| Πηλεύς Πηλέως Πηλῆος καὶ Πηλίος , Ἀχιλλεύς Ἀχιλλέως Ἀχιλλῆος καὶ Ἀχιλλίος , βασιλεύς βασιλέως βασιλῆος καὶ βασιλίος : ἐπειδὴ οὖν | ||
| τοῦ ιο προφέρουσι : βασιλίος λέγοντες ἀντὶ τοῦ βασιλέως καὶ Ἀχιλλίος ἀντὶ τοῦ Ἀχιλλέως : ὅθεν καὶ τὸ Ζεύς Διός |
| τάφους Νηρέως καὶ σκύφον . Καδμίλου : Καδμίλος ὁ Ἑρμῆς βοιωτικῶς † οὗ καὶ Κλεοβούλης υἱὸς ὁ Μυρτίλος ὁ Οἰνομάου | ||
| , οἷον Ἀχιλλίος βασιλίος : τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ Ζεύς βοιωτικῶς γινόμενον κατὰ τὴν γενικὴν Διός διὰ τοῦ ι καὶ |
| , . . . . Ἀργεστής : ὀξύνεται , † Βοιωτικῶς δὲ † γέγονεν ἀργέσταο , οἷον : † ἀργέσταο | ||
| πηδᾶν , καὶ κατὰ μεταβολὴν τοῦ η εἰς ι . Βοιωτικῶς . Πάχνη . παρὰ τὴν πῆξιν , πάγη τὶς |
| ἵν ' ᾖ τὴν εὐνήν , ὡς σεληναῖα ἁμαξαῖα καὶ Ἀθηναῖα . εὐνοίᾳ ] φιλίᾳ . εὐνοίᾳ ] τάφῳ . | ||
| ἵν ' ᾖ τὴν εὐνήν , ὡς σεληναῖα ἁμαξαῖα καὶ Ἀθηναῖα . εὐνοίᾳ ] φιλίᾳ . εὐνοίᾳ ] τάφῳ . |
| οὔτε ἡ γενικὴ τῶν δυϊκῶν οὔτε ἡ γενικὴ τῶν πληθυντικῶν συναιροῦνται , οἷον Πηλέοιν Πηλέων . Ὦ Πηλέε ὦ Πηλῆ | ||
| ποίαν αἰτίαν τὰ εἰς ις διὰ τοῦ εος κλινόμενα οὐ συναιροῦνται κατὰ τὴν γενικὴν καὶ γίνον - ται εἰς ους |
| . Χοῖνιξ Κνωδάλου : ἐπὶ τῶν μεγάλοις μέτροις κεχρημένων . Χορὸν δίδωμι : ἐν ἴσῳ τῷ εὐδοκιμεῖν καὶ νικᾷν : | ||
| , τὸ συντεταγμένον αὐτῶν καὶ ἑνιαῖον καὶ ἡνωμένον σημαίνων . Χορὸν δὲ αὐτὸ οὐκ ἐκάλεσεν ἀλλὰ στρατιὰν , τὸ ἀκαταγώνιστον |
| ἐν ἐμαυτοῦ . γρ . ἐν ἑαυτῷ . ἀμελοῖεν . ὀμώμοκα . γρ . καὶ ὀμώμοκα ) . Ἕρμαιον . | ||
| ' ἐστί μοι : ἐκεῖνα δ ' αὐτῆι μὴ φράσειν ὀμώμοκα . καὶ τοῦτό μοι σύσσημον εἴρηκεν σαφές : ὀμώμοκεν |
| . ἢ τὸν καλοῦ πατρὸς παῖδα . ὁ δὲ νοῦς πέπαικται εἰς τραγῳδίαν : ὁ γὰρ χαρακτὴρ τραγικὸς , ὡς | ||
| ξύνεισι πλὴν τῆς ἑσπέρας : Ἀντὶ τοῦ , σκοτίᾳ . πέπαικται δὲ ἀπὸ τοῦ Σκυθῶν ἐρημία . χαριέντως δὲ τοῦτο |
| ἀληθεῖ . λακάζειν δὲ λέγεται τὸ ἠχεῖν , ἀπὸ τοῦ λήκω ῥήματος κατὰ τροπὴν τοῦ η εἰς α καὶ κατὰ | ||
| ἀληθεῖ . λακάζειν δὲ λέγεται τὸ ἠχεῖν , ἀπὸ τοῦ λήκω ῥήματος κατὰ τροπὴν τοῦ η εἰς α καὶ κατὰ |
| ὄμμασιν τἀνταῖα φαίνεται θεῶν , βοᾷ δ ' ἐν ὠσὶ κέλαδος οὐ παιώνιος : τοία κακῶν ἔκπληξις ἐκφοβεῖ φρένας . | ||
| τοῦ κόρυδος καὶ κίναδος . Τὸ Κελάδων Κελάδωνος ἐκ τοῦ κέλαδος : τὸ γὰρ κελάδοντος μετοχή ἐστι . Καὶ τὰ |
| τοῦ Οἰδίποδος τένοντας ἐξῄμασσον οὐχ ὑποχωροῦντος αὐτοῦ τῆς ὁδοῦ : χηλὴ διὰ τὸ ὥσπερ κεχηνέναι τοὺς ὄνυχας : τοῖς ὄνυξιν | ||
| , ὁ μὲν ὦμος ἀδιαφόρως πλεῖον ὑπολειπόμενος , ἡ δὲ χηλὴ ὡς λʹ μέρος ὥρας προηγουμένη τοῦ εἰρημένου διὰ τῶν |
| ε καὶ ο εἰς τὴν ου δίφθογγον κίρνανται , οἷον Δημοσθένεος Δημοσθένους , εὐγενέος εὐγενοῦς , τῆς δὲ γενικῆς εἰς | ||
| ἐντελές εἶπεν , τουτέστι τὸ ὁλόκληρον , ἵνα τὸ μὲν Δημοσθένεος εὑρεθῇ ἐντελὲς καὶ ὁλόκληρον , τὸ δὲ Δημοσθένους κατὰ |
| ἡ βαρύμηνις γυνὴ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἡ Οἰνώνη ἥτις ἦν θυγάτηρ Κεβρῆνος ἢ Οἰνέως † : ταύτην γὰρ πρὸ Ἑλένης εἶχεν | ||
