ἑκατὸν πεντήκοντα καὶ ἑπτά : τὰ δὲ πεντήκοντα καὶ ἑπτὰ ἐκαθεύδησεν . . . . : , . . : | ||
κοιτάξατο : ] ὅπως τε ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τῆς Ἀθηνᾶς ἐκαθεύδησεν ἐκ τῆς τοῦ Πολυίδου προμαντείας καὶ συμβουλῆς , ὡς |
δʹ , κενταυρείου τοῦ μικροῦ χυλοῦ ⋖ δʹ , ἴρεως ἰλλυρικῆς , πηγάνου ἀγρίου σπέρματος , πεπέρεως μακροῦ , ἀνήθου | ||
. Ἐλαίου ὀμφακίνου ξστκ ἤτοι ξέστ . κ . ἴρεως ἰλλυρικῆς λίτ . α . ἀμώμου γοστ ἤτοι οὐγ . |
δὲ μᾶλλον , διότι τὴν ὑγρότητα τὴν γινομένην ἀπὸ τῆς συντήξεως λουομένων μὲν θερμὴν εἶναι συμβαίνει , λουσαμένων δὲ ψύχεσθαι | ||
ἐξ ἐλαιῶν ἐοικότα , καὶ ταῦτα εἰδέναι θέμις σύμβολά τινος συντήξεως τυγχάνοντα , ἤτοι τῶν νεφρῶν αὐτῶν μόνων , ἢ |
καὶ μὴ κατὰ τὸν ἀφυῆ μάγειρον συγκλῶντα τὰ μέρη . ρπεʹ Τὸ μὲν ἄφρον τῆς διανοίας Τὴν μανίαν λέγει , | ||
ρμηʹ καὶ ἐμβόλιμοι λϚʹ καὶ τοῦ Θὼθ αʹ : γίγνονται ρπεʹ : ἐκ τούτων ἀφαιρῶ ἑβδομάδας κϚʹ : λοιπαὶ γʹ |
πρήσσειν τὰ πρήγματα : καὶ οὕτω Αἰγύπτιοί τ ' ἂν ἠπιστέατο ὡς ὑπ ' ἀνδρὸς μεγάλου ἄρχονται καὶ ἄμεινον σὺ | ||
πρὸς τὰς πέτρας ἀρασσόμενοι : οἳ δὲ αὐτῶν νέειν οὐκ ἠπιστέατο , καὶ κατὰ τοῦτο διεφθείροντο , οἱ δὲ ῥίγεϊ |
μὲν οἱ ἀπαράλλακτοι κατὰ τὸν τόνον , ἀνισότονοι δὲ οἱ παραλλάσσοντες . ὁ γὰρ οὕτω λεγόμενος τόνος κοινὸν ἂν εἴη | ||
. Φρύγες δὲ ἀγχοτάτω τῆς Παφλαγονικῆς σκευὴν εἶχον , ὀλίγον παραλλάσσοντες . Οἱ δὲ Φρύγες , ὡς Μακεδόνες λέγουσι , |
κρύπτεται . ὡρῶν ιδ ∠ ʹ : ὁ λαμπρὸς τῆς Λύρας ἑσπέριος ἀνατέλλει . Αἰγυπτίοις λὶψ ἢ νότος , ὑετία | ||
καὶ Κρόνου . πάλιν παρανατέλλει λαμπρὸς ἀστὴρ ὁ ἐπὶ τῆς Λύρας ὁ καλούμενος Λυρικὸς μοίρας καʹ , βόρειος , μεγέθους |
περικρατῇ τοῦ τε ἑκάστου τύπου ἐξ ἀρχῆς καταβεβλημένου καὶ τοῦ φυράματος τοῦ ἄνω γιγνομένου : ἡ δὲ ἐμπειρία , ὅπως | ||
παῖ μεγαλόδοξε , καὶ ἕτερά τινα ἡμῖν ἐκ τῆς τοῦ φυράματος συσταθμίας . Τί δέ ἐστιν , Ὧρος εἶπε , |
τι καὶ σκεῦος ὀρθῶς ἀποτελεσθήσεται , σοφία δὲ ἐς ἐκείνας ἀποκείσθω μόνας , ἃς εἶπον . ἐξαιρῶ κυβερνήτην τῶν βαναύσων | ||
παρόντι περὶ Ἰνδῶν τῆς χώρας λελέχθω : τὰ δὲ ἄλλα ἀποκείσθω ἐς τὴν Ἰνδικὴν ξυγγραφήν . Τὸ δὲ ζεῦγμα τὸ |
Πέρσαι οὕτω διῆγον : οἱ δὲ Μῆδοι καὶ ἔπινον καὶ εὐωχοῦντο καὶ ηὐλοῦντο καὶ πάσης εὐθυμίας ἐνεπίμπλαντο : πολλὰ γὰρ | ||
, ἐν θαλίαις , ἤγουν εὐωχίαις ἡδείαις , ἃς δηλονότι εὐωχοῦντο οἱ εὐφημοῦντες . ἤγουν τῇ παλαιᾷ συνηθείᾳ . * |
, ὡς ἀταρτηρός καὶ ἐτήτυμος καὶ ἀτιτάλλειν . ἢ ἀπὸ Ἀλαλκομενέως τινὸς ἱδρυσαμέ - νου αὐτῆς ναὸν Ἀλαλκομενηΐς , ὡς | ||
ὄρος ὁμώνυμον . Ἀλαλκομένιον , πόλις Βοιωτίας , ἀπὸ τοῦ Ἀλαλκομενέως , ὃς καὶ ἵδρυσε τὴν Ἀθηνᾶν Ἀλαλκομενηίδα . οὐ |
, τότε χρὴ διαιτᾷν μὴ λεπτότερον . Ἀεὶ γὰρ τοῦτο παρακελευόμεθα , τὸ τῆς διαίτης λεπτότατον εἰς τὴν ἀκμὴν φυλάττειν | ||
γράφειν ἐπιχειροῦμεν . ἀλλὰ μὴν οὐδ ' ὡς εἰκῇ λέγειν παρακελευόμεθα , τὴν αὐτοσχεδιαστικὴν δύναμιν τῆς γραφικῆς προτιμῶντες , ἄξιόν |
: ἕτερον δὲ Διόνυσον Δασύλλιον ἐπονομάζοντες Εὐχήνορα τὸν Κοιράνου τοῦ Πολυίδου τὸ ἄγαλμα ἀναθεῖναι λέγουσι . μετὰ δὲ τοῦ Διονύσου | ||
ἔτικτεν καὶ μὴ θεόν , ποίας ἂν ἠφίει φωνάς . Πολυίδου δὲ σεμνυνομένου ὡς ἐνίκησε Τιμόθεον ὁ μαθητὴς αὐτοῦ Φιλωτᾶς |
αὑτῷ σμικρὰ μὲν φλαῦρα , μεγάλα δὲ ἐνέτικτεν ἀγαθά : χωριζόμενος δὲ ἐκείνου τὸν ἐγγύτατα χρόνον ἀεὶ τῆς ἀφέσεως κάλλιστα | ||
τὸ νο στερητικὸν καὶ τὸ ἕπεσθαι . ᾥπερ γὰρ ὁ χωριζόμενος οὐκ ἀκολουθεῖ τινὶ καὶ οὐ σύνεστιν : ἐχωρίζετο γάρ |
εὑρίσκεται , καίτοι τῆς πλάσεως προσούσης καὶ τῆς ἔξωθεν περιβολῆς πεπλεγμένης . ὁ δὴ πᾶς χρόνος ἐν τῇ γαστρὶ εἴς | ||
οἱ κακοῦργοι αἰσχύνονται . Οὗτος ὁ χαρακτὴρ τῆς ἀσαφοῦς καὶ πεπλεγμένης λέξεως , ἐν ᾗ πλείων ἔνεστι τῆς θέλξεως ἡ |
τῆς ὀλισθήσεως τοῦ ἄρθρου : ὁ γὰρ πῆχυς τοῦ ἐκκρεμαμένου ἀπωθέοι ἂν τὴν κεφαλὴν τοῦ μηροῦ ἀπὸ τῆς κοτύλης . | ||
τοῦ μηροῦ ὑπὲρ τῆς κοτύλης , ἅμα δὲ ἡ μόχλευσις ἀπωθέοι τὴν κεφαλὴν τοῦ μηροῦ ἐς τὴν ἀρχαίην φύσιν . |
τότε διελθὼν τὰ κατὰ Περραιβίαν στενὰ καὶ παραγενόμενος πλησίον τῆς Πύδνης τὴν μὲν πόλιν περιεχαράκωσεν ἐκ θαλάττης εἰς θάλατταν , | ||
εἰποῦσιν : ἀντὶ τοῦ ἀπειλήσασιν ἐς Πύδναν : ἕως τῆς Πύδνης . τὴν Ἀλεξάνδρου : πόλιν δηλονότι , τοῦ Φιλέλληνος |
' οὖν οἱ σκοποὶ ἀμφὶ τὰς ἑκατὸν ἤδη μυριάδας τοῦ μαχίμου συνειλέχθαι καὶ τούτων εἴκοσιν ἱπποτοξότας , καίτοι οὔπω ὁ | ||
δὲ διὰ τὰς τούτου χρείας γινόμενον ἄμαχον . Ὅτι τοῦ μαχίμου τὸ μὲν ἐπὶ γῆς βεβηκὸς καὶ ἰδίως πεζικὸν λεγόμενον |
: βιώσιμα δὲ γεννᾷ τριετὴς τίκτουσα : συλλαμβάνει δὲ ἕως τριακονταετὴς γένηται . ὀχεύει δὲ ὁ ἄρρην καὶ γόνιμα ποιεῖ | ||
ἐν θεάτρῳ μήτε δημηγορεῖν : τούτῳ . . . μὴ τριακονταετὴς ἔτι ὑπάρχειν , ποιῶν δράματα . . . Καλλιστράτου |
αὐτῶν συμφώνως πρὸς ἀλλήλους ἔχωσιν . ὅταν ὁ τοῦ Ἡλίου ὑποδοχεὺς συμφώνως ἔχῃ πρὸς τὴν Σελήνην , ὁ δὲ τῆς | ||
παραπέσῃ τοπικῶς ἢ κακωθῇ ὑπό τινος τῶν φθοροποιῶν καὶ ὁ ὑποδοχεὺς αὐτοῦ ἤτοι ὑπὸ τὰς αὐγὰς τοῦ Ἡλίου δεδυκὼς εὑρεθῇ |
σὺν μελικράτῳ . Δευτέραν δὲ ἔχει τὴν τάξιν τοῦτο . Καστορίου δραχμὰς τρεῖς , ἄμμεως , σελίνου σπέρματος , μαράθρου | ||
, δίδου καρύου ποντικοῦ τὸ μέγεθος ἐν ὕδατι θερμῷ . Καστορίου , ἀνήσου , πεπέρεως ἀνὰ δραχμὴν μίαν καὶ ἡμίσειαν |
τὰς πρώτας καταβολὰς τῆς νίκης ἢ τοῦ ὕμνου , τῆς ἀρτέμιδος ἢ καὶ τῶν ἄλλων , διὰ τὸ ἀπὸ τῆς | ||
τοῦ χρομίου ἐν ὀρτυγίᾳ ἦν , τὴν δὲ ἱερὰν εἶναι ἀρτέμιδος , τὴν δὲ θεὸν ἱππικήν . ὅμηρος δὲ καὶ |
τὰ γενητὰ προνοίας ἀξιοῦται , ἑβδομαδικόν : ἐν οἷς δὲ διακεκριμένως , μᾶλλον καὶ ἤδη νοερῶς πάντα προείληπται , δεκαδικόν | ||
γὰρ οἱ ἄνδρες ἐν τοῖς οὐσιώδεσι λόγοις τῆς ψυχῆς καὶ διακεκριμένως ὑπάρχειν ταῦτα καὶ ἡνωμένως , καὶ οὐδὲν ἄτοπον τὴν |
. ἀπαυλία δ ' ἐν ᾗ ὁ νυμφίος εἰς τοῦ πενθεροῦ ἀπαυλίζεται ἀπὸ τῆς νύμφης . οἱ δὲ καὶ τὰ | ||
: διὰ γὰρ τὴν οἰκειότητα αἱ οἰκίαι κοιναί εἰσι τοῦ πενθεροῦ καὶ τοῦ γαμβροῦ . πάγχρυσον κορυφάν : τὸ μὲν |
, εἴκει θατέρῳ τῆς ἐπιτροπείας : μετὰ ταῦτα δὲ τοῦ ἀλλαντοπώλου τὸν Δῆμον ἀφεψήσαντος , εἶτα νεώτερον ἐξαῦθις εἰς τοὐμφανὲς | ||
διαβαλὼν πρὸς τὴν βουλὴν ἵεται : διώξαντος δὲ καὶ τοῦ ἀλλαντοπώλου κατὰ πόδας , οἱ ἱππεῖς περί τε τοῦ ποιητοῦ |
ὅπως οἱ δυνάμενοι μόνοι προσίοιεν αὐτῶι καὶ μὴ ἐκ τοῦ δημώδους εὐκαταφρόνητον ἦι . τοῦτον δὲ καὶ ὁ Τίμων [ | ||
τοῦτο τῆς παροιμίας ἐμνήσθη , ὅτι εἶπον ἂν οἱ τῆς δημώδους ῥητορικῆς προστάται πρὸς τὸ πλῆθος τῶν εἰρημένων λόγων : |
τῆς Ἡλιαίας τοῦ δικαστηρίου . / [ τοῦ δικαστηρίου τῆς Ἡλιαίας . ] Ἡλιαία τὸ δικαστήριον τοῦτο ὠνόμασται διὰ τὸ | ||
οὗ καὶ τραυλίζω ῥῆμα . ἡλιαστικόν ] ἐκ ⌈ τῆς Ἡλιαίας τοῦ δικαστηρίου . / [ τοῦ δικαστηρίου τῆς Ἡλιαίας |
ἄμφω καὶ οὐ τοῦτο μόνον , ἀλλὰ καὶ τοῦ Πυθαγορικοῦ διδασκαλείου μεταλαβόντε , καθάπερ που καὶ Νικόμαχος ἱστόρησεν . . | ||
ἐπιπόλαια καὶ ἐλαφρὰ καὶ ὅσα πρὸς διασκευὴν καὶ χλευασμὸν τοῦ διδασκαλείου ὑπὸ τῶν βασκάνως ὕστερον συκοφαντούντων προβάλλεται συναγαγεῖν καὶ ὡς |
, προστάσσῃς , προστάττεις , - ττοις . ἐκπεπληγμένου ] ἐκκρεμαμένου , ἐβροντημένου , ἐκμανοῦς . , ἔκπληξιν ⌈ καὶ | ||
: κατάντους γὰρ οὔσης τῆς κοτύλης καὶ μεγάλου βάρους αὐτῆς ἐκκρεμαμένου τοῦ παντὸς σκέλους , ἑτοίμως αὖθις ὁ μηρὸς ἐκστήσεται |
' ἐπὶ ἄλλην στρατείαν χρόνιον ἀπιὼν ἐς πενταετὲς ὑμῶν τὰ ἀρχαιρέσια προελάμβανε , ποία ταῦτα ἦν ἐλευθερία , ἧς οὐδ | ||
περὶ τῶν νομοθετῶν διάγνωσιν . συγχωρούντων δὲ τῶν δημάρχων προθέντες ἀρχαιρέσια πολλῷ τάχιον ἢ τοῖς προτέροις ἔθος ἦν ὑπάτους ἀπέδειξαν |
γράφει : χρόνου παρελθόντος πολλοῦ Πρῶναξ μὲν ὁ Ταλαοῦ καὶ Λυσιμάχης τῆς Πολύβου βασιλεύων Ἀργείων ἀποθνῄσκει , καταστασιασθεὶς ὑπὸ Ἀμφιαράου | ||
ἐν κυνηγεσίῳ ὑπὸ ἄρκτου : Νιόβης Ἀδράστῳ : Ἄδραστος υἱὸς Λυσιμάχης τῆς Κερκυόνος καὶ Ταλαοῦ [ τοῦ Ἀγήνορος τοῦ Καλυδῶνος |
: μετὰ γὰρ νέων ὁ Βάκχος μεθύων ἄτακτα παίζει . Ἀνὰ βάρβιτον δονήσω πάντηι σοφίης λαχὼν ἄωτον . ἐλεφαντίνωι δὲ | ||
τῆς ὥρας ἐν ᾗ τὴν ἀκμὴν λαμβάνει τὸ ἄνθος . Ἀνὰ λόγον δὲ τῇ ἀσθενείᾳ καὶ τὸ εὐπέπαντα εἶναι καὶ |
ὅτε μὲν τῇ πόλει τὰ βέλτισθ ' ἑλέσθαι παρῆν , ἐφαμίλλου τῆς εἰς τὴν πατρίδ ' εὐνοίας ἐν κοινῷ πᾶσι | ||
τῶν ἐναντίων φάλαγγος συντετριμμένης , τῆς δὲ τῶν ἱππέων δυνάμεως ἐφαμίλλου παρ ' ἀμφοτέροις οὔσης . οἱ δὲ Μακεδόνες οὐδετέροις |
τῷ τρίτῳ δεκανῷ ταῦτα παρανατέλλει . τὸ λοιπὸν ἀπὸ τοῦ Τροχοῦ καὶ ἡ οὐρὰ τοῦ Ἰχθύος καὶ Δαίμων ἄνευ κεφαλῆς | ||
δὲ δευτέρῳ δεκανῷ παρανατέλλουσιν Εἰλείθυια ἐπὶ θρόνου καθεζομένη καὶ ἥμισυ Τροχοῦ καὶ Ἀμπέλου καὶ τὰ μέσα τοῦ Μεγάλου Ἰχθύος καὶ |
τὸ θέρος καταλείποντες ἐπὶ τῇ θαλάσσῃ τὰ πρόβατα ἀναβαίνουσι ἐς Αὔγιλα χῶρον ὀπωριεῦντες τοὺς φοίνικας : οἱ δὲ πολλοὶ καὶ | ||
πόλις μεπνῶν . . . . τὸ ἐθνικὸν Αὐγεάτης . Αὔγιλα , οὐδετέρως , πόλις Λιβύης . Ἀπολλόδωρος βʹ περὶ |
Ὑδροχόου Ϛ γʹ βο ια γʹ ὁ ὑπ ' αὐτὸν ἀμαυρότερος . . . . . . . . . | ||
τῶν ἄλλων ἀστέρων ἐν μὲν τῇ ἀρχῇ τῆς Κασσιεπείας ὁ ἀμαυρότερος τῶν ἐν τῷ δίφρῳ , καὶ τῆς Ἀνδρομέδας ὁ |
καὶ τῶν Τρεβωνίου λειψάνων κομισθέντων καὶ τῆς ἐς αὐτὸν ὕβρεως γνωσθείσης ἀκριβέστερον , οὐ δυσχερῶς ἡ βουλὴ τὸν Δολοβέλλαν ἔκρινεν | ||
τὰς κυνηγεσίας πάντας ὑπερέβαλε . , . . ) Ὅτι γνωσθείσης τῆς πρὸς Δημήτριον ἀλλοτριότητος τῶν Ῥωμαίων , συνέβη μὴ |
, ὡς ἐπὶ ποδὸς γυμνάζει τὸν λόγον καὶ βούλεται τὰ ἐξαρθρήματα ἡμῖν αὐτοῦ παραδοῦναι . Ὅθεν καὶ ζητοῦσίν τινες , | ||
ἐξοχὰς ἡ κνήμη , αἵτινες οὐκ ἐῶσιν εὐκόλως γίνεσθαι τὰ ἐξαρθρήματα . οὐ μόνον δὲ ταύταις ἡ φύσις ἠρκέσθη , |
, ἐπαίνου σεαυτῆς , ἀνήκοος εἶ , καὶ τοῦ πάντων ἡδίστου θεάματος ἀθέατος : οὐδὲν γὰρ πώποτε σεαυτῆς ἔργον καλὸν | ||
, ἐπαίνου σεαυτῆς , ἀνήκοος εἶ , καὶ τοῦ πάντων ἡδίστου θεάματος ἀθέατος : οὐδὲν γὰρ πώποτε σεαυτῆς ἔργον καλὸν |
ἔβαλλεν . καὶ τὰ μὲν ἑρσήεντα κατὰ δρία ποιμαίνεσκεν ὁπλοτέρη Φαέθουσα θυγατρῶν Ἠελίοιο , ἀργύρεον χαῖον παλάμῃ ἔνι πηχύνουσα : | ||
ἐπὶ τὴν διάνοιαν , μελαγχολικοί . μδʹ . Ἐν Ἀβδήροις Φαέθουσα ἡ Πυθέου γυνὴ οἰκουρὸς ἐπίτοκος ἐοῦσα τοῦ ἔμπροσθεν χρόνου |
ἀπὸ τῆς ἐπὶ τὰ Ζ Θ ἴσον ἐστὶν τῷ ὑπὸ ΚΘΗ . Καὶ ἐπεὶ τὸ ἥμισυ τοῦ ἀπὸ τῆς ἐπὶ | ||
ἐστιν ἴση . ὁμοίως δὴ δειχθήσεται καὶ ἑκάστη τῶν ὑπὸ ΚΘΗ , ΘΗΜ , ΗΜΛ ἑκατέρᾳ τῶν ὑπὸ ΘΚΛ , |
μέσα τοῦ Ὄφεως τῆς δωδεκαώρου . τῷ δὲ γʹ δεκακῷ παρανατέλλουσιν Ἀπόλλων καὶ Λύρα καὶ Κύων καὶ Δελφὶς καὶ τὰ | ||
. ἔχει δεκανοὺς τρεῖς . καὶ τῷ μὲν αʹ δεκανῷ παρανατέλλουσιν Ὑγεία καὶ τὰ ὀπίσθια τοῦ Κενταύρου καὶ τὰ ἐμπρόσθια |
ἃ κάτεισιν . ̈ . , Ξ . ἐκ τοῦ κατωτέρου μέρους εἰς ἄπειρον [ μέρος ] ἐρριζῶσθαι [ . | ||
δυνάμεως τοῦ ἀνωτέρου ἀστέρος , περιγειότατος δὲ μεταλαμβάνει τῆς τοῦ κατωτέρου , κατὰ μέσα δὲ κινούμενος ἕκαστος κινήματα τὴν ἰδίαν |
, ἀλλ ' οὐκ εἰσὶ βαρύτονα ἀλλ ' ὀξύτονα , ὑπάγονται δὲ ταῦτα κανόνι τοιούτῳ : τὰ εἰς ς λήγοντα | ||
ταῦτα οἱ Ἀθηναῖοι , ἀλλὰ ὑποσχέσεσι καὶ δώροις ὑπελθόντες Ὠρωπίους ὑπάγονται σφᾶς ἐς ὁμολογίαν φρουράν τε Ἀθηναίων ἐσελθεῖν ἐς Ὠρωπὸν |
μερικὰ ἀόριστα καὶ ἀπερίληπτά εἰσιν , ἀλλὰ περὶ τῆς καθόλου διαλαμβάνουσιν . Αὕτη οὖν ἡ ἔναρθρος καὶ σημαντικὴ καθόλου φωνὴ | ||
ταῦτα γὰρ καθόλου εἰσι . περὶ οὖν τῆς μερικῆς οὐ διαλαμβάνουσιν , ἐπειδὴ τὰ μερικὰ ἀόριστα καὶ ἀπερίληπτά εἰσιν , |
τοῦ ζʹ , οὐδὲ μὴν ἡ κατὰ διάμετρον αὐτῇ ἡ γηʹ : τῆς γὰρ εδʹ περιφερείας ἀνατελλούσης ἡ κατὰ διάμετρον | ||
∠ ʹγιβʹ , καὶ διέστηκεν Ἀλεξανδρείας πρὸς δύσεις ὥρας μιᾶς γηʹ : ἡ δὲ Πέλλα ἔχει τὴν μεγίστην ἡμέραν ὡρῶν |
. , . * . . * ? Ἀπαισοῦ : Παισός , ὡς ὁ ποιητής φησιν : ὅς ρ ' | ||
. τὸ ἐθνικὸν Ἀπαισηνός . ἔστι καὶ τῆς Δαυνίας πόλις Παισός , τὸ ἐθνικὸν Παίσιος , ὡς † τοῦ Ῥώσου |
δὲ τοῦ γένους τοῦ Τριόπα πολλοὶ τῶν συγγραφέων καὶ ποιητῶν διαπεφωνήκασιν : οἱ μὲν γὰρ ἀναγράφουσιν αὐτὸν υἱὸν εἶναι Κανάχης | ||
ἢ τῆς χύσεως τοῦ κηροῦ . καὶ γὰρ ἐν τούτῳ διαπεφωνήκασιν , οἱ μὲν προσηγοριῶν αἴτιον εἶναι τὸ αἴτιον φάσκοντες |
ἀνὴρ ἁπασῶν τῶν γυναικῶν ἐστι νῦν . ὑπὸ τῆς ἀπληστίας διακόνιον ἐπήσθιεν [ ἀμφιφῶντ ' ἔχων ] . τί δ | ||
' εἰσεπέτοντο . ΔΙΑΚΟΝΙΟΝ . Φερεκράτης : ὑπὸ τῆς ἀπληστίας διακόνιον ἐπήσθι ' , ἀμφιφῶντ ' ἔχων . ΑΜΦΙΦΩΝ πλακοῦς |
διεντερεύματος : ἤγουν τῆς καταλήψεως τοῦ ζητήματος τοῦ ἐντέρου τῆς ἐμπίδος . γελοίου δὲ χάριν εἴρηκεν αὐτό : ὡς γὰρ | ||
ἦ ῥᾳδίως φεύγων ἂν ἀποφύγοι δίκην ὅστις δίοιδε τοὔντερον τῆς ἐμπίδος . πρῴην δέ γε γνώμην μεγάλην ἀφῃρέθη ὑπ ' |
διαιτητὴς ἐκαθέζετο Σάτυρος Ἀλωπεκῆθεν ὁ Λακεδαιμονίου ἀδελφός , ὑπὲρ δὲ Στεφάνου τουτουὶ Σαυρίας Λαμπτρεύς : κοινὸν δὲ αὑτοῖς προσαιροῦνται Διογείτονα | ||
. τὸ δὲ ἐκ τόπου ἐπίρρημα Δείναρχος ἐν τῷ Κατὰ Στεφάνου Παλλήνηθέν φησιν , ὁ δὲ δημότης Παλληνεύς . ὅτι |
. . . . . . ξη ∠ ʹ λγ Δαμασκός . . . . . . . . . | ||
. ἐπράχθη Δαρμασκός . . . . . καὶ οὕτω Δαμασκός κατὰ παραφθοράν . ὁ πολίτης Δαμασκηνός καὶ ἡ χώρα |
γὰρ ἀποκαταστάσεων ἰσοχρονίων ὑποκειμένων ἐπί τε τοῦ ζῳδιακοῦ καὶ τοῦ κυκλίσκου καὶ ἔτι τῶν ἐν ἑκατέρῳ τεταρτημοριαίων παρόδων ἀλλήλαις κατὰ | ||
τῶν τεταρτημορίων , τὰ ἐφαρμόζοντα τοῦ τε ζῳδιακοῦ καὶ τοῦ κυκλίσκου κατὰ τοὺς ἴσους χρόνους αἱ τῶν ἐγκλίσεων ἀποκαταστάσεις διελεύσονται |
παράπλουν τὰ ὅρια τῆς Ταυρικῆς Χερρονήσου ἀπὸ Ἀθηναιῶνος λιμένος μέχρι Καλοῦ λιμένος , σταδίους ͵βχʹ , μίλια τμϚʹ , Ϙʹ | ||
καὶ Χρύσιππος δ ' ὁ φιλόσοφος ἐν εʹ περὶ τοῦ Καλοῦ καὶ τῆς Ἡδονῆς περὶ τοῦ Πανταλέοντος τάδε γράφει : |
: τοῦ δὲ Ὄρνιθος διὰ τοῦ αὐχένος καὶ τῆς δεξιᾶς πτέρυγος καὶ διὰ τῆς ἀριστερᾶς χειρὸς τοῦ Κηφέως γράφεσθαι αὐτόν | ||
καὶ ἠρέμα τῷ τοῦ Ἄρεως : οἱ δὲ λοιποὶ τῆς πτέρυγος λαμπροὶ καὶ οἱ κατὰ τὰ περιζώματα τῷ τε τοῦ |
: οἵ τε γὰρ γλυκεῖς ἅπαντες καὶ οἱ στρυφνοὶ πολὺ ἐναντιώτατοι καὶ βλαβερώτατοι αὐτοῖς εἰσιν . οἶδα δὲ εἰς κονδῖτον | ||
Ἱπποκλῆς καὶ Ἐπιχάρης ὁ Λαμπτρεὺς καὶ ἕτεροι οἱ δοκοῦντες εἶναι ἐναντιώτατοι Χαρικλεῖ καὶ Κριτίᾳ καὶ τῇ ἐκείνων ἑταιρείᾳ , ἐπειδὴ |
τοῦ ἄρρενος , ὥς φησι Ὀρειβάσιος , καὶ τούτου παλαιοτάτου ἴσχεις ] ἔχεις στρουθοῖο : ἤτοι τοῦ νεοττοῦ τῆς ὄρνιθος | ||
ἀνύσαντες ἔργα . Φράζου μὴ πόρσω φωνεῖν : οὐ γνώμαν ἴσχεις ἐξ οἵων τὰ παρόντ ' οἰκείας εἰς ἄτας ἐμπίπτεις |
, καὶ κάρα Ἵπποκράτορος καὶ Χεὶρ ἐκτεταμένη καὶ κεφαλὴ τοῦ Ἴβεως τοῦ τῆς δωδεκαώρου . τῷ δὲ δευτέρῳ δεκανῷ Ἱπποκράτορος | ||
δὲ τριτάτῳ δεκανῷ παρανατέλλει Κύκνος καὶ Ἵππου τὰ ὀπίσθια καὶ Ἴβεως τὰ τέλη . Καὶ κλίματα τὸ ζῴδιον καὶ τόπους |
κρίσει , ἐκ τῶν πέντε εἰς τὰς ἑπτά . Ὅσοι τριταιοφυέες , τουτέοισιν ἡ νὺξ δύσφορος ἡ πρὸ τοῦ παροξυσμοῦ | ||
ἀκρώμιον καὶ κληῗδα ἐνστηρίζοντα ἀλγήματα ἐν τούτοισι πονηρά . Οἱ τριταιοφυέες ἀσώδεες πυρετοὶ , κακοήθεες . Αἱ ἐν πυρετῷ ἀναυδίαι |
οὐδεμίαν ἀπολογίαν εὑρίσκω . Ἔτι δὲ σεμνὴ λέξις ἥ τε ὀνοματικὴ καὶ αὐτὰ τὰ ὀνόματα . ὀνοματικὴν δὲ λέγω τήν | ||
τοὺς δέοντας λόγους ἄρθρου ἐστὶ προσδεκτικά , ἐπεὶ ἅπαξ παρυφίσταται ὀνοματικὴ κατηγορία τοῦ πράγματος . κἀκεῖνο δέ ἐστιν ἀληθές , |
τὴν δὲ αὐτὴν καὶ ἀγρίαν καλεῖσθαι . ἀραιοτέρης οὖν τῆς λεπτοφύλλου . χραισμήεις : πάνυ δὲ ἂν καὶ ἀμάρακος εἴη | ||
κεφαλαί * κορίοιο : τοῦ κορίου λεπτοθρίοιο δέ , ἤτοι λεπτοφύλλου . καὶ πολύθρονα ἤγουν πολυφάρμακα . γράφεται δὲ καὶ |
τοὺς παῖδας αὐτῶν τῶν πολυτελῶν τε καὶ μανικῶν ἱππωνιῶν , ἐπιμελήσῃ δὲ ὡς ἂν ταχὺ ἱππικοὶ γίγνοιντο : λέγοντα δὲ | ||
ἀρχῆς ἀπελθεῖν , ὥρα σοι φροντίζειν ὅπως τοῦ ἄρχειν ἀπαλλαγεὶς ἐπιμελήσῃ τῆς οἰκίας . Λαμπρὸς ἡμῖν ἀπὸ τῆς πρεσβείας ὁ |
οὕτως εἰρῆσθαι δόξειε : πᾶσι γὰρ πάρεστι τὰ ἐκ τῆς πρωτίστης τῶν ὅλων αἰτίας ἀγαθὰ χορηγούμενα . πῶς δὲ καὶ | ||
ὅτι ἐκ τοῦ κυρίως καὶ ἁπλῶς ὄντος , τουτέστι τῆς πρωτίστης οὐσίας , προῆλθε τὸ ὂν ἐπὶ ταῦτα διὰ τὴν |
κατὰ συμβεβηκός : πρώτην δὲ προηγουμένην αἰτίαν εἶναι καὶ τοῦ πλάνου καὶ τῆς ἕλικος τὴν κατὰ λοξοῦ τοῦ ζῳδιακοῦ κύκλου | ||
οὐκ ἀφανὲς ὅτι μεταβὰς ἐπὶ τοὺς αὐτοσχεδιαστικοὺς λόγους ἀπορίας καὶ πλάνου καὶ ταραχῆς ἕξει πλήρη τὴν γνώμην . ἡγοῦμαι δὲ |
. Σκολύθριον Πλάτων τίθησιν ἀντὶ τοῦ ὑφ ' ἡμῶν λεγομένου ὑποποδίου , ὑπὸ ποιητῶν δὲ ὑποθρονίου . Πλάτων : „ | ||
Ἤτοι ὑποποδίου ἤγ . θρόνους . . θρόνου . . ὑποποδίου . . . στάμνου : Κεράμου . . κατεαγότος |
λοιποὶ τῶν Λακώνων προὔχοντες . κατὰ δὲ * ἑτέρους * Κυνόρτου καὶ Γοργοφόνης ὑπῆρχε Τυνδάρεως καὶ οἱ αὐτοῦ ἀδελφοί . | ||
μηδὲ πολεμῆσαί φασι πρὸς Κνωσσίους . πλησίον δὲ ἔστι μὲν Κυνόρτου τοῦ Ἀμύκλα τάφος , ἔστι δὲ καὶ Κάστορος μνῆμα |
. χρυσότευκτα γράμματα ] τὰ διὰ χρυσοῦ γεγραμμένα . Ξ χρυσότευκτα ] τὰ ἐκ χρυσοῦ κατασκευασθέντα . φλύοντα ] φλυαροῦντα | ||
ἐὰν αὐτὸν κατάξῃ εἰς τὴν πατρίδα καὶ κατοικήσῃ , τὰ χρυσότευκτα γράμματα τὰ φλυαροῦντα αὐτοῦ ἐπὶ τῆς ἀσπίδος , σὺν |
Σαβάζιον τὸν Διόνυσον οἱ Θρᾷκες καλοῦσι καὶ ⌈ Σαβοὺς [ Σάβους ] τοὺς ⌈ ἱεροὺς [ ἱερεῖς ] αὐτοῦ . | ||
Σαβάζιον τὸν Διόνυσον οἱ Θρᾷκες καλοῦσι καὶ ⌈ Σαβοὺς [ Σάβους ] τοὺς ⌈ ἱεροὺς [ ἱερεῖς ] αὐτοῦ . |
καὶ δύο καὶ προσεόντος μορίου : ἢν γὰρ τοῦ πρώτου λογίσῃ μηνὸς πεντεκαίδεκα ἡμέρας , τῶν δὲ πέντε μηνῶν ἑκατὸν | ||
] ἀλαζονείαν . Ἰωνικόν ἄμεινον ] βέλτιον πρᾶγμα ἡγήσῃ ] λογίσῃ Ἑρμῆς ] ὁ οὐκ ἄκαιρα ] ἀλλ ' ἔγκαιρα |
δὲ καὶ Ὀφιοῦχος , καὶ Ταύρου τὸ λειπόμενον τοῦ τῆς δωδεκαώρου . Ἔχουσι δὲ καὶ πρόσωπα οἱ δεκανοὶ καὶ φύσεις | ||
Κόρακος καὶ οἱ Στάχυες καὶ ἡ οὐρὰ τοῦ Λέοντος τῆς δωδεκαώρου . καὶ ὁ μὲν αʹ δεκανὸς φέρει πρόσωπον Ἡλίου |
ἠρνεῖτο μηδὲν εἰδέναι , τῇ δὲ χειρὶ αὐτοῦ τὸν τόπον ὑπεδείκνυ . οἱ δὲ μὴ προσσχόντες ἀπῆλθον παραχρῆμα . ὡς | ||
καὶ τῇ μὲν φωνῇ ἠρνεῖτο μηδὲν εἶναι , νεύσει δὲ ὑπεδείκνυ τὸν τόπον . αὐτοὶ δὲ μὴ προσσχόντες παραχρῆμα ἀπῆλθον |
τὰ ὁμώνυμα τοῖς Ἀλπείοις καὶ ὄντα ὑπὲρ τὴν κεφαλὴν τοῦ Δανουβίου ποταμοῦ , ὧν τὰ ἄκρα ἐπέχει μοίρας κθʹ μζʹ | ||
τῆς Ἰλλυρίδος τῷ ἀπὸ τοῦ εἰρημένου ὁρίου μέχρι τῆς τοῦ Δανουβίου καμπῆς , καθ ' ἣν ἐκτρέπεται ὁ Σάουος ποταμὸς |
ἔπεμπον , καὶ ἡ βουλὴ τοῖς ἐγνωσμένοις συνετίθεντο . καὶ ἐγράφοντο συνθῆκαι τοὺς Σκιπίωνος λόγους βεβαιοῦσαί τε καὶ περὶ τῶν | ||
τὰς χειροτονίας ἐποιοῦντο καὶ τὰς προβολὰς προὐβάλλοντο ἁπάσας καὶ γραφὰς ἐγράφοντο παρανόμων . καὶ ἦσαν διορθωταὶ τῶν νόμων . Θετταλικὰ |
τὸν ἴακχον . . . Ὥσπερ γὰρ ἀγαθοῦ φανέντος τοῦ κομιζομένου τὴν χάριν , μεθέξειν ἡ πόλις τὸ μέρος τῆς | ||
τῆς μεγάλης πόλεως πάντα ἀγείρας τὸν ὅμιλον , ἔτι δὲ κομιζομένου διὰ τῆς θαλάττης ᾤμωζεν . ἥψατο δὲ ταῖν χεροῖν |
οὐ χείρω τοῦ νοῦ κεκτημένον . σύ τε οὖν ἀεὶ μεμνήσῃ τῆς Ἱερωνύμου τέχνης οὗτός τε τῆς Κληματίου περὶ τὴν | ||
' Αἰθιοπίαν στέλλεται ” ἡμῶν δὲ ” ἔφη „ οὐ μεμνήσῃ ; „ ” νὴ Δί ' , ” εἶπεν |
. καὶ ἄλλα γὰρ ἐξηνέχθη πατρωνυμικῶς . Αἰθαλίδαι γὰρ καὶ Βουτάδαι . τὰ εἰς τόπον εἰς Βερενικιδῶν φασι , τὰ | ||
δῆμός ἐστι τῆς Οἰνηΐδος Βουτία , ἀφ ' ἧς καὶ Βουτάδαι οἱ δημόται . ἢ οἱ ἀπὸ Βούτου : οὗτος |
ἡμέρας καὶ νυκτός . Ἔστι δὲ ἡ Κρήτη μακρὰ στάδια βφʹ , στενὴ δὲ , καὶ τέταται ἀπὸ ἡλίου δυσμῶν | ||
. γίνεται δὲ ἀπὸ Σεσογχώσεως ἐπὶ τὴν Νείλου βασιλείαν ἔτη βφʹ , ἀπὸ δὲ τῆς Νείλου βασιλείας ἐπὶ τὴν Ἰλίου |
Μνασέαν συνταξάμενον τὰ ἐπιγραφόμενα παίγνια διὰ τὸ ποικίλον τῆς συναγωγῆς Σάλπην οἱ συνήθεις προσηγόρευον . Νυμφόδωρος δὲ ὁ Συρακόσιος ἐν | ||
προσηγόρευον . Νυμφόδωρος δ ' ὁ Συρακούσιος Λεσβίαν φησὶ γενέσθαι Σάλπην τὰ παίγνια συνθεῖσαν . Ἄλκιμος δ ' ἐν τοῖς |
τῶν τοιούτων ἀπολογεῖσθαι . τίς γὰρ ἔστιν ἐλπὶς τοὺς ἄλλους ἐθελήσειν ποιεῖν τὰ ὑπὸ τῶν στρατηγῶν προσταττόμενα , ὅταν αὐτοὶ | ||
καὶ ὁποσοιοῦν τολμήσειαν , ἐκ τοῦ παραχρῆμα ἔχοντάς γε ὅπλα ἐθελήσειν σφᾶς αὐτοὺς ξυνελευθεροῦν . καὶ ὡς ἐπῆλθεν ἡ ἑορτή |
πηγή τις αὐτοῖς ἐστι , θησαυρὸς χθονός . πότερα γὰρ τοξουλκὸς αἰχμὴ διὰ χεροῖν αὐτοῖς πρέπει ; οὐδαμῶς : ἔγχη | ||
. τοξικὴ . χειρὸς πρέπει . αὐτοῖς . οὐδαμῶς ] τοξουλκὸς . ξίφη . δὲ ἔγχη . . ἐξ ὧν |
: ἐὰν δὲ μὴ ὑπακούωσι , κοινῇ ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων μισοπονηρίας ἀξιοῦσθαι . τῶν δ ' Ἑλλήνων συνεπικυρούντων τὰ δόγματα | ||
καὶ παρέχειν ἅπασι τοῖς ἀξίοις ἀταμίευτα πρὸς ἀφθονωτάτην χρῆσιν , μισοπονηρίας δὲ προβεβλῆσθαι τοὺς ἀτιμάζοντας ἀρετὴν καὶ ὡς κοινοὺς δυσμενεῖς |
κεῖσθαι , διὰ τὴν ἐκ τῆς Ἀττικῆς ποτε μετὰ δώρων δοκήσεως ἀναχώρησιν : οἱ δέ , τηρήσαντες τὴν δόκησιν , | ||
τὰ βέλτιστα δὲ ὅμως λέγειν , φθονήσαντες τῆς οὐ βεβαίου δοκήσεως τῶν κερδῶν τὴν φανερὰν ὠφελίαν τῆς πόλεως ἀφαιρούμεθα . |
παραγενόμενον ἐκ τῆς ἰδίας ἀγέλης τοῦ μεγίστου λαβέσθαι βοὸς τῆς χηλῆς καὶ μὴ ἀνεῖναι , ἕως ὁ ταῦρος ἐλευθερῶν τὸ | ||
ὁμοίους οὐ μεγάλους , ὁμοίως οὐ μεγάλους ἐπὶ τῆς ἀριστερᾶς χηλῆς βʹ : οἱ πάντες ιηʹ . Οὗτός ἐστι μὲν |
ταῦτα ἕτεροί τινες τὰ ψηφίσματα ἐπιψηφίζουσιν , οὐκ ἐκ τοῦ δικαιοτάτου τρόπου λαχόντες προεδρεύειν , ἀλλ ' ἐκ παρασκευῆς καθεζόμενοι | ||
καὶ πόρων καὶ δυνάμεων , ὧν συνήγαγεν αὐτοῖς ἐκ τοῦ δικαιοτάτου , ἰδίᾳ που τοῦ λόγου λέγων ταῦτα καὶ πρὶν |
ὑπούλῳ μαντεύματι ἐπελθόντες . μετὰ δὲ Χάριλλον τελευτήσαντα Νίκανδρος ὁ Χαρίλλου διαδέχεται τὴν ἀρχήν : καὶ τὰ Μεσσηνίων ἐς Τήλεκλον | ||
ὁ Λάκων ἐν Χρόνων ἀναγραφῇ κατὰ τὸ ὄγδοον ἔτος τῆς Χαρίλλου τοῦ Πολυδέκτου βασιλείας Ὅμηρον φέρει . Βασιλεύει μὲν οὖν |
περιάγοντα τοῦ κόσμου φοράν . Ταῦτα μὲν οὖν ἀπὸ τῆς Ἐπιτομῆς Ἀρείου Διδύμου προκείσθω . . . [ ] . | ||
ἐν Ἐπιτομῇ . Κρύα , πόλις Λυκίας . Ἀρτεμίδωρος ἐν Ἐπιτομῆς πρώτῳ . τὸ ἐθνικὸν Κρυεύς : Εἰσὶ δὲ καὶ |
τοὺς λίθους : εἰ δὲ εὐπορεῖς τῆς μιθριδάτου τῆς τοῦ σκίγκου δεχομένης , δίδου σὺν τῷ ἀφεψήματι : πεπείραται : | ||
ἄρκτοι καὶ οἱ κροκόδειλοι . κεφ . μηʹ . περὶ σκίγκου . ὅτι ὁ σκίγκος ἐὰν δάκῃ τινὰ καὶ πρότερος |
: παῦσαι , λῆξαι , κοιμίσαι . ζεῦγος ἡμιονικὸν ἢ βοεικὸν ζεύξαντες , τὴν λεγομένην κλινίδα , ἥ ἐστιν ὁμοία | ||
: παῦσαι , λῆξαι , κοιμίσαι . ζεῦγος ἡμιονικὸν ἢ βοεικὸν ζεύξαντες , τὴν λεγομένην κλινίδα , ἥ ἐστιν ὁμοία |
καὶ εἰς πλάτανον , ἀφ ' ἧς γίνεται ἐρυθρὰ τὰ δωρακινά . Τὰ μῆλα ἐν διτταῖς ὥραις τοῦ ἔτους φυτευτέον | ||
. Ὀπώρα λέγεται ἡ χλοώδη τὸν καρπὸν ἔχουσα , οἷον δωρακινά , μῆλα , ἀππίδια , δαμασκηνά , καὶ ὅσα |
ἔξω δὲ παντὸς τοῦ θνητοῦ | κεχωρηκότα παρέπεσθαι θεσμοθέτῃ λόγῳ Μωυσῇ ποδηγετοῦντι : τροφεὺς γὰρ καὶ τιθηνὸς οὗτος ἀστείων ἔργων | ||
ἢ ποιότητος ζητεῖν , ὠγύγιός τις ἠλιθιότης . οὐδὲ γὰρ Μωυσῇ τῷ πανσόφῳ κατένευσεν ὁ θεὸς τοῦτό γε , καίτοι |
πάλιν τῷ ἔαρι κλαδεύειν ἀναγκαῖον . Ἄρχεσθαι δὲ δεῖ τῆς κλαδείας οὐ πρωΐ , ἀλλ ' ὅταν ὑπὸ τοῦ ἡλίου | ||
ἀμπέλῳ , καὶ ποταποῖς χάραξι προσδεσμεῖν . κγʹ . περὶ κλαδείας . κδʹ . πρὸς εὐφορίαν ἀμπέλων καὶ καλλιοινίαν . |
. Φερεκύδης δὲ ἀπὸ Δώτιος τοῦ Ἀστερίου καὶ Ἀμφικτυόνης τῆς Φθίου : ὡς δὲ Ἀρχῖνος , ἀπὸ Δώτου τοῦ Νεώνου | ||
ἔχειν . Ἀχαιιάδεσσι : ταῖς Θεσσαλαῖς , ἀπὸ Ἀχαιοῦ τοῦ Φθίου . Ὅμηρος : Μυρμιδόνες δὲ καλεῦντο καὶ Ἕλληνες καὶ |
λαμβάνονται . . . . Βουτάδαι : δῆμός ἐστι τῆς Οἰνηΐδος Βουτία , ἀφ ' ἧς καὶ Βουτάδαι οἱ δημόται | ||
φυλῆς εἶναι , οὐκ ὀρθῶς : οἱ γὰρ Ἀχαρνεῖς τῆς Οἰνηΐδος φυλῆς εἰσιν . οἱ δὲ περὶ Ἀσκληπιάδην φασὶν , |
εἰ μὴ τὸ ποππύσδεν καὶ μόνον . καλάμη δὲ τὸ περιλειπόμενον τοῦ σίτου καλαμῶδες καὶ τῆς κριθῆς . ταύτην δὲ | ||
καὶ ἀνθυφαιρουμένου ἀεὶ τοῦ ἐλάσσονος ἀπὸ τοῦ μείζονος , τὸ περιλειπόμενον μετρήσει ποτὲ τὸ πρὸ ἑαυτοῦ διὰ τὸ μὴ εἶναι |
ὥσπερ διαφανοῦς σώματος τοῦ τ ' ὀφθαλμοῦ καὶ τοῦ πέριξ πεφωτισμένου γεγονότος ἀέρος , ἡ αἰσθητικὴ δύναμις ὥσπερ ἐποχουμένη τοῖς | ||
, πότερον ἀντίφραξις ἢ στροφὴ τῆς σελήνης , ὡς τοῦ πεφωτισμένου μέρους αὐτῆς ἀναστραφέντος ἐπὶ θάτερα καὶ τοῦ ἀφωτίστου πρὸς |
καταλαμβάνοντες , φωτὸς συνεργοῦντος , ᾧ πάντα αὐγάζεταί τε καὶ διελέγχεται , ὦτα δ ' , ὡς ἔφη τις οὐκ | ||
ἐπὶ τρίτου οὐ τίθεται : ὑπὸ γὰρ συζύγου τοῦ οἷ διελέγχεται . καὶ σαφὲς ὅτι καὶ τὸ οἷ οὐκ ἐπὶ |
, εἴ γ ' ἐβούλετο . Κνίδιοι μὲν ταῦτα τῆς Πυθίης χρησάσης τοῦ τε ὀρύγματος ἐπαύσαντο καὶ Ἁρπάγῳ ἐπιόντι σὺν | ||
ἡ Σπάρτης εὐδαιμονίη οὐκ ἐξηλείφετο . Ἐκέχρητο γὰρ ὑπὸ τῆς Πυθίης τοῖσι Σπαρτιήτῃσι χρεωμένοισι περὶ τοῦ πολέμου τούτου αὐτίκα κατ |
καὶ ῥυθμοῖς προσαρμόττειν ἀναγκαῖον : δεινὸν γὰρ ὅλῃ γε ἁρμονίᾳ ἀπᾴδειν ἢ ῥυθμῷ ἀρρυθμεῖν , μηδὲν προσήκοντα τούτων ἑκάστοις ἀποδιδόντα | ||
ἡ φιλία προῆλθεν , ὡς ἐγγὺς ἰσοτιμίας εἶναι καὶ μὴ ἀπᾴδειν Ἑλληνικοῦ γάμου ὁμονοίας τε καὶ σωφροσύνης . ἀφίκετο οὖν |
Πρὸς τῆι πυλίδι Ἑρμῆς : Δημοσθένης ἐν τῷ κατ ' Εὐέργου . Φιλόχορος ἐν τῇ εʹ “ Ἀθηναίων ” φησὶν | ||
Ἠιτημένην : ἀντὶ τοῦ κεχρημένην Δημοσθένης ἐν τῷ κατ ' Εὐέργου , εἰ γνήσιος . ὅτι γὰρ αἰτεῖσθαι ἔλεγον τὸ |
ἐπ ' αὐτοὺς μέλλοντα ναυσὶν ἑξήκοντα , νυκτὸς ἀπέδρασαν εἰς Καρδίαν . ἐνταῦθα δὲ καὶ Ἀλκιβιάδης ἧκεν ἐκ τῶν Κλαζομενῶν | ||
εἰπεῖν πολλὰ Φίλιππος εἶχε τῆς πόλεως , καὶ νῦν εἰς Καρδίαν πέπομφε βοήθειαν , ἐνδεικνύμενος κἀνταῦθα ὁμοίως τὴν αἰτίαν τῆς |
ἱκέτης αὐτοῦ γεγονὼς λόγος ὀνομάζεται Λευίτης : τοῦτον ἐκ τοῦ μεσαιτάτου καὶ ἡγεμονικωτάτου τῆς ψυχῆς λαβών , τουτέστι προσλαβόμενος καὶ | ||
τὸ βλέφαρον . καὶ ὁ μὲν ἀνοίγων μῦς κατὰ τοῦ μεσαιτάτου βλεφάρου τέτακται πανσόφως ὑπὸ τῆς φύσεως τοῦτο μηχανευσαμένης . |