φίλον ἦτορ , Μηκέτ ' ἀελίου σκόπει Ἄλλο θαλπνότερον ἐν ἁμέραι φαεννὸν ἄστρον ἐρήμας δι ' αἰθέρος . μήποτ ' | ||
ἄστρον ὀνομάζει λέγων μηκέθ ' ἁλίου σκόπει Ἄλλο θαλπνότερον ἐν ἁμέραι φαεννὸν ἄστρον κατὰ τὴν συνήθειαν . Ὁ Ἄρατος τῆι |
μέγαν μὴ παρφάμεν , ἀλλὰ Κˈρόνου σὺν παιδὶ νεῦσαι , φαεννὸν ἐς αἰθέρα μιν πεμφθεῖσαν ἑᾷ κεφαλᾷ ἐξοπίσω γέρας ἔσσεσθαι | ||
ἦτορ , μηκέτ ' ἀελίου σκόπει ἄλλο θαλπνότερον ἐν ἁμέρᾳ φαεννὸν ἄστρον ἐρήμας δι ' αἰθέρος , μηδ ' Ὀλυμπίας |
. καταλέγειν . διακρίνειν . ὑμνεῖν . Δωρικῶς δὲ τὸ γαρύεν , τοῦ ι ἐκλείψαντος . τὸ δὲ γαρύεν γαρύειν | ||
δὲ τὸ γαρύεν , τοῦ ι ἐκλείψαντος . τὸ δὲ γαρύεν γαρύειν λέγει , καὶ ἔστιν ἀποβολὴ τοῦ ι , |
Ἔλδεαι , φίλον ἦτορ , Μηκέτ ' ἀελίου σκόπει Ἄλλο θαλπνότερον ἐν ἁμέραι φαεννὸν ἄστρον ἐρήμας δι ' αἰθέρος . | ||
τὸ δὲ ὅλον εἰπεῖν : ὥσπερ ἐν ἄστροις ἥλιον εἴποις θαλπνότερον , οὕτως ἐν ἀγῶσι προκρίναις Ὀλυμπίαν . αἰθέρος ἐρήμας |
, ἀντὶ τοῦ : ὦ πολυχρόνιε παρθένε : ἄλλως : παρθένε μακρὸν δὴ μῆκος : ὅ ἐστι : πολλῷ χρόνῳ | ||
' εἶ ' ἄτεγκτον συλλαβοῦσα καρδίαν , Νυκτὸς κελαινῆς ἀνυμέναιε παρθένε , μανίας τ ' ἐπ ' ἀνδρὶ τῶιδε καὶ |
: εἰ δὲ τέθριππά γ ' ἔθ ' ἅρματα λεύσσων ἀελίου τάδε σώματα νεκρῶν ὄμματος αὐγαῖς σαῖς ἐπενώμας ; τῶν | ||
δὲ ὠιδήν , ἧς ἡ ἀρχή ἀοῖον ἀεροφοίταν ἀστέρα μείνωμεν ἀελίου λευκῆι πτέρυγι πρόδρομον [ . ] . φαίνεται δὲ |
δέξαιτο δ ' Αἰακιδᾶν ἠύπυργον ἕδος , δίκᾳ ξεναρκέϊ κοινόν φέγγος . εἰ δ ' ἔτι ζαμενεῖ Τιμόκˈριτος ἁλίῳ σὸς | ||
τοίνυν μηδὲ εἰς τὰς κοίτας λαμπτῆρας φέρεσθαι μηδὲ ἄλλο νυκτερινὸν φέγγος : ἤδη γάρ τινες , ἐπεὶ πάντῃ ἐξείργονται μηδὲν |
σπείσαντες κοίτοιο μεδώμεθα : τοῖο γὰρ ὥρη . ἤδη γὰρ φάος οἴχεθ ' ὑπὸ ζόφον , οὐδὲ ἔοικε δηθὰ θεῶν | ||
Σεληναίη καὶ Ἰχθύσιν ἀμφὶς ἐοῦσα ἢ ἐνὶ Τοξευτῇ καί οἱ φάος ἐνδεὲς ἔστω , ὡς δ ' αὔτως καὶ ἀριθμός |
παρὰ Περσεφόνης ἱεροῖσι δόμοισιν ἰαύων κοιμίζει τριετῆρα χρόνον , Βακχήιον ἁγνόν . αὐτὸς δ ' ἡνίκα τὸν τριετῆ πάλι κῶμον | ||
ἔρρειν τοῦδ ' ἀπόξενος πέδου . ἀλλ ' εἰ μὲν ἁγνόν ἐστί σοι Πειθοῦς σέβας , γλώσσης ἐμῆς μείλιγμα καὶ |
. τέκμαρ ? ? δὲ λέξω ? , ⋮ τῶι τόδ ? ' εὐδερκὲς ? [ ] φέρεις [ . | ||
ᾤμην ἐγὼ τοὺς ἰχθυοπώλας εἶναι πονηροὺς τοὺς Ἀθήνησι μόνους . τόδ ' , ὡς ἔοικε , τὸ γένος ὥσπερ θήριον |
ἐνθάδε ναίων , Ἴακχ ' , ὦ Ἴακχε , ἐλθὲ τόνδ ' ἀνὰ λειμῶνα χορεύσων ὁσίους εἰς θιασώτας , πολύκαρπον | ||
' ἐπιστήμην νοητοῦ ὡς ἔστιν θεὸς δογματίζων ὁρᾷς τὸν ὑψοῦ τόνδ ' ἄπειρον αἰθέρα καὶ γῆν πέριξ ἔχοντα ὑγραῖς ἐν |
ἢ τὸν περίπατον . Πυρὸς βέλος : ἢ πῦρ . Δαλόν : λέγω . ἐϋδμήτων : μεγαλοδομήτων . Ἁλιεύς : | ||
ἢ τὸν περίπατον . Πυρὸς βέλος : ἢ πῦρ . Δαλόν : λέγω . ἐϋδμήτων : μεγαλοδομήτων . Ἁλιεύς : |
, ἐκ προσηνοῦς φησι φρενὸς τὸν ὕμνον ἀφεθήσεσθαι . ἐκ μαλθακᾶς αὖτε φρενός : τοῦτο εἶπε θεραπεύων τὸ σκληρὸν τοῦ | ||
ἄνωθεν ἀπαγορίας ἔπορεν , ὦ παῖδες , ἐρατειναῖς ἐν εὐναῖς μαλθακᾶς ὥρας ἀπὸ καρπὸν δρέπεσθαι . σὺν δ ' ἀνάγκᾳ |