| τῆς Σκήψεως . Ἔστι δ ' ἡ μὲν Παλαίσκηψις ἐπάνω Κεβρῆνος κατὰ τὸ μετεωρότατον τῆς Ἴδης ἐγγὺς Πολίχνας : ἐκαλεῖτο |
| ὁ πλεονασμὸς τοῦ ν καθὰ καὶ ἐν τῷ δύνω καὶ θύνω . . . , : πεποίηται δὲ , φασί | ||
| λήγοντα ῥήματα διὰ τοῦ ν προφέρουσιν οἷον δύω δύνω θύω θύνω , ὡς παρ ' Ὁμήρῳ ” θῦνε γὰρ ἀμ |
| οὐκ ἄξιον δειλὸν κεκλῆσθαι καὶ νοσεῖν αἰσχρὰν νόσον . λάτρις πενέστης ἁμὸς ἀρχαίων δόμων πολλοῖσι δούλοις τοὔνομ ' αἰσχρόν , | ||
| ' εἶ σύ ; ποῦ σοι συντυχὼν ἀμνημονῶ ; Ὕλλου πενέστης : οὔ με γιγνώσκεις ὁρῶν ; ὦ φίλταθ ' |
| χρυσόω , γυψόω , στεφανόω , φανερόω , ἡ τοιαύτη συναιρουμένη τὴν τρίτην συζυγίαν τῶν περισπωμένων ποιεῖ , οἷον χρυσῶ | ||
| ἑνικῶν εἰς ς λήγουσα μετὰ μακρᾶς περιττοσυλλάβως κλινομένη καὶ μὴ συναιρουμένη κατὰ τὴν γενικὴν προσθέσει τοῦ ι ποιεῖ τὴν δοτικὴν |
| ἀλλοτρίως ἡ παραγωγὴ τοῦ ι παραδεδέχθαι : ἦν γὰρ τοῦτο θεματικὸν ἐν τρίτῳ προσώπῳ τῆς εὐθείας . . Πῶς οὖν | ||
| τὸ ἐφίλησαν , ὅπερ οὐκ ἔστι θεματικόν . Τὸ γὰρ θεματικὸν φιλῶ ποιεῖ : ἁπλῆ εἴπομεν διὰ τὸ Γεώργιος : |
| τε Θεοπόμπῳ ἐν νζʹ καὶ Μενάνδρῳ ἐν Αὑτὸν πενθοῦντι . Στειριεύς : Ὑπερείδης κατ ' Ἀρχεστρατίδου . δῆμος φυλῆς τῆς | ||
| , οἷον Ἐρετριεύς Ἐρετριέως Ἐρετριῶς , Πειραιεύς Πειραιέως Πειραιῶς , Στειριεύς Στειριέως Στειριῶς , ἐπειδὴ ἀκωλύτως ἐπὶ τούτων δύναται ποιῆσαι |
| , τῶν Δωριέων εἰς α βραχὺ τρεπόντων , ὡς Ἄρτεμις Ἄρταμις : κατιὼν δὲ καὶ συστέλλει . αἴκα : ἀντὶ | ||
| μὲν ἀντὶ τοῦ Ε λαμβάνεται , οἷον Ἄρτεμις κοινῶς καὶ Ἄρταμις δωρικῶς : καὶ ἀντὶ τοῦ Η , μῆνις κοινῶς |
| τριπλόος ὁ κεχλαδώς „ , ἀντὶ τοῦ ὁ πληθύων . χλῶ οὖν καὶ ῥηματικὸν ὄνομα κατ ' ἐπένθεσιν τοῦ ο | ||
| γίνεται κατὰ παραγωγὴν χαίρω , οὕτως καὶ παρὰ τὸ χῶ χλῶ καὶ κατὰ παραγωγὴν χαλῶ , καὶ κατὰ ἀναδιπλασιασμὸν καὶ |
| τῷ δευτέρῳ τὸ τρίτον καὶ οὕτως ἐφεξῆς : μέσου δὲ ἔνθεσις παρ ' αὐτοῖς οὐκ ἔστι , διότι μηδ ' | ||
| ἀσφαλιζόμενοι σφόδρα , πρὸς τὸ μὴ ἀναδραμεῖν , ἕως ἡ ἔνθεσις φύῃ . Εἰ - δέναι δὲ χρή , ὅτι |
| τὸ ξύειν : θρυλεῖν συνεχῶς λέγειν : θρυματὶς κρηπίς : θρύπτω : θρυλιχθῆναι : Θρυὸς πόλις Ἀρκαδίας : θρύειν θορυβεῖν | ||
| διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφονται : οἷον , κρύπτω : θρύπτω : κύπτω : καλύπτω : οὕτω δὴ καὶ τύπτω |
| πραγμάτων . φύσει δὲ κοῦφον τὸ Σύρων ἔθνος , ἐς καινοτομίαν τε τῶν καθεστηκότων ἐπιτήδειον . ἐνῆν δέ τις αὐτοῖς | ||
| οὕτω δὲ προσφυῶς ὑποβάλλεται τὴν πρᾶξιν , ὡς τήν τε καινοτομίαν μὴ δοκεῖν εἶναι καινοτομίαν , καὶ τὸ σαφὲς οὐκ |
| ] ἀτιμώρητος . πλεχθεὶς ] ἀνθ ' ὧν ἡμῖν χρεωστεῖ πρόσφυξ θέλει γενέσθαι τῆς θεοῦ . οὐ πάρεστιν ] οὐ | ||
| εἰς οἶκον δὲ καὶ ἐφ ' ἑτέρου . πελαστὴς ὁ πρόσφυξ , πενεστὴς δὲ ὁ κατὰ πόλεμον δουλωθείς . πλούσιος |
| τῶν πληθυντικῶν ὡς ἡ ὀρθὴ οὕτω καὶ ἡ κλητική . Ἐμάθομεν ἐν τοῖς προλαβοῦσιν , ὅτι τὰ εἰς ν λήγοντα | ||
| τὰ δὲ ἐναντία διὰ τῆς τῶν ἐναντίων παρατηρήσεως κατορθοῦται . Ἐμάθομεν τοίνυν τί ἐστι φιλοσοφία καὶ ποῖα αὐτῆς τὰ μέρη |
