| ἔκτοτε φανείς : † ἐκ τούτου οὐδεὶς ὅτι τῶν πλουσίων ἐμυήθη . ὅτι δεῖ τὸν καθ ' ἕνα οἷος καὶ | ||
| δ ' ὢν καὶ φιλομαθὴς ἀπεδήμησε τῆς πατρίδος καὶ πάσας ἐμυήθη τάς θ ' Ἑλληνικὰς καὶ βαρβάρους τελετάς . ἐγένετ |
| πλείω δ ' ἔτι καὶ μείζω τότε διανοούμενος . Οὗτος ἀκηκοὼς τόν τε βίον καὶ τὰ ἤθη , οἷς χρῆται | ||
| ἕνεκα προφάσεως ἀποσταλεὶς εἰς τὴν Μακεδονίαν καὶ παρὰ τοῦ Φιλίππου ἀκηκοὼς ὡς βούλεται σπείσασθαι , οὕτως ἀπήγγειλε . γίνεται τῶν |
| . , . . . Βάσκανος : ὁ κακίζων καὶ μεμφόμενος ἅπαντα καὶ πειρώμενος εἰς ἀπέχθειαν ἄγειν , ὁ φθονερὸς | ||
| μεταβάλλει διὰ τὴν εὐεργεσίαν καὶ ταχὺ γίνεται φίλος , ἑαυτῷ μεμφόμενος . Ὅτι δεῖ παρὰ τοῖς εὖ φρονοῦσι τὰς μὲν |
| ὁ πόλεμος κατέστη , ὁ δὲ φαίνεται καὶ ἐν τούτῳ προγνοὺς τὴν δύναμιν . ἐπεβίω δὲ δύο ἔτη καὶ ἓξ | ||
| τῆς πείρας ἀγνοήσας τὰ τούτῳ ἑπόμενα , ὁ δὲ καὶ προγνοὺς καὶ προαγγείλας πάντα πρὸ τῆς ἐκβάσεως . Οὗτος μὲν |
| θειοτέρῳ φόβῳ κατηνάγκασεν ὑπακοῦσαι τοῖς νόμοις . εἴ τινα νόμον ἐξεῦρε , κομίσας εἰς Δελφοὺς ἠρώτα τὸν θεὸν , εἰ | ||
| οὐ χεῖρον καὶ τὸ τούτῳ παρακείμενον ἐφεξῆς εἰπεῖν , ὅπως ἐξεῦρε τὴν ἁρμονικὴν ἐπιστήμην καὶ τοὺς ἁρμονικοὺς λόγους . ἀρξώμεθα |
| ἀλλὰ καὶ μάλιστα ἔχουσι μνήμην , γνώμης τε ἕνεκα ἣν παρέσχετο καὶ ἐπὶ τοῖς ἔργοις ὁπόσα ἐτόλμησε . τὰ μὲν | ||
| τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης , ἑτοιμοτάτας καὶ πλείστας ἡμῖν ἀφορμὰς παρέσχετο παρεπιδημήσασιν ἐν αὐτῇ πλείω χρόνον . ἡμεῖς γὰρ ἐξ |
| ὃν ἐς τὴν θυσίαν ἑτοιμάσαντες φυλάσσουσιν , ἅπτεται τῶν σπερμάτων φοιτῶν ἐπὶ τὸν βωμόν . καλοῦσι δέ τινα τῶν ἱερέων | ||
| ἐπέγραψεν τῷ πίνακι : οἷος δ ' ἐννύχιος φαντάζετο πολλάκι φοιτῶν Παρρασίῳ δι ' ὕπνου , τοῖος ὅδ ' ἐστὶν |
| τὸ κατάνη ἐξελὼν αἴτνην μετωνόμασε τὴν πόλιν , ἑαυτὸν οἰκιστὴν προσαγορεύσας , καὶ ἐν ταῖς ἀναρρήσεσιν ἔν τισι τῶν ἀγώνων | ||
| περιερχόμενος καὶ ἰδὼν τὸν πολύποδα ἔκτισεν ἐκεῖ πόλιν Ἄμφισσαν αὐτὴν προσαγορεύσας διὰ τὸ τὸν πολύποδα ζῆν καὶ ἐν τῆ γῇ |
| τῆς νίκης περιερχόμενος ἔλεγε τὰ ποιήματα , πρῶτον μὲν τὴν Θηβαίδα ἔπη ͵ζ ἧς ἡ ἀρχή : Ἄργος ἄειδε θεὰ | ||
| αὐτῷ Περσεὺς ὁ Στωικὸς καὶ Ἀνταγόρας ὁ Ῥόδιος ὁ τὴν Θηβαίδα ποιήσας καὶ Ἀλέξανδρος ὁ Αἰτωλός , ὡς αὐτός φησιν |
| ὁ τοιοῦτος εἰς ἔννοιαν ἦλθε τοῦ ὅτι ἔστι τις ὁ διατάσσων τὴν τοιαύτην τάξιν καὶ ἐγκελευόμενος τοῖς ὑπ ' αὐτὸν | ||
| . ἔστι γάρ τις καὶ ἐνθάδ ' οἰκοδεσπότης ἕκαστα ὁ διατάσσων . σὺ ἥλιος εἶ : δύνασαι περιερχόμενος ἐνιαυτὸν ποιεῖν |
| τὰς συνεγνωσμένας τοῖς ἐκεῖ θείοις ἀριθμοῖς χαίρει πάντα κυκῶν καὶ ταράττων . Πρὸς τὸν μαθηματικὸν ἄν τις μᾶλλον ἀπορήσειε ταῦτα | ||
| θεοῦ , καταλειφθεὶς δὲ καὶ ἔτι ἄλλους τοιούτους προσλαβὼν σκιρτᾷ ταράττων πάντα ἅμα , καὶ πολλοῖς τισιν ἔδοξεν εἶναί τις |
| τούτοις τοῖς ἀνδράσιν , ἀλλὰ καὶ παρὰ πᾶσι τοῖς θαυμαζομένοις ἀπηνέγκατο . Ὅτι ὁ αὐτὸς Σόλων , ἐν τῇ νομοθεσίᾳ | ||
| ἐφ ' ὃ ἐπενεχθήσεται τὸ ῥῆμα , ἐπεὶ τὸ ἄρθρον ἀπηνέγκατο τὸ ἕτερον , ὡς ἂν ἐν γνώσει προϋφεστώσῃ , |
| εὐθύς ; διαλιπὼν δ ' ; ἀρτίως ; ὃς καὶ φράσας εἰς τοὺς γάμους μοι τἆνδον εὐτρεπῆ ποεῖν μεταξύ μ | ||