μὲν ἐν Ὀρτυγίηι , τὸν δὲ κραναῆι ἐνὶ Δήλωι , κλῦθι , θεὰ δέσποινα , καὶ ἵλαον ἦτορ ἔχουσα βαῖν | ||
ὅτ ' ἐς Τροίην ἔπλεε νηυσὶ θοῆις , εὐχομένωι μοι κλῦθι , κακὰς δ ' ἀπὸ κῆρας ἄλαλκε : σοὶ |
ἀνταία γενύων ὡρμάθη πλαγά . Δόλος ἦν ὁ φράσας , ἔρος ὁ κτείνας , δεινὰν δεινῶς προφυτεύσαντες μορφάν , εἴτ | ||
' ὡς ἴδεν ἔντεα Τρώων καὶ δμωάς , στονάχησεν : ἔρος δέ μιν εἷλε τοκῆος . Ὡς δ ' ὅτ |
εἶπεν ὑπέρ μευ , καὶ ταῦτ ' ἆμαρ ἐπ ' ἆμαρ ὁρεῦσά με λεπτύνοντα . φασῶ τὰν κεφαλὰν καὶ τὼς | ||
ἀλλοδαπαῖς σπέρμ ' ἀρούραις τουτάκις ὑμετέρας ἀκτῖνος ὄλβου δέξατο μοιρίδιον ἆμαρ ἢ νύκτες : τόθι γὰρ γένος Εὐφάμου φυτευθὲν λοιπὸν |
σεμνὸν ἄγαλμα καὶ Ζηνὸς ὑψίστου μακάρων βουλαῖς , ὢ ἰὲ Παιάν . Ἔνθ ' ἀπὸ τριπόδων θεοκτήτων , χλωρότομον [ | ||
ἐοαγεῖ Ὑγιείαι ἰὴ Παιάν , Ἀσκληπιὸν δαίμονα κλεινότατον , ἰὲ Παιάν . Παιᾶνα κλυτόμητιν ἀείσατε κοῦροι [ Λητοΐδην Ἕκατον , |
καὶ τὸν μὲν Ἡρακλέους ] , γέννημα οὕτω λαμπρὸν καὶ τόσον ὑπὲρ τῆς πατρίδος σπουδαῖον ὡς ὑπὲρ αὐτῆς προέσθαι τοι | ||
κείνου δ ' ἡμίτονον Φαίνων ἀνίησι χαλασθείς , τοῦ δὲ τόσον Φαέθων ὅσον ὄβριμος Ἄρεος ἀστήρ : Ἠέλιος δ ' |
ὅτι τὸ λίνον ἐκ γῆς καὶ αὗται δὲ [ αἱ Μοῖραι ἐκ γῆς ] ἐπικλώθουσι τοῖς ζῴοις τὴν εἰς γῆν | ||
δότε , κύρι ' ἔχοντες , θεαί τ ' ὦ Μοῖραι ματροκασιγνῆται , δαίμονες ὀρθονόμοι , παντὶ δόμῳ μετάκοινοι , |
τῶν ἀκουόντων . καὶ κέρτομος ὁ παραλογιστής . τὰν γὰρ ἀοιδάν : παροιμία ἐπὶ τῶν γινωσκόντων καὶ μὴ μεταδιδόντων . | ||
ἁβροβιών ἄναξ Ἰώνων , τί νέον ἔκλαγε χαλκοκώδων σάλπιγξ πολεμηΐαν ἀοιδάν ; Ἦ τις ἁμετέρας χθονὸς δυσμενὴς ὅρι ' ἀμφιβάλλει |
μύθους μειλικτοὺς ἀνδρῶν ἔργοις . καί μοι πρῶτον μὲν ψυχά ὀρθὰν βαίνοι πρὸς γραμμάν ἀψευδεῖ γλώσσης ῥύμῃ : γυίων αὖθις | ||
τὴν νύκτα . Ὀρθὰν ] * Δέον ὀρθῶς εἰπεῖν , ὀρθὰν εἶπε πρὸς τὸ κορυφάν : τὸ δὲ προτέρων ἢ |
ὃ κρατεῖ ποθούντων . Ἀπὸ σῶν αἷμα μελῶν στάξε , Κυθήρη , γλυκερῶς ἡμετέρων ἔνδοθι κόλπων . Τί ποθεῖς πόθων | ||
θυμόν ἕψονται , μάλα δ ' αὖ κεν ἐπὴν ἐρόεσσα Κυθήρη Αἰγιόχῳ λεύσσῃσιν ὁμοῦ , κἢν ἄλλοθεν αὐτή ὀσσομένη τότε |
δικαιοσύνης , ζωῆς φῶς : ὦ ἐλάσιππε , μάστιγι λιγυρῆι τετράορον ἅρμα διώκων : κλῦθι λόγων , ἡδὺν δὲ βίον | ||
ὑπηρετῶ : διὰ τί πλανᾶσαι : τέθριππον . ἀντὶ τοῦ τετράορον , ὅταν ὦσιν τέσσαρες ἵπποι ἐζευγμένοι . καὶ συνωρὶς |
ἀρετῆς , παντάριστε , παναυγέος ἠδέ τ ' ἀρίστης , τοῖον ἔπος κατέλεξον ? ἕως παρεμύθετο θυμός ? ? ? | ||
πάντων ταῦρος : ὃ γάρ τε βόεσσι μεταπρέπει ἀγρομένῃσι : τοῖον ἄρ ' Ἀτρεΐδην θῆκε Ζεὺς ἤματι κείνῳ ἐκπρεπέ ' |
χρημάτων , ἃ διαρπάζων εἰς ἐκδικίαν τοῦ πατρὸς ἀνηιρέθη γράφεται ἰῆ ἰῆ τε γράφεται [ ἰῆ ] ἰῆ τε νέοι | ||
, ἃ διαρπάζων εἰς ἐκδικίαν τοῦ πατρὸς ἀνηιρέθη γράφεται ἰῆ ἰῆ τε γράφεται [ ἰῆ ] ἰῆ τε νέοι ἐν |
Οὐρανὸς Ὠκεανός τε καὶ Γῆ πάντων τε θεῶν μακάρων γένος ἄφθιτον . . πρῶτος ποικιλόμουσος Ὀρφεὺς χέλυν ἐτέκνωσεν υἱὸς Καλλιόπας | ||