| ἀποπλανηθεῖσα μία ναῦς προσηράχθη τῇ Μαιώτιδι . Οἱ δὲ ἐμπλέοντες Τέλχις καὶ Ἄμφιτος ἡνίοχοι τῶν Διοσκούρων ὄντες αὐτόθι μείναντες ἦρξαν | ||
| ἀποπλανηθεῖσα μία ναῦς προσηράχθη τῇ Μαιώτιδι . Οἱ δὲ ἐμπλέοντες Τέλχις καὶ Ἄμφιτος ἡνίοχοι τῶν Διοσκούρων ὄντες αὐτόθι μείναντες ἦρξαν |
| σημαίνει δὲ τὸ αὐξάνω . παρὰ τὸ μολῶ γίνεται παράγωγον μολίσκω , ὡς γελῶ γελίσκω καὶ γαμῶ γαμίσκω : καὶ | ||
| , καθὰ τελῶ τελίσκω Ἰακῶς καὶ θορῶ θορίσκω καὶ μολῶ μολίσκω , ἐξ ὧν τὸ θρώσκω , ἔτι δὲ καὶ |
| . τί δέ ; τὸν ὄνον οὐ θεραπεύω ; οὐ νίπτω αὐτοῦ τοὺς πόδας ; οὐ περικαθαίρω ; οὐκ οἶδας | ||
| μὲν γὰρ σωματικαὶ διαθέσεις αἱ τοιαῦται , τρίβω σε , νίπτω σε , ῥήσσω σε , ἕλκω σε , βιάζομαι |
| οὐκ ἐμηνύθησαν ὑπὸ Τεύκρου τῶν πεποιηκότων , Παναίτιος Χαιρέδημος Διάκριτος Λυσίστρατος : οὓς εἰκὸς ἦν ἁπάντων μάλιστα δοκεῖν εἶναι τούτων | ||
| Γ οἱ ὄνοι . νεανικῶς : ἰσχυρῶς , γενναίως . Λυσίστρατος ] πένης καὶ σκωπτόλης . ἔοικας ὦ πρεσβύτα : |
| παραληγόμενα Υ μακρῷ βαρύνεται , εἰ μὴ προκατάρχοιτο ὄνομα : δύνω θύνω πλύνω φύνω μηκύνω πλατύνω ταχύνω τραχύνω . σεσημείωται | ||
| ω καθαρὸν λήγοντα ῥήματα διὰ τοῦ ν προφέρουσιν οἷον δύω δύνω θύω θύνω , ὡς παρ ' Ὁμήρῳ ” θῦνε |
| καὶ κατὰ διπλασιασμὸν τοῦ ρ γίνεται ἔρρω , ὡς κείρω κέρρω : οἱ δὲ Αἰολεῖς τὰ εἰς ρω λήγοντα ῥήματα | ||
| δασέων τὸ ἔρρω φησὶ γίνεσθαι καθ ' ὁμοιότητα τοῦ κείρω κέρρω Αἰολικοῦ . ὁμοίως οὖν καὶ ἐκ τοῦ πλευράξ ἀφῄρηνται |
| αὐτά , εὐθυμότεροι δὲ ἦσαν , τὰ τέλη σκοποῦντες τῶν μεμαντευμένων . Ἤδη μὲν οὖν ἐθορύβουν οἱ ναῦται , καὶ | ||
| Ἄπολλον χρήσας χαλεπώτατα , οἴκτειρον ἤδη καὶ τὰ τέλη τῶν μεμαντευμένων ἀποδίδου . Καὶ ὁ μὲν Ἁβροκόμης ταυτὶ κατοδυρόμενος , |
| λέβης λέβητος λέβησι , Τρώς Τρωός Τρωσί , Πηλεύς Πηλέος Πηλεῦσι Δεῖ παραφυλάξασθαι ἐν τοῖς εἰς ευς τὸ υἱέσι παρὰ | ||
| . Πληθ . Οἱ Πηλέες , τῶν Πηλέων , τοῖς Πηλεῦσι : μόνως τὴν δοτικὴν διὰ τῆς ευ διφθόγγου λεκτέον |
| στεροπαῖσί τ ' ἀκˈμὰν ποδῶν . τὸ μὲν ἐμόν , Πηλέϊ γέρας θεόμορον ὀπάσσαι γάμου Αἰακίδᾳ , ὅν τ ' | ||
| ἡ βαρεῖα εἰς περισπωμένην συνέρχονται , οἷον πάϊς παῖς , Πηλέϊ Πηλεῖ , εὐσεβέα εὐσεβῆ , καὶ λοιπὸν οὐκέτι εὑρίσκεται |
| ἐκεῖθεν προσεχώρησαν τοῖς Ἰουδαίοις καὶ τῶν νομίμων τῶν αὐτῶν ἐκείνοις ἐκοινώνησαν : πρὸς θαλάττῃ δὲ ἡ Σιρβωνὶς τὰ πολλὰ κατέχει | ||
| μεγάλων γὰρ κακῶν τυχοῦσαι , πάλιν ἐκ μεταβολῆς μεγάλων ἀγαθῶν ἐκοινώνησαν . εὖ δὲ τῶν Κάδμου θυγατέρων τὸ παράδειγμα φέρει |
| Ἰσθμοῖ , πολλαχόθι , οὐδαμόθι , ὁτὲ δὲ κατὰ τὴν δοτικὴν μόνην , οἷον Ἀθήνῃσι , Θήβῃσι καὶ ὡς ἐπὶ | ||
| γραμματικοί , τὴν ἀπὸ τῆς ὀρθῆς ἐπὶ τὴν γενικὴν καὶ δοτικὴν ἑτερότητα . Ἰστέον δὲ ὅτι τινὲς τὰ παρώνυμα μέσα |
| , καὶ τροπῇ τοῦ λ εἰς ρ κρῶ , ὅθεν κράζω παράγωγον . τὸ δὲ κλῶ , τὸ φωνῶ , | ||
| οὖν λάξω μέλλων . ὄνομα λαχμὸς , ὡς παρὰ τὸ κράζω κράξω κραγμός : τὸ δὲ γ εἰς χ μεταπεσόντος |
| ! ! ! ! ! ! ! κατὰ ? ? τοῦτοι ? [ ! ! ! ! ! ! ! | ||
| . πάλιν οἱ Δωριεῖς οὐκ ἐπλεόνασαν ἐν τῷ ταῦται καὶ τοῦτοι , ἀλλ ' ἀπέδωκαν τὸ προοφειλόμενον , ὡς δέδεικται |