| , ἀλλ ' εὐθὺς ὡμολόγει ψεύδεσθαι , καὶ ἐδεῖτο σῴζεσθαι φράσας τοὺς πείσαντας αὐτὸν λέγειν ταῦτα : εἶναι δὲ Ἀλκιβιάδην |
| πόλεμον καὶ τὴν κατὰ Περσῶν νίκην τοῦ θειοτάτου Τραϊανοῦ ὁ σοφώτατος Ἀρειανὸς ὁ χρονογράφος ἐξέθετο , ἱστορήσας καὶ συγγραψάμενος πάντα | ||
| ἀκράχολος Ἑκάτης ἄγαλμα φωσφόρου γενήσομαι . λάβραξ ὁ πάντων ἰχθύων σοφώτατος ἡδύς γε πίνειν οἶνος , Ἀφροδίτης γάλα . πικρότατον |
| : καρπαλίμως δ ' ἵκανε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν . εὗρεν ἔπειτ ' Ὀδυσῆα Διὶ μῆτιν ἀτάλαντον ἐσταότ ' : | ||
| , ἐν ᾧ ἡ πηγή , ἐν ᾧ τὸ παιδίον εὗρεν ὁ Δρύας , τὸν Δάφνιν καὶ τὴν Χλόην παραδιδόναι |
| αὐτῷ Καίσαρι στρατιωτικὸν μὲν οὐκ ἦν , οὐ γὰρ δορυφόροις ἠρέσκετο , ἡ δὲ τῆς ἡγεμονίας ὑπηρεσία μόνη καὶ αἱ | ||
| πολέμου τὴν τελευτὴν οὐδετέρωι διήνυσται , μέρος δὲ ὧι ἑκάτερος ἠρέσκετο ὁ μὲν τῆς τε Ἀμφείας τὴν ἅλωσιν καὶ τὰ |
| οὕτως . ὑπώ - πτευον δὲ αὐτοῦ τῶν ὀφθαλμῶν τὴν πλάνην καὶ τὰ πολλὰ κινήματα καὶ τὸ ἀποβλέπειν τῆς κύλικος | ||
| λήθην τῶν ἐξαριθμηθέντων ἐπάγει : καὶ ὡς ἠβουλήθη τις διὰ πλάνην ἐκ δευτέρου ἢ τρίτου ἐξαριθμήσασθαι , ἀπεχθαίρει καταλείψει : |
| τούτω ] ἰστέον ὅτι ἐπειδὴ αὗται δέον εἰπεῖν , ἀρσενικῶς ἐξήνεγκε κατ ' Ἀττικὴν συνήθειαν , ἀντὶ τοῦ αὗται τούτω | ||
| οὐκ ἦν τι γνῶναι Πυθαγόρειον δόγμα : οὗτος δὲ μόνος ἐξήνεγκε τὰ διαβόητα τρία βιβλία , ἃ Πλάτων ἐπέστειλεν ἑκατὸν |
| εἶτα ] πάλιν τὸν ἀντιδοξάζοντα τούτωι , οὔτε τοδί τι ἐγκωμιάζει ὃ ὅδε τις λέγει , εἶτα πάλιν τὸ ἀντικείμενον | ||
| Καὶ ὡς ἰσόθεόν γ ' , ἔφη , τὴν τυραννίδα ἐγκωμιάζει , καὶ ἕτερα πολλά , καὶ οὗτος καὶ οἱ |
| τὴν Ἥραν γενομένην ὑπὸ Διὸς μεταμόρφωσιν τῆς Ἰοῦς τῆι θεῶι προσῆψεν . νιν . . . δρόμωι ] διὰ τί | ||
| Προμηθέως ἔμαθε ταῦτα | καὶ μὴν ταύτην τὴν εὕρεσιν Παλαμήδῃ προσῆψεν : ἴσως δὲ κἀκεῖνος ὑπὸ τοῦ Προμηθέως ἔμαθε ταῦτα |
| φύσις ἐκ τῆς ὅλης οὐσίας ὡς κηροῦ νῦν μὲν ἱππάριον ἔπλασε , συγχέασα δὲ τοῦτο εἰς δενδρύφιον συνεχρήσατο τῇ ὕλῃ | ||
| αὐτοῦ καταχέουσαι , οὔτε μελίσσας ἐμοὶ τροφοὺς γεγονέναι , ἃς ἔπλασε Πινδάρῳ τῷ Θηβαίῳ τιτθὰς ὁ μῦθος . ἀλλὰ καὶ |
| ἀποστερεῖσθαι τοὺς εἰληφότας οὔτε ἀφορμὴν οὐδεμίαν δύναται παρασχεῖν εὔλογον οὔτε εἰσηγήσατο οὐδεὶς πώποτε , ἀλλὰ μόνου τούτου σχεδὸν ἁπάντων οὐδέποτε | ||
| , ὁ δ ' οὐχ ὑπακούσας , ζημίᾳ πληγείς , εἰσηγήσατο τοῦ λοιποῦ τῇ σάλπιγγι τοὺς ἀγωνιστὰς ἀνακαλεῖν . καὶ |
| οὐδεὶς τῶν ἐνταῦθα τέθνηκεν εἰ μὴ ὁ σός με δεσπότης ἐψεύσατο : κατ ' ἐρώτησιν : οὐ δέον εὐπαθεῖν ὑπὲρ | ||
| ' ὁ θεὸς οὐκ ἐψεύσαθ ' , ὅδε δ ' ἐψεύσατο πάλαι τρέφων τὸν παῖδα , κἄπλεκεν πλοκὰς τοιάσδ ' |
| αὐτοῦ Πέλοπα θύσας , ἵνα φάγωσι , τὸ φιλόξενον αὐτοῦ ἐνδεικνύμενος . οἱ δὲ γνόντες ἀπέσχοντο , μόνη δὲ Δημήτηρ | ||
| , ὅθεν θρήνου ἄξιον θέρος θερίζει ὁ τὴν τῶν θεῶν ἐνδεικνύμενος ὕβριν καὶ καταφρόνησιν . . . μηδέ τις ὑπερφρονήσας |
| δὲ ἀπό πρὸς τὸ ἔλακεν , ἀπέλακεν , ἀντὶ τοῦ ἀπεφθέγξατο : ἀντὶ τῆς περί : πρῶτον γὰρ εἶχεν ἡ | ||
| ἡ τοῦ Αἰήτου παῖς ἡ ὀργίλη Μήδεια ἐκ τοῦ ἀθανάτου ἀπεφθέγξατο στόματος , ἡ τῶν Κόλχων βασιλίς . ἄλλως : |
| ὅστις ὁ ποιήσας ἐστὶν οὐκ ἴσμεν : ἀνηγορεύθη δὲ ὁ Κλεινόμαχος ἐπὶ νίκῃ πεντάθλου . Παντάρκην δὲ Ἠλεῖον Ἀχαιῶν ἀνάθημα | ||