λαβεῖν : Εἰς πόλιν , ἣν κτίσητε , θεοῖς σέβας ἄφθιτον αἰεὶ θεῖναι , καὶ φυλακαῖς τε σέβειν θυσίαις τε |
μεστὸς δ ' ἀνεκείμην . ὡς δὲ ἴδον ξανθόν , γλυκερόν , μέγαν ἔγκυκλον , ἄνδρες , Δήμητρος παῖδ ' | ||
μεστὸς δ ' ἀνεκείμην . ὡς δὲ ἴδον ξανθόν , γλυκερόν , μέγαν , εὔκυκλον , ἁβρὸν Δήμητρος παῖδ ' |
Ψαμάθης Νηρεΐδος καὶ αὐτοῦ Αἰακοῦ . ἐκ δὲ Κρόνου καὶ Ζηνός : Τελαμὼν καὶ Πηλεύς : Κρόνου μὲν γὰρ Χείρων | ||
Κρῆτες , Ἴδας τέκνα Φοινικογενοῦς τέκνον Εὐρώπης καὶ τοῦ μεγάλου Ζηνός , ἀνάσσων Κρήτης ἑκατομπτολιέθρου : ἥκω ζαθέους ναοὺς προλιπών |
Τιθωνοῖο ὤρνυθ ' , ἵν ' ἀθανάτοισι φόως φέροι ἠδὲ βροτοῖσιν : οἱ δὲ θεοὶ θῶκόνδε καθίζανον , ἐν δ | ||
Στυγὸς αἰνὰ ῥέεθρα , ἧχι θοαὶ ναίουσιν Ἐριννύες αἵ τε βροτοῖσιν αἰὲν ὑπερφιάλοισι κακὰς ἐφιᾶσιν ἀνίας . Αἴας δ ' |
: τῶ καὶ ἐγώ , καίπερ ἀχˈνύμενος θυμόν , αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν . ἐκ μεγάλων δὲ πενθέων λυθέντες μήτ | ||
ὑπαὶ πιτύων ὔμμι , θεαί , ξόανα . Κεῖσαι δὴ χρυσέαν ὑπὸ παστάδα τὰν Ἀφροδίτας , βότρυ , Διωνύσου πληθόμενος |
, πυρὸς δεινᾶι φλογὶ σῶμα δαισθείς : Ἥβας τ ' ἐρατὸν χροΐζει λέχος χρυσέαν κατ ' αὐλάν . ὦ Ὑμέναιε | ||
μὲν πρῶτα παρ ' αὐτοῦ εἰρημένον σπέρμα ἦν οὔπω μελέων ἐρατὸν δέμας ἐμφαῖνον . . . εἰ δὲ τὸ σπέρμα |
, καὶ ἀκήρατος ἀλυπία καὶ ἡδεῖα δίαιτα : οὔτε γὰρ χεῖμα σφοδρὸν οὔτε θάλπος ἐγγίγνεται , ἀλλ ' εὔκρατος ἀὴρ | ||
κεν ἰδὼν ἐλέφαντα ἢ κορυφὴν ὄρεος παναπείριτον ἢ νέφος αἰνὸν χεῖμα φέρον δειλοῖσι βροτῶν ἐπὶ χέρσον ὁδεύειν . ἴφθιμον δὲ |
' ἄλλοισι μινυνθαδιώτερον ἄλγος ἔσσεται , ἢν μὴ καὶ σὺ θάνῃς Ἀχιλῆϊ δαμασθείς . ἀλλ ' εἰσέρχεο τεῖχος ἐμὸν τέκος | ||
αὔξει τοῦ πένθους : ἀντίτυπον καιρίαν : μὴ φρονοῦσαν ὡς θάνῃς : παραφρονοῦσαν , μὴ νήφουσαν . προσυπακουστέον τὸ καλῶς |
, εὐίππου βασιλῆϊ Κυράνας , ὄφˈρα κωμάζοντι σὺν Ἀρκεσίλᾳ , Μοῖσα , Λατοίδαισιν ὀφειλόμενον Πυθῶνί τ ' αὔξῃς οὖρον ὕμνων | ||
μεγάλων , διὰ τὸ τῶν ὄνων τερατῶδες τοῦ σώματος . Μοῖσα δ ' οὐκ ἀποδαμεῖ : ἡ δὲ Μοῦσα οὐκ |
. καὶ τοῖς Ἀθηναίοις χρησμὸς ἐδόθη τεῖχος Τριτογενεῖ ξύλινον διδοῖ εὐρύοπα Ζεύς : ἐδήλου γὰρ ὡς διὰ τριήρων δεῖ αὐτοὺς | ||
ἀπονέοντο παῖδες καὶ γαμβροί , τὼ δ ' οὐ λάθον εὐρύοπα Ζῆν ἐς πεδίον προφανέντε : ἰδὼν δ ' ἐλέησε |
Βρομίῳ παρέδωκε , σεμνᾶς δαίμονος ἀερόεν πνεῦμ ' αἰολοπτερύγων σὺν ἀγλαᾶν ὠκύτατι χειρῶν . κομψῶς δὲ κἀν τῷ Ἀσκληπιῷ ὁ | ||
συνεριθοτάταν Βρομίωι παρέδωκε σεμνᾶς δαίμονος ἀερόεν πνεῦμ ' αἰολοπτέρυγον σὺν ἀγλαᾶν ὠκύτατι χειρῶν . ἢ Φρύγα καλλιπνόων αὐλῶν ἱερῶν βασιλῆα |
τῆς Σφιγγός ] : ἀλλ ' ἔτι κάλλιστόν τε καὶ ἱμεροέστατον ἄλλων παῖδα φίλον Κρείοντος ἀμύμονος Αἵμονα δῖον . καί | ||
ἐν ἀνθεμόεντι Γερήνωι . ἀλλ ' ἔτι κάλλιστόν τε καὶ ἱμεροέστατον ἄλλων παῖδα φίλον Κρείοντος ἀμύμονος , Αἵμονα δῖον Τίθησι |
] αὐτὰρ ἐγὼ Κίρκης ἐπιβὰς περικαλλέος εὐνῆς γούνων ἐλλιτάνευσα , θεὰ δέ μευ ἔκλυεν αὐδῆς , [ καί μιν φωνήσας | ||