| . Αἱμύλος , ὁ πανοῦργος . παρὰ τὸ δαίω , δαίσω , δαίμων ὁ ἔμπειρος , καὶ ἀποβολῇ τοῦ δ | ||
| παλαίσω Παλαίμων Παλαίμονος : ὁμοίως καὶ τὸ Ἀνδραίμων Ἀνδραίμονος : δαίσω δαίμων δαίμονος , ἡγήσω Ἡγήμων Ἡγήμονος , αἰδήσω αἰδήμων |
| κυρτὸν ἐπαφρίζῃ τὰ δὲ κύματα μακρὰ μεμήνῃ , ἐς χθόνα παπταίνω καὶ δένδρεα τὰν δ ' ἅλα φεύγω , γᾶ | ||
| : ἐπιτηροῦσιν ἀπὸ τοῦ τὰ φάη πεταννύειν , βλέπουσιν : παπταίνω ἤτοι φαπεταίνω , τουτέστι τὰ φάη πεταννύω καὶ ἐν |
| ἡλικίᾳ παιδικῇ μαθήμασιν ἔοικεν , αὕτη δὲ τοῖς ἀνδρῶν ἀθλητικῶν γυμνάσμασιν ἐπὶ τοὺς ἱεροὺς ὄντως ἀλειφομένων ἀγῶνας , οἳ σωμασκίας | ||
| τὰς τῶν τελειωθέντων ψυχὰς κραταιωθείσας παγιώτερον ἱδρυθῆναι μελέτῃ συνεχεῖ καὶ γυμνάσμασιν ἐπαλλήλοις . οἱ δὲ μὴ τούτων τυγχάνοντες παρὰ τοῖς |
| Ὕαντες δὲ λέγονται οἱ κατοικοῦντες τὴν Βοιωτίαν . Σεσημείωται τὸ Λάας : τοῦτο γὰρ ὅτε μέν ἐστι κύριον ἀντίκειται τῷ | ||
| ἀπὸ τοῦ Λᾶς τοῦ μονοσυλλάβου γέγονε κατὰ πλεονασμὸν τοῦ α Λάας καὶ λοιπὸν τὴν αὐτὴν ἐφύλαξε κλίσιν , φημὶ δὴ |
| ἤγουν τὰ ἐν χέρσῳ καὶ θαλάττῃ τοῖς Πέρσαις συμβάντα . Ἰάνων γάρ : οἱ Ἴωνες μετὰ τῶν Περσῶν κατὰ τῆς | ||
| πάλιν . γόον ] θρῆνον . ἀρίδακρυν ] πολύδακρυν . Ἰάνων ] † τῶν Ἑλλήνων ἀπὸ μέρους . ἀπηύρα ] |
| . Βέβαιος : ὁ ἀσφαλής : παρὰ τὸ βιβῶ γίνεται βίβαιος , ὡς τιμῶ Τίμαιος καὶ πηδῶ Πήδαιος , καὶ | ||
| καὶ χρήματα μὲν ὑπόκειται μᾶλλον φρουραῖς ἀνθρωπίναις , οὐ μὴν βίβαιος φύλαξ ἔσῃ τοῦ κάλλους . δεῖ γὰρ ἐπιοῦσάν τε |
| ἑορτὴ παρ ' Ἀθηναίοις τὸ συμβὰν δηλοῦσα τῇ προσηγορίᾳ . ἀνάρρυσιν : τρεῖς ἦσαν ἡμέραι τῶν Ἀπατουρίων , δόρπεια , | ||
| φασιν ὀκτώ . ἀντὶ τοῦ “ θυσίαν ἐπιτελεῖν ” . ἀνάρρυσιν : ἀνάρρυσις μία τῶν Ἀπατουρίων ἡμέρα . Ἀπατούρια δὲ |
| προμάχιζεν ἀντὶ τοῦ Τρώων , καὶ μητίετα Ζεὺς ἀντὶ τοῦ μητιέτης . ἐν δὲ μετοχαῖς πτῶσις : ἀστράπτων ἐπιδέξι ' | ||
| τὴν Μῆτιν οὖν καταπιὼν ὁ Ζεὺς ἐγέννησεν αὐτήν , ἐπειδὴ μητιέτης καὶ συνετὸς ὢν οὐδαμόθεν ἄλλοθεν ἢ ἐκ τῆς καθ |
| γὰρ οὐ μᾶλλον τὸ τύ παραλόγως συνεστάλη ἤπερ τὸ τύνη ἐξετάθη ; ἴσως δὲ καὶ αἱ διὰ τοῦ νη τείνουσι | ||
| ἄλλον ἐπ ' ἄλλῳ : ὁ μὲν τοῦτον κηδεύσας εἶτα ἐξετάθη , ὁ δὲ ἐκεῖνον , πάντα δὲ ἐν βραχεῖ |
| : πρόσκειται μὴ Βοιωτικῶς προϊόντα , διὰ τὸ λέβεις : πένεις : παρ ' ἐκείνοις διὰ τῆς ει διφθόγγου γραφόμενα | ||
| η εἰς τὴν ει δίφθογγον Βοιωτιακῶς , ὡς πένης , πένεις : καὶ διὰ τὸ παρ ' Αἰωλεῦσιν ὠτέλλη λέγεσθαι |
| φόρτος ἢ δοῦλος Αἰγινητικός , ὡς τοῦ Ῥόδιος Ῥοδιακός . Αἰγιναῖος δὲ ὁ ἔποικος ἢ κέραμος ἢ ὀβολὸς ἢ ἄλλο | ||
| Στράβων , ὡς οἱ πολλοί , Αἰγινήτης . . . Αἰγιναῖος δὲ ὁ ἔποικος ἢ κέραμος ἢ ὀβολὸς ἢ ἄλλο |
| ] Πέργαμον Γαληνοῦ . . Ἐρετριέως ] πῶς δὲ οὗτος Ἐρετριεὺς ὢν ᾤκει τὴν Λυδίαν φησὶν ἐν τῷ γʹ τῶν | ||
| παρασίτους τοῦ θεοῦ τοὺς Δηλίους . Ἀχαιὸς δ ' ὁ Ἐρετριεὺς ἐν Ἀλκμαίωνι τῷ σατυρικῷ καρυκκοποιοὺς καλεῖ τοὺς Δελφοὺς διὰ |
| Δημοσθένης δ ' ἐν τῷ κατὰ Στεφάνου καὶ περὶ ὧν πρόκλησις γίνεται δηλοῖ . Προκώνια : Λυκοῦργος κατὰ Μενεσαίχμου . | ||