| οὕτω καὶ Ἐπιχάρης ἐρῶν εἶπεν Εὔδημον καλὸν εἶναι ἀναφανδόν . Κλεινόμαχος ἐρῶν εἶπε τὰ μὲν ἄλλα κατὰ τὰ αὐτὰ καθάπερ |
| τινα καὶ πρόσθεν γνώριμος ὢν Μέλων τῶν Ἀθήναζε πεφευγότων Θηβαίων συγγίγνεται , καὶ διαπυθόμενος μὲν τὰ περὶ Ἀρχίαν τε τὸν | ||
| , καὶ ταῦτ ' ἄλληλα ἀεὶ διώκει καὶ ζητεῖ καὶ συγγίγνεται : ἔπειτα καὶ οἱ ἄνθρωποι χαίρουσιν περὶ τούτων αὐτοί |
| ἐστιν . ἐπεὶ γὰρ δυσὶ τρόποις προτάσεων ἀποδεικνὺς ἐπίσταται ὁ ἐπιστάμενος , καθόλου καὶ μερικῷ , ἐὰν ἀμφοτέρας ἔχων θατέρᾳ | ||
| πρὸς παραμυθίαν τοῦ λόγου λέγει ὅτι ἐπιστήμων καὶ ἀκριβὴς ἰατρὸς ἐπιστάμενος τὰς ἡμέρας τῶν κρίσεων , ποῖαί εἰσιν ἐπίδηλοι καὶ |
| δὲ ἐπὶ μήκιστον . ἄνευ γὰρ τοῦ πᾶσαν αὐτῷ τὴν Ἰλιάδα εἰς τοῦτο αὐτὸ συγκεῖσθαι καὶ στάσεως εἶναι κατηγορίαν ἅπαν | ||
| πάντα τὰ Ὁμήρου ἔπη μαθεῖν : καὶ νῦν δυναίμην ἂν Ἰλιάδα ὅλην καὶ Ὀδύσσειαν ἀπὸ στόματος εἰπεῖν . Ἐκεῖνο δ |
| , ὦ μάταιε ; οὐδὲ ταῦτά σε ὁ σοφὸς Ἀριστοτέλης ἐπαίδευσεν μὴ οἴεσθαι βέβαια εἶναι τὰ παρὰ τῆς τύχης ; | ||
| . ὄντα γάρ με Ἀρκάδα ἐκ Μεσσήνης οὐ τὰ Ἑλλήνων ἐπαίδευσεν , ἀλλ ' ἐνταῦθα ἔστειλε μαθησόμενον ἤθη νομικά , |
| ἐλείπετο Ὀγχηστίου καὶ τὸ ἄλσος , ὃ δὴ καὶ Ὅμηρος ἐπῄνεσε . τραπομένῳ δὲ ἀπὸ τοῦ Καβειρίου τὴν ἐν ἀριστερᾷ | ||
| καὶ περὶ πάντων ἁπλῶς . καὶ εἶδε καὶ ἐθαύμασε καὶ ἐπῄνεσε καὶ μάλιστά γε δὴ τὴν ἀκρόπολιν ἀναβὰς ἐς αὐτὴν |
| καὶ μετελθεῖν δικαιοῦσαν αὐτοὺς τῆς γῆς ἀγονίᾳ . ὃ δὲ ἔτισε δίκας ὧν ἔπραξεν : οὐ γάρ τί που ταχεῖ | ||
| ἀνὴρ ὅν τε Ζεὺς κῆρι φιλήσῃ , ὡς νῦν τοῦτον ἔτισε , δάμασσε δὲ λαὸν Ἀχαιῶν . ἀλλ ' ἐπεὶ |
| διὰ . τῆς κολακεύσεως σου . * γινώσκω . * ἀκούων . λάβῃ * ἄνεσιν τῶν κακῶν καὶ τῆς λύπης | ||
| βλάβην καὶ συμφοράν . ἄελπτον ] ἀνέλπιστον . κλύων ] ἀκούων . Πέρσαι ] ὦ . φράσαιμ ' ἂν ] |
| περὶ νίκης ἠρώτα , οὐδ ' εἴ τις εἰς δικαστήριον καθιστάμενος , εἰ αἱρήσει , διεπυνθάνετο , οὐδ ' εἴ | ||
| ἀπηγγέλλετο μηδὲν ὅλως τῶν κακῶν πλημμελήσαντι , εἰς ἀποκρίσεις δὲ καθιστάμενος , οὔτε τῆς βασιλείας ἀπείχετο καὶ τὰ μέγιστα διετείνετο |
| θεοῦ δῶρον τοῦτ ' ἔχων . Κεχαρισμένως δὲ καὶ τοῦτον ἀποδεξάμενος τὸν ἑνδέκατον ἐπηρώτα διὰ τὸ δύο πλεονάζειν τῶν ἑβδομήκοντα | ||
| ὁ Ἀλέξανδρος οὖν οὐκ ἀμελήσας τῶν παραινούντων , ἀλλ ' ἀποδεξάμενος τὴν γνώμην τὰ ἀκόλουθα , οὐ τὰ ἐναντία ἐποίει |
| τεχνῶν ἐξετάζεσθαι : τῇ γὰρ περὶ τὸν λόγον ἀτοπίᾳ τις ἀκολουθήσας νέον τὸν κόσμον ἀποφανεῖ κομιδῇ μόλις πρὸ χιλίων παγέντα | ||
| . τοῦτ ' οὖν τότε κρινοῦμεν , ὅταν ἔργῳ λόγος ἀκολουθήσας μηνύσῃ τι σαφὲς τῶν τε ἄλλων ὧν εἴρηκεν πέρι |
| δεῖ ἐν ἀνθρώποις ἀμελετήτοις . ἐγὼ μὲν νὴ τοὺς θεοὺς φαντάζομαι ὅτι πείσῃ τὸ τοιοῦτον τί οὕτως μεγάλα καὶ πολλὰ | ||
| αὐτόν μου διώκει τὸν ὕπνον τῶν ὀμμάτων : πάντοτε Λευκίππην φαντάζομαι . οὐ γέγονεν ἄλλῳ τινὶ τοιοῦτον ἀτύχημα : τὸ |
| τοίνυν οὗτος ὁ πρῶτος Ἀθηναίων αἰσθόμενος Φίλιππον , ὡς τότε δημηγορῶν ἔφη , ἐπιβουλεύοντα τοῖς Ἕλλησι . καὶ ὅλως , | ||
| μὲν οὕτως : ἑτέρωθι δ ' αὖ πολλοῖς πρότερον χρόνοις δημηγορῶν ἐν τοῖς Ἀθηναίοις καὶ παρρησιαζόμενος , πείθων αὐτοὺς τὰ |