ἐννέα κεῖτο τραπέζας . τῷ δὲ μετ ' ἴχνια βαῖνε θεὰ λευκώλενος ἰχθὺς ἔγχελυς , ἣ Διὸς εὔχετ ' ἐν |
ἀλλ ' οὐ γὰρ ὀρθῶς ταῦτα κρίνουσιν θεοί . ὦ μάκαρ , οἵας ἔλαχες τιμάς , Ἱππόλυθ ' ἥρως , | ||
Φερσεφόνειαν ἀχθεὶς ἐξετράφης φίλος ἀθανάτοισι θεοῖσιν . εὔφρων ἐλθέ , μάκαρ , κεχαρισμένα δ ' ἱερὰ δέξαι . Κικλήσκω Βάκχον |
' ἀρετᾶς ὅσοισιν μέτα , καὶ θανόντες εἰς αὐγὰς πάλιν ἁλίου δισσοὺς ἂν ἔβαν διαύλους , ἁ δυσγένεια δ ' | ||
διδύμους ἀέξειν γνώμας , ὅτι τ ' αὔριον ὄψεαι μοῦνον ἁλίου φάος , χὤτι πεντήκοντ ' ἔτεα ζωὰν βαθύπλουτον τελεῖς |
εἶθ ' ὁπόταν πλήρωμα Διὸς Σωτῆρος ἕλησθε , ἤδη χρὴ γεραόν , πολιὸν σφόδρα κρᾶτα φοροῦντα οἶνον , ὑγρὴν χαίτην | ||
εἶθ ' ὁπόταν πλήρωμα Διὸς σωτῆρος ἕλησθε , ἤδη χρὴ γεραόν , πολιὸν σφόδρα κρᾶτα φοροῦντα οἶνον , ὑγρὰν χαίταν |
ἀμφινέμονται , πρός τε τεῶν λεχέων καὶ κουριδίης φιλότητος , ἤπιον ἔνθεο θυμόν , ἄχος δ ' ἀλεγεινὸν ἄλαλκε φάρμακ | ||
πρὸς τὸν δῆμον γραφέντων , ὑπερήδοντο πάντες , σεμνὸν καὶ ἤπιον ἄρχοντα καὶ πατέρα , οὐ βασιλέα ἕξειν ἐλπίζοντες . |
' ἐμήσω θοῶν μᾶτερ ὀμμάτων ; ἄστρον ὑπέρτατον , ἐν ἁμέρᾳ κλεπτόμενον ἔθηκας ἀμάχανον ἰσχὺν πτανὸν ἀνδράσι καὶ σοφίας ὁδόν | ||
γαλήνης , ἣν εἰ μὴ θολώσεις , ἄστρον ὑπέρτατον ἐν ἁμέρᾳ βλεπόμενον δόξεις . εἰ δὲ ἐκ Πινδάρου ταῦτα , |
διάλληλα τὰ τῆς ἐπιχειρήσεως . τί γὰρ οὐ μᾶλλον ἡ τύ ὠλιγώρηται , ὅτι εἰς ν οὐ λήγει , ἢ | ||
ἐριθακὶς ἁ μελανόχρως αἰτεῖ : καὶ δωσῶ οἱ , ἐπεὶ τύ μοι ἐνδιαθρύπτῃ . ἅλλεται ὀφθαλμός μευ ὁ δεξιός : |
ὁ Πίνδαρος : ἓν παρ ' ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς . χρῶνται δὲ τῷ ἔμπαν ἀντὶ περισπωμένου τοῦ ὁμῶς | ||
, ἢ τί τὸ κάλλιον † παρὰ θεῶν γέρας ἐν βροτοῖς ἢ χεῖρ ' ὑπὲρ κορυφᾶς τῶν ἐχθρῶν κρείσσω κατέχειν |
καὶ μέλος ἔλεγον , ὅ τε παρὰ Παππᾶν γέγωνε γυνὴ Παφίη , ἔχουσα τὸν Ἄδωνιν , κλαίουσα νύμφιον ? [ | ||
γένος , ἔστι δ ' ἐν ἡμῖν Μήνη Ζεὺς Ἄρης Παφίη Κρόνος Ἥλιος Ἑρμῆς : τοὔνεκ ' ἀπ ' αἰθερίου |
ἔρξαι ἐτώσιον ἁζομένοιο . κεῖνο πολὺ πρώτιστον ἀνερχόμενος περάτηθεν κουράλιον θνητοῖσι φέρων πόρεν Ἀργειφόντης : τύνη δ ' ἀκρήτοιο μετ | ||
Βάκχε , θυρσεγχής , βαρύμηνι , τετιμένε πᾶσι θεοῖσι καὶ θνητοῖσι βροτοῖσιν , ὅσοι χθόνα ναιετάουσιν : ἐλθέ , μάκαρ |
, οὐδὲ ταῦτ ' ἐπᾴδουσα „ Νόμος ὁ πάντων βασιλεὺς θνατῶν τε καὶ ἀθανάτων ἄγει δικαιῶν τὸ βιαιότα - τον | ||
, ἀλλά μοι αὐτὸς ἄειδεν ἐρωτύλα , καί με δίδασκε θνατῶν ἀθανάτων τε πόθως καὶ ματέρος ἔργα . κἠγὼν ἐκλαθόμαν |
εὐρυλείμων πότˈνιά σοι Λιβύα δέξεται εὐκλέα νύμφαν δώμασιν ἐν χρυσέοις πρόφˈρων : ἵνα οἱ χθονὸς αἶσαν αὐτίκα συντελέθειν ἔννομον δωρήσεται | ||
ὁρμὰν ἐλαφˈράν : καὶ πέραν πόντοιο πάλλοντ ' αἰετοί . πρόφˈρων δὲ καὶ κείνοις ἄειδ ' ἐν Παλίῳ Μοισᾶν ὁ |
τῶν τοιούτων ἐστὶ ζῴων : διὸ καί τινες ἀπὸ τοῦ σέλας ἔχειν ὠνομάσθαι φασὶν αὐτὰ σελάχια . μαλακὴν δ ' | ||
δὴ σύνοδον τούτοις ἐνὶ τείρεσι θείη , ἢ διχόμηνον ἄγοι σέλας ἔκφατον , εὖτέ σε χρειὼ τέχνην ἢ σοφίην δεδαήμεναι |
. Κατέσταν ] Ἐγένοντο . Πραῢν δ ' Ἰάσων μαλθακᾷ φωνᾷ ] Πρὸς τῇ ὑφειμένῃ φωνῇ μιγνύων καὶ λόγον πρᾳότατον | ||
ἑκάεργος Ἀπόλλων . αὐτίκα δ ' ἐκ μεγάρων Χίρωνα προσήνεπε φωνᾷ : σεμνὸν ἄντρον , Φιλλυρίδα προλιπὼν θυμὸν γυναικὸς καὶ |
συρίγγων κοϊλώτερα στήθεα χρισάμενος μύρωι ; σὲ γάρ φη Ταργήλιος ἐμμελέως δισκεῖν πολλὰ δ ' ἐρίβρομον Δεόνυσον , ἀλλ ' | ||
τροχαϊκῆς ἐποίησαν , οἷον Κρῆσσαι νύ ποθ ' ὧδ ' ἐμμελέως πόδεσσιν ὠρχεῦντ ' ἀπαλοῖς ' ἀμφ ' ἐρόεντα βωμόν |
! ? ? ? ! [ ] ! τοιϲ ἐϲχάτοιϲ ενη ? [ ] κη καὶ τοῖϲ ἐϲχάτοιϲ ? [ | ||
? ἐξετασθέντων ἀποθεωρήσομεν πρότερον ἐπισημαινόμενοι τὸ [ ] μηδὲ τούτοις ενη [ ! ! ! ! ! ! ] τοῦ |
ἄνασσα , μὴ σύγε πυροῖσιν βαλέειν χθόνα βωτιάνειραν , μηδὲ θέμεν κρῖ λευκὸν ἐν αὔλακι , μηδέ τιν ' ἄλλα | ||
γήθησαν θέραπες . Τοῦ μὲγ κλύες εὐξαμένοιο εἰκῶ χαλκείην νειῶι θέμεν εὖ δὲ τελέσσαι , ἔννυχος Ἀντιπάτροιο καθυπνώοντι φαανθεὶς δεμνίωι |
αἰεί μ ' , ὦ φίλε θυμέ , τανύπτερος ὡς ὅκα πορφυρίς . ΠΕΡΔΙΞ . τούτων πολλοὶ μὲν μέμνηνται , | ||
ἴσως ποτίδοι , ἐπεὶ οὐκ ἀδαμαντίνα ἐστίν . Ἱππομένης , ὅκα δὴ τὰν παρθένον ἤθελε γᾶμαι , μᾶλ ' ἐν |
νυκτερίους δὲ δόλους , νυχίην πανεπίκλοπον ἄγρην , Ὠρίων πρώτιστος ἐμήσατο κερδαλεόφρων . τόσσοι μὲν θήρης κρατεροὶ πάρος ἡγεμονῆες . | ||
, μητρὸς δέ , ἥτις ἐπ ' ἀνδρὶ τοῦτ ' ἐμήσατο στύγος . βάρος ] τὸ βάρος φίλον πρώην . |
ἐποίησεν ἀρχόμενον τὸν Ὀδυσσέα καὶ λέγονθ ' οὕτω Πᾶσι γὰρ ἀνθρώποισιν ἐπιχθονίοισιν ἀοιδοὶ τιμῆς ἔμμοροί εἰσι καὶ αἰδοῦς , οὕνεκ | ||
κατέκταν . ἀλλ ' οὔ πως ἅμα πάντα θεοὶ δόσαν ἀνθρώποισιν : εἰ τότε κοῦρος ἔα νῦν αὖτέ με γῆρας |
κ ' ἐκ τᾶς ταγᾶς ἔλσῃ ποκά , πορπακισάμενος φροῦδος ἀμπτάμενος ἔβα . Ἀλλ ' οὐδὲ μοιχοῦ καταλέλειπται φεψάλυξ . | ||
: δέδοικα δ ' ἐκ χερῶν με μὴ πρὸς αἰθέρα ἀμπτάμενος φύγηι . ἰὼ Κυκλωπὶς ἑστία , ἰὼ πατρίς , |
Παρνησσὸν νιφόεντα θοοῖς διὰ ποσσὶ περήσας , ἵκετο Κασταλίης Ἀχελωΐδος ἄμβροτον ὕδωρ . τλῆ μὲν Δημήτηρ , τλῆ δὲ κλυτὸς | ||
Καὶ τίνα ἐπομόσωμαί γε ; Ὑψιμέδοντα θεόν , μέγαν , ἄμβροτον , οὐρανίωνα , υἱὸν ἐκ πατρός , πνεῦμα ἐκ |
Ὠκεανὸν περάσας ἐν δέπαϊ χρυσηλάτῳ βοτῆράς τ ' ἀδίκους κτείνας δεσπόταν τε † τριύτατον † τρία δόρη πάλλοντα χεροῖν : | ||
τε καὶ ποιητικῇ : καὶ γὰρ ἡ “ λακέρυζα πρὸς δεσπόταν κύων ” ἐκείνη “ κραυγάζουσα ” καὶ “ μέγας |
εἰ δέ κε λεύσσωσιν Μήνην καὶ Ζῆνα φέριστον , καὶ στέφεσιν κύδηναν , ἀγακληεῖς τ ' ἐνὶ λαοῖς ἐξαίτοις γεράεσσιν | ||
εἰ δέ κε λεύσσωσιν Μήνην καὶ Ζῆνα φέριστον , καὶ στέφεσιν κύδηναν , ἀγακληεῖς τ ' ἐνὶ λαοῖς ἐξαίτοις γεράεσσιν |
Μεσσηνίοις πολίτης εἴη , ἔχρησεν ἡ Πυθία : ὦ μέγα χάρμα βροτοῖς βλαστὼν Ἀσκληπιὲ πᾶσιν , ὃν Φλεγυηὶς ἔτικτεν ἐμοὶ | ||
ἵκανεν , ἄλγος μὲν μνησθέντι ποδώκεος ἀμφ ' Ἀχιλῆος , χάρμα δ ' ἄρ ' , οὕνεκά οἱ κρατερὸν παῖδ |
λήγετε Μοῖσαι , ἀθανάτων τὸν ἄριστον , ἐπὴν † ἀείδωμεν ἀοιδαῖς : ἀνδρῶν δ ' αὖ Πτολεμαῖος ἐνὶ πρώτοισι λεγέσθω | ||
σοφοί ἅρμοσαν , γινώσκομεν : ἁ δ ' ἀρετὰ κλειναῖς ἀοιδαῖς χρονία τελέθει : παύροις δὲ πράξασθ ' εὐμαρές . |
' ἅμα καὶ πολύολβος . Μὴ δὲ παροιχομένοισι κακοῖς τρύχου τεὸν ἧπαρ : οὐκέτι γὰρ δύναται τὸ τετυγμένον εἶναι ἄτυκτον | ||
ἐσσί , πατὴρ δέ τοί ἐστι Μενάλκας . δεῖξον ἐμοὶ τεὸν ἄλσος , ὅπῃ σέθεν ἵσταται αὖλις . δεῦρ ' |
ἐκ Τηλέφου ἢ Τληπολέμου : ἀπέπτυς ' ἐχθροῦ φωτὸς ἔχθιστον τέκος . καὶ διὰ τούτων σύγκρισιν ποιεῖται τῶν τῆς εἰρήνης | ||
δαῒ φῶτες . Ὣς φάμενον προσέειπε μένος Λαερτιάδαο : Ὦ τέκος ὀβριμόθυμον ἀταρβέος Αἰακίδαο , ταῦτα μέν , ὡς ἐπέοικεν |
: τὰν ποντίαν ὑμνέων , παῖδ ' Ἀφροδίτας Ἀελίοιό τε νύμφαν , Ῥόδον ] παῖδ ' Ἀφροδίτης εἶπε τὴν Ῥόδον | ||
θαλάμω τωδες ? ? [ [ ] ις ? εὔποδα νύμφαν ἀβ ? [ [ ] ! νυνδ [ [ |
θαμὰ δὴ καὶ Ὀλυμπιάδων φύλλοις ἐλαιᾶν χρυσέοις μιχθέντα . πολλῶν ἐπέβαν καιρὸν οὐ ψεύδει βαλών : ἔσταν δ ' ἐπ | ||
. . . , / : αὐτίκα δ ' Ἀσσυρίης ἐπέβαν χθονός , ἔνθα Σινώπην , / θυγατέρ ' Ἀσωποῖο |
ἵνα πˈρότεροι ᾤκησαν , ὧν παλαίφατον ἀγοράν οὐκ ἐλεγχέεσσιν Ἀριστοκλείδας τεάν ἐμίανε κατ ' αἶσαν ἐν περισθενεῖ μαλαχθείς παγκρατίου στόλῳ | ||
. τί ῥέξεις ; προδώσεις , παλαίχθων Ἄρης , τὰν τεάν ; ὦ χρυσοπήληξ δαῖμον , ἔπιδ ' ἔπιδε πόλιν |
εἱμαρμένης καὶ προορισθείσης τῆς ἀποικίας . Νείλοιο πρὸς πῖον τέμενος Κρονίδα ] * Τὴν Λιβύην ἀπὸ τῆς Αἰγύπτου νοητέον : | ||
] ακουσο [ [ ] [ ] δικοισιν ? [ Κρονίδα ] ? ? βασιλ ? [ . . . |
δὴ μετόπισθε μακρὸν περὶ σῆμ ' ἐβάλοντο Αἰσήποιο θύγατρες ἄδην πεπυκασμένον ὕλῃ παντοίῃ : καὶ πολλὰ θεαὶ περικωκύσαντο υἱέα κυδαίνουσαι | ||
, πολιὸν σφόδρα κρᾶτα φοροῦντα οἶνον , ὑγρὰν χαίταν λευκῷ πεπυκασμένον ἄνθει πίνειν , ἐκ Λέσβου περικύμονος ἐκγεγαῶτα . τόν |
. Παῖδας : γράφεται πόδας . Κνυζηθμοῖσιν : λείχμασιν . ἀναιδέα : θρασύν . τονθορύζουσι : κινήσουσιν . Πανυπείροχα : | ||
μόρον αἰνοτάτη κείνη μαντεύεται αὐδή . ναὶ μὴν καὶ φάλαιναν ἀναιδέα φασὶ θαλάσσης ἐκβαίνειν χέρσονδε καὶ ἠελίοιο θέρεσθαι . φῶκαι |
ἀνήρ , μέγ ' ἄριστος , ὃν οὐδέ κεν αὐτὸς ἀείδειν Φοῖβος σὺν φόρμιγγι παρὰ τριπόδεσσι μεγαίροι , ὡς ἐκ | ||
ἑκάστῳ . τούτῳ δ ' οὐ νέμεσις Δαναῶν κακὸν οἶτον ἀείδειν : τὴν γὰρ ἀοιδὴν μᾶλλον ἐπικλείους ' ἄνθρωποι , |
' ἔθεντο , αἰδοῦνται δ ' ἱκέτας Διός , ποίμναν τάνδ ' ἀμέγαρτον : οὐδὲ μετ ' ἀρσένων ψῆφον ἔθεντ | ||
' ἀσεβεῖ θανάτῳ βίον ἐκπνέων , ὤμοι μοι , κοίταν τάνδ ' ἀνελεύθερον δολίῳ μόρῳ δαμεὶς δάμαρτος ἐκ χερὸς ἀμφιτόμῳ |
δίζετο μορφήν . Κύπρις μὲν δολόμητις ἀναπτύξασα καλύπτρην καὶ περόνην θυόεντα διαστήσασα κομάων χρυσῷ μὲν πλοκάμους , χρυσῷ δ ' | ||
ἐπιφέρεται τρίτον κῶλον τουτί πολύβατον οἵ τ ' ἄστεος ὀμφαλὸν θυόεντα ἐν ταῖς ἱεραῖς Ἀθάναις οἰχνεῖτε . ἐνταῦθα τῷ τε |
, ὕμνων κατάρχετε [ ] [ δ ' ἐμῶν , Πιερίδες , αἳ νιφοβόλους πέτρας ναίεθ ' [ Ἑλικωνίδας ] | ||
ἀγορητὴς ἁνδάνει οὔτ ' ἄρ ' ἀοιδὸς ὃν ἀθάνατοι φιλέουσι Πιερίδες : παύρων δ ' ἐπέων ἔρος ἀνθρώποισι . Νῦν |
καθ ' Ὅμηρον Ἄτλανθ ' ] εἶδον , ἀπὸ κοινοῦ ὑπείροχον ] ὑπέροχον , μέγα κραταιὸν ] ἰσχυρὸν λέγω οὐράνιον | ||
' αὐτὸς μὲν ὑπὲρ χαροποῖο Λέοντος εὐκλέας ἐν βιότῳ καὶ ὑπείροχον εὖχος ἔχοντας ῥέζει : κέντρου δ ' αὖτε τυχὼν |
, σεμνὸν θάλος Ἀλκαϊδᾶν , πατρί ἑορτάν τε κτίσῃ πλειστόμβροτον τεθˈμόν τε μέγιστον ἀέθˈλων , Ζηνὸς ἐπ ' ἀκˈροτάτῳ βωμῷ | ||
] σὺν πατˈρὶ Μναμοσύνᾳ [ ] τε τοῦτον ἔσχετε [ τεθˈμόν ] , κλῦτε νῦν : ἔραται [ ] δέ |
ἄρα πᾶσιν ἐπαρξάμενοι δεπάεσσιν : οἳ δὲ πανημέριοι μολπῇ θεὸν ἱλάσκοντο καλὸν ἀείδοντες παιήονα κοῦροι Ἀχαιῶν μέλποντες ἑκάεργον : ὃ | ||
δι ' ἧς προσηνέγκατο θυσίας : ἀμέλει πανημέριοι μολπῇ θεὸν ἱλάσκοντο . Ἦμος δ ' ἠέλιος κατέδυ καὶ ἐπὶ κνέφας |
ἔπειθ ' ὑπ ' αὐτοὺς θήκαμεν παρεμβολήν . ἐπεὶ δὲ Τιτὰν ἥλιος δυσμαῖς προσῆν , ἐπέσχομεν , θέλοντες ὄρθριον μάχην | ||
, γαῖά τε καὶ πόντος πολυκύμων ἠδ ' ὑγρὸς ἀήρ Τιτὰν ἠδ ' αἰθὴρ σφίγγων περὶ κύκλον ἅπαντα . . |
ωι βεβοη [ [ ] ! ηνδεκα [ [ ] ενος χρυς ! [ [ ] ! λωνδαν [ [ | ||
[ ] [ τύχαι ] σὺν ἔσλαι [ ] ! ενος κρέτησαι [ ] ας μελαίνας [ ] [ ] |
αὖ ὁ Ἀμφιάραος ὑπήντησεν αὐτῷ : πάλαι γὰρ ἐτεθνήκει . Τὺ δ ' ἑκατηβόλε ] * Σύ , φησίν , | ||
τούτου ζητήσας . Γε μὰν ] Ἀλλ ' ὅμως . Τὺ δ ' ὁπόταν τις ἀμείλιχον ] * Ἐάν τις |
, καὶ φάτις πολλὴ κρατεῖ . μὴ καὶ λόγος τις Ζῆνα μειχθῆναι βροτῷ ; κἄκρυπτά γ ' Ἥρας ταῦτα τἀμπαλάγματ | ||
ἐν δὲ Αἰγυπτίοις τὸν Πλούτωνα καλεῖ τὸν ἄγραῖον τὸν πολυξενώτατον Ζῆνα τῶν κεκμηκότων . . . . ἐπὶ Ἀρχεδημίδου ? |
ν ἀχνύς ' . . . . ἀχνύμενος : ἔστιν ἄχος , καὶ ἐν πλεονασμῷ τοῦ ν ἀχύνω , ὥσπερ | ||
ἄχος λύειν : ἰατρὸς γὰρ ἦν . ἢ διὰ τὸ ἄχος , ὅ ἐστι λύπην , ἐπενεγκεῖν τοῖς Ἰλιεῦσιν . |
πρώτῳ Χαρίτων ἐγκεράσας χάριτας . καὶ σὺ λαβὼν τόδε δῶρον ἀοιδὰς ἀντιπρόπιθι , συμπόσιον κοσμῶν καὶ τὸ σὸν εὖ θέμενος | ||
, / πρὶν σὰν χαρίεσσαν προσιδεῖν ὥραν / καὶ καλλιχόρους ἀοιδὰς / φιλοστεφάνους τε κώμους . ἔτι δὲ πρὸς τούτοις |
οὐδ ' ὑπάλυξις ἔστ ' ἄτης , πάρα δ ' ἄμμι τὰ κύντατα πημανθῆναι τῇδ ' ὑπ ' ἐρημαίῃ πεπτηότας | ||
σκευαστῶν φαρμάκων σύνηθες ἡμῖν τοῦτό φησιν Ἀρχιγένης . Καστόριον καὶ ἄμμι λειότατα ποιήσας , δίδου κοχλιάριον ἓν σὺν μελικράτῳ . |
. καὶ τὸ πυκνὸν καὶ ἰσχνόν : „ ἀμφ ' ἀδινὸν κῆρ „ . καὶ τὸ ἠρέμα : ” ἀδινῶς | ||
ἤδη καὶ πυλαωρὸς ἐέλδετο , καί τινα παίδων μητέρα τεθνεώτων ἀδινὸν περὶ κῶμ ' ἐκάλυπτεν , οὐδὲ κυνῶν ὑλακὴ ἔτ |
οἰκείως ἔσῃ γεγραφώς . Ἔπεστι ] . Αἴγινα , φίλα μᾶτερ ] * Πρὸς τὴν ἡρωΐδα Αἴγιναν τὸν λόγον μετέστρεψεν | ||
ἔγραψεν ᾄσματα καὶ Σαπφὼ ἐπὶ † τῆς τοῦ ἑβδόμου γλυκῆα μᾶτερ , οὔ τοι δύναμαι κρέκην τὸν ἱστὸν πόθῳ δαμεῖσα |
τέλει ' , αἰεὶ δὲ τοιαύταν Ἀμένα παρ ' ὕδωρ αἶσαν ἀστοῖς καὶ βασιλεῦσιν διακˈρίνειν ἔτυμον λόγον ἀνθρώπων . σύν | ||
καὶ ἀτερπέα , δηϊοτῆτος θεσμὸν ὑφ ' αἱματόεντα καὶ ἄγριον αἶσαν ὀλέθρου . ἔστι τις οὐ δολιχὴ μὲν ἀτὰρ πάχος |
πάσχειν τοὐπιὸν μεῖζον κακόν . σὺ δ ' ὦ θεῶν τύραννε κἀνθρώπων Ἔρως , ἢ μὴ δίδασκε τὰ καλὰ φαίνεσθαι | ||
τῶν ἑβδομαίων ἐκείνων τραγῳδῶν , σὺ δ ' ὦ θεῶν τύραννε κἀνθρώπων Ἔρως , καὶ τὰ ἄλλα μεγάλῃ τῇ φωνῇ |
ὅ γ ' Ἀχιλλεύς ἐστι καὶ οὐ κίε δῶμ ' Ἀίδαο , εἴ τέ τις ἄλλος Ἀχαιὸς ἀλίγκιος ἀνέρι κείνῳ | ||
γὰρ τῆς νήσου κεῖται ἡ Μαριανδυνία . ἔνθα μὲν εἰς Ἀίδαο : κατὰ τὸν ἐν τῇ Μαριανδυνίᾳ Ἀχέροντα ὡς ἐπὶ |
Ἐρεχθῆος πυκινὸν δόμον . αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς Ἀλκινόου πρὸς δώματ ' ἴε κλυτά : πολλὰ δέ οἱ κῆρ ὥρμαιν ' ἱσταμένῳ | ||
εὐώδεϊ κηώεντι . αὐτὴ δ ' αὖ Ἑλένην καλέους ' ἴε : τὴν δὲ κίχανε πύργῳ ἐφ ' ὑψηλῷ , |
κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν , ὃς χρυσὸν φιλέει μὲν ἐνὶ φρεσίν , ἄλλο δὲ εἴπῃ . Οὐκοῦν τὸν Κάνθαρόν σοι | ||
ἀφανῆ τόπον κατάκειται . κεύθει : κρύπτει , ἔχει . φρεσίν : ἔμφυτον γνῶσιν δῆλον . Λείπεθ ' : καταλιμπάνεται |
ἐνταῦθα . δᾶ ] γῆ . Ἄπολλον ] ὦ . Ἄπολλον ] ὦ . σύστημα . ἀνωτότυξας ] διὰ τοῦ | ||
ὀνομάτων τὸ κύριον παριστῶσα : λέξις μὲν Φοῖβε ἀντὶ τοῦ Ἄπολλον , καὶ Ἐννοσίγαιε ἀντὶ τοῦ Πόσειδον , καὶ ὄφρα |
καὶ οὕτως ἔχει τὰ ἔπη : αὐτίκα δὲ Χθονίης φωνὴ πινυτὸν φάτο μῦθον , σὺν δέ τε Πύρκων ἀμφίπολος κλυτοῦ | ||
καὶ οὕτως ἔχει τὰ ἔπη : αὐτίκα δὲ Χθονίης φωνὴ πινυτὸν φάτο μῦθον : σὺν δέ τε Πύρκων ἀμφίπολος κλυτοῦ |
τοῦ δ ' Ἀτρεὺς ἔφυ , ὧι στέμματα ξήνας ' ἐπέκλωσεν θεὰ Ἔρις Θυέστηι πόλεμον ὄντι συγγόνωι θέσθαι : τί | ||
. ὡς εἴθε καὶ βίου μακρὰς προθεσμίας ἡ μικρολόγος ἡμῖν ἐπέκλωσεν Μοῖρα καὶ τὸ πᾶν ἦν διηνεκὴς ὑγίεια μηδεμιᾶς λύπης |
στεφάνοισι κάρη παρὰ δαῖτα πυκάζου παντοδαποῖς , οἷς ἂν γαίης πέδον ὄλβιον ἀνθῇ , καὶ στακτοῖσι μύροις ἀγαθοῖς χαίτην θεράπευε | ||
ΜΥΚΑΙ . Ἀριστίας : μύκαισι δ ' ὠρέχθει τὸ λάινον πέδον . Πολίοχος : μεμαγμένην μικρὰν μελαγχρῆ μᾶζαν ἠχυρωμένην ἑκάτερος |
προσμαρτυρεῖν λέγοντα ἔνθα τε Μοῦσαι ἀντόμεναι Θάμυριν τὸν Θρήικα παῦσαν ἀοιδῆς , καὶ ἔτι αἱ δὲ χολωσάμεναι πηρὸν θέσαν , | ||
Μοῦσαι ἀριστεύουσι ? ? ? [ καὶ ] εἰ βασίλειαν ἀοιδῆς ? [ ] οὐ τέκε Καλλιόπην χαλκάσπιδα ? [ |
τοῖς μεγάλα φρονοῦσιν ἐπάγουσιν , ἀπροσδοκήτως καταβάλλοντες αὐτούς . . εὖτ ' ἂν ] ὁπηνίκα . . τέμενος ] τὸν | ||
ἄλοχον Κρονίδαο Διὸς λάθον , ἀλλά οἱ Ἶρις πέφραδεν , εὖτ ' ἐνόησεν ἀπὸ μεγάροιο κιόντας : αὐτὴ γάρ μιν |
καὶ φύσεις καὶ μορφὰς σῴζοντι καὶ γονῇ πάλιν τὰν αὐτὰν μορφὰν ἀποκαθιστάντι τῷ γεννάσαντι πατέρι καὶ δημιουργῷ . . Φίλων | ||
. Ἀνήρ τις πολύφιλτρος ἀπηνέος ἤρατ ' ἐφάβω , τὰν μορφὰν ἀγαθῶ , τὸν δὲ τρόπον οὐκέθ ' ὁμοίω : |
πέτρην σὴν ἀρετὴν ὑμνῶ : σὺ δέ μοι κλέος ἐσθλὸν ὀπάσσαις : πέμπε δ ' ἐπὶ πραπίδεσσιν ἐμαῖς ἐτυμηγόρον αὐδήν | ||
μεγαλοκλέας ] θεοδότους εὐχάς , περὶ κρατί [ τ ' ὀπάσσαις ] [ ] γλαυκὸν Αἰτωλίδος ἄνδημ ' ἐλαίας ἐν |
κατὰ λόγον : αὕτη γὰρ Κυλλήνης ἐν ὄρεσσι θεῶν κήρυκα τέχ ' Ἑρμῆν . τινὲς δὲ ἐπὶ τὴν τῶν ὁμωνύμων | ||
ἑλικοβλεφάρου κατάλογον : αὕτη γὰρ Κυλλήνης ἐν ὄρεσι θεῶν κήρυκα τέχ ' Ἑρμῆν . Ἑρμῆς δ ' ἐκ τῆς ῥηθείσης |