχρις ἑνὸς δεόντος πεντήκοντα , εἰς τὰ ἑπτάκις ἑπτά : πρεσβύτης δ |
| εἰ καὶ μὴ ῥηΐδιοι παθεῖν , ἀλλὰ θνῄϲκουϲι θᾶϲϲον . ἀμβολὴ δὲ θανάτου ὅϲοιϲι ἐν ἔργου πρήξει , ἢ ἐν | ||
| ἅπαϲι χρέεϲθαι . Προοίμιον . Ἐν τῇϲι χρονίῃϲι νούϲοιϲι ἡ ἀμβολὴ τῆϲ ἰητρείηϲ κακόν : ὑπ ' ἀμβλακίηϲ γὰρ ὀκέλλει |
| διὰ σινάπιος φοινιγμῷ καὶ κατακρουνισμῷ . μὴ ἀνασκευαζομένου δὲ τοῦ πάθους οὐκέτι μόνον ἀπὸ συστολῆς , ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοῦ | ||
| ὂ ὂ ὂ ἂ ἂ ἄ ] ταῦτα μετά τινος πάθους ἀναβοῶσιν ἐξ ἀπόπτου τοὺς Αἰγυπτιάδας ἰδοῦσαι . μάρπις ] |
| τι τοῦ χρωννύντος πεπονθότος χυμοῦ , μάλιστά γε μὴν καὶ ἐπιδιδόντος , καὶ τὰ χρώματα ἐπιδιδόασιν . Ὥσπερ δὲ ἐπὶ | ||
| ἔλθῃ ταύτην , ἁδρυνομένου τοῦ ἐμβρύου καὶ τὴν ἰσχὺν πουλὺ ἐπιδιδόντος ἐν τῇ τελειώσει μᾶλλον ἢ ἐν τοῖσιν ἄλλοισι χρόνοισιν |
| δή ς ' ἐρωτῶ . Τοῦ κασιγνήτου τί φῄς , ἥξοντος ἢ μέλλοντος ; εἰδέναι θέλω . Φησίν γε : | ||
| ὥραις : τοῦ μέλλοντος ἔτους , τοῦ εἰσιόντος , τοῦ ἥξοντος , τοῦ ἀφιξομένου , τοῦ προσιόντος , νέωτα , |
| εἰ δὲ ἐπὶ πλέον πάλιν κάμνει ἐπὶ τὴν ἀναγωγὴν τοῦ πτυέλου , κέχρησο καὶ τῷ ὀξυμέλιτι , μάλιστα τῷ ἔχοντι | ||
| τὰ ἑξῆς [ . . ] . Ἔτι περὶ τοῦ πτυέλου διαλεγόμενος ὁ Ἱπποκράτης φλεγμονὴν τοῦ ὑπεζωκότος ὑποτίθεται , καὶ |
| τῶν μελλόντων καὶ τῶν οἰχομένων . ἀλλὰ πῶς τοῦ μὲν δράσαντος τὸ ἔργον μένει , τοῦ δὲ παθόντος τὸ πάθος | ||
| ' ἀνδρὸς γενναίου καὶ πολλὰ μὲν εἰδότος , πολλὰ δὲ δράσαντος . Ἀλλ ' ἡ μὲν οὕτως , ὁ δὲ |
| ; ἀλλ ' οὐκ ἐνδέχεται τοῦτο δίχα βλάβης ἐργάσασθαι , θεραπευθέντος τοῦ στομάχου . οὔκουν ἄμεινον , ἐπὶ τὴν τούτου | ||
| ἂν οὕτω λέγοιτο τὸ ξίφος , ἐπεὶ προσκυνοῖτο ὑπὸ τοῦ θεραπευθέντος . τὸ δὲ αὐτόματον οὐκέτι καθ ' ὁμοιότητα ἀλλὰ |
| κάθετός ἐστιν ἀρρεψίας καὶ ἀχράντου καθαρότητος καὶ μέτρου θείου καὶ νοεροῦ . καὶ γὰρ ἐν τοῖς φαινομένοις τὰ ὑψηλότατα διὰ | ||
| προϊὸν ἀπ ' ἐκείνου φησὶ συνδετικὸν τοῦ νοητοῦ καὶ τοῦ νοεροῦ ; Οἶδεν ἄρα καὶ αὐτὸς τὸ ἐκεῖθεν ἧκον καὶ |
| σήμερον ἀνέγνων στίχους τοσούσδε , ἔγραψα τοσούσδε , ἀλλὰ σήμερον ὁρμῇ ἐχρησάμην , ὡς παραγγέλλεται ὑπὸ τῶν φιλοσόφων , ὀρέξει | ||
| ὁμοίας , δυσκαταγώνιστοι παρ ' αὐτὸ ἦσαν ἀλλήλοις . οὐδὲ ὁρμῇ καὶ τόλμῃ τοσῇδέ τινες ἐχρήσαντο ἐν πολέμῳ , πολῖταί |
| καὶ ἡμέρας τοῦ ἀπὸ ἡλίου ἐπὶ σελήνην καὶ τὰ ἴσα φέροντος ἀπὸ τοῦ ὡροσκόπου κατὰ τὰ ἑπόμενα τῶν ζῳδίων , | ||
| ἐλέγξας ἀκριβῶς ἀποφαίνεται τούτους αὐτόχθονας εἶναι . Πολλὰς δὲ αὐτοῦ φέροντος ἀποδείξεις τῆς τούτων ἀρχαιότητος , οὐκ ἀναγκαῖον ἡγούμεθα περὶ |
| ἔδειξε τὴν ἀρχὴν , καὶ δὴ καὶ τότε εὐθύς . ἐκπλαγέντος γὰρ τοῦ Εὐρυβιάδου πρὸς τὸ πλῆθος τῶν τριήρων τῶν | ||
| , μέλλοντος ἐπιδείξεσθαι σαυτοῦ λόγους , καὶ οὐδ ' ὁπωστιοῦν ἐκπλαγέντος , νῦν οἰηθείην σε θορυβήσεσθαι ἕνεκα ἡμῶν ὀλίγων ἀνθρώπων |
| : ὁπόταν φράσσωνται τῆς ἀνάγκης , τινὸς πράγματος γενομένου , σπωμένου τοῦ σκεπάσματος , τοῦ ἐνδύματος , τοῦ ὀστράκου . | ||
| ὁ Τελαμὼν καὶ μέρος τι τοῦ τείχους καταβαλὼν εἰσῆλθε . σπωμένου δὲ ἐπ ' αὐτὸν Ἡρακλέος τὸ ξίφος Τελαμὼν παρατηρήσας |
| ἀνομογενοῦς : οὔτε δὲ τὸ ὁμογενὲς τοῦ ὁμογενοῦς οὔτε τὸ ἀνομογενὲς τοῦ ἀνομογενοῦς : οὐκ ἄρα ἐνδεικτικόν τινός ἐστι τὸ | ||
| ἢ τὸ γευστὸν τοῦ γευστοῦ . καὶ μὴν οὐδὲ τὸ ἀνομογενὲς τοῦ ἀνομογενοῦς , οἷον τὸ ὁρατὸν τοῦ ἀκουστοῦ ἢ |
| ῥᾴδιον διαγνωσθήσεται . Καὶ γοῦν μή τινος ἔξωθεν ἢ ἔσωθεν ἐνοχλοῦντος οἵου τε ὄντος ἀξιολόγου τὸν σφυγμὸν ἀλλοιοῦν , εὕροις | ||
| χωλόν , τοὺς τοιούτους , τοῦτον ἔθυον εἰς ἀπαλλαγὴν τοῦ ἐνοχλοῦντος δεινοῦ . ἐνταῦθα δὲ καθάρσιον αἷμα λέγει τὸ καθαρὸν |
| γλυφῆϲ τὸ μῆκοϲ ὅϲον πήχεωϲ , μήτε ὑψηλότερον τῆϲ τοῦ κάμνοντοϲ ῥάχεωϲ μήτε πολλῷ ταπεινότερον , μᾶλλον δὲ προπαρεϲκευαϲμένην εἶναι | ||
| δὲ ἐπὶ τούτοιϲ τὴν ὥραν τοῦ ἔτουϲ καὶ τὴν τοῦ κάμνοντοϲ ἡλικίαν καὶ τὴν κρᾶϲιν καὶ τὸ ἐπιτήδευμα καὶ τὴν |
| ἀσθενὲς ὂν κινδυνεύσει μᾶλλον , ἐὰν δ ' ἐρριζωμένου καὶ ἰσχύοντος αὐτό τε ἀπαθὲς ἔσται καὶ τὴν τροφὴν ἀποδώσει πλείονα | ||
| νῦν ἐνθάδε θησόμενός τι τῶν αὑτοῦ βέλτιον διὰ τοῦ μειζόνως ἰσχύοντος ἤκουσε παρ ' ἡμῶν , ὡς οὐδὲν δεῖ τρέχειν |
| : τὰ γὰρ ἀπὸ τῶν ἄλλων βιαιότερα . ἀπὸ δὲ θυμοῦ θυμοῦσθαι , θυμούμενος , θυμικός , θυμοειδής , ἄθυμος | ||
| ἐνδιδόναι . ἢ ἔνεστί τις λόγος ἐν τῷ ἀκρατεῖ τοῦ θυμοῦ , ὅτι οὐ χρὴ ἐπὶ πᾶσι θυμοῦσθαι οὐδὲ ἐφ |
| ἔτι δὲ μᾶλλον οὐδὲ κατὰ τὴν φλεγμονώδη : τοῦ δὲ βαρύνοντος πλήθους ἐνοχλοῦντος , οὐ πάντως αἵματος ἀφαιρετέον : ἐνδέχεται | ||
| ἐκδεχόμενος . οὕτως δὲ καὶ τὴν εὐθεῖαν ὀξύνει τοῦ Ἀριστάρχου βαρύνοντος . καί μοι δοκεῖ ὁ Τυραννίων λόγῳ ὑγιεῖ χρῆσθαι |
| εἰδῆι . κόσμον μὲν ἀμφὶ κρατὶ χρυσέας χλιδῆς στολμόν τε χρωτὸς τόνδε ποικίλων πέπλων οὐ τῶν Ἀχιλλέως οὐδὲ Πηλέως ἀπὸ | ||
| τείνουσι τὰ πάσχοντα , αἱ δ ' ἀρχαὶ ἀφιστάμεναι τοῦ χρωτὸς ἤτοι οὐ τείνουσι τὰ μὴ πάσχοντα ἢ ἐπ ' |
| χρῶμα , εἴθ ' ὑδατῶδες ἢ ἐλαιῶδες εἴη τῇ τοῦ χρωννῦντος τοῦτο λεπτότητι : τοῦ δὲ δευτέρου ἤδη ἐπίδηλον ὡς | ||
| ἃ δ ' ἐπὶ πυρέσσουσιν ὀξέως λευκὰ προΐεται , τοῦ χρωννῦντος τοιαῦτα φαίνεται μεταστάντος χυμοῦ . Σύμμετρα δὲ ταῦτα ἢ |
| τὴν τέχνην παρὰ τὸν πότον . οὔσης δὲ λαμπρᾶς καὶ φιλοτίμου τῆς δοχῆς ψαλλόμενος ὁ Στρατόνικος οὐκ ἔχων δ ' | ||
| ὃ ποιεῖ φόνου ἑκουσίου τὰς μεγίστας δίκας . δεύτερον δὲ φιλοτίμου ψυχῆς ἕξις , φθόνους ἐντίκτουσα , χαλεποὺς συνοίκους μάλιστα |
| ἀρχοντικὸς ἢ ἄπρακτος εὐεπίβολος ἀσυκοφάντητος ἀλύπητος ἀμέριμνος δέ τις τυχὼν καταφρονήσει τῆς πεπρωμένης . ἀδύνατον δ ' ὁπόσα βούλεταί τις | ||
| : οὐκοῦν λύσει τὰς πρὸς τὴν πόλιν συνθήκας , καὶ καταφρονήσει τῶν θεῶν ἐπιορκήσας : εἶτα , ὅτι σώφρων ἐν |
| . ὁ ταχὺς ἄγαν τὴν μουσικήν : ὡς ἐπὶ τροχοῦ ποιοῦντος αὐτοῦ ποιήματα . ἦν δὲ καὶ μελοποιός . Γ | ||
| ἀβάκιον : εἰ γὰρ ἦν , οὐκ ἔχρηζε τέκτονος τοῦ ποιοῦντος . καὶ οἱ λίθοι πῇ μέν εἰσιν ὄντες ὡς |
| παρέστησεν . φωρᾶται ] τουτέστιν ἐλέγχεται . ἀπὸ μεταφορᾶς τοῦ φωρός , ὅ ἐστι τοῦ λῃστοῦ . φὼρ γὰρ ὁ | ||
| ὑπὲρ μίαν συλλαβήν , διὰ τοῦ ω κλίνεται , φώρ φωρός , ἰχώρ ἰχῶρος . Τῶν δὲ βαρυτόνων σαφὴς ὁ |
| ἀντὶ λευκοῦ μέλανα αὐτὸν ποιῆσαι : τοῦτον δὴ τὸν μῦθον διωσάμενόν φησι τὸν Πίνδαρον τῷ ἑαυτοῦ νῷ καταλαβεῖν τὸν Ἀπόλλωνα | ||
| ἀντὶ λευκοῦ μέλανα αὐτὸν ποιῆσαι . Τοῦτον οὖν τὸν μῦθον διωσάμενόν φησι τὸν Πίνδαρον τῷ ἑαυτοῦ νῷ καταλαβεῖν τὰ πεπραγμένα |
| οὖν εἰκὸς βραχὺν οὕτως ὄντα τὸν ἀνθρώπινον νοῦν μήνιγγι ἢ καρδίᾳ , βραχέσιν ὄγκοις , ἐγκατειλημμένον μέγεθος οὐρανοῦ καὶ κόσμου | ||
| σφυγμώδης γινομένη κατὰ τὸν αὐτὸν ῥυθμὸν ταῖς ἀρτηρίαις καὶ τῇ καρδίᾳ . κεκραγότων δ ' ἐξαίρεταί τε καὶ διαφυσᾶται πᾶς |
| , ἐσχάτη δὲ ἀπόπτωσις τὸ κακόν . ὥστε ἡ τοῦτο καταφάσκουσα μᾶλλον ἠναντίωται , ἅτε καὶ τὴν ἀπόφασιν τοῦ ἀγαθοῦ | ||
| δῆλον ὅτι καὶ ἐν τοῖς ἀποφαντικοῖς λόγοις ἡ τὸ ἐναντίον καταφάσκουσα τῇ τὸ ἐναντίον καταφασκούσῃ μάλιστα μάχεται : ἡ γὰρ |
| ἐκτὸϲ ἐπιτμηθῆναι παραγίνεται , τῆϲ ἐπὶ τῇ τοῦ τὰϲ πλευρὰϲ ὑπεζωκότοϲ ὑμένοϲ φλεγμονῇ πλευρίτιδοϲ οὐκ ἐπὶ τοῦτο φερομένηϲ : ἐκείνη | ||
| ἐμπιέϲματοϲ δὲ ϲφοδρὸν ἄλγημα , δύϲπνοια , βὴξ ἐπινυττομένου τοῦ ὑπεζωκότοϲ , ϲπανιάκιϲ καὶ αἵματοϲ ἀναγωγὴ κοιλότηϲ τε τοῦ κατεαγότοϲ |
| λεγόμενα τὴν ἐπὶ τῶν μὴ ἀποδεικτικῶν , ἄλλως δὲ εἰς παραδοχὴν παραλαμβανομένων ἀπὸ τῆς τῶν προφερόντων πίστεως . καὶ γὰρ | ||
| πως ἐπιτηδειότερον καθιστώντων τὸ ὑποκείμενον πρὸς τὴν τοῦ τελείου εἴδους παραδοχὴν καὶ πρὸς ὃ ἐξ ἀρχῆς ἡ πρόθεσις ἦν , |
| γʹ δεκαμοιρίᾳ τοῦ Ταύρου παραιτητός , ἐν δὲ τῇ βʹ δεκαμοιρίᾳ τοῦ Ταύρου Σελήνης οὔσης καλόν . καὶ ἐν Διδύμοις | ||
| δὴ τρόπον τῇ προκειμένῃ δείξει κατακολουθοῦντες ἐπελογισάμεθα καὶ τὰς ἑκάστῃ δεκαμοιρίᾳ τοῦ λοξοῦ κύκλου συγχρονούσας περιφερείας τοῦ ἰσημερινοῦ διὰ τὸ |
| οὐδενὸς οὐδὲν ἂν ἔχοιμεν εἰπεῖν , ἅτε μὴ ἑστῶτος τοῦ φανέντος , ἀλλὰ πολυτρόποις καὶ πολυμόρφοις χρωμένου ταῖς μεταβολαῖς : | ||
| , ἐκάθητο δὲ ἀναμένων , ὅστις αὐτὴν ἐξαιτήσεται , καὶ φανέντος τὸν μὲν ἐπῄνεσε , τὴν δὲ οὐκ ἐκόλασε . |
| . : Ἀριστόδημος δὲ ἐν δευτέρῳ Γελοίων ἀπομνημονευμάτων φησί : Δωρίωνος τοῦ κρουματοποιοῦ , κυλλόποδος ὄντος , ἀπώλετο ἐν συμποσίῳ | ||
| Ἐπιφράδεος τοῦ Χαριφήμου τοῦ Φιλοτέρπεος τοῦ Ἰδμονίδα τοῦ Εὐκλέους τοῦ Δωρίωνος τοῦ Ὀρφέως . Γοργίας δὲ ὁ Λεοντῖνος . εἰς |
| ἔστι δ ' εἰπεῖν καὶ πνεύματος μαχομένου , ἀνθεστηκότος , ἀντιπράττοντος . καὶ κυκωμένης τῆς θαλάττης , καὶ ῥοῦ μαχομένου | ||
| ἅτε δὴ μηδενὸς αὐτοῖς πρὸς τὴν καθ ' ἡμῶν ἐπιβουλὴν ἀντιπράττοντος : ὑμέτερον οὖν ἔργον ἐκείνοις μὲν ἀποτειχίσαι τῇ τούτου |
| φίλους δ ' ἀνὰ δώματ ' ἀκοίτας κτεῖνον ἀνηλεγέως ὑπὸ χείρεσιν , οὐδ ' ἐλέησαν κουριδίους περ ἐόντας : ἐπεί | ||
| ἄδην ὑπὸ σώματι γυῖα : καί ῥα περιτρομέων , ἅμα χείρεσιν ἀμφοτέρῃσι , τῇ μὲν ἄορ συνέδραξε θοόν , τῇ |
| : πρόρριζον γὰρ ἀνατραπῆναι τὸν βίον καὶ τὴν ὕπαρξιν τοῦ ἰδόντος σημαίνει ὥσπερ καὶ τὸ τὴν ἰδίαν κόπρον ἐσθίειν . | ||
| ἑαυτοὺς ὅτι μὴ ἐγνώκασι τὸ αἴτιον : οὐ γὰρ ἑνὸς ἰδόντος ἀπέβη ποτὲ ἰδιώτου ὄνειρος εἰς τὸ κοινόν , ἀλλὰ |
| αὔξεις σὺν τῇ ἐμῇ ῥώμῃ : ἐγὼ δὲ δοκῶ οὐδὲν συναίτιος ὢν τῶν ἀγαθῶν παρέχειν ἐμαυτὸν ὥσπερ γυνὴ εὖ ποιεῖν | ||
| διῆγεν ὁ Κῦρος , πᾶσιν ἡδονῆς μὲν καὶ ἀγαθοῦ τινος συναίτιος ὤν , κακοῦ δὲ οὐδενός . Ἀμφὶ δὲ τὰ |
| γευστὸν τοῦ γευστοῦ . καὶ μὴν οὐδὲ τὸ ἀνομογενὲς τοῦ ἀνομογενοῦς , οἷον τὸ ὁρατὸν τοῦ ἀκουστοῦ ἢ τὸ ἀκουστὸν | ||
| τὸ ὁμογενὲς τοῦ ὁμογενοῦς ἔσται ἐνδεικτικὸν ἢ τὸ ἀνομογενὲς τοῦ ἀνομογενοῦς : οὔτε δὲ τὸ ὁμογενὲς τοῦ ὁμογενοῦς οὔτε τὸ |
| , ἡγούμενος δεῖν τὴν αὑτοῦ πονηρίαν κληρονόμον εἶναι τῶν τοῦ τεθνεῶτος χρημάτων . ὃ δὲ πάντων δεινότατον , ὦ ἄνδρες | ||
| τὸ συμβεβηκὸς περί τινας τῶν οἰκείων τοῦ κρινομένου ἢ τοῦ τεθνεῶτος . . . καὶ ὁ Λυσίας ἐν τῷ ὑπὲρ |
| ' αὕτη μὲν ἐπιτηδειότητα μόνον καὶ ἀποκάθαρσιν τοῦ ἐν ἡμῖν αὐγοειδοῦς πνεύματος ἐμποιεῖ , δι ' ἣν δυνατοὶ γιγνόμεθα χωρεῖν | ||
| φιλοσόφῳ νῷ ἑπομένη . τελεστικὴν δὲ ἐνέργειαν λέγω τὴν τοῦ αὐγοειδοῦς καθαρτικὴν δύναμιν , ἵνα τῆς ὅλης φιλοσοφίας τὸ μὲν |
| θάτερα κατεκλίθη , ξυμβέβηκε δὲ ἀθρόον ὅρπηκα μέγιστον τῶν ἐνθένδε κεχαλασμένων βιαιότερον προσραχθέντα τὴν κεφαλὴν τοῦ Θευδιβέρτου πατάξαι : ὁ | ||
| ἐκλύεσθαί τε καὶ χαλᾶσθαι παραπλησίως τοῖς συνδετικοῖς νεύροις ἐπὶ τῶν κεχαλασμένων ἄρθρων : ἐπὶ μέντοι τῶν χολὴν ἐχόντων ἐν τῇ |
| τὰ πολλὰ γίγνονται , φράϲω . ἢν μὲν ἐν τοῖϲι ὑποχονδρίοιϲι μίμνῃ ἡ αἰτίη , ἀμφὶ τὰϲ φρέναϲ εἱλέεται , | ||
| μελέων . καὶ τὰ γυῖα λύονται : παλμὸϲ ἐν τοῖϲι ὑποχονδρίοιϲι : φανταϲίη τῆϲ ῥάχιοϲ ἐϲ τὼ ϲκέλεε κινευμένηϲ . |
| . δείσαντος δὲ τοῦ Κλέωνος κἀπὶ τὸ ψωμίζειν τὸν Δῆμον ὁρμήσαντος , ἀντιψωμίζειν ἅτερος ἐγχειρεῖ . καὶ τέλος τοῦ Δήμου | ||
| συγκεκρίσθω , καίπερ οὐκ ἐξ ἴσης δυνάμεως ἐπὶ τὴν ἀρχὴν ὁρμήσαντος αὐτῶν ἑκατέρου , ἀλλὰ τοῦ μὲν ἐκ βασιλείας ἠσκημένης |
| δι ' ἑαυτὸ μὲν φευκτοῦ , δι ' ἄλλο δὲ αἱρετοῦ , ὡς τὸ φλεβοτόμον , ἢ καὶ δι ' | ||
| μετ ' ἀσθενείας , τὸ δὲ νόσημα οἴησις σφόδρα δοκοῦντος αἱρετοῦ . καὶ ὡς ἐπὶ τοῦ σώματος εὐεμπτωσίαι τινὲς λέγονται |
| . τὰς δὲ τῶν ἀνθράκων φύσεις φωτὸς δύναμιν ἐμπιληθεῖσαν τῇ πήξει φασὶν ἀποτελεῖν τῷ μᾶλλον καὶ ἧττον τὰς ἐν αὐτοῖς | ||
| κοτὲ ἱδρῶταϲ καὶ ϲπογγίη ψυχροῦ ἐϲ τὰ πρόϲωπα προβληθεῖϲα , πήξει μὲν τῶν διαρρεόντων ὑγρῶν , πυκνότητι δὲ τῆϲ ἀραιώϲιοϲ |
| διέδειξέ γε μὴν μεγαλοφροσύνῃ ἀποσχόμενος τοῦ Ἀρκεσιλάου . Ἤτοι γὰρ ἀγνοίᾳ τῶν ἐκείνου ἢ δέει τῶν Στοϊκῶν πολέμοιο μέγα στόμα | ||
| . τετάρτη δὲ ὅτι διακριτικὸν ζῷον ὁ κύων γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ τὸ φίλον καὶ τὸ ἀλλότριον ὁρίζον : ὃν γὰρ |