| προκαλεῖσθαι , τὸ δὲ γραμματεῖον τὸ περὶ τούτου γραφόμενον ὠνομάζετο πρόκλησις . παρὰ πολλοῖς δέ ἐστι ῥήτορσι . Δημοσθένης δ |
| οὖν , φησίν , ἥρμοσται τῷ Πυθέᾳ καὶ οὗτος ὁ Δελφίνιος . ὁ δὲ νοῦς : ἡ μὲν γὰρ Νεμέα | ||
| μὲν ἄραρε μείς τ ' ἐπιχώριος : παρ ' Αἰγινήταις Δελφίνιος μὴν ἄγεται Δελφινίου Ἀπόλλωνος ἱερός , ἐν ᾧ ἴσως |
| : τότε γὰρ διὰ τὸ κεχηνὸς , ἤγουν διὰ τὴν ἐπαλληλίαν τῶν φωνηέντων , ἐκθλίβεται , καὶ οἱονεὶ ἀποβάλλεται τὸ | ||
| Αἴας Αἴαις οὐ λέγουσι τῇ προσθέσει τοῦ ι διὰ τὴν ἐπαλληλίαν τῶν φωνηέντων , ἤγουν τῆς αι διφθόγγου : ηὑρίσκετο |
| Λύδιον ἅρμα : ἐπὶ τῶν ἐριζόντων ἐν ἀγῶσι καὶ πολὺ ἀπολιμπανομένων : ὁ γὰρ Πέλοψ Λυδὸς ὢν ἐνίκησε τὸν Οἰνόμαον | ||
| Κράτωνος . Κατόπιν ἑορτῆς ἥκεις : ἐπὶ τῶν καλοῦ πράγματος ἀπολιμπανομένων . Κατὰ πυρὸς ξαίνεις : ἐπὶ τῶν ἀδυνάτων . |
| προσήγαγεν ταὐτὸ δίκαιον τοῦτο , ἀλλ ' αὑτὸς ῥήτωρ , χρυσοχόος , ταμίας , ἀντιγραφεὺς γέγονεν . καὶ μὴν εἰ | ||
| Ἔτι τὰ παρὰ τὸ ” χέω ” σύνθετα παροξύνεται : χρυσοχόος οἰνοχόος . τὸ πρόχοος δὲ ἀπὸ προθέσεως . Ὅσα |
| . ►ἀντὶ τοῦ ὑπερήφανον οἱ γὰρ ἐξονεῖς εἰς ὑπερηφανίαν - ἐσκώπτοντο - . ἔστι δὲ ἀπ ' εὐθείας Αἰξωνεύς . | ||
| ἆρ ' ἐγὼ κεκίνηκ ' ἄγγελον ; Ἀργεία φορά : ἐσκώπτοντο γὰρ οἱ Ἀργεῖοι ὡς φιλόδικοι καὶ συκοφάνται . ἀργεϊφόντης |
| κείμενον , φίλως ἐμοί , χερὸς πατρῴας ἐκτίνοντα μηχανάς . Ἀτρεὺς γὰρ ἄρχων τῆσδε γῆς , τούτου πατήρ , πατέρα | ||
| ὁ Ἀτρεὺς καὶ ὁ Θυέστης ἦσαν ἀδελφοὶ καὶ ὁ μὲν Ἀτρεὺς εἷλε τὴν Ἀερόπην γυναῖκα ἥντινα εἶχε καὶ ὁ Θυέστης |
| δύναται κανονισθῆναι ἐκ τῆς δοτικῆς τῶν ἑνικῶν . Τοῖς δὲ χαρίεισι φαμὲν τῷ λόγῳ τῆς εὐθείας , ὅτι πᾶσα εὐθεῖα | ||
| λέγεται τούτων ἡ δοτικὴ τῶν πληθυντικῶν , 〚 οἷον τοῖς χαρίεισι καὶ τοῖς χαρίεσιν 〛 , ὅτι πᾶσα δοτικὴ ἑνικῶν |
| . ” οὐκοῦν δίδασκε καὶ δείκνυε μὴ ἀγανακτῶν . Θάνατος ἀνάπαυλα αἰσθητικῆς ἀντιτυπίας καὶ ὁρμητικῆς νευροσπαστίας καὶ διανοητικῆς διεξόδου καὶ | ||
| Ὀλύμπια , οὐ μόνον αὐτοῖς ἀθληταὶ τὰ τελούμενα ἦν , ἀνάπαυλα δέ τις ἐγίνετο μεταξὺ καὶ ῥᾳστώνη τοῦ τε ἀγῶνος |
| Λυσίμαχος : μίξω , μιξόθηρ : μιξοπόλιος : μιξοβάρβαρος : ὄρσω , ὀρσόθριξ : ὀρσοθώραξ : δρύψω , δρυψόπαις : | ||
| παρὰ τὸ ὁρῶ τὸ διεγείρω : ὁ μέσος Αἰολικὸς , ὄρσω : καὶ τὸ θύρα γίνεται , ὀρσοθύρη . ὀθνεῖον |
| ἤνεγκε τὸ ἄκουσμα ὁ πολὺς αἰών , ἀλλ ' ἦν ἀνυπόστροφος ἡ ζημία τοῖς ἠδικημένοις . τὸ δὲ καὶ τοῖς | ||
| οὕτως : ἐν Σαλαμῖνι μετοικήσας εὐφήμως : παρ ' ὅσον ἀνυπόστροφος αὐτῷ ἡ εἰς ταύτην ἔφοδος γέγονεν . . . |
| ἀφύσσω μεταγομένου τοῦ χρόνου εἰς ἐνεστῶτα . ἢ ἐκ τοῦ ἀρύω , τὸ ἀπαντλῶ , καὶ τροπῇ τοῦ ρ εἰς | ||
| , ὅτι τὸ ἀνύτω καὶ ἀρύτω ἀπὸ τοῦ ἀνύω καὶ ἀρύω γέγονε κατὰ πλεονασμὸν τοῦ τ . Ἡρωδιανὸς Περὶ παθῶν |
| ει διφθόγγου ἀποβάλλουσι τὸ ι , οἷον χαρίεις χαρίες , τιμήεις τιμῆες , Μαλόεις Μαλόες : τοιοῦτον γάρ ἐστι καὶ | ||
| ντ θέλουσι κλίνεσθαι , οἷον χαρίεις χαρίεντος ὅτι χαρίεν , τιμήεις τιμήεντος ὅτι τιμῆεν , δαφνήεις δαφνήεντος ὅτι δαφνῆεν : |
| , σημαίνει δὲ τὸ πορεύομαι . ἢ παρὰ τὸ νεύω νεύσω νεύσιμος καὶ ἀνεύσιμος , τοῦ α ἢ τὸ ὁμοῦ | ||
| , ὃ δηλοῖ τὸ ὁρμῶ , οὗ ὁ μέλλων , νεύσω , ὡς πλέω , πλεύσω , ἀποβολῇ τοῦ ω |
| Γ ὀξύνεται προσηγορικὰ ὄντα : νυγμός φραγμός τιναγμός ἀλαλαγμός ὑλαγμός διωγμός . σεσημείωται τὸ ὄγμος βαρυνόμενον , καὶ τὸ Ῥίγμος | ||
| εἵλησιν καὶ σύνοδον . Ἰωκή . παρὰ τὸ διωκὴ καὶ διωγμός : ἀπὸ τοῦ διώκω , ἀποβολῇ τοῦ δ , |
| , ὁ ζῶν . καὶ ἀλίβας ὁ νεκρὸς εἴρηται . Ἀσπασίως , σπῶ ἐστὶ τὸ ῥῆμα , οὗ παθητικὸν σπῶμαι | ||
| ἅμ ' ἄμφω δάκρυ κατὰ βλεφάροιιν ἐλείβετο ἡδὺ γοώντων . Ἀσπασίως δ ' ἄρα τώ γε παρ ' ἀλλήλοισι κλιθέντε |
| Ἑνικά . Τετυφώς : ὁ ἐνεργητικός τε καὶ μέσος παρακείμενος τρέπων τὸ α εἰς ως τὴν μετοχὴν ποιεῖ , λέλεχα | ||
| ποτὲ οὐκ εἰς τὸ μῶρον οὐδέ μ ' εἰς Κύπριν τρέπων . δοκεῖς τὸν Ἅιδην σῶν τι φροντίζειν γόων καὶ |
| δύο , μίαν ἐντελῆ καὶ μίαν συνῃρημένην , οἷον Ἡρακλέης Ἡρακλέεος Ἡρακλέους , καὶ ἡ συνῃρημένη δύο , μίαν ἐντελῆ | ||
| Ἡρακλέης Ἡρακλέεος Ἡρακλέους καὶ Ἡρακλῆος ποιητικῶς : τοῦτο ἀπὸ τοῦ Ἡρακλέεος γέγονε κατὰ κρᾶσιν τῶν δύο εε εἰς τὸ η |
| ἐδείκνυτο γὰρ τὸ προκείμενον , ὡς ἀπὸ Ἀττικῆς γραφῆς τῆς ἄνεως ἐσχημάτιστο : ἦν δὲ τὸ παρὰ Ἀττικοῖς ἄνεως τρίτην | ||
| ἐξ αὐτοῦ γίνεται ἴος καὶ ἄνιος ἄνεος : καὶ Ἀττικῶς ἄνεως . ἢ ἀπὸ τοῦ αὔω τοῦ σημαίνοντος καὶ Ἀττικῶς |
| καὶ οἱ Δωριεῖς τὰ εἰς ειν ἀπαρέμφατα διὰ τοῦ εμεν προφέρουσι οἷον τύπτειν τύπτεν τυπτέμεν , βάσκειν βάσκεν βασκέμεν καὶ | ||
| κατὰ διάλεκτον : καὶ γὰρ οἱ Δωριεῖς διὰ τοῦ α προφέρουσι τὰς περισπωμένας κοινὰς γενικάς : Ἀτρειδᾶν γὰρ λέγουσι καὶ |
| τοῦ καλινδῶ καλινδήθρα καὶ ἀποβολῇ τοῦ κ ἀλινδήθρα . ἄνθρωπος ἀποφράς : ἀποφράδες ἡμέραι , καθ ' ἃς ἀπηγόρευτό τι | ||
| καὶ βλέπων ἀπιστίαν . γίνεται παρὰ τὸ φρῶ φράς καὶ ἀποφράς . . . . ἀποφώλιος : ὁ ἀπαίδευτος : |
| μεταβολὴν σὺν ὀργῇ τῆς πρόσθεν ὑπεροψίας μᾶλλον ἢ κρίσεως ἀληθεστάτης δικαιώσει ἐς τὸ κατ ' αὐτοῦ ἐπιβούλευμα ἐποιοῦντο . . | ||
| τιμωρία τε καὶ ζημία . τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ “ δικαιώσει δὲ Κόρινθον ” , ἴσον τῷ ἐπανορθώσει καὶ κολάσει |
| ἐτρύφα κατὰ τὴν Σμύρναν ὑπὲρ τὰ Ἰώνων ἤθη , καὶ ἀπώλλυ αὐτὸ πλοῦτος βαθύς , ὅσπερ ἐστὶ πονηρὸς διδάσκαλος τῶν | ||
| ἀλλ ' ἢ ἐκ ταύτης τῆς πόλεως , ἣν προθύμως ἀπώλλυ . καὶ δὴ καὶ εἴ τις βούλοιτο τῆς πόλεως |
| , ὦ παῖ , ποιεῖται ἆθλονφρουρὸς γάρ τις αὐτῷ δράκων ἐμπέπλεκται δεινὸν βλέπων καὶ ὑπερορῶν τοῦ καθεύδεινὅθεν ἄρχει τῆς νεώς | ||
| αὐτὸν τὸν Ἵππαρχον τό γε μὴ ἀντιπίπτειν τὰς σκιὰς ψεῦδος ἐμπέπλεκται . καὶ γὰρ εἰ μὴ τῇ Μερόῃ ἀνταίρει , |
| Τ κρέαος κλίνοντες : οἱ δὲ ἀλοζόνες καὶ μεγαλόφωνοι Ἀττικοὶ συναιροῦντες τὸ τῶν Ἰώνων Α καὶ Ο μικρὸν εἰς τὸ | ||
| . σᾶ : τὰ σῶα λέγουσι μονοσυλλάβως ἀπὸ τοῦ σῶα συναιροῦντες . Εὐριπίδης ἐν Ὑψιπύλῃ : εὔφημα καὶ σᾶ καὶ |
| τῶν χρωμένων κατηγορία . 〛 οὕτως οἱ Ἀττικοὶ διπλασιάζουσιν . ἀσφαλίζονται δὲ οἱ πλούσιοι τὰς οἰκίας αὐτῶν . καὶ ὅτι | ||
| . Δειλὸν ὁ Πλοῦτος : παρόσον οἱ πλούσιοι τὰς οἰκίας ἀσφαλίζονται καὶ κύνας τρέφουσιν . Δεινὰ τὰ δεινά : ἐπὶ |
| τὸ ἐπιθυμῶ : ὁ μέλλων ἐράσω : καὶ ἐξ αὐτοῦ ἔρανος : τὸ δὲ ἐρῶ , σημαίνει δ τὸ ἐπιθυμῶ | ||
| καὶ συμφέρειν ἕκαστον . καλεῖται δ ' ὁ αὐτὸς καὶ ἔρανος καὶ θίασος καὶ οἱ συνιόντες ἐρανισταὶ καὶ θιασῶται . |
| τροπῇ τοῦ μ εἰς τὸ β , ὡς ἐπὶ τοῦ βλώσκω , . * . Βόα : εἴρηται περὶ τούτου | ||
| καὶ νοῶ νοΐσκω : ἐκ τούτων δὲ κατὰ κρᾶσιν θρώσκω βλώσκω νώσκω καὶ Αἰολικῶς γνώσκω : Αἰολεῖς γάρ , φησί |
| . νόστου ] τῆς ὑποστροφῆς . τε ] καί . ἐπραξάμην ] ἀπήιτησα , ἤγουν τῆς τιμωρίας ἣν ἐτιμωρησάμην αὐτήν | ||
| δὴ οὐδένα πω ἐγὼ πλούσιον νέον ἐθήρευσά τε καὶ μισθὸν ἐπραξάμην τῆς ὁμιλίας ἴστε που ἅπαντες . ἴστε γὰρ ἅπαντες |
| οἴει καὶ ὁ πολὺς τῶν ἀνοήτων συρφετός . Ἀφιδναῖον . Ἀφίδνα δῆμος Αἰαντίδος φυλῆς , ἐξ οὗ οὗτος . Χολαργέα | ||
| οἴει καὶ ὁ πολὺς τῶν ἀνοήτων συρφετός . Ἀφιδναῖον . Ἀφίδνα δῆμος Αἰαντίδος φυλῆς , ἐξ οὗ οὗτος . Χολαργέα |
| τὸ ὄνομα ἀπὸ τοῦ ὁμοῦ ναίειν ὁμοναῖος , καὶ τροπῇ Αἰολικῇ τοῦ ο εἰς υ , καὶ τοῦ κατὰ τὸ | ||
| σύνευνον . . ΘΗΛΥΤΕΡΑΩΝ . Θηλυτέρων ἦν , καὶ ἐπεκτάσει Αἰολικῇ γέγονε θηλυτεράων . . Ὁ Ἀμφιτρύων ἀπέκτεινε τὸν πατέρα |
| τε φοιβάσουσιν , ἀστεργῆ χόλον ἀστῶν φυγοῦσαι . πᾶς γὰρ Ἰλιεὺς ἀνὴρ κόρας δοκεύσει , πέτρον ἐν χεροῖν ἔχων ἢ | ||
| . πέμπτη Θρᾴκης κατὰ Βιζύην . τὸ ἐθνικὸν Ἰλιεύς „ Ἰλιεὺς ὁ Ἀπόλλων ἐν Τροίᾳ ” , καὶ θηλυκὸν Ἰλιάς |
| τοῦ ι γράφονται : οἷον , λιλῶ : διδῶ : βιβῶ : κιχῶ : τιθῶ : κιχρῶ . Τὰ εἰς | ||
| ὁ γὰρ χαρακτὴρ βαρεῖαν τάσιν ἀπαιτεῖ , εἴτε ἀπὸ τοῦ βιβῶ βιβάθω γενομένου τοῦ ῥήματος περιπλεονάσαντος τοῦ σ , ὥς |
| τἀτρακτυλλίδες ἐντί . κακῶς ἁ πόρτις ὄλοιτο : εἰς ταύταν ἐτύπην χασμεύμενος . ἦ ῥά γε λεύσσεις ; ναὶ ναί | ||
| ἀόριστον ἐνεργητικὸν τὸ ἔτυπον , καὶ δεύτερον ἀόριστον παθητικὸν τὸ ἐτύπην καὶ μέσον δεύτερον ἀόριστον τὸ ἐτυπόμην . Πάλιν ἔχεις |
| τὴν ου δίφθογγον ἔχει τὴν γενικὴν τῷ λόγῳ τοῦ Κόμης Κόμου καὶ γύης γύου : ὥσπερ γὰρ ἀπὸ τοῦ δίκη | ||
| τοῦ κλυτοτέχνου : οὕτως οὖν καὶ κόμη ὁ Κόμης τοῦ Κόμου καὶ γύη ὁ γύης τοῦ γύου : καὶ γύη |
| ἀγέλη . τὸ δὲ φριμάσσω ἀπὸ τοῦ ἤχου τῶν αἰγῶν ὠνοματοπεποίηται . τὸ δὲ φριμάσσω λέγεται ἐπὶ τῶν ἵππων : | ||
| ἀπὸ τοῦ ἤχου τῶν ὑδάτων : ὅθεν καὶ Ὅμηρος † ὠνοματοπεποίηται : ἀμφὶ δέ οἱ βράχε . οὕτως Ἐπαφρόδιτος . |
| καταλαβεῖν . . ΕΤΙΤΑΙΝΕΤΟ . Τείνω τὸ ἐξαπλῶ δίφθογγον , τιταίνω δὲ ὃ σημαίνει τὸ αὐτὸ , ι : συστέλλεται | ||
| καὶ ἄφαντος , καὶ χραίνω χραντὸς καὶ ἄχραντος , οὕτω τιταίνω ταντὸς , καὶ οὐδέτερον ταντὸν , καὶ πλεονασμῷ τοῦ |
| ἱστορικῆς αἱ πράξεις τετεύχασι . διὰ γὰρ τὴν ὑπερβολὴν τῶν ἀκληρημάτων οὔτε γράφων τις οὔτ ' ἀναγινώσκων ἄδακρυς ἂν γένοιτο | ||
| , ὅρον τῆς ἐξουσίας τιθεμένων τὴν τῶν ἐλευθέρων ὑπερβολὴν τῶν ἀκληρημάτων . καὶ ταῦτα ἀπήντησε τοῖς μὲν πολλοῖς ἀνελπίστως καὶ |
| ἔτυμος καὶ κατ ' ἀναδιπλασιασμὸν ἐτήτυμος , ὥσπερ ἄτηρος , ἀτάρτηρος , ἔλυμος δὲ βοτάνη ἡ ἐν ἕλει φυομένη . | ||
| ἔτυμος καὶ κατ ' ἀναδιπλασιασμὸν ἐτήτυμος , ὥσπερ ἄτηρος , ἀτάρτηρος , ἔλυμος δὲ βοτάνη ἡ ἐν ἕλει φυομένη . |
| ἀπὸ Ἀχελῴου ἐλθόντος ἐκ Θετταλίας μετὰ Ἀλκμαίωνος . ἐκαλεῖτο δὲ Θόας ὁ ποταμός . τὸ ἐθνικὸν Ἀχελῷος ὁμοφώνως , καὶ | ||
| παρ ' ἱστορίαν λέγειν : οὐ γὰρ ἐν Λήμνῳ τελευτᾷ Θόας ὁ πατὴρ Ὑψιπύλης , ἀλλ ' αὐτὴ μὴ ἀνελοῦσα |
| εἰς θε δεύτερον πληθυντικὸν ποιεῖ : ἀλλ ' εἰ μὲν καθαρεύοι τὸ τ , καὶ ς προσλαμβάνει τὸ πληθυντικόν , | ||
| Ἀττικοὶ τὸ ε καὶ τὸ α συναιροῦσιν , ὅτε μὴ καθαρεύοι τὸ ε , ὡς ἐπὶ τοῦ ἱέασιν ἱᾶσιν : |
| κατὰ τοὺς οἴκους . καλεῖται δὲ καὶ Ἀνταία : τοῖς Φρυξὶ γὰρ ὑπαντῶσι φοβερά ἐστιν : ἐντεῦθεν ἄρχεται ἐξηγεῖσθαι : | ||
| Διόνυσον ἀποδειχθέντων νομίμων παρὰ τοῖς Ἕλλησι καὶ τῶν παρὰ τοῖς Φρυξὶ περὶ τὴν μητέρα τῶν θεῶν συνοικειῶν ἀλλήλοις . Εὐριπίδης |
| ἑλληνισμόν . πάλιν γὰρ ἤτοι σύμφωνός ἐστι τῇ συνηθείᾳ ἡ ἐτυμολογία ἢ διάφωνος : καὶ εἰ μὲν σύμφωνος , παρέλκει | ||
| τῷ Πέλοπι , ὡς καὶ τοῖς λοιποῖς . ἡ δὲ ἐτυμολογία ἀπὸ τοῦ κορέννυσθαι τὰς ψυχὰς αἵματος . πόρῳ κλιθείς |
| ἄν τις ἀπέχοιτο . ἢ ἀπὸ τοῦ ἤχου ὁ μὴ συνᾴδων : ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν μουσικῶν ὀργάνων , . , | ||
| γένοιτο καὶ οὐχὶ οἰκισθείη ἡ Κυρήνη . καὶ τοῦτο ἑαυτῷ συνᾴδων ὁ Δίδυμος οὕτως ἀποδίδωσιν : ἐπεὶ ὁ Ἀπόλλων ἔχρησεν |
| ὥσπερ τὸ πηδάλιον ἐν τῇ νηῒ , οὕτω καὶ ὁ χαλινὸς ἐν τῷ ἵππῳ . . σύριγγες ἔκλαγξαν ] αἱ | ||
| πράγματα . Ψυχῆς γὰρ οὐδέν ἐστι τιμιώτερον . Ψυχῆς μέγας χαλινὸς ἀνθρώποις ὁ νοῦς . Ψευδὴς διαβολὴ τὸν βίον λυμαίνεται |
| πέμπω , ἰάλλω , οὕτως παρὰ τὸ εἴδω , τὸ ὁμοιῶ , γίνεται ἰδάλλω καὶ πλεονασμῷ τοῦ ν ἰνδάλλω , | ||
| πυκτεύω , πυκταλεύω . Ἐναλίγκιος . παρὰ τὸ εἴκω τὸ ὁμοιῶ : ὥσπερ παρὰ τὸ πήσσω πάγιος , ἁρμόζω ἁρμόδιος |
| ἔτι παρθένος εἶναι . διὸ καὶ οἱ ἐξ αὐτῶν παῖδες παρθένιοι . ἢ ὅτι λαθραίως ἡ Πιτάνη διεκορεύθη καὶ ἔτεκεν | ||
| . εἶσι δὲ οἵδε : προσωδιακοί , ἀποστολικοὶ οἱ καὶ παρθένιοι , εἶσι δὲ καὶ παρὰ βαρβάροις σπουδαῖαι καὶ φαῦλαι |
| τὴν γνώμην καὶ τὴν ἐπιστολήν : τὴν μέν , ὅτι διήλλακται , τὴν δέ , ὅτι χάριν οἶδεν εἰδέναι , | ||
| , διὰ τὸ βραδέως ἀπολαμβάνειν ἐμέ : πέπαυται δὲ καὶ διήλλακται καὶ οὐκέτι ὑμῖν ἐστι πολέμιος . ἀνίστασο δέ , |
| ἀρχῇ Κλέων ὁ Ἀθηναῖος δημαγωγὸς ἀπὸ Σφακτηρίας πρῶτον χαίρειν προὔθηκεν εὐαγγελιζόμενος τὴν νίκην τὴν ἐκεῖθεν καὶ τὴν τῶν Σπαρτιατῶν ἅλωσιν | ||
| λαοῦ σου εἰς Βαβυλῶνα , καὶ μεῖνον μετ ' αὐτῶν εὐαγγελιζόμενος αὐτοῖς ἕως οὗ ἐπιστρέψω αὐτοὺς εἰς τὴν πόλιν . |
| ἀποροῦσιν ἐνταῦθα πῶς δοτικὴν λέγων τὸ ἀνθρώποις καὶ δέον τῷ φθάσαντι εἰπεῖν , ὁ δὲ οὐχ οὕτως ἀλλὰ πρὸς γενικὴν | ||
| . τῷ δὲ κατ ' εὐμοιρίαν φύσεως ἐπ ' ἀρετὴν φθάσαντι χαρά : χαρτὸν γὰρ ἡ εὐφυΐα καὶ τὰ φύσεως |
| εἰς η ἀρῆς . . . . ἀρεστός : ἀρῶ ἀρέσω ἤρεκα ἤρεσμαι ἤρεσαι ἤρεσται ἀρεστός . . . . | ||
| , εὔνοιαν εὔχονται καὶ χάριν , ἐγὼ δὲ φοβοῦμαι μὴ ἀρέσω τῷ δικαστῇ . ” Τοιαῦτα ὀδυρομένη τὴν ἡμέραν ὅλην |