| δὲ τοὺς ἐπιζητοῦντας τὴν αἰτίαν ἔλεγεν πραύνομαι . καὶ ὁ Ὁμηρικὸς δὲ Ἀχιλλεὺς τῇ κιθάρᾳ κατεπραύνετο , ἣν αὐτῷ ἐκ | ||
| Θέτις μὴ βουλομένη γαμηθῆναι θνητῷ : μετεβάλλετο οὖν ὥσπερ ὁ Ὁμηρικὸς Πρωτεύς . οὔτε οὖν τὸ πῦρ , εἰς ὃ |
| ἐκμάττειν τε καὶ ἐνιστάναι εἰς τοὺς τῶν κακιόνων τύπους , ἀτιμάζων τῇ διανοίᾳ , ὅτι μὴ παιδιᾶς χάριν . Εἰκός | ||
| γίγνεσθαι , παρακελευόμενος καὶ νουθετῶν καὶ τιμῶν , τὸν δὲ ἀτιμάζων , ὅστις σοι μὴ πείθοιτο εἶναι τοιοῦτος οἷον σὺ |
| ἰσχυροτάτην εἶναί φησι . κρατεῖν γὰρ αὐτὴν τοῦ παντός . Πυθαγόρας δὲ καὶ περικεῖσθαι τῷ κόσμῳ τὴν ἀνάγκην ὑπολαμβάνει . | ||
| ἐχρήσαντο . καὶ γὰρ δὴ τὸν κόσμον Θαλῆς μὲν καὶ Πυθαγόρας καὶ Ἀναξαγόρας καὶ Παρμενίδης καὶ Μέλισσος καὶ Ἡράκλειτος καὶ |
| ἀπεσταλμένος ὑπὸ τῶν Ἰώνων ἠρώτησε , δι ' ἣν αἰτίαν ἀπιστεῖ αὐτοῖς ὁ Ἀρταφέρνης : τοῦ δὲ εἰπόντος , μήποτε | ||
| φαίνωμαι μεμνημένος . Σιμμίας μὲν γάρ , ὡς ἐγᾦμαι , ἀπιστεῖ τε καὶ φοβεῖται μὴ ἡ ψυχὴ ὅμως καὶ θειότερον |
| ἐνθάδε ἐόντος , ποίεε ταῦτα καὶ ποίεε κατὰ τάχος . Ἀκούσας ταῦτα ὁ Κῦρος ἐφρόντιζε ὅτεῳ τρόπῳ σοφωτάτῳ Πέρσας ἀναπείσει | ||
| τῶν Χαλδαίων , τοῦ αἰχμαλωτεῦσαι τὸν λαὸν εἰς Βαβυλῶνα . Ἀκούσας δὲ ταῦτα Βαροὺχ , διέρρηξε καὶ αὐτὸς τὰ ἱμάτια |
| Πάντα πλήρη θεῶν . Οὔτι τὰ πόλλ ' ἔπεα φρονίμην ἀπεφήνατο δόξαν : ἕν τι μάτευε σοφόν , ἕν τι | ||
| πρὸς ἅπασι τοῖς εἰρημένοις ἀτοπωτάτοις οὖσιν ἔτι καὶ τὰ ἄστρα ἀπεφήνατο ἀνατέλλοντα μὲν ἐξάπτεσθαι , δυόμενα δὲ σβέννυσθαι . Ὅπερ |
| ' ὤκνησεν ἐγκαλέσαι Περσεῖ , ὅτι πολλοῖς ἔθνεσι κεχαρισμένος καὶ φιλέλλην καὶ σωφρόνως ἀντὶ μέθης καὶ τρυφῆς ἄρχει : καὶ | ||
| πρόγονος περὶ τούτων κῆρυξ . “ οὗτός ἐστιν ὁ ἐπικαλούμενος φιλέλλην , υἱὸς μὲν Ἀμύντου , πατὴρ δὲ Περδίκκου , |
| Ἄθω μετῴκησα ἂν ὑπὲρ τοῦ μακροβιώτερος γενέσθαι . Παρράσιος ὁ ζωγράφος ὅτι μὲν πορφυρίδα ἐφόρει καὶ χρυσοῦν στέφανον περιέκειτο μαρτυροῦσι | ||
| ἐν παραγραφικοῦ μοίρᾳ , ἐκεῖ δὲ ὡς ἑτέρως , οἷον ζωγράφος ναυάγια γράψας πρὸ τῶν λιμένων ἀνέθηκε , καὶ μηδενὸς |
| , ἄνδρα ἐργάτην καὶ ἀκριβῶς τὸν βίον συνειλεγμένον , οὐκ ἠπίστατο τοῖς τοῦ Φράστορος τρόποις ἀρέσκειν , ἀλλ ' ἐζήτει | ||
| ταχέως , μετέωρος ταῖς ἐλπίσι : τῶν γὰρ περὶ Χαιρέαν ἠπίστατο οὐδέν , μετὰ δὲ τῶν ἄλλων γυναικῶν ἐδόκει καὶ |
| δ ' αὐτοῖς τὴν ἀγαθὴν ἔριν ἐκείνην , ἣν Ἡσίοδος ἐπήινει , καὶ οἱ ἐκ τῆς Ἰταλίας ἰατροί , Φιλιστίων | ||
| συγγράψαι τὰς πράξεις οὕτω λαμπρὰς οὔσας . ἤδη δὲ κατιὼν ἐπήινει καὶ τὴν πατρίδα τὴν Μίλητον , προστιθεὶς ὡς ἄμεινον |
| ἀρχαῖα , καὶ ὅσα Φίλιππος ὁ Ἀμύντου καὶ ὕστερον Ἀλέξανδρος εἰργάσατο , συνέγραψεν ὁμοίως ἅπαντα : ἡ δέ οἱ τιμὴ | ||
| γῆν καλοῦμεν , ἣν ὁ κεραμεὺς τύπτων ἐργάζεται . τοιγαροῦν εἰργάσατο πολλά . μέμνησο δὲ ὅτι μεῖζον ἔθος μικροτέρου κρατεῖ |
| Μιλήσιος καὶ Ἵππων [ . ] , ὃς δοκεῖ καὶ ἄθεος γεγονέναι , ὕδωρ ἔλεγον τὴν ἀρχὴν ἐκ τῶν φαινομένων | ||
| Διὸς οὐδὲ θεῶν μακάρων . Παρεσκευάσατο δὴ μέλλων πλεῖν ὁ ἄθεος οὗτος καὶ ἀθάλαττος βασιλεὺς μεγάλην καὶ εὐρύχωρον ναῦν , |
| κοινὴ τῷ βουλομένῳ , ἣν οὗτος ἐγγυῆσαι τῷ ἡμετέρῳ θείῳ μεμαρτύρηκε , μνημονεύειν χρὴ ὑφ ' ὅσων ὑμῖν μεμαρτύρηται , | ||
| οὗτοι τὸν πατέρα καταλιπεῖν , παρὰ πάντας δὲ τοὺς νόμους μεμαρτύρηκε Στέφανος οὑτοσὶ τὰ ψευδῆ , ὡς ἀντίγραφά ἐστι τῆς |
| πιστευθεὶς εἶναι χρηστὸς παρὰ τοῖς Κυζικηνοῖς , μικρὸν ἐπισχὼν χρόνον ἐπέθετο τῇ πολιτείᾳ δι ' Ἀριδαίου . κριθεὶς δὲ καὶ | ||
| ἐπὶ μέντοι τὴν γέφυραν ὅμως φυλακὴν ἔπεμψαν : καὶ οὔτε ἐπέθετο οὐδεὶς οὐδαμόθεν οὔτε πρὸς τὴν γέφυραν οὐδεὶς ἦλθε τῶν |
| ὁρᾶν , ἐπειδὴ καὶ τὰ εἰρημένα τύχῃ τινὶ ἐπενόησε καὶ ἐξεῦρεν . τὸ ω τὸ μέγα καὶ τὸ α συναλειφόμενά | ||
| ἐν τοῖς Καρνεονίκαις . : τὸν δὲ τρίτον ὑποκριτὴν αὐτὸς ἐξεῦρεν , ὡς δὲ Δικαίαρχος ὁ Μεσσήνιος , Σοφοκλῆς . |
| καὶ ἡ δόξα οὐκ οἶδεν καθ ' αὑτὴν οὖσα ἅπερ οἶδεν μετὰ τῆς διανοίας . πάλιν ὅταν εἴπῃ ὅτι ἡ | ||
| οἰκιστὴν αὐτῆς γεγονέναι „ . καὶ Ἀρτεμίδωρος Δῶρα τὴν πόλιν οἶδεν ἐν ἐπιτομῇ τῶν ιαʹ ” συνεχῶς δ ' ἐστὶ |
| ἔχειν , καὶ πολλὰ ταῦτα τὰ οὐκ ἐμά , καὶ ἐδάκρυσα ὡς δὴ μετακεκινημένου μοι τοῦ βίου καὶ τῆς τέως | ||
| ” ] . διὰ τὴν θερμασίαν . ἀπεδάκρυσα : ⌈ ἐδάκρυσα , φησίν , ὅτι παρὰ τὸ ἔθος ἐποίησα , |
| ἀνθρώπου , ὡς εἶναι δεκτικὴ ἐπιστήμης , ὁ δὲ ὅτι βουληθεὶς θεωρεῖν εὐθὺς δύναται , εἰ μή τι κωλύει τῶν | ||
| , τοὺς χρόνους τοὺς πρώτους , ἐν οἷς οὐδαμοῦ τοῦτο βουληθεὶς τὸ δίκαιον αὑτῷ γενέσθαι φαίνεται , οὐδὲ προκαλεσάμενος , |
| Ἀράβιον τρόπον ἐς ξύνεσιν τῆς τῶν ζῴων φωνῆς ἦλθεν . ἔμαθε δὲ τοῦτο διὰ τουτωνὶ τῶν Ἀραβίων πορευόμενος ἄριστα γιγνωσκόντων | ||
| “ καλῶς γάρ , ” ἔφη , “ λέγειν οὐκ ἔμαθε . ” στρέψαντος δὲ Ἀντισθένους τὸ διερρωγὸς τοῦ τρίβωνος |
| δὲ μετὰ δακρύων αὐτὸν ὁ πᾶς δῆμος ἀποσπώμενον προὔπεμψε , θαυμάζων τὸ ἐν τῇ παρεπιδημίᾳ κόσμιον καὶ σῶφρον , καὶ | ||
| εἴκοντα οὔτε χάρισιν ὑποκατακλινόμενον . ἀεὶ γὰρ ἐπαινῶν αὐτὸν καὶ θαυμάζων διατελῶ τοῦ τε φρονίμου καὶ τῆς γενναιότητος , ἣν |
| . ἢ οὖν τοῦτό φησιν , ὅτι τὸ μὲν ἔσωθεν ἀπέδωκε τῇ φύσει , τὸ δὲ ἔξωθεν τῇ περιστάσει , | ||
| λίνοις , πόθῳ τῆς ἐνεγκούσης . καὶ τὰ τροφεῖα καλῶς ἀπέδωκε τῇ πατρίδι τοσαύτας ὁμοῦ καὶ τοιαύτας ἐν δευτέρῳ θέμενος |
| πέφυκεν ἡ τῶν παθῶν θηρευτικὴ κακία τὴν ἀρετῆς πόλιν οἰκεῖν ἀγροικίαν καὶ ἀπαιδευσίαν μετὰ πολλῆς ἀγνωμοσύνης μεταδιώκουσα . ὁ δέ | ||
| διαλέγεσθαι καὶ συσχολάζειν , ὑπὸ τῶν ἀρχόντων ἐκωλύθη δι ' ἀγροικίαν αὐτῶν καὶ μισολογίαν , ἄλλο μὲν οὐδέν ἐστι τεκμήριον |
| διὰ τὸ τὰς ἀποσκευὰς ἐν Αἰγύπτῳ καταλελοιπέναι παρὰ Πτολεμαίῳ , γνοὺς ἀμεταθέτους ὄντας ἐνεβίβασεν εἰς τὰς ναῦς καὶ πρὸς Ἀντίγονον | ||
| , αὐτὸς δὲ ἤδη ὡς πρὸς ὁμολογούμενον ἐχθρὸν παρεσκευάζετο . γνοὺς δὲ ταῦτα ὁ Σεβῆρος , καὶ πάντα μὲν ἐκθύμως |
| διὰ ταῦτα καὶ Θεόδωρος ὁ ἄθεος καὶ Διαγόρας ἐξεκηρύχθη καὶ Πρωταγόρας ἐφυγαδεύθη : ὅτε καὶ πλέων ναυαγίῳ ἐχρήσατο : Διότιμος | ||
| ' ; ἔφη , ὦ Σώκρατες , δίκαια δοκεῖ λέγειν Πρωταγόρας ἀξιῶν αὑτῷ τε ἐξεῖναι διαλέγεσθαι ὅπως βούλεται , καὶ |
| λογάδα τε πᾶσαν ἐξέπληττεν ἀκοὴν καὶ τοὺς τὸν σύλλογον περιεστῶτας ἐκήλει , ὥστε τὴν Ἰσοκράτους ἐν τῷ τάφῳ Σειρῆνα δηλοῦσαν | ||
| ἀλλὰ θειότερον . , . . οὐδὲν ἔλαττον ὁ δὲ ἐκήλει τοὺς ἀκούοντας οὐδὲν ἔλαττον , εἰ μὴ καὶ πλέον |
| ὁ Ἀλέξανδρος . ὁ δὲ μέγας φιλόσοφος βαθύτερον καὶ ἀκριβέστερον ἐξηγούμενος λέγει ὅτι τὸ ἢ προστιθεμένου ἢ διαιρουμένου τοῦ εἶναι | ||
| παροιμίᾳ παρὰ τοὺς χρόνους . Δήμων [ . ] γοῦν ἐξηγούμενος [ περὶ ] αὐτήν φησιν [ ὡς ] ὕστερον |
| ἢ τῶν ὑπό του βεβαίως γιγνωσκομένων καταφρονεῖν . ὁ γοῦν Καρνεάδης οὐδὲ τοῦτο τὸ πάντων ἐναργέστατον συγχωρεῖ πιστεύειν , ὅτι | ||
| δ ' οὖν καὶ ὁ Νουμήνιος περὶ αὐτοῦ ταῦτα . Καρνεάδης δ ' ἐκδεξάμενος παρ ' Ἡγησίνου χρεὼν φυλάξαι ὅς |
| καὶ ἐγεώργησεν οἶνον , καὶ ἔπιε καὶ αὐτός , καὶ δέδωκε καὶ ποιμέσι πιεῖν . οἱ δὲ ποιμένες μεθυσθέντες διὰ | ||
| δῷ δίκην . ὁ δὲ κατὰ προαίρεσιν πράξας μεγίστην βάσανον δέδωκε τοῦ ἤθους : ἔστι δὲ ἡ προαίρεσις ἑκούσιον μέν |
| ἦρχε καὶ τυραννικῶς , τὴν μὲν Λακωνικὴν δίαιταν ἀποτεθειμένος , ἐπιτετηδευκὼς δὲ τὰς τῶν Περσῶν ἐσθῆτας φορεῖν καὶ Περσικὰς τραπέζας | ||
| μαθήμασιν αὐτοῦ προκοπὴν λέγων καὶ γὰρ πονηρὸς ἅνθρωπος ἦν καὶ ἐπιτετηδευκὼς τοιαῦτα , ἐξ ὧν οὐ δυνατὸν εἰς σοφίαν ἐλθεῖν |
| , ἐν ταῖς Φιλοκτήτου ναυσὶ δεδήλωκεν : τοξότας γὰρ πάντας πεποίηκε τοὺς προσκώπους . περίνεως δὲ οὐκ εἰκὸς πολλοὺς ξυμπλεῖν | ||
| ἐποιχομένη χρυσείῃ κερκίδ ' ὕφαινε , καὶ καλὸν ἀοιδιάει . πεποίηκε καὶ ἄλλο παράγωγον διὰ τοῦ ιμος τὸ ἀοίδιμος . |
| πολὺ καὶ αὐτίκα εἰς τοὐπίσω παλίρρους μετέπιπτεν . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ , συνηγορῶν τοῖς περὶ τὸν Ἐρατοσθένη , διότι | ||
| ἑτοίμως τὰ βέλτιστ ' ἂν πράττειν δόξων , τοῖς ἄλλοις ἐπιτιμᾷ , κοινῇ δ ' εὐλαβεῖσθε τὰ τοιαῦτα ψηφίζεσθαι δι |
| οὐ μόνον ἀντεῖπεν , ἀλλὰ καὶ μετέπεισε τὸν προδιεφθαρμένον . ἐδίδαξε γὰρ αὐτὸν συμφέρειν ζῆν τὸν Εὐμενῆ μᾶλλον ἢ τὸν | ||
| ἐπὶ τῆς γῆς καὶ πάντα δόλον ἐπὶ τῆς ξηρᾶς . ἐδίδαξε γὰρ τὰ μυστήρια καὶ ἀπεκάλυψε τῷ αἰῶνι τὰ ἐν |
| παροιμία ἡ ἀπὸ κακοῦ κόρακος κακὸν ᾠόν . Οὗτος γὰρ σοφιστὴς ὢν ἐπηγγείλατο διδάσκειν τὸν μαθητὴν οὕτως ὥστε τὴν πρώτην | ||
| : σοφιστικὸς δὲ καὶ δημοκοπικὸς ταύτῃ διαφέρουσιν ὅτι ὁ μὲν σοφιστὴς διδάσκαλος βούλεται εἶναι νόμων καὶ ἀρετῆς , ὁ δὲ |
| τὸ μαρτυρῆσαι περὶ ἀπόντος τινὸς ἀποδήμου , ἐνταῦθα δὲ τὸ ἐκφῆναι τὴν αὑτοῦ συμφορὰν διὰ τῆς μαρτυρίας . . . | ||
| τῆς οἰκίας εἶχόν τινα , δι ' οὗ τὴν ἐπιθυμίαν ἐκφῆναι ῥᾴδιον ἦν : ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ διαπέμψασθαι χρήματα |
| αὐτοὺς ὁ τεχνικὸς καὶ μὴ ἄλλο τι τῶν ὀνομάτων καλεῖσθαι ἠξίωσε ; καὶ διατί μυρίων ὄντων ἀρσενικῶν ὀνομάτων αὐτὸς περὶ | ||
| Τροφωνίου φέρεις , παίδων ὅπως νῶιν σπέρμα συγκραθήσεται ; οὐκ ἠξίωσε τοῦ θεοῦ προλαμβάνειν μαντεύμαθ ' : ἓν δ ' |
| παρ ' ἑαυτῷ κατέσχεν . Ἔτι δὲ , φησὶν , ἐπενόησε θεὸς Οὐρανὸς Βαιτύλια , λίθους ἐμψύχους μηχανησάμενος . Κρόνῳ | ||
| τὰ πράγματα ἀπ ' ἀλλήλων : καὶ γὰρ ἡ φύσις ἐπενόησε τόδε τι ἄνθρωπον καλεῖσθαι ἢ κύνα ἢ ἄλλο τι |
| τῆς ἀντιληπτικῆς . οὐκέτι δὲ δεξόμεθα τὴν πρώτην πρότασιν τὴν λέγουσαν ὅτι ὁ λόγος ὄργανόν ἐστιν : οὐ γάρ ἐστιν | ||
| ἀρτίως ἐπὶ τοῦ ἀπηρτισμένου τελείου ἔργου , ὥστε ἁμαρτάνειν Σαπφὼ λέγουσαν ἀρτίως ἡ χρυσοπέδιλος [ ] [ ] Αὔως , |
| τοὺς ἀνθρώπους ῥᾳδίως πάντα πειθομένους , καταφρονήσας αὐτῶν καὶ ἅμα χαριζόμενος τοῖς Ἕλλησι καὶ τοῖς Ἀτρείδαις πάντα συγχέαι καὶ μεταστῆσαι | ||
| , καὶ τοῦτο μὲν γάρ , ἀλλ ' αὐτοῖς τι χαριζόμενος τοῖς ῥόδοις , ἵνα μὴ μαρανθῇ . γʹ . |
| ὅπως ἔχει φύσεως καὶ τῆς πρὸς ἄλληλα διαστάσεως μάλα ἐναργῶς ἐπιδεικνὺς καὶ τὰς κοινὰς ἡμῶν καὶ αὐτοφυεῖς ἐννοίας συμφώνους τοῖς | ||
| οὔτε γὰρ τριήρεις οὔτε στρατιώτην προδέδωκα . Λύσεις ὁρικῶς , ἐπιδεικνὺς ὅτι τοῦτο ἐκείνων ἐστὶ χαλεπώτερον : καὶ οὐχ εἷς |
| , ὅσῳ καὶ ἀνύποπτος τῇ ἀγνωσίᾳ καὶ πρὸς τὸ λαθεῖν ἀφανέστερος . θʹ . Τί παθόντα τὰ ῥόδα , πρὶν | ||
| σεμνοῦ ἕνεκα . οὔκουν δοκεῖ ἔμοιγε ἢ Μίνωος γενέσθαι βασιλεὺς ἀφανέστερος ἢ Αἰακοῦ ἢ Ῥαδαμάνθυος , οἷς δὴ ἐς Δία |
| καὶ διὰ πλείονος χρόνου καὶ μὴ ὑγιεινὰ , τὴν νοῦσον ἀνευρὼν ἥν τινα ἔχουσιν αἱ μῆτραι , ἤν τε καὶ | ||
| ὁμωνυμίαν : καὶ γὰρ Ἀργείων ἐβασίλευε Πολύϊδος ὁ τὸν Μίνωος ἀνευρὼν παῖδα μάντις . ἡ δὲ ἀναφορὰ πρὸς τὸ Αἴθρη |
| ἀμοχθεί ἀσυλεί ἀδμωλεί πανομιλεί ἀναυλεί νηνεμεί ἀτρεμεί ἠρεμεί ἀναιμεί πανδημεί αὐτολεξεί ἀμερεί ἀμερμηρεί ἀμαχεί παμμαχεί τριστοιχεί . τὸ πρωΐ οὐκ | ||
| εἰς ξει διὰ διφθόγγου γράφονται οἷον ἀμαξεί , ἀλεξεί , αὐτολεξεί . Τὰ διὰ τοῦ οθεν τὰ μὲν παροξύνονται διὰ |
| . ὁ μὲν οὐδὲν ἔψευσται καὶ πάνθ ' ὅς ' ἐβουλήθη διαπέπρακται , ὑμεῖς δ ' ἅπερ εὔξαισθ ' ἂν | ||
| βουλεῦσαι περὶ τῆς πολιτείας , ὃς οὐδὲ ἐλευθερῶσαι τὴν πατρίδα ἐβουλήθη ; ἢ ποῖα ἂν ἀπόρρητα τηρῆσαι , ὃς οὐδὲ |
| κατὰ τὴν ἀρχὴν ἐμβιβάζει τὸν ἄνθρωπον εἰς παγίδα , ἤτοι εἰσάγει αὐτὸν εἰς κίνδυνον . διὸ οὐκ ἔστιν ἄνθρωπον ὑπεκδραμόντα | ||
| κολοβώσας . . . . Σοφοκλῆς δὲ ἐν ταῖς Κολχίσιν εἰσάγει τὴν Μήδειαν ὑποτιθεμένην τῷ Ἰάσονι περὶ τοῦ ἄθλου δι |
| ' Ἀλεξάνδρου λαθομένα κρίσιος . ὑπὸ Δάφνιδος μαθεῖν Μαρσύαν τὴν αὐλητικήν Ἀγχοῦ δ ' Αἰγείδεω Θησέος ἐστὶ λύρη . Αὐτὰρ | ||
| Ἀλέξανδρος δέ φησιν ὁ Αἰτωλὸς ὑπὸ Δάφνιδος μαθεῖν Μαρσύαν τὴν αὐλητικήν . ἔνηβοι μὲν οἱ πεντεδεκαετεῖς καὶ πορρωτέρω : ἄνηβοι |
| , οἷον πόλεμον εἰς τὴν Ἀττικήν , εἰς τὴν Ἀττικὴν εἰσάγεις πόλεμον : καὶ ἐὰν τὰς περιφράσεις φύγῃς , οἷον | ||
| μόνου τοῦ μείζονος , ἀλλὰ τὸ μεῖζον παραδραμὼν τὸ ἔλαττον εἰσάγεις εἰς μέσον καὶ τὴν ἐμὴν κλέπτων εὐεργεσίαν τὴν συμφορὰν |
| : ὡς δὲ εἶδεν ἔλαφον ἐκπηδήσασαν , πάντων ἐπιλαθόμενος ὧν ἤκουσεν ἐδίωκεν οὐδὲν ἄλλο ὁρῶν ἢ ὅπῃ ἔφευγε . καί | ||
| ἐμπεσοῦσα ψυχῇ δυσέκλειπτόν ἐστιν . ἐθορυβήθη οὖν ὅτι τὴν κόρην ἤκουσεν εἶναί μου γυναῖκα , ὥστε ἐμίσει με μᾶλλον . |
| δ ' οὐχὶ θνητῶν ; ἢ τίς ἥρως ἢ θεὸς ἀποδοκιμάζει τὴν τοιαύτην διατριβήν ; ἵνα μὴ δὲ πολλὰ μακρολογῶ | ||
| τοῖς ἀγῶσι καὶ τοῖς κινδύνοις τὰ μὲν διὰ λόγων πολλάκις ἀποδοκιμάζει παραγγέλματα ὡς βλάψοντα , εἰ τοῖς ὁμοφώνοις τῶν πολεμίων |
| συμφέρομαι Μεγασθένει , τὸ δὲ ἀτρεκὲς οὐκ ἔχω εἰκάσαι ὅπως ἐκμαθὼν ἀνέγραψεν , οὐδὲ πολλοστὸν μέρος τῆς Ἰνδῶν γῆς ἐπελθών | ||
| τακείσης χιόνος ὑγραίνει γύας . καὶ Αἰσχύλος γένος μὲν αἰνεῖν ἐκμαθὼν ἐπίσταμαι / Αἰθιοπίδος γῆς , ἔνθα Νεῖλος ἑπτάρους / |
| γε τὴν Μεγάλην πόλιν , τίς τε καὶ ἐκ τίνων ἁνὴρ καὶ ὡς ἄξιος τιμῆς Ἑλλήνων παισίν . ἀμφοτέροις γὰρ | ||
| Φίλιππον εὐμενῶς διδάξαι τε τὸν γενναῖον Σαλούτιον , τίς τε ἁνὴρ κἀκ τίνων , καὶ περὶ τῶν ἐν τῇ ψυχῇ |
| χαλεπός : ἦ γάρ ; Ἔοικεν . Ὁ δέ γε φιλόσοφος , τῇ τοῦ ὄντος ἀεὶ διὰ λογισμῶν προσκείμενος ἰδέᾳ | ||
| οὐκ ὀφείλει καλεῖσθαι πολιτικὸς ἢ ῥαψῳδὸς ἢ νομοθέτης , ἀλλὰ φιλόσοφος . Τὸ γὰρ σοφὸν καλεῖν ὑπερβαίνει τὰ ἀνθρώπινα μέτρα |
| τῶν ἀνδρῶν γεγενημένων : ὧν οὗτος οὐδὲ τὰς θήκας παριὼν ᾐσχύνθη , ὀγδόῳ ἔτει τὴν πατρίδα αὐτῶν προσαγορεύων . Περὶ | ||
| ' ὤκνησεν . ἀλλ ' οὐδὲ πρὸς οὓς ἔλεγεν αὐτοὺς ᾐσχύνθη , εἰ τοιοῦτο κακὸν καὶ τηλικοῦτον ἀδίκως ἐπάγει τῳ |
| Πλειάδος ἐλέγοντο : ὧν τὰ ὀνόματα Θεόκριτος ὁ τὰ βουκολικὰ γράψας , Ἄρατος ὁ τὰ Φαινόμενα γράψας καὶ ἕτερα , | ||
| ὁ Δημοσθένης τὴν λέξιν ταύτην ταῦτ ' εἴπας ἔγραψα , γράψας δ ' ἐπρέσβευσα , πρεσβεύσας δ ' ἔπεισα Θηβαίους |
| τὴν ἀρχὴν | τῆς θαλάττης , Ἀριστείδης δὲ τὴν πατρίδα ἀπεδίδου | [ ἑκὼν ] τοῖς θεοῖς , καὶ Ξενοφῶν | ||
| κρύψασα Περσεφόνῃ παρίστατο . ἐκείνη δὲ ὡς ἐθεάσατο , οὐκ ἀπεδίδου . κρίσεως δὲ ἐπὶ Διὸς γενομένης εἰς τρεῖς μοίρας |
| ὅτιπερ ἐν ταῖς ἰδίαις πατρίσι ξένους ποιοῦνται . ἔνθεν ὁ Ἀνάχαρσις ἑλὼν ἔφη νῦν αὐτὸν ἐν τῇ πατρίδι εἶναι καὶ | ||
| ἴδια κακὰ λυποῦσιν , ἀλλὰ καὶ τὰ ἀλλότρια ἀγαθά . Ἀνάχαρσις ἔφη πρὸς τὸν ἀποπέμψαντα αὐτὸν [ Σκυθέων βασιλέα ] |
| , καὶ ὅλως σεμνότητα σωφρονίζων λιτότητι , τὸ δὲ λιτὸν ἐξαίρων * * καὶ αὐτοῦ μάλιστα ζηλωτέον τήν τε τῶν | ||
| βουλῇ τὰ χρέα τοῖς ἀνδράσι μεθεῖναι , τόν τε πόλεμον ἐξαίρων ἐπὶ μέγα , εἰ τοσῶνδε ἀνδρῶν δύναιτο κρατῆσαι μαχομένων |
| φεύγων , ἀλλὰ πάσης τῆς ἀγέλης προμαχόμενος καὶ τοῖς ἀσθενέσι βοηθῶν , προθυμούμενος σῴζειν τὸ πλῆθος ἀπὸ τῶν χαλεπῶν καὶ | ||
| Νεοπτόλεμος , Πριάμου πόλιν ἐπεὶ πράθε : τεθνηκότων δὴ τῶν βοηθῶν ἐν Πυθίοις δαπέδοις κεῖται . ποίων δὲ βοηθῶν ; |
| μοι . Λητόιον ἐξ Ἀρμενίας νέον ἡ μήτηρ ἄγουσά μοι παρέδωκε μόνον ὄντα αὐτῇ . τούτῳ τε οὖν ἥσθην δυναμένῳ | ||
| , “ μηδ ' ὑπονοῆσθε , ” τοὺς μὲν δυνατοὺς παρέδωκε τοῖς Νομάσιν κεχωρισμένως τηρεῖν αὐτῶν ἕκαστον , τοῦ δὲ |
| τὴν ὀνομασίαν . Ταῦτα μὲν ὁ Πολέμων . Πρὸς ὃν ἀντιλέγων Δίδυμος ὁ γραμματικὸς κτλ . : Διὸς κῴδιον : | ||
| τῆς δὲ λέξεως τὰ νῦν οὐ μεμνῆσθαι . πρὸς ὃν ἀντιλέγων ὁ Πλούταρχος ἀλλὰ μὴν ἔγωγε , φησί , διορίζομαι |
| καὶ ὡς δι ' αὐτοῦ τὸν ἔφορον θεὸν τὸν Ἑρμῆν μαρτυρόμενος . Οὐ λέγει : εἰ Φαῖδρον ἀγνοῶ καὶ ἐμαυτὸν | ||
| Περιημεκτέων δὲ τῇ συμφορῇ δεινῶς ἐκάλεε μὲν Δία καθάρσιον , μαρτυρόμενος τὰ ὑπὸ τοῦ ξείνου πεπονθὼς εἴη , ἐκάλεε δὲ |
| ΖΗ . ὁ Α ἄρα τὸν Μ πολλαπλασιάσας τὸν ΖΗ πεποίηκεν : ὁ Μ ἄρα τὸν ΖΗ μετρεῖ κατὰ τὰς | ||
| ἐπεὶ γὰρ ὁ Ζ τὸν μὲν Δ πολλαπλασιάσας τὸν Α πεποίηκεν , τὸν δὲ Ε πολλαπλασιάσας τὸν Γ πεποίηκεν , |
| ἀνακάμπτουσαι τοῦτο συνιστῶσιν : ἀπὸ μέρους δὲ τὴν ὅλην ὑφαντικὴν ἐδήλωσε . Καὶ Ὅμηρος : Ἱστὸν ἐποιχομένην καὶ ἐμὸν λέχος | ||
| εἰσηγήσατο καὶ μεγίστων Ῥωμαίοις ἀγαθῶν αἴτιον , ὡς τὰ ἔργα ἐδήλωσε . τὸ δὲ πολίτευμα τοιόνδε ἦν : μίαν ἀφεῖλεν |
| Διὸς παῖς πρὸς θάλασσαν ἐστάλη , σοφώταθ ' ἁβρὸν πόδα τιθεῖς ' ἀνέστενεν πόσιν πέλας παρόντα κοὐ τεθνηκότα . ὡς | ||
| Ἐρινύες χρόνῳ τυχηρὸν ὄντ ' ἄνευ δίκας παλιντυχεῖ τριβᾷ βίου τιθεῖς ' ἀμαυρόν , ἐν δ ' ἀίστοις τελέθοντος οὔτις |