τότε δικαζομένων ἔφαμεν τὸ ἴσον νῦν ἀνταπόδοτε ἡμῖν τούσδε : ἐμφαντικὸν τὸ τούσδε , οἷον τοὺς ἀδικοῦντας ἀκούσαντες ἀμφοτέρων : | ||
ἐπιβάλλουσιν , ὥστε ἐξ αὐτῶν αὐτοὺς κρεμαμένους ὁραθῆναι πᾶσιν . ἐμφαντικὸν δὲ πλήθους τὸ ἐγχεῖ . 〚 ἐγχεῖ τὰ πτερὰ |
κρανίον σινόδοντος ; ἐν Λακεδαίμονι γέγονας ; ἐκείνων τῶν νόμων μεθεκτέον ἐστίν . βάδιζ ' ἐπὶ δεῖπνον εἰς τὰ φειδίτια | ||
φησὶν οὕτως : ἐν Λακεδαίμονι γέγονας : ἐκείνων τῶν νόμων μεθεκτέον ἐστίν . βάδιζ ' ἐπὶ δεῖπνον εἰς τὰ φιδίτια |
καὶ ἑξῆς κατὰ τοὺς ἑξῆς ἀριθμούς . ιθʹ . Τὸ ὑπερτεθὲν λῆμμα . ἡμικύκλια τὰ ΒΗΓ ΒΑΔ , καὶ ὀρθὴ | ||
, τοῦ δὲ σεληνιακοῦ ἐν τῷ τρίτῳ . Τὸ δὲ ὑπερτεθὲν λῆμμα νῦν δείξομεν . Ἔστω τρίγωνον τὸ ΑΕΘ , |
. * . Ἀπέλεθρον : δύναμιν ἀμέτρητον καὶ πολλήν : πέλεθρον γάρ ἐστι μέτρον γῆς , . , . . | ||
ἀπεκόσμεον ἀπετίθεντο , συνέστειλαν . ἀπέλεθρον ἀμέτρητον , πολύ : πέλεθρον γὰρ εἶδος μέτρου . ἀπεκαίνυτο ἐνίκα , ἀπὸ τοῦ |
, ἵν ' ἀκούσαντες ἐμοῦ πρὸς ἕκαστον τῶν ὑπὸ τούτου ῥηθησομένων ἔχηθ ' ὑπολαμβάνειν ἃ δεῖ . Ἔστι γὰρ εἷς | ||
' οὐδὲ τοὐναντίον ἀκολουθητέον , κατανοήσειεν ἄν τις ἐκ τῶν ῥηθησομένων . πρῶτον μὲν οὖν εἰ καὶ καθ ' ἑκάστην |
' , ἔφη . Ὡς ἐγγύθεν τοίνυν ὁρωμένους λέγοντός μου διανοοῦ . ἀλλά μοι περὶ αὐτῶν τόδε σκόπει . Τὸ | ||
ὡς οὖν , ἔφη , [ ἢ ] πείσων ἐκεῖνον διανοοῦ , ἢ σκεύη ἔχων σαυτῷ ἀνάπλει . οἶμαι δέ |
δύο ὄντα τοῦτο τὸ ἓν ὁμοῦ νοῦς καὶ ὂν καὶ νοοῦν καὶ νοούμενον , ὁ μὲν νοῦς κατὰ τὸ νοεῖν | ||
δὴ τὸ μὲν πρώτως νοοῦν , τὸ δὲ ἤδη ἄλλως νοοῦν , τὸ ἐπέκεινα τοῦ πρώτως νοοῦντος οὐκ ἂν ἔτι |
ὑπό τινος ἑαυτοῦ μέρους , καθ ' ἕκαστον μέρος τοῦ μετρουμένου γινομένου τοῦ μετροῦντος , ὡς ὅταν δακτύλῳ πῆχυν μετρῶμεν | ||
, ποιητικοῦ τε αὖ καὶ παθητικοῦ , καὶ μέτρου καὶ μετρουμένου ; Καὶ ἐπιστήμη καὶ αἴσθησις , ἡ μὲν πρὸς |
ὅρμος : ⌊ τὸ δὲ ὅρμος ⌋ ἀπὸ τοῦ εἵρω εἵρμος ⌊ ἕρμος ⌋ καὶ ὅρμος , τροπῇ τοῦ ε | ||
ὅρμος : ⌊ τὸ δὲ ὅρμος ⌋ ἀπὸ τοῦ εἵρω εἵρμος ⌊ ἕρμος ⌋ καὶ ὅρμος , τροπῇ τοῦ ε |
κατὰ στέρησιν ἀφαρός καὶ πλεονασμῷ τοῦ υ ἀφαυρός , ὁ ἀλαμπὴς καὶ εὐτελής . ὀξύνεται δὲ τὸ φαρός πρὸς ἀντιδιαστολὴν | ||
, ὃ σημαίνει τὸν πεπυρακτωμένον σίδηρον , ἀμυδρός , ὁ ἀλαμπὴς καὶ σκοτεινός , . , , . . α |
ὅστις ἐστίν , αὐτὸς ἐλθέτω , φανήτω , μαρτυρησάτω . πιστότερον γὰρ οὕτως ἔσται τὸ κατηγόρημα μαρτυρηθέν . ἐπεὶ νῦν | ||
ὑμῶν περὶ πλείονος ποιεῖται , ὑμεῖς δ ' αὐτοὶ φανήσεσθε πιστότερον πρὸς ἐκείνους ἢ πρὸς ὑμᾶς αὐτοὺς διακείμενοι ; ἄξιον |
τῆς ψυχῆς ἢ εἴδη τρία : λογιζόμενον , θυμούμενον , ἐπιθυμοῦν . ἀναγκαῖον οὖν καὶ τριττὴ πολιτεία ἐγένετο , ἔχουσα | ||
' ἂν οὕτως ἀσφαλῶς ἐκπλεῦσαι : οἱ δὲ τὸ μὲν ἐπιθυμοῦν τοῦ πλοῦ οὐκ ἐξῃρέθησαν ὑπὸ τοῦ ὀχλώδους τῆς παρασκευῆς |
βραχύνοντας τοὺς φθόγγους , ἡ γὰρ ἔμμονος αὐτῶν καὶ ἐπιμηκεστέρα ἐκφώνησις ἀκριβεστέραν τῇ ἀκοῇ χαρίζεται τὴν κρίσιν . ⊢ Γ | ||
τάξιν ” φησὶν ὁ Διονύσιος . ἀλλ ' ἡ μὲν ἐκφώνησις οὐκ ἂν λέγοιτο σύμβολον εἶναι τοῦ ὀνόματος , ἀλλὰ |
συνακτικὸς ἡ ἀπόδειξις . ἀποδείξεως δὲ μὴ ὑπαρχούσης ἀναιρεῖται ἡ δογματικὴ φιλοσοφία . Ἐνέσται δὲ ἀπὸ τούτων καὶ ἐπὶ τὰ | ||
, οὐδὲ αὐτὸ τὸ οὐδὲν ὁρίζω : οὐ γάρ ἐστι δογματικὴ ὑπόληψις , τουτέστιν ἀδήλῳ συγκατάθεσις , ἀλλὰ φωνὴ πάθους |
: ὧν τὸ μὲν τοῦ ὑποκειμένου , τὸ δὲ τοῦ οὐσιώδους λόγου δηλωτικόν . φησὶν οὖν ὅτι καὶ τοῦτο , | ||
ἐλεγχθήσεται ὁ Πορφύριος ἁμαρτίᾳ τινὶ περιπεσών . διαφέρει τοίνυν οὐσία οὐσιώδους , ὅτι τὸ μὲν οὐσιῶδες καὶ ἐπὶ συμβεβηκότος λαμβάνεται |
αὐτὸν ἀνακλάσαντα , καὶ τῶν θεατῶν ἐπιφωνησάντων μετὰ κρότου οὐκ ἀπειθήσας πάλιν ἀνακλάσας ἐφίλησεν . Καρύστιος δ ' ἐν Ἱστορικοῖς | ||
πάντων οὐδὲν λανθάνει , οὐδ ' εἰ σμικρόν τι εἴη ἀπειθήσας ὥνθρωπος . Οὕτως ἐξηκριβῶσθαι οὗτοι πάντες οἱ τρόποι λέγονται |
πεποίηκε τὸν Ὀδυσσέα παραγιγνόμενον , ἀλλὰ μετὰ τοῦ Διομήδους , ὁμηρικῶς καὶ τοῦτο , καὶ τὸ ὅλον , ὡς ἔφην | ||
ὡς ἐλλείποντος τοῦ λόγου προσανεπλήρωσεν καὶ ὅτι τὸ ἵνα οὐχ ὁμηρικῶς παρείληπται ἀντὶ τοῦ ἐάν . . κτήματα μὲν ὅς |
εἶπεν ὁ σοφὸς Αἰσχύλος . Πῶς δίς ; Σκόπει τὸ ῥῆμ ' : ἐγὼ δέ σοι φράσω . Ἥκω γὰρ | ||
ἀμφοτέρων προσέκειτο μανία τῶν λόγων . διὸ τῆς μανίας τὸ ῥῆμ ' ἐπεκτείνας δοκεῖ καλέσαι τις αὐτὴν τῶν ἐραστῶν Μανίαν |
τε ἐναργείας καὶ τῆς ἀληθείας , ὅπερ ἴσον ἐστὶ τῷ καταληπτικόν . Ὧδε μὲν καὶ ὁ Πλάτων : Σπεύσιππος δέ | ||
καὶ ἀκαταλήπτων φαντασιῶν . Πρὸς τούτοις , εἴ τι ἄλλο καταληπτικόν τινός ἐστι , καὶ ἡ ὅρασις . οὐχὶ δέ |
Ψυχρὸς σφυγμός ἐστιν ἐν ᾧ ἡ ἀρτηρία ψυχροτέρα καταλαμβάνεται . Μέσος ἐστὶν ὃς τὴν τοῦ ψυχροῦ τε καὶ θερμοῦ συμμετρίαν | ||
ἀνατείνει . διαῤῥέει : διατρέχει , ἐξαπλοῦται , ὑψοῦται . Μέσος δὲ διαῤῥέει : ἐξήπλωται , διαχεῖται , καθά περ |
σόφισμα ἀπὸ τοῦ δεόντως δοκοῦντος ἐρωτᾶσθαι λόγου , εἴγε χρὴ δογματικῶς αὐτοὺς ἐπικρῖναι , καὶ ὅτι συνακτικόν ἐστι τὸ σχῆμα | ||
λόγῳ λόγον ἴσον ἀντικεῖσθαι , ἀξιοῦντες παραγγελματικῶς τοῦτο παντὶ λόγῳ δογματικῶς τι κατασκευάζοντι λόγον δογματικῶς ζητοῦντα , ἴσον κατὰ πίστιν |
τὸ γένος ἡμῶν ἀπολιπεῖν αἰδῶ καὶ νέμεσιν : τούτων γὰρ ἀπόπτωσίς ἐστιν ἡ ἀναίδεια καὶ ὁ φθόνος . Ἀλλ ' | ||
τὸ γένος ἡμῶν ἀπολιπεῖν Αἰδῶ καὶ Νέμεσιν . τούτων γὰρ ἀπόπτωσίς ἐστιν ἡ ἀναίδεια καὶ ὁ φθόνος : ἀλλ ' |
αὐτὸ καθ ' αὑτὸ οὐδὲν ἀληθὲς ἢ ψεῦδος δηλοῖ . Αὐτὸ μὲν γὰρ οὐδέν ἐστιν . φησὶν ὅτι τὸ ὂν | ||
, ἐν αἷς θεωρεῖται τὸ ἀληθὲς ἢ τὸ ψεῦδος . Αὐτὸ μὲν γὰρ οὐδέν ἐστι , προσσημαίνει δὲ σύνθεσίν τινα |
, ὅπερ μέγιστόν ἐστι τοῖς ἀνθρώποις ἀγαθόν , αὐτὸς αὑτὸν ἀποστεροίη . Καὶ οὐδεὶς ἂν τολμήσειεν οὔτε τὴν δίκην τὴν | ||
τοῦτ ' ἔδεισα , μή τις αὐτὸν τῶν ῥητόρων μὲν ἀποστεροίη , τιθείη δὲ τῶν στρατηγῶν . νῦν δὲ ἀκριβῶς |
ἑτέρων ἕτερα ἐπιτιθέμενα . Πολυειδεστάτη ἐστὶ τοῦ ἐπιπλάσματος τοῦδε ἡ μεταχείρισις καὶ ἐπαρκὴς εἰς πολλά : ἤτοι γὰρ εὖ μάλα | ||
Οὐκοῦν τὰ μὲν ἐπινοήματα ἔστιν ὅτε ταὐτά , ἡ δὲ μεταχείρισις τὴν διαφορὰν ποιεῖ τοῦ λόγου . ὁρᾷς δὲ καὶ |
αὐτὴν ! ! ! ν ἐπιστῆσαι πάντως : ἢ μέντοι εὐαρεστεῖ τῆι φαντασίαι , ἣν ἑαυτοῦ εἴληφεν , ἢ δυσαρεστεῖ | ||
αὐτὴν ! ! ! ν ἐπιστῆσαι πάντως : ἢ μέντοι εὐαρεστεῖ τῆι φαντασίαι , ἣν ἑαυτοῦ εἴληφεν , ἢ δυσαρεστεῖ |
καὶ μὴν οὐδὲ κατ ' ἐπισύνθεσιν ληπτόν ἐστι τοῦτο : εἰπάτωσαν γὰρ ἡμῖν , τίνα τῶν ἐκ περιπτώσεως ἐναργῶς γιγνωσκομένων | ||
ἄπορα ἕπεται . [ οὐκ ἔστι τὸ πρῶτον σύνθετον . εἰπάτωσαν γὰρ τί τὸ αἴτιον τῆς συνθέσεως , καὶ δῆλον |
εἰ τὴν αὐτοῦ συμβουλὴν προέλοιντο , κρείττων ἁπάντων τῶν συμβούλων ἀποδειχθῇ . οὐ γὰρ μόνον ] συμπλεκτικὸν τῆς περιβολῆς . | ||
τῇ παραθέσει τῶν ὁμοίων καὶ τῶν ἐναντίων : ὅταν γὰρ ἀποδειχθῇ τι πρᾶγμα , οὕτω τὸ πρᾶγμα αὔξεται . χρηστέον |
ἐπιβολῆς , ἀλλὰ διακενῆς τὰ σώματα ταῖς ὀδύναις ὑποβληθήσεται . Τρόπος δὲ τῆς θεραπείας ἕτερος ἀγέσθω , κάθαρσις , ἡ | ||
δίκαιον ᾖ . Τὴν τῶν κρατούντων μάθε φέρειν ἐξουσίαν . Τρόπος δίκαιος κτῆμα τιμιώτατον . Τύχη τὰ θνητῶν πράγματ ' |
: ὅταν γὰρ ὁ νοῦς ἐπιστρέψῃ , τὸ ἀποκλῖνον καὶ ἀποστρεφόμενον αὐτοῦ πᾶν λύεται . τούτου δὲ καιρός ἐστι τῆς | ||
ποιεῖσθαι τῆς ἀληθείας , μήτε κίνδυνον ἀγῶνος ἐπιφερομένου μήτε ὄκνῳ ἀποστρεφόμενον ἔργον ἐπίπονον , μηδὲ κέρδος ἐπαίνου ἀδίκου , μηδὲ |
λόγον , καὶ ὅτι γε αὖ ἡμεῖς τὸ τῆς οὐσίας μετέχον ” ἔστιν “ φαμέν , καὶ κατὰ τοῦτο ὀρθῶς | ||
, κἂν ἕτερον εἶδος τύχῃ τοῦ αὐτοῦ τοῖς προλαβοῦσιν ὀνόματος μετέχον , σκοπεῖν ὁμοίως καὶ τὰ ὑπὸ τοῦτο καθ ' |
. ἀπηλεγέως : ἀποτόμως . τὸ δὲ ἐπεὶ μεσσηγὺς αἰτίας ἀποδοτικόν ἐστι , διὰ τί κατόπιν ἐκείνων ἐπορεύετο ὁ Ἄργος | ||
Τὸ τόφρα ἀναφορικὸν καὶ ὡρισμένον , τὸ δ ' ὄφρα ἀποδοτικόν . θυμόν : ψυχὴν , τὴν προαιρετικὴν δύναμιν : |
καὶ ὅλον ὑπῆρχε πρὸς ἄλληλα : ἡ γὰρ ἐπὶ μέρους ἀπόφανσις μέρος τῆς καθόλου , ὑφ ' ἥνπερ τέτακται , | ||
καὶ πρὸς τὸν ὁρισμὸν τῆς καταφάσεως καὶ τῆς ἀποφάσεως ἡ ἀπόφανσις παραλαμβάνεται , δι ' ὧν ῥηθήσεται “ κατάφασις μέν |
καὶ πνεῦμα περιέχεται . οὐ πειθόμεθα γὰρ Ἐρασιστράτῳ , μὴ νομίζοντος αἷμα ἐν ταῖς ἀρτηρίαις . ἐπειδὴ οὖν πολὺ αἷμά | ||
, καὶ θαῤῥῆσαι αὐτὸν θέλων , ὡς ἀπατωμένου μου καὶ νομίζοντος ἀνῃρῆσθαι : καὶ τὸν μοιχὸν ἀνεπίφθονον δὲ λαμβάνειν τοὺς |
Πολυποίτην φησίν : ὦ ξένε : καλῶς ἑτέρῳ ἕτερον περίκειται φρύαγμα , Λαΐῳ μὲν διὰ τὸ τῆς ἀρχῆς ἀξίωμα , | ||
τὴν ῥῖν ' ἔχουσαν πήχεως . εἶτ ' ἐστὶ τὸ φρύαγμα πῶς ὑποστατόν ; μὰ τὸν Δία τὸν Ὀλύμπιον καὶ |
ρξστʹ . Παθογνωμονικόν ἐστιν τῶν τε ἐντὸς καὶ τῶν ἐκτὸς σημείωσις . ἢ παθογνωμονικόν ἐστιν ἐξ οὗ γινώσκεται τὸ πάθος | ||
] : ἰστέον ὅτι ἄλλο ἐστὶ τὸ ξυντεκμαίρεσθαι καὶ ἄλλο σημείωσις . τὸ γὰρ ξυντεκμαίρεσθαι τὸ μετὰ λόγου σημειοῦσθαι . |
γάρ ; ἂν μὴ οὗτος αὐτὰ ἀφέληται καὶ γενναίως αὐτῶν ὑπομείνωμεν τὴν ἀποβολὴν , κλέπτης αὐτὰ οὐκ ἀφαιρήσεται ; ναυάγιον | ||
πόλεμον τῇ πόλει μηδὲ τοῖς Ἕλλησι περιστήσωμεν , ἀλλ ' ὑπομείνωμεν προστάται μᾶλλον τοῦ πρὸς Λακεδαιμονίους πολέμου γενέσθαι ἢ ' |
τὸ ἐκ πολλῶν ἀστέρων συνιστάμενον σχῆμα , ἀστὴρ δὲ ὁ μονομερής . ἀστρολογία ἀστρονομίας διαφέρει . ἀστρονομία μέν ἐστιν ἡ | ||
ψυχὴ μὲν οὖν ἡ τῶν ἀνθρώπων πολυμερής ἐστι καὶ οὐ μονομερής . συνθετὴ γάρ ἐστιν ὡς εἶναι φανερὰν αὐτὴν διὰ |
. οὐκ ἄτοπον οὖν ἔνια καὶ τῶν ὑπὸ τούτου λεγομένων διαιτῆσαι , τὰ μὲν νῦν τὰ δ ' ἐν τοῖς | ||
πραγμάτων χρόνῳ μόνον καὶ σχήματι ἀλλήλοις διαφερομένων πῶς ἄν τις διαιτῆσαι τὴν διαφορὰν ἐν οἷς τι περὶ τοῦ θείου ἑκάτεροι |
, ὧν θατέ - ρου κρουσθέντος ἐπί τινος ὀργάνου τῶν ἐντατῶν καὶ ὁ λοιπὸς κατά τινα οἰκειότητα καὶ συμπάθειαν συνηχεῖ | ||
ἐπὶ τῆς ἀρτηριακῆς ἡμῶν φωνῆς εἴτε ἐπὶ τῆς τῶν ὀργάνων ἐντατῶν τε καὶ ἐμπνευστῶν καὶ κρουστῶν ποιούμεθα τὸν λόγον κατὰ |
ἢ ἄλλῳ . δίελε καὶ μέρισον τὸ ὑποκείμενον εἰς τὸ αἰτιῶδες καὶ ὑλικόν . ἐννόησον τὴν ἐσχάτην ὥραν . τὸ | ||
ὁ σύνδεσμος οὗτος τὸ ἕτερον τῶν ἀξιωμάτων ψεῦδος εἶναι . αἰτιῶδες δέ ἐστιν ἀξίωμα τὸ συντασσόμενον διὰ τοῦ ” διότι |
χιτώνἙκτορείου χιτῶνος , ἐμὸς φίλοςἐμοῦ φίλου πρόδηλός ἐστιν ἡ ἑξῆς ἀκολουθία . τοιοῦτόν ἐστι τὸ πατὴρ δ ' ἐμὸς αὐτίκ | ||
; ἡ τοῦ ἑξῆς ὁδήγησις , τουτέστιν ἡ τοῦ νοήματος ἀκολουθία . Τί ἔστι κατὰ τοὺς ἐνυπάρχοντας ποιητικοὺς τρόπους ; |
συνᾴδοντος καὶ τοῦ νομίμου ἀνδρὸς εὐθὺς ὄντος κοσμοπολίτου πρὸς τὸ βούλημα τῆς φύσεως τὰς πράξεις ἀπευθύνοντος , καθ ' ἣν | ||
' αὐτοῦ ἐν αὐτῶι [ τελέσας - ] αὐτοῦ τὸ βούλημα [ ] . καὶ σὺ μὲν γὰρ ἐσθῆτα ? |
τὸ συνεχὲς καὶ τοῦ κτύπου τὸ ἀνέκλειπτον ὥσπερ τι ἄλλο ἐκπληκτικὸν φαίνεται . μεταξὺ δὲ δὴ τοῦ τε δεξιοῦ κέρως | ||
, εἰδότες τὸ δεινὸν [ δὲ ] καὶ τὸ θαυμαστὸν ἐκπληκτικὸν ὄν : δεῖν δὲ τἀναντία καὶ λέγειν καὶ παραδείγματα |
Ἀλεξάνδρου Φορτίου . Κόραν ἀστέων ῥίζαν ] * Τροπικῶς ταῦτα ἐξενήνεκται : τὸ δὲ ἑξῆς οὕτω : Φημὶ γάρ , | ||
καὶ κατὰ ἄλλα σχήματα πλείονα οὐ γὰρ μόνον κατὰ πλαγιασμὸν ἐξενήνεκται τὸ χωρίον , ἀλλὰ καὶ σὺν τοῖς περιστατικοῖς διαπέπλεκται |
δὲ κατάϲταϲιϲ καὶ ἐν γλυκέϲι καὶ ἐν πικροῖϲι γεύμαϲι . ἀπατηλῶν ἄρα γευμάτων προκάλυμμα ἡ χολή . ἢν μὲν ὦν | ||
' ὄμματ ' εἶ . Τυφλὸν ὄνειρον : ἐπὶ τῶν ἀπατηλῶν . Τυφογέρων : ἐπὶ τῶν τυφομανῶν γερόντων . Τῶν |
τῶν Πλάτωνος εἰσαγωγὴν ποιούμενος . ἐν οἷς ἡ πρᾶξις . Ὄγδοον κεφάλαιον τῶν προτεθέντων τὸ ζητῆσαι τί τὸ εἶδος τῆς | ||
οὐκ ἔστιν ἄδοξον καθ ' ὑπερβολὴν , ὥσπερ ἐνταῦθα . Ὄγδοον κατὰ τὸ ἀπερίστατον : οἷον ἀποκηρύττει τις τὸν ἑαυτοῦ |
τῇ ἀκροπόλει σπήλαιον . ἢν γοῦν εἰς Ἀθήνας ἔλθῃς , εἴσῃ ὅσον ἐκεῖ τοῦ Πανὸς ὄνομα . Εἰπὲ δέ μοι | ||
ἡμῶν ἐν ταῖς ψυχαῖς ἐγγίγνεται ; Πῶς ; Ὧδ ' εἴσῃ ῥᾷον , ἂν πρῶτον λάβῃς αὐτὰ τί ποτ ' |
τῶν ὁμοίων . . Οὐκ ἀπεμφαῖνον μέντοι ἐστὶν καὶ τὸ συντασσόμενον ῥῆμα ἐπὶ τὸν κτήτορα συντείνειν , εἰ σημαίνοι ὕπαρξιν | ||
. , εὕρῃ , καταλάβῃ . σημείωσαι τὸ ἐπιτυγχάνω δοτικῇ συντασσόμενον , ὅπερ γενικῇ ὤφειλε συντάσσεσθαι , ὥσπερ καὶ τὸ |
τε κατὰ φιλοσοφίαν καὶ τῶν παντὸς ἐλευθερίου ἄλλου παντελῶς ὑπάρξαι ἀπαράδεκτον , καὶ νοῦν δὲ πρὸς τὰς μιαιφονίας μόνον ὀξύρροπον | ||
μὲν τὸ συνηρτημένον τοῖς εἰρημένοις πτωτικοῖς , ἐκκλίνασα δὲ τὴν ἀπαράδεκτον τῶν ἄρθρων ἀντωνυμίαν , ὅπου γε καὶ μέχρι ῥήματος |
ἠγόρασα . “ ἡ δὲ γυνὴ τοῦ Ξάνθου : ” εὐχαριστῶ σοι , κυρία Ἀφροδίτη . μεγάλη ἦς : ἀληθινά | ||
, ἀφ ' ὑμῶν εἰς ὑμᾶς χωρεῖ ἡ εὐλογία . εὐχαριστῶ σοι , πάτερ , ἐνέργεια τῶν δυνάμεων . εὐχαριστῶ |
. ἢ τοὐναντίον κατὰ αὔξησιν , ὅταν ὁ μὲν ἀντίδικος ἐλαττώσῃ τὸ πρᾶγμα , σὺ δὲ κατ ' αὔξησιν ἀπαντήσῃς | ||
ἡνίκα διαφορούμενον τὸ ῥεῦμα τόν τε ὄγκον καὶ τὴν τάσιν ἐλαττώσῃ . κατὰ μὲν οὖν τὰς ἀρχὰς τῇ ἀποκρουστικῇ χρησόμεθα |
, δι ' ὧν πρὸς τὸ πρῶτον ἀγαθὸν ἀναφέρεται , ἀπάθεια καὶ ἀλήθεια , ὧν τὸ μὲν πρακτόν , τὸ | ||
ψευδῆ ταῦτά ἐστιν , ἐξ ὧν ἡ εὔροιά ἐστι καὶ ἀπάθεια ἀπαντᾷ , λάβε μου τὰ βιβλία καὶ γνώσῃ ὡς |
. [ ἡ ἐπὶ θάτερα κατοχὴ παραλέλειπται . ἔσται οὖν περιτροπή , καὶ ἡ χεὶρ ἀφέστηκεν ἀπὸ τοῦ ἀγκῶνος . | ||
δ ' ] ἡ λύσις : ἔστι δὲ τὸ σχῆμα περιτροπή . . . . ἀπογνοὺς ] ὁ μὴ καταψηφιζόμενος |
εἶναι ἡ γενικὴ ἁλτός , ἵνα εὑρεθῇ διὰ δύο συμφώνων ἐκφερομένη : ἀλλ ' ἐπειδὴ δασυνομένης τῆς εὐθείας ἔμελλε ψιλοῦσθαι | ||
ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς ὑγιοῦς κατὰ τὸ ἀπαγγελτικὸν τῆς λέξεως ἐκφερομένη μετά τινος τῶν συνεζευγνυμένων περὶ μίαν συλλαβὴν ἤτοι κατὰ |
τοῦ ἐλαχίστου ἑξαπλάσιον . τὸ δὲ παιωνικὸν ἄρχεται μὲν ἀπὸ πεντασήμου ἀγωγῆς , αὔξεται δὲ μέχρι πεντεκαιεικοσασήμου , ὥστε γίνεσθαι | ||
εἰς ἀντισπαστικόν . τὸ θʹ ἐξ ἰωνικῆς βάσεως καὶ τοῦ πεντασήμου καὶ χοριαμβικοῦ καὶ ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος . τὸ ιʹ |
οὐ μόνον ὀξύτης καὶ βαρύτης , ἀλλὰ καὶ μέγεθος καὶ σμικρότης καὶ λειότης καὶ τραχύτης φωνῆς , εὕροι δ ' | ||
ἀπορία , ἀλογία , ἀφωνία , ὀλιγότης , βραχύτης , σμικρότης , ἀγλωττία , ἀμηχανία , ἀδυναμία ἀδυνασία , ἀσθένεια |
ὁμοῦ πάντων καὶ ἐν τῷ αὐτῷ ὄντων καὶ οὐδενὸς οὐδενὶ μαχομένου οὐδὲ διαφερομένου οὐδὲ ἐμποδίου ὄντος , γίνεταί τι ἤδη | ||
ἤδη καὶ οὐκ ἠδίκησαν , τὴν δὲ δευτέραν ἐκ τοῦ μαχομένου , ὅτι πῶς ἀνυπόστατον τὴν πόλιν εἶναι φαμὲν διακελευόμενοι |
τῶν προειρημένων δῆθεν οἰκετῶν ἀποδυρόμενος πρὸς τὸν ἕτερον . ΓΘ Ἰατταταιάξ : σχετλιαστικόν ἐστι τὸ ἐπίρρημα . παρεπιγραφὴ δὲ λέγεται | ||
κρείττονα ὀδυνηροῦ βίου τὸν καθ ' ἡδονὴν θάνατον ἡγησάμενος . Ἰατταταιάξ , τίς ἦν ἡ χθὲς ἡμέρα ; ἢ τίς |
. ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος . τὸ δὲ πρὸς λαγνείαν ἐπιρρεπὲς ἀμφοτέρων σκώπτων , τοῦ τε δεσπότου καὶ τοῦ δούλου | ||
τρίτον καὶ ἀνθρώπινον γένος τῷ εἰς κακίαν ποτὲ καὶ λήθην ἐπιρρεπὲς εἶναι , οἷς καὶ τοῦ ἀεὶ νοεῖν τὸν θεὸν |
ἧς ἄξων ὁ ΑΒ , κέντρον δὲ τὸ Ε , ἀσύμπτωτος δὲ ἡ ΕΤ , ἡ δὲ δοθεῖσα γωνία ὀξεῖα | ||
, ΓΕ . Τῶν αὐτῶν ὄντων δεικτέον , ὅτι ἑτέρα ἀσύμπτωτος οὐκ ἔστι τέμνουσα τὴν περιεχομένην γωνίαν ὑπὸ τῶν ΔΓΕ |
ὀνόματα , τό τε κλοπαίαν τό τε ναρθηκοπλήρωτον , οἱονεὶ ἐπεξήγησις τοῦ θηρῶμαι , εἰπὼν γὰρ “ θηρῶμαι δὲ πηγὴν | ||
αὐτοῖς ἐπιφάνεια καὶ κράτησις τῆς χώρας καὶ τῆς ὅλης νομοθεσίας ἐπεξήγησις , ὡς εὔδηλον εἶναι τὸν προειρημένον φιλόσοφον εἰληφέναι πολλά |
. ἀποσῴζοι δ ' ἂν τὸ ἐκ τούτων κοινὸν ἀγαθὸν εὐαρμοστία τις καὶ τῶν πολλῶν ὁμοφωνία μετὰ πειθοῦς συνῳδοῖσα . | ||
ἐν αὐτῇ κατὰ φύσιν γιγνομένας ἐπιθυμίας τε καὶ ἡδονάς : εὐαρμοστία καὶ εὐταξία ψυχῆς πρὸς τὰς κατὰ φύσιν ἡδονὰς καὶ |
τῶν δημοσίων . οὐκοῦν . . . λέγεις ; ] ἀνθυποφορά , ἥτις μέση τυγχάνει ἀντιπίπτοντος καὶ ἀντιθέσεως , μεῖζον | ||
ἅπαντα οἰομένους . τὰ κελευόμενα . . . ποιεῖν ] ἀνθυποφορά . φησίν : ὀφείλομεν πᾶσι τοῖς προσταττομένοις ὑπακούειν ὥσπερ |
οὐσία . ἀλλ ' εἰ τῆς τοῦ φωτὸς ἀφθαρσίας οὐ συναπολαύει ἡ δύναμις ἡ αἰσθητική , οὐδὲ τῆς τοῦ νοῦ | ||
ἔστιν , ἀλλ ' ἐπειδὴ χρῆται ὅλως ὀργάνοις σωματικοῖς , συναπολαύει τούτοις τοῦ πάθους . καὶ τοῦτο φανερὸν ἐπὶ τῶν |
: Ὁπποῖόν κ ' εἴπῃσθα ἔπος , τοῖόν κ ' ἐπακούσαις . ἐὰν δ ' ὀλίγον δῷς διαφορὰν , συνίσταται | ||
: ὁπποῖόν κ ' εἴπῃσθα ἔπος , τοῖόν κ ' ἐπακούσαις . ὧν ἀντικατηγόρησάν τινες , ἐμφρόνως εἰδότες : ἄνδρ |
: τὸ δ ' ἀναισθητοῦν οὐδὲν πρὸς ἡμᾶς . . Ὅρος τοῦ μεγέθους τῶν ἡδονῶν ἡ παντὸς τοῦ ἀλγοῦντος ὑπεξαίρεσις | ||
δὲ φεύγοντος προκρίνοντος μετὰ κατασκευῆς τὸ εὐεργέτημα τοῦ ἀδικήματος . Ὅρος βίαιος κοινὸς τοῦ μὲν μηδ ' ὅλως εὐεργέτημα γεγενῆσθαι |
πεφυκέναι κατὰ τοῦτο πάσχειν ἢ ἐνεργεῖν . ὅταν δὲ τὸ ὀρεκτικὸν ὑπὸ τοῦ ὀρεκτοῦ ὡς ἐφετοῦ κινηθῇ , τότε ἡ | ||
ὡς φθαρτικὴν ἢ διώκει ὡς σωστικήν . καὶ ἔστι τὸ ὀρεκτικὸν ταὐτὸ τῇ αἰσθητικῇ δυνάμει κατὰ τὸ ὑποκείμενον , τῷ |
διακαεϲτάτου πυρετοῦ ἀναλύεται καὶ τήκεται ἥ τε τῶν ϲτερεῶν αὐτῶν οὐϲία ἐκ μέρουϲ ἀποτήκεται , χρονίζοντοϲ ἤδη τοῦ κακοῦ . | ||
τοὺϲ ὅρουϲ πρότερον ὑπογράφομεν . αὐτὸϲ μὲν οὖν ὁ δίδυμοϲ οὐϲία ἐϲτὶν ἀδενώδηϲ καὶ ψαφαρὰ πεποιημένη εἰϲ τὴν τοῦ ϲπέρματοϲ |
; διὰ τί δὲ προγέγραπται τὸ γνῶθι σαυτὸν μηδενὸς αὐτὸ νοοῦντος ; Σωκράτης πάντας ἔπειθε τοὺς προσιόντας ἐπιμελεῖσθαι ἑαυτῶν ; | ||
ἁρμόζει λέγειν , ὅτι τὸ * * * μὴ πάντα νοοῦντος ; οὕτω γὰρ ἂν καὶ ὁ παρ ' αὐτῷ |
ἄδοξα ἀσύστατα : τὰ δὲ μὴ πρὸς ὑπερβολὴν συνίσταται . Παράδειγμα ἄλλο τοῦ ἀπιθάνου . Περικλῆς τῇ Ἀσπασίᾳ συνόντα Σωκράτη | ||
κατηγορούμενα , κατηγορήσωμεν πῇ , τουτέστι συνθέτως καὶ ἡνωμένως . Παράδειγμα τοῦ προτέρου ὁ συλλογισμόςμᾶλλον δὲ παραλογισμόςτοῦ αἱρετικοῦ [ μᾶλλοναἱρετικοῦ |
ὅλμον καὶ ὕπερον περιφέρειν ; ἄνθρωπε , ἄσκησον , εἰ γοργὸς εἶ , λοιδορούμενος ἀνέχεσθαι , ἀτιμασθεὶς μὴ ἀχθεσθῆναι . | ||
τοῦ μᾶλλον , ὃ δὴ πάλιν ἀνάλυσιν ἔχει εἰς τὸ γοργὸς μᾶλλον . παρὰ τοὺς ἵππους ἐμπεριεκτικόν τι ἀποτελεῖται , |
δ ' ἡ τούτου συμφορὰ τοῖς μὴ τελέως δυσκαθάρτοις δίδαγμα αὐταρκέστατον τοῦ πειρᾶσθαι τὸν ἔνδον δικαστὴν ἔχειν εὐμενῆ : σχήσουσι | ||
τιμῶντες τοὺς γονεῖς , ἐπεὶ καὶ ἕν τι τῶν εἰρημένων αὐταρκέστατον εἰς σεβασμὸν αὐτοὺς προκαλέσασθαι , ψόγου δὲ καὶ κατηγορίας |
σῖγ ' ἔχουσα πρόσμενε . Τί δ ' ἔστιν ; Σιγᾶν ἄμεινον , μή τις ἔνδοθεν κλύῃ . Οὐ τὰν | ||
ἂν καλῶς ἔσως ' ἐμαυτήν , ἢ καλῶς ἀπωλόμην . Σιγᾶν ἐπῄνες ' : ὡς ἐπ ' ἐξόδῳ κλύω τῶν |
ἀκούσασιν ἀπιστότερος προσπέπτωκεν ὁ τοιοῦτος λόγος , ἐκείνως τὴν ὑπόλοιπον ποιήσασθε ἀκρόασιν . Ὥσπερ ὅταν περὶ χρημάτων ἀνηλωμένων διὰ πολλοῦ | ||
αὐτὸς ὁ λογισμὸς αἱρῇ : οὕτω καὶ νῦν τὴν ἀκρόασιν ποιήσασθε . Εἴ τινες ὑμῶν ἐκ τῶν ἔμπροσθεν χρόνων ἥκουσιν |
' οὐδ ' εἰ ἀληθὲς εἶναι λέγοιτο : ὅτι γὰρ ἀνύπαρκτόν ἐστι τὸ ἀληθές , ὑπεμνήσαμεν ἐν τοῖς περὶ κριτηρίου | ||
δὲ χρή , ὅτι οὐ πρόκειται ἡμῖν ἀποφήνασθαι , ὅτι ἀνύπαρκτόν ἐστι τὸ κριτήριον [ τὸ ] τῆς ἀληθείας : |
τὸ εἶναί τινα ἄρχοντα καὶ τὸ εἶναι δοῦλον δίχα ] κεχωρισμένον θὴν ] παραπληρωματικὸς σύνδεσμος τὸ θήν . δὴ ἐπιγλωσσᾷ | ||
μετουσία μὴ συμφυὴς ἀλλ ' ἐπίκτητος , καὶ ὃ δὴ κεχωρισμένον ὂν τῆς τοῦ ὑποκειμένου οὐσίας οὔτε διατίθησιν αὐτὴν καθ |
ἦν πάροιθε μὲν ὄλβος δικαίως : νῦν δὲ τῇδε θἠμέρᾳ στεναγμός , ἄτη , θάνατος , αἰσχύνη , κακῶν ὅς | ||
τῆς πόλεως . διήκει ] διέρχεται . θ στόνος ] στεναγμός . στένουσι ] στενάζουσι . στένει ] στενάζει . |
πᾶς οὐ τὸ καθόλου σημαίνει ἀλλ ' ὅτι καθόλου . ἐλλειπῶς αὐτῷ τὰ τῆς φράσεως εἴρηται . τὸ δὲ ὅλον | ||
τοιαῦτά ἐστι δεδομένα . καὶ ὁ τεταγμένον καὶ ῥητὸν ὁμοίως ἐλλειπῶς περιέχει τὸ δεδομένον . ὁ δὲ τὸ γνώριμον ἅμα |
μέσον κοινός , διάζευξις δ ' ὅταν δύο τετραχόρδων ἑξῆς μελῳδουμένων ὁμοίων κατὰ σχῆμα τόνος ᾖ ἀνὰ μέσον . ὅτι | ||
τὸν δὲ τόνον ἐπόγδοον . τῶν δὴ παρὰ τοῖς κιθαρῳδοῖς μελῳδουμένων τετραχόρδων πεποιήσθω πρῶτον τὸ ἀπὸ νήτης μέχρι παραμέσης διὰ |
εὐτελείαι εἰς παροιμίαν κεῖται τὴν λέγουσαν Ἴκκου δεῖπνον ἐπὶ τῶν ἀπερίττως δειπνούντων . . . . Ἴκκος . . . | ||
συνησκη - μένος , τὸ δὲ ἀφελείᾳ λόγου βραχέως καὶ ἀπερίττως ῥηθὲν τοῦ μὲν εἰπόντος ἀπόφθεγμα γίνεται , τοῦ δὲ |
τὸ μέτωπον αὐτοῦ χθαμαλὸν λεῖον σαρκῶδες καὶ τὸ πᾶν πρόσωπον σαρκωδέστερον , τὸ δὲ εἶδος ὑπνηλόν , ὀφθαλμοὶ ὑγροὶ εὐλαμπεῖς | ||
ἄκρου σκιάδειον πλατύ , ἐν δὲ τούτῳ καρπὸν πλατύτερον καὶ σαρκωδέστερον , εὐώδη . δυνάμεις δὲ τὰς αὐτὰς ἔχει . |
καὶ σιγῆς καὶ μεγάλου ψόφου , οὕτω τοι καὶ γεῦσις γευστοῦ καὶ ἀγεύστου . ἔτι ἐπεὶ ἀόρατον τὸ μὲν φύσει | ||
ἐπὶ τῶν ἄλλων . ἔτι πάσχει ἡ γεῦσις ὑπὸ τοῦ γευστοῦ , ᾗ γευστόν , καὶ διὰ τοῦτο ἀνάγκη τὸ |
. τὸ δὲ αἷμα αὐτοῦ ξηρὸν ποθὲν ἐπιληπτικοῖς βοηθεῖ . Ῥινόκερως ζῷόν ἐστι τετράπουν παραπλήσιον ἐλάφῳ ἓν κέρας ἔχον ἐπὶ | ||
δομεστικοί . Ἰήλεμον : θρῆνον . ἐντύνουσι : ποιοῦσιν . Ῥινόκερως : ὁ ἔχων ἓν κέρας , μονόκερως . ὄρυγος |
ὁ μὲν ὣς ἀπόλωλε κακὸν μόρον , οὐδέ τις ἥμιν θαλπωρή , εἴ πέρ τις ἐπιχθονίων ἀνθρώπων φῇσιν ἐλεύσεσθαι : | ||
. θαλπωρή Ζ . . . . . , : θαλπωρή : χαρά . ὁ δὲ Ἀπίων ἡδονή . ἐπὶ |
τὴν γλῶτταν εὐλόγῳ τρέχειν στρῶμα μηλωτήν τ ' ἔχει . σκιμπόδιον ἓν καὶ κώδιον καὶ ψιάθιον ἴσως παλαστῆς χαλεπὸν τὸ | ||
παχυτέραν . ὅταν οὖν ὁμονοῶμεν , καὶ τὸ τυχὸν ἡμᾶς σκιμπόδιον δέχεται : ἐὰν δὲ στασιάσωμεν , οὐδὲ ἡ σύμπασα |
ἢ ἄδηλον . εἰ μὲν οὖν πρόδηλον , οὐδὲ τοῦ ἐκκαλύψοντος δεήσεται , ἀλλὰ συγκαταληφθήσεται αὐτῷ , καὶ οὐκ ἔσται | ||
μὴ ἔχοντος ὃ ἐκκαλύψει , τοῦ δὲ μὴ χρῄζοντος τοῦ ἐκκαλύψοντος . τὰ δὲ αὐτὰ λεκτέον καὶ περὶ τῆς λειπομένης |
τις ἐπίτευξις ἦν ἡ ἀληθὴς μαντεία , ἢ σφοδρότης καὶ ἐπίτασις ἐνεργείας ἢ πάθους ἢ ὀξύτης καὶ φορὰ τῆς διανοίας | ||
, ὡς βῶ βάζω . τούτῳ τῷ σπάζω ἡ α ἐπίτασις ἐπῆλθε καὶ ἐποίησεν ἀσπάζω καὶ ἀσπάζομαι : τὸ ἀσπάζεσθαι |
οὐδεὶς ἕτερος . Ἐξέστω παίζειν ὑπάρχῳ πάντων ὑπάρχων διὰ πάντων κεκρατηκότι καὶ τοῖς αὑτοῦ λόγοις τιθέντι μέν με πρὸ τῶν | ||
ἄν τις [ ἐμοὶ ] δικαίως μῶμον προσάψειε μὴ πάνυ κεκρατηκότι προθυμίας ἡλίκης , κἂν γάρ τι καὶ διαπεσεῖν τοῦ |
τῶν ἐκκαλυψόντων , ἀλλ ' οὐκ αὐτὸ ἑτέρων δεῖ ὑπάρχειν ἐκκαλυπτικόν . καὶ μὴν εἰ τὸ σημεῖον κατ ' αὐτοὺς | ||
ἐν αὑτῷ ἡγούμενον ἀξίωμα σημεῖον τοῦ λήγοντος : οὐδὲ γὰρ ἐκκαλυπτικόν ἐστι τοῦ ” φῶς ἔστιν “ τὸ ” ἡμέρα |
βαρβαρικῶς τὸ θαρρεῖν . βαρβαρίζει δὲ ὁ δοῦλος . τὸ θρέττε ] τὸ θαρσαλέον , βαρβαριστί , παρὰ τὸ θαρρεῖν | ||
] τὸ θαρσαλέον . θρέττε : ἀντὶ τοῦ θαρσαλέον : θρέττε γὰρ βαρβαρικῶς τὸ θαρρεῖν . βαρβαρίζει δὲ ὁ δοῦλος |
πρῶτον εὐεργετῶν γένους τε ἕνεκα καὶ παιδείας καὶ τρόπων . Αἴνιγμα δοκεῖ τοῖς ἀνθρώποις τὸ τῶν μὲν ἔργων σε τῶν | ||
εἰς τὸ Ῥηματικὸν αὑτοῦ , . , . * . Αἴνιγμα : παρὰ τὸ αἰνίσσω , τὸ ἐν παραβολαῖς λέγω |
ὑπὸ ΚΘΟ , συνεστάτω τῇ ὑπὸ ΚΘΟ ἴση ἡ ὑπὸ ΠΛΡ . ἡ ἄρα ΠΛ κάθετός ἐστιν ἰσοπλεύρου τριγώνου , | ||
Λ σημείων παράλληλοι κύκλοι γεγράφθωσαν οἱ ΜΘΝ , ΞΚΟ , ΠΛΡ . λέγω , ὅτι μείζων ἐστὶν ἡ ΠΞ περιφέρεια |
ἐν αὐτοῖς , οἷον μεταξὺ ἀμφοτέρων πάντων τῶν ἐναντίων δυοῖν ὄντοιν δύο γενέσεις , ἀπὸ μὲν τοῦ ἑτέρου ἐπὶ τὸ | ||
τὰ κοινὰ λαβὼν καὶ τὰ μέρη ἔχει : δυοῖν γὰρ ὄντοιν θατέρου μὲν ὄντος ἐξ ἀνάγκης καὶ θάτερον εἶναι δοκεῖ |
δυναστῶν ἐπιεικῶς προσφερομένων τοῖς πλήθεσι , καὶ διὰ τοῦτ ' ἀγαπωμένων , οὗτος βιαίως καὶ χαλεπῶς ἄρχων ἐμισεῖτο . διὸ | ||
στεφανώσειν αὐτοῦ τὸν οἶκον . εἰώθασι γὰρ οἱ ἐρῶντες τῶν ἀγαπωμένων πλείονας κυάθους ἐπιχεῖσθαι . Καλλίμαχος : ἔγχει καὶ πάλιν |
ἁρμός , ὡς κείρω κορμός , καὶ πλεονασμῷ τοῦ θ ἀρθμός , ὡς πείρω πορμός καὶ πορθμός . ἢ ἀπὸ | ||
ἐκεῖσε τὰς κατὰ τῶν , ἐκλήθη . . . . ἀρθμός : ἡ φιλία καὶ ἡ ἁρμονία τῆς ψυχῆς . |
γυμνὸς διὰ τὰς τῶν κοντάτων ὁρμάς : ἡ κατὰ χεῖρας συμπλοκὴ ἤτοι μάχη , διὰ τὸ ἀχρείους ἐκ τοῦ ἐγγὺς | ||
Φανερὸν οὖν ὅτι οὔτε δόξα μετ ' αἰσθήσεως , οὔτε συμπλοκὴ δόξης καὶ αἰσθήσεως ἡ φαντασία : λέγει γὰρ Πλάτων |
ἂν βουληθῇς , πρᾶττε , τῆς δὲ δυνάμεώς σου ταύτης ἀπολαυσάτω Παιάνιος , περὶ ὃν Ἀκάκιός τε ὁ σοφὸς καὶ | ||
καὶ ἀπεκρούσθη τοῦ πράγματος . τοῦ χρηστοῦ τοίνυν ἀνέμου διαμαρτὼν ἀπολαυσάτω τοῦ δευτέρου πλοῦ . ἔστι δὲ οὗτος γενέσθαι χώραν |
ἀνθρώπου ἐπικειμένου τῷ ἔργῳ ; πρόκα : εὐθέως . καὶ πρόκα τελλομένου ἔτεος : γράφεται καὶ περιτελλομένου ἔτεος . ἦ | ||
τοῦ ἔτους περιερχομένου , μηδενὸς ἀνθρώπου ἐπικειμένου τῷ ἔργῳ ; πρόκα : εὐθέως . καὶ πρόκα τελλομένου ἔτεος : γράφεται |
καὶ πᾶν ἀϊστώσει γένος . ἀμβλύνεται ] ἐξασθενεῖ . . πολύστονοι ] πολλῶν στεναγμῶν ἄξιοι . τόδ ' ] ὅπερ | ||
] ἐξασθενεῖ . θ ἀμβλύνεται ] ἀσθενῆ γίνονται . Ξ πολύστονοι ] ἀποστροφὴ πρὸς τοὺς βασιλεῖς . πολύστονοι ] πρὸς |
ἱκανοὶ γὰρ οἱ γενιῶντες πρὸς τὸ λέγειν . Σωρανός . Πρόσωπον . ἀπὸ τοῦ πρόσω καὶ ἔμπροσθεν τοὺς ὦπας ἔχειν | ||
, οὐ δεδορκότες , κίνησις σχολαία , φωνὴ ἠπία . Πρόσωπον ἀνιαροῦ ἰσχνόν , μέτωπον ῥυσσόν , ὀφρύες ἀπεστραμμέναι